Toggle navigation
मुख्यपृष्ठम्
अनुग्रहसन्देशः
ग्रन्थाः
अन्वेषणम्
साहाय्यम्
केनोपनिषद्वाक्यभाष्यम् - उल्लेखाः
ईशावास्योपनिषत्
‘शुद्धमपापविद्धम्’ (ई. उ. ८)
केनोपनिषत्
(के. उ. १ । ६)
(के. उ. १ । ७)
(के. उ. १ । ८)
(के. उ. १ । ९)
‘अमृतत्वं हि विन्दते’ (के. उ. २ । ४)
‘केनेषितां वाचमिमां वदन्ति’ (के. उ. १ । १)
‘तदेव ब्रह्म त्वं विद्धि नेदं यदिदम्’ (के. उ. १ । ४)
‘तद्वनमित्युपासितव्यम्’ (के. उ. ४ । ६)
‘तन्न शशाक दग्धुम्’ (के. उ. ३ । ६)
‘नेदं यदिदमुपासते’ (के. उ. १ । ५)
‘यद्वाचो ह वाचम्’ (के. उ. १ । २)
‘येनाहुर्मनो मतम्’ (के. उ. १ । ५)
‘विद्यया विन्दतेऽमृतम्’ (के. उ. २ । ४)
काठकोपनिषत्
‘न लिप्यते लोकदुःखेन बाह्यः’ (क. उ. २ । २ । ११)
‘प्रत्यगात्मानमैक्षत्’ (क. उ. २ । १ । १)
‘मृत्योः स मृत्युमाप्नोति’ (क. उ. २ । १ । १०)
मुण्डकोपनिषत्
‘अनश्नन्नन्यो अभिचाकशीति’ (मु. उ. ३ । १ । १)
‘कामान्यः कामयते’ (मु. उ. ३ । २ । २)
‘तस्य भासा’ (मु. उ. २ । २ । १०)
‘नायमात्मा बलहीनेन लभ्यः’ (मु. उ. ३ । २ । ४)
छान्दोग्योपनिषत्
‘तत्त्वमसि’ (छा. उ. ६ । ८ । ७)
‘तत्त्वमसि’ (छा. उ. ६ । ८ । ७)
‘तत्त्वमसि’ (छा. उ. ६ । ८ । ७)
‘तत्त्वमसि’ (छा. उ. ६ । ८ । ७)
‘ते क्षय्यलोका भवन्ति’ (छा. उ. ७ । २५ । २)
‘विजरो विमृत्युः’ (छा. उ. ८ । ७ । १)
‘सत्यकामः सत्यसङ्कल्पः’ (छा. उ. ८ । ७ । १)
बृहदारण्यकोपनिषत्
‘अन्योऽसावन्योऽहमस्मीति न स वेद’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘आत्मानमेवावेत्’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘आत्मानमेवावेत्’ (बृ. उ. १ । ४ । १०)
‘इति नु कामयमानः’ (बृ. उ. ४ । ४ । ६)
‘एतं वै तमात्मानं विदित्वा’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘एतस्य वा अक्षरस्य प्रशासने’ (बृ. उ. ३ । ८ । ९)
‘एष सर्वेश्वरः’ (बृ. उ. ४ । ४ । २२)
‘जरां मृत्युमत्येति’ (बृ. उ. ३ । ५ । १)
‘न वर्धते कर्मणा’ (बृ. उ. ४ । ४ । २३)
‘नान्यदतोऽस्ति विज्ञातृ’ (बृ. उ. ३ । ८ । ११)
‘नान्योऽतोऽस्ति द्रष्टा श्रोता मन्ता विज्ञाता’ (बृ. उ. ३ । ७ । २३)
‘पुण्यो वै पुण्येन’ (बृ. उ. ३ । २ । १३)
‘य आत्मा सर्वान्तरः’ (बृ. उ. ३ । ४ । १)
‘यत्साक्षादपरोक्षात्’ (बृ. उ. ३ । ४ । १)
‘यथा सकृद्विद्युतम्’ (बृ. उ. २ । ३ । ६)
‘विज्ञातारमरे केन विजानीयात्’ (बृ. उ. २ । ४ । १४)
श्वेताश्वतरोपनिषत्
‘नान्यः पन्था विद्यते’ (श्वे. उ. ३ । ८)
‘स वेत्ति वेद्यं न च तस्यास्ति वेत्ता’ (श्वे. उ. ३ । १९)
श्रीमद्भगवद्गीता
‘अविकार्योऽयमुच्यते’ (भ. गी. २ । २५)
‘क्षेत्रं क्षेत्री तथा कृत्स्नं प्रकाशयति भारत’ (भ. गी. १३ । ३३)
‘नादत्ते कस्यचित्पापम्’ (भ. गी. ५ । १५)
‘मत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च’ (भ. गी. १५ । १५)
‘यज्ञो दानं तपश्चैव पावनानि मनीषिणाम्’ (भ. गी. १८ । ५)
अन्यत्र
‘कर्मणा बध्यते जन्तुर्विद्यया च विमुच्यते । तस्मात्कर्म न कुर्वन्ति यतयः पारदर्शिनः’ (मो. ध. २४१_७)
‘त्यागेनैके’ (तै. ना. २८)
‘प्रक्षालनाद्धि पङ्कस्य दूरादस्पर्शनं वरम्’ ( ? )
‘महायज्ञैश्च यज्ञैश्च ब्राह्मीयं क्रियते तनुः । ’ (मनु. २ । २८)
‘या वेदबाह्याः स्मृतयो याश्च काश्च कुदृष्टयः । सर्वास्ता निष्फलाः प्रोक्तास्तमोनिष्ठा हि ताः स्मृताः’ (मनु. १२ । ९५)