ಯತಶ್ಚ ಅಜೀರ್ಯತಾಂ ವಯೋಹಾನಿಮಪ್ರಾಪ್ನುವತಾಮ್ ಅಮೃತಾನಾಂ ಸಕಾಶಮ್ ಉಪೇತ್ಯ ಉಪಗಮ್ಯ ಆತ್ಮನ ಉತ್ಕೃಷ್ಟಂ ಪ್ರಯೋಜನಾಂತರಂ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಂ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಜಾನನ್ ಉಪಲಭಮಾನಃ ಸ್ವಯಂ ತು ಜೀರ್ಯನ್ ಮರ್ತ್ಯಃ ಜರಾಮರಣವಾನ್ ಕ್ವಧಃಸ್ಥಃ ಕುಃ ಪೃಥಿವೀ ಅಧಶ್ಚಾಸಾವಂತರಿಕ್ಷಾದಿಲೋಕಾಪೇಕ್ಷಯಾ ತಸ್ಯಾಂ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ಕ್ವಧಃಸ್ಥಃ ಸನ್ ಕಥಮೇವಮವಿವೇಕಿಭಿಃ ಪ್ರಾರ್ಥನೀಯಂ ಪುತ್ರವಿತ್ತಾದ್ಯಸ್ಥಿರಂ ವೃಣೀತೇ । ‘ಕ್ವ ತದಾಸ್ಥಃ’ ಇತಿ ವಾ ಪಾಠಾಂತರಮ್ । ಅಸ್ಮಿನ್ಪಕ್ಷೇ ಚೈವಮಕ್ಷರಯೋಜನಾ— ತೇಷು ಪುತ್ರಾದಿಷು ಆಸ್ಥಾ ಆಸ್ಥಿತಿಃ ತಾತ್ಪರ್ಯೇಣ ವರ್ತನಂ ಯಸ್ಯ ಸ ತದಾಸ್ಥಃ । ತತೋಽಧಿಕತರಂ ಪುರುಷಾರ್ಥಂ ದುಷ್ಪ್ರಾಪಮಪಿ ಅಭಿಪ್ರೇಪ್ಸುಃ ಕ್ವ ತದಾಸ್ಥೋ ಭವೇತ್ ? ನ ಕಶ್ಚಿತ್ತದಸಾರಜ್ಞಸ್ತದರ್ಥೀ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಸರ್ವೋ ಹ್ಯುಪರ್ಯುಪರ್ಯೇವ ಬುಭೂಷತಿ ಲೋಕಃ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ಪುತ್ರವಿತ್ತಾದಿಲೋಭೈಃ ಪ್ರಲೋಭ್ಯೋಽಹಮ್ । ಕಿಂಚ, ಅಪ್ಸರಃಪ್ರಮುಖಾನ್ ವರ್ಣರತಿಪ್ರಮೋದಾನ್ ಅನವಸ್ಥಿತರೂಪತಯಾ ಅಭಿಧ್ಯಾಯನ್ ನಿರೂಪಯನ್ ಯಥಾವತ್ ಅತಿದೀರ್ಘೇ ಜೀವಿತೇ ಕಃ ವಿವೇಕೀ ರಮೇತ ॥