ಪ್ರಥಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಜನಕೋ ಹ ವೈದೇಹ ಆಸಾಂಚಕ್ರೇ । ಅಸ್ಯ ಸಂಬಂಧಃ — ಶಾರೀರಾದ್ಯಾನಷ್ಟೌ ಪುರುಷಾನ್ನಿರುಹ್ಯ, ಪ್ರತ್ಯುಹ್ಯ ಪುನರ್ಹೃದಯೇ, ದಿಗ್ಭೇದೇನ ಚ ಪುನಃ ಪಂಚಧಾ ವ್ಯೂಹ್ಯ, ಹೃದಯೇ ಪ್ರತ್ಯುಹ್ಯ, ಹೃದಯಂ ಶರೀರಂ ಚ ಪುನರನ್ಯೋನ್ಯಪ್ರತಿಷ್ಠಂ ಪ್ರಾಣಾದಿಪಂಚವೃತ್ತ್ಯಾತ್ಮಕೇ ಸಮಾನಾಖ್ಯೇ ಜಗದಾತ್ಮನಿ ಸೂತ್ರ ಉಪಸಂಹೃತ್ಯ, ಜಗದಾತ್ಮಾನಂ ಶರೀರಹೃದಯಸೂತ್ರಾವಸ್ಥಮತಿಕ್ರಾಂತವಾನ್ ಯ ಔಪನಿಷದಃ ಪುರುಷಃ ನೇತಿ ನೇತೀತಿ ವ್ಯಪದಿಷ್ಟಃ, ಸ ಸಾಕ್ಷಾಚ್ಚ ಉಪಾದಾನಕಾರಣಸ್ವರೂಪೇಣ ಚ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಃ ‘ವಿಜ್ಞಾನಮಾನಂದಮ್’ ಇತಿ । ತಸ್ಯೈವ ವಾಗಾದಿದೇವತಾದ್ವಾರೇಣ ಪುನರಧಿಗಮಃ ಕರ್ತವ್ಯ ಇತಿ ಅಧಿಗಮನೋಪಾಯಾಂತರಾರ್ಥೋಽಯಮಾರಂಭೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣದ್ವಯಸ್ಯ । ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾ ತು ಆಚಾರಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಾ —
ಓಂ ಜನಕೋ ಹ ವೈದೇಹ ಆಸಾಂಚಕ್ರೇಽಥ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಆವವ್ರಾಜ । ತಂಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಕಿಮರ್ಥಮಚಾರೀಃ ಪಶೂನಿಚ್ಛನ್ನಣ್ವಂತಾನಿತಿ । ಉಭಯಮೇವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ॥ ೧ ॥
ಜನಕೋ ಹ ವೈದೇಹ ಆಸಾಂಚಕ್ರೇ ಆಸನಂ ಕೃತವಾನ್ ಆಸ್ಥಾಯಿಕಾಂ ದತ್ತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ, ದರ್ಶನಕಾಮೇಭ್ಯೋ ರಾಜ್ಞಃ । ಅಥ ಹ ತಸ್ಮಿನ್ನವಸರೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಆವವ್ರಾಜ ಆಗತವಾನ್ ಆತ್ಮನೋ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಾರ್ಥಮ್ , ರಾಜ್ಞೋ ವಾ ವಿವಿದಿಷಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಅನುಗ್ರಹಾರ್ಥಮ್ । ತಮಾಗತಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಂ ಯಥಾವತ್ಪೂಜಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಉವಾಚ ಹ ಉಕ್ತವಾನ್ ಜನಕಃ — ಹೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಕಿಮರ್ಥಮಚಾರೀಃ ಆಗತೋಽಸಿ ; ಕಿಂ ಪಶೂನಿಚ್ಛನ್ಪುನರಪಿ ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಅಣ್ವಂತಾನ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಂತಾನ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಸ್ತುನಿರ್ಣಯಾಂತಾನ್ ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ಮತ್ತಃ ಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛನ್ನಿತಿ । ಉಭಯಮೇವ ಪಶೂನ್ಪ್ರಶ್ನಾಂಶ್ಚ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ — ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ವಾಜಪೇಯಯಾಜಿನೋ ಲಿಂಗಮ್ ; ಯಶ್ಚಾಜ್ಞಯಾ ರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರಶಾಸ್ತಿ, ಸ ಸಮ್ರಾಟ್ ; ತಸ್ಯಾಮಂತ್ರಣಂ ಹೇ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ; ಸಮಸ್ತಸ್ಯ ವಾ ಭಾರತಸ್ಯ ವರ್ಷಸ್ಯ ರಾಜಾ ॥
ಯತ್ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮೇ ಜಿತ್ವಾ ಶೈಲಿನಿರ್ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತಚ್ಛೈಲಿನಿರಬ್ರವೀದ್ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯವದತೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ । ವಾಗೇವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಪ್ರಜ್ಞೇತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ । ಕಾ ಪ್ರಜ್ಞತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ । ವಾಗೇವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ । ವಾಚಾ ವೈ ಸಮ್ರಾಡ್ಬಂಧುಃ ಪ್ರಜ್ಞಾಯತ ಋಗ್ವೇದೋ ಯಜುರ್ವೇದಃ ಸಾಮವೇದೋಽಥರ್ವಾಂಗಿರಸ ಇತಿಹಾಸಃ ಪುರಾಣಂ ವಿದ್ಯಾ ಉಪನಿಷದಃ ಶ್ಲೋಕಾಃ ಸೂತ್ರಾಣ್ಯನುವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನೀಷ್ಟಂ ಹುತಮಾಶಿತಂ ಪಾಯಿತಮಯಂ ಚ ಲೋಕಃ ಪರಶ್ಚ ಲೋಕಃ ಸರ್ವಾಣಿ ಚ ಭೂತಾನಿ ವಾಚೈವ ಸಮ್ರಾಟ್ಪ್ರಜ್ಞಾಯಂತೇ ವಾಗ್ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ವಾಗ್ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ । ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ । ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೨ ॥
ಕಿಂ ತು ಯತ್ ತೇ ತುಭ್ಯಮ್ , ಕಶ್ಚಿತ್ ಅಬ್ರವೀತ್ ಆಚಾರ್ಯಃ ; ಅನೇಕಾಚಾರ್ಯಸೇವೀ ಹಿ ಭವಾನ್ ; ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತಿ । ಇತರ ಆಹ — ಅಬ್ರವೀತ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಮೇ ಮಮ ಆಚಾರ್ಯಃ, ಜಿತ್ವಾ ನಾಮತಃ, ಶಿಲಿನಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಶೈಲಿನಿಃ — ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ವಾಗ್ದೇವತಾ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಆಹೇತರಃ — ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ ಮಾತಾ ಯಸ್ಯ ವಿದ್ಯತೇ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಸಮ್ಯಗನುಶಾಸ್ತ್ರೀ ಅನುಶಾಸನಕರ್ತ್ರೀ ಸ ಮಾತೃಮಾನ್ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ಪಿತಾ ಯಸ್ಯಾನುಶಾಸ್ತಾ ಸ ಪಿತೃಮಾನ್ ; ಉಪನಯನಾದೂರ್ಧ್ವಮ್ ಆ ಸಮಾವರ್ತನಾತ್ ಆಚಾರ್ಯೋ ಯಸ್ಯಾನುಶಾಸ್ತಾ ಸ ಆಚಾರ್ಯವಾನ್ ; ಏವಂ ಶುದ್ಧಿತ್ರಯಹೇತುಸಂಯುಕ್ತಃ ಸ ಸಾಕ್ಷಾದಾಚಾರ್ಯಃ ಸ್ವಯಂ ನ ಕದಾಚಿದಪಿ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾದ್ವ್ಯಭಿಚರತಿ ; ಸ ಯಥಾ ಬ್ರೂಯಾಚ್ಛಿಷ್ಯಾಯ ತಥಾಸೌ ಜಿತ್ವಾ ಶೈಲಿನಿರುಕ್ತವಾನ್ — ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ; ಅವದತೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ — ನ ಹಿ ಮೂಕಸ್ಯ ಇಹಾರ್ಥಮ್ ಅಮುತ್ರಾರ್ಥಂ ವಾ ಕಿಂಚನ ಸ್ಯಾತ್ । ಕಿಂ ತು ಅಬ್ರವೀತ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ತೇ ತುಭ್ಯಮ್ ತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಆಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ಚ — ಆಯತನಂ ನಾಮ ಶರೀರಮ್ ; ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ತ್ರಿಷ್ವಪಿ ಕಾಲೇಷು ಯ ಆಶ್ರಯಃ । ಆಹೇತರಃ — ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತಿ । ಇತರ ಆಹ — ಯದ್ಯೇವಮ್ ಏಕಪಾತ್ ವೈ ಏತತ್ , ಏಕಃ ಪಾದೋ ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ತದಿದಮೇಕಪಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ರಿಭಿಃ ಪಾದೈಃ ಶೂನ್ಯಮ್ ಉಪಾಸ್ಯಮಾನಮಿತಿ ನ ಫಲಾಯ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಯದ್ಯೇವಮ್ , ಸ ತ್ವಂ ವಿದ್ವಾನ್ಸನ್ ನಃ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ಬ್ರೂಹಿ ಹೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇತಿ । ಸ ಚ ಆಹ — ವಾಗೇವ ಆಯತನಮ್ , ವಾಗ್ದೇವಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ವಾಗೇವ ಕರಣಮ್ ಆಯತನಂ ಶರೀರಮ್ , ಆಕಾಶಃ ಅವ್ಯಾಕೃತಾಖ್ಯಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಉತ್ಪತ್ತಿಸ್ಥಿತಿಲಯಕಾಲೇಷು । ಪ್ರಜ್ಞೇತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ — ಪ್ರಜ್ಞೇತೀಯಮುಪನಿಷತ್ ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚತುರ್ಥಃ ಪಾದಃ — ಪ್ರಜ್ಞೇತಿ ಕೃತ್ವಾ ಏನತ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಉಪಾಸೀತ । ಕಾ ಪ್ರಜ್ಞತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ, ಕಿಂ ಸ್ವಯಮೇವ ಪ್ರಜ್ಞಾ, ಉತ ಪ್ರಜ್ಞಾನಿಮಿತ್ತಾ — ಯಥಾ ಆಯತನಪ್ರತಿಷ್ಠೇ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇ, ತದ್ವತ್ಕಿಮ್ । ನ ; ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ? ವಾಗೇವ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಇತಿ ಹೋವಾಚ ; ವಾಗೇವ ಪ್ರಜ್ಞೇತಿ ಹ ಉವಾಚ ಉಕ್ತವಾನ್ , ನ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾ ಪ್ರಜ್ಞೇತಿ । ಕಥಂ ಪುನರ್ವಾಗೇವ ಪ್ರಜ್ಞೇತಿ ಉಚ್ಯತೇ — ವಾಚಾ ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಬಂಧುಃ ಪ್ರಜ್ಞಾಯತೇ — ಅಸ್ಮಾಕಂ ಬಂಧುರಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಪ್ರಜ್ಞಾಯತೇ ಬಂಧುಃ ; ತಥಾ ಋಗ್ವೇದಾದಿ, ಇಷ್ಟಂ ಯಾಗನಿಮಿತ್ತಂ ಧರ್ಮಜಾತಮ್ , ಹುತಂ ಹೋಮನಿಮಿತ್ತಂ ಚ, ಆಶಿತಮ್ ಅನ್ನದಾನನಿಮಿತ್ತಮ್ , ಪಾಯಿತಂ ಪಾನದಾನನಿಮಿತ್ತಮ್ , ಅಯಂ ಚ ಲೋಕಃ, ಇದಂ ಚ ಜನ್ಮ, ಪರಶ್ಚ ಲೋಕಃ, ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯಂ ಚ ಜನ್ಮ, ಸರ್ವಾಣಿ ಚ ಭೂತಾನಿ — ವಾಚೈವ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಪ್ರಜ್ಞಾಯಂತೇ ; ಅತೋ ವಾಗ್ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ನೈನಂ ಯಥೋಕ್ತಬ್ರಹ್ಮವಿದಂ ವಾಗ್ಜಹಾತಿ ; ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ಬಲಿದಾನಾದಿಭಿಃ ; ಇಹ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ಪುನಃ ಶರೀರಪಾತೋತ್ತರಕಾಲಂ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಅಪಿಗಚ್ಛತಿ, ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ । ವಿದ್ಯಾನಿಷ್ಕ್ರಯಾರ್ಥಂ ಹಸ್ತಿತುಲ್ಯ ಋಷಭೋ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಃ ಯಸ್ಮಿನ್ಗೋಸಹಸ್ರೇ ತತ್ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ । ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ — ಅನನುಶಿಷ್ಯ ಶಿಷ್ಯಂ ಕೃತಾರ್ಥಮಕೃತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಾತ್ ಧನಂ ನ ಹರೇತೇತಿ ಮೇ ಮಮ ಪಿತಾ — ಅಮನ್ಯತ ; ಮಮಾಪ್ಯಯಮೇವಾಭಿಪ್ರಾಯಃ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮ ಉದಂಕಃ ಶೌಲ್ಬಾಯನಃ ಪ್ರಾಣೋ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತಚ್ಛೌಲ್ಬಾಯನೋಽಬ್ರವೀತ್ಪ್ರಾಣೋ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಪ್ರಾಣತೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಪ್ರಾಣ ಏವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಪ್ರಿಯಮಿತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ಕಾ ಪ್ರಿಯತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಪ್ರಾಣ ಏವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಕಾಮಾಯಾಯಾಜ್ಯಂ ಯಾಜಯತ್ಯಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಣಾತ್ಯಪಿ ತತ್ರ ವಧಾಶಂಕಂ ಭವತಿ ಯಾಂ ದಿಶಮೇತಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯೈವ ಸಮ್ರಾಟ್ಕಾಮಾಯ ಪ್ರಾಣೋ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ಪ್ರಾಣೋ ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೩ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ ಉದಂಕೋ ನಾಮತಃ ಶುಲ್ಬಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಶೌಲ್ಬಾಯನಃ ಅಬ್ರವೀತ್ ; ಪ್ರಾಣೋ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ, ಪ್ರಾಣೋ ವಾಯುರ್ದೇವತಾ — ಪೂರ್ವವತ್ । ಪ್ರಾಣ ಏವ ಆಯತನಮ್ ಆಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ; ಉಪನಿಷತ್ — ಪ್ರಿಯಮಿತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಪ್ರಿಯತ್ವಮ್ ? ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವೈ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ , ಕಾಮಾಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾರ್ಥಾಯ ಅಯಾಜ್ಯಂ ಯಾಜಯತಿ ಪತಿತಾದಿಕಮಪಿ ; ಅಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯಸ್ಯಾಪ್ಯುಗ್ರಾದೇಃ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಣಾತ್ಯಪಿ ; ತತ್ರ ತಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ವಧನಿಮಿತ್ತಮಾಶಂಕಮ್ — ವಧಾಶಂಕೇತ್ಯರ್ಥಃ — ಯಾಂ ದಿಶಮೇತಿ ತಸ್ಕರಾದ್ಯಾಕೀರ್ಣಾಂ ಚ, ತಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ವಧಾಶಂಕಾ ; ತಚ್ಚೈತತ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಿಯತ್ವೇ ಭವತಿ, ಪ್ರಾಣಸ್ಯೈವ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಕಾಮಾಯ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣೋ ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ; ನೈನಂ ಪ್ರಾಣೋ ಜಹಾತಿ ; ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮೇ ಬರ್ಕುರ್ವಾರ್ಷ್ಣಶ್ಚಕ್ಷುರ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತದ್ವಾರ್ಷ್ಣೋಽಬ್ರವೀಚ್ಚಕ್ಷುರ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಪಶ್ಯತೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಚಕ್ಷುರೇವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಸತ್ಯಮಿತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ಕಾ ಸತ್ಯತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಚಕ್ಷುರೇವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಚಕ್ಷುಷಾ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪಶ್ಯಂತಮಾಹುರದ್ರಾಕ್ಷೀರಿತಿ ಸ ಆಹಾದ್ರಾಕ್ಷಮಿತಿ ತತ್ಸತ್ಯಂ ಭವತಿ ಚಕ್ಷುರ್ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ಚಕ್ಷುರ್ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೪ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಬರ್ಕುರಿತಿ ನಾಮತಃ ವೃಷ್ಣಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ವಾರ್ಷ್ಣಃ ; ಚಕ್ಷುರ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ — ಆದಿತ್ಯೋ ದೇವತಾ ಚಕ್ಷುಷಿ । ಉಪನಿಷತ್ — ಸತ್ಯಮ್ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಶ್ರುತಮನೃತಮಪಿ ಸ್ಯಾತ್ , ನ ತು ಚಕ್ಷುಷಾ ದೃಷ್ಟಮ್ , ತಸ್ಮಾದ್ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಪಶ್ಯಂತಮಾಹುಃ — ಅದ್ರಾಕ್ಷೀಸ್ತ್ವಂ ಹಸ್ತಿನಮಿತಿ, ಸ ಚೇತ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷಮಿತ್ಯಾಹ, ತತ್ಸತ್ಯಮೇವ ಭವತಿ ; ಯಸ್ತ್ವನ್ಯೋ ಬ್ರೂಯಾತ್ — ಅಹಮಶ್ರೌಷಮಿತಿ, ತದ್ವ್ಯಭಿಚರತಿ ; ಯತ್ತು ಚಕ್ಷುಷಾ ದೃಷ್ಟಂ ತತ್ ಅವ್ಯಭಿಚಾರಿತ್ವಾತ್ ಸತ್ಯಮೇವ ಭವತಿ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮೇ ಗರ್ದಭೀವಿಪೀತೋ ಭಾರದ್ವಾಜಃ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತದ್ಭಾರದ್ವಾಜೋಽಬ್ರವೀಚ್ಛ್ರೋತ್ರಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಶೃಣ್ವತೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಶ್ರೋತ್ರಮೇವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನಂತ ಇತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ಕಾನಂತತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ದಿಶ ಏವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ತಸ್ಮಾದ್ವೈ ಸಮ್ರಾಡಪಿ ಯಾಂ ಕಾಂ ಚ ದಿಶಂ ಗಚ್ಛತಿ ನೈವಾಸ್ಯಾ ಅಂತಂ ಗಚ್ಛತ್ಯನಂತಾ ಹಿ ದಿಶೋ ದಿಶೋ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ ಶ್ರೋತ್ರಂ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ಶ್ರೋತ್ರಂ ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೫ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಗರ್ದಭೀವಿಪೀತ ಇತಿ ನಾಮತಃ ಭಾರದ್ವಾಜೋ ಗೋತ್ರತಃ ; ಶ್ರೋತ್ರಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ — ಶ್ರೋತ್ರೇ ದಿಕ್ ದೇವತಾ । ಅನಂತ ಇತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ; ಕಾ ಅನಂತತಾ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯ ? ದಿಶ ಏವ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯ ಆನಂತ್ಯಂ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಸ್ಮಾದ್ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಪ್ರಾಚೀಮುದೀಚೀಂ ವಾ ಯಾಂ ಕಾಂಚಿದಪಿ ದಿಶಂ ಗಚ್ಛತಿ, ನೈವಾಸ್ಯ ಅಂತಂ ಗಚ್ಛತಿ ಕಶ್ಚಿದಪಿ ; ಅತೋಽನಂತಾ ಹಿ ದಿಶಃ ; ದಿಶೋ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ , ಶ್ರೋತ್ರಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ದಿಗಾನಂತ್ಯಮೇವ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯ ಆನಂತ್ಯಮ್ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮೇ ಸತ್ಯಕಾಮೋ ಜಾಬಾಲೋ ಮನೋ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತಜ್ಜಾಬಾಲೋಽಬ್ರವೀನ್ಮನೋ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಮನಸೋ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಮನ ಏವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನಂದ ಇತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ಕಾನಂದತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಮನ ಏವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಮನಸಾ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಸ್ತ್ರಿಯಮಭಿಹಾರ್ಯತೇ ತಸ್ಯಾಂ ಪ್ರತಿರೂಪಃ ಪುತ್ರೋ ಜಾಯತೇ ಸ ಆನಂದೋ ಮನೋ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ಮನೋ ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೬ ॥
ಸತ್ಯಕಾಮ ಇತಿ ನಾಮತಃ ಜಬಾಲಾಯಾ ಅಪತ್ಯಂ ಜಾಬಾಲಃ । ಚಂದ್ರಮಾ ಮನಸಿ ದೇವತಾ । ಆನಂದ ಇತ್ಯುಪನಿಷತ್ ; ಯಸ್ಮಾನ್ಮನ ಏವ ಆನಂದಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಮನಸಾ ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಸ್ತ್ರಿಯಮಭಿಕಾಮಯಮಾನಃ ಅಭಿಹಾರ್ಯತೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮಭಿಕಾಮಯಮಾನೋಽಭಿಹಾರ್ಯತೇ, ತಸ್ಯಾಂ ಪ್ರತಿರೂಪಃ ಅನುರೂಪಃ ಪುತ್ರೋ ಜಾಯತೇ ; ಸ ಆನಂದಹೇತುಃ ಪುತ್ರಃ ; ಸ ಯೇನ ಮನಸಾ ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತೇ, ತನ್ಮನಃ ಆನಂದಃ ॥
ಯದೇವ ತೇ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರವೀತ್ತಚ್ಛೃಣವಾಮೇತ್ಯಬ್ರವೀನ್ಮೇ ವಿದಗ್ಧಃ ಶಾಕಲ್ಯೋ ಹೃದಯಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನಾಚಾರ್ಯವಾನ್ಬ್ರೂಯಾತ್ತಥಾ ತಚ್ಛಾಕಲ್ಯೋಽಬ್ರವೀದ್ಧೃದಯಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಹೃದಯಸ್ಯ ಹಿ ಕಿಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಬ್ರವೀತ್ತು ತೇ ತಸ್ಯಾಯತನಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ನ ಮೇಽಬ್ರವೀದಿತ್ಯೇಕಪಾದ್ವಾ ಏತತ್ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಸ ವೈ ನೋ ಬ್ರೂಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಹೃದಯಮೇವಾಯತನಮಾಕಾಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಸ್ಥಿತಿರಿತ್ಯೇನದುಪಾಸೀತ ಕಾ ಸ್ಥಿತತಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಹೃದಯಮೇವ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಹೃದಯಂ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಮಾಯತನಂ ಹೃದಯಂ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಹೃದಯೇ ಹ್ಯೇವ ಸಮ್ರಾಟ್ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಾನಿ ಭವಂತಿ ಹೃದಯಂ ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನೈನಂ ಹೃದಯಂ ಜಹಾತಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇನಂ ಭೂತಾನ್ಯಭಿಕ್ಷರಂತಿ ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನೇತದುಪಾಸ್ತೇ ಹಸ್ತ್ಯೃಷಭಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪಿತಾ ಮೇಽಮನ್ಯತ ನಾನನುಶಿಷ್ಯ ಹರೇತೇತಿ ॥ ೭ ॥
ವಿದಗ್ಧಃ ಶಾಕಲ್ಯಃ — ಹೃದಯಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಹೃದಯಂ ವೈ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಮಾಯತನಮ್ । ನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕಾನಿ ಹಿ ಭೂತಾನಿ ಹೃದಯಾಶ್ರಯಾಣೀತ್ಯವೋಚಾಮ ಶಾಕಲ್ಯಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಹೃದಯಪ್ರತಿಷ್ಠಾನಿ ಚೇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಹೃದಯೇ ಹ್ಯೇವ, ಸಮ್ರಾಟ್ , ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಾನಿ ಭವಂತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಹೃದಯಂ ಸ್ಥಿತಿರಿತ್ಯುಪಾಸೀತ ; ಹೃದಯೇ ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ದೇವತಾ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ಥಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಪ್ರಥನಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥
ತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಜನಕಂ ಹ ವೈದೇಹಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಜಗಾಮೇತ್ಯಸ್ಯಾಭಿಸಂಬಂಧಃ । ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಆತ್ಮಾ ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಾಂತರಃ ಪರ ಏವ —
‘ನಾನ್ಯೋಽತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟಾ ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೭ । ೨೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ । ಸ ಏಷ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ವದನಾದಿಲಿಂಗಃ ಅಸ್ತಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಇತಿ ಮಧುಕಾಂಡೇ ಅಜಾತಶತ್ರುಸಂವಾದೇ ಪ್ರಾಣಾದಿಕರ್ತೃತ್ವಭೋಕ್ತೃತ್ವಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾನೇನಾಧಿಗತೋಽಪಿ ಸನ್ , ಪುನಃ ಪ್ರಾಣನಾದಿಲಿಂಗಮುಪನ್ಯಸ್ಯ ಔಷಸ್ತಪ್ರಶ್ನೇ ಪ್ರಾಣನಾದಿಲಿಂಗೋ ಯಃ ಸಾಮಾನ್ಯೇನಾಧಿಗತಃ ‘ಪ್ರಾಣೇನ ಪ್ರಾಣಿತಿ’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ, ‘ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಅಲುಪ್ತಶಕ್ತಿಸ್ವಭಾವೋಽಧಿಗತಃ । ತಸ್ಯ ಚ ಪರೋಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತಃ ಸಂಸಾರಃ — ಯಥಾ ರಜ್ಜೂಷರಶುಕ್ತಿಕಾಗಗನಾದಿಷು ಸರ್ಪೋದಕರಜತಮಲಿನತ್ವಾದಿ ಪರೋಪಾಧ್ಯಾರೋಪಣನಿಮಿತ್ತಮೇವ, ನ ಸ್ವತಃ, ತಥಾ ; ನಿರುಪಾಧಿಕೋ ನಿರುಪಾಖ್ಯಃ ನೇತಿ ನೇತೀತಿ ವ್ಯಪದೇಶ್ಯಃ ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾತ್ಸರ್ವಾಂತರಃ ಆತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಕ್ಷರಮ್ ಅಂತರ್ಯಾಮೀ ಪ್ರಶಾಸ್ತಾ ಔಪನಿಷದಃ ಪುರುಷಃ ವಿಜ್ಞಾನಮಾನಂದಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಧಿಗತಮ್ । ತದೇವ ಪುನರಿಂಧಸಂಜ್ಞಃ ಪ್ರವಿವಿಕ್ತಾಹಾರಃ ; ತತೋಽಂತರ್ಹೃದಯೇ ಲಿಂಗಾತ್ಮಾ ಪ್ರವಿವಿಕ್ತಾಹಾರತರಃ ; ತತಃ ಪರೇಣ ಜಗದಾತ್ಮಾ ಪ್ರಾಣೋಪಾಧಿಃ ; ತತೋಽಪಿ ಪ್ರವಿಲಾಪ್ಯ ಜಗದಾತ್ಮಾನಮುಪಾಧಿಭೂತಂ ರಜ್ಜ್ವಾದಾವಿವ ಸರ್ಪಾದಿಕಂ ವಿದ್ಯಯಾ, ‘ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತಿ —’ ಇತಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಸರ್ವಾಂತರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಧಿಗತಮ್ । ಏವಮ್ ಅಭಯಂ ಪರಿಪ್ರಾಪಿತೋ ಜನಕಃ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನ ಆಗಮತಃ ಸಂಕ್ಷೇಪತಃ । ಅತ್ರ ಚ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಸುಷುಪ್ತತುರೀಯಾಣ್ಯುಪನ್ಯಸ್ತಾನಿ ಅನ್ಯಪ್ರಸಂಗೇನ — ಇಂಧಃ, ಪ್ರವಿವಿಕ್ತಾಹಾರತರಃ, ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾಃ, ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತೀತಿ । ಇದಾನೀಂ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಾದಿದ್ವಾರೇಣೈವ ಮಹತಾ ತರ್ಕೇಣ ವಿಸ್ತರತೋಽಧಿಗಮಃ ಕರ್ತವ್ಯಃ ; ಅಭಯಂ ಪ್ರಾಪಯಿತವ್ಯಮ್ ; ಸದ್ಭಾವಶ್ಚ ಆತ್ಮನಃ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯಾಶಂಕಾನಿರಾಕರಣದ್ವಾರೇಣ — ವ್ಯತಿರಿಕ್ತತ್ವಂ ಶುದ್ಧತ್ವಂ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮ್ ಅಲುಪ್ತಶಕ್ತಿಸ್ವರೂಪತ್ವಂ ನಿರತಿಶಯಾನಂದಸ್ವಾಭಾವ್ಯಮ್ ಅದ್ವೈತತ್ವಂ ಚ ಅಧಿಗಂತವ್ಯಮಿತಿ — ಇದಮಾರಭ್ಯತೇ । ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾ ತು ವಿದ್ಯಾಸಂಪ್ರದಾನಗ್ರಹಣವಿಧಿಪ್ರಕಾಶನಾರ್ಥಾ, ವಿದ್ಯಾಸ್ತುತಯೇ ಚ ವಿಶೇಷತಃ, ವರದಾನಾದಿಸೂಚನಾತ್ ॥
ಜನಕಂ ಹ ವೈದೇಹಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಜಗಾಮ ಸ ಮೇನೇ ನ ವದಿಷ್ಯ ಇತ್ಯಥ ಹ ಯಜ್ಜನಕಶ್ಚ ವೈದೇಹೋ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಶ್ಚಾಗ್ನಿಹೋತ್ರೇ ಸಮೂದಾತೇ ತಸ್ಮೈ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ವರಂ ದದೌ ಸ ಹ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನಮೇವ ವವ್ರೇ ತಂ ಹಾಸ್ಮೈ ದದೌ ತಂ ಹ ಸಮ್ರಾಡೇವ ಪೂರ್ವಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ ॥ ೧ ॥
ಜನಕಂ ಹ ವೈದೇಹಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಜಗಾಮ । ಸ ಚ ಗಚ್ಛನ್ ಏವಂ ಮೇನೇ ಚಿಂತಿತವಾನ್ — ನ ವದಿಷ್ಯೇ ಕಿಂಚಿದಪಿ ರಾಜ್ಞೇ ; ಗಮನಪ್ರಯೋಜನಂ ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮಾರ್ಥಮ್ । ನ ವದಿಷ್ಯ ಇತ್ಯೇವಂಸಂಕಲ್ಪೋಽಪಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಯದ್ಯತ್ ಜನಕಃ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ತತ್ತತ್ ಪ್ರತಿಪೇದೇ ; ತತ್ರ ಕೋ ಹೇತುಃ ಸಂಕಲ್ಪಿತಸ್ಯಾನ್ಯಥಾಕರಣೇ — ಇತ್ಯತ್ರ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾಮಾಚಷ್ಟೇ । ಪೂರ್ವತ್ರ ಕಿಲ ಜನಕಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಯೋಃ ಸಂವಾದ ಆಸೀತ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರೇ ನಿಮಿತ್ತೇ ; ತತ್ರ ಜನಕಸ್ಯಾಗ್ನಿಹೋತ್ರವಿಷಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮುಪಲಭ್ಯ ಪರಿತುಷ್ಟೋ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ತಸ್ಮೈ ಜನಕಾಯ ಹ ಕಿಲ ವರಂ ದದೌ ; ಸ ಚ ಜನಕಃ ಹ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನಮೇವ ವರಂ ವವ್ರೇ ವೃತವಾನ್ ; ತಂ ಚ ವರಂ ಹ ಅಸ್ಮೈ ದದೌ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ; ತೇನ ವರಪ್ರದಾನಸಾಮರ್ಥ್ಯೇನ ಅವ್ಯಾಚಿಖ್ಯಾಸುಮಪಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಂ ತೂಷ್ಣೀಂ ಸ್ಥಿತಮಪಿ ಸಮ್ರಾಡೇವ ಜನಕಃ ಪೂರ್ವಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ । ತತ್ರೈವ ಅನುಕ್ತಿಃ, ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಕರ್ಮಣಾ ವಿರುದ್ಧತ್ವಾತ್ ; ವಿದ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾತ್ — ಸ್ವತಂತ್ರಾ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಸಹಕಾರಿಸಾಧನಾಂತರನಿರಪೇಕ್ಷಾ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನೇತಿ ಚ ॥
ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ । ಆದಿತ್ಯಜ್ಯೋತಿಃ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚಾದಿತ್ಯೇನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥ ೨ ॥
ಹೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇತ್ಯೇವಂ ಸಂಬೋಧ್ಯ ಅಭಿಮುಖೀಕರಣಾಯ, ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ — ಕಿಮಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಃ, ಯೇನ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ವ್ಯವಹರತಿ ? ಸೋಽಯಂ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿಃ ? ಅಯಂ ಪ್ರಾಕೃತಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತರೂಪಃ ಶಿರಃಪಾಣ್ಯಾದಿಮಾನ್ ಪುರುಷಃ ಪೃಚ್ಛ್ಯತೇ — ಕಿಮಯಂ ಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತಬಾಹ್ಯೇನ ಜ್ಯೋತಿರಂತರೇಣ ವ್ಯವಹರತಿ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತಮಧ್ಯಪಾತಿನಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯಮ್ ಅಯಂ ಪುರುಷೋ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ — ಇತ್ಯೇತದಭಿಪ್ರೇತ್ಯ — ಪೃಚ್ಛತಿ । ಕಿಂಚಾತಃ, ಯದಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ ಯದಿ ವಾ ಅವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯಂ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ ? ಶೃಣು ತತ್ರ ಕಾರಣಮ್ — ಯದಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನೈವ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯನಿರ್ವರ್ತಕತ್ವಮ್ ಅಸ್ಯ ಸ್ವಭಾವೋ ನಿರ್ಧಾರಿತೋ ಭವತಿ, ತತಃ ಅದೃಷ್ಟಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯವಿಷಯೇಽಪ್ಯನುಮಾಸ್ಯಾಮಹೇ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಜ್ಯೋತಿರ್ನಿಮಿತ್ತಮೇವೇದಂ ಕಾರ್ಯಮಿತಿ ; ಅಥಾವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನೈವ ಸ್ವಾತ್ಮನಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ವ್ಯವಹರತಿ, ತತಃ ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಽಪಿ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯದರ್ಶನೇ ಅವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮೇವ ಜ್ಯೋತಿಃ ಅನುಮೇಯಮ್ ; ಅಥಾನಿಯಮ ಏವ — ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ ಅವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ವಾ ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷಸ್ಯ ವ್ಯವಹಾರಹೇತುಃ, ತತಃ ಅನಧ್ಯವಸಾಯ ಏವ ಜ್ಯೋತಿರ್ವಿಷಯೇ — ಇತ್ಯೇವಂ ಮನ್ವಾನಃ ಪೃಚ್ಛತಿ ಜನಕೋ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಮ್ — ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ । ನನು ಏವಮನುಮಾನಕೌಶಲೇ ಜನಕಸ್ಯ ಕಿಂ ಪ್ರಶ್ನೇನ, ಸ್ವಯಮೇವ ಕಸ್ಮಾನ್ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತ ಇತಿ — ಸತ್ಯಮೇತತ್ ; ತಥಾಪಿ ಲಿಂಗಲಿಂಗಿಸಂಬಂಧವಿಶೇಷಾಣಾಮತ್ಯಂತಸೌಕ್ಷ್ಮ್ಯಾತ್ ದುರವಬೋಧತಾಂ ಮನ್ಯತೇ ಬಹೂನಾಮಪಿ ಪಂಡಿತಾನಾಮ್ , ಕಿಮುತೈಕಸ್ಯ ; ಅತ ಏವ ಹಿ ಧರ್ಮಸೂಕ್ಷ್ಮನಿರ್ಣಯೇ ಪರಿಷದ್ವ್ಯಾಪಾರ ಇಷ್ಯತೇ, ಪುರುಷವಿಶೇಷಶ್ಚಾಪೇಕ್ಷ್ಯತೇ — ದಶಾವರಾ ಪರಿಷತ್ , ತ್ರಯೋ ವಾ ಏಕೋ ವೇತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯದ್ಯಪಿ ಅನುಮಾನಕೌಶಲಂ ರಾಜ್ಞಃ, ತಥಾಪಿ ತು ಯುಕ್ತೋ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪ್ರಷ್ಟುಮ್ , ವಿಜ್ಞಾನಕೌಶಲತಾರತಮ್ಯೋಪಪತ್ತೇಃ ಪುರುಷಾಣಾಮ್ । ಅಥವಾ ಶ್ರುತಿಃ ಸ್ವಯಮೇವ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾವ್ಯಾಜೇನ ಅನುಮಾನಮಾರ್ಗಮುಪನ್ಯಸ್ಯ ಅಸ್ಮಾನ್ಬೋಧಯತಿ ಪುರುಷಮತಿಮನುಸರಂತೀ । ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋಽಪಿ ಜನಕಾಭಿಪ್ರಾಯಾಭಿಜ್ಞತಯಾ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿರ್ಬೋಧಯಿಷ್ಯನ್ ಜನಕಂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಪ್ರತಿಪಾದಕಮೇವ ಲಿಂಗಂ ಪ್ರತಿಪೇದೇ, ಯಥಾ — ಪ್ರಸಿದ್ಧಮಾದಿತ್ಯಜ್ಯೋತಿಃ ಸಮ್ರಾಟ್ ಇತಿ ಹೋವಾಚ । ಕಥಮ್ ? ಆದಿತ್ಯೇನೈವ ಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ ಚಕ್ಷುಷೋಽನುಗ್ರಾಹಕೇಣ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅಯಂ ಪ್ರಾಕೃತಃ ಪುರುಷಃ ಆಸ್ತೇ ಉಪವಿಶತಿ, ಪಲ್ಯಯತೇ ಪರ್ಯೇತಿ ಕ್ಷೇತ್ರಮರಣ್ಯಂ ವಾ, ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ, ವಿಪಲ್ಯೇತಿ ವಿಪರ್ಯೇತಿ ಚ ಯಥಾಗತಮ್ । ಅತ್ಯಂತವ್ಯತಿರಿಕ್ತಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧತಾಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ ಅನೇಕವಿಶೇಷಣಮ್ ; ಬಾಹ್ಯಾನೇಕಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರದರ್ಶನಂ ಚ ಲಿಂಗಸ್ಯಾವ್ಯಭಿಚಾರಿತ್ವಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ । ಏವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥
ಅಸ್ತಮಿತ ಆದಿತ್ಯೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ ಚಂದ್ರಮಾ ಏವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತಿ ಚಂದ್ರಮಸೈವಾಯಂ ಜ್ಯೇತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥ ೩ ॥
ತಥಾ ಅಸ್ತಮಿತೇ ಆದಿತ್ಯೇ, ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ, ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ — ಚಂದ್ರಮಾ ಏವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಃ ॥
ಅಸ್ತಮಿತ ಆದಿತ್ಯೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಚಂದ್ರಮಸ್ಯಸ್ತಮಿತೇ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತ್ಯಗ್ನಿರೇವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತ್ಯಗ್ನಿನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥ ೪ ॥
ಅಸ್ತಮಿತ ಆದಿತ್ಯೇ, ಚಂದ್ರಮಸ್ಯಸ್ತಮಿತೇ ಅಗ್ನಿರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ॥
ಅಸ್ತಮಿತ ಆದಿತ್ಯೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಚಂದ್ರಮಸ್ಯಸ್ತಮಿತೇ ಶಾಂತೇಽಗ್ನೌ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ ವಾಗೇವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತಿ ವಾಚೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತಿ ತಸ್ಮಾದ್ವೈ ಸಮ್ರಾಡಪಿ ಯತ್ರ ಸ್ವಃ ಪಾಣಿರ್ನ ವಿನಿರ್ಜ್ಞಾಯತೇಽಥ ಯತ್ರ ವಾಗುಚ್ಚರತ್ಯುಪೈವ ತತ್ರ ನ್ಯೇತೀತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥ ೫ ॥
ಶಾಂತೇಽಗ್ನೌ ವಾಕ್ ಜ್ಯೋತಿಃ ; ವಾಗಿತಿ ಶಬ್ದಃ ಪರಿಗೃಹ್ಯತೇ ; ಶಬ್ದೇನ ವಿಷಯೇಣ ಶ್ರೋತ್ರಮಿಂದ್ರಿಯಂ ದೀಪ್ಯತೇ ; ಶ್ರೋತ್ರೇಂದ್ರಿಯೇ ಸಂಪ್ರದೀಪ್ತೇ, ಮನಸಿ ವಿವೇಕ ಉಪಜಾಯತೇ ; ತೇನ ಮನಸಾ ಬಾಹ್ಯಾಂ ಚೇಷ್ಟಾಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ —
‘ಮನಸಾ ಹ್ಯೇವ ಪಶ್ಯತಿ ಮನಸಾ ಶೃಣೋತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ಇತಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ವಾಗ್ಜ್ಯೋತಿರಿತಿ, ವಾಚೋ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮಪ್ರಸಿದ್ಧಮಿತ್ಯತ ಆಹ — ತಸ್ಮಾದ್ವೈ ಸಮ್ರಾಟ್ , ಯಸ್ಮಾತ್ ವಾಚಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅನುಗೃಹೀತೋಽಯಂ ಪುರುಷೋ ವ್ಯವಹರತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮೇತದ್ವಾಚೋ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮ್ ; ಕಥಮ್ ? ಅಪಿ — ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಪ್ರಾವೃಷಿ ಪ್ರಾಯೇಣ ಮೇಘಾಂಧಕಾರೇ ಸರ್ವಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರತ್ಯಸ್ತಮಯೇ ಸ್ವೋಽಪಿ ಪಾಣಿಃ ಹಸ್ತಃ ನ ವಿಸ್ಪಷ್ಟಂ ನಿರ್ಜ್ಞಾಯತೇ — ಅಥ ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಸರ್ವಚೇಷ್ಟಾನಿರೋಧೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಬಾಹ್ಯಜ್ಯೋತಿಷೋಽಭಾವಾತ್ ಯತ್ರ ವಾಗುಚ್ಚರತಿ, ಶ್ವಾ ವಾ ಭಷತಿ, ಗರ್ದಭೋ ವಾ ರೌತಿ, ಉಪೈವ ತತ್ರ ನ್ಯೇತಿ — ತೇನ ಶಬ್ದೇನ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಶ್ರೋತ್ರಮನಸೋರ್ನೈರಂತರ್ಯಂ ಭವತಿ, ತೇನ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯತ್ವಂ ವಾಕ್ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ, ತೇನ ವಾಚಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಉಪನ್ಯೇತ್ಯೇವ ಉಪಗಚ್ಛತ್ಯೇವ ತತ್ರ ಸನ್ನಿಹಿತೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ತತ್ರ ಚ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ, ವಿಪಲ್ಯೇತಿ । ತತ್ರ ವಾಗ್ಜ್ಯೋತಿಷೋ ಗ್ರಹಣಂ ಗಂಧಾದೀನಾಮುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಮ್ ; ಗಂಧಾದಿಭಿರಪಿ ಹಿ ಘ್ರಾಣಾದಿಷ್ವನುಗೃಹೀತೇಷು ಪ್ರವೃತ್ತಿನಿವೃತ್ತ್ಯಾದಯೋ ಭವಂತಿ ; ತೇನ ತೈರಪ್ಯನುಗ್ರಹೋ ಭವತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸ್ಯ । ಏವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ॥
ಅಸ್ತಮಿತ ಆದಿತ್ಯೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಚಂದ್ರಮಸ್ಯಸ್ತಮಿತೇ ಶಾಂತೇಽಗ್ನೌ ಶಾಂತಾಯಾಂ ವಾಚಿ ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತ್ಯಾತ್ಮೈವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತ್ಯಾತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತಿ ॥ ೬ ॥
ಶಾಂತಾಯಾಂ ಪುನರ್ವಾಚಿ, ಗಂಧಾದಿಷ್ವಪಿ ಚ ಶಾಂತೇಷು ಬಾಹ್ಯೇಷ್ವನುಗ್ರಾಹಕೇಷು, ಸರ್ವಪ್ರವೃತ್ತಿನಿರೋಧಃ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ — ಜಾಗ್ರದ್ವಿಷಯೇ ಬಹಿರ್ಮುಖಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಿ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ಭಿರನುಗೃಹ್ಯಮಾಣಾನಿ ಯದಾ, ತದಾ ಸ್ಫುಟತರಃ ಸಂವ್ಯವಹಾರೋಽಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಭವತೀತಿ ; ಏವಂ ತಾವತ್ ಜಾಗರಿತೇ ಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನೈವ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯಸಿದ್ಧಿರಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ವಯಂ ಮನ್ಯಾಮಹೇ — ಸರ್ವಬಾಹ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರತ್ಯಸ್ತಮಯೇಽಪಿ ಸ್ವಪ್ನಸುಷುಪ್ತಕಾಲೇ ಜಾಗರಿತೇ ಚ ತಾದೃಗವಸ್ಥಾಯಾಂ ಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನೈವ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯಸಿದ್ಧಿರಸ್ಯೇತಿ ; ದೃಶ್ಯತೇ ಚ ಸ್ವಪ್ನೇ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಕಾರ್ಯಸಿದ್ಧಿಃ — ಬಂಧುಸಂಗಮನವಿಯೋಗದರ್ಶನಂ ದೇಶಾಂತರಗಮನಾದಿ ಚ ; ಸುಷುಪ್ತಾಚ್ಚ ಉತ್ಥಾನಮ್ — ಸುಖಮಹಮಸ್ವಾಪ್ಸಂ ನ ಕಿಂಚಿದವೇದಿಷಮಿತಿ ; ತಸ್ಮಾದಸ್ತಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕಿಮಪಿ ಜ್ಯೋತಿಃ ; ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ ಶಾಂತಾಯಾಂ ವಾಚಿ ಜ್ಯೋತಿಃ ಭವತೀತಿ । ಉಚ್ಯತೇ — ಆತ್ಮೈವಾಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತಿ । ಆತ್ಮೇತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಸ್ವಾವಯವಸಂಘಾತವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಾವಭಾಸಕಮ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿಬಾಹ್ಯಜ್ಯೋತಿರ್ವತ್ ಸ್ವಯಮನ್ಯೇನಾನವಭಾಸ್ಯಮಾನಮ್ ಅಭಿಧೀಯತೇ ಜ್ಯೋತಿಃ ; ಅಂತಃಸ್ಥಂ ಚ ತತ್ ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾತ್ — ಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ತದಿತಿ ತಾವತ್ಸಿದ್ಧಮ್ ; ಯಚ್ಚ ಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಾನುಗ್ರಾಹಕಂ ಚ ಜ್ಯೋತಿಃ ತತ್ ಬಾಹ್ಯೈಶ್ಚಕ್ಷುರಾದಿಕರಣೈರುಪಲಭ್ಯಮಾನಂ ದೃಷ್ಟಮ್ ; ನ ತು ತಥಾ ತತ್ ಚಕ್ಷುರಾದಿಭಿರುಪಲಭ್ಯತೇ, ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷ್ಷು ಉಪರತೇಷು ; ಕಾರ್ಯಂ ತು ಜ್ಯೋತಿಷೋ ದೃಶ್ಯತೇ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಆಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ವಿಪಲ್ಯೇತೀತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನೂನಮ್ ಅಂತಃಸ್ಥಂ ಜ್ಯೋತಿರಿತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಕಿಂಚ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ವಿಲಕ್ಷಣಂ ತತ್ ಅಭೌತಿಕಂ ಚ ; ಸ ಏವ ಹೇತುಃ ಯತ್ ಚಕ್ಷುರಾದ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಮ್ , ಆದಿತ್ಯಾದಿವತ್ ॥
ನ, ಸಮಾನಜಾತೀಯೇನೈವೋಪಕಾರದರ್ಶನಾತ್ — ಯತ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವಿಲಕ್ಷಣಂ ಜ್ಯೋತಿರಾಂತರಂ ಸಿದ್ಧಮಿತಿ, ಏತದಸತ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಉಪಕ್ರಿಯಮಾಣಸಮಾನಜಾತೀಯೇನೈವ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷಾ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸ್ಯ ಭೌತಿಕಸ್ಯ ಭೌತಿಕೇನೈವ ಉಪಕಾರಃ ಕ್ರಿಯಮಾಣೋ ದೃಶ್ಯತೇ ; ಯಥಾದೃಷ್ಟಂ ಚೇದಮ್ ಅನುಮೇಯಮ್ ; ಯದಿ ನಾಮ ಕಾರ್ಯಕರಣಾದರ್ಥಾಂತರಂ ತದುಪಕಾರಕಮ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವತ್ ಜ್ಯೋತಿಃ, ತಥಾಪಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸಮಾನಜಾತೀಯಮೇವಾನುಮೇಯಮ್ , ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತೋಪಕಾರಕತ್ವಾತ್ , ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ವತ್ । ಯತ್ಪುನಃ ಅಂತಃಸ್ಥತ್ವಾದಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಮುಚ್ಯತೇ, ತತ್ ಚಕ್ಷುರಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ಭಿಃ ಅನೈಕಾಂತಿಕಮ್ ; ಯತಃ ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾಣಿ ಅಂತಃಸ್ಥಾನಿ ಚ ಚಕ್ಷುರಾದಿಜ್ಯೋತೀಂಷಿ ಭೌತಿಕಾನ್ಯೇವ । ತಸ್ಮಾತ್ ತವ ಮನೋರಥಮಾತ್ರಮ್ — ವಿಲಕ್ಷಣಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಸಿದ್ಧಮಿತಿ । ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಭಾವಭಾವಿತ್ವಾಚ್ಚ ಸಂಘಾತಧರ್ಮತ್ವಮನುಮೀಯತೇ ಜ್ಯೋತಿಷಃ । ಸಾಮಾನ್ಯತೋ ದೃಷ್ಟಸ್ಯ ಚ ಅನುಮಾನಸ್ಯ ವ್ಯಭಿಚಾರಿತ್ವಾದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮ್ ; ಸಾಮಾನ್ಯತೋ ದೃಷ್ಟಬಲೇನ ಹಿ ಭವಾನ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವತ್ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಸಾಧಯತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣೇಭ್ಯಃ ; ನ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮ್ ಅನುಮಾನೇನ ಬಾಧಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ; ಅಯಮೇವ ತು ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಪಶ್ಯತಿ ಶೃಣೋತಿ ಮನುತೇ ವಿಜಾನಾತಿ ಚ ; ಯದಿ ನಾಮ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಮಸ್ಯ ಉಪಕಾರಕಂ ಸ್ಯಾತ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವತ್ , ನ ತತ್ ಆತ್ಮಾ ಸ್ಯಾತ್ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಮ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವದೇವ ; ಯ ಏವ ತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋತಿ, ಸ ಏವ ಆತ್ಮಾ ಸ್ಯಾತ್ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ, ನಾನ್ಯಃ, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿರೋಧೇ ಅನುಮಾನಸ್ಯಾಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾತ್ । ನನು ಅಯಮೇವ ಚೇತ್ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತಾ ಆತ್ಮಾ ಸಂಘಾತಃ, ಕಥಮ್ ಅವಿಕಲಸ್ಯೈವಾಸ್ಯ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೃತ್ವಂ ಕದಾಚಿದ್ಭವತಿ, ಕದಾಚಿನ್ನೇತಿ — ನೈಷ ದೋಷಃ, ದೃಷ್ಟತ್ವಾತ್ ; ನ ಹಿ ದೃಷ್ಟೇಽನುಪಪನ್ನಂ ನಾಮ ; ನ ಹಿ ಖದ್ಯೋತೇ ಪ್ರಕಾಶಾಪ್ರಕಾಶಕತ್ವೇನ ದೃಶ್ಯಮಾನೇ ಕಾರಣಾಂತರಮನುಮೇಯಮ್ ; ಅನುಮೇಯತ್ವೇ ಚ ಕೇನಚಿತ್ಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ಸರ್ವ ಸರ್ವತ್ರಾನುಮೇಯಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ತಚ್ಚಾನಿಷ್ಟಮ್ ; ನ ಚ ಪದಾರ್ಥಸ್ವಭಾವೋ ನಾಸ್ತಿ ; ನ ಹಿ ಅಗ್ನೇ ಉಷ್ಣಸ್ವಾಭಾವ್ಯಮ್ ಅನ್ಯನಿಮಿತ್ತಮ್ , ಉದಕಸ್ಯ ವಾ ಶೈತ್ಯಮ್ ; ಪ್ರಾಣಿಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಮಿತಿ ಚೇತ್ , ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾದೇರ್ನಿಮಿತ್ತಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಸ್ವಭಾವಪ್ರಸಂಗಃ ; ಅಸ್ತ್ವಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತದನವಸ್ಥಾಪ್ರಸಂಗಃ ; ಸ ಚಾನಿಷ್ಟಃ ॥
ನ, ಸ್ವಪ್ನಸ್ಮೃತ್ಯೋರ್ದೃಷ್ಟಸ್ಯೈವ ದರ್ಶನಾತ್ — ಯದುಕ್ತಂ ಸ್ವಭಾವವಾದಿನಾ, ದೇಹಸ್ಯೈವ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾ ನ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯೇತಿ, ತನ್ನ ; ಯದಿ ಹಿ ದೇಹಸ್ಯೈವ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾ, ಸ್ವಪ್ನೇ ದೃಷ್ಟಸ್ಯೈವ ದರ್ಶನಂ ನ ಸ್ಯಾತ್ ; ಅಂಧಃ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯನ್ ದೃಷ್ಟಪೂರ್ವಮೇವ ಪಶ್ಯತಿ, ನ ಶಾಕದ್ವೀಪಾದಿಗತಮದೃಷ್ಟರೂಪಮ್ ; ತತಶ್ಚ ಏತತ್ಸಿದ್ಧಂ ಭವತಿ — ಯಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪಶ್ಯತಿ ದೃಷ್ಟಪೂರ್ವಂ ವಸ್ತು, ಸ ಏವ ಪೂರ್ವಂ ವಿದ್ಯಮಾನೇ ಚಕ್ಷುಷಿ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀತ್ , ನ ದೇಹ ಇತಿ ; ದೇಹಶ್ಚೇತ್ ದ್ರಷ್ಟಾ, ಸ ಯೇನಾದ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ತಸ್ಮಿನ್ನುದ್ಧೃತೇ ಚಕ್ಷುಷಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ತದೇವ ದೃಷ್ಟಪೂರ್ವಂ ನ ಪಶ್ಯೇತ್ ; ಅಸ್ತಿ ಚ ಲೋಕೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ — ಪೂರ್ವಂ ದೃಷ್ಟಂ ಮಯಾ ಹಿಮವತಃ ಶೃಂಗಮ್ ಅದ್ಯಾಹಂ ಸ್ವಪ್ನೇಽದ್ರಾಕ್ಷಮಿತಿ ಉದ್ಧೃತಚಕ್ಷುಷಾಮಂಧಾನಾಮಪಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅನುದ್ಧೃತೇಽಪಿ ಚಕ್ಷುಷಿ, ಯಃ ಸ್ವಪ್ನದೃಕ್ ಸ ಏವ ದ್ರಷ್ಟಾ, ನ ದೇಹ ಇತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ತಥಾ ಸ್ಮೃತೌ ದ್ರಷ್ಟೃಸ್ಮರ್ತ್ರೋಃ ಏಕತ್ವೇ ಸತಿ, ಯ ಏವ ದ್ರಷ್ಟಾ ಸ ಏವ ಸ್ಮರ್ತಾ ; ಯದಾ ಚೈವಂ ತದಾ ನಿಮೀಲಿತಾಕ್ಷೋಽಪಿ ಸ್ಮರನ್ ದೃಷ್ಟಪೂರ್ವಂ ಯದ್ರೂಪಂ ತತ್ ದೃಷ್ಟವದೇವ ಪಶ್ಯತೀತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯತ್ ನಿಮೀಲಿತಂ ತನ್ನ ದ್ರಷ್ಟೃ ; ಯತ್ ನಿಮೀಲಿತೇ ಚಕ್ಷುಷಿ ಸ್ಮರತ್ ರೂಪಂ ಪಶ್ಯತಿ, ತದೇವ ಅನಿಮೀಲಿತೇಽಪಿ ಚಕ್ಷುಷಿ ದ್ರಷ್ಟೃ ಆಸೀದಿತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಮೃತೇ ಚ ದೇಹೇ ಅವಿಕಲಸ್ಯೈವ ಚ ರೂಪಾದಿದರ್ಶನಾಭಾವಾತ್ — ದೇಹಸ್ಯೈವ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವೇ ಮೃತೇಽಪಿ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯದಪಾಯೇ ದೇಹೇ ದರ್ಶನಂ ನ ಭವತಿ, ಯದ್ಭಾವೇ ಚ ಭವತಿ, ತತ್ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೃ, ನ ದೇಹ ಇತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಚಕ್ಷುರಾದೀನ್ಯೇವ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೄಣೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಯದಹಮದ್ರಾಕ್ಷಂ ತತ್ಸ್ಪೃಶಾಮೀತಿ ಭಿನ್ನಕರ್ತೃಕತ್ವೇ ಪ್ರತಿಸಂಧಾನಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಮನಸ್ತರ್ಹೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಮನಸೋಽಪಿ ವಿಷಯತ್ವಾತ್ ರೂಪಾದಿವತ್ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವಾದ್ಯನುಪಪತ್ತಿಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಂತಃಸ್ಥಂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿವದಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ । ಯದುಕ್ತಮ್ — ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸಮಾನಜಾತೀಯಮೇವ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಮನುಮೇಯಮ್ , ಆದಿತ್ಯಾದಿಭಿಃ ತತ್ಸಮಾನಜಾತೀಯೈರೇವ ಉಪಕ್ರಿಯಮಾಣತ್ವಾದಿತಿ — ತದಸತ್ , ಉಪಕಾರ್ಯೋಪಕಾರಕಭಾವಸ್ಯಾನಿಯಮದರ್ಶನಾತ್ ; ಕಥಮ್ ? ಪಾರ್ಥಿವೈರಿಂಧನೈಃ ಪಾರ್ಥಿವತ್ವಸಮಾನಜಾತೀಯೈಸ್ತೃಣೋಲಪಾದಿಭಿರಗ್ನೇಃ ಪ್ರಜ್ವಲನೋಪಕಾರಃ ಕ್ರಿಯಮಾಣೋ ದೃಶ್ಯತೇ ; ನ ಚ ತಾವತಾ ತತ್ಸಮಾನಜಾತೀಯೈರೇವ ಅಗ್ನೇಃ ಪ್ರಜ್ವಲನೋಪಕಾರಃ ಸರ್ವತ್ರಾನುಮೇಯಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಯೇನ ಉದಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಜ್ವಲನೋಪಕಾರಃ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯೇನ ವೈದ್ಯುತಸ್ಯಾಗ್ನೇಃ ಜಾಠರಸ್ಯ ಚ ಕ್ರಿಯಮಾಣೋ ದೃಶ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಉಪಕಾರ್ಯೋಪಕಾರಕಭಾವೇ ಸಮಾನಜಾತೀಯಾಸಮಾನಜಾತೀಯನಿಯಮೋ ನಾಸ್ತಿ ; ಕದಾಚಿತ್ ಸಮಾನಜಾತೀಯಾ ಮನುಷ್ಯಾ ಮನುಷ್ಯೈರೇವೋಪಕ್ರಿಯಂತೇ, ಕದಾಚಿತ್ ಸ್ಥಾವರಪಶ್ವಾದಿಭಿಶ್ಚ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯೈಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅಹೇತುಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸಮಾನಜಾತೀಯೈರೇವ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ಭಿರುಪಕ್ರಿಯಮಾಣತ್ವಾದಿತಿ । ಯತ್ಪುನರಾತ್ಥ — ಚಕ್ಷುರಾದಿಭಿಃ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ವತ್ ಅದೃಶ್ಯತ್ವಾತ್ ಇತ್ಯಯಂ ಹೇತುಃ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಸ್ಯ ಅಂತಃಸ್ಥತ್ವಂ ವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಂ ಚ ನ ಸಾಧಯತಿ, ಚಕ್ಷುರಾದಿಭಿರನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಾದಿತಿ — ತದಸತ್ , ಚಕ್ಷುರಾದಿಕರಣೇಭ್ಯೋಽನ್ಯತ್ವೇ ಸತೀತಿ ಹೇತೋರ್ವಿಶೇಷಣತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಧರ್ಮತ್ವಂ ಜ್ಯೋತಿಷ ಇತಿ ಯದುಕ್ತಮ್ , ತನ್ನ, ಅನುಮಾನವಿರೋಧಾತ್ ; ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿರ್ವತ್ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಾದರ್ಥಾಂತರಂ ಜ್ಯೋತಿರಿತಿ ಹಿ ಅನುಮಾನಮುಕ್ತಮ್ ; ತೇನ ವಿರುಧ್ಯತೇ ಇಯಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾ — ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಧರ್ಮತ್ವಂ ಜ್ಯೋತಿಷ ಇತಿ । ತದ್ಭಾವಭಾವಿತ್ವಂ ತು ಅಸಿದ್ಧಮ್ , ಮೃತೇ ದೇಹೇ ಜ್ಯೋತಿಷಃ ಅದರ್ಶನಾತ್ । ಸಾಮಾನ್ಯತೋ ದೃಷ್ಟಸ್ಯಾನುಮಾನಸ್ಯ ಅಪ್ರಾಮಾಣ್ಯೇ ಸತಿ ಪಾನಭೋಜನಾದಿಸರ್ವವ್ಯವಹಾರಲೋಪಪ್ರಸಂಗಃ ; ಸ ಚಾನಿಷ್ಟಃ ; ಪಾನಭೋಜನಾದಿಷು ಹಿ ಕ್ಷುತ್ಪಿಪಾಸಾದಿನಿವೃತ್ತಿಮುಪಲಬ್ಧವತಃ ತತ್ಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ಪಾನಭೋಜನಾದ್ಯುಪಾದಾನಂ ದೃಶ್ಯಮಾನಂ ಲೋಕೇ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ದೃಶ್ಯಂತೇ ಹಿ ಉಪಲಬ್ಧಪಾನಭೋಜನಾಃ ಸಾಮಾನ್ಯತಃ ಪುನಃ ಪಾನಭೋಜನಾಂತರೈಃ ಕ್ಷುತ್ಪಿಪಾಸಾದಿನಿವೃತ್ತಿಮನುಮಿನ್ವಂತಃ ತಾದರ್ಥ್ಯೇನ ಪ್ರವರ್ತಮಾನಾಃ । ಯದುಕ್ತಮ್ — ಅಯಮೇವ ತು ದೇಹೋ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೇತಿ, ತತ್ ಪ್ರಥಮಮೇವ ಪರಿಹೃತಮ್ — ಸ್ವಪ್ನಸ್ಮೃತ್ಯೋಃ ದೇಹಾದರ್ಥಾಂತರಭೂತೋ ದ್ರಷ್ಟೇತಿ । ಅನೇನೈವ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಸ್ಯ ಅನಾತ್ಮತ್ವಮಪಿ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಯತ್ಪುನಃ ಖದ್ಯೋತಾದೇಃ ಕಾದಾಚಿತ್ಕಂ ಪ್ರಕಾಶಾಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಮ್ , ತದಸತ್ , ಪಕ್ಷಾದ್ಯವಯವಸಂಕೋಚವಿಕಾಸನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ ಪ್ರಕಾಶಾಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಸ್ಯ । ಯತ್ಪುನರುಕ್ತಮ್ , ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋರವಶ್ಯಂ ಫಲದಾತೃತ್ವಂ ಸ್ವಭಾವೋಽಭ್ಯುಪಗಂತವ್ಯ ಇತಿ — ತದಭ್ಯುಪಗಮೇ ಭವತಃ ಸಿದ್ಧಾಂತಹಾನಾತ್ । ಏತೇನ ಅನವಸ್ಥಾದೋಷಃ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸ್ತಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಚ ಅಂತಃಸ್ಥಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಆತ್ಮೇತಿ ॥
ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷಃ ಸ ಸಮಾನಃ ಸನ್ನುಭೌ ಲೋಕಾವನುಸಂಚರತಿ ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ ಸ ಹಿ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವೇಮಂ ಲೋಕಮತಿಕ್ರಾಮತಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ ॥ ೭ ॥
ಯದ್ಯಪಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತತ್ವಾದಿ ಸಿದ್ಧಮ್ , ತಥಾಪಿ ಸಮಾನಜಾತೀಯಾನುಗ್ರಾಹಕತ್ವದರ್ಶನನಿಮಿತ್ತಭ್ರಾಂತ್ಯಾ ಕರಣಾನಾಮೇವಾನ್ಯತಮಃ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೋ ವಾ ಇತ್ಯವಿವೇಕತಃ ಪೃಚ್ಛತಿ — ಕತಮ ಇತಿ ; ನ್ಯಾಯಸೂಕ್ಷ್ಮತಾಯಾ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಾತ್ ಉಪಪದ್ಯತೇ ಭ್ರಾಂತಿಃ । ಅಥವಾ ಶರೀರವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇ ಸಿದ್ಧೇಽಪಿ ಕರಣಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ವಿಜ್ಞಾನವಂತೀವ, ವಿವೇಕತ ಆತ್ಮನಃ ಅನುಪಲಬ್ಧತ್ವಾತ್ ; ಅತೋಽಹಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ — ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ; ಕತಮೋಽಸೌ ದೇಹೇಂದ್ರಿಯಪ್ರಾಣಮನಃಸು, ಯಃ ತ್ವಯೋಕ್ತಃ ಆತ್ಮಾ, ಯೇನ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಅಥವಾ ಯೋಽಯಮಾತ್ಮಾ ತ್ವಯಾ ಅಭಿಪ್ರೇತೋ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ, ಸರ್ವ ಇಮೇ ಪ್ರಾಣಾ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಾ ಇವ, ಏಷು ಪ್ರಾಣೇಷು ಕತಮಃ — ಯಥಾ ಸಮುದಿತೇಷು ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಷು, ಸರ್ವ ಇಮೇ ತೇಜಸ್ವಿನಃ ಕತಮ ಏಷು ಷಡಂಗವಿದಿತಿ । ಪೂರ್ವಸ್ಮಿನ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾನೇ ಕತಮ ಆತ್ಮೇತ್ಯೇತಾವದೇವ ಪ್ರಶ್ನವಾಕ್ಯಮ್ , ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಇತಿ ಪ್ರತಿವಚನಮ್ ; ದ್ವಿತೀಯೇ ತು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನೇ ಪ್ರಾಣೇಷ್ವಿತ್ಯೇವಮಂತಂ ಪ್ರಶ್ನವಾಕ್ಯಮ್ । ಅಥವಾ ಸರ್ವಮೇವ ಪ್ರಶ್ನವಾಕ್ಯಮ್ — ವಿಜ್ಞಾನಮಯೋ ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷಃ ಕತಮ ಇತ್ಯೇತದಂತಮ್ । ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಇತ್ಯೇತಸ್ಯ ಶಬ್ದಸ್ಯ ನಿರ್ಧಾರಿತಾರ್ಥವಿಶೇಷವಿಷಯತ್ವಮ್ , ಕತಮ ಆತ್ಮೇತೀತಿಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಶ್ನವಾಕ್ಯಪರಿಸಮಾಪ್ತ್ಯರ್ಥತ್ವಮ್ — ವ್ಯವಹಿತಸಂಬಂಧಮಂತರೇಣ ಯುಕ್ತಮಿತಿ ಕೃತ್ವಾ, ಕತಮ ಆತ್ಮೇತೀತ್ಯೇವಮಂತಮೇವ ಪ್ರಶ್ನವಾಕ್ಯಮ್ , ಯೋಽಯಮಿತ್ಯಾದಿ ಪರಂ ಸರ್ವಮೇವ ಪ್ರತಿವಚನಮಿತಿ ನಿಶ್ಚೀಯತೇ ॥
ಯೋಽಯಮಿತಿ ಆತ್ಮನಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ವಾನ್ನಿರ್ದೇಶಃ ; ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ವಿಜ್ಞಾನಪ್ರಾಯಃ ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನೋಪಾಧಿಸಂಪರ್ಕಾವಿವೇಕಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನಸಂಪೃಕ್ತ ಏವ ಹಿ ಯಸ್ಮಾದುಪಲಭ್ಯತೇ, ರಾಹುರಿವ ಚಂದ್ರಾದಿತ್ಯಸಂಪೃಕ್ತಃ ; ಬುದ್ಧಿರ್ಹಿ ಸರ್ವಾರ್ಥಕರಣಮ್ , ತಮಸೀವ ಪ್ರದೀಪಃ ಪುರೋವಸ್ಥಿತಃ ;
‘ಮನಸಾ ಹ್ಯೇವ ಪಶ್ಯತಿ ಮನಸಾ ಶೃಣೋತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ಇತಿ ಹ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನಾಲೋಕವಿಶಿಷ್ಟಮೇವ ಹಿ ಸರ್ವಂ ವಿಷಯಜಾತಮುಪಲಭ್ಯತೇ, ಪುರೋವಸ್ಥಿತಪ್ರದೀಪಾಲೋಕವಿಶಿಷ್ಟಮಿವ ತಮಸಿ ; ದ್ವಾರಮಾತ್ರಾಣಿ ತು ಅನ್ಯಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಬುದ್ಧೇಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ತೇನೈವ ವಿಶೇಷ್ಯತೇ — ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಇತಿ । ಯೇಷಾಂ ಪರಮಾತ್ಮವಿಜ್ಞಪ್ತಿವಿಕಾರ ಇತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ , ತೇಷಾಮ್
‘ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ’, ‘ವಮನೋಮಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೫) ಇತ್ಯಾದೌ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಶಬ್ದಸ್ಯ ಅನ್ಯಾರ್ಥದರ್ಶನಾತ್ ಅಶ್ರೌತಾರ್ಥತಾ ಅವಸೀಯತೇ ; ಸಂದಿಗ್ಧಶ್ಚ ಪದಾರ್ಥಃ ಅನ್ಯತ್ರ ನಿಶ್ಚಿತಪ್ರಯೋಗದರ್ಶನಾತ್ ನಿರ್ಧಾರಯಿತುಂ ಶಕ್ಯಃ, ವಾಕ್ಯಶೇಷಾತ್ , ನಿಶ್ಚಿತನ್ಯಾಯಬಲಾದ್ವಾ ; ಸಧೀರಿತಿ ಚೋತ್ತರತ್ರ ಪಾಠಾತ್ । ‘ಹೃದ್ಯಂತಃ’ ಇತಿ ವಚನಾತ್ ಯುಕ್ತಂ ವಿಜ್ಞಾನಪ್ರಾಯತ್ವಮೇವ । ಪ್ರಾಣೇಷ್ವಿತಿ ವ್ಯತಿರೇಕಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಾ ಸಪ್ತಮೀ — ಯಥಾ ವೃಕ್ಷೇಷು ಪಾಷಾಣ ಇತಿ ಸಾಮೀಪ್ಯಲಕ್ಷಣಾ ; ಪ್ರಾಣೇಷು ಹಿ ವ್ಯತಿರೇಕಾವ್ಯತಿರೇಕತಾ ಸಂದಿಹ್ಯತ ಆತ್ಮನಃ ; ಪ್ರಾಣೇಷು ಪ್ರಾಣೇಭ್ಯೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯೋ ಹಿ ಯೇಷು ಭವತಿ, ಸ ತದ್ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೋ ಭವತ್ಯೇವ — ಯಥಾ ಪಾಷಾಣೇಷು ವೃಕ್ಷಃ । ಹೃದಿ — ತತ್ರೈತತ್ಸ್ಯಾತ್ , ಪ್ರಾಣೇಷು ಪ್ರಾಣಜಾತೀಯೈವ ಬುದ್ಧಿಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ, ಅತ ಆಹ — ಹೃದ್ಯಂತರಿತಿ । ಹೃಚ್ಛಬ್ದೇನ ಪುಂಡರೀಕಾಕಾರೋ ಮಾಂಸಪಿಂಡಃ, ತಾತ್ಸ್ಥ್ಯಾತ್ ಬುದ್ಧಿಃ ಹೃತ್ , ತಸ್ಯಾಮ್ , ಹೃದಿ ಬುದ್ಧೌ । ಅಂತರಿತಿ ಬುದ್ಧಿವೃತ್ತಿವ್ಯತಿರೇಕಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ । ಜ್ಯೋತಿಃ ಅವಭಾಸಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮಾ ಉಚ್ಯತೇ । ತೇನ ಹಿ ಅವಭಾಸಕೇನ ಆತ್ಮನಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಆಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ, ಚೇತನಾವಾನಿವ ಹಿ ಅಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಪಿಂಡಃ — ಯಥಾ ಆದಿತ್ಯಪ್ರಕಾಶಸ್ಥೋ ಘಟಃ ; ಯಥಾ ವಾ ಮರಕತಾದಿರ್ಮಣಿಃ ಕ್ಷೀರಾದಿದ್ರವ್ಯೇ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಪರೀಕ್ಷಣಾಯ, ಆತ್ಮಚ್ಛಾಯಾಮೇವ ತತ್ ಕ್ಷೀರಾದಿದ್ರವ್ಯಂ ಕರೋತಿ, ತಾದೃಗೇತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಬುದ್ಧೇರಪಿ ಹೃದಯಾತ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮತ್ವಾತ್ ಹೃದ್ಯಂತಃಸ್ಥಮಪಿ ಹೃದಯಾದಿಕಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಂ ಚ ಏಕೀಕೃತ್ಯ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಶ್ಛಾಯಾಂ ಕರೋತಿ, ಪಾರಂಪರ್ಯೇಣ ಸೂಕ್ಷ್ಮಸ್ಥೂಲತಾರತಮ್ಯಾತ್ , ಸರ್ವಾಂತರತಮತ್ವಾತ್ । ಬುದ್ಧಿಸ್ತಾವತ್ ಸ್ವಚ್ಛತ್ವಾತ್ ಆನಂತರ್ಯಾಚ್ಚ ಆತ್ಮಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರತಿಚ್ಛಾಯಾ ಭವತಿ ; ತೇನ ಹಿ ವಿವೇಕಿನಾಮಪಿ ತತ್ರ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನಬುದ್ಧಿಃ ಪ್ರಥಮಾ ; ತತೋಽಪ್ಯಾನಂತರ್ಯಾತ್ ಮನಸಿ ಚೈತನ್ಯಾವಭಾಸತಾ, ಬುದ್ಧಿಸಂಪರ್ಕಾತ್ ; ತತ ಇಂದ್ರಿಯೇಷು, ಮನಸ್ಸಂಯೋಗಾತ್ ; ತತೋಽನಂತರಂ ಶರೀರೇ, ಇಂದ್ರಿಯಸಂಪರ್ಕಾತ್ । ಏವಂ ಪಾರಂಪರ್ಯೇಣ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಮ್ ಆತ್ಮಾ ಚೈತನ್ಯಸ್ವರೂಪಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅವಭಾಸಯತಿ । ತೇನ ಹಿ ಸರ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತೇ ತದ್ವೃತ್ತಿಷು ಚ ಅನಿಯತಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಬುದ್ಧಿಃ ಯಥಾವಿವೇಕಂ ಜಾಯತೇ । ತಥಾ ಚ ಭಗವತೋಕ್ತಂ ಗೀತಾಸು —
‘ಯಥಾ ಪ್ರಕಾಶಯತ್ಯೇಕಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಲೋಕಮಿಮಂ ರವಿಃ । ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ಷೇತ್ರೀ ತಥಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ಭಾರತ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೩೩) ‘ಯದಾದಿತ್ಯಗತಂ ತೇಜಃ - ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೫ । ೧೨) ಇತ್ಯಾದಿ ಚ ।
‘ನಿತ್ಯೋಽನಿತ್ಯಾನಾಂ ಚೇತನಶ್ಚೇತನಾನಾಮ್’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೩) ಇತಿ ಚ ಕಾಠಕೇ,
‘ತಮೇವ ಭಾಂತಮನುಭಾತಿ ಸರ್ವಂ ತಸ್ಯ ಭಾಸಾ ಸರ್ವಮಿದಂ ವಿಭಾತಿ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೫) ಇತಿ ಚ ।
‘ಯೇನ ಸೂರ್ಯಸ್ತಪತಿ ತೇಜಸೇದ್ಧಃ’ (ತೈ. ಬ್ರಾ. ೩ । ೧೨ । ೯ । ೭) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಃ । ತೇನಾಯಂ ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ । ಪುರುಷಃ — ಆಕಾಶವತ್ಸರ್ವಗತತ್ವಾತ್ ಪೂರ್ಣ ಇತಿ ಪುರುಷಃ ; ನಿರತಿಶಯಂ ಚ ಅಸ್ಯ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮ್ , ಸರ್ವಾವಭಾಸಕತ್ವಾತ್ ಸ್ವಯಮನ್ಯಾನವಭಾಸ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ ; ಸ ಏಷ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಮೇವ ಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಃ, ಯಂ ತ್ವಂ ಪೃಚ್ಛಸಿ — ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ॥
ಬಾಹ್ಯಾನಾಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಸರ್ವಕರಣಾನುಗ್ರಾಹಕಾಣಾಂ ಪ್ರತ್ಯಸ್ತಮಯೇ ಅಂತಃಕರಣದ್ವಾರೇಣ ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷ ಆತ್ಮಾ ಅನುಗ್ರಾಹಕಃ ಕರಣಾನಾಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಯದಾಪಿ ಬಾಹ್ಯಕರಣಾನುಗ್ರಾಹಕಾಣಾಮ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಭಾವಃ, ತದಾಪಿ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಪರಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸ್ಯಾಚೈತನ್ಯೇ ಸ್ವಾರ್ಥಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಸ್ವಾರ್ಥಜ್ಯೋತಿಷ ಆತ್ಮನಃ ಅನುಗ್ರಹಾಭಾವೇ ಅಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ನ ವ್ಯವಹಾರಾಯ ಕಲ್ಪತೇ ; ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿರನುಗ್ರಹೇಣೈವ ಹಿ ಸರ್ವದಾ ಸರ್ವಃ ಸಂವ್ಯವಹಾರಃ,
‘ಯದೇತದ್ಧೃದಯಂ ಮನಶ್ಚೈತತ್ಸಂಜ್ಞಾನಮ್’ (ಐ. ಉ. ೩ । ೧ । ೨) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ಸಾಭಿಮಾನೋ ಹಿ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಸಂವ್ಯವಹಾರಃ ; ಅಭಿಮಾನಹೇತುಂ ಚ ಮರಕತಮಣಿದೃಷ್ಠಾಂತೇನಾವೋಚಾಮ । ಯದ್ಯಪ್ಯೇವಮೇತತ್ , ತಥಾಪಿ ಜಾಗ್ರದ್ವಿಷಯೇ ಸರ್ವಕರಣಾಗೋಚರತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಃ ಬುದ್ಧ್ಯಾದಿಬಾಹ್ಯಾಭ್ಯಂತರಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯವಹಾರಸನ್ನಿಪಾತವ್ಯಾಕುಲತ್ವಾತ್ ನ ಶಕ್ಯತೇ ತಜ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಆತ್ಮಾಖ್ಯಂ ಮುಂಜೇಷೀಕಾವತ್ ನಿಷ್ಕೃಷ್ಯ ದರ್ಶಯಿತುಮಿತ್ಯತಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ದಿದರ್ಶಯಿಷುಃ ಪ್ರಕ್ರಮತೇ — ಸ ಸಮಾನಃ ಸನ್ನುಭೌ ಲೋಕಾವನುಸಂಚರತಿ । ಯಃ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಮೇವ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ, ಸ ಸಮಾನಃ ಸದೃಶಃ ಸನ್ — ಕೇನ ? ಪ್ರಕೃತತ್ವಾತ್ ಸನ್ನಿಹಿತತ್ವಾಚ್ಚ ಹೃದಯೇನ ; ‘ಹೃದಿ’ ಇತಿ ಚ ಹೃಚ್ಛಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಪ್ರಕೃತಾ ಸನ್ನಿಹಿತಾ ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ ತಯೈವ ಸಾಮಾನ್ಯಮ್ । ಕಿಂ ಪುನಃ ಸಾಮಾನ್ಯಮ್ ? ಅಶ್ವಮಹಿಷವತ್ ವಿವೇಕತೋಽನುಪಲಬ್ಧಿಃ ; ಅವಭಾಸ್ಯಾ ಬುದ್ಧಿಃ, ಅವಭಾಸಕಂ ತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ, ಆಲೋಕವತ್ ; ಅವಭಾಸ್ಯಾವಭಾಸಕಯೋಃ ವಿವೇಕತೋಽನುಪಲಬ್ಧಿಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ ; ವಿಶುದ್ಧತ್ವಾದ್ಧಿ ಆಲೋಕಃ ಅವಭಾಸ್ಯೇನ ಸದೃಶೋ ಭವತಿ ; ಯಥಾ ರಕ್ತಮವಭಾಸಯನ್ ರಕ್ತಸದೃಶೋ ರಕ್ತಾಕಾರೋ ಭವತಿ, ಯಥಾ ಹರಿತಂ ನೀಲಂ ಲೋಹಿತಂ ಚ ಅವಭಾಸಯನ್ ಆಲೋಕಃ ತತ್ಸಮಾನೋ ಭವತಿ, ತಥಾ ಬುದ್ಧಿಮವಭಾಸಯನ್ ಬುದ್ಧಿದ್ವಾರೇಣ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಕ್ಷೇತ್ರಮವಭಾಸಯತಿ — ಇತ್ಯುಕ್ತಂ ಮರಕತಮಣಿನಿದರ್ಶನೇನ । ತೇನ ಸರ್ವೇಣ ಸಮಾನಃ ಬುದ್ಧಿಸಾಮಾನ್ಯದ್ವಾರೇಣ ;
‘ಸರ್ವಮಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೫) ಇತಿ ಚ ಅತ ಏವ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ತೇನ ಅಸೌ ಕುತಶ್ಚಿತ್ಪ್ರವಿಭಜ್ಯ ಮುಂಜೇಷೀಕಾವತ್ ಸ್ವೇನ ಜ್ಯೋತೀರೂಪೇಣ ದರ್ಶಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯತ ಇತಿ, ಸರ್ವವ್ಯಾಪಾರಂ ತತ್ರಾಧ್ಯಾರೋಪ್ಯ ನಾಮರೂಪಗತಮ್ , ಜ್ಯೋತಿರ್ಧರ್ಮಂ ಚ ನಾಮರೂಪಯೋಃ, ನಾಮರೂಪೇ ಚ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಿ, ಸರ್ವೋ ಲೋಕಃ ಮೋಮುಹ್ಯತೇ — ಅಯಮಾತ್ಮಾ ನಾಯಮಾತ್ಮಾ, ಏವಂಧರ್ಮಾ ನೈವಂಧರ್ಮಾ, ಕರ್ತಾ ಅಕರ್ತಾ, ಶುದ್ಧಃ ಅಶುದ್ಧಃ, ಬದ್ಧಃ ಮುಕ್ತಃ, ಸ್ಥಿತಃ ಗತಃ ಆಗತಃ, ಅಸ್ತಿ ನಾಸ್ತಿ — ಇತ್ಯಾದಿವಿಕಲ್ಪೈಃ । ಅತಃ ಸಮಾನಃ ಸನ್ ಉಭೌ ಲೋಕೌ ಪ್ರತಿಪನ್ನಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯೌ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕೌ ಉಪಾತ್ತದೇಹೇಂದ್ರಿಯಾದಿಸಂಘಾತತ್ಯಾಗಾನ್ಯೋಪಾದಾನಸಂತಾನಪ್ರಬಂಧಶತಸನ್ನಿಪಾತೈಃ ಅನುಕ್ರಮೇಣ ಸಂಚರತಿ । ಧೀಸಾದೃಶ್ಯಮೇವೋಭಯಲೋಕಸಂಚರಣಹೇತುಃ, ನ ಸ್ವತ ಇತಿ — ತತ್ರ ನಾಮರೂಪೋಪಾಧಿಸಾದೃಶ್ಯಂ ಭ್ರಾಂತಿನಿಮಿತ್ತಂ ಯತ್ ತದೇವ ಹೇತುಃ, ನ ಸ್ವತಃ — ಇತ್ಯೇತದುಚ್ಯತೇ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಃ ಸಮಾನಃ ಸನ್ ಉಭೌ ಲೋಕಾವನುಕ್ರಮೇಣ ಸಂಚರತಿ — ತದೇತತ್ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮ್ ಇತ್ಯೇತತ್ ದರ್ಶಯತಿ — ಯತಃ ಧ್ಯಾಯತೀವ ಧ್ಯಾನವ್ಯಾಪಾರಂ ಕರೋತೀವ, ಚಿಂತಯತೀವ, ಧ್ಯಾನವ್ಯಾಪಾರವತೀಂ ಬುದ್ಧಿಂ ಸಃ ತತ್ಸ್ಥೇನ ಚಿತ್ಸ್ವಭಾವಜ್ಯೋತೀರೂಪೇಣ ಅವಭಾಸಯನ್ ತತ್ಸದೃಶಃ ತತ್ಸಮಾನಃ ಸನ್ ಧ್ಯಾಯತಿ ಇವ, ಆಲೋಕವದೇವ — ಅತಃ ಭವತಿ ಚಿಂತಯತೀತಿ ಭ್ರಾಂತಿರ್ಲೋಕಸ್ಯ ; ನ ತು ಪರಮಾರ್ಥತೋ ಧ್ಯಾಯತಿ । ತಥಾ ಲೇಲಾಯತೀವ ಅತ್ಯರ್ಥಂ ಚಲತೀವ, ತೇಷ್ವೇವ ಕರಣೇಷು ಬುದ್ಧ್ಯಾದಿಷು ವಾಯುಷು ಚ ಚಲತ್ಸು ತದವಭಾಸಕತ್ವಾತ್ ತತ್ಸದೃಶಂ ತದಿತಿ — ಲೇಲಾಯತಿ ಇವ, ನ ತು ಪರಮಾರ್ಥತಃ ಚಲನಧರ್ಮಕಂ ತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಏತದವಗಮ್ಯತೇ, ತತ್ಸಮಾನತ್ವಭ್ರಾಂತಿರೇವ ಉಭಯಲೋಕಸಂಚರಣಾದಿಹೇತುಃ ನ ಸ್ವತಃ — ಇತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಹೇತುರುಪದಿಶ್ಯತೇ — ಸಃ ಆತ್ಮಾ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ — ಸಃ ಯಯಾ ಧಿಯಾ ಸಮಾನಃ, ಸಾ ಧೀಃ ಯದ್ಯತ್ ಭವತಿ, ತತ್ತತ್ ಅಸಾವಪಿ ಭವತೀವ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯದಾ ಅಸೌ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭವತಿ ಸ್ವಾಪವೃತ್ತಿಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ಧೀಃ, ತದಾ ಸೋಽಪಿ ಸ್ವಪ್ನವೃತ್ತಿಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ಯದಾ ಧೀಃ ಜಿಜಾಗರಿಷತಿ, ತದಾ ಅಸಾವಪಿ ; ಅತ ಆಹ — ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಪ್ನವೃತ್ತಿಮವಭಾಸಯನ್ ಧಿಯಃ ಸ್ವಾಪವೃತ್ತ್ಯಾಕಾರೋ ಭೂತ್ವಾ ಇಮಂ ಲೋಕಮ್ ಜಾಗರಿತವ್ಯವಹಾರಲಕ್ಷಣಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಾತ್ಮಕಂ ಲೌಕಿಕಶಾಸ್ತ್ರೀಯವ್ಯವಹಾರಾಸ್ಪದಮ್ , ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ ಅತೀತ್ಯ ಕ್ರಾಮತಿ ವಿವಿಕ್ತೇನ ಸ್ವೇನ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಸ್ವಪ್ನಾತ್ಮಿಕಾಂ ಧೀವೃತ್ತಿಮವಭಾಸಯನ್ನವತಿಷ್ಠತೇ ಯಸ್ಮಾತ್ — ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವ ಏವಾಸೌ, ವಿಶುದ್ಧಃ ಸ ಕರ್ತೃಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಶೂನ್ಯಃ ಪರಮಾರ್ಥತಃ, ಧೀಸಾದೃಶ್ಯಮೇವ ತು ಉಭಯಲೋಕಸಂಚಾರಾದಿಸಂವ್ಯವಹಾರಭ್ರಾಂತಿಹೇತುಃ । ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ — ಮೃತ್ಯುಃ ಕರ್ಮಾವಿದ್ಯಾದಿಃ, ನ ತಸ್ಯ ಅನ್ಯದ್ರೂಪಂ ಸ್ವತಃ, ಕಾರ್ಯಕರಣಾನ್ಯೇವ ಅಸ್ಯ ರೂಪಾಣಿ, ಅತಃ ತಾನಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ ಕ್ರಿಯಾಫಲಾಶ್ರಯಾಣಿ ॥
ನನು ನಾಸ್ತ್ಯೇವ ಧಿಯಾ ಸಮಾನಮ್ ಅನ್ಯತ್ ಧಿಯೋಽವಭಾಸಕಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ, ಧೀವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಣ ವಾ ಅನುಮಾನೇನ ವಾ ಅನುಪಲಂಭಾತ್ — ಯಥಾ ಅನ್ಯಾ ತತ್ಕಾಲ ಏವ ದ್ವಿತೀಯಾ ಧೀಃ । ಯತ್ತು ಅವಭಾಸ್ಯಾವಭಾಸಕಯೋಃ ಅನ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ವಿವೇಕಾನುಪಲಂಭಾತ್ ಸಾದೃಶ್ಯಮಿತಿ ಘಟಾದ್ಯಾಲೋಕಯೋಃ — ತತ್ರ ಭವತು, ಅನ್ಯತ್ವೇನ ಆಲೋಕಸ್ಯೋಪಲಂಭಾತ್ ಘಟಾದೇಃ, ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಟಯೋಃ ಸಾದೃಶ್ಯಂ ಭಿನ್ನಯೋರೇವ ; ನ ಚ ತಥಾ ಇಹ ಘಟಾದೇರಿವ ಧಿಯೋಽವಭಾಸಕಂ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಣ ವಾ ಅನುಮಾನೇನ ವಾ ಉಪಲಭಾಮಹೇ ; ಧೀರೇವ ಹಿ ಚಿತ್ಸ್ವರೂಪಾವಭಾಸಕತ್ವೇನ ಸ್ವಾಕಾರಾ ವಿಷಯಾಕಾರಾ ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನಾನುಮಾನತಃ ನಾಪಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಃ ಧಿಯೋಽವಭಾಸಕಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಶಕ್ಯತೇ ಪ್ರತಿಪಾದಯಿತುಂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ । ಯದಪಿ ದೃಷ್ಟಾಂತರೂಪಮಭಿಹಿತಮ್ — ಅವಭಾಸ್ಯಾವಭಾಸಕಯೋರ್ಭಿನ್ನಯೋರೇವ ಘಟಾದ್ಯಾಲೋಕಯೋಃ ಸಂಯುಕ್ತಯೋಃ ಸಾದೃಶ್ಯಮಿತಿ — ತತ್ರ ಅಭ್ಯುಪಗಮಮಾತ್ರಮಸ್ಮಾಭಿರುಕ್ತಮ್ ; ನ ತು ತತ್ರ ಘಟಾದ್ಯವಭಾಸ್ಯಾವಭಾಸಕೌ ಭಿನ್ನೌ ; ಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತು ಘಟಾದಿರೇವ ಅವಭಾಸಾತ್ಮಕಃ ಸಾಲೋಕಃ ; ಅನ್ಯಃ ಅನ್ಯಃ ಹಿ ಘಟಾದಿರುತ್ಪದ್ಯತೇ ; ವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಮೇವ ಸಾಲೋಕಘಟಾದಿವಿಷಯಾಕಾರಮವಭಾಸತೇ ; ಯದಾ ಏವಮ್ , ತದಾ ನ ಬಾಹ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಾಂತೋಽಸ್ತಿ, ವಿಜ್ಞಾನಸ್ವಲಕ್ಷಣಮಾತ್ರತ್ವಾತ್ಸರ್ವಸ್ಯ । ಏವಂ ತಸ್ಯೈವ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕಾಕಾರತಾಮ್ ಅಲಂ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯ, ತಸ್ಯೈವ ಪುನರ್ವಿಶುದ್ಧಿಂ ಪರಿಕಲ್ಪಯಂತಿ । ತತ್ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಸ್ವಚ್ಛೀಭೂತಂ ಕ್ಷಣಿಕಂ ವ್ಯವತಿಷ್ಠತ ಇತಿ ಕೇಚಿತ್ । ತಸ್ಯಾಪಿ ಶಾಂತಿಂ ಕೇಚಿದಿಚ್ಛಂತಿ ; ತದಪಿ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಸಂವೃತಂ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕಾಂಶವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಂ ಶೂನ್ಯಮೇವ ಘಟಾದಿಬಾಹ್ಯವಸ್ತುವತ್ ಇತ್ಯಪರೇ ಮಾಧ್ಯಮಿಕಾ ಆಚಕ್ಷತೇ ॥
ಸರ್ವಾ ಏತಾಃ ಕಲ್ಪನಾಃ ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನಾವಭಾಸಕಸ್ಯ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷೋಽಪಹ್ನವಾತ್ ಅಸ್ಯ ಶ್ರೇಯೋಮಾರ್ಗಸ್ಯ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷಭೂತಾ ವೈದಿಕಸ್ಯ । ತತ್ರ ಯೇಷಾಂ ಬಾಹ್ಯೋಽರ್ಥಃ ಅಸ್ತಿ, ತಾನ್ಪ್ರತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ನ ತಾವತ್ ಸ್ವಾತ್ಮಾವಭಾಸಕತ್ವಂ ಘಟಾದೇಃ ; ತಮಸಿ ಅವಸ್ಥಿತಃ ಘಟಾದಿಸ್ತಾವತ್ ನ ಕದಾಚಿದಪಿ ಸ್ವಾತ್ಮನಾ ಅವಭಾಸ್ಯತೇ, ಪ್ರದೀಪಾದ್ಯಾಲೋಕಸಂಯೋಗೇನ ತು ನಿಯಮೇನೈವಾವಭಾಸ್ಯಮಾನೋ ದೃಷ್ಟಃ ಸಾಲೋಕೋ ಘಟ ಇತಿ — ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಟಯೋರಪಿ ಘಟಾಲೋಕಯೋಃ ಅನ್ಯತ್ವಮೇವ, ಪುನಃ ಪುನಃ ಸಂಶ್ಲೇಷೇ ವಿಶ್ಲೇಷೇ ಚ ವಿಶೇಷದರ್ಶನಾತ್ , ರಜ್ಜುಘಟಯೋರಿವ ; ಅನ್ಯತ್ವೇ ಚ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾವಭಾಸಕತ್ವಮ್ ; ನ ಸ್ವಾತ್ಮನೈವ ಸ್ವಮಾತ್ಮಾನಮವಭಾಸಯತಿ । ನನು ಪ್ರದೀಪಃ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಮೇವ ಅವಭಾಸಯನ್ ದೃಷ್ಟ ಇತಿ — ನ ಹಿ ಘಟಾದಿವತ್ ಪ್ರದೀಪದರ್ಶನಾಯ ಪ್ರಕಾಶಾಂತರಮ್ ಉಪಾದದತೇ ಲೌಕಿಕಾಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರದೀಪಃ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ — ನ, ಅವಭಾಸ್ಯತ್ವಾವಿಶೇಷಾತ್ — ಯದ್ಯಪಿ ಪ್ರದೀಪಃ ಅನ್ಯಸ್ಯಾವಭಾಸಕಃ ಸ್ವಯಮವಭಾಸಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ , ತಥಾಪಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಚೈತನ್ಯಾವಭಾಸ್ಯತ್ವಂ ನ ವ್ಯಭಿಚರತಿ, ಘಟಾದಿವದೇವ ; ಯದಾ ಚೈವಮ್ , ತದಾ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾವಭಾಸ್ಯತ್ವಂ ತಾವತ್ ಅವಶ್ಯಂಭಾವಿ । ನನು ಯಥಾ ಘಟಃ ಚೈತನ್ಯಾವಭಾಸ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮಾಲೋಕಾಂತರಮಪೇಕ್ಷತೇ, ನ ತ್ವೇವಂ ಪ್ರದೀಪಃ ಅನ್ಯಮಾಲೋಕಾಂತರಮಪೇಕ್ಷತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರದೀಪಃ ಅನ್ಯಾವಭಾಸ್ಯೋಽಪಿ ಸನ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಘಟಂ ಚ ಅವಭಾಸಯತಿ — ನ, ಸ್ವತಃ ಪರತೋ ವಾ ವಿಶೇಷಾಭಾವಾತ್ — ಯಥಾ ಚೈತನ್ಯಾವಭಾಸ್ಯತ್ವಂ ಘಟಸ್ಯ, ತಥಾ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯಾಪಿ ಚೈತನ್ಯಾವಭಾಸ್ಯತ್ವಮವಿಶಿಷ್ಟಮ್ । ಯತ್ತೂಚ್ಯತೇ, ಪ್ರದೀಪ ಆತ್ಮಾನಂ ಘಟಂ ಚಾವಭಾಸಯತೀತಿ, ತದಸತ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಯದಾ ಆತ್ಮಾನಂ ನಾವಭಾಸಯತಿ, ತದಾ ಕೀದೃಶಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಹಿ ತದಾ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ ಸ್ವತೋ ವಾ ಪರತೋ ವಾ ವಿಶೇಷಃ ಕಶ್ಚಿದುಪಲಭ್ಯತೇ ; ಸ ಹಿ ಅವಭಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ, ಯಸ್ಯಾವಭಾಸಕಸನ್ನಿಧೌ ಅಸನ್ನಿಧೌ ಚ ವಿಶೇಷ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ ಸ್ವಾತ್ಮಸನ್ನಿಧಿಃ ಅಸನ್ನಿಧಿರ್ವಾ ಶಕ್ಯಃ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ ; ಅಸತಿ ಚ ಕಾದಾಚಿತ್ಕೇ ವಿಶೇಷೇ, ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರದೀಪಃ ಪ್ರಕಾಶಯತೀತಿ ಮೃಷೈವೋಚ್ಯತೇ । ಚೈತನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಂ ತು ಘಟಾದಿಭಿರವಿಶಿಷ್ಟಂ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ । ತಸ್ಮಾದ್ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಆತ್ಮಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕತ್ವೇ ನ ಪ್ರದೀಪೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ । ಚೈತನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಂ ಚ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಬಾಹ್ಯವಿಷಯೈಃ ಅವಿಶಿಷ್ಟಮ್ ; ಚೈತನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವೇ ಚ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ಕಿಂ ಗ್ರಾಹ್ಯವಿಜ್ಞಾನಗ್ರಾಹ್ಯತೈವ ಕಿಂ ವಾ ಗ್ರಾಹಕವಿಜ್ಞಾನಗ್ರಾಹ್ಯತೇತಿ ತತ್ರ ಸಂದಿಹ್ಯಮಾನೇ ವಸ್ತುನಿ, ಯೋಽನ್ಯತ್ರ ದೃಷ್ಟೋ ನ್ಯಾಯಃ, ಸ ಕಲ್ಪಯಿತುಂ ಯುಕ್ತಃ, ನ ತು ದೃಷ್ಟವಿಪರೀತಃ ; ತಥಾ ಚ ಸತಿ ಯಥಾ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನೈವ ಗ್ರಾಹಕೇಣ ಬಾಹ್ಯಾನಾಂ ಪ್ರದೀಪಾನಾಂ ಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಂ ದೃಷ್ಟಮ್ , ತಥಾ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಪಿ ಚೈತನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಾತ್ ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವೇ ಸತ್ಯಪಿ ಪ್ರದೀಪವತ್ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಚೈತನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಂ ಯುಕ್ತಂ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ , ನ ತು ಅನನ್ಯಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಮ್ ; ಯಶ್ಚಾನ್ಯಃ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಗ್ರಹೀತಾ, ಸ ಆತ್ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಂ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ । ತದಾ ಅನವಸ್ಥೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಮಾತ್ರಂ ಹಿ ತದ್ಗ್ರಾಹಕಸ್ಯ ವಸ್ತ್ವಂತರತ್ವೇ ಲಿಂಗಮುಕ್ತಂ ನ್ಯಾಯತಃ ; ನ ತು ಏಕಾಂತತೋ ಗ್ರಾಹಕತ್ವೇ ತದ್ಗ್ರಾಹಕಾಂತರಾಸ್ತಿತ್ವೇ ವಾ ಕದಾಚಿದಪಿ ಲಿಂಗಂ ಸಂಭವತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ತದನವಸ್ಥಾಪ್ರಸಂಗಃ । ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವೇ ಕರಣಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಾಯಾಮ್ ಅನವಸ್ಥೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ನಿಯಮಾಭಾವಾತ್ — ನ ಹಿ ಸರ್ವತ್ರ ಅಯಂ ನಿಯಮೋ ಭವತಿ ; ಯತ್ರ ವಸ್ತ್ವಂತರೇಣ ಗೃಹ್ಯತೇ ವಸ್ತ್ವಂತರಮ್ , ತತ್ರ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕರಣಾಂತರಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ ನೈಕಾಂತೇನ ನಿಯಂತುಂ ಶಕ್ಯತೇ, ವೈಚಿತ್ರ್ಯದರ್ಶನಾತ್ ; ಕಥಮ್ ? ಘಟಸ್ತಾವತ್ ಸ್ವಾತ್ಮವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ ಆತ್ಮನಾ ಗೃಹ್ಯತೇ ; ತತ್ರ ಪ್ರದೀಪಾದಿರಾಲೋಕಃ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕರಣಮ್ ; ನ ಹಿ ಪ್ರದೀಪಾದ್ಯಾಲೋಕಃ ಘಟಾಂಶಃ ಚಕ್ಷುರಂಶೋ ವಾ ; ಘಟವತ್ ಚಕ್ಷುರ್ಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ, ಚಕ್ಷುಃ ಪ್ರದೀಪವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ನ ಬಾಹ್ಯಮಾಲೋಕಸ್ಥಾನೀಯಂ ಕಿಂಚಿತ್ಕರಣಾಂತರಮಪೇಕ್ಷತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನೈವ ನಿಯಂತುಂ ಶಕ್ಯತೇ — ಯತ್ರ ಯತ್ರ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಂ ತತ್ರ ತತ್ರ ಕರಣಾಂತರಂ ಸ್ಯಾದೇವೇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗ್ರಾಹಕಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವೇ ನ ಕರಣದ್ವಾರಾ ಅನವಸ್ಥಾ, ನಾಪಿ ಗ್ರಾಹಕತ್ವದ್ವಾರಾ ಕದಾಚಿದಪಿ ಉಪಪಾದಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸಿದ್ಧಂ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿರಂತರಮಿತಿ । ನನು ನಾಸ್ತ್ಯೇವ ಬಾಹ್ಯೋಽರ್ಥಃ ಘಟಾದಿಃ ಪ್ರದೀಪೋ ವಾ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ ; ಯದ್ಧಿ ಯದ್ವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ನೋಪಲಭ್ಯತೇ, ತತ್ ತಾವನ್ಮಾತ್ರಂ ವಸ್ತು ದೃಷ್ಟಮ್ — ಯಥಾ ಸ್ವಪ್ನವಿಜ್ಞಾನಗ್ರಾಹ್ಯಂ ಘಟಪಟಾದಿವಸ್ತು ; ಸ್ವಪ್ನವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾನುಪಲಂಭಾತ್ ಸ್ವಪ್ನಘಟಪ್ರದೀಪಾದೇಃ ಸ್ವಪ್ನವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರತಾ ಅವಗಮ್ಯತೇ, ತಥಾ ಜಾಗರಿತೇಽಪಿ ಘಟಪ್ರದೀಪಾದೇಃ ಜಾಗ್ರದ್ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಅನುಪಲಂಭಾತ್ ಜಾಗ್ರದ್ವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರತೈವ ಯುಕ್ತಾ ಭವಿತುಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನಾಸ್ತಿ ಬಾಹ್ಯೋಽರ್ಥಃ ಘಟಪ್ರದೀಪಾದಿಃ, ವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಮೇವ ತು ಸರ್ವಮ್ ; ತತ್ರ ಯದುಕ್ತಮ್ , ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾವಭಾಸ್ಯತ್ವಾತ್ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮಸ್ತಿ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಂ ಘಟಾದೇರಿವೇತಿ, ತನ್ಮಿಥ್ಯಾ, ಸರ್ವಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರತ್ವೇ ದೃಷ್ಟಾಂತಾಭಾವಾತ್ । ನ, ಯಾವತ್ ತಾವದಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ — ನ ತು ಬಾಹ್ಯೋಽರ್ಥಃ ಭವತಾ ಏಕಾಂತೇನೈವ ನಾಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ ; ನನು ಮಯಾ ನಾಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತ ಏವ — ನ, ವಿಜ್ಞಾನಂ ಘಟಃ ಪ್ರದೀಪ ಇತಿ ಚ ಶಬ್ದಾರ್ಥಪೃಥಕ್ತ್ವಾತ್ ಯಾವತ್ , ತಾವದಪಿ ಬಾಹ್ಯಮರ್ಥಾಂತರಮ್ ಅವಶ್ಯಮಭ್ಯುಪಗಂತವ್ಯಮ್ ; ವಿಜ್ಞಾನಾದರ್ಥಾಂತರಂ ವಸ್ತು ನ ಚೇದಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ, ವಿಜ್ಞಾನಂ ಘಟಃ ಪಟ ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಾಂ ಶಬ್ದಾನಾಮ್ ಏಕಾರ್ಥತ್ವೇ ಪರ್ಯಾಯಶಬ್ದತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ತಥಾ ಸಾಧನಾನಾಂ ಫಲಸ್ಯ ಚ ಏಕತ್ವೇ, ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಭೇದೋಪದೇಶಶಾಸ್ತ್ರಾನರ್ಥಕ್ಯಪ್ರಸಂಗಃ ; ತತ್ಕರ್ತುಃ ಅಜ್ಞಾನಪ್ರಸಂಗೋ ವಾ । ಕಿಂಚಾನ್ಯತ್ — ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ವಾದಿಪ್ರತಿವಾದಿವಾದದೋಷಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ ; ನ ಹಿ ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಮೇವ ವಾದಿಪ್ರತಿವಾದಿವಾದಃ ತದ್ದೋಷೋ ವಾ ಅಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ, ನಿರಾಕರ್ತವ್ಯತ್ವಾತ್ , ಪ್ರತಿವಾದ್ಯಾದೀನಾಮ್ ; ನ ಹಿ ಆತ್ಮೀಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ನಿರಾಕರ್ತವ್ಯಮಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ, ಸ್ವಯಂ ವಾ ಆತ್ಮಾ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ; ತಥಾ ಚ ಸತಿ ಸರ್ವಸಂವ್ಯವಹಾರಲೋಪಪ್ರಸಂಗಃ ; ನ ಚ ಪ್ರತಿವಾದ್ಯಾದಯಃ ಸ್ವಾತ್ಮನೈವ ಗೃಹ್ಯಂತ ಇತ್ಯಭ್ಯುಪಗಮಃ ; ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಹಿ ತೇ ಅಭ್ಯುಪಗಮ್ಯಂತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ತದ್ವತ್ ಸರ್ವಮೇವ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗ್ರಾಹ್ಯಂ ವಸ್ತು, ಜಾಗ್ರದ್ವಿಷಯತ್ವಾತ್ , ಜಾಗ್ರದ್ವಸ್ತುಪ್ರತಿವಾದ್ಯಾದಿವತ್ — ಇತಿ ಸುಲಭೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ — ಸಂತತ್ಯಂತರವತ್ , ವಿಜ್ಞಾನಾಂತರವಚ್ಚೇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ವಿಜ್ಞಾನವಾದಿನಾಪಿ ನ ಶಕ್ಯಂ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಜ್ಯೋತಿರಂತರಂ ನಿರಾಕರ್ತುಮ್ । ಸ್ವಪ್ನೇ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕಾಭಾವಾತ್ ಅಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅಭಾವಾದಪಿ ಭಾವಸ್ಯ ವಸ್ತ್ವಂತರತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ — ಭವತೈವ ತಾವತ್ ಸ್ವಪ್ನೇ ಘಟಾದಿವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಭಾವಭೂತತ್ವಮಭ್ಯುಪಗತಮ್ ; ತತ್ ಅಭ್ಯುಪಗಮ್ಯ ತದ್ವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಘಟಾದ್ಯಭಾವ ಉಚ್ಯತೇ ; ಸ ವಿಜ್ಞಾನವಿಷಯೋ ಘಟಾದಿಃ ಯದ್ಯಭಾವಃ ಯದಿ ವಾ ಭಾವಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಉಭಯಥಾಪಿ ಘಟಾದಿವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಭಾವಭೂತತ್ವಮಭ್ಯುಪಗತಮೇವ ; ನ ತು ತತ್ ನಿವರ್ತಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ, ತನ್ನಿವರ್ತಕನ್ಯಾಯಾಭಾವಾತ್ । ಏತೇನ ಸರ್ವಸ್ಯ ಶೂನ್ಯತಾ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಾ । ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಗ್ರಾಹ್ಯತಾ ಚ ಆತ್ಮನಃ ಅಹಮಿತಿ ಮೀಮಾಂಸಕಪಕ್ಷಃ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಃ ॥
ಯತ್ತೂಕ್ತಮ್ , ಸಾಲೋಕಃ ಅನ್ಯಶ್ಚ ಅನ್ಯಶ್ಚ ಘಟೋ ಜಾಯತ ಇತಿ, ತದಸತ್ , ಕ್ಷಣಾಂತರೇಽಪಿ ಸ ಏವಾಯಂ ಘಟ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಾತ್ । ಸಾದೃಶ್ಯಾತ್ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಂ ಕೃತ್ತೋತ್ಥಿತಕೇಶನಖಾದಿಷ್ವಿವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತತ್ರಾಪಿ ಕ್ಷಣಿಕತ್ವಸ್ಯ ಅಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ , ಜಾತ್ಯೇಕತ್ವಾಚ್ಚ । ಕೃತ್ತೇಷು ಪುನರುತ್ಥಿತೇಷು ಚ ಕೇಶನಖಾದಿಷು ಕೇಶನಖತ್ವಜಾತೇರೇಕತ್ವಾತ್ ಕೇಶನಖತ್ವಪ್ರತ್ಯಯಃ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಃ ಅಭ್ರಾಂತ ಏವ ; ನ ಹಿ ದೃಶ್ಯಮಾನಲೂನೋತ್ಥಿತಕೇಶನಖಾದಿಷು ವ್ಯಕ್ತಿನಿಮಿತ್ತಃ ಸ ಏವೇತಿ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ಭವತಿ ; ಕಸ್ಯಚಿತ್ ದೀರ್ಘಕಾಲವ್ಯವಹಿತದೃಷ್ಟೇಷು ಚ ತುಲ್ಯಪರಿಮಾಣೇಷು, ತತ್ಕಾಲೀನವಾಲಾದಿತುಲ್ಯಾ ಇಮೇ ಕೇಶನಖಾದ್ಯಾ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ಭವತಿ, ನ ತು ತ ಏವೇತಿ ; ಘಟಾದಿಷು ಪುನರ್ಭವತಿ ಸ ಏವೇತಿ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಸಮೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ । ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಣ ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾಯಮಾನೇ ವಸ್ತುನಿ ತದೇವೇತಿ, ನ ಚ ಅನ್ಯತ್ವಮ್ ಅನುಮಾತುಂ ಯುಕ್ತಮ್ , ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿರೋಧೇ ಲಿಂಗಸ್ಯ ಆಭಾಸತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಾನುಪಪತ್ತೇಶ್ಚ, ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕ್ಷಣಿಕತ್ವಾತ್ ; ಏಕಸ್ಯ ಹಿ ವಸ್ತುದರ್ಶಿನಃ ವಸ್ತ್ವಂತರದರ್ಶನೇ ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ತು ವಸ್ತುದರ್ಶೀ ಏಕಃ ವಸ್ತ್ವಂತರದರ್ಶನಾಯ ಕ್ಷಣಾಂತರಮವತಿಷ್ಠತೇ, ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕ್ಷಣಿಕತ್ವಾತ್ ಸಕೃದ್ವಸ್ತುದರ್ಶನೇನೈವ ಕ್ಷಯೋಪಪತ್ತೇಃ । ತೇನ ಇದಂ ಸದೃಶಮಿತಿ ಹಿ ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯೋ ಭವತಿ ; ತೇನೇತಿ ದೃಷ್ಟಸ್ಮರಣಮ್ , ಇದಮಿತಿ ವರ್ತಮಾನಪ್ರತ್ಯಯಃ ; ತೇನೇತಿ ದೃಷ್ಟಂ ಸ್ಮೃತ್ವಾ, ಯಾವತ್ ಇದಮಿತಿ ವರ್ತಮಾನಕ್ಷಣಕಾಲಮ್ ಅವತಿಷ್ಠೇತ, ತತಃ ಕ್ಷಣಿಕವಾದಹಾನಿಃ ; ಅಥ ತೇನೇತ್ಯೇವ ಉಪಕ್ಷೀಣಃ ಸ್ಮಾರ್ತಃ ಪ್ರತ್ಯಯಃ, ಇದಮಿತಿ ಚ ಅನ್ಯ ಏವ ವಾರ್ತಮಾನಿಕಃ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಕ್ಷೀಯತೇ, ತತಃ ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ — ತೇನೇದಂ ಸದೃಶಮಿತಿ, ಅನೇಕದರ್ಶಿನಃ ಏಕಸ್ಯ ಅಭಾವಾತ್ ; ವ್ಯಪದೇಶಾನುಪಪತ್ತಿಶ್ಚ — ದ್ರಷ್ಟವ್ಯದರ್ಶನೇನೈವ ಉಪಕ್ಷಯಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ಇದಂ ಪಶ್ಯಾಮಿ ಅದೋಽದ್ರಾಕ್ಷಮಿತಿ ವ್ಯಪದೇಶಾನುಪಪತ್ತಿಃ, ದೃಷ್ಟವತೋ ವ್ಯಪದೇಶಕ್ಷಣಾನವಸ್ಥಾನಾತ್ ; ಅಥ ಅವತಿಷ್ಠೇತ, ಕ್ಷಣಿಕವಾದಹಾನಿಃ ; ಅಥ ಅದೃಷ್ಟವತೋ ವ್ಯಪದೇಶಃ ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಶ್ಚ, ತದಾನೀಂ ಜಾತ್ಯಂಧಸ್ಯೇವ ರೂಪವಿಶೇಷವ್ಯಪದೇಶಃ ತತ್ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಶ್ಚ ಸರ್ವಮಂಧಪರಂಪರೇತಿ ಪ್ರಸಜ್ಯೇತ ಸರ್ವಜ್ಞಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರಣಯನಾದಿ ; ನ ಚೈತದಿಷ್ಯತೇ । ಅಕೃತಾಭ್ಯಾಗಮಕೃತವಿಪ್ರಣಾಶದೋಷೌ ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧತರೌ ಕ್ಷಣವಾದೇ । ದೃಷ್ಟವ್ಯಪದೇಶಹೇತುಃ ಪೂರ್ವೋತ್ತರಸಹಿತ ಏಕ ಏವ ಹಿ ಶೃಂಖಲಾವತ್ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ಜಾಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ತೇನೇದಂ ಸದೃಶಮಿತಿ ಚ — ನ, ವರ್ತಮಾನಾತೀತಯೋಃ ಭಿನ್ನಕಾಲತ್ವಾತ್ — ತತ್ರ ವರ್ತಮಾನಪ್ರತ್ಯಯ ಏಕಃ ಶೃಂಖಲಾವಯವಸ್ಥಾನೀಯಃ, ಅತೀತಶ್ಚಾಪರಃ, ತೌ ಪ್ರತ್ಯಯೌ ಭಿನ್ನಕಾಲೌ ; ತದುಭಯಪ್ರತ್ಯಯವಿಷಯಸ್ಪೃಕ್ ಚೇತ್ ಶೃಂಖಲಾಪ್ರತ್ಯಯಃ, ತತಃ ಕ್ಷಣದ್ವಯವ್ಯಾಪಿತ್ವಾದೇಕಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪುನಃ ಕ್ಷಣವಾದಹಾನಿಃ । ಮಮತವತಾದಿವಿಶೇಷಾನುಪಪತ್ತೇಶ್ಚ ಸರ್ವಸಂವ್ಯವಹಾರಲೋಪಪ್ರಸಂಗಃ ॥
ಸರ್ವಸ್ಯ ಚ ಸ್ವಸಂವೇದ್ಯವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರತ್ವೇ, ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚ ಸ್ವಚ್ಛಾವಬೋಧಾವಭಾಸಮಾತ್ರಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ , ತದ್ದರ್ಶಿನಶ್ಚಾನ್ಯಸ್ಯಾಭಾವೇ, ಅನಿತ್ಯದುಃಖಶೂನ್ಯಾನಾತ್ಮತ್ವಾದ್ಯನೇಕಕಲ್ಪನಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ನ ಚ ದಾಡಿಮಾದೇರಿವ ವಿರುದ್ಧಾನೇಕಾಂಶವತ್ತ್ವಂ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ಸ್ವಚ್ಛಾವಭಾಸಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ । ಅನಿತ್ಯದುಃಖಾದೀನಾಂ ವಿಜ್ಞಾನಾಂಶತ್ವೇ ಚ ಸತಿ ಅನುಭೂಯಮಾನತ್ವಾತ್ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಿಷಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಃ । ಅಥ ಅನಿತ್ಯದುಃಖಾದ್ಯಾತ್ಮೈಕತ್ವಮೇವ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ತದಾ ತದ್ವಿಯೋಗಾತ್ ವಿಶುದ್ಧಿಕಲ್ಪನಾನುಪಪತ್ತಿಃ ; ಸಂಯೋಗಿಮಲವಿಯೋಗಾದ್ಧಿ ವಿಶುದ್ಧಿರ್ಭವತಿ, ಯಥಾ ಆದರ್ಶಪ್ರಭೃತೀನಾಮ್ ; ನ ತು ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ಧರ್ಮೇಣ ಕಸ್ಯಚಿದ್ವಿಯೋಗೋ ದೃಷ್ಟಃ ; ನ ಹಿ ಅಗ್ನೇಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ಪ್ರಕಾಶೇನ ಔಷ್ಣ್ಯೇನ ವಾ ವಿಯೋಗೋ ದೃಷ್ಟಃ ; ಯದಪಿ ಪುಷ್ಪಗುಣಾನಾಂ ರಕ್ತತ್ವಾದೀನಾಂ ದ್ರವ್ಯಾಂತರಯೋಗೇನ ವಿಯೋಜನಂ ದೃಶ್ಯತೇ, ತತ್ರಾಪಿ ಸಂಯೋಗಪೂರ್ವತ್ವಮನುಮೀಯತೇ — ಬೀಜಭಾವನಯಾ ಪುಷ್ಪಫಲಾದೀನಾಂ ಗುಣಾಂತರೋತ್ಪತ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ ; ಅತಃ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಿಶುದ್ಧಿಕಲ್ಪನಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ವಿಷಯವಿಷಯ್ಯಾಭಾಸತ್ವಂ ಚ ಯತ್ ಮಲಂ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ತದಪಿ ಅನ್ಯಸಂಸರ್ಗಾಭಾವಾತ್ ಅನುಪಪನ್ನಮ್ ; ನ ಹಿ ಅವಿದ್ಯಮಾನೇನ ವಿದ್ಯಮಾನಸ್ಯ ಸಂಸರ್ಗಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಅಸತಿ ಚ ಅನ್ಯಸಂಸರ್ಗೇ, ಯೋ ಧರ್ಮೋ ಯಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಃ, ಸ ತತ್ಸ್ವಭಾವತ್ವಾತ್ ನ ತೇನ ವಿಯೋಗಮರ್ಹತಿ — ಯಥಾ ಅಗ್ನೇರೌಷ್ಣ್ಯಮ್ , ಸವಿತುರ್ವಾ ಪ್ರಭಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅನಿತ್ಯಸಂಸರ್ಗೇಣ ಮಲಿನತ್ವಂ ತದ್ವಿಶುದ್ಧಿಶ್ಚ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯೇತಿ ಇಯಂ ಕಲ್ಪನಾ ಅಂಧಪರಂಪರೈವ ಪ್ರಮಾಣಶೂನ್ಯೇತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಯದಪಿ ತಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ನಿರ್ವಾಣಂ ಪುರುಷಾರ್ಥಂ ಕಲ್ಪಯಂತಿ, ತತ್ರಾಪಿ ಫಲಾಶ್ರಯಾನುಪಪತ್ತಿಃ ; ಕಂಟಕವಿದ್ಧಸ್ಯ ಹಿ ಕಂಟಕವೇಧಜನಿತದುಃಖನಿವೃತ್ತಿಃ ಫಲಮ್ ; ನ ತು ಕಂಟಕವಿದ್ಧಮರಣೇ ತದ್ದುಃಖನಿವೃತ್ತಿಫಲಸ್ಯ ಆಶ್ರಯ ಉಪಪದ್ಯತೇ ; ತದ್ವತ್ ಸರ್ವನಿರ್ವಾಣೇ, ಅಸತಿ ಚ ಫಲಾಶ್ರಯೇ, ಪುರುಷಾರ್ಥಕಲ್ಪನಾ ವ್ಯರ್ಥೈವ ; ಯಸ್ಯ ಹಿ ಪುರುಷಶಬ್ದವಾಚ್ಯಸ್ಯ ಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮನೋ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚ ಅರ್ಥಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ, ತಸ್ಯ ಪುನಃ ಪುರುಷಸ್ಯ ನಿರ್ವಾಣೇ, ಕಸ್ಯಾರ್ಥಃ ಪುರುಷಾರ್ಥ ಇತಿ ಸ್ಯಾತ್ । ಯಸ್ಯ ಪುನಃ ಅಸ್ತಿ ಅನೇಕಾರ್ಥದರ್ಶೀ ವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಆತ್ಮಾ, ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಸ್ಮರಣದುಃಖಸಂಯೋಗವಿಯೋಗಾದಿ ಸರ್ವಮೇವ ಉಪಪನ್ನಮ್ , ಅನ್ಯಸಂಯೋಗನಿಮಿತ್ತಂ ಕಾಲುಷ್ಯಮ್ , ತದ್ವಿಯೋಗನಿಮಿತ್ತಾ ಚ ವಿಶುದ್ಧಿರಿತಿ । ಶೂನ್ಯವಾದಿಪಕ್ಷಸ್ತು ಸರ್ವಪ್ರಮಾಣವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧ ಇತಿ ತನ್ನಿರಾಕರಣಾಯ ನ ಆದರಃ ಕ್ರಿಯತೇ ॥
ಸ ವಾ ಅಯಂ ಪುರುಷೋ ಜಾಯಮಾನಃ ಶರೀರಮಭಿಸಂಪದ್ಯಮಾನಃ ಪಾಪ್ಮಭಿಃ ಸಂಸೃಜ್ಯತೇ ಸ ಉತ್ಕ್ರಾಮನ್ಮ್ರಿಯಮಾಣಃ ಪಾಪ್ಮನೋ ವಿಜಹಾತಿ ॥ ೮ ॥
ಯಥೈವ ಇಹ ಏಕಸ್ಮಿಂದೇಹೇ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ ಅತಿಕ್ರಮ್ಯ ಸ್ವಪ್ನೇ ಸ್ವೇ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಿ ಆಸ್ತೇ, ಏವಂ ಸ ವೈ ಪ್ರಕೃತಃ ಪುರುಷಃ ಅಯಂ ಜಾಯಮಾನಃ — ಕಥಂ ಜಾಯಮಾನ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಶರೀರಂ ದೇಹೇಂದ್ರಿಯಸಂಘಾತಮಭಿಸಂಪದ್ಯಮಾನಃ, ಶರೀರೇ ಆತ್ಮಭಾವಮಾಪದ್ಯಮಾನ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಪಾಪ್ಮಭಿಃ ಪಾಪ್ಮಸಮವಾಯಿಭಿರ್ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾಶ್ರಯೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣೈರಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಸಂಸೃಜ್ಯತೇ ಸಂಯುಜ್ಯತೇ ; ಸ ಏವ ಉತ್ಕ್ರಾಮನ್ ಶರೀರಾಂತರಮ್ ಊರ್ಧ್ವಂ ಕ್ರಾಮನ್ ಗಚ್ಛನ್ ಮ್ರಿಯಮಾಣ ಇತ್ಯೇತಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮುತ್ಕ್ರಾಮನ್ನಿತಿ, ತಾನೇವ ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಟಾನ್ ಪಾಪ್ಮರೂಪಾನ್ ಕಾರ್ಯಕರಣಲಕ್ಷಣಾನ್ , ವಿಜಹಾತಿ ತೈರ್ವಿಯುಜ್ಯತೇ, ತಾನ್ಪರಿತ್ಯಜತಿ । ಯಥಾ ಅಯಂ ಸ್ವಪ್ನಜಾಗ್ರದ್ವೃತ್ತ್ಯೋಃ ವರ್ತಮಾನೇ ಏವ ಏಕಸ್ಮಿಂದೇಹೇ ಪಾಪ್ಮರೂಪಕಾರ್ಯಕರಣೋಪಾದಾನಪರಿತ್ಯಾಗಾಭ್ಯಾಮ್ ಅನವರತಂ ಸಂಚರತಿ ಧಿಯಾ ಸಮಾನಃ ಸನ್ , ತಥಾ ಸೋಽಯಂ ಪುರುಷಃ ಉಭಾವಿಹಲೋಕಪರಲೋಕೌ, ಜನ್ಮಮರಣಾಭ್ಯಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣೋಪಾದಾನಪರಿತ್ಯಾಗೌ ಅನವರತಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಮಾನಃ, ಆ ಸಂಸಾರಮೋಕ್ಷಾತ್ ಸಂಚರತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸಿದ್ಧಮ್ ಅಸ್ಯ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಃ ಅನ್ಯತ್ವಂ ಕಾರ್ಯಕರಣರೂಪೇಭ್ಯಃ ಪಾಪ್ಮಭ್ಯಃ, ಸಂಯೋಗವಿಯೋಗಾಭ್ಯಾಮ್ ; ನ ಹಿ ತದ್ಧರ್ಮತ್ವೇ ಸತಿ, ತೈರೇವ ಸಂಯೋಗಃ ವಿಯೋಗೋ ವಾ ಯುಕ್ತಃ ॥
ನನು ನ ಸ್ತಃ, ಅಸ್ಯ ಉಭೌ ಲೋಕೌ, ಯೌ ಜನ್ಮಮರಣಾಭ್ಯಾಮನುಕ್ರಮೇಣ ಸಂಚರತಿ ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಿತೇ ಇವ ; ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಿತೇ ತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮವಗಮ್ಯೇತೇ, ನ ತ್ವಿಹಲೋಕಪರಲೋಕೌ ಕೇನಚಿತ್ಪ್ರಮಾಣೇನ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಏತೇ ಏವ ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಿತೇ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾವಿತಿ । ಉಚ್ಯತೇ —
ತಸ್ಯ ವಾ ಏತಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ದ್ವೇ ಏವ ಸ್ಥಾನೇ ಭವತ ಇದಂ ಚ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಂ ಚ ಸಂಧ್ಯಂ ತೃತೀಯಂ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನಂ ತಸ್ಮಿನ್ಸಂಧ್ಯೇ ಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠನ್ನೇತೇ ಉಭೇ ಸ್ಥಾನೇ ಪಶ್ಯತೀದಂ ಚ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಂ ಚ । ಅಥ ಯಥಾಕ್ರಮೋಽಯಂ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನೇ ಭವತಿ ತಮಾಕ್ರಮಮಾಕ್ರಮ್ಯೋಭಯಾನ್ಪಾಪ್ಮನ ಆನಂದಾಂಶ್ಚ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಯತ್ರ ಪ್ರಸ್ವಪಿತ್ಯಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸರ್ವಾವತೋ ಮಾತ್ರಾಮಪಾದಾಯ ಸ್ವಯಂ ವಿಹತ್ಯ ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯ ಸ್ವೇನ ಭಾಸಾ ಸ್ವೇನ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಪ್ರಸ್ವಪಿತ್ಯತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತಿ ॥ ೯ ॥
ತಸ್ಯ ಏತಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ವೈ ದ್ವೇ ಏವ ಸ್ಥಾನೇ ಭವತಃ, ನ ತೃತೀಯಂ ಚತುರ್ಥಂ ವಾ ; ಕೇ ತೇ ? ಇದಂ ಚ ಯತ್ ಪ್ರತಿಪನ್ನಂ ವರ್ತಮಾನಂ ಜನ್ಮ ಶರೀರೇಂದ್ರಿಯವಿಷಯವೇದನಾವಿಶಿಷ್ಟಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತೋಽನುಭೂಯಮಾನಮ್ , ಪರಲೋಕ ಏವ ಸ್ಥಾನಮ್ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಮ್ — ತಚ್ಚ ಶರೀರಾದಿವಿಯೋಗೋತ್ತರಕಾಲಾನುಭಾವ್ಯಮ್ । ನನು ಸ್ವಪ್ನೋಽಪಿ ಪರಲೋಕಃ ; ತಥಾ ಚ ಸತಿ ದ್ವೇ ಏವೇತ್ಯವಧಾರಣಮಯುಕ್ತಮ್ — ನ ; ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ? ಸಂಧ್ಯಂ ತತ್ — ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಯೋರ್ಯಃ ಸಂಧಿಃ ತಸ್ಮಿನ್ಭವಂ ಸಂಧ್ಯಮ್ , ಯತ್ ತೃತೀಯಂ ತತ್ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನಮ್ ; ತೇನ ಸ್ಥಾನದ್ವಿತ್ವಾವಧಾರಣಮ್ ; ನ ಹಿ ಗ್ರಾಮಯೋಃ ಸಂಧಿಃ ತಾವೇವ ಗ್ರಾಮಾವಪೇಕ್ಷ್ಯ ತೃತೀಯತ್ವಪರಿಗಣನಮರ್ಹತಿ । ಕಥಂ ಪುನಃ ತಸ್ಯ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಅಸ್ತಿತ್ವಮವಗಮ್ಯತೇ, ಯದಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನಂ ಸಂಧ್ಯಂ ಭವೇತ್ — ಯತಃ ತಸ್ಮಿನ್ಸಂಧ್ಯೇ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನೇತಿಷ್ಠನ್ ಭವನ್ ವರ್ತಮಾನಃ ಏತೇ ಉಭೇ ಸ್ಥಾನೇ ಪಶ್ಯತಿ ; ಕೇ ತೇ ಉಭೇ ? ಇದಂ ಚ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಂ ಚ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ತಃ ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಿತವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಉಭೌ ಲೋಕೌ, ಯೌ ಧಿಯಾ ಸಮಾನಃ ಸನ್ ಅನುಸಂಚರತಿ ಜನ್ಮಮರಣಸಂತಾನಪ್ರಬಂಧೇನ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ಸ್ಥಿತಃ ಸನ್ ಉಭೌ ಲೋಕೌ ಪಶ್ಯತಿ, ಕಿಮಾಶ್ರಯಃ ಕೇನ ವಿಧಿನಾ — ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅಥ ಕಥಂ ಪಶ್ಯತೀತಿ ಶೃಣು — ಯಥಾಕ್ರಮಃ ಆಕ್ರಾಮತಿ ಅನೇನ ಇತ್ಯಾಕ್ರಮಃ ಆಶ್ರಯಃ ಅವಷ್ಟಂಭ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯಾದೃಶಃ ಆಕ್ರಮೋಽಸ್ಯ, ಸೋಽಯಂ ಯಥಾಕ್ರಮಃ ; ಅಯಂ ಪುರುಷಃ, ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನೇ ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯೇ ನಿಮಿತ್ತೇ, ಯಥಾಕ್ರಮೋ ಭವತಿ ಯಾದೃಶೇನ ಪರಲೋಕಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸಾಧನೇನ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾಲಕ್ಷಣೇನ ಯುಕ್ತೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಮ್ ಆಕ್ರಮಮ್ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಾಯೋನ್ಮುಖೀಭೂತಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಂಕುರೀಭಾವಮಿವ ಬೀಜಂ ತಮಾಕ್ರಮಮ್ ಆಕ್ರಮ್ಯ ಅವಷ್ಟಭ್ಯ ಆಶ್ರಿತ್ಯ ಉಭಯಾನ್ಪಶ್ಯತಿ — ಬಹುವಚನಂ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಫಲಾನೇಕತ್ವಾತ್ — ಉಭಯಾನ್ ಉಭಯಪ್ರಕಾರಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಾಂಸ್ತಾನ್ ? ಪಾಪ್ಮನಃ ಪಾಪಫಲಾನಿ — ನ ತು ಪುನಃ ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಪಾಪ್ಮನಾಂ ದರ್ಶನಂ ಸಂಭವತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪಾಪಫಲಾನಿ ದುಃಖಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ — ಆನಂದಾಂಶ್ಚ ಧರ್ಮಫಲಾನಿ ಸುಖಾನೀತ್ಯೇತತ್ — ತಾನುಭಯಾನ್ ಪಾಪ್ಮನಃ ಆನಂದಾಂಶ್ಚ ಪಶ್ಯತಿ ಜನ್ಮಾಂತರದೃಷ್ಟವಾಸನಾಮಯಾನ್ ; ಯಾನಿ ಚ ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯಜನ್ಮವಿಷಯಾಣಿ ಕ್ಷುದ್ರಧರ್ಮಾಧರ್ಮಫಲಾನಿ, ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಪ್ರಯುಕ್ತೋ ದೇವತಾನುಗ್ರಹಾದ್ವಾ ಪಶ್ಯತಿ । ತತ್ಕಥಮವಗಮ್ಯತೇ ಪರಲೋಕಸ್ಥಾನಭಾವಿತತ್ಪಾಪ್ಮಾನಂದದರ್ಶನಂ ಸ್ವಪ್ನೇ — ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಇಹ ಜನ್ಮನಿ ಅನನುಭಾವ್ಯಮಪಿ ಪಶ್ಯತಿ ಬಹು ; ನ ಚ ಸ್ವಪ್ನೋ ನಾಮ ಅಪೂರ್ವಂ ದರ್ಶನಮ್ ; ಪೂರ್ವದೃಷ್ಟಸ್ಮೃತಿರ್ಹಿ ಸ್ವಪ್ನಃ ಪ್ರಾಯೇಣ ; ತೇನ ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಿತಸ್ಥಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಸ್ತಃ ಉಭೌ ಲೋಕೌ । ಯತ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿಬಾಹ್ಯಜ್ಯೋತಿಷಾಮಭಾವೇ ಅಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಪುರುಷಃ ಯೇನ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ ಆತ್ಮನಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ವ್ಯವಹರತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ — ತದೇವ ನಾಸ್ತಿ, ಯತ್ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷಾಮಭಾವಗಮನಮ್ , ಯತ್ರ ಇದಂ ವಿವಿಕ್ತಂ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃ ಉಪಲಭ್ಯೇತ ; ಯೇನ ಸರ್ವದೈವ ಅಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಸಂಸೃಷ್ಟ ಏವೋಪಲಭ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸತ್ಸಮಃ ಅಸನ್ನೇವ ವಾ ಸ್ವೇನ ವಿವಿಕ್ತಸ್ವಭಾವೇನ ಜ್ಯೋತೀರೂಪೇಣ ಆತ್ಮೇತಿ । ಅಥ ಕ್ವಚಿತ್ ವಿವಿಕ್ತಃ ಸ್ವೇನ ಜ್ಯೋತೀರೂಪೇಣ ಉಪಲಭ್ಯೇತ ಬಾಹ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಭೂತಭೌತಿಕಸಂಸರ್ಗಶೂನ್ಯಃ, ತತಃ ಯಥೋಕ್ತಂ ಸರ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯೇತದರ್ಥಮಾಹ — ಸಃ ಯಃ ಪ್ರಕೃತ ಆತ್ಮಾ, ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಪ್ರಸ್ವಪಿತಿ ಪ್ರಕರ್ಷೇಣ ಸ್ವಾಪಮನುಭವತಿ ; ತದಾ ಕಿಮುಪಾದಾನಃ ಕೇನ ವಿಧಿನಾ ಸ್ವಪಿತಿ ಸಂಧ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಜಾಗರಿತಲಕ್ಷಣಸ್ಯ, ಸರ್ವಾವತಃ ಸರ್ವಮವತೀತಿ ಸರ್ವಾವಾನ್ ಅಯಂ ಲೋಕಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ವಿಷಯವೇದನಾಸಂಯುಕ್ತಃ ; ಸರ್ವಾವತ್ತ್ವಮ್ ಅಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ಅನ್ನತ್ರಯಪ್ರಕರಣೇ
‘ಅಥೋ ಅಯಂ ವಾ ಆತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೬) ಇತ್ಯಾದಿನಾ — ಸರ್ವಾ ವಾ ಭೂತಭೌತಿಕಮಾತ್ರಾಃ ಅಸ್ಯ ಸಂಸರ್ಗಕಾರಣಭೂತಾ ವಿದ್ಯಂತ ಇತಿ ಸರ್ವವಾನ್ , ಸರ್ವವಾನೇವ ಸರ್ವಾವಾನ್ , ತಸ್ಯ ಸರ್ವಾವತಃ ಮಾತ್ರಾಮ್ ಏಕದೇಶಮ್ ಅವಯವಮ್ , ಅಪಾದಾಯ ಅಪಚ್ಛಿದ್ಯ ಆದಾಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ — ದೃಷ್ಟಜನ್ಮವಾಸನಾವಾಸಿತಃ ಸನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಸ್ವಯಮ್ ಆತ್ಮನೈವ ವಿಹತ್ಯ ದೇಹಂ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ನಿಃಸಂಬೋಧಮಾಪಾದ್ಯ — ಜಾಗರಿತೇ ಹಿ ಆದಿತ್ಯಾದೀನಾಂ ಚಕ್ಷುರಾದಿಷ್ವನುಗ್ರಹೋ ದೇಹವ್ಯವಹಾರಾರ್ಥಃ, ದೇಹವ್ಯವಹಾರಶ್ಚ ಆತ್ಮನೋ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಪ್ರಯುಕ್ತಃ, ತದ್ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗೋಪರಮಣಮ್ ಅಸ್ಮಿಂದೇಹೇ ಆತ್ಮಕರ್ಮೋಪರಮಕೃತಮಿತಿ ಆತ್ಮಾ ಅಸ್ಯ ವಿಹಂತೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯ ನಿರ್ಮಾಣಂ ಕೃತ್ವಾ ವಾಸನಾಮಯಂ ಸ್ವಪ್ನದೇಹಂ ಮಾಯಾಮಯಮಿವ, ನಿರ್ಮಾಣಮಪಿ ತತ್ಕರ್ಮಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ ಸ್ವಯಂಕರ್ತೃಕಮುಚ್ಯತೇ — ಸ್ವೇನ ಆತ್ಮೀಯೇನ, ಭಾಸಾ ಮಾತ್ರೋಪಾದಾನಲಕ್ಷಣೇನ ಭಾಸಾ ದೀಪ್ತ್ಯಾ ಪ್ರಕಾಶೇನ, ಸರ್ವವಾಸನಾತ್ಮಕೇನ ಅಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿಪ್ರಕಾಶೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ — ಸಾ ಹಿ ತತ್ರ ವಿಷಯಭೂತಾ ಸರ್ವವಾಸನಾಮಯೀ ಪ್ರಕಾಶತೇ, ಸಾ ತತ್ರ ಸ್ವಯಂ ಭಾ ಉಚ್ಯತೇ — ತೇನ ಸ್ವೇನ ಭಾಸಾ ವಿಷಯಭೂತೇನ, ಸ್ವೇನ ಚ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ತದ್ವಿಷಯಿಣಾ ವಿವಿಕ್ತರೂಪೇಣ ಅಲುಪ್ತದೃಕ್ಸ್ವಭಾವೇನ ತದ್ಭಾರೂಪಂ ವಾಸನಾತ್ಮಕಂ ವಿಷಯೀಕುರ್ವನ್ ಪ್ರಸ್ವಪಿತಿ । ಯತ್ ಏವಂ ವರ್ತನಮ್ , ತತ್ ಪ್ರಸ್ವಪಿತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಅತ್ರ ಏತಸ್ಯಾಮವಸ್ಥಾಯಾಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಆತ್ಮಾ, ಸ್ವಯಮೇವ ವಿವಿಕ್ತಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತಿ ಬಾಹ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಭೂತಭೌತಿಕಸಂಸರ್ಗರಹಿತಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಭವತಿ । ನನು ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಮಾತ್ರೋಪಾದಾನಂ ಕೃತಮ್ , ಕಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಸತಿ ಅತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ ? ನೈಷ ದೋಷಃ ; ವಿಷಯಭೂತಮೇವ ಹಿ ತತ್ ; ತೇನೈವ ಚ ಅತ್ರ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ದರ್ಶಯಿತುಂ ಶಕ್ಯಃ ; ನ ತು ಅನ್ಯಥಾ ಅಸತಿ ವಿಷಯೇ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಸುಷುಪ್ತಕಾಲ ಇವ ; ಯದಾ ಪುನಃ ಸಾ ಭಾ ವಾಸನಾತ್ಮಿಕಾ ವಿಷಯಭೂತಾ ಉಪಲಭ್ಯಮಾನಾ ಭವತಿ, ತದಾ ಅಸಿಃ ಕೋಶಾದಿವ ನಿಷ್ಕೃಷ್ಟಃ ಸರ್ವಸಂಸರ್ಗರಹಿತಂ ಚಕ್ಷುರಾದಿಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯಾವೃತ್ತಸ್ವರೂಪಮ್ ಅಲುಪ್ತದೃಕ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಸ್ವೇನ ರೂಪೇಣ ಅವಭಾಸಯತ್ ಗೃಹ್ಯತೇ । ತೇನ ಅತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ॥
ನನು ಅತ್ರ ಕಥಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ? ಯೇನ ಜಾಗರಿತ ಇವ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕಾದಿಲಕ್ಷಣಃ ಸರ್ವೋ ವ್ಯವಹಾರೋ ದೃಶ್ಯತೇ, ಚಕ್ಷುರಾದ್ಯನುಗ್ರಾಹಕಾಶ್ಚ ಆದಿತ್ಯಾದ್ಯಾಲೋಕಾಃ ತಥೈವ ದೃಶ್ಯಂತೇ ಯಥಾ ಜಾಗರಿತೇ — ತತ್ರ ಕಥಂ ವಿಶೇಷಾವಧಾರಣಂ ಕ್ರಿಯತೇ — ಅತ್ರ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತೀತಿ । ಉಚ್ಯತೇ — ವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾತ್ ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನಸ್ಯ ; ಜಾಗರಿತೇ ಹಿ ಇಂದ್ರಿಯಬುದ್ಧಿಮನಆಲೋಕಾದಿವ್ಯಾಪಾರಸಂಕೀರ್ಣಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ; ಇಹ ತು ಸ್ವಪ್ನೇ ಇಂದ್ರಿಯಾಭಾವಾತ್ ತದನುಗ್ರಾಹಕಾದಿತ್ಯಾದ್ಯಾಲೋಕಾಭಾವಾಚ್ಚ ವಿವಿಕ್ತಂ ಕೇವಲಂ ಭವತಿ ತಸ್ಮಾದ್ವಿಲಕ್ಷಣಮ್ । ನನು ತಥೈವ ವಿಷಯಾ ಉಪಲಭ್ಯಂತೇ ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ, ಯಥಾ ಜಾಗರಿತೇ ; ತತ್ರ ಕಥಮ್ ಇಂದ್ರಿಯಾಭಾವಾತ್ ವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಮುಚ್ಯತ ಇತಿ । ಶೃಣು —
ನ ತತ್ರ ರಥಾ ನ ರಥಯೋಗಾ ನ ಪಂಥಾನೋ ಭವಂತ್ಯಥ ರಥಾನ್ರಥಯೋಗಾನ್ಪಥಃ ಸೃಜತೇ ನ ತತ್ರಾನಂದಾ ಮುದಃ ಪ್ರಮುದೋ ಭವಂತ್ಯಥಾನಂದಾನ್ಮುದಃ ಪ್ರಮುದಃ ಸೃಜತೇ ನ ತತ್ರ ವೇಶಾಂತಾಃ ಪುಷ್ಕರಿಣ್ಯಃ ಸ್ರವಂತ್ಯೋ ಭವಂತ್ಯಥ ವೇಶಾಂತಾನ್ಪುಷ್ಕರಿಣೀಃ ಸ್ರವಂತೀಃ ಸೃಜತೇ ಸ ಹಿ ಕರ್ತಾ ॥ ೧೦ ॥
ನ ತತ್ರ ವಿಷಯಾಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ರಥಾದಿಲಕ್ಷಣಾಃ ; ತಥಾ ನ ರಥಯೋಗಾಃ, ರಥೇಷು ಯುಜ್ಯಂತ ಇತಿ ರಥಯೋಗಾಃ ಅಶ್ವಾದಯಃ ತತ್ರ ನ ವಿದ್ಯಂತೇ ; ನ ಚ ಪಂಥಾನಃ ರಥಮಾರ್ಗಾಃ ಭವಂತಿ । ಅಥ ರಥಾನ್ ರಥಯೋಗಾನ್ ಪಥಶ್ಚ ಸೃಜತೇ ಸ್ವಯಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸೃಜತೇ ರಥಾದಿಸಾಧನಾನಾಂ ವೃಕ್ಷಾದೀನಾಮಭಾವೇ । ಉಚ್ಯತೇ — ನನು ಉಕ್ತಮ್ ‘ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸರ್ವಾವತೋ ಮಾತ್ರಾಮಪಾದಾಯ ಸ್ವಯಂ ವಿಹತ್ಯ ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯ’ ಇತಿ ; ಅಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿಃ ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ವಾಸನಾ ಮಾತ್ರಾ, ತಾಮಪಾದಾಯ, ರಥಾದಿವಾಸನಾರೂಪಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿಃ ತದುಪಲಬ್ಧಿನಿಮಿತ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಚೋದ್ಯಮಾನಾ ದೃಶ್ಯತ್ವೇನ ವ್ಯವತಿಷ್ಠತೇ ; ತದುಚ್ಯತೇ — ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯೇತಿ ; ತದೇವ ಆಹ — ರಥಾದೀನ್ಸೃಜತ ಇತಿ ; ನ ತು ತತ್ರ ಕರಣಂ ವಾ, ಕರಣಾನುಗ್ರಾಹಕಾಣಿ ವಾ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತೀಂಷಿ, ತದವಭಾಸ್ಯಾ ವಾ ರಥಾದಯೋ ವಿಷಯಾಃ ವಿದ್ಯಂತೇ ; ತದ್ವಾಸನಾಮಾತ್ರಂ ತು ಕೇವಲಂ ತದುಪಲಬ್ಧಿಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಚೋದಿತೋದ್ಭೂತಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯಾಶ್ರಯ ದೃಶ್ಯತೇ । ತತ್ ಯಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಷೋ ದೃಶ್ಯತೇ ಅಲುಪ್ತದೃಶಃ, ತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಅತ್ರ ಕೇವಲಮ್ ಅಸಿರಿವ ಕೋಶಾತ್ ವಿವಿಕ್ತಮ್ । ತಥಾ ನ ತತ್ರ ಆನಂದಾಃ ಸುಖವಿಶೇಷಾಃ, ಮುದಃ ಹರ್ಷಾಃ ಪುತ್ರಾದಿಲಾಭನಿಮಿತ್ತಾಃ, ಪ್ರಮುದಃ ತೇ ಏವ ಪ್ರಕರ್ಷೋಪೇತಾಃ ; ಅಥ ಚ ಆನಂದಾದೀನ್ ಸೃಜತೇ । ತಥಾ ನ ತತ್ರ ವೇಶಾಂತಾಃ ಪಲ್ವಲಾಃ, ಪುಷ್ಕರಿಣ್ಯಃ ತಡಾಗಾಃ, ಸ್ರವಂತ್ಯಃ ನದ್ಯಃ ಭವಂತಿ ; ಅಥ ವೇಶಾಂತಾದೀನ್ಸೃಜತೇ ವಾಸನಾಮಾತ್ರರೂಪಾನ್ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಃ ಹಿ ಕರ್ತಾ ; ತದ್ವಾಸನಾಶ್ರಯಚಿತ್ತವೃತ್ತ್ಯುದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಕರ್ಮಹೇತುತ್ವೇನೇತಿ ಅವೋಚಾಮ ತಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಮ್ ; ನ ತು ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ತತ್ರ ಕ್ರಿಯಾ ಸಂಭವತಿ, ಸಾಧನಾಭಾವಾತ್ ; ನ ಹಿ ಕಾರಕಮಂತರೇಣ ಕ್ರಿಯಾ ಸಂಭವತಿ ; ನ ಚ ತತ್ರ ಹಸ್ತಪಾದಾದೀನಿ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಾಣಿ ಸಂಭವಂತಿ ; ಯತ್ರ ತು ತಾನಿ ವಿದ್ಯಂತೇ ಜಾಗರಿತೇ, ತತ್ರ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿರವಭಾಸಿತೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣೈಃ ರಥಾದಿವಾಸನಾಶ್ರಯಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯುದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮ ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತೇ ; ತೇನೋಚ್ಯತೇ — ಸ ಹಿ ಕರ್ತೇತಿ ; ತದುಕ್ತಮ್
‘ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೬) ಇತಿ ; ತತ್ರಾಪಿ ನ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ಸ್ವತಃ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಷಃ ಅವಭಾಸಕತ್ವವ್ಯತಿರೇಕೇಣ — ಯತ್ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅಂತಃಕರಣದ್ವಾರೇಣ ಅವಭಾಸಯತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ, ತದವಭಾಸಿತಾನಿ ಕರ್ಮಸು ವ್ಯಾಪ್ರಿಯಂತೇ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ, ತತ್ರ ಕರ್ತೃತ್ವಮುಪಚರ್ಯತೇ ಆತ್ಮನಃ । ಯದುಕ್ತಮ್
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ, ತದೇವ ಅನೂದ್ಯತೇ — ಸ ಹಿ ಕರ್ತೇತಿ ಇಹ ಹೇತ್ವರ್ಥಮ್ ॥
ತದೇತೇ ಶ್ಲೋಕಾ ಭವಂತಿ । ಸ್ವಪ್ನೇನ ಶಾರೀರಮಭಿಪ್ರಹತ್ಯಾಸುಪ್ತಃ ಸುಪ್ತಾನಭಿಚಾಕಶೀತಿ । ಶುಕ್ರಮಾದಾಯ ಪುನರೈತಿ ಸ್ಥಾನಂ ಹಿರಣ್ಮಯಃ ಪುರುಷ ಏಕಹಂಸಃ ॥ ೧೧ ॥
ತದೇತೇ — ಏತಸ್ಮಿನ್ ಉಕ್ತೇಽರ್ಥೇ ಏತೇ ಶ್ಲೋಕಾಃ ಮಂತ್ರಾಃ ಭವಂತಿ । ಸ್ವಪ್ನೇನ ಸ್ವಪ್ನಭಾವೇನ, ಶಾರೀರಮ್ ಶರೀರಮ್ , ಅಭಿಪ್ರಹತ್ಯ ನಿಶ್ಚೇಷ್ಟಮಾಪಾದ್ಯ ಅಸುಪ್ತಃ ಸ್ವಯಮ್ ಅಲುಪ್ತದೃಗಾದಿಶಕ್ತಿಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ , ಸುಪ್ತಾನ್ ವಾಸನಾಕಾರೋದ್ಭೂತಾನ್ ಅಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯಾಶ್ರಯಾನ್ ಬಾಹ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾನ್ ಸರ್ವಾನೇವ ಭಾವಾನ್ ಸ್ವೇನ ರೂಪೇಣ ಪ್ರತ್ಯಸ್ತಮಿತಾನ್ ಸುಪ್ತಾನ್ , ಅಭಿಚಾಕಶೀತಿ ಅಲುಪ್ತಯಾ ಆತ್ಮದೃಷ್ಟ್ಯಾ ಪಶ್ಯತಿ ಅವಭಾಸಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಶುಕ್ರಮ್ ಶುದ್ಧಂ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಮದಿಂದ್ರಿಯಮಾತ್ರಾರೂಪಮ್ , ಆದಾಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ, ಪುನಃ ಕರ್ಮಣೇ ಜಾಗರಿತಸ್ಥಾನಮ್ ಐತಿ ಆಗಚ್ಛತಿ, ಹಿರಣ್ಮಯಃ ಹಿರಣ್ಮಯ ಇವ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಃ, ಪುರುಷಃ, ಏಕಹಂಸಃ ಏಕ ಏವ ಹಂತೀತ್ಯೇಕಹಂಸಃ — ಏಕಃ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನೇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾದೀನ್ ಗಚ್ಛತೀತ್ಯೇಕಹಂಸಃ ॥
ಪ್ರಾಣೇನ ರಕ್ಷನ್ನವರಂ ಕುಲಾಯಂ ಬಹಿಷ್ಕುಲಾಯಾದಮೃತಶ್ಚರಿತ್ವಾ । ಸ ಈಯತೇಽಮೃತೋ ಯತ್ರ ಕಾಮಂ ಹಿರಣ್ಮಯಃ ಪುರುಷ ಏಕಹಂಸಃ ॥ ೧೨ ॥
ತಥಾ ಪ್ರಾಣೇನ ಪಂಚವೃತ್ತಿನಾ, ರಕ್ಷನ್ ಪರಿಪಾಲಯನ್ — ಅನ್ಯಥಾ ಮೃತಭ್ರಾಂತಿಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಅವರಮ್ ನಿಕೃಷ್ಟಮ್ ಅನೇಕಾಶುಚಿಸಂಘಾತತ್ವಾದತ್ಯಂತಬೀಭತ್ಸಮ್ , ಕುಲಾಯಂ ನೀಡಂ ಶರೀರಮ್ , ಸ್ವಯಂ ತು ಬಹಿಸ್ತಸ್ಮಾತ್ಕುಲಾಯಾತ್ , ಚರಿತ್ವಾ — ಯದ್ಯಪಿ ಶರೀರಸ್ಥ ಏವ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ತಥಾಪಿ ತತ್ಸಂಬಂಧಾಭಾವಾತ್ ತತ್ಸ್ಥ ಇವ ಆಕಾಶಃ ಬಹಿಶ್ಚರಿತ್ವೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ಅಮೃತಃ ಸ್ವಯಮಮರಣಧರ್ಮಾ, ಈಯತೇ ಗಚ್ಛತಿ, ಯತ್ರ ಕಾಮಮ್ — ಯತ್ರ ಯತ್ರ ಕಾಮಃ ವಿಷಯೇಷು ಉದ್ಭೂತವೃತ್ತಿರ್ಭವತಿ ತಂ ತಂ ಕಾಮಂ ವಾಸನಾರೂಪೇಣ ಉದ್ಭೂತಂ ಗಚ್ಛತಿ ॥
ಸ್ವಪ್ನಾಂತ ಉಚ್ಚಾವಚಮೀಯಮಾನೋ ರೂಪಾಣಿ ದೇವಃ ಕುರುತೇ ಬಹೂನಿ । ಉತೇವ ಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಸಹ ಮೋದಮಾನೋ ಜಕ್ಷದುತೇವಾಪಿ ಭಯಾನಿ ಪಶ್ಯನ್ ॥ ೧೩ ॥
ಕಿಂಚ ಸ್ವಪ್ನಾಂತೇ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನೇ, ಉಚ್ಚಾವಚಮ್ — ಉಚ್ಚಂ ದೇವಾದಿಭಾವಮ್ ಅವಚಂ ತಿರ್ಯಗಾದಿಭಾವಂ ನಿಕೃಷ್ಟಮ್ ತದುಚ್ಚಾವಚಮ್ , ಈಯಮಾನಃ ಗಮ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ , ರೂಪಾಣಿ, ದೇವಃ ದ್ಯೋತನಾವಾನ್ , ಕುರುತೇ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ ವಾಸನಾರೂಪಾಣಿ ಬಹೂನಿ ಅಸಂಖ್ಯೇಯಾನಿ । ಉತ ಅಪಿ, ಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಸಹ ಮೋದಮಾನ ಇವ, ಜಕ್ಷದಿವ ಹಸನ್ನಿವ ವಯಸ್ಯೈಃ, ಉತ ಇವ ಅಪಿ ಭಯಾನಿ — ಬಿಭೇತಿ ಏಭ್ಯ ಇತಿ ಭಯಾನಿ ಸಿಂಹವ್ಯಾಘ್ರಾದೀನಿ, ಪಶ್ಯನ್ನಿವ ॥
ಆರಾಮಮಸ್ಯ ಪಶ್ಯಂತಿ ನ ತಂ ಪಶ್ಯತಿ ಕಶ್ಚನೇತಿ । ತಂ ನಾಯತಂ ಬೋಧಯೇದಿತ್ಯಾಹುಃ । ದುರ್ಭಿಷಜ್ಯಂ ಹಾಸ್ಮೈ ಭವತಿ ಯಮೇಷ ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ । ಅಥೋ ಖಲ್ವಾಹುರ್ಜಾಗರಿತದೇಶ ಏವಾಸ್ಯೈಷ ಇತಿ ಯಾನಿ ಹ್ಯೇವ ಜಾಗ್ರತ್ಪಶ್ಯತಿ ತಾನಿ ಸುಪ್ತ ಇತ್ಯತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತಿ ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮ್ಯತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥ ೧೪ ॥
ಆರಾಮಮ್ ಆರಮಣಮ್ ಆಕ್ರೀಡಾಮ್ ಅನೇನ ನಿರ್ಮಿತಾಂ ವಾಸನಾರೂಪಾಮ್ ಅಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ, ಪಶ್ಯಂತಿ ಸರ್ವೇ ಜನಾಃ — ಗ್ರಾಮಂ ನಗರಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮ್ ಅನ್ನಾದ್ಯಮಿತ್ಯಾದಿವಾಸನಾನಿರ್ಮಿತಮ್ ಆಕ್ರೀಡನರೂಪಮ್ ; ನ ತಂ ಪಶ್ಯತಿ ತಂ ನ ಪಶ್ಯತಿ ಕಶ್ಚನ । ಕಷ್ಟಂ ಭೋಃ! ವರ್ತತೇ ಅತ್ಯಂತವಿವಿಕ್ತಂ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರಾಪನ್ನಮಪಿ — ಅಹೋ ಭಾಗ್ಯಹೀನತಾ ಲೋಕಸ್ಯ! ಯತ್ ಶಕ್ಯದರ್ಶನಮಪಿ ಆತ್ಮಾನಂ ನ ಪಶ್ಯತಿ — ಇತಿ ಲೋಕಂ ಪ್ರತಿ ಅನುಕ್ರೋಶಂ ದರ್ಶಯತಿ ಶ್ರುತಿಃ । ಅತ್ಯಂತವಿವಿಕ್ತಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ಸ್ವಪ್ನೇ ಭವತೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ತಂ ನಾಯತಂ ಬೋಧಯೇದಿತ್ಯಾಹುಃ — ಪ್ರಸಿದ್ಧಿರಪಿ ಲೋಕೇ ವಿದ್ಯತೇ, ಸ್ವಪ್ನೇ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತತ್ವೇ ; ಕಾ ಅಸೌ ? ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಸುಪ್ತಮ್ , ಆಯತಮ್ ಸಹಸಾ ಭೃಶಮ್ , ನ ಬೋಧಯೇತ್ — ಇತ್ಯಾಹುಃ ಏವಂ ಕಥಯಂತಿ ಚಿಕಿತ್ಸಕಾದಯೋ ಜನಾ ಲೋಕೇ ; ನೂನಂ ತೇ ಪಶ್ಯಂತಿ — ಜಾಗ್ರದ್ದೇಹಾತ್ ಇಂದ್ರಿಯದ್ವಾರತಃ ಅಪಸೃತ್ಯ ಕೇವಲೋ ಬಹಿರ್ವರ್ತತ ಇತಿ, ಯತ ಆಹುಃ — ತಂ ನಾಯತಂ ಬೋಧಯೇದಿತಿ । ತತ್ರ ಚ ದೋಷಂ ಪಶ್ಯಂತಿ — ಭೃಶಂ ಹಿ ಅಸೌ ಬೋಧ್ಯಮಾನಃ ತಾನಿ ಇಂದ್ರಿಯದ್ವಾರಾಣಿ ಸಹಸಾ ಪ್ರತಿಬೋಧ್ಯಮಾನಃ ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತ ಇತಿ ; ತದೇತದಾಹ — ದುರ್ಭಿಷಜ್ಯಂ ಹಾಸ್ಮೈ ಭವತಿ ಯಮೇಷ ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ಯಮ್ ಇಂದ್ರಿಯದ್ವಾರದೇಶಮ್ — ಯಸ್ಮಾದ್ದೇಶಾತ್ ಶುಕ್ರಮಾದಾಯ ಅಪಸೃತಃ ತಮ್ ಇಂದ್ರಿಯದೇಶಮ್ — ಏಷಃ ಆತ್ಮಾ ಪುನರ್ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ, ಕದಾಚಿತ್ ವ್ಯತ್ಯಾಸೇನ ಇಂದ್ರಿಯಮಾತ್ರಾಃ ಪ್ರವೇಶಯತಿ, ತತಃ ಆಂಧ್ಯಬಾಧಿರ್ಯಾದಿದೋಷಪ್ರಾಪ್ತೌ ದುರ್ಭಿಷಜ್ಯಮ್ ದುಃಖಭಿಷಕ್ಕರ್ಮತಾ ಹ ಅಸ್ಮೈ ದೇಹಾಯ ಭವತಿ, ದುಃಖೇನ ಚಿಕಿತ್ಸನೀಯೋಽಸೌ ದೇಹೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಸಿದ್ಧ್ಯಾಪಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮ್ ಅಸ್ಯ ಗಮ್ಯತೇ । ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ ಅತಿಕ್ರಾಂತೋ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣೀತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಪ್ನೇ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ । ಅಥೋ ಅಪಿ ಖಲು ಅನ್ಯೇ ಆಹುಃ — ಜಾಗರಿತದೇಶ ಏವಾಸ್ಯ ಏಷಃ, ಯಃ ಸ್ವಪ್ನಃ — ನ ಸಂಧ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಾಂತರಮ್ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾಭ್ಯಾಂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ , ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಇಹಲೋಕ ಏವ ಜಾಗರಿತದೇಶಃ । ಯದ್ಯೇವಮ್ , ಕಿಂಚ ಅತಃ ? ಶೃಣು ಅತೋ ಯದ್ಭವತಿ — ಯದಾ ಜಾಗರಿತದೇಶ ಏವಾಯಂ ಸ್ವಪ್ನಃ, ತದಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಕಾರ್ಯಕರಣೇಭ್ಯೋ ನ ವ್ಯಾವೃತ್ತಃ ತೈರ್ಮಿಶ್ರೀಭೂತಃ, ಅತೋ ನ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ — ಇತ್ಯತಃ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಬಾಧನಾಯ ಅನ್ಯೇ ಆಹುಃ — ಜಾಗರಿತದೇಶ ಏವಾಸ್ಯೈಷ ಇತಿ । ತತ್ರ ಚ ಹೇತುಮಾಚಕ್ಷತೇ — ಜಾಗರಿತದೇಶತ್ವೇ ಯಾನಿ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಹಸ್ತ್ಯಾದೀನಿ ಪದಾರ್ಥಜಾತಾನಿ, ಜಾಗ್ರತ್ ಜಾಗರಿತದೇಶೇ, ಪಶ್ಯತಿ ಲೌಕಿಕಃ, ತಾನ್ಯೇವ ಸುಪ್ತೋಽಪಿ ಪಶ್ಯತೀತಿ । ತದಸತ್ , ಇಂದ್ರಿಯೋಪರಮಾತ್ ; ಉಪರತೇಷು ಹಿ ಇಂದ್ರಿಯೇಷು ಸ್ವಪ್ನಾನ್ಪಶ್ಯತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನಾನ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಷಃ ತತ್ರ ಸಂಭವೋಽಸ್ತಿ ; ತದುಕ್ತಮ್
‘ನ ತತ್ರ ರಥಾ ನ ರಥಯೋಗಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತ್ಯೇವ । ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಆತ್ಮಾ ಅಸ್ತೀತಿ ಸ್ವಪ್ನನಿದರ್ಶನೇನ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ , ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣೀತಿ ಚ ; ಕ್ರಮೇಣ ಸಂಚರನ್ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾದೀನ್ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾದಿವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ, ತಥಾ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಕುಲಾಯಾಭ್ಯಾಂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ, ತತ್ರ ಚ ಕ್ರಮಸಂಚಾರಾನ್ನಿತ್ಯಶ್ಚ — ಇತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನ । ಅತಃ ವಿದ್ಯಾನಿಷ್ಕ್ರಯಾರ್ಥಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತ್ಯಾಹ ಜನಕಃ ; ಸೋಽಹಮ್ ಏವಂ ಬೋಧಿತಃ ತ್ವಯಾ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಮ್ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮಿ ; ವಿಮೋಕ್ಷಶ್ಚ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನೋ ಮಯಾ ಅಭಿಪ್ರೇತಃ ; ತದುಪಯೋಗೀ ಅಯಂ ತಾದರ್ಥ್ಯಾತ್ ತದೇಕದೇಶ ಏವ ; ಅತಃ ತ್ವಾಂ ನಿಯೋಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಸಮಸ್ತಕಾಮಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಶ್ರವಣೇನ — ವಿಮೋಕ್ಷಾಯ ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ಬ್ರೂಹೀತಿ, ಯೇನ ಸಂಸಾರಾತ್ ವಿಪ್ರಮುಚ್ಯೇಯಂ ತ್ವತ್ಪ್ರಸಾದಾತ್ । ವಿಮೋಕ್ಷಪದಾರ್ಥೈಕದೇಶನಿರ್ಣಯಹೇತೋಃ ಸಹಸ್ರದಾನಮ್ ॥
ಯತ್ ಪ್ರಸ್ತುತಮ್ — ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಇತಿ, ತತ್ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಃ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಮ್ — ‘ಅತ್ರಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವತಿ’ ಇತಿ ಸ್ವಪ್ನೇ । ಯತ್ತು ಉಕ್ತಮ್ —
‘ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವೇಮಂ ಲೋಕಮತಿಕ್ರಾಮತಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ, ತತ್ರ ಏತತ್ ಆಶಂಕ್ಯತೇ — ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣ್ಯೇವ ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ, ನ ಮೃತ್ಯುಮ್ ; ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಹ್ಯೇತತ್ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯಾವೃತ್ತಸ್ಯಾಪಿ ಮೋದತ್ರಾಸಾದಿದರ್ಶನಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನೂನಂ ನೈವಾಯಂ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಮತಿ ; ಕರ್ಮಣೋ ಹಿ ಮೃತ್ಯೋಃ ಕಾರ್ಯಂ ಮೋದತ್ರಾಸಾದಿ ದೃಶ್ಯತೇ ; ಯದಿ ಚ ಮೃತ್ಯುನಾ ಬದ್ಧ ಏವ ಅಯಂ ಸ್ವಭಾವತಃ, ತತಃ ವಿಮೋಕ್ಷೋ ನೋಪಪದ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ಸ್ವಭಾವಾತ್ಕಶ್ಚಿತ್ ವಿಮುಚ್ಯತೇ ; ಅಥ ಸ್ವಭಾವೋ ನ ಭವತಿ ಮೃತ್ಯುಃ, ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ ಮೋಕ್ಷ ಉಪಪತ್ಸ್ಯತೇ ; ಯಥಾ ಅಸೌ ಮೃತ್ಯುಃ ಆತ್ಮೀಯೋ ಧರ್ಮೋ ನ ಭವತಿ, ತಥಾ ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ — ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯ ಬ್ರೂಹೀತ್ಯೇವಂ ಜನಕೇನ ಪರ್ಯನುಯುಕ್ತಃ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ತದ್ದಿದರ್ಶಯಿಷಯಾ ಪ್ರವವೃತೇ —
ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸಂಪ್ರಸಾದೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ । ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಂ ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಸ್ವಪ್ನಾಯೈವ ಸ ಯತ್ತತ್ರ ಕಿಂಚಿತ್ಪಶ್ಯತ್ಯನನ್ವಾಗತಸ್ತೇನ ಭವತ್ಯಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷ ಇತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮ್ಯತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥ ೧೫ ॥
ಸ ವೈ ಪ್ರಕೃತಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷಃ, ಏಷಃ ಯಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರದರ್ಶಿತಃ, ಏತಸ್ಮಿನ್ಸಂಪ್ರಸಾದೇ — ಸಮ್ಯಕ್ ಪ್ರಸೀದತಿ ಅಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ಸಂಪ್ರಸಾದಃ ; ಜಾಗರಿತೇ ದೇಹೇಂದ್ರಿಯವ್ಯಾಪಾರಶತಸನ್ನಿಪಾತಜಂ ಹಿತ್ವಾ ಕಾಲುಷ್ಯಂ ತೇಭ್ಯೋ ವಿಪ್ರಮುಕ್ತಃ ಈಷತ್ ಪ್ರಸೀದತಿ ಸ್ವಪ್ನೇ, ಇಹ ತು ಸುಷುಪ್ತೇ ಸಮ್ಯಕ್ ಪ್ರಸೀದತಿ — ಇತ್ಯತಃ ಸುಷುಪ್ತಂ ಸಂಪ್ರಸಾದ ಉಚ್ಯತೇ ;
‘ತೀರ್ಣೋ ಹಿ ತದಾ ಸರ್ವಾಞ್ಶೋಕಾನ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೨) ಇತಿ
‘ಸಲಿಲ ಏಕೋ ದ್ರಷ್ಟಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಸುಷುಪ್ತಸ್ಥಮ್ ಆತ್ಮಾನಮ್ — ಸ ವೈ ಏಷಃ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಂಪ್ರಸಾದೇ ಕ್ರಮೇಣ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ಸನ್ ಸುಷುಪ್ತೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ; ಕಥಂ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ? ಸ್ವಪ್ನಾತ್ ಸುಷುಪ್ತಂ ಪ್ರವಿವಿಕ್ಷುಃ ಸ್ವಪ್ನಾವಸ್ಥ ಏವ ರತ್ವಾ ರತಿಮನುಭೂಯ ಮಿತ್ರಬಂಧುಜನದರ್ಶನಾದಿನಾ, ಚರಿತ್ವಾ ವಿಹೃತ್ಯ ಅನೇಕಧಾ ಚರಣಫಲಂ ಶ್ರಮಮುಪಲಭ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ, ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ನ ಕೃತ್ವೇತ್ಯರ್ಥಃ, ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪುಣ್ಯಫಲಮ್ , ಪಾಪಂ ಚ ಪಾಪಫಲಮ್ ; ನ ತು ಪುಣ್ಯಪಾಪಯೋಃ ಸಾಕ್ಷಾದ್ದರ್ಶನಮಸ್ತೀತ್ಯವೋಚಾಮ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಪುಣ್ಯಪಾಪಾಭ್ಯಾಮನುಬದ್ಧಃ ; ಯೋ ಹಿ ಕರೋತಿ ಪುಣ್ಯಪಾಪೇ, ಸ ತಾಭ್ಯಾಮನುಬಧ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ದರ್ಶನಮಾತ್ರೇಣ ತದನುಬದ್ಧಃ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಮತ್ಯೇವ, ನ ಮೃತ್ಯುರೂಪಾಣ್ಯೇವ ಕೇವಲಮ್ । ಅತಃ ನ ಮೃತ್ಯೋಃ ಆತ್ಮಸ್ವಭಾವತ್ವಾಶಂಕಾ ; ಮೃತ್ಯುಶ್ಚೇತ್ ಸ್ವಭಾವೋಽಸ್ಯ, ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ ಕುರ್ಯಾತ್ ; ನ ತು ಕರೋತಿ ; ಸ್ವಭಾವಶ್ಚೇತ್ ಕ್ರಿಯಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ಅನಿರ್ಮೋಕ್ಷತೈವ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ತು ಸ್ವಭಾವಃ, ಸ್ವಪ್ನೇ ಅಭಾವಾತ್ , ಅತಃ ವಿಮೋಕ್ಷಃ ಅಸ್ಯ ಉಪಪದ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯೋಃ ಪುಣ್ಯಪಾಪಾಭ್ಯಾಮ್ । ನನು ಜಾಗರಿತೇ ಅಸ್ಯ ಸ್ವಭಾವ ಏವ — ನ ; ಬುದ್ಧ್ಯಾದ್ಯುಪಾಧಿಕೃತಂ ಹಿ ತತ್ ; ತಚ್ಚ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಂ ಸಾದೃಶ್ಯಾತ್
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಏಕಾಂತೇನೈವ ಸ್ವಪ್ನೇ ಮೃತ್ಯುರೂಪಾತಿಕ್ರಮಣಾತ್ ನ ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾಶಂಕಾ ಅನಿರ್ಮೋಕ್ಷತಾ ವಾ । ತತ್ರ ‘ಚರಿತ್ವಾ’ ಇತಿ — ಚರಣಫಲಂ ಶ್ರಮಮುಪಲಭ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ, ತತಃ ಸಂಪ್ರಸಾದಾನುಭವೋತ್ತರಕಾಲಂ ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಮ್ ಯಥಾನ್ಯಾಯಂ ಯಥಾಗತಮ್ — ನಿಶ್ಚಿತ ಆಯಃ ನ್ಯಾಯಃ, ಅಯನಮ್ ಆಯಃ ನಿರ್ಗಮನಮ್ , ಪುನಃ ಪೂರ್ವಗಮನವೈಪರೀತ್ಯೇನ ಯತ್ ಆಗಮನಂ ಸ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಃ — ಯಥಾಗತಂ ಪುನರಾಗಚ್ಛತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಪ್ರತಿಯೋನಿ ಯಥಾಸ್ಥಾನಮ್ ; ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನಾದ್ಧಿ ಸುಷುಪ್ತಂ ಪ್ರತಿಪನ್ನಃ ಸನ್ ಯಥಾಸ್ಥಾನಮೇವ ಪುನರಾಗಚ್ಛತಿ — ಪ್ರತಿಯೋನಿ ಆದ್ರವತಿ, ಸ್ವಪ್ನಾಯೈವ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಥಾನಾಯೈವ । ನನು ಸ್ವಪ್ನೇ ನ ಕರೋತಿ ಪುಣ್ಯಪಾಪೇ ತಯೋಃ ಫಲಮೇವ ಪಶ್ಯತೀತಿ ಕಥಮವಗಮ್ಯತೇ ? ಯಥಾ ಜಾಗರಿತೇ ತಥಾ ಕರೋತ್ಯೇವ ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ, ತುಲ್ಯತ್ವಾದ್ದರ್ಶನಸ್ಯ — ಇತ್ಯತ ಆಹ — ಸಃ ಆತ್ಮಾ, ಯತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ತತ್ರ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪಶ್ಯತಿ ಪುಣ್ಯಪಾಪಫಲಮ್ , ಅನನ್ವಾಗತಃ ಅನನುಬದ್ಧಃ ತೇನ ದೃಷ್ಟೇನ ಭವತಿ, ನೈವ ಅನುಬದ್ಧೋ ಭವತಿ ; ಯದಿ ಹಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕೃತಮೇವ ತೇನ ಸ್ಯಾತ್ , ತೇನ ಅನುಬಧ್ಯೇತ ; ಸ್ವಪ್ನಾದುತ್ಥಿತೋಽಪಿ ಸಮನ್ವಾಗತಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ತತ್ ಲೋಕೇ — ಸ್ವಪ್ನಕೃತಕರ್ಮಣಾ ಅನ್ವಾಗತತ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ ; ನ ಹಿ ಸ್ವಪ್ನಕೃತೇನ ಆಗಸಾ ಆಗಸ್ಕಾರಿಣಮಾತ್ಮಾನಂ ಮನ್ಯತೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ; ನ ಚ ಸ್ವಪ್ನದೃಶ ಆಗಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ಲೋಕಃ ತಂ ಗರ್ಹತಿ ಪರಿಹರತಿ ವಾ ; ಅತಃ ಅನನ್ವಾಗತ ಏವ ತೇನ ಭವತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕುರ್ವನ್ನಿವ ಉಪಲಭ್ಯತೇ, ನ ತು ಕ್ರಿಯಾ ಅಸ್ತಿ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ;
‘ಉತೇವ ಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಸಹ ಮೋದಮಾನಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೩) ಇತಿ ಶ್ಲೋಕ ಉಕ್ತಃ ; ಆಖ್ಯಾತಾರಶ್ಚ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಯ ಸಹ ಇವ - ಶಬ್ದೇನ ಆಚಕ್ಷತೇ — ಹಸ್ತಿನೋಽದ್ಯ ಘಟೀಕೃತಾಃ ಧಾವಂತೀವ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಾ ಇತಿ । ಅತೋ ನ ತಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಮಿತಿ । ಕಥಂ ಪುನರಸ್ಯಾಕರ್ತೃತ್ವಮಿತಿ — ಕಾರ್ಯಕರಣೈರ್ಮೂರ್ತೈಃ ಸಂಶ್ಲೇಷಃ ಮೂರ್ತಸ್ಯ, ಸ ತು ಕ್ರಿಯಾಹೇತುರ್ದೃಷ್ಟಃ ; ನ ಹ್ಯಮೂರ್ತಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ರಿಯಾವಾನ್ ದೃಶ್ಯತೇ ; ಅಮೂರ್ತಶ್ಚ ಆತ್ಮಾ, ಅತೋಽಸಂಗಃ ; ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಅಸಂಗೋಽಯಂ ಪುರುಷಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಅನನ್ವಾಗತಃ ತೇನ ಸ್ವಪ್ನದೃಷ್ಟೇನ ; ಅತ ಏವ ನ ಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೃತ್ವಮಸ್ಯ ಕಥಂಚಿದುಪಪದ್ಯತೇ ; ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಶ್ಲೇಷೇಣ ಹಿ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ಸ ಚ ಸಂಶ್ಲೇಷಃ ಸಂಗಃ ಅಸ್ಯ ನಾಸ್ತಿ, ಯತಃ ಅಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅಮೃತಃ । ಏವಮೇವ ಏತತ್ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ; ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮಿ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹಿ ; ಮೋಕ್ಷಪದಾರ್ಥೈಕದೇಶಸ್ಯ ಕರ್ಮಪ್ರವಿವೇಕಸ್ಯ ಸಮ್ಯಗ್ದರ್ಶಿತತ್ವಾತ್ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥
ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಂ ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಬುದ್ಧಾಂತಾಯೈವ ಸ ಯತ್ತತ್ರ ಕಿಂಚಿತ್ಪಶ್ಯತ್ಯನನ್ವಾಗತಸ್ತೇನ ಭವತ್ಯಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷ ಇತ್ಯೇವಮೇವೈತದ್ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮ್ಯತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥ ೧೬ ॥
ತತ್ರ
‘ಅಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೫) ಇತಿ ಅಸಂಗತಾ ಅಕರ್ತೃತ್ವೇ ಹೇತುರುಕ್ತಃ ; ಉಕ್ತಂ ಚ ಪೂರ್ವಮ್ — ಕರ್ಮವಶಾತ್ ಸ ಈಯತೇ ಯತ್ರ ಕಾಮಮಿತಿ ; ಕಾಮಶ್ಚ ಸಂಗಃ ; ಅತಃ ಅಸಿದ್ಧೋ ಹೇತುರುಕ್ತಃ —
‘ಅಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೫) ಇತಿ । ನ ತು ಏತತ್ ಅಸ್ತಿ ; ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ? ಅಸಂಗ ಏವ ಇತ್ಯೇತದುಚ್ಯತೇ — ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನೇ, ಸ ವೈ ಏಷ ಪುರುಷಃ ಸಂಪ್ರಸಾದಾತ್ಪ್ರತ್ಯಾಗತಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ಯಥಾಕಾಮಮ್ , ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ — ಇತಿ ಸರ್ವಂ ಪೂರ್ವವತ್ ; ಬುದ್ಧಾಂತಾಯೈವ ಜಾಗರಿತಸ್ಥಾನಾಯ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸಂಗ ಏವಾಯಂ ಪುರುಷಃ ; ಯದಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ಸಂಗವಾನ್ ಸ್ಯಾತ್ ಕಾಮೀ, ತತಃ ತತ್ಸಂಗಜೈರ್ದೋಷೈಃ ಬುದ್ಧಾಂತಾಯ ಪ್ರತ್ಯಾಗತೋ ಲಿಪ್ಯೇತ ॥
ಯಥಾ ಅಸೌ ಸ್ವಪ್ನೇ ಅಸಂಗತ್ವಾತ್ ಸ್ವಪ್ನಪ್ರಸಂಗಜೈರ್ದೋಷೈಃ ಜಾಗರಿತೇ ಪ್ರತ್ಯಾಗತೋ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ, ಏವಂ ಜಾಗರಿತಸಂಗಜೈರಪಿ ದೋಷೈಃ ನ ಲಿಪ್ಯತ ಏವ ಬುದ್ಧಾಂತೇ ; ತದೇತದುಚ್ಯತೇ —
ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಬುದ್ಧಾಂತೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಂ ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಾಯೈವ ॥ ೧೭ ॥
ಸ ವೈ ಏಷಃ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಬುದ್ಧಾಂತೇ ಜಾಗರಿತೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವೇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ಸ ಯತ್ ತತ್ರ ಬುದ್ಧಾಂತೇ ಕಿಂಚಿತ್ಪಶ್ಯತಿ, ಅನನ್ವಾಗತಃ ತೇನ ಭವತಿ — ಅಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ । ನನು ದೃಷ್ಟ್ವೈವೇತಿ ಕಥಮವಧಾರ್ಯತೇ ? ಕರೋತಿ ಚ ತತ್ರ ಪುಣ್ಯಪಾಪೇ ; ತತ್ಫಲಂ ಚ ಪಶ್ಯತಿ — ನ, ಕಾರಕಾವಭಾಸಕತ್ವೇನ ಕರ್ತೃತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ ;
‘ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೬) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅವಭಾಸಿತಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ವ್ಯವಹರತಿ ; ತೇನ ಅಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಮುಪಚರ್ಯತೇ, ನ ಸ್ವತಃ ಕರ್ತೃತ್ವಮ್ ; ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ — ಬುದ್ಧ್ಯಾದ್ಯುಪಾಧಿಕೃತಮೇವ ನ ಸ್ವತಃ ; ಇಹ ತು ಪರಮಾರ್ಥಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಉಪಾಧಿನಿರಪೇಕ್ಷ ಉಚ್ಯತೇ — ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ ನ ಕೃತ್ವೇತಿ ; ತೇನ ನ ಪೂರ್ವಾಪರವ್ಯಾಘಾತಾಶಂಕಾ, ಯಸ್ಮಾತ್ ನಿರುಪಾಧಿಕಃ ಪರಮಾರ್ಥತೋ ನ ಕರೋತಿ, ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ಕ್ರಿಯಾಫಲೇನ ; ತಥಾ ಚ ಭಗವತೋಕ್ತಮ್ —
‘ಅನಾದಿತ್ವಾನ್ನಿರ್ಗುಣತ್ವಾತ್ಪರಮಾತ್ಮಾಯಮವ್ಯಯಃ । ಶರೀರಸ್ಥೋಽಪಿ ಕೌಂತೇಯ ನ ಕರೋತಿ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೧೧) ಇತಿ । ತಥಾ ಸಹಸ್ರದಾನಂ ತು ಕಾಮಪ್ರವಿವೇಕಸ್ಯ ದರ್ಶಿತತ್ವಾತ್ । ತಥಾ ‘ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನೇ’ ‘ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಬುದ್ಧಾಂತೇ’ ಇತ್ಯೇತಾಭ್ಯಾಂ ಕಂಡಿಕಾಭ್ಯಾಮ್ ಅಸಂಗತೈವ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಾ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಬುದ್ಧಾಂತೇ ಕೃತೇನ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಂ ಗತಃ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ಅಸಂಬದ್ಧೋ ಭವತಿ ಸ್ತೈನ್ಯಾದಿಕಾರ್ಯಾದರ್ಶನಾತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ತ್ರಿಷ್ವಪಿ ಸ್ಥಾನೇಷು ಸ್ವತಃ ಅಸಂಗ ಏವ ಅಯಮ್ ; ಅತಃ ಅಮೃತಃ ಸ್ಥಾನತ್ರಯಧರ್ಮವಿಲಕ್ಷಣಃ । ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಾಯೈವ, ಸಂಪ್ರಸಾದಾಯೇತ್ಯರ್ಥಃ — ದರ್ಶನವೃತ್ತೇಃ ಸ್ವಪ್ನಸ್ಯ ಸ್ವಪ್ನಶಬ್ದೇನ ಅಭಿಧಾನದರ್ಶನಾತ್ , ಅಂತಶಬ್ದೇನ ಚ ವಿಶೇಷಣೋಪಪತ್ತೇಃ ;
‘ಏತಸ್ಮಾ ಅಂತಾಯ ಧಾವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೯) ಇತಿ ಚ ಸುಷುಪ್ತಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ । ಯದಿ ಪುನಃ ಏವಮುಚ್ಯತೇ —
‘ಸ್ವಪ್ನಾಂತೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೪) ‘ಏತಾವುಭಾವಂತಾವನುಸಂಚರತಿ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಂ ಚ ಬುದ್ಧಾಂತಂ ಚ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೮) ಇತಿ ದರ್ಶನಾತ್ , ‘ಸ್ವಪ್ನಾಂತಾಯೈವ’ ಇತ್ಯತ್ರಾಪಿ ದರ್ಶನವೃತ್ತಿರೇವ ಸ್ವಪ್ನ ಉಚ್ಯತ ಇತಿ — ತಥಾಪಿ ನ ಕಿಂಚಿದ್ದುಷ್ಯತಿ ; ಅಸಂಗತಾ ಹಿ ಸಿಷಾಧಯಿಷಿತಾ ಸಿಧ್ಯತ್ಯೇವ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಜಾಗರಿತೇ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ಚ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಮಾಗತಃ, ನ ಜಾಗರಿತದೋಷೇಣಾನುಗತೋ ಭವತಿ ॥
ಏವಮ್ ಅಯಂ ಪುರುಷ ಆತ್ಮಾ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಕಾರ್ಯಕರಣವಿಲಕ್ಷಣಃ ತತ್ಪ್ರಯೋಜಕಾಭ್ಯಾಂ ಕಾಮಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ವಿಲಕ್ಷಣಃ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಅಸಂಗೋ ಹ್ಯಯಂ ಪುರುಷಃ, ಅಸಂಗತ್ವಾತ್ — ಇತ್ಯಯಮರ್ಥಃ
‘ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸಂಪ್ರಸಾದೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೫) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಭಿಸ್ತಿಸೃಭಿಃ ಕಂಡಿಕಾಭಿಃ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಃ ; ತತ್ರ ಅಸಂಗತೈವ ಆತ್ಮನಃ ಕುತಃ — ಯಸ್ಮಾತ್ , ಜಾಗರಿತಾತ್ ಸ್ವಪ್ನಮ್ , ಸ್ವಪ್ನಾಚ್ಚ ಸಂಪ್ರಸಾದಮ್ , ಸಂಪ್ರಸಾದಾಚ್ಚ ಪುನಃ ಸ್ವಪ್ನಮ್ , ಕ್ರಮೇಣ ಬುದ್ಧಾಂತಂ ಜಾಗರಿತಮ್ , ಬುದ್ಧಾಂತಾಚ್ಚ ಪುನಃ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಮ್ — ಇತ್ಯೇವಮ್ ಅನುಕ್ರಮಸಂಚಾರೇಣ ಸ್ಥಾನತ್ರಯಸ್ಯ ವ್ಯತಿರೇಕಃ ಸಾಧಿತಃ । ಪೂರ್ವಮಪ್ಯುಪನ್ಯಸ್ತೋಽಯಮರ್ಥಃ
‘ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವೇಮಂ ಲೋಕಮತಿಕ್ರಾಮತಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ — ತಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯ, ಕೇವಲಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಮಾತ್ರಮವಶಿಷ್ಟಮ್ , ತದ್ವಕ್ಷ್ಯಾಮೀತ್ಯಾರಭ್ಯತೇ —
ತದ್ಯಥಾ ಮಹಾಮತ್ಸ್ಯ ಉಭೇ ಕೂಲೇ ಅನುಸಂಚರತಿ ಪೂರ್ವಂ ಚಾಪರಂ ಚೈವಮೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಏತಾವುಭಾವಂತಾವನುಸಂಚರತಿ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಂ ಚ ಬುದ್ಧಾಂತಂ ಚ ॥ ೧೮ ॥
ತತ್ ತತ್ರ ಏತಸ್ಮಿನ್ , ಯಥಾ — ಪ್ರದರ್ಶಿತೇಽರ್ಥೇ ದೃಷ್ಟಾಂತೋಽಯಮುಪಾದೀಯತೇ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಮಹಾಮತ್ಸ್ಯಃ, ಮಹಾಂಶ್ಚಾಸೌ ಮತ್ಸ್ಯಶ್ಚ, ನಾದೇಯೇನ ಸ್ರೋತಸಾ ಅಹಾರ್ಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಸ್ರೋತಶ್ಚ ವಿಷ್ಟಂಭಯತಿ, ಸ್ವಚ್ಛಂದಚಾರೀ, ಉಭೇ ಕೂಲೇ ನದ್ಯಾಃ ಪೂರ್ವಂ ಚ ಅಪರಂ ಚ ಅನುಕ್ರಮೇಣ ಸಂಚರತಿ ; ಸಂಚರನ್ನಪಿ ಕೂಲದ್ವಯಂ ತನ್ಮಧ್ಯವರ್ತಿನಾ ಉದಕಸ್ರೋತೋವೇಗೇನ ನ ಪರವಶೀ ಕ್ರಿಯತೇ — ಏವಮೇವ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಏತೌ ಉಭೌ ಅಂತೌ ಅನುಸಂಚರತಿ ; ಕೌ ತೌ ? ಸ್ವಪ್ನಾಂತಂ ಚ ಬುದ್ಧಾಂತಂ ಚ । ದೃಷ್ಟಾಂತಪ್ರದರ್ಶನಫಲಂ ತು — ಮೃತ್ಯುರೂಪಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಸಹ ತತ್ಪ್ರಯೋಜಕಾಭ್ಯಾಂ ಕಾಮಕರ್ಮಭ್ಯಾಮ್ ಅನಾತ್ಮಧರ್ಮಃ ; ಅಯಂ ಚ ಆತ್ಮಾ ಏತಸ್ಮಾದ್ವಿಲಕ್ಷಣಃ — ಇತಿ ವಿಸ್ತರತೋ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ॥
ಅತ್ರ ಚ ಸ್ಥಾನತ್ರಯಾನುಸಂಚಾರೇಣ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ ಆತ್ಮನಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ಕಾಮಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ವಿವಿಕ್ತತಾ ಉಕ್ತಾ ; ಸ್ವತಃ ನಾಯಂ ಸಂಸಾರಧರ್ಮವಾನ್ , ಉಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತಮೇವ ತು ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಿತ್ವಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಧ್ಯಾರೋಪಿತಮ್ — ಇತ್ಯೇಷ ಸಮುದಾಯಾರ್ಥ ಉಕ್ತಃ । ತತ್ರ ಚ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಸುಷುಪ್ತಸ್ಥಾನಾನಾಂ ತ್ರಯಾಣಾಂ ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣರೂಪಃ ಉಕ್ತಃ, ನ ಪುಂಜೀಕೃತ್ಯ ಏಕತ್ರ ದರ್ಶಿತಃ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಜಾಗರಿತೇ ಸಸಂಗಃ ಸಮೃತ್ಯುಃ ಸಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯತೇ ಅವಿದ್ಯಯಾ ; ಸ್ವಪ್ನೇ ತು ಕಾಮಸಂಯುಕ್ತಃ ಮೃತ್ಯುರೂಪವಿನಿರ್ಮುಕ್ತ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ; ಸುಷುಪ್ತೇ ಪುನಃ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ಅಸಂಗೋ ಭವತೀತಿ ಅಸಂಗತಾಪಿ ದೃಶ್ಯತೇ ; ಏಕವಾಕ್ಯತಯಾ ತು ಉಪಸಂಹ್ರಿಯಮಾಣಂ ಫಲಂ ನಿತ್ಯಮುಕ್ತಬುದ್ಧಶುದ್ಧಸ್ವಭಾವತಾ ಅಸ್ಯ ನ ಏಕತ್ರ ಪುಂಜೀಕೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶಿತೇತಿ, ತತ್ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಕಂಡಿಕಾ ಆರಭ್ಯತೇ । ಸುಷುಪ್ತೇ ಹಿ ಏವಂರೂಪತಾ ಅಸ್ಯ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾ
‘ತದ್ವಾ ಅಸ್ಯೈತದತಿಚ್ಛಂದಾ ಅಪಹತಪಾಪ್ಮಾಭಯಂ ರೂಪಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೧) ಇತಿ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಏವಂರೂಪಂ ವಿಲಕ್ಷಣಮ್ , ಸುಷುಪ್ತಂ ಪ್ರವಿವಿಕ್ಷತಿ ; ತತ್ ಕಥಮಿತಿ ಆಹ — ದೃಷ್ಟಾಂತೇನ ಅಸ್ಯ ಅರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರಕಟೀಭಾವೋ ಭವತೀತಿ ತತ್ರ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಉಪಾದೀಯತೇ —
ತದ್ಯಥಾಸ್ಮಿನ್ನಾಕಾಶೇ ಶ್ಯೇನೋ ವಾ ಸುಪರ್ಣೋ ವಾ ವಿಪರಿಪತ್ಯ ಶ್ರಾಂತಃ ಸಂಹತ್ಯ ಪಕ್ಷೌ ಸಂಲಯಾಯೈವ ಧ್ರಿಯತ ಏವಮೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಏತಸ್ಮಾ ಅಂತಾಯ ಧಾವತಿ ಯತ್ರ ಸುಪ್ತೋ ನ ಕಂಚನ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ ನ ಕಂಚನ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ॥ ೧೯ ॥
ತತ್ ಯಥಾ — ಅಸ್ಮಿನ್ನಾಕಾಶೇ ಭೌತಿಕೇ ಶ್ಯೇನೋ ವಾ ಸುಪರ್ಣೋ ವಾ, ಸುಪರ್ಣಶಬ್ದೇನ ಕ್ಷಿಪ್ರಃ ಶ್ಯೇನ ಉಚ್ಯತೇ, ಯಥಾ ಆಕಾಶೇಽಸ್ಮಿನ್ ವಿಹೃತ್ಯ ವಿಪರಿಪತ್ಯ ಶ್ರಾಂತಃ ನಾನಾಪರಿಪತನಲಕ್ಷಣೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಪರಿಖಿನ್ನಃ, ಸಂಹತ್ಯ ಪಕ್ಷೌ ಸಂಗಮಯ್ಯ ಸಂಪ್ರಸಾರ್ಯ ಪಕ್ಷೌ, ಸಮ್ಯಕ್ ಲೀಯತೇ ಅಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ಸಂಲಯಃ, ನೀಡಃ ನೀಡಾಯೈವ, ಧ್ರಿಯತೇ ಸ್ವಾತ್ಮನೈವ ಧಾರ್ಯತೇ ಸ್ವಯಮೇವ ; ಯಥಾ ಅಯಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ, ಏವಮೇವ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ, ಏತಸ್ಮಾ ಏತಸ್ಮೈ, ಅಂತಾಯ ಧಾವತಿ । ಅಂತಶಬ್ದವಾಚ್ಯಸ್ಯ ವಿಶೇಷಣಮ್ — ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ ಅಂತೇ ಸುಪ್ತಃ, ನ ಕಂಚನ ನ ಕಂಚಿದಪಿ, ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ ; ತಥಾ ನ ಕಂಚನ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ । ‘ನ ಕಂಚನ ಕಾಮಮ್’ ಇತಿ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತಯೋಃ ಅವಿಶೇಷೇಣ ಸರ್ವಃ ಕಾಮಃ ಪ್ರತಿಷಿಧ್ಯತೇ, ‘ಕಂಚನ’ ಇತ್ಯವಿಶೇಷಿತಾಭಿಧಾನಾತ್ ; ತಥಾ ‘ನ ಕಂಚನ ಸ್ವಪ್ನಮ್’ ಇತಿ — ಜಾಗರಿತೇಽಪಿ ಯತ್ ದರ್ಶನಮ್ , ತದಪಿ ಸ್ವಪ್ನಂ ಮನ್ಯತೇ ಶ್ರುತಿಃ, ಅತ ಆಹ — ನ ಕಂಚನ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯತೀತಿ ; ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಮ್
‘ತಸ್ಯ ತ್ರಯ ಆವಸಥಾಸ್ತ್ರಯಃ ಸ್ವಪ್ನಾಃ’ (ಐ. ಉ. ೧ । ೩ । ೧೨) ಇತಿ । ಯಥಾ ದೃಷ್ಟಾಂತೇ ಪಕ್ಷಿಣಃ ಪರಿಪತನಜಶ್ರಮಾಪನುತ್ತಯೇ ಸ್ವನೀಡೋಪಸರ್ಪಣಮ್ , ಏವಂ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಯೋಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಯೋಗಜಕ್ರಿಯಾಫಲೈಃ ಸಂಯುಜ್ಯಮಾನಸ್ಯ, ಪಕ್ಷಿಣಃ ಪರಿಪತನಜ ಇವ, ಶ್ರಮೋ ಭವತಿ ; ತಚ್ಛ್ರಮಾಪನುತ್ತಯೇ ಸ್ವಾತ್ಮನೋ ನೀಡಮ್ ಆಯತನಂ ಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮವಿಲಕ್ಷಣಂ ಸರ್ವಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾಯಾಸಶೂನ್ಯಂ ಸ್ವಮಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ॥
ಯದಿ ಅಸ್ಯ ಅಯಂ ಸ್ವಭಾವಃ — ಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮಶೂನ್ಯತಾ, ಪರೋಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತಂ ಚ ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಧರ್ಮಿತ್ವಮ್ ; ಯನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಚ ಅಸ್ಯ ಪರೋಪಾಧಿಕೃತಂ ಸಂಸಾರಧರ್ಮಿತ್ವಮ್ , ಸಾ ಚ ಅವಿದ್ಯಾ — ತಸ್ಯಾ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಕಿಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಮ್ , ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಕಾಮಕರ್ಮಾದಿವತ್ ಆಗಂತುಕತ್ವಮ್ ; ಯದಿ ಚ ಆಗಂತುಕತ್ವಮ್ , ತತೋ ವಿಮೋಕ್ಷ ಉಪಪದ್ಯತೇ ; ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ಆಗಂತುಕತ್ವೇ ಕಾ ಉಪಪತ್ತಿಃ, ಕಥಂ ವಾ ನ ಆತ್ಮಧರ್ಮಃ ಅವಿದ್ಯೇತಿ — ಸರ್ವಾನರ್ಥಬೀಜಭೂತಾಯಾ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸತತ್ತ್ವಾವಧಾರಣಾರ್ಥಂ ಪರಾ ಕಂಡಿಕಾ ಆರಭ್ಯತೇ —
ತಾ ವಾ ಅಸ್ಯೈತಾ ಹಿತಾ ನಾಮ ನಾಡ್ಯೋ ಯಥಾ ಕೇಶಃ ಸಹಸ್ರಧಾ ಭಿನ್ನಸ್ತಾವತಾಣಿಮ್ನಾ ತಿಷ್ಠಂತಿ ಶುಕ್ಲಸ್ಯ ನೀಲಸ್ಯ ಪಿಂಗಲಸ್ಯ ಹರಿತಸ್ಯ ಲೋಹಿತಸ್ಯ ಪೂರ್ಣಾ ಅಥ ಯತ್ರೈನಂ ಘ್ನಂತೀವ ಜಿನಂತೀವ ಹಸ್ತೀವ ವಿಚ್ಛಾಯಯತಿ ಗರ್ತಮಿವಪತತಿ ಯದೇವ ಜಾಗ್ರದ್ಭಯಂ ಪಶ್ಯತಿ ತದತ್ರಾವಿದ್ಯಯಾ ಮನ್ಯತೇಽಥ ಯತ್ರ ದೇವ ಇವ ರಾಜೇವಾಹಮೇವೇದಂ ಸರ್ವೋಽಸ್ಮೀತಿ ಮನ್ಯತೇ ಸೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ ॥ ೨೦ ॥
ತಾಃ ವೈ, ಅಸ್ಯ ಶಿರಃಪಾಣ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ, ಏತಾಃ ಹಿತಾ ನಾಮ ನಾಡ್ಯಃ, ಯಥಾ ಕೇಶಃ ಸಹಸ್ರಧಾ ಭಿನ್ನಃ, ತಾವತಾ ತಾವತ್ಪರಿಮಾಣೇನ ಅಣಿಮ್ನಾ ಅಣುತ್ವೇನ ತಿಷ್ಠಂತಿ ; ತಾಶ್ಚ ಶುಕ್ಲಸ್ಯ ರಸಸ್ಯ ನೀಲಸ್ಯ ಪಿಂಗಲಸ್ಯ ಹರಿತಸ್ಯ ಲೋಹಿತಸ್ಯ ಪೂರ್ಣಾಃ, ಏತೈಃ ಶುಕ್ಲತ್ವಾದಿಭಿಃ ರಸವಿಶೇಷೈಃ ಪೂರ್ಣಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏತೇ ಚ ರಸಾನಾಂ ವರ್ಣವಿಶೇಷಾಃ ವಾತಪಿತ್ತಶ್ಲೇಷ್ಮಣಾಮಿತರೇತರಸಂಯೋಗವೈಷಮ್ಯವಿಶೇಷಾತ್ ವಿಚಿತ್ರಾ ಬಹವಶ್ಚ ಭವಂತಿ । ತಾಸು ಏವಂವಿಧಾಸು ನಾಡೀಷು ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಸು ವಾಲಾಗ್ರಸಹಸ್ರಭೇದಪರಿಮಾಣಾಸು ಶುಕ್ಲಾದಿರಸಪೂರ್ಣಾಸು ಸಕಲದೇಹವ್ಯಾಪಿನೀಷು ಸಪ್ತದಶಕಂ ಲಿಂಗಂ ವರ್ತತೇ ; ತದಾಶ್ರಿತಾಃ ಸರ್ವಾ ವಾಸನಾ ಉಚ್ಚಾವಚಸಂಸಾರಧರ್ಮಾನುಭವಜನಿತಾಃ ; ತತ್ ಲಿಂಗಂ ವಾಸನಾಶ್ರಯಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮತ್ವಾತ್ ಸ್ವಚ್ಛಂ ಸ್ಫಟಿಕಮಣಿಕಲ್ಪಂ ನಾಡೀಗತರಸೋಪಾಧಿಸಂಸರ್ಗವಶಾತ್ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಪ್ರೇರಿತೋದ್ಭೂತವೃತ್ತಿವಿಶೇಷಂ ಸ್ತ್ರೀರಥಹಸ್ತ್ಯಾದ್ಯಾಕಾರವಿಶೇಷೈರ್ವಾಸನಾಭಿಃ ಪ್ರತ್ಯವಭಾಸತೇ ; ಅಥ ಏವಂ ಸತಿ, ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಕೇಚನ ಶತ್ರವಃ ಅನ್ಯೇ ವಾ ತಸ್ಕರಾಃ ಮಾಮಾಗತ್ಯ ಘ್ನಂತಿ — ಇತಿ ಮೃಷೈವ ವಾಸನಾನಿಮಿತ್ತಃ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಅವಿದ್ಯಾಖ್ಯಃ ಜಾಯತೇ, ತದೇತದುಚ್ಯತೇ — ಏನಂ ಸ್ವಪ್ನದೃಶಂ ಘ್ನಂತೀವೇತಿ ; ತಥಾ ಜಿನಂತೀವ ವಶೀಕುರ್ವಂತೀವ ; ನ ಕೇಚನ ಘ್ನಂತಿ, ನಾಪಿ ವಶೀಕುರ್ವಂತಿ, ಕೇವಲಂ ತು ಅವಿದ್ಯಾವಾಸನೋದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಂ ಭ್ರಾಂತಿಮಾತ್ರಮ್ ; ತಥಾ ಹಸ್ತೀವೈನಂ ವಿಚ್ಛಾಯಯತಿ ವಿಚ್ಛಾದಯತಿ ವಿದ್ರಾವಯತಿ ಧಾವಯತೀವೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಗರ್ತಮಿವ ಪತತಿ — ಗರ್ತಂ ಜೀರ್ಣಕೂಪಾದಿಕಮಿವ ಪತಂತಮ್ ಆತ್ಮಾನಮುಪಲಕ್ಷಯತಿ ; ತಾದೃಶೀ ಹಿ ಅಸ್ಯ ಮೃಷಾ ವಾಸನಾ ಉದ್ಭವತಿ ಅತ್ಯಂತನಿಕೃಷ್ಟಾ ಅಧರ್ಮೋದ್ಭಾಸಿತಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯಾಶ್ರಯಾ, ದುಃಖರೂಪತ್ವಾತ್ । ಕಿಂ ಬಹುನಾ, ಯದೇವ ಜಾಗ್ರತ್ ಭಯಂ ಪಶ್ಯತಿ ಹಸ್ತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಮ್ , ತದೇವ ಭಯರೂಪಮ್ ಅತ್ರ ಅಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನೇ ವಿನೈವ ಹಸ್ತ್ಯಾದಿರೂಪಂ ಭಯಮ್ ಅವಿದ್ಯಾವಾಸನಯಾ ಮೃಷೈವ ಉದ್ಭೂತಯಾ ಮನ್ಯತೇ । ಅಥ ಪುನಃ ಯತ್ರ ಅವಿದ್ಯಾ ಅಪಕೃಷ್ಯಮಾಣಾ ವಿದ್ಯಾ ಚೋತ್ಕೃಷ್ಯಮಾಣಾ — ಕಿಂವಿಷಯಾ ಕಿಂಲಕ್ಷಣಾ ಚೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅಥ ಪುನಃ ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ದೇವ ಇವ ಸ್ವಯಂ ಭವತಿ, ದೇವತಾವಿಷಯಾ ವಿದ್ಯಾ ಯದಾ ಉದ್ಭೂತಾ ಜಾಗರಿತಕಾಲೇ, ತದಾ ಉದ್ಭೂತಯಾ ವಾಸನಯಾ ದೇವಮಿವ ಆತ್ಮಾನಂ ಮನ್ಯತೇ ; ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ ತದುಚ್ಯತೇ — ದೇವ ಇವ, ರಾಜೇವ ರಾಜ್ಯಸ್ಥಃ ಅಭಿಷಿಕ್ತಃ, ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ ರಾಜಾ ಅಹಮಿತಿ ಮನ್ಯತೇ ರಾಜವಾಸನಾವಾಸಿತಃ । ಏವಮ್ ಅತ್ಯಂತಪ್ರಕ್ಷೀಯಮಾಣಾ ಅವಿದ್ಯಾ ಉದ್ಭೂತಾ ಚ ವಿದ್ಯಾ ಸರ್ವಾತ್ಮವಿಷಯಾ ಯದಾ, ತದಾ ಸ್ವಪ್ನೇಽಪಿ ತದ್ಭಾವಭಾವಿತಃ — ಅಹಮೇವೇದಂ ಸರ್ವೋಽಸ್ಮೀತಿ ಮನ್ಯತೇ ; ಸ ಯಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ, ಸೋಽಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ ಪರಮ ಆತ್ಮಭಾವಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಃ । ಯತ್ತು ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಾದರ್ವಾಕ್ ವಾಲಾಗ್ರಮಾತ್ರಮಪಿ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ದೃಶ್ಯತೇ — ನಾಹಮಸ್ಮೀತಿ, ತದವಸ್ಥಾ ಅವಿದ್ಯಾ ; ತಯಾ ಅವಿದ್ಯಯಾ ಯೇ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಾಃ ಅನಾತ್ಮಭಾವಾ ಲೋಕಾಃ, ತೇ ಅಪರಮಾಃ ಸ್ಥಾವರಾಂತಾಃ ; ತಾನ್ ಸಂವ್ಯವಹಾರವಿಷಯಾನ್ ಲೋಕಾನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಅಯಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಸಮಸ್ತೋಽನಂತರೋಽಬಾಹ್ಯಃ, ಸೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಪಕೃಷ್ಯಮಾಣಾಯಾಮ್ ಅವಿದ್ಯಯಾಮ್ , ವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಚ ಕಾಷ್ಠಂ ಗತಾಯಾಮ್ , ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವೋ ಮೋಕ್ಷಃ, ಯಥಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಂ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ತದ್ವತ್ , ವಿದ್ಯಾಫಲಮ್ ಉಪಲಭ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಮಪ್ಯುತ್ಕೃಷ್ಯಮಾಣಾಯಾಮ್ , ತಿರೋಧೀಯಮಾನಾಯಾಂ ಚ ವಿದ್ಯಾಯಾಮ್ , ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಫಲಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ ಏವೋಪಲಭ್ಯತೇ — ‘ಅಥ ಯತ್ರೈನಂ ಘ್ನಂತೀವ ಜಿನಂತೀವ’ ಇತಿ । ತೇ ಏತೇ ವಿದ್ಯಾವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯೇ, ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾತ್ಮಭಾವಶ್ಚ ; ವಿದ್ಯಯಾ ಶುದ್ಧಯಾ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಭವತಿ ; ಅವಿದ್ಯಯಾ ಚ ಅಸರ್ವೋ ಭವತಿ ; ಅನ್ಯತಃ ಕುತಶ್ಚಿತ್ಪ್ರವಿಭಕ್ತೋ ಭವತಿ ; ಯತಃ ಪ್ರವಿಭಕ್ತೋ ಭವತಿ, ತೇನ ವಿರುಧ್ಯತೇ ; ವಿರುದ್ಧತ್ವಾತ್ ಹನ್ಯತೇ ಜೀಯತೇ ವಿಚ್ಛಾದ್ಯತೇ ಚ ; ಅಸರ್ವವಿಷಯತ್ವೇ ಚ ಭಿನ್ನತ್ವಾತ್ ಏತದ್ಭವತಿ ; ಸಮಸ್ತಸ್ತು ಸನ್ ಕುತೋ ಭಿದ್ಯತೇ, ಯೇನ ವಿರುಧ್ಯೇತ ; ವಿರೋಧಾಭಾವೇ, ಕೇನ ಹನ್ಯತೇ ಜೀಯತೇ ವಿಚ್ಛಾದ್ಯತೇ ಚ । ಅತ ಇದಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸತತ್ತ್ವಮುಕ್ತಂ ಭವತಿ — ಸರ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಸಂತಮ್ ಅಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವೇನ ಗ್ರಾಹಯತಿ, ಆತ್ಮನಃ ಅನ್ಯತ್ ವಸ್ತ್ವಂತರಮ್ ಅವಿದ್ಯಮಾನಂ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಯತಿ, ಆತ್ಮಾನಮ್ ಅಸರ್ವಮಾಪಾದಯತಿ ; ತತಸ್ತದ್ವಿಷಯಃ ಕಾಮೋ ಭವತಿ ; ಯತೋ ಭಿದ್ಯತೇ ಕಾಮತಃ, ಕ್ರಿಯಾಮುಪಾದತ್ತೇ, ತತಃ ಫಲಮ್ — ತದೇತದುಕ್ತಮ್ । ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ಚ
‘ಯತ್ರ ಹಿ ದ್ವೈತಮಿವ ಭವತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ಪಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪),
(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ಇತ್ಯಾದಿ । ಇದಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸತತ್ತ್ವಂ ಸಹ ಕಾರ್ಯೇಣ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ ; ವಿದ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ಕಾರ್ಯಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಪ್ರದರ್ಶಿತಃ ಅವಿದ್ಯಾಯಾ ವಿಪರ್ಯಯೇಣ । ಸಾ ಚಾವಿದ್ಯಾ ನ ಆತ್ಮನಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೋ ಧರ್ಮಃ — ಯಸ್ಮಾತ್ ವಿದ್ಯಾಯಾಮುತ್ಕೃಷ್ಯಮಾಣಾಯಾಂ ಸ್ವಯಮಪಚೀಯಮಾನಾ ಸತೀ, ಕಾಷ್ಠಾಂ ಗತಾಯಾಂ ವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಪರಿನಿಷ್ಠಿತೇ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವೇ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾ ನಿವರ್ತತೇ, ರಜ್ಜ್ವಾಮಿವ ಸರ್ಪಜ್ಞಾನಂ ರಜ್ಜುನಿಶ್ಚಯೇ ; ತಚ್ಚೋಕ್ತಮ್ —
‘ಯತ್ರ ತ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಮಾತ್ಮೈವಾಭೂತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪) ಇತ್ಯಾದಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಆತ್ಮಧರ್ಮಃ ಅವಿದ್ಯಾ ; ನ ಹಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಸ್ಯೋಚ್ಛಿತ್ತಿಃ ಕದಾಚಿದಪ್ಯುಪಪದ್ಯತೇ, ಸವಿತುರಿವ ಔಷ್ಣ್ಯಪ್ರಕಾಶಯೋಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯಾ ಮೋಕ್ಷ ಉಪಪದ್ಯತೇ ॥
ತದ್ವಾ ಅಸ್ಯೈತದತಿಚ್ಛಂದಾ ಅಪಹತಪಾಪ್ಮಾಭಯಂ ರೂಪಮ್ । ತದ್ಯಥಾ ಪ್ರಿಯಯಾ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತೋ ನ ಬಾಹ್ಯಂ ಕಿಂಚನ ವೇದ ನಾಂತರಮೇವಮೇವಾಯಂ ಪುರುಷಃ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತೋ ನ ಬಾಹ್ಯಂ ಕಿಂಚನ ವೇದ ನಾಂತರಂ ತದ್ವಾ ಅಸ್ಯೈತದಾಪ್ತಕಾಮಮಾತ್ಮಕಾಮಮಕಾಮಂ ರೂಪಂ ಶೋಕಾಂತರಮ್ ॥ ೨೧ ॥
ಇದಾನೀಂ ಯೋಽಸೌ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವೋ ಮೋಕ್ಷಃ ವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಶೂನ್ಯಮ್ , ಸ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತೋ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ, ಯತ್ರ ಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕರ್ಮಾಣಿ ನ ಸಂತಿ । ತತ್ ಏತತ್ ಪ್ರಸ್ತುತಮ್ —
‘ಯತ್ರ ಸುಪ್ತೋ ನ ಕಂಚನ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ ನ ಕಂಚನ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೯) ಇತಿ, ತದೇತತ್ ವೈ ಅಸ್ಯ ರೂಪಮ್ — ಯಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ
‘ಸೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತ್ಯುಕ್ತಃ — ತತ್ ; ಅತಿಚ್ಛಂದಾ ಅತಿಚ್ಛಂದಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ರೂಪಪರತ್ವಾತ್ ; ಛಂದಃ ಕಾಮಃ, ಅತಿಗತಃ ಛಂದಃ ಯಸ್ಮಾದ್ರೂಪಾತ್ ತತ್ ಅತಿಚ್ಛಂದಂ ರೂಪಮ್ ; ಅನ್ಯೋಽಸೌ ಸಾಂತಃ ಛಂದಃಶಬ್ದಃ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾದಿಚ್ಛಂದೋವಾಚೀ ; ಅಯಂ ತು ಕಾಮವಚನಃ, ಅತಃ ಸ್ವರಾಂತ ಏವ ; ತಥಾಪಿ ‘ಅತಿಚ್ಛಂದಾ’ ಇತಿ ಪಾಠಃ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಧರ್ಮೋ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ ; ಅಸ್ತಿ ಚ ಲೋಕೇ ಕಾಮವಚನಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಛಂದಶಬ್ದಃ ‘ಸ್ವಚ್ಛಂದಃ’ ‘ಪರಚ್ಛಂದಃ’ ಇತ್ಯಾದೌ ; ಅತಃ ‘ಅತಿಚ್ಛಂದಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮ್ ಉಪನೇಯಮ್ , ಕಾಮವರ್ಜಿತಮೇತದ್ರೂಪಮಿತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಅರ್ಥೇ ತಥಾ ಅಪಹತಪಾಪ್ಮ — ಪಾಪ್ಮಶಬ್ದೇನ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾವುಚ್ಯೇತೇ,
‘ಪಾಪ್ಮಭಿಃ ಸಂಸೃಜ್ಯತೇ’‘ಪಾಪ್ಮನೋ ವಿಜಹಾತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೮) ಇತ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ ; ಅಪಹತಪಾಪ್ಮ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮವರ್ಜಿತಮಿತ್ಯೇತತ್ । ಕಿಂಚ, ಅಭಯಮ್ — ಭಯಂ ಹಿ ನಾಮ ಅವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯಮ್ ,
‘ಅವಿದ್ಯಯಾ ಭಯಂ ಮನ್ಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತಿ ಹ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತತ್ ಕಾರ್ಯದ್ವಾರೇಣ ಕಾರಣಪ್ರತಿಷೇಧೋಽಯಮ್ ; ಅಭಯಂ ರೂಪಮಿತಿ ಅವಿದ್ಯಾವರ್ಜಿತಮಿತ್ಯೇತತ್ । ಯದೇತತ್ ವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ, ತದೇತತ್ ಅತಿಚ್ಛಂದಾಪಹತಪಾಪ್ಮಾಭಯಂ ರೂಪಮ್ — ಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮವರ್ಜಿತಮ್ , ಅತಃ ಅಭಯಂ ರೂಪಮ್ ಏತತ್ । ಇದಂ ಚ ಪೂರ್ವಮೇವೋಪನ್ಯಸ್ತಮ್ ಅತೀತಾನಂತರಬ್ರಾಹ್ಮಣಸಮಾಪ್ತೌ
‘ಅಭಯಂ ವೈ ಜನಕ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೨ । ೪) ಇತ್ಯಾಗಮತಃ ; ಇಹ ತು ತರ್ಕತಃ ಪ್ರಪಂಚಿತಂ ದರ್ಶಿತಾಗಮಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯದಾರ್ಢ್ಯಾಯ । ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಸ್ವಯಂ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಃ ಸರ್ವಂ ಸ್ವೇನ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅವಭಾಸಯತಿ — ಸ ಯತ್ತತ್ರ ಕಿಂಚಿತ್ಪಶ್ಯತಿ, ರಮತೇ, ಚರತಿ, ಜಾನಾತಿ ಚೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಸ್ಥಿತಂ ಚೈತತ್ ನ್ಯಾಯತಃ ನಿತ್ಯಂ ಸ್ವರೂಪಂ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮಾತ್ಮನಃ । ಸಃ ಯದ್ಯಾತ್ಮಾ ಅತ್ರ ಅವಿನಷ್ಟಃ ಸ್ವೇನೈವ ರೂಪೇಣ ವರ್ತತೇ, ಕಸ್ಮಾತ್ ಅಯಮ್ — ಅಹಮಸ್ಮೀತ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ವಾ, ಬಹಿರ್ವಾ — ಇಮಾನಿ ಭೂತಾನೀತಿ, ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಯೋರಿವ, ನ ಜಾನಾತಿ — ಇತ್ಯತ್ರ ಉಚ್ಯತೇ ; ಶೃಣು ಅತ್ರ ಅಜ್ಞಾನಹೇತುಮ್ ; ಏಕತ್ವಮೇವ ಅಜ್ಞಾನಹೇತುಃ ; ತತ್ಕಥಮಿತಿ ಉಚ್ಯತೇ ; ದೃಷ್ಟಾಂತೇನ ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀ ಭವತಿ ವಿವಕ್ಷಿತೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯಾಹ — ತತ್ ತತ್ರ ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಪ್ರಿಯಯಾ ಇಷ್ಟಯಾ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ ಸಮ್ಯಕ್ಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ ಕಾಮಯಂತ್ಯಾ ಕಾಮುಕಃ ಸನ್ , ನ ಬಾಹ್ಯಮಾತ್ಮನಃ ಕಿಂಚನ ಕಿಂಚಿದಪಿ ವೇದ — ಮತ್ತೋಽನ್ಯದ್ವಸ್ತ್ವಿತಿ, ನ ಚ ಆಂತರಮ್ — ಅಯಮಹಮಸ್ಮಿ ಸುಖೀ ದುಃಖೀ ವೇತಿ ; ಅಪರಿಷ್ವಕ್ತಸ್ತು ತಯಾ ಪ್ರವಿಭಕ್ತೋ ಜಾನಾತಿ ಸರ್ವಮೇವ ಬಾಹ್ಯಮ್ ಆಭ್ಯಾಂತರಂ ಚ ; ಪರಿಷ್ವಂಗೋತ್ತರಕಾಲಂ ತು ಏಕತ್ವಾಪತ್ತೇಃ ನ ಜಾನಾತಿ — ಏವಮೇವ, ಯಥಾ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಃ ಭೂತಮಾತ್ರಾಸಂಸರ್ಗತಃ ಸೈಂಧವಖಿಲ್ಯವತ್ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಃ, ಜಲಾದೌ ಚಂದ್ರಾದಿಪ್ರತಿಬಿಂಬವತ್ ಕಾರ್ಯಕರಣ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ, ಸೋಽಯಂ ಪುರುಷಃ, ಪ್ರಾಜ್ಞೇನ ಪರಮಾರ್ಥೇನ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ಸ್ವೇನ ಆತ್ಮನಾ ಪರೇಣ ಜ್ಯೋತಿಷಾ, ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ ಸಮ್ಯಕ್ಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ ಏಕೀಭೂತಃ ನಿರಂತರಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ, ನ ಬಾಹ್ಯಂ ಕಿಂಚನ ವಸ್ತ್ವಂತರಮ್ , ನಾಪಿ ಆಂತರಮ್ ಆತ್ಮನಿ — ಅಯಮಹಮಸ್ಮಿ ಸುಖೀ ದುಃಖೀ ವೇತಿ ವೇದ । ತತ್ರ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವತ್ವೇ ಕಸ್ಮಾದಿಹ ನ ಜಾನಾತೀತಿ ಯದಪ್ರಾಕ್ಷೀಃ, ತತ್ರ ಅಯಂ ಹೇತುಃ ಮಯೋಕ್ತಃ ಏಕತ್ವಮ್ , ಯಥಾ ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಯೋಃ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಯೋಃ । ತತ್ರ ಅರ್ಥಾತ್ ನಾನಾತ್ವಂ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನಹೇತುರಿತ್ಯುಕ್ತಂ ಭವತಿ ; ನಾನಾತ್ವೇ ಚ ಕಾರಣಮ್ — ಆತ್ಮನೋ ವಸ್ತ್ವಂತರಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿಕಾ ಅವಿದ್ಯೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ತತ್ರ ಚ ಅವಿದ್ಯಾಯಾ ಯದಾ ಪ್ರವಿವಿಕ್ತೋ ಭವತಿ, ತದಾ ಸರ್ವೇಣ ಏಕತ್ವಮೇವ ಅಸ್ಯ ಭವತಿ ; ತತಶ್ಚ ಜ್ಞಾನಜ್ಞೇಯಾದಿಕಾರಕವಿಭಾಗೇ ಅಸತಿ, ಕುತೋ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನಪ್ರಾದುರ್ಭಾವಃ ಕಾಮೋ ವಾ ಸಂಭವತಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇ ಸ್ವರೂಪಸ್ಥ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಏವಂ ಸರ್ವೈಕತ್ವಮೇವ ಅಸ್ಯ ರೂಪಮ್ , ಅತಃ ತತ್ ವೈ ಅಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಸ್ಯ ಏತತ್ ರೂಪಮ್ ಆಪ್ತಕಾಮಮ್ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಮಸ್ತಮೇತತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಆಪ್ತಾಃ ಕಾಮಾ ಅಸ್ಮಿನ್ ರೂಪೇ ತದಿದಮ್ ಆಪ್ತಕಾಮಮ್ ; ಯಸ್ಯ ಹಿ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಃ ಕಾಮಃ, ತತ್ ಅನಾಪ್ತಕಾಮಂ ಭವತಿ, ಯಥಾ ಜಾಗರಿತಾವಸ್ಥಾಯಾಂ ದೇವದತ್ತಾದಿರೂಪಮ್ ; ನ ತ್ವಿದಂ ತಥಾ ಕುತಶ್ಚಿತ್ಪ್ರವಿಭಜ್ಯತೇ ; ಅತಃ ತತ್ ಆಪ್ತಕಾಮಂ ಭವತಿ । ಕಿಮ್ ಅನ್ಯಸ್ಮಾತ್ ವಸ್ತ್ವಂತರಾತ್ ನ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯತೇ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಆತ್ಮೈವ ತತ್ ವಸ್ತ್ವಂತರಮ್ , ಅತ ಆಹ — ನಾನ್ಯದಸ್ತಿ ಆತ್ಮನಃ ; ಕಥಮ್ ? ಯತ ಆತ್ಮಕಾಮಮ್ — ಆತ್ಮೈವ ಕಾಮಾಃ ಯಸ್ಮಿನ್ ರೂಪೇ, ಅನ್ಯತ್ರ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಾ ಇವ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ಕಾಮ್ಯಮಾನಾಃ ಯಥಾ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಯೋಃ, ತಸ್ಯ ಆತ್ಮೈವ ಅನ್ಯತ್ವಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಕಹೇತೋರವಿದ್ಯಾಯಾ ಅಭಾವಾತ್ — ಆತ್ಮಕಾಮಮ್ ; ಅತ ಏವ ಅಕಾಮಮೇತದ್ರೂಪಮ್ ಕಾಮ್ಯವಿಷಯಾಭಾವಾತ್ ; ಶೋಕಾಂತರಮ್ ಶೋಕಚ್ಛಿದ್ರಂ ಶೋಕಶೂನ್ಯಮಿತ್ಯೇತತ್ , ಶೋಕಮಧ್ಯಮಿತಿ ವಾ, ಸರ್ವಥಾಪಿ ಅಶೋಕಮೇತದ್ರೂಪಮ್ ಶೋಕವರ್ಜಿತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಅತ್ರ ಪಿತಾಪಿತಾ ಭವತಿ ಮಾತಾಮಾತಾ ಲೋಕಾ ಅಲೋಕಾ ದೇವಾ ಅದೇವಾ ವೇದಾ ಅವೇದಾಃ । ಅತ್ರ ಸ್ತೇನೋಽಸ್ತೇನೋ ಭವತಿ ಭ್ರೂಣಹಾಭ್ರೂಣಹಾ ಚಾಂಡಾಲೋಽಚಾಂಡಾಲಃ ಪೌಲ್ಕಸೋಽಪೌಲ್ಕಸಃ ಶ್ರಮಣೋಽಶ್ರಮಣಸ್ತಾಪಸೋಽತಾಪಸೋಽನನ್ವಾಗತಂ ಪುಣ್ಯೇನಾನನ್ವಾಗತಂ ಪಾಪೇನ ತೀರ್ಣೋ ಹಿ ತದಾ ಸರ್ವಾಂಛೋಕಾನ್ಹೃದಯಸ್ಯ ಭವತಿ ॥ ೨೨ ॥
ಪ್ರಕೃತಃ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕರ್ಮವಿನಿರ್ಮುಕ್ತ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ಅಸಂಗತ್ವಾದಾತ್ಮನಃ, ಆಗಂತುಕತ್ವಾಚ್ಚ ತೇಷಾಮ್ । ತತ್ರ ಏವಮಾಶಂಕಾ ಜಾಯತೇ ; ಚೈತನ್ಯಸ್ವಭಾವತ್ವೇ ಸತ್ಯಪಿ ಏಕೀಭಾವಾತ್ ನ ಜಾನಾತಿ ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಯೋರಿವ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಯೋರಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತತ್ರ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಮ್ ಏತತ್ ಉಕ್ತಮ್ — ಕಾಮಕರ್ಮಾದಿವತ್ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಮಪಿ ಅಸ್ಯ ಆತ್ಮನಾ ನ ಸ್ವಭಾವಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಂಪ್ರಸಾದೇ ನೋಪಲಭ್ಯತೇ — ಇತ್ಯಾಶಂಕಾಯಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಮ್ , ತನ್ನಿರಾಕರಣಾಯ, ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಯೋರ್ದೃಷ್ಟಾಂತೋಪಾದಾನೇನ, ವಿದ್ಯಮಾನಸ್ಯೈವ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಸ್ಯ ಸುಷುಪ್ತೇ ಅಗ್ರಹಣಮ್ ಏಕೀಭಾವಾದ್ಧೇತೋಃ, ನ ತು ಕಾಮಕರ್ಮಾದಿವತ್ ಆಗಂತುಕಮ್ — ಇತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಮಭಿಧಾಯ, ಯತ್ಪ್ರಕೃತಂ ತದೇವಾನುಪ್ರವರ್ತಯತಿ । ಅತ್ರ ಚ ಏತತ್ ಪ್ರಕೃತಮ್ — ಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕರ್ಮವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಮೇವ ತದ್ರೂಪಮ್ , ಯತ್ ಸುಷುಪ್ತೇ ಆತ್ಮನೋ ಗೃಹ್ಯತೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ ಇತಿ ; ತದೇತತ್ ಯಥಾಭೂತಮೇವಾಭಿಹಿತಮ್ — ಸರ್ವಸಂಬಂಧಾತೀತಮ್ ಏತದ್ರೂಪಮಿತಿ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ರ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸುಷುಪ್ತಸ್ಥಾನೇ ಅತಿಚ್ಛಂದಾಪಹತಪಾಪ್ಮಾಭಯಮ್ ಏತದ್ರೂಪಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ರ ಪಿತಾ ಜನಕಃ — ತಸ್ಯ ಚ ಜನಯಿತೃತ್ವಾತ್ ಯತ್ ಪಿತೃತ್ವಂ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿ, ತತ್ ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಮ್ ; ತೇನ ಚ ಕರ್ಮಣಾ ಅಯಮಸಂಬದ್ಧಃ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತಾ ಪುತ್ರಸಂಬಂಧನಿಮಿತ್ತಾತ್ಕರ್ಮಣೋ ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತತ್ವಾತ್ ಪಿತಾಪಿ ಅಪಿತಾ ಭವತಿ ; ತಥಾ ಪುತ್ರೋಽಪಿ ಪಿತುರಪುತ್ರೋ ಭವತೀತಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದ್ಗಮ್ಯತೇ ; ಉಭಯೋರ್ಹಿ ಸಂಬಂಧನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮ, ತತ್ ಅಯಮ್ ಅತಿಕ್ರಾಂತೋ ವರ್ತತೇ ;
‘ಅಪಹತಪಾಪ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೧) ಇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ । ತಥಾ ಮಾತಾ ಅಮಾತಾ ; ಲೋಕಾಃ ಕರ್ಮಣಾ ಜೇತವ್ಯಾಃ ಜಿತಾಶ್ಚ — ತತ್ಕರ್ಮಸಂಬಂಧಾಭಾವಾತ್ ಲೋಕಾಃ ಅಲೋಕಾಃ ; ತಥಾ ದೇವಾಃ ಕರ್ಮಾಂಗಭೂತಾಃ — ತತ್ಕರ್ಮಸಂಬಂಧಾತ್ಯಯಾತ್ ದೇವಾ ಅದೇವಾಃ ; ತಥಾ ವೇದಾಃ — ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಸಂಬಂಧಾಭಿಧಾಯಕಾಃ, ಮಂತ್ರಲಕ್ಷಣಾಶ್ಚ ಅಭಿಧಾಯಕತ್ವೇನ ಕರ್ಮಾಂಗಭೂತಾಃ, ಅಧೀತಾಃ ಅಧ್ಯೇತವ್ಯಾಶ್ಚ — ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಮೇವ ಸಂಬಧ್ಯಂತೇ ಪುರುಷೇಣ ; ತತ್ಕರ್ಮಾತಿಕ್ರಮಣಾತ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ವೇದಾ ಅಪಿ ಅವೇದಾಃ ಸಂಪದ್ಯಂತೇ । ನ ಕೇವಲಂ ಶುಭಕರ್ಮಸಂಬಂಧಾತೀತಃ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಅಶುಭೈರಪಿ ಅತ್ಯಂತಘೋರೈಃ ಕರ್ಮಭಿಃ ಅಸಂಬದ್ಧ ಏವಾಯಂ ವರ್ತತೇ ಇತ್ಯೇತಮರ್ಥಮಾಹ — ಅತ್ರ ಸ್ತೇನಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸುವರ್ಣಹರ್ತಾ, ಭ್ರೂಣಘ್ನಾ ಸಹ ಪಾಠಾದವಗಮ್ಯತೇ — ಸಃ ತೇನ ಘೋರೇಣ ಕರ್ಮಣಾ ಏತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತೋ ಭವತಿ, ಯೇನ ಅಯಂ ಕರ್ಮಣಾ ಮಹಾಪಾತಕೀ ಸ್ತೇನ ಉಚ್ಯತೇ । ತಥಾ ಭ್ರೂಣಹಾ ಅಭ್ರೂಣಹಾ । ತಥಾ ಚಾಂಡಾಲಃ ನ ಕೇವಲಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಪನ್ನೇನೈವ ಕರ್ಮಣಾ ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಃ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಸಹಜೇನಾಪಿ ಅತ್ಯಂತನಿಕೃಷ್ಟಜಾತಿಪ್ರಾಪಕೇಣಾಪಿ ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತ ಏವ ಅಯಮ್ ; ಚಾಂಡಾಲೋ ನಾಮ ಶೂದ್ರೇಣ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ್ಯಾಮುತ್ಪನ್ನಃ, ಚಂಡಾಲ ಏವ ಚಾಂಡಾಲಃ ; ಸಃ ಜಾತಿನಿಮಿತ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅಸಂಬದ್ಧತ್ವಾತ್ ಅಚಾಂಡಾಲೋ ಭವತಿ । ಪೌಲ್ಕಸಃ, ಪುಲ್ಕಸ ಏವ ಪೌಲ್ಕಸಃ, ಶೂದ್ರೇಣೈವ ಕ್ಷತ್ತ್ರಿಯಾಯಾಮುತ್ಪನ್ನಃ ; ಸೋಽಪಿ ಅಪುಲ್ಕಸೋ ಭವತಿ । ತಥಾ ಆಶ್ರಮಲಕ್ಷಣೈಶ್ಚ ಕರ್ಮಭಿಃ ಅಸಂಬದ್ಧೋ ಭವತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಶ್ರಮಣಃ ಪರಿವ್ರಾಟ್ — ಯತ್ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತೋ ಭವತಿ, ಸಃ ತೇನ ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತತ್ವಾತ್ ಅಶ್ರಮಣಃ ; ತಥಾ ತಾಪಸಃ ವಾನಪ್ರಸ್ಥಃ ಅತಾಪಸಃ ; ಸರ್ವೇಷಾಂ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾದೀನಾಮುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಮ್ ಉಭಯೋರ್ಗ್ರಹಣಮ್ । ಕಿಂ ಬಹುನಾ ? ಅನನ್ವಾಗತಮ್ — ನ ಅನ್ವಾಗತಮ್ ಅನನ್ವಾಗತಮ್ ಅಸಂಬದ್ಧಮಿತ್ಯೇತತ್ , ಪುಣ್ಯೇನ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತೇನ ಕರ್ಮಣಾ, ತಥಾ ಪಾಪೇನ ವಿಹಿತಾಕರಣಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಕ್ರಿಯಾಲಕ್ಷಣೇನ ; ರೂಪಪರತ್ವಾತ್ ನಪುಂಸಕಲಿಂಗಮ್ ;
‘ಅಭಯಂ ರೂಪಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೧) ಇತಿ ಹಿ ಅನುವರ್ತತೇ । ಕಿಂ ಪುನಃ ಅಸಂಬದ್ಧತ್ವೇ ಕಾರಣಮಿತಿ ತದ್ಧೇತುರುಚ್ಯತೇ — ತೀರ್ಣಃ ಅತಿಕ್ರಾಂತಃ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಏವಂರೂಪಃ, ತದಾ ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಸರ್ವಾನ್ ಶೋಕಾನ್ — ಶೋಕಾಃ ಕಾಮಾಃ ; ಇಷ್ಟವಿಷಯಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಹಿ ತದ್ವಿಷಯವಿಯೋಗೇ ಶೋಕತ್ವಮಾಪದ್ಯತೇ ; ಇಷ್ಟಂ ಹಿ ವಿಷಯಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಂ ವಿಯುಕ್ತಂ ಚ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಚಿಂತಯಾನಸ್ತದ್ಗುಣಾನ್ ಸಂತಪ್ಯತೇ ಪುರುಷಃ ; ಅತಃ ಶೋಕೋ ರತಿಃ ಕಾಮ ಇತಿ ಪರ್ಯಾಯಾಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಕಾಮಾತೀತೋ ಹಿ ಅತ್ರ ಅಯಂ ಭವತಿ —
‘ನ ಕಂಚನ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೯) ‘ಅತಿಚ್ಛಂದಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತಿ ಹ್ಯುಕ್ತಮ್ , ತತ್ಪ್ರಕ್ರಿಯಾಪತಿತೋಽಯಂ ಶೋಕಶಬ್ದಃ ಕಾಮವಚನ ಏವ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ ; ಕಾಮಶ್ಚ ಕರ್ಮಹೇತುಃ ; ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಹಿ
‘ಸ ಯಥಾಕಾಮೋ ಭವತಿ ತತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ ಯತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ ತತ್ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೫) ಇತಿ — ಅತಃ ಸರ್ವಕಾಮಾತಿತೀರ್ಣತ್ವಾತ್ ಯುಕ್ತಮುಕ್ತಮ್ ‘ಅನನ್ವಾಗತಂ ಪುಣ್ಯೇನ’ ಇತ್ಯಾದಿ । ಹೃದಯಸ್ಯ — ಹೃದಯಮಿತಿ ಪುಂಡರೀಕಾಕಾರೋ ಮಾಂಸಪಿಂಡಃ, ತತ್ಸ್ಥಮ್ ಅಂತಃಕರಣಂ ಬುದ್ಧಿಃ ಹೃದಯಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ತಾತ್ಸ್ಥ್ಯಾತ್ , ಮಂಚಕ್ರೋಶನವತ್ , ಹೃದಯಸ್ಯ ಬುದ್ಧೇಃ ಯೇ ಶೋಕಾಃ ; ಬುದ್ಧಿಸಂಶ್ರಯಾ ಹಿ ತೇ,
‘ಕಾಮಃ ಸಂಕಲ್ಪೋ ವಿಚಿಕಿತ್ಸೇತ್ಯಾದಿ — ಸರ್ವಂ ಮನ ಏವ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ಇತ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ ; ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ
‘ಕಾಮಾ ಯೇಽಸ್ಯ ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೭) ಇತಿ ; ಆತ್ಮಸಂಶ್ರಯಭ್ರಾಂತ್ಯಪನೋದಾಯ ಹಿ ಇದಂ ವಚನಮ್ ‘ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ ‘ಹೃದಯಸ್ಯ ಶೋಕಾಃ’ ಇತಿ ಚ । ಹೃದಯಕರಣಸಂಬಂಧಾತೀತಶ್ಚ ಅಯಮ್ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ
‘ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ ಮೃತ್ಯೋ ರೂಪಾಣಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ ; ಹೃದಯಕರಣಸಂಬಂಧಾತೀತತ್ವಾತ್ , ತತ್ಸಂಶ್ರಯಕಾಮಸಂಬಂಧಾತೀತೋ ಭವತೀತಿ ಯುಕ್ತತರಂ ವಚನಮ್ ॥
ಯೇ ತು ವಾದಿನಃ — ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ ಕಾಮಾ ವಾಸನಾಶ್ಚ ಹೃದಯಸಂಬಂಧಿನಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸೃಪ್ಯ ಉಪಶ್ಲಿಷ್ಯಂತಿ, ಹೃದಯವಿಯೋಗೇಽಪಿ ಚ ಅತ್ಮನಿ ಅವತಿಷ್ಠಂತೇ ಪುಟತೈಲಸ್ಥ ಇವ ಪುಷ್ಪಾದಿಗಂಧಃ — ಇತ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ ; ತೇಷಾಮ್
‘ಕಾಮಃ ಸಂಕಲ್ಪಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ‘ಹೃದಯೇ ಹ್ಯೇವ ರೂಪಾಣಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೦) ‘ಹೃದಯಸ್ಯ ಶೋಕಾಃ’ ಇತ್ಯಾದೀನಾಂ ವಚನಾನಾಮಾನರ್ಥಕ್ಯಮೇವ । ಹೃದಯಕರಣೋತ್ಪಾದ್ಯತ್ವಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ,
‘ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೭) ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ; ನ ಹಿ ಹೃದಯಸ್ಯ ಕರಣಮಾತ್ರತ್ವೇ
‘ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೭) ಇತಿ ವಚನಂ ಸಮಂಜಸಮ್ ,
‘ಹೃದಯೇ ಹ್ಯೇವ ರೂಪಾಣಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಾನಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೦) ಇತಿ ಚ । ಆತ್ಮವಿಶುದ್ಧೇಶ್ಚ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ ಹೃಚ್ಛ್ರಯಣವಚನಂ ಯಥಾರ್ಥಮೇವ ಯುಕ್ತಮ್ ;
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಚ ಶ್ರುತೇಃ ಅನ್ಯಾರ್ಥಾಸಂಭವಾತ್ । ‘ಕಾಮಾ ಯೇಽಸ್ಯ ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ಆತ್ಮಾಶ್ರಯಾ ಅಪಿ ಸಂತೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅನಾಶ್ರಿತಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ । ನ ಅತ್ರ ಆಶ್ರಯಾಂತರಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ‘ಯೇ ಹೃದಿ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಮ್ , ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಯೇ ಹೃದಿ ಅನಾಶ್ರಿತಾಃ ಕಾಮಾಃ ತಾನಪೇಕ್ಷ್ಯ ವಿಶೇಷಣಮ್ ; ಯೇ ತು ಅಪ್ರರೂಢಾ ಭವಿಷ್ಯಂತಃ ಭೂತಾಶ್ಚ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷತೋ ನಿವೃತ್ತಾಃ, ತೇ ನೈವ ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ ; ಸಂಭಾವ್ಯಂತೇ ಚ ತೇ ; ಅತೋ ಯುಕ್ತಂ ತಾನಪೇಕ್ಷ್ಯ ವಿಶೇಷಣಮ್ — ಯೇ ಪ್ರರೂಢಾ ವರ್ತಮಾನಾ ವಿಷಯೇ ತೇ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಮುಚ್ಯಂತೇ ಇತಿ । ತಥಾಪಿ ವಿಶೇಷಣಾನರ್ಥಕ್ಯಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತೇಷು ಯತ್ನಾಧಿಕ್ಯಾತ್ , ಹೇಯಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ; ಇತರಥಾ ಅಶ್ರುತಮನಿಷ್ಟಂ ಚ ಕಲ್ಪಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ ಆತ್ಮಾಶ್ರಯತ್ವಂ ಕಾಮಾನಾಮ್ ।
‘ನ ಕಂಚನ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೯) ಇತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರತಿಷೇಧಾತ್ ಆತ್ಮಾಶ್ರಯತ್ವಂ ಕಾಮಾನಾಂ ಶ್ರುತಮೇವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ,
‘ಸಧೀಃ ಸ್ವಪ್ನೋ ಭೂತ್ವಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಪರನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ ಕಾಮಾಶ್ರಯತ್ವಪ್ರಾಪ್ತೇಃ ; ಅಸಂಗವಚನಾಚ್ಚ ; ನ ಹಿ ಕಾಮಾಸ್ರಯತ್ವೇ ಅಸಂಗವಚನಮುಪಪದ್ಯತೇ ; ಸಂಗಶ್ಚ ಕಾಮ ಇತ್ಯವೋಚಾಮ ।
‘ಆತ್ಮಕಾಮಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ಆತ್ಮವಿಷಯೋಽಸ್ಯ ಕಾಮೋ ಭವತೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಕಾಮಾಭಾವಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ತಸ್ಯಾಃ । ವೈಶೇಷಿಕಾದಿತಂತ್ರನ್ಯಾಯೋಪಪನ್ನಮ್ ಆತ್ಮನಃ ಕಾಮಾದ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ,
‘ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿವಿಶೇಷಶ್ರುತಿವಿರೋಧಾತ್ ಅನಪೇಕ್ಷ್ಯಾಃ ತಾಃ ವೈಶೇಷಿಕಾದಿತಂತ್ರೋಪಪತ್ತಯಃ ; ಶ್ರುತಿವಿರೋಧೇ ನ್ಯಾಯಾಭಾಸತ್ವೋಪಗಮಾತ್ । ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಬಾಧನಾಚ್ಚ ; ಕಾಮಾದೀನಾಂ ಚ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕೇವಲದೃಶಿಮಾತ್ರವಿಷಯತ್ವಾತ್ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಂ ಸಿದ್ಧಂ ಸ್ಥಿತಂ ಚ ಬಾಧ್ಯೇತ — ಆತ್ಮಸಮವಾಯಿತ್ವೇ ದೃಶ್ಯತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ, ಚಕ್ಷುರ್ಗತವಿಶೇಷವತ್ ; ದ್ರಷ್ಟುರ್ಹಿ ದೃಶ್ಯಮ್ ಅರ್ಥಾಂತರಭೂತಮಿತಿ, ದ್ರಷ್ಟುಃ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಂ ಸಿದ್ಧಮ್ ; ತತ್ ಬಾಧಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಯದಿ ಕಾಮಾದ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಂ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯೇತ । ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವಿಪ್ರತಿಷೇಧಾಚ್ಚ — ಪರಸ್ಯ ಏಕದೇಶಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ಕಾಮಾದ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವೇ ಚ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಜಾತಂ ಕುಪ್ಯೇತ ; ಏತಚ್ಚ ವಿಸ್ತರೇಣ ಚತುರ್ಥೇಽವೋಚಾಮ ; ಮಹತಾ ಹಿ ಪ್ರಯತ್ನೇನ ಕಾಮಾದ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಕಲ್ಪನಾಃ ಪ್ರತಿಷೇದ್ಧವ್ಯಾಃ, ಆತ್ಮನಃ ಪರೇಣೈಕತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಸಿದ್ಧಯೇ ; ತತ್ಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ಪುನಃ ಕ್ರಿಯಮಾಣಾಯಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥ ಏವ ಬಾಧಿತಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಯಥಾ ಇಚ್ಛಾದೀನಾಮಾತ್ಮಧರ್ಮತ್ವಂ ಕಲ್ಪಯಂತಃ ವೈಶೇಷಿಕಾ ನೈಯಾಯಿಕಾಶ್ಚ ಉಪನಿಷಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೇನ ನ ಸಂಗಚ್ಛಂತೇ, ತಥಾ ಇಯಮಪಿ ಕಲ್ಪನಾ ಉಪನಿಷಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಬಾಧನಾತ್ ನ ಆದರಣೀಯಾ ॥
ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಯೋರಿವ ಏಕತ್ವಾತ್ ನ ಪಶ್ಯತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿರಿತಿ ಚ ; ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಂ ನಾಮ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಸ್ವಭಾವತಾ ; ಯದಿ ಹಿ ಅಗ್ನ್ಯುಷ್ಣತ್ವಾದಿವತ್ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಸ್ವಭಾವ ಆತ್ಮಾ, ಸಃ ಕಥಮ್ ಏಕತ್ವೇಽಪಿ ಹಿ ಸ್ವಭಾವಂ ಜಹ್ಯಾತ್ , ನ ಜಾನೀಯಾತ್ ? ಅಥ ನ ಜಹಾತಿ, ಕಥಮಿಹ ಸುಷುಪ್ತೇ ನ ಪಶ್ಯತಿ ? ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮೇತತ್ — ಚೈತನ್ಯಮಾತ್ಮಸ್ವಭಾವಃ, ನ ಜಾನಾತಿ ಚೇತಿ । ನ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮ್ , ಉಭಯಮಪ್ಯೇತತ್ ಉಪಪದ್ಯತ ಏವ ; ಕಥಮ್ —
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಪಶ್ಯತಿ ಪಶ್ಯನ್ವೈ ತನ್ನ ಪಶ್ಯತಿ ನ ಹಿ ದ್ರಷ್ಟುರ್ದೃಷ್ಟೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾತ್ । ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯತ್ಪಶ್ಯೇತ್ ॥ ೨೩ ॥
ಯದ್ವೈ ಸುಷುಪ್ತೇ ತತ್ ನ ಪಶ್ಯತಿ, ಪಶ್ಯನ್ವೈ ತತ್ ತತ್ರ ಪಶ್ಯನ್ನೇವ ನ ಪಶ್ಯತಿ । ಯತ್ ತತ್ರ ಸುಷುಪ್ತೇ ನ ಪಶ್ಯತೀತಿ ಜಾನೀಷೇ, ತತ್ ನ ತಥಾ ಗೃಹ್ಣೀಯಾಃ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಪಶ್ಯನ್ವೈ ಭವತಿ ತತ್ರ । ನನು ಏವಂ ನ ಪಶ್ಯತೀತಿ ಸುಷುಪ್ತೇ ಜಾನೀಮಃ, ಯತಃ ನ ಚಕ್ಷುರ್ವಾ ಮನೋ ವಾ ದರ್ಶನೇ ಕರಣಂ ವ್ಯಾಪೃತಮಸ್ತಿ ; ವ್ಯಾಪೃತೇಷು ಹಿ ದರ್ಶನಶ್ರವಣಾದಿಷು, ಪಶ್ಯತೀತಿ ವ್ಯವಹಾರೋ ಭವತಿ, ಶೃಣೋತೀತಿ ವಾ ; ನ ಚ ವ್ಯಾಪೃತಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಪಶ್ಯಾಮಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಪಶ್ಯತ್ಯೇವ ಅಯಮ್ । ನ ಹಿ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಪಶ್ಯನ್ನೇವ ಭವತಿ ; ಕಥಮ್ ? ನ — ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ದ್ರಷ್ಟುಃ ದೃಷ್ಟಿಕರ್ತುಃ ಯಾ ದೃಷ್ಟಿಃ, ತಸ್ಯಾ ದೃಷ್ಟೇಃ ವಿಪರಿಲೋಪಃ ವಿನಾಶಃ, ಸಃ ನ ವಿದ್ಯತೇ । ಯಥಾ ಅಗ್ನೇರೌಷ್ಣ್ಯಂ ಯಾವದಗ್ನಿಭಾವಿ, ತಥಾ ಅಯಂ ಚ ಆತ್ಮಾ ದ್ರಷ್ಟಾ ಅವಿನಾಶೀ, ಅತಃ ಅವಿನಾಶಿತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮನೋ ದೃಷ್ಟಿರಪಿ ಅವಿನಾಶಿನೀ, ಯಾವದ್ದ್ರಷ್ಟೃಭಾವಿನೀ ಹಿ ಸಾ । ನನು ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮಿದಮಭಿಧೀಯತೇ — ದ್ರಷ್ಟುಃ ಸಾ ದೃಷ್ಟಿಃ ನ ವಿಪರಿಲುಪ್ಯತೇ ಇತಿ ಚ ; ದೃಷ್ಟಿಶ್ಚ ದ್ರಷ್ಟ್ರಾ ಕ್ರಿಯತೇ ; ದೃಷ್ಟಿಕರ್ತೃತ್ವಾತ್ ಹಿ ದ್ರಷ್ಟೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಕ್ರಿಯಮಾಣಾ ಚ ದ್ರಷ್ಟ್ರಾ ದೃಷ್ಟಿಃ ನ ವಿಪರಿಲುಪ್ಯತ ಇತಿ ಚ ಅಶಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮ್ ; ನನು ನ ವಿಪರಿಲುಪ್ಯತೇ ಇತಿ ವಚನಾತ್ ಅವಿನಾಶಿನೀ ಸ್ಯಾತ್ , ನ, ವಚನಸ್ಯ ಜ್ಞಾಪಕತ್ವಾತ್ ; ನ ಹಿ ನ್ಯಾಯಪ್ರಾಪ್ತೋ ವಿನಾಶಃ ಕೃತಕಸ್ಯ ವಚನಶತೇನಾಪಿ ವಾರಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ, ವಚನಸ್ಯ ಯಥಾಪ್ರಾಪ್ತಾರ್ಥಜ್ಞಾಪಕತ್ವಾತ್ । ನೈಷ ದೋಷಃ, ಆದಿತ್ಯಾದಿಪ್ರಕಾಶಕತ್ವವತ್ ದರ್ಶನೋಪಪತ್ತೇಃ ; ಯಥಾ ಆದಿತ್ಯಾದಯಃ ನಿತ್ಯಪ್ರಕಾಶಸ್ವಭಾವಾ ಏವ ಸಂತಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ನಿತ್ಯೇನೈವ ಪ್ರಕಾಶೇನ ಪ್ರಕಾಶಯಂತಿ ; ನ ಹಿ ಅಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಾನಃ ಸಂತಃ ಪ್ರಕಾಶಂ ಕುರ್ವಂತಃ ಪ್ರಕಾಶಯಂತೀತ್ಯುಚ್ಯಂತೇ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಸ್ವಭಾವೇನೈವ ನಿತ್ಯೇನ ಪ್ರಕಾಶೇನ — ತಥಾ ಅಯಮಪಿ ಆತ್ಮಾ ಅವಿಪರಿಲುಪ್ತಸ್ವಭಾವಯಾ ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ನಿತ್ಯಯಾ ದ್ರಷ್ಟೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಗೌಣಂ ತರ್ಹಿ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವಮ್ , ನ, ಏವಮೇವ ಮುಖ್ಯತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ ; ಯದಿ ಹಿ ಅನ್ಯಥಾಪಿ ಆತ್ಮನೋ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವಂ ದೃಷ್ಟಮ್ , ತದಾ ಅಸ್ಯ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವಸ್ಯ ಗೌಣತ್ವಮ್ ; ನ ತು ಆತ್ಮನಃ ಅನ್ಯೋ ದರ್ಶನಪ್ರಕಾರೋಽಸ್ತಿ ; ತತ್ ಏವಮೇವ ಮುಖ್ಯಂ ದ್ರಷ್ಟೃತ್ವಮುಪಪದ್ಯತೇ, ನಾನ್ಯಥಾ — ಯಥಾ ಆದಿತ್ಯಾದೀನಾಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತೃತ್ವಂ ನಿತ್ಯೇನೈವ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ಅಕ್ರಿಯಮಾಣೇನ ಪ್ರಕಾಶೇನ, ತದೇವ ಚ ಪ್ರಕಾಶಯಿತೃತ್ವಂ ಮುಖ್ಯಮ್ , ಪ್ರಕಾಶಯಿತೃತ್ವಾಂತರಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ನ ದ್ರಷ್ಟುಃ ದೃಷ್ಟಿಃ ವಿಪರಿಲುಪ್ಯತೇ ಇತಿ ನ ವಿಪ್ರತಿಷೇಧಗಂಧೋಽಪ್ಯಸ್ತಿ । ನನು ಅನಿತ್ಯಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೃವಿಷಯ ಏವ ತೃಚ್ಪ್ರತ್ಯಯಾಂತಸ್ಯ ಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಗೋ ದೃಷ್ಟಃ — ಯಥಾ ಛೇತ್ತಾ ಭೇತ್ತಾ ಗಂತೇತಿ, ತಥಾ ದ್ರಷ್ಟೇತ್ಯತ್ರಾಪೀತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಪ್ರಕಾಶಯಿತೇತಿ ದೃಷ್ಟತ್ವಾತ್ । ಭವತು ಪ್ರಕಾಶಕೇಷು, ಅನ್ಯಥಾ ಅಸಂಭವಾತ್ , ನ ತ್ವಾತ್ಮನೀತಿ ಚೇತ್ — ನ, ದೃಷ್ಟ್ಯವಿಪರಿಲೋಪಶ್ರುತೇಃ । ಪಶ್ಯಾಮಿ — ನ ಪಶ್ಯಾಮಿ — ಇತ್ಯನುಭವದರ್ಶನಾತ್ ನೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಕರಣವ್ಯಾಪಾರವಿಶೇಷಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ ; ಉದ್ಧೃತಚಕ್ಷುಷಾಂ ಚ ಸ್ವಪ್ನೇ ಆತ್ಮದೃಷ್ಟೇರವಿಪರಿಲೋಪದರ್ಶನಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅವಿಪರಿಲುಪ್ತಸ್ವಭಾವೈವ ಆತ್ಮನೋ ದೃಷ್ಟಿಃ ; ಅತಃ ತಯಾ ಅವಿಪರಿಲುಪ್ತಯಾ ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಯಾ ಪಶ್ಯನ್ನೇವ ಭವತಿ ಸುಷುಪ್ತೇ ॥
ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ನ ಪಶ್ಯತೀತಿ ಉಚ್ಯತೇ — ನ ತು ತದಸ್ತಿ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ದ್ವಿತೀಯಂ ವಿಷಯಭೂತಮ್ ; ಕಿಂವಿಶಿಷ್ಟಮ್ ? ತತಃ ದ್ರಷ್ಟುಃ ಅನ್ಯತ್ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ವಿಭಕ್ತಮ್ ಯತ್ಪಶ್ಯೇತ್ ಯದುಪಲಭೇತ । ಯದ್ಧಿ ತದ್ವಿಶೇಷದರ್ಶನಕಾರಣಮಂತಃಕರಣಮ್ ಚಕ್ಷೂ ರೂಪಂ ಚ, ತತ್ ಅವಿದ್ಯಯಾ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಮಾಸೀತ್ ; ತತ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಏಕೀಭೂತಮ್ , ಆತ್ಮನಃ ಪರೇಣ ಪರಿಷ್ವಂಗಾತ್ ; ದ್ರಷ್ಟುರ್ಹಿ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ವಿಶೇಷದರ್ಶನಾಯ ಕರಣಮ್ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ವ್ಯವತಿಷ್ಠತೇ ; ಅಯಂ ತು ಸ್ವೇನ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ — ಸ್ವೇನ ಪರೇಣ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನ ಆತ್ಮನಾ, ಪ್ರಿಯಯೇವ ಪುರುಷಃ ; ತೇನ ನ ಪೃಥಕ್ತ್ವೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾನಿ ಕರಣಾನಿ, ವಿಷಯಾಶ್ಚ ; ತದಭಾವಾತ್ ವಿಶೇಷದರ್ಶನಂ ನಾಸ್ತಿ ; ಕರಣಾದಿಕೃತಂ ಹಿ ತತ್ , ನ ಆತ್ಮಕೃತಮ್ ; ಆತ್ಮಕೃತಮಿವ ಪ್ರತ್ಯವಭಾಸತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕೃತಾ ಇಯಂ ಭ್ರಾಂತಿಃ — ಆತ್ಮನೋ ದೃಷ್ಟಿಃ ಪರಿಲುಪ್ಯತೇ ಇತಿ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಜಿಘ್ರತಿ ಜಿಘ್ರನ್ವೈ ತನ್ನ ಜಿಘ್ರತಿ ನ ಹಿ ಘ್ರಾತುರ್ಘ್ರಾತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯಜ್ಜಿಘ್ರೇತ್ ॥ ೨೪ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ರಸಯತೇ ರಸಯನ್ವೈ ತನ್ನ ರಸಯತೇ ನ ಹಿ ರಸಯಿತೂ ರಸಯತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯದ್ರಸಯೇತ್ ॥ ೨೫ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ವದತಿ ವದನ್ವೈ ತನ್ನ ವದತಿ ನ ಹಿ ವಕ್ತುರ್ವಕ್ತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯದ್ವದೇತ್ ॥ ೨೬ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಶೃಣೋತಿ ಶೃಣ್ವನ್ವೈ ತನ್ನ ಶೃಣೋತಿ ನ ಹಿ ಶ್ರೋತುಃ ಶ್ರುತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯಚ್ಛೃಣುಯಾತ್ ॥ ೨೭ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಮನುತೇ ಮನ್ವಾನೋ ವೈ ತನ್ನ ಮನುತೇ ನ ಹಿ ಮಂತುರ್ಮತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯನ್ಮನ್ವೀತ ॥ ೨೮ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಸ್ಪೃಶತಿ ಸ್ಪೃಶನ್ವೈ ತನ್ನ ಸ್ಪೃಶತಿ ನ ಹಿ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಃ ಸ್ಪೃಷ್ಟೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯತ್ಸ್ಪೃಶೇತ್ ॥ ೨೯ ॥
ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ವಿಜಾನಾತಿ ವಿಜಾನನ್ವೈ ತನ್ನ ವಿಜಾನಾತಿ ನ ಹಿ ವಿಜ್ಞಾತುರ್ವಿಜ್ಞಾತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ ತತೋಽನ್ಯದ್ವಿಭಕ್ತಂ ಯದ್ವಿಜಾನೀಯಾತ್ ॥ ೩೦ ॥
ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ — ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಜಿಘ್ರತಿ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ರಸಯತೇ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ವದತಿ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಶೃಣೋತಿ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಮನುತೇ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ಸ್ಪೃಶತಿ, ಯದ್ವೈ ತನ್ನ ವಿಜಾನಾತೀತಿ । ಮನನವಿಜ್ಞಾನಯೋಃ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿಸಹಕಾರಿತ್ವೇಽಪಿ ಸತಿ ಚಕ್ಷುರಾದಿನಿರಪೇಕ್ಷೋ ಭೂತಭವಿಷ್ಯದ್ವರ್ತಮಾನವಿಷಯವ್ಯಾಪಾರೋ ವಿದ್ಯತ ಇತಿ ಪೃಥಗ್ಗ್ರಹಣಮ್ ॥
ಕಿಂ ಪುನಃ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದೀನಾಮ್ ಅಗ್ನೇರೋಷ್ಣ್ಯಪ್ರಕಾಶನಜ್ವಲನಾದಿವತ್ ಧರ್ಮಭೇದಃ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಅಭಿನ್ನಸ್ಯೈವ ಧರ್ಮಸ್ಯ ಪರೋಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತಂ ಧರ್ಮಾನ್ಯತ್ವಮಿತಿ । ಅತ್ರ ಕೇಚಿದ್ವ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ — ಆತ್ಮವಸ್ತುನಃ ಸ್ವತ ಏವ ಏಕತ್ವಂ ನಾನಾತ್ವಂ ಚ — ಯಥಾ ಗೋಃ ಗೋದ್ರವ್ಯತಯಾ ಏಕತ್ವಮ್ , ಸಾಸ್ನಾದೀನಾಂ ಧರ್ಮಾಣಾಂ ಪರಸ್ಪರತೋ ಭೇದಃ ; ಯಥಾ ಸ್ಥೂಲೇಷು ಏಕತ್ವಂ ನಾನಾತ್ವಂ ಚ, ತಥಾ ನಿರವಯವೇಷು ಅಮೂರ್ತವಸ್ತುಷು ಏಕತ್ವಂ ನಾನಾತ್ವಂ ಚ ಅನುಮೇಯಮ್ ; ಸರ್ವತ್ರ ಅವ್ಯಭಿಚಾರದರ್ಶನಾತ್ ಆತ್ಮನೋಽಪಿ ತದ್ವದೇವ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದೀನಾಂ ಪರಸ್ಪರಂ ನಾನಾತ್ವಮ್ , ಆತ್ಮನಾ ಚೈಕತ್ವಮಿತಿ । ನ, ಅನ್ಯಪರತ್ವಾತ್ — ನ ಹಿ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿಧರ್ಮಭೇದಪ್ರದರ್ಶನಪರಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ‘ಯದ್ವೈ ತತ್’ ಇತ್ಯಾದಿ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಯದಿ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ, ಕಥಂ ನ ಜಾನಾತಿ ಸುಷುಪ್ತೇ ? ನೂನಮ್ ಅತೋ ನ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಇತ್ಯೇವಮಾಶಂಕಾಪ್ರಾಪ್ತೌ, ತನ್ನಿರಾಕರಣಾಯ ಏತದಾರಬ್ಧಮ್ ‘ಯದ್ವೈ ತತ್’ ಇತ್ಯಾದಿ । ಯತ್ ಅಸ್ಯ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಯೋಃ ಚಕ್ಷುರಾದ್ಯನೇಕೋಪಾಧಿದ್ವಾರಂ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಾಭಾವ್ಯಮ್ ಉಪಲಕ್ಷಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದ್ಯಭಿಧೇಯವ್ಯವಹಾರಾಪನ್ನಮ್ , ಸುಷುಪ್ತೇ ಉಪಾಧಿಭೇದವ್ಯಾಪಾರನಿವೃತ್ತೌ ಅನುದ್ಭಾಸ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ ಅನುಪಲಕ್ಷ್ಯಮಾಣಸ್ವಭಾವಮಪಿ ಉಪಾಧಿಭೇದೇನ ಭಿನ್ನಮಿವ — ಯಥಾಪ್ರಾಪ್ತಾನುವಾದೇನೈವ ವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಮುಚ್ಯತೇ ; ತತ್ರ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿಧರ್ಮಭೇದಕಲ್ಪನಾ ವಿವಕ್ಷಿತಾರ್ಥಾನಭಿಜ್ಞತಯಾ ; ಸೈಂಧವಘನವತ್ ಪ್ರಜ್ಞಾನೈಕರಸಘನಶ್ರುತಿವಿರೋಧಾಚ್ಚ ;
‘ವಿಜ್ಞಾನಮಾನಂದಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೮) ‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ‘ಪ್ರಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ (ಐ. ಉ. ೩ । ೧ । ೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಶ್ಚ । ಶಬ್ದಪ್ರವೃತ್ತೇಶ್ಚ — ಲೌಕಿಕೀ ಚ ಶಬ್ದಪ್ರವೃತ್ತಿಃ — ‘ಚಕ್ಷುಷಾ ರೂಪಂ ವಿಜಾನಾತಿ’ ‘ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಶಬ್ದಂ ವಿಜಾನಾತಿ’ ‘ರಸನೇನಾನ್ನಸ್ಯ ರಸಂ ವಿಜಾನಾತಿ’ ಇತಿ ಚ ಸರ್ವತ್ರೈವ ಚ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯಾನಾಂ ವಿಜ್ಞಾನಶಬ್ದವಾಚ್ಯತಾಮೇವ ದರ್ಶಯತಿ ; ಶಬ್ದಪ್ರವೃತ್ತಿಶ್ಚ ಪ್ರಮಾಣಮ್ । ದೃಷ್ಟಾಂತೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ — ಯಥಾ ಹಿ ಲೋಕೇ ಸ್ವಚ್ಛಸ್ವಾಭಾವ್ಯಯುಕ್ತಃ ಸ್ಫಟಿಕಃ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮೇವ ಕೇವಲಂ ಹರಿತನೀಲಲೋಹಿತಾದ್ಯುಪಾಧಿಭೇದಸಂಯೋಗಾತ್ ತದಾಕಾರತ್ವಂ ಭಜತೇ, ನ ಚ ಸ್ವಚ್ಛಸ್ವಾಭಾವ್ಯವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಹರಿತನೀಲಲೋಹಿತಾದಿಲಕ್ಷಣಾ ಧರ್ಮಭೇದಾಃ ಸ್ಫಟಿಕಸ್ಯ ಕಲ್ಪಯಿತುಂ ಶಕ್ಯಂತೇ — ತಥಾ ಚಕ್ಷುರಾದ್ಯುಪಾಧಿಭೇದಸಂಯೋಗಾತ್ ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನಸ್ವಭಾವಸ್ಯೈವ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಃ ದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿಶಕ್ತಿಭೇದ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯತೇ, ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನಸ್ಯ ಸ್ವಚ್ಛಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ ಸ್ಫಟಿಕಸ್ವಚ್ಛಸ್ವಾಭಾವ್ಯವತ್ । ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವಾಚ್ಚ — ಯಥಾ ಚ ಆದಿತ್ಯಜ್ಯೋತಿಃ ಅವಭಾಸ್ಯಭೇದೈಃ ಸಂಯುಜ್ಯಮಾನಂ ಹರಿತನೀಲಪೀತಲೋಹಿತಾದಿಭೇದೈರವಿಭಾಜ್ಯಂ ತದಾಕಾರಾಭಾಸಂ ಭವತಿ, ತಥಾ ಚ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಜಗತ್ ಅವಭಾಸಯತ್ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಿ ಚ ತದಾಕಾರಂ ಭವತಿ ; ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್ —
‘ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೬) ಇತ್ಯಾದಿ । ನ ಚ ನಿರವಯವೇಷು ಅನೇಕಾತ್ಮತಾ ಶಕ್ಯತೇ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ , ದೃಷ್ಟಾಂತಾಭಾವಾತ್ । ಯದಪಿ ಆಕಾಶಸ್ಯ ಸರ್ವಗತತ್ವಾದಿಧರ್ಮಭೇದಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ, ಪರಮಾಣ್ವಾದೀನಾಂ ಚ ಗಂಧರಸಾದ್ಯನೇಕಗುಣತ್ವಮ್ , ತದಪಿ ನಿರೂಪ್ಯಮಾಣಂ ಪರೋಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತಮೇವ ಭವತಿ ; ಆಕಾಶಸ್ಯ ತಾವತ್ ಸರ್ವಗತತ್ವಂ ನಾಮ ನ ಸ್ವತೋ ಧರ್ಮೋಽಸ್ತಿ ; ಸರ್ವೋಪಾಧಿಸಂಶ್ರಯಾದ್ಧಿ ಸರ್ವತ್ರ ಸ್ವೇನ ರೂಪೇಣ ಸತ್ತ್ವಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸರ್ವಗತತ್ವವ್ಯವಹಾರಃ ; ನ ತು ಆಕಾಶಃ ಕ್ವಚಿದ್ಗತೋ ವಾ, ಅಗತೋ ವಾ ಸ್ವತಃ ; ಗಮನಂ ಹಿ ನಾಮ ದೇಶಾಂತರಸ್ಥಸ್ಯ ದೇಶಾಂತರೇಣ ಸಂಯೋಗಕಾರಣಮ್ ; ಸಾ ಚ ಕ್ರಿಯಾ ನೈವ ಅವಿಶೇಷೇ ಸಂಭವತಿ ; ಏವಂ ಧರ್ಮಭೇದಾ ನೈವ ಸಂತ್ಯಾಕಾಶೇ । ತಥಾ ಪರಮಾಣ್ವಾದಾವಪಿ । ಪರಮಾಣುರ್ನಾಮ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಗಂಧಘನಾಯಾಃ ಪರಮಸೂಕ್ಷ್ಮಃ ಅವಯವಃ ಗಂಧಾತ್ಮಕ ಏವ ; ನ ತಸ್ಯ ಪುನಃ ಗಂಧವತ್ತ್ವಂ ನಾಮ ಶಕ್ಯತೇ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ ; ಅಥ ತಸ್ಯೈವ ರಸಾದಿಮತ್ತ್ವಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತತ್ರಾಪಿ ಅಬಾದಿಸಂಸರ್ಗನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ನ ನಿರವಯವಸ್ಯ ಅನೇಕಧರ್ಮವತ್ತ್ವೇ ದೃಷ್ಟಾಂತೋಽಸ್ತಿ । ಏತೇನ ದೃಗಾದಿಶಕ್ತಿಭೇದಾನಾಂ ಪೃಥಕ್ ಚಕ್ಷೂರೂಪಾದಿಭೇದೇನ ಪರಿಣಾಮಭೇದಕಲ್ಪನಾ ಪರಮಾತ್ಮನಿ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಾ ॥
ಯತ್ರ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್ತತ್ರಾನ್ಯೋಽನ್ಯತ್ಪಶ್ಯೇದನ್ಯೋಽನ್ಯಜ್ಜಿಘ್ರೇದನ್ಯೋಽನ್ಯದ್ರಸಯೇದನ್ಯೋಽನ್ಯದ್ವದೇದನ್ಯೋಽನ್ಯಚ್ಛೃಣುಯಾದನ್ಯೋಽನ್ಯನ್ಮನ್ವೀತಾನ್ಯೋಽನ್ಯತ್ಸ್ಪೃಶೇದನ್ಯೋಽನ್ಯದ್ವಿಜಾನೀಯಾತ್ ॥ ೩೧ ॥
ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಯೋರಿವ ಯದ್ವಿಜಾನೀಯಾತ್ , ತತ್ ದ್ವಿತೀಯಂ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಮನ್ಯತ್ವೇನ ನಾಸ್ತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಅತಃ ಸುಷುಪ್ತೇ ನ ವಿಜಾನಾತಿ ವಿಶೇಷಮ್ । ನನು ಯದಿ ಅಸ್ಯ ಅಯಮೇವ ಸ್ವಭಾವಃ, ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಸ್ಯ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನಂ ಸ್ವಭಾವಪರಿತ್ಯಾಗೇನ ; ಅಥ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನಮೇವ ಅಸ್ಯ ಸ್ವಭಾವಃ, ಕಸ್ಮಾದೇಷ ವಿಶೇಷಂ ನ ವಿಜಾನಾತೀತಿ । ಉಚ್ಯತೇ, ಶೃಣು — ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ ಜಾಗರಿತೇ ಸ್ವಪ್ನೇ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಆತ್ಮನೋ ವಸ್ತ್ವಂತರಮಿವ ಅವಿದ್ಯಯಾ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಂ ಭವತಿ, ತತ್ರ ತಸ್ಮಾದವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಾತ್ ಅನ್ಯಃ ಅನ್ಯಮಿವ ಆತ್ಮಾನಂ ಮನ್ಯಮಾನಃ — ಅಸತಿ ಆತ್ಮನಃ ಪ್ರವಿಭಕ್ತೇ ವಸ್ತ್ವಂತರೇ ಅಸತಿ ಚ ಆತ್ಮನಿ ತತಃ ಪ್ರವಿಭಕ್ತೇಃ, ಅನ್ಯಃ ಅನ್ಯತ್ ಪಶ್ಯೇತ್ ಉಪಲಭೇತ ; ತಚ್ಚ ದರ್ಶಿತಂ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಃ —
‘ಘ್ನಂತೀವ ಜಿನಂತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತಿ । ತಥಾ ಅನ್ಯಃ ಅನ್ಯತ್ ಜಿಘ್ರೇತ್ ರಸಯೇತ್ ವದೇತ್ ಶೃಣುಯಾತ್ ಮನ್ವೀತ ಸ್ಪೃಶೇತ್ ವಿಜಾನೀಯಾದಿತಿ ॥
ಸಲಿಲ ಏಕೋ ದ್ರಷ್ಟಾದ್ವೈತೋ ಭವತ್ಯೇಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೈನಮನುಶಶಾಸ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಏಷಾಸ್ಯ ಪರಮಾ ಗತಿರೇಷಾಸ್ಯ ಪರಮಾ ಸಂಪದೇಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮ ಆನಂದ ಏತಸ್ಯೈವಾನಂದಸ್ಯಾನ್ಯಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಮಾತ್ರಾಮುಪಜೀವಂತಿ ॥ ೩೨ ॥
ಯತ್ರ ಪುನಃ ಸಾ ಅವಿದ್ಯಾ ಸುಷುಪ್ತೇ ವಸ್ತ್ವಂತರಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿಕಾ ಶಾಂತಾ, ತೇನ ಅನ್ಯತ್ವೇನ ಅವಿದ್ಯಾಪ್ರವಿಭಕ್ತಸ್ಯ ವಸ್ತುನಃ ಅಭಾವಾತ್ , ತತ್ ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್ ಜಿಘ್ರೇತ್ ವಿಜಾನೀಯಾದ್ವಾ । ಅತಃ ಸ್ವೇನೈವ ಹಿ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನ ಆತ್ಮನಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವೇನ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತಃ ಸಮಸ್ತಃ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ಆಪ್ತಕಾಮಃ ಆತ್ಮಕಾಮಃ, ಸಲಿಲವತ್ ಸ್ವಚ್ಛೀಭೂತಃ — ಸಲಿಲ ಇವ ಸಲಿಲಃ, ಏಕಃ ದ್ವಿತೀಯಸ್ಯಾಭಾವಾತ್ ; ಅವಿದ್ಯಯಾ ಹಿ ದ್ವಿತೀಯಃ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯತೇ ; ಸಾ ಚ ಶಾಂತಾ ಅತ್ರ, ಅತಃ ಏಕಃ ; ದ್ರಷ್ಟಾ ದೃಷ್ಟೇರವಿಪರಿಲುಪ್ತತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಾಯಾಃ ಅದ್ವೈತಃ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಸ್ಯ ದ್ವಿತೀಯಸ್ಯಾಭಾವಾತ್ । ಏತತ್ ಅಮೃತಮ್ ಅಭಯಮ್ ; ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ, ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಲೋಕಃ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ; ಪರ ಏವ ಅಯಮ್ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ವ್ಯಾವೃತ್ತಕಾರ್ಯಕರಣೋಪಾಧಿಭೇದಃ ಸ್ವೇ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಿ ಶಾಂತಸರ್ವಸಂಬಂಧೋ ವರ್ತತೇ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ — ಇತಿ ಹ ಏವಂ ಹ, ಏನಂ ಜನಕಮ್ ಅನುಶಶಾಸ ಅನುಶಿಷ್ಟವಾನ್ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಇತಿ ಶ್ರುತಿವಚನಮೇತತ್ । ಕಥಂ ವಾ ಅನುಶಶಾಸ ? ಏಷಾ ಅಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಸ್ಯ ಪರಮಾ ಗತಿಃ ; ಯಾಸ್ತು ಅನ್ಯಾಃ ದೇಹಗ್ರಹಣಲಕ್ಷಣಾಃ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಸ್ತಂಬಪರ್ಯಂತಾಃ ಅವಿದ್ಯಾಕಲ್ಪಿತಾಃ, ತಾ ಗತಯಃ ಅತಃ ಅಪರಮಾಃ, ಅವಿದ್ಯಾವಿಷಯತ್ವಾತ್ ; ಇಯಂ ತು ದೇವತ್ವಾದಿಗತೀನಾಂ ಕರ್ಮವಿದ್ಯಾಸಾಧ್ಯಾನಾಂ ಪರಮಾ ಉತ್ತಮಾ — ಯಃ ಸಮಸ್ತಾತ್ಮಭಾವಃ, ಯತ್ರ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ನಾನ್ಯಚ್ಛೃಣೋತಿ ನಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತೀತಿ । ಏಷೈವ ಚ ಪರಮಾ ಸಂಪತ್ — ಸರ್ವಾಸಾಂ ಸಂಪದಾಂ ವಿಭೂತೀನಾಮ್ ಇಯಂ ಪರಮಾ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾತ್ ಅಸ್ಯಾಃ ; ಕೃತಕಾ ಹಿ ಅನ್ಯಾಃ ಸಂಪದಃ । ತಥಾ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ ; ಯೇ ಅನ್ಯೇ ಕರ್ಮಫಲಾಶ್ರಯಾ ಲೋಕಾಃ, ತೇ ಅಸ್ಮಾತ್ ಅಪರಮಾಃ ; ಅಯಂ ತು ನ ಕೇನಚನ ಕರ್ಮಣಾ ಮೀಯತೇ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾತ್ ; ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ । ತಥಾ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮ ಆನಂದಃ ; ಯಾನಿ ಅನ್ಯಾನಿ ವಿಷಯೇಂದ್ರಿಯಸಂಬಂಧಜನಿತಾನಿ ಆನಂದಜಾತಾನಿ, ತಾನ್ಯಪೇಕ್ಷ್ಯ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮ ಆನಂದಃ, ನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ ;
‘ಯೋ ವೈ ಭೂಮಾ ತತ್ಸುಖಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೩ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ಯತ್ರ ಅನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ಅನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ, ತತ್ ಅಲ್ಪಂ ಮರ್ತ್ಯಮ್ ಅಮುಖ್ಯಂ ಸುಖಮ್ ; ಇದಂ ತು ತದ್ವಿಪರೀತಮ್ ; ಅತ ಏವ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮ ಆನಂದಃ । ಏತಸ್ಯೈವ ಆನಂದಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾಂ ಕಲಾಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಾಂ ವಿಷಯೇಂದ್ರಿಯಸಂಬಂಧಕಾಲವಿಭಾವ್ಯಾಮ್ ಅನ್ಯಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಉಪಜೀವಂತಿ ; ಕಾನಿ ತಾನಿ ? ತತ ಏವ ಆನಂದಾತ್ ಅವಿದ್ಯಯಾ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯಮಾನಸ್ವರೂಪಾಣಿ, ಅನ್ಯತ್ವೇನ ತಾನಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯಮಾನಾನಿ ಅನ್ಯಾನಿ ಸಂತಿ ಉಪಜೀವಂತಿ ಭೂತಾನಿ, ವಿಷಯೇಂದ್ರಿಯಸಂಪರ್ಕದ್ವಾರೇಣ ವಿಭಾವ್ಯಮಾನಾಮ್ ॥
ಸ ಯೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ರಾದ್ಧಃ ಸಮೃದ್ಧೋ ಭವತ್ಯನ್ಯೇಷಾಮಧಿಪತಿಃ ಸರ್ವೈರ್ಮಾನುಷ್ಯಕೈರ್ಭೋಗೈಃ ಸಂಪನ್ನತಮಃ ಸ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಪರಮ ಆನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಾನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕೋ ಗಂಧರ್ವಲೋಕ ಆನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಗಂಧರ್ವಲೋಕ ಆನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮಾನಂದೋ ಯೇ ಕರ್ಮಣಾ ದೇವತ್ವಮಭಿಸಂಪದ್ಯಂತೇಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕ ಆಜಾನದೇವಾನಾಮಾನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥ ಯೇ ಶತಮಾಜಾನದೇವಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕ ಆನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕ ಆನಂದಾಃ ಸ ಏಕೋ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕ ಆನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥೈಷ ಏವ ಪರಮ ಆನಂದ ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಸೋಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮ್ಯತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತ್ಯತ್ರ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಬಿಭಯಾಂಚಕಾರ ಮೇಧಾವೀ ರಾಜಾ ಸರ್ವೇಭ್ಯೋ ಮಾಂತೇಭ್ಯ ಉದರೌತ್ಸೀದಿತಿ ॥ ೩೩ ॥
ಯಸ್ಯ ಪರಮಾನಂದಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾ ಅವಯವಾಃ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಭಿರ್ಮನುಷ್ಯಪರ್ಯಂತೈಃ ಭೂತೈಃ ಉಪಜೀವ್ಯಂತೇ, ತದಾನಂದಮಾತ್ರಾದ್ವಾರೇಣ ಮಾತ್ರಿಣಂ ಪರಮಾನಂದಮ್ ಅಧಿಜಿಗಮಯಿಷನ್ ಆಹ, ಸೈಂಧವಲವಣಶಕಲೈರಿವ ಲವಣಶೈಲಮ್ । ಸಃ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ, ರಾದ್ಧಃ ಸಂಸಿದ್ಧಃ ಅವಿಕಲಃ ಸಮಗ್ರಾವಯವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಸಮೃದ್ಧಃ ಉಪಭೋಗೋಪಕರಣಸಂಪನ್ನಃ ಭವತಿ ; ಕಿಂ ಚ ಅನ್ಯೇಷಾಂ ಸಮಾನಜಾತೀಯಾನಾಮ್ ಅಧಿಪತಿಃ ಸ್ವತಂತ್ರಃ ಪತಿಃ, ನ ಮಾಂಡಲಿಕಃ ; ಸರ್ವೈಃ ಸಮಸ್ತೈಃ, ಮಾನುಷ್ಯಕೈರಿತಿ ದಿವ್ಯಭೋಗೋಪಕರಣನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ , ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮೇವ ಯಾನಿ ಭೋಗೋಪಕರಣಾನಿ ತೈಃ — ಸಂಪನ್ನಾನಾಮಪಿ ಅತಿಶಯೇನ ಸಂಪನ್ನಃ ಸಂಪನ್ನತಮಃ — ಸ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಪರಮ ಆನಂದಃ । ತತ್ರ ಆನಂದಾನಂದಿನೋಃ ಅಭೇದನಿರ್ದೇಶಾತ್ ನ ಅರ್ಥಾಂತರಭೂತತ್ವಮಿತ್ಯೇತತ್ ; ಪರಮಾನಂದಸ್ಯೈವ ಇಯಂ ವಿಷಯವಿಷಯ್ಯಾಕಾರೇಣ ಮಾತ್ರಾ ಪ್ರಸೃತೇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್
‘ಯತ್ರ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯೇನ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯುಕ್ತೋಽಯಮ್ — ‘ಪರಮ ಆನಂದಃ’ ಇತ್ಯಭೇದನಿರ್ದೇಶಃ । ಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದಿತುಲ್ಯೋ ರಾಜಾ ಅತ್ರ ಉದಾಹರಣಮ್ । ದೃಷ್ಟಂ ಮನುಷ್ಯಾನಂದಮ್ ಆದಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರಕ್ರಮೇಣ ಉನ್ನೀಯ ಪರಮಾನಂದಮ್ , ಯತ್ರ ಭೇದೋ ನಿವರ್ತತೇ ತಮಧಿಗಮಯತಿ ; ಅತ್ರ ಅಯಮಾನಂದಃ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರಕ್ರಮೇಣ ವರ್ಧಮಾನಃ ಯತ್ರ ವೃದ್ಧಿಕಾಷ್ಠಾಮನುಭವತಿ, ಯತ್ರ ಗಣಿತಭೇದೋ ನಿವರ್ತತೇ, ಅನ್ಯದರ್ಶನಶ್ರವಣಮನನಾಭಾವಾತ್ , ತಂ ಪರಮಾನಂದಂ ವಿವಕ್ಷನ್ ಆಹ — ಅಥ ಯೇ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಏವಂಪ್ರಕಾರಾಃ ಶತಮಾನಂದಭೇದಾಃ, ಸ ಏಕಃ ಪಿತೃಣಾಮ್ ; ತೇಷಾಂ ವಿಶೇಷಣಮ್ —ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಿತಿ ; ಶ್ರಾದ್ಧಾದಿಕರ್ಮಭಿಃ ಪಿತೄನ್ ತೋಷಯಿತ್ವಾ ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಜಿತೋ ಲೋಕೋ ಯೇಷಾಮ್ , ತೇ ಜಿತಲೋಕಾಃ ಪಿತರಃ ; ತೇಷಾಂ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಂ ಮನುಷ್ಯಾನಂದಶತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣ ಏಕ ಆನಂದೋ ಭವತಿ । ಸೋಽಪಿ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಗಂಧರ್ವಲೋಕೇ ಏಕ ಆನಂದೋ ಭವತಿ । ಸ ಚ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮ್ ಏಕ ಆನಂದಃ ; ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಶ್ರೌತಕರ್ಮಣಾ ಯೇ ದೇವತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಿ, ತೇ ಕರ್ಮದೇವಾಃ । ತಥೈವ ಆಜಾನದೇವಾನಾಮ್ ಏಕ ಆನಂದಃ ; ಆಜಾನತ ಏವ ಉತ್ಪತ್ತಿತ ಏವ ಯೇ ದೇವಾಃ, ತೇ ಆಜಾನದೇವಾಃ ; ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಃ ಅಧೀತವೇದಃ, ಅವೃಜಿನಃ ವೃಜಿನಂ ಪಾಪಮ್ ತದ್ರಹಿತಃ ಯಥೋಕ್ತಕಾರೀತ್ಯರ್ಥಃ, ಅಕಾಮಹತಃ ವೀತತೃಷ್ಣಃ ಆಜಾನದೇವೇಭ್ಯೋಽರ್ವಾಕ್ ಯಾವಂತೋ ವಿಷಯಾಃ ತೇಷು —ತಸ್ಯ ಚ ಏವಂಭೂತಸ್ಯ ಆಜಾನದೇವೈಃ ಸಮಾನ ಆನಂದ ಇತ್ಯೇತದನ್ವಾಕೃಷ್ಯತೇ ಚ - ಶಬ್ದಾತ್ । ತಚ್ಛತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕೇ ಏಕ ಆನಂದೋ ವಿರಾಟ್ಶರೀರೇ ; ತಥಾ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಃ ಅಧೀತವೇದಶ್ಚ ಅವೃಜಿನ ಇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ತಚ್ಛತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣ ಏಕ ಆನಂದೋ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕೇ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾತ್ಮನಿ ; ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವದೇವ । ಅತಃ ಪರಂ ಗಣಿತನಿವೃತ್ತಿಃ ; ಏಷ ಪರಮ ಆನಂದ ಇತ್ಯುಕ್ತಃ, ಯಸ್ಯ ಚ ಪರಮಾನಂದಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾದ್ಯಾನಂದಾ ಮಾತ್ರಾಃ, ಉದಧೇರಿವ ವಿಪ್ರುಷಃ । ಏವಂ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರವೃದ್ಧ್ಯುಪೇತಾ ಆನಂದಾಃ ಯತ್ರ ಏಕತಾಂ ಯಾಂತಿ, ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಃ, ಅಥ ಏಷ ಏವ ಸಂಪ್ರಸಾದಲಕ್ಷಣಃ ಪರಮ ಆನಂದಃ ; ತತ್ರ ಹಿ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ನಾನ್ಯಚ್ಛೃಣೋತಿ ; ಅತೋ ಭೂಮಾ, ಭೂಮತ್ವಾದಮೃತಃ ; ಇತರೇ ತದ್ವಿಪರೀತಾಃ । ಅತ್ರ ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವೇ ತುಲ್ಯೇ ; ಅಕಾಮಹತತ್ವಕೃತೋ ವಿಶೇಷಃ ಆನಂದಶತಗುಣವೃದ್ಧಿಹೇತುಃ ; ಅತ್ರ ಏತಾನಿ ಸಾಧನಾನಿ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವಾಕಾಮಹತತ್ವಾನಿ ತಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಆನಂದಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತೌ ಅರ್ಥಾದಭಿಹಿತಾನಿ, ಯಥಾ ಕರ್ಮಾಣಿ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದೀನಿ ದೇವಾನಾಂ ದೇವತ್ವಪ್ರಾಪ್ತೌ ; ತತ್ರ ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವಲಕ್ಷಣೇ ಕರ್ಮಣೀ ಅಧರಭೂಮಿಷ್ವಪಿ ಸಮಾನೇ ಇತಿ ನ ಉತ್ತರಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನೇ ಅಭ್ಯುಪೇಯೇತೇ ; ಅಕಾಮಹತತ್ವಂ ತು ವೈರಾಗ್ಯತಾರತಮ್ಯೋಪಪತ್ತೇಃ ಉತ್ತರೋತ್ತರಭೂಮ್ಯಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನಮಿತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಸ ಏಷ ಪರಮಃ ಆನಂದಃ ವಿತೃಷ್ಣಶ್ರೋತ್ರಿಯಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಃ ಅಧಿಗತಃ । ತಥಾ ಚ ವೇದವ್ಯಾಸಃ —
‘ಯಚ್ಚ ಕಾಮಸುಖಂ ಲೋಕೇ ಯಚ್ಚ ದಿವ್ಯಂ ಮಹತ್ಸುಖಮ್ । ತೃಷ್ಣಾಕ್ಷಯಸುಖಸ್ಯೈತೇ ನಾರ್ಹತಃ ಷೋಡಶೀಂ ಕಲಾಮ್’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೭ । ೫೦) ಇತಿ । ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ — ಇತಿ ಹ ಉವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ । ಸೋಽಹಮ್ ಏವಮ್ ಅನುಶಿಷ್ಟಃ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಮ್ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮಿ ಗವಾಮ್ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹಿ — ಇತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮೇತತ್ । ಅತ್ರ ಹ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ, ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಬಿಭಯಾಂಚಕಾರ ಭೀತವಾನ್ ; ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯ ಭಯಕಾರಣಮಾಹ ಶ್ರುತಿಃ — ನ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ವಕ್ತೃತ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಭಾವಾದ್ಭೀತವಾನ್ , ಅಜ್ಞಾನಾದ್ವಾ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಮೇಧಾವೀ ರಾಜಾ ಸರ್ವೇಭ್ಯಃ, ಮಾ ಮಾಮ್ , ಅಂತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಾವಸಾನೇಭ್ಯಃ, ಉದರೌತ್ಸೀತ್ ಆವೃಣೋತ್ ಅವರೋಧಂ ಕೃತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯದ್ಯತ್ ಮಯಾ ನಿರ್ಣೀತಂ ಪ್ರಶ್ನರೂಪಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ , ತತ್ತತ್ ಏಕದೇಶತ್ವೇನೈವ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನಸ್ಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪುನಃ ಪುನಃ ಮಾಂ ಪರ್ಯನುಯುಂಕ್ತ ಏವ, ಮೇಧಾವಿತ್ವಾತ್ — ಇತ್ಯೇತದ್ಭಯಕಾರಣಮ್ — ಸರ್ವಂ ಮದೀಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನವ್ಯಾಜೇನ ಉಪಾದಿತ್ಸತೀತಿ ॥
ಸ ವಾ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನಾಂತೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪುಣ್ಯಂ ಚ ಪಾಪಂ ಚ ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಂ ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಬುದ್ಧಾಂತಾಯೈವ ॥ ೩೪ ॥
ಅತ್ರ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃ ಆತ್ಮಾ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರದರ್ಶಿತಃ, ಸ್ವಪ್ನಾಂತಬುದ್ಧಾಂತಸಂಚಾರೇಣ ಕಾರ್ಯಕರಣವ್ಯತಿರಿಕ್ತತಾ, ಕಾಮಕರ್ಮಪ್ರವಿವೇಕಶ್ಚ ಅಸಂಗತಯಾ ಮಹಾಮತ್ಸ್ಯದೃಷ್ಟಾಂತೇನ ಪ್ರದರ್ಶಿತಃ ; ಪುನಶ್ಚ ಅವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯಂ ಸ್ವಪ್ನ ಏವ
‘ಘ್ನಂತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ ; ಅರ್ಥಾತ್ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸತತ್ತ್ವಂ ನಿರ್ಧಾರಿತಮ್ ಅತದ್ಧರ್ಮಾಧ್ಯಾರೋಪಣರೂಪತ್ವಮ್ ಅನಾತ್ಮಧರ್ಮತ್ವಂ ಚ ; ತಥಾ ವಿದ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ಕಾರ್ಯಂ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ , ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ, ಸ್ವಪ್ನೇ ಏವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಃ —
‘ಸರ್ವೋಽಸ್ಮೀತಿ ಮನ್ಯತೇ ಸೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೦) ಇತಿ ; ತತ್ರ ಚ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಸ್ವಭಾವೋಽಸ್ಯ, ಏವಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕರ್ಮಾದಿಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮಸಂಬಂಧಾತೀತಂ ರೂಪಮಸ್ಯ, ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸುಷುಪ್ತೇ ಗೃಹ್ಯತೇ — ಇತ್ಯೇತದ್ವಿಜ್ಞಾಪಿತಮ್ ; ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ಏಷಃ ಪರಮ ಆನಂದಃ, ಏಷ ವಿದ್ಯಾಯಾ ವಿಷಯಃ, ಸ ಏಷ ಪರಮಃ ಸಂಪ್ರಸಾದಃ, ಸುಖಸ್ಯ ಚ ಪರಾ ಕಾಷ್ಠಾ — ಇತ್ಯೇತತ್ ಏವಮಂತೇನ ಗ್ರಂಥೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ । ತಚ್ಚ ಏತತ್ ಸರ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಪದಾರ್ಥಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾಂತಭೂತಮ್ , ಬಂಧನಸ್ಯ ಚ ; ತೇ ಚ ಏತೇ ಮೋಕ್ಷಬಂಧನೇ ಸಹೇತುಕೇ ಸಪ್ರಪಂಚೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟೇ ವಿದ್ಯಾವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯೇ, ತತ್ಸರ್ವಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಭೂತಮೇವ — ಇತಿ, ತದ್ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಸ್ಥಾನೀಯೇ ಮೋಕ್ಷಬಂಧನೇ ಸಹೇತುಕೇ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಭೂತೇ ತ್ವಯಾ ವಕ್ತವ್ಯೇ ಇತಿ ಪುನಃ ಪರ್ಯನುಯುಂಕ್ತೇ ಜನಕಃ — ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತಿ । ತತ್ರ ಮಹಾಮತ್ಸ್ಯವತ್ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತೌ ಅಸಂಗಃ ಸಂಚರತಿ ಏಕ ಆತ್ಮಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿರಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಯಥಾ ಚ ಅಸೌ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ ಮೃತ್ಯುರೂಪಾಣಿ ಪರಿತ್ಯಜನ್ ಉಪಾದದಾನಶ್ಚ ಮಹಾಮತ್ಸ್ಯವತ್ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತಾವನುಸಂಚರತಿ, ತಥಾ ಜಾಯಮಾನೋ ಮ್ರಿಯಮಾಣಶ್ಚ ತೈರೇವ ಮೃತ್ಯುರೂಪೈಃ ಸಂಯುಜ್ಯತೇ ವಿಯುಜ್ಯತೇ ಚ —
‘ಉಭೌ ಲೋಕಾವನುಸಂಚರತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಸಂಚರಣಂ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತಾನುಸಂಚಾರಸ್ಯ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕತ್ವೇನ ಸೂಚಿತಮ್ । ತದಿಹ ವಿಸ್ತರೇಣ ಸನಿಮಿತ್ತಂ ಸಂಚರಣಂ ವರ್ಣಯಿತವ್ಯಮಿತಿ ತದರ್ಥೋಽಯಮಾರಂಭಃ । ತತ್ರ ಚ ಬುದ್ಧಾಂತಾತ್ ಸ್ವಪ್ನಾಂತರಮ್ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಅನುಪ್ರವೇಶಿತಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸಂಪ್ರಸಾದಸ್ಥಾನಂ ಮೋಕ್ಷದೃಷ್ಟಾಂತಭೂತಮ್ ; ತತಃ ಪ್ರಾಚ್ಯವ್ಯ ಬುದ್ಧಾಂತೇ ಸಂಸಾರವ್ಯವಹಾರಃ ಪ್ರದರ್ಶಯಿತವ್ಯ ಇತಿ ತೇನ ಅಸ್ಯ ಸಂಬಂಧಃ । ಸ ವೈ ಬುದ್ಧಾಂತಾತ್ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಕ್ರಮೇಣ ಸಂಪ್ರಸನ್ನಃ ಏಷಃ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಂಪ್ರಸಾದೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ, ತತಃ ಪುನಃ ಈಷತ್ಪ್ರಚ್ಯುತಃ — ಸ್ವಪ್ನಾಂತೇ ರತ್ವಾ ಚರಿತ್ವೇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ — ಬುದ್ಧಾಂತಾಯೈವ ಆದ್ರವತಿ ॥
ತದ್ಯಥಾನಃ ಸುಸಮಾಹಿತಮುತ್ಸರ್ಜದ್ಯಾಯಾದೇವಮೇವಾಯಂ ಶಾರೀರ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾನ್ವಾರೂಢ ಉತ್ಸರ್ಜನ್ಯಾತಿ ಯತ್ರೈತದೂರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ ಭವತಿ ॥ ೩೫ ॥
ಇತ ಆರಭ್ಯ ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರೋ ವರ್ಣ್ಯತೇ । ಯಥಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಾತ್ ಬುದ್ಧಾಂತಮಾಗತಃ ; ಏವಮ್ ಅಯಮ್ ಅಸ್ಮಾದ್ದೇಹಾತ್ ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿಪತ್ಸ್ಯತ ಇತಿ ಆಹ ಅತ್ರ ದೃಷ್ಟಾಂತಮ್ — ತತ್ ತತ್ರ ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಅನಃ ಶಕಟಮ್ , ಸುಸಮಾಹಿತಂ ಸುಷ್ಠು ಭೃಶಂ ವಾ ಸಮಾಹಿತಮ್ ಭಾಂಡೋಪಸ್ಕರಣೇನ ಉಲೂಖಲಮುಸಲಶೂರ್ಪಪಿಠರಾದಿನಾ ಅನ್ನಾದ್ಯೇನ ಚ ಸಂಪನ್ನಮ್ ಸಂಭಾರೇಣ ಆಕ್ರಾಂತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಥಾ ಭಾರಾಕ್ರಾಂತಂ ಸತ್ , ಉತ್ಸರ್ಜತ್ ಶಬ್ದಂ ಕುರ್ವತ್ , ಯಥಾ ಯಾಯಾತ್ ಗಚ್ಛೇತ್ ಶಾಕಟಿಕೇನಾಧಿಷ್ಠಿತಂ ಸತ್ ; ಏವಮೇವ ಯಥಾ ಉಕ್ತೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ, ಅಯಂ ಶಾರೀರಃ ಶರೀರೇ ಭವಃ — ಕೋಽಸೌ ? ಆತ್ಮಾ ಲಿಂಗೋಪಾಧಿಃ, ಯಃ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತಾವಿವ ಜನ್ಮಮರಣಾಭ್ಯಾಂ ಪಾಪ್ಮಸಂಸರ್ಗವಿಯೋಗಲಕ್ಷಣಾಭ್ಯಾಮ್ ಇಹಲೋಕಪರಲೋಕಾವನುಸಂಚರತಿ, ಯಸ್ಯೋತ್ಕ್ರಮಣಮನು ಪ್ರಾಣಾದ್ಯುತ್ಕ್ರಮಣಮ್ — ಸಃ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನ ಪರೇಣ ಆತ್ಮನಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವೇನ ಅನ್ವಾರೂಢಃ ಅಧಿಷ್ಠಿತಃ ಅವಭಾಸ್ಯಮಾನಃ — ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್
‘ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೬) ಇತಿ — ಉತ್ಸರ್ಜನ್ಯಾತಿ । ತತ್ರ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಭಾಸ್ಯೇ ಲಿಂಗೇ ಪ್ರಾಣಪ್ರಧಾನೇ ಗಚ್ಛತಿ, ತದುಪಾಧಿರಪ್ಯಾತ್ಮಾ ಗಚ್ಛತೀವ ; ತಥಾ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಮ್ —
‘ಕಸ್ಮಿನ್ನ್ವಹಮ್’ (ಪ್ರ. ಉ. ೬ । ೩) ಇತ್ಯಾದಿ,
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಚ ; ಅತ ಏವೋಕ್ತಮ್ — ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾನ್ವಾರೂಢ ಇತಿ ; ಅನ್ಯಥಾ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನ ಏಕೀಭೂತಃ ಶಕಟವತ್ ಕಥಮ್ ಉತ್ಸರ್ಜಯನ್ ಯಾತಿ । ತೇನ ಲಿಂಗೋಪಾಧಿರಾತ್ಮಾ ಉತ್ಸರ್ಜನ್ ಮರ್ಮಸು ನಿಕೃತ್ಯಮಾನೇಷು ದುಃಖವೇದನಯಾ ಆರ್ತಃ ಶಬ್ದಂ ಕುರ್ವನ್ ಯಾತಿ ಗಚ್ಛತಿ । ತತ್ ಕಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯತ್ರ ಏತದ್ಭವತಿ, ಏತದಿತಿ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಮ್ , ಊರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ, ಯತ್ರ ಊರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸಿತ್ವಮಸ್ಯ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ದೃಶ್ಯಮಾನಸ್ಯಾಪ್ಯನುವದನಂ ವೈರಾಗ್ಯಹೇತೋಃ ; ಈದೃಶಃ ಕಷ್ಟಃ ಖಲು ಅಯಂ ಸಂಸಾರಃ — ಯೇನ ಉತ್ಕ್ರಾಂತಿಕಾಲೇ ಮರ್ಮಸು ಉತ್ಕೃತ್ಯಮಾನೇಷು ಸ್ಮೃತಿಲೋಪಃ ದುಃಖವೇದನಾರ್ತಸ್ಯ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಪ್ರತಿಪತ್ತೌ ಚ ಅಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಪರವಶೀಕೃತಚಿತ್ತಸ್ಯ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯಾವತ್ ಇಯಮವಸ್ಥಾ ನ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ, ತಾವದೇವ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಕರ್ತವ್ಯತಾಯಾಮ್ ಅಪ್ರಮತ್ತೋ ಭವೇತ್ — ಇತ್ಯಾಹ ಕಾರುಣ್ಯಾತ್ ಶ್ರುತಿಃ ॥
ಸ ಯತ್ರಾಯಮಣಿಮಾನಂ ನ್ಯೇತಿ ಜರಯಾ ವೋಪತಪತಾ ವಾಣಿಮಾನಂ ನಿಗಚ್ಛತಿ ತದ್ಯಥಾಮ್ರಂ ವೋದುಂಬರಂ ವಾ ಪಿಪ್ಪಲಂ ವಾ ಬಂಧನಾತ್ಪ್ರಮುಚ್ಯತ ಏವಮೇವಾಯಂ ಪುರುಷ ಏಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಃ ಸಂಪ್ರಮುಚ್ಯ ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಂ ಪ್ರತಿಯೋನ್ಯಾದ್ರವತಿ ಪ್ರಾಣಾಯೈವ ॥ ೩೬ ॥
ತದಸ್ಯ ಊರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸಿತ್ವಂ ಕಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಕಥಂ ಕಿಮರ್ಥಂ ವಾ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯೇತದುಚ್ಯತೇ — ಸೋಽಯಂ ಪ್ರಾಕೃತಃ ಶಿರಃಪಾಣ್ಯಾದಿಮಾನ್ ಪಿಂಡಃ, ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಅಯಮ್ ಅಣಿಮಾನಮ್ ಅಣೋರ್ಭಾವಮ್ ಅಣುತ್ವಮ್ ಕಾರ್ಶ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ನ್ಯೇತಿ ನಿಗಚ್ಛತಿ ; ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ? ಜರಯಾ ವಾ ಸ್ವಯಮೇವ ಕಾಲಪಕ್ವಫಲವತ್ ಜೀರ್ಣಃ ಕಾರ್ಶ್ಯಂ ಗಚ್ಛತಿ ; ಉಪತಪತೀತಿ ಉಪತಪನ್ ಜ್ವರಾದಿರೋಗಃ ತೇನ ಉಪತಪತಾ ವಾ ; ಉಪತಪ್ಯಮಾನೋ ಹಿ ರೋಗೇಣ ವಿಷಮಾಗ್ನಿತಯಾ ಅನ್ನಂ ಭುಕ್ತಂ ನ ಜರಯತಿ, ತತಃ ಅನ್ನರಸೇನ ಅನುಪಚೀಯಮಾನಃ ಪಿಂಡಃ ಕಾರ್ಶ್ಯಮಾಪದ್ಯತೇ, ತದುಚ್ಯತೇ — ಉಪತಪತಾ ವೇತಿ ; ಅಣಿಮಾನಂ ನಿಗಚ್ಛತಿ । ಯದಾ ಅತ್ಯಂತಕಾರ್ಶ್ಯಂ ಪ್ರತಿಪನ್ನಃ ಜರಾದಿನಿಮಿತ್ತೈಃ, ತದಾ ಊರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ ಭವತಿ ; ಯದಾ ಊರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ, ತದಾ ಭೃಶಾಹಿತಸಂಭಾರಶಕಟವತ್ ಉತ್ಸರ್ಜನ್ಯಾತಿ । ಜರಾಭಿಭವಃ ರೋಗಾದಿಪೀಡನಂ ಕಾರ್ಶ್ಯಾಪತ್ತಿಶ್ಚ ಶರೀರವತಃ ಅವಶ್ಯಂಭಾವಿನ ಏತೇಽನರ್ಥಾ ಇತಿ ವೈರಾಗ್ಯಾಯ ಇದಮುಚ್ಯತೇ । ಯದಾ ಅಸೌ ಉತ್ಸರ್ಜನ್ಯಾತಿ, ತದಾ ಕಥಂ ಶರೀರಂ ವಿಮುಂಚತೀತಿ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಉಚ್ಯತೇ — ತತ್ ತತ್ರ ಯಥಾ ಆಮ್ರಂ ವಾ ಫಲಮ್ , ಉದುಂಬರಂ ವಾ ಫಲಮ್ , ಪಿಪ್ಪಲಂ ವಾ ಫಲಮ್ ; ವಿಷಮಾನೇಕದೃಷ್ಟಾಂತೋಪಾದಾನಂ ಮರಣಸ್ಯಾನಿಯತನಿಮಿತ್ತತ್ವಖ್ಯಾಪನಾರ್ಥಮ್ ; ಅನಿಯತಾನಿ ಹಿ ಮರಣಸ್ಯ ನಿಮಿತ್ತಾನಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತಾನಿ ಚ ; ಏತದಪಿ ವೈರಾಗ್ಯಾರ್ಥಮೇವ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಅಯಮ್ ಅನೇಕಮರಣನಿಮಿತ್ತವಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವದಾ ಮೃತ್ಯೋರಾಸ್ಯೇ ವರ್ತತೇ ಇತಿ । ಬಂಧನಾತ್ — ಬಧ್ಯತೇ ಯೇನ ವೃಂತೇನ ಸಹ, ಸ ಬಂಧನಕಾರಣೋ ರಸಃ, ಯಸ್ಮಿನ್ವಾ ಬಧ್ಯತ ಇತಿ ವೃಂತಮೇವ ಉಚ್ಯತೇ ಬಂಧನಮ್ — ತಸ್ಮಾತ್ ರಸಾತ್ ವೃಂತಾದ್ವಾ ಬಂಧನಾತ್ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ ವಾತಾದ್ಯನೇಕನಿಮಿತ್ತಮ್ ; ಏವಮೇವ ಅಯಂ ಪುರುಷಃ ಲಿಂಗಾತ್ಮಾ ಲಿಂಗೋಪಾಧಿಃ ಏಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಃ ಚಕ್ಷುರಾದಿದೇಹಾವಯವೇಭ್ಯಃ, ಸಂಪ್ರಮುಚ್ಯ ಸಮ್ಯಙ್ನಿರ್ಲೇಪೇನ ಪ್ರಮುಚ್ಯ — ನ ಸುಷುಪ್ತಗಮನಕಾಲ ಇವ ಪ್ರಾಣೇನ ರಕ್ಷನ್ , ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಸಹ ವಾಯುನಾ ಉಪಸಂಹೃತ್ಯ, ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಮ್ — ಪುನಃಶಬ್ದಾತ್ ಪೂರ್ವಮಪಿ ಅಯಂ ದೇಹಾತ್ ದೇಹಾಂತರಮ್ ಅಸಕೃತ್ ಗತವಾನ್ ಯಥಾ ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತೌ ಪುನಃ ಪುನರ್ಗಚ್ಛತಿ ತಥಾ, ಪುನಃ ಪ್ರತಿನ್ಯಾಯಮ್ ಪ್ರತಿಗಮನಂ ಯಥಾಗತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಪ್ರತಿಯೋನಿಂ ಯೋನಿಂ ಯೋನಿಂ ಪ್ರತಿ ಕರ್ಮಶ್ರುತಾದಿವಶಾತ್ ಆದ್ರವತಿ ; ಕಿಮರ್ಥಮ್ ? ಪ್ರಾಣಾಯೈವ ಪ್ರಾಣವ್ಯೂಹಾಯೈವೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸಪ್ರಾಣ ಏವ ಹಿ ಗಚ್ಛತಿ, ತತಃ ‘ಪ್ರಾಣಾಯೈವ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಮನರ್ಥಕಮ್ ; ಪ್ರಾಣವ್ಯೂಹಾಯ ಹಿ ಗಮನಂ ದೇಹಾತ್ ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿ ; ತೇನ ಹಿ ಅಸ್ಯ ಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಾರ್ಥಸಿದ್ಧಿಃ, ನ ಪ್ರಾಣಸತ್ತಾಮಾತ್ರೇಣ । ತಸ್ಮಾತ್ ತಾದರ್ಥ್ಯಾರ್ಥಂ ಯುಕ್ತಂ ವಿಶೇಷಣಮ್ — ಪ್ರಾಣವ್ಯೂಹಾಯೇತಿ ॥
ತತ್ರ ಅಸ್ಯ ಇದಂ ಶರೀರಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಗಚ್ಛತಃ ನ ಅನ್ಯಸ್ಯ ದೇಹಾಂತರಸ್ಯೋಪಾದಾನೇ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತಿ, ದೇಹೇಂದ್ರಿಯವಿಯೋಗಾತ್ ; ನ ಚ ಅನ್ಯೇ ಅಸ್ಯ ಭೃತ್ಯಸ್ಥಾನೀಯಾಃ, ಗೃಹಮಿವ ರಾಜ್ಞೇ, ಶರೀರಾಂತರಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರತೀಕ್ಷಮಾಣಾ ವಿದ್ಯಂತೇ ; ಅಥೈವಂ ಸತಿ, ಕಥಮ್ ಅಸ್ಯ ಶರೀರಾಂತರೋಪಾದಾನಮಿತಿ । ಉಚ್ಯತೇ — ಸರ್ವಂ ಹ್ಯಸ್ಯ ಜಗತ್ ಸ್ವಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಸಾಧನತ್ವಾಯ ಉಪಾತ್ತಮ್ ; ಸ್ವಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಾಯ ಚ ಅಯಂ ಪ್ರವೃತ್ತಃ ದೇಹಾದ್ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸುಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಮೇವ ಜಗತ್ ಸ್ವಕರ್ಮಣಾ ಪ್ರಯುಕ್ತಂ ತತ್ಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಯೋಗ್ಯಂ ಸಾಧನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರತೀಕ್ಷತ ಏವ, ‘ಕೃತಂ ಲೋಕಂ ಪುರುಷೋಽಭಿಜಾಯತೇ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೬ । ೨ । ೨ । ೨೭) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ — ಯಥಾ ಸ್ವಪ್ನಾತ್ ಜಾಗರಿತಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸೋಃ । ತತ್ಕಥಮಿತಿ ಲೋಕಪ್ರಸಿದ್ಧೋ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಉಚ್ಯತೇ —
ತದ್ಯಥಾ ರಾಜಾನಮಾಯಾಂತಮುಗ್ರಾಃ ಪ್ರತ್ಯೇನಸಃ ಸೂತಗ್ರಾಮಣ್ಯೋಽನ್ನೈಃ ಪಾನೈರಾವಸಥೈಃ ಪ್ರತಿಕಲ್ಪಂತೇಽಯಮಾಯಾತ್ಯಯಮಾಗಚ್ಛತೀತ್ಯೇವಂ ಹೈವಂವಿದಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರತಿಕಲ್ಪಂತ ಇದಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಯಾತೀದಮಾಗಚ್ಛತೀತಿ ॥ ೩೭ ॥
ತತ್ ತತ್ರ ಯಥಾ ರಾಜಾನಂ ರಾಜ್ಯಾಭಿಷಿಕ್ತಮ್ ಆಯಾಂತಂ ಸ್ವರಾಷ್ಟ್ರೇ, ಉಗ್ರಾಃ ಜಾತಿವಿಶೇಷಾಃ ಕ್ರೂರಕರ್ಮಾಣೋ ವಾ, ಪ್ರತ್ಯೇನಸಃ — ಪ್ರತಿ ಪ್ರತಿ ಏನಸಿ ಪಾಪಕರ್ಮಣಿ ನಿಯುಕ್ತಾಃ ಪ್ರತ್ಯೇನಸಃ, ತಸ್ಕರಾದಿದಂಡನಾದೌ ನಿಯುಕ್ತಾಃ, ಸೂತಾಶ್ಚ ಗ್ರಾಮಣ್ಯಶ್ಚ ಸೂತಗ್ರಾಮಣ್ಯಃ — ಸೂತಾಃ ವರ್ಣಸಂಕರಜಾತಿವಿಶೇಷಾಃ, ಗ್ರಾಮಣ್ಯಃ ಗ್ರಾಮನೇತಾರಃ, ತೇ ಪೂರ್ವಮೇವ ರಾಜ್ಞ ಆಗಮನಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ, ಅನ್ನೈಃ ಭೋಜ್ಯಭಕ್ಷ್ಯಾದಿಪ್ರಕಾರೈಃ, ಪಾನೈಃ ಮದಿರಾದಿಭಿಃ, ಆವಸಥೈಶ್ಚ ಪ್ರಾಸಾದಾದಿಭಿಃ, ಪ್ರತಿಕಲ್ಪಂತೇ ನಿಷ್ಪನ್ನೈರೇವ ಪ್ರತೀಕ್ಷಂತೇ — ಅಯಂ ರಾಜಾ ಆಯಾತಿ ಅಯಮಾಗಚ್ಛತೀತ್ಯೇವಂ ವದಂತಃ । ಯಥಾ ಅಯಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ, ಏವಂ ಹ ಏವಂವಿದಂ ಕರ್ಮಫಲಸ್ಯ ವೇದಿತಾರಂ ಸಂಸಾರಿಣಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕರ್ಮಫಲಂ ಹಿ ಪ್ರಸ್ತುತಮ್ , ತತ್ ಏವಂಶಬ್ದೇನ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ; ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಶರೀರಕರ್ತೄಣಿ, ಕರಣಾನುಗ್ರಹೀತೄಣಿ ಚ ಆದಿತ್ಯಾದೀನಿ, ತತ್ಕರ್ಮಪ್ರಯುಕ್ತಾನಿ ಕೃತೈರೇವ ಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಸಾಧನೈಃ ಪ್ರತೀಕ್ಷಂತೇ — ಇದಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಭೋಕ್ತೃ ಕರ್ತೃ ಚ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಆಯಾತಿ, ತಥಾ ಇದಮಾಗಚ್ಛತೀತಿ ಏವಮೇವ ಚ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರತೀಕ್ಷಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ತದ್ಯಥಾ ರಾಜಾನಂ ಪ್ರಯಿಯಾಸಂತಮುಗ್ರಾಃ ಪ್ರತ್ಯೇನಸಃ ಸೂತಗ್ರಾಮಣ್ಯೋಽಭಿಸಮಾಯಂತ್ಯೇವಮೇವೇಮಮಾತ್ಮಾನಮಂತಕಾಲೇ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾ ಅಭಿಸಮಾಯಂತಿ ಯತ್ರೈತದೂರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ ಭವತಿ ॥ ೩೮ ॥
ತಮೇವಂ ಜಿಗಮಿಷುಂ ಕೇ ಸಹ ಗಚ್ಛಂತಿ ; ಯೇ ವಾ ಗಚ್ಛಂತಿ, ತೇ ಕಿಂ ತತ್ಕ್ರಿಯಾಪ್ರಣುನ್ನಾಃ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ತತ್ಕರ್ಮವಶಾತ್ ಸ್ವಯಮೇವ ಗಚ್ಛಂತಿ — ಪರಲೋಕಶರೀರಕರ್ತೄಣಿ ಚ ಭೂತಾನೀತಿ । ಅತ್ರೋಚ್ಯತೇ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ — ತದ್ಯಥಾ ರಾಜಾನಂ ಪ್ರಯಿಯಾಸಂತಮ್ ಪ್ರಕರ್ಷೇಣ ಯಾತುಮಿಚ್ಛಂತಮ್ , ಉಗ್ರಾಃ ಪ್ರತ್ಯೇನಸಃ ಸೂತಗ್ರಾಮಣ್ಯಃ ತಂ ಯಥಾ ಅಭಿಸಮಾಯಂತಿ ಆಭಿಮುಖ್ಯೇನ ಸಮಾಯಂತಿ, ಏಕೀಭಾವೇನ ತಮಭಿಮುಖಾ ಆಯಂತಿ ಅನಾಜ್ಞಪ್ತಾ ಏವ ರಾಜ್ಞಾ ಕೇವಲಂ ತಜ್ಜಿಗಮಿಷಾಭಿಜ್ಞಾಃ, ಏವಮೇವ ಇಮಮಾತ್ಮಾನಂ ಭೋಕ್ತಾರಮ್ ಅಂತಕಾಲೇ ಮರಣಕಾಲೇ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾಃ ವಾಗಾದಯಃ ಅಭಿಸಮಾಯಂತಿ । ಯತ್ರೈತದೂರ್ಧ್ವೋಚ್ಛ್ವಾಸೀ ಭವತೀತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ಥಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥
ಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಸ ಯತ್ರಾಯಮಾತ್ಮಾಬಲ್ಯಂ ನ್ಯೇತ್ಯ ಸಮ್ಮೋಹಮಿವ ನ್ಯೇತ್ಯಥೈನಮೇತೇ ಪ್ರಾಣಾ ಅಭಿಸಮಾಯಂತಿ ಸ ಏತಾಸ್ತೇಜೋಮಾತ್ರಾಃ ಸಮಭ್ಯಾದದಾನೋ ಹೃದಯಮೇವಾನ್ವವಕ್ರಾಮತಿ ಸ ಯತ್ರೈಷ ಚಾಕ್ಷುಷಃ ಪುರುಷಃ ಪರಾಙ್ಪರ್ಯಾವರ್ತತೇಽಥಾರೂಪಜ್ಞೋ ಭವತಿ ॥ ೧ ॥
ಸೋಽಯಮ್ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಸ್ತುತಃ, ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಅಬಲ್ಯಮ್ ಅಬಲಭಾವಮ್ , ನಿ ಏತ್ಯ ಗತ್ವಾ — ಯತ್ ದೇಹಸ್ಯ ದೌರ್ಬಲ್ಯಮ್ , ತತ್ ಆತ್ಮನ ಏವ ದೌರ್ಬಲ್ಯಮಿತ್ಯುಪಚರ್ಯತೇ ‘ಅಬಲ್ಯಂ ನ್ಯೇತ್ಯ’ ಇತಿ ; ನ ಹ್ಯಸೌ ಸ್ವತಃ ಅಮೂರ್ತತ್ವಾತ್ ಅಬಲಭಾವಂ ಗಚ್ಛತಿ — ತಥಾ ಸಮ್ಮೋಹಮಿವ ಸಮ್ಮೂಢತಾ ಸಮ್ಮೋಹಃ ವಿವೇಕಾಭಾವಃ ಸಮ್ಮೂಢತಾಮಿವ ನ್ಯೇತಿ ನಿಗಚ್ಛತಿ ; ನ ಚಾಸ್ಯ ಸ್ವತಃ ಸಮ್ಮೋಹಃ ಅಸಮ್ಮೋಹೋ ವಾ ಅಸ್ತಿ, ನಿತ್ಯಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವತ್ವಾತ್ ; ತೇನ ಇವಶಬ್ದಃ — ಸಮ್ಮೋಹಮಿವ ನ್ಯೇತೀತಿ ; ಉತ್ಕ್ರಾಂತಿಕಾಲೇ ಹಿ ಕರಣೋಪಸಂಹಾರನಿಮಿತ್ತೋ ವ್ಯಾಕುಲೀಭಾವಃ ಆತ್ಮನ ಇವ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ಲೌಕಿಕೈಃ ; ತಥಾ ಚ ವಕ್ತಾರೋ ಭವಂತಿ — ಸಮ್ಮೂಢಃ ಸಮ್ಮೂಢೋಽಯಮಿತಿ । ಅಥ ವಾ ಉಭಯತ್ರ ಇವಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗೋ ಯೋಜ್ಯಃ — ಅಬಲ್ಯಮಿವ ನ್ಯೇತ್ಯ ಸಮ್ಮೋಹಮಿವ ನ್ಯೇತೀತಿ, ಉಭಯಸ್ಯ ಪರೋಪಾಧಿನಿಮಿತ್ತತ್ವಾವಿಶೇಷಾತ್ , ಸಮಾನಕರ್ತೃಕನಿರ್ದೇಶಾಚ್ಚ । ಅಥ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಏತೇ ಪ್ರಾಣಾಃ ವಾಗಾದಯಃ ಏನಮಾತ್ಮಾನಮಭಿಸಮಾಯಂತಿ ; ತದಾ ಅಸ್ಯ ಶಾರೀರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಅಂಗೇಭ್ಯಃ ಸಂಪ್ರಮೋಕ್ಷಣಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸಂಪ್ರಮೋಕ್ಷಣಮ್ , ಕೇನ ವಾ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಆತ್ಮಾನಮಭಿಸಮಾಯಂತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸಃ ಆತ್ಮಾ, ಏತಾಸ್ತೇಜೋಮಾತ್ರಾಃ ತೇಜಸೋ ಮಾತ್ರಾಃ ತೇಜೋಮಾತ್ರಾಃ ತೇಜೋವಯವಾಃ ರೂಪಾದಿಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಾತ್ , ಚಕ್ಷುರಾದೀನಿ ಕರಣಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ, ತಾ ಏತಾಃ ಸಮಭ್ಯಾದದಾನಃ ಸಮ್ಯಕ್ ನಿರ್ಲೇಪೇನ ಅಭ್ಯಾದದಾನಃ ಆಭಿಮುಖ್ಯೇನ ಆದದಾನಃ ಸಂಹರಮಾಣಃ ; ತತ್ ಸ್ವಪ್ನಾಪೇಕ್ಷಯಾ ವಿಶೇಷಣಂ ‘ಸಮ್’ ಇತಿ ; ನ ತು ಸ್ವಪ್ನೇ ನಿರ್ಲೇಪೇನ ಸಮ್ಯಗಾದಾನಮ್ ; ಅಸ್ತಿ ತು ಆದಾನಮಾತ್ರಮ್ ;
‘ಗೃಹೀತಾ ವಾಕ್ ಗೃಹೀತಂ ಚಕ್ಷುಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೭) ‘ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸರ್ವಾವತೋ ಮಾತ್ರಾಮಪಾದಾಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೯) ‘ಶುಕ್ರಮಾದಾಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯೇಭ್ಯಃ । ಹೃದಯಮೇವ ಪುಂಡರೀಕಾಕಾಶಮ್ ಅನ್ವವಕ್ರಾಮತಿ ಅನ್ವಾಗಚ್ಛತಿ, ಹೃದಯೇಽಭಿವ್ಯಕ್ತವಿಜ್ಞಾನೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ — ಬುದ್ಧ್ಯಾದಿವಿಕ್ಷೇಪೋಪಸಂಹಾರೇ ಸತಿ ; ನ ಹಿ ತಸ್ಯ ಸ್ವತಶ್ಚಲನಂ ವಿಕ್ಷೇಪೋಪಸಂಹಾರಾದಿವಿಕ್ರಿಯಾ ವಾ,
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨) ಇತ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ ; ಬುದ್ಧ್ಯಾದ್ಯುಪಾಧಿದ್ವಾರೈವ ಹಿ ಸರ್ವವಿಕ್ರಿಯಾ ಅಧ್ಯಾರೋಪ್ಯತೇ ತಸ್ಮಿನ್ । ಕದಾ ಪುನಃ ತಸ್ಯ ತೇಜೋಮಾತ್ರಾಭ್ಯಾದಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸಃ ಯತ್ರ ಏಷಃ, ಚಕ್ಷುಷಿ ಭವಃ ಚಾಕ್ಷುಷಃ ಪುರುಷಃ ಆದಿತ್ಯಾಂಶಃ ಭೋಕ್ತುಃ ಕರ್ಮಣಾ ಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಯಾವದ್ದೇಹಧಾರಣಂ ತಾವತ್ ಚಕ್ಷುಷೋಽನುಗ್ರಹಂ ಕುರ್ವನ್ ವರ್ತತೇ ; ಮರಣಕಾಲೇ ತು ಅಸ್ಯ ಚಕ್ಷುರನುಗ್ರಹಂ ಪರಿತ್ಯಜತಿ, ಸ್ವಮ್ ಆದಿತ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ತದೇತದುಕ್ತಮ್ —
‘ಯತ್ರಾಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಮೃತಸ್ಯಾಗ್ನಿಂ ವಾಗಪ್ಯೇತಿ ವಾತಂ ಪ್ರಾಣಶ್ಚಕ್ಷುರಾದಿತ್ಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ಇತ್ಯಾದಿ ; ಪುನಃ ದೇಹಗ್ರಹಣಕಾಲೇ ಸಂಶ್ರಯಿಷ್ಯಂತಿ ; ತಥಾ ಸ್ವಪ್ಸ್ಯತಃ ಪ್ರಬುಧ್ಯತಶ್ಚ ; ತದೇತದಾಹ — ಚಾಕ್ಷುಷಃ ಪುರುಷಃ ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಪರಾಙ್ ಪರ್ಯಾವರ್ತತೇ — ಪರಿ ಸಮಂತಾತ್ ಪರಾಙ್ ವ್ಯಾವರ್ತತೇ ಇತಿ ; ಅಥ ಅತ್ರ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಅರೂಪಜ್ಞೋ ಭವತಿ, ಮುಮೂರ್ಷುಃ ರೂಪಂ ನ ಜಾನಾತಿ ; ತದಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಚಕ್ಷುರಾದಿತೇಜೋಮಾತ್ರಾಃ ಸಮಭ್ಯಾದದಾನೋ ಭವತಿ, ಸ್ವಪ್ನಕಾಲ ಇವ ॥
ಏಕೀ ಭವತಿ ನ ಪಶ್ಯತೀತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ಜಿಘ್ರತೀತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ರಸಯತ ಇತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ವದತೀತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ಶೃಣೋತೀತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ಮನುತ ಇತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ಸ್ಪೃಶತೀತ್ಯಾಹುರೇಕೀ ಭವತಿ ನ ವಿಜಾನಾತೀತ್ಯಾಹುಸ್ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಹೃದಯಸ್ಯಾಗ್ರಂ ಪ್ರದ್ಯೋತತೇ ತೇನ ಪ್ರದ್ಯೋತೇನೈಷ ಆತ್ಮಾ ನಿಷ್ಕ್ರಾಮತಿ ಚಕ್ಷುಷ್ಟೋ ವಾ ಮೂರ್ಧ್ನೋ ವಾನ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಾ ಶರೀರದೇಶೇಭ್ಯಸ್ತಮುತ್ಕ್ರಾಮಂತಂ ಪ್ರಾಣೋಽನೂತ್ಕ್ರಾಮತಿ ಪ್ರಾಣಮನೂತ್ಕ್ರಾಮಂತಂ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾ ಅನೂತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ ಸವಿಜ್ಞಾನೋ ಭವತಿ ಸವಿಜ್ಞಾನಮೇವಾನ್ವವಕ್ರಾಮತಿ । ತಂ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಸಮನ್ವಾರಭೇತೇ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ಚ ॥ ೨ ॥
ಏಕೀ ಭವತಿ ಕರಣಜಾತಂ ಸ್ವೇನ ಲಿಂಗಾತ್ಮನಾ, ತದಾ ಏನಂ ಪಾರ್ಶ್ವಸ್ಥಾ ಆಹುಃ — ಪಶ್ಯತೀತಿ ; ತಥಾ ಘ್ರಾಣದೇವತಾನಿವೃತ್ತೌ ಘ್ರಾಣಮೇಕೀ ಭವತಿ ಲಿಂಗಾತ್ಮನಾ, ತದಾ ನ ಜಿಘ್ರತೀತ್ಯಾಹುಃ । ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ । ಜಿಹ್ವಾಯಾಂ ಸೋಮೋ ವರುಣೋ ವಾ ದೇವತಾ, ತನ್ನಿವೃತ್ತ್ಯಪೇಕ್ಷಯಾ ನ ರಸಯತೇ ಇತ್ಯಾಹುಃ । ತಥಾ ನ ವದತಿ ನ ಶೃಣೋತಿ ನ ಮನುತೇ ನ ಸ್ಪೃಶತಿ ನ ವಿಜಾನಾತೀತ್ಯಾಹುಃ । ತದಾ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯತೇ ದೇವತಾನಿವೃತ್ತಿಃ, ಕರಣಾನಾಂ ಚ ಹೃದಯ ಏಕೀಭಾವಃ । ತತ್ರ ಹೃದಯೇ ಉಪಸಂಹೃತೇಷು ಕರಣೇಷು ಯೋಽಂತರ್ವ್ಯಾಪಾರಃ ಸ ಕಥ್ಯತೇ — ತಸ್ಯ ಹ ಏತಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಸ್ಯ ಹೃದಯಸ್ಯ ಹೃದಯಚ್ಛಿದ್ರಸ್ಯೇತ್ಯೇತತ್ , ಅಗ್ರಮ್ ನಾಡೀಮುಖಂ ನಿರ್ಗಮನದ್ವಾರಮ್ , ಪ್ರದ್ಯೋತತೇ, ಸ್ವಪ್ನಕಾಲ ಇವ, ಸ್ವೇನ ಭಾಸಾ ತೇಜೋಮಾತ್ರಾದಾನಕೃತೇನ, ಸ್ವೇನೈವ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಆತ್ಮನೈವ ಚ ; ತೇನ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಪ್ರದ್ಯೋತೇನ ಹೃದಯಾಗ್ರೇಣ ಏಷ ಆತ್ಮಾ ವಿಜ್ಞಾನಮಯೋ ಲಿಂಗೋಪಾಧಿಃ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಿ ನಿಷ್ಕ್ರಾಮತಿ । ತಥಾ ಆಥರ್ವಣೇ
‘ಕಸ್ಮಿನ್ನ್ವಹಮುತ್ಕ್ರಾಂತ ಉತ್ಕ್ರಾಂತೋ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಕಸ್ಮಿನ್ವಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಸ್ಯಾಮೀತಿ ಸ ಪ್ರಾಣಮಸೃಜತ’ (ಪ್ರ. ಉ. ೬ । ೩) ಇತಿ । ತತ್ರ ಚ ಆತ್ಮಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಃ ಸರ್ವದಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತತರಮ್ ; ತದುಪಾಧಿದ್ವಾರಾ ಹಿ ಆತ್ಮನಿ ಜನ್ಮಮರಣಗಮನಾಗಮನಾದಿಸರ್ವವಿಕ್ರಿಯಾಲಕ್ಷಣಃ ಸಂವ್ಯವಹಾರಃ ; ತದಾತ್ಮಕಂ ಹಿ ದ್ವಾದಶವಿಧಂ ಕರಣಂ ಬುದ್ಧ್ಯಾದಿ, ತತ್ ಸೂತ್ರಮ್ , ತತ್ ಜೀವನಮ್ , ಸೋಽಂತರಾತ್ಮಾ ಜಗತಃ ತಸ್ಥುಷಶ್ಚ । ತೇನ ಪ್ರದ್ಯೋತೇನ ಹೃದಯಾಗ್ರಪ್ರಕಾಶೇನ ನಿಷ್ಕ್ರಮಮಾಣಃ ಕೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ನಿಷ್ಕ್ರಾಮತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಚಕ್ಷುಷ್ಟೋ ವಾ, ಆದಿತ್ಯಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿನಿಮಿತ್ತಂ ಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ಮ ವಾ ಯದಿ ಸ್ಯಾತ್ ; ಮೂರ್ಧ್ನೋ ವಾ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿನಿಮಿತ್ತಂ ಚೇತ್ ; ಅನ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಾ ಶರೀರದೇಶೇಭ್ಯಃ ಶರೀರಾವಯವೇಭ್ಯಃ ಯಥಾಕರ್ಮ ಯಥಾಶ್ರುತಮ್ । ತಂ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ಮಾನಮ್ , ಉತ್ಕ್ರಾಮಂತಮ್ ಪರಲೋಕಾಯ ಪ್ರಸ್ಥಿತಮ್ , ಪರಲೋಕಾಯ ಉದ್ಭೂತಾಕೂತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಪ್ರಾಣಃ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿಸ್ಥಾನೀಯಃ ರಾಜ್ಞ ಇವ ಅನೂತ್ಕ್ರಾಮತಿ ; ತಂ ಚ ಪ್ರಾಣಮನೂತ್ಕ್ರಾಮಂತಂ ವಾಗಾದಯಃ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾ ಅನೂತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ । ಯಥಾಪ್ರಧಾನಾನ್ವಾಚಿಖ್ಯಾಸಾ ಇಯಮ್ , ನ ತು ಕ್ರಮೇಣ ಸಾರ್ಥವತ್ ಗಮನಮ್ ಇಹ ವಿವಕ್ಷಿತಮ್ । ತದಾ ಏಷ ಆತ್ಮಾ ಸವಿಜ್ಞಾನೋ ಭವತಿ ಸ್ವಪ್ನ ಇವ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ ಭವತಿ ಕರ್ಮವಶಾತ್ , ನ ಸ್ವತಂತ್ರಃ ; ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೇಣ ಹಿ ಸವಿಜ್ಞಾನತ್ವೇ ಸರ್ವಃ ಕೃತಕೃತ್ಯಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನೈವ ತು ತತ್ ಲಭ್ಯತೇ ; ಅತ ಏವಾಹ ವ್ಯಾಸಃ —
‘ಸದಾ ತದ್ಭಾವಭಾವಿತಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೮ । ೬) ಇತಿ ; ಕರ್ಮಣಾ ತು ಉದ್ಭಾವ್ಯಮಾನೇನ ಅಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿವಿಶೇಷಾಶ್ರಿತವಾಸನಾತ್ಮಕವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನೇನ ಸರ್ವೋ ಲೋಕಃ ಏತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಸವಿಜ್ಞಾನೋ ಭವತಿ ; ಸವಿಜ್ಞಾನಮೇವ ಚ ಗಂತವ್ಯಮ್ ಅನ್ವವಕ್ರಾಮತಿ ಅನುಗಚ್ಛತಿ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನೋದ್ಭಾಸಿತಮೇವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕಾಲೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾರ್ಥಂ ಯೋಗಧರ್ಮಾನುಸೇವನಮ್ ಪರಿಸಂಖ್ಯಾನಾಭ್ಯಾಸಶ್ಚ ವಿಶಿಷ್ಟಪುಣ್ಯೋಪಚಯಶ್ಚ ಶ್ರದ್ದಧಾನೈಃ ಪರಲೋಕಾರ್ಥಿಭಿಃ ಅಪ್ರಮತ್ತೈಃ ಕರ್ತವ್ಯ ಇತಿ । ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾಣಾಂ ಯತ್ನತೋ ವಿಧೇಯೋಽರ್ಥಃ — ದುಶ್ಚರಿತಾಚ್ಚ ಉಪರಮಣಮ್ । ನ ಹಿ ತತ್ಕಾಲೇ ಶಕ್ಯತೇ ಕಿಂಚಿತ್ಸಂಪಾದಯಿತುಮ್ , ಕರ್ಮಣಾ ನೀಯಮಾನಸ್ಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾಭಾವಾತ್ ।
‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಏತಸ್ಯ ಹ್ಯನರ್ಥಸ್ಯ ಉಪಶಮೋಪಾಯವಿಧಾನಾಯ ಸರ್ವಶಾಖೋಪನಿಷದಃ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ । ನ ಹಿ ತದ್ವಿಹಿತೋಪಾಯಾನುಸೇವನಂ ಮುಕ್ತ್ವಾ ಆತ್ಯಂತಿಕಃ ಅಸ್ಯ ಅನರ್ಥಸ್ಯ ಉಪಶಮೋಪಾಯಃ ಅಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ರೈವ ಉಪನಿಷದ್ವಿಹಿತೋಪಾಯೇ ಯತ್ನಪರೈರ್ಭವಿತವ್ಯಮ್ — ಇತ್ಯೇಷ ಪ್ರಕರಣಾರ್ಥಃ ॥
ಶಕಟವತ್ಸಂಭೃತಸಂಭಾರ ಉತ್ಸರ್ಜನ್ಯಾತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ಕಿಂ ಪುನಃ ತಸ್ಯ ಪರಲೋಕಾಯ ಪ್ರವೃತ್ತಸ್ಯ ಪಥ್ಯದನಂ ಶಾಕಟಿಕಸಂಭಾರಸ್ಥಾನೀಯಮ್ , ಗತ್ವಾ ವಾ ಪರಲೋಕಂ ಯತ್ ಭುಂಕ್ತೇ, ಶರೀರಾದ್ಯಾರಂಭಕಂ ಚ ಯತ್ ತತ್ಕಿಮ್ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಂ ಪರಲೋಕಾಯ ಗಚ್ಛಂತಮಾತ್ಮಾನಮ್ , ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ — ವಿದ್ಯಾ ಚ ಕರ್ಮ ಚ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ವಿದ್ಯಾ ಸರ್ವಪ್ರಕಾರಾ ವಿಹಿತಾ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾ ಚ ಅವಿಹಿತಾ ಅಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾ ಚ, ತಥಾ ಕರ್ಮ ವಿಹಿತಂ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ಚ ಅವಿಹಿತಮಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ಚ, ಸಮನ್ವಾರಭೇತೇ ಸಮ್ಯಗನ್ವಾರಭೇತೇ ಅನ್ವಾಲಭೇತೇ ಅನುಗಚ್ಛತಃ ; ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ಚ — ಪೂರ್ವಾನುಭೂತವಿಷಯಾ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ಅತೀತಕರ್ಮಫಲಾನುಭವವಾಸನೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸಾ ಚ ವಾಸನಾ ಅಪೂರ್ವಕರ್ಮಾರಂಭೇ ಕರ್ಮವಿಪಾಕೇ ಚ ಅಂಗಂ ಭವತಿ ; ತೇನ ಅಸಾವಪಿ ಅನ್ವಾರಭತೇ ; ನ ಹಿ ತಯಾ ವಾಸನಯಾ ವಿನಾ ಕರ್ಮ ಕರ್ತುಂ ಫಲಂ ಚ ಉಪಭೋಕ್ತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ಅನಭ್ಯಸ್ತೇ ವಿಷಯೇ ಕೌಶಲಮ್ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಾಂ ಭವತಿ ; ಪೂರ್ವಾನುಭವವಾಸನಾಪ್ರವೃತ್ತಾನಾಂ ತು ಇಂದ್ರಿಯಾಣಾಮ್ ಇಹ ಅಭ್ಯಾಸಮಂತರೇಣ ಕೌಶಲಮುಪಪದ್ಯತೇ ; ದೃಶ್ಯತೇ ಚ ಕೇಷಾಂಚಿತ್ ಕಾಸುಚಿತ್ಕ್ರಿಯಾಸು ಚಿತ್ರಕರ್ಮಾದಿಲಕ್ಷಣಾಸು ವಿನೈವ ಇಹ ಅಭ್ಯಾಸೇನ ಜನ್ಮತ ಏವ ಕೌಶಲಮ್ , ಕಾಸುಚಿತ್ ಅತ್ಯಂತಸೌಕರ್ಯಯುಕ್ತಾಸ್ವಪಿ ಅಕೌಶಲಂ ಕೇಷಾಂಚಿತ್ ; ತಥಾ ವಿಷಯೋಪಭೋಗೇಷು ಸ್ವಭಾವತ ಏವ ಕೇಷಾಂಚಿತ್ ಕೌಶಲಾಕೌಶಲೇ ದೃಶ್ಯೇತೇ ; ತಚ್ಚ ಏತತ್ಸರ್ವಂ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞೋದ್ಭವಾನುದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಮ್ ; ತೇನ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಯಾ ವಿನಾ ಕರ್ಮಣಿ ವಾ ಫಲೋಪಭೋಗೇ ವಾ ನ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಏತತ್ ತ್ರಯಂ ಶಾಕಟಿಕಸಂಭಾರಸ್ಥಾನೀಯಂ ಪರಲೋಕಪಥ್ಯದನಂ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾಖ್ಯಮ್ । ಯಸ್ಮಾತ್ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ಚ ದೇಹಾಂತರಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯುಪಭೋಗಸಾಧನಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಾದಿ ಶುಭಮೇವ ಸಮಾಚರೇತ್ , ಯಥಾ ಇಷ್ಟದೇಹಸಂಯೋಗೋಪಭೋಗೌ ಸ್ಯಾತಾಮ್ — ಇತಿ ಪ್ರಕರಣಾರ್ಥಃ ॥
ಏವಂ ವಿದ್ಯಾದಿಸಂಭಾರಸಂಭೃತೋ ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಮಾನಃ, ಮುಕ್ತ್ವಾ ಪೂರ್ವಂ ದೇಹಮ್ , ಪಕ್ಷೀವ ವೃಕ್ಷಾಂತರಮ್ , ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ಅಥವಾ ಆತಿವಾಹಿಕೇನ ಶರೀರಾಂತರೇಣ ಕರ್ಮಫಲಜನ್ಮದೇಶಂ ನೀಯತೇ । ಕಿಂಚಾತ್ರಸ್ಥಸ್ಯೈವ ಸರ್ವಗತಾನಾಂ ಕರಣಾನಾಂ ವೃತ್ತಿಲಾಭೋ ಭವತಿ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಶರೀರಸ್ಥಸ್ಯ ಸಂಕುಚಿತಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಮೃತಸ್ಯ ಭಿನ್ನಘಟಪ್ರದೀಪಪ್ರಕಾಶವತ್ ಸರ್ವತೋ ವ್ಯಾಪ್ಯ ಪುನಃ ದೇಹಾಂತರಾರಂಭೇ ಸಂಕೋಚಮುಪಗಚ್ಛಂತಿ — ಕಿಂಚ ಮನೋಮಾತ್ರಂ ವೈಶೇಷಿಕಸಮಯ ಇವ ದೇಹಾಂತರಾರಂಭದೇಶಂ ಪ್ರತಿ ಗಚ್ಛತಿ, ಕಿಂ ವಾ ಕಲ್ಪನಾಂತರಮೇವ ವೇದಾಂತಸಮಯೇ — ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ —
‘ತ ಏತೇ ಸರ್ವ ಏವ ಸಮಾಃ ಸರ್ವೇಽನಂತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೩) ಇತಿ ಶ್ರುತಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಾನಿ ತಾವತ್ಕರಣಾನಿ, ಸರ್ವಾತ್ಮಕಪ್ರಾಣಸಂಶ್ರಯಾಚ್ಚ ; ತೇಷಾಮ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾಧಿಭೌತಿಕಪರಿಚ್ಛೇದಃ ಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವನಾನಿಮಿತ್ತಃ ; ಅತಃ ತದ್ವಶಾತ್ ಸ್ವಭಾವತಃ ಸರ್ವಗತಾನಾಮನಂತಾನಾಮಪಿ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನವಾಸನಾನುರೂಪೇಣೈವ ದೇಹಾಂತರಾರಂಭವಶಾತ್ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ವೃತ್ತಿಃ ಸಂಕುಚತಿ ವಿಕಸತಿ ಚ ; ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್
‘ಸಮಃ ಪ್ಲುಷಿಣಾ ಸಮೋ ಮಶಕೇನ ಸಮೋ ನಾಗೇನ ಸಮ ಏಭಿಸ್ತ್ರಿಭಿರ್ಲೋಕೈಃ ಸಮೋಽನೇನ ಸರ್ವೇಣ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೩ । ೨೨) ಇತಿ ; ತಥಾ ಚ ಇದಂ ವಚನಮನುಕೂಲಮ್ —
‘ಸ ಯೋ ಹೈತಾನನಂತಾನುಪಾಸ್ತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೩) ಇತ್ಯಾದಿ, ‘ತಂ ಯಥಾ ಯಥೋಪಾಸತೇ’ ಇತಿ ಚ । ತತ್ರ ವಾಸನಾ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾಖ್ಯಾ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮತಂತ್ರಾ ಜಲೂಕಾವತ್ ಸಂತತೈವ ಸ್ವಪ್ನಕಾಲ ಇವ ಕರ್ಮಕೃತಂ ದೇಹಾದ್ದೇಹಾಂತರಮ್ ಆರಭತೇ ಹೃದಯಸ್ಥೈವ ; ಪುನರ್ದೇಹಾಂತರಾರಂಭೇ ದೇಹಾಂತರಂ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಯಂ ವಿಮುಂಚತಿ — ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಉಪಾದೀಯತೇ —
ತದ್ಯಥಾ ತೃಣಜಲಾಯುಕಾ ತೃಣಸ್ಯಾಂತಂ ಗತ್ವಾನ್ಯಮಾಕ್ರಮಮಾಕ್ರಮ್ಯಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂ ಹರತ್ಯೇವಮೇವಾಯಮಾತ್ಮೇದಂ ಶರೀರಂ ನಿಹತ್ಯಾವಿದ್ಯಾಂ ಗಮಯಿತ್ವಾನ್ಯಮಾಕ್ರಮಮಾಕ್ರಮ್ಯಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂ ಹರತಿ ॥ ೩ ॥
ತತ್ ತತ್ರ ದೇಹಾಂತರಸಂಚಾರೇ ಇದಂ ನಿದರ್ಶನಮ್ — ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತೃಣಜಲಾಯುಕಾ ತೃಣಜಲೂಕಾ ತೃಣಸ್ಯ ಅಂತಮ್ ಅವಸಾನಮ್ , ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾಪ್ಯ, ಅನ್ಯಂ ತೃಣಾಂತರಮ್ , ಆಕ್ರಮಮ್ — ಆಕ್ರಮ್ಯತ ಇತ್ಯಾಕ್ರಮಃ — ತಮಾಕ್ರಮಮ್ , ಆಕ್ರಮ್ಯ ಆಶ್ರಿತ್ಯ, ಆತ್ಮಾನಮ್ ಆತ್ಮನಃ ಪೂರ್ವಾವಯವಮ್ ಉಪಸಂಹರತಿ ಅಂತ್ಯಾವಯವಸ್ಥಾನೇ ; ಏವಮೇವ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಯಃ ಪ್ರಕೃತಃ ಸಂಸಾರೀ ಇದಂ ಶರೀರಂ ಪೂರ್ವೋಪಾತ್ತಮ್ , ನಿಹತ್ಯ ಸ್ವಪ್ನಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸುರಿವ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಅವಿದ್ಯಾಂ ಗಮಯಿತ್ವಾ ಅಚೇತನಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಾತ್ಮೋಪಸಂಹಾರೇಣ, ಅನ್ಯಮ್ ಆಕ್ರಮಮ್ ತೃಣಾಂತರಮಿವ ತೃಣಜಲೂಕಾ ಶರೀರಾಂತರಮ್ , ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರಸಾರಿತಯಾ ವಾಸನಯಾ, ಆತ್ಮಾನಮುಪಸಂಹರತಿ, ತತ್ರ ಆತ್ಮಭಾವಮಾರಭತೇ — ಯಥಾ ಸ್ವಪ್ನೇ ದೇಹಾಂತರಸ್ಥ ಏವ ಶರೀರಾರಂಭದೇಶೇ — ಆರಭ್ಯಮಾಣೇ ದೇಹೇ ಜಂಗಮೇ ಸ್ಥಾವರೇ ವಾ । ತತ್ರ ಚ ಕರ್ಮವಶಾತ್ ಕರಣಾನಿ ಲಬ್ಧವೃತ್ತೀನಿ ಸಂಹನ್ಯಂತೇ ; ಬಾಹ್ಯಂ ಚ ಕುಶಮೃತ್ತಿಕಾಸ್ಥಾನೀಯಂ ಶರೀರಮಾರಭ್ಯತೇ ; ತತ್ರ ಚ ಕರಣವ್ಯೂಹಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ವಾಗಾದ್ಯನುಗ್ರಹಾಯ ಅಗ್ನ್ಯಾದಿದೇವತಾಃ ಸಂಶ್ರಯಂತೇ । ಏಷ ದೇಹಾಂತರಾರಂಭವಿಧಿಃ ॥
ತತ್ರ ದೇಹಾಂತರಾರಂಭೇ ನಿತ್ಯೋಪಾತ್ತಮೇವ ಉಪಾದಾನಮ್ ಉಪಮೃದ್ಯ ಉಪಮೃದ್ಯ ದೇಹಾಂತರಮಾರಭತೇ, ಆಹೋಸ್ವಿತ್ ಅಪೂರ್ವಮೇವ ಪುನಃ ಪುನರಾದತ್ತೇ — ಇತ್ಯತ್ರ ಉಚ್ಯತೇ ದೃಷ್ಠಾಂತಃ —
ತದ್ಯಥಾ ಪೇಶಸ್ಕಾರೀ ಪೇಶಸೋ ಮಾತ್ರಾಮಪಾದಾಯಾನ್ಯನ್ನವತರಂ ಕಲ್ಯಾಣತರಂ ರೂಪಂ ತನುತ ಏವಮೇವಾಯಮಾತ್ಮೇದಂ ಶರೀರಂ ನಿಹತ್ಯಾವಿದ್ಯಾಂ ಗಮಯಿತ್ವಾನ್ಯನ್ನವತರಂ ಕಲ್ಯಾಣತರಂ ರೂಪಂ ಕುರುತೇ ಪಿತ್ರ್ಯಂ ವಾ ಗಾಂಧರ್ವಂ ವಾ ದೈವಂ ವಾ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಂ ವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಂ ವಾನ್ಯೇಷಾಂ ವಾ ಭೂತಾನಾಮ್ ॥ ೪ ॥
ತತ್ ತತ್ರ ಏತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ, ಯಥಾ ಪೇಶಸ್ಕಾರೀ — ಪೇಶಃ ಸುವರ್ಣಮ್ ತತ್ ಕರೋತೀತಿ ಪೇಶಸ್ಕಾರೀ ಸುವರ್ಣಕಾರಃ, ಪೇಶಸಃ ಸುವರ್ಣಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾಮ್ , ಅಪ ಆದಾಯ ಅಪಚ್ಛಿದ್ಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ, ಅನ್ಯತ್ ಪೂರ್ವಸ್ಮಾತ್ ರಚನಾವಿಶೇಷಾತ್ ನವತರಮ್ ಅಭಿನವತರಮ್ , ಕಲ್ಯಾಣಾತ್ ಕಲ್ಯಾಣತರಮ್ , ರೂಪಂ ತನುತೇ ನಿರ್ಮಿನೋತಿ ; ಏವಮೇವಾಯಮಾತ್ಮೇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ನಿತ್ಯೋಪಾತ್ತಾನ್ಯೇವ ಪೃಥಿವ್ಯಾದೀನಿ ಆಕಾಶಾಂತಾನಿ ಪಂಚ ಭೂತಾನಿ ಯಾನಿ
‘ದ್ವೇ ವಾವ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ರೂಪೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೧) ಇತಿ ಚತುರ್ಥೇ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನಿ, ಪೇಶಃಸ್ಥಾನೀಯಾನಿ ತಾನ್ಯೇವ ಉಪಮೃದ್ಯ, ಉಪಮೃದ್ಯ, ಅನ್ಯದನ್ಯಚ್ಚ ದೇಹಾಂತರಂ ನವತರಂ ಕಲ್ಯಾಣತರಂ ರೂಪಂ ಸಂಸ್ಥಾನವಿಶೇಷಮ್ , ದೇಹಾಂತರಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಕುರುತೇ — ಪಿತ್ರ್ಯಂ ವಾ ಪಿತೃಭ್ಯೋ ಹಿತಮ್ , ಪಿತೃಲೋಕೋಪಭೋಗಯೋಗ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಗಾಂಧರ್ವಂ ಗಂಧರ್ವಾಣಾಮುಪಭೋಗಯೋಗ್ಯಮ್ , ತಥಾ ದೇವಾನಾಂ ದೈವಮ್ , ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಮ್ , ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇದಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಂ ವಾ, ಯಥಾಕರ್ಮ ಯಥಾಶ್ರುತಮ್ , ಅನ್ಯೇಷಾಂ ವಾ ಭೂತಾನಾಂ ಸಂಬಂಧಿ — ಶರೀರಾಂತರಂ ಕುರುತೇ ಇತ್ಯಭಿಸಂಬಧ್ಯತೇ ॥
ಯೇ ಅಸ್ಯ ಬಂಧನಸಂಜ್ಞಕಾಃ ಉಪಾಧಿಭೂತಾಃ, ಯೈಃ ಸಂಯುಕ್ತಃ ತನ್ಮಯೋಽಯಮಿತಿ ವಿಭಾವ್ಯತೇ, ತೇ ಪದಾರ್ಥಾಃ ಪುಂಜೀಕೃತ್ಯ ಇಹ ಏಕತ್ರ ಪ್ರತಿನಿರ್ದಿಶ್ಯಂತೇ —
ಸ ವಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನಮಯೋ ಮನೋಮಯಃ ಪ್ರಾಣಮಯಶ್ಚಕ್ಷುರ್ಮಯಃ ಶ್ರೋತ್ರಮಯಃ ಪೃಥಿವೀಮಯ ಆಪೋಮಯೋ ವಾಯುಮಯ ಆಕಾಶಮಯಸ್ತೇಜೋಮಯೋಽತೇಜೋಮಯಃ ಕಾಮಮಯೋಽಕಾಮಮಯಃ ಕ್ರೋಧಮಯೋಽಕ್ರೋಧಮಯೋ ಧರ್ಮಮಯೋಽಧರ್ಮಮಯಃ ಸರ್ವಮಯಸ್ತದ್ಯದೇತದಿದಮ್ಮಯೋಽದೋಮಯ ಇತಿ ಯಥಾಕಾರೀ ಯಥಾಚಾರೀ ತಥಾ ಭವತಿ ಸಾಧುಕಾರೀ ಸಾಧುರ್ಭವತಿ ಪಾಪಕಾರೀ ಪಾಪೋ ಭವತಿ ಪುಣ್ಯಃ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನ । ಅಥೋ ಖಲ್ವಾಹುಃ ಕಾಮಮಯ ಏವಾಯಂ ಪುರುಷ ಇತಿ ಸ ಯಥಾಕಾಮೋ ಭವತಿ ತತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ ಯತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ ತತ್ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ಯತ್ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ ತದಭಿಸಂಪದ್ಯತೇ ॥ ೫ ॥
ಸಃ ವೈ ಅಯಮ್ ಯಃ ಏವಂ ಸಂಸರತಿ ಆತ್ಮಾ — ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಪರ ಏವ, ಯಃ ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಃ ; ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ — ವಿಜ್ಞಾನಂ ಬುದ್ಧಿಃ, ತೇನ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯಮಾಣಃ, ತನ್ಮಯಃ ;
‘ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ ; ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ವಿಜ್ಞಾನಪ್ರಾಯಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತದ್ಧರ್ಮತ್ವಮಸ್ಯ ವಿಭಾವ್ಯತೇ —
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ; ತಥಾ ಮನೋಮಯಃ ಮನಃಸನ್ನಿಕರ್ಷಾನ್ಮನೋಮಯಃ ; ತಥಾ ಪ್ರಾಣಮಯಃ, ಪ್ರಾಣಃ ಪಂಚವೃತ್ತಿಃ ತನ್ಮಯಃ, ಯೇನ ಚೇತನಃ ಚಲತೀವ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ತಥಾ ಚಕ್ಷುರ್ಮಯಃ ರೂಪದರ್ಶನಕಾಲೇ ; ಏವಂ ಶ್ರೋತ್ರಮಯಃ ಶಬ್ದಶ್ರವಣಕಾಲೇ । ಏವಂ ತಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಇಂದ್ರಿಯಸ್ಯ ವ್ಯಾಪಾರೋದ್ಭವೇ ತತ್ತನ್ಮಯೋ ಭವತಿ । ಏವಂ ಬುದ್ಧಿಪ್ರಾಣದ್ವಾರೇಣ ಚಕ್ಷುರಾದಿಕರಣಮಯಃ ಸನ್ ಶರೀರಾರಂಭಕಪೃಥಿವ್ಯಾದಿಭೂತಮಯೋ ಭವತಿ ; ತತ್ರ ಪಾರ್ಥಿವಶರೀರಾರಂಭೇ ಪೃಥಿವೀಮಯೋ ಭವತಿ ; ತಥಾ ವರುಣಾದಿಲೋಕೇಷು ಆಪ್ಯಶರೀರಾರಂಭೇ ಆಪೋಮಯೋ ಭವತಿ ; ತಥಾ ವಾಯವ್ಯಶರೀರಾರಂಭೇ ವಾಯುಮಯೋ ಭವತಿ ; ತಥಾ ಆಕಾಶಶರೀರಾರಂಭೇ ಆಕಾಶಮಯೋ ಭವತಿ ; ಏವಮ್ ಏತಾನಿ ತೈಜಸಾನಿ ದೇವಶರೀರಾಣಿ ; ತೇಷ್ವಾರಭ್ಯಮಾಣೇಷು ತನ್ಮಯಃ ತೇಜೋಮಯೋ ಭವತಿ । ಅತೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾನಿ ಪಶ್ವಾದಿಶರೀರಾಣಿ ನರಕಪ್ರೇತಾದಿಶರೀರಾಣಿ ಚ ಅತೇಜೋಮಯಾನಿ ; ತಾನ್ಯಪೇಕ್ಷ್ಯ ಆಹ — ಅತೇಜೋಮಯ ಇತಿ । ಏವಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಮಯಃ ಸನ್ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಂ ವಸ್ತ್ವಂತರಂ ಪಶ್ಯನ್ — ಇದಂ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ , ಅದೋ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಮ್ — ಇತ್ಯೇವಂ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಃ ತದಭಿಲಾಷಃ ಕಾಮಮಯೋ ಭವತಿ । ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಮೇ ದೋಷಂ ಪಶ್ಯತಃ ತದ್ವಿಷಯಾಭಿಲಾಷಪ್ರಶಮೇ ಚಿತ್ತಂ ಪ್ರಸನ್ನಮ್ ಅಕಲುಷಂ ಶಾಂತಂ ಭವತಿ, ತನ್ಮಯಃ ಅಕಾಮಮಯಃ । ಏವಂ ತಸ್ಮಿನ್ವಿಹತೇ ಕಾಮೇ ಕೇನಚಿತ್ , ಸಕಾಮಃ ಕ್ರೋಧತ್ವೇನ ಪರಿಣಮತೇ, ತೇನ ತನ್ಮಯೋ ಭವನ್ ಕ್ರೋಧಮಯಃ । ಸ ಕ್ರೋಧಃ ಕೇನಚಿದುಪಾಯೇನ ನಿವರ್ತಿತೋ ಯದಾ ಭವತಿ, ತದಾ ಪ್ರಸನ್ನಮ್ ಅನಾಕುಲಂ ಚಿತ್ತಂ ಸತ್ ಅಕ್ರೋಧ ಉಚ್ಯತೇ, ತೇನ ತನ್ಮಯಃ । ಏವಂ ಕಾಮಕ್ರೋಧಾಭ್ಯಾಮ್ ಅಕಾಮಕ್ರೋಧಾಭ್ಯಾಂ ಚ ತನ್ಮಯೋ ಭೂತ್ವಾ, ಧರ್ಮಮಯಃ ಅಧರ್ಮಮಯಶ್ಚ ಭವತಿ ; ನ ಹಿ ಕಾಮಕ್ರೋಧಾದಿಭಿರ್ವಿನಾ ಧರ್ಮಾದಿಪ್ರವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ,
‘ಯದ್ಯದ್ಧಿ ಕುರುತೇ ಕರ್ಮ ತತ್ತತ್ಕಾಮಸ್ಯ ಚೇಷ್ಟಿತಮ್’ (ಮನು. ೨ । ೪) ಇತಿ ಸ್ಮರಣಾತ್ । ಧರ್ಮಮಯಃ ಅಧರ್ಮಮಯಶ್ಚ ಭೂತ್ವಾ ಸರ್ವಮಯೋ ಭವತಿ — ಸಮಸ್ತಂ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋಃ ಕಾರ್ಯಮ್ , ಯಾವತ್ಕಿಂಚಿದ್ವ್ಯಾಕೃತಮ್ , ತತ್ಸರ್ವಂ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋಃ ಫಲಮ್ , ತತ್ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಮಾನಃ ತನ್ಮಯೋ ಭವತಿ । ಕಿಂ ಬಹುನಾ, ತದೇತತ್ ಸಿದ್ಧಮಸ್ಯ — ಯತ್ ಅಯಮ್ ಇದಮ್ಮಯಃ ಗೃಹ್ಯಮಾಣವಿಷಯಾದಿಮಯಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಅಯಮ್ ಅದೋಮಯಃ ; ಅದ ಇತಿ ಪರೋಕ್ಷಂ ಕಾರ್ಯೇಣ ಗೃಹ್ಯಮಾಣೇನ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ ; ಅನಂತಾ ಹಿ ಅಂತಃಕರಣೇ ಭಾವನಾವಿಶೇಷಾಃ ; ನೈವ ತೇ ವಿಶೇಷತೋ ನಿರ್ದೇಷ್ಟುಂ ಶಕ್ಯಂತೇ ; ತಸ್ಮಿಂತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಕಾರ್ಯತೋಽವಗಮ್ಯಂತೇ — ಇದಮಸ್ಯ ಹೃದಿ ವರ್ತತೇ, ಅದಃ ಅಸ್ಯೇತಿ ; ತೇನ ಗೃಹ್ಯಮಾಣಕಾರ್ಯೇಣ ಇದಮ್ಮಯತಯಾ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ ಪರೋಕ್ಷಃ ಅಂತಃಸ್ಥೋ ವ್ಯವಹಾರಃ — ಅಯಮಿದಾನೀಮದೋಮಯ ಇತಿ । ಸಂಕ್ಷೇಪತಸ್ತು ಯಥಾ ಕರ್ತುಂ ಯಥಾ ವಾ ಚರಿತುಂ ಶೀಲಮಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಯಥಾಕಾರೀ ಯಥಾಚಾರೀ, ಸಃ ತಥಾ ಭವತಿ ; ಕರಣಂ ನಾಮ ನಿಯತಾ ಕ್ರಿಯಾ ವಿಧಿಪ್ರತಿಷೇಧಾದಿಗಮ್ಯಾ, ಚರಣಂ ನಾಮ ಅನಿಯತಮಿತಿ ವಿಶೇಷಃ । ಸಾಧುಕಾರೀ ಸಾಧುರ್ಭವತೀತಿ ಯಥಾಕಾರೀತ್ಯಸ್ಯ ವಿಶೇಷಣಮ್ ; ಪಾಪಕಾರೀ ಪಾಪೋ ಭವತೀತಿ ಚ ಯಥಾಚಾರೀತ್ಯಸ್ಯ । ತಾಚ್ಛೀಲ್ಯಪ್ರತ್ಯಯೋಪಾದಾನಾತ್ ಅತ್ಯಂತತಾತ್ಪರ್ಯತೈವ ತನ್ಮಯತ್ವಮ್ , ನ ತು ತತ್ಕರ್ಮಮಾತ್ರೇಣ — ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ — ಪುಣ್ಯಃ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನೇತಿ ; ಪುಣ್ಯಪಾಪಕರ್ಮಮಾತ್ರೇಣೈವ ತನ್ಮಯತಾ ಸ್ಯಾತ್ , ನ ತು ತಾಚ್ಛೀಲ್ಯಮಪೇಕ್ಷತೇ ; ತಾಚ್ಛೀಲ್ಯೇ ತು ತನ್ಮಯತ್ವಾತಿಶಯ ಇತ್ಯಯಂ ವಿಶೇಷಃ । ತತ್ರ ಕಾಮಕ್ರೋಧಾದಿಪೂರ್ವಕಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯಕಾರಿತಾ ಸರ್ವಮಯತ್ವೇ ಹೇತುಃ, ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಕಾರಣಮ್ , ದೇಹಾತ್ ದೇಹಾಂತರಸಂಚಾರಸ್ಯ ಚ ; ಏತತ್ಪ್ರಯುಕ್ತೋ ಹಿ ಅನ್ಯದನ್ಯದ್ದೇಹಾಂತರಮುಪಾದತ್ತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯೇ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಕಾರಣಮ್ ; ಏತದ್ವಿಷಯೌ ಹಿ ವಿಧಿಪ್ರತಿಷೇಧೌ ; ಅತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಸ್ಯ ಸಾಫಲ್ಯಮಿತಿ ॥
ಅಥೋ ಅಪಿ ಅನ್ಯೇ ಬಂಧಮೋಕ್ಷಕುಶಲಾಃ ಖಲು ಆಹುಃ — ಸತ್ಯಂ ಕಾಮಾದಿಪೂರ್ವಕೇ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯೇ ಶರೀರಗ್ರಹಣಕಾರಣಮ್ ; ತಥಾಪಿ ಕಾಮಪ್ರಯುಕ್ತೋ ಹಿ ಪುರುಷಃ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯೇ ಕರ್ಮಣೀ ಉಪಚಿನೋತಿ ; ಕಾಮಪ್ರಹಾಣೇ ತು ಕರ್ಮ ವಿದ್ಯಮಾನಮಪಿ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯೋಪಚಯಕರಂ ನ ಭವತಿ ; ಉಪಚಿತೇ ಅಪಿ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯೇ ಕರ್ಮಣೀ ಕಾಮಶೂನ್ಯೇ ಫಲಾರಂಭಕೇ ನ ಭವತಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾಮ ಏವ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಮೂಲಮ್ । ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮಾಥರ್ವಣೇ —
‘ಕಾಮಾನ್ಯಃ ಕಾಮಯತೇ ಮನ್ಯಮಾನಃ ಸ ಕಾಮಭಿರ್ಜಾಯತೇ ತತ್ರ ತತ್ರ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೨) ಇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾಮಮಯ ಏವಾಯಂ ಪುರುಷಃ, ಯತ್ ಅನ್ಯಮಯತ್ವಂ ತತ್ ಅಕಾರಣಂ ವಿದ್ಯಮಾನಮಪಿ — ಇತ್ಯತಃ ಅವಧಾರಯತಿ ‘ಕಾಮಮಯ ಏವ’ ಇತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಸ ಚ ಕಾಮಮಯಃ ಸನ್ ಯಾದೃಶೇನ ಕಾಮೇನ ಯಥಾಕಾಮೋ ಭವತಿ, ತತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ — ಸ ಕಾಮ ಈಷದಭಿಲಾಷಮಾತ್ರೇಣಾಭಿವ್ಯಕ್ತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ವಿಷಯೇ ಭವತಿ, ಸಃ ಅವಿಹನ್ಯಮಾನಃ ಸ್ಫುಟೀಭವನ್ ಕ್ರತುತ್ವಮಾಪದ್ಯತೇ ; ಕ್ರತುರ್ನಾಮ ಅಧ್ಯವಸಾಯಃ ನಿಶ್ಚಯಃ, ಯದನಂತರಾ ಕ್ರಿಯಾ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ಯತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ — ಯಾದೃಕ್ಕಾಮಕಾರ್ಯೇಣ ಕ್ರತುನಾ ಯಥಾರೂಪಃ ಕ್ರತುಃ ಅಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಯತ್ಕ್ರತುಃ ಭವತಿ — ತತ್ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ — ಯದ್ವಿಷಯಃ ಕ್ರತುಃ, ತತ್ಫಲನಿರ್ವೃತ್ತಯೇ ಯತ್ ಯೋಗ್ಯಂ ಕರ್ಮ, ತತ್ ಕುರುತೇ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ । ಯತ್ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ, ತತ್ ಅಭಿಸಂಪದ್ಯತೇ — ತದೀಯಂ ಫಲಮಭಿಸಂಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಮಯತ್ವೇ ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಿತ್ವೇ ಚ ಕಾಮ ಏವ ಹೇತುರಿತಿ ॥
ತದೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ । ತದೇವ ಸಕ್ತಃ ಸಹ ಕರ್ಮಣೈತಿ ಲಿಂಗಂ ಮನೋ ಯತ್ರ ನಿಷಕ್ತಮಸ್ಯ । ಪ್ರಾಪ್ಯಾಂತಂ ಕರ್ಮಣಸ್ತಸ್ಯ ಯತ್ಕಿಂಚೇಹ ಕರೋತ್ಯಯಮ್ । ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ಪುನರೈತ್ಯಸ್ಮೈ ಲೋಕಾಯ ಕರ್ಮಣ ಇತಿ ನು ಕಾಮಯಮಾನೋಽಥಾಕಾಮಯಮಾನೋ ಯೋಽಕಾಮೋ ನಿಷ್ಕಾಮ ಆಪ್ತಕಾಮ ಆತ್ಮಕಾಮೋ ನ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಾ ಉತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸನ್ಬ್ರಹ್ಮಾಪ್ಯೇತಿ ॥ ೬ ॥
ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ಏಷ ಶ್ಲೋಕಃ ಮಂತ್ರೋಽಪಿ ಭವತಿ । ತದೇವ ಏತಿ ತದೇವ ಗಚ್ಛತಿ, ಸಕ್ತ ಆಸಕ್ತಃ ತತ್ರ ಉದ್ಭೂತಾಭಿಲಾಷಃ ಸನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಥಮೇತಿ ? ಸಹ ಕರ್ಮಣಾ — ಯತ್ ಕರ್ಮಫಲಾಸಕ್ತಃ ಸನ್ ಅಕರೋತ್ , ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಸಹೈವ ತತ್ ಏತಿ ತತ್ಫಲಮೇತಿ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ಲಿಂಗಂ ಮನಃ — ಮನಃಪ್ರಧಾನತ್ವಾಲ್ಲಿಂಗಸ್ಯ ಮನೋ ಲಿಂಗಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಅಥವಾ ಲಿಂಗ್ಯತೇ ಅವಗಮ್ಯತೇ — ಅವಗಚ್ಛತಿ — ಯೇನ, ತತ್ ಲಿಂಗಮ್ , ತತ್ ಮನಃ — ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ ನಿಷಕ್ತಂ ನಿಶ್ಚಯೇನ ಸಕ್ತಮ್ ಉದ್ಭೂತಾಭಿಲಾಷಮ್ ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಿಣಃ ; ತದಭಿಲಾಷೋ ಹಿ ತತ್ಕರ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ತನ್ಮನೋಽಭಿಷಂಗವಶಾದೇವ ಅಸ್ಯ ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ತತ್ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ತೇನ ಏತತ್ಸಿದ್ಧಂ ಭವತಿ, ಕಾಮೋ ಮೂಲಂ ಸಂಸಾರಸ್ಯೇತಿ । ಅತಃ ಉಚ್ಛಿನ್ನಕಾಮಸ್ಯ ವಿದ್ಯಮಾನಾನ್ಯಪಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ ವಂಧ್ಯಾಪ್ರಸವಾನಿ ಭವಂತಿ,
‘ಪರ್ಯಾಪ್ತಕಾಮಸ್ಯ ಕೃತಾತ್ಮನಶ್ಚ ಇಹೈವ ಸರ್ವೇ ಪ್ರವಿಲೀಯಂತಿ ಕಾಮಾಃ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಕಿಂಚ ಪ್ರಾಪ್ಯಾಂತಂ ಕರ್ಮಣಃ — ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಅಂತಮ್ ಅವಸಾನಂ ಯಾವತ್ , ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಪರಿಸಮಾಪ್ತಿಂ ಕೃತ್ವೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋಽಂತಂ ಪ್ರಾಪ್ಯೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಸ್ಯ, ಯತ್ಕಿಂಚ ಕರ್ಮ ಇಹ ಅಸ್ಮಿನ್ ಲೋಕೇ ಕರೋತಿ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ ಅಯಮ್ , ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಅಂತಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ, ತಸ್ಮಾತ್ ಲೋಕಾತ್ ಪುನಃ ಐತಿ ಆಗಚ್ಛತಿ, ಅಸ್ಮೈ ಲೋಕಾಯ ಕರ್ಮಣೇ — ಅಯಂ ಹಿ ಲೋಕಃ ಕರ್ಮಪ್ರಧಾನಃ, ತೇನಾಹ ‘ಕರ್ಮಣೇ’ ಇತಿ — ಪುನಃ ಕರ್ಮಕರಣಾಯ ; ಪುನಃ ಕರ್ಮ ಕೃತ್ವಾ ಫಲಾಸಂಗವಶಾತ್ ಪುನರಮುಂ ಲೋಕಂ ಯಾತಿ — ಇತ್ಯೇವಮ್ । ಇತಿ ನು ಏವಂ ನು, ಕಾಮಯಮಾನಃ ಸಂಸರತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಕಾಮಯಮಾನ ಏವ ಏವಂ ಸಂಸರತಿ, ಅಥ ತಸ್ಮಾತ್ , ಅಕಾಮಯಮಾನೋ ನ ಕ್ವಚಿತ್ಸಂಸರತಿ । ಫಲಾಸಕ್ತಸ್ಯ ಹಿ ಗತಿರುಕ್ತಾ ; ಅಕಾಮಸ್ಯ ಹಿ ಕ್ರಿಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಅಕಾಮಯಮಾನೋ ಮುಚ್ಯತ ಏವ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಅಕಾಮಯಮಾನೋ ಭವತಿ ? ಯಃ ಅಕಾಮೋ ಭವತಿ, ಅಸೌ ಅಕಾಮಯಮಾನಃ । ಕಥಮಕಾಮತೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯೋ ನಿಷ್ಕಾಮಃ ಯಸ್ಮಾನ್ನಿರ್ಗತಾಃ ಕಾಮಾಃ ಸೋಽಯಂ ನಿಷ್ಕಾಮಃ । ಕಥಂ ಕಾಮಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛಂತಿ ? ಯ ಆಪ್ತಕಾಮಃ ಭವತಿ ಆಪ್ತಾಃ ಕಾಮಾ ಯೇನ ಸ ಆಪ್ತಕಾಮಃ । ಕಥಮಾಪ್ಯಂತೇ ಕಾಮಾಃ ? ಆತ್ಮಕಾಮತ್ವೇನ, ಯಸ್ಯ ಆತ್ಮೈವ ನಾನ್ಯಃ ಕಾಮಯಿತವ್ಯೋ ವಸ್ತ್ವಂತರಭೂತಃ ಪದಾರ್ಥೋ ಭವತಿ ; ಆತ್ಮೈವ ಅನಂತರೋಽಬಾಹ್ಯಃ ಕೃತ್ಸ್ನಃ ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನ ಏಕರಸಃ ನೋರ್ಧ್ವಂ ನ ತಿರ್ಯಕ್ ನಾಧಃ ಆತ್ಮನೋಽನ್ಯತ್ ಕಾಮಯಿತವ್ಯಂ ವಸ್ವಂತರಮ್ — ಯಸ್ಯ ಸರ್ವಮಾತ್ಮೈವಾಭೂತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್ , ಶೃಣುಯಾತ್ , ಮನ್ವೀತ, ವಿಜಾನೀಯಾದ್ವಾ — ಏವಂ ವಿಜಾನನ್ಕಂ ಕಾಮಯೇತ । ಜ್ಞಾಯಮಾನೋ ಹ್ಯನ್ಯತ್ವೇನ ಪದಾರ್ಥಃ ಕಾಮಯಿತವ್ಯೋ ಭವತಿ ; ನ ಚಾಸಾವನ್ಯಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ ಆಪ್ತಕಾಮಸ್ಯಾಸ್ತಿ । ಯ ಏವಾತ್ಮಕಾಮತಯಾ ಆಪ್ತಕಾಮಃ, ಸ ನಿಷ್ಕಾಮಃ ಅಕಾಮಃ ಅಕಾಮಯಮಾನಶ್ಚೇತಿ ಮುಚ್ಯತೇ । ನ ಹಿ ಯಸ್ಯ ಆತ್ಮೈವ ಸರ್ವಂ ಭವತಿ, ತಸ್ಯ ಅನಾತ್ಮಾ ಕಾಮಯಿತವ್ಯೋಽಸ್ತಿ । ಅನಾತ್ಮಾ ಚಾನ್ಯಃ ಕಾಮಯಿತವ್ಯಃ, ಸರ್ವಂ ಚ ಆತ್ಮೈವಾಭೂದಿತಿ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮ್ । ಸರ್ವಾತ್ಮದರ್ಶಿನಃ ಕಾಮಯಿತವ್ಯಾಭಾವಾತ್ಕರ್ಮಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಯೇ ತು ಪ್ರತ್ಯವಾಯಪರಿಹಾರಾರ್ಥಂ ಕರ್ಮ ಕಲ್ಪಯಂತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋಽಪಿ, ತೇಷಾಂ ನ ಆತ್ಮೈವ ಸರ್ವಂ ಭವತಿ, ಪ್ರತ್ಯವಾಯಸ್ಯ ಜಿಹಾಸಿತವ್ಯಸ್ಯ ಆತ್ಮನೋಽನ್ಯಸ್ಯ ಅಭಿಪ್ರೇತತ್ವಾತ್ । ಯೇನ ಚ ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಃ ನಿತ್ಯಂ ಪ್ರತ್ಯವಾಯಾಸಂಬದ್ಧಃ ವಿದಿತ ಆತ್ಮಾ, ತಂ ವಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಂ ಬ್ರೂಮಃ ; ನಿತ್ಯಮೇವ ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಮಾತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯತಿ ; ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಜಿಹಾಸಿತವ್ಯಮನ್ಯಮ್ ಉಪಾದೇಯಂ ವಾ ಯೋ ನ ಪಶ್ಯತಿ, ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ ನ ಶಕ್ಯತ ಏವ ಸಂಬಂಧುಮ್ । ಯಸ್ತು ಅಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ , ತಸ್ಯ ಭವತ್ಯೇವ ಪ್ರತ್ಯವಾಯಪರಿಹಾರಾರ್ಥಂ ಕರ್ಮೇತಿ ನ ವಿರೋಧಃ । ಅತಃ ಕಾಮಾಭಾವಾತ್ ಅಕಾಮಯಮಾನೋ ನ ಜಾಯತೇ, ಮುಚ್ಯತ ಏವ ॥
ತಸ್ಯ ಏವಮಕಾಮಯಮಾನಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಭಾವೇ ಗಮನಕಾರಣಾಭಾವಾತ್ ಪ್ರಾಣಾ ವಾಗಾದಯಃ, ನೋತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ ನೋರ್ಧ್ವಂ ಕ್ರಾಮಂತಿ ದೇಹಾತ್ । ಸ ಚ ವಿದ್ವಾನ್ ಆಪ್ತಕಾಮಃ ಆತ್ಮಕಾಮತಯಾ ಇಹೈವ ಬ್ರಹ್ಮಭೂತಃ । ಸರ್ವಾತ್ಮನೋ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ದೃಷ್ಟಾಂತತ್ವೇನ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ ಏತದ್ರೂಪಮ್ —
‘ತದ್ವಾ ಅಸ್ಯೈತದಾಪ್ತಕಾಮಮಕಾಮಂ ರೂಪಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೧) ಇತಿ ; ತಸ್ಯ ಹಿ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಭೂತೋಽಯಮರ್ಥ ಉಪಸಂಹ್ರಿಯತೇ — ಅಥಾಕಾಮಯಮಾನ ಇತ್ಯಾದಿನಾ । ಸ ಕಥಮೇವಂಭೂತೋ ಮುಚ್ಯತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯೋ ಹಿ ಸುಷುಪ್ತಾವಸ್ಥಮಿವ ನಿರ್ವಿಶೇಷಮದ್ವೈತಮ್ ಅಲುಪ್ತಚಿದ್ರೂಪಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವಭಾವಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯತಿ, ತಸ್ಯೈವ ಅಕಾಮಯಮಾನಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಭಾವೇ ಗಮನಕಾರಣಾಭಾವಾತ್ ಪ್ರಾಣಾ ವಾಗಾದಯೋ ನೋತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ । ಕಿಂತು ವಿದ್ವಾನ್ ಸಃ ಇಹೈವ ಬ್ರಹ್ಮ, ಯದ್ಯಪಿ ದೇಹವಾನಿವ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ಸ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸನ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಪ್ಯೇತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ನ ಹಿ ತಸ್ಯ ಅಬ್ರಹ್ಮತ್ವಪರಿಚ್ಛೇದಹೇತವಃ ಕಾಮಾಃ ಸಂತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಇಹೈವ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸನ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಪ್ಯೇತಿ ನ ಶರೀರಪಾತೋತ್ತರಕಾಲಮ್ । ನ ಹಿ ವಿದುಷೋ ಮೃತಸ್ಯ ಭಾವಾಂತರಾಪತ್ತಿಃ ಜೀವತೋಽನ್ಯಃ ಭಾವಃ, ದೇಹಾಂತರಪ್ರತಿಸಂಧಾನಾಭಾವಮಾತ್ರೇಣೈವ ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಪ್ಯೇತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಭಾವಾಂತರಾಪತ್ತೌ ಹಿ ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಸರ್ವೋಪನಿಷದ್ವಿವಕ್ಷಿತೋಽರ್ಥಃ ಆತ್ಮೈಕತ್ವಾಖ್ಯಃ ಸ ಬಾಧಿತೋ ಭವೇತ್ ; ಕರ್ಮಹೇತುಕಶ್ಚ ಮೋಕ್ಷಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ನ ಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತ ಇತಿ ; ಸ ಚಾನಿಷ್ಟಃ ; ಅನಿತ್ಯತ್ವಂ ಚ ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ನ ಹಿ ಕ್ರಿಯಾನಿರ್ವೃತ್ತಃ ಅರ್ಥಃ ನಿತ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಃ ; ನಿತ್ಯಶ್ಚ ಮೋಕ್ಷೋಽಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ,
‘ಏಷ ನಿತ್ಯೋ ಮಹಿಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತಿ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ । ನ ಚ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾತ್ ಸ್ವಭಾವಾತ್ ಅನ್ಯತ್ ನಿತ್ಯಂ ಕಲ್ಪಯಿತುಂ ಶಕ್ಯಮ್ । ಸ್ವಾಭಾವಿಕಶ್ಚೇತ್ ಅಗ್ನ್ಯುಷ್ಣವತ್ ಆತ್ಮನಃ ಸ್ವಭಾವಃ, ಸ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಪುರುಷವ್ಯಾಪಾರಾನುಭಾವೀತಿ ವಕ್ತುಮ್ ; ನ ಹಿ ಅಗ್ನೇರೌಷ್ಣ್ಯಂ ಪ್ರಕಾಶೋ ವಾ ಅಗ್ನಿವ್ಯಾಪಾರಾನಂತರಾನುಭಾವೀ ; ಅಗ್ನಿವ್ಯಾಪಾರಾನುಭಾವೀ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಶ್ಚೇತಿ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮ್ । ಜ್ವಲನವ್ಯಾಪಾರಾನುಭಾವಿತ್ವಮ್ ಉಷ್ಣಪ್ರಕಾಶಯೋರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅನ್ಯೋಪಲಬ್ಧಿವ್ಯವಧಾನಾಪಗಮಾಭಿವ್ಯಕ್ತ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ ; ಜ್ವಲನಾದಿಪೂರ್ವಕಮ್ ಅಗ್ನಿಃ ಉಷ್ಣಪ್ರಕಾಶಗುಣಾಭ್ಯಾಮಭಿವ್ಯಜ್ಯತೇ, ತತ್ ನ ಅಗ್ನ್ಯಪೇಕ್ಷಯಾ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಅನ್ಯದೃಷ್ಟೇಃ ಅಗ್ನೇರೌಷ್ಣ್ಯಪ್ರಕಾಶೌ ಧರ್ಮೌ ವ್ಯವಹಿತೌ, ಕಸ್ಯಚಿದ್ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ತು ಅಸಂಬಧ್ಯಮಾನೌ, ಜ್ವಲನಾಪೇಕ್ಷಯಾ ವ್ಯವಧಾನಾಪಗಮೇ ದೃಷ್ಟೇರಭಿವ್ಯಜ್ಯೇತೇ ; ತದಪೇಕ್ಷಯಾ ಭ್ರಾಂತಿರುಪಜಾಯತೇ — ಜ್ವಲನಪೂರ್ವಕೌ ಏತೌ ಉಷ್ಣಪ್ರಕಾಶೌ ಧರ್ಮೌ ಜಾತಾವಿತಿ । ಯದಿ ಉಷ್ಣಪ್ರಕಾಶಯೋರಪಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಂ ನ ಸ್ಯಾತ್ — ಯಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೋಽಗ್ನೇರ್ಧರ್ಮಃ, ತಮುದಾಹರಿಷ್ಯಾಮಃ ; ನ ಚ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೋ ಧರ್ಮ ಏವ ನಾಸ್ತಿ ಪದಾರ್ಥಾನಾಮಿತಿ ಶಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮ್ ॥
ನ ಚ ನಿಗಡಭಂಗ ಇವ ಅಭಾವಭೂತೋ ಮೋಕ್ಷಃ ಬಂಧನನಿವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ, ಪರಮಾತ್ಮೈಕತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ ,
‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ನ ಚಾನ್ಯೋ ಬದ್ಧೋಽಸ್ತಿ, ಯಸ್ಯ ನಿಗಡನಿವೃತ್ತಿವತ್ ಬಂಧನನಿವೃತ್ತಿಃ ಮೋಕ್ಷಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಪರಮಾತ್ಮವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಅನ್ಯಸ್ಯಾಭಾವಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ಅವಾದಿಷ್ಮ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತಿಮಾತ್ರೇ ಮೋಕ್ಷವ್ಯವಹಾರ ಇತಿ ಚ ಅವೋಚಾಮ, ಯಥಾ ರಜ್ಜ್ವಾದೌ ಸರ್ಪಾದ್ಯಜ್ಞಾನನಿವೃತ್ತೌ ಸರ್ಪಾದಿನಿವೃತ್ತಿಃ ॥
ಯೇಽಪ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ — ಮೋಕ್ಷೇ ವಿಜ್ಞಾನಾಂತರಮ್ ಆನಂದಾಂತರಂ ಚ ಅಭಿವ್ಯಜ್ಯತ ಇತಿ, ತೈರ್ವಕ್ತವ್ಯಃ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಶಬ್ದಾರ್ಥಃ । ಯದಿ ತಾವತ್ ಲೌಕಿಕ್ಯೇವ ಉಪಲಬ್ಧಿವಿಷಯವ್ಯಾಪ್ತಿಃ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಶಬ್ದಾರ್ಥಃ, ತತೋ ವಕ್ತವ್ಯಮ್ — ಕಿಂ ವಿದ್ಯಮಾನಮಭಿವ್ಯಜ್ಯತೇ, ಅವಿದ್ಯಮಾನಮಿತಿ ವಾ । ವಿದ್ಯಮಾನಂ ಚೇತ್ , ಯಸ್ಯ ಮುಕ್ತಸ್ಯ ತದಭಿವ್ಯಜ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಆತ್ಮಭೂತಮೇವ ತತ್ ಇತಿ, ಉಪಲಬ್ಧಿವ್ಯವಧಾನಾನುಪಪತ್ತೇಃ ನಿತ್ಯಾಭಿವ್ಯಕ್ತತ್ವಾತ್ , ಮುಕ್ತಸ್ಯ ಅಭಿವ್ಯಜ್ಯತ ಇತಿ ವಿಶೇಷವಚನಮನರ್ಥಕಮ್ । ಅಥ ಕದಾಚಿದೇವ ಅಭಿವ್ಯಜ್ಯತೇ, ಉಪಲಬ್ಧಿವ್ಯವಧಾನಾತ್ ಅನಾತ್ಮಭೂತಂ ತದಿತಿ, ಅನ್ಯತೋಽಭಿವ್ಯಕ್ತಿಪ್ರಸಂಗಃ ; ತಥಾ ಚ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸಾಧನಾಪೇಕ್ಷತಾ । ಉಪಲಬ್ಧಿಸಮಾನಾಶ್ರಯತ್ವೇ ತು ವ್ಯವಧಾನಕಲ್ಪನಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಸರ್ವದಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಃ, ಅನಭಿವ್ಯಕ್ತಿರ್ವಾ ; ನ ತು ಅಂತರಾಲಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ಪ್ರಮಾಣಮಸ್ತಿ । ನ ಚ ಸಮಾನಾಶ್ರಯಾಣಾಮ್ ಏಕಸ್ಯ ಆತ್ಮಭೂತಾನಾಂ ಧರ್ಮಾಣಾಮ್ ಇತರೇತರವಿಷಯವಿಷಯಿತ್ವಂ ಸಂಭವತಿ । ವಿಜ್ಞಾನಸುಖಯೋಶ್ಚ ಪ್ರಾಗಭಿವ್ಯಕ್ತೇಃ ಸಂಸಾರಿತ್ವಮ್ , ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ್ಯುತ್ತರಕಾಲಂ ಚ ಮುಕ್ತತ್ವಂ ಯಸ್ಯ — ಸೋಽನ್ಯಃ ಪರಸ್ಮಾತ್ ನಿತ್ಯಾಭಿವ್ಯಕ್ತಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪಾತ್ ಅತ್ಯಂತವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾತ್ , ಶೈತ್ಯಮಿವ ಔಷ್ಣ್ಯಾತ್ ; ಪರಮಾತ್ಮಭೇದಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ಚ ವೈದಿಕಃ ಕೃತಾಂತಃ ಪರಿತ್ಯಕ್ತಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಇದಾನೀಮಿವ ನಿರ್ವಿಶೇಷತ್ವೇ ತದರ್ಥಾಧಿಕಯತ್ನಾನುಪಪತ್ತಿಃ ಶಾಸ್ತ್ರವೈಯರ್ಥ್ಯಂ ಚ ಪ್ರಾಪ್ನೋತೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅವಿದ್ಯಾಭ್ರಮಾಪೋಹಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ; ನ ಹಿ ವಸ್ತುತೋ ಮುಕ್ತಾಮುಕ್ತತ್ವವಿಶೇಷೋಽಸ್ತಿ, ಆತ್ಮನೋ ನಿತ್ಯೈಕರೂಪತ್ವಾತ್ ; ಕಿಂತು ತದ್ವಿಷಯಾ ಅವಿದ್ಯಾ ಅಪೋಹ್ಯತೇ ಶಾಸ್ತ್ರೋಪದೇಶಜನಿತವಿಜ್ಞಾನೇನ ; ಪ್ರಾಕ್ತದುಪದೇಶಪ್ರಾಪ್ತೇಃ ತದರ್ಥಶ್ಚ ಪ್ರಯತ್ನ ಉಪಪದ್ಯತ ಏವ । ಅವಿದ್ಯಾವತಃ ಅವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತ್ಯನಿವೃತ್ತಿಕೃತಃ ವಿಶೇಷಃ ಆತ್ಮನಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅವಿದ್ಯಾಕಲ್ಪನಾವಿಷಯತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ , ರಜ್ಜೂಷರಶುಕ್ತಿಕಾಗಗನಾನಾಂ ಸರ್ಪೋದಕರಜತಮಲಿನತ್ವಾದಿವತ್ , ಅದೋಷ ಇತ್ಯವೋಚಾಮ । ತಿಮಿರಾತಿಮಿರದೃಷ್ಟಿವತ್ ಅವಿದ್ಯಾಕರ್ತೃತ್ವಾಕರ್ತೃತ್ವಕೃತ ಆತ್ಮನೋ ವಿಶೇಷಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ,
‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ಸ್ವತಃ ಅವಿದ್ಯಾಕರ್ತೃತ್ವಸ್ಯ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧತ್ವಾತ್ ; ಅನೇಕವ್ಯಾಪಾರಸನ್ನಿಪಾತಜನಿತತ್ವಾಚ್ಚ ಅವಿದ್ಯಾಭ್ರಮಸ್ಯ ; ವಿಷಯತ್ವೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ ; ಯಸ್ಯ ಚ ಅವಿದ್ಯಾಭ್ರಮೋ ಘಟಾದಿವತ್ ವಿವಿಕ್ತೋ ಗೃಹ್ಯತೇ, ಸಃ ನ ಅವಿದ್ಯಾಭ್ರಮವಾನ್ । ಅಹಂ ನ ಜಾನೇ ಮುಗ್ಧೋಽಸ್ಮೀತಿ ಪ್ರತ್ಯಯದರ್ಶನಾತ್ ; ಅವಿದ್ಯಾಭ್ರಮವತ್ತ್ವಮೇವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತಸ್ಯಾಪಿ ವಿವೇಕಗ್ರಹಣಾತ್ ; ನ ಹಿ ಯೋ ಯಸ್ಯ ವಿವೇಕೇನ ಗ್ರಹೀತಾ, ಸ ತಸ್ಮಿನ್ಭ್ರಾಂತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ತಸ್ಯ ಚ ವಿವೇಕಗ್ರಹಣಮ್ , ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಚ ಭ್ರಮಃ — ಇತಿ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮ್ ; ನ ಜಾನೇ ಮುಗ್ಧೋಽಸ್ಮೀತಿ ದೃಶ್ಯತೇ ಇತಿ ಬ್ರವೀಷಿ — ತದ್ದರ್ಶಿನಶ್ಚ ಅಜ್ಞಾನಂ ಮುಗ್ಧರೂಪತಾ ದೃಶ್ಯತ ಇತಿ ಚ — ತದ್ದರ್ಶನಸ್ಯ ವಿಷಯೋ ಭವತಿ, ಕರ್ಮತಾಮಾಪದ್ಯತ ಇತಿ ; ತತ್ ಕಥಂ ಕರ್ಮಭೂತಂ ಸತ್ ಕರ್ತೃಸ್ವರೂಪದೃಶಿವಿಶೇಷಣಮ್ ಅಜ್ಞಾನಮುಗ್ಧತೇ ಸ್ಯಾತಾಮ್ ? ಅಥ ದೃಶಿವಿಶೇಷಣತ್ವಂ ತಯೋಃ, ಕಥಂ ಕರ್ಮ ಸ್ಯಾತಾಮ್ — ದೃಶಿನಾ ವ್ಯಾಪ್ಯೇತೇ ? ಕರ್ಮ ಹಿ ಕರ್ತೃಕ್ರಿಯಯಾ ವ್ಯಾಪ್ಯಮಾನಂ ಭವತಿ ; ಅನ್ಯಶ್ಚ ವ್ಯಾಪ್ಯಮ್ , ಅನ್ಯಮ್ ವ್ಯಾಪಕಮ್ ; ನ ತೇನೈವ ತತ್ ವ್ಯಾಪ್ಯತೇ ; ವದ, ಕಥಮ್ ಏವಂ ಸತಿ, ಅಜ್ಞಾನಮುಗ್ಧತೇ ದೃಶಿವಿಶೇಷಣೇ ಸ್ಯಾತಾಮ್ ? ನ ಚ ಅಜ್ಞಾನವಿವೇಕದರ್ಶೀ ಅಜ್ಞಾನಮ್ ಆತ್ಮನಃ ಕರ್ಮಭೂತಮುಪಲಭಮಾನಃ ಉಪಲಬ್ಧೃಧರ್ಮತ್ವೇನ ಗೃಹ್ಣಾತಿ, ಶರೀರೇ ಕಾರ್ಶ್ಯರೂಪಾದಿವತ್ ತಥಾ । ಸುಖದುಃಖೇಚ್ಛಾಪ್ರಯತ್ನಾದೀನ್ ಸರ್ವೋ ಲೋಕಃ ಗೃಹ್ಣಾತೀತಿ ಚೇತ್ , ತಥಾಪಿ ಗ್ರಹೀತುರ್ಲೋಕಸ್ಯ ವಿವಿಕ್ತತೈವ ಅಭ್ಯುಪಗತಾ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಜಾನೇಽಹಂ ತ್ವದುಕ್ತಂ ಮುಗ್ಧ ಏವ ಇತಿ ಚೇತ್ — ಭವತು ಅಜ್ಞೋ ಮುಗ್ಧಃ, ಯಸ್ತು ಏವಂದರ್ಶೀ, ತಂ ಜ್ಞಮ್ ಅಮುಗ್ಧಂ ಪ್ರತಿಜಾನೀಮಹೇ ವಯಮ್ । ತಥಾ ವ್ಯಾಸೇನೋಕ್ತಮ್ — ‘ಇಚ್ಛಾದಿ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ಷೇತ್ರೀ ಪ್ರಕಾಶಯತೀತಿ’(ಭ.ಗೀ.೧೩/೩೩),
‘ಸಮಂ ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ತಿಷ್ಠಂತಂ ಪರಮೇಶ್ವರಮ್ । ವಿನಶ್ಯತ್ಸ್ವವಿನಶ್ಯಂತಮ್ —’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೨೭) ಇತ್ಯಾದಿ ಶತಶ ಉಕ್ತಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಆತ್ಮನಃ ಸ್ವತಃ ಬದ್ಧಮುಕ್ತಜ್ಞಾನಾಜ್ಞಾನಕೃತೋ ವಿಶೇಷಃ ಅಸ್ತಿ, ಸರ್ವದಾ ಸಮೈಕರಸಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ । ಯೇ ತು ಅತೋಽನ್ಯಥಾ ಆತ್ಮವಸ್ತು ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯ ಬಂಧಮೋಕ್ಷಾದಿಶಾಸ್ತ್ರಂ ಚ ಅರ್ಥವಾದಮಾಪಾದಯಂತಿ, ತೇ ಉತ್ಸಹಂತೇ — ಖೇಽಪಿ ಶಾಕುನಂ ಪದಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ , ಖಂ ವಾ ಮುಷ್ಟಿನಾ ಆಕ್ರಷ್ಟುಮ್ , ಚರ್ಮವದ್ವೇಷ್ಟಿತುಮ್ ; ವಯಂ ತು ತತ್ ಕರ್ತುಮಶಕ್ತಾಃ ; ಸರ್ವದಾ ಸಮೈಕರಸಮ್ ಅದ್ವೈತಮ್ ಅವಿಕ್ರಿಯಮ್ ಅಜಮ್ ಅಜರಮ್ ಅಮರಮ್ ಅಮೃತಮ್ ಅಭಯಮ್ ಆತ್ಮತತ್ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸ್ಮಃ — ಇತ್ಯೇಷ ಸರ್ವವೇದಾಂತನಿಶ್ಚಿತೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯೇವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಾಮಹೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಯೇತೀತಿ ಉಪಚಾರಮಾತ್ರಮೇತತ್ , ವಿಪರೀತಗ್ರಹವದ್ದೇಹಸಂತತೇಃ ವಿಚ್ಛೇದಮಾತ್ರಂ ವಿಜ್ಞಾನಫಲಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ॥
ಸ್ವಪ್ನಬುದ್ಧಾಂತಗಮನದೃಷ್ಟಾಂತಸ್ಯ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಃ ಸಂಸಾರೋ ವರ್ಣಿತಃ । ಸಂಸಾರಹೇತುಶ್ಚ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ವರ್ಣಿತಾ । ಯೈಶ್ಚ ಉಪಾಧಿಭೂತೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಲಕ್ಷಣಭೂತೈಃ ಪರಿವೇಷ್ಟಿತಃ ಸಂಸಾರಿತ್ವಮನುಭವತಿ, ತಾನಿ ಚೋಕ್ತಾನಿ । ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಪ್ರಯೋಜಕೌ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾವಿತಿ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಂ ಕೃತ್ವಾ, ಕಾಮ ಏವೇತ್ಯವಧಾರಿತಮ್ । ಯಥಾ ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ಅಯಮ್ ಅರ್ಥಃ ಅವಧಾರಿತಃ, ಏವಂ ಮಂತ್ರೇಣಾಪೀತಿ ಬಂಧಂ ಬಂಧಕಾರಣಂ ಚ ಉಕ್ತ್ವಾ ಉಪಸಂಹೃತಂ ಪ್ರಕರಣಮ್ —
‘ಇತಿ ನು ಕಾಮಯಮಾನಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೬) ಇತಿ ।
‘ಅಥಾಕಾಮಯಮಾನಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೬) ಇತ್ಯಾರಭ್ಯ ಸುಷುಪ್ತದೃಷ್ಟಾಂತಸ್ಯ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಭೂತಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವೋ ಮೋಕ್ಷ ಉಕ್ತಃ । ಮೋಕ್ಷಕಾರಣಂ ಚ ಆತ್ಮಕಾಮತಯಾ ಯತ್ ಆಪ್ತಕಾಮತ್ವಮುಕ್ತಮ್ , ತಚ್ಚ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ನ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮಂತರೇಣ ಆತ್ಮಕಾಮತಯಾ ಆಪ್ತಕಾಮತ್ವಮಿತಿ — ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯೈವ ಮೋಕ್ಷಕಾರಣಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಅತಃ ಯದ್ಯಪಿ ಕಾಮೋ ಮೂಲಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ತಥಾಪಿ ಮೋಕ್ಷಕಾರಣವಿಪರ್ಯಯೇಣ ಬಂಧಕಾರಣಮ್ ಅವಿದ್ಯಾ ಇತ್ಯೇತದಪಿ ಉಕ್ತಮೇವ ಭವತಿ । ಅತ್ರಾಪಿ ಮೋಕ್ಷಃ ಮೋಕ್ಷಸಾಧನಂ ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನೋಕ್ತಮ್ ; ತಸ್ಯೈವ ದೃಢೀಕರಣಾಯ ಮಂತ್ರ ಉದಾಹ್ರಿಯತೇ ಶ್ಲೋಕಶಬ್ದವಾಚ್ಯಃ —
ತದೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ । ಯದಾ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಮುಚ್ಯಂತೇ ಕಾಮಾ ಯೇಽಸ್ಯ ಹೃದಿ ಶ್ರಿತಾಃ । ಅಥ ಮರ್ತ್ಯೋಽಮೃತೋ ಭವತ್ಯತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಮಶ್ನುತ ಇತಿ । ತದ್ಯಥಾಹಿನಿರ್ಲ್ವಯನೀ ವಲ್ಮೀಕೇ ಮೃತಾ ಪ್ರತ್ಯಸ್ತಾ ಶಯೀತೈವಮೇವೇದಂ ಶರೀರಂ ಶೇತೇಽಥಾಯಮಶರೀರೋಽಮೃತಃ ಪ್ರಾಣೋ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ತೇಜ ಏವ ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ ॥ ೭ ॥
ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವಾರ್ಥೇ ಏಷ ಶ್ಲೋಕಃ ಮಂತ್ರೋ ಭವತಿ । ಯದಾ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಸರ್ವೇ ಸಮಸ್ತಾಃ ಕಾಮಾಃ ತೃಷ್ಣಾಪ್ರಭೇದಾಃ ಪ್ರಮುಚ್ಯಂತೇ, ಆತ್ಮಕಾಮಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ ಸಮೂಲತೋ ವಿಶೀರ್ಯಂತೇ, ಯೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ ಲೋಕೇ ಇಹಾಮುತ್ರಾರ್ಥಾಃ ಪುತ್ರವಿತ್ತಲೋಕೈಷಣಾಲಕ್ಷಣಾಃ ಅಸ್ಯ ಪ್ರಸಿದ್ಧಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಹೃದಿ ಬುದ್ಧೌ ಶ್ರಿತಾಃ ಆಶ್ರಿತಾಃ — ಅಥ ತದಾ, ಮರ್ತ್ಯಃ ಮರಣಧರ್ಮಾ ಸನ್ , ಕಾಮವಿಯೋಗಾತ್ಸಮೂಲತಃ, ಅಮೃತೋ ಭವತಿ ; ಅರ್ಥಾತ್ ಅನಾತ್ಮವಿಷಯಾಃ ಕಾಮಾ ಅವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣಾಃ ಮೃತ್ಯವಃ ಇತ್ಯೇತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ ; ಅತಃ ಮೃತ್ಯುವಿಯೋಗೇ ವಿದ್ವಾನ್ ಜೀವನ್ನೇವ ಅಮೃತೋ ಭವತಿ । ಅತ್ರ ಅಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಶರೀರೇ ವರ್ತಮಾನಃ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಮಶ್ನುತೇ, ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಂ ಮೋಕ್ಷಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅತಃ ಮೋಕ್ಷಃ ನ ದೇಶಾಂತರಗಮನಾದಿ ಅಪೇಕ್ಷತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ವಿದುಷೋ ನೋತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ ಪ್ರಾಣಾಃ, ಯಥಾವಸ್ಥಿತಾ ಏವ ಸ್ವಕಾರಣೇ ಪುರುಷೇ ಸಮವನೀಯಂತೇ ; ನಾಮಮಾತ್ರಂ ಹಿ ಅವಶಿಷ್ಯತೇ — ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸಮವನೀತೇಷು ಪ್ರಾಣೇಷು, ದೇಹೇ ಚ ಸ್ವಕಾರಣೇ ಪ್ರಲೀನೇ, ವಿದ್ವಾನ್ ಮುಕ್ತಃ ಅತ್ರೈವ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಸನ್ ವರ್ತಮಾನಃ ಪುನಃ ಪೂರ್ವವತ್ ದೇಹಿತ್ವಂ ಸಂಸಾರಿತ್ವಲಕ್ಷಣಂ ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ — ಇತ್ಯತ್ರೋಚ್ಯತೇ — ತತ್ ತತ್ರ ಅಯಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ ; ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಅಹಿಃ ಸರ್ಪಃ, ತಸ್ಯ ನಿರ್ಲ್ವಯನೀ, ನಿರ್ಮೋಕಃ, ಸಾ ಅಹಿನಿರ್ಲ್ವಯನೀ, ವಲ್ಮೀಕೇ ಸರ್ಪಾಶ್ರಯೇ ವಲ್ಮೀಕಾದಾವಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಮೃತಾ ಪ್ರತ್ಯಸ್ತಾ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತಾ ಅನಾತ್ಮಭಾವೇನ ಸರ್ಪೇಣ ಪರಿತ್ಯಕ್ತಾ, ಶಯೀತ ವರ್ತೇತ — ಏವಮೇವ, ಯಥಾ ಅಯಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ, ಇದಂ ಶರೀರಂ ಸರ್ಪಸ್ಥಾನೀಯೇನ ಮುಕ್ತೇನ ಅನಾತ್ಮಭಾವೇನ ಪರಿತ್ಯಕ್ತಂ ಮೃತಮಿವ ಶೇತೇ । ಅಥ ಇತರಃ ಸರ್ಪಸ್ಥಾನೀಯೋ ಮುಕ್ತಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭೂತಃ ಸರ್ಪವತ್ ತತ್ರೈವ ವರ್ತಮಾನೋಽಪಿ ಅಶರೀರ ಏವ, ನ ಪೂರ್ವವತ್ ಪುನಃ ಸಶರೀರೋ ಭವತಿ । ಕಾಮಕರ್ಮಪ್ರಯುಕ್ತಶರೀರಾತ್ಮಭಾವೇನ ಹಿ ಪೂರ್ವಂ ಸಶರೀರಃ ಮರ್ತ್ಯಶ್ಚ ; ತದ್ವಿಯೋಗಾತ್ ಅಥ ಇದಾನೀಮ್ ಅಶರೀರಃ, ಅತ ಏವ ಚ ಅಮೃತಃ ; ಪ್ರಾಣಃ, ಪ್ರಾಣಿತೀತಿ ಪ್ರಾಣಃ —
‘ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೮) ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣೇ ಶ್ಲೋಕೇ,
‘ಪ್ರಾಣಬಂಧನಂ ಹಿ ಸೋಮ್ಯ ಮನಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೨) ಇತಿ ಚ ಶ್ರುತ್ಯಂತರೇ ; ಪ್ರಕರಣವಾಕ್ಯಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಚ್ಚ ಪರ ಏವ ಆತ್ಮಾ ಅತ್ರ ಪ್ರಾಣಶಬ್ದವಾಚ್ಯಃ ; ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಪರಮಾತ್ಮೈವ । ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ ? ತೇಜ ಏವ ವಿಜ್ಞಾನಮ್ ಜ್ಯೋತಿಃ, ಯೇನ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಜಗತ್ ಅವಭಾಸ್ಯಮಾನಂ ಪ್ರಜ್ಞಾನೇತ್ರಂ ವಿಜ್ಞಾನಜ್ಯೋತಿಷ್ಮತ್ ಸತ್ ಅವಿಭ್ರಂಶತ್ ವರ್ತತೇ । ಯಃ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನೋ ವಿಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಃ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನ ವರೋ ದತ್ತೋ ಜನಕಾಯ, ಸಹೇತುಕಃ ಬಂಧಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಲಕ್ಷಣಃ ದೃಷ್ಟಾಂತದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಭೂತಃ ಸ ಏಷ ನಿರ್ಣೀತಃ ಸವಿಸ್ತರಃ ಜನಕಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಾಖ್ಯಾಯಿಕಾರೂಪಧಾರಿಣ್ಯಾ ಶ್ರುತ್ಯಾ ; ಸಂಸಾರವಿಮೋಕ್ಷೋಪಾಯ ಉಕ್ತಃ ಪ್ರಾಣಿಭ್ಯಃ । ಇದಾನೀಂ ಶ್ರುತಿಃ ಸ್ವಯಮೇವಾಹ — ವಿದ್ಯಾನಿಷ್ಕ್ರಯಾರ್ಥಂ ಜನಕೇನೈವಮುಕ್ತಮಿತಿ ; ಕಥಮ್ ? ಸೋಽಹಮ್ ಏವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಿತಸ್ತ್ವಯಾ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಂ ವಿದ್ಯಾನಿಷ್ಕ್ರಯಾರ್ಥಂ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮಿ — ಇತಿ ಹ ಏವಂ ಕಿಲ ಉವಾಚ ಉಕ್ತವಾನ್ ಜನಕೋ ವೈದೇಹಃ । ಅತ್ರ ಕಸ್ಮಾದ್ವಿಮೋಕ್ಷಪದಾರ್ಥೇ ನಿರ್ಣೀತೇ, ವಿದೇಹರಾಜ್ಯಮ್ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಚ ನ ನಿವೇದಯತಿ, ಏಕದೇಶೋಕ್ತಾವಿವ ಸಹಸ್ರಮೇವ ದದಾತಿ ? ತತ್ರ ಕೋಽಭಿಪ್ರಾಯ ಇತಿ । ಅತ್ರ ಕೇಚಿದ್ವರ್ಣಯಂತಿ — ಅಧ್ಯಾತ್ಮವಿದ್ಯಾರಸಿಕೋ ಜನಕಃ ಶ್ರುತಮಪ್ಯರ್ಥಂ ಪುನರ್ಮಂತ್ರೈಃ ಶುಶ್ರೂಷತಿ ; ಅತೋ ನ ಸರ್ವಮೇವ ನಿವೇದಯತಿ ; ಶ್ರುತ್ವಾಭಿಪ್ರೇತಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಾತ್ ಪುನರಂತೇ ನಿವೇದಯಿಷ್ಯಾಮೀತಿ ಹಿ ಮನ್ಯತೇ ; ಯದಿ ಚಾತ್ರೈವ ಸರ್ವಂ ನಿವೇದಯಾಮಿ, ನಿವೃತ್ತಾಭಿಲಾಷೋಽಯಂ ಶ್ರವಣಾದಿತಿ ಮತ್ವಾ, ಶ್ಲೋಕಾನ್ ನ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ಇತಿ ಚ ಭಯಾತ್ ಸಹಸ್ರದಾನಂ ಶುಶ್ರೂಷಾಲಿಂಗಜ್ಞಾಪನಾಯೇತಿ । ಸರ್ವಮಪ್ಯೇತತ್ ಅಸತ್ , ಪುರುಷಸ್ಯೇವ ಪ್ರಮಾಣಭೂತಾಯಾಃ ಶ್ರುತೇಃ ವ್ಯಾಜಾನುಪಪತ್ತೇಃ ; ಅರ್ಥಶೇಷೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ — ವಿಮೋಕ್ಷಪದಾರ್ಥೇ ಉಕ್ತೇಽಪಿ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಸಾಧನೇ, ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಶೇಷಭೂತಃ ಸರ್ವೈಷಣಾಪರಿತ್ಯಾಗಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸಾಖ್ಯಃ ವಕ್ತವ್ಯೋಽರ್ಥಶೇಷಃ ವಿದ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ಲೋಕಮಾತ್ರಶುಶ್ರೂಷಾಕಲ್ಪನಾ ಅನೃಜ್ವೀ ; ಅಗತಿಕಾ ಹಿ ಗತಿಃ ಪುನರುಕ್ತಾರ್ಥಕಲ್ಪನಾ ; ಸಾ ಚ ಅಯುಕ್ತಾ ಸತ್ಯಾಂ ಗತೌ । ನ ಚ ತತ್ ಸ್ತುತಿಮಾತ್ರಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ । ನನು ಏವಂ ಸತಿ ‘ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ’ ಇತಿ ವಕ್ತವ್ಯಮ್ — ನೈಷ ದೋಷಃ ; ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವತ್ ಅಪ್ರಯೋಜಕಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸಃ ಪಕ್ಷೇ, ಪ್ರತಿಪತ್ತಿಕರ್ಮವತ್ — ಇತಿ ಹಿ ಮನ್ಯತೇ ;
‘ಸನ್ನ್ಯಾಸೇನ ತನುಂ ತ್ಯಜೇತ್’ ಇತಿ ಸ್ಮೃತೇಃ । ಸಾಧನತ್ವಪಕ್ಷೇಽಪಿ ನ ‘ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ’ ಇತಿ ಪ್ರಶ್ನಮರ್ಹತಿ, ಮೋಕ್ಷಸಾಧನಭೂತಾತ್ಮಜ್ಞಾನಪರಿಪಾಕಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ॥
ತದೇತೇ ಶ್ಲೋಕಾ ಭವಂತಿ । ಅಣುಃ ಪಂಥಾ ವಿತತಃ ಪುರಾಣೋ ಮಾಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟೋಽನುವಿತ್ತೋ ಮಯೈವ । ತೇನ ಧೀರಾ ಅಪಿಯಂತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ ಸ್ವರ್ಗಂ ಲೋಕಮಿತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮುಕ್ತಾಃ ॥ ೮ ॥
ಆತ್ಮಕಾಮಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ಮೋಕ್ಷ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ಮಂತ್ರಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಕ್ತೇ, ವಿಸ್ತರಪ್ರತಿಪಾದಕಾ ಏತೇ ಶ್ಲೋಕಾ ಭವಂತಿ । ಅಣುಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಃ ಪಂಥಾಃ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಾತ್ , ವಿತತಃ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಃ, ವಿಸ್ಪಷ್ಟತರಣಹೇತುತ್ವಾದ್ವಾ ‘ವಿತರಃ’ ಇತಿ ಪಾಠಾಂತರಾತ್ , ಮೋಕ್ಷಸಾಧನೋ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗಃ ಪುರಾಣಃ ಚಿರಂತನಃ ನಿತ್ಯಶ್ರುತಿಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾತ್ , ನ ತಾರ್ಕಿಕಬುದ್ಧಿಪ್ರಭವಕುದೃಷ್ಟಿಮಾರ್ಗವತ್ ಅರ್ವಾಕ್ಕಾಲಿಕಃ, ಮಾಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಃ ಮಯಾ ಲಬ್ಧ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯೋ ಹಿ ಯೇನ ಲಭ್ಯತೇ, ಸ ತಂ ಸ್ಪೃಶತೀವ ಸಂಬಧ್ಯತೇ ; ತೇನ ಅಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣೋ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಃ ಮಯಾ ಲಬ್ಧತ್ವಾತ್ ‘ಮಾಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಃ’ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ನ ಕೇವಲಂ ಮಯಾ ಲಬ್ಧಃ, ಕಿಂ ತು ಅನುವಿತ್ತೋ ಮಯೈವ ; ಅನುವೇದನಂ ನಾಮ ವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪರಿಪಾಕಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಫಲಾವಸಾನತಾನಿಷ್ಠಾ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ, ಭುಜೇರಿವ ತೃಪ್ತ್ಯವಸಾನತಾ ; ಪೂರ್ವಂ ತು ಜ್ಞಾನಪ್ರಾಪ್ತಿಸಂಬಂಧಮಾತ್ರಮೇವೇತಿ ವಿಶೇಷಃ । ಕಿಮ್ ಅಸಾವೇವ ಮಂತ್ರದೃಕ್ ಏಕಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ತಃ, ನಾನ್ಯಃ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ , ಯೇನ ‘ಅನುವಿತ್ತೋ ಮಯೈವ’ ಇತ್ಯವಧಾರಯತಿ — ನೈಷ ದೋಷಃ, ಅಸ್ಯಾಃ ಫಲಮ್ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಕಮನುತ್ತಮಮಿತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸ್ತುತಿಪರತ್ವಾತ್ ; ಏವಂ ಹಿ ಕೃತಾರ್ಥಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಕರಮ್ ಆತ್ಮಪ್ರತ್ಯಯಸಾಕ್ಷಿಕಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ , ಕಿಮತಃ ಪರಮ್ ಅನ್ಯತ್ಸ್ಯಾತ್ — ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಂ ಸ್ತೌತಿ ; ನ ತು ಪುನಃ ಅನ್ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತತ್ಫಲಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತೀತಿ,
‘ತದ್ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತಿ ಸರ್ವಾರ್ಥಶ್ರುತೇಃ ; ತದೇವಾಹ — ತೇನ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಮಾರ್ಗೇಣ ಧೀರಾಃ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತಃ ಅನ್ಯೇಽಪಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಅಪಿಯಂತಿ ಅಪಿಗಚ್ಛಂತಿ, ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಮೋಕ್ಷಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ಲೋಕಮ್ ; ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಶಬ್ದಃ ತ್ರಿವಿಷ್ಟಪವಾಚ್ಯಪಿ ಸನ್ ಇಹ ಪ್ರಕರಣಾತ್ ಮೋಕ್ಷಾಭಿಧಾಯಕಃ ; ಇತಃ ಅಸ್ಮಾಚ್ಛರೀರಪಾತಾತ್ ಊರ್ಧ್ವಂ ಜೀವಂತ ಏವ ವಿಮುಕ್ತಾಃ ಸಂತಃ ॥
ತಸ್ಮಿಂಛುಕ್ಲಮುತ ನೀಲಮಾಹುಃ ಪಿಂಗಲಂ ಹರಿತಂ ಲೋಹಿತಂ ಚ । ಏಷ ಪಂಥಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಹಾನುವಿತ್ತಸ್ತೇನೈತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತೈಜಸಶ್ಚ ॥ ೯ ॥
ತಸ್ಮಿನ್ ಮೋಕ್ಷಸಾಧನಮಾರ್ಗೇ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿರ್ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮ್ ; ಕಥಮ್ ? ತಸ್ಮಿನ್ ಶುಕ್ಲಂ ಶುದ್ಧಂ ವಿಮಲಮ್ ಆಹುಃ ಕೇಚಿತ್ ಮುಮುಕ್ಷವಃ ; ನೀಲಮ್ ಅನ್ಯೇ, ಪಿಂಗಲಮ್ ಅನ್ಯೇ, ಹರಿತಂ ಲೋಹಿತಂ ಚ — ಯಥಾದರ್ಶನಮ್ । ನಾಡ್ಯಸ್ತು ಏತಾಃ ಸುಷುಮ್ನಾದ್ಯಾಃ ಶ್ಲೇಷ್ಮಾದಿರಸಸಂಪೂರ್ಣಾಃ — ಶುಕ್ಲಸ್ಯ ನೀಲಸ್ಯ ಪಿಂಗಲಸ್ಯೇತ್ಯಾದ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ । ಆದಿತ್ಯಂ ವಾ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಮ್ ಏವಂವಿಧಂ ಮನ್ಯಂತೇ —
‘ಏಷ ಶುಕ್ಲ ಏಷ ನೀಲಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೬ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ದರ್ಶನಮಾರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಶುಕ್ಲಾದಿವರ್ಣಾಸಂಭವಾತ್ । ಸರ್ವಥಾಪಿ ತು ಪ್ರಕೃತಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಮಾರ್ಗಾತ್ ಅನ್ಯೇ ಏತೇ ಶುಕ್ಲಾದಯಃ । ನನು ಶುಕ್ಲಃ ಶುದ್ಧಃ ಅದ್ವೈತಮಾರ್ಗಃ — ನ, ನೀಲಪೀತಾದಿಶಬ್ದೈಃ ವರ್ಣವಾಚಕೈಃ ಸಹ ಅನುದ್ರವಣಾತ್ ; ಯಾನ್ ಶುಕ್ಲಾದೀನ್ ಯೋಗಿನೋ ಮೋಕ್ಷಪಥಾನ್ ಆಹುಃ, ನ ತೇ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಾಃ ; ಸಂಸಾರವಿಷಯಾ ಏವ ಹಿ ತೇ —
‘ಚಕ್ಷುಷ್ಟೋ ವಾ ಮೂರ್ಧ್ನೋ ವಾನ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಾ ಶರೀರದೇಶೇಭ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಶರೀರದೇಶಾನ್ನಿಃಸರಣಸಂಬಂಧಾತ್ , ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಲೋಕಪ್ರಾಪಕಾ ಹಿ ತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಯಮೇವ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಃ — ಯಃ ಆತ್ಮಕಾಮತ್ವೇನ ಆಪ್ತಕಾಮತಯಾ ಸರ್ವಕಾಮಕ್ಷಯೇ ಗಮನಾನುಪಪತ್ತೌ ಪ್ರದೀಪನಿರ್ವಾಣವತ್ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮ್ ಅತ್ರೈವ ಸಮವನಯಃ — ಇತಿ ಏಷಃ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗಃ ಪಂಥಾಃ, ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಪರಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣೈವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ತ್ಯಕ್ತಸರ್ವೈಷಣೇನ, ಅನುವಿತ್ತಃ । ತೇನ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಮಾರ್ಗೇಣ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಅನ್ಯಃ ಅಪಿ ಏತಿ । ಕೀದೃಶೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಏತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಪೂರ್ವಂ ಪುಣ್ಯಕೃದ್ಭೂತ್ವಾ ಪುನಸ್ತ್ಯಕ್ತಪುತ್ರಾದ್ಯೇಷಣಃ, ಪರಮಾತ್ಮತೇಜಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಸಂಯೋಜ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ನಭಿನಿರ್ವೃತ್ತಃ ತೈಜಸಶ್ಚ — ಆತ್ಮಭೂತಃ ಇಹೈವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಈದೃಶೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಏತಿ । ನ ಪುನಃ ಪುಣ್ಯಾದಿಸಮುಚ್ಚಯಕಾರಿಣೋ ಗ್ರಹಣಮ್ , ವಿರೋಧಾದಿತ್ಯವೋಚಾಮ ;
‘ಅಪುಣ್ಯಪುಣ್ಯೋಪರಮೇ ಯಂ ಪುನರ್ಭವನಿರ್ಭಯಾಃ । ಶಾಂತಾಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸಿನೋ ಯಾಂತಿ ತಸ್ಮೈ ಮೋಕ್ಷಾತ್ಮನೇ ನಮಃ’ (ಮಹಾ. ಭಾ. ರಾ. ಧ. ೪೭ । ೫೫) ಇತಿ ಚ ಸ್ಮೃತೇಃ ;
‘ತ್ಯಜ ಧರ್ಮಮಧರ್ಮಂ ಚ’ (ಮೋ. ಧ. ೩೨೯ । ೪೦) ಇತ್ಯಾದಿ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯತ್ಯಾಗೋಪದೇಶಾತ್ ;
‘ನಿರಾಶಿಷಮನಾರಂಭಂ ನಿರ್ನಮಸ್ಕಾರಮಸ್ತುತಿಮ್ । ಅಕ್ಷೀಣಂ ಕ್ಷೀಣಕರ್ಮಾಣಂ ತಂ ದೇವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ವಿದುಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೨೬೩ । ೩೪) ‘ನೈತಾದೃಶಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯಾಸ್ತಿ ವಿತ್ತಂ ಯಥೈಕತಾ ಸಮತಾ ಸತ್ಯತಾ ಚ । ಶೀಲಂ ಸ್ಥಿತಿರ್ದಂಡನಿಧಾನಮಾರ್ಜವಂ ತತಸ್ತತಶ್ಚೋಪರಮಃ ಕ್ರಿಯಾಭ್ಯಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೫ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ । ಉಪದೇಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ ಇಹಾಪಿ ತು —
‘ಏಷ ನಿತ್ಯೋ ಮಹಿಮಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ನ ವರ್ಧತೇ ಕರ್ಮಣಾ ನೋ ಕನೀಯಾನ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತಿ ಕರ್ಮಪ್ರಯೋಜನಾಭಾವೇ ಹೇತುಮುಕ್ತ್ವಾ,
‘ತಸ್ಮಾದೇವಂವಿಚ್ಛಾಂತೋ ದಾಂತಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಸರ್ವಕ್ರಿಯೋಪರಮಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯಥಾವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮೇವ ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತ್ವಮ್ । ಅಥವಾ ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಏತಿ, ಸ ಪುಣ್ಯಕೃತ್ ತೈಜಸಶ್ಚ — ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ಸ್ತುತಿರೇಷಾ ; ಪುಣ್ಯಕೃತಿ ತೈಜಸೇ ಚ ಯೋಗಿನಿ ಮಹಾಭಾಗ್ಯಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಲೋಕೇ, ತಾಭ್ಯಾಮ್ ಅತಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಸ್ತೂಯತೇ ಪ್ರಖ್ಯಾತಮಹಾಭಾಗ್ಯತ್ವಾಲ್ಲೋಕೇ ॥
ಅಂಧಂ ತಮಃ ಪ್ರವಿಶಂತಿ ಯೇಽವಿದ್ಯಾಮುಪಾಸತೇ । ತತೋ ಭೂಯ ಇವ ತೇ ತಮೋ ಯ ಉ ವಿದ್ಯಾಯಾಂ ರತಾಃ ॥ ೧೦ ॥
ಅಂಧಮ್ ಅದರ್ಶನಾತ್ಮಕಂ ತಮಃ ಸಂಸಾರನಿಯಾಮಕಂ ಪ್ರವಿಶಂತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ ; ಕೇ ? ಯೇ ಅವಿದ್ಯಾಂ ವಿದ್ಯಾತೋಽನ್ಯಾಂ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಾಮ್ , ಉಪಾಸತೇ, ಕರ್ಮ ಅನುವರ್ತಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ತತಃ ತಸ್ಮಾದಪಿ ಭೂಯ ಇವ ಬಹುತರಮಿವ ತಮಃ ಪ್ರವಿಶಂತಿ ; ಕೇ ? ಯೇ ಉ ವಿದ್ಯಾಯಾಮ್ ಅವಿದ್ಯಾವಸ್ತುಪ್ರತಿಪಾದಿಕಾಯಾಂ ಕರ್ಮಾರ್ಥಾಯಾಂ ತ್ರಯ್ಯಾಮೇವ ವಿದ್ಯಾಯಾಮ್ , ರತಾ ಅಭಿರತಾಃ ; ವಿಧಿಪ್ರತಿಷೇಧಪರ ಏವ ವೇದಃ, ನಾನ್ಯೋಽಸ್ತಿ — ಇತಿ, ಉಪನಿಷದರ್ಥಾನಪೇಕ್ಷಿಣ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಅನಂದಾ ನಾಮ ತೇ ಲೋಕಾ ಅಂಧೇನ ತಮಸಾವೃತಾಃ । ತಾಂಸ್ತೇ ಪ್ರೇತ್ಯಾಭಿಗಚ್ಛಂತ್ಯವಿದ್ವಾಂಸೋಽಬುಧೋ ಜನಾಃ ॥ ೧೧ ॥
ಯದಿ ತೇ ಅದರ್ಶನಲಕ್ಷಣಂ ತಮಃ ಪ್ರವಿಶಂತಿ, ಕೋ ದೋಷ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅನಂದಾಃ ಅನಾನಂದಾಃ ಅಸುಖಾ ನಾಮ ತೇ ಲೋಕಾಃ, ತೇನ ಅಂಧೇನಾದರ್ಶನಲಕ್ಷಣೇನ ತಮಸಾ ಆವೃತಾಃ ವ್ಯಾಪ್ತಾಃ, — ತೇ ತಸ್ಯ ಅಜ್ಞಾನತಮಸೋ ಗೋಚರಾಃ ; ತಾನ್ ತೇ ಪ್ರೇತ್ಯ ಮೃತ್ವಾ ಅಭಿಗಚ್ಛಂತಿ ಅಭಿಯಾಂತಿ ; ಕೇ ? ಯೇ ಅವಿದ್ವಾಂಸ ; ಕಿಂ ಸಾಮಾನ್ಯೇನ ಅವಿದ್ವತ್ತಾಮಾತ್ರೇಣ ? ನೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅಬುಧಃ, ಬುಧೇಃ ಅವಗಮನಾರ್ಥಸ್ಯ ಧಾತೋಃ ಕ್ವಿಪ್ಪ್ರತ್ಯಯಾಂತಸ್ಯ ರೂಪಮ್ , ಆತ್ಮಾವಗಮವರ್ಜಿತಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಜನಾಃ ಪ್ರಾಕೃತಾ ಏವ ಜನನಧರ್ಮಾಣೋ ವಾ ಇತ್ಯೇತತ್ ॥
ಆತ್ಮಾನಂ ಚೇದ್ವಿಜಾನೀಯಾದಯಮಸ್ಮೀತಿ ಪೂರುಷಃ । ಕಿಮಿಚ್ಛನ್ಕಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಶರೀರಮನುಸಂಜ್ವರೇತ್ ॥ ೧೨ ॥
ಆತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಂ ಪರಂ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಮನೀಷಿತಜ್ಞಂ ಹೃತ್ಸ್ಥಮ್ ಅಶನಾಯಾದಿಧರ್ಮಾತೀತಮ್ , ಚೇತ್ ಯದಿ, ವಿಜಾನೀಯಾತ್ ಸಹಸ್ರೇಷು ಕಶ್ಚಿತ್ ; ಚೇದಿತಿ ಆತ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾ ದುರ್ಲಭತ್ವಂ ದರ್ಶಯತಿ ; ಕಥಮ್ ? ಅಯಮ್ ಪರ ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಪ್ರತ್ಯಯಸಾಕ್ಷೀ, ಯಃ ನೇತಿ ನೇತೀತ್ಯಾದ್ಯುಕ್ತಃ, ಯಸ್ಮಾನ್ನಾನ್ಯೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟಾ ಶ್ರೋತಾ ಮಂತಾ ವಿಜ್ಞಾತಾ, ಸಮಃ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥೋ ನಿತ್ಯಶುದ್ಧಬುದ್ಧಮುಕ್ತಸ್ವಭಾವಃ — ಅಸ್ಮಿ ಭವಾಮಿ — ಇತಿ ; ಪೂರುಷಃ ಪುರುಷಃ ; ಸಃ ಕಿಮಿಚ್ಛನ್ — ತತ್ಸ್ವರೂಪವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ ಅನ್ಯದ್ವಸ್ತು ಫಲಭೂತಂ ಕಿಮಿಚ್ಛನ್ ಕಸ್ಯ ವಾ ಅನ್ಯಸ್ಯ ಆತ್ಮನೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಪ್ರಯೋಜನಾಯ ; ನ ಹಿ ತಸ್ಯ ಆತ್ಮನ ಏಷ್ಟವ್ಯಂ ಫಲಮ್ , ನ ಚಾಪ್ಯಾತ್ಮನೋಽನ್ಯಃ ಅಸ್ತಿ, ಯಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಇಚ್ಛತಿ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮಭೂತತ್ವಾತ್ ; ಅತಃ ಕಿಮಿಚ್ಛನ್ ಕಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಶರೀರಮನುಸಂಜ್ವರೇತ್ , ಭ್ರಂಶೇತ್ , ಶರೀರೋಪಾಧಿಕೃತದುಃಖಮನು ದುಃಖೀ ಸ್ಯಾತ್ , ಶರೀರತಾಪಮನುತಪ್ಯೇತ । ಅನಾತ್ಮದರ್ಶಿನೋ ಹಿ ತದ್ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಸ್ತ್ವಂತರೇಪ್ಸೋಃ ; ‘ಮಮೇದಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಪುತ್ರಸ್ಯ ಇದಮ್ , ಭಾರ್ಯಾಯಾ ಇದಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮೀಹಮಾನಃ ಪುನಃಪುನರ್ಜನನಮರಣಪ್ರಬಂಧರೂಢಃ ಶರೀರರೋಗಮನುರುಜ್ಯತೇ ; ಸರ್ವಾತ್ಮದರ್ಶಿನಸ್ತು ತದಸಂಭವ ಇತ್ಯೇತದಾಹ ॥
ಯಸ್ಯಾನುವಿತ್ತಃ ಪ್ರತಿಬುದ್ಧ ಆತ್ಮಾಸ್ಮಿನ್ಸಂದೇಹ್ಯೇ ಗಹನೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ । ಸ ವಿಶ್ವಕೃತ್ಸ ಹಿ ಸರ್ವಸ್ಯ ಕರ್ತಾ ತಸ್ಯ ಲೋಕಃ ಸ ಉ ಲೋಕ ಏವ ॥ ೧೩ ॥
ಕಿಂ ಚ ಯಸ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ, ಅನುವಿತ್ತಃ ಅನುಲಬ್ಧಃ, ಪ್ರತಿಬುದ್ಧಃ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತಃ, ಕಥಮ್ ? ಅಹಮಸ್ಮಿ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯೇವಂ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮತ್ವೇನಾವಗತಃ, ಆತ್ಮಾ ಅಸ್ಮಿನ್ಸಂದೇಹ್ಯೇ ಸಂದೇಹೇ ಅನೇಕಾನರ್ಥಸಂಕಟೋಪಚಯೇ, ಗಹನೇ ವಿಷಮೇ ಅನೇಕಶತಸಹಸ್ರವಿವೇಕವಿಜ್ಞಾನಪ್ರತಿಪಕ್ಷೇ ವಿಷಮೇ, ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ; ಸ ಯಸ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯಾನುವಿತ್ತಃ ಪ್ರತಿಬೋಧೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸ ವಿಶ್ವಕೃತ್ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಕರ್ತಾ ; ಕಥಂ ವಿಶ್ವಕೃತ್ತ್ವಮ್ , ತಸ್ಯ ಕಿಂ ವಿಶ್ವಕೃದಿತಿ ನಾಮ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ — ಸಃ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಸ್ಯ ಕರ್ತಾ, ನ ನಾಮಮಾತ್ರಮ್ ; ನ ಕೇವಲಂ ವಿಶ್ವಕೃತ್ ಪರಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಸನ್ , ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಲೋಕಃ ಸರ್ವಃ ; ಕಿಮನ್ಯೋ ಲೋಕಃ ಅನ್ಯೋಽಸಾವಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸ ಉ ಲೋಕ ಏವ ; ಲೋಕಶಬ್ದೇನ ಆತ್ಮಾ ಉಚ್ಯತೇ ; ತಸ್ಯ ಸರ್ವ ಆತ್ಮಾ, ಸ ಚ ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯ ಏಷ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾ ಪ್ರತಿಬುದ್ಧತಯಾ ಅನುವಿತ್ತಃ ಆತ್ಮಾ ಅನರ್ಥಸಂಕಟೇ ಗಹನೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ, ಸ ನ ಸಂಸಾರೀ, ಕಿಂ ತು ಪರ ಏವ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಕರ್ತಾ ಸರ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮಾ, ತಸ್ಯ ಚ ಸರ್ವ ಆತ್ಮಾ । ಏಕ ಏವಾದ್ವಿತೀಯಃ ಪರ ಏವಾಸ್ಮೀತ್ಯನುಸಂಧಾತವ್ಯ ಇತಿ ಶ್ಲೋಕಾರ್ಥಃ ॥
ಇಹೈವ ಸಂತೋಽಥ ವಿದ್ಮಸ್ತದ್ವಯಂ ನ ಚೇದವೇದಿರ್ಮಹತೀ ವಿನಷ್ಟಿಃ । ಯೇ ತದ್ವಿದುರಮೃತಾಸ್ತೇ ಭವಂತ್ಯಥೇತರೇ ದುಃಖಮೇವಾಪಿಯಂತಿ ॥ ೧೪ ॥
ಕಿಂ ಚ ಇಹೈವ ಅನೇಕಾನರ್ಥಸಂಕುಲೇ, ಸಂತಃ ಭವಂತಃ ಅಜ್ಞಾನದೀರ್ಘನಿದ್ರಾಮೋಹಿತಾಃ ಸಂತಃ, ಕಥಂಚಿದಿವ ಬ್ರಹ್ಮತತ್ತ್ವಮ್ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಅಥ ವಿದ್ಮಃ ವಿಜಾನೀಮಃ, ತತ್ ಏತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಕೃತಮ್ ; ಅಹೋ ವಯಂ ಕೃತಾರ್ಥಾ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಯದೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜಾನೀಮಃ, ತತ್ ನ ಚೇತ್ ವಿದಿತವಂತೋ ವಯಮ್ — ವೇದನಂ ವೇದಃ, ವೇದೋಽಸ್ಯಾಸ್ತೀತಿ ವೇದೀ, ವೇದ್ಯೇವ ವೇದಿಃ, ನ ವೇದಿಃ ಅವೇದಿಃ, ತತಃ ಅಹಮ್ ಅವೇದಿಃ ಸ್ಯಾಮ್ । ಯದಿ ಅವೇದಿಃ ಸ್ಯಾಮ್ , ಕೋ ದೋಷಃ ಸ್ಯಾತ್ ? ಮಹತೀ ಅನಂತಪರಿಮಾಣಾ ಜನ್ಮಮರಣಾದಿಲಕ್ಷಣಾ ವಿನಷ್ಟಿಃ ವಿನಶನಮ್ । ಅಹೋ ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ಮಹತೋ ವಿನಾಶಾತ್ ನಿರ್ಮುಕ್ತಾಃ, ಯತ್ ಅದ್ವಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದಿತವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಥಾ ಚ ವಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದಿತ್ವಾ ಅಸ್ಮಾದ್ವಿನಶನಾದ್ವಿಪ್ರಮುಕ್ತಾಃ, ಏವಂ ಯೇ ತದ್ವಿದುಃ ಅಮೃತಾಸ್ತೇ ಭವಂತಿ ; ಯೇ ಪುನಃ ನೈವಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದುಃ, ತೇ ಇತರೇ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಭ್ಯೋಽನ್ಯೇ ಅಬ್ರಹ್ಮವಿದ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ದುಃಖಮೇವ ಜನ್ಮಮರಣಾದಿಲಕ್ಷಣಮೇವ ಅಪಿಯಂತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ, ನ ಕದಾಚಿದಪಿ ಅವಿದುಷಾಂ ತತೋ ವಿನಿವೃತ್ತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ದುಃಖಮೇವ ಹಿ ತೇ ಆತ್ಮತ್ವೇನೋಪಗಚ್ಛಂತಿ ॥
ಯದೈತಮನುಪಶ್ಯತ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ದೇವಮಂಜಸಾ । ಈಶಾನಂ ಭೂತಭವ್ಯಸ್ಯ ನ ತತೋ ವಿಜುಗುಪ್ಸತೇ ॥ ೧೫ ॥
ಯದಾ ಪುನಃ ಏತಮ್ ಆತ್ಮಾನಮ್ , ಕಥಂಚಿತ್ ಪರಮಕಾರುಣಿಕಂ ಕಂಚಿದಾಚಾರ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತತೋ ಲಬ್ಧಪ್ರಸಾದಃ ಸನ್ , ಅನು ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರೋತಿ ಸ್ವಮಾತ್ಮಾನಮ್ , ದೇವಂ ದ್ಯೋತನವಂತಮ್ ದಾತಾರಂ ವಾ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮಫಲಾನಾಂ ಯಥಾಕರ್ಮಾನುರೂಪಮ್ , ಅಂಜಸಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ , ಈಶಾನಂ ಸ್ವಾಮಿನಮ್ ಭೂತಭವ್ಯಸ್ಯ ಕಾಲತ್ರಯಸ್ಯೇತ್ಯೇತತ್ — ನ ತತಃ ತಸ್ಮಾದೀಶಾನಾದ್ದೇವಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ವಿಶೇಷೇಣ ಜುಗುಪ್ಸತೇ ಗೋಪಾಯಿತುಮಿಚ್ಛತಿ । ಸರ್ವೋ ಹಿ ಲೋಕ ಈಶ್ವರಾದ್ಗುಪ್ತಿಮಿಚ್ಛತಿ ಭೇದದರ್ಶೀ ; ಅಯಂ ತು ಏಕತ್ವದರ್ಶೀ ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ ; ಅತೋ ನ ತದಾ ವಿಜುಗುಪ್ಸತೇ, ಯದಾ ಈಶಾನಂ ದೇವಮ್ ಅಂಜಸಾ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಪಶ್ಯತಿ । ನ ತದಾ ನಿಂದತಿ ವಾ ಕಂಚಿತ್ , ಸರ್ವಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಹಿ ಪಶ್ಯತಿ, ಸ ಏವಂ ಪಶ್ಯನ್ ಕಮ್ ಅಸೌ ನಿಂದ್ಯಾತ್ ॥
ಯಸ್ಮಾದರ್ವಾಕ್ಸಂವತ್ಸರೋಽಹೋಭಿಃ ಪರಿವರ್ತತೇ । ತದ್ದೇವಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಾಯುರ್ಹೋಪಾಸತೇಽಮೃತಮ್ ॥ ೧೬ ॥
ಕಿಂ ಚ ಯಸ್ಮಾತ್ ಈಶಾನಾತ್ ಅರ್ವಾಕ್ , ಯಸ್ಮಾದನ್ಯವಿಷಯ ಏವೇತ್ಯರ್ಥಃ, ಸಂವತ್ಸರಃ ಕಾಲಾತ್ಮಾ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜನಿಮತಃ ಪರಿಚ್ಛೇತ್ತಾ, ಯಮ್ ಅಪರಿಚ್ಛಿಂದನ್ ಅರ್ವಾಗೇವ ವರ್ತತೇ, ಅಹೋಭಿಃ ಸ್ವಾವಯವೈಃ ಅಹೋರಾತ್ರೈರಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ತತ್ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತಿಷಾಮಪ್ಯವಭಾಸಕತ್ವಾತ್ , ಆಯುರಿತ್ಯುಪಾಸತೇ ದೇವಾಃ, ಅಮೃತಂ ಜ್ಯೋತಿಃ — ಅತೋಽನ್ಯನ್ಮ್ರಿಯತೇ, ನ ಹಿ ಜ್ಯೋತಿಃ ; ಸರ್ವಸ್ಯ ಹಿ ಏತಜ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಆಯುಃ । ಆಯುರ್ಗುಣೇನ ಯಸ್ಮಾತ್ ದೇವಾಃ ತತ್ ಜ್ಯೋತಿರುಪಾಸತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ಆಯುಷ್ಮಂತಸ್ತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆಯುಷ್ಕಾಮೇನ ಆಯುರ್ಗುಣೇನ ಉಪಾಸ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಯಸ್ಮಿನ್ಪಂಚ ಪಂಚಜನಾ ಆಕಾಶಶ್ಚ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಃ । ತಮೇವ ಮನ್ಯ ಆತ್ಮಾನಂ ವಿದ್ವಾನ್ಬ್ರಹ್ಮಾಮೃತೋಽಮೃತಮ್ ॥ ೧೭ ॥
ಕಿಂ ಚ ಯಸ್ಮಿನ್ ಯತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ, ಪಂಚ ಪಂಚಜನಾಃ — ಗಂಧರ್ವಾದಯಃ ಪಂಚೈವ ಸಂಖ್ಯಾತಾಃ ಗಂಧರ್ವಾಃ ಪಿತರೋ ದೇವಾ ಅಸುರಾ ರಕ್ಷಾಂಸಿ — ನಿಷಾದಪಂಚಮಾ ವಾ ವರ್ಣಾಃ, ಆಕಾಶಶ್ಚ ಅವ್ಯಾಕೃತಾಖ್ಯಃ — ಯಸ್ಮಿನ್ ಸೂತ್ರಮ್ ಓತಂ ಚ ಪ್ರೋತಂ ಚ — ಯಸ್ಮಿನ್ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಃ ;
‘ಏತಸ್ಮಿನ್ನು ಖಲ್ವಕ್ಷರೇ ಗಾರ್ಗ್ಯಾಕಾಶಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತಮೇವ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಅಮೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಮನ್ಯೇ ಅಹಮ್ , ನ ಚಾಹಮಾತ್ಮಾನಂ ತತೋಽನ್ಯತ್ವೇನ ಜಾನೇ । ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಅಮೃತೋಽಹಮ್ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದ್ವಾನ್ಸನ್ ; ಅಜ್ಞಾನಮಾತ್ರೇಣ ತು ಮರ್ತ್ಯೋಽಹಮ್ ಆಸಮ್ ; ತದಪಗಮಾತ್ ವಿದ್ವಾನಹಮ್ ಅಮೃತ ಏವ ॥
ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಮುತ ಚಕ್ಷುಷಶ್ಚಕ್ಷುರುತ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯ ಶ್ರೋತ್ರಂ ಮನಸೋ ಯೇ ಮನೋ ವಿದುಃ । ತೇ ನಿಚಿಕ್ಯುರ್ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರಾಣಮಗ್ರ್ಯಮ್ ॥ ೧೮ ॥
ಕಿಂ ಚ ತೇನ ಹಿ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅವಭಾಸ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಾಣಃ ಆತ್ಮಭೂತೇನ ಪ್ರಾಣಿತಿ, ತೇನ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಾಣಃ ಸಃ, ತಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಮ್ ; ತಥಾ ಚಕ್ಷುಷೋಽಪಿ ಚಕ್ಷುಃ ; ಉತ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯಾಪಿ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ ; ಬ್ರಹ್ಮಶಕ್ತ್ಯಾಧಿಷ್ಠಿತಾನಾಂ ಹಿ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಂ ದರ್ಶನಾದಿಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ; ಸ್ವತಃ ಕಾಷ್ಠಲೋಷ್ಟಸಮಾನಿ ಹಿ ತಾನಿ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃಶೂನ್ಯಾನಿ ; ಮನಸೋಽಪಿ ಮನಃ — ಇತಿ ಯೇ ವಿದುಃ — ಚಕ್ಷುರಾದಿವ್ಯಾಪಾರಾನುಮಿತಾಸ್ತಿತ್ವಂ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾನಮ್ , ನ ವಿಷಯಭೂತಮ್ ಯೇ ವಿದುಃ — ತೇ ನಿಚಿಕ್ಯುಃ ನಿಶ್ಚಯೇನ ಜ್ಞಾತವಂತಃ ಬ್ರಹ್ಮ, ಪುರಾಣಂ ಚಿರಂತನಮ್ , ಅಗ್ರ್ಯಮ್ ಅಗ್ರೇ ಭವಮ್ ।
‘ತದ್ಯದಾತ್ಮವಿದೋ ವಿದುಃ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೦) ಇತಿ ಹ್ಯಾಥರ್ವಣೇ ॥
ಮನಸೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಂ ನೇಹ ನಾನಾಸ್ತಿ ಕಿಂಚನ । ಮೃತ್ಯೋಃ ಸ ಮೃತ್ಯುಮಾಪ್ನೋತಿ ಯ ಇಹ ನಾನೇವ ಪಶ್ಯತಿ ॥ ೧೯ ॥
ತದ್ಬ್ರಹ್ಮದರ್ಶನೇ ಸಾಧನಮುಚ್ಯತೇ — ಮನಸೈವ ಪರಮಾರ್ಥಜ್ಞಾನಸಂಸ್ಕೃತೇನ ಆಚಾರ್ಯೋಪದೇಶಪೂರ್ವಕಂ ಚ ಅನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ । ತತ್ರ ಚ ದರ್ಶನವಿಷಯೇ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ನ ಇಹ ನಾನಾ ಅಸ್ತಿ ಕಿಂಚನ ಕಿಂಚಿದಪಿ ; ಅಸತಿ ನಾನಾತ್ವೇ, ನಾನಾತ್ವಮಧ್ಯಾರೋಪಯತಿ ಅವಿದ್ಯಯಾ । ಸಃ ಮೃತ್ಯೋಃ ಮರಣಾತ್ , ಮೃತ್ಯುಂ ಮರಣಮ್ ಆಪ್ನೋತಿ ; ಕೋಽಸೌ ? ಯ ಇಹ ನಾನೇವ ಪಶ್ಯತಿ । ಅವಿದ್ಯಾಧ್ಯಾರೋಪಣವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ನಾಸ್ತಿ ಪರಮಾರ್ಥತೋ ದ್ವೈತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಏಕಧೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮೇತದಪ್ರಮಯಂ ಧ್ರುವಮ್ । ವಿರಜಃ ಪರ ಆಕಾಶಾದಜ ಆತ್ಮಾ ಮಹಾಂಧ್ರುವಃ ॥ ೨೦ ॥
ಯಸ್ಮಾದೇವಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ , ಏಕಧೈವ ಏಕೇನೈವ ಪ್ರಕಾರೇಣ ವಿಜ್ಞಾನಘನೈಕರಸಪ್ರಕಾರೇಣ ಆಕಾಶವನ್ನಿರಂತರೇಣ ಅನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಏತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಅಪ್ರಮಯಮ್ ಅಪ್ರಮೇಯಮ್ , ಸರ್ವೈಕತ್ವಾತ್ ; ಅನ್ಯೇನ ಹಿ ಅನ್ಯತ್ ಪ್ರಮೀಯತೇ ; ಇದಂ ತು ಏಕಮೇವ, ಅತಃ ಅಪ್ರಮೇಯಮ್ ; ಧ್ರುವಂ ನಿತ್ಯಂ ಕೂಟಸ್ಥಮ್ ಅವಿಚಾಲೀತ್ಯರ್ಥಃ । ನನು ವಿರುದ್ಧಮಿದಮುಚ್ಯತೇ — ಅಪ್ರಮೇಯಂ ಜ್ಞಾಯತ ಇತಿ ಚ ; ‘ಜ್ಞಾಯತೇ’ ಇತಿ ಪ್ರಮಾಣೈರ್ಮೀಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ‘ಅಪ್ರಮೇಯಮ್’ ಇತಿ ಚ ತತ್ಪ್ರತಿಷೇಧಃ — ನೈಷ ದೋಷಃ, ಅನ್ಯವಸ್ತುವತ್ ಅನಾಗಮಪ್ರಮಾಣಪ್ರಮೇಯತ್ವಪ್ರತಿಷೇಧಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ; ಯಥಾ ಅನ್ಯಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ಆಗಮನಿರಪೇಕ್ಷೈಃ ಪ್ರಮಾಣೈಃ ವಿಷಯೀಕ್ರಿಯಂತೇ, ನ ತಥಾ ಏತತ್ ಆತ್ಮತತ್ತ್ವಂ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರೇಣ ವಿಷಯೀಕರ್ತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ; ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮತ್ವೇ ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್ ವಿಜಾನೀಯಾತ್ — ಇತಿ ಪ್ರಮಾತೃಪ್ರಮಾಣಾದಿವ್ಯಾಪಾರಪ್ರತಿಷೇಧೇನೈವ ಆಗಮೋಽಪಿ ವಿಜ್ಞಾಪಯತಿ, ನ ತು ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಲಕ್ಷಣವಾಕ್ಯಧರ್ಮಾಂಗೀಕರಣೇನ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಆಗಮೇನಾಪಿ ಸ್ವರ್ಗಮೇರ್ವಾದಿವತ್ ತತ್ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯತೇ ; ಪ್ರತಿಪಾದಯಿತ್ರಾತ್ಮಭೂತಂ ಹಿ ತತ್ ; ಪ್ರತಿಪಾದಯಿತುಃ ಪ್ರತಿಪಾದನಸ್ಯ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯವಿಷಯತ್ವಾತ್ , ಭೇದೇ ಹಿ ಸತಿ ತತ್ ಭವತಿ । ಜ್ಞಾನಂ ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಪರಾತ್ಮಭಾವನಿವೃತ್ತಿರೇವ ; ನ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಆತ್ಮಭಾವಃ ಕರ್ತವ್ಯಃ, ವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಾದಾತ್ಮಭಾವಸ್ಯ ; ನಿತ್ಯೋ ಹಿ ಆತ್ಮಭಾವಃ ಸರ್ವಸ್ಯ ಅತದ್ವಿಷಯ ಇವ ಪ್ರತ್ಯವಭಾಸತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅತದ್ವಿಷಯಾಭಾಸನಿವೃತ್ತಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ನ ತಸ್ಮಿನ್ನಾತ್ಮಭಾವೋ ವಿಧೀಯತೇ ; ಅನ್ಯಾತ್ಮಭಾವನಿವೃತ್ತೌ, ಆತ್ಮಭಾವಃ ಸ್ವಾತ್ಮನಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೋ ಯಃ, ಸ ಕೇವಲೋ ಭವತೀತಿ — ಆತ್ಮಾ ಜ್ಞಾಯತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಸ್ವತಶ್ಚಾಪ್ರಮೇಯಃ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರೇಣ ನ ವಿಷಯೀಕ್ರಿಯತೇ ಇತಿ ಉಭಯಮಪ್ಯವಿರುದ್ಧಮೇವ । ವಿರಜಃ ವಿಗತರಜಃ, ರಜೋ ನಾಮ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾದಿಮಲಮ್ ತದ್ರಹಿತ ಇತ್ಯೇತತ್ । ಪರಃ — ಪರೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮೋ ವ್ಯಾಪೀ ವಾ ಆಕಾಶಾದಪಿ ಅವ್ಯಾಕೃತಾಖ್ಯಾತ್ । ಅಜಃ ನ ಜಾಯತೇ ; ಜನ್ಮಪ್ರತಿಷೇಧಾತ್ ಉತ್ತರೇಽಪಿ ಭಾವವಿಕಾರಾಃ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾಃ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ಜನ್ಮಾದಿತ್ವಾತ್ । ಆತ್ಮಾ, ಮಹಾನ್ಪರಿಮಾಣತಃ, ಮಹತ್ತರಃ ಸರ್ವಸ್ಮಾತ್ । ಧ್ರುವಃ ಅವಿನಾಶೀ ॥
ತಮೇವ ಧೀರೋ ವಿಜ್ಞಾಯ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ಕುರ್ವೀತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ । ನಾನುಧ್ಯಾಯಾದ್ಬಹೂಂಛಬ್ದಾನ್ವಾಚೋ ವಿಗ್ಲಾಪನಂ ಹಿ ತದಿತಿ ॥ ೨೧ ॥
ತಮ್ ಈದೃಶಮಾತ್ಮಾನಮೇವ, ಧೀರಃ ಧೀಮಾನ್ ವಿಜ್ಞಾಯ ಉಪದೇಶತಃ ಶಾಸ್ತ್ರತಶ್ಚ, ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರಾಚರ್ಯೋಪದಿಷ್ಟವಿಷಯಾಂ ಜಿಜ್ಞಾಸಾಪರಿಸಮಾಪ್ತಿಕರೀಮ್ , ಕುರ್ವೀತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ — ಏವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾಕರಣಸಾಧನಾನಿ ಸನ್ನ್ಯಾಸಶಮದಮೋಪರಮತಿತಿಕ್ಷಾಸಮಾಧಾನಾನಿ ಕುರ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ನ ಅನುಧ್ಯಾಯಾತ್ ನಾನುಚಿಂತಯೇತ್ , ಬಹೂನ್ ಪ್ರಭೂತಾನ್ ಶಬ್ದಾನ್ ; ತತ್ರ ಬಹುತ್ವಪ್ರತಿಷೇಧಾತ್ ಕೇವಲಾತ್ಮೈಕತ್ವಪ್ರತಿಪಾದಕಾಃ ಸ್ವಲ್ಪಾಃ ಶಬ್ದಾ ಅನುಜ್ಞಾಯಂತೇ ;
‘ಓಮಿತ್ಯೇವಂ ಧ್ಯಾಯಥ ಆತ್ಮಾನಮ್’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೬) ‘ಅನ್ಯಾ ವಾಚೋ ವಿಮುಂಚಥ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೫) ಇತಿ ಚ ಆಥರ್ವಣೇ । ವಾಚೋ ವಿಗ್ಲಾಪನಂ ವಿಶೇಷೇಣ ಗ್ಲಾನಿಕರಂ ಶ್ರಮಕರಮ್ , ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತತ್ ಬಹುಶಬ್ದಾಭಿಧ್ಯಾನಮಿತಿ ॥
ಸ ವಾ ಏಷ ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮಾ ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು ಯ ಏಷೋಽಂತರ್ಹೃದಯ ಆಕಾಶಸ್ತಸ್ಮಿಂಛೇತೇ ಸರ್ವಸ್ಯ ವಶೀ ಸರ್ವಸ್ಯೇಶಾನಃ ಸರ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಃ ಸ ನ ಸಾಧುನಾ ಕರ್ಮಣಾ ಭೂಯಾನ್ನೋ ಏವಾಸಾಧುನಾ ಕನೀಯಾನೇಷ ಸರ್ವೇಶ್ವರ ಏಷ ಭೂತಾಧಿಪತಿರೇಷ ಭೂತಪಾಲ ಏಷ ಸೇತುರ್ವಿಧರಣ ಏಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಮಸಂಭೇದಾಯ ತಮೇತಂ ವೇದಾನುವಚನೇನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ವಿವಿದಿಷಂತಿ ಯಜ್ಞೇನ ದಾನೇನ ತಪಸಾನಾಶಕೇನೈತಮೇವ ವಿದಿತ್ವಾ ಮುನಿರ್ಭವತಿ । ಏತಮೇವ ಪ್ರವ್ರಾಜಿನೋ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ । ಏತದ್ಧ ಸ್ಮ ವೈ ತತ್ಪೂರ್ವೇ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಪ್ರಜಾಂ ನ ಕಾಮಯಂತೇ ಕಿಂ ಪ್ರಜಯಾ ಕರಿಷ್ಯಾಮೋ ಯೇಷಾಂ ನೋಽಯಮಾತ್ಮಾಯಂ ಲೋಕ ಇತಿ ತೇ ಹ ಸ್ಮ ಪುತ್ರೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ವಿತ್ತೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ಲೋಕೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ವ್ಯುತ್ಥಾಯಾಥ ಭಿಕ್ಷಾಚರ್ಯಂ ಚರಂತಿ ಯಾ ಹ್ಯೇವ ಪುತ್ರೈಷಣಾ ಸಾ ವಿತ್ತೈಷಣಾ ಯಾ ವಿತ್ತೈಷಣಾ ಸಾ ಲೋಕೈಷಣೋಭೇ ಹ್ಯೇತೇ ಏಷಣೇ ಏವ ಭವತಃ । ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಾಗೃಹ್ಯೋ ನ ಹಿ ಗೃಹ್ಯತೇಽಶೀರ್ಯೋ ನ ಹಿ ಶೀರ್ಯತೇಽಸಂಗೋ ನ ಹಿ ಸಜ್ಯತೇಽಸಿತೋ ನ ವ್ಯಥತೇ ನ ರಿಷ್ಯತ್ಯೇತಮು ಹೈವೈತೇ ನ ತರತ ಇತ್ಯತಃ ಪಾಪಮಕರವಮಿತ್ಯತಃ ಕಲ್ಯಾಣಮಕರವಮಿತ್ಯುಭೇ ಉ ಹೈವೈಷ ಏತೇ ತರತಿ ನೈನಂ ಕೃತಾಕೃತೇ ತಪತಃ ॥ ೨೨ ॥
ಸಹೇತುಕೌ ಬಂಧಮೋಕ್ಷೌ ಅಭಿಹಿತೌ ಮಂತ್ರಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಭ್ಯಾಮ್ ; ಶ್ಲೋಕೈಶ್ಚ ಪುನಃ ಮೋಕ್ಷಸ್ವರೂಪಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಮ್ ; ಏವಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಆತ್ಮವಿಷಯೇ ಸರ್ವೋ ವೇದಃ ಯಥಾ ಉಪಯುಕ್ತೋ ಭವತಿ, ತತ್ ತಥಾ ವಕ್ತವ್ಯಮಿತಿ ತದರ್ಥೇಯಂ ಕಂಡಿಕಾ ಆರಭ್ಯತೇ । ತಚ್ಚ ಯಥಾ ಅಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಪಾಠಕೇ ಅಭಿಹಿತಂ ಸಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಅನೂದ್ಯ ಅತ್ರೈವ ಉಪಯೋಗಃ ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯ ವೇದಸ್ಯ ಕಾಮ್ಯರಾಶಿವರ್ಜಿತಸ್ಯ — ಇತ್ಯೇವಮರ್ಥ ಉಕ್ತಾರ್ಥಾನುವಾದಃ ‘ಸ ವಾ ಏಷಃ’ ಇತ್ಯಾದಿಃ । ಸ ಇತಿ ಉಕ್ತಪರಾಮರ್ಶಾರ್ಥಃ ; ಕೋಽಸೌ ಉಕ್ತಃ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ? ತಂ ಪ್ರತಿನಿರ್ದಿಶತಿ — ಯ ಏಷ ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಇತಿ — ಅತೀತಾನಂತರವಾಕ್ಯೋಕ್ತಸಂಪ್ರತ್ಯಯೋ ಮಾ ಭೂದಿತಿ, ಯಃ ಏಷಃ ; ಕತಮಃ ಏಷಃ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷ್ವಿತಿ ; ಉಕ್ತವಾಕ್ಯೋಲ್ಲಿಂಗನಂ ಸಂಶಯನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ ; ಉಕ್ತಂ ಹಿ ಪೂರ್ವಂ ಜನಕಪ್ರಶ್ನಾರಂಭೇ
‘ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ — ಯೋಽಯಮ್ ‘ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ವಾಕ್ಯೇನ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ, ಸ ಏಷಃ ಕಾಮಕರ್ಮಾವಿದ್ಯಾನಾಮನಾತ್ಮಧರ್ಮತ್ವಪ್ರತಿಪಾದನದ್ವಾರೇಣ ಮೋಕ್ಷಿತಃ ಪರಮಾತ್ಮಭಾವಮಾಪಾದಿತಃ — ಪರ ಏವಾಯಂ ನಾನ್ಯ ಇತಿ ; ಏಷ ಸಃ ಸಾಕ್ಷಾನ್ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮೇತ್ಯುಕ್ತಃ । ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷ್ವಿತಿ ಯಥಾವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾರ್ಥ ಏವ । ಯ ಏಷಃ ಅಂತರ್ಹೃದಯೇ ಹೃದಯಪುಂಡರೀಕಮಧ್ಯೇ ಯ ಏಷ ಆಕಾಶೋ ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನಸಂಶ್ರಯಃ, ತಸ್ಮಿನ್ನಾಕಾಶೇ ಬುದ್ಧಿವಿಜ್ಞಾನಸಹಿತೇ ಶೇತೇ ತಿಷ್ಠತಿ ; ಅಥವಾ ಸಂಪ್ರಸಾದಕಾಲೇ ಅಂತರ್ಹೃದಯೇ ಯ ಏಷ ಆಕಾಶಃ ಪರ ಏವ ಆತ್ಮಾ ನಿರುಪಾಧಿಕಃ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಸ್ಯ ಸ್ವಸ್ವಭಾವಃ, ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ವಸ್ವಭಾವೇ ಪರಮಾತ್ಮನಿ ಆಕಾಶಾಖ್ಯೇ ಶೇತೇ ; ಚತುರ್ಥೇ ಏತದ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್
‘ಕ್ವೈಷ ತದಾಭೂತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೬) ಇತ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರತಿವಚನತ್ವೇನ । ಸ ಚ ಸರ್ವಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮೇಂದ್ರಾದೇಃ ವಶೀ ; ಸರ್ವೋ ಹಿ ಅಸ್ಯ ವಶೇ ವರ್ತತೇ ; ಉಕ್ತಂ ಚ
‘ಏತಸ್ಯ ವಾ ಅಕ್ಷರಸ್ಯ ಪ್ರಶಾಸನೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೯) ಇತಿ । ನ ಕೇವಲಂ ವಶೀ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಈಶಾನಃ ಈಶಿತಾ ಚ ಬ್ರಹ್ಮೇಂದ್ರಪ್ರಭೃತೀನಾಮ್ । ಈಶಿತೃತ್ವಂ ಚ ಕದಾಚಿತ್ ಜಾತಿಕೃತಮ್ , ಯಥಾ ರಾಜಕುಮಾರಸ್ಯ ಬಲವತ್ತರಾನಪಿ ಭೃತ್ಯಾನ್ಪ್ರತಿ, ತದ್ವನ್ಮಾ ಭೂದಿತ್ಯಾಹ — ಸರ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಃ ಅಧಿಷ್ಠಾಯ ಪಾಲಯಿತಾ, ಸ್ವತಂತ್ರ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ನ ರಾಜಪುತ್ರವತ್ ಅಮಾತ್ಯಾದಿಭೃತ್ಯತಂತ್ರಃ । ತ್ರಯಮಪ್ಯೇತತ್ ವಶಿತ್ವಾದಿ ಹೇತುಹೇತುಮದ್ರೂಪಮ್ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಃ, ತತೋಽಸೌ ಸರ್ವಸ್ಯೇಶಾನಃ ; ಯೋ ಹಿ ಯಮಧಿಷ್ಠಾಯ ಪಾಲಯತಿ, ಸ ತಂ ಪ್ರತೀಷ್ಟ ಏವೇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ , ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಸರ್ವಸ್ಯೇಶಾನಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಸ್ಯ ವಶೀತಿ । ಕಿಂಚಾನ್ಯತ್ ಸ ಏವಂಭೂತೋ ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷೋ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ನ ಸಾಧುನಾ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭೂಯಾನ್ಭವತಿ, ನ ವರ್ಧತೇ ಪೂರ್ವಾವಸ್ಥಾತಃ ಕೇನಚಿದ್ಧರ್ಮೇಣ ; ನೋ ಏವ ಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರತಿಷಿದ್ಧೇನ ಅಸಾಧುನಾ ಕರ್ಮಣಾ ಕನೀಯಾನ್ ಅಲ್ಪತರೋ ಭವತಿ, ಪೂರ್ವಾವಸ್ಥಾತೋ ನ ಹೀಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಂ ಚ ಸರ್ವೋ ಹಿ ಅಧಿಷ್ಠಾನಪಾಲನಾದಿ ಕುರ್ವನ್ ಪರಾನುಗ್ರಹಪೀಡಾಕೃತೇನ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾಖ್ಯೇನ ಯುಜ್ಯತೇ ; ಅಸ್ಯೈವ ತು ಕಥಂ ತದಭಾವ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಏಷ ಸರ್ವೇಶ್ವರಃ ಸನ್ ಕರ್ಮಣೋಽಪೀಶಿತುಂ ಭವತ್ಯೇವ ಶೀಲಮಸ್ಯ, ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಕರ್ಮಣಾ ಸಂಬಧ್ಯತೇ । ಕಿಂ ಚ ಏಷ ಭೂತಾಧಿಪತಿಃ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಸ್ತಂಬಪರ್ಯಂತಾನಾಂ ಭೂತಾನಾಮಧಿಪತಿರಿತ್ಯುಕ್ತಾರ್ಥಂ ಪದಮ್ । ಏಷ ಭೂತಾನಾಂ ತೇಷಾಮೇವ ಪಾಲಯಿತಾ ರಕ್ಷಿತಾ । ಏಷ ಸೇತುಃ ; ಕಿಂವಿಶಿಷ್ಟ ಇತ್ಯಾಹ — ವಿಧರಣಃ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾದಿವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ವಿಧಾರಯಿತಾ ; ತದಾಹ — ಏಷಾಂ ಭೂರಾದೀನಾಂ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾಂತಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಮ್ ಅಸಂಭೇದಾಯ ಅಸಂಭಿನ್ನಮರ್ಯಾದಾಯೈ ; ಪರಮೇಶ್ವರೇಣ ಸೇತುವದವಿಧಾರ್ಯಮಾಣಾ ಲೋಕಾಃ ಸಂಭಿನ್ನಮರ್ಯಾದಾಃ ಸ್ಯುಃ ; ಅತೋ ಲೋಕಾನಾಮಸಂಭೇದಾಯ ಸೇತುಭೂತೋಽಯಂ ಪರಮೇಶ್ವರಃ, ಯಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮೈವ ಏವಂವಿತ್ ಸರ್ವಸ್ಯ ವಶೀ — ಇತ್ಯಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಫಲಮೇತನ್ನಿರ್ದಿಷ್ಟಮ್ ।
‘ಕಿಂಜ್ಯೋತಿರಯಂ ಪುರುಷಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಷಷ್ಠಪ್ರಪಾಠಕವಿಹಿತಾಯಾಮೇತಸ್ಯಾಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಮ್ ಏವಂಫಲಾಯಾಮ್ ಕಾಮ್ಯೈಕದೇಶವರ್ಜಿತಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಕರ್ಮಕಾಂಡಂ ತಾದರ್ಥ್ಯೇನ ವಿನಿಯುಜ್ಯತೇ ; ತತ್ ಕಥಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಮೇತಮ್ ಏವಂಭೂತಮೌಪನಿಷದಂ ಪುರುಷಮ್ , ವೇದಾನುವಚನೇನ ಮಂತ್ರಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಧ್ಯಯನೇನ ನಿತ್ಯಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಲಕ್ಷಣೇನ, ವಿವಿದಿಷಂತಿ ವೇದಿತುಮಿಚ್ಛಂತಿ ; ಕೇ ? ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ; ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗ್ರಹಣಮುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಮ್ ; ಅವಿಶಿಷ್ಟೋ ಹಿ ಅಧಿಕಾರಃ ತ್ರಯಾಣಾಂ ವರ್ಣಾನಾಮ್ ; ಅಥವಾ ಕರ್ಮಕಾಂಡೇನ ಮಂತ್ರಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ವೇದಾನುವಚನೇನ ವಿವಿದಿಷಂತಿ ; ಕಥಂ ವಿವಿದಿಷಂತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯಜ್ಞೇನೇತ್ಯಾದಿ ॥
ಯೇ ಪುನಃ ಮಂತ್ರಬ್ರಾಹ್ಮಣಲಕ್ಷಣೇನ ವೇದಾನುವಚನೇನ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಮಾನಂ ವಿವಿದಿಷಂತಿ — ಇತಿ ವ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ, ತೇಷಾಮ್ ಆರಣ್ಯಕಮಾತ್ರಮೇವ ವೇದಾನುವಚನಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಹಿ ಕರ್ಮಕಾಂಡೇನ ಪರ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ ;
‘ತಂ ತ್ವೌಪನಿಷದಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೬) ಇತಿ ವಿಶೇಷಶ್ರುತೇಃ । ವೇದಾನುವಚನೇನೇತಿ ಚ ಅವಿಶೇಷಿತತ್ವಾತ್ ಸಮಸ್ತಗ್ರಾಹಿ ಇದಂ ವಚನಮ್ ; ನ ಚ ತದೇಕದೇಶೋತ್ಸರ್ಗಃ ಯುಕ್ತಃ । ನನು ತ್ವತ್ಪಕ್ಷೇಽಪಿ ಉಪನಿಷದ್ವರ್ಜಮಿತಿ ಏಕದೇಶತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ — ನ, ಆದ್ಯವ್ಯಾಖ್ಯಾನೇ ಅವಿರೋಧಾತ್ ಅಸ್ಮತ್ಪಕ್ಷೇ ನೈಷ ದೋಷೋ ಭವತಿ ; ಯದಾ ವೇದಾನುವಚನಶಬ್ದೇನ ನಿತ್ಯಃ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯೋ ವಿಧೀಯತೇ, ತದಾ ಉಪನಿಷದಪಿ ಗೃಹೀತೈವೇತಿ, ವೇದಾನುವಚನಶಬ್ದಾರ್ಥೈಕದೇಶೋ ನ ಪರಿತ್ಯಕ್ತೋ ಭವತಿ । ಯಜ್ಞಾದಿಸಹಪಾಠಾಚ್ಚ — ಯಜ್ಞಾದೀನಿ ಕರ್ಮಾಣ್ಯೇವ ಅನುಕ್ರಮಿಷ್ಯನ್ ವೇದಾನುವಚನಶಬ್ದಂ ಪ್ರಯುಂಕ್ತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕರ್ಮೈವ ವೇದಾನುವಚನಶಬ್ದೇನೋಚ್ಯತ ಇತಿ ಗಮ್ಯತೇ ; ಕರ್ಮ ಹಿ ನಿತ್ಯಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಃ ॥
ಕಥಂ ಪುನಃ ನಿತ್ಯಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಾದಿಭಿಃ ಕರ್ಮಭಿಃ ಆತ್ಮಾನಂ ವಿವಿದಿಷಂತಿ ? ನೈವ ಹಿ ತಾನಿ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯಂತಿ, ಯಥಾ ಉಪನಿಷದಃ — ನೈಷ ದೋಷಃ, ಕರ್ಮಣಾಂ ವಿಶುದ್ಧಿಹೇತುತ್ವಾತ್ ; ಕರ್ಮಭಿಃ ಸಂಸ್ಕೃತಾ ಹಿ ವಿಶುದ್ಧಾತ್ಮಾನಃ ಶಕ್ನುವಂತಿ ಆತ್ಮಾನಮುಪನಿಷತ್ಪ್ರಕಾಶಿತಮ್ ಅಪ್ರತಿಬಂಧೇನ ವೇದಿತುಮ್ ; ತಥಾ ಹ್ಯಾಥರ್ವಣೇ —
‘ವಿಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಸ್ತತಸ್ತು ತಂ ಪಶ್ಯತೇ ನಿಷ್ಕಲಂ ಧ್ಯಾಯಮಾನಃ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೧ । ೮) ಇತಿ ; ಸ್ಮೃತಿಶ್ಚ
‘ಜ್ಞಾನಮುತ್ಪದ್ಯತೇ ಪುಂಸಾಂ ಕ್ಷಯಾತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೨೦೪ । ೮) ಇತ್ಯಾದಿಃ । ಕಥಂ ಪುನಃ ನಿತ್ಯಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂಸ್ಕಾರಾರ್ಥಾನೀತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ ?
‘ಸ ಹ ವಾ ಆತ್ಮಯಾಜೀ ಯೋ ವೇದೇದಂ ಮೇಽನೇನಾಂಗಂ ಸಂಸ್ಕ್ರಿಯತ ಇದಂ ಮೇಽನೇನಾಂಗಮುಪಧೀಯತೇ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೨ । ೬ । ೧೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಃ ; ಸರ್ವೇಷು ಚ ಸ್ಮೃತಿಶಾಸ್ತ್ರೇಷು ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂಸ್ಕಾರಾರ್ಥಾನ್ಯೇವ ಆಚಕ್ಷತೇ
‘ಅಷ್ಟಾಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಂಸ್ಕಾರಾಃ’ (ಗೌ. ಧ. ೧ । ೮ । ೮ ತಃ ೨೨, ೨೪, ೨೫) ಇತ್ಯಾದಿಷು । ಗೀತಾಸು ಚ —
‘ಯಜ್ಞೋ ದಾನಂ ತಪಶ್ಚೈವ ಪಾವನಾನಿ ಮನೀಷಿಣಾಮ್ । ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೮ । ೫) ‘ಸರ್ವೇಽಪ್ಯೇತೇ ಯಜ್ಞವಿದೋ ಯಜ್ಞಕ್ಷಪಿತಕಲ್ಮಷಾಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೦) ಇತಿ । ಯಜ್ಞೇನೇತಿ — ದ್ರವ್ಯಯಜ್ಞಾ ಜ್ಞಾನಯಜ್ಞಾಶ್ಚ ಸಂಸ್ಕಾರಾರ್ಥಾಃ ; ಸಂಸ್ಕೃತಸ್ಯ ಚ ವಿಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತಿರಪ್ರತಿಬಂಧೇನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ; ಅತೋ ಯಜ್ಞೇನ ವಿವಿದಿಷಂತಿ । ದಾನೇನ — ದಾನಮಪಿ ಪಾಪಕ್ಷಯಹೇತುತ್ವಾತ್ ಧರ್ಮವೃದ್ಧಿಹೇತುತ್ವಾಚ್ಚ । ತಪಸಾ, ತಪ ಇತಿ ಅವಿಶೇಷೇಣ ಕೃಚ್ಛ್ರಚಾಂದ್ರಾಯಣಾದಿಪ್ರಾಪ್ತೌ ವಿಶೇಷಣಮ್ — ಅನಾಶಕೇನೇತಿ ; ಕಾಮಾನಶನಮ್ ಅನಾಶಕಮ್ , ನ ತು ಭೋಜನನಿವೃತ್ತಿಃ ; ಭೋಜನನಿವೃತ್ತೌ ಮ್ರಿಯತ ಏವ, ನ ಆತ್ಮವೇದನಮ್ । ವೇದಾನುವಚನಯಜ್ಞದಾನತಪಃಶಬ್ದೇನ ಸರ್ವಮೇವ ನಿತ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ಏವಂ ಕಾಮ್ಯವರ್ಜಿತಂ ನಿತ್ಯಂ ಕರ್ಮಜಾತಂ ಸರ್ವಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತಿದ್ವಾರೇಣ ಮೋಕ್ಷಸಾಧನತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ಏವಂ ಕರ್ಮಕಾಂಡೇನ ಅಸ್ಯ ಏಕವಾಕ್ಯತಾವಗತಿಃ । ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತೇನ ನ್ಯಾಯೇನ ಏತಮೇವ ಆತ್ಮಾನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಯಥಾಪ್ರಕಾಶಿತಮ್ , ಮುನಿರ್ಭವತಿ, ಮನನಾನ್ಮುನಿಃ, ಯೋಗೀ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏತಮೇವ ವಿದಿತ್ವಾ ಮುನಿರ್ಭವತಿ, ನಾನ್ಯಮ್ । ನನು ಅನ್ಯವೇದನೇಽಪಿ ಮುನಿತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ಕಥಮವಧಾರ್ಯತೇ — ಏತಮೇವೇತಿ — ಬಾಢಮ್ , ಅನ್ಯವೇದನೇಽಪಿ ಮುನಿರ್ಭವೇತ್ ; ಕಿಂ ತು ಅನ್ಯವೇದನೇ ನ ಮುನಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್ , ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಕರ್ಮ್ಯಪಿ ಭವೇತ್ ಸಃ ; ಏತಂ ತು ಔಪನಿಷದಂ ಪುರುಷಂ ವಿದಿತ್ವಾ, ಮುನಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್ , ನ ತು ಕರ್ಮೀ ; ಅತಃ ಅಸಾಧಾರಣಂ ಮುನಿತ್ವಂ ವಿವಕ್ಷಿತಮಸ್ಯೇತಿ ಅವಧಾರಯತಿ — ಏತಮೇವೇತಿ ; ಏತಸ್ಮಿನ್ಹಿ ವಿದಿತೇ, ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇದಿತ್ಯೇವಂ ಕ್ರಿಯಾಸಂಭವಾತ್ ಮನನಮೇವ ಸ್ಯಾತ್ । ಕಿಂ ಚ ಏತಮೇವ ಆತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಂ ಲೋಕಮ್ ಇಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರಾರ್ಥಯಂತಃ ಪ್ರವ್ರಾಜಿನಃ ಪ್ರವ್ರಜನಶೀಲಾಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ ಪ್ರಕರ್ಷೇಣ ವ್ರಜಂತಿ, ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸನ್ನ್ಯಸ್ಯಂತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ‘ಏತಮೇವ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ’ ಇತ್ಯವಧಾರಣಾತ್ ನ ಬಾಹ್ಯಲೋಕತ್ರಯೇಪ್ಸೂನಾಂ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯೇ ಅಧಿಕಾರ ಇತಿ ಗಮ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ಗಂಗಾದ್ವಾರಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸುಃ ಕಾಶೀದೇಶನಿವಾಸೀ ಪೂರ್ವಾಭಿಮುಖಃ ಪ್ರೈತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಬಾಹ್ಯಲೋಕತ್ರಯಾರ್ಥಿನಾಂ ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಃ ಸಾಧನಮ್ ,
‘ಪುತ್ರೇಣಾಯಂ ಲೋಕೋ ಜಯ್ಯೋ ನಾನ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೬) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಃ ; ಅತಃ ತದರ್ಥಿಭಿಃ ಪುತ್ರಾದಿಸಾಧನಂ ಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾಯ, ನ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರತಿಪತ್ತುಂ ಯುಕ್ತಮ್ , ಅತತ್ಸಾಧನತ್ವಾತ್ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಸ್ಯ । ತಸ್ಮಾತ್ ‘ಏತಮೇವ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ’ ಇತಿ ಯುಕ್ತಮವಧಾರಣಮ್ । ಆತ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ಹಿ ಅವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತೌ ಸ್ವಾತ್ಮನ್ಯವಸ್ಥಾನಮೇವ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಚೇತ್ ಲೋಕಮಿಚ್ಛತಿ ಯಃ, ತಸ್ಯ ಸರ್ವಕ್ರಿಯೋಪರಮ ಏವ ಆತ್ಮಲೋಕಸಾಧನಂ ಮುಖ್ಯಮ್ ಅಂತರಂಗಮ್ , ಯಥಾ ಪುತ್ರಾದಿರೇವ ಬಾಹ್ಯಲೋಕತ್ರಯಸ್ಯ, ಪುತ್ರಾದಿಕರ್ಮಣ ಆತ್ಮಲೋಕಂ ಪ್ರತಿ ಅಸಾಧನತ್ವಾತ್ । ಅಸಂಭವೇನ ಚ ವಿರುದ್ಧತ್ವಮವೋಚಾಮ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತ್ಯೇವ, ಸರ್ವಕ್ರಿಯಾಭ್ಯೋ ನಿವರ್ತೇರನ್ನೇವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಥಾ ಚ ಬಾಹ್ಯಲೋಕತ್ರಯಾರ್ಥಿನಃ ಪ್ರತಿನಿಯತಾನಿ ಪುತ್ರಾದೀನಿ ಸಾಧನಾನಿ ವಿಹಿತಾನಿ, ಏವಮಾತ್ಮಲೋಕಾರ್ಥಿನಃ ಸರ್ವೈಷಣಾನಿವೃತ್ತಿಃ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ವಿಧೀಯತ ಏವ । ಕುತಃ ಪುನಃ ತೇ ಆತ್ಮಲೋಕಾರ್ಥಿನಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತ್ಯೇವೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ತತ್ರ ಅರ್ಥವಾದವಾಕ್ಯರೂಪೇಣ ಹೇತುಂ ದರ್ಶಯತಿ — ಏತದ್ಧ ಸ್ಮ ವೈ ತತ್ । ತದೇತತ್ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯೇ ಕಾರಣಮುಚ್ಯತೇ — ಹ ಸ್ಮ ವೈ ಕಿಲ ಪೂರ್ವೇ ಅತಿಕ್ರಾಂತಕಾಲೀನಾ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಆತ್ಮಜ್ಞಾಃ, ಪ್ರಜಾಂ ಕರ್ಮ ಅಪರಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಂ ಚ ; ಪ್ರಜೋಪಲಕ್ಷಿತಂ ಹಿ ತ್ರಯಮೇತತ್ ಬಾಹ್ಯಲೋಕತ್ರಯಸಾಧನಂ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ ‘ಪ್ರಜಾಮ್’ ಇತಿ । ಪ್ರಜಾಂ ಕಿಮ್ ? ನ ಕಾಮಯಂತೇ, ಪುತ್ರಾದಿಲೋಕತ್ರಯಸಾಧನಂ ನ ಅನುತಿಷ್ಠಂತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ನನು ಅಪರಬ್ರಹ್ಮದರ್ಶನಮನುತಿಷ್ಠಂತ್ಯೇವ, ತದ್ಬಲಾದ್ಧಿ ವ್ಯುತ್ಥಾನಮ್ — ನ ಅಪವಾದಾತ್ ;
‘ಬ್ರಹ್ಮ ತಂ ಪರಾದಾದ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೬) ‘ಸರ್ವಂ ತಂ ಪರಾದಾತ್ —’ ಇತಿ ಅಪರಬ್ರಹ್ಮದರ್ಶನಮಪಿ ಅಪವದತ್ಯೇವ, ಅಪರಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಪಿ ಸರ್ವಮಧ್ಯಾಂತರ್ಭಾವಾತ್ ;
‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೪ । ೧) ಇತಿ ಚ ; ಪೂರ್ವಾಪರಬಾಹ್ಯಾಂತರದರ್ಶನಪ್ರತಿಷೇಧಾಚ್ಚ ಅಪೂರ್ವಮನಪರಮನಂತರಮಬಾಹ್ಯಮಿತಿ ;
‘ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇದ್ವಿಜಾನೀಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪) ಇತಿ ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಆತ್ಮದರ್ಶನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಅನ್ಯತ್ ವ್ಯುತ್ಥಾನಕಾರಣಮಪೇಕ್ಷತೇ । ಕಃ ಪುನಃ ತೇಷಾಮಭಿಪ್ರಾಯ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಕಿಂ ಪ್ರಯೋಜನಂ ಫಲಂ ಸಾಧ್ಯಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಃ ಪ್ರಜಯಾ ಸಾಧನೇನ ; ಪ್ರಜಾ ಹಿ ಬಾಹ್ಯಲೋಕಸಾಧನಂ ನಿರ್ಜ್ಞಾತಾ ; ಸ ಚ ಬಾಹ್ಯಲೋಕೋ ನಾಸ್ತಿ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ ; ಸರ್ವಂ ಹಿ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮಭೂತಮೇವ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಚ ವಯಮ್ ಆತ್ಮಭೂತಾಃ ; ಆತ್ಮಾ ಚ ನಃ ಆತ್ಮತ್ವಾದೇವ ನ ಕೇನಚಿತ್ ಸಾಧನೇನ ಉತ್ಪಾದ್ಯಃ ಆಪ್ಯಃ ವಿಕಾರ್ಯಃ ಸಂಸ್ಕಾರ್ಯೋ ವಾ । ಯದಪಿ ಆತ್ಮಯಾಜಿನಃ ಸಂಸ್ಕಾರಾರ್ಥಂ ಕರ್ಮೇತಿ, ತದಪಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾತ್ಮದರ್ಶನವಿಷಯಮೇವ, ಇದಂ ಮೇ ಅನೇನ ಅಂಗಂ ಸಂಸ್ಕ್ರಿಯತೇ — ಇತಿ ಅಂಗಾಂಗಿತ್ವಾದಿಶ್ರವಣಾತ್ ; ನ ಹಿ ವಿಜ್ಞಾನಘನೈಕರಸನೈರಂತರ್ಯದರ್ಶಿನಃ ಅಂಗಾಂಗಿಸಂಸ್ಕಾರೋಪಧಾನದರ್ಶನಂ ಸಂಭವತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಕಿಂಚಿತ್ ಪ್ರಜಾದಿಸಾಧನೈಃ ಕರಿಷ್ಯಾಮಃ ; ಅವಿದುಷಾಂ ಹಿ ತತ್ ಪ್ರಜಾದಿಸಾಧನೈಃ ಕರ್ತವ್ಯಂ ಫಲಮ್ ; ನ ಹಿ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾಯಾಮುದಕಪಾನಾಯ ತದುದಕದರ್ಶೀ ಪ್ರವೃತ್ತ ಇತಿ, ತತ್ರ ಊಷರಮಾತ್ರಮುದಕಾಭಾವಂ ಪಶ್ಯತೋಽಪಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ಯುಕ್ತಾ ; ಏವಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಮಪಿ ಪರಮಾರ್ಥಾತ್ಮಲೋಕದರ್ಶಿನಾಂ ಪ್ರಜಾದಿಸಾಧನಸಾಧ್ಯೇ ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾದಿಸಮೇ ಅವಿದ್ವದ್ದರ್ಶನವಿಷಯೇ ನ ಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ಯುಕ್ತೇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ತದೇತದುಚ್ಯತೇ — ಯೇಷಾಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪರಮಾರ್ಥದರ್ಶಿನಾಂ ನಃ, ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಅಶನಾಯಾದಿವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಃ ಸಾಧ್ವಸಾಧುಭ್ಯಾಮವಿಕಾರ್ಯಃ ಅಯಂ ಲೋಕಃ ಫಲಮಭಿಪ್ರೇತಮ್ ; ನ ಚಾಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಾದಿಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಸ್ಯ ಸಾಧನಂ ಕಿಂಚಿತ್ ಏಷಿತವ್ಯಮ್ ; ಸಾಧ್ಯಸ್ಯ ಹಿ ಸಾಧನಾನ್ವೇಷಣಾ ಕ್ರಿಯತೇ ; ಅಸಾಧ್ಯಸ್ಯ ಸಾಧನಾನ್ವೇಷಣಾಯಾಂ ಹಿ, ಜಲಬುದ್ಧ್ಯಾ ಸ್ಥಲ ಇವ ತರಣಂ ಕೃತಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಖೇ ವಾ ಶಾಕುನಪದಾನ್ವೇಷಣಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಏತಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪ್ರವ್ರಜೇಯುರೇವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ, ನ ಕರ್ಮ ಆರಭೇರನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ಪೂರ್ವೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ಏವಂ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಪ್ರಜಾಮಕಾಮಯಮಾನಾಃ । ತೇ ಏವಂ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಸಂವ್ಯವಹಾರಂ ನಿಂದಂತಃ ಅವಿದ್ವದ್ವಿಷಯೋಽಯಮಿತಿ ಕೃತ್ವಾ, ಕಿಂ ಕೃತವಂತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತೇ ಹ ಸ್ಮ ಕಿಲ ಪುತ್ರೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ವಿತ್ತೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ಲೋಕೈಷಣಾಯಾಶ್ಚ ವ್ಯುತ್ಥಾಯಾಥ ಭಿಕ್ಷಾಚರ್ಯಂ ಚರಂತೀತ್ಯಾದಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ॥
ತಸ್ಮಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ ಪ್ರವ್ರಜೇಯುಃ — ಇತ್ಯೇಷ ವಿಧಿಃ ಅರ್ಥವಾದೇನ ಸಂಗಚ್ಛತೇ ; ನ ಹಿ ಸಾರ್ಥವಾದಸ್ಯ ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ತುತ್ಯಾಭಿಮುಖ್ಯಮ್ ಉಪಪದ್ಯತೇ ; ಪ್ರವ್ರಜಂತೀತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥವಾದರೂಪೋ ಹಿ ‘ಏತದ್ಧ ಸ್ಮ’ ಇತ್ಯಾದಿರುತ್ತರೋ ಗ್ರಂಥಃ ; ಅರ್ಥವಾದಶ್ಚೇತ್ , ನಾರ್ಥವಾದಾಂತರಮಪೇಕ್ಷೇತ ; ಅಪೇಕ್ಷತೇ ತು ‘ಏತದ್ಧ ಸ್ಮ’ ಇತ್ಯಾದ್ಯರ್ಥವಾದಂ ‘ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ’ ಇತ್ಯೇತತ್ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಪೂರ್ವೇ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಪ್ರಜಾದಿಕರ್ಮಭ್ಯೋ ನಿವೃತ್ತಾಃ ಪ್ರವ್ರಜಿತವಂತ ಏವ, ತಸ್ಮಾತ್ ಅಧುನಾತನಾ ಅಪಿ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ ಪ್ರವ್ರಜೇಯುಃ — ಇತ್ಯೇವಂ ಸಂಬಧ್ಯಮಾನಂ ನ ಲೋಕಸ್ತುತ್ಯಭಿಮುಖಂ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ ; ವಿಜ್ಞಾನಸಮಾನಕರ್ತೃಕತ್ವೋಪದೇಶಾದಿತ್ಯಾದಿನಾ ಅವೋಚಾಮ । ವೇದಾನುವಚನಾದಿಸಹಪಾಠಾಚ್ಚ ; ಯಥಾ ಆತ್ಮವೇದನಸಾಧನತ್ವೇನ ವಿಹಿತಾನಾಂ ವೇದಾನುವಚನಾದೀನಾಂ ಯಥಾರ್ಥತ್ವಮೇವ, ನಾರ್ಥವಾದತ್ವಮ್ , ತಥಾ ತೈರೇವ ಸಹ ಪಠಿತಸ್ಯ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಆತ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವೇನ ಅರ್ಥವಾದತ್ವಮಯುಕ್ತಮ್ । ಫಲವಿಭಾಗೋಪದೇಶಾಚ್ಚ ; ‘ಏತಮೇವಾತ್ಮಾನಂ ಲೋಕಂ ವಿದಿತ್ವಾ’ ಇತಿ ಅನ್ಯಸ್ಮಾತ್ ಬಾಹ್ಯಾತ್ ಲೋಕಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಫಲಾಂತರತ್ವೇನ ಪ್ರವಿಭಜತಿ, ಯಥಾ — ಪುತ್ರೇಣೈವಾಯಂ ಲೋಕೋ ಜಯ್ಯಃ ನಾನ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ, ಕರ್ಮಣಾ ಪಿತೃಲೋಕಃ — ಇತಿ । ನ ಚ ಪ್ರವ್ರಜಂತೀತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರಾಪ್ತವತ್ ಲೋಕಸ್ತುತಿಪರಮ್ , ಪ್ರಧಾನವಚ್ಚ ಅರ್ಥವಾದಾಪೇಕ್ಷಮ್ — ಸಕೃಚ್ಛ್ರುತಂ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಭ್ರಾಂತಿರೇವ ಏಷಾ — ಲೋಕಸ್ತುತಿಪರಮಿತಿ । ನ ಚ ಅನುಷ್ಠೇಯೇನ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯೇನ ಸ್ತುತಿರುಪಪದ್ಯತೇ ; ಯದಿ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಮ್ ಅನುಷ್ಠೇಯಮಪಿ ಸತ್ ಅನ್ಯಸ್ತುತ್ಯರ್ಥಂ ಸ್ಯಾತ್ , ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದೀನಾಮಪಿ ಅನುಷ್ಠೇಯಾನಾಂ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತಾ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಚ ಅನ್ಯತ್ರ ಕರ್ತವ್ಯತಾ ಏತಸ್ಮಾದ್ವಿಷಯಾತ್ ನಿರ್ಜ್ಞಾತಾ, ಯತ ಇಹ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥೋ ಭವೇತ್ । ಯದಿ ಪುನಃ ಕ್ವಚಿದ್ವಿಧಿಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯೇತ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಸ್ಯ, ಸ ಇಹೈವ ಮುಖ್ಯಃ ನಾನ್ಯತ್ರ ಸಂಭವತಿ । ಯದಪಿ ಅನಧಿಕೃತವಿಷಯೇ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ, ತತ್ರ ವೃಕ್ಷಾದ್ಯಾರೋಹಣಾದ್ಯಪಿ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯವತ್ ಕಲ್ಪ್ಯೇತ, ಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇನ ಅನಿರ್ಜ್ಞಾತತ್ವಾವಿಶೇಷಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ತುತಿತ್ವಗಂಧೋಽಪಿ ಅತ್ರ ನ ಶಕ್ಯಃ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ ॥
ಯದಿ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಲೋಕ ಇಷ್ಯತೇ, ಕಿಮರ್ಥಂ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವೇನ ಕರ್ಮಾಣ್ಯೇವ ನ ಆರಭೇರನ್ , ಕಿಂ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯೇನ — ಇತ್ಯತ್ರೋಚ್ಯತೇ — ಅಸ್ಯ ಆತ್ಮಲೋಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಭಿರಸಂಬಂಧಾತ್ ; ಯಮಾತ್ಮಾನಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜೇಯುಃ, ಸ ಆತ್ಮಾ ಸಾಧನತ್ವೇನ ಫಲತ್ವೇನ ಚ ಉತ್ಪಾದ್ಯತ್ವಾದಿಪ್ರಕಾರಾಣಾಮನ್ಯತಮತ್ವೇನಾಪಿ ಕರ್ಮಭಿಃ ನ ಸಂಬಧ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ — ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಾಗೃಹ್ಯೋ ನ ಹಿ ಗೃಹ್ಯತೇ — ಇತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಃ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ಏವಂಲಕ್ಷಣ ಆತ್ಮಾ ಕರ್ಮಫಲಸಾಧನಾಸಂಬಂಧೀ ಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮವಿಲಕ್ಷಣಃ ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಃ ಅಸ್ಥೂಲಾದಿಧರ್ಮವಾನ್ ಅಜೋಽಜರೋಽಮರೋಽಮೃತೋಽಭಯಃ ಸೈಂಧವಘನವದ್ವಿಜ್ಞಾನೈಕರಸಸ್ವಭಾವಃ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಏಕ ಏವಾದ್ವಯಃ ಅಪೂರ್ವೋಽನಪರೋಽನಂತರೋಽಬಾಹ್ಯಃ — ಇತ್ಯೇತತ್ ಆಗಮತಸ್ತರ್ಕತಶ್ಚ ಸ್ಥಾಪಿತಮ್ , ವಿಶೇಷತಶ್ಚೇಹ ಜನಕಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸಂವಾದೇ ಅಸ್ಮಿನ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂಲಕ್ಷಣೇ ಆತ್ಮನಿ ವಿದಿತೇ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ನೈವ ಕರ್ಮಾರಂಭ ಉಪಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮಾ ನಿರ್ವಿಶೇಷಃ । ನ ಹಿ ಚಕ್ಷುಷ್ಮಾನ್ ಪಥಿ ಪ್ರವೃತ್ತಃ ಅಹನಿ ಕೂಪೇ ಕಂಟಕೇ ವಾ ಪತತಿ ; ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯ ಚ ಕರ್ಮಫಲಸ್ಯ ವಿದ್ಯಾಫಲೇಽಂತರ್ಭಾವಾತ್ ; ನ ಚ ಅಯತ್ನಪ್ರಾಪ್ಯೇ ವಸ್ತುನಿ ವಿದ್ವಾನ್ ಯತ್ನಮಾತಿಷ್ಠತಿ ;
‘ಅತ್ಕೇ ಚೇನ್ಮಧು ವಿಂದೇತ ಕಿಮರ್ಥಂ ಪರ್ವತಂ ವ್ರಜೇತ್ । ಇಷ್ಟಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯ ಸಂಪ್ರಾಪ್ತೌ ಕೋ ವಿದ್ವಾನ್ಯತ್ನಮಾಚರೇತ್’ ‘ಸರ್ವಂ ಕರ್ಮಾಖಿಲಂ ಪಾರ್ಥ ಜ್ಞಾನೇ ಪರಿಸಮಾಪ್ಯತೇ —’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೩) ಇತಿ ಗೀತಾಸು । ಇಹಾಪಿ ಚ ಏತಸ್ಯೈವ ಪರಮಾನಂದಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ಪ್ರಾಪ್ಯಸ್ಯ ಅನ್ಯಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಮಾತ್ರಾಮುಪಜೀವಂತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಅತೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಂ ನ ಕರ್ಮಾರಂಭಃ ॥
ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವೈಷಣಾವಿನಿವೃತ್ತಃ ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಾನಮಾತ್ಮತ್ವೇನೋಪಗಮ್ಯ ತದ್ರೂಪೇಣೈವ ವರ್ತತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ಏತಮ್ ಏವಂವಿದಂ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಭೂತಮ್ , ಉ ಹ ಏವ ಏತೇ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣೇ ನ ತರತಃ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುತಃ — ಇತಿ ಯುಕ್ತಮೇವೇತಿ ವಾಕ್ಯಶೇಷಃ । ಕೇ ತೇ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅತಃ ಅಸ್ಮಾನ್ನಿಮಿತ್ತಾತ್ ಶರೀರಧಾರಣಾದಿಹೇತೋಃ, ಪಾಪಮ್ ಅಪುಣ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಅಕರವಂ ಕೃತವಾನಸ್ಮಿ — ಕಷ್ಟಂ ಖಲು ಮಮ ವೃತ್ತಮ್ , ಅನೇನ ಪಾಪೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅಹಂ ನರಕಂ ಪ್ರತಿಪತ್ಸ್ಯೇ — ಇತಿ ಯೋಽಯಂ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಾಪಂ ಕರ್ಮ ಕೃತವತಃ — ಪರಿತಾಪಃ ಸ ಏವಂ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಭೂತಂ ನ ತರತಿ ; ತಥಾ ಅತಃ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಫಲವಿಷಯಕಾಮಾನ್ನಿಮಿತ್ತಾತ್ ಯಜ್ಞದಾನಾದಿಲಕ್ಷಣಂ ಪುಣ್ಯಂ ಶೋಭನಂ ಕರ್ಮ ಕೃತವಾನಸ್ಮಿ, ಅತೋಽಹಮ್ ಅಸ್ಯ ಫಲಂ ಸುಖಮುಪಭೋಕ್ಷ್ಯೇ ದೇಹಾಂತರೇ — ಇತ್ಯೇಷೋಽಪಿ ಹರ್ಷಃ ತಂ ನ ತರತಿ । ಉಭೇ ಉ ಹ ಏವ ಏಷಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಏತೇ ಕರ್ಮಣೀ ತರತಿ ಪುಣ್ಯಪಾಪಲಕ್ಷಣೇ । ಏವಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸಿನ ಉಭೇ ಅಪಿ ಕರ್ಮಣೀ ಕ್ಷೀಯೇತೇ — ಪೂರ್ವಜನ್ಮನಿ ಕೃತೇ ಯೇ ತೇ, ಇಹ ಜನ್ಮನಿ ಕೃತೇ ಯೇ ತೇ ಚ ; ಅಪೂರ್ವೇ ಚ ನ ಆರಭ್ಯೇತೇ । ಕಿಂ ಚ ನೈನಂ ಕೃತಾಕೃತೇ, ಕೃತಂ ನಿತ್ಯಾನುಷ್ಠಾನಮ್ , ಅಕೃತಂ ತಸ್ಯೈವ ಅಕ್ರಿಯಾ, ತೇ ಅಪಿ ಕೃತಾಕೃತೇ ಏನಂ ನ ತಪತಃ ; ಅನಾತ್ಮಜ್ಞಂ ಹಿ, ಕೃತಂ ಫಲದಾನೇನ, ಅಕೃತಂ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋತ್ಪಾದನೇನ, ತಪತಃ ; ಅಯಂ ತು ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಆತ್ಮವಿದ್ಯಾಗ್ನಿನಾ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಭಸ್ಮೀಕರೋತಿ,
‘ಯಥೈಧಾಂಸಿ ಸಮಿದ್ಧೋಽಗ್ನಿಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತೇಃ ; ಶರೀರಾರಂಭಕಯೋಸ್ತು ಉಪಭೋಗೇನೈವ ಕ್ಷಯಃ । ಅತೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಅಕರ್ಮಸಂಬಂಧೀ ॥
ತದೇತದೃಚಾಭ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಏಷ ನಿತ್ಯೋ ಮಹಿಮಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ನ ವರ್ಧತೇ ಕರ್ಮಣಾ ನೋ ಕನೀಯಾನ್ । ತಸ್ಯೈವ ಸ್ಯಾತ್ಪದವಿತ್ತಂ ವಿದಿತ್ವಾ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ಕರ್ಮಣಾ ಪಾಪಕೇನೇತಿ । ತಸ್ಮಾದೇವಂವಿಚ್ಛಾಂತೋ ದಾಂತ ಉಪರತಸ್ತಿತಿಕ್ಷುಃ ಸಮಾಹಿತೋ ಭೂತ್ವಾತ್ಮನ್ಯೇವಾತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸರ್ವಮಾತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯತಿ ನೈನಂ ಪಾಪ್ಮಾ ತರತಿ ಸರ್ವಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ತರತಿ ನೈನಂ ಪಾಪ್ಮಾ ತಪತಿ ಸರ್ವಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ತಪತಿ ವಿಪಾಪೋ ವಿರಜೋಽವಿಚಿಕಿತ್ಸೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭವತ್ಯೇಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ಸಮ್ರಾಡೇನಂ ಪ್ರಾಪಿತೋಽಸೀತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಸೋಽಹಂ ಭಗವತೇ ವಿದೇಹಾಂದದಾಮಿ ಮಾಂ ಚಾಪಿ ಸಹ ದಾಸ್ಯಾಯೇತಿ ॥ ೨೩ ॥
ತದೇತದ್ವಸ್ತು ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನೋಕ್ತಮ್ ಋಚಾ ಮಂತ್ರೇಣ ಅಭ್ಯುಕ್ತಮ್ ಪ್ರಕಾಶಿತಮ್ । ಏಷಃ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಃ ನಿತ್ಯೋ ಮಹಿಮಾ ; ಅನ್ಯೇ ತು ಮಹಿಮಾನಃ ಕರ್ಮಕೃತಾ ಇತ್ಯನಿತ್ಯಾಃ ; ಅಯಂ ತು ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣೋ ಮಹಿಮಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾನ್ನಿತ್ಯಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ತ್ಯಕ್ತಸರ್ವೈಷಣಸ್ಯ । ಕುತೋಽಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವಮಿತಿ ಹೇತುಮಾಹ — ಕರ್ಮಣಾ ನ ವರ್ಧತೇ ಶುಭಲಕ್ಷಣೇನ ಕೃತೇನ ವೃದ್ಧಿಲಕ್ಷಣಾಂ ವಿಕ್ರಿಯಾಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ಅಶುಭೇನ ಕರ್ಮಣಾ ನೋ ಕನೀಯಾನ್ ನಾಪ್ಯಪಕ್ಷಯಲಕ್ಷಣಾಂ ವಿಕ್ರಿಯಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ಉಪಚಯಾಪಚಯಹೇತುಭೂತಾ ಏವ ಹಿ ಸರ್ವಾ ವಿಕ್ರಿಯಾ ಇತಿ ಏತಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರತಿಷಿಧ್ಯಂತೇ ; ಅತಃ ಅವಿಕ್ರಿಯಾತ್ವಾತ್ ನಿತ್ಯ ಏಷ ಮಹಿಮಾ । ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯೈವ ಮಹಿಮ್ನಃ, ಸ್ಯಾತ್ ಭವೇತ್ , ಪದವಿತ್ — ಪದಸ್ಯ ವೇತ್ತಾ, ಪದ್ಯತೇ ಗಮ್ಯತೇ ಜ್ಞಾಯತ ಇತಿ ಮಹಿಮ್ನಃ ಸ್ವರೂಪಮೇವ ಪದಮ್ , ತಸ್ಯ ಪದಸ್ಯ ವೇದಿತಾ । ಕಿಂ ತತ್ಪದವೇದನೇನ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಮಹಿಮಾನಮ್ , ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ನ ಸಂಬಧ್ಯತೇ ಕರ್ಮಣಾ ಪಾಪಕೇನ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಲಕ್ಷಣೇನ, ಉಭಯಮಪಿ ಪಾಪಕಮೇವ ವಿದುಷಃ । ಯಸ್ಮಾದೇವಮ್ ಅಕರ್ಮಸಂಬಂಧೀ ಏಷ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ಮಹಿಮಾ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂವಿತ್ ಶಾಂತಃ ಬಾಹ್ಯೇಂದ್ರಿಯವ್ಯಾಪಾರತ ಉಪಶಾಂತಃ, ತಥಾ ದಾಂತಃ ಅಂತಃಕರಣತೃಷ್ಣಾತೋ ನಿವೃತ್ತಃ, ಉಪರತಃ ಸರ್ವೈಷಣಾವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸೀ, ತಿತಿಕ್ಷುಃ ದ್ವಂದ್ವಸಹಿಷ್ಣುಃ, ಸಮಾಹಿತಃ ಇಂದ್ರಿಯಾಂತಃಕರಣಚಲನರೂಪಾದ್ವ್ಯಾವೃತ್ತ್ಯಾ ಐಕಾಗ್ರ್ಯರೂಪೇಣ ಸಮಾಹಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ; ತದೇತದುಕ್ತಂ ಪುರಸ್ತಾತ್
‘ಬಾಲ್ಯಂ ಚ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ಚ ನಿರ್ವಿದ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ಇತಿ ; ಆತ್ಮನ್ಯೇವ ಸ್ವೇ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತೇ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಚೇತಯಿತಾರಂ ಪಶ್ಯತಿ । ತತ್ರ ಕಿಂ ತಾವನ್ಮಾತ್ರಂ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಮ್ ? ನೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸರ್ವಂ ಸಮಸ್ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪಶ್ಯತಿ, ನಾನ್ಯತ್ ಆತ್ಮವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ವಾಲಾಗ್ರಮಾತ್ರಮಪ್ಯಸ್ತೀತ್ಯೇವಂ ಪಶ್ಯತಿ ; ಮನನಾತ್ ಮುನಿರ್ಭವತಿ ಜಾಗ್ರತ್ಸ್ವಪ್ನಸುಷುಪ್ತಾಖ್ಯಂ ಸ್ಥಾನತ್ರಯಂ ಹಿತ್ವಾ । ಏವಂ ಪಶ್ಯಂತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ನೈನಂ ಪಾಪ್ಮಾ ಪುಣ್ಯಪಾಪಲಕ್ಷಣಃ ತರತಿ, ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ಅಯಂ ತು ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಸರ್ವಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ತರತಿ ಆತ್ಮಭಾವೇನೈವ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ । ನೈನಂ ಪಾಪ್ಮಾ ಕೃತಾಕೃತಲಕ್ಷಣಃ ತಪತಿ ಇಷ್ಟಫಲಪ್ರತ್ಯವಾಯೋತ್ಪಾದನಾಭ್ಯಾಮ್ ; ಸರ್ವಂ ಪಾಪ್ಮಾನಮ್ ಅಯಂ ತಪತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಸರ್ವಾತ್ಮದರ್ಶನವಹ್ನಿನಾ ಭಸ್ಮೀಕರೋತಿ । ಸ ಏಷ ಏವಂವಿತ್ ವಿಪಾಪಃ ವಿಗತಧರ್ಮಾಧರ್ಮಃ, ವಿರಜಃ ವಿಗತರಜಃ, ರಜಃ ಕಾಮಃ, ವಿಗತಕಾಮಃ, ಅವಿಚಿಕಿತ್ಸಃ ಛಿನ್ನಸಂಶಯಃ, ಅಹಮಸ್ಮಿ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ನಿಶ್ಚಿತಮತಿಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭವತಿ — ಅಯಂ ತು ಏವಂಭೂತಃ ಏತಸ್ಯಾಮವಸ್ಥಾಯಾಂ ಮುಖ್ಯೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ, ಪ್ರಾಗೇತಸ್ಮಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಾವಸ್ಥಾನಾತ್ ಗೌಣಮಸ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ್ಯಮ್ । ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ — ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಲೋಕೋ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ಮುಖ್ಯೋ ನಿರುಪಚರಿತಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಲಕ್ಷಣಃ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ । ಏನಂ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಂ ಪರಿಪ್ರಾಪಿತೋಽಸಿ ಅಭಯಂ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಮ್ — ಇತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ । ಏವಂ ಬ್ರಹ್ಮಭೂತೋ ಜನಕಃ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಮಾಪಾದಿತಃ ಪ್ರತ್ಯಾಹ — ಸೋಽಹಂ ತ್ವಯಾ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಮಾಪಾದಿತಃ ಸನ್ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಮ್ ವಿದೇಹಾನ್ ದೇಶಾನ್ ಮಮ ರಾಜ್ಯಂ ಸಮಸ್ತಂ ದದಾಮಿ, ಮಾಂ ಚ ಸಹ ವಿದೇಹೈಃ ದಾಸ್ಯಾಯ ದಾಸಕರ್ಮಣೇ — ದದಾಮೀತಿ ಚ - ಶಬ್ದಾತ್ಸಂಬಧ್ಯತೇ । ಪರಿಸಮಾಪಿತಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಸಹ ಸನ್ನ್ಯಾಸೇನ ಸಾಂಗಾ ಸೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಕಾ ; ಪರಿಸಮಾಪ್ತಃ ಪರಮಪುರುಷಾರ್ಥಃ ; ಏತಾವತ್ ಪುರುಷೇಣ ಕರ್ತವ್ಯಮ್ , ಏಷ ನಿಷ್ಠಾ, ಏಷಾ ಪರಾ ಗತಿಃ, ಏತನ್ನಿಃಶ್ರೇಯಸಮ್ , ಏತತ್ಪ್ರಾಪ್ಯ ಕೃತಕೃತ್ಯೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭವತಿ, ಏತತ್ ಸರ್ವವೇದಾನುಶಾಸನಮಿತಿ ॥
ಸ ವಾ ಏಷ ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮಾನ್ನಾದೋ ವಸುದಾನೋ ವಿಂದತೇ ವಸು ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೨೪ ॥
ಯೋಽಯಂ ಜನಕಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಾಖ್ಯಾಯಿಕಾಯಾಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತ ಆತ್ಮಾ ಸ ವೈ ಏಷಃ ಮಹಾನ್ ಅಜಃ ಆತ್ಮಾ ಅನ್ನಾದಃ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥಃ ಸರ್ವಾನ್ನಾನಾಮತ್ತಾ, ವಸುದಾನಃ — ವಸು ಧನಂ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮಫಲಮ್ — ತಸ್ಯ ದಾತಾ, ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಯಥಾಕರ್ಮ ಫಲೇನ ಯೋಜಯಿತೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಮೇತತ್ ಅಜಮನ್ನಾದಂ ವಸುದಾನಮಾತ್ಮಾನಮ್ ಅನ್ನಾದವಸುದಾನಗುಣಾಭ್ಯಾಂ ಯುಕ್ತಮ್ ಯೋ ವೇದ, ಸಃ ಸರ್ವಭೂತೇಷ್ವಾತ್ಮಭೂತಃ ಅನ್ನಮತ್ತಿ, ವಿಂದತೇ ಚ ವಸು ಸರ್ವಂ ಕರ್ಮಫಲಜಾತಂ ಲಭತೇ ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವಾದೇವ, ಯ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ವೇದ । ಅಥವಾ ದೃಷ್ಟಫಲಾರ್ಥಿಭಿರಪಿ ಏವಂಗುಣ ಉಪಾಸ್ಯಃ ; ತೇನ ಅನ್ನಾದಃ ವಸೋಶ್ಚ ಲಬ್ಧಾ, ದೃಷ್ಟೇನೈವ ಫಲೇನ ಅನ್ನಾತ್ತೃತ್ವೇನ ಗೋಶ್ವಾದಿನಾ ಚ ಅಸ್ಯ ಯೋಗೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಸ ವಾ ಏಷ ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮಾಜರೋಽಮರೋಽಮೃತೋಽಭಯೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಭಯಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮಾಭಯಂ ಹಿ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೨೫ ॥
ಇದಾನೀಂ ಸಮಸ್ತಸ್ಯೈವ ಆರಣ್ಯಕಸ್ಯ ಯೋಽರ್ಥ ಉಕ್ತಃ, ಸ ಸಮುಚ್ಚಿತ್ಯ ಅಸ್ಯಾಂ ಕಂಡಿಕಾಯಾಂ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ, ಏತಾವಾನ್ಸಮಸ್ತಾರಣ್ಯಕಾರ್ಥ ಇತಿ । ಸ ವಾ ಏಷ ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮಾ ಅಜರಃ ನ ಜೀರ್ಯತ ಇತಿ, ನ ವಿಪರಿಣಮತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅಮರಃ — ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಅಜರಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಅಮರಃ, ನ ಮ್ರಿಯತ ಇತ್ಯಮರಃ ; ಯೋ ಹಿ ಜಾಯತೇ ಜೀರ್ಯತೇ ಚ, ಸ ವಿನಶ್ಯತಿ ಮ್ರಿಯತೇ ವಾ ; ಅಯಂ ತು ಅಜತ್ವಾತ್ ಅಜರತ್ವಾಚ್ಚ ಅವಿನಾಶೀ ಯತಃ, ಅತ ಏವ ಅಮೃತಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಜನಿಪ್ರಭೃತಿಭಿಃ ತ್ರಿಭಿರ್ಭಾವವಿಕಾರೈಃ ವರ್ಜಿತಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಇತರೈರಪಿ ಭಾವವಿಕಾರೈಸ್ತ್ರಿಭಿಃ ತತ್ಕೃತೈಶ್ಚ ಕಾಮಕರ್ಮಮೋಹಾದಿಭಿರ್ಮೃತ್ಯುರೂಪೈರ್ವರ್ಜಿತ ಇತ್ಯೇತತ್ । ಅಭಯಃ ಅತ ಏವ ; ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಏವಂ ಪೂರ್ವೋಕ್ತವಿಶೇಷಣಃ, ತಸ್ಮಾದ್ಭಯವರ್ಜಿತಃ ; ಭಯಂ ಚ ಹಿ ನಾಮ ಅವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯಮ್ ; ತತ್ಕಾರ್ಯಪ್ರತಿಷೇಧೇನ ಭಾವವಿಕಾರಪ್ರತಿಷೇಧೇನ ಚ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರತಿಷೇಧಃ ಸಿದ್ಧೋ ವೇದಿತವ್ಯಃ । ಅಭಯ ಆತ್ಮಾ ಏವಂಗುಣವಿಶಿಷ್ಟಃ ಕಿಮಸೌ ? ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಿವೃಢಂ ನಿರತಿಶಯಂ ಮಹದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಭಯಂ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ; ಪ್ರಸಿದ್ಧಮೇತತ್ ಲೋಕೇ — ಅಭಯಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಮ್ ಏವಂಗುಣವಿಶಿಷ್ಟ ಆತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಯ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಮಾತ್ಮಾನಮಭಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ, ಸಃ ಅಭಯಂ ಹಿ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ಭವತಿ । ಏಷ ಸರ್ವಸ್ಯಾ ಉಪನಿಷದಃ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತೋಽರ್ಥ ಉಕ್ತಃ । ಏತಸ್ಯೈವಾರ್ಥಸ್ಯ ಸಮ್ಯಕ್ಪ್ರಬೋಧಾಯ ಉತ್ಪತ್ತಿಸ್ಥಿತಿಪ್ರಲಯಾದಿಕಲ್ಪನಾ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾ ಚ ಆತ್ಮನಿ ಕೃತಾ ; ತದಪೋಹೇನ ಚ ನೇತಿ ನೇತೀತ್ಯಧ್ಯಾರೋಪಿತವಿಶೇಷಾಪನಯದ್ವಾರೇಣ ಪುನಃ ತತ್ತ್ವಮಾವೇದಿತಮ್ । ಯಥಾ ಏಕಪ್ರಭೃತ್ಯಾಪರಾರ್ಧಸಂಖ್ಯಾಸ್ವರೂಪಪರಿಜ್ಞಾನಾಯ ರೇಖಾಧ್ಯಾರೋಪಣಂ ಕೃತ್ವಾ — ಏಕೇಯಂ ರೇಖಾ, ದಶೇಯಮ್ , ಶತೇಯಮ್ , ಸಹಸ್ರೇಯಮ್ — ಇತಿ ಗ್ರಾಹಯತಿ, ಅವಗಮಯತಿ ಸಂಖ್ಯಾಸ್ವರೂಪಂ ಕೇವಲಮ್ , ನ ತು ಸಂಖ್ಯಾಯಾ ರೇಖಾತ್ಮತ್ವಮೇವ ; ಯಥಾ ಚ ಅಕಾರಾದೀನ್ಯಕ್ಷರಾಣಿ ವಿಜಿಗ್ರಾಹಯಿಷುಃ ಪತ್ರಮಷೀರೇಖಾದಿಸಂಯೋಗೋಪಾಯಮಾಸ್ಥಾಯ ವರ್ಣಾನಾಂ ಸತತ್ತ್ವಮಾವೇದಯತಿ, ನ ಪತ್ರಮಷ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮತಾಮಕ್ಷರಾಣಾಂ ಗ್ರಾಹಯತಿ — ತಥಾ ಚೇಹ ಉತ್ಪತ್ತ್ಯಾದ್ಯನೇಕೋಪಾಯಮಾಸ್ಥಾಯ ಏಕಂ ಬ್ರಹ್ಮತತ್ತ್ವಮಾವೇದಿತಮ್ , ಪುನಃ ತತ್ಕಲ್ಪಿತೋಪಾಯಜನಿತವಿಶೇಷಪರಿಶೋಧನಾರ್ಥಂ ನೇತಿ ನೇತೀತಿ ತತ್ತ್ವೋಪಸಂಹಾರಃ ಕೃತಃ । ತದುಪಸಂಹೃತಂ ಪುನಃ ಪರಿಶುದ್ಧಂ ಕೇವಲಮೇವ ಸಫಲಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಅಂತೇಽಸ್ಯಾಂ ಕಂಡಿಕಾಯಾಮಿತಿ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ಥಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥
ಪಂಚಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆಗಮಪ್ರಧಾನೇನ ಮಧುಕಾಂಡೇನ ಬ್ರಹ್ಮತತ್ತ್ವಂ ನಿರ್ಧಾರಿತಮ್ । ಪುನಃ ತಸ್ಯೈವ ಉಪಪತ್ತಿಪ್ರಧಾನೇನ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕೀಯೇನ ಕಾಂಡೇನ ಪಕ್ಷಪ್ರತಿಪಕ್ಷಪರಿಗ್ರಹಂ ಕೃತ್ವಾ ವಿಗೃಹ್ಯವಾದೇನ ವಿಚಾರಿತಮ್ । ಶಿಷ್ಯಾಚಾರ್ಯಸಂಬಂಧೇನ ಚ ಷಷ್ಠೇ ಪ್ರಶ್ನಪ್ರತಿವಚನನ್ಯಾಯೇನ ಸವಿಸ್ತರಂ ವಿಚಾರ್ಯೋಪಸಂಹೃತಮ್ । ಅಥೇದಾನೀಂ ನಿಗಮನಸ್ಥಾನೀಯಂ ಮೈತ್ರೇಯೀಬ್ರಾಹ್ಮಣಮಾರಭ್ಯತೇ ; ಅಯಂ ಚ ನ್ಯಾಯಃ ವಾಕ್ಯಕೋವಿದೈಃ ಪರಿಗೃಹೀತಃ — ‘ಹೇತ್ವಪದೇಶಾತ್ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಪುನರ್ವಚನಂ ನಿಗಮನಮ್’ (ನ್ಯಾ. ಸೂ. ೧ । ೧ । ೩೯) ಇತಿ । ಅಥವಾ ಆಗಮಪ್ರಧಾನೇನ ಮಧುಕಾಂಡೇನ ಯತ್ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಂ ಸಸನ್ನ್ಯಾಸಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಮಭಿಹಿತಮ್ , ತದೇವ ತರ್ಕೇಣಾಪಿ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಂ ಸಸನ್ನ್ಯಾಸಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಮಧಿಗಮ್ಯತೇ ; ತರ್ಕಪ್ರಧಾನಂ ಹಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕೀಯಂ ಕಾಂಡಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಶಾಸ್ತ್ರತರ್ಕಾಭ್ಯಾಂ ನಿಶ್ಚಿತಮೇತತ್ — ಯದೇತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಸಸನ್ನ್ಯಾಸಮ್ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮಿತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಶಾಸ್ತ್ರಶ್ರದ್ಧಾವದ್ಭಿಃ ಅಮೃತತ್ವಪ್ರತಿಪಿತ್ಸುಭಿಃ ಏತತ್ ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯಮಿತಿ ; ಆಗಮೋಪಪತ್ತಿಭ್ಯಾಂ ಹಿ ನಿಶ್ಚಿತೋಽರ್ಥಃ ಶ್ರದ್ಧೇಯೋ ಭವತಿ ಅವ್ಯಭಿಚಾರಾದಿತಿ । ಅಕ್ಷರಾಣಾಂ ತು ಚತುರ್ಥೇ ಯಥಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತೋಽರ್ಥಃ, ತಥಾ ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯೋಽತ್ರಾಪಿ ; ಯಾನ್ಯಕ್ಷರಾಣಿ ಅವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನಿ ತಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಸ್ಯಾಮಃ ॥
ಅಥ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯ ದ್ವೇ ಭಾರ್ಯೇ ಬಭೂವತುರ್ಮೈತ್ರೇಯೀ ಚ ಕಾತ್ಯಾಯನೀ ಚ ತಯೋರ್ಹ ಮೈತ್ರೇಯೀ ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿನೀ ಬಭೂವ ಸ್ತ್ರೀಪ್ರಜ್ಞೈವ ತರ್ಹಿ ಕಾತ್ಯಾಯನ್ಯಥ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋಽನ್ಯದ್ವೃತ್ತಮುಪಾಕರಿಷ್ಯನ್ ॥ ೧ ॥
ಅಥೇತಿ ಹೇತೂಪದೇಶಾನಂತರ್ಯಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃ । ಹೇತುಪ್ರಧಾನಾನಿ ಹಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಅತೀತಾನಿ । ತದನಂತರಮ್ ಆಗಮಪ್ರಧಾನೇನ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತೋಽರ್ಥಃ ನಿಗಮ್ಯತೇ ಮೈತ್ರೇಯೀಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ । ಹ - ಶಬ್ದಃ ವೃತ್ತಾವದ್ಯೋತಕಃ । ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯ ಋಷೇಃ ಕಿಲ ದ್ವೇ ಭಾರ್ಯೇ ಪತ್ನ್ಯೌ ಬಭೂವತುಃ ಆಸ್ತಾಮ್ — ಮೈತ್ರೇಯೀ ಚ ನಾಮತ ಏಕಾ, ಅಪರಾ ಕಾತ್ಯಾಯನೀ ನಾಮತಃ । ತಯೋರ್ಭಾರ್ಯಯೋಃ ಮೈತ್ರೇಯೀ ಹ ಕಿಲ ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿನೀ ಬ್ರಹ್ಮವದನಶೀಲಾ ಬಭೂವ ಆಸೀತ್ ; ಸ್ತ್ರೀಪ್ರಜ್ಞಾ - ಸ್ತ್ರಿಯಾಂ ಯಾ ಉಚಿತಾ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀಪ್ರಜ್ಞಾ — ಸೈವ ಯಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಗೃಹಪ್ರಯೋಜನಾನ್ವೇಷಣಾಲಕ್ಷಣಾ, ಸಾ ಸ್ತ್ರೀಪ್ರಜ್ಞೈವ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಆಸೀತ್ ಕಾತ್ಯಾಯನೀ । ಅಥ ಏವಂ ಸತಿ ಹ ಕಿಲ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಅನ್ಯತ್ ಪೂರ್ವಸ್ಮಾದ್ಗಾರ್ಹಸ್ಥ್ಯಲಕ್ಷಣಾದ್ವೃತ್ತಾತ್ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಲಕ್ಷಣಂ ವೃತ್ತಮ್ ಉಪಾಕರಿಷ್ಯನ್ ಉಪಾಚಿಕೀರ್ಷುಃ ಸನ್ ॥
ಮೈತ್ರೇಯೀತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪ್ರವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ವಾ ಅರೇಽಹಮಸ್ಮಾತ್ಸ್ಥಾನಾದಸ್ಮಿ ಹಂತ ತೇಽನಯಾ ಕಾತ್ಯಾಯನ್ಯಾಂತಂ ಕರವಾಣೀತಿ ॥ ೨ ॥
ಹೇ ಮೈತ್ರೇಯೀತಿ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾಂ ಭಾರ್ಯಾಮಾಮಂತ್ರಯಾಮಾಸ ; ಆಮಂತ್ರ್ಯ ಚೋವಾಚ ಹ — ಪ್ರವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ ವೈ ಅರೇ ಮೈತ್ರೇಯಿ ಅಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಗಾರ್ಹಸ್ಥ್ಯಾತ್ ಅಹಮ್ ಅಸ್ಮಿ ಭವಾಮಿ । ಮೈತ್ರೇಯಿ ಅನುಜಾನೀಹಿ ಮಾಮ್ ; ಹಂತ ಇಚ್ಛಸಿ ಯದಿ, ತೇ ಅನಯಾ ಕಾತ್ಯಾಯನ್ಯಾ ಅಂತಮ್ ಕರವಾಣಿ — ಇತ್ಯಾದಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ॥
ಸಾ ಹೋವಾಚ ಮೈತ್ರೇಯೀ ಯನ್ನು ಮ ಇಯಂ ಭಗೋಃ ಸರ್ವಾ ಪೃಥಿವೀ ವಿತ್ತೇನ ಪೂರ್ಣಾ ಸ್ಯಾತ್ಸ್ಯಾಂ ನ್ವಹಂ ತೇನಾಮೃತಾಹೋ೩ ನೇತಿ ನೇತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಯಥೈವೋಪಕರಣವತಾಂ ಜೀವಿತಂ ತಥೈವ ತೇ ಜೀವಿತಂ ಸ್ಯಾದಮೃತತ್ವಸ್ಯ ತು ನಾಶಾಸ್ತಿ ವಿತ್ತೇನೇತಿ ॥ ೩ ॥
ಸಾ ಹೋವಾಚ ಮೈತ್ರೇಯೀ ಯೇನಾಹಂ ನಾಮೃತಾ ಸ್ಯಾಂ ಕಿಮಹಂ ತೇನ ಕುರ್ಯಾಂ ಯದೇವ ಭಗವಾನ್ವೇದ ತದೇವ ಮೇ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥ ೪ ॥
ಸಾ ಏವಮುಕ್ತಾ ಉವಾಚ ಮೈತ್ರೇಯೀ — ಸರ್ವೇಯಂ ಪೃಥಿವೀ ವಿತ್ತೇನ ಪೂರ್ಣಾ ಸ್ಯಾತ್ , ನು ಕಿಮ್ ಸ್ಯಾಮ್ , ಕಿಮಹಂ ವಿತ್ತಸಾಧ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅಮೃತಾ, ಆಹೋ ನ ಸ್ಯಾಮಿತಿ । ನೇತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ ॥
ಸ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಪ್ರಿಯಾ ವೈ ಖಲು ನೋ ಭವತೀ ಸತೀ ಪ್ರಿಯಮವೃಧದ್ಧಂತ ತರ್ಹಿ ಭವತ್ಯೇತದ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾಸ್ಯಾಮಿ ತೇ ವ್ಯಾಚಕ್ಷಾಣಸ್ಯ ತು ಮೇ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಸ್ವೇತಿ ॥ ೫ ॥
ಸಃ ಹ ಉವಾಚ — ಪ್ರಿಯೈವ ಪೂರ್ವಂ ಖಲು ನಃ ಅಸ್ಮಭ್ಯಮ್ ಭವತೀ, ಭವಂತೀ ಸತೀ, ಪ್ರಿಯಮೇವ ಅವೃಧತ್ ವರ್ಧಿತವತೀ ನಿರ್ಧಾರಿತವತೀ ಅಸಿ ; ಅತಃ ತುಷ್ಟೋಽಹಮ್ ; ಹಂತ ಇಚ್ಛಸಿ ಚೇತ್ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಂ ಜ್ಞಾತುಮ್ , ಹೇ ಭವತಿ, ತೇ ತುಭ್ಯಂ ತತ್ ಅಮೃತ್ವಸಾಧನಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಸ್ಯಾಮಿ ॥
ಸ ಹೋವಾಚ ನ ವಾ ಅರೇ ಪತ್ಯುಃ ಕಾಮಾಯ ಪತಿಃ ಪ್ರಿಯೋ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಪತಿಃ ಪ್ರಿಯೋ ಭವತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಜಾಯಾಯೈ ಕಾಮಾಯ ಜಾಯಾ ಪ್ರಿಯಾ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಜಾಯಾ ಪ್ರಿಯಾ ಭವತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಪುತ್ರಾಣಾಂ ಕಾಮಾಯ ಪುತ್ರಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಪುತ್ರಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ವಿತ್ತಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ವಿತ್ತಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ವಿತ್ತಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಪಶೂನಾಂ ಕಾಮಾಯ ಪಶವಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಪಶವಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಕಾಮಾಯ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಕ್ಷತ್ತ್ರಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಲೋಕಾನಾಂ ಕಾಮಾಯ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ದೇವಾನಾಂ ಕಾಮಾಯ ದೇವಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ದೇವಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ವೇದಾನಾಂ ಕಾಮಾಯ ವೇದಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ವೇದಾಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಭೂತಾನಾಂ ಕಾಮಾಯ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರಿಯಾಣಿ ಭವಂತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರಿಯಾಣಿ ಭವಂತಿ । ನ ವಾ ಅರೇ ಸರ್ವಸ್ಯ ಕಾಮಾಯ ಸರ್ವಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ ಸರ್ವಂ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ । ಆತ್ಮಾ ವಾ ಅರೇ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ ಶ್ರೋತವ್ಯೋ ಮಂತವ್ಯೋ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತವ್ಯೋ ಮೈತ್ರೇಯ್ಯಾತ್ಮನಿ ಖಲ್ವರೇ ದೃಷ್ಟೇ ಶ್ರುತೇ ಮತೇ ವಿಜ್ಞಾತ ಇದಂ ಸರ್ವಂ ವಿದಿತಮ್ ॥ ೬ ॥
ಆತ್ಮನಿ ಖಲು ಅರೇ ಮೈತ್ರೇಯಿ ದೃಷ್ಟೇ ; ಕಥಂ ದೃಷ್ಟ ಆತ್ಮನೀತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಪೂರ್ವಮ್ ಆಚಾರ್ಯಾಗಮಾಭ್ಯಾಂ ಶ್ರುತೇ, ಪುನಃ ತರ್ಕೇಣೋಪಪತ್ತ್ಯಾ ಮತೇ ವಿಚಾರಿತೇ, ಶ್ರವಣಂ ತು ಆಗಮಮಾತ್ರೇಣ, ಮತೇ ಉಪಪತ್ತ್ಯಾ, ಪಶ್ಚಾತ್ ವಿಜ್ಞಾತೇ — ಏವಮೇತತ್ ನಾನ್ಯಥೇತಿ ನಿರ್ಧಾರಿತೇ ; ಕಿಂ ಭವತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಇದಂ ವಿದಿತಂ ಭವತಿ ; ಇದಂ ಸರ್ವಮಿತಿ ಯತ್ ಆತ್ಮನೋಽನ್ಯತ್ , ಆತ್ಮವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಭಾವಾತ್ ॥
ಬ್ರಹ್ಮ ತಂ ಪರಾದಾದ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ತಂ ಪರಾದಾದ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನಃ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ವೇದ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಪರಾದುರ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ಲೋಕಾನ್ವೇದ ದೇವಾಸ್ತಂ ಪರಾದುರ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ದೇವಾನ್ವೇದ ವೇದಾಸ್ತಂ ಪರಾದುರ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ವೇದಾನ್ವೇದ ಭೂತಾನಿ ತಂ ಪರಾದುರ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ಭೂತಾನಿ ವೇದ ಸರ್ವಂ ತಂ ಪರಾದಾದ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನಃ ಸರ್ವಂ ವೇದೇದಂ ಬ್ರಹ್ಮೇದಂ ಕ್ಷತ್ತ್ರಮಿಮೇ ಲೋಕಾ ಇಮೇ ದೇವಾ ಇಮೇ ವೇದಾ ಇಮಾನಿ ಭೂತಾನೀದಂ ಸರ್ವಂ ಯದಯಮಾತ್ಮಾ ॥ ೭ ॥
ಸ ಯಥಾ ದುಂದುಭೇರ್ಹನ್ಯಮಾನಸ್ಯ ನ ಬಾಹ್ಯಾಂಛಬ್ದಾಂಛಕ್ನುಯಾದ್ಗ್ರಹಣಾಯ ದುಂದುಭೇಸ್ತು ಗ್ರಹಣೇನ ದುಂದುಭ್ಯಾಘಾತಸ್ಯ ವಾ ಶಬ್ದೋ ಗೃಹೀತಃ ॥ ೮ ॥
ಸ ಯಥಾ ಶಂಖಸ್ಯ ಧ್ಮಾಯಮಾನಸ್ಯ ನ ಬಾಹ್ಯಾಂಛಬ್ದಾಂಛಕ್ನುಯಾದ್ಗ್ರಹಣಾಯ ಶಂಖಸ್ಯ ತು ಗ್ರಹಣೇನ ಶಂಖಧ್ಮಸ್ಯ ವಾ ಶಬ್ದೋ ಗೃಹೀತಃ ॥ ೯ ॥
ಸ ಯಥಾ ವೀಣಾಯೈ ವಾದ್ಯಮಾನಾಯೈ ನ ಬಾಹ್ಯಾಂಛಬ್ದಾಂಛಕ್ನುಯಾದ್ಗ್ರಹಣಾಯ ವೀಣಾಯೈ ತು ಗ್ರಹಣೇನ ವೀಣಾವಾದಸ್ಯ ವಾ ಶಬ್ದೋ ಗೃಹೀತಃ ॥ ೧೦ ॥
ತಮ್ ಅಯಥಾರ್ಥದರ್ಶಿನಂ ಪರಾದಾತ್ ಪರಾಕುರ್ಯಾತ್ , ಕೈವಲ್ಯಾಸಂಬಂಧಿನಂ ಕುರ್ಯಾತ್ — ಅಯಮನಾತ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣ ಮಾಂ ಪಶ್ಯತೀತ್ಯಪರಾಧಾದಿತಿ ಭಾವಃ ॥
ಸ ಯಥಾರ್ದ್ರೈಧಾಗ್ನೇರಭ್ಯಾಹಿತಸ್ಯ ಪೃಥಗ್ಧೂಮಾ ವಿನಿಶ್ಚರಂತ್ಯೇವಂ ವಾ ಅರೇಽಸ್ಯ ಮಹತೋ ಭೂತಸ್ಯ ನಿಶ್ವಸಿತಮೇತದ್ಯದೃಗ್ವೇದೋ ಯಜುರ್ವೇದಃ ಸಾಮವೇದೋಽಥರ್ವಾಂಗಿರಸ ಇತಿಹಾಸಃ ಪುರಾಣಂ ವಿದ್ಯಾ ಉಪನಿಷದಃ ಶ್ಲೋಕಾಃ ಸೂತ್ರಾಣ್ಯನುವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನೀಷ್ಟಂ ಹುತಮಾಶಿತಂ ಪಾಯಿತಮಯಂ ಚ ಲೋಕಃ ಪರಶ್ಚ ಲೋಕಃ ಸರ್ವಾಣಿ ಚ ಭೂತಾನ್ಯಸ್ಯೈವೈತಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ನಿಶ್ವಸಿತಾನಿ ॥ ೧೧ ॥
ಸ ಯಥಾ ಸರ್ವಾಸಾಮಪಾಂ ಸಮುದ್ರ ಏಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸ್ಪರ್ಶಾನಾಂ ತ್ವಗೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಗಂಧಾನಾಂ ನಾಸಿಕೇ ಏಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ರಸಾನಾಂ ಜಿಹ್ವೈಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ರೂಪಾಣಾಂ ಚಕ್ಷುರೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಶಬ್ದಾನಾಂ ಶ್ರೋತ್ರಮೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸಂಕಲ್ಪಾನಾಂ ಮನ ಏಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವಾಸಾಂ ವಿದ್ಯಾನಾಂ ಹೃದಯಮೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮಣಾ ಹಸ್ತಾವೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಮಾನಂದಾನಾಮುಪಸ್ಥ ಏಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ವಿಸರ್ಗಾಣಾಂ ಪಾಯುರೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಮಧ್ವನಾಂ ಪಾದಾವೇಕಾಯನಮೇವಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ವೇದಾನಾಂ ವಾಗೇಕಾಯನಮ್ ॥ ೧೨ ॥
ಚತುರ್ಥೇ ಶಬ್ದನಿಶ್ವಾಸೇನೈವ ಲೋಕಾದ್ಯರ್ಥನಿಶ್ವಾಸಃ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ಉಕ್ತೋ ಭವತೀತಿ ಪೃಥಕ್ ನೋಕ್ತಃ । ಇಹ ತು ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೋಪಸಂಹಾರ ಇತಿ ಕೃತ್ವಾ ಅರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತೋಽಪ್ಯರ್ಥಃ ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರ್ತವ್ಯ ಇತಿ ಪೃಥಗುಚ್ಯತೇ ॥
ಸ ಯಥಾ ಸೈಂಧವಘನೋಽನಂತರೋಽಬಾಹ್ಯಃ ಕೃತ್ಸ್ನೋ ರಸಘನ ಏವೈವಂ ವಾ ಅರೇಽಯಮಾತ್ಮಾನಂತರೋಽಬಾಹ್ಯಃ ಕೃತ್ಸ್ನಃ ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನ ಏವೈತೇಭ್ಯೋ ಭೂತೇಭ್ಯಃ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ಯೇವಾನುವಿನಶ್ಯತಿ ನ ಪ್ರೇತ್ಯ ಸಂಜ್ಞಾಸ್ತೀತ್ಯರೇ ಬ್ರವೀಮೀತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ॥ ೧೩ ॥
ಸರ್ವಕಾರ್ಯಪ್ರಲಯೇ ವಿದ್ಯಾನಿಮಿತ್ತೇ, ಸೈಂಧವಘನವತ್ ಅನಂತರಃ ಅಬಾಹ್ಯಃ ಕೃತ್ಸ್ನಃ ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನ ಏಕ ಆತ್ಮಾ ಅವತಿಷ್ಠತೇ ; ಪೂರ್ವಂ ತು ಭೂತಮಾತ್ರಾಸಂಸರ್ಗವಿಶೇಷಾತ್ ಲಬ್ಧವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನಃ ಸನ್ ; ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರವಿಲಾಪಿತೇ ವಿದ್ಯಯಾ ವಿಶೇಷವಿಜ್ಞಾನೇ ತನ್ನಿಮಿತ್ತೇ ಚ ಭೂತಸಂಸರ್ಗೇ ನ ಪ್ರೇತ್ಯ ಸಂಜ್ಞಾ ಅಸ್ತಿ — ಇತ್ಯೇವಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನೋಕ್ತಾ ॥
ಸಾ ಹೋವಾಚ ಮೈತ್ರೇಯ್ಯತ್ರೈವ ಮಾ ಭಗವಾನ್ಮೋಹಾಂತಮಾಪೀಪಿಪನ್ನ ವಾ ಅಹಮಿಮಂ ವಿಜಾನಾಮೀತಿ ಸ ಹೋವಾಚ ನ ವಾ ಅರೇಽಹಂ ಮೋಹಂ ಬ್ರವೀಮ್ಯವಿನಾಶೀ ವಾ ಅರೇಽಯಮಾತ್ಮಾನುಚ್ಛಿತ್ತಿಧರ್ಮಾ ॥ ೧೪ ॥
ಸಾ ಹೋವಾಚ — ಅತ್ರೈವ ಮಾ ಭಗವಾನ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ವಸ್ತುನಿ ಪ್ರಜ್ಞಾನಘನ ಏವ, ನ ಪ್ರೇತ್ಯ ಸಂಜ್ಞಾಸ್ತೀತಿ, ಮೋಹಾಂತಂ ಮೋಹಮಧ್ಯಮ್ , ಆಪೀಪಿಪತ್ ಆಪೀಪದತ್ ಅವಗಮಿತವಾನಸಿ, ಸಮ್ಮೋಹಿತವಾನಸೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅತಃ ನ ವಾ ಅಹಮ್ ಇಮಮಾತ್ಮಾನಮ್ ಉಕ್ತಲಕ್ಷಣಂ ವಿಜಾನಾಮಿ ವಿವೇಕತ ಇತಿ । ಸ ಹೋವಾಚ — ನಾಹಂ ಮೋಹಂ ಬ್ರವೀಮಿ, ಅವಿನಾಶೀ ವಾ ಅರೇಽಯಮಾತ್ಮಾ ಯತಃ ; ವಿನನಂ ಶೀಲಮಸ್ಯೇತಿ ವಿನಾಶೀ, ನ ವಿನಾಶೀ ಅವಿನಾಶೀ, ವಿನಾಶಶಬ್ದೇನ ವಿಕ್ರಿಯಾ, ಅವಿನಾಶೀತಿ ಅವಿಕ್ರಿಯ ಆತ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅರೇ ಮೈತ್ರೇಯಿ, ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಪ್ರಕೃತಃ ಅನುಚ್ಛಿತ್ತಧರ್ಮಾ ; ಉಚ್ಛಿತ್ತಿರುಚ್ಛೇದಃ, ಉಚ್ಛೇದಃ ಅಂತಃ ವಿನಾಶಃ, ಉಚ್ಛಿತ್ತಿಃ ಧರ್ಮಃ ಅಸ್ಯ ಇತಿ ಉಚ್ಛಿತ್ತಿಧರ್ಮಾ, ನ ಉಚ್ಛಿತ್ತಿಧರ್ಮಾ ಅನುಚ್ಛಿತ್ತಿಧರ್ಮಾ, ನಾಪಿ ವಿಕ್ರಿಯಾಲಕ್ಷಣಃ, ನಾಪ್ಯುಚ್ಛೇದಲಕ್ಷಣಃ ವಿನಾಶಃ ಅಸ್ಯ ವಿದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
“ಕೇನ+ಕಂ+ಪಶ್ಯೇತ್”(ಬೃ.+ಉ.+೪ ।+೫ ।+೧೫)
ಯತ್ರ ಹಿ ದ್ವೈತಮಿವ ಭವತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ಪಶ್ಯತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ಜಿಘ್ರತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ರಸಯತೇ ತದಿತರ ಇತರಮಭಿವದತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ಶೃಣೋತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ಮನುತೇ ತದಿತರ ಇತರಂ ಸ್ಪೃಶತಿ ತದಿತರ ಇತರಂ ವಿಜಾನಾತಿ ಯತ್ರ ತ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಮಾತ್ಮೈವಾಭೂತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಜಿಘ್ರೇತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ರಸಯೇತ್ತತ್ಕೇನ ಕಮಭಿವದೇತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಶೃಣುಯಾತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಮನ್ವೀತ ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಸ್ಪೃಶೇತ್ತತ್ಕೇನ ಕಂ ವಿಜಾನೀಯಾದ್ಯೇನೇದಂ ಸರ್ವಂ ವಿಜಾನಾತಿ ತಂ ಕೇನ ವಿಜಾನೀಯಾತ್ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಾಗೃಹ್ಯೋ ನ ಗೃಹ್ಯತೇಽಶೀರ್ಯೋ ನ ಹಿ ಶೀರ್ಯತೇಽಸಂಗೋ ನ ಹಿ ಸಜ್ಯತೇಽಸಿತೋ ನ ವ್ಯಥತೇ ನ ರಿಷ್ಯತಿ ವಿಜ್ಞಾತಾರಮರೇ ಕೇನ ವಿಜಾನೀಯಾದಿತ್ಯುಕ್ತಾನುಶಾಸನಾಸಿ ಮೈತ್ರೇಯ್ಯೇತಾವದರೇ ಖಲ್ವಮೃತತ್ವಮಿತಿ ಹೋಕ್ತ್ವಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ವಿಜಹಾರ ॥ ೧೫ ॥
ಚತುರ್ಷ್ವಪಿ ಪ್ರಪಾಠಕೇಷು ಏಕ ಆತ್ಮಾ ತುಲ್ಯೋ ನಿರ್ಧಾರಿತಃ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ; ಉಪಾಯವಿಶೇಷಸ್ತು ತಸ್ಯಾಧಿಗಮೇ ಅನ್ಯಶ್ಚಾನ್ಯಶ್ಚ ; ಉಪೇಯಸ್ತು ಸ ಏವ ಆತ್ಮಾ, ಯಃ ಚತುರ್ಥೇ —
‘ಅಥಾತ ಆದೇಶೋ ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ಇತಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಃ ; ಸ ಏವ ಪಂಚಮೇ ಪ್ರಾಣಪಣೋಪನ್ಯಾಸೇನ ಶಾಕಲ್ಯಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸಂವಾದೇ ನಿರ್ಧಾರಿತಃ, ಪುನಃ ಪಂಚಮಸಮಾಪ್ತೌ, ಪುನರ್ಜನಕಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸಂವಾದೇ, ಪುನಃ ಇಹ ಉಪನಿಷತ್ಸಮಾಪ್ತೌ । ಚತುರ್ಣಾಮಪಿ ಪ್ರಪಾಠಕಾನಾಮ್ ಏತದಾತ್ಮನಿಷ್ಠತಾ, ನಾನ್ಯೋಽಂತರಾಲೇ ಕಶ್ಚಿದಪಿ ವಿವಕ್ಷಿತೋಽರ್ಥಃ — ಇತ್ಯೇತತ್ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಅಂತೇ ಉಪಸಂಹಾರಃ — ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾದಿಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಕಾರಶತೇನಾಪಿ ನಿರೂಪ್ಯಮಾಣೇ ತತ್ತ್ವೇ, ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮೈವ ನಿಷ್ಠಾ, ನ ಅನ್ಯಾ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ತರ್ಕೇಣ ವಾ ಆಗಮೇನ ವಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಏತದೇವಾಮೃತತ್ವಸಾಧನಮ್ , ಯದೇತತ್ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಪರಿಜ್ಞಾನಂ ಸರ್ವಸನ್ನ್ಯಾಸಶ್ಚ ಇತ್ಯೇತಮರ್ಥಮುಪಸಂಜಿಹೀರ್ಷನ್ನಾಹ — ಏತಾವತ್ ಏತಾವನ್ಮಾತ್ರಮ್ ಯದೇತತ್ ನೇತಿ ನೇತ್ಯದ್ವೈತಾತ್ಮದರ್ಶನಮ್ ; ಇದಂ ಚ ಅನ್ಯಸಹಕಾರಿಕಾರಣನಿರಪೇಕ್ಷಮೇವ ಅರೇ ಮೈತ್ರೇಯಿ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮ್ । ಯತ್ಪೃಷ್ಟವತ್ಯಸಿ — ಯದೇವ ಭಗವಾನ್ವೇದ ತದೇವ ಮೇ ಬ್ರೂಹ್ಯಮೃತತ್ವಸಾಧನಮಿತಿ, ತತ್ ಏತಾವದೇವೇತಿ ವಿಜ್ಞೇಯಂ ತ್ವಯಾ — ಇತಿ ಹ ಏವಂ ಕಿಲ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಿಯಾಯೈ ಭಾರ್ಯಾಯೈ ಉಕ್ತ್ವಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ — ಕಿಂ ಕೃತವಾನ್ ? ಯತ್ಪೂರ್ವಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತಮ್
‘ಪ್ರವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ನಸ್ಮಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೨) ಇತಿ, ತಚ್ಚಕಾರ, ವಿಜಹಾರ ಪ್ರವ್ರಜಿತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಪರಿಸಮಾಪ್ತಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಸನ್ನ್ಯಾಸಪರ್ಯವಸಾನಾ । ಏತಾವಾನ್ ಉಪದೇಶಃ, ಏತತ್ ವೇದಾನುಶಾಸನಮ್ , ಏಷಾ ಪರಮನಿಷ್ಠಾ, ಏಷ ಪುರುಷಾರ್ಥಕರ್ತವ್ಯತಾಂತ ಇತಿ ॥
ಇದಾನೀಂ ವಿಚಾರ್ಯತೇ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವಿವೇಕಪ್ರತಿಪತ್ತಯೇ । ಯತ ಆಕುಲಾನಿ ಹಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ದೃಶ್ಯಂತೇ —
‘ಯಾವಜ್ಜೀವಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹುಯಾತ್’ ( ? ) ‘ಯಾವಜ್ಜೀವಂ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾಭ್ಯಾಂ ಯಜೇತ’ ( ? ) ‘ಕುರ್ವನ್ನೇವೇಹ ಕರ್ಮಾಣಿ ಜಿಜೀವಿಷೇಚ್ಛತಂ ಸಮಾಃ’ (ಈ. ಉ. ೨) ‘ಏತದ್ವೈ ಜರಾಮರ್ಯಂ ಸತ್ರಂ ಯದಗ್ನಿಹೋತ್ರಮ್’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೨ । ೪ । ೧ । ೧) ಇತ್ಯಾದೀನಿ ಐಕಾಶ್ರಮ್ಯಜ್ಞಾಪಕಾನಿ ; ಅನ್ಯಾನಿ ಚ ಆಶ್ರಮಾಂತರಪ್ರತಿಪಾದಕಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ
‘ವಿದಿತ್ವಾ ವ್ಯುತ್ಥಾಯ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ‘ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಗೃಹೀ ಭವೇದ್ಗೃಹಾದ್ವನೀ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರವ್ರಜೇತ್ ಯದಿ ವೇತರಥಾ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಾದೇವ ಪ್ರವ್ರಜೇದ್ಗೃಹಾದ್ವಾ ವನಾದ್ವಾ’ (ಜಾ. ಉ. ೪) ಇತಿ,
‘ದ್ವಾವೇವ ಪಂಥಾನಾವನುನಿಷ್ಕ್ರಾಂತತರೌ ಭವತಃ, ಕ್ರಿಯಾಪಥಶ್ಚೈವ ಪುರಸ್ತಾತ್ಸನ್ನ್ಯಾಸಶ್ಚ, ತಯೋಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸ ಏವಾತಿರೇಚಯತಿ’ ( ? ) ಇತಿ,
‘ನ ಕರ್ಮಣಾ ನ ಪ್ರಜಯಾ ಧನೇನ ತ್ಯಾಗೇನೈಕೇಽಮೃತತ್ವಮಾನಶುಃ’ (ತೈ. ನಾ. ೧೦ । ೫) ಇತ್ಯಾದೀನಿ । ತಥಾ ಸ್ಮೃತಯಶ್ಚ —
‘ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯವಾನ್ಪ್ರವ್ರಜತಿ’ (ಆ. ಧ. ೨ । ೨೧ । ೮ । ೧೦) ‘ಅವಿಶೀರ್ಣಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯೋ ಯಮಿಚ್ಛೇತ್ತಮಾವಸೇತ್’ (ವ. ೮ । ೨ ? ) ‘ತಸ್ಯಾಶ್ರಮವಿಕಲ್ಪಮೇಕೇ ಬ್ರುವತೇ’ (ಗೌ. ಧ. ೩ । ೧) ; ತಥಾ
‘ವೇದಾನಧೀತ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯೇಣ ಪುತ್ರಪೌತ್ರಾನಿಚ್ಛೇತ್ಪಾವನಾರ್ಥಂ ಪಿತೄಣಾಮ್ । ಅಗ್ನೀನಾಧಾಯ ವಿಧಿವಚ್ಚೇಷ್ಟಯಜ್ಞೋ ವನಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯಾಥ ಮುನಿರ್ಬುಭೂಷೇತ್’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೫ । ೬) ।
‘ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾಂ ನಿರೂಪ್ಯೇಷ್ಟಿಂ ಸರ್ವವೇದಸದಕ್ಷಿಣಾಮ್ । ಆತ್ಮನ್ಯಗ್ನೀನ್ಸಮಾರೋಪ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಪ್ರವ್ರಜೇದ್ಗೃಹಾತ್’ (ಮನು. ೬ । ೩೮) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಃ । ಏವಂ ವ್ಯುತ್ಥಾನವಿಕಲ್ಪಕ್ರಮಯಥೇಷ್ಟಾಶ್ರಮಪ್ರತಿಪತ್ತಿಪ್ರತಿಪಾದಕಾನಿ ಹಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಾಕ್ಯಾನಿ ಶತಶ ಉಪಲಭ್ಯಂತ ಇತರೇತರವಿರುದ್ಧಾನಿ । ಆಚಾರಶ್ಚ ತದ್ವಿದಾಮ್ । ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿಶ್ಚ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಪ್ರತಿಪತ್ತೄಣಾಂ ಬಹುವಿದಾಮಪಿ । ಅತೋ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೋ ಮಂದಬುದ್ಧಿಭಿರ್ವಿವೇಕೇನ ಪ್ರತಿಪತ್ತುಮ್ । ಪರಿನಿಷ್ಠಿತಶಾಸ್ತ್ರನ್ಯಾಯಬುದ್ಧಿಭಿರೇವ ಹಿ ಏಷಾಂ ವಾಕ್ಯಾನಾಂ ವಿಷಯವಿಭಾಗಃ ಶಕ್ಯತೇ ಅವಧಾರಯಿತುಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಏಷಾಂ ವಿಷಯವಿಭಾಗಜ್ಞಾಪನಾಯ ಯಥಾಬುದ್ಧಿಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ವಿಚಾರಯಿಷ್ಯಾಮಃ ॥
ಯಾವಜ್ಜೀವಶ್ರುತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮನ್ಯಾರ್ಥಾಸಂಭವಾತ್ ಕ್ರಿಯಾವಸಾನ ಏವ ವೇದಾರ್ಥಃ ;
‘ತಂ ಯಜ್ಞಪಾತ್ರೈರ್ದಹಂತಿ’ ( ? ) ಇತ್ಯಂತ್ಯಕರ್ಮಶ್ರವಣಾತ್ ; ಜರಾಮರ್ಯಶ್ರವಣಾಚ್ಚ ; ಲಿಂಗಾಚ್ಚ
‘ಭಸ್ಮಾಂತಂ ಶರೀರಮ್’ (ಈ. ಉ. ೧೭) ಇತಿ ; ನ ಹಿ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಪಕ್ಷೇ ಭಸ್ಮಾಂತತಾ ಶರೀರಸ್ಯ ಸ್ಯಾತ್ । ಸ್ಮೃತಿಶ್ಚ —
‘ನಿಷೇಕಾದಿಶ್ಮಶಾನಾಂತೋ ಮಂತ್ರೈರ್ಯಸ್ಯೋದಿತೋ ವಿಧಿಃ । ತಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರೇಽಧಿಕಾರೋಽಸ್ಮಿಂಜ್ಞೇಯೋ ನಾನ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿತ್’ (ಮನು. ೨ । ೧೬) ಇತಿ ; ಸ ಮಂತ್ರಕಂ ಹಿ ಯತ್ಕರ್ಮ ವೇದೇನ ಇಹ ವಿಧೀಯತೇ, ತಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾಂತತಾಂ ದರ್ಶಯತಿ ಸ್ಮೃತಿಃ ; ಅಧಿಕಾರಾಭಾವಪ್ರದರ್ಶನಾಚ್ಚ — ಅತ್ಯಂತಮೇವ ಶ್ರುತ್ಯಧಿಕಾರಾಭಾವಃ ಅಕರ್ಮಿಣೋ ಗಮ್ಯತೇ । ಅಗ್ನ್ಯುದ್ವಾಸನಾಪವಾದಾಚ್ಚ,
‘ವೀರಹಾ ವಾ ಏಷ ದೇವಾನಾಂ ಯೋಽಗ್ನಿಮುದ್ವಾಸಯತೇ’ (ತೈ. ಸಂ. ೧ । ೫ । ೨ । ೧) ಇತಿ । ನನು ವ್ಯುತ್ಥಾನಾದಿವಿಧಾನಾತ್ ವೈಕಲ್ಪಿಕಂ ಕ್ರಿಯಾವಸಾನತ್ವಂ ವೇದಾರ್ಥಸ್ಯ — ನ, ಅನ್ಯಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ವ್ಯುತ್ಥಾನಾದಿಶ್ರುತೀನಾಮ್ ;
‘ಯಾವಜ್ಜೀವಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ’ ( ? ) ‘ಯಾವಜ್ಜೀವಂ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾಭ್ಯಾಂ ಯಜೇತ’ ( ? ) ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಾಂ ಶ್ರುತೀನಾಂ ಜೀವನಮಾತ್ರನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ ಯದಾ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಅನ್ಯಾರ್ಥತಾ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ , ತದಾ ವ್ಯುತ್ಥಾನಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಂ ಕರ್ಮಾನಧಿಕೃತವಿಷಯತ್ವಸಂಭವಾತ್ ;
‘ಕುರ್ವನ್ನೇವೇಹ ಕರ್ಮಾಣಿ ಜಿಜೀವಿಷೇಚ್ಛತಂ ಸಮಾಃ’ (ಈ. ಉ. ೨) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ , ಜರಯಾ ವಾ ಹ್ಯೇವಾಸ್ಮಾನ್ಮುಚ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯುನಾ ವಾ — ಇತಿ ಚ ಜರಾಮೃತ್ಯುಭ್ಯಾಮನ್ಯತ್ರ ಕರ್ಮವಿಯೋಗಚ್ಛಿದ್ರಾಸಂಭವಾತ್ ಕರ್ಮಿಣಾಂ ಶ್ಮಶಾನಾಂತತ್ವಂ ನ ವೈಕಲ್ಪಿಕಮ್ ; ಕಾಣಕುಬ್ಜಾದಯೋಽಪಿ ಕರ್ಮಣ್ಯನಧಿಕೃತಾ ಅನುಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಏವ ಶ್ರುತ್ಯೇತಿ ವ್ಯುತ್ಥಾನಾದ್ಯಾಶ್ರಮಾಂತರವಿಧಾನಂ ನಾನುಪಪನ್ನಮ್ । ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಕ್ರಮವಿಧಾನಸ್ಯ ಅನವಕಾಶತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ವಿಶ್ವಜಿತ್ಸರ್ವಮೇಧಯೋಃ ಯಾವಜ್ಜೀವವಿಧ್ಯಪವಾದತ್ವಾತ್ ; ಯಾವಜ್ಜೀವಾಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿವಿಧೇಃ ವಿಶ್ವಜಿತ್ಸರ್ವಮೇಧಯೋರೇವ ಅಪವಾದಃ, ತತ್ರ ಚ ಕ್ರಮಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸಂಭವಃ —
‘ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಗೃಹೀ ಭವೇದ್ಗೃಹಾದ್ವನೀ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರವ್ರಜೇತ್’ (ಜಾ. ಉ. ೪) ಇತಿ । ವಿರೋಧಾನುಪಪತ್ತೇಃ ; ನ ಹಿ ಏವಂವಿಷಯತ್ವೇ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಕ್ರಮವಿಧಾನವಾಕ್ಯಸ್ಯ, ಕಶ್ಚಿದ್ವಿರೋಧಃ ಕ್ರಮಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ; ಅನ್ಯವಿಷಯಪರಿಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ತು ಯಾವಜ್ಜೀವವಿಧಾನಶ್ರುತಿಃ ಸ್ವವಿಷಯಾತ್ಸಂಕೋಚಿತಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ಕ್ರಮಪ್ರತಿಪತ್ತೇಸ್ತು ವಿಶ್ವಜಿತ್ಸರ್ವಮೇಧವಿಷಯತ್ವಾತ್ ನ ಕಶ್ಚಿದ್ಬಾಧಃ ॥
ನ, ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಅಮೃತತ್ವಹೇತುತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ । ಯತ್ತಾವತ್
‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತ್ಯಾರಭ್ಯ ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತ್ಯೇತದಂತೇನ ಗ್ರಂಥೇನ ಯದುಪಸಂಹೃತಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ , ತತ್ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮಿತ್ಯಭ್ಯುಪಗತಂ ಭವತಾ ; ತತ್ರ ಏತಾವದೇವಾಮೃತತ್ವಸಾಧನಮ್ ಅನ್ಯನಿರಪೇಕ್ಷಮಿತ್ಯೇತತ್ ನ ಮೃಷ್ಯತೇ । ತತ್ರ ಭವಂತಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ, ಕಿಮರ್ಥಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಮರ್ಷಯತಿ ಭವಾನಿತಿ । ಶೃಣು ತತ್ರ ಕಾರಣಮ್ — ಯಥಾ ಸ್ವರ್ಗಕಾಮಸ್ಯ ಸ್ವರ್ಗಪ್ರಾಪ್ತ್ಯುಪಾಯಮಜಾನತಃ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿ ಸ್ವರ್ಗಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನಂ ಜ್ಞಾಪಯತಿ, ತಥಾ ಇಹಾಪ್ಯಮೃತತ್ವಪ್ರತಿಪಿತ್ಸೋಃ ಅಮೃತತ್ವಪ್ರಾಪ್ತ್ಯುಪಾಯಮಜಾನತಃ
‘ಯದೇವ ಭಗವಾನ್ವೇದ ತದೇವ ಮೇ ಬ್ರೂಹಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೪) ಇತ್ಯೇವಮಾಕಾಂಕ್ಷಿತಮ್ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮ್
‘ಏತಾವದರೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ಇತ್ಯೇವಮಾದೌ ವೇದೇನ ಜ್ಞಾಪ್ಯತ ಇತಿ । ಏವಂ ತರ್ಹಿ, ಯಥಾ ಜ್ಞಾಪಿತಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿ ಸ್ವರ್ಗಸಾಧನಮಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ, ತಥಾ ಇಹಾಪಿ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ — ಯಥಾ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ ತಥಾಭೂತಮೇವ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಮಭ್ಯುಪಗಂತುಂ ಯುಕ್ತಮ್ ; ತುಲ್ಯಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾದುಭಯತ್ರ । ಯದ್ಯೇವಂ ಕಿಂ ಸ್ಯಾತ್ ? ಸರ್ವಕರ್ಮಹೇತೂಪಮರ್ದಕತ್ವಾದಾತ್ಮಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಿದ್ಯೋದ್ಭವೇ ಕರ್ಮನಿವೃತ್ತಿಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ದಾರಾಗ್ನಿಸಂಬದ್ಧಾನಾಂ ತಾವತ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಕರ್ಮಣಾಂ ಭೇದಬುದ್ಧಿವಿಷಯಸಂಪ್ರದಾನಕಾರಕಸಾಧ್ಯತ್ವಮ್ ; ಅನ್ಯಬುದ್ಧಿಪರಿಚ್ಛೇದ್ಯಾಂ ಹಿ ಅನ್ಯಾದಿದೇವತಾಂ ಸಂಪ್ರದಾನಕಾರಕಭೂತಾಮಂತರೇಣ, ನ ಹಿ ತತ್ಕರ್ಮ ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತೇ ; ಯಯಾ ಹಿ ಸಂಪ್ರದಾನಕಾರಕಬುದ್ಧ್ಯಾ ಸಂಪ್ರದಾನಕಾರಕಂ ಕರ್ಮಸಾಧನತ್ವೇನೋಪದಿಶ್ಯತೇ, ಸಾ ಇಹ ವಿದ್ಯಯಾ ನಿವರ್ತ್ಯತೇ —
‘ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ ನ ಸ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ‘ದೇವಾಸ್ತಂ ಪರಾದುರ್ಯೋಽನ್ಯತ್ರಾತ್ಮನೋ ದೇವಾನ್ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೨) ‘ಮೃತ್ಯೋಃ ಸ ಮೃತ್ಯುಮಾಪ್ನೋತಿ ಯ ಇಹ ನಾನೇವ ಪಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೯) ‘ಏಕಧೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಂ ಸರ್ವಮಾತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ । ನ ಚ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾದ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಮ್ , ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾತ್ಮವಸ್ತುವಿಷಯತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಸ್ಯ । ಕ್ರಿಯಾಯಾಸ್ತು ಪುರುಷತಂತ್ರತ್ವಾತ್ ಸ್ಯಾತ್ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾದ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಮ್ ; ಜ್ಞಾನಂ ತು ವಸ್ತುತಂತ್ರತ್ವಾತ್ ನ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾದಿ ಅಪೇಕ್ಷತೇ ; ಯಥಾ ಅಗ್ನಿಃ ಉಷ್ಣಃ, ಆಕಾಶಃ ಅಮೂರ್ತಃ — ಇತಿ, ತಥಾ ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಮಪಿ । ನನು ಏವಂ ಸತಿ ಪ್ರಮಾಣಭೂತಸ್ಯ ಕರ್ಮವಿಧೇಃ ನಿರೋಧಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ತುಲ್ಯಪ್ರಮಾಣಯೋಃ ಇತರೇತರನಿರೋಧೋ ಯುಕ್ತಃ — ನ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕಭೇದಬುದ್ಧಿಮಾತ್ರನಿರೋಧಕತ್ವಾತ್ ; ನ ಹಿ ವಿಧ್ಯಂತರನಿರೋಧಕಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ , ಸ್ವಾಭಾವಿಕಭೇದಬುದ್ಧಿಮಾತ್ರಂ ನಿರುಣದ್ಧಿ । ತಥಾಪಿ ಹೇತ್ವಪಹಾರಾತ್ ಕರ್ಮಾನುಪಪತ್ತೇಃ ವಿಧಿನಿರೋಧ ಏವ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಕಾಮಪ್ರತಿಷೇಧಾತ್ ಕಾಮ್ಯಪ್ರವೃತ್ತಿನಿರೋಧವತ್ ಅದೋಷಾತ್ ; ಯಥಾ ‘ಸ್ವರ್ಗಕಾಮೋ ಯಜೇತ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತಿ ಸ್ವರ್ಗಸಾಧನೇ ಯಾಗೇ ಪ್ರವೃತ್ತಸ್ಯ ಕಾಮಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧೇಃ ಕಾಮೇ ವಿಹತೇ ಕಾಮ್ಯಯಾಗಾನುಷ್ಠಾನಪ್ರವೃತ್ತಿಃ ನಿರುಧ್ಯತೇ ; ನ ಚ ಏತಾವತಾ ಕಾಮ್ಯವಿಧಿರ್ನಿರುದ್ಧೋ ಭವತಿ । ಕಾಮಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧಿನಾ ಕಾಮ್ಯವಿಧೇಃ ಅನರ್ಥಕತ್ವಜ್ಞಾನಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತ್ಯನುಪಪತ್ತೇಃ ನಿರುದ್ಧ ಏವ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ — ಭವತು ಏವಂ ಕರ್ಮವಿಧಿನಿರೋಧೋಽಪಿ । ಯಥಾ ಕಾಮಪ್ರತಿಷೇಧೇ ಕಾಮ್ಯವಿಧೇಃ, ಏವಂ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾನುಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ — ಅನನುಷ್ಠೇಯತ್ವೇ ಅನುಷ್ಠಾತುರಭಾವಾತ್ ಅನುಷ್ಠಾನವಿಧ್ಯಾನರ್ಥಕ್ಯಾತ್ ಅಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮೇವ ಕರ್ಮವಿಧೀನಾಮಿತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಪ್ರಾಗಾತ್ಮಜ್ಞಾನಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತ್ಯುಪಪತ್ತೇಃ ; ಸ್ವಾಭಾವಿಕಸ್ಯ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಭೇದವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪ್ರಾಗಾತ್ಮಜ್ಞಾನಾತ್ ಕರ್ಮಹೇತುತ್ವಮುಪಪದ್ಯತ ಏವ ; ಯಥಾ ಕಾಮವಿಷಯೇ ದೋಷವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಕಾಮ್ಯಕರ್ಮಪ್ರವೃತ್ತಿಹೇತುತ್ವಂ ಸ್ಯಾದೇವ ಸ್ವರ್ಗಾದೀಚ್ಛಾಯಾಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯಾಃ, ತದ್ವತ್ । ತಥಾ ಸತಿ ಅನರ್ಥಾರ್ಥೋ ವೇದ ಇತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಅರ್ಥಾನರ್ಥಯೋಃ ಅಭಿಪ್ರಾಯತಂತ್ರತ್ವಾತ್ ; ಮೋಕ್ಷಮೇಕಂ ವರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಅನ್ಯಸ್ಯಾವಿದ್ಯಾವಿಷಯತ್ವಾತ್ ; ಪುರುಷಾಭಿಪ್ರಾಯತಂತ್ರೌ ಹಿ ಅರ್ಥಾನರ್ಥೌ, ಮರಣಾದಿಕಾಮ್ಯೇಷ್ಟಿದರ್ಶನಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯಾವದಾತ್ಮಜ್ಞಾನವಿಧೇರಾಭಿಮುಖ್ಯಮ್ , ತಾವದೇವ ಕರ್ಮವಿಧಯಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಸಹಭಾವಿತ್ವಂ ಕರ್ಮಣಾಮಿತ್ಯತಃ ಸಿದ್ಧಮ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಮೇವ ಅಮೃತತ್ವಸಾಧನಮ್
‘ಏತಾವದರೇ ಖಲ್ವಮೃತತ್ವಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ಇತಿ, ಕರ್ಮನಿರಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ ಜ್ಞಾನಸ್ಯ । ಅತೋ ವಿದುಷಸ್ತಾವತ್ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಸಿದ್ಧಮ್ , ಸಂಪ್ರದಾನಾದಿಕರ್ಮಕಾರಕಜಾತ್ಯಾದಿಶೂನ್ಯಾವಿಕ್ರಿಯಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮದೃಢಪ್ರತಿಪತ್ತಿಮಾತ್ರೇಣ ವಚನಮಂತರೇಣಾಪಿ ಉಕ್ತನ್ಯಾಯತಃ । ತಥಾ ಚ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮೇತತ್ —
‘ಯೇಷಾಂ ನೋಽಯಮಾತ್ಮಾಽಯಂ ಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ಇತಿ ಹೇತುವಚನೇನ, ಪೂರ್ವೇವಿದ್ವಾಂಸಃ ಪ್ರಜಾಮಕಾಮಯಮಾನಾ ವ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠಂತೀತಿ — ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಮ್ ವಿದುಷಾಮ್ ಆತ್ಮಲೋಕಾವಬೋಧಾದೇವ । ತಥಾ ಚ ವಿವಿದಿಷೋರಪಿ ಸಿದ್ಧಂ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಮ್ ,
‘ಏತಮೇವಾತ್ಮಾನಂ ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತಃ ಪ್ರವ್ರಜಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ಇತಿ ವಚನಾತ್ ; ಕರ್ಮಣಾಂ ಚ ಅವಿದ್ವದ್ವಿಷಯತ್ವಮವೋಚಾಮ ; ಅವಿದ್ಯಾವಿಷಯೇ ಚ ಉತ್ಪತ್ತ್ಯಾದಿವಿಕಾರಸಂಸ್ಕಾರಾರ್ಥಾನಿ ಕರ್ಮಾಣೀತ್ಯತಃ — ಆತ್ಮಸಂಸ್ಕಾರದ್ವಾರೇಣ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಸಾಧನತ್ವಮಪಿ ಕರ್ಮಣಾಮವೋಚಾಮ — ಯಜ್ಞಾದಿಭಿರ್ವಿವಿದಿಷಂತೀತಿ । ಅಥ ಏವಂ ಸತಿ ಅವಿದ್ವದ್ವಿಷಯಾಣಾಮ್ ಆಶ್ರಮಕರ್ಮಣಾಂ ಬಲಾಬಲವಿಚಾರಣಾಯಾಮ್ , ಆತ್ಮಜ್ಞಾನೋತ್ಪಾದನಂ ಪ್ರತಿ ಯಮಪ್ರಧಾನಾನಾಮ್ ಅಮಾನಿತ್ವಾದೀನಾಮ್ ಮಾನಸಾನಾಂ ಚ ಧ್ಯಾನಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಾದೀನಾಮ್ ಸನ್ನಿಪತ್ಯೋಪಕಾರಕತ್ವಮ್ ; ಹಿಂಸಾರಾಗದ್ವೇಷಾದಿಬಾಹುಲ್ಯಾತ್ ಬಹುಕ್ಲಿಷ್ಟಕರ್ಮವಿಮಿಶ್ರಿತಾ ಇತರೇ — ಇತಿ ; ಅತಃ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಂ ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಂ ಪ್ರಶಂಸಂತಿ —
‘ತ್ಯಾಗ ಏವ ಹಿ ಸರ್ವೇಷಾಮುಕ್ತಾನಾಮಪಿ ಕರ್ಮಣಾಮ್ । ವೈರಾಗ್ಯಂ ಪುನರೇತಸ್ಯ ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಪರಮೋಽವಧಿಃ’ ( ? ) ‘ಕಿಂ ತೇ ಧನೇನ ಕಿಮು ಬಂಧುಭಿಸ್ತೇ ಕಿಂ ತೇ ದಾರೈರ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಯೋ ಮರಿಷ್ಯಸಿ । ಆತ್ಮಾನಮನ್ವಿಚ್ಛ ಗುಹಾಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ಪಿತಾಮಹಾಸ್ತೇ ಕ್ವ ಗತಾಃ ಪಿತಾ ಚ’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೫ । ೩೮, ೨೭೭ । ೩೮) । ಏವಂ ಸಾಂಖ್ಯಯೋಗಶಾಸ್ತ್ರೇಷು ಚ ಸನ್ನ್ಯಾಸಃ ಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರತ್ಯಾಸನ್ನ ಉಚ್ಯತೇ ; ಕಾಮಪ್ರವೃತ್ತ್ಯಭಾವಾಚ್ಚ ; ಕಾಮಪ್ರವೃತ್ತೇರ್ಹಿ ಜ್ಞಾನಪ್ರತಿಕೂಲತಾ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರೇಷು ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ । ತಸ್ಮಾತ್ ವಿರಕ್ತಸ್ಯ ಮುಮುಕ್ಷೋಃ ವಿನಾಪಿ ಜ್ಞಾನೇನ
‘ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಾದೇವ ಪ್ರವ್ರಜೇತ್’ (ಜಾ. ಉ. ೪) ಇತ್ಯಾದಿ ಉಪಪನ್ನಮ್ । ನನು ಸಾವಕಾಶತ್ವಾತ್ ಅನಧಿಕೃತವಿಷಯಮೇತದಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ಯಾವಜ್ಜೀವಶ್ರುತ್ಯುಪರೋಧಾತ್ — ನೈಷ ದೋಷಃ, ನಿತರಾಂ ಸಾವಕಾಶತ್ವಾತ್ ಯಾವಜ್ಜೀವಶ್ರುತೀನಾಮ್ ; ಅವಿದ್ವತ್ಕಾಮಿಕರ್ತವ್ಯತಾಂ ಹಿ ಅವೋಚಾಮ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಮ್ ; ನ ತು ನಿರಪೇಕ್ಷಮೇವ ಜೀವನನಿಮಿತ್ತಮೇವ ಕರ್ತವ್ಯಂ ಕರ್ಮ ; ಪ್ರಾಯೇಣ ಹಿ ಪುರುಷಾಃ ಕಾಮಬಹುಲಾಃ ; ಕಾಮಶ್ಚ ಅನೇಕವಿಷಯಃ ಅನೇಕಕರ್ಮಸಾಧನಸಾಧ್ಯಶ್ಚ ; ಅನೇಕಫಲಸಾಧನಾನಿ ಚ ವೈದಿಕಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ದಾರಾಗ್ನಿಸಂಬಂಧಪುರುಷಕರ್ತವ್ಯಾನಿ, ಪುನಃ ಪುನಶ್ಚ ಅನುಷ್ಠೀಯಮಾನಾನಿ ಬಹುಫಲಾನಿ ಕೃಷ್ಯಾದಿವತ್ , ವರ್ಷಶತಸಮಾಪ್ತೀನಿ ಚ ಗಾರ್ಹಸ್ಥ್ಯೇ ವಾ ಅರಣ್ಯೇ ವಾ ; ಅತಃ ತದಪೇಕ್ಷಯಾ ಯಾವಜ್ಜೀವಶ್ರುತಯಃ ;
‘ಕುರ್ವನ್ನೇವೇಹ ಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಈ. ಉ. ೨) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಃ । ತಸ್ಮಿಂಶ್ಚ ಪಕ್ಷೇ ವಿಶ್ವಜಿತ್ಸರ್ವಮೇಧಯೋಃ ಕರ್ಮಪರಿತ್ಯಾಗಃ, ಯಸ್ಮಿಂಶ್ಚ ಪಕ್ಷೇ ಯಾವಜ್ಜೀವಾನುಷ್ಠಾನಮ್ , ತದಾ ಶ್ಮಶಾನಾಂತತ್ವಮ್ ಭಸ್ಮಾಂತತಾ ಚ ಶರೀರಸ್ಯ । ಇತರವರ್ಣಾಪೇಕ್ಷಯಾ ವಾ ಯಾವಜ್ಜೀವಶ್ರುತಿಃ ; ನ ಹಿ ಕ್ಷತ್ತ್ರಿಯವೈಶ್ಯಯೋಃ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಪ್ರತಿಪತ್ತಿರಸ್ತಿ ; ತಥಾ
‘ಮಂತ್ರೈರ್ಯಸ್ಯೋದಿತೋ ವಿಧಿಃ’ (ಮನು. ೨ । ೧೬) ‘ಐಕಾಶ್ರಮ್ಯಂ ತ್ವಾಚಾರ್ಯಾಃ’ (ಗೌ. ಧ. ೧ । ೩ । ೩೫) ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಾಂ ಕ್ಷತ್ತ್ರಿಯವೈಶ್ಯಾಪೇಕ್ಷತ್ವಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಪುರುಷಸಾಮರ್ಥ್ಯಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಕಾಮಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಯಾ ವ್ಯುತ್ಥಾನವಿಕಲ್ಪಕ್ರಮಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಪ್ರತಿಪತ್ತಿಪ್ರಕಾರಾಃ ನ ವಿರುಧ್ಯಂತೇ ; ಅನಧಿಕೃತಾನಾಂ ಚ ಪೃಥಗ್ವಿಧಾನಾತ್ ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯಸ್ಯ
‘ಸ್ನಾತಕೋ ವಾಸ್ನಾತಕೋ ವೋತ್ಸನ್ನಾಗ್ನಿರನಗ್ನಿಕೋ ವಾ’ (ಜಾ. ಉ. ೪) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸಿದ್ಧಾನಿ ಆಶ್ರಮಾಂತರಾಣಿ ಅಧಿಕೃತಾನಾಮೇವ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ಥಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಪಂಚಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಗೋವಿಂದಭಗವತ್ಪೂಜ್ಯಪಾದಶಿಷ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಭಗವತಃ ಕೃತೌ ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥