ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವಿವರ್ಜಿತಮ್
ಅಸಕ್ತಂ ಸರ್ವಭೃಚ್ಚೈವ ನಿರ್ಗುಣಂ ಗುಣಭೋಕ್ತೃ ॥ ೧೪ ॥
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವಾಣಿ ತಾನಿ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಶ್ರೋತ್ರಾದೀನಿ ಬುದ್ಧೀಂದ್ರಿಯಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಾಖ್ಯಾನಿ, ಅಂತಃಕರಣೇ ಬುದ್ಧಿಮನಸೀ, ಜ್ಞೇಯೋಪಾಧಿತ್ವಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ , ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗ್ರಹಣೇನ ಗೃಹ್ಯಂತೇಅಪಿ , ಅಂತಃಕರಣೋಪಾಧಿದ್ವಾರೇಣೈವ ಶ್ರೋತ್ರಾದೀನಾಮಪಿ ಉಪಾಧಿತ್ವಮ್ ಇತ್ಯತಃ ಅಂತಃಕರಣಬಹಿಷ್ಕರಣೋಪಾಧಿಭೂತೈಃ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣೈಃ ಅಧ್ಯವಸಾಯಸಂಕಲ್ಪಶ್ರವಣವಚನಾದಿಭಿಃ ಅವಭಾಸತೇ ಇತಿ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವ್ಯಾಪಾರೈಃ ವ್ಯಾಪೃತಮಿವ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಧ್ಯಾಯತೀ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃಕಸ್ಮಾತ್ ಪುನಃ ಕಾರಣಾತ್ ವ್ಯಾಪೃತಮೇವೇತಿ ಗೃಹ್ಯತೇ ಇತ್ಯತಃ ಆಹಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವಿವರ್ಜಿತಮ್ , ಸರ್ವಕರಣರಹಿತಮಿತ್ಯರ್ಥಃಅತಃ ಕರಣವ್ಯಾಪಾರೈಃ ವ್ಯಾಪೃತಂ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ಯಸ್ತು ಅಯಂ ಮಂತ್ರಃಅಪಾಣಿಪಾದೋ ಜವನೋ ಗ್ರಹೀತಾ ಪಶ್ಯತ್ಯಚಕ್ಷುಃ ಶೃಣೋತ್ಯಕರ್ಣಃ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯) ಇತ್ಯಾದಿಃ, ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯೋಪಾಧಿಗುಣಾನುಗುಣ್ಯಭಜನಶಕ್ತಿಮತ್ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯೇವಂ ಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃ, ತು ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಜವನಾದಿಕ್ರಿಯಾವತ್ತ್ವಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃಅಂಧೋ ಮಣಿಮವಿಂದತ್’ (ತೈ. ಆ. ೧ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿಮಂತ್ರಾರ್ಥವತ್ ತಸ್ಯ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಅರ್ಥಃಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಕರಣವರ್ಜಿತಂ ಜ್ಞೇಯಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸಕ್ತಂ ಸರ್ವಸಂಶ್ಲೇಷವರ್ಜಿತಮ್ಯದ್ಯಪಿ ಏವಮ್ , ತಥಾಪಿ ಸರ್ವಭೃಚ್ಚ ಏವಸದಾಸ್ಪದಂ ಹಿ ಸರ್ವಂ ಸರ್ವತ್ರ ಸದ್ಬುದ್ಧ್ಯನುಗಮಾತ್ ಹಿ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾದಯೋಽಪಿ ನಿರಾಸ್ಪದಾಃ ಭವಂತಿಅತಃ ಸರ್ವಭೃತ್ ಸರ್ವಂ ಬಿಭರ್ತಿ ಇತಿಸ್ಯಾತ್ ಇದಂ ಅನ್ಯತ್ ಜ್ಞೇಯಸ್ಯ ಸತ್ತ್ವಾಧಿಗಮದ್ವಾರಮ್ನಿರ್ಗುಣಂ ಸತ್ತ್ವರಜಸ್ತಮಾಂಸಿ ಗುಣಾಃ ತೈಃ ವರ್ಜಿತಂ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ , ತಥಾಪಿ ಗುಣಭೋಕ್ತೃ ಗುಣಾನಾಂ ಸತ್ತ್ವರಜಸ್ತಮಸಾಂ ಶಬ್ದಾದಿದ್ವಾರೇಣ ಸುಖದುಃಖಮೋಹಾಕಾರಪರಿಣತಾನಾಂ ಭೋಕ್ತೃ ಉಪಲಬ್ಧೃ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥ ೧೪ ॥
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವಿವರ್ಜಿತಮ್
ಅಸಕ್ತಂ ಸರ್ವಭೃಚ್ಚೈವ ನಿರ್ಗುಣಂ ಗುಣಭೋಕ್ತೃ ॥ ೧೪ ॥
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವಾಣಿ ತಾನಿ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಶ್ರೋತ್ರಾದೀನಿ ಬುದ್ಧೀಂದ್ರಿಯಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಾಖ್ಯಾನಿ, ಅಂತಃಕರಣೇ ಬುದ್ಧಿಮನಸೀ, ಜ್ಞೇಯೋಪಾಧಿತ್ವಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ , ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗ್ರಹಣೇನ ಗೃಹ್ಯಂತೇಅಪಿ , ಅಂತಃಕರಣೋಪಾಧಿದ್ವಾರೇಣೈವ ಶ್ರೋತ್ರಾದೀನಾಮಪಿ ಉಪಾಧಿತ್ವಮ್ ಇತ್ಯತಃ ಅಂತಃಕರಣಬಹಿಷ್ಕರಣೋಪಾಧಿಭೂತೈಃ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣೈಃ ಅಧ್ಯವಸಾಯಸಂಕಲ್ಪಶ್ರವಣವಚನಾದಿಭಿಃ ಅವಭಾಸತೇ ಇತಿ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಗುಣಾಭಾಸಂ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವ್ಯಾಪಾರೈಃ ವ್ಯಾಪೃತಮಿವ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಧ್ಯಾಯತೀ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃಕಸ್ಮಾತ್ ಪುನಃ ಕಾರಣಾತ್ ವ್ಯಾಪೃತಮೇವೇತಿ ಗೃಹ್ಯತೇ ಇತ್ಯತಃ ಆಹಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವಿವರ್ಜಿತಮ್ , ಸರ್ವಕರಣರಹಿತಮಿತ್ಯರ್ಥಃಅತಃ ಕರಣವ್ಯಾಪಾರೈಃ ವ್ಯಾಪೃತಂ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ಯಸ್ತು ಅಯಂ ಮಂತ್ರಃಅಪಾಣಿಪಾದೋ ಜವನೋ ಗ್ರಹೀತಾ ಪಶ್ಯತ್ಯಚಕ್ಷುಃ ಶೃಣೋತ್ಯಕರ್ಣಃ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯) ಇತ್ಯಾದಿಃ, ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯೋಪಾಧಿಗುಣಾನುಗುಣ್ಯಭಜನಶಕ್ತಿಮತ್ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯೇವಂ ಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃ, ತು ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಜವನಾದಿಕ್ರಿಯಾವತ್ತ್ವಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃಅಂಧೋ ಮಣಿಮವಿಂದತ್’ (ತೈ. ಆ. ೧ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿಮಂತ್ರಾರ್ಥವತ್ ತಸ್ಯ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಅರ್ಥಃಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಕರಣವರ್ಜಿತಂ ಜ್ಞೇಯಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸಕ್ತಂ ಸರ್ವಸಂಶ್ಲೇಷವರ್ಜಿತಮ್ಯದ್ಯಪಿ ಏವಮ್ , ತಥಾಪಿ ಸರ್ವಭೃಚ್ಚ ಏವಸದಾಸ್ಪದಂ ಹಿ ಸರ್ವಂ ಸರ್ವತ್ರ ಸದ್ಬುದ್ಧ್ಯನುಗಮಾತ್ ಹಿ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾದಯೋಽಪಿ ನಿರಾಸ್ಪದಾಃ ಭವಂತಿಅತಃ ಸರ್ವಭೃತ್ ಸರ್ವಂ ಬಿಭರ್ತಿ ಇತಿಸ್ಯಾತ್ ಇದಂ ಅನ್ಯತ್ ಜ್ಞೇಯಸ್ಯ ಸತ್ತ್ವಾಧಿಗಮದ್ವಾರಮ್ನಿರ್ಗುಣಂ ಸತ್ತ್ವರಜಸ್ತಮಾಂಸಿ ಗುಣಾಃ ತೈಃ ವರ್ಜಿತಂ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ , ತಥಾಪಿ ಗುಣಭೋಕ್ತೃ ಗುಣಾನಾಂ ಸತ್ತ್ವರಜಸ್ತಮಸಾಂ ಶಬ್ದಾದಿದ್ವಾರೇಣ ಸುಖದುಃಖಮೋಹಾಕಾರಪರಿಣತಾನಾಂ ಭೋಕ್ತೃ ಉಪಲಬ್ಧೃ ತತ್ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥ ೧೪ ॥

ಇಂದ್ರಿಯವಿಶೇಷಣೀಭೂತಸರ್ವಶಬ್ದಾತ್ ಜ್ಞೇಯೋಪಾಧಿತ್ವನ್ಯಾಯಾವಿಶೇಷಾಚ್ಚ ಅತ್ರ ಬುದ್ಧ್ಯಾದೇರಪಿ ಗ್ರಹಣಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -

ಅಂತಃಕರಣೇ ಚೇತಿ ।

ಶ್ರೋತ್ರಾದೀನಾಂ ಜ್ಞೇಯೋಪಾಧಿತ್ವಸ್ಯ ಮನೋಬುದ್ಧಿದ್ವಾರಾತ್ವಾದಪಿ ತಯೋಃ ಇಹ ಗ್ರಹಣಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -

ಅಪಿ ಚೇತಿ ।

ತಯೋರಪಿ ಇಹ ಉಪಾದಾನೇ ಫಲಿತಮಾಹ -

ಇತ್ಯತ ಇತಿ ।

ಅಕ್ಷರಾರ್ಥಮುಕ್ತ್ವಾ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ -

ಸರ್ವೇತಿ ।

ಉಪಾಧಿದ್ವಾರಾ ಕಲ್ಪಿತವ್ಯಾಪಾರವತ್ವೇ ಮಾನಮಾಹ-

ಧ್ಯಾಯತೀತಿ ।

 ಕಲ್ಪಿತಮೇವ ಅಸ್ಯ ವ್ಯಾಪಾರವತ್ವಮ್ , ನ ವಾಸ್ತವಮ್ , ಇತ್ಯತ್ರ ಭಗವತೋಽಪಿ ಸಂಮತಿಮ್ ಆಕಾಂಕ್ಷಾದ್ವಾರಾ ದರ್ಶಯತಿ -

ಕಸ್ಮಾದಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಸರ್ವಕರಣರಾಹಿತ್ಯೇ ಫಲಮಾಹ -

ಅತ ಇತಿ ।

ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಜ್ಞೇಯಸ್ಯ ವೇಗವದ್ವಿಹರಣಾದಿಕ್ರಿಯಾವತ್ತಾಯಾ ಮಾಂತ್ರವರ್ಣಿಕತ್ವಾತ್ , ಕುತೋಽಸ್ಯ ಕರಣವ್ಯಾಪಾರೈಃ ಅವ್ಯಾಪೃತತ್ವಮ್ ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಅನುವಾದಪೂರ್ವಕಂ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಾನುಗುಣತ್ವಮಾಹ -

ಯಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ಕರಣಗುಣಾನುಗುಣ್ಯಭಜನಮಂತರೇಣ ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಜವನಾದಿಕ್ರಿಯಾವತ್ತ್ವಪ್ರದರ್ಶನಪರತ್ವೇ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಮುಖ್ಯಾರ್ಥತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ತದಸಂಭಾವತ್ ನೈವಮ್ ಇತ್ಯಾಹ -

ಅಂಧ ಇತಿ ।

ಅರ್ಥವಾದಸ್ಯ ಶ್ರುತೇ ಅರ್ಥೇ ತಾತ್ಪರ್ಯಾಭಾವಾತ್ ನ ಪ್ರಕೃತಪ್ರತಿಕೂಲತಾ, ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸರ್ವಕರಣರಾಹಿತ್ಯಂ ತದೂವ್ಯಾಪಾರರಾಹಿತ್ಯಸ್ಯ ಉಪಲಕ್ಷಣಮ್ , ಇತ್ಯಂಗೀಕೃತ್ಯ, ಉಕ್ತಮೇವ ಹೇತುಂ ಕೃತ್ವಾ ವಸ್ತುತಃ ಸರ್ವಸಂಗವಿವರ್ಜಿತತ್ವಮ್ ಆಹ -

ಯಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ವಸ್ತುತಃ ಸರ್ವಸಂಗಾಭಾವೇಽಪಿ ಸರ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನತ್ವಮ್ ಆಹ -

ಯದ್ಯಪೀತಿ ।

ಸ್ವಸತ್ತಾಮಾತ್ರೇಣ ಅಧಿಷ್ಠಾನತಯಾ ಸರ್ವಂ ಪುಷ್ಣಾತಿ, ಇತ್ಯೇತತ್ ಉಪಪಾದಯತಿ -

ಸದಿತಿ ।

ವಿಮತಮ್ , ಸತಿ ಕಲ್ಪಿತಮ್ , ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಸದನುವಿದ್ಧಧೀಬೋಧ್ಯತ್ವಾತ್ , ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಚಂದ್ರಭೇದಾನುವಿದ್ಧಧೀಬೋಧ್ಯಚಂದ್ರಭೇದವತ್ , ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸರ್ವಂ ಸದಾಸ್ಪದಮ್ , ಇತ್ಯಯುಕ್ತಮ್ , ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾದೀನಾಂ ತದಭಾವಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ನಹೀತಿ ।

ತೇಷಾಮಪಿ ಕಲ್ಪಿತತ್ವೇ ನಿರಧಿಷ್ಠಾನತ್ವಾಯೋಗಾತ್ ನಿರೂಪ್ಯಮಾಣೇ ತದಧಿಷ್ಠಾನಂ ಸದೇವೇತಿ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಸತಿ ಕಲ್ಪಿತತ್ವಮ್ ಅವಿರುದ್ಧಮ್ , ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸರ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನತ್ವೇನ, ಜ್ಞೇಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಅಸ್ತಿತ್ವಮುಕ್ತಮ್ ಉಪಸಂಹರತಿ -

ಅತ ಇತಿ ।

ಇತಶ್ಚ ಜ್ಞೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತಿ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಸ್ಯಾದಿದಂ ಚೇತಿ ।

ನಹಿ ತಸ್ಯ ಉಪಲಬ್ಧೃತ್ವಂ ಅಸತ್ವೇ ಸಿಧ್ಯತಿ, ಇತ್ಯರ್ಥಃ

॥ ೧೪ ॥