अंशांशित्वमुपेत्यांशित्वहेतोरप्रयोजकत्वाद्युक्तम् । इदानीमंश इत्युक्तमाक्षिप्य समाधातुं स्वरूपैक्यमादायाक्षिपति -

अत्रेति ।

कथमित्यस्मादुपरिष्टात्तर्हीति सम्बध्यते । अनुज्ञादिव्यवस्थानुपपत्त्या स्वरूपभेदः स्यादित्यर्थः ।

आक्षेप्तुर्विवक्षितमज्ञात्वा शङ्कते -

नन्विति ।

अंशांशित्वे फलितमाह -

तदिति ।

तेषामंशानां जीवानामंशिनः परस्मान्मिथश्च भेदादिति यावत् ।

अनुज्ञादेरेवं सिद्धौ चोद्यासिद्धिरनुज्ञादिविषये फलतीत्याह -

किमिति ।

आक्षेप्ता प्रत्याह -

उच्यत इति ।

जीवस्येश्वरांशत्वमाश्रित्यानुज्ञादेः सिद्धिरुक्ता, तां निरस्यति -

नैतदिति ।

अभेदवादिनीः श्रुतीरनुक्रामति -

तदित्यादिना ।

व्यपदेशद्वयमादायोक्तं सिद्धान्ती स्मारयति -

नन्विति ।

उभयदृष्ट्यांऽशत्वमुभयोः प्रतिपाद्यत्वे स्यात् । न च तदस्तीत्याह -

स्यादिति ।

भेदाभेदयोरभेदं निर्धारयितुमत्रेत्युक्तम् । तस्यैव प्रतिपाद्यत्वे हेतुमाह -

ब्रह्मेति ।

भेदोऽपि प्रतिपाद्यतामभेदवदित्याशङ्क्याह -

स्वभावेति ।

अविद्या स्वभावः ।

इतश्चाभेदस्यैव प्रतिपाद्यतेत्याह -

नचेति ।

तस्यैव प्रतिपाद्यत्वे फलितमाह -

तस्मादिति ।

स्मरूपैक्ये स्थिते पूर्वोक्तानुपपत्तितादवस्थ्यमित्याह -

इत्यत इति ।

अनुज्ञासिद्धये स्वरूपभेदे वाच्ये सिद्धान्ती सूत्रेणोत्तरमाह -

तामिति ॥ ४८ ॥