मुख्यपृष्ठम्
अनुग्रहसन्देशः
ग्रन्थाः
अन्वेषणम्
साहाय्यम्
ತೈತ್ತಿರೀಯೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್ - ಉಲ್ಲೇಖಾಃ
ಈಶಾವಾಸ್ಯೋಪನಿಷತ್
‘ಅವಿದ್ಯಯಾ ಮೃತ್ಯುಂ ತೀರ್ತ್ವಾ ವಿದ್ಯಯಾಮೃತಮಶ್ನುತೇ’ (ಈ. ಉ. ೧೧)
ಕಾಠಕೋಪನಿಷತ್
‘ತಯೋರ್ಧ್ವಮಾಯನ್’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೩ । ೧೬)
ಪ್ರಶ್ನೋಪನಿಷತ್
‘ಏತೇನೈವಾಯತನೇನೈಕತರಮನ್ವೇತಿ’ (ಪ್ರ. ಉ. ೫ । ೨)
‘ಸೈಷಾ ಪುರುಷಸ್ಯಾಪಾನಮವಷ್ಟಭ್ಯ’ (ಪ್ರ. ಉ. ೩ । ೮)
ಮುಂಡಕೋಪನಿಷತ್
‘ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಮಯಂ ತಪಃ’ (ಮು. ಉ. ೧ । ೧ । ೮)
‘ಸ ಯೋ ಹಿ ವೈ ತತ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯)
ತೈತ್ತಿರೀಯೋಪನಿಷತ್
‘ಅಥ ತಸ್ಯ ಭಯಂ ಭವತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಅದೃಶ್ಯೇಽನಾತ್ಮ್ಯೇಽನಿರುಕ್ತೇಽನಿಲಯನೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಅನಿರುಕ್ತೇಽನಿಲಯನೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಅಭಯಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವಿಂದತೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಅಭಯಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವಿಂದತೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಅಸನ್ನೇವ ಸ ಭವತಿ ಅಸದ್ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ವೇದ ಚೇತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ಏತಮಾನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಾಮತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೮ । ೫)
‘ಏತಮಾನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಾಮತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೮ । ೫)
‘ಏತಮಾನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಾಮತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೮ । ೫)
‘ಕಿಮಹಂ ಸಾಧು ನಾಕರವಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧)
‘ತತ್ಸತ್ಯಮಿತ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ತಪಸಾ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಸ್ವ’ (ತೈ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧)
‘ತಪಸಾ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಸ್ವ’ (ತೈ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧)
‘ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧)
‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧)
‘ಯತೋ ವಾಚೋ ನಿವರ್ತಂತೇ ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಮನಸಾ ಸಹ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧)
‘ಯದೇಷ ಆಕಾಶ ಆನಂದೋ ನ ಸ್ಯಾತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ಯೋ ವೇದ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಯಾಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧)
‘ರಸೋ ವೈ ಸಃ, ರಸಂ ಹ್ಯೇವಾಯಂ ಲಬ್ಧ್ವಾನಂದೀ ಭವತಿ, ಏಷ ಹ್ಯೇವಾನಂದಯಾತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧)
‘ವಿದ್ವಾನ್ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧)
‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧)
‘ಸೋಽಕಾಮಯತ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧)
‘ಸೋಽಶ್ನುತೇ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ಸಹ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ವಿಪಶ್ಚಿತಾ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧)
ಛಾಂದೋಗ್ಯೋಪನಿಷತ್
‘ತತ್ ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬। ೮। ೧೬)
(ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೨ । ೮)
(ಛಾ. ಉ. ೪ । ೧೧ । ೨)
‘ಅಥ ಯತ್ರಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ತದಲ್ಪಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೪ । ೧)
‘ಅನೇನ ಜೀವೇನ ಆತ್ಮನಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨)
‘ಅನೇನ ಜೀವೇನಾತ್ಮನಾನುಪ್ರವಿಶ್ಯ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨)
‘ಆತ್ಮೈವೇದಂ ಸರ್ವಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೫ । ೨)
‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧)
‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧)
‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧)
‘ಕಥಮಸತಃ ಸಜ್ಜಾಯೇತ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೨)
‘ತತ್ ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬)
‘ತತ್ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬)
‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬)
‘ತತ್ಸತ್ಯಂ ಸ ಆತ್ಮಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬)
‘ತದ್ಯ ಇಹ ರಮಣೀಯಚರಣಾಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೦ । ೭)
‘ತದ್ಯಥಾ ಶಂಕುನಾ ಸರ್ವಾಣಿ ಪರ್ಣಾನಿ ಸಂತೃಣ್ಣಾನ್ಯೇವಮೋಂಕಾರೇಣ ಸರ್ವಾ ವಾಕ್ಸಂತೃಣ್ಣೋಂಕಾರ ಏವೇದಂ ಸರ್ವಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೨ । ೨೩ । ೩)
‘ತದ್ಯಥಾ ಶಂಕುನಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೨ । ೨೩ । ೩)
‘ನಾಮರೂಪಯೋರ್ನಿರ್ವಹಿತಾ ತೇ ಯದಂತರಾ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೧೪ । ೧)
‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೪ । ೧)
‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ಸ ಭೂಮಾ, ಅಥ ಯತ್ರಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ತದಲ್ಪಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೪ । ೧)
‘ಯೋ ವೈ ಸ ಬಹಿರ್ಧಾ ಪುರುಷಾದಾಕಾಶೋ ಯೋ ವೈ ಸೋಽಂತಃ ಪುರುಷ ಆಕಾಶೋ ಯೋಽಯಮಂತರ್ಹೃದಯ ಆಕಾಶಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೨ । ೭)
‘ವಾಚಾರಂಭಣಂ ವಿಕಾರೋ ನಾಮಧೇಯಂ ಮೃತ್ತಿಕೇತ್ಯೇವ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧ । ೪)
‘ವಾಚಾರಂಭಣಂ ವಿಕಾರೋ ನಾಮಧೇಯಂ ಮೃತ್ತಿಕೇತ್ಯೇವ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧ । ೪)
‘ಸ ಏಕಧಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೬ । ೨)
‘ಸ ಯದಿ ಪಿತೃಲೋಕಕಾಮಃ ಭವತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೨ । ೧)
‘ಸರ್ವಮಾಯುರೇತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೨ । ೧೧ । ೨)
‘ಸ್ತ್ರೀಭಿರ್ವಾ ಯಾನೈರ್ವಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೧೨ । ೩)
ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷತ್
(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೯)
(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫)
‘ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦)
‘ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ । ನ ಸ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦)
‘ಅಸ್ಥೂಲಮನಣು’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೮)
‘ಏಕಧೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೦)
‘ಏತಸ್ಮಿನ್ಖಲ್ವಕ್ಷರೇ ಗಾರ್ಗ್ಯಾಕಾಶಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧)
‘ಏತಸ್ಯೈವಾನಂದಸ್ಯಾನ್ಯಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಮಾತ್ರಾಮುಪಜೀವಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೨)
‘ಏತಸ್ಯೈವಾನಂದಸ್ಯಾನ್ಯಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಮಾತ್ರಾಮುಪಜೀವಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೨)
‘ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪)
‘ನ ಹಿ ವಿಜ್ಞತುರ್ವಿಜ್ಞಾತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೦)
‘ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೬)
‘ಪ್ರವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ವಾ ಅರೇಽಹಮಸ್ಮಾತ್ಸ್ಥಾನಾದಸ್ಮಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೨)
‘ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಮುತ ಚಕ್ಷುಷಶ್ಚಕ್ಷುರುತ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯ ಶ್ರೋತ್ರಮನ್ನಸ್ಯಾನ್ನಂ ಮನಸೋ ಯೇ ಮನೋ ವಿದುಸ್ತೇ ನಿಚಿಕ್ಯುರ್ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರಾಣಮಗ್ರ್ಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೮)
‘ಮಹದ್ಯಕ್ಷಂ ಪ್ರಥಮಜಂ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೫ । ೪ । ೧)
‘ಯತ್ರ ಹಿ ದ್ವೈತಮಿವ ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪) ‘ಮೃತ್ಯೋಃ ಸ ಮೃತ್ಯುಮಾಪ್ನೋತಿ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೦)
‘ಶ್ರೋತವ್ಯೋ ಮಂತವ್ಯೋ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫)
ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರೋಪನಿಷತ್
‘ಅಪಾಣಿಪಾದೋ ಜವನೋ ಗ್ರಹೀತಾ ಪಶ್ಯತ್ಯಚಕ್ಷುಃ ಸ ಶೃಣೋತ್ಯಕರ್ಣಃ । ಸ ವೇತ್ತಿ ವೇದ್ಯಂ ನ ಚ ತಸ್ಯಾಸ್ತಿ ವೇತ್ತಾ ತಮಾಹುರಗ್ರ್ಯಂ ಪುರುಷಂ ಮಹಾಂತಮ್’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯)
‘ಋಚೋಽಕ್ಷರೇ ಪರಮೇ ವ್ಯೋಮನ್ಯಸ್ಮಿಂದೇವಾ ಅಧಿ ವಿಶ್ವೇ ನಿಷೇದುಃ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೪ । ೮)
ಕೌಷೀತಕಿಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಪನಿಷತ್
‘ಯಾವದ್ಧ್ಯಸ್ಮಿಞ್ಶರೀರೇ ಪ್ರಾಣೋ ವಸತಿ ತಾವದೇವಾಯುಃ’ (ಕೌ. ಉ. ೩ । ೨)
ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾ
‘ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಂ ಚಾಪಿ ಮಾಂ ವಿದ್ಧಿ ಸರ್ವಕ್ಷೇತ್ರೇಷು’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೨)
ಅನ್ಯತ್ರ
(ಗರುಡ. ೧ । ೨೩೭ । ೬)
(ಗೋ. ಸ್ಮೃ. ೧೧)
‘ಅಕುರ್ವನ್ವಿಹಿತಂ ಕರ್ಮ’ (ಮನು. ೧೧ । ೪೪)
‘ಜ್ಞಾನಮುತ್ಪದ್ಯತೇ ಪುಂಸಾಂ ಕ್ಷಯಾತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ । ಯಥಾದರ್ಶತಲೇ ಪ್ರಖ್ಯೇ ಪಶ್ಯತ್ಯಾತ್ಮಾನಮಾತ್ಮನಿ’ (ಮ. ಭಾ. ಶಾಂ. ೨೦೪ । ೮)
‘ತತಃ ಶೇಷೇಣ’ (ಆ. ಧ. ೨ । ೨ । ೨ । ೩)
‘ತಪಸಾ ಕಲ್ಮಷಂ ಹಂತಿ ವಿದ್ಯಯಾಮೃತಮಶ್ನುತೇ’ (ಮನು. ೧೨ । ೧೦೪)