सत्पूर्वकं कार्यमिति न व्याप्तिः। असद्वादिभिरसतः सज्जन्माभ्युपगमादित्याशङ्क्याऽऽह –
असत इति ।
तत्त्वतोऽतत्त्वतो वा नासतः सदाकारेण जन्मेत्यर्थः।
तत्र दृष्टान्तमाह –
वन्ध्येति ।
पूर्वार्धं व्याकरोति –
असद्वादिनामिति ।
असतो निःस्वरूपस्य स्वरूपाभावादेव तत्त्वतोऽतत्त्वतो वा कार्याकारेण न युक्तं जन्मेत्यत्र हेतुमाह –
अदृष्टत्वादिति ।
उत्तरार्धं व्याकुर्वन्नदृष्टत्वमेव दृष्टान्तेन स्पष्टयति –
न हीति ।
सद्वादो मायया सम्भवति।
असद्वादस्तु तयाऽपि नेति विशेषं दर्शयन्नुपसंहरति –
तस्मादिति ।
कार्यकारणनिरूपणमत्रेति परामृश्यते॥२८॥