नन्वेष संसारिणो मरणक्रमो नतु विदुषः सत्सम्पत्तिक्रमस्तयोर्विशेषस्य वक्तव्यत्वादत आह –

संसारिण इति ।

करणोपरमे तेजःसहचरितभूतसूक्ष्मोपसंहारे च विशेषविज्ञानाभावः समान एव विद्वदविदुषोरित्यर्थः ।

कस्तर्हि तयोर्विशेषस्तत्राऽऽह –

अविद्वानिति ।

सतस्तस्मादज्ञातात्सदात्मनः सकाशादिति यावत् ।

एकदेशिमतमुत्थाप्य प्रत्याचष्टे –

अन्ये त्विति ।

भवतु विदुषोऽपि तदभिसन्धिपूर्वकं गमनमित्याशङ्क्याऽऽह –

न हीति ।

आदिशब्देन गत्यागती गृह्येते ।

सद्विज्ञानवतो गमनयोगे हेत्वन्तरमाह –

अविद्येति ।

विदुषोऽविद्याकामकर्मणामभावे प्रमाणमाह –

पर्याप्तकामस्येति ।

ननु कामप्रविलय एवात्र श्रूयते नाविद्याकामकर्मनिर्मोकस्तत्राऽऽह –

नदीति ।

यथा नद्यो गङ्गाद्या नामरूपे विहाय समुद्रं प्रविशन्ति तथा विद्वान्नामरुपे हित्वा परं पुरुषमुपैतीतिदृष्टान्तपूर्विकायाः श्रुतेर्नामरूपबीजावस्थाविद्याया लयो गम्यते न चाविद्याकामयोरभावे कर्मोपपत्तिस्तस्मान्न विदुषो गतिपुर्विका सत्सम्पत्तिरित्यर्थः ॥२॥