मुख्यपृष्ठम्
अनुग्रहसन्देशः
ग्रन्थाः
अन्वेषणम्
साहाय्यम्
ಕೇನೋಪನಿಷದ್ವಾಕ್ಯಭಾಷ್ಯಮ್ - ಉಲ್ಲೇಖಾಃ
ಈಶಾವಾಸ್ಯೋಪನಿಷತ್
‘ಶುದ್ಧಮಪಾಪವಿದ್ಧಮ್’ (ಈ. ಉ. ೮)
ಕೇನೋಪನಿಷತ್
(ಕೇ. ಉ. ೧ । ೬)
(ಕೇ. ಉ. ೧ । ೭)
(ಕೇ. ಉ. ೧ । ೮)
(ಕೇ. ಉ. ೧ । ೯)
‘ಅಮೃತತ್ವಂ ಹಿ ವಿಂದತೇ’ (ಕೇ. ಉ. ೨ । ೪)
‘ಕೇನೇಷಿತಾಂ ವಾಚಮಿಮಾಂ ವದಂತಿ’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೧)
‘ತದೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ವಿದ್ಧಿ ನೇದಂ ಯದಿದಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೪)
‘ತದ್ವನಮಿತ್ಯುಪಾಸಿತವ್ಯಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೪ । ೬)
‘ತನ್ನ ಶಶಾಕ ದಗ್ಧುಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೩ । ೬)
‘ನೇದಂ ಯದಿದಮುಪಾಸತೇ’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೫)
‘ಯದ್ವಾಚೋ ಹ ವಾಚಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೨)
‘ಯೇನಾಹುರ್ಮನೋ ಮತಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೫)
‘ವಿದ್ಯಯಾ ವಿಂದತೇಽಮೃತಮ್’ (ಕೇ. ಉ. ೨ । ೪)
ಕಾಠಕೋಪನಿಷತ್
‘ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ಲೋಕದುಃಖೇನ ಬಾಹ್ಯಃ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೧)
‘ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾನಮೈಕ್ಷತ್’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧)
‘ಮೃತ್ಯೋಃ ಸ ಮೃತ್ಯುಮಾಪ್ನೋತಿ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೦)
ಮುಂಡಕೋಪನಿಷತ್
‘ಅನಶ್ನನ್ನನ್ಯೋ ಅಭಿಚಾಕಶೀತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೧ । ೧)
‘ಕಾಮಾನ್ಯಃ ಕಾಮಯತೇ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೨)
‘ತಸ್ಯ ಭಾಸಾ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೦)
‘ನಾಯಮಾತ್ಮಾ ಬಲಹೀನೇನ ಲಭ್ಯಃ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೪)
ಛಾಂದೋಗ್ಯೋಪನಿಷತ್
‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭)
‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭)
‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭)
‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭)
‘ತೇ ಕ್ಷಯ್ಯಲೋಕಾ ಭವಂತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೫ । ೨)
‘ವಿಜರೋ ವಿಮೃತ್ಯುಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೭ । ೧)
‘ಸತ್ಯಕಾಮಃ ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೭ । ೧)
ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷತ್
‘ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ ನ ಸ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦)
‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦)
‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦)
‘ಇತಿ ನು ಕಾಮಯಮಾನಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೬)
‘ಏತಂ ವೈ ತಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿದಿತ್ವಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧)
‘ಏತಸ್ಯ ವಾ ಅಕ್ಷರಸ್ಯ ಪ್ರಶಾಸನೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೯)
‘ಏಷ ಸರ್ವೇಶ್ವರಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨)
‘ಜರಾಂ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧)
‘ನ ವರ್ಧತೇ ಕರ್ಮಣಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩)
‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ವಿಜ್ಞಾತೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧)
‘ನಾನ್ಯೋಽತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟಾ ಶ್ರೋತಾ ಮಂತಾ ವಿಜ್ಞಾತಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೭ । ೨೩)
‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩)
‘ಯ ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವಾಂತರಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೧)
‘ಯತ್ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೧)
‘ಯಥಾ ಸಕೃದ್ವಿದ್ಯುತಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬)
‘ವಿಜ್ಞಾತಾರಮರೇ ಕೇನ ವಿಜಾನೀಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪)
ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರೋಪನಿಷತ್
‘ನಾನ್ಯಃ ಪಂಥಾ ವಿದ್ಯತೇ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೮)
‘ಸ ವೇತ್ತಿ ವೇದ್ಯಂ ನ ಚ ತಸ್ಯಾಸ್ತಿ ವೇತ್ತಾ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯)
ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾ
‘ಅವಿಕಾರ್ಯೋಽಯಮುಚ್ಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೨ । ೨೫)
‘ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ಷೇತ್ರೀ ತಥಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ಭಾರತ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೩೩)
‘ನಾದತ್ತೇ ಕಸ್ಯಚಿತ್ಪಾಪಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೫ । ೧೫)
‘ಮತ್ತಃ ಸ್ಮೃತಿರ್ಜ್ಞಾನಮಪೋಹನಂ ಚ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೫ । ೧೫)
‘ಯಜ್ಞೋ ದಾನಂ ತಪಶ್ಚೈವ ಪಾವನಾನಿ ಮನೀಷಿಣಾಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೧೮ । ೫)
ಅನ್ಯತ್ರ
‘ಕರ್ಮಣಾ ಬಧ್ಯತೇ ಜಂತುರ್ವಿದ್ಯಯಾ ಚ ವಿಮುಚ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಕರ್ಮ ನ ಕುರ್ವಂತಿ ಯತಯಃ ಪಾರದರ್ಶಿನಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೨೪೧_೭)
‘ತ್ಯಾಗೇನೈಕೇ’ (ತೈ. ನಾ. ೨೮)
‘ಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾದ್ಧಿ ಪಂಕಸ್ಯ ದೂರಾದಸ್ಪರ್ಶನಂ ವರಮ್’ ( ? )
‘ಮಹಾಯಜ್ಞೈಶ್ಚ ಯಜ್ಞೈಶ್ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮೀಯಂ ಕ್ರಿಯತೇ ತನುಃ । ’ (ಮನು. ೨ । ೨೮)
‘ಯಾ ವೇದಬಾಹ್ಯಾಃ ಸ್ಮೃತಯೋ ಯಾಶ್ಚ ಕಾಶ್ಚ ಕುದೃಷ್ಟಯಃ । ಸರ್ವಾಸ್ತಾ ನಿಷ್ಫಲಾಃ ಪ್ರೋಕ್ತಾಸ್ತಮೋನಿಷ್ಠಾ ಹಿ ತಾಃ ಸ್ಮೃತಾಃ’ (ಮನು. ೧೨ । ೯೫)