ఇతి గుహ్యతమం శాస్త్రమిదముక్తం మయానఘ ।
ఎతద్బుద్ధ్వా బుద్ధిమాన్స్యాత్కృతకృత్యశ్చ భారత ॥ ౨౦ ॥
ఇతి ఎతత్ గుహ్యతమం గోప్యతమమ్ , అత్యన్తరహస్యం ఇత్యేతత్ । కిం తత్ ? శాస్త్రమ్ । యద్యపి గీతాఖ్యం సమస్తమ్ ‘శాస్త్రమ్’ ఉచ్యతే, తథాపి అయమేవ అధ్యాయః ఇహ ‘శాస్త్రమ్’ ఇతి ఉచ్యతే స్తుత్యర్థం ప్రకరణాత్ । సర్వో హి గీతాశాస్త్రార్థః అస్మిన్ అధ్యాయే సమాసేన ఉక్తః । న కేవలం గీతాశాస్త్రార్థ ఎవ, కిన్తు సర్వశ్చ వేదార్థః ఇహ పరిసమాప్తః । ‘యస్తం వేద స వేదవిత్’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧) ‘వేదైశ్చ సర్వైరహమేవ వేద్యః’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧౫) ఇతి చ ఉక్తమ్ । ఇదమ్ ఉక్తం కథితం మయా హే అనఘ అపాప । ఎతత్ శాస్త్రం యథాదర్శితార్థం బుద్ధ్వా బుద్ధిమాన్ స్యాత్ భవేత్ న అన్యథా కృతకృత్యశ్చ భారత కృతం కృత్యం కర్తవ్యం యేన సః కృతకృత్యః ; విశిష్టజన్మప్రసూతేన బ్రాహ్మణేన యత్ కర్తవ్యం తత్ సర్వం భగవత్తత్త్వే విదితే కృతం భవేత్ ఇత్యర్థః ; న చ అన్యథా కర్తవ్యం పరిసమాప్యతే కస్యచిత్ ఇత్యభిప్రాయః । ‘సర్వం కర్మాఖిలం పార్థ జ్ఞానే పరిసమాప్యతే’ (భ. గీ. ౪ । ౩౩) ఇతి చ ఉక్తమ్ । ‘ఎతద్ధి జన్మసామగ్ర్యం బ్రాహ్మణస్య విశేషతః । ప్రాప్యైతత్కృతకృత్యో హి ద్విజో భవతి నాన్యథా’ (మను. ౧౨ । ౯౩) ఇతి చ మానవం వచనమ్ । యతః ఎతత్ పరమార్థతత్త్వం మత్తః శ్రుతవాన్ అసి, అతః కృతార్థః త్వం భారత ఇతి ॥ ౨౦ ॥
ఇతి గుహ్యతమం శాస్త్రమిదముక్తం మయానఘ ।
ఎతద్బుద్ధ్వా బుద్ధిమాన్స్యాత్కృతకృత్యశ్చ భారత ॥ ౨౦ ॥
ఇతి ఎతత్ గుహ్యతమం గోప్యతమమ్ , అత్యన్తరహస్యం ఇత్యేతత్ । కిం తత్ ? శాస్త్రమ్ । యద్యపి గీతాఖ్యం సమస్తమ్ ‘శాస్త్రమ్’ ఉచ్యతే, తథాపి అయమేవ అధ్యాయః ఇహ ‘శాస్త్రమ్’ ఇతి ఉచ్యతే స్తుత్యర్థం ప్రకరణాత్ । సర్వో హి గీతాశాస్త్రార్థః అస్మిన్ అధ్యాయే సమాసేన ఉక్తః । న కేవలం గీతాశాస్త్రార్థ ఎవ, కిన్తు సర్వశ్చ వేదార్థః ఇహ పరిసమాప్తః । ‘యస్తం వేద స వేదవిత్’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧) ‘వేదైశ్చ సర్వైరహమేవ వేద్యః’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧౫) ఇతి చ ఉక్తమ్ । ఇదమ్ ఉక్తం కథితం మయా హే అనఘ అపాప । ఎతత్ శాస్త్రం యథాదర్శితార్థం బుద్ధ్వా బుద్ధిమాన్ స్యాత్ భవేత్ న అన్యథా కృతకృత్యశ్చ భారత కృతం కృత్యం కర్తవ్యం యేన సః కృతకృత్యః ; విశిష్టజన్మప్రసూతేన బ్రాహ్మణేన యత్ కర్తవ్యం తత్ సర్వం భగవత్తత్త్వే విదితే కృతం భవేత్ ఇత్యర్థః ; న చ అన్యథా కర్తవ్యం పరిసమాప్యతే కస్యచిత్ ఇత్యభిప్రాయః । ‘సర్వం కర్మాఖిలం పార్థ జ్ఞానే పరిసమాప్యతే’ (భ. గీ. ౪ । ౩౩) ఇతి చ ఉక్తమ్ । ‘ఎతద్ధి జన్మసామగ్ర్యం బ్రాహ్మణస్య విశేషతః । ప్రాప్యైతత్కృతకృత్యో హి ద్విజో భవతి నాన్యథా’ (మను. ౧౨ । ౯౩) ఇతి చ మానవం వచనమ్ । యతః ఎతత్ పరమార్థతత్త్వం మత్తః శ్రుతవాన్ అసి, అతః కృతార్థః త్వం భారత ఇతి ॥ ౨౦ ॥