కఠోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃద్వితీయా వల్లీ
ఆనన్దగిరిటీకా (కాఠక)
 
నావిరతో దుశ్చరితాన్నాశాన్తో నాసమాహితః ।
నాశాన్తమానసో వాపి ప్రజ్ఞానేనైనమాప్నుయాత్ ॥ ౨౪ ॥
కిఞ్చాన్యత్ । న దుశ్చరితాత్ ప్రతిషిద్ధాచ్ఛ్రుతిస్మృత్యవిహితాత్పాపకర్మణః అవిరతః అనుపరతః । నాపి ఇన్ద్రియలౌల్యాత్ అశాన్తః అనుపరతః । నాపి అసమాహితఃఅనేకాగ్రమనాః విక్షిప్తచిత్తః । సమాహితచిత్తోఽపి సన్సమాధానఫలార్థిత్వాత్ నాపి అశాన్తమానసః వ్యాపృతచిత్తో వా । ప్రజ్ఞానేన బ్రహ్మవిజ్ఞానేన ఎనం ప్రకృతమాత్మానమ్ ఆప్నుయాత్ , యస్తు దుశ్చరితాద్విరత ఇన్ద్రియలౌల్యాచ్చ, సమాహితచిత్తః సమాధానఫలాదప్యుపశాన్తమానసశ్చాచార్యవాన్ ప్రజ్ఞానేన ఎవం యథోక్తమాత్మానం ప్రాప్నోతీత్యర్థః ॥

దుశ్చరితం కాయికం పాపమ్ ॥ ౨౪ ॥