विशेषेण संयतत्वमेव सङ्क्षिपति -
एकाग्रतामिति ।
आत्मन्येव इति एवकारार्थं कथयति -
हित्वेति ।
केवलत्वम् - अद्वितीयत्वम् । तस्य आत्मस्थितिं विवृणोति -
स्वात्मनीति ।
चित्तस्य हि कल्पितस्य आत्मैव तत्त्वम् । तत्पुनः अन्यतः सर्वतो निवारितम् अधिष्ठाने निमग्नं तिष्ठति, इति भावः ।
तस्याम् अवस्थायां सर्वेभ्यो विषयेभ्यो व्यावृत्ततृष्णो युक्तो व्यवह्रियते, इत्याह -
निःस्पृह इति
॥ १८ ॥