బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ద్వితీయోఽధ్యాయఃప్రథమం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయం ఛాయామయః పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా మృత్యురితి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే సర్వం హైవాస్మింల్లోక ఆయురేతి నైనం పురా కాలాన్మృత్యురాగచ్ఛతి ॥ ౧౨ ॥
ఛాయాయాం బాహ్యే తమసి అధ్యాత్మం చ ఆవరణాత్మకేఽజ్ఞానే హృది చ ఎకా దేవతా, తస్యా విశేషణమ్ — మృత్యుః ; ఫలం సర్వం పూర్వవత్ , మృత్యోరనాగమనేన రోగాదిపీడాభావో విశేషః ॥

శబ్దబ్రహ్మోపసకస్యేవ తమోబ్రహ్మోపాసకస్యాపి ఫలమిత్యాహ —

ఫలమితి ।

ఫలభేదాభావే కథముపాసనభేదః స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

మృత్యోరితి ॥౧౨॥