किं तद्वचनं तदाह —

तदेवेति ।

बहुमानविषयभूतं वस्तु पृच्छति —

किं तदिति ।

यदादौ मदीयं वचनं तदेव बहुमानयोग्यमित्याह —

यदिति ।

तद्व्याकरोति —

अस्मा इति ।

नमस्कारं कृत्वाऽस्मादनुज्ञां प्राप्येति शेषः । तदेवेति प्राथमिकवचनोक्तिः ।

किमिति त्वदीयं पूर्वं वचो बहु मन्यामहे जेतुं पुनरिममाशास्महे नेत्याह —

जयस्त्विति ।

तत्र प्रश्नपूर्वकं पूर्वोक्तमेव बहुमानविषयभूतं वाक्यमवतार्य व्याचष्टे —

कस्मादित्यादिना ।

पराजिताया गार्ग्या वचो नोपादेयमित्याशङ्क्याऽऽह —

प्रश्नौ चेदिति ।

ततश्च प्रश्ननिर्णयाद्याज्ञवल्क्यस्याप्रकम्प्यत्वं प्रतिपाद्य ब्राह्मणान्प्रति हितं चोक्त्वेत्यर्थः ।