पूर्वोत्तराध्याययोर्विषयविषयिभावसम्बन्धं वक्तुं पूर्वाध्यायार्थं सङ्क्षेपतोऽनुवदति -

प्रथम इति ।

जन्मादिसूत्रमारभ्योत्पत्त्यादिकारणं ब्रह्मेति तत्र तत्रोक्तं पूर्वाध्यायार्थमनुभाष्यात्मभेदवादिसाङ्ख्यस्मृतिविरोधोद्भावनानुकूलत्वेन ‘शास्त्रदृष्ट्या’ इत्यादिप्रदेशेषु दर्शितमद्वितीयत्वमनुवदति -

स एवेति ।

किम्प्रमाणकमेतदित्याशङ्क्योक्तम् -

एतदिति ।

चतुर्थपादार्थमुत्तरार्थमनुद्रवति

- प्रधानादीति ।

वृत्तमनुभाष्योत्तराध्यायार्थं पादशः सङ्गृह्णाति -

इदानीमिति ।

न्यायाभासोपबृंहितत्वं भ्रान्तिमूलत्वम् । तृतीयचतुर्थपादयोरर्थमाह -

प्रतिवेदान्तं चेति ।

सृष्ट्यादीत्यादिशब्दः सङ्ख्याक्रमसङ्ग्रहार्थः । तत्र तृतीये भूतभोक्तृविषयसृष्ट्यादिवाक्यानामविगानं, चतुर्थे प्राणादिविषयसृष्ट्यादिवाक्यानामिति विभागः । उक्तसमन्वयस्याध्यक्षादिविरोधे तन्निरसनमनेनेति विषयविषयित्वं सम्बन्धः । तत्र पूर्वस्य विषयत्वादस्य विषयित्वान्निर्विषयविचारायोगाद्विषयसिद्ध्युत्तरकालत्वात्तद्विषयविचारस्येति पूर्वोत्तरत्वमनयोरुचितमिति भावः ।

अध्यायमवतार्य तदवयवमाद्याधिकरणमवतारयति -

तत्रेति ।

समन्वये स्मृतिविरोधसमाधानार्थत्वादधिकरणस्य श्रुत्यादिसङ्गतयः । पूर्वपक्षे स्मृतिविरोधे समन्वयासिद्धिः सिद्धान्ते तदविरोधे तत्सिद्धिः ।