ఆత్మనో నిత్యత్వాదిస్వరూపముపపాద్య యుద్ధకర్తవ్యత్వవిధానాత్ జ్ఞానకర్మసముచ్చయోఽత్ర భాతీత్యాశఙ్క్యాహ -
న హీతి ।
యుధ్యస్వేతి వచనాత్ తత్కర్తవ్యత్వవిధిరస్తీత్యాశఙ్క్యహ -
యుద్ధ ఇతి ।
కథం తర్హి ‘కథం భీష్మమహం’ (భ. భ. గీ. ౨-౪) ఇత్యాద్యర్జునస్య యుద్ధోపరమపరం వచనమ్ ? ఇతి తత్రాహ -
శోకేతి ।
యది స్వతో యుద్ధే ప్రవృత్తిః, తర్హి భగవద్వచనస్య కా గతిరిత్యాశఙ్క్యాహ -
తస్యేతి ।
భగవద్వచనస్య ప్రతిబన్ధనివర్తకత్వే సతి అర్జునప్రవృత్తేః స్వాభావికత్వే ఫలితమాహ -
తస్మాదితి
‘అవినాశి తు తద్ విద్ధి’ (భ. భ. గీ. ౨-౧౭) ఇత్యత్ర పూర్వార్ధేన తత్పదార్థసమర్థనమ్ , ఉత్తరార్ధేన నిరీశ్వరవాదస్య పరిణామవాదస్య వా నిరాకరణమ్ , ఆత్మని జన్మాదిప్రతిభానస్యౌపచారికత్వప్రదర్శనార్థం ‘అన్తవన్తః’ (భ. గీ. ౨-౧౮) ఇత్యాది వచనమితి కేచిత్ । అస్తు నామ అయమపి పన్థాః ॥ ౧౮ ॥