सूत्राक्षराणि योजयित्वा तदर्थोक्त्यर्थमाक्षिपति —
अत्रेति ।
परापरार्थे प्रश्नप्रस्तावे सतीति यावत् ।
उक्तिप्रकारं प्रकटयति —
योऽयमिति ।
इतिशब्दो विमर्शावसानद्योती ।
कल्पद्वयेऽपि फलं पृच्छति —
किञ्चेति ।
तत्राद्यमनूद्य सूत्रावयवायोगं फलमाह —
स एवेति ।
कल्पान्तरमनूद्याक्षेप्ता स्वपक्षसिद्धिं फलमाह —
अथेत्यादिना ।
न चात्मज्ञानवरदानान्तर्भूतमेव परमात्मज्ञानमपि प्रधानज्ञानस्यापि तदन्तर्भावसम्भवादिति भावः ।