नान्यदस्ति परम् , इत्यत्र हेतुम् आह -
मयीति ।
परतरशब्दार्थम् आह -
अन्यदिति ।
स्वातन्त्र्यव्यावृत्त्यर्थम् अन्तरशब्दः ।
निषेधफलं कथयति -
अहमेवेति ।
सर्वजगत्कारणत्वेन सिद्धम् अर्थं द्वीतीयार्धव्याख्यानेन विशदयति -
यस्मादिति ।
अतो (यथा) दीर्घोषु तिर्यक्षु च पटघटितेषु तन्तुषु पटस्य अनुगतिः अवगम्यते, तद्वत् मय्येव अनुगतं जगत् , इत्याह -
दीर्घेति ।
यथा च मणयः सूत्रे अनुस्यूताः तेनैव ध्रियन्ते तदभावे विप्रकीर्यन्ते, तथा मयैव आत्मभूतेन सर्वं व्याप्तं ततो निष्कृष्टं विनष्टमेव स्यात् इति श्लोकोक्तं दृष्टान्तम् आह -
सूत्र इति
॥ ७ ॥