ब्रह्मसूत्रभाष्यम्
द्वितीयोऽध्यायःतृतीयः पादः
भाष्यरत्नप्रभाव्याख्या
 
न वियदश्रुतेः ॥ १ ॥
किमस्याकाशस्योत्पत्तिरस्ति, उत नास्तीतितत्र तावत्प्रतिपाद्यते — ‘ वियदश्रुते’रिति; खल्वाकाशमुत्पद्यतेकस्मात् ? अश्रुतेः ह्यस्योत्पत्तिप्रकरणे श्रवणमस्तिछान्दोग्ये हि सदेव सोम्येदमग्र आसीदेकमेवाद्वितीयम्’ (छा. उ. ६ । २ । १) इति सच्छब्दवाच्यं ब्रह्म प्रकृत्य, ‘तदैक्षततत्तेजोऽसृजत’ (छा. उ. ६ । २ । ३) इति पञ्चानां महाभूतानां मध्यमं तेज आदि कृत्वा त्रयाणां तेजोबन्नानामुत्पत्तिः श्राव्यतेश्रुतिश्च नः प्रमाणमतीन्द्रियार्थविज्ञानोत्पत्तौ अत्र श्रुतिरस्त्याकाशस्योत्पत्तिप्रतिपादिनीतस्मान्नाकाशस्योत्पत्तिरिति ॥ १ ॥

अत्राकाशस्योत्पत्त्यनुत्पत्तिश्रुत्योर्मिथोविरिधोऽस्ति न वेति वाक्यभेदैकवाक्यत्वाभ्यां सन्देहे यद्युत्पत्तिस्तदा वाक्यभेदेन विरोधादप्रामाण्यमनयोः श्रुत्योरिति पूर्वपक्षयिष्यन्नादावनुत्पत्तिपक्षमेकदेशि गृह्णातीत्याह -

तत्र तावदिति ।

उत्पत्तिश्रुतिर्मुख्या नास्तीति गूढाभिसन्धिः ॥१॥