ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ನವಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ
ಪೂರ್ವಪೃಷ್ಠಮ್      ಉತ್ತರಪೃಷ್ಠಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಮಹಾತ್ಮಾನಸ್ತು ಮಾಂ ಪಾರ್ಥ ದೈವೀಂ ಪ್ರಕೃತಿಮಾಶ್ರಿತಾಃ ।
ಭಜಂತ್ಯನನ್ಯಮನಸೋ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಭೂತಾದಿಮವ್ಯಯಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಮಹಾತ್ಮಾನಸ್ತು ಅಕ್ಷುದ್ರಚಿತ್ತಾಃ ಮಾಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪಾರ್ಥ ದೈವೀಂ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಶಮದಮದಯಾಶ್ರದ್ಧಾದಿಲಕ್ಷಣಾಮ್ ಆಶ್ರಿತಾಃ ಸಂತಃ ಭಜಂತಿ ಸೇವಂತೇ ಅನನ್ಯಮನಸಃ ಅನನ್ಯಚಿತ್ತಾಃ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಭೂತಾದಿಂ ಭೂತಾನಾಂ ವಿಯದಾದೀನಾಂ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಚ ಆದಿಂ ಕಾರಣಮ್ ಅವ್ಯಯಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಮಹಾತ್ಮಾನಸ್ತು ಮಾಂ ಪಾರ್ಥ ದೈವೀಂ ಪ್ರಕೃತಿಮಾಶ್ರಿತಾಃ ।
ಭಜಂತ್ಯನನ್ಯಮನಸೋ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಭೂತಾದಿಮವ್ಯಯಮ್ ॥ ೧೩ ॥
ಮಹಾತ್ಮಾನಸ್ತು ಅಕ್ಷುದ್ರಚಿತ್ತಾಃ ಮಾಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪಾರ್ಥ ದೈವೀಂ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಶಮದಮದಯಾಶ್ರದ್ಧಾದಿಲಕ್ಷಣಾಮ್ ಆಶ್ರಿತಾಃ ಸಂತಃ ಭಜಂತಿ ಸೇವಂತೇ ಅನನ್ಯಮನಸಃ ಅನನ್ಯಚಿತ್ತಾಃ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಭೂತಾದಿಂ ಭೂತಾನಾಂ ವಿಯದಾದೀನಾಂ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಚ ಆದಿಂ ಕಾರಣಮ್ ಅವ್ಯಯಮ್ ॥ ೧೩ ॥

ಮಹಾನ್ - ಪ್ರಕೃಷ್ಟಃ, ಯಜ್ಞಾದಿಭಿಃ ಶೋಧಿತಃ, ಆತ್ಮಾ - ಸತ್ವಂ, ಯೇಷಾಮ್ , ಇತಿ ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಮಾಶ್ರಿತ್ಯ, ಆಹ -

ಅಕ್ಷುದ್ರೇತಿ ।

ತುಶಬ್ದಃ ಅವಧಾರಣೇ ।

ಪ್ರಕೃತಿಂ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ -

ಶಮೇತಿ ।

ಅನನ್ಯಸ್ಮಿನ್ - ಪ್ರತ್ಯಗ್ಭೂತೇ ಮಯಿ ಪರಸ್ಮಿನ್ನೇವ, ಮನಃ ಯೇಷಾಮ್ ಇತಿ ವ್ಯುತ್ಪತ್ಯಾ ವ್ಯಾಕರೋತಿ -

ಅನನ್ಯಚಿತ್ತಾ ಇತಿ ।

ಅಜ್ಞಾತೇ ಸೇವಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಶಾಸ್ತ್ರೋಪಪತ್ತಿಭ್ಯಾಮ್ ಆದೌ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತತಃ ಸೇವಂತೇ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಜ್ಞಾತ್ವೇತಿ ।

ಅವ್ಯಯಮ್ - ಅವಿನಾಶಿನಮ್

॥ ೧೩ ॥