ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಓಮಿತ್ಯೇಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ
ವ್ಯಾಹರನ್ಮಾಮನುಸ್ಮರನ್
ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ತ್ಯಜಂದೇಹಂ
ಯಾತಿ ಪರಮಾಂ ಗತಿಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಓಮಿತಿ ಏಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಅಭಿಧಾನಭೂತಮ್ ಓಂಕಾರಂ ವ್ಯಾಹರನ್ ಉಚ್ಚಾರಯನ್ , ತದರ್ಥಭೂತಂ ಮಾಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅನುಸ್ಮರನ್ ಅನುಚಿಂತಯನ್ ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಮ್ರಿಯತೇ, ಸಃ ತ್ಯಜನ್ ಪರಿತ್ಯಜನ್ ದೇಹಂ ಶರೀರಮ್ — ‘ತ್ಯಜನ್ ದೇಹಮ್ಇತಿ ಪ್ರಯಾಣವಿಶೇಷಣಾರ್ಥಮ್ ದೇಹತ್ಯಾಗೇನ ಪ್ರಯಾಣಮ್ ಆತ್ಮನಃ, ಸ್ವರೂಪನಾಶೇನೇತ್ಯರ್ಥಃಸಃ ಏವಂ ಯಾತಿ ಗಚ್ಛತಿ ಪರಮಾಂ ಪ್ರಕೃಷ್ಟಾಂ ಗತಿಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಓಮಿತ್ಯೇಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ
ವ್ಯಾಹರನ್ಮಾಮನುಸ್ಮರನ್
ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ತ್ಯಜಂದೇಹಂ
ಯಾತಿ ಪರಮಾಂ ಗತಿಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಓಮಿತಿ ಏಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಅಭಿಧಾನಭೂತಮ್ ಓಂಕಾರಂ ವ್ಯಾಹರನ್ ಉಚ್ಚಾರಯನ್ , ತದರ್ಥಭೂತಂ ಮಾಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅನುಸ್ಮರನ್ ಅನುಚಿಂತಯನ್ ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಮ್ರಿಯತೇ, ಸಃ ತ್ಯಜನ್ ಪರಿತ್ಯಜನ್ ದೇಹಂ ಶರೀರಮ್ — ‘ತ್ಯಜನ್ ದೇಹಮ್ಇತಿ ಪ್ರಯಾಣವಿಶೇಷಣಾರ್ಥಮ್ ದೇಹತ್ಯಾಗೇನ ಪ್ರಯಾಣಮ್ ಆತ್ಮನಃ, ಸ್ವರೂಪನಾಶೇನೇತ್ಯರ್ಥಃಸಃ ಏವಂ ಯಾತಿ ಗಚ್ಛತಿ ಪರಮಾಂ ಪ್ರಕೃಷ್ಟಾಂ ಗತಿಮ್ ॥ ೧೩ ॥

ಏಕಂ ಚ ತತ್ ಅಕ್ಷರಂ ಚ ಇತಿ ಏಕಾಕ್ಷರಮ್ - ಅೋಮಿತ್ಯೇವಂರೂಪಮ್ , ತತ್ಕಥಂಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ವಿಶಿಷ್ಯತೇ ? ತತ್ರ ಆಹ -

ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇತಿ ।

‘ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೮-೫) ಇತಿ ಮರಣಮ್ ಉಕ್ತ್ವಾ ‘ತ್ಯಜನ್ ದೇಹಮ್ ‘ ಇತಿ ಬ್ರುವತಾ ಪುನರುಕ್ತಿಃ ಆಶ್ರಿತಾ ಸ್ಯಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ,ವಿಶೇಷಣಾರ್ಥಂ ವಿವೃಣೋತಿ-

ದೇಹೇೇತಿ ।

ಏವಮ್ ಓಂಕಾರಮ್ ಉಚ್ಚಾರಯನ್ ಅರ್ಥಂ ಚ ಅಭಿಧ್ಯಾಯನ್  ಧ್ಯಾನನಿಷ್ಠಃ ಸ ಪುಮಾನ್ , ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಪರಮಾಮಿತಿ ಗತಿವಿಶೇಷಣಂ ಕ್ರಮಮುಕ್ತಿವಿವಕ್ಷಯಾ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್

॥ ೧೩ ॥