ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ನವಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ
ಪೂರ್ವಪೃಷ್ಠಮ್      ಉತ್ತರಪೃಷ್ಠಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಕಿಂ ಪುನರ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಪುಣ್ಯಾ ಭಕ್ತಾ ರಾಜರ್ಷಯಸ್ತಥಾ ।
ಅನಿತ್ಯಮಸುಖಂ ಲೋಕಮಿಮಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಜಸ್ವ ಮಾಮ್ ॥ ೩೩ ॥
ಕಿಂ ಪುನಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಪುಣ್ಯಾಃ ಪುಣ್ಯಯೋನಯಃ ಭಕ್ತಾಃ ರಾಜರ್ಷಯಃ ತಥಾ । ರಾಜಾನಶ್ಚ ತೇ ಋಷಯಶ್ಚ ರಾಜರ್ಷಯಃ । ಯತಃ ಏವಮ್ , ಅತಃ ಅನಿತ್ಯಂ ಕ್ಷಣಭಂಗುರಮ್ ಅಸುಖಂ ಚ ಸುಖವರ್ಜಿತಮ್ ಇಮಂ ಲೋಕಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಂ ದುರ್ಲಭಂ ಮನುಷ್ಯತ್ವಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಭಜಸ್ವ ಸೇವಸ್ವ ಮಾಮ್ ॥ ೩೩ ॥
ಕಿಂ ಪುನರ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಪುಣ್ಯಾ ಭಕ್ತಾ ರಾಜರ್ಷಯಸ್ತಥಾ ।
ಅನಿತ್ಯಮಸುಖಂ ಲೋಕಮಿಮಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಜಸ್ವ ಮಾಮ್ ॥ ೩೩ ॥
ಕಿಂ ಪುನಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಪುಣ್ಯಾಃ ಪುಣ್ಯಯೋನಯಃ ಭಕ್ತಾಃ ರಾಜರ್ಷಯಃ ತಥಾ । ರಾಜಾನಶ್ಚ ತೇ ಋಷಯಶ್ಚ ರಾಜರ್ಷಯಃ । ಯತಃ ಏವಮ್ , ಅತಃ ಅನಿತ್ಯಂ ಕ್ಷಣಭಂಗುರಮ್ ಅಸುಖಂ ಚ ಸುಖವರ್ಜಿತಮ್ ಇಮಂ ಲೋಕಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಂ ದುರ್ಲಭಂ ಮನುಷ್ಯತ್ವಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಭಜಸ್ವ ಸೇವಸ್ವ ಮಾಮ್ ॥ ೩೩ ॥

ಯದಿ ಪಾಪಯೋನಿಃ ಪಾಪಾಚಾರಶ್ಚ ತ್ವದ್ಭಕ್ತ್ಯಾ ಪರಾಂ ಗತಿಂ ಗಚ್ಛತಿ, ತರ್ಹಿ ಕಿಮ್ ಉತ್ತಮಜಾತಿನಿಮಿತ್ತೇನ ಸಂನ್ಯಾಸಾದಿನಾ, ಕಿಂ ವಾ ಸದ್ - ವೃತ್ತೇನ, ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ಕಿಂ ಪುನರಿತಿ ।

ಉತ್ತಮಜಾತಿಮತಾಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಾದೀನಾಂ ಅತಿಶಯೇನ ಪರಾ ಗತಿಃ ಯತೋ ಲಭ್ಯತೇ, ಅತಃ ಭಗವದ್ಭಜನಂ ತೈಃ ಏಕಾಂತೇನ ವಿಧಾತವ್ಯಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -

ಯತ ಇತಿ ।

ಮನುಷ್ಯದೇಹಾತಿರಿಕ್ತೇಷು ಪಶ್ವಾದಿದೇಹೇಷು ಭಗವದ್ಭಜನಯೋಗ್ಯತಾ ಭಾವಾತ್ , ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಮನುಷ್ಯತ್ವೇ ತದ್ಭಜನೇ ಪ್ರಯತಿತವ್ಯಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -

ದುರ್ಲಭಮಿತಿ

॥ ೩೩ ॥