चित्तैकाग्र्यप्रसादार्थं विविक्तसेवित्वं व्याकरोति -

अरण्येति ।

निद्रादिदोषनिवृत्त्यर्थं लघ्वाशित्वं विशदयति -

लघ्विति ।

लघु - परिमितं हितं मेध्यं च अशितुं शीलम् अस्य इति तथा उच्यते ।

विशेषणयोः तात्पर्यं विवृणोति -

विविक्तेति ।

निद्रादीति आदिशब्दात् आलस्यप्रमादादयः बुद्धिविक्षेपकाः विवक्षिताः ।

वक्ष्यमाणध्यानयोगयोः उपायत्वेन विशेषणान्तरं विभजते -

वाक् चेति ।

वागादिसंयमस्य आवश्यकत्वद्योतनार्थं स्यात् इत्युक्तम् ।

संयतवागादिकरणग्रामस्य अनायासेन कर्तव्यम् उपदिशति -

एवमिति ।

मन्त्रजपादि इति आदिपदेन प्रदक्षिणप्रणामादयः ध्यानयोगप्रतिबन्धकाः गृहीताः ।

उक्तयोरेव ध्यानयोगयोः उपायत्वेन उक्तं विरागभावं विभजते -

दृष्टेति ।

सम्यक्त्वमेव व्यनक्ति -

नित्यमिति

॥ ५२ ॥