असम्प्रज्ञातसमाध्यवस्थायां येन रूपेण चित्तमभिनिष्पद्यते तद् ब्रह्मस्वरूपं विशिनष्टि –
स्वस्थमिति ।
ज्ञेयेनाव्यतिरिक्तमिति शेषः ।
तत्र विदुषां संमतिमुदाहरति –
सर्वज्ञमिति ।
यथोक्तमित्यसम्प्रज्ञातसमाधिलक्षणं ब्रह्मेत्यर्थः।
तस्य परमपुरुषार्थरूपतामाह –
सुखमिति ।
वैषयिकं सुखं व्यवच्छेत्तुं परमार्थेति विशेषणम्।
किं तत्र ज्ञानेनेत्याशङ्क्याऽऽह –
आत्मेति ।
तस्य सत्यस्यागमाचार्यानुसारिणा बोधेन लक्ष्यते प्राप्यते ब्रह्मेति तथोच्यते।
तस्य स्वमहिमप्रतिष्ठत्वमाह –
स्वात्मनीति ।
सर्वस्य त्रिविधस्यानर्थस्योपशमेनोपलक्षितत्वादपि पुरुषार्थत्वासिद्धिरित्याह –
सर्वेति ।
निरतिशयानन्दाभिव्यक्तिर्निरवशेषानर्थोच्छित्तिश्चेत्येवंलक्षणं मोक्षमाचक्षते।
तत्कथमिदं ब्रह्मेत्याशङ्क्याऽऽह –
सनिर्वाणमिति ।
तस्य क्षीरगुडादिमाधुर्यभेदस्येव स्वानुभवमात्राधिगम्यत्वादवाच्यत्वमाह –
तच्चेति ।
यदुक्तं परमार्थसुखमिति, तदिदानीमुपपादयति –
सुखमिति ।
तर्हि सर्वेषामेव तद् भूयादित्याशङ्क्याऽऽह –
योगीति ।
ज्ञानस्याजातत्वे वैधर्म्यदृष्टान्तमाह –
यथेति ॥४७॥