आपदवस्थायामभक्ष्यभक्षणानुज्ञाने स्मृति संवादयति -

अपीति ।

स्मृतिरपि विद्वद्विषयेत्याशङ्क्याह -

अपिचेति ।

सुरापानमवस्थाद्वयेऽपि न कार्यमित्याह -

तथेति ।

ब्राह्मणो वर्जयेदिति शेषः ।

जीवितात्ययस्मृत्या सुरापि तदत्यये पातव्येत्याशङ्क्याह -

सुरापस्येति ।

उष्णां सुरामिति शेषः । उष्णामग्निना तप्तामिति यावत् । मरणान्तिकप्रायश्चित्तदृष्टेस्तत्प्रसङ्गेऽपि सा न पातव्येत्यर्थः ।

इतश्च सा सदा न पेयेत्याह -

सुरापा इति ।

तत्र हेतुः -

अभक्ष्येति ।

मद्यमित्यादि स्मृतेस्तात्पर्यमाह -

वर्जनमिति ॥ ३० ॥