Toggle navigation
मुख्यपृष्ठम्
अनुग्रहसन्देशः
ग्रन्थाः
अन्वेषणम्
साहाय्यम्
केनोपनिषत्पदभाष्यम् - उल्लेखाः
ईशावास्योपनिषत्
‘तत्र को मोहः कः शोक एकत्वमनुपश्यतः’ (ई. उ. ७)
केनोपनिषत्
‘अन्यदेव तद्विदितादथो अविदितादधि’ (के. उ. १ । ४)
‘अन्यदेव तद्विदितादथो अविदितादधि’ (के. उ. १ । ४)
‘अन्यदेव तद्विदितादथो अविदितादधि’ (के. उ. १ । ४)
‘अन्यदेव तद्विदितादथो अविदितादधि’ (के. उ. १ । ४)
‘अमृतत्वं हि विन्दते’ (के. उ. २ । ४)
‘अविज्ञातं विजानतां विज्ञातमविजानताम्’ (के. उ. २ । ३)
‘अविज्ञातं विजानतां विज्ञातमविजानताम्’ (के. उ. २ । ३)
‘अविज्ञातं विजानतां विज्ञातमविजानताम्’ (के. उ. २ । ३)
‘अविज्ञातं विजानताम्’ (के. उ. २ । ३)
‘अविज्ञातं विजानताम्’ (के. उ. २ । ३)
‘केनेषितम्’ (के. उ. १ । १)
‘चक्षुःश्रोत्रं क उ देवो युनक्ति’ (के. उ. १ । १)
‘तस्यै तपो दमः’ (के. उ. ४ । ८)
‘न विद्मो न विजानीमो यथैतदनुशिष्यात्’ (के. उ. १ । ३)
‘प्रेत्यास्माल्लोकादमृता भवन्ति’ (के. उ. २ । ५)
‘ब्रह्म ह देवेभ्यः’ (के. उ. ३ । १)
‘यद्वाचानभ्युदितम्’ (के. उ. १ । ५)
‘येन प्राणः प्रणीयते तदेव ब्रह्म त्वं विद्धि’ (के. उ. १ । ८)
‘वाचो ह वाक्’ (के. उ. १ । २)
‘श्रोत्रस्य श्रोत्रं मनसो मनः’ (के. उ. १ । २)
‘श्रोत्रस्य श्रोत्रम्’ (के. उ. १ । २)
काठकोपनिषत्
‘अशब्दमस्पर्शमरूपमव्ययं तथारसं नित्यमगन्धवच्च यत्’ (क. उ. १ । ३ । १५)
‘ऊर्ध्वं प्राणमुन्नयत्यपानं प्रत्यगस्यति’ (क. उ. २ । २ । ३)
‘नित्यो नित्यानां चेतनश्चेतनानाम्’ (क. उ. २ । २ । १३)
‘नैषा तर्केण मतिरापनेया’ (क. उ. १ । २ । ९)
‘पराञ्चि खानि व्यतृणत् . . . आवृत्तचक्षुरमृतत्वमिच्छन्’ (क. उ. २ । १ । १)
‘पराञ्चि खानि व्यतृणत्स्वयम्भूस्तस्मात्पराङ् पश्यति नान्तरात्मन् । कश्चिद्धीरः प्रत्यगात्मानमैक्षदावृत्तचक्षुरमृतत्वमिच्छन्’ (क. उ. २ । १ । १)
‘यदा सर्वे प्रमुच्यन्ते . . . अत्र ब्रह्म समश्नुते’ (क. उ. २ । ३ । १४)
प्रश्नोपनिषत्
‘न येषु जिह्ममनृतं न माया च’ (प्र. उ. १ । १६)
मुण्डकोपनिषत्
‘तस्य भासा सर्वमिदं विभाति’ (मु. उ. २ । २ । १०)
‘नायमात्मा बलहीनेन लभ्यः’ (मु. उ. ३ । २ । ४)
‘नित्यं विभुं सर्वगतम्’ (मु. उ. १ । १ । ६)
‘परीक्ष्य लोकान्कर्मचितान्ब्राह्मणो निर्वेदमायान्नास्त्यकृतः कृतेन । तद्विज्ञानार्थं स गुरुमेवाभिगच्छेत्समित्पाणिः श्रोत्रियं ब्रह्मनिष्ठम्’ (मु. उ. १ । २ । १२)
‘भिद्यते हृदयग्रन्थिश्छिद्यन्ते सर्वसंशयाः । क्षीयन्ते चास्य कर्माणि तस्मिन्दृष्टे परावरे’ (मु. उ. २ । २ । ९)
‘स यो ह वै तत्परं ब्रह्म वेद ब्रह्मैव भवति’ (मु. उ. ३ । २ । ९)
तैत्तिरीयोपनिषत्
‘को ह्येवान्यात्कः प्राण्याद्यदेष आकाश आनन्दो न स्यात्’ (तै. उ. २ । ७ । १)
‘सत्यं ज्ञानमनन्तं ब्रह्म’ (तै. उ. २ । १ । १)
ऐतरेयोपनिषत्
‘प्रज्ञानं ब्रह्म’ (ऐ. उ. ३ । १ । ३)
छान्दोग्योपनिषत्
‘अथैतयोः पथोर्न कतरेणचन तानीमानि क्षुद्राण्यसकृदावर्तीनि भूतानि भवन्ति जायस्व म्रियस्वेत्येतत्तृतीयं स्थानम्’ (छा. उ. ५ । १० । ८)
‘आचार्यवान्पुरुषो वेद’ (छा. उ. ६ । १४ । २)
‘आचार्याद्धैव विद्या विदिता साधिष्ठं प्रापदिति’ (छा. उ. ४ । ९ । ३)
‘तरति शोकमात्मवित्’ (छा. उ. ७ । १ । ३)
‘य आत्मापहतपाप्मा’ (छा. उ. ८ । ७ । १)
‘य एषोऽक्षिणि पुरुषो दृश्यत एष आत्मेति होवाचैतदमृतमभयमेतद्ब्रह्म’ (छा. उ. ८ । ७ । ४)
बृहदारण्यकोपनिषत्
(बृ. उ. ४ । ५ । १५)
‘अयमात्मा ब्रह्म’ (बृ. उ. ४ । ४ । ५)
‘असङ्गो न हि सज्जते’ (बृ. उ. ३ । ९ । २६)
‘आत्मनैवायं ज्योतिषास्ते’ (बृ. उ. ४ । ३ । ६)
‘आत्मन्येवात्मानं पश्यति’ (बृ. उ. ४ । ४ । २३)
‘कामः सङ्कल्पो विचिकित्सा श्रद्धाश्रद्धा धृतिरधृतिर्ह्रीर्धीर्भीरित्येतत्सर्वं मन एव’ (बृ. उ. १ । ५ । ३)
‘किं प्रजया करिष्यामो येषां नोऽयमात्मायं लोकः’ (बृ. उ. ४ । ४ । २२)
‘जाया मे स्यात्’ (बृ. उ. १ । ४ । १७)
‘दृष्टेद्रष्टा श्रुतेः श्रोता मतेर्मन्ता विज्ञातेर्विज्ञाता’ (बृ. उ. ३ । ४ । २)
‘न हि वक्तुर्वक्तेर्विपरिलोपो विद्यते’ (बृ. उ. ४ । ३ । २६)
‘न हि विज्ञातुर्विज्ञातेर्विपरिलोपो विद्यतेऽविनाशित्वात्’ (बृ. उ. ४ । ३ । ३०)
‘नान्यदतोऽस्ति विज्ञातृ’ (बृ. उ. ३ । ८ । ११)
‘पुत्रेणायं लोको जय्यो नान्येन कर्मणा, कर्मणा पितृलोको विद्यया देवलोकः’ (बृ. उ. १ । ५ । १६)
‘यत्साक्षादपरोक्षाद्ब्रह्म य आत्मा सर्वान्तरः’ (बृ. उ. ३ । ४ । १)
‘यथा सकृद्विद्युतम्’ (बृ. उ. २ । ३ । ६)
‘यो वाचमन्तरो यमयति’ (बृ. उ. ३ । ७ । १०)
‘वदन्वाक्’ (बृ. उ. १ । ४ । ७)
‘विज्ञानघन एव’ (बृ. उ. २ । ४ । १२)
‘विज्ञानमानन्दं ब्रह्म’ (बृ. उ. ३ । ९ । २७)
‘विज्ञानमानन्दं ब्रह्म’ (बृ. उ. ३ । ९ । ७)
‘विज्ञानमानन्दं ब्रह्म’ (बृ. उ. ३ । ९ । ७)
‘स वा एष महानज आत्माजरोऽमरोऽमृतोऽभयः’ (बृ. उ. ४ । ४ । २५)
श्वेताश्वतरोपनिषत्
‘यस्य देवे परा भक्तिर्यथा देवे तथा गुरौ । तस्यैते कथिता ह्यर्थाः प्रकाशन्ते महात्मनः’ (श्वे. उ. ६ । २३)
श्रीमद्भगवद्गीता
‘अमानित्वमदम्भित्वम्’ (भ. गी. १३ । ७)
‘असक्तं सर्वभृत्’ (भ. गी. १३ । १४)
‘क्षेत्रं क्षेत्री तथा कृत्स्नं प्रकाशयति भारत’ (भ. गी. १३ । ३३)
‘तद्विद्धि प्रणिपातेन’ (भ. गी. ४ । ३४)
‘यदादित्यगतं तेजो जगद्भासयतेऽखिलम् । ’ (भ. गी. १५ । १२)
‘स्वयमेवात्मनात्मानं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तम’ (भ. गी. १० । १५)
अन्यत्र
( ऋ. मं. ८ । १०१ । १४)
‘अकारो वै सर्वा वाक्सैषास्य स्पर्शान्तःस्थोष्मभिर्व्यज्यमाना बह्वी नानारूपा भवति’ (ऐ. आ. २ । ३ । ६)
‘अश्वमेधसहस्रं च सत्यं च तुलया धृतम् । अश्वमेधसहस्राच्च सत्यमेकं विशिष्यते’ (महाभा. आ. ७४ । १०३)
‘ज्ञानमुत्पद्यते पुंसां क्षयात्पापस्य कर्मणः’ (मो. २०४ । ८)
‘न कर्मणा न प्रजया धनेन त्यागेनैके अमृतत्वमानशुः’ (तै. ना. २८)
‘प्रजा ह तिस्रोऽत्यायमीयुः’ (ऐ. आ. २ । १ । १)
‘मोक्षमिच्छन्सदा कर्म त्यजेदेव ससाधनम् । त्यजतैव हि तज्ज्ञेयं त्यक्तुः प्रत्यक्परं पदम्’ ( ? )
‘येन सूर्यस्तपति तेजसेद्धः’ (तै. ब्रा. ३ । १२ । ९ । ७)
‘सा वाग्यया स्वप्ने भाषते’ ( ? )