ಯೇಯಂ ವ್ಯವಹಾರಭೂಮಿರುಪಲಭ್ಯತೇ, ತತ್ರ ತ್ರೈವರ್ಣಿಕಾಃ ಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ಮ ವಾ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಮನುಷ್ಠಾತುಮಧಿಕ್ರಿಯಂತೇ। ತೇಷಾಂ ದ್ವಿಧಾ ಸ್ಥಿತಿರ್ಮಯಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇತಿ ಪೂರ್ವಾರ್ಧಂ ಯೋಜಯತಿ -
ಲೋಕೇಽಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ।
ಸ್ಥಿತಿಮೇವ ವ್ಯಾಕರೋತಿ -
ಅನುಷ್ಠೇಯೇತಿ।
ಪೂರ್ವಂ ಪ್ರವಚನಪ್ರಸಂಗಂ ಪ್ರದರ್ಶಯನ್ ಪ್ರವಕ್ತಾರಂ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ -
ಸರ್ಗಾದಾವಿತಿ।
ಪ್ರವಚನಸ್ಯಾಯಥಾರ್ಥತ್ವಶಂಕಾಂ ವಾರಯತಿ -
ಸರ್ವಜ್ಞೇನೇತಿ।
ಅರ್ಜುನಸ್ಯ ಭಗವದುಪದೇಶಯೋಗ್ಯತ್ವಂ ಸೂಚಯತಿ -
ಅನಘೇತಿ।
ನಿರ್ಧಾರಣಾರ್ಥೇ ತತ್ರೇತಿ ಸಪ್ತಮೀ । ಜ್ಞಾನಂ - ಪರಮಾರ್ಥವಸ್ತುವಿಷಯಂ ತದೇವ ಯೋಗಶಬ್ದಿತಂ, ಯುಜ್ಯತೇಽನೇನ ಬ್ರಹ್ಮಣೇತಿ ವ್ಯುತ್ಪತ್ತೇಸ್ತೇನ । ನಿಷ್ಠೇತ್ಯನುವರ್ತತೇ।
ಉಕ್ತಜ್ಞಾನೋಪಾಯಮುಪದಿದಿಕ್ಷುಃ ಸಾಂಖ್ಯಶಬ್ದಾರ್ಥಮಾಹ -
ಆತ್ಮೇತಿ।
ತೇಷಾಮೇವ ಕರ್ಮನಿಷ್ಠತ್ವಂ ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿ -
ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯೇತಿ।
ತೇಷಾಂ ಜಪಾದಿಪಾರವಶ್ಯೇನ ಶ್ರವಣಾದಿಪರಾಙ್ಮುಖತ್ವಂ ಪರಾಕರೋತಿ -
ವೇದಾಂತೇತಿ।
ಉಕ್ತವಿಶೇಷಣವತಾಂ ಮುಖ್ಯಸಂನ್ಯಾಸಿತ್ವೇನ ಫಲಾವಸ್ಥತ್ವಂ ದರ್ಶಯತಿ -
ಪರಮಹಂಸೇತಿ।
ಕರ್ಮ - ವರ್ಣಾಶ್ರಮವಿಹಿತಂ ಧರ್ಮಾಖ್ಯಂ ತದೇವ ಯುಜ್ಯತೇ ತೇನಾಭ್ಯುದಯೇನೇತಿ ಯೋಗಸ್ಥೇನ ನಿಷ್ಠಾ ಕರ್ಮಿಣಾಂ ಪ್ರೋಕ್ತೇತ್ಯನುಷಂಗಂ ದರ್ಶಯನ್ನಾಹ -
ಕರ್ಮೈವೇತ್ಯಾದಿನಾ ।
ಏವಂ ಪ್ರತಿವಚನವಾಕ್ಯಸ್ಥಾನ್ಯಕ್ಷರಾಣಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಯ ತಸ್ಯೈವ ತಾತ್ಪರ್ಯಾರ್ಥಂ ಕಥಯತಿ -
ಯದಿ ಚೇತಿ।
ಇಷ್ಟಸ್ಯಾಪಿ ದುರ್ಬೋಧತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ -
ಉಕ್ತಮಿತಿ।
ಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಪಿ ಮೂಲವಿಕಲತಯಾ ವಿಭ್ರಮತ್ಚಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ -
ವೇದೇಷ್ವಿತಿ।
ತಸ್ಯಾಶಿಷ್ಯತ್ವಬುದ್ಧ್ಯಾ ಅನ್ಯಥಾಕಥನಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -
ಉಪಸನ್ನಾಯೇತಿ।
ತಥಾಪಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಔದಾಸೀನ್ಯಾದನ್ಯಥೋಕ್ತಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -
ಪ್ರಿಯಾಯೇತಿ।
ಬ್ರವೀತಿ ಚ ಭಿನ್ನಪುರುಷಕರ್ತೃಕಂ ನಿಷ್ಠಾದ್ವಯಂ, ತೇನ ಸಮುಚ್ಚಯೋ ಭಗವದಭೀಷ್ಟಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೋ ನ ಭವತೀತಿ ಶೇಷಃ।
ನನ್ವರ್ಜುನಸ್ಯ ಪ್ರೇಕ್ಷಾಪೂರ್ವಕಾರಿತ್ವಾದ್ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಶ್ರವಣಾನಂತರಮುಭಯನಿರ್ದೇಶಾನುಉಪಪತ್ತ್ಯಾ ಸಮುಚ್ಚಯಾನುಷ್ಠಾನಂ ಸಂಪತ್ಸ್ಯತೇ, ತದ್ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾನಾಂ ತು ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋರ್ಭಿನ್ನಪುರುಷಾನುಷ್ಠೇಯತ್ವಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ತದನುಷ್ಠಾನಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಭಗವತೋ ಮತಂ ಕಲ್ಪ್ಯತೇ, ತಸ್ಯಾರ್ಜುನೇಽನುರಾಗಾತಿರೇಕಾದಿತರೇಷು ಚ ತದಭಾವಾದಿತಿ ತತ್ರಾಹ -
ಯದಿ ಪುನರಿತಿ।
ಅಪ್ರಮಾಣಭೂತತ್ವಮ್ - ಅನಾಪ್ತತ್ವಮ್ ।ನ ಚ ಭಗವತೋ ರಾಗಾದಿಮತ್ತ್ವೇನಾಪ್ತತ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್, ’ಸಮಂ ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ತಿಷ್ಠಂತಮ್’ ಇತ್ಯಾದಿವಿರೋಧಾದಿತ್ಯಾಹ -
ತಚ್ಚೇತಿ।
ನಿಷ್ಠಾದ್ವಯಸ್ಯ ಭಿನ್ನಪುರುಷಾನುಷ್ಠೇಯತ್ವನಿರ್ದೇಶಫಲಮುಪಸಂಹರತಿ -
ತಸ್ಮಾದಿತಿ।
॥೩॥