Toggle navigation
मुख्यपृष्ठम्
अनुग्रहसन्देशः
ग्रन्थाः
अन्वेषणम्
साहाय्यम्
श्रीमद्भगवद्गीताभाष्यम् - उल्लेखाः
ईशावास्योपनिषत्
‘असुर्या नाम ते लोकाः’ (ई. उ. ३)
‘तत्र को मोहः कः शोकः एकत्वमनुपश्यतः’ (ई. उ. ७)
केनोपनिषत्
‘अन्यदेव तद्विदितादथो अविदितादधि’ (के. उ. १ । ४)
‘इह चेदवेदीदथ सत्यमस्ति न चेदिहावेदीन्महती विनष्टिः’ (के. उ. २ । ५)
काठकोपनिषत्
‘अन्यत्र धर्मादन्यत्राधर्मात्’ (क. उ. १ । २ । १४)
‘अरूपम्’ (क. उ. १ । ३ । १५)
‘अविद्यायामन्तरे वर्तमानाः’ (क. उ. १ । २ । ५)
‘अशब्दमस्पर्शम्’ (क. उ. १ । ३ । १५)
‘ऊर्ध्वमूलोऽवाक्शाख एषोऽश्वत्थः सनातनः’ (क. उ. २ । ३ । १)
‘दूरमेते विपरीते विषूची अविद्या या च विद्येति ज्ञाता’ (क. उ. १ । २ । ४)
‘नाविरतो दुश्चरितात्’ (क. उ. १ । २ । २४)
‘यदा सर्वे प्रमुच्यन्ते’ (क. उ. २ । ३ । १४)
‘श्रेयश्च प्रेयश्च’ (क. उ. १ । २ । २)
‘सर्वे वेदा यत्पदमामनन्ति । तपांसि सर्वाणि च यद्वदन्ति । यदिच्छन्तो ब्रह्मचर्यं चरन्ति तत्ते पदं सङ्ग्रहेण ब्रवीम्योमित्येतत्’ (क. उ. १ । २ । १५)
प्रश्नोपनिषत्
‘तस्मै स होवाच एतद्वै सत्यकाम परं चापरं च ब्रह्म यदोङ्कारः’ (प्र. उ. ५ । २)
‘यः पुनरेतं त्रिमात्रेणोमित्येतेनैवाक्षरेण परं पुरुषमभिध्यायीत — स सामभिरुन्नीयते ब्रह्मलोकम्’ (प्र. उ. ५ । ५)
‘स यो ह वै तद्भगवन्मनुष्येषु प्रायणान्तमोङ्कारमभिध्यायीत कतमम् वाव स तेन लोकं जयतीति । ’ (प्र. उ. ५ । १)
मुण्डकोपनिषत्
‘अप्राणो ह्यमनाः शुभ्रो ह्यक्षरात्परतः परः’ (मु. उ. २ । १ । २)
‘क्षीयन्ते चास्य कर्माणि’ (मु. उ. २ । २ । ९)
‘तस्य भासा सर्वमिदं विभाति’ (मु. उ. २ । २ । ११)
‘ब्रह्म वेद ब्रह्मैव भवति’ (मु. उ. ३ । २ । ९)
‘भिद्यते हृदयग्रन्थिः’ (मु. उ. २ । २ । ९)
तैत्तिरीयोपनिषत्
‘अथ तस्य भयं भवति’ (तै. उ. २ । ७ । १)
‘यतो वाचो निवर्तन्ते’ (तै. उ. २ । ९ । १)
‘विद्वान्न बिभेति कुतश्चन’ (तै. उ. २ । ९ । १)
‘सत्यं ज्ञानमनन्तं ब्रह्म’ (तै. उ. २ । १ । १)
छान्दोग्योपनिषत्
‘अथ ते येऽन्यथातो विदुः अन्यराजानः ते क्षय्यलोका भवन्ति’ (छा. उ. ७ । २५ । २)
‘अनात्मवित् शोचामि’ (छा. उ. ७ । १ । ३)
‘आत्मतः प्राण आत्मत आशा आत्मतः स्मर आत्मत आकाश आत्मतस्तेज आत्मत आप आत्मत आविर्भावतिरोभावावात्मतोऽन्नम्’ (छा. उ. ७ । २६ । १)
‘आत्मैव इदं सर्वम्’ (छा. उ. ७ । २५ । २)
‘आत्मैवेदं सर्वम्’ (छा. उ. ७ । २५ । २)
‘आत्मैवेदं सर्वम्’ (छा. उ. ७ । २५ । २)
‘इषीकातूलवत् सर्वाणि कर्माणि प्रदूयन्ते’ (छा. उ. ५ । २४ । ३)
‘एकमेवाद्वितीयम्’ (छा. उ. ६ । २ । १)
‘कथं असतः सज्जायेत’ (छा. उ. ६ । २ । २)
‘कथमसतः सज्जायेत’ (छा. उ. ६ । २ । २)
‘तस्य तावदेव चिरम्’ (छा. उ. ६ । १४ । २)
‘भारूपः’ (छा. उ. ३ । १४ । २)
‘यथा कृताय विजितायाधरेयाः संयन्त्येवमेनं सर्वं तदभिसमेति यत् किञ्चित् प्रजाः साधु कुर्वन्ति यस्तद्वेद यत्स वेद’ (छा. उ. ४ । १ । ४)
‘यथा कृताय विजितायाधरेयाः संयन्त्येवमेवं सर्वं तदभिसमेति यत् किञ्चित्प्रजाः साधु कुर्वन्ति यस्तद्वेद यत्स वेद’ (छा. उ. ४ । १ । ४)
बृहदारण्यकोपनिषत्
‘अथ योऽन्यां देवतामुपास्ते अन्योऽसावन्योऽहमस्मीति न स वेद यथा पशुरेवं स देवानाम्’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘अन्योऽसावन्योऽहमस्मीति न स वेद यथा पशुरेवं स देवानाम्’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘अयमग्निर्वैश्वानरो योऽयमन्तः पुरुषे येनेदमन्नं पच्यते’ (बृ. उ. ५ । ९ । १)
‘असङ्गो न हि सज्जते’ (बृ. उ. ३ । ९ । २६)
‘अस्थूलमनणु’ (बृ. उ. ३ । ८ । ८)
‘आत्मेत्येवोपासीत’ (बृ. उ. १ । ४ । ७)
‘एतं वै तमात्मानं विदित्वा निवृत्तमिथ्याज्ञानाः सन्तः ब्राह्मणाः मिथ्याज्ञानवद्भिः अवश्यं कर्तव्येभ्यः पुत्रैषणादिभ्यो व्युत्थायाथ भिक्षाचर्यं शरीरस्थितिमात्रप्रयुक्तं चरन्ति न तेषामात्मज्ञाननिष्ठाव्यतिरेकेण अन्यत् कार्यमस्ति’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘एतस्य वा अक्षरस्य प्रशासने गार्गि’ (बृ. उ. ३ । ८ । ९)
‘किं प्रजया करिष्यामो येषां नोऽयमात्मायं लोकः’ (बृ. उ. ४ । ४ । २२)
‘तद्वा एतदक्षरं गार्गि ब्राह्मणा अभिवदन्ति’ (बृ. उ. ३ । ८ । ८)
‘तमेतं वेदानुवचनेन ब्राह्मणा विविदिषन्ति यज्ञेन’ (बृ. उ. ४ । ४ । २२)
‘द्वया ह वै प्राजापत्या देवाश्चासुराश्च’ (बृ. उ. १ । ३ । १)
‘ध्यायतीव लेलायतीव’ (बृ. उ. ४ । ३ । ७)
‘ध्यायतीव लेलायतीव’ (बृ. उ. ४ । ३ । ७)
‘ध्यायतीव लेलायतीव’ (बृ. उ. ४ । ३ । ७)
‘न तस्य प्राणा उत्क्रामन्ति’ (बृ. उ. ४ । ४ । ६)
‘नेति नेति’ (बृ. उ. २ । ३ । ६)
‘नेति नेति’ (बृ. उ. ४ । ४ । २२)
‘पाण्डित्यं निर्विद्य’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘पुत्रैषणाया वित्तैषणायाश्च लोकैषणायाश्च व्युत्थायाथ भिक्षाचर्यं चरन्ति’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘मनसैवानुद्रष्टव्यम्’ (बृ. उ. ४ । ४ । १९)
‘यत् साक्षादपरोक्षात् ब्रह्म य आत्मा सर्वान्तरः’ (बृ. उ. ३ । ४ । १)
‘यत्साक्षादपरोक्षाद्ब्रह्म य आत्मा सर्वान्तरः’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘यो वा एतदक्षरं गार्ग्यविदित्वास्माल्लोकात्प्रैति स कृपणः’ (बृ. उ. ३ । ८ । १०)
‘विदित्वा . . . व्युत्थायाथ भिक्षाचर्यं चरन्ति’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘स इदं सर्वं भवति’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘स यथाकामो भवति तत्क्रतुर्भवति यत्क्रतुर्भवति तत्कर्म कुरुते’ (बृ. उ. ४ । ४ । ५)
‘सः यथाकामो भवति तत्क्रतुर्भवति’ (बृ. उ. ४ । ४ । ५)
‘सोऽकामयत’ (बृ. उ. १ । ४ । १७)
‘स्वयञ्ज्योतिः’ (बृ. उ. ४ । ३ । ९)
श्वेताश्वतरोपनिषत्
‘अपाणिपादो जवनो ग्रहीता पश्यत्यचक्षुः स शृणोत्यकर्णः’ (श्वे. उ. ३ । १९)
‘आदित्यवर्णम्’ (श्वे. उ. ३ । ८)
‘आदित्यवर्णम्’ (श्वे. उ. ३ । ८)
‘एको देवः सर्वभूतेषु गूढः सर्वव्यापी सर्वभूतान्तरात्मा । कर्माध्यक्षः सर्वभूताधिवासः साक्षी चेता केवलो निर्गुणश्च’ (श्वे. उ. ६ । ११)
‘तमेव विदित्वातिमृत्युमेति नान्यः पन्था विद्यतेऽयनाय’ (श्वे. उ. ३ । ८)
‘न सन्दृशे तिष्ठति रूपमस्य न चक्षुषा पश्यति कश्चनैनम्’ (श्वे. उ. ४ । २०)
‘निष्कलं निष्क्रियं शान्तम्’ (श्वे. उ. ६ । १९)
‘मायां तु प्रकृतिं विद्यात्’ (श्वे. उ. ४ । १०)
‘मायां तु प्रकृतिं विद्यान्मायिनं तु महेश्वरम्’ (श्वे. उ. ४ । १०)
‘यदा चर्मवत्’ (श्वे. उ. ६ । २०)
जाबालोपनिषत्
‘ब्रह्मचर्यादेव प्रव्रजेत्’ (जा. उ. ४)
श्रीमद्भगवद्गीता
‘असङ्गशस्त्रेण दृढेन च्छित्त्वा' 'ततः पदं तत्परिमार्गितव्यम्’ (भ. गी. १५ । ३)
(भ. गी. १५ । ४)
‘अज्ञानां कर्मसङ्गिनाम्’ (भ. गी. ३ । २६)
‘अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः’ (भ. गी. ५ । १५)
‘अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः’ (भ. गी. ५ । १५)
‘अज्ञानेनावृतं ज्ञानम्’ (भ. गी. ५ । १५)
‘अथ चेत्त्वमिमं धर्म्यं सङ्ग्रामं न करिष्यसि’ (भ. गी. २ । ३३)
‘अथैतदप्यशक्तोऽसि’ (भ. गी. १२ । ११)
‘अद्वेष्टा सर्वभूतानाम्’ (भ. गी. १२ । १३)
‘अद्वेष्टा सर्वभूतानाम्’ (भ. गी. १२ । १३)
‘अद्वेष्टा सर्वभूतानाम्’ (भ. गी. १२ । १३)
‘अद्वेष्टा सर्वभूतानाम्’ (भ. गी. १२ । १३)
‘अधियज्ञोऽहमेवात्र’ (भ. गी. ८ । ४)
‘अनादित्वात्’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘अनादित्वान्निर्गुणत्वात्’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘अनादित्वान्निर्गुणत्वात्’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘अनिष्टमिष्टं मिश्रं च’ (भ. गी. १८ । १२)
‘अभयं सत्त्वसंशुद्धिः’ (भ. गी. १६ । १)
‘अविकार्योऽयमुच्यते’ (भ. गी. २ । २५)
‘अविकार्योऽयमुच्यते’ (भ. गी. २ । २५)
‘अविनाशि तु तत्’ (भ. गी. २ । १७)
‘अव्यक्तोऽयमचिन्त्योऽयम्’ (भ. गी. २ । २५)
‘अशोच्यान्’ (भ. गी. २ । ११)
‘अशोच्यान्’ (भ. गी. २ । ११)
‘अहङ्कारविमूढात्मा कर्ताहमिति मन्यते’ (भ. गी. ३ । २७)
‘आत्मसंस्थं मनः कृत्वा’ (भ. गी. ६ । २५)
‘आरुरुक्षोर्मुनेर्योगं कर्म कारणमुच्यते’ (भ. गी. ६ । ३)
‘इदं शरीरं क्षेत्रम्’ (भ. गी. १३ । १)
‘इहैव तैर्जितः सर्गो येषां साम्ये स्थितं मनः’ (भ. गी. ५ । १९)
‘उत्तमः पुरुषस्त्वन्यः परमात्मेत्युदाहृतः’ (भ. गी. १५ । १७)
‘उदासीनवत्’ (भ. गी. १४ । २३)
‘उदासीनवदासीनम्’ (भ. गी. ९ । ९)
‘उभौ तौ न विजानीतः’ (भ. गी. २ । १९)
‘उभौ तौ न विजानीतः’ (भ. गी. २ । १९)
‘ऊर्ध्वमूलम्’ (भ. गी. १५ । १)
‘एकं वद निश्चित्य’ (भ. गी. ३ । २)
‘एकाकी यतचित्तात्मा निराशीरपरिग्रहः’ (भ. गी. ६ । १०)
‘एतद्योनीनि भूतानि’ (भ. गी. ७ । ६)
‘एषा तेऽभिहिता साङ्ख्ये बुद्धिर्योगे त्विमां शृणु’ (भ. गी. २ । ३९)
‘एषा तेऽभिहिता’ (भ. गी. २ । ३९)
‘एषा ब्राह्मी स्थितिः’ (भ. गी. २ । ७२)
‘ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म’ (भ. गी. ८ । १३)
‘ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म’ (भ. गी. ८ । १३)
‘कथं च त्रीन्गुणानतिवर्तते ? ’ (भ. गी. १४ । २१)
‘कथं भीष्ममहं सङ्ख्ये’ (भ. गी. २ । ४)
‘कर्तारमात्मानं केवलं तु’ (भ. गी. १८ । १६)
‘कर्मजान् विद्धि तान् सर्वान्’ (भ. गी. ४ । ३२)
‘कर्मणैव हि संसिद्धिमास्थिता जनकादयः’ (भ. गी. ३ । २०)
‘कर्मण्यकर्म यः पश्येत्’ (भ. गी. ४ । १८)
‘कर्मण्यकर्म यः पश्येत्’ (भ. गी. ४ । १८)
‘कर्मण्यकर्म यः पश्येत्’ (भ. गी. ४ । १८)
‘कर्मण्यभिप्रवृत्तोऽपि नैव किञ्चित्करोति सः’ (भ. गी. ४ । २०)
‘कर्मण्येवाधिकारस्ते . . . मा ते सङ्गोऽस्त्वकर्मणि’ (भ. गी. २ । ४७)
‘कर्मण्येवाधिकारस्ते’ (भ. गी. २ । ४७)
‘कर्मण्येवाधिकारस्ते’ (भ. गी. २ । ४७)
‘कर्मण्येवाधिकारस्ते’ (भ. गी. २ । ४७)
‘कर्मण्येवाधिकारस्ते’ (भ. गी. २ । ४७)
‘कर्मयोगेन योगिनाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘कर्मयोगेन योगिनाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘कर्मयोगो विशिष्यते’ (भ. गी. ५ । २)
‘कविं पुराणमनुशासितारम्’ (भ. गी. ८ । ९)
‘कविं पुराणम्’ (भ. गी. ८ । ९)
‘किं कर्म किमकर्मेति कवयोऽप्यत्र मोहिताः’ (भ. गी. ४ । १६)
‘कुरु कर्मैव तस्मात्त्वम्’ (भ. गी. ४ । १५)
‘कुरु कर्मैव तस्मात्त्वम्’ (भ. गी. ४ । १५)
‘कुरु कर्मैव’ (भ. गी. ४ । १५)
‘कुर्वन्नपि न लिप्यते’ (भ. गी. ५ । ७)
‘क्षीणे पुण्ये मर्त्यलोकं विशन्ति’ (भ. गी. ९ । २१)
‘क्षेत्रज्ञं चापि मां विद्धि’ (भ. गी. १३ । २)
‘क्षेत्रज्ञं चापि मां विद्धि’ (भ. गी. १३ । २)
‘क्षेत्रज्ञं चापि मां विद्धि’ (भ. गी. १३ । २)
‘क्षेत्रज्ञं चापि मां विद्धि’ (भ. गी. १३ । २)
‘गुणा गुणेषु वर्तन्ते’ (भ. गी. ३ । २८)
‘गुणा गुणेषु वर्तन्ते’ (भ. गी. ३ । २८)
‘गुणा गुणेषु वर्तन्ते’ (भ. गी. ३ । २८)
‘गुणातीतः स उच्यते’ (भ. गी. १४ । २५)
‘गुणैरेव कर्माणि क्रियन्ते’ (भ. गी. ३ । २७)
‘गुणैर्यो न विचाल्यते’ (भ. गी. १४ । २३)
‘चतुर्विधा भजन्ते माम्’ (भ. गी. ७ । १६)
‘छित्त्वैनं संशयं योगमातिष्ठ’ (भ. गी. ४ । ४२)
‘ज्ञानं लब्ध्वा परां शान्तिम्’ (भ. गी. ४ । ३९)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानां कर्मयोगेन योगिनाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानां निष्ठा मया पुरा प्रोक्ता’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानां कर्मयोगेन योगिनाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानयोगेन साङ्ख्यानां कर्मयोगेन योगिनाम्’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ज्ञानाग्निः सर्वकर्माणि’ (भ. गी. ४ । ३७)
‘ज्ञानाग्निदग्धकर्माणम्’ (भ. गी. ४ । १९)
‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम्’ (भ. गी. ७ । १८)
‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम्’ (भ. गी. ७ । १८)
‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम्’ (भ. गी. ७ । १८)
‘ज्ञेयं यत् तत् प्रवक्ष्यामि’ (भ. गी. १३ । १२)
‘ज्ञेयं यत् तत्’ (भ. गी. १३ । १२)
‘ज्ञेयं यत्तत्प्रवक्ष्यामि’ (भ. गी. १३ । १२)
‘ज्यायसी चेत् कर्मणस्ते मता बुद्धिः’ (भ. गी. ३ । १)
‘ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिः’ (भ. गी. ३ । १)
‘ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिः’ (भ. गी. ३ । १)
‘ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते’ (भ. गी. ३ । १)
‘ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते’ (भ. गी. ३ । १)
‘ज्यायसी चेत्’ (भ. गी. ३ । १)
‘ततः स्वधर्मं कीर्तिं च हित्वा पापमवाप्स्यसि’ (भ. गी. २ । ३३)
‘ततो मां तत्त्वतो ज्ञात्वा विशते तदनन्तरम्’ (भ. गी. १८ । ५५)
‘तत् किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि केशव’ (भ. गी. ३ । १)
‘तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि’ (भ. गी. ३ । १)
‘तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि’ (भ. गी. ३ । १)
‘तत्त्ववित्तु महाबाहो गुणा गुणेषु वर्तन्ते इति मत्वा न सज्जते’ (भ. गी. ३ । २८)
‘तद्बुद्धयस्तदात्मानः’ (भ. गी. ५ । १७)
‘तमसः परमुच्यते’ (भ. गी. १३ । १७)
‘तयोस्तु कर्मसंन्यासात् कर्मयोगो विशिष्यते’ (भ. गी. ५ । २)
‘तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते’ (भ. गी. १६ । २४)
‘तस्माद्युध्यस्व भारत’ (भ. गी. २ । १८)
‘तस्य कार्यं न विद्यते’ (भ. गी. ३ । १७)
‘ते प्राप्नुवन्ति मामेव’ (भ. गी. १२ । ४)
‘ते ब्रह्म तद्विदुः कृत्स्नम्’ (भ. गी. ७ । २९)
‘तेषामहं समुद्धर्ता’ (भ. गी. १२ । ७)
‘त्यक्त्वा कर्मफलासङ्गम्’ (भ. गी. ४ । २०)
‘त्यागाच्छान्तिरनन्तरम्’ (भ. गी. १२ । १२)
‘त्रैगुण्यविषया वेदाः’ (भ. गी. २ । ४५)
‘त्रैविद्या मां सोमपाः’ (भ. गी. ९ । २०)
‘दूरेण ह्यवरं कर्म’ (भ. गी. २ । ४९)
‘दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकम्’ (भ. गी. १ । २)
‘देही न लिप्यते’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘दैवी हि’ (भ. गी. ७ । १४)
‘द्वे निष्ठे मया पुरा प्रोक्ते’ (भ. गी. ३ । ३)
‘ध्यायतो विषयान्पुंसः’ (भ. गी. २ । ६२)
‘न करोति न लिप्यते’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘न कर्मणामनारम्भात्’ (भ. गी. ३ । ४)
‘न कर्मणामनारम्भात्’ (भ. गी. ३ । ४)
‘न च संन्यसनादेव केवलात् सिद्धिं समधिगच्छति’ (भ. गी. ३ । ४)
‘न जायते म्रियते वा’ (भ. गी. २ । २०)
‘न जायते म्रियते’ (भ. गी. २ । २०)
‘न जायते’ (भ. गी. २ । २०)
‘न जायते’ (भ. गी. २ । २०)
‘न तु संन्यासिनाम्’ (भ. गी. १८ । १२)
‘न योत्स्य इति गोविन्दमुक्त्वा तूष्णीं बभूव ह’ (भ. गी. २ । ९)
‘न स भूयोऽभिजायते’ (भ. गी. १३ । २३)
‘न सत्तन्नासदुच्यते’ (भ. गी. १३ । १२)
‘न हि कश्चित् क्षणमपि अशेषतः त्यक्तुं शक्नोति’ (भ. गी. ३ । ५)
‘न हि कश्चित्क्षणमपि अकर्मकृत्तिष्ठति’ (भ. गी. ३ । ५)
‘न हि देहभृता शक्यम्’ (भ. गी. १८ । ११)
‘न हि देहभृता शक्यम्’ (भ. गी. १८ । ११)
‘न हि देहभृता’ (भ. गी. १८ । ११)
‘नवद्वारे पुरे देही आस्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘नादत्ते कस्यचित्पापम्’ (भ. गी. ५ । १५)
‘नायं हन्ति न हन्यते’ (भ. गी. २ । १९)
‘नाशयाम्यात्मभावस्थो ज्ञानदीपेन भास्वता’ (भ. गी. १० । ११)
‘नासतो विद्यते भावः’ (भ. गी. २ । १६)
‘नासतो विद्यते भावः’ (भ. गी. २ । १६)
‘नासतो विद्यते भावः’ (भ. गी. २ । १६)
‘निश्चयं शृणु मे तत्र’ (भ. गी. १८ । ४)
‘निष्ठा ज्ञानस्य या परा’ (भ. गी. १८ । ५८)
‘नैव किञ्चित् करोति सः’ (भ. गी. ४ । २०)
‘नैव किञ्चित् करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्’ (भ. गी. ५ । ८)
‘नैव किञ्चित् करोम्यहम्’ (भ. गी. ५ । ८)
‘नैव किञ्चित्करोमि’ (भ. गी. ५ । ८)
‘नैव किञ्चित्करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्’ (भ. गी. ५ । ८)
‘नैव किञ्चित्करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्’ (भ. गी. ५ । ८)
‘नैव कुर्वन्न कारयन्’ (भ. गी. ५ । १३)
‘पञ्चैते तस्य हेतवः’ (भ. गी. १८ । १५)
‘पुरा वेदात्मना मया प्रोक्ता’ (भ. गी. ३ । ३)
‘पूर्वैः पूर्वतरं कृतम्’ (भ. गी. ४ । १५)
‘प्रकृतेः क्रियमाणानि गुणैः कर्माणि सर्वशः’ (भ. गी. ३ । २७)
‘प्रजहाति यदा कामान्’ (भ. गी. २ । ५५)
‘प्रत्यक्षावगमं धर्म्यम्’ (भ. गी. ९ । २)
‘प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थमहं स च मम प्रियः’ (भ. गी. ७ । १७)
‘प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थम्’ (भ. गी. ७ । १७)
‘बुद्धियोगाद्धनञ्जय’ (भ. गी. २ । ४९)
‘बोद्धव्यम्’ (भ. गी. ४ । १७)
‘ब्रह्मचारिव्रते स्थितः’ (भ. गी. ६ । १४)
‘ब्रह्मण्याधाय कर्माणि’ (भ. गी. ५ । १०)
‘ब्रह्मभूयाय कल्पते’ (भ. गी. १४ । २६)
‘ब्रह्मार्पणं ब्रह्म हविः’ (भ. गी. ४ । २४)
‘ब्रह्मार्पणम्’ (भ. गी. ४ । २४)
‘भक्त्या मामभिजानाति’ (भ. गी. १८ । ५५)
‘भवत्यत्यागिनां प्रेत्य’ (भ. गी. १८ । १२)
‘भूतग्राममिमं विसृजामि’ (भ. गी. ९ । ८)
‘मत्कर्मकृत्’ (भ. गी. ११ । ५५)
‘मत्कर्मकृत्’ (भ. गी. ११ । ५५)
‘मनुष्याणां सहस्रेषु’ (भ. गी. ७ । ३)
‘मम माया दुरत्यया’ (भ. गी. ७ । १४)
‘मम माया दुरत्यया’ (भ. गी. ७ । १४)
‘मोघं पार्थ स जीवति’ (भ. गी. ३ । १६)
‘मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् अनिकेतः स्थिरमतिः’ (भ. गी. १२ । १९)
‘मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् । अनिकेतः स्थिरमतिः’ (भ. गी. १२ । १९)
‘य एनं वेत्ति हन्तारम्’ (भ. गी. २ । १९)
‘य एनं वेत्ति हन्तारम्’ (भ. गी. २ । १९)
‘य एवं वेत्ति पुरुषं प्रकृतिं च गुणैः सह’ (भ. गी. १३ । २३)
‘य एवं वेत्ति हन्तारम्’ (भ. गी. २ । १९)
‘यच्छ्रेय एतयोः तद्ब्रूहि’ (भ. गी. ३ । २)
‘यच्छ्रेय एतयोरेकं तन्मे ब्रूहि सुनिश्चितम्’ (भ. गी. ५ । १)
‘यज्ज्ञात्वा मोक्ष्यसेऽशुभात्’ (भ. गी. ४ । १६)
‘यज्ज्ञात्वामृतमश्नुते’ (भ. गी. १३ । १२)
‘यज्ज्ञात्वामृतमश्नुते’ (भ. गी. १३ । १२)
‘यज्ज्ञात्वामृतमश्नुते’ (भ. गी. १३ । १२)
‘यज्ञार्थात् कर्मणोऽन्यत्र’ (भ. गी. ३ । ९)
‘यज्ञार्थात् कर्मणोऽन्यत्र’ (भ. गी. ३ । ९)
‘यज्ञो दानं तपश्चैव पावनानि मनीषिणाम्’ (भ. गी. १८ । ५)
‘यज्ञो दानं तपश्चैव पावनानि’ (भ. गी. १८ । ५)
‘यततो हि’ (भ. गी. २ । ६०)
‘यत् करोषि यदश्नासि’ (भ. गी. ९ । २७)
‘यत् ज्ञात्वा मोक्ष्यसेऽशुभात्’ (भ. गी. ४ । १६)
‘यत्रोपरमते’ (भ. गी. ६ । २०)
‘यथैधांसि’ (भ. गी. ४ । ३७)
‘यदक्षरं वेदविदो वदन्ति’ (भ. गी. ८ । ११)
‘यदादित्यगतं तेजः’ (भ. गी. १५ । १२)
‘यदादित्यगतं तेजः’ (भ. गी. १५ । १२)
‘यदृच्छालाभसन्तुष्टः’ (भ. गी. ४ । २२)
‘यद्गत्वा न निवर्तन्ते’ (भ. गी. १५ । ६)
‘यद्वा जयेम यदि वा नो जयेयुः’ (भ. गी. २ । ६)
‘यद्वा जयेम यदि वा नो जयेयुः’ (भ. गी. २ । ६)
‘यस्तं वेद स वेदवित्’ (भ. गी. १५ । १)
‘यस्यां जाग्रति भूतानि सा निशा पश्यतो मुनेः’ (भ. गी. २ । ६९)
‘यावानर्थ उदपाने’ (भ. गी. २ । ४६)
‘योगसंन्यस्तकर्माणम्’ (भ. गी. ४ । ४१)
‘योगारूढस्य तस्यैव शमः कारणमुच्यते’ (भ. गी. ६ । ३)
‘योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वात्मशुद्धये’ (भ. गी. ५ । ११)
‘योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वात्मशुद्धये’ (भ. गी. ५ । ११)
‘योगिनामपि सर्वेषां मद्गतेनान्तरात्मना । श्रद्धावान्भजते यो मां स मे युक्ततमो मतः’ (भ. गी. ६ । ४७)
‘रागद्वेषौ ह्यस्य परिपन्थिनौ’ (भ. गी. ३ । ३४)
‘वासुदेवः सर्वमिति’ (भ. गी. ७ । १९)
‘विष्टभ्याहमिदं कृत्स्नमेकांशेन स्थितो जगत्’ (भ. गी. १० । ४२)
‘विहाय कामान्यः सर्वान् पुमांश्चरति निःस्पृहः’ (भ. गी. २ । ७१)
‘वेदाविनाशिनं नित्यम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदाविनाशिनं नित्यम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदाविनाशिनम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदाविनाशिनम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदाविनाशिनम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदाविनाशिनम्’ (भ. गी. २ । २१)
‘वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्यः’ (भ. गी. १५ । १५)
‘शमो दमस्तपः’ (भ. गी. १८ । ४२)
‘शरीरयात्रापि च ते न प्रसिध्येदकर्मणः’ (भ. गी. ३ । ८)
‘शरीरस्थोऽपि न करोति न लिप्यते’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘शरीरस्थोऽपि न करोति’ (भ. गी. १३ । ३१)
‘शारीरं केवलं कर्म कुर्वन्नाप्नोति किल्बिषम्’ (भ. गी. ४ । २१)
‘शारीरं केवलं कर्म कुर्वन्’ (भ. गी. ४ । २१)
‘श्रेयान् द्रव्यमयाद्यज्ञात् ज्ञानयज्ञः परन्तप’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘श्रेयान् द्रव्यमयाद्यज्ञात् ज्ञानयज्ञः’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘श्रेयान् द्रव्यमयाद्यज्ञात् ज्ञानयज्ञः’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘स च मम प्रियः’ (भ. गी. ७ । १७)
‘स युक्तः कृत्स्नकर्मकृत्’ (भ. गी. ४ । १८)
‘संन्यासं कर्मणां कृष्ण’ (भ. गी. ५ । १)
‘संन्यासकर्मयोगौ निःश्रेयसकरौ तयोस्तु कर्मयोगो विशिष्यते’ (भ. गी. ५ । २)
‘संन्यासस्तु महाबाहो दुःखमाप्तुमयोगतः’ (भ. गी. ५ । ६)
‘संन्यासस्तु महाबाहो दुःखमाप्तुमयोगतः’ (भ. गी. ५ । ६)
‘सत्त्वं रजस्तम इति गुणाः प्रकृतिसम्भवाः’ (भ. गी. १४ । ५)
‘सत्त्वशुद्धये कर्म कुर्वन्ति’ (भ. गी. ५ । ११)
‘समं पश्यन् हि सर्वत्र’ (भ. गी. १३ । २८)
‘समग्रं प्रविलीयते’ (भ. गी. ४ । २०)
‘समासेनैव कौन्तेय निष्ठा ज्ञानस्य या परा’ (भ. गी. १८ । ५०)
‘सर्वं कर्माखिलं पार्थ ज्ञाने परिसमाप्यते’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘सर्वं कर्माखिलं पार्थ ज्ञाने परिसमाप्यते’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘सर्वं कर्माखिलं पार्थ’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘सर्वं कर्माखिलम्’ (भ. गी. ४ । ३३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्य नैव कुर्वन्न कारयन्नास्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्य नैव कुर्वन्न कारयन्नास्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्य’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्य’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा संन्सस्य . . . नैव कुर्वन्न कारयन् आस्ते’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि मनसा’ (भ. गी. ५ । १३)
‘सर्वकर्माणि’ (भ. गी. ४ । ३७)
‘सर्वधर्मान् परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज’ (भ. गी. १८ । ६६)
‘सर्वारम्भपरित्यागी’ (भ. गी. १२ । १६)
‘सर्वारम्भपरित्यागी’ (भ. गी. १२ । १६)
‘सिद्धिं प्राप्तो यथा ब्रह्म’ (भ. गी. १८ । ५०)
‘स्पर्शान् कृत्वा बहिः’ (भ. गी. ५ । २७)
‘स्वकर्मणा तमभ्यर्च्य सिद्धिं विन्दति मानवः’ (भ. गी. १८ । ४६)
‘स्वकर्मणा तमभ्यर्च्य सिद्धिं विन्दति मानवः’ (भ. गी. १८ । ४६)
‘स्वधर्ममपि चावेक्ष्य’ (भ. गी. २ । ३१)
‘स्वधर्ममपि चावेक्ष्य’ (भ. गी. २ । ३१)
‘स्वधर्ममपि चावेक्ष्य’ (भ. गी. २ । ३१)
‘स्वभावस्तु प्रवर्तते’ (भ. गी. ५ । १४)
‘स्वभावस्तु प्रवर्तते’ (भ. गी. ५ । १४)
‘स्वे स्वे कर्मण्यभिरतः संसिद्धिं लभते नरः’ (भ. गी. १८ । ४५)
अन्यत्र
(तै. ब्रा. २ । ८ । ९)
(तै. ब्रा. २ । ८ । ९)
(मै. गौ. ध. ११ । ३१)
‘अग्नौ प्रास्ताहुतिः सम्यगादित्यमुपतिष्ठते । आदित्याज्जायते वृष्टिर्वृष्टेरन्नं ततः प्रजाः’ (मनु. ३ । ७६)
‘अदर्शनादापतितः पुनश्चादर्शनं गतः । नासौ तव न तस्य त्वं वृथा का परिदेवना’ (मो. ध. १७४ । १७)
‘अध्यारोपापवादाभ्यां निष्प्रपञ्चं प्रपञ्च्यते’ ( ? )
‘अन्धो मणिमविन्दत्’ (तै. आ. १ । ११)
‘अभयं सर्वभूतेभ्यो दत्त्वा नैष्कर्म्यमाचरेत्’ (अश्व. ४६ । १८)
‘अयाचितमसङ्क्लृप्तमुपपन्नं यदृच्छया’ (अश्व. ४६ । १९)
‘अर्धं सव्यञ्जनान्नस्य तृतीयमुदकस्य च । वायोः सञ्चरणार्थं तु चतुर्थमवशेषयेत्’ ( ? )
‘अहश्च कृष्णमहरर्जुनं च’ (ऋ. मं. ६ । १ । ९ । १)
‘आत्मा वै पुत्र नामासि’ (तै. आ. एका. २ । ११)
‘आत्मा वै पुत्रनामासि’ (तै. आ. एका. २ । ११)
‘उत्पत्तिं प्रलयं चैव भूतानामागतिं गतिम् । वेत्ति विद्यामविद्यां च स वाच्यो भगवानिति’ (वि. पु. ६ । ५ । ७८)
‘एतद्धि जन्मसामग्र्यं ब्राह्मणस्य विशेषतः । प्राप्यैतत्कृतकृत्यो हि द्विजो भवति नान्यथा’ (मनु. १२ । ९३)
‘ऐश्वर्यस्य समग्रस्य धर्मस्य यशसः श्रियः । वैराग्यस्याथ मोक्षस्य षण्णां भग इतीङ्गना’ (वि. पु. ६ । ५ । ७४)
‘कर्मणा बध्यते जन्तुर्विद्यया च विमुच्यते । तस्मात्कर्म न कुर्वन्ति यतयः पारदर्शिनः’ (मो. ध. २४१ । ७)
‘काम जानामि ते मूलं सङ्कल्पात्किल जायसे । न त्वां सङ्कल्पयिष्यामि तेन मे न भविष्यसि’ (मो. ध. १७७ । २५)
‘को अद्धा वेद क इह प्रवोचत् । कुत आजाता कुत इयं विसृष्टिः’ (ऋ. १० । १२९ । ६)
‘ज्ञानं संन्यासलक्षणम्’ (अश्व. ४३ । २६)
‘ज्ञानमुत्पद्यते पुंसां क्षयात्पापस्य कर्मणः । यथादर्शतलप्रख्ये पश्यत्यात्मानमात्मनि’ (मो. ध. २०४ । ८)
‘ज्ञानात्कैवल्यमाप्नोति’ ( ? )
‘तमेवं विद्वानमृत इह भवति । नान्यः पन्था विद्यतेऽयनाय’ (तै. आ. ३ । १३)
‘तस्मात् न्यासमेषां तपसामतिरिक्तमाहुः’ (तै. ना. ७९)
‘तस्मान्न्यासमेषां तपसामतिरिक्तमाहुः’ (तै. ना. ७९)
‘त्यज धर्ममधर्मं च उभे सत्यानृते त्यज । उभे सत्यानृते त्यक्त्वा येन त्यजसि तत्त्यज । ’ (मो. ध. ३२९ । ४०)
‘त्यज धर्ममधर्मं च’ (मो. ध. ३२९ । ४०)
‘त्यज धर्ममधर्मं च’ (मो. ध. ३२९ । ४०)
‘द्वाविमावथ पन्थानौ’ (मो. ध. २४१ । ६)
‘द्वाविमावथ पन्थानौ’ (शां. २४१ । ६)
‘न कर्मणा न प्रजया धनेन त्यागेनैके अमृतत्वमानशुः’ (तै. ना. १२)
‘न कलञ्जं भक्षयेत्’ ( ? )
‘न पृथिव्यामग्निश्चेतव्यो नान्तरिक्षे’ (तै. सं. ५ । २ । ७)
‘नागारे’ ( ? )
‘नैतादृशं ब्राह्मणस्यास्ति वित्तं यथैकता समता सत्यता च । शीलं स्थितिर्दण्डनिधानमार्जवं ततस्ततश्चोपरमः क्रियाभ्यः’ (मो. ध. १७५ । ३७)
‘नैव धर्मी न चाधर्मी न चैव हि शुभाशुभी । ’ (अश्व. १९ । ७)
‘न्यास इति ब्रह्मा ब्रह्मा हि परः’ (तै. ना. ७८)
‘न्यास एवात्यरेचयत्’ (तै. ना. ७८)
‘न्यास एवात्यरेचयत्’ (तै. ना. ७८)
‘पादोऽस्य विश्वा भूतानि’ (ऋ. १० । ८ । ९० । ३)
‘बीजान्यग्न्युपदग्धानि न रोहन्ति यथा पुनः । ज्ञानदग्धैस्तथा क्लेशैर्नात्मा सम्पद्यते पुनः’ (मो. २११ । १७)
‘ब्राह्मणोऽस्य मुखमासीत्’ (ऋ. १० । ८ । ९१)
‘मेधाविने तपस्विने वा’ (यास्क. नि. २ । १ । ६)
‘यः स्यादेकासने लीनस्तूष्णीं किञ्चिदचिन्तयन्’ (अश्व. १९ । १)
‘यज्ञो वै विष्णुः’ (तै. स. १ । ७ । ४)
‘यज्ञो वै विष्णुः’ (तै. सं. १ । ७ । ४)
‘यदु ह वा आत्मसंमितमन्नं तदवति तन्न हिनस्ति यद्भूयो हिनस्ति तद्यत् कनीयोऽन्नं न तदवति’ (श. ब्रा. ? )
‘यद्यद्धि कुरुते जन्तुः तत्तत् कामस्य चेष्टितम्’ (मनु. २ । ४)
‘यद्यमुष्मिंल्लोकेऽस्ति वा न वेति’ (तै. सं. ६ । १ । १ । १)
‘येन केनचिदाच्छन्नो येन केनचिदाशितः । यत्र क्वचन शायी स्यात्तं देवा ब्राह्मणं विदुः’ (मो. ध. २४५ । १२)
‘येन द्यौरुग्रा पृथिवी च दृढा’ (तै. सं. ४ । १ । ८)
‘येन सूर्यस्तपति तेजसेद्धः’ (तै. ब्रा. ३ । १२ । ९)
‘यो अस्याध्यक्षः परमे व्योमन्’ (ऋ. १० । १२९ । ७)
‘वर्णा आश्रमाश्च स्वकर्मनिष्ठाः प्रेत्य कर्मफलमनुभूय ततः शेषेण विशिष्टदेशजातिकुलधर्मायुःश्रुतवृत्तवित्तसुखमेधसो जन्म प्रतिपद्यन्ते’ (गौ. ध. २ । २ । २९)
‘वर्णा आश्रमाश्च स्वकर्मनिष्ठाः’ (गौ. ध. सू. २ । २ । २९)
‘वाचि हि प्राणं जुहुमः’ (ऐ. आ. ३ । २ । ६)
‘वेदानिमं च लोकममुं च परित्यज्य’ (आ. ध. २ । ९ । १३)
‘स दाधार पृथिवीम्’ (तै. सं. ४ । १ । ८)
‘स हि धर्मः सुपर्याप्तो ब्रह्मणः पदवेदने’ (अश्व. १६ । १२)
‘संन्यासः कर्मणां न्यासः’ ( ? )
‘संसारमेव निःसारं दृष्ट्वा सारदिदृक्षया । प्रव्रजन्त्यकृतोद्वाहाः परं वैराग्यमाश्रिताः’ ( ? )
‘सङ्कल्पमूलः कामो वै यज्ञाः सङ्कल्पसम्भवाः । ’ (मनु. २ । ३)
‘समासमाभ्यां विषमसमे पूजातः’ (गौ. ध. २ । ८ । २० ; १७ । १८)
‘समासमाभ्यां विषमसमे पूजातः’ (गौ. ध. २ । ८ । २०)
‘समासमाभ्याम्’ (गौ. ध. २ । ८ । २०)
‘सर्पान्कुशाग्राणि तथोदपानं ज्ञात्वा मनुष्याः परिवर्जयन्ति । अज्ञानतस्तत्र पतन्ति केचिज्ज्ञाने फलं पश्य यथाविशिष्टम्’ (मो. ध. २०१ । १७)
‘स्वर्गकामो यजेत’ ( ? )
‘हृष्टो दृप्यति दृप्तो धर्ममतिक्रामति’ (आ. ध. सू. १ । १३ । ४)