తైర్దత్తానిత్యాదినోక్తం నిగమయతి -

భుఞ్జత ఇతి ।

దేవయజ్ఞాదీన్ ఇతి ఆదిశబ్దేన పితృయజ్ఞో మనుష్యయజ్ఞో భూతయజ్ఞో బ్రహ్మయజ్ఞశ్చేతి చత్వారో యజ్ఞాః గృహ్యన్తే । చుల్లీశబ్దేన పిఠరధారణాద్యర్థక్రియాం కుర్వన్తో విన్యాసవిశేషవన్తస్త్రయో గ్రావాణో వివక్ష్యన్తే । ఆదిశబ్దేన కణ్డనీ పేషణీ మార్జనీ ఉదకుమ్భశ్చేత్యేతే హింసాహేతవో గృహీతాః । తాన్యేతాని పఞ్చ, ప్రాణినాం సూనాస్థానాని - హింసాకారణాని, తత్ప్రయుక్తైః సర్వైరపి బుద్ధ్యబుద్ధిపూర్వకదురితైర్ముచ్యన్త ఇతి సమ్బన్ధః ।

ప్రమాదః -

విచారవ్యతిరేకేణాబుద్ధిపూర్వకముపనతం పాదపాతాదికర్మ, తేన ప్రాణినాం హింసా సమ్భావ్యతే । ఆదిశబ్దేనాశుచిసంస్పర్శాదిగృహీతం, తదుత్థైశ్చ పాపైర్మహాయజ్ఞకారిణో ముచ్యన్తే । ఉక్తం హి

‘పఞ్చ సూనా గృహస్థస్య చుల్లీ పేషణ్యవస్కరః ।

కణ్డనీ చైవ (చోద) కుమ్మశ్చ వధ్యన్తే యాంస్తు వాహయన్'

ఇతి చ । అస్యాయమర్థః - యా యథోక్తాః పఞ్చసఙ్ఖ్యాకా గృహస్థస్య సూనాస్తా యో వాహయన్ - ఆపాదయన్ వర్తతే, తేన ప్రాణినో బుద్ధిపూర్వకమబుద్ధిపూర్వకం చ వధ్యన్తే ।

తత్ప్రయుక్తం సర్వమపి పాపం మహాయజ్ఞానుష్ఠానాత్ ప్రణశ్యతీతి మహాయజ్ఞానుష్ఠానస్తుత్యర్థమ్ తదనుష్ఠానవిముఖాన్ నిన్దతి -

యే త్వితి ।

ఆత్మమ్భరిత్వమేవ స్ఫోరయతి -

యే పచన్తీతి ।

స్వదేహేన్ద్రియపోషణార్థమేవ పాకం కుర్వతాం దేవయజ్ఞాదిపరాఙ్ముఖానాం పాపభూయస్త్వం దర్శయతి -

భుఞ్జత ఇతి ।

పాఠక్రమస్త్వర్థక్రమాదపబాధనీయః ॥ ౧౩ ॥