ಚತುರ್ವಿಧಾನಾಂ ತೇಷಾಂ ಸುಕೃತಿನಾಂ ಭಗವದಭಿಮುಖಾನಾಂ ತುಲ್ಯತ್ವಮ್ ಆಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ತೇಷಾಮಿತಿ ।

ತಸ್ಯ ವಿಶಿಷ್ಯಮಾಣತ್ವೇ ಹೇತುಮ್ ಆಹ -

ಪ್ರಿಯೋ ಹೀತಿ ।

ನಿತ್ಯಯುಕ್ತತ್ವಂ ಭಗವತಿ ಆತ್ಮನಿ ಸದಾ ಸಮಾಹಿತಚೇತಸ್ತ್ವಮ್ । ಅಸಾರೇ ಸಂಸಾರೇ ಭಗವಾನೇವ ಸಾರಃ, ‘ಸೋಽಹಮಸ್ಮಿ’ ಇತಿ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಅದ್ವಿತೀಯೇ ಸ್ವಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ಯಂತಮಭಿನ್ನೇ ಭಗವತಿ ಭಕ್ತಿಃ ಸ್ನೇಹವಿಶೇಷಃ ಅಸ್ಯೇತಿ, ಏಕಭಕ್ತಿಃ । ತಸ್ಯ ಆಧಿಕ್ಯೇ ಹೇತುಂ ವಿವೃಣೋತಿ -

ಪ್ರಿಯೋ ಹೀತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಭಗವತೋ ಜ್ಞಾನಿನಶ್ಚ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮಾಸ್ಪದತ್ವೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಂ ಪ್ರಮಾಣಯತಿ -

ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಹೀತಿ ।

ಆತ್ಮನೋ ಜ್ಞಾನಿನಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಿಯತ್ವೇಽಪಿ ಭಗವತೋ ವಾಸುದೇವಸ್ಯ ಕಥಂ ತಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಿಯತ್ವಮ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಅಹಂ ಜ್ಞಾನಿನೋ ನಿರುಪಾಧಿಕಪ್ರೇಮಾಸ್ಪದಂ, ಪರಮಪುರುಷಾರ್ಥತ್ವೇನ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಚ ಗೃಹೀತತ್ವಾತ್ , ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಜ್ಞಾನಿನೋಽಪಿ ಭಗವಂತಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಿಯತ್ವಂ ಪ್ರಕಟಯತಿ - ಸ ಚೇತಿ

॥ ೧೭ ॥