अद्वैतशारदा | दक्षिणाम्नाय श्रीशारदापीठम्, शृङ्गेरी

तेजः क्षमा धृतिः शौचमद्रोहो नातिमानिता ।
भवन्ति सम्पदं दैवीमभिजातस्य भारत ॥ ३ ॥

तेजः प्रागल्भ्यं न त्वग्गता दीप्तिः । क्षमा आक्रुष्टस्य ताडितस्य वा अन्तर्विक्रियानुत्पत्तिः, उत्पन्नायां विक्रियायाम् उपशमनम् अक्रोधः इति अवोचाम । इत्थं क्षमायाः अक्रोधस्य च विशेषः । धृतिः देहेन्द्रियेषु अवसादं प्राप्तेषु तस्य प्रतिषेधकः अन्तःकरणवृत्तिविशेषः, येन उत्तम्भितानि करणानि देहश्च न अवसीदन्ति । शौचं द्विविधं मृज्जलकृतं बाह्यम् आभ्यन्तरं च मनोबुद्ध्योः नैर्मल्यं मायारागादिकालुष्याभावः ; एवं द्विविधं शौचम् । अद्रोहः परजिघांसाभावः अहिंसनम् । नातिमानिता अत्यर्थं मानः अतिमानः, सः यस्य विद्यते सः अतिमानी, तद्भावः अतिमानिता, तदभावः नातिमानिता आत्मनः पूज्यतातिशयभावनाभाव इत्यर्थः । भवन्ति अभयादीनि एतदन्तानि सम्पदं अभिजातस्य । किंविशिष्टां सम्पदम् ? दैवीं देवानां या सम्पत् ताम् अभिलक्ष्य जातस्य देवविभूत्यर्हस्य भाविकल्याणस्य इत्यर्थः, हे भारत ॥ ३ ॥

नेति ; उत्पन्नायाम् इति ; इत्थम् इति ; येनेति ; मृज्जलेत्यादिना ; मायेति ; एवमिति ; आत्मनः इति ; भवन्तीति ; दैवीति ;

व्यावर्त्यं कीर्तयति -

नेति ।

अध्यात्माधिकारात् इति शेषः ।

क्षमाऽक्रोधयोः एकार्थत्वेन पौनरुक्त्यं आशङ्क्य परिहरति -

उत्पन्नायाम् इति ।

तयोः एवं विशेषात् अपौनरुक्त्यं फलति इति आह -

इत्थम् इति ।

वृत्तिविशेषमेव विशदयति -

येनेति ।

शौचस्य द्वैविध्यमेव प्रकटयति -

मृज्जलेत्यादिना ।

नैर्मल्यमेव स्फोरयति -

मायेति ।

उक्तम् उपसंहरति -

एवमिति ।

अतिमानित्वाभावमेव व्यनक्ति -

आत्मनः इति ।

कस्य एतानि विशेषणानि इति अपेक्षायां आह -

भवन्तीति ।

साधकस्य मनुष्यदेहस्थस्यैव कथं दैवीं सम्पदं अभिलक्ष्य जातत्वम् ? इति आशङ्क्य आह -

दैवीति

॥ ३ ॥