ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಅವ್ಯಕ್ತಂ ವ್ಯಕ್ತಿಮಾಪನ್ನಂ ಮನ್ಯಂತೇ ಮಾಮಬುದ್ಧಯಃ
ಪರಂ ಭಾವಮಜಾನಂತೋ ಮಮಾವ್ಯಯಮನುತ್ತಮಮ್ ॥ ೨೪ ॥
ಅವ್ಯಕ್ತಮ್ ಅಪ್ರಕಾಶಂ ವ್ಯಕ್ತಿಮ್ ಆಪನ್ನಂ ಪ್ರಕಾಶಂ ಗತಮ್ ಇದಾನೀಂ ಮನ್ಯಂತೇ ಮಾಂ ನಿತ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧಮೀಶ್ವರಮಪಿ ಸಂತಮ್ ಅಬುದ್ಧಯಃ ಅವಿವೇಕಿನಃ ಪರಂ ಭಾವಂ ಪರಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪಮ್ ಅಜಾನಂತಃ ಅವಿವೇಕಿನಃ ಮಮ ಅವ್ಯಯಂ ವ್ಯಯರಹಿತಮ್ ಅನುತ್ತಮಂ ನಿರತಿಶಯಂ ಮದೀಯಂ ಭಾವಮಜಾನಂತಃ ಮನ್ಯಂತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥ ೨೪ ॥
ಅವ್ಯಕ್ತಂ ವ್ಯಕ್ತಿಮಾಪನ್ನಂ ಮನ್ಯಂತೇ ಮಾಮಬುದ್ಧಯಃ
ಪರಂ ಭಾವಮಜಾನಂತೋ ಮಮಾವ್ಯಯಮನುತ್ತಮಮ್ ॥ ೨೪ ॥
ಅವ್ಯಕ್ತಮ್ ಅಪ್ರಕಾಶಂ ವ್ಯಕ್ತಿಮ್ ಆಪನ್ನಂ ಪ್ರಕಾಶಂ ಗತಮ್ ಇದಾನೀಂ ಮನ್ಯಂತೇ ಮಾಂ ನಿತ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧಮೀಶ್ವರಮಪಿ ಸಂತಮ್ ಅಬುದ್ಧಯಃ ಅವಿವೇಕಿನಃ ಪರಂ ಭಾವಂ ಪರಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪಮ್ ಅಜಾನಂತಃ ಅವಿವೇಕಿನಃ ಮಮ ಅವ್ಯಯಂ ವ್ಯಯರಹಿತಮ್ ಅನುತ್ತಮಂ ನಿರತಿಶಯಂ ಮದೀಯಂ ಭಾವಮಜಾನಂತಃ ಮನ್ಯಂತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥ ೨೪ ॥

ಪ್ರಕಾಶಸ್ಯ ತರ್ಹಿ ಕಾದಾಚಿತ್ಕತ್ವಂ ಭಗವತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ , ನೇತ್ಯಾಹ -

ನಿತ್ಯೇತಿ ।

ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಭಗವಂತಮ್ ಆಗಂತುಕಪ್ರಕಾಶಂ ಮನ್ಯಂತೇ ತತ್ರ ಅಬುದ್ಧಯ ಇತಿ ಉತ್ತರಮ್ । ತದ್ವಿವೃಣೋತಿ -

ಪರಮಿತಿ ।

ಪರಮ್ , ಅನುತ್ತಮಮ್ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣದ್ವಯಂ ಸೋಪಾಧಿಕನಿರೂಪಾಧಿಕಭಾವಾರ್ಥಮ್

॥ ೨೪ ॥