यदि विज्ञानस्य बाह्यालम्बनत्वं क्षणिकत्वं शून्यत्वं च न सम्भवति किं तर्हि तत्त्वेमेकरूपं भवतीत्याशङ्क्याऽऽह –

अजातमिति ।

तस्याश्च प्रकृतेरन्यथात्वं पुरस्तादेव निरस्तमित्याह –

प्रकृतेरिति ।

श्लोकस्य तात्पर्यमाह –

उक्तैरिति ।

कूटस्थमद्वितीयं ब्रह्मोति यत्पूर्वत्र प्रतिज्ञातं तज्जन्मनो दुर्निरूपत्वादुक्तहेतुभिः सिद्धम्। तस्यैव सिद्धस्यार्थस्य फलमुपसंहर्तुमेष श्लोक इत्यर्थः।

पूर्वार्धं योजयति –

अजातमिति ।

यदि चित्तं स्फुरणमजातमभीष्टं तर्हि तद् ब्रह्मैव, तस्य कौटस्थ्यैकस्वाभाव्यात्तत्पुनर्वस्तुतो न जातमेव मायया जन्मवदिति कल्प्यते चेत् तस्याजातिरेवाजातत्त्वात् प्रकृतिर्भवतीत्यर्थः।

द्वितीयार्धं योजयति –

अजातरूपाया इति ।

तस्याश्चेदन्यथात्वं स्वरूपहानिरापतेदित्यर्थः॥२९॥