साधिते जीवपक्षे परस्मिन्को हेतुरिति पृच्छति —
कुत इति ।
हेतुमुक्त्वा व्याचष्टे —
चरेति ।
तदत्तृत्वस्यान्यथासिद्धिं निराह —
तादृशस्येति ।
हेतोः पक्षधर्मतामाह —
परमेति ।
ब्रह्मक्षत्त्रयोरेव मृत्यूपसेचनयोरत्र दृष्टेरसिद्धो हेतुरिति शङ्कते —
नन्विति ।
ओदनशब्देन ब्रह्मक्षत्त्रवृत्तिना मृत्यूपसेचनसंनिधानादोदनस्थं नाश्यत्वमाश्रित्य ब्रह्मक्षत्त्रशब्दाभ्यां जगल्लक्ष्यते, तेन तन्नाशकत्वलिङ्गाद्ब्रह्मात्र भातीत्याह —
नैष इति ।
निषेधश्रुत्या परस्य नात्तृतेत्युक्तमनूद्य तस्य गतिमाह —
यत्त्विति ।
तयोरित्यादिना कर्मफलभोगस्य पूर्वोक्तं संनिहितत्वम् ।
अविशेषेण विकारसंहारस्यापि किमित्येतन्न निषेधकं, सर्ववेदान्तविरोधादित्याह —
नेत्यादिना ।
लैङ्गिकमर्थमुपसंहरति —
तस्मादिति ॥ ९ ॥