प्रत्यक्षस्याज्ञानप्रसूतत्वेन आभासत्वात् तत्कृता बुद्धिर्न प्रमेति परिहरति -

य एनमिति ।

‘हन्ता चेन्मन्यते हन्तुम्’ (क. उ. १-२-१९) इत्याद्यामृचमर्थतो दर्शयित्वा व्याचष्टे -

य एनमिति ।

हन्तारं हतं वा आत्मानं मन्यमानस्य कथमज्ञानमित्यशङ्क्याह -

हन्ताहमिति ।

हन्तृत्वादिज्ञानमज्ञानमित्यत्र हेतुमाह -

यस्मादिति ।

आत्मनो हननं प्रति कर्तृत्वकर्मत्वयोरभावे हेतुं दर्शयति -

अविक्रित्यवादिति

॥ १९ ॥