उद्गीथोपासनप्रसङ्गेनोद्गीथाक्षरोपासनां प्रस्तौति –

अथेति ।

विशेषणतात्पर्यं दर्शयति –

भक्तीति ।

उद्गीथाक्षराण्युपासीतेत्युक्ते भक्त्यक्षराण्युपास्यानि प्राप्तानि तानि मा भूवन्निति यतो मन्यते श्रुतिस्ततो विशेषणं करोतीत्यर्थः ।

विशेषणश्रुतिं व्याकरोति –

उद्गीथेति ।

नामाक्षरोपासनमुद्गीथोपासनस्याकिञ्चित्करमित्याशङ्क्याऽऽह –

नामेति ।

यथा लोके कृष्णमिश्रादिवाचकशब्दप्रयोगे वाच्यस्य पुरुषविशेषस्योपासनं गम्यते तथेहापीत्यर्थः ।

नामाक्षरोपासने नामवदुपासनेऽपि तदुपासनमेव कथमित्याशङ्क्य विभजते –

प्राण एवेति ।

प्राणस्योदः सादृश्यं प्रश्नपूर्वकमाह –

कथमित्यादिना ।

गीरित्यस्मिन्नक्षरे वाग्दृष्टिः कर्तव्येत्याह –

वाग्गीरिति ।

वाचो गिरश्च सादृश्यं दर्शयति –

वाचो हेति ।

उद्गीरक्षरयोः प्राणवाग्दृष्टिरिव थमित्यस्मिन्नक्षरेऽन्नदृष्टिः कार्येत्याह –

तथेति ।

थकारान्नयोरपेक्षितं सादृश्यं दर्शयति –

अन्ने हीति ॥ ६ ॥