प्राणस्य जीवद्वारा तेजःसम्पत्तिरिति सूत्रयोजनया दर्शयति -
स इति ।
नच प्राणस्य तेजोद्वारा जीवसम्पत्तिस्तेजसो भूतद्वयद्वारा परस्मिन्नेव सम्पत्तेरिष्टत्वात् । तेजोग्रहणेनोपलक्षितेषु भूतेषु जीवस्य प्राणेन सह लयः स्यादित्यभिप्रेत्याह -
तेज इति ।
तेजःशब्देन भूतान्युपलक्षयितुं शक्यन्ते साहचर्यान्न जीवस्तदभावादतो न प्राणस्य जीवे लय इति शङ्कते -
नन्विति ।
मानान्तरालोचनया जीवस्योपसङ्ग्रहो न तेजःशब्देनेति परिहरति -
नेत्यादिना ।
यदापि प्राणोऽन्तराले जीवं प्राप्य पुनस्तेजः सम्पद्यते तदापि प्राणस्तेजसीति श्रुतिरुपपन्नेत्येतद्दृष्टान्तेन साधयति -
योऽपि हीति ।
श्रुत्यर्थमुक्तमुपसंहरति -
तस्मादिति ॥ ५ ॥