श्रीमच्छङ्करभगवत्पूज्यपादविरचितम्

बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्

करतलकलिताद्वयात्मतत्त्वं क्षपितदुरन्तचिरन्तनप्रमोहम् ।
उपचितमुदितोदितैर्गुणौघैः उपनिषदामयमुज्जहार भाष्यम् ॥

ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ

ಪ್ರಥಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

ಓಂ ನಮೋ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಭ್ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸಂಪ್ರದಾಯಕರ್ತೃಭ್ಯೋ ವಂಶಋಷಿಭ್ಯೋ ನಮೋ ಗುರುಭ್ಯಃ ।
‘ಉಷಾ ವಾ ಅಶ್ವಸ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೧ । ೧) ಇತ್ಯೇವಮಾದ್ಯಾ ವಾಜಸನೇಯಿಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಪನಿಷತ್ । ತಸ್ಯಾ ಇಯಮಲ್ಪಗ್ರಂಥಾ ವೃತ್ತಿಃ ಆರಭ್ಯತೇ, ಸಂಸಾರವ್ಯಾವಿವೃತ್ಸುಭ್ಯಃ ಸಂಸಾರಹೇತುನಿವೃತ್ತಿಸಾಧನಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮೈಕತ್ವವಿದ್ಯಾಪ್ರತಿಪತ್ತಯೇ । ಸೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಉಪನಿಷಚ್ಛಬ್ದವಾಚ್ಯಾ, ತತ್ಪರಾಣಾಂ ಸಹೇತೋಃ ಸಂಸಾರಸ್ಯಾತ್ಯಂತಾವಸಾದನಾತ್ ; ಉಪನಿಪೂರ್ವಸ್ಯ ಸದೇಸ್ತದರ್ಥತ್ವಾತ್ । ತಾದರ್ಥ್ಯಾದ್ಗ್ರಂಥೋಽಪ್ಯುಪನಿಷದುಚ್ಯತೇ । ಸೇಯಂ ಷಡಧ್ಯಾಯೀ ಅರಣ್ಯೇಽನೂಚ್ಯಮಾನತ್ವಾದಾರಣ್ಯಕಮ್ ; ಬೃಹತ್ತ್ವಾತ್ಪರಿಮಾಣತೋ ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕಮ್ ॥
ತಸ್ಯಾಸ್ಯ ಕರ್ಮಕಾಂಡೇನ ಸಂಬಂಧೋಽಭಿಧೀಯತೇ । ಸರ್ವೋಽಪ್ಯಯಂ ವೇದಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಾಭ್ಯಾಮನವಗತೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೋಪಾಯಪ್ರಕಾಶನಪರಃ, ಸರ್ವಪುರುಷಾಣಾಂ ನಿಸರ್ಗತ ಏವ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರಯೋರಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ । ದೃಷ್ಟವಿಷಯೇ ಚೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೋಪಾಯಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಾಭ್ಯಾಮೇವ ಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ ನಾಗಮಾನ್ವೇಷಣಾ । ನ ಚಾಸತಿ ಜನ್ಮಾಂತರಸಂಬಂಧ್ಯಾತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವವಿಜ್ಞಾನೇ ಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೇಚ್ಛಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ಸ್ವಭಾವವಾದಿದರ್ಶನಾತ್ । ತಸ್ಮಾಜ್ಜನ್ಮಾಂತರಸಂಬಂಧ್ಯಾತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವೇ ಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೋಪಾಯವಿಶೇಷೇ ಚ ಶಾಸ್ತ್ರಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ‘ಯೇಯಂ ಪ್ರೇತೇ ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾ ಮನುಷ್ಯೇ ಅಸ್ತೀತ್ಯೇಕೇ ನಾಯಮಸ್ತೀತಿ ಚೈಕೇ’ (ಕ. ಉ. ೧ । ೧ । ೨೦) ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ‘ಅಸ್ತೀತ್ಯೇವೋಪಲಬ್ಧವ್ಯಃ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೩ । ೧೩) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿನಿರ್ಣಯದರ್ಶನಾತ್ ; ‘ಯಥಾ ಚ ಮರಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೨ । ೬) ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ‘ಯೋನಿಮನ್ಯೇ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ಶರೀರತ್ವಾಯ ದೇಹಿನಃ । ಸ್ಥಾಣುಮನ್ಯೇಽನುಸಂಯಂತಿ ಯಥಾಕರ್ಮ ಯಥಾಶ್ರುತಮ್’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೨ । ೭) ಇತಿ ಚ ; ‘ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೯) ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ‘ತಂ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಸಮನ್ವಾರಭೇತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ಇತಿ ಚ ; ‘ಜ್ಞಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೫) ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ‘ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೬) ಇತಿ ಚ — ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವಮ್ । ತತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯಮೇವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ವಾದಿವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ । ನ ಹಿ ದೇಹಾಂತರಸಂಬಂಧಿನ ಆತ್ಮನಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಣಾಸ್ತಿತ್ವವಿಜ್ಞಾನೇ ಲೋಕಾಯತಿಕಾ ಬೌದ್ಧಾಶ್ಚ ನಃ ಪ್ರತಿಕೂಲಾಃ ಸ್ಯುಃ ನಾಸ್ತ್ಯಾತ್ಮೇತಿ ವದಂತಃ । ನ ಹಿ ಘಟಾದೌ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯೇ ಕಶ್ಚಿದ್ವಿಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ, ನಾಸ್ತಿ ಘಟ ಇತಿ । ಸ್ಥಾಣ್ವಾದೌ ಪುರುಷಾದಿದರ್ಶನಾನ್ನೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ನಿರೂಪಿತೇಽಭಾವಾತ್ । ನ ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇಣ ನಿರೂಪಿತೇ ಸ್ಥಾಣ್ವಾದೌ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿರ್ಭವತಿ । ವೈನಾಶಿಕಾಸ್ತ್ವಹಮಿತಿ ಪ್ರತ್ಯಯೇ ಜಾಯಮಾನೇಽಪಿ ದೇಹಾಂತರವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ನಾಸ್ತಿತ್ವಮೇವ ಪ್ರತಿಜಾನತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾತ್ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನ್ನಾತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವಸಿದ್ಧಿಃ । ತಥಾನುಮಾನಾದಪಿ । ಶ್ರುತ್ಯಾ ಆತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವೇ ಲಿಂಗಸ್ಯ ದರ್ಶಿತತ್ವಾತ್ ಲಿಂಗಸ್ಯ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯತ್ವಾತ್ ನೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಜನ್ಮಾಂತರಸಂಬಂಧಸ್ಯಾಗ್ರಹಣಾತ್ । ಆಗಮೇನ ತ್ವಾತ್ಮಾಸ್ತಿತ್ವೇಽವಗತೇ ವೇದಪ್ರದರ್ಶಿತಲೌಕಿಕಲಿಂಗವಿಶೇಷೈಶ್ಚ, ತದನುಸಾರಿಣೋ ಮೀಮಾಂಸಕಾಸ್ತಾರ್ಕಿಕಾಶ್ಚಾಹಂಪ್ರತ್ಯಯಲಿಂಗಾನಿ ಚ ವೈದಿಕಾನ್ಯೇವ ಸ್ವಮತಿಪ್ರಭವಾಣೀತಿ ಕಲ್ಪಯಂತೋ ವದಂತಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಶ್ಚಾನುಮೇಯಶ್ಚಾತ್ಮೇತಿ ॥
ಸರ್ವಥಾಪ್ಯಸ್ತ್ಯಾತ್ಮಾ ದೇಹಾಂತರಸಂಬಂಧೀತ್ಯೇವಂ ಪ್ರತಿಪತ್ತುರ್ದೇಹಾಂತರಗತೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೋಪಾಯವಿಶೇಷಾರ್ಥಿನಸ್ತದ್ವಿಶೇಷಜ್ಞಾಪನಾಯ ಕರ್ಮಕಾಂಡಮಾರಬ್ಧಮ್ । ನ ತ್ವಾತ್ಮನಃ ಇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರೇಚ್ಛಾಕಾರಣಮಾತ್ಮವಿಷಯಮಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ತೃಭೋಕ್ತೃಸ್ವರೂಪಾಭಿಮಾನಲಕ್ಷಣಂ ತದ್ವಿಪರೀತಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪವಿಜ್ಞಾನೇನಾಪನೀತಮ್ । ಯಾವದ್ಧಿ ತನ್ನಾಪನೀಯತೇ, ತಾವದಯಂ ಕರ್ಮಫಲರಾಗದ್ವೇಷಾದಿಸ್ವಾಭಾವಿಕದೋಷಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾತಿಕ್ರಮೇಣಾಪಿ ಪ್ರವರ್ತಮಾನೋ ಮನೋವಾಕ್ಕಾಯೈರ್ದೃಷ್ಟಾದೃಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಸಾಧನಾನ್ಯಧರ್ಮಸಂಜ್ಞಕಾನಿ ಕರ್ಮಾಣ್ಯುಪಚಿನೋತಿ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕದೋಷಬಲೀಯಸ್ತ್ವಾತ್ । ತತಃ ಸ್ಥಾವರಾಂತಾಧೋಗತಿಃ । ಕದಾಚಿಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಕೃತಸಂಸ್ಕಾರಬಲೀಯಸ್ತ್ವಮ್ । ತತೋ ಮನಆದಿಭಿರಿಷ್ಟಸಾಧನಂ ಬಾಹುಲ್ಯೇನೋಪಚಿನೋತಿ ಧರ್ಮಾಖ್ಯಮ್ । ತದ್ದ್ವಿವಿಧಮ್ — ಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕಂ ಕೇವಲಂ ಚ । ತತ್ರ ಕೇವಲಂ ಪಿತೃಲೋಕಾದಿಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಮ್ । ಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕಂ ದೇವಲೋಕಾದಿಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾಂತಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಮ್ । ತಥಾ ಚ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ — ‘ಆತ್ಮಯಾಜೀ ಶ್ರೇಯಾಂದೇವಯಾಜಿನಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧ । ೨ । ೬ । ೧೧೩) ಇತ್ಯಾದಿ । ಸ್ಮೃತಿಶ್ಚ ‘ದ್ವಿವಿಧಂ ಕರ್ಮ ವೈದಿಕಮ್’ (ಮನು. ೧೨ । ೮೮) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ । ಸಾಮ್ಯೇ ಚ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋರ್ಮನುಷ್ಯತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ಏವಂ ಬ್ರಹ್ಮಾದ್ಯಾ ಸ್ಥಾವರಾಂತಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾವಿದ್ಯಾದಿದೋಷವತೀ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಸಾಧನಕೃತಾ ಸಂಸಾರಗತಿರ್ನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾಶ್ರಯಾ । ತದೇವೇದಂ ವ್ಯಾಕೃತಂ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನರೂಪಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀತ್ । ಸ ಏಷ ಬೀಜಾಂಕುರಾದಿವದವಿದ್ಯಾಕೃತಃ ಸಂಸಾರಃ ಆತ್ಮನಿ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾಧ್ಯಾರೋಪಲಕ್ಷಣೋಽನಾದಿರನಂತೋಽನರ್ಥ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಾದ್ವಿರಕ್ತಸ್ಯಾವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತಯೇ ತದ್ವಿಪರೀತಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯರ್ಥೋಪನಿಷದಾರಭ್ಯತೇ ॥
ಅಸ್ಯ ತ್ವಶ್ವಮೇಧಕರ್ಮಸಂಬಂಧಿನೋ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ — ಯೇಷಾಮಶ್ವಮೇಧೇ ನಾಧಿಕಾರಃ, ತೇಷಾಮಸ್ಮಾದೇವ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ತತ್ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಃ, ವಿದ್ಯಯಾ ವಾ ಕರ್ಮಣಾ ವಾ, ‘ತದ್ಧೈತಲ್ಲೋಕಜಿದೇವ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೩ । ೨೮) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ । ಕರ್ಮವಿಷಯತ್ವಮೇವ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಯೋಽಶ್ವಮೇಧೇನ ಯಜತೇ ಯ ಉ ಚೈನಮೇವಂ ವೇದ’ (ತೈ. ಸಂ. ೫ । ೩ । ೧೨) ಇತಿ ವಿಕಲ್ಪಶ್ರುತೇಃ । ವಿದ್ಯಾಪ್ರಕರಣೇ ಚಾಮ್ನಾನಾತ್ , ಕರ್ಮಾಂತರೇ ಚ ಸಂಪಾದನದರ್ಶನಾತ್ , ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ತತ್ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿರಸ್ತೀತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಸರ್ವೇಷಾಂ ಚ ಕರ್ಮಣಾಂ ಪರಂ ಕರ್ಮಾಶ್ವಮೇಧಃ, ಸಮಷ್ಟಿವ್ಯಷ್ಟಿಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಯ ಚೇಹ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಪ್ರಾರಂಭೇ ಆಮ್ನಾನಂ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಂ ಸಂಸಾರವಿಷಯತ್ವಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ । ತಥಾ ಚ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ ಫಲಮಶನಾಯಾಮೃತ್ಯುಭಾವಮ್ । ನ ನಿತ್ಯಾನಾಂ ಸಂಸಾರವಿಷಯಫಲತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಸರ್ವಕರ್ಮಫಲೋಪಸಂಹಾರಶ್ರುತೇಃ । ಸರ್ವಂ ಹಿ ಪತ್ನೀಸಂಬದ್ಧಂ ಕರ್ಮ ; ‘ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾದೇತಾವಾನ್ವೈ ಕಾಮಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೭) ಇತಿ ನಿಸರ್ಗತ ಏವ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಂ ಕಾಮ್ಯತ್ವಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ, ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರವಿದ್ಯಾನಾಂ ಚ ‘ಅಯಂ ಲೋಕಃ ಪಿತೃಲೋಕೋ ದೇವಲೋಕಃ’ ಇತಿ ಫಲಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ, ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಕತಾಂ ಚಾಂತೇ ಉಪಸಂಹರಿಷ್ಯತಿ ‘ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೬ । ೧) ಇತಿ — ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಂ ಫಲಂ ವ್ಯಾಕೃತಂ ಸಂಸಾರ ಏವೇತಿ । ಇದಮೇವ ತ್ರಯಂ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಸ್ತರ್ಹ್ಯವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀತ್ । ತದೇವ ಪುನಃ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮವಶಾದ್ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇ ಬೀಜಾದಿವ ವೃಕ್ಷಃ । ಸೋಽಯಂ ವ್ಯಾಕೃತಾವ್ಯಾಕೃತರೂಪಃ ಸಂಸಾರೋಽವಿದ್ಯಾವಿಷಯಃ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾತ್ಮಕತಯಾತ್ಮರೂಪತ್ವೇನಾಧ್ಯಾರೋಪಿತೋಽವಿದ್ಯಯೈವ ಮೂರ್ತಾಮೂರ್ತತದ್ವಾಸನಾತ್ಮಕಃ । ಅತೋ ವಿಲಕ್ಷಣೋಽನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕೋಽದ್ವಯೋ ನಿತ್ಯಶುದ್ಧಬುದ್ಧಮುಕ್ತಸ್ವಭಾವೋಽಪಿ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಭೇದಾದಿವಿಪರ್ಯಯೇಣಾವಭಾಸತೇ । ಅತೋಽಸ್ಮಾತ್ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಭೇದಸ್ವರೂಪಾತ್ ‘ಏತಾವದಿದಮ್’ ಇತಿ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನರೂಪಾದ್ವಿರಕ್ತಸ್ಯ ಕಾಮಾದಿದೋಷಕರ್ಮಬೀಜಭೂತಾವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತಯೇ ರಜ್ಜ್ವಾಮಿವ ಸರ್ಪವಿಜ್ಞಾನಾಪನಯಾಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಆರಭ್ಯತೇ ॥
ತತ್ರ ತಾವದಶ್ವಮೇಧವಿಜ್ಞಾನಾಯ ‘ಉಷಾ ವಾ ಅಶ್ವಸ್ಯ’ ಇತ್ಯಾದಿ । ತತ್ರಾಶ್ವವಿಷಯಮೇವ ದರ್ಶನಮುಚ್ಯತೇ, ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾದಶ್ವಸ್ಯ । ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ಚ ತನ್ನಾಮಾಂಕಿತತ್ವಾತ್ಕ್ರತೋಃ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ ॥

ಓಂ । ಉಷಾ ವಾ ಅಶ್ವಸ್ಯ ಮೇಧ್ಯಸ್ಯ ಶಿರಃ । ಸೂರ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುರ್ವಾತಃ ಪ್ರಾಣೋ ವ್ಯಾತ್ತಮಗ್ನಿರ್ವೈಶ್ವಾನರಃ ಸಂವತ್ಸರ ಆತ್ಮಾಶ್ವಸ್ಯ ಮೇಧ್ಯಸ್ಯ । ದ್ಯೌಃ ಪೃಷ್ಠಮಂತರಿಕ್ಷಮುದರಂ ಪೃಥಿವೀ ಪಾಜಸ್ಯಂ ದಿಶಃ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಅವಾಂತರದಿಶಃ ಪರ್ಶವ ಋತವೋಽಂಗಾನಿ ಮಾಸಾಶ್ಚಾರ್ಧಮಾಸಾಶ್ಚ ಪರ್ವಾಣ್ಯಹೋರಾತ್ರಾಣಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ನಕ್ಷತ್ರಾಣ್ಯಸ್ಥೀನಿ ನಭೋ ಮಾಂಸಾನಿ । ಊವಧ್ಯಂ ಸಿಕತಾಃ ಸಿಂಧವೋ ಗುದಾ ಯಕೃಚ್ಚ ಕ್ಲೋಮಾನಶ್ಚ ಪರ್ವತಾ ಓಷಧಯಶ್ಚ ವನಸ್ಪತಯಶ್ಚ ಲೋಮಾನ್ಯುದ್ಯನ್ಪೂರ್ವಾರ್ಧೋ ನಿಮ್ಲೋಚಂಜಘನಾರ್ಧೋ ಯದ್ವಿಜೃಂಭತೇ ತದ್ವಿದ್ಯೋತತೇ ಯದ್ವಿಧೂನುತೇ ತತ್ಸ್ತನಯತಿ ಯನ್ಮೇಹತಿ ತದ್ವರ್ಷತಿ ವಾಗೇವಾಸ್ಯ ವಾಕ್ ॥ ೧ ॥

ಉಷಾ ಇತಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮೋ ಮುಹೂರ್ತಃ ಉಷಾಃ ; ವೈಶಬ್ದಃ ಸ್ಮಾರಣಾರ್ಥಃ, ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಕಾಲಂ ಸ್ಮಾರಯತಿ ; ಶಿರಃ, ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾತ್ ; ಶಿರಶ್ಚ ಪ್ರಧಾನಂ ಶರೀರಾವಯವಾನಾಮ್ ; ಅಶ್ವಸ್ಯ, ಮೇಧ್ಯಸ್ಯ ಮೇಧಾರ್ಹಸ್ಯ ಯಜ್ಞಿಯಸ್ಯ, ಉಷಾಃ ಶಿರ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ । ಕರ್ಮಾಂಗಸ್ಯ ಪಶೋಃ ಸಂಸ್ಕರ್ತವ್ಯತ್ವಾತ್ಕಾಲಾದಿದೃಷ್ಟಯಃ ಶಿರಆದಿಷು ಕ್ಷಿಪ್ಯಂತೇ ; ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯತ್ವಂ ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿದೃಷ್ಟ್ಯಧ್ಯಾರೋಪಣಾತ್ ; ಕಾಲಲೋಕದೇವತಾತ್ವಾಧ್ಯಾರೋಪಣಂ ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಕರಣಂ ಪಶೋಃ ; ಏವಂರೂಪೋ ಹಿ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ; ವಿಷ್ಣುತ್ವಾದಿಕರಣಮಿವ ಪ್ರತಿಮಾದೌ । ಸೂರ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುಃ, ಶಿರಸೋಽನಂತರತ್ವಾತ್ಸೂರ್ಯಾಧಿದೈವತತ್ವಾಚ್ಚ ; ವಾತಃ ಪ್ರಾಣಃ, ವಾಯುಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ ; ವ್ಯಾತ್ತಂ ವಿವೃತಂ ಮುಖಮ್ ಅಗ್ನಿರ್ವೈಶ್ವಾನರಃ ; ವೈಶ್ವಾನರ ಇತ್ಯಗ್ನೇರ್ವಿಶೇಷಣಮ್ ; ವೈಶ್ವಾನರೋ ನಾಮಾಗ್ನಿರ್ವಿವೃತಂ ಮುಖಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಮುಖಸ್ಯಾಗ್ನಿದೈವತತ್ವಾತ್ ; ಸಂವತ್ಸರ ಆತ್ಮಾ ; ಸಂವತ್ಸರೋ ದ್ವಾದಶಮಾಸಸ್ತ್ರಯೋದಶಮಾಸೋ ವಾ ; ಆತ್ಮಾ ಶರೀರಮ್ ; ಕಾಲಾವಯವಾನಾಂ ಚ ಸಂವತ್ಸರಃ ಶರೀರಮ್ ; ಶರೀರಂ ಚಾತ್ಮಾ, ‘ಮಧ್ಯಂ ಹ್ಯೇಷಾಮಂಗಾನಾಮಾತ್ಮಾ’ (ಐ. ಆ. ೨ । ೩ । ೫) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ಅಶ್ವಸ್ಯ ಮೇಧ್ಯಸ್ಯೇತಿ ಸರ್ವತ್ರಾನುಷಂಗಾರ್ಥಂ ಪುನರ್ವಚನಮ್ । ದ್ಯೌಃ ಪೃಷ್ಠಮ್ , ಊರ್ಧ್ವತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಅಂತರಿಕ್ಷಮುದರಮ್ , ಸುಷಿರತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಪೃಥಿವೀ ಪಾಜಸ್ಯಂ ಪಾದಸ್ಯಮ್ , ಪಾಜಸ್ಯಮಿತಿ ವರ್ಣವ್ಯತ್ಯಯೇನ, ಪಾದಾಸನಸ್ಥಾನಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ದಿಶಶ್ಚತಸ್ರೋಽಪಿ ಪಾರ್ಶ್ವೇ, ಪಾರ್ಶ್ವೇನ ದಿಶಾಂ ಸಂಬಂಧಾತ್ ; ಪಾರ್ಶ್ವಯೋರ್ದಿಶಾಂ ಚ ಸಂಖ್ಯಾವೈಷಮ್ಯಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಸರ್ವಮುಖತ್ವೋಪಪತ್ತೇರಶ್ವಸ್ಯ ಪಾರ್ಶ್ವಾಭ್ಯಾಮೇವ ಸರ್ವದಿಶಾಂ ಸಂಬಂಧಾದದೋಷಃ ; ಅವಾಂತರದಿಶ ಆಗ್ನೇಯ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಪರ್ಶವಃ ಪಾರ್ಶ್ವಾಸ್ಥೀನಿ ; ಋತವೋಽಂಗಾನಿ, ಸಂವತ್ಸರಾವಯವತ್ವಾದಂಗಸಾಧರ್ಮ್ಯಾತ್ ; ಮಾಸಾಶ್ಚಾರ್ಧಮಾಸಾಶ್ಚ ಪರ್ವಾಣಿ ಸಂಧಯಃ, ಸಂಧಿಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಅಹೋರಾತ್ರಾಣಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಃ ; ಬಹುವಚನಾತ್ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯದೈವಪಿತ್ರ್ಯಮಾನುಷಾಣಿ ; ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಃ ಪಾದಾಃ, ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತ್ಯೇತೈರಿತಿ ; ಅಹೋರಾತ್ರೈರ್ಹಿ ಕಾಲಾತ್ಮಾ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ, ಅಶ್ವಶ್ಚ ಪಾದೈಃ ; ನಕ್ಷತ್ರಾಣ್ಯಸ್ಥೀನಿ, ಶುಕ್ಲತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ನಭೋ ನಭಃಸ್ಥಾ ಮೇಘಾಃ, ಅಂತರಿಕ್ಷಸ್ಯೋದರತ್ವೋಕ್ತೇಃ ; ಮಾಂಸಾನಿ, ಉದಕರುಧಿರಸೇಚನಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ । ಊವಧ್ಯಮ್ ಉದರಸ್ಥಮರ್ಧಜೀರ್ಣಮಶನಂ ಸಿಕತಾಃ, ವಿಶ್ಲಿಷ್ಟಾವಯವತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಸಿಂಧವಃ ಸ್ಯಂದನಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ನದ್ಯಃ ಗುದಾ ನಾಡ್ಯಃ, ಬಹುವಚನಾಚ್ಚ ; ಯಕೃಚ್ಚ ಕ್ಲೋಮಾನಶ್ಚ ಹೃದಯಸ್ಯಾಧಸ್ತಾದ್ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರೌ ಮಾಂಸಖಂಡೌ ; ಕ್ಲೋಮಾನ ಇತಿ ನಿತ್ಯಂ ಬಹುವಚನಮೇಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ; ಪರ್ವತಾಃ, ಕಾಠಿನ್ಯಾದುಚ್ಛ್ರಿತತ್ವಾಚ್ಚ ; ಓಷಧಯಶ್ಚ ಕ್ಷುದ್ರಾಃ ಸ್ಥಾವರಾಃ, ವನಸ್ಪತಯೋ ಮಹಾಂತಃ, ಲೋಮಾನಿ ಕೇಶಾಶ್ಚ ಯಥಾಸಂಭವಮ್ ; ಉದ್ಯನ್ನುದ್ಗಚ್ಛನ್ಭವತಿ ಸವಿತಾ ಆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಾತ್ ಅಶ್ವಸ್ಯ ಪೂರ್ವಾರ್ಧಃ ನಾಭೇರೂರ್ಧ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ನಿಮ್ಲೋಚನ್ನಸ್ತಂ ಯನ್ ಆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಾತ್ ಜಘನಾರ್ಧೋಽಪರಾರ್ಧಃ, ಪೂರ್ವಾಪರತ್ವಸಾಧರ್ಮ್ಯಾತ್ ; ಯದ್ವಿಜೃಂಭತೇ ಗಾತ್ರಾಣಿ ವಿನಾಮಯತಿ ವಿಕ್ಷಿಪತಿ, ತದ್ವಿದ್ಯೋತತೇ ವಿದ್ಯೋತನಮ್ , ಮುಖಘನವಿದಾರಣಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಯದ್ವಿಧೂನುತೇ ಗಾತ್ರಾಣಿ ಕಂಪಯತಿ, ತತ್ಸ್ತನಯತಿ, ಗರ್ಜನಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಯನ್ಮೇಹತಿ ಮೂತ್ರಂ ಕರೋತ್ಯಶ್ವಃ, ತದ್ವರ್ಷತಿ ವರ್ಷಣಂ ತತ್ , ಸೇಚನಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ವಾಗೇವ ಶಬ್ದ ಏವ ಅಸ್ಯಾಶ್ವಸ್ಯ ವಾಗಿತಿ, ನಾತ್ರ ಕಲ್ಪನೇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಅಹರ್ವಾ ಅಶ್ವಂ ಪುರಸ್ತಾನ್ಮಹಿಮಾನ್ವಜಾಯತ ತಸ್ಯ ಪೂರ್ವೇ ಸಮುದ್ರೇ ಯೋನೀ ರಾತ್ರಿರೇನಂ ಪಶ್ಚಾನ್ಮಹಿಮಾನ್ವಜಾಯತ ತಸ್ಯಾಪರೇ ಸಮುದ್ರೇ ಯೋನಿರೇತೌ ವಾ ಅಶ್ವಂ ಮಹಿಮಾನಾವಭಿತಃ ಸಂಬಭೂವತುಃ । ಹಯೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನವಹದ್ವಾಜೀ ಗಂಧರ್ವಾನರ್ವಾಸುರಾನಶ್ವೋ ಮನುಷ್ಯಾನ್ಸಮುದ್ರ ಏವಾಸ್ಯ ಬಂಧುಃ ಸಮುದ್ರೋ ಯೋನಿಃ ॥ ೨ ॥

ಅಹರ್ವಾ ಇತಿ, ಸೌವರ್ಣರಾಜತೌ ಮಹಿಮಾಖ್ಯೌ ಗ್ರಹಾವಶ್ವಸ್ಯಾಗ್ರತಃ ಪೃಷ್ಠತಶ್ಚ ಸ್ಥಾಪ್ಯೇತೇ, ತದ್ವಿಷಯಮಿದಂ ದರ್ಶನಮ್ । ಅಹಃ ಸೌವರ್ಣೋ ಗ್ರಹಃ, ದೀಪ್ತಿಸಾಮಾನ್ಯಾದ್ವೈ । ಅಹರಶ್ವಂ ಪುರಸ್ತಾನ್ಮಹಿಮಾನ್ವಜಾಯತೇತಿ ಕಥಮ್ ? ಅಶ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಾತ್ ; ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಹ್ಯಾದಿತ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣೋಽಹ್ನಾ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ಅಶ್ವಂ ಲಕ್ಷಯಿತ್ವಾಜಾಯತ ಸೌವರ್ಣೋ ಮಹಿಮಾ ಗ್ರಹಃ, ವೃಕ್ಷಮನು ವಿದ್ಯೋತತೇ ವಿದ್ಯುದಿತಿ ಯದ್ವತ್ । ತಸ್ಯ ಗ್ರಹಸ್ಯ ಪೂರ್ವೇ ಪೂರ್ವಃ ಸಮುದ್ರೇ ಸಮುದ್ರಃ ಯೋನಿಃ, ವಿಭಕ್ತಿವ್ಯತ್ಯಯೇನ ; ಯೋನಿರಿತ್ಯಾಸಾದನಸ್ಥಾನಮ್ । ತಥಾ ರಾತ್ರೀ ರಾಜತೋ ಗ್ರಹಃ, ವರ್ಣಸಾಮಾನ್ಯಾಜ್ಜಘನ್ಯತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾದ್ವಾ । ಏನಮಶ್ವಂ ಪಶ್ಚಾತ್ಪೃಷ್ಠತೋ ಮಹಿಮಾ ಅನ್ವಜಾಯತ ; ತಸ್ಯಾಪರೇ ಸಮುದ್ರೇ ಯೋನಿಃ । ಮಹಿಮಾ ಮಹತ್ತ್ವಾತ್ । ಅಶ್ವಸ್ಯ ಹಿ ವಿಭೂತಿರೇಷಾ, ಯತ್ಸೌವರ್ಣೋ ರಾಜತಶ್ಚ ಗ್ರಹಾವುಭಯತಃ ಸ್ಥಾಪ್ಯೇತೇ । ತಾವೇತೌ ವೈ ಮಹಿಮಾನೌ ಮಹಿಮಾಖ್ಯೌ ಗ್ರಹೌ, ಅಶ್ವಮಭಿತಃ ಸಂಬಭೂವತುಃ ಉಕ್ತಲಕ್ಷಣಾವೇವ ಸಂಭೂತೌ । ಇತ್ಥಮಸಾವಶ್ವೋ ಮಹತ್ತ್ವಯುಕ್ತ ಇತಿ ಪುನರ್ವಚನಂ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥಮ್ । ತಥಾ ಚ ಹಯೋ ಭೂತ್ವೇತ್ಯಾದಿ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥಮೇವ । ಹಯೋ ಹಿನೋತೇರ್ಗತಿಕರ್ಮಣಃ, ವಿಶಿಷ್ಟಗತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಜಾತಿವಿಶೇಷೋ ವಾ ; ದೇವಾನವಹತ್ ದೇವತ್ವಮಗಮಯತ್ , ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಾತ್ ; ದೇವಾನಾಂ ವಾ ವೋಢಾಭವತ್ ; ನನು ನಿಂದೈವ ವಾಹನತ್ವಮ್ ; ನೈಷ ದೋಷಃ ; ವಾಹನತ್ವಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮಶ್ವಸ್ಯ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾದುಚ್ಛ್ರಾಯಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ದೇವಾದಿಸಂಬಂಧೋಽಶ್ವಸ್ಯ ಇತಿ ಸ್ತುತಿರೇವೈಷಾ । ತಥಾ ವಾಜ್ಯಾದಯೋ ಜಾತಿವಿಶೇಷಾಃ ; ವಾಜೀ ಭೂತ್ವಾ ಗಂಧರ್ವಾನವಹದಿತ್ಯನುಷಂಗಃ ; ತಥಾರ್ವಾ ಭೂತ್ವಾಸುರಾನ್ ; ಅಶ್ವೋ ಭೂತ್ವಾ ಮನುಷ್ಯಾನ್ । ಸಮುದ್ರ ಏವೇತಿ ಪರಮಾತ್ಮಾ, ಬಂಧುರ್ಬಂಧನಮ್ , ಬಧ್ಯತೇಽಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ; ಸಮುದ್ರೋ ಯೋನಿಃ ಕಾರಣಮುತ್ಪತ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ; ಏವಮಸೌ ಶುದ್ಧಯೋನಿಃ ಶುದ್ಧಸ್ಥಿತಿರಿತಿ ಸ್ತೂಯತೇ ; ‘ಅಪ್ಸುಯೋನಿರ್ವಾ ಅಶ್ವಃ’ (ತೈ. ಸಂ. ೨ । ೩ । ೧೨) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಏವ ವಾ ಸಮುದ್ರೋ ಯೋನಿಃ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಪ್ರಥಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥

ದ್ವಿತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

ನೈವೇಹ ಕಿಂಚನಾಗ್ರ ಆಸೀನ್ಮೃತ್ಯುನೈವೇದಮಾವೃತಮಾಸೀದಶನಾಯಯಾಶನಾಯಾ ಹಿ ಮೃತ್ಯುಸ್ತನ್ಮನೋಽಕುರುತಾತ್ಮನ್ವೀ ಸ್ಯಾಮಿತಿ । ಸೋಽರ್ಚನ್ನಚರತ್ತಸ್ಯಾರ್ಚತ ಆಪೋಽಜಾಯಂತಾರ್ಚತೇ ವೈ ಮೇ ಕಮಭೂದಿತಿ ತದೇವಾರ್ಕಸ್ಯಾರ್ಕತ್ವಂ ಕಂ ಹ ವಾ ಅಸ್ಮೈ ಭವತಿ ಯ ಏವಮೇತದರ್ಕಸ್ಯಾರ್ಕತ್ವಂ ವೇದ ॥ ೧ ॥

ಅಥಾಗ್ನೇರಶ್ವಮೇಧೋಪಯೋಗಿಕಸ್ಯೋತ್ಪತ್ತಿರುಚ್ಯತೇ । ತದ್ವಿಷಯದರ್ಶನವಿವಕ್ಷಯೈವೋತ್ಪತ್ತಿಃ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥಾ । ನೈವೇಹ ಕಿಂಚನಾಗ್ರ ಆಸೀತ್ ಇಹ ಸಂಸಾರಮಂಡಲೇ, ಕಿಂಚನ ಕಿಂಚಿದಪಿ ನಾಮರೂಪಪ್ರವಿಭಕ್ತವಿಶೇಷಮ್ , ನೈವಾಸೀತ್ ನ ಬಭೂವ, ಅಗ್ರೇ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ಮನಆದೇಃ ॥
ಕಿಂ ಶೂನ್ಯಮೇವ ಬಭೂವ ? ಶೂನ್ಯಮೇವ ಸ್ಯಾತ್ ; ‘ನೈವೇಹ ಕಿಂಚನ’ ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ, ನ ಕಾರ್ಯಂ ಕಾರಣಂ ವಾಸೀತ್ ; ಉತ್ಪತ್ತೇಶ್ಚ ; ಉತ್ಪದ್ಯತೇ ಹಿ ಘಟಃ ; ಅತಃ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ಘಟಸ್ಯ ನಾಸ್ತಿತ್ವಮ್ । ನನು ಕಾರಣಸ್ಯ ನ ನಾಸ್ತಿತ್ವಮ್ , ಮೃತ್ಪಿಂಡಾದಿದರ್ಶನಾತ್ ; ಯನ್ನೋಪಲಭ್ಯತೇ ತಸ್ಯೈವ ನಾಸ್ತಿತಾ । ಅಸ್ತು ಕಾರ್ಯಸ್ಯ, ನ ತು ಕಾರಣಸ್ಯ, ಉಪಲಭ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ । ನ, ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಸರ್ವಾನುಪಲಂಭಾತ್ । ಅನುಪಲಬ್ಧಿಶ್ಚೇದಭಾವಹೇತುಃ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ನ ಕಾರಣಂ ಕಾರ್ಯಂ ವೋಪಲಭ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಸ್ಯೈವಾಭಾವೋಽಸ್ತು ॥
ನ, ‘ಮೃತ್ಯುನೈವೇದಮಾವೃತಾಮಾಸೀತ್’ ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ಯದಿ ಹಿ ಕಿಂಚಿದಪಿ ನಾಸೀತ್ , ಯೇನಾವ್ರಿಯತೇ ಯಚ್ಚಾವ್ರಿಯತೇ, ತದಾ ನಾವಕ್ಷ್ಯತ್ , ‘ಮೃತ್ಯುನೈವೇದಮಾವೃತಮ್’ ಇತಿ ; ನ ಹಿ ಭವತಿ ಗಗನಕುಸುಮಚ್ಛನ್ನೋ ವಂಧ್ಯಾಪುತ್ರ ಇತಿ ; ಬ್ರವೀತಿ ಚ ‘ಮೃತ್ಯುನೈವೇದಮಾವೃತಮಾಸೀತ್’ ಇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯೇನಾವೃತಂ ಕಾರಣೇನ, ಯಚ್ಚಾವೃತಂ ಕಾರ್ಯಮ್ , ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಸ್ತದುಭಯಮಾಸೀತ್ , ಶ್ರುತೇಃ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾತ್ , ಅನುಮೇಯತ್ವಾಚ್ಚ । ಅನುಮೀಯತೇ ಚ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಕಾರ್ಯಕಾರಣಯೋರಸ್ತಿತ್ವಮ್ । ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಹಿ ಸತೋ ಜಾಯಮಾನಸ್ಯ ಕಾರಣೇ ಸತ್ಯುತ್ಪತ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ , ಅಸತಿ ಚಾದರ್ಶನಾತ್ , ಜಗತೋಽಪಿ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಕಾರಣಾಸ್ತಿತ್ವಮನುಮೀಯತೇ, ಘಟಾದಿಕಾರಣಾಸ್ತಿತ್ವವತ್ । ಘಟಾದಿಕಾರಣಸ್ಯಾಪ್ಯಸತ್ತ್ವಮೇವ, ಅನುಪಮೃದ್ಯ ಮೃತ್ಪಿಂಡಾದಿಕಂ ಘಟಾದ್ಯನುತ್ಪತ್ತೇರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಮೃದಾದೇಃ ಕಾರಣತ್ವಾತ್ । ಮೃತ್ಸುವರ್ಣಾದಿ ಹಿ ತತ್ರ ಕಾರಣಂ ಘಟರುಚಕಾದೇಃ, ನ ಪಿಂಡಾಕಾರವಿಶೇಷಃ, ತದಭಾವೇ ಭಾವಾತ್ । ಅಸತ್ಯಪಿ ಪಿಂಡಾಕಾರವಿಶೇಷೇ ಮೃತ್ಸುವರ್ಣಾದಿಕಾರಣದ್ರವ್ಯಮಾತ್ರಾದೇವ ಘಟರುಚಕಾದಿಕಾರ್ಯೋತ್ಪತ್ತಿರ್ದೃಶ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ಪಿಂಡಾಕಾರವಿಶೇಷೋ ಘಟರುಚಕಾದಿಕಾರಣಮ್ । ಅಸತಿ ತು ಮೃತ್ಸುವರ್ಣಾದಿದ್ರವ್ಯೇ ಘಟರುಚಕಾದಿರ್ನ ಜಾಯತ ಇತಿ ಮೃತ್ಸುವರ್ಣಾದಿದ್ರವ್ಯಮೇವ ಕಾರಣಮ್ , ನ ತು ಪಿಂಡಾಕಾರವಿಶೇಷಃ । ಸರ್ವಂ ಹಿ ಕಾರಣಂ ಕಾರ್ಯಮುತ್ಪಾದಯತ್ , ಪೂರ್ವೋತ್ಪನ್ನಸ್ಯಾತ್ಮಕಾರ್ಯಸ್ಯ ತಿರೋಧಾನಂ ಕುರ್ವತ್ , ಕಾರ್ಯಾಂತರಮುತ್ಪಾದಯತಿ ; ಏಕಸ್ಮಿನ್ಕಾರಣೇ ಯುಗಪದನೇಕಕಾರ್ಯವಿರೋಧಾತ್ । ನ ಚ ಪೂರ್ವಕಾರ್ಯೋಪಮರ್ದೇ ಕಾರಣಸ್ಯ ಸ್ವಾತ್ಮೋಪಮರ್ದೋ ಭವತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಪಿಂಡಾದ್ಯುಪಮರ್ದೇ ಕಾರ್ಯೋತ್ಪತ್ತಿದರ್ಶನಮಹೇತುಃ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಕಾರಣಾಸತ್ತ್ವೇ । ಪಿಂಡಾದಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಮೃದಾದೇರಸತ್ತ್ವಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಪಿಂಡಾದಿಪೂರ್ವಕಾರ್ಯೋಪಮರ್ದೇ ಮೃದಾದಿ ಕಾರಣಂ ನೋಪಮೃದ್ಯತೇ, ಘಟಾದಿಕಾರ್ಯಾಂತರೇಽಪ್ಯನುವರ್ತತೇ, ಇತ್ಯೇತದಯುಕ್ತಮ್ , ಪಿಂಡಘಟಾದಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಮೃದಾದಿಕಾರಣಸ್ಯಾನುಪಲಂಭಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಮೃದಾದಿಕಾರಣಾನಾಂ ಘಟಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತೌ ಪಿಂಡಾದಿನಿವೃತ್ತಾವನುವೃತ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ । ಸಾದೃಶ್ಯಾದನ್ವಯದರ್ಶನಮ್ , ನ ಕಾರಣಾನುವೃತ್ತೇರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಪಿಂಡಾದಿಗತಾನಾಂ ಮೃದಾದ್ಯವಯವಾನಾಮೇವ ಘಟಾದೌ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ವೇಽನುಮಾನಾಭಾಸಾತ್ಸಾದೃಶ್ಯಾದಿಕಲ್ಪನಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಯೋರ್ವಿರುದ್ಧಾವ್ಯಭಿಚಾರಿತಾ, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಪೂರ್ವಕತ್ವಾದನುಮಾನಸ್ಯ ; ಸರ್ವತ್ರೈವಾನಾಶ್ವಾಸಪ್ರಸಂಗಾತ್ — ಯದಿ ಚ ಕ್ಷಣಿಕಂ ಸರ್ವಂ ತದೇವೇದಮಿತಿ ಗಮ್ಯಮಾನಮ್ , ತದ್ಬುದ್ಧೇರಪ್ಯನ್ಯತದ್ಬುದ್ಧ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವೇ ತಸ್ಯಾ ಅಪ್ಯನ್ಯತದ್ಬುದ್ಧ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಮಿತ್ಯನವಸ್ಥಾಯಾಮ್ , ತತ್ಸದೃಶಮಿದಮಿತ್ಯಸ್ಯಾ ಅಪಿ ಬುದ್ಧೇರ್ಮೃಷಾತ್ವಾತ್ , ಸರ್ವತ್ರಾನಾಶ್ವಾಸತೈವ । ತದಿದಂಬುದ್ಧ್ಯೋರಪಿ ಕರ್ತ್ರಭಾವೇ ಸಂಬಂಧಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಸಾದೃಶ್ಯಾತ್ತತ್ಸಂಬಂಧ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ತದಿದಂಬುದ್ಧ್ಯೋರಿತರೇತರವಿಷಯತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಅಸತಿ ಚೇತರೇತರವಿಷಯತ್ವೇ ಸಾದೃಶ್ಯಗ್ರಹಣಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಅಸತ್ಯೇವ ಸಾದೃಶ್ಯೇ ತದ್ಬುದ್ಧಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ತದಿದಂಬುದ್ಧ್ಯೋರಪಿ ಸಾದೃಶ್ಯಬುದ್ಧಿವದಸದ್ವಿಷಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ಅಸದ್ವಿಷಯತ್ವಮೇವ ಸರ್ವಬುದ್ಧೀನಾಮಸ್ತ್ವಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಬುದ್ಧಿಬುದ್ಧೇರಪ್ಯಸದ್ವಿಷಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ತದಪ್ಯಸ್ತ್ವಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಸರ್ವಬುದ್ಧೀನಾಂ ಮೃಷಾತ್ವೇಽಸತ್ಯಬುದ್ಧ್ಯನುಪಪತ್ತೇಃ । ತಸ್ಮಾದಸದೇತತ್ — ಸಾದೃಶ್ಯಾತ್ತದ್ಬುದ್ಧಿರಿತಿ । ಅತಃ ಸಿದ್ಧಃ ಪ್ರಾಕ್ಕಾರ್ಯೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಕಾರಣಸದ್ಭಾವಃ ॥
ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಚ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಲಿಂಗತ್ವಾತ್ । ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಚ ಸದ್ಭಾವಃ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಸಿದ್ಧಃ ; ಕಥಮಭಿವ್ಯಕ್ತಿಲಿಂಗತ್ವಾತ್ — ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿರ್ಲಿಂಗಮಸ್ಯೇತಿ ? ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಃ ಸಾಕ್ಷಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಾಲಂಬನತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ಯದ್ಧಿ ಲೋಕೇ ಪ್ರಾವೃತಂ ತಮಆದಿನಾ ಘಟಾದಿ ವಸ್ತು, ತದಾಲೋಕಾದಿನಾ ಪ್ರಾವರಣತಿರಸ್ಕಾರೇಣ ವಿಜ್ಞಾನವಿಷಯತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವತ್ , ಪ್ರಾಕ್ಸದ್ಭಾವಂ ನ ವ್ಯಭಿಚರತಿ ; ತಥೇದಮಪಿ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರಿತ್ಯವಗಚ್ಛಾಮಃ । ನ ಹ್ಯವಿದ್ಯಮಾನೋ ಘಟಃ ಉದಿತೇಽಪ್ಯಾದಿತ್ಯೇ ಉಪಲಭ್ಯತೇ । ನ ; ತೇ ಅವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಾಭಾವಾದುಪಲಭ್ಯೇತೈವೇತಿ ಚೇತ್ — ನ ಹಿ ತವ ಘಟಾದಿ ಕಾರ್ಯಂ ಕದಾಚಿದಪ್ಯವಿದ್ಯಮಾನಮಿತ್ಯುದಿತೇ ಆದಿತ್ಯೇ ಉಪಲಭ್ಯೇತೈವ, ಮೃತ್ಪಿಂಡೇಸನ್ನಿಹಿತೇ ತಮಆದ್ಯಾವರಣೇ ಚಾಸತಿ ವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ದ್ವಿವಿಧತ್ವಾದಾವರಣಸ್ಯ । ಘಟಾದಿಕಾರ್ಯಸ್ಯ ದ್ವಿವಿಧಂ ಹ್ಯಾವರಣಮ್ — ಮೃದಾದೇರಭಿವ್ಯಕ್ತಸ್ಯ ತಮಃಕುಡ್ಯಾದಿ, ಪ್ರಾಙ್ಮೃದೋಽಭಿವ್ಯಕ್ತೇರ್ಮೃದಾದ್ಯವಯವಾನಾಂ ಪಿಂಡಾದಿಕಾರ್ಯಾಂತರರೂಪೇಣ ಸಂಸ್ಥಾನಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ವಿದ್ಯಮಾನಸ್ಯೈವ ಘಟಾದಿಕಾರ್ಯಸ್ಯಾವೃತತ್ವಾದನುಪಲಬ್ಧಿಃ । ನಷ್ಟೋತ್ಪನ್ನಭಾವಾಭಾವಶಬ್ದಪ್ರತ್ಯಯಭೇದಸ್ತು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿತಿರೋಭಾವಯೋರ್ದ್ವಿವಿಧತ್ವಾಪೇಕ್ಷಃ । ಪಿಂಡಕಪಾಲಾದೇರಾವರಣವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ — ತಮಃಕುಡ್ಯಾದಿ ಹಿ ಘಟಾದ್ಯಾವರಣಂ ಘಟಾದಿಭಿನ್ನದೇಶಂ ದೃಷ್ಟಮ್ ; ನ ತಥಾ ಘಟಾದಿಭಿನ್ನದೇಶೇ ದೃಷ್ಟೇ ಪಿಂಡಕಪಾಲೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ಪಿಂಡಕಪಾಲಸಂಸ್ಥಾನಯೋರ್ವಿದ್ಯಮಾನಸ್ಯೈವ ಘಟಸ್ಯಾವೃತತ್ವಾದನುಪಲಬ್ಧಿರಿತ್ಯಯುಕ್ತಮ್ , ಆವರಣಧರ್ಮವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಕ್ಷೀರೋದಕಾದೇಃ ಕ್ಷೀರಾದ್ಯಾವರಣೇನೈಕದೇಶತ್ವದರ್ಶನಾತ್ । ಘಟಾದಿಕಾರ್ಯೇ ಕಪಾಲಚೂರ್ಣಾದ್ಯವಯವಾನಾಮಂತರ್ಭಾವಾದನಾವರಣತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ವಿಭಕ್ತಾನಾಂಕಾರ್ಯಾಂತರತ್ವಾದಾವರಣತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ಆವರಣಾಭಾವೇ ಏವ ಯತ್ನಃ ಕರ್ತವ್ಯ ಇತಿ ಚೇತ್ — ಪಿಂಡಕಪಾಲಾವಸ್ಥಯೋರ್ವಿದ್ಯಮಾನಮೇವ ಘಟಾದಿ ಕಾರ್ಯಮಾವೃತತ್ವಾನ್ನೋಪಲಭ್ಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ಘಟಾದಿಕಾರ್ಯಾರ್ಥಿನಾ ತದಾವರಣವಿನಾಶೇ ಏವ ಯತ್ನಃ ಕರ್ತವ್ಯಃ, ನ ಘಟಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತೌ ; ನ ಚೈತದಸ್ತಿ ; ತಸ್ಮಾದಯುಕ್ತಂ ವಿದ್ಯಮಾನಸ್ಯೈವಾವೃತತ್ವಾದನುಪಲಬ್ಧಿಃ, ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನಿಯಮಾತ್ । ನ ಹಿ ವಿನಾಶಮಾತ್ರಪ್ರಯತ್ನಾದೇವ ಘಟಾದ್ಯಭಿವ್ಯಕ್ತಿರ್ನಿಯತಾ ; ತಮಆದ್ಯಾವೃತೇ ಘಟಾದೌ ಪ್ರದೀಪಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತೌ ಪ್ರಯತ್ನದರ್ಶನಾತ್ । ಸೋಽಪಿ ತಮೋನಾಶಾಯೈವೇತಿ ಚೇತ್ — ದೀಪಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತಾವಪಿ ಯಃ ಪ್ರಯತ್ನಃ ಸೋಽಪಿ ತಮಸ್ತಿರಸ್ಕರಣಾಯ ; ತಸ್ಮಿನ್ನಷ್ಟೇ ಘಟಃ ಸ್ವಯಮೇವೋಪಲಭ್ಯತೇ ; ನ ಹಿ ಘಟೇ ಕಿಂಚಿದಾಧೀಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಪ್ರಕಾಶವತೋ ಘಟಸ್ಯೋಪಲಭ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ । ಯಥಾ ಪ್ರಕಾಶವಿಶಿಷ್ಟೋ ಘಟ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ಪ್ರದೀಪಕರಣೇ, ನ ತಥಾ ಪ್ರಾಕ್ಪ್ರದೀಪಕರಣಾತ್ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ತಮಸ್ತಿರಸ್ಕರಣಾಯೈವ ಪ್ರದೀಪಕರಣಮ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಪ್ರಕಾಶವತ್ತ್ವಾಯ ; ಪ್ರಕಾಶವತ್ತ್ವೇನೈವೋಪಲಭ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ । ಕ್ವಚಿದಾವರಣವಿನಾಶೇಽಪಿ ಯತ್ನಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಯಥಾ ಕುಡ್ಯಾದಿವಿನಾಶೇ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ನಿಯಮೋಽಸ್ತಿ — ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ್ಯರ್ಥಿನಾವರಣವಿನಾಶೇ ಏವ ಯತ್ನಃ ಕಾರ್ಯ ಇತಿ । ನಿಯಮಾರ್ಥವತ್ತ್ವಾಚ್ಚ । ಕಾರಣೇ ವರ್ತಮಾನಂ ಕಾರ್ಯಂ ಕಾರ್ಯಾಂತರಾಣಾಮಾವರಣಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ । ತತ್ರ ಯದಿ ಪೂರ್ವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಪಿಂಡಸ್ಯ ವ್ಯವಹಿತಸ್ಯ ವಾ ಕಪಾಲಸ್ಯ ವಿನಾಶೇ ಏವ ಯತ್ನಃ ಕ್ರಿಯೇತ, ತದಾ ವಿದಲಚೂರ್ಣಾದ್ಯಪಿ ಕಾರ್ಯಂ ಜಾಯೇತ । ತೇನಾಪ್ಯಾವೃತೋ ಘಟೋ ನೋಪಲಭ್ಯತ ಇತಿ ಪುನಃ ಪ್ರಯತ್ನಾಂತರಾಪೇಕ್ಷೈವ । ತಸ್ಮಾದ್ಘಟಾದ್ಯಭಿವ್ಯಕ್ತ್ಯರ್ಥಿನೋ ನಿಯತ ಏವ ಕಾರಕವ್ಯಾಪಾರೋಽರ್ಥವಾನ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರಪಿ ಸದೇವ ಕಾರ್ಯಮ್ । ಅತೀತಾನಾಗತಪ್ರತ್ಯಯಭೇದಾಚ್ಚ । ಅತೀತೋ ಘಟೋಽನಾಗತೋ ಘಟ ಇತ್ಯೇತಯೋಶ್ಚ ಪ್ರತ್ಯಯಯೋರ್ವರ್ತಮಾನಘಟಪ್ರತ್ಯಯವನ್ನ ನಿರ್ವಿಷಯತ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್ । ಅನಾಗತಾರ್ಥಿಪ್ರವೃತ್ತೇಶ್ಚ । ನ ಹ್ಯಸತ್ಯರ್ಥಿತಯಾ ಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ಲೋಕೇ ದೃಷ್ಟಾ । ಯೋಗಿನಾಂ ಚಾತೀತಾನಾಗತಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಸತ್ಯತ್ವಾತ್ । ಅಸಂಶ್ಚೇದ್ಭವಿಷ್ಯದ್ಘಟಃ, ಐಶ್ವರಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ಘಟವಿಷಯಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಜ್ಞಾನಂ ಮಿಥ್ಯಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮುಪಚರ್ಯತೇ ; ಘಟಸದ್ಭಾವೇ ಹ್ಯನುಮಾನಮವೋಚಾಮ । ವಿಪ್ರತಿಷೇಧಾಚ್ಚ । ಯದಿ ಘಟೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ, ಕುಲಾಲಾದಿಷು ವ್ಯಾಪ್ರಿಯಮಾಣೇಷು ಘಟಾರ್ಥಮ್ , ಪ್ರಮಾಣೇನ ನಿಶ್ಚಿತಮ್ , ಯೇನ ಚ ಕಾಲೇನ ಘಟಸ್ಯ ಸಂಬಂಧೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕಾಲೇ ಘಟೋಽಸನ್ನಿತಿ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮಭಿಧೀಯತೇ ; ಭವಿಷ್ಯನ್ಘಟೋಽಸನ್ನಿತಿ, ನ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅಯಂ ಘಟೋ ನ ವರ್ತತ ಇತಿ ಯದ್ವತ್ । ಅಥ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ಘಟೋಽಸನ್ನಿತ್ಯುಚ್ಯೇತ — ಘಟಾರ್ಥಂ ಪ್ರವೃತ್ತೇಷು ಕುಲಾಲಾದಿಷು ತತ್ರ ಯಥಾ ವ್ಯಾಪಾರರೂಪೇಣ ವರ್ತಮಾನಾಸ್ತಾವತ್ಕುಲಾಲಾದಯಃ, ತಥಾ ಘಟೋ ನ ವರ್ತತ ಇತ್ಯಸಚ್ಛಬ್ದಸ್ಯಾರ್ಥಶ್ಚೇತ್ , ನ ವಿರುಧ್ಯತೇ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಸ್ವೇನ ಹಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ರೂಪೇಣ ಘಟೋ ವರ್ತತೇ ; ನ ಹಿ ಪಿಂಡಸ್ಯ ವರ್ತಮಾನತಾ, ಕಪಾಲಸ್ಯ ವಾ, ಘಟಸ್ಯ ಭವತಿ ; ನ ಚ ತಯೋಃ, ಭವಿಷ್ಯತ್ತಾ ಘಟಸ್ಯ ; ತಸ್ಮಾತ್ಕುಲಾಲಾದಿವ್ಯಾಪಾರವರ್ತಮಾನತಾಯಾಂ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ಘಟೋಽಸನ್ನಿತಿ ನ ವಿರುಧ್ಯತೇ । ಯದಿ ಘಟಸ್ಯ ಯತ್ಸ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯತ್ತಾಕಾರ್ಯರೂಪಂ ತತ್ ಪ್ರತಿಷಿಧ್ಯೇತ, ತತ್ಪ್ರತಿಷೇಧೇ ವಿರೋಧಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ತು ತದ್ಭವಾನ್ಪ್ರತಿಷೇಧತಿ ; ನ ಚ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕ್ರಿಯಾವತಾಮೇಕೈವ ವರ್ತಮಾನತಾ ಭವಿಷ್ಯತ್ತ್ವಂ ವಾ । ಅಪಿ ಚ, ಚತುರ್ವಿಧಾನಾಮಭಾವಾನಾಮ್ , ಘಟಸ್ಯೇತರೇತರಾಭಾವೋ ಘಟಾದನ್ಯೋ ಷ್ಟಃ — ಯಥಾ ಘಟಾಭಾವಃ ಪಟಾದಿರೇವ, ನ ಘಟಸ್ವರೂಪಮೇವ । ನ ಚ ಘಟಾಭಾವಃ ಸನ್ಪಟಃ ಅಭಾವಾತ್ಮಕಃ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಭಾವರೂಪ ಏವ । ಏವಂ ಘಟಸ್ಯ ಪ್ರಾಕ್ಪ್ರಧ್ವಂಸಾತ್ಯಂತಾಭಾವಾನಾಮಪಿ ಘಟಾದನ್ಯತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಘಟೇನ ವ್ಯಪದಿಶ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ , ಘಟಸ್ಯೇತರೇತರಾಭಾವವತ್ ; ತಥೈವ ಭಾವಾತ್ಮಕತಾಭಾವಾನಾಮ್ । ಏವಂ ಚ ಸತಿ, ಘಟಸ್ಯ ಪ್ರಾಗಭಾವ ಇತಿ ನ ಘಟಸ್ವರೂಪಮೇವ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರ್ನಾಸ್ತಿ । ಅಥ ಘಟಸ್ಯ ಪ್ರಾಗಭಾವ ಇತಿ ಘಟಸ್ಯ ಯತ್ಸ್ವರೂಪಂ ತದೇವೋಚ್ಯೇತ, ಘಟಸ್ಯೇತಿ ವ್ಯಪದೇಶಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಅಥ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ ವ್ಯಪದಿಶ್ಯೇತ, ಶಿಲಾಪುತ್ರಕಸ್ಯ ಶರೀರಮಿತಿ ಯದ್ವತ್ ; ತಥಾಪಿ ಘಟಸ್ಯ ಪ್ರಾಗಭಾವ ಇತಿ ಕಲ್ಪಿತಸ್ಯೈವಾಭಾವಸ್ಯ ಘಟೇನ ವ್ಯಪದೇಶಃ, ನ ಘಟಸ್ವರೂಪಸ್ಯೈವ । ಅಥಾರ್ಥಾಂತರಂ ಘಟಾದ್ಘಟಸ್ಯಾಭಾವ ಇತಿ, ಉಕ್ತೋತ್ತರಮೇತತ್ । ಕಿಂಚಾನ್ಯತ್ ; ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ ಶಶವಿಷಾಣವದಭಾವಭೂತಸ್ಯ ಘಟಸ್ಯ ಸ್ವಕಾರಣಸತ್ತಾಸಂಬಂಧಾನುಪಪತ್ತಿಃ, ದ್ವಿನಿಷ್ಠತ್ವಾತ್ಸಂಬಂಧಸ್ಯ । ಅಯುತಸಿದ್ಧಾನಾಮದೋಷ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಭಾವಾಭಾವಯೋರಯುತಸಿದ್ಧತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಭಾವಭೂತಯೋರ್ಹಿ ಯುತಸಿದ್ಧತಾ ಅಯುತಸಿದ್ಧತಾ ವಾ ಸ್ಯಾತ್ , ನ ತು ಭಾವಾಭಾವಯೋರಭಾವಯೋರ್ವಾ । ತಸ್ಮಾತ್ಸದೇವ ಕಾರ್ಯಂ ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ॥
ಕಿಂಲಕ್ಷಣೇನ ಮೃತ್ಯುನಾವೃತಮಿತ್ಯತ ಆಹ — ಅಶನಾಯಯಾ, ಅಶಿತುಮಿಚ್ಛಾ ಅಶನಾಯಾ, ಸೈವ ಮೃತ್ಯೋರ್ಲಕ್ಷಣಮ್ , ತಯಾ ಲಕ್ಷಿತೇನ ಮೃತ್ಯುನಾ ಅಶನಾಯಯಾ । ಕಥಮಶನಾಯಾ ಮೃತ್ಯುರಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಅಶನಾಯಾ ಹಿ ಮೃತ್ಯುಃ । ಹಿ - ಶಬ್ದೇನ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಹೇತುಮವದ್ಯೋತಯತಿ । ಯೋ ಹ್ಯಶಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ಸೋಽಶನಾಯಾನಂತರಮೇವ ಹಂತಿ ಜಂತೂನ್ । ತೇನಾಸಾವಶನಾಯಯಾ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯುರಿತಿ, ಅಶನಾಯಾ ಹೀತ್ಯಾಹ । ಬುದ್ಧ್ಯಾತ್ಮನೋಽಶನಾಯಾ ಧರ್ಮ ಇತಿ ಸ ಏಷ ಬುದ್ಧ್ಯವಸ್ಥೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭೋ ಮೃತ್ಯುರಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ತೇನ ಮೃತ್ಯುನೇದಂ ಕಾರ್ಯಮಾವೃತಮಾಸೀತ್ , ಯಥಾ ಪಿಂಡಾವಸ್ಥಯಾ ಮೃದಾ ಘಟಾದಯ ಆವೃತಾಃ ಸ್ಯುರಿತಿ ತದ್ವತ್ । ತನ್ಮನೋಽಕುರುತ, ತದಿತಿ ಮನಸೋ ನಿರ್ದೇಶಃ ; ಸ ಪ್ರಕೃತೋ ಮೃತ್ಯುಃ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಕಾರ್ಯಸಿಸೃಕ್ಷಯಾ ತತ್ ಕಾರ್ಯಾಲೋಚನಕ್ಷಮಮ್ , ಮನಃಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ಸಂಕಲ್ಪಾದಿಲಕ್ಷಣಮಂತಃಕರಣಮ್ , ಅಕುರುತ ಕೃತವಾನ್ । ಕೇನಾಭಿಪ್ರಾಯೇಣ ಮನೋಽಕರೋದಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಆತ್ಮನ್ವೀ ಆತ್ಮವಾನ್ ಸ್ಯಾಂ ಭವೇಯಮ್ ; ಅಹಮನೇನಾತ್ಮನಾ ಮನಸಾ ಮನಸ್ವೀ ಸ್ಯಾಮಿತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಸಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ, ಅಭಿವ್ಯಕ್ತೇನ ಮನಸಾ ಸಮನಸ್ಕಃ ಸನ್ , ಅರ್ಚನ್ ಅರ್ಚಯನ್ಪೂಜಯನ್ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಕೃತಾರ್ಥೋಽಸ್ಮೀತಿ, ಅಚರತ್ ಚರಣಮಕರೋತ್ । ತಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಅರ್ಚತಃ ಪೂಜಯತಃ ಆಪಃ ರಸಾತ್ಮಿಕಾಃ ಪೂಜಾಂಗಭೂತಾಃ ಅಜಾಯಂತ ಉತ್ಪನ್ನಾಃ । ಅತ್ರಾಕಾಶಪ್ರಭೃತೀನಾಂ ತ್ರಯಾಣಾಮುತ್ಪತ್ತ್ಯನಂತರಮಿತಿ ವಕ್ತವ್ಯಮ್ , ಶ್ರುತ್ಯಂತರಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ , ವಿಕಲ್ಪಾಸಂಭವಾಚ್ಚ ಸೃಷ್ಟಿಕ್ರಮಸ್ಯ । ಅರ್ಚತೇ ಪೂಜಾಂ ಕುರ್ವತೇ ವೈ ಮೇ ಮಹ್ಯಂ ಕಮ್ ಉದಕಮ್ ಅಭೂತ್ ಇತಿ ಏವಮಮನ್ಯತ ಯಸ್ಮಾನ್ಮೃತ್ಯುಃ, ತದೇವ ತಸ್ಮಾದೇವ ಹೇತೋಃ ಅರ್ಕಸ್ಯ ಅಗ್ನೇರಶ್ವಮೇಧಕ್ರತ್ವೌಪಯೋಗಿಕಸ್ಯ ಅರ್ಕತ್ವಮ್ ; ಅರ್ಕತ್ವೇ ಹೇತುರಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಗ್ನೇರರ್ಕನಾಮನಿರ್ವಚನಮೇತತ್ — ಅರ್ಚನಾತ್ಸುಖಹೇತುಪೂಜಾಕರಣಾದಪ್ಸಂಬಂಧಾಚ್ಚಾಗ್ನೇರೇತದ್ಗೌಣಂ ನಾಮಾರ್ಕ ಇತಿ । ಯಃ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ಅರ್ಕಸ್ಯಾರ್ಕತ್ವಂ ವೇದ ಜಾನಾತಿ, ಕಮ್ ಉದಕಂ ಸುಖಂ ವಾ, ನಾಮಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ , ಹ ವೈ ಇತ್ಯವಧಾರಣಾರ್ಥೌ, ಭವತ್ಯೇವೇತಿ, ಅಸ್ಮೈ ಏವಂವಿದೇ ಏವಂವಿದರ್ಥಂ ಭವತಿ ॥

ಆಪೋ ವಾ ಅರ್ಕಸ್ತದ್ಯದಪಾಂ ಶರ ಆಸೀತ್ತತ್ಸಮಹನ್ಯತ । ಸಾ ಪೃಥಿವ್ಯಭವತ್ತಸ್ಯಾಮಶ್ರಾಮ್ಯತ್ತಸ್ಯ ಶ್ರಾಂತಸ್ಯ ತಪ್ತಸ್ಯ ತೇಜೋರಸೋ ನಿರವರ್ತತಾಗ್ನಿಃ ॥ ೨ ॥

ಆಪೋ ವಾ ಅರ್ಕಃ । ಕಃ ಪುನರಸಾವರ್ಕ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಆಪೋ ವೈ ಯಾ ಅರ್ಚನಾಂಗಭೂತಾಸ್ತಾ ಏವ ಅರ್ಕಃ, ಅಗ್ನೇರರ್ಕಸ್ಯ ಹೇತುತ್ವಾತ್ , ಅಪ್ಸು ಚಾಗ್ನಿಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಇತಿ ; ನ ಪುನಃ ಸಾಕ್ಷಾದೇವಾರ್ಕಸ್ತಾಃ, ತಾಸಾಮಪ್ರಕರಣಾತ್ ; ಅಗ್ನೇಶ್ಚ ಪ್ರಕರಣಮ್ ; ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ — ‘ಅಯಮಗ್ನಿರರ್ಕಃ’ ಇತಿ । ತತ್ ತತ್ರ, ಯದಪಾಂ ಶರ ಇವ ಶರೋ ದಧ್ನ ಇವ ಮಂಡಭೂತಮಾಸೀತ್ , ತತ್ಸಮಹನ್ಯತ ಸಂಘಾತಮಾಪದ್ಯತ ತೇಜಸಾ ಬಾಹ್ಯಾಂತಃಪಚ್ಯಮಾನಮ್ ; ಲಿಂಗವ್ಯತ್ಯಯೇನ ವಾ, ಯೋಽಪಾಂ ಶರಃ ಸ ಸಮಹನ್ಯತೇತಿ । ಸಾ ಪೃಥಿವ್ಯಭವತ್ , ಸ ಸಂಘಾತೋ ಯೇಯಂ ಪೃಥಿವೀ ಸಾಭವತ್ ; ತಾಭ್ಯೋಽದ್ಭ್ಯೋಽಂಡಮಭಿನಿರ್ವೃತ್ತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಸ್ಯಾಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಮುತ್ಪಾದಿತಾಯಾಮ್ , ಸ ಮೃತ್ಯುಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಅಶ್ರಾಮ್ಯತ್ ಶ್ರಮಯುಕ್ತೋ ಬಭೂವ ; ಸರ್ವೋ ಹಿ ಲೋಕಃ ಕಾರ್ಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಶ್ರಾಮ್ಯತಿ ; ಪ್ರಜಾಪತೇಶ್ಚ ತನ್ಮಹತ್ಕಾರ್ಯಮ್ , ಯತ್ಪೃಥಿವೀಸರ್ಗಃ ; ಕಿಂ ತಸ್ಯ ಶ್ರಾಂತಸ್ಯೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಸ್ಯ ಶ್ರಾಂತಸ್ಯ ತಪ್ತಸ್ಯ ಸ್ವಿನ್ನಸ್ಯ, ತೇಜೋರಸಃ ತೇಜ ಏವ ರಸಸ್ತೇಜೋರಸಃ, ರಸಃ ಸಾರಃ, ನಿರವರ್ತತ ಪ್ರಜಾಪತಿಶರೀರಾನ್ನಿಷ್ಕ್ರಾಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕೋಽಸೌ ನಿಷ್ಕ್ರಾಂತಃ ? ಅಗ್ನಿಃ ಸೋಽಂಡಸ್ಯಾಂತರ್ವಿರಾಟ್ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಪ್ರಥಮಜಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತವಾಂಜಾತಃ ; ‘ಸ ವೈ ಶರೀರೀ ಪ್ರಥಮಃ’ ಇತಿ ಸ್ಮರಣಾತ್ ॥

ಸ ತ್ರೇಧಾತ್ಮಾನಂ ವ್ಯಕುರುತಾದಿತ್ಯಂ ತೃತೀಯಂ ವಾಯುಂ ತೃತೀಯಂ ಸ ಏಷ ಪ್ರಾಣಸ್ತ್ರೇಧಾ ವಿಹಿತಃ । ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀ ದಿಕ್ಶಿರೋಽಸೌ ಚಾಸೌ ಚೇರ್ಮೌ । ಅಥಾಸ್ಯ ಪ್ರತೀಚೀ ದಿಕ್ಪುಚ್ಛಮಸೌ ಚಾಸೌ ಚ ಸಕ್ಥ್ಯೌ ದಕ್ಷಿಣಾ ಚೋದೀಚೀ ಚ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ದ್ಯೌಃ ಪೃಷ್ಠಮಂತರಿಕ್ಷಮುದರಮಿಯಮುರಃ ಸ ಏಷೋಽಪ್ಸು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೋ ಯತ್ರ ಕ್ವಚೈತಿ ತದೇವ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತ್ಯೇವಂ ವಿದ್ವಾನ್ ॥ ೩ ॥

ಸ ಚ ಜಾತಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ತ್ರೇಧಾ ತ್ರಿಪ್ರಕಾರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಯಮೇವ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಂ ವ್ಯಕುರುತ ವ್ಯಭಜದಿತ್ಯೇತತ್ ; ಕಥಂ ತ್ರೇಧೇತ್ಯಾಹ — ಆದಿತ್ಯಂ ತೃತೀಯಮ್ ಅಗ್ನಿವಾಯ್ವಪೇಕ್ಷಯಾ ತ್ರಯಾಣಾಂ ಪೂರಣಮ್ , ಅಕುರುತೇತ್ಯನುವರ್ತತೇ ; ತಥಾಗ್ನ್ಯಾದಿತ್ಯಾಪೇಕ್ಷಯಾ ವಾಯುಂ ತೃತೀಯಮ್ ; ತಥಾ ವಾಯ್ವಾದಿತ್ಯಾಪೇಕ್ಷಯಾಗ್ನಿಂ ತೃತೀಯಮಿತಿ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ ; ಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ತ್ರಯಾಣಾಂ ಸಂಖ್ಯಾಪೂರಣತ್ವೇ । ಸ ಏಷ ಪ್ರಾಣಃ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಮಾತ್ಮಾಪ್ಯಗ್ನಿವಾಯ್ವಾದಿತ್ಯರೂಪೇಣ ವಿಶೇಷತಃ ಸ್ವೇನೈವ ಮೃತ್ಯ್ವಾತ್ಮನಾ ತ್ರೇಧಾ ವಿಹಿತಃ ವಿಭಕ್ತಃ, ನ ವಿರಾಟ್ಸ್ವರೂಪೋಪಮರ್ದನೇನ । ತಸ್ಯಾಸ್ಯ ಪ್ರಥಮಜಸ್ಯಾಗ್ನೇರಶ್ವಮೇಧೌಪಯೋಗಿಕಸ್ಯಾರ್ಕಸ್ಯ ವಿರಾಜಶ್ಚಿತ್ಯಾತ್ಮಕಸ್ಯಾಶ್ವಸ್ಯೇವ ದರ್ಶನಮುಚ್ಯತೇ ; ಸರ್ವಾ ಹಿ ಪೂರ್ವೋಕ್ತೋತ್ಪತ್ತಿರಸ್ಯ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥೇತ್ಯವೋಚಾಮ — ಇತ್ಥಮಸೌ ಶುದ್ಧಜನ್ಮೇತಿ । ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀ ದಿಕ್ ಶಿರಃ, ವಿಶಿಷ್ಟತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಅಸೌ ಚಾಸೌ ಚ ಐಶಾನ್ಯಾಗ್ನೇಯ್ಯೌ ಈರ್ಮೌ ಬಾಹೂ, ಈರಯತೇರ್ಗತಿಕರ್ಮಣಃ । ಅಥ ಅಸ್ಯ ಅಗ್ನೇಃ, ಪ್ರತೀಚೀ ದಿಕ್ ಪುಚ್ಛಂ ಜಘನ್ಯೋ ಭಾಗಃ, ಪ್ರಾಙ್ಮುಖಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಗ್ದಿಕ್ಸಂಬಂಧಾತ್ ; ಅಸೌ ಚಾಸೌ ಚ ವಾಯವ್ಯನೈರ್‌ಋತ್ಯೌ ಸಕ್ಥ್ಯೌ ಸಕ್ಥಿನೀ, ಪೃಷ್ಠಕೋಣತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ದಕ್ಷಿಣಾ ಚೋದೀಚೀ ಚ ಪಾರ್ಶ್ವೇ, ಉಭಯದಿಕ್ಸಂಬಂಧಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ದ್ಯೌಃ ಪೃಷ್ಠಮಂತರಿಕ್ಷಮುದರಮಿತಿ ಪೂರ್ವವತ್ ; ಇಯಮುರಃ, ಅಧೋಭಾಗಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಸ ಏಷೋಽಗ್ನಿಃ ಪ್ರಜಾಪತಿರೂಪೋ ಲೋಕಾದ್ಯಾತ್ಮಕೋಽಗ್ನಿಃ ಅಪ್ಸು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಃ, ‘ಏವಮಿಮೇ ಲೋಕಾ ಅಪ್ಸ್ವಂತಃ’ ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ಯತ್ರ ಕ್ವಚ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಏತಿ ಗಚ್ಛತಿ, ತದೇವ ತತ್ರೈವ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠಿತಿ ಸ್ಥಿತಿಂ ಲಭತೇ ; ಕೋಽಸೌ ? ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಮಪ್ಸು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತತ್ವಮಗ್ನೇಃ ವಿದ್ವಾನ್ ವಿಜಾನನ್ ; ಗುಣಫಲಮೇತತ್ ॥

ಸೋಽಕಾಮಯತ ದ್ವಿತೀಯೋ ಮ ಆತ್ಮಾ ಜಾಯೇತೇತಿ ಸ ಮನಸಾ ವಾಚಂ ಮಿಥುನಂ ಸಮಭವದಶನಾಯಾಮೃತ್ಯುಸ್ತದ್ಯದ್ರೇತ ಆಸೀತ್ಸ ಸಂವತ್ಸರೋಽಭವತ್ । ನ ಹ ಪುರಾ ತತಃ ಸಂವತ್ಸರ ಆಸ ತಮೇತಾವಂತಂ ಕಾಲಮಬಿಭಃ । ಯಾವಾನ್ಸಂವತ್ಸರಸ್ತಮೇತಾವತಃ ಕಾಲಸ್ಯ ಪರಸ್ತಾದಸೃಜತ । ತಂ ಜಾತಮಭಿವ್ಯಾದದಾತ್ಸ ಭಾಣಕರೋತ್ಸೈವ ವಾಗಭವತ್ ॥ ೪ ॥

ಸೋಽಕಾಮಯತ — ಯೋಽಸೌ ಮೃತ್ಯುಃ ಸೋಽಬಾದಿಕ್ರಮೇಣಾತ್ಮನಾತ್ಮಾನಮಂಡಸ್ಯಾಂತಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತವಂತಂ ವಿರಾಜಮಗ್ನಿಮಸೃಜತ, ತ್ರೇಧಾ ಚಾತ್ಮಾನಮಕುರುತೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಸ ಕಿಂವ್ಯಾಪಾರಃ ಸನ್ನಸೃಜತೇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಸಃ ಮೃತ್ಯುಃ ಅಕಾಮಯತ ಕಾಮಿತವಾನ್ ; ಕಿಮ್ ? ದ್ವಿತೀಯಃ ಮೇ ಮಮ ಆತ್ಮಾ ಶರೀರಮ್ , ಯೇನಾಹಂ ಶರೀರೀ ಸ್ಯಾಮ್ , ಸ ಜಾಯೇತ ಉತ್ಪದ್ಯೇತ, ಇತಿ ಏವಮೇತದಕಾಮಯತ ; ಸಃ ಏವಂ ಕಾಮಯಿತ್ವಾ, ಮನಸಾ ಪೂರ್ವೋತ್ಪನ್ನೇನ, ವಾಚಂ ತ್ರಯೀಲಕ್ಷಣಾಮ್ , ಮಿಥುನಂ ದ್ವಂದ್ವಭಾವಮ್ , ಸಮಭವತ್ ಸಂಭವನಂ ಕೃತವಾನ್ , ಮನಸಾ ತ್ರಯೀಮಾಲೋಚಿತವಾನ್ ; ತ್ರಯೀವಿಹಿತಂ ಸೃಷ್ಟಿಕ್ರಮಂ ಮನಸಾನ್ವಾಲೋಚಯದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಕೋಽಸೌ ? ಅಶನಾಯಯಾ ಲಕ್ಷಿತೋ ಮೃತ್ಯುಃ ; ಅಶನಾಯಾ ಮೃತ್ಯುರಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತಮೇವ ಪರಾಮೃಶತಿ, ಅನ್ಯತ್ರ ಪ್ರಸಂಗೋ ಮಾ ಭೂದಿತಿ ; ತದ್ಯದ್ರೇತ ಆಸೀತ್ , ತತ್ ತತ್ರ ಮಿಥುನೇ, ಯದ್ರೇತ ಆಸೀತ್ , ಪ್ರಥಮಶರೀರಿಣಃ ಪ್ರಜಾಪತೇರುತ್ಪತ್ತೌ ಕಾರಣಂ ರೇತೋ ಬೀಜಂ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮರೂಪಮ್ , ತ್ರಯ್ಯಾಲೋಚನಾಯಾಂ ಯದ್ದೃಷ್ಟವಾನಾಸೀಜ್ಜನ್ಮಾಂತರಕೃತಮ್ ; ತದ್ಭಾವಭಾವಿತೋಽಪಃ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತೇನ ರೇತಸಾ ಬೀಜೇನಾಪ್ಸ್ವನುಪ್ರವಿಶ್ಯಾಂಡರೂಪೇಣ ಗರ್ಭೀಭೂತಃ ಸಃ, ಸಂವತ್ಸರೋಽಭವತ್ , ಸಂವತ್ಸರಕಾಲನಿರ್ಮಾತಾ ಸಂವತ್ಸರಃ, ಪ್ರಜಾಪತಿರಭವತ್ । ನ ಹ, ಪುರಾ ಪೂರ್ವಮ್ , ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ಸಂವತ್ಸರಕಾಲನಿರ್ಮಾತುಃ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ, ಸಂವತ್ಸರಃ ಕಾಲೋ ನಾಮ, ನ ಆಸ ನ ಬಭೂವ ಹ ; ತಂ ಸಂವತ್ಸರಕಾಲನಿರ್ಮಾತಾರಮಂತರ್ಗರ್ಭಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಮ್ , ಯಾವಾನಿಹ ಪ್ರಸಿದ್ಧಃ ಕಾಲಃ ಏತಾವಂತಮ್ ಏತಾವತ್ಸಂವತ್ಸರಪರಿಮಾಣಂ ಕಾಲಮ್ ಅಬಿಭಃ ಭೃತವಾನ್ ಮೃತ್ಯುಃ । ಯಾವಾನ್ಸಂವತ್ಸರಃ ಇಹ ಪ್ರಸಿದ್ಧಃ, ತತಃ ಪರಸ್ತಾತ್ಕಿಂ ಕೃತವಾನ್ ? ತಮ್ , ಏತಾವತಃ ಕಾಲಸ್ಯ ಸಂವತ್ಸರಮಾತ್ರಸ್ಯ ಪರಸ್ತಾತ್ ಊರ್ಧ್ವಮ್ ಅಸೃಜತ ಸೃಷ್ಟವಾನ್ , ಅಂಡಮಭಿನದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಮ್ ಏವಂ ಕುಮಾರಂ ಜಾತಮ್ ಅಗ್ನಿಂ ಪ್ರಥಮಶರೀರಿಣಮ್ , ಅಶನಾಯಾವತ್ತ್ವಾನ್ಮೃತ್ಯುಃ ಅಭಿವ್ಯಾದದಾತ್ ಮುಖವಿದಾರಣಂ ಕೃತವಾನ್ ಅತ್ತುಮ್ ; ಸ ಚ ಕುಮಾರೋ ಭೀತಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯಾವಿದ್ಯಯಾ ಯುಕ್ತಃ ಭಾಣಿತ್ಯೇವಂ ಶಬ್ದಮ್ ಅಕರೋತ್ ; ಸೈವ ವಾಗಭವತ್ , ವಾಕ್ ಶಬ್ದಃ ಅಭವತ್ ॥

ಸ ಐಕ್ಷತ ಯದಿ ವಾ ಇಮಮಭಿಮಂಸ್ಯೇ ಕನೀಯೋಽನ್ನಂ ಕರಿಷ್ಯ ಇತಿ ಸ ತಯಾ ವಾಚಾ ತೇನಾತ್ಮನೇದಂ ಸರ್ವಮಸೃಜತ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚರ್ಚೋ ಯಜೂಂಷಿ ಸಾಮಾನಿ ಚ್ಛಂದಾಂಸಿ ಯಜ್ಞಾನ್ಪ್ರಜಾಃ ಪಶೂನ್ । ಸ ಯದ್ಯದೇವಾಸೃಜತ ತತ್ತದತ್ತುಮಧ್ರಿಯತ ಸರ್ವಂ ವಾ ಅತ್ತೀತಿ ತದದಿತೇರದಿತಿತ್ವಂ ಸರ್ವಸ್ಯೈತಸ್ಯಾತ್ತಾ ಭವತಿ ಸರ್ವಮಸ್ಯಾನ್ನಂ ಭವತಿ ಯ ಏವಮೇತದದಿತೇರದಿತಿತ್ವಂ ವೇದ ॥ ೫ ॥

ಸ ಐಕ್ಷತ — ಸಃ, ಏವಂ ಭೀತಂ ಕೃತರವಂ ಕುಮಾರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ, ಮೃತ್ಯುಃ ಐಕ್ಷತ ಈಕ್ಷಿತವಾನ್ , ಅಶನಾಯಾವಾನಪಿ — ಯದಿ ಕದಾಚಿದ್ವಾ ಇಮಂ ಕುಮಾರಮ್ ಅಭಿಮಂಸ್ಯೇ, ಅಭಿಪೂರ್ವೋ ಮನ್ಯತಿರ್ಹಿಂಸಾರ್ಥಃ, ಹಿಂಸಿಷ್ಯೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕನೀಯೋಽನ್ನಂ ಕರಿಷ್ಯೇ, ಕನೀಯಃ ಅಲ್ಪಮನ್ನಂ ಕರಿಷ್ಯೇ - ಇತಿ ; ಏವಮೀಕ್ಷಿತ್ವಾ ತದ್ಭಕ್ಷಣಾದುಪರರಾಮ ; ಬಹು ಹ್ಯನ್ನಂ ಕರ್ತವ್ಯಂ ದೀರ್ಘಕಾಲಭಕ್ಷಣಾಯ, ನ ಕನೀಯಃ ; ತದ್ಭಕ್ಷಣೇ ಹಿ ಕನೀಯೋಽನ್ನಂ ಸ್ಯಾತ್ , ಬೀಜಭಕ್ಷಣೇ ಇವ ಸಸ್ಯಾಭಾವಃ । ಸಃ ಏವಂ ಪ್ರಯೋಜನಮನ್ನಬಾಹುಲ್ಯಮಾಲೋಚ್ಯ, ತಯೈವ ತ್ರಯ್ಯಾ ವಾಚಾ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಯಾ, ತೇನೈವ ಚ ಆತ್ಮನಾ ಮನಸಾ, ಮಿಥುನೀಭಾವಮಾಲೋಚನಮುಪಗಮ್ಯೋಪಗಮ್ಯ, ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಸ್ಥಾವರಂ ಜಂಗಮಂ ಚ ಅಸೃಜತ, ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ಯತ್ಕಿಂಚೇದಮ್ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ಋಚಃ, ಯಜೂಂಷಿ, ಸಾಮಾನಿ, ಛಂದಾಂಸಿ ಚ ಸಪ್ತ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾದೀನಿ — ಸ್ತೋತ್ರಶಸ್ತ್ರಾದಿಕರ್ಮಾಂಗಭೂತಾಂಸ್ತ್ರಿವಿಧಾನ್ಮಂತ್ರಾನ್ಗಾಯತ್ರ್ಯಾದಿಚ್ಛಂದೋವಿಶಿಷ್ಟಾನ್ , ಯಜ್ಞಾಂಶ್ಚ ತತ್ಸಾಧ್ಯಾನ್ , ಪ್ರಜಾಸ್ತತ್ಕರ್ತ್ರೀಃ, ಪಶೂಂಶ್ಚ ಗ್ರಾಮ್ಯಾನಾರಣ್ಯಾನ್ಕರ್ಮಸಾಧನಭೂತಾನ್ । ನನು ತ್ರಯ್ಯಾ ಮಿಥುನೀಭೂತಯಾಸೃಜತೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಋಗಾದೀನೀಹ ಕಥಮಸೃಜತೇತಿ ? ನೈಷ ದೋಷಃ ; ಮನಸಸ್ತ್ವವ್ಯಕ್ತೋಽಯಂ ಮಿಥುನೀಭಾವಸ್ತ್ರಯ್ಯಾ ; ಬಾಹ್ಯಸ್ತು ಋಗಾದೀನಾಂ ವಿದ್ಯಮಾನಾನಾಮೇವ ಕರ್ಮಸು ವಿನಿಯೋಗಭಾವೇನ ವ್ಯಕ್ತೀಭಾವಃ ಸರ್ಗ ಇತಿ । ಸಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ, ಏವಮನ್ನವೃದ್ಧಿಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ, ಯದ್ಯದೇವ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಸಾಧನಂ ಫಲಂ ವಾ ಕಿಂಚಿತ್ ಅಸೃಜತ, ತತ್ತದತ್ತುಂ ಭಕ್ಷಯಿತುಮ್ ಅಧ್ರಿಯತ ಧೃತವಾನ್ಮನಃ ; ಸರ್ವಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವೈ ಯಸ್ಮಾತ್ ಅತ್ತಿ, ತತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಅದಿತೇಃ ಅದಿತಿನಾಮ್ನೋ ಮೃತ್ಯೋಃ ಅದಿತಿತ್ವಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ; ತಥಾ ಚ ಮಂತ್ರಃ — ‘ಅದಿತಿರ್ದ್ಯೌರದಿತಿರಂತರಿಕ್ಷಮದಿತಿರ್ಮಾತಾ ಸ ಪಿತಾ’ (ಋ. ೧ । ೫೯ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿಃ ; ಸರ್ವಸ್ಯೈತಸ್ಯ ಜಗತೋಽನ್ನಭೂತಸ್ಯ ಅತ್ತಾ ಸರ್ವಾತ್ಮನೈವ ಭವತಿ, ಅನ್ಯಥಾ ವಿರೋಧಾತ್ ; ನ ಹಿ ಕಶ್ಚಿತ್ಸರ್ವಸ್ಯೈಕೋಽತ್ತಾ ದೃಶ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸರ್ವಮಸ್ಯಾನ್ನಂ ಭವತಿ ; ಅತ ಏವ ಸರ್ವಾತ್ಮನೋ ಹ್ಯತ್ತುಃ ಸರ್ವಮನ್ನಂ ಭವತೀತ್ಯುಪಪದ್ಯತೇ ; ಯ ಏವಮೇತತ್ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ಅದಿತೇಃ ಮೃತ್ಯೋಃ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಸರ್ವಸ್ಯಾದನಾದದಿತಿತ್ವಂ ವೇದ, ತಸ್ಯೈತತ್ಫಲಮ್ ॥

ಸೋಽಕಾಮಯತ ಭೂಯಸಾ ಯಜ್ಞೇನ ಭೂಯೋ ಯಜೇಯೇತಿ । ಸೋಽಶ್ರಾಮ್ಯತ್ಸ ತಪೋಽತಪ್ಯತ ತಸ್ಯ ಶ್ರಾಂತಸ್ಯ ತಪ್ತಸ್ಯ ಯಶೋ ವೀರ್ಯಮುದಕ್ರಾಮತ್ । ಪ್ರಾಣಾ ವೈ ಯಶೋ ವೀರ್ಯಂ ತತ್ಪ್ರಾಣೇಷೂತ್ಕ್ರಾಂತೇಷು ಶರೀರಂ ಶ್ವಯಿತುಮಧ್ರಿಯತ ತಸ್ಯ ಶರೀರ ಏವ ಮನ ಆಸೀತ್ ॥ ೬ ॥

ಸೋಽಕಾಮಯತೇತ್ಯಶ್ವಾಶ್ವಮೇಧಯೋರ್ನಿರ್ವಚನಾರ್ಥಮಿದಮಾಹ । ಭೂಯಸಾ ಮಹತಾ ಯಜ್ಞೇನ ಭೂಯಃ ಪುನರಪಿ ಯಜೇಯೇತಿ ; ಜನ್ಮಾಂತರಕರಣಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಭೂಯಃಶಬ್ದಃ ; ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಜನ್ಮಾಂತರೇಽಶ್ವಮೇಧೇನಾಯಜತ ; ಸ ತದ್ಭಾವಭಾವಿತ ಏವ ಕಲ್ಪಾದೌ ವ್ಯವರ್ತತ ; ಸೋಽಶ್ವಮೇಧಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾತ್ಮತ್ವೇನ ನಿರ್ವೃತ್ತಃ ಸನ್ನಕಾಮಯತ — ಭೂಯಸಾ ಯಜ್ಞೇನ ಭೂಯೋ ಯಜೇಯೇತಿ । ಏವಂ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯಂ ಕಾಮಯಿತ್ವಾ ಲೋಕವದಶ್ರಾಮ್ಯತ್ ; ಸ ತಪೋಽತಪ್ಯತ ; ತಸ್ಯ ಶ್ರಾಂತಸ್ಯ ತಪ್ತಸ್ಯೇತಿ ಪೂರ್ವವತ್ ; ಯಶೋ ವೀರ್ಯಮುದಕ್ರಾಮದಿತಿ ಸ್ವಯಮೇವ ಪದಾರ್ಥಮಾಹ — ಪ್ರಾಣಾಃ ಚಕ್ಷುರಾದಯೋ ವೈ ಯಶಃ, ಯಶೋಹೇತುತ್ವಾತ್ , ತೇಷು ಹಿ ಸತ್ಸು ಖ್ಯಾತಿರ್ಭವತಿ ; ತಥಾ ವೀರ್ಯಂ ಬಲಮ್ ಅಸ್ಮಿಞ್ಶರೀರೇ ; ನ ಹ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತಪ್ರಾಣೋ ಯಶಸ್ವೀ ಬಲವಾನ್ವಾ ಭವತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣಾ ಏವ ಯಶೋ ವೀರ್ಯಂ ಚಾಸ್ಮಿಞ್ಶರೀರೇ, ತದೇವಂ ಪ್ರಾಣಲಕ್ಷಣಂ ಯಶೋ ವೀರ್ಯಮ್ ಉದಕ್ರಾಮತ್ ಉತ್ಕ್ರಾಂತವತ್ । ತದೇವಂ ಯಶೋವೀರ್ಯಭೂತೇಷು ಪ್ರಾಣೇಷೂತ್ಕ್ರಾಂತೇಷು, ಶರೀರಾನ್ನಿಷ್ಕ್ರಾಂತೇಷು ತಚ್ಛರೀರಂ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಶ್ವಯಿತುಮ್ ಉಚ್ಛೂನಭಾವಂ ಗಂತುಮ್ ಅಧ್ರಿಯತ, ಅಮೇಧ್ಯಂ ಚಾಭವತ್ ; ತಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ, ಶರೀರಾನ್ನಿರ್ಗತಸ್ಯಾಪಿ, ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಶರೀರೇ ಮನ ಆಸೀತ್ ; ಯಥಾ ಕಸ್ಯಚಿತ್ಪ್ರಿಯೇ ವಿಷಯೇ ದೂರಂ ಗತಸ್ಯಾಪಿ ಮನೋ ಭವತಿ, ತದ್ವತ್ ॥

ಸೋಽಕಾಮಯತ ಮೇಧ್ಯಂ ಮ ಇದಂ ಸ್ಯಾದಾತ್ಮನ್ವ್ಯನೇನ ಸ್ಯಾಮಿತಿ । ತತೋಽಶ್ವಃ ಸಮಭವದ್ಯದಶ್ವತ್ತನ್ಮೇಧ್ಯಮಭೂದಿತಿ ತದೇವಾಶ್ವಮೇಧಸ್ಯಾಶ್ವಮೇಧತ್ವಮ್ । ಏಷ ಹ ವಾ ಅಶ್ವಮೇಧಂ ವೇದ ಯ ಏನಮೇವಂ ವೇದ । ತಮನವರುಧ್ಯೈವಾಮನ್ಯತ । ತಂ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ಪರಸ್ತಾದಾತ್ಮನ ಆಲಭತ । ಪಶೂಂದೇವತಾಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ಯೌಹತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವದೇವತ್ಯಂ ಪ್ರೋಕ್ಷಿತಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಮಾಲಭಂತೇ । ಏಷ ಹ ವಾ ಅಶ್ವಮೇಧೋ ಯ ಏಷ ತಪತಿ ತಸ್ಯ ಸಂವತ್ಸರ ಆತ್ಮಾಯಮಗ್ನಿರರ್ಕಸ್ತಸ್ಯೇಮೇ ಲೋಕಾ ಆತ್ಮಾನಸ್ತಾವೇತಾವರ್ಕಾಶ್ವಮೇಧೌ । ಸೋ ಪುನರೇಕೈವ ದೇವತಾ ಭವತಿ ಮೃತ್ಯುರೇವಾಪ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಂ ಜಯತಿ ನೈನಂ ಮೃತ್ಯುರಾಪ್ನೋತಿ ಮೃತ್ಯುರಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಭವತ್ಯೇತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಮೇಕೋ ಭವತಿ ॥ ೭ ॥

ಸ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಶರೀರೇ ಗತಮನಾಃ ಸನ್ಕಿಮಕರೋದಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಸೋಽಕಾಮಯತ । ಕಥಮ್ ? ಮೇಧ್ಯಂ ಮೇಧಾರ್ಹಂ ಯಜ್ಞಿಯಂ ಮೇ ಮಮ ಇದಂ ಶರೀರಮ್ ಸ್ಯಾತ್ ; ಕಿಂಚ ಆತ್ಮನ್ವೀ ಆತ್ಮವಾಂಶ್ಚ ಅನೇನ ಶರೀರೇಣ ಶರೀರವಾನ್ ಸ್ಯಾಮಿತಿ — ಪ್ರವಿವೇಶ । ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಚ್ಛರೀರಂ ತದ್ವಿಯೋಗಾದ್ಗತಯಶೋವೀರ್ಯಂ ಸತ್ ಅಶ್ವತ್ ಅಶ್ವಯತ್ , ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ ಅಶ್ವಃ ಸಮಭವತ್ ; ತತೋಽಶ್ವನಾಮಾ ಪ್ರಜಾಪತಿರೇವ ಸಾಕ್ಷಾದಿತಿ ಸ್ತೂಯತೇ ; ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಪುನಸ್ತತ್ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಗತಯಶೋವೀರ್ಯತ್ವಾದಮೇಧ್ಯಂ ಸತ್ ಮೇಧ್ಯಮಭೂತ್ , ತದೇವ ತಸ್ಮಾದೇವ ಅಶ್ವಮೇಧಸ್ಯ ಅಶ್ವಮೇಧನಾಮ್ನಃ ಕ್ರತೋಃ ಅಶ್ವಮೇಧತ್ವಮ್ ಅಶ್ವಮೇಧನಾಮಲಾಭಃ ; ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾತ್ಮಕೋ ಹಿ ಕ್ರತುಃ ; ಸ ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿರೇವೇತಿ ಸ್ತೂಯತೇ ॥
ಕ್ರತುನಿರ್ವರ್ತಕಸ್ಯಾಶ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಮುಕ್ತಮ್ — ‘ಉಷಾ ವಾ ಅಶ್ವಸ್ಯ ಮೇಧ್ಯಸ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೧ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿನಾ । ತಸ್ಯೈವಾಶ್ವಸ್ಯ ಮೇಧ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತಿಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಅಗ್ನೇಶ್ಚ ಯಥೋಕ್ತಸ್ಯ ಕ್ರತುಫಲಾತ್ಮರೂಪತಯಾ ಸಮಸ್ಯೋಪಾಸನಂ ವಿಧಾತವ್ಯಮಿತ್ಯಾರಭ್ಯತೇ । ಪೂರ್ವತ್ರ ಕ್ರಿಯಾಪದಸ್ಯ ವಿಧಾಯಕಸ್ಯಾಶ್ರುತತ್ವಾತ್ , ಕ್ರಿಯಾಪದಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ಪ್ರಕರಣಸ್ಯ, ಅಯಮರ್ಥೋಽವಗಮ್ಯತೇ । ಏಷ ಹ ವಾ ಅಶ್ವಮೇಧಂ ಕ್ರತುಂ ವೇದ ಯ ಏನಮೇವಂ ವೇದ — ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ , ಏನಮ್ ಅಶ್ವಮಗ್ನಿರೂಪಮರ್ಕಂ ಚ ಯಥೋಕ್ತಮ್ , ಏವಂ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣೇನ ಸಮಾಸೇನ ಪ್ರದರ್ಶ್ಯಮಾನೇನ ವಿಶೇಷಣೇನ ವಿಶಿಷ್ಟಂ ವೇದ, ಸ ಏಷೋಽಶ್ವಮೇಧಂ ವೇದ, ನಾನ್ಯಃ ; ತಸ್ಮಾದೇವಂ ವೇದಿತವ್ಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಥಮ್ ? ತತ್ರ ಪಶುವಿಷಯಮೇವ ತಾವದ್ದರ್ಶನಮಾಹ । ತತ್ರ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ‘ಭೂಯಸಾ ಯಜ್ಞೇನ ಭೂಯೋ ಯಜೇಯ’ ಇತಿ ಕಾಮಯಿತ್ವಾ, ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪಶುಂ ಮೇಧ್ಯಂ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ, ತಂ ಪಶುಮ್ , ಅನವರುಧ್ಯೈವ ಉತ್ಸೃಷ್ಟಂ ಪಶುಮವರೋಧಮಕೃತ್ವೈವ ಮುಕ್ತಪ್ರಗ್ರಹಮ್ , ಅಮನ್ಯತ ಅಚಿಂತಯತ್ । ತಂ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ಪೂರ್ಣಸ್ಯ ಪರಸ್ತಾತ್ ಊರ್ಧ್ವಮ್ ಆತ್ಮನೇ ಆತ್ಮಾರ್ಥಮ್ ಆಲಭತ — ಪ್ರಜಾಪತಿದೇವತಾಕತ್ವೇನೇತ್ಯೇತತ್ — ಆಲಭತ ಆಲಂಭಂ ಕೃತವಾನ್ । ಪಶೂನ್ ಅನ್ಯಾನ್ಗ್ರಾಮ್ಯಾನಾರಣ್ಯಾಂಶ್ಚ ದೇವತಾಭ್ಯಃ ಯಥಾದೈವತಂ ಪ್ರತ್ಯೌಹತ್ ಪ್ರತಿಗಮಿತವಾನ್ । ಯಸ್ಮಾಚ್ಚೈವಂ ಪ್ರಜಾಪತಿರಮನ್ಯತ, ತಸ್ಮಾದೇವಮನ್ಯೋಽಪ್ಯುಕ್ತೇನ ವಿಧಿನಾ ಆತ್ಮಾನಂ ಪಶುಮಶ್ವಂ ಮೇಧ್ಯಂ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ, ‘ಸರ್ವದೇವತ್ಯೋಽಹಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯಮಾಣಃ’ ಆಲಭ್ಯಮಾನಸ್ತ್ವಹಂ ಮದ್ದೇವತ್ಯ ಏವ ಸ್ಯಾಮ್ ; ಅನ್ಯ ಇತರೇ ಪಶವೋ ಗ್ರಾಮ್ಯಾರಣ್ಯಾ ಯಥಾದೈವತಮನ್ಯಾಭ್ಯೋ ದೇವತಾಭ್ಯ ಆಲಭ್ಯಂತೇ ಮದವಯವಭೂತಾಭ್ಯ ಏವ’ ಇತಿ ವಿದ್ಯಾತ್ । ಅತ ಏವೇದಾನೀಂ ಸರ್ವದೇವತ್ಯಂ ಪ್ರೋಕ್ಷಿತಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಮಾಲಭಂತೇ ಯಾಜ್ಞಿಕಾ ಏವಮ್ । ಏಷ ಹ ವಾ ಅಶ್ವಮೇಧೋ ಯ ಏಷ ತಪತಿ, ಯಸ್ತ್ವೇವಂ ಪಶುಸಾಧನಕಃ ಕ್ರತುಃ ಸ ಏಷ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಫಲಭೂತೋ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ, ಏಷ ಹ ವಾ ಅಶ್ವಮೇಧಃ ; ಕೋಽಸೌ ? ಯ ಏಷಃ ಸವಿತಾ ತಪತಿ ಜಗದವಭಾಸಯತಿ ತೇಜಸಾ ; ತಸ್ಯ ಅಸ್ಯ ಕ್ರತುಫಲಾತ್ಮನಃ, ಸಂವತ್ಸರಃ ಕಾಲವಿಶೇಷಃ, ಆತ್ಮಾ ಶರೀರಮ್ , ತನ್ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತ್ವಾತ್ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ; ತಸ್ಯೈವ ಕ್ರತ್ವಾತ್ಮನಃ ಅಯಂ ಪಾರ್ಥಿವೋಽಗ್ನಿಃ, ಅರ್ಕಃ, ಸಾಧನಭೂತಃ ; ತಸ್ಯ ಚಾರ್ಕಸ್ಯ ಕ್ರತೌ ಚಿತ್ಯಸ್ಯ, ಇಮೇ ಲೋಕಾಸ್ತ್ರಯೋಽಪಿ, ಆತ್ಮಾನಃ ಶರೀರಾವಯವಾಃ ; ತಥಾ ಚ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ — ‘ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀ ದಿಕ್’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ತಾವಗ್ನ್ಯಾದಿತ್ಯಾವೇತೌ ಯಥಾವಿಶೇಷಿತಾವರ್ಕಾಶ್ವಮೇಧೌ ಕ್ರತುಫಲೇ ; ಅರ್ಕೋ ಯಃ ಪಾರ್ಥಿವೋಽಗ್ನಿಃ ಸ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕ್ರತುರೂಪಃ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕಃ ; ಕ್ರತೋರಗ್ನಿಸಾಧ್ಯತ್ವಾತ್ತದ್ರೂಪೇಣೈವ ನಿರ್ದೇಶಃ ; ಕ್ರತುಸಾಧ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ ಫಲಸ್ಯ ಕ್ರತುರೂಪೇಣೈವ ನಿರ್ದೇಶಃ — ಆದಿತ್ಯೋಽಶ್ವಮೇಧ ಇತಿ । ತೌ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನೌ ಕ್ರತುಫಲಭೂತಾವಗ್ನ್ಯಾದಿತ್ಯೌ — ಸಾ ಉ, ಪುನಃ ಭೂಯಃ, ಏಕೈವ ದೇವತಾ ಭವತಿ ; ಕಾ ಸಾ ? ಮೃತ್ಯುರೇವ ; ಪೂರ್ವಮಪ್ಯೇಕೈವಾಸೀತ್ಕ್ರಿಯಾಸಾಧನಫಲಭೇದಾಯ ವಿಭಕ್ತಾ ; ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್ ‘ಸ ತ್ರೇಧಾತ್ಮಾನಂ ವ್ಯಕುರುತ’ ಇತಿ ; ಸಾ ಪುನರಪಿ ಕ್ರಿಯಾನಿರ್ವೃತ್ತ್ಯುತ್ತರಕಾಲಮೇಕೈವ ದೇವತಾ ಭವತಿ — ಮೃತ್ಯುರೇವ ಫಲರೂಪಃ ; ಯಃ ಪುನರೇವಮೇನಮಶ್ವಮೇಧಂ ಮೃತ್ಯುಮೇಕಾಂ ದೇವತಾಂ ವೇದ — ಅಹಮೇವ ಮೃತ್ಯುರಸ್ಮ್ಯಶ್ವಮೇಧ ಏಕಾ ದೇವತಾ ಮದ್ರೂಪಾಶ್ವಾಗ್ನಿಸಾಧನಸಾಧ್ಯೇತಿ ; ಸೋಽಪಜಯತಿ, ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಂ ಪುನರ್ಮರಣಮ್ , ಸಕೃನ್ಮೃತ್ವಾ ಪುನರ್ಮರಣಾಯ ನ ಜಾಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅಪಜಿತೋಽಪಿ ಮೃತ್ಯುರೇನಂ ಪುನರಾಪ್ನುಯಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ — ನೈನಂ ಮೃತ್ಯುರಾಪ್ನೋತಿ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಮೃತ್ಯುಃ, ಅಸ್ಯೈವಂವಿದಃ, ಆತ್ಮಾ ಭವತಿ ; ಕಿಂಚ ಮೃತ್ಯುರೇವ ಫಲರೂಪಃ ಸನ್ನೇತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಮೇಕೋ ಭವತಿ ; ತಸ್ಯೈತತ್ಫಲಮ್ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ದ್ವಿತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥

ತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

‘ದ್ವಯಾ ಹ’ ಇತ್ಯಾದ್ಯಸ್ಯ ಕಃ ಸಂಬಂಧಃ ? ಕರ್ಮಣಾಂ ಜ್ಞಾನಸಹಿತಾನಾಂ ಪರಾ ಗತಿರುಕ್ತಾ ಮೃತ್ಯ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ, ಅಶ್ವಮೇಧಗತ್ಯುಕ್ತ್ಯಾ । ಅಥೇದಾನೀಂ ಮೃತ್ಯ್ವಾತ್ಮಭಾವಸಾಧನಭೂತಯೋಃ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಯೋರ್ಯತ ಉದ್ಭವಃ, ತತ್ಪ್ರಕಾಶನಾರ್ಥಮುದ್ಗೀಥಬ್ರಾಹ್ಮಣಮಾರಭ್ಯತೇ ॥
ನನು ಮೃತ್ಯ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಪೂರ್ವತ್ರ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋಃ ಫಲಮುಕ್ತಮ್ । ಉದ್ಗೀಥಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋಸ್ತು ಮೃತ್ಯ್ವಾತ್ಮಭಾವಾತಿಕ್ರಮಣಂ ಫಲಂ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ಅತೋ ಭಿನ್ನವಿಷಯತ್ವಾತ್ಫಲಸ್ಯ ನ ಪೂರ್ವಕರ್ಮಜ್ಞಾನೋದ್ಭವಪ್ರಕಾಶನಾರ್ಥಮ್ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನಾಯಂ ದೋಷಃ ; ಅಗ್ನ್ಯಾದಿತ್ಯಾತ್ಮಭಾವತ್ವಾದುದ್ಗೀಥಫಲಸ್ಯ ; ಪೂರ್ವತ್ರಾಪ್ಯೇತದೇವ ಫಲಮುಕ್ತಮ್ — ‘ಏತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಮೇಕೋ ಭವತಿ’ ಇತಿ । ನನು ‘ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತಃ’ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿರುದ್ಧಮ್ ; ನ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕಪಾಪ್ಮಾಸಂಗವಿಷಯತ್ವಾದತಿಕ್ರಮಣಸ್ಯ ॥
ಕೋಽಸೌ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಃ ಪಾಪ್ಮಾಸಂಗೋ ಮೃತ್ಯುಃ ? ಕುತೋ ವಾ ತಸ್ಯೋದ್ಭವಃ ? ಕೇನ ವಾ ತಸ್ಯಾತಿಕ್ರಮಣಮ್ ? ಕಥಂ ವಾ ? — ಇತ್ಯೇತಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶನಾಯ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾ ಆರಭ್ಯತೇ । ಕಥಮ್ ? —

ದ್ವಯಾ ಹ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾ ದೇವಾಶ್ಚಾಸುರಾಶ್ಚ ತತಃ ಕಾನೀಯಸಾ ಏವ ದೇವಾ ಜ್ಯಾಯಸಾ ಅಸುರಾಸ್ತ ಏಷು ಲೋಕೇಷ್ವಸ್ಪರ್ಧಂತ ತೇ ಹ ದೇವಾ ಊಚುರ್ಹಂತಾಸುರಾನ್ಯಜ್ಞ ಉದ್ಗೀಥೇನಾತ್ಯಯಾಮೇತಿ ॥ ೧ ॥

ದ್ವಯಾ ದ್ವಿಪ್ರಕಾರಾಃ ; ಹೇತಿ ಪೂರ್ವವೃತ್ತಾವದ್ಯೋತಕೋ ನಿಪಾತಃ ; ವರ್ತಮಾನಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಪೂರ್ವಜನ್ಮನಿ ಯದ್ವೃತ್ತಮ್ , ತದವದ್ಯೋತಯತಿ ಹ - ಶಬ್ದೇನ ; ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾಃ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ವೃತ್ತಜನ್ಮಾವಸ್ಥಸ್ಯಾಪತ್ಯಾನಿ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾಃ ; ಕೇ ತೇ ? ದೇವಾಶ್ಚಾಸುರಾಶ್ಚ ; ತಸ್ಯೈವ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಪ್ರಾಣಾ ವಾಗಾದಯಃ ; ಕಥಂ ಪುನಸ್ತೇಷಾಂ ದೇವಾಸುರತ್ವಮ್ ? ಉಚ್ಯತೇ — ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭಾವಿತಾ ದ್ಯೋತನಾದ್ದೇವಾ ಭವಂತಿ ; ತ ಏವ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಜನಿತದೃಷ್ಟಪ್ರಯೋಜನಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವಿತಾ ಅಸುರಾಃ, ಸ್ವೇಷ್ವೇವಾಸುಷು ರಮಣಾತ್ , ಸುರೇಭ್ಯೋ ವಾ ದೇವೇಭ್ಯೋಽನ್ಯತ್ವಾತ್ । ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ದೃಷ್ಟಪ್ರಯೋಜನಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭಾವಿತಾ ಅಸುರಾಃ, ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ , ಕಾನೀಯಸಾಃ, ಕನೀಯಾಂಸ ಏವ ಕಾನೀಯಸಾಃ, ಸ್ವಾರ್ಥೇಽಣಿ ವೃದ್ಧಿಃ ; ಕನೀಯಾಂಸೋಽಲ್ಪಾ ಏವ ದೇವಾಃ ; ಜ್ಯಾಯಸಾ ಅಸುರಾ ಜ್ಯಾಯಾಂಸೋಽಸುರಾಃ ; ಸ್ವಾಭಾವಿಕೀ ಹಿ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ಮಹತ್ತರಾ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತಾಯಾಃ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಪ್ರವೃತ್ತೇಃ, ದೃಷ್ಟಪ್ರಯೋಜನತ್ವಾತ್ ; ಅತ ಏವ ಕನೀಯಸ್ತ್ವಂ ದೇವಾನಾಮ್ , ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತಪ್ರವೃತ್ತೇರಲ್ಪತ್ವಾತ್ ; ಅತ್ಯಂತಯತ್ನಸಾಧ್ಯಾ ಹಿ ಸಾ ; ತೇ ದೇವಾಶ್ಚಾಸುರಾಶ್ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿಶರೀರಸ್ಥಾಃ, ಏಷು ಲೋಕೇಷು ನಿಮಿತ್ತಭೂತೇಷು ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇತರಕರ್ಮಜ್ಞಾನಸಾಧ್ಯೇಷು, ಅಸ್ಪರ್ಧಂತ ಸ್ಪರ್ಧಾಂ ಕೃತವಂತಃ ; ದೇವಾನಾಂ ಚಾಸುರಾಣಾಂ ಚ ವೃತ್ತ್ಯುದ್ಭವಾಭಿಭವೌ ಸ್ಪರ್ಧಾ । ಕದಾಚಿತ್ಛಾಸ್ತ್ರಜನಿತಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವನಾರೂಪಾವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಾಣಾನಾಮುದ್ಭವತಿ । ಯದಾ ಚೋದ್ಭವತಿ, ತದಾ ದೃಷ್ಟಪ್ರಯೋಜನಾ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಜನಿತಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವನಾರೂಪಾ ತೇಷಾಮೇವ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ವೃತ್ತಿರಾಸುರ್ಯಭಿಭೂಯತೇ । ಸ ದೇವಾನಾಂ ಜಯಃ, ಅಸುರಾಣಾಂ ಪರಾಜಯಃ । ಕದಾಚಿತ್ತದ್ವಿಪರ್ಯಯೇಣ ದೇವಾನಾಂ ವೃತ್ತಿರಭಿಭೂಯತೇ, ಆಸುರ್ಯಾ ಉದ್ಭವಃ । ಸೋಽಸುರಾಣಾಂ ಜಯಃ, ದೇವಾನಾಂ ಪರಾಜಯಃ । ಏವಂ ದೇವಾನಾಂ ಜಯೇ ಧರ್ಮಭೂಯಸ್ತ್ವಾದುತ್ಕರ್ಷ ಆ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರಾಪ್ತೇಃ । ಅಸುರಜಯೇಽಧರ್ಮಭೂಯಸ್ತ್ವಾದಪಕರ್ಷ ಆ ಸ್ಥಾವರತ್ವಪ್ರಾಪ್ತೇಃ । ಉಭಯಸಾಮ್ಯೇ ಮನುಷ್ಯತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ತ ಏವಂ ಕನೀಯಸ್ತ್ವಾದಭಿಭೂಯಮಾನಾ ಅಸುರೈರ್ದೇವಾ ಬಾಹೂಲ್ಯಾದಸುರಾಣಾಂ ಕಿಂ ಕೃತವಂತ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ತೇ ದೇವಾಃ, ಅಸುರೈರಭಿಭೂಯಮಾನಾಃ, ಹ ಕಿಲ, ಊಚುಃ ಉಕ್ತವಂತಃ ; ಕಥಮ್ ? ಹಂತ! ಇದಾನೀಮ್ , ಅಸ್ಮಿನ್ಯಜ್ಞೇ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟೋಮೇ, ಉದ್ಗೀಥೇನ ಉದ್ಗೀಥಕರ್ಮಪದಾರ್ಥಕರ್ತೃಸ್ವರೂಪಾಶ್ರಯಣೇನ, ಅತ್ಯಯಾಮ ಅತಿಗಚ್ಛಾಮಃ ; ಅಸುರಾನಭಿಭೂಯ ಸ್ವಂ ದೇವಭಾವಂ ಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರಕಾಶಿತಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಾಮಹೇ ಇತ್ಯುಕ್ತವಂತೋಽನ್ಯೋನ್ಯಮ್ । ಉದ್ಗೀಥಕರ್ಮಪದಾರ್ಥಕರ್ತೃಸ್ವರೂಪಾಶ್ರಯಣಂ ಚ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭ್ಯಾಮ್ । ಕರ್ಮ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ಮಂತ್ರಜಪಲಕ್ಷಣಮ್ , ವಿಧಿತ್ಸ್ಯಮಾನಮ್ — ‘ತದೇತಾನಿ ಜಪೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೩ । ೨೮) ಇತಿ । ಜ್ಞಾನಂ ತ್ವಿದಮೇವ ನಿರೂಪ್ಯಮಾಣಮ್ ॥
ನನ್ವಿದಮಭ್ಯಾರೋಹಜಪವಿಧಿಶೇಷೋಽರ್ಥವಾದಃ, ನ ಜ್ಞಾನನಿರೂಪಣಪರಮ್ । ನ, ‘ಯ ಏವಂ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೩ । ೭) ಇತಿ ವಚನಾತ್ । ಉದ್ಗೀಥಪ್ರಸ್ತಾವೇ ಪುರಾಕಲ್ಪಶ್ರವಣಾದುದ್ಗೀಥವಿಧಿಪರಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅಪ್ರಕರಣಾತ್ ; ಉದ್ಗೀಥಸ್ಯ ಚಾನ್ಯತ್ರ ವಿಹಿತತ್ವಾತ್ ; ವಿದ್ಯಾಪ್ರಕರಣತ್ವಾಚ್ಚಾಸ್ಯ ; ಅಭ್ಯಾರೋಹಜಪಸ್ಯ ಚಾನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ ಏವಂವಿತ್ಪ್ರಯೋಜ್ಯತ್ವಾತ್ , ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚ ನಿತ್ಯವಚ್ಛ್ರವಣಾತ್ ; ‘ತದ್ಧೈತಲ್ಲೋಕಜಿದೇವ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೨೮) ಇತಿ ಚ ಶ್ರುತೇಃ ; ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಾಗಾದೀನಾಂ ಚ ಶುದ್ಧ್ಯಶುದ್ಧಿವಚನಾತ್ ; ನ ಹ್ಯನುಪಾಸ್ಯತ್ವೇ — ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಶುದ್ಧಿವಚನಮ್ , ವಾಗಾದೀನಾಂ ಚ ಸಹೋಪನ್ಯಸ್ತಾನಾಮಶುದ್ಧಿವಚನಮ್ , ವಾಗಾದಿನಿಂದಯಾ ಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣಸ್ತುತಿಶ್ಚಾಭಿಪ್ರೇತಾ, — ಉಪಪದ್ಯತೇ — ‘ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತೋ ದೀಪ್ಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೩ । ೨೭) ಇತ್ಯಾದಿ ಫಲವಚನಂ ಚ । ಪ್ರಾಣಸ್ವರೂಪಾಪತ್ತೇರ್ಹಿ ಫಲಂ ತತ್ , ಯದ್ವಾಗಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದಿಭಾವಃ ॥
ಭವತು ನಾಮ ಪ್ರಾಣಸ್ಯೋಪಾಸನಮ್ , ನ ತು ವಿಶುದ್ಧ್ಯಾದಿಗುಣವತ್ತೇತಿ ; ನನು ಸ್ಯಾಚ್ಛ್ರುತತ್ವಾತ್ ; ನ ಸ್ಯಾತ್ , ಉಪಾಸ್ಯತ್ವೇ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ನ ; ಅವಿಪರೀತಾರ್ಥಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ಶ್ರೇಯಃಪ್ರಾಪ್ತ್ಯುಪಪತ್ತೇಃ, ಲೋಕವತ್ । ಯೋ ಹ್ಯವಿಪರೀತಮರ್ಥಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ಲೋಕೇ, ಸ ಇಷ್ಟಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್ಯನಿಷ್ಟಾದ್ವಾ ನಿವರ್ತತೇ, ನ ವಿಪರೀತಾರ್ಥಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯಾ ; ತಥೇಹಾಪಿ ಶ್ರೌತಶಬ್ದಜನಿತಾರ್ಥಪ್ರತಿಪತ್ತೌ ಶ್ರೇಯಃಪ್ರಾಪ್ತಿರುಪಪನ್ನಾ, ನ ವಿಪರ್ಯಯೇ । ನ ಚೋಪಾಸನಾರ್ಥಶ್ರುತಶಬ್ದೋತ್ಥವಿಜ್ಞಾನವಿಷಯಸ್ಯಾಯಥಾರ್ಥತ್ವೇ ಪ್ರಮಾಣಮಸ್ತಿ । ನ ಚ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಪವಾದಃ ಶ್ರೂಯತೇ । ತತಃ ಶ್ರೇಯಃಪ್ರಾಪ್ತಿದರ್ಶನಾದ್ಯಥಾರ್ಥತಾಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಾಮಹೇ । ವಿಪರ್ಯಯೇ ಚಾನರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ — ಯೋ ಹಿ ವಿಪರ್ಯಯೇಣಾರ್ಥಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ಲೋಕೇ — ಪುರುಷಂ ಸ್ಥಾಣುರಿತಿ, ಅಮಿತ್ರಂ ಮಿತ್ರಮಿತಿ ವಾ, ಸೋಽನರ್ಥಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವಂದೃಶ್ಯತೇ । ಆತ್ಮೇಶ್ವರದೇವತಾದೀನಾಮಪ್ಯಯಥಾರ್ಥಾನಾಮೇವ ಚೇದ್ಗ್ರಹಣಂ ಶ್ರುತಿತಃ, ಅನರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ಶಾಸ್ತ್ರಮಿತಿ ಧ್ರುವಂ ಪ್ರಾಪ್ನುಯಾಲ್ಲೋಕವದೇವ ; ನ ಚೈತದಿಷ್ಟಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯಥಾಭೂತಾನೇವಾತ್ಮೇಶ್ವರದೇವತಾದೀನ್ಗ್ರಾಹಯತ್ಯುಪಾಸನಾರ್ಥಂ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ । ನಾಮಾದೌ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿದರ್ಶನಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ಸ್ಫುಟಂ ನಾಮಾದೇರಬ್ರಹ್ಮತ್ವಮ್ ; ತತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿಂ ಸ್ಥಾಣ್ವಾದಾವಿವ ಪುರುಷದೃಷ್ಟಿಂ ವಿಪರೀತಾಂ ಗ್ರಾಹಯಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಂ ದೃಶ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾದ್ಯಥಾರ್ಥಮೇವ ಶಾಸ್ತ್ರತಃ ಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ಶ್ರೇಯ ಇತ್ಯಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಪ್ರತಿಮಾವದ್ಭೇದಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ । ನಾಮಾದಾವಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿಂ ವಿಪರೀತಾಂ ಗ್ರಾಹಯತಿ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ , ಸ್ಥಾಣ್ವಾದಾವಿವ ಪುರುಷದೃಷ್ಟಿಮ್ — ಇತಿ ನೈತತ್ಸಾಧ್ವವೋಚಃ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಭೇದೇನ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ನಾಮಾದಿವಸ್ತು ಪ್ರತಿಪನ್ನಸ್ಯ ನಾಮಾದೌ ವಿಧೀಯತೇ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿಃ, ಪ್ರತಿಮಾದಾವಿವ ವಿಷ್ಣುದೃಷ್ಟಿಃ । ಆಲಂಬನತ್ವೇನ ಹಿ ನಾಮಾದಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿಃ, ಪ್ರತಿಮಾದಿವದೇವ, ನ ತು ನಾಮಾದ್ಯೇವ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಯಥಾ ಸ್ಥಾಣಾವನಿರ್ಜ್ಞಾತೇ, ನ ಸ್ಥಾಣುರಿತಿ, ಪುರುಷ ಏವಾಯಮಿತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ವಿಪರೀತಮ್ , ನ ತು ತಥಾ ನಾಮಾದೌ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿರ್ವಿಪರೀತಾ ॥
ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿರೇವ ಕೇವಲಾ, ನಾಸ್ತಿ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಚೇತ್ ; — ಏತೇನ ಪ್ರತಿಮಾಬ್ರಾಹ್ಮಣಾದಿಷು ವಿಷ್ಣ್ವಾದಿದೇವಪಿತ್ರಾದಿದೃಷ್ಟೀನಾಂ ತುಲ್ಯತಾ — ನ, ಋಗಾದಿಷು ಪೃಥಿವ್ಯಾದಿದೃಷ್ಟಿದರ್ಶನಾತ್ , ವಿದ್ಯಮಾನಪೃಥಿವ್ಯಾದಿವಸ್ತುದೃಷ್ಟೀನಾಮೇವ ಋಗಾದಿವಿಷಯೇ ಪ್ರಕ್ಷೇಪದರ್ಶನಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸಾಮಾನ್ಯಾನ್ನಾಮಾದಿಷು ಬ್ರಹ್ಮಾದಿದೃಷ್ಟೀನಾಂ ವಿದ್ಯಮಾನಬ್ರಹ್ಮಾದಿವಿಷಯತ್ವಸಿದ್ಧಿಃ । ಏತೇನ ಪ್ರತಿಮಾಬ್ರಾಹ್ಮಣಾದಿಷು ವಿಷ್ಣ್ವಾದಿದೇವಪಿತ್ರಾದಿಬುದ್ಧೀನಾಂ ಚ ಸತ್ಯವಸ್ತುವಿಷಯತ್ವಸಿದ್ಧಿಃ । ಮುಖ್ಯಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ಗೌಣತ್ವಸ್ಯ ; ಪಂಚಾಗ್ನ್ಯಾದಿಷು ಚಾಗ್ನಿತ್ವಾದೇರ್ಗೌಣತ್ವಾನ್ಮುಖ್ಯಾಗ್ನ್ಯಾದಿಸದ್ಭಾವವತ್ , ನಾಮಾದಿಷು ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಸ್ಯ ಗೌಣತ್ವಾನ್ಮುಖ್ಯಬ್ರಹ್ಮಸದ್ಭಾವೋಪಪತ್ತಿಃ ॥
ಕ್ರಿಯಾರ್ಥೈಶ್ಚಾವಿಶೇಷಾದ್ವಿದ್ಯಾರ್ಥಾನಾಮ್ । ಯಥಾ ಚ, ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿಕ್ರಿಯಾ ಇದಂಫಲಾ ವಿಶಿಷ್ಟೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಕಾ ಏವಂಕ್ರಮಪ್ರಯುಕ್ತಾಂಗಾ ಚ — ಇತ್ಯೇತದಲೌಕಿಕಂ ವಸ್ತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದ್ಯವಿಷಯಂ ತಥಾಭೂತಂ ಚ ವೇದವಾಕ್ಯೈರೇವ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ ; ತಥಾ, ಪರಮಾತ್ಮೇಶ್ವರದೇವತಾದಿವಸ್ತು ಅಸ್ಥೂಲಾದಿಧರ್ಮಕಮಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಂ ಚೇತ್ಯೇವಮಾದಿವಿಶಿಷ್ಟಮಿತಿ ವೇದವಾಕ್ಯೈರೇವ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ — ಇತಿ ಅಲೌಕಿಕತ್ವಾತ್ತಥಾಭೂತಮೇವ ಭವಿತುಮರ್ಹತೀತಿ । ನ ಚ ಕ್ರಿಯಾರ್ಥೈರ್ವಾಕ್ಯೈರ್ಜ್ಞಾನವಾಕ್ಯಾನಾಂು ಬುದ್ಧ್ಯುತ್ಪಾದಕತ್ವೇ ವಿಶೇಷೋಽಸ್ತಿ । ನ ಚಾನಿಶ್ಚಿತಾ ವಿಪರ್ಯಸ್ತಾ ವಾ ಪರಮಾತ್ಮಾದಿವಸ್ತುವಿಷಯಾ ಬುದ್ಧಿರುತ್ಪದ್ಯತೇ । ಅನುಷ್ಠೇಯಾಭಾವಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ಕ್ರಿಯಾರ್ಥೈರ್ವಾಕ್ಯೈಃ ತ್ರ್ಯಂಶಾ ಭಾವನಾನುಷ್ಠೇಯಾ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇಽಲೌಕಿಕ್ಯಪಿ ; ನ ತಥಾ ಪರಮಾತ್ಮೇಶ್ವರಾದಿವಿಜ್ಞಾನೇಽನುಷ್ಠೇಯಂ ಕಿಂಚಿದಸ್ತಿ ; ಅತಃ ಕ್ರಿಯಾರ್ಥೈಃ ಸಾಧರ್ಮ್ಯಮಿತ್ಯಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ತಥಾಭೂತಾರ್ಥವಿಷಯತ್ವಾತ್ । ನ ಹ್ಯನುಷ್ಠೇಯಸ್ಯ ತ್ರ್ಯಂಶಸ್ಯ ಭಾವನಾಖ್ಯಸ್ಯಾನುಷ್ಠೇಯತ್ವಾತ್ತಥಾತ್ವಮ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಪ್ರಮಾಣಸಮಧಿಗತತ್ವಾತ್ । ನ ಚ ತದ್ವಿಷಯಾಯಾ ಬುದ್ಧೇರನುಷ್ಠೇಯವಿಷಯತ್ವಾತ್ತಥಾರ್ಥತ್ವಮ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ವೇದವಾಕ್ಯಜನಿತತ್ವಾದೇವ । ವೇದವಾಕ್ಯಾಧಿಗತಸ್ಯ ವಸ್ತುನಸ್ತಥಾತ್ವೇ ಸತಿ, ಅನುಷ್ಠೇಯತ್ವವಿಶಿಷ್ಟಂ ಚೇತ್ ಅನುತಿಷ್ಠತಿ ; ನೋ ಚೇದನುಷ್ಠೇಯತ್ವವಿಶಿಷ್ಟಮ್ , ನಾನುತಿಷ್ಠತಿ । ಅನನುಷ್ಠೇಯತ್ವೇ ವಾಕ್ಯಪ್ರಮಾಣತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ಹ್ಯನುಷ್ಠೇಯೇಽಸತಿ ಪದಾನಾಂ ಸಂಹತಿರುಪಪದ್ಯತೇ ; ಅನುಷ್ಠೇಯತ್ವೇ ತು ಸತಿ ತಾದರ್ಥ್ಯೇನ ಪದಾನಿ ಸಂಹನ್ಯಂತೇ ; ತತ್ರಾನುಷ್ಠೇಯನಿಷ್ಠಂ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ಭವತಿ — ಇದಮನೇನೈವಂ ಕರ್ತವ್ಯಮಿತಿ ; ನ ತ್ವಿದಮನೇನೈವಮಿತ್ಯೇವಂಪ್ರಕಾರಾಣಾಂ ಪದಶತಾನಾಮಪಿ ವಾಕ್ಯತ್ವಮಸ್ತಿ, — ‘ಕುರ್ಯಾತ್ಕ್ರಿಯೇತ ಕರ್ತವ್ಯಂ ಭವೇತ್ಸ್ಯಾದಿತಿ ಪಂಚಮಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಾಮನ್ಯತಮೇಽಸತಿ ; ಅತಃ ಪರಮಾತ್ಮೇಶ್ವರಾದೀನಾಮವಾಕ್ಯಪ್ರಮಾಣತ್ವಮ್ ; ಪದಾರ್ಥತ್ವೇ ಚ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿಷಯತ್ವಮ್ ; ಅತೋಽಸದೇತದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಅಸ್ತಿ ಮೇರುರ್ವರ್ಣಚತುಷ್ಟಯೋಪೇತಃ’ ಇತಿ ಏವಮಾದ್ಯನನುಷ್ಠೇಯೇಽಪಿ ವಾಕ್ಯದರ್ಶನಾತ್ । ನ ಚ, ‘ಮೇರುರ್ವರ್ಣಚತುಷ್ಟಯೋಪೇತಃ’ ಇತ್ಯೇವಮಾದಿವಾಕ್ಯಶ್ರವಣೇ ಮೇರ್ವಾದಾವನುಷ್ಠೇಯತ್ವಬುದ್ಧಿರುತ್ಪದ್ಯತೇ । ತಥಾ ಅಸ್ತಿಪದಸಹಿತಾನಾಂ ಪರಮಾತ್ಮೇಶ್ವರಾದಿಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಕ್ಯಪದಾನಾಂ ವಿಶೇಷಣವಿಶೇಷ್ಯಭಾವೇನ ಸಂಹತಿಃ ಕೇನ ವಾರ್ಯತೇ । ಮೇರ್ವಾದಿಜ್ಞಾನವತ್ಪರಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನೇ ಪ್ರಯೋಜನಾಭಾವಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ‘ಭಿದ್ಯತೇ ಹೃದಯಗ್ರಂಥಿ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೮) ಇತಿ ಫಲಶ್ರವಣಾತ್ , ಸಂಸಾರಬೀಜಾವಿದ್ಯಾದಿದೋಷನಿವೃತ್ತಿದರ್ಶನಾಚ್ಚ । ಅನನ್ಯಶೇಷತ್ವಾಚ್ಚ ತಜ್ಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ಜುಹ್ವಾಮಿವ, ಫಲಶ್ರುತೇರರ್ಥವಾದತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಃ ॥
ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾನಿಷ್ಟಫಲಸಂಬಂಧಶ್ಚ ವೇದಾದೇವ ವಿಜ್ಞಾಯತೇ । ನ ಚಾನುಷ್ಠೇಯಃ ಸಃ । ನ ಚ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧವಿಷಯೇ ಪ್ರವೃತ್ತಕ್ರಿಯಸ್ಯ ಅಕರಣಾದನ್ಯದನುಷ್ಠೇಯಮಸ್ತಿ । ಅಕರ್ತವ್ಯತಾಜ್ಞಾನನಿಷ್ಠತೈವ ಹಿ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧೀನಾಂ ಸ್ಯಾತ್ । ಕ್ಷುಧಾರ್ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಷೇಧಜ್ಞಾನಸಂಸ್ಕೃತಸ್ಯ, ಅಭಕ್ಷ್ಯೇಽಭೋಜ್ಯೇ ವಾ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಿತೇ ಕಲಂಜಾಭಿಶಸ್ತಾನ್ನಾದೌ ‘ಇದಂ ಭಕ್ಷ್ಯಮ್’ ‘ಅದೋ ಭೋಜ್ಯಮ್’ ಇತಿ ವಾ ಜ್ಞಾನಮುತ್ಪನ್ನಮ್ , ತದ್ವಿಷಯಯಾ ಪ್ರತಿಷೇಧಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಬಾಧ್ಯತೇ ; ಮೃಗತೃಷ್ಣಿಕಾಯಾಮಿವ ಪೇಯಜ್ಞಾನಂ ತದ್ವಿಷಯಯಾಥಾತ್ಮ್ಯವಿಜ್ಞಾನೇನ । ತಸ್ಮಿನ್ಬಾಧಿತೇ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಿಪರೀತಜ್ಞಾನೇಽನರ್ಥಕರೀ ತದ್ಭಕ್ಷಣಭೋಜನಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ನ ಭವತಿ । ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಾಯಾಃ ಪ್ರವೃತ್ತೇರ್ನಿವೃತ್ತಿರೇವ, ನ ಪುನರ್ಯತ್ನಃ ಕಾರ್ಯಸ್ತದಭಾವೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧೀನಾಂ ವಸ್ತುಯಾಥಾತ್ಮ್ಯಜ್ಞಾನನಿಷ್ಠತೈವ, ನ ಪುರುಷವ್ಯಾಪಾರನಿಷ್ಠತಾಗಂಧೋಽಪ್ಯಸ್ತಿ । ತಥೇಹಾಪಿ ಪರಮಾತ್ಮಾದಿಯಾಥಾತ್ಮ್ಯಜ್ಞಾನವಿಧೀನಾಂ ತಾವನ್ಮಾತ್ರಪರ್ಯವಸಾನತೈವ ಸ್ಯಾತ್ । ತಥಾ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಸಂಸ್ಕೃತಸ್ಯ, ತದ್ವಿಪರೀತಾರ್ಥಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಾನಾಂ ಪ್ರವೃತ್ತೀನಾಮ್ , ಅನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವೇನ ಜ್ಞಾಯಮಾನತ್ವಾತ್ ಪರಮಾತ್ಮಾದಿಯಾಥಾತ್ಮ್ಯಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇ ತನ್ನಿಮಿತ್ತವಿಜ್ಞಾನೇ ಬಾಧಿತೇ, ಅಭಾವಃ ಸ್ಯಾತ್ । ನನು ಕಲಂಜಾದಿಭಕ್ಷಣಾದೇರನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವವಸ್ತುಯಾಥಾತ್ಮ್ಯಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇ ತದ್ಭಕ್ಷ್ಯತ್ವಾದಿವಿಪರೀತಜ್ಞಾನೇ ನಿವರ್ತಿತೇ ತದ್ಭಕ್ಷಣಾದ್ಯನರ್ಥಪ್ರವೃತ್ತ್ಯಭಾವವತ್ , ಅಪ್ರತಿಷೇಧವಿಷಯತ್ವಾಚ್ಛಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತಪ್ರವೃತ್ತ್ಯಭಾವೋ ನ ಯುಕ್ತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತತ್ವಾನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವಾಭ್ಯಾಂ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ । ಕಲಂಜಭಕ್ಷಣಾದಿಪ್ರವೃತ್ತೇರ್ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತತ್ವಮನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವಂ ಚ ಯಥಾ, ತಥಾ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತಪ್ರವೃತ್ತೀನಾಮಪಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಪರಮಾತ್ಮಯಾಥಾತ್ಮ್ಯವಿಜ್ಞಾನವತಃ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತಪ್ರವೃತ್ತೀನಾಮಪಿ, ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತತ್ವೇನಾನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವೇನ ಚ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ , ಪರಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನೇನ ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನೇ ನಿವರ್ತಿತೇ, ಯುಕ್ತ ಏವಾಭಾವಃ । ನನು ತತ್ರ ಯುಕ್ತಃ ; ನಿತ್ಯಾನಾಂ ತು ಕೇವಲಶಾಸ್ತ್ರನಿಮಿತ್ತತ್ವಾದನರ್ಥಾರ್ಥತ್ವಾಭಾವಾಚ್ಚ ಅಭಾವೋ ನ ಯುಕ್ತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅವಿದ್ಯಾರಾಗದ್ವೇಷಾದಿದೋಷವತೋ ವಿಹಿತತ್ವಾತ್ । ಯಥಾ ಸ್ವರ್ಗಕಾಮಾದಿದೋಷವತೋ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದೀನಿ ಕಾಮ್ಯಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ವಿಹಿತಾನಿ, ತಥಾ ಸರ್ವಾನರ್ಥಬೀಜಾವಿದ್ಯಾದಿದೋಷವತಸ್ತಜ್ಜನಿತೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರರಾಗದ್ವೇಷಾದಿದೋಷವತಶ್ಚ ತತ್ಪ್ರೇರಿತಾವಿಶೇಷಪ್ರವೃತ್ತೇರಿಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರಾರ್ಥಿನೋ ನಿತ್ಯಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ವಿಧೀಯಂತೇ ; ನ ಕೇವಲಂ ಶಾಸ್ತ್ರನಿಮಿತ್ತಾನ್ಯೇವ । ನ ಚಾಗ್ನಿಹೋತ್ರದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಚಾತುರ್ಮಾಸ್ಯಪಶುಬಂಧಸೋಮಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಸ್ವತಃ ಕಾಮ್ಯನಿತ್ಯತ್ವವಿವೇಕೋಽಸ್ತಿ । ಕರ್ತೃಗತೇನ ಹಿ ಸ್ವರ್ಗಾದಿಕಾಮದೋಷೇಣ ಕಾಮಾರ್ಥತಾ ; ತಥಾ ಅವಿದ್ಯಾದಿದೋಷವತಃ ಸ್ವಭಾವಪ್ರಾಪ್ತೇಷ್ಟಾನಿಷ್ಟಪ್ರಾಪ್ತಿಪರಿಹಾರಾರ್ಥಿನಸ್ತದರ್ಥಾನ್ಯೇವ ನಿತ್ಯಾನಿ — ಇತಿ ಯುಕ್ತಮ್ ; ತಂ ಪ್ರತಿ ವಿಹಿತತ್ವಾತ್ । ನ ಪರಮಾತ್ಮಯಾಥಾತ್ಮ್ಯವಿಜ್ಞಾನವತಃ ಶಮೋಪಾಯವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಕಿಂಚಿತ್ಕರ್ಮ ವಿಹಿತಮುಪಲಭ್ಯತೇ । ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತದೇವತಾದಿಸರ್ವಸಾಧನವಿಜ್ಞಾನೋಪಮರ್ದೇನ ಹ್ಯಾತ್ಮಜ್ಞಾನಂ ವಿಧೀಯತೇ । ನ ಚೋಪಮರ್ದಿತಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಾದಿವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕರ್ಮಪ್ರವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ, ವಿಶಿಷ್ಟಕ್ರಿಯಾಸಾಧನಾದಿಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕತ್ವಾತ್ಕ್ರಿಯಾಪ್ರವೃತ್ತೇಃ । ನ ಹಿ ದೇಶಕಾಲಾದ್ಯನವಚ್ಛಿನ್ನಾಸ್ಥೂಲಾದ್ವಯಾದಿಬ್ರಹ್ಮಪ್ರತ್ಯಯಧಾರಿಣಃ ಕರ್ಮಾವಸರೋಽಸ್ತಿ । ಭೋಜನಾದಿಪ್ರವೃತ್ತ್ಯವಸರವತ್ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅವಿದ್ಯಾದಿಕೇವಲದೋಷನಿಮಿತ್ತತ್ವಾದ್ಭೋಜನಾದಿಪ್ರವೃತ್ತೇರಾವಶ್ಯಕತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ತು, ತಥಾ ಅನಿಯತಂ ಕದಾಚಿತ್ಕ್ರಿಯತೇ ಕದಾಚಿನ್ನ ಕ್ರಿಯತೇ ಚೇತಿ, ನಿತ್ಯಂ ಕರ್ಮೋಪಪದ್ಯತೇ । ಕೇವಲದೋಷನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ತು ಭೋಜನಾದಿಕರ್ಮಣೋಽನಿಯತತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ , ದೋಷೋದ್ಭವಾಭಿಭವಯೋರನಿಯತತ್ವಾತ್ , ಕಾಮಾನಾಮಿವ ಕಾಮ್ಯೇಷು । ಶಾಸ್ತ್ರನಿಮಿತ್ತಕಾಲಾದ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ನಿತ್ಯಾನಾಮನಿಯತತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಃ ; ದೋಷನಿಮಿತ್ತತ್ವೇ ಸತ್ಯಪಿ, ಯಥಾ ಕಾಮ್ಯಾಗ್ನಿಹೋತ್ರಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರವಿಹಿತತ್ವಾತ್ಸಾಯಂಪ್ರಾತಃಕಾಲಾದ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಮ್ , ಏವಮ್ । ತದ್ಭೋಜನಾದಿಪ್ರವೃತ್ತೌ ನಿಯಮವತ್ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ನಿಯಮಸ್ಯ ಅಕ್ರಿಯಾತ್ವಾತ್ ಕ್ರಿಯಾಯಾಶ್ಚಾಪ್ರಯೋಜನಕತ್ವಾತ್ ನಾಸೌ ಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಪವಾದಕರಃ । ತಸ್ಮಾತ್ , ಪರಮಾತ್ಮಯಾಥಾತ್ಮ್ಯಜ್ಞಾನವಿಧೇರಪಿ ತದ್ವಿಪರೀತಸ್ಥೂಲದ್ವೈತಾದಿಜ್ಞಾನನಿವರ್ತಕತ್ವಾತ್ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ಸರ್ವಕರ್ಮಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧ್ಯರ್ಥತ್ವಂ ಸಂಪದ್ಯತೇ ಕರ್ಮಪ್ರವೃತ್ತ್ಯಭಾವಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ , ಯಥಾ ಪ್ರತಿಷೇಧವಿಷಯೇ । ತಸ್ಮಾತ್ , ಪ್ರತಿಷೇಧವಿಧಿವಚ್ಚ, ವಸ್ತುಪ್ರತಿಪಾದನಂ ತತ್ಪರತ್ವಂ ಚ ಸಿದ್ಧಂ ಶಾಸ್ತ್ರಸ್ಯ ॥

ತೇ ಹ ವಾಚಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯೋ ವಾಗುದಗಾಯತ್ । ಯೋ ವಾಚಿ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ವದತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ವದತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ॥ ೨ ॥

ತೇ ದೇವಾಃ, ಹ ಏವಂ ವಿನಿಶ್ಚಿತ್ಯ, ವಾಚಂ ವಾಗಭಿಮಾನಿನೀಂ ದೇವತಾಮ್ , ಊಚುಃ ಉಕ್ತವಂತಃ ; ತ್ವಮ್ , ನಃ ಅಸ್ಮಭ್ಯಮ್ , ಉದ್ಗಾಯ ಔದ್ಗಾತ್ರಂ ಕರ್ಮ ಕುರುಷ್ವ ; ವಾಗ್ದೇವತಾನಿರ್ವರ್ತ್ಯಮೌದ್ಗಾತ್ರಂ ಕರ್ಮ ದೃಷ್ಟವಂತಃ, ತಾಮೇವ ಚ ದೇವತಾಂ ಜಪಮಂತ್ರಾಭಿಧೇಯಾಮ್ — ‘ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ’ ಇತಿ । ಅತ್ರ ಚೋಪಾಸನಾಯಾಃ ಕರ್ಮಣಶ್ಚ ಕರ್ತೃತ್ವೇನ ವಾಗಾದಯ ಏವ ವಿವಕ್ಷ್ಯಂತೇ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಯಸ್ಮಾತ್ಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತತ್ಕರ್ತೃಕಸ್ತದ್ವಿಷಯ ಏವ ಚ ಸರ್ವೋ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಸಂವ್ಯವಹಾರಃ । ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಹಿ ‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾತ್ಮಕರ್ತೃಕತ್ವಾಭಾವಂ ವಿಸ್ತರತಃ ಷಷ್ಠೇ । ಇಹಾಪಿ ಚ ಅಧ್ಯಾಯಾಂತೇ ಉಪಸಂಹರಿಷ್ಯತಿ ಅವ್ಯಾಕೃತಾದಿಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಜಾತಮ್ — ‘ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೬ । ೧) ಇತಿ — ಅವಿದ್ಯಾವಿಷಯಮ್ । ಅವ್ಯಾಕೃತಾತ್ತು ಯತ್ಪರಂ ಪರಮಾತ್ಮಾಖ್ಯಂ ವಿದ್ಯಾವಿಷಯಮ್ ಅನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕಮ್ , ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ಇತಿ ಇತರಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾನೇನೋಪಸಂಹರಿಷ್ಯತಿ ಪೃಥಕ್ । ಯಸ್ತು ವಾಗಾದಿಸಮಾಹಾರೋಪಾಧಿಪರಿಕಲ್ಪಿತಃ ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮಾ, ತಂ ಚ ವಾಗಾದಿಸಮಾಹಾರಪಕ್ಷಪಾತಿನಮೇವ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ — ‘ಏತೇಭ್ಯೋ ಭೂತೇಭ್ಯಃ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ಯೇವಾನುವಿನಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೨) ಇತಿ ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಾ ವಾಗಾದೀನಾಮೇವ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಕರ್ತೃತ್ವಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿವಿವಕ್ಷಾ । ತಥೇತಿ ತಥಾಸ್ತ್ವಿತಿ, ದೇವೈರುಕ್ತಾ ವಾಕ್ ತೇಭ್ಯಃ ಅರ್ಥಿಭ್ಯಃ ಅರ್ಥಾಯ, ಉದಗಾಯತ್ ಉದ್ಗಾನಂ ಕೃತವತೀ । ಕಃ ಪುನರಸೌ ದೇವೇಭ್ಯೋಽರ್ಥಾಯೋದ್ಗಾನಕರ್ಮಣಾ ವಾಚಾ ನಿರ್ವರ್ತಿತಃ ಕಾರ್ಯವಿಶೇಷ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಯೋ ವಾಚಿ — ನಿಮಿತ್ತಭೂತಾಯಾಮ್ — ವಾಗಾದಿಸಮುದಾಯಸ್ಯ ಯ ಉಪಕಾರೋ ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ ವದನಾದಿವ್ಯಾಪಾರೇಣ, ಸ ಏವ । ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹ್ಯಸೌ ವಾಗ್ವದನಾಭಿನಿರ್ವೃತ್ತೋ ಭೋಗಃ ಫಲಮ್ । ತಂ ಭೋಗಂ ಸಾ ತ್ರಿಷು ಪವಮಾನೇಷು ಕೃತ್ವಾ ಅವಶಿಷ್ಟೇಷು ನವಸು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು ವಾಚನಿಕಮಾರ್ತ್ವಿಜ್ಯಂ ಫಲಮ್ — ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಶೋಭನಮ್ , ವದತಿ ವರ್ಣಾನಭಿನಿರ್ವರ್ತಯತಿ, ತತ್ — ಆತ್ಮನೇ ಮಹ್ಯಮೇವ । ತದ್ಧ್ಯಸಾಧಾರಣಂ ವಾಗ್ದೇವಾತಾಯಾಃ ಕರ್ಮ, ಯತ್ಸಮ್ಯಗ್ವರ್ಣಾನಾಮುಚ್ಚಾರಣಮ್ ; ಅತಸ್ತದೇವ ವಿಶೇಷ್ಯತೇ — ‘ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ವದತಿ’ ಇತಿ । ಯತ್ತು ವದನಕಾರ್ಯಂ ಸರ್ವಸಂಘಾತೋಪಕಾರಾತ್ಮಕಮ್ , ತದ್ಯಾಜಮಾನಮೇವ । ತತ್ರ ಕಲ್ಯಾಣವದನಾತ್ಮಸಂಬಂಧಾಸಂಗಾವಸರಂ ದೇವತಾಯಾ ರಂಧ್ರಂ ಪ್ರತಿಲಭ್ಯ ತೇ ವಿದುಃ ಅಸುರಾಃ ; ಕಥಮ್ ? ಅನೇನೋದ್ಗಾತ್ರಾ, ನಃ ಅಸ್ಮಾನ್ , ಸ್ವಾಭಾವಿಕಂ ಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ಮ ಚ, ಅಭಿಭೂಯ ಅತೀತ್ಯ, ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತಕರ್ಮಜ್ಞಾನರೂಪೇಣ ಜ್ಯೋತಿಷೋದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಮನಾ ಅತ್ಯೇಷ್ಯಂತಿ ಅತಿಗಮಿಷ್ಯಂತಿ — ಇತ್ಯೇವಂ ವಿಜ್ಞಾಯ, ತಮುದ್ಗಾತಾರಮ್ , ಅಭಿದ್ರುತ್ಯ ಅಭಿಗಮ್ಯ, ಸ್ವೇನ ಆಸಂಗಲಕ್ಷಣೇನ ಪಾಪ್ಮನಾ ಅವಿಧ್ಯನ್ ತಾಡಿತವಂತಃ ಸಂಯೋಜಿತವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ — ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಾವಸ್ಥಸ್ಯ ವಾಚಿ ಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಸ ಏಷ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಕ್ರಿಯತೇ — ಕೋಽಸೌ ? ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಮ್ ಅನನುರೂಪಂ ಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ವದತಿ, ಯೇನ ಪ್ರಯುಕ್ತೋಽಸಭ್ಯಬೀಭತ್ಸಾನೃತಾದ್ಯನಿಚ್ಛನ್ನಪಿ ವದತಿ ; ಅನೇನ ಕಾರ್ಯೇಣಾಪ್ರತಿರೂಪವದನೇನಾನುಗಮ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಕಾರ್ಯಭೂತಾಸು ಪ್ರಜಾಸು ವಾಚಿ ವರ್ತತೇ ; ಸ ಏವಾಪ್ರತಿರೂಪವದನೇನಾನುಮಿತಃ, ಸ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ವಾಚಿ ಗತಃ ಪಾಪ್ಮಾ ; ಕಾರಣಾನುವಿಧಾಯಿ ಹಿ ಕಾರ್ಯಮಿತಿ ॥
ಅಥ ಹ ಪ್ರಾಣಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಾಣ ಉದಗಾಯದ್ಯಃ ಪ್ರಾಣೇ ಭೋಗಸ್ತಂ
ಅಥ ಹ ಪ್ರಾಣಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯ: ಪ್ರಾಣ ಉದಗಾಯದ್ಯಃ ಪ್ರಾಣೇ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಜಿಘ್ರತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ಜಿಘ್ರತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ॥ ೩ ॥
ಅಥ ಹ ಚಕ್ಷುರೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುರುದಗಾಯತ್ । ಯಶ್ಚಕ್ಷುಷಿ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಪಶ್ಯತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ॥ ೪ ॥
ಅಥ ಹ ಶ್ರೋತ್ರಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೋತ್ರಮುದಗಾಯದ್ಯಃ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಶೃಣೋತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ಶೃಣೋತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ॥ ೫ ॥

ಅಥ ಹ ಮನ ಊಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯೋ ಮನ ಉದಗಾಯದ್ಯೋ ಮನಸಿ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಸಂಕಲ್ಪಯತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ಸಂಕಲ್ಪಯತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮೈವಮು ಖಲ್ವೇತಾ ದೇವತಾಃ ಪಾಪ್ಮಭಿರುಪಾಸೃಜನ್ನೇವಮೇನಾಃ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ ॥ ೬ ॥

ತಥೈವ ಘ್ರಾಣಾದಿದೇವತಾ ಉದ್ಗೀಥನಿರ್ವರ್ತಕತ್ವಾಜ್ಜಪಮಂತ್ರಪ್ರಕಾಶ್ಯಾ ಉಪಾಸ್ಯಾಶ್ಚೇತಿ ಕ್ರಮೇಣ ಪರೀಕ್ಷಿತವಂತಃ । ದೇವಾನಾಂ ಚೈತನ್ನಿಶ್ಚಿತಮಾಸೀತ್ — ವಾಗಾದಿದೇವತಾಃ ಕ್ರಮೇಣ ಪರೀಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾಃ ಕಲ್ಯಾಣವಿಷಯವಿಶೇಷಾತ್ಮಸಂಬಂಧಾಸಂಗಹೇತೋರಾಸುರಪಾಪ್ಮಸಂಸರ್ಗಾದುದ್ಗೀಥನಿರ್ವರ್ತನಾಸಮರ್ಥಾಃ ; ಅತೋಽನಭಿಧೇಯಾಃ, ‘ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ’ ಇತ್ಯನುಪಾಸ್ಯಾಶ್ಚ ; ಅಶುದ್ಧತ್ವಾದಿತರಾವ್ಯಾಪಕತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ । ಏವಮು ಖಲು, ಅನುಕ್ತಾ ಅಪ್ಯೇತಾಸ್ತ್ವಗಾದಿದೇವತಾಃ, ಕಲ್ಯಾಣಾಕಲ್ಯಾಣಕಾರ್ಯದರ್ಶನಾತ್ , ಏವಂ ವಾಗಾದಿವದೇವ, ಏನಾಃ, ಪಾಪ್ಮನಾ ಅವಿಧ್ಯನ್ ಪಾಪ್ಮನಾ ವಿದ್ಧವಂತ ಇತಿ ಯದುಕ್ತಂ ತತ್ಪಾಪ್ಮಭಿರುಪಾಸೃಜನ್ ಪಾಪ್ಮಭಿಃ ಸಂಸರ್ಗಂ ಕೃತವಂತ ಇತ್ಯೇತತ್ ॥
ವಾಗಾದಿದೇವತಾ ಉಪಾಸೀನಾ ಅಪಿ ಮೃತ್ಯ್ವತಿಗಮನಾಯಾಶರಣಾಃ ಸಂತೋ ದೇವಾಃ, ಕ್ರಮೇಣ —

ಅಥ ಹೇಮಮಾಸನ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯ ಏಷ ಪ್ರಾಣ ಉದಗಾಯತ್ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿವ್ಯತ್ಸನ್ಸ ಯಥಾಶ್ಮಾನಮೃತ್ವಾ ಲೋಷ್ಟೋ ವಿಧ್ವಂಸೇತೈವಂ ಹೈವ ವಿಧ್ವಂಸಮಾನಾ ವಿಷ್ವಂಚೋ ವಿನೇಶುಸ್ತತೋ ದೇವಾ ಅಭವನ್ಪರಾಸುರಾ ಭವತ್ಯಾತ್ಮನಾ ಪರಾಸ್ಯ ದ್ವಿಷನ್ಭ್ರಾತೃವ್ಯೋ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೭ ॥

ಅಥ ಅನಂತರಮ್ , ಹ ಇಮಮಿತ್ಯಭಿನಯಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ , ಆಸನ್ಯಮ್ ಆಸ್ಯೇ ಭವಮಾಸನ್ಯಂ ಮುಖಾಂತರ್ಬಿಲಸ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಮೂಚುಃ — ‘ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯ’ ಇತಿ । ತಥೇತ್ಯೇವಂ ಶರಣಮುಪಗತೇಭ್ಯಃ ಸ ಏಷ ಪ್ರಾಣೋ ಮುಖ್ಯ ಉದಗಾಯತ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ಪಾಪ್ಮನಾ ಅವಿವ್ಯತ್ಸನ್ ವೇಧನಂ ಕರ್ತುಮಿಷ್ಟವಂತಃ, ತೇ ಚ ದೋಷಾಸಂಸರ್ಗಿಣಂ ಸಂತಂ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಮ್ , ಸ್ವೇನ ಆಸಂಗದೋಷೇಣ ವಾಗಾದಿಷು ಲಬ್ಧಪ್ರಸರಾಸ್ತದಭ್ಯಾಸಾನುವೃತ್ತ್ಯಾ, ಸಂಸ್ರಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾ ವಿನೇಶುಃ ವಿನಷ್ಟಾ ವಿಧ್ವಸ್ತಾಃ ; ಕಥಮಿವೇತಿ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಉಚ್ಯತೇ — ಸ ಯಥಾ ಸ ದೃಷ್ಟಾಂತೋ ಯಥಾ — ಲೋಕೇ ಅಶ್ಮಾನಂ ಪಾಷಾಣಮ್ , ಋತ್ವಾ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾಪ್ಯ, ಲೋಷ್ಟಃ ಪಾಂಸುಪಿಂಡಃ, ಪಾಷಾಣಚೂರ್ಣನಾಯಾಶ್ಮನಿ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಸ್ವಯಂ ವಿಧ್ವಂಸೇತ ವಿಸ್ರಂಸೇತ ವಿಚೂರ್ಣೀಭವೇತ್ ; ಏವಂ ಹೈವ ಯಥಾಯಂ ದೃಷ್ಟಾಂತ ಏವಮೇವ, ವಿಧ್ವಂಸಮಾನಾ ವಿಶೇಷೇಣ ಧ್ವಂಸಮಾನಾಃ, ವಿಷ್ವಂಚಃ ನಾನಾಗತಯಃ, ವಿನೇಶುಃ ವಿನಷ್ಟಾಃ, ಯತಃ ; — ತತಃ ತಸ್ಮಾದಾಸುರವಿನಾಶಾದ್ದೇವತ್ವಪ್ರತಿಬಂಧಭೂತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾಸಂಗಜನಿತಪಾಪ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಯೋಗಾತ್ , ಅಸಂಸರ್ಗಧರ್ಮಿಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣಾಶ್ರಯಬಲಾತ್ , ದೇವಾಃ ವಾಗಾದಯಃ ಪ್ರಕೃತಾಃ, ಅಭವನ್ ; ಕಿಮಭವನ್ ? ಸ್ವಂ ದೇವತಾರೂಪಮಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮಕಂ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮ್ । ಪೂರ್ವಮಪ್ಯಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮಕಾ ಏವ ಸಂತಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೇನ ಪಾಪ್ಮನಾ ತಿರಸ್ಕೃತವಿಜ್ಞಾನಾಃ ಪಿಂಡಮಾತ್ರಾಭಿಮಾನಾ ಆಸನ್ । ತೇ ತತ್ಪಾಪ್ಮವಿಯೋಗಾದುಜ್ಝಿತ್ವಾ ಪಿಂಡಮಾತ್ರಾಭಿಮಾನಂ ಶಾಸ್ತ್ರಸಮರ್ಪಿತವಾಗಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಾ ಬಭೂವುರಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಂಚ ತೇ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷಭೂತಾ ಅಸುರಾಃ ಪರಾ — ಅಭವನ್ನಿತ್ಯನುವರ್ತತೇ ; ಪರಾಭೂತಾ ವಿನಷ್ಟಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಥಾ ಪುರಾಕಲ್ಪೇನ ವರ್ಣಿತಃ ಪೂರ್ವಯಜಮಾನೋಽತಿಕ್ರಾಂತಕಾಲಿಕಃ ಏತಾಮೇವಾಖ್ಯಾಯಿಕಾರೂಪಾಂ ಶ್ರುತಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ, ತೇನೈವ ಕ್ರಮೇಣ ವಾಗಾದಿದೇವತಾಃ ಪರೀಕ್ಷ್ಯ, ತಾಶ್ಚಾಪೋಹ್ಯಾಸಂಗಪಾಪ್ಮಾಸ್ಪದದೋಷವತ್ತ್ವೇನಾದೋಷಾಸ್ಪದಂ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಮಾತ್ಮತ್ವೇನೋಪಗಮ್ಯ, ವಾಗಾದ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಪಿಂಡಮಾತ್ರಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಂ ಹಿತ್ವಾ, ವೈರಾಜಪಿಂಡಾಭಿಮಾನಂ ವಾಗಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವರ್ತಮಾನಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಂ ಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರಕಾಶಿತಂ ಪ್ರತಿಪನ್ನಃ ; ತಥೈವಾಯಂ ಯಜಮಾನಸ್ತೇನೈವ ವಿಧಿನಾ ಭವತಿ ಪ್ರಜಾಪತಿಸ್ವರೂಪೇಣಾತ್ಮನಾ ; ಪರಾ ಚ, ಅಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರತಿಪಕ್ಷಭೂತಃ ಪಾಪ್ಮಾ ದ್ವಿಷನ್ಭ್ರಾತೃವ್ಯಃ, ಭವತಿ ; — ಯತೋಽದ್ವೇಷ್ಟಾಪಿ ಭವತಿ ಕಶ್ಚಿದ್ಭ್ರಾತೃವ್ಯೋ ಭರತಾದಿತುಲ್ಯಃ ; ಯಸ್ತ್ವಿಂದ್ರಿಯವಿಷಯಾಸಂಗಜನಿತಃ ಪಾಪ್ಮಾ, ಭ್ರಾತೃವ್ಯೋ ದ್ವೇಷ್ಟಾ ಚ, ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕಾತ್ಮಸ್ವರೂಪತಿರಸ್ಕರಣಹೇತುತ್ವಾತ್ — ಸ ಚ ಪರಾಭವತಿ ವಿಶೀರ್ಯತೇ, ಲೋಷ್ಟವತ್ , ಪ್ರಾಣಪರಿಷ್ವಂಗಾತ್ । ಕಸ್ಯೈತತ್ಫಲಮಿತ್ಯಾಹ — ಯ ಏವಂ ವೇದ, ಯಥೋಕ್ತಂ ಪ್ರಾಣಮಾತ್ಮತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ಪೂರ್ವಯಜಮಾನವದಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಫಲಮುಪಸಂಹೃತ್ಯಾಧುನಾಖ್ಯಾಯಿಕಾರೂಪಮೇವಾಶ್ರಿತ್ಯಾಹ । ಕಸ್ಮಾಚ್ಚ ಹೇತೋರ್ವಾಗಾದೀನ್ಮುಕ್ತ್ವಾ ಮುಖ್ಯ ಏವ ಪ್ರಾಣ ಆತ್ಮತ್ವೇನಾಶ್ರಯಿತವ್ಯ ಇತಿ ತದುಪಪತ್ತಿನಿರೂಪಣಾಯ, ಯಸ್ಮಾದಯಂ ವಾಗಾದೀನಾಂ ಪಿಂಡಾದೀನಾಂ ಚ ಸಾಧಾರಣ ಆತ್ಮಾ — ಇತ್ಯೇತಮರ್ಥಮಾಖ್ಯಾಯಿಕಯಾ ದರ್ಶಯಂತ್ಯಾಹ ಶ್ರುತಿಃ —

ತೇ ಹೋಚುಃ ಕ್ವ ನು ಸೋಽಭೂದ್ಯೋ ನ ಇತ್ಥಮಸಕ್ತೇತ್ಯಯಮಾಸ್ಯೇಽಂತರಿತಿ ಸೋಽಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸೋಽಂಗಾನಾಂ ಹಿ ರಸಃ ॥ ೮ ॥

ತೇ ಪ್ರಜಾಪತಿಪ್ರಾಣಾಃ, ಮುಖ್ಯೇನ ಪ್ರಾಣೇನ ಪರಿಪ್ರಾಪಿತದೇವಸ್ವರೂಪಾಃ, ಹ ಊಚುಃ ಉಕ್ತವಂತಃ, ಫಲಾವಸ್ಥಾಃ ; ಕಿಮಿತ್ಯಾಹ — ಕ್ವ ನ್ವಿತಿ ವಿತರ್ಕೇ ; ಕ್ವ ನು ಕಸ್ಮಿನ್ನು, ಸೋಽಭೂತ್ ; ಕಃ ? ಯೋ ನೋಽಸ್ಮಾನ್ , ಇತ್ಥಮ್ ಏವಮ್ , ಅಸಕ್ತ ಸಂಜಿತವಾನ್ ದೇವಭಾವಮಾತ್ಮತ್ವೇನೋಪಗಮಿತವಾನ್ । ಸ್ಮರಂತಿ ಹಿ ಲೋಕೇ ಕೇನಚಿದುಪಕೃತಾ ಉಪಕಾರಿಣಮ್ ; ಲೋಕವದೇವ ಸ್ಮರಂತೋ ವಿಚಾರಯಮಾಣಾಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತೇ ಆತ್ಮನ್ಯೇವೋಪಲಬ್ಧವಂತಃ ; ಕಥಮ್ ? ಅಯಮಾಸ್ಯೇಽಂತರಿತಿ — ಆಸ್ಯೇ ಮುಖೇ ಯ ಆಕಾಶಸ್ತಸ್ಮಿನ್ , ಅಂತಃ, ಅಯಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೋ ವರ್ತತ ಇತಿ । ಸರ್ವೋ ಹಿ ಲೋಕೋ ವಿಚಾರ್ಯಾಧ್ಯವಸ್ಯತಿ ; ತಥಾ ದೇವಾಃ ।
ಯಸ್ಮಾದಯಮಂತರಾಕಾಶೇ ವಾಗಾದ್ಯಾತ್ಮತ್ವೇನ ವಿಶೇಷಮನಾಶ್ರಿತ್ಯ ವರ್ತಮಾನ ಉಪಲಬ್ಧೋ ದೇವೈಃ, ತಸ್ಮಾತ್ — ಸ ಪ್ರಾಣೋಽಯಾಸ್ಯಃ ; ವಿಶೇಷಾನಾಶ್ರಯತ್ವಾಚ್ಚ ಅಸಕ್ತ ಸಂಜಿತವಾನ್ವಾಗಾದೀನ್ ; ಅತ ಏವಾಂಗಿರಸಃ ಆತ್ಮಾ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮ್ ; ಕಥಮಾಂಗಿರಸಃ ? ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಹ್ಯೇತತ್ , ಅಂಗಾನಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಲಕ್ಷಣಾನಾಮ್ , ರಸಃ ಸಾರ ಆತ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಥಂ ಪುನರಂಗರಸತ್ವಮ್ ? ತದಪಾಯೇ ಶೋಷಪ್ರಾಪ್ತೇರಿತಿ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ । ಯಸ್ಮಾಚ್ಚಾಯಮಂಗರಸತ್ವಾದ್ವಿಶೇಷಾನಾಶ್ರಯತ್ವಾಚ್ಚ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಂ ಸಾಧಾರಣ ಆತ್ಮಾ ವಿಶುದ್ಧಶ್ಚ, ತಸ್ಮಾದ್ವಾಗಾದೀನಪಾಸ್ಯ ಪ್ರಾಣ ಏವಾತ್ಮತ್ವೇನಾಶ್ರಯಿತವ್ಯ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಃ । ಆತ್ಮಾ ಹ್ಯಾತ್ಮತ್ವೇನೋಪಗಂತವ್ಯಃ ; ಅವಿಪರೀತಬೋಧಾಚ್ಛ್ರೇಯಃಪ್ರಾಪ್ತೇಃ, ವಿಪರ್ಯಯೇ ಚಾನಿಷ್ಟಾಪ್ರಾಪ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ ॥

ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತಾ ದೂರ್ನಾಮ ದೂರಂ ಹ್ಯಸ್ಯಾ ಮೃತ್ಯುರ್ದೂರಂ ಹ ವಾ ಅಸ್ಮಾನ್ಮೃತ್ಯುರ್ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೯ ॥

ಸ್ಯಾನ್ಮತಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಿಶುದ್ಧಿರಸಿದ್ಧೇತಿ ; ನನು ಪರಿಹೃತಮೇತದ್ವಾಗಾದೀನಾಂ ಕಲ್ಯಾಣವದನಾದ್ಯಾಸಂಗವತ್ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಸಂಗಾಸ್ಪದಾಭಾವೇನ ; ಬಾಢಮ್ ; ಕಿಂ ತ್ವಾಂಗಿರಸತ್ವೇನ ವಾಗಾದೀನಾಮಾತ್ಮತ್ವೋಕ್ತ್ಯಾ ವಾಗಾದಿದ್ವಾರೇಣ ಶವಸ್ಪೃಷ್ಟಿತತ್ಸ್ಪೃಷ್ಟೇರಿವಾಶುದ್ಧತಾ ಶಂಕ್ಯತ ಇತಿ । ಆಹ — ಶುದ್ಧ ಏವ ಪ್ರಾಣಃ ; ಕುತಃ ? ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತಾ ದೂರ್ನಾಮ — ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಾಶ್ಮಾನಮಿವ ಲೋಷ್ಟವದ್ವಿಧ್ವಸ್ತಾ ಅಸುರಾಃ ; ತಂ ಪರಾಮೃಶತಿ — ಸೇತಿ ; ಸೈವೈಷಾ, ಯೇಯಂ ವರ್ತಮಾನಯಜಮಾನಶರೀರಸ್ಥಾ ದೇವೈರ್ನಿರ್ಧಾರಿತಾ ‘ಅಯಮಾಸ್ಯೇಽಂತಃ’ ಇತಿ ; ದೇವತಾ ಚ ಸಾ ಸ್ಯಾತ್ , ಉಪಾಸನಕ್ರಿಯಾಯಾಃ ಕರ್ಮಭಾವೇನ ಗುಣಭೂತತ್ವಾತ್ ; ಯಸ್ಮಾತ್ಸಾ ದೂರ್ನಾಮ ದೂರಿತ್ಯೇವಂ ಖ್ಯಾತಾ — ನಾಮಶಬ್ದಃ ಖ್ಯಾಪನಪರ್ಯಾಯಃ — ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧಾಸ್ಯಾ ವಿಶುದ್ಧಿಃ, ದೂರ್ನಾಮತ್ವಾತ್ ; ಕುತಃ ಪುನರ್ದೂರ್ನಾಮತ್ವಮಿತ್ಯಾಹ — ದೂರಂ ದೂರೇ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಅಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಣದೇವತಾಯಾಃ, ಮೃತ್ಯುರಾಸಂಗಲಕ್ಷಣಃ ಪಾಪ್ಮಾ ; ಅಸಂಶ್ಲೇಷಧರ್ಮಿತ್ವಾತ್ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥಸ್ಯಾಪಿ ದೂರತಾ ಮೃತ್ಯೋಃ ; ತಸ್ಮಾದ್ದೂರಿತ್ಯೇವಂ ಖ್ಯಾತಿಃ ; ಏವಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಿಶುದ್ಧಿರ್ಜ್ಞಾಪಿತಾ । ವಿದುಷಃ ಫಲಮುಚ್ಯತೇ — ದೂರಂ ಹ ವಾ ಅಸ್ಮಾನ್ಮೃತ್ಯುರ್ಭವತಿ — ಅಸ್ಮಾದೇವಂವಿದಃ, ಯ ಏವಂ ವೇದ ತಸ್ಮಾತ್ , ಏವಮಿತಿ — ಪ್ರಕೃತಂ ವಿಶುದ್ಧಿಗುಣೋಪೇತಂ ಪ್ರಾಣಮುಪಾಸ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಉಪಾಸನಂ ನಾಮ ಉಪಾಸ್ಯಾರ್ಥವಾದೇ ಯಥಾ ದೇವತಾದಿಸ್ವರೂಪಂ ಶ್ರುತ್ಯಾ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ ತಥಾ ಮನಸೋಪಗಮ್ಯ, ಆಸನಂ ಚಿಂತನಮ್ , ಲೌಕಿಕಪ್ರತ್ಯಯಾವ್ಯವಧಾನೇನ, ಯಾವತ್ ತದ್ದೇವತಾದಿಸ್ವರೂಪಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿರಿತಿ ಲೌಕಿಕಾತ್ಮಾಭಿಮಾನವತ್ ; — ‘ದೇವೋ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾನಪ್ಯೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೧ । ೨) ‘ಕಿಂದೇವತೋಽಸ್ಯಾಂ ಪ್ರಾಚ್ಯಾಂ ದಿಶ್ಯಸಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೨೦) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ॥
‘ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತಾ...ದೂರಂ ಹ ವಾ ಅಸ್ಮಾನ್ಮೃತ್ಯುರ್ಭವತಿ’ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಕಥಂ ಪುನರೇವಂವಿದೋ ದೂರಂ ಮೃತ್ಯುರ್ಭವತೀತಿ ? ಉಚ್ಯತೇ — ಏವಂವಿತ್ತ್ವವಿರೋಧಾತ್ ; ಇಂದ್ರಿಯವಿಷಯಸಂಸರ್ಗಾಸಂಗಜೋ ಹಿ ಪಾಪ್ಮಾ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಿನೋ ಹಿ ವಿರುಧ್ಯತೇ, ವಾಗಾದಿವಿಶೇಷಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಹೇತುತ್ವಾತ್ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾಜ್ಞಾನಹೇತುತ್ವಾಚ್ಚ ; ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತೋ ಹಿ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂವಿದಃ ಪಾಪ್ಮಾ ದೂರಂ ಭವತೀತಿ ಯುಕ್ತಮ್ , ವಿರೋಧಾತ್ ; — ತದೇತತ್ಪ್ರದರ್ಶಯತಿ —

ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತೈತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮಪಹತ್ಯ ಯತ್ರಾಸಾಂ ದಿಶಾಮಂತಸ್ತದ್ಗಮಯಾಂಚಕಾರ ತದಾಸಾಂ ಪಾಪ್ಮನೋ ವಿನ್ಯದಧಾತ್ತಸ್ಮಾನ್ನ ಜನಮಿಯಾನ್ನಾಂತಮಿಯಾನ್ನೇತ್ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮನ್ವವಾಯಾನೀತಿ ॥ ೧೦ ॥

ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತೇತ್ಯುಕ್ತಾರ್ಥಮ್ । ಏತಾಸಾಂ ವಾಗಾದೀನಾಂ ದೇವತಾನಾಮ್ , ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮ್ — ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾಜ್ಞಾನಪ್ರಯುಕ್ತೇಂದ್ರಿಯವಿಷಯಸಂಸರ್ಗಾಸಂಗಜನಿತೇನ ಹಿ ಪಾಪ್ಮನಾ ಸರ್ವೋ ಮ್ರಿಯತೇ, ಸ ಹ್ಯತೋ ಮೃತ್ಯುಃ — ತಮ್ , ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನರೂಪಾಭ್ಯೋ ದೇವತಾಭ್ಯಃ, ಅಪಚ್ಛಿದ್ಯ ಅಪಹತ್ಯ, — ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಮಾತ್ರತಯೈವ ಪ್ರಾಣೋಽಪಹಂತೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ವಿರೋಧಾದೇವ ತು ಪಾಪ್ಮೈವಂವಿದೋ ದೂರಂ ಗತೋ ಭವತಿ ; ಕಿಂ ಪುನಶ್ಚಕಾರ ದೇವತಾನಾಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮಪಹತ್ಯೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ , ಆಸಾಂ ಪ್ರಾಚ್ಯಾದೀನಾಂ ದಿಶಾಮ್ , ಅಂತಃ ಅವಸಾನಮ್ , ತತ್ ತತ್ರ ಗಮಯಾಂಚಕಾರ ಗಮನಂ ಕೃತವಾನಿತ್ಯೇತತ್ । ನನು ನಾಸ್ತಿ ದಿಶಾಮಂತಃ, ಕಥಮಂತಂ ಗಮಿತವಾನಿತಿ ; ಉಚ್ಯತೇ — ಶ್ರೌತವಿಜ್ಞಾನವಜ್ಜನಾವಧಿನಿಮಿತ್ತಕಲ್ಪಿತತ್ವಾದ್ದಿಶಾಂ ತದ್ವಿರೋಧಿಜನಾಧ್ಯುಷಿತ ಏವ ದೇಶೋ ದಿಶಾಮಂತಃ, ದೇಶಾಂತೋಽರಣ್ಯಮಿತಿ ಯದ್ವತ್ ; ಇತ್ಯದೋಷಃ । ತತ್ತತ್ರ ಗಮಯಿತ್ವಾ, ಆಸಾಂ ದೇವತಾನಾಮ್ , ಪಾಪ್ಮನ ಇತಿ ದ್ವಿತೀಯಾಬಹುವಚನಮ್ , ವಿನ್ಯದಧಾತ್ ವಿವಿಧಂ ನ್ಯಗ್ಭಾವೇನಾದಧಾತ್ಸ್ಥಾಪಿತವತೀ, ಪ್ರಾಣದೇವತಾ ; ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಶೂನ್ಯೇಷ್ವಂತ್ಯಜನೇಷ್ವಿತಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ; ಇಂದ್ರಿಯಸಂಸರ್ಗಜೋ ಹಿ ಸ ಇತಿ ಪ್ರಾಣ್ಯಾಶ್ರಯತಾವಗಮ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ತಮಂತ್ಯಂ ಜನಮ್ , ನೇಯಾತ್ ನ ಗಚ್ಛೇತ್ ಸಂಭಾಷಣದರ್ಶನಾದಿಭಿರ್ನ ಸಂಸೃಜೇತ್ ; ತತ್ಸಂಸರ್ಗೇ ಪಾಪ್ಮನಾ ಸಂಸರ್ಗಃ ಕೃತಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಪಾಪ್ಮಾಶ್ರಯೋ ಹಿ ಸಃ ; ತಜ್ಜನನಿವಾಸಂ ಚಾಂತಂ ದಿಗಂತಶಬ್ದವಾಚ್ಯಮ್ , ನೇಯಾತ್ — ಜನಶೂನ್ಯಮಪಿ, ಜನಮಪಿ ತದ್ದೇಶವಿಯುಕ್ತಮ್ , ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ನೇದಿತಿ ಪರಿಭಯಾರ್ಥೇ ನಿಪಾತಃ ; ಇತ್ಥಂ ಜನಸಂಸರ್ಗೇ, ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮ್ , ಅನ್ವವಾಯಾನೀತಿ — ಅನು ಅವ ಅಯಾನೀತಿ ಅನುಗಚ್ಛೇಯಮಿತಿ ; ಏವಂ ಭೀತೋ ನ ಜನಮಂತಂ ಚೇಯಾದಿತಿ ಪೂರ್ವೇಣ ಸಂಬಂಧಃ ॥

ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತೈತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮಪಹತ್ಯಾಥೈನಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯವಹತ್ ॥ ೧೧ ॥

ಸಾ ವಾ ಏಷಾ ದೇವತಾ — ತದೇತತ್ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಜ್ಞಾನಕರ್ಮಫಲಂ ವಾಗಾದೀನಾಮಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮತ್ವಮುಚ್ಯತೇ । ಅಥೈನಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯವಹತ್ — ಯಸ್ಮಾದಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಪರಿಚ್ಛೇದಕರಃ ಪಾಪ್ಮಾ ಮೃತ್ಯುಃ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇನಾಪಹತಃ, ತಸ್ಮಾತ್ಸ ಪ್ರಾಣೋಽಪಹಂತಾ ಪಾಪ್ಮನೋ ಮೃತ್ಯೋಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸ ಏವ ಪ್ರಾಣಃ, ಏನಾ ವಾಗಾದಿದೇವತಾಃ, ಪ್ರಕೃತಂ ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮ್ , ಅತೀತ್ಯ ಅವಹತ್ ಪ್ರಾಪಯತ್ ಸ್ವಂ ಸ್ವಮಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಮಗ್ನ್ಯಾದಿದೇವತಾತ್ಮರೂಪಮ್ ॥

ಸ ವೈ ವಾಚಮೇವ ಪ್ರಥಮಾಮತ್ಯವಹತ್ ; ಸಾ ಯದಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಮುಚ್ಯತ ಸೋಽಗ್ನಿರಭವತ್ ; ಸೋಽಯಮಗ್ನಿಃ ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತೋ ದೀಪ್ಯತೇ ॥ ೧೨ ॥

ಸ ವೈ ವಾಚಮೇವ ಪ್ರಥಮಾಮತ್ಯವಹತ್ — ಸ ಪ್ರಾಣಃ, ವಾಚಮೇವ, ಪ್ರಥಮಾಂ ಪ್ರಧಾನಾಮಿತ್ಯೇತತ್ — ಉದ್ಗೀಥಕರ್ಮಣೀತರಕರಣಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಸಾಧಕತಮತ್ವಂ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ತಸ್ಯಾಃ — ತಾಂ ಪ್ರಥಮಾಮತ್ಯವಹತ್ ವಹನಂ ಕೃತವಾನ್ । ತಸ್ಯಾಃ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಮತೀತ್ಯೋಢಾಯಾಃ ಕಿಂ ರೂಪಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸಾ ವಾಕ್ , ಯದಾ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಮೃತ್ಯುಮ್ , ಅತ್ಯಮುಚ್ಯತ ಅತೀತ್ಯಾಮುಚ್ಯತ ಮೋಚಿತಾ ಸ್ವಯಮೇವ, ತದಾ ಸಃ
ಅಗ್ನಿಃ ಅಭವತ್ — ಸಾ ವಾಕ್ — ಪೂರ್ವಮಪ್ಯಗ್ನಿರೇವ ಸತೀ ಮೃತ್ಯುವಿಯೋಗೇಽಪ್ಯಗ್ನಿರೇವಾಭವತ್ । ಏತಾವಾಂಸ್ತು ವಿಶೇಷೋ ಮೃತ್ಯುವಿಯೋಗೇ — ಸೋಽಯಮತಿಕ್ರಾಂತೋಽಗ್ನಿಃ, ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಂ ಪರಸ್ತಾನ್ಮೃತ್ಯೋಃ, ದೀಪ್ಯತೇ ; ಪ್ರಾಙ್ಮೋಕ್ಷಾನ್ಮೃತ್ಯುಪ್ರತಿಬದ್ಧೋಽಧ್ಯಾತ್ಮವಾಗಾತ್ಮನಾ ನೇದಾನೀಮಿವ ದೀಪ್ತಿಮಾನಾಸೀತ್ ; ಇದಾನೀಂ ತು ಮೃತ್ಯುಂ ಪರೇಣ ದೀಪ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯುವಿಯೋಗಾತ್ ॥

ಅಥ ಪ್ರಾಣಮತ್ಯವಹತ್ ; ಸ ಯದಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಮುಚ್ಯತ ಸ ವಾಯುರಭವತ್ ; ಸೋಽಯಂ ವಾಯುಃ ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತಃ ಪವತೇ ॥ ೧೩ ॥

ತಥಾ — ಪ್ರಾಣಃ ಘ್ರಾಣಮ್ — ವಾಯುರಭವತ್ ; ಸ ತು ಪವತೇ ಮೃತ್ಯುಂ ಪರೇಣಾತಿಕ್ರಾಂತಃ । ಸರ್ವಮನ್ಯದುಕ್ತಾರ್ಥಮ್ ॥

ಅಥ ಚಕ್ಷುರತ್ಯವಹತ್ ; ತದ್ಯದಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಮುಚ್ಯತ ಸ ಆದಿತ್ಯೋಽಭವತ್ ; ಸೋಽಸಾವಾದಿತ್ಯಃ ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತಸ್ತಪತಿ ॥ ೧೪ ॥

ತಥಾ ಚಕ್ಷುರಾದಿತ್ಯೋಽಭವತ್ ; ಸ ತು ತಪತಿ ॥

ಅಥ ಶ್ರೋತ್ರಮತ್ಯವಹತ್ ; ತದ್ಯದಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಮುಚ್ಯತ ತಾ ದಿಶೋಽಭವಂಸ್ತಾ ಇಮಾ ದಿಶಃ ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತಾಃ ॥ ೧೫ ॥

ತಥಾ ಶ್ರೋತ್ರಂ ದಿಶೋಽಭವನ್ ; ದಿಶಃ ಪ್ರಾಚ್ಯಾದಿವಿಭಾಗೇನಾವಸ್ಥಿತಾಃ ॥

ಅಥ ಮನೋಽತ್ಯವಹತ್ ; ತದ್ಯದಾ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯಮುಚ್ಯತ ಸ ಚಂದ್ರಮಾ ಅಭವತ್ ; ಸೋಽಸೌ ಚಂದ್ರಃ ಪರೇಣ ಮೃತ್ಯುಮತಿಕ್ರಾಂತೋ ಭಾತ್ಯೇವಂ ಹ ವಾ ಏನಮೇಷಾ ದೇವತಾ ಮೃತ್ಯುಮತಿವಹತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೧೬ ॥

ಮನಃ ಚಂದ್ರಮಾಃ — ಭಾತಿ । ಯಥಾ ಪೂರ್ವಯಜಮಾನಂ ವಾಗಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದಿಭಾವೇನ ಮೃತ್ಯುಮತ್ಯವಹತ್ , ಏವಮ್ ಏನಂ ವರ್ತಮಾನಯಜಮಾನಮಪಿ, ಹ ವೈ, ಏಷಾ ಪ್ರಾಣದೇವತಾ ಮೃತ್ಯುಮತಿವಹತಿ ವಾಗಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದಿಭಾವೇನ, ಏವಂ ಯೋ ವಾಗಾದಿಪಂಚಕವಿಶಿಷ್ಟಂ ಪ್ರಾಣಂ ವೇದ ; ‘ತಂ ಯಥಾ ಯಥೋಪಾಸತೇ ತದೇವ ಭವತಿ’ (ಶತ. ೧೦ । ೫ । ೨ । ೨೦) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ॥

ಅಥಾತ್ಮನೇಽನ್ನಾದ್ಯಮಾಗಾಯದ್ಯದ್ಧಿ ಕಿಂಚಾನ್ನಮದ್ಯತೇಽನೇನೈವ ತದದ್ಯತ ಇಹ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ॥ ೧೭ ॥

ಅಥಾತ್ಮನೇ । ಯಥಾ ವಾಗಾದಿಭಿರಾತ್ಮಾರ್ಥಮಾಗಾನಂ ಕೃತಮ್ ; ತಥಾ ಮುಖ್ಯೋಽಪಿ ಪ್ರಾಣಃ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಸಾಧಾರಣಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಫಲಮಾಗಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ತ್ರಿಷು ಪವಮಾನೇಷು, ಅಥ ಅನಂತರಂ ಶಿಷ್ಟೇಷು ನವಸು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು, ಆತ್ಮನೇ ಆತ್ಮಾರ್ಥಮ್ , ಅನ್ನಾದ್ಯಮ್ ಅನ್ನಂ ಚ ತದಾದ್ಯಂ ಚ ಅನ್ನಾದ್ಯಮ್ , ಆಗಾಯತ್ । ಕರ್ತುಃ ಕಾಮಸಂಯೋಗೋ ವಾಚನಿಕ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಸ್ತದನ್ನಾದ್ಯಂ ಪ್ರಾಣೇನಾತ್ಮಾರ್ಥಮಾಗೀತಮಿತಿ ಗಮ್ಯತ ಇತ್ಯತ್ರ ಹೇತುಮಾಹ — ಯತ್ಕಿಂಚೇತಿ — ಸಾಮಾನ್ಯಾನ್ನಮಾತ್ರಪರಾಮರ್ಶಾರ್ಥಃ ; ಹೀತಿ ಹೇತೌ ; ಯಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕೇ ಪ್ರಾಣಿಭಿರ್ಯತ್ಕಿಂಚಿದನ್ನಮದ್ಯತೇ ಭಕ್ಷ್ಯತೇ ತದನೇನೈವ ಪ್ರಾಣೇನೈವ ; ಅನ ಇತಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಖ್ಯಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ ; ಅನಃ ಶಬ್ದಃ ಸಾಂತಃ ಶಕಟವಾಚೀ, ಯಸ್ತ್ವನ್ಯಃ ಸ್ವರಾಂತಃ ಸ ಪ್ರಾಣಪರ್ಯಾಯಃ ; ಪ್ರಾಣೇನೈವ ತದದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಿಂಚ, ನ ಕೇವಲಂ ಪ್ರಾಣೇನಾದ್ಯತ ಏವಾನ್ನಾದ್ಯಮ್ , ತಸ್ಮಿಞ್ಶರೀರಾಕಾರಪರಿಣತೇಽನ್ನಾದ್ಯೇ ಇಹ, ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ಪ್ರಾಣಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣೇನಾತ್ಮನಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾರ್ಥಮಾಗೀತಮನ್ನಾದ್ಯಮ್ । ಯದಪಿ ಪ್ರಾಣೇನಾನ್ನಾದನಂ ತದಪಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾರ್ಥಮೇವೇತಿ ನ ವಾಗಾದಿಷ್ವಿವ ಕಲ್ಯಾಣಾಸಂಗಜಪಾಪ್ಮಸಂಭವಃ ಪ್ರಾಣೇಽಸ್ತಿ ॥

ತೇ ದೇವಾ ಅಬ್ರುವನ್ನೇತಾವದ್ವಾ ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಯದನ್ನಂ ತದಾತ್ಮನ ಆಗಾಸೀರನು ನೋಽಸ್ಮಿನ್ನನ್ನ ಆಭಜಸ್ವೇತಿ ತೇ ವೈ ಮಾಭಿಸಂವಿಶತೇತಿ ತಥೇತಿ ತಂ ಸಮಂತಂ ಪರಿಣ್ಯವಿಶಂತ । ತಸ್ಮಾದ್ಯದನೇನಾನ್ನಮತ್ತಿ ತೇನೈತಾಸ್ತೃಪ್ಯಂತ್ಯೇವಂ ಹ ವಾ ಏನಂ ಸ್ವಾ ಅಭಿಸಂವಿಶಂತಿ ಭರ್ತಾ ಸ್ವಾನಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಪುರ ಏತಾ ಭವತ್ಯನ್ನಾದೋಽಧಿಪತಿರ್ಯ ಏವಂ ವೇದ ಯ ಉ ಹೈವಂವಿದಂ ಸ್ವೇಷು ಪ್ರತಿ ಪ್ರತಿರ್ಬುಭೂಷತಿ ನ ಹೈವಾಲಂ ಭಾರ್ಯೇಭ್ಯೋ ಭವತ್ಯಥ ಯ ಏವೈತಮನು ಭವತಿ ಯೋ ವೈತಮನು ಭಾರ್ಯಾನ್ಬುಭೂರ್ಷತಿ ಸ ಹೈವಾಲಂ ಭಾರ್ಯೇಭ್ಯೋ ಭವತಿ ॥ ೧೮ ॥

ತೇ ದೇವಾಃ । ನನ್ವವಧಾರಣಮಯುಕ್ತಮ್ ‘ಪ್ರಾಣೇನೈವ ತದದ್ಯತೇ’ ಇತಿ, ವಾಗಾದೀನಾಮಪ್ಯನ್ನನಿಮಿತ್ತೋಪಕಾರದರ್ಶನಾತ್ ; ನೈಷ ದೋಷಃ, ಪ್ರಾಣದ್ವಾರತ್ವಾತ್ತದುಪಕಾರಸ್ಯ । ಕಥಂ ಪ್ರಾಣದ್ವಾರಕೋಽನ್ನಕೃತೋ ವಾಗಾದೀನಾಮುಪಕಾರ ಇತ್ಯೇತಮರ್ಥಂ ಪ್ರದರ್ಶಯನ್ನಾಹ — ತೇ ವಾಗಾದಯೋ ದೇವಾಃ, ಸ್ವವಿಷಯದ್ಯೋತನಾದ್ದೇವಾಃ, ಅಬ್ರುವನ್ ಉಕ್ತವಂತೋ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಮ್ — ‘ಇದಮ್ ಏತಾವತ್ , ನಾತೋಽಧಿಕಮಸ್ತಿ ; ವಾ ಇತಿ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥಃ ; ಇದಂ ತತ್ಸರ್ವಮೇತಾವದೇವ ; ಕಿಮ್ ? ಯದನ್ನಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಥಿತಿಕರಮದ್ಯತೇ ಲೋಕೇ, ತತ್ಸರ್ವಮಾತ್ಮನೇ ಆತ್ಮಾರ್ಥಮ್ , ಆಗಾಸೀಃ ಆಗೀತವಾನಸಿ ಆಗಾನೇನಾತ್ಮಸಾತ್ಕೃತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ವಯಂ ಚಾನ್ನಮಂತರೇಣ ಸ್ಥಾತುಂ ನೋತ್ಸಹಾಮಹೇ ; ಅತಃ ಅನು ಪಶ್ಚಾತ್ , ನಃ ಅಸ್ಮಾನ್ , ಅಸ್ಮಿನ್ನನ್ನೇ ಆತ್ಮಾರ್ಥೇ ತವಾನ್ನೇ, ಆಭಜಸ್ವ ಆಭಾಜಯಸ್ವ ; ಣಿಚೋಽಶ್ರವಣಂ ಛಾಂದಸಮ್ ; ಅಸ್ಮಾಂಶ್ಚಾನ್ನಭಾಗಿನಃ ಕುರು’ । ಇತರ ಆಹ — ‘ತೇ ಯೂಯಂ ಯದಿ ಅನ್ನಾರ್ಥಿನಃ ವೈ, ಮಾ ಮಾಮ್ , ಅಭಿಸಂವಿಶತ ಸಮಂತತೋ ಮಾಮಾಭಿಮುಖ್ಯೇನ ನಿವಿಶತ’ — ಇತಿ ಏವಮುಕ್ತವತಿ ಪ್ರಾಣೇ, ತಥೇತಿ ಏವಮಿತಿ, ತಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪರಿಸಮಂತಂ ಪರಿಸಮಂತಾತ್ , ನ್ಯವಿಶಂತ ನಿಶ್ಚಯೇನಾವಿಶಂತ, ತಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪರಿವೇಷ್ಟ್ಯ ನಿವಿಷ್ಟವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ನಿವಿಷ್ಟಾನಾಂ ಪ್ರಾಣಾನುಜ್ಞಯಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣೇನೈವಾದ್ಯಮಾನಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಥಿತಿಕರಂ ಸದನ್ನಂ ತೃಪ್ತಿಕರಂ ಭವತಿ ; ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೇಣಾನ್ನಸಂಬಂಧೋ ವಾಗಾದೀನಾಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಮೇವಾವಧಾರಣಮ್ — ‘ಅನೇನೈವ ತದದ್ಯತೇ’ ಇತಿ । ತದೇವ ಚಾಹ — ತಸ್ಮಾತ್ ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣಾಶ್ರಯತಯೈವ ಪ್ರಾಣಾನುಜ್ಞಯಾಭಿಸನ್ನಿವಿಷ್ಟಾ ವಾಗಾದಿದೇವತಾಸ್ತಸ್ಮಾತ್ , ಯದನ್ನಮ್ , ಅನೇನ ಪ್ರಾಣೇನ, ಅತ್ತಿ ಲೋಕಃ, ತೇನಾನ್ನೇನ, ಏತಾ ವಾಗಾದ್ಯಾಃ, ತೃಪ್ಯಂತಿ । ವಾಗಾದ್ಯಾಶ್ರಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ಯೋ ವೇದ — ‘ವಾಗಾದಯಶ್ಚ ಪಂಚ ಪ್ರಾಣಾಶ್ರಯಾಃ’ ಇತಿ, ತಮಪ್ಯೇವಮ್ , ಏವಂ ಹ ವೈ, ಸ್ವಾ ಜ್ಞಾತಯಃ, ಅಭಿಸಂವಿಶಂತಿ ವಾಗಾದಯ ಇವ ಪ್ರಾಣಮ್ ; ಜ್ಞಾತೀನಾಮಾಶ್ರಯಣೀಯೋ ಭವತೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಅಭಿಸನ್ನಿವಿಷ್ಟಾನಾಂ ಚ ಸ್ವಾನಾಮ್ , ಪ್ರಾಣವದೇವ ವಾಗಾದೀನಾಮ್ , ಸ್ವಾನ್ನೇನ ಭರ್ತಾ ಭವತಿ ; ತಥಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ; ಪುರೋಽಗ್ರತಃ, ಏತಾ ಗಂತಾ, ಭವತಿ, ವಾಗಾದೀನಾಮಿವ ಪ್ರಾಣಃ ; ತಥಾ ಅನ್ನಾದೋಽನಾಮಯಾವೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಅಧಿಪತಿರಧಿಷ್ಠಾಯ ಚ ಪಾಲಯಿತಾ ಸ್ವತಂತ್ರಃ ಪತಿಃ ಪ್ರಾಣವದೇವ ವಾಗಾದೀನಾಮ್ ; ಯ ಏವಂ ಪ್ರಾಣಂ ವೇದ ತಸ್ಯೈತದ್ಯಥೋಕ್ತಂ ಫಲಂ ಭವತಿ । ಕಿಂಚ ಯ ಉ ಹೈವಂವಿದಂ ಪ್ರಾಣವಿದಂ ಪ್ರತಿ, ಸ್ವೇಷು ಜ್ಞಾತೀನಾಂ ಮಧ್ಯೇ, ಪ್ರತಿಃ ಪ್ರತಿಕೂಲಃ, ಬುಭೂಷತಿ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧೀಭವಿತುಮಿಚ್ಛತಿ, ಸೋಽಸುರಾ ಇವ ಪ್ರಾಣಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿನೋ ನ ಹೈವಾಲಂ ನ ಪರ್ಯಾಪ್ತಃ, ಭಾರ್ಯೇಭ್ಯಃ ಭರಣೀಯೇಭ್ಯಃ, ಭವತಿ, ಭರ್ತುಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಥ ಪುನರ್ಯ ಏವ ಜ್ಞಾತೀನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಏತಮೇವಂವಿದಂ ವಾಗಾದಯ ಇವ ಪ್ರಾಣಮ್ , ಅನು ಅನುಗತೋ ಭವತಿ, ಯೋ ವಾ ಏತಮೇವಂವಿದಮ್ , ಅನ್ವೇವ ಅನುವರ್ತಯನ್ನೇವ, ಆತ್ಮೀಯಾನ್ಭಾರ್ಯಾನ್ಬುಭೂರ್ಷತಿ ಭರ್ತುಮಿಚ್ಛತಿ, ಯಥೈವ ವಾಗಾದಯಃ ಪ್ರಾಣಾನುವೃತ್ತ್ಯಾತ್ಮಬುಭೂರ್ಷವ ಆಸನ್ ; ಸ ಹೈವಾಲಂ ಪರ್ಯಾಪ್ತಃ, ಭಾರ್ಯೇಭ್ಯೋ ಭರಣೀಯೇಭ್ಯಃ, ಭವತಿ ಭರ್ತುಮ್ , ನೇತರಃ ಸ್ವತಂತ್ರಃ । ಸರ್ವಮೇತತ್ಪ್ರಾಣಗುಣವಿಜ್ಞಾನಫಲಮುಕ್ತಮ್ ॥
ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮಾತ್ಮತ್ವಪ್ರತಿಪಾದನಾಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಂಗಿರಸತ್ವಮುಪನ್ಯಸ್ತಮ್ — ‘ಸೋಽಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸಃ’ ಇತಿ ; ‘ಅಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋರಯಮಾಂಗಿರಸಃ’ ಇತ್ಯಾಂಗಿರಸತ್ವೇ ಹೇತುರ್ನೋಕ್ತಃ ; ತದ್ಧೇತುಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಮಾರಭ್ಯತೇ । ತದ್ಧೇತುಸಿದ್ಧ್ಯಾಯತ್ತಂ ಹಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾತ್ಮತ್ವಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ॥
ಅನಂತರಂ ಚ ವಾಗಾದೀನಾಂ ಪ್ರಾಣಾಧೀನತೋಕ್ತಾ ; ಸಾ ಚ ಕಥಮುಪಪಾದನೀಯೇತ್ಯಾಹ —

ಸೋಽಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸೋಽಂಗಾನಾಂ ಹಿ ರಸಃ ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸಃ ಪ್ರಾಣೋ ಹಿ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಯಸ್ಮಾತ್ಕಸ್ಮಾಚ್ಚಾಂಗಾತ್ಪ್ರಾಣ ಉತ್ಕ್ರಾಮತಿ ತದೇವ ತಚ್ಛುಷ್ಯತ್ಯೇಷ ಹಿ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸಃ ॥ ೧೯ ॥

‘ಸೋಽಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸಃ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಯಥೋಪನ್ಯಸ್ತಮೇವೋಪಾದೀಯತೇ ಉತ್ತರಾರ್ಥಮ್ । ‘ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸಃ’ ಇತ್ಯೇವಮಂತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಯಥಾವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾರ್ಥಮೇವ ಪುನಃ ಸ್ಮಾರಯತಿ । ಕಥಮ್ ? — ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸ ಇತಿ । ಪ್ರಾಣೋ ಹಿ ; ಹಿ - ಶಬ್ದಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧೌ ; ಅಂಗಾನಾಂ ರಸಃ ; ಪ್ರಸಿದ್ಧಮೇತತ್ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಂಗರಸತ್ವಂ ನ ವಾಗಾದೀನಾಮ್ ; ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಮ್ ‘ಪ್ರಾಣೋ ವಾ’ ಇತಿ ಸ್ಮಾರಣಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಮಿತ್ಯತ ಆಹ — ತಸ್ಮಾಚ್ಛಬ್ದ ಉಪಸಂಹಾರಾರ್ಥಂ ಉಪರಿತ್ವೇನ ಸಂಬಧ್ಯತೇ ; ಯಸ್ಮಾದ್ಯತೋಽವಯವಾತ್ , ಕಸ್ಮಾದನುಕ್ತವಿಶೇಷಾತ್ ; ಯಸ್ಮಾತ್ಕಸ್ಮಾತ್ ಯತಃ ಕುತಶ್ಚಿಚ್ಚ, ಅಂಗಾಚ್ಛರೀರಾವಯವಾದವಿಶೇಷಿತಾತ್ , ಪ್ರಾಣಃ ಉತ್ಕ್ರಾಮತ್ಯಪಸರ್ಪತಿ, ತದೇವ ತತ್ರೈವ, ತದಂಗಂ ಶುಷ್ಯತಿ ನೀರಸಂ ಭವತಿ ಶೋಷಮುಪೈತಿ । ತಸ್ಮಾದೇಷ ಹಿ ವಾ ಅಂಗಾನಾಂ ರಸ ಇತ್ಯುಪಸಂಹಾರಃ । ಅತಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮಾತ್ಮಾ ಪ್ರಾಣ ಇತ್ಯೇತತ್ಸಿದ್ಧಮ್ । ಆತ್ಮಾಪಾಯೇ ಹಿ ಶೋಷೋ ಮರಣಂ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ತೇನ ಜೀವಂತಿ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಸರ್ವೇ । ತಸ್ಮಾದಪಾಸ್ಯ ವಾಗಾದೀನ್ಪ್ರಾಣ ಏವೋಪಾಸ್ಯ ಇತಿ ಸಮುದಾಯಾರ್ಥಃ ॥
ಏಷ ಉ । ನ ಕೇವಲಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಯೋರೇವಾತ್ಮಾ ಪ್ರಾಣೋ ರೂಪಕರ್ಮಭೂತಯೋಃ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಋಗ್ಯಜುಃಸಾಮ್ನಾಂ ನಾಮಭೂತಾನಾಮಾತ್ಮೇತಿ ಸರ್ವಾತ್ಮಕತಯಾ ಪ್ರಾಣಂ ಸ್ತುವನ್ಮಹೀಕರೋತ್ಯುಪಾಸ್ಯತ್ವಾಯ —

ಏಷ ಉ ಏವ ಬೃಹಸ್ಪತಿರ್ವಾಗ್ವೈ ಬೃಹತೀ ತಸ್ಯಾ ಏಷ ಪತಿಸ್ತಸ್ಮಾದು ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ ॥ ೨೦ ॥

ಏಷ ಉ ಏವ ಪ್ರಕೃತ ಆಂಗಿರಸೋ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ । ಕಥಂ ಬೃಹಸ್ಪತಿರಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ವಾಗ್ವೈ ಬೃಹತೀ ಬೃಹತೀಚ್ಛಂದಃ ಷಟ್ತ್ರಿಂಶದಕ್ಷರಾ । ಅನುಷ್ಟುಪ್ಚ ವಾಕ್ ; ಕಥಮ್ ? ‘ವಾಗ್ವಾ ಅನುಷ್ಟುಪ್’ (ತೈ. ಸಂ. ೧ । ೩ । ೫) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ಸಾ ಚ ವಾಗನುಷ್ಟುಬ್ಬೃಹತ್ಯಾಂ ಛಂದಸ್ಯಂತರ್ಭವತಿ ; ಅತೋ ಯುಕ್ತಮ್ ‘ವಾಗ್ವೈ ಬೃಹತೀ’ ಇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧವದ್ವಕ್ತುಮ್ । ಬೃಹತ್ಯಾಂ ಚ ಸರ್ವಾ ಋಚೋಽಂತರ್ಭವಂತಿ, ಪ್ರಾಣಸಂಸ್ತುತತ್ವಾತ್ ; ‘ಪ್ರಾಣೋ ಬೃಹತೀ’ (ಐ. ಆ. ೨ । ೧ । ೬) ‘ಪ್ರಾಣ ಋಚ ಇತ್ಯೇವ ವಿದ್ಯಾತ್’ (ಐ. ಆ. ೨ । ೨ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ವಾಗಾತ್ಮತ್ವಾಚ್ಚರ್ಚಾಂ ಪ್ರಾಣೇಽಂತರ್ಭಾವಃ ; ತತ್ಕಥಮಿತ್ಯಾಹ — ತಸ್ಯಾ ವಾಚೋ ಬೃಹತ್ಯಾ ಋಚಃ, ಏಷಃ ಪ್ರಾಣಃ, ಪತಿಃ, ತಸ್ಯಾ ನಿರ್ವರ್ತಕತ್ವಾತ್ ; ಕೌಷ್ಠ್ಯಾಗ್ನಿಪ್ರೇರಿತಮಾರುತನಿರ್ವರ್ತ್ಯಾ ಹಿ ಋಕ್ ; ಪಾಲನಾದ್ವಾ ವಾಚಃ ಪತಿಃ ; ಪ್ರಾಣೇನ ಹಿ ಪಾಲ್ಯತೇ ವಾಕ್ , ಅಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಶಬ್ದೋಚ್ಚಾರಣಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಭಾವಾತ್ ; ತಸ್ಮಾದು ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ ಋಚಾಂ ಪ್ರಾಣ ಆತ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಏಷ ಉ ಏವ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತಿರ್ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ತಸ್ಯಾ ಏಷ ಪತಿಸ್ತಸ್ಮಾದು ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತಿಃ ॥ ೨೧ ॥

ತಥಾ ಯಜುಷಾಮ್ । ಕಥಮ್ ? ಏಷ ಉ ಏವ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತಿಃ । ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ — ಬ್ರಹ್ಮ ಯಜುಃ ; ತಚ್ಚ ವಾಗ್ವಿಶೇಷ ಏವ । ತಸ್ಯಾ ವಾಚೋ ಯಜುಷೋ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ಏಷ ಪತಿಃ ; ತಸ್ಮಾದು ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತಿಃ — ಪೂರ್ವವತ್ ॥
ಕಥಂ ಪುನರೇತದವಗಮ್ಯತೇ ಬೃಹತೀಬ್ರಹ್ಮಣೋರ್‌ಋಗ್ಯಜುಷ್ಟ್ವಂ ನ ಪುನರನ್ಯಾರ್ಥತ್ವಮಿತಿ ? ಉಚ್ಯತೇ — ವಾಚಃ ಅಂತೇ ಸಾಮಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯನಿರ್ದೇಶಾತ್ ‘ವಾಗ್ವೈ ಸಾಮ’ ಇತಿ । ತಥಾ ಚ ‘ವಾಗ್ವೈ ಬೃಹತೀ’ ‘ವಾಗ್ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತಿ ಚ ವಾಕ್ಸಮಾನಾಧಿಕರಣಯೋರ್‌ಋಗ್ಯಜುಷ್ಟ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್ । ಪರಿಶೇಷಾಚ್ಚ — ಸಾಮ್ನ್ಯಭಿಹಿತೇ ಋಗ್ಯಜುಷೀ ಏವ ಪರಿಶಿಷ್ಟೇ । ವಾಗ್ವಿಶೇಷತ್ವಾಚ್ಚ — ವಾಗ್ವಿಶೇಷೌ ಹಿ ಋಗ್ಯಜುಷೀ ; ತಸ್ಮಾತ್ತಯೋರ್ವಾಚಾ ಸಮಾನಾಧಿಕರಣತಾ ಯುಕ್ತಾ । ಅವಿಶೇಷಪ್ರಸಂಗಾಚ್ಚ — ‘ಸಾಮ’ ‘ಉದ್ಗೀಥಃ’ ಇತಿ ಚ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ವಿಶೇಷಾಭಿಧಾನತ್ವಮ್ , ತಥಾ ಬೃಹತೀಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದಯೋರಪಿ ವಿಶೇಷಾಭಿಧಾನತ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್ ; ಅನ್ಯಥಾ ಅನಿರ್ಧಾರಿತವಿಶೇಷಯೋರಾನರ್ಥಕ್ಯಾಪತ್ತೇಶ್ಚ, ವಿಶೇಷಾಭಿಧಾನಸ್ಯ ವಾಙ್ಮಾತ್ರತ್ವೇ ಚೋಭಯತ್ರ ಪೌನರುಕ್ತ್ಯಾತ್ ; ಋಗ್ಯಜುಃಸಾಮೋದ್ಗೀಥಶಬ್ದಾನಾಂ ಚ ಶ್ರುತಿಷ್ವೇವಂ ಕ್ರಮದರ್ಶನಾತ್ ॥

ಏಷ ಉ ಏವ ಸಾಮ ವಾಗ್ವೈ ಸಾಮೈಷ ಸಾ ಚಾಮಶ್ಚೇತಿ ತತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸಾಮತ್ವಮ್ । ಯದ್ವೇವ ಸಮಃ ಪ್ಲುಷಿಣಾ ಸಮೋ ಮಶಕೇನ ಸಮೋ ನಾಗೇನ ಸಮ ಏಭಿಸ್ತ್ರಿಭಿರ್ಲೋಕೈಃ ಸಮೋಽನೇನ ಸರ್ವೇಣ ತಸ್ಮಾದ್ವೇವ ಸಾಮಾಶ್ನುತೇ ಸಾಮ್ನಃ ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಸಲೋಕತಾಂ ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ ವೇದ ॥ ೨೨ ॥

ಏಷ ಉ ಏವ ಸಾಮ । ಕಥಮಿತ್ಯಾಹ — ವಾಗ್ವೈ ಸಾ ಯತ್ಕಿಂಚಿತ್ಸ್ತ್ರೀಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯಂ ಸಾ ವಾಕ್ ; ಸರ್ವಸ್ತ್ರೀಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯವಸ್ತುವಿಷಯೋ ಹಿ ಸರ್ವನಾಮ - ಸಾ - ಶಬ್ದಃ ; ತಥಾ ಅಮ ಏಷ ಪ್ರಾಣಃ ; ಸರ್ವಪುಂಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯವಸ್ತುವಿಷಯೋಽಮಃ - ಶಬ್ದಃ ; ‘ಕೇನ ಮೇ ಪೌಂಸ್ನಾನಿ ನಾಮಾನ್ಯಾಪ್ನೋಷೀತಿ, ಪ್ರಾಣೇನೇತಿ ಬ್ರೂಯಾತ್ ; ಕೇನ ಮೇ ಸ್ತ್ರೀನಾಮಾನೀತಿ, ವಾಚಾ’ (ಕೌ. ಉ. ೧ । ೭) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ವಾಕ್ಪ್ರಾಣಾಭಿಧಾನಭೂತೋಽಯಂ ಸಾಮಶಬ್ದಃ । ತಥಾ ಪ್ರಾಣನಿರ್ವರ್ತ್ಯಸ್ವರಾದಿಸಮುದಾಯಮಾತ್ರಂ ಗೀತಿಃ ಸಾಮಶಬ್ದೇನಾಭಿಧೀಯತೇ ; ಅತೋ ನ ಪ್ರಾಣವಾಗ್ವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಸಾಮನಾಮಾಸ್ತಿ ಕಿಂಚಿತ್ , ಸ್ವರವರ್ಣಾದೇಶ್ಚ ಪ್ರಾಣನಿರ್ವರ್ತ್ಯತ್ವಾತ್ಪ್ರಾಣತಂತ್ರತ್ವಾಚ್ಚ । ಏಷ ಉ ಏವ ಪ್ರಾಣಃ ಸಾಮ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಾಮ ಸಾಮೇತಿ ವಾಕ್ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಕಮ್ — ಸಾ ಚಾಮಶ್ಚೇತಿ, ತತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಸಾಮ್ನೋ ಗೀತಿರೂಪಸ್ಯ ಸ್ವರಾದಿಸಮುದಾಯಸ್ಯ ಸಾಮತ್ವಂ ತತ್ ಪ್ರಗೀತಂ ಭುವಿ ॥
ಯತ್ ಉ ಏವ ಸಮಃ ತುಲ್ಯಃ ಸರ್ವೇಣ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ, ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಸಾಮೇತ್ಯನೇನ ಸಂಬಂಧಃ । ವಾ - ಶಬ್ದಃ ಸಾಮಶಬ್ದಲಾಭನಿಮಿತ್ತಪ್ರಕಾರಾಂತರನಿರ್ದೇಶಸಾಮರ್ಥ್ಯಲಭ್ಯಃ । ಕೇನ ಪುನಃ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸಮಃ ಪ್ಲುಷಿಣಾ ಪುತ್ತಿಕಾಶರೀರೇಣ, ಸಮೋ ಮಶಕೇನ ಮಶಕಶರೀರೇಣ, ಸಮೋ ನಾಗೇನ ಹಸ್ತಿಶರೀರೇಣ, ಸಮ ಏಭಿಸ್ತ್ರಿಭಿರ್ಲೋಕೈಃ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯಶರೀರೇಣ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯೇನ, ಸಮೋಽನೇನ ಜಗದ್ರೂಪೇಣ ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭೇಣ । ಪುತ್ತಿಕಾದಿಶರೀರೇಷು ಗೋತ್ವಾದಿವತ್ಕಾರ್‌ತ್ಸ್ನ್ಯೇನ ಪರಿಸಮಾಪ್ತ ಇತಿ ಸಮತ್ವಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ, ನ ಪುನಃ ಶರೀರಮಾತ್ರಪರಿಮಾಣೇನೈವ ; ಅಮೂರ್ತತ್ವಾತ್ಸರ್ವಗತತ್ವಾಚ್ಚ । ನ ಚ ಘಟಪ್ರಾಸಾದಾದಿಪ್ರದೀಪವತ್ಸಂಕೋಚವಿಕಾಸಿತಯಾ ಶರೀರೇಷು ತಾವನ್ಮಾತ್ರಂ ಸಮತ್ವಮ್ । ‘ತ ಏತೇ ಸರ್ವ ಏವ ಸಮಾಃ ಸರ್ವೇಽನಂತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೩) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಸರ್ವಗತಸ್ಯ ತು ಶರೀರೇಷು ಶರೀರಪರಿಮಾಣವೃತ್ತಿಲಾಭೋ ನ ವಿರುಧ್ಯತೇ । ಏವಂ ಸಮತ್ವಾತ್ಸಾಮಾಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ವೇದ ಯಃ ಶ್ರುತಿಪ್ರಕಾಶಿತಮಹತ್ತ್ವಂ ತಸ್ಯೈತತ್ಫಲಮ್ — ಅಶ್ನುತೇ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ, ಸಾಮ್ನಃ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ, ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಸಯುಗ್ಭಾವಂ ಸಮಾನದೇಹೇಂದ್ರಿಯಾಭಿಮಾನತ್ವಮ್ , ಸಾಲೋಕ್ಯಂ ಸಮಾನಲೋಕತಾಂ ವಾ, ಭಾವನಾವಿಶೇಷತಃ, ಯ ಏವಮೇತತ್ ಯಥೋಕ್ತಂ ಸಾಮ ಪ್ರಾಣಂ ವೇದ — ಆ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಾಭಿವ್ಯಕ್ತೇರುಪಾಸ್ತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಏಷ ಉ ವಾ ಉದ್ಗೀಥಃ ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಉತ್ಪ್ರಾಣೇನ ಹೀದಂ ಸರ್ವಮುತ್ತಬ್ಧಂ ವಾಗೇವ ಗೀಥೋಚ್ಚ ಗೀಥಾ ಚೇತಿ ಸ ಉದ್ಗೀಥಃ ॥ ೨೩ ॥

ಏಷ ಉ ವಾ ಉದ್ಗೀಥಃ । ಉದ್ಗೀಥೋ ನಾಮ ಸಾಮಾವಯವೋ ಭಕ್ತಿವಿಶೇಷಃ ನೋದ್ಗಾನಮ್ ; ಸಾಮಾಧಿಕಾರಾತ್ । ಕಥಮುದ್ಗೀಥಃ ಪ್ರಾಣಃ ? ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಉತ್ — ಪ್ರಾಣೇನ ಹಿ ಯಸ್ಮಾದಿದಂ ಸರ್ವಂ ಜಗತ್ ಉತ್ತಬ್ಧಮ್ ಊರ್ಧ್ವಂ ಸ್ತಬ್ಧಮುತ್ತಂಭಿತಂ ವಿಧೃತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಉತ್ತಬ್ಧಾರ್ಥಾವದ್ಯೋತಕೋಽಯಮುಚ್ಛಬ್ದಃ ಪ್ರಾಣಗುಣಾಭಿಧಾಯಕಃ ; ತಸ್ಮಾದುತ್ ಪ್ರಾಣಃ ; ವಾಗೇವ ಗೀಥಾ, ಶಬ್ದವಿಶೇಷತ್ವಾದುದ್ಗೀಥಭಕ್ತೇಃ ; ಗಾಯತೇಃ ಶಬ್ದಾರ್ಥತ್ವಾತ್ಸಾ ವಾಗೇವ ; ನ ಹ್ಯುದ್ಗೀಥಭಕ್ತೇಃ ಶಬ್ದವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಕಿಂಚಿದ್ರೂಪಮುತ್ಪ್ರೇಕ್ಷ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಮವಧಾರಣಂ ವಾಗೇವ ಗೀಥೇತಿ । ಉಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಃ, ಗೀಥಾ ಚ ಪ್ರಾಣತಂತ್ರಾ ವಾಕ್ , ಇತ್ಯುಭಯಮೇಕೇನ ಶಬ್ದೇನಾಭಿಧೀಯತೇ, ಸ ಉದ್ಗೀಥಃ ॥
ಉಕ್ತಾರ್ಥದಾರ್ಢ್ಯಾಯಾಖ್ಯಾಯಿಕಾರಭ್ಯತೇ —

ತದ್ಧಾಪಿ ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತಶ್ಚೈಕಿತಾನೇಯೋ ರಾಜಾನಂ ಭಕ್ಷಯನ್ನುವಾಚಾಯಂ ತ್ಯಸ್ಯ ರಾಜಾ ಮೂರ್ಧಾನಂ ವಿಪಾತಯತಾದ್ಯದಿತೋಽಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸೋಽನ್ಯೇನೋದಗಾಯದಿತಿ ವಾಚಾ ಚ ಹ್ಯೇವ ಸ ಪ್ರಾಣೇನ ಚೋದಗಾಯದಿತಿ ॥ ೨೪ ॥

ತದ್ಧಾಪಿ । ತತ್ ತತ್ರೈತಸ್ಮಿನ್ನುಕ್ತೇಽರ್ಥೇ, ಹಾಪಿ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾಪಿ ಶ್ರೂಯತೇ ಹ ಸ್ಮ । ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತಃ ನಾಮತಃ ; ಚಿಕಿತಾನಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಚೈಕಿತಾನಃ ತದಪತ್ಯಂ ಯುವಾ ಚೈಕಿತಾನೇಯಃ, ರಾಜಾನಂ ಯಜ್ಞೇ ಸೋಮಮ್ , ಭಕ್ಷಯನ್ನುವಾಚ ; ಕಿಮ್ ? ‘ಅಯಂ ಚಮಸಸ್ಥೋ ಮಯಾ ಭಕ್ಷ್ಯಮಾಣೋ ರಾಜಾ, ತ್ಯಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಮಮಾನೃತವಾದಿನಃ, ಮೂರ್ಧಾನಂ ಶಿರಃ, ವಿಪಾತಯತಾತ್ ವಿಸ್ಪಷ್ಟಂ ಪಾತಯತು’ ; ತೋರಯಂ ತಾತಙಾದೇಶಃ, ಆಶಿಷಿ ಲೋಟ್ — ವಿಪಾತಯತಾದಿತಿ ; ಯದ್ಯಹಮನೃತವಾದೀ ಸ್ಯಾಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಕಥಂ ಪುನರನೃತವಾದಿತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿರಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ‘ಯತ್ ಯದಿ ಇತೋಽಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಕೃತಾತ್ಪ್ರಾಣಾದ್ವಾಕ್ಸಂಯುಕ್ತಾತ್ , ಅಯಾಸ್ಯಃ — ಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣಾಭಿಧಾಯಕೇನಾಯಾಸ್ಯಾಂಗಿರಸಶಬ್ದೇನಾಭಿಧೀಯತೇ ವಿಶ್ವಸೃಜಾಂ ಪೂರ್ವರ್ಷೀಣಾಂ ಸತ್ರೇ ಉದ್ಗಾತಾ — ಸೋಽನ್ಯೇನ ದೇವತಾಂತರೇಣ ವಾಕ್ಪ್ರಾಣವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇನ, ಉದಗಾಯತ್ ಉದ್ಗಾನಂ ಕೃತವಾನ್ ; ತತೋಽಹಮನೃತವಾದೀ ಸ್ಯಾಮ್ ; ತಸ್ಯ ಮಮ ದೇವತಾ ವಿಪರೀತಪ್ರತಿಪತ್ತುರ್ಮೂರ್ಧಾನಂ ವಿಪಾತಯತು’ ಇತ್ಯೇವಂ ಶಪಥಂ ಚಕಾರೇತಿ ವಿಜ್ಞಾನೇ ಪ್ರತ್ಯಯಕರ್ತವ್ಯತಾದಾರ್ಢ್ಯಂ ದರ್ಶಯತಿ । ತಮಿಮಮಾಖ್ಯಾಯಿಕಾನಿರ್ಧಾರಿತಮರ್ಥಂ ಸ್ವೇನ ವಚಸೋಪಸಂಹರತಿ ಶ್ರುತಿಃ — ವಾಚಾ ಚ ಪ್ರಾಣಪ್ರಧಾನಯಾ ಪ್ರಾಣೇನ ಚ ಸ್ವಸ್ಯಾತ್ಮಭೂತೇನ, ಸಃ ಅಯಾಸ್ಯ ಆಂಗಿರಸ ಉದ್ಗಾತಾ, ಉದಗಾಯತ್ ಇತ್ಯೇಷೋಽರ್ಥೋ ನಿರ್ಧಾರಿತಃ ಶಪಥೇನ ॥

ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಸಾಮ್ನೋ ಯಃ ಸ್ವಂ ವೇದ ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸ್ವಂ ತಸ್ಯ ವೈ ಸ್ವರ ಏವ ಸ್ವಂ ತಸ್ಮಾದಾರ್ತ್ವಿಜ್ಯಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ವಾಚಿ ಸ್ವರಮಿಚ್ಛೇತ ತಯಾ ವಾಚಾ ಸ್ವರಸಂಪನ್ನಯಾರ್ತ್ವಿಜ್ಯಂ ಕುರ್ಯಾತ್ತಸ್ಮಾದ್ಯಜ್ಞೇ ಸ್ವರವಂತಂ ದಿದೃಕ್ಷಂತ ಏವ । ಅಥೋ ಯಸ್ಯ ಸ್ವಂ ಭವತಿ ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸ್ವಂ ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸ್ವಂ ವೇದ ॥ ೨೫ ॥

ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ । ತಸ್ಯೇತಿ ಪ್ರಕೃತಂ ಪ್ರಾಣಮಭಿಸಂಬಧ್ನಾತಿ । ಹ ಏತಸ್ಯೇತಿ ಮುಖ್ಯಂ ವ್ಯಪದಿಶತ್ಯಭಿನಯೇನ । ಸಾಮ್ನಃ ಸಾಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ, ಯಃ ಸ್ವಂ ಧನಮ್ , ವೇದ ; ತಸ್ಯ ಹ ಕಿಂ ಸ್ಯಾತ್ ? ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸ್ವಮ್ । ಫಲೇನ ಪ್ರಲೋಭ್ಯಾಭಿಮುಖೀಕೃತ್ಯ ಶುಶ್ರೂಷವೇ ಆಹ — ತಸ್ಯ ವೈ ಸಾಮ್ನಃ ಸ್ವರ ಏವ ಸ್ವಮ್ । ಸ್ವರ ಇತಿ ಕಂಠಗತಂ ಮಾಧುರ್ಯಮ್ , ತದೇವಾಸ್ಯ ಸ್ವಂ ವಿಭೂಷಣಮ್ ; ತೇನ ಹಿ ಭೂಷಿತಮೃದ್ಧಿಮಲ್ಲಕ್ಷ್ಯತ ಉದ್ಗಾನಮ್ ; ಯಸ್ಮಾದೇವಂ ತಸ್ಮಾತ್ ಆರ್ತ್ವಿಜ್ಯಮ್ ಋತ್ವಿಕ್ಕರ್ಮೋದ್ಗಾನಮ್ , ಕರಿಷ್ಯನ್ , ವಾಚಿ ವಿಷಯೇ, ವಾಚಿ ವಾಗಾಶ್ರಿತಮ್ , ಸ್ವರಮ್ , ಇತ್ಛೇತ ಇಚ್ಛೇತ್ , ಸಾಮ್ನೋ ಧನವತ್ತಾಂ ಸ್ವರೇಣ ಚಿಕೀರ್ಷುರುದ್ಗಾತಾ । ಇದಂ ತು ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಂ ವಿಧೀಯತೇ ; ಸಾಮ್ನಃ ಸೌಸ್ವರ್ಯೇಣ ಸ್ವರವತ್ತ್ವಪ್ರತ್ಯಯೇ ಕರ್ತವ್ಯೇ, ಇಚ್ಛಾಮಾತ್ರೇಣ ಸೌಸ್ವರ್ಯಂ ನ ಭವತೀತಿ, ದಂತಧಾವನತೈಲಪಾನಾದಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ಕರ್ತವ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಯೈವಂ ಸಂಸ್ಕೃತಯಾ ವಾಚಾ ಸ್ವರಸಂಪನ್ನಯಾ ಆರ್ತ್ವಿಜ್ಯಂ ಕುರ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ — ಯಸ್ಮಾತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸ್ವಭೂತಃ ಸ್ವರಃ ತೇನ ಸ್ವೇನ ಭೂಷಿತಂ ಸಾಮ, ಅತೋ ಯಜ್ಞೇ ಸ್ವರವಂತಮ್ ಉದ್ಗಾತಾರಮ್ , ದಿದೃಕ್ಷಂತ ಏವ ದ್ರಷ್ಟುಮಿಚ್ಛಂತ್ಯೇವ, ಧನಿನಮಿವ ಲೌಕಿಕಾಃ । ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಹಿ ಲೋಕೇ — ಅಥೋ ಅಪಿ, ಯಸ್ಯ ಸ್ವಂ ಧನಂ ಭವತಿ, ತಂ ಧನಿನಂ ದಿದೃಕ್ಷಂತೇ — ಇತಿ । ಸಿದ್ಧಸ್ಯ ಗುಣವಿಜ್ಞಾನಫಲಸಂಬಂಧಸ್ಯೋಪಸಂಹಾರಃ ಕ್ರಿಯತೇ — ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸ್ವಮ್ , ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸ್ವಂ ವೇದೇತಿ ॥

ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಸಾಮ್ನೋ ಯಃ ಸುವರ್ಣಂ ವೇದ ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸುವರ್ಣಂ ತಸ್ಯ ವೈ ಸ್ವರ ಏವ ಸುವರ್ಣಂ ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸುವರ್ಣಂ ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸುವರ್ಣಂ ವೇದ ॥ ೨೬ ॥

ಅಥಾನ್ಯೋ ಗುಣಃ ಸುವರ್ಣವತ್ತಾಲಕ್ಷಣೋ ವಿಧೀಯತೇ । ಅಸಾವಪಿ ಸೌಸ್ವರ್ಯಮೇವ । ಏತಾವಾನ್ವಿಶೇಷಃ — ಪೂರ್ವಂ ಕಂಠಗತಮಾಧುರ್ಯಮ್ ; ಇದಂ ತು ಲಾಕ್ಷಣಿಕಂ ಸುವರ್ಣಶಬ್ದವಾಚ್ಯಮ್ । ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಸಾಮ್ನೋ ಯಃ ಸುವರ್ಣಂ ವೇದ, ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸುವರ್ಣಮ್ ; ಸುವರ್ಣಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ಸ್ವರಸುವರ್ಣಯೋಃ । ಲೌಕಿಕಮೇವ ಸುವರ್ಣಂ ಗುಣವಿಜ್ಞಾನಫಲಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಯ ವೈ ಸ್ವರ ಏವ ಸುವರ್ಣಮ್ । ಭವತಿ ಹಾಸ್ಯ ಸುವರ್ಣಂ ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ್ನಃ ಸುವರ್ಣಂ ವೇದೇತಿ ಪೂರ್ವವತ್ಸರ್ವಮ್ ॥

ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಸಾಮ್ನೋ ಯಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವೇದ ಪ್ರತಿ ಹ ತಿಷ್ಠತಿ ತಸ್ಯ ವೈ ವಾಗೇವ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ವಾಚಿ ಹಿ ಖಲ್ವೇಷ ಏತತ್ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೋ ಗೀಯತೇಽನ್ನ ಇತ್ಯು ಹೈಕ ಆಹುಃ ॥ ೨೭ ॥

ತಥಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಗುಣಂ ವಿಧಿತ್ಸನ್ನಾಹ — ತಸ್ಯ ಹೈತಸ್ಯ ಸಾಮ್ನೋ ಯಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವೇದ ; ಪ್ರಿತಿತಿಷ್ಠತ್ಯಸ್ಯಾಮಿತಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ವಾಕ್ ; ತಾಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ಸಾಮ್ನೋ ಗುಣಮ್ , ಯೋ ವೇದ ಸ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ಹ । ‘ತಂ ಯಥಾ ಯಥೋಪಾಸತೇ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೦ । ೫ । ೨ । ೨೦) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಸ್ತದ್ಗುಣತ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್ । ಪೂರ್ವವತ್ಫಲೇನ ಪ್ರತಿಲೋಭಿತಾಯ ಕಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠೇತಿ ಶುಶ್ರೂಷವ ಆಹ — ತಸ್ಯ ವೈ ಸಾಮ್ನೋ ವಾಗೇವ । ವಾಗಿತಿ ಜಿಹ್ವಾಮೂಲಾದೀನಾಂ ಸ್ಥಾನಾನಾಮಾಖ್ಯಾ ; ಸೈವ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ತದಾಹ — ವಾಚಿ ಹಿ ಜಿಹ್ವಾಮೂಲಾದಿಷು ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಃ ಸನ್ನೇಷ ಪ್ರಾಣಃ ಏತದ್ಗಾನಂ ಗೀಯತೇ ಗೀತಿಭಾವಮಾಪದ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ಸಾಮ್ನಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ವಾಕ್ । ಅನ್ನೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೋ ಗೀಯತ ಇತ್ಯು ಹ ಏಕೇ ಅನ್ಯೇ ಆಹುಃ ; ಇಹ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತೀತಿ ಯುಕ್ತಮ್ । ಅನಿಂದಿತತ್ವಾದೇಕೀಯಪಕ್ಷಸ್ಯ ವಿಕಲ್ಪೇನ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಗುಣವಿಜ್ಞಾನಂ ಕುರ್ಯಾತ್ — ವಾಗ್ವಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ, ಅನ್ನಂ ವೇತಿ ॥

ಅಥಾತಃ ಪವಮಾನಾನಾಮೇವಾಭ್ಯಾರೋಹಃ ಸ ವೈ ಖಲು ಪ್ರಸ್ತೋತಾ ಸಾಮ ಪ್ರಸ್ತೌತಿ ಸ ಯತ್ರ ಪ್ರಸ್ತುಯಾತ್ತದೇತಾನಿ ಜಪೇತ್ । ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ ತಮಸೋ ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯ ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯೇತಿ ಸ ಯದಾಹಾಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯೇತಿ ಮೃತ್ಯುರ್ವಾ ಅಸತ್ಸದಮೃತಂ ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯಾಮೃತಂ ಮಾ ಕುರ್ವಿತ್ಯೇವೈತದಾಹ ತಮಸೋ ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯೇತಿ ಮೃತ್ಯುರ್ವೈ ತಮೋ ಜ್ಯೋತಿರಮೃತಂ ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯಾಮೃತಂ ಮಾ ಕುರ್ವಿತ್ಯೇವೈತದಾಹ ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯೇತಿ ನಾತ್ರ ತಿರೋಹಿತಮಿವಾಸ್ತಿ । ಅಥ ಯಾನೀತರಾಣಿ ಸ್ತೋತ್ರಾಣಿ ತೇಷ್ವಾತ್ಮನೇಽನ್ನಾದ್ಯಮಾಗಾಯೇತ್ತಸ್ಮಾದು ತೇಷು ವರಂ ವೃಣೀತ ಯಂ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯೇತ ತಂ ಸ ಏಷ ಏವಂವಿದುದ್ಗಾತಾತ್ಮನೇ ವಾ ಯಜಮಾನಾಯ ವಾ ಯಂ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತೇ ತಮಾಗಾಯತಿ ತದ್ಧೈತಲ್ಲೋಕಜಿದೇವ ನ ಹೈವಾಲೋಕ್ಯತಾಯಾ ಆಶಾಸ್ತಿ ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ ವೇದ ॥ ೨೮ ॥

ಏವಂ ಪ್ರಾಣವಿಜ್ಞಾನವತೋ ಜಪಕರ್ಮ ವಿಧಿತ್ಸ್ಯತೇ । ಯದ್ವಿಜ್ಞಾನವತೋ ಜಪಕರ್ಮಣ್ಯಧಿಕಾರಸ್ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಮುಕ್ತಮ್ । ಅಥಾನಂತರಮ್ , ಯಸ್ಮಾಚ್ಚೈವಂ ವಿದುಷಾ ಪ್ರಯುಜ್ಯಮಾನಂ ದೇವಭಾವಾಯಾಭ್ಯಾರೋಹಫಲಂ ಜಪಕರ್ಮ, ಅತಃ ತಸ್ಮಾತ್ ತದ್ವಿಧೀಯತೇ ಇಹ । ತಸ್ಯ ಚೋದ್ಗೀಥಸಂಬಂಧಾತ್ಸರ್ವತ್ರ ಪ್ರಾಪ್ತೌ ಪವಮಾನಾನಾಮಿತಿ ವಚನಾತ್ , ಪವಮಾನೇಷು ತ್ರಿಷ್ವಪಿ ಕರ್ತವ್ಯತಾಯಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಮ್ , ಪುನಃ ಕಾಲಸಂಕೋಚಂ ಕರೋತಿ — ಸ ವೈ ಖಲು ಪ್ರಸ್ತೋತಾ ಸಾಮ ಪ್ರಸ್ತೌತಿ । ಸ ಪ್ರಸ್ತೋತಾ, ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ, ಸಾಮ ಪ್ರಸ್ತುಯಾತ್ಪ್ರಾರಭೇತ, ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲ ಏತಾನಿ ಜಪೇತ್ । ಅಸ್ಯ ಚ ಜಪಕರ್ಮಣ ಆಖ್ಯಾ ಅಭ್ಯಾರೋಹ ಇತಿ । ಆಭಿಮುಖ್ಯೇನಾರೋಹತ್ಯನೇನ ಜಪಕರ್ಮಣೈವಂವಿದ್ದೇವಭಾವಮಾತ್ಮಾನಮಿತ್ಯಭ್ಯಾರೋಹಃ । ಏತಾನೀತಿ ಬಹುವಚನಾತ್ತ್ರೀಣಿ ಯಜೂಂಷಿ । ದ್ವಿತೀಯಾನಿರ್ದೇಶಾದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋತ್ಪನ್ನತ್ವಾಚ್ಚ ಯಥಾಪಠಿತ ಏವ ಸ್ವರಃ ಪ್ರಯೋಕ್ತವ್ಯೋ ನ ಮಾಂತ್ರಃ । ಯಾಜಮಾನಂ ಜಪಕರ್ಮ ॥
ಏತಾನಿ ತಾನಿ ಯಜೂಂಷಿ — ‘ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ’ ‘ತಮಸೋ ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯ’ ‘ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯ’ ಇತಿ । ಮಂತ್ರಾಣಾಮರ್ಥಸ್ತಿರೋಹಿತೋ ಭವತೀತಿ ಸ್ವಯಮೇವ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಮಂತ್ರಾರ್ಥಮ್ — ಸಃ ಮಂತ್ರಃ, ಯದಾಹ ಯದುಕ್ತವಾನ್ ; ಕೋಽಸಾವರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ‘ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ’ ಇತಿ । ಮೃತ್ಯುರ್ವಾ ಅಸತ್ — ಸ್ವಾಭಾವಿಕಕರ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇ ಮೃತ್ಯುರಿತ್ಯುಚ್ಯೇತೇ ; ಅಸತ್ ಅತ್ಯಂತಾಧೋಭಾವಹೇತುತ್ವಾತ್ ; ಸತ್ ಅಮೃತಮ್ — ಸತ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಕರ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇ, ಅಮರಣಹೇತುತ್ವಾದಮೃತಮ್ । ತಸ್ಮಾದಸತಃ ಅಸತ್ಕರ್ಮಣೋಽಜ್ಞಾನಾಚ್ಚ, ಮಾ ಮಾಮ್ , ಸತ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಕರ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇ, ಗಮಯ, ದೇವಭಾವಸಾಧನಾತ್ಮಭಾವಮಾಪಾದಯೇತ್ಯರ್ಥಃ । ತತ್ರ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ — ಅಮೃತಂ ಮಾ ಕುರ್ವಿತ್ಯೇವೈತದಾಹೇತಿ । ತಥಾ ತಮಸೋ ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯೇತಿ । ಮೃತ್ಯುರ್ವೈ ತಮಃ, ಸರ್ವಂ ಹ್ಯಜ್ಞಾನಮಾವರಣಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ತಮಃ, ತದೇವ ಚ ಮರಣಹೇತುತ್ವಾನ್ಮೃತ್ಯುಃ । ಜ್ಯೋತಿರಮೃತಂ ಪೂರ್ವೋಕ್ತವಿಪರೀತಂ ದೈವಂ ಸ್ವರೂಪಮ್ । ಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಕತ್ವಾಜ್ಜ್ಞಾನಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ; ತದೇವಾಮೃತಮ್ ಅವಿನಾಶಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ತಮಸೋ ಮಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಮಯೇತಿ । ಪೂರ್ವವನ್ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯೇತ್ಯಾದಿ ; ಅಮೃತಂ ಮಾ ಕುರ್ವಿತ್ಯೇವೈತದಾಹ — ದೈವಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಂ ಫಲಭಾವಮಾಪಾದಯೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಪೂರ್ವೋ ಮಂತ್ರೋಽಸಾಧನಸ್ವಭಾವಾತ್ಸಾಧನಭಾವಮಾಪಾದಯೇತಿ ; ದ್ವಿತೀಯಸ್ತು ಸಾಧನಭಾವಾದಪ್ಯಜ್ಞಾನರೂಪಾತ್ಸಾಧ್ಯಭಾವಮಾಪಾದಯೇತಿ । ಮೃತ್ಯೋರ್ಮಾಮೃತಂ ಗಮಯೇತಿ ಪೂರ್ವಯೋರೇವ ಮಂತ್ರಯೋಃ ಸಮುಚ್ಚಿತೋಽರ್ಥಸ್ತೃತೀಯೇನ ಮಂತ್ರೇಣೋಚ್ಯತ ಇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾರ್ಥತೈವ । ನಾತ್ರ ತೃತೀಯೇ ಮಂತ್ರೇ ತಿರೋಹಿತಮಂತರ್ಹಿತಮಿವಾರ್ಥರೂಪಂ ಪೂರ್ವಯೋರಿವ ಮಂತ್ರಯೋರಸ್ತಿ ; ಯಥಾಶ್ರುತ ಏವಾರ್ಥಃ ॥
ಯಾಜಮಾನಮುದ್ಗಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪವಮಾನೇಷು ತ್ರಿಷು, ಅಥಾನಂತರಂ ಯಾನೀತರಾಣಿ ಶಿಷ್ಟಾನಿ ಸ್ತೋತ್ರಾಣಿ, ತೇಷ್ವಾತ್ಮನೇಽನ್ನಾದ್ಯಮಾಗಾಯೇತ್ — ಪ್ರಾಣವಿದುದ್ಗಾತಾ ಪ್ರಾಣಭೂತಃ ಪ್ರಾಣವದೇವ । ಯಸ್ಮಾತ್ಸ ಏಷ ಉದ್ಗಾತಾ ಏವಂ ಪ್ರಾಣಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ವೇತ್ತಿ, ಅತಃ ಪ್ರಾಣವದೇವ ತಂ ಕಾಮಂ ಸಾಧಯಿತುಂ ಸಮರ್ಥಃ ; ತಸ್ಮಾದ್ಯಜಮಾನಸ್ತೇಷು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು ಪ್ರಯುಜ್ಯಮಾನೇಷು ವರಂ ವೃಣೀತ ; ಯಂ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯೇತ ತಂ ಕಾಮಂ ವರಂ ವೃಣೀತ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇತ । ಯಸ್ಮಾತ್ಸ ಏಷ ಏವಂವಿದುದ್ಗಾತೇತಿ ತಸ್ಮಾಚ್ಛಬ್ದಾತ್ಪ್ರಾಗೇವ ಸಂಬಧ್ಯತೇ । ಆತ್ಮನೇ ವಾ ಯಜಮಾನಾಯ ವಾ ಯಂ ಕಾಮಂ ಕಾಮಯತ ಇಚ್ಛತ್ಯುದ್ಗಾತಾ, ತಮಾಗಾಯತ್ಯಾಗಾನೇನ ಸಾಧಯತಿ ॥
ಏವಂ ತಾವಜ್ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಾಪತ್ತಿರಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತತ್ರ ನಾಸ್ತ್ಯಾಶಂಕಾಸಂಭವಃ । ಅತಃ ಕರ್ಮಾಪಾಯೇ ಪ್ರಾಣಾಪತ್ತಿರ್ಭವತಿ ವಾ ನ ವೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯತೇ ; ತದಾಶಂಕಾನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮಾಹ — ತದ್ಧೈತಲ್ಲೋಕಜಿದೇವೇತಿ । ತದ್ಧ ತದೇತತ್ಪ್ರಾಣದರ್ಶನಂ ಕರ್ಮವಿಯುಕ್ತಂ ಕೇವಲಮಪಿ, ಲೋಕಜಿದೇವೇತಿ ಲೋಕಸಾಧನಮೇವ । ನ ಹ ಏವ ಅಲೋಕ್ಯತಾಯೈ ಅಲೋಕಾರ್ಹತ್ವಾಯ, ಆಶಾ ಆಶಂಸನಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಮ್ , ನೈವಾಸ್ತಿ ಹ । ನ ಹಿ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮನ್ಯುತ್ಪನ್ನಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಸ್ಯ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಾಶಂಸನಂ ಸಂಭವತಿ । ನ ಹಿ ಗ್ರಾಮಸ್ಥಃ ಕದಾ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರಾಪ್ನುಯಾಮಿತ್ಯರಣ್ಯಸ್ಥ ಇವಾಶಾಸ್ತೇ । ಅಸನ್ನಿಕೃಷ್ಟವಿಷಯೇ ಹ್ಯನಾತ್ಮನ್ಯಾಶಂಸನಮ್ , ನ ತತ್ಸ್ವಾತ್ಮನಿ ಸಂಭವತಿ । ತಸ್ಮಾನ್ನಾಶಾಸ್ತಿ — ಕದಾಚಿತ್ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಭಾವಂ ನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯೇಯೇತಿ ॥
ಕಸ್ಯೈತತ್ । ಯ ಏವಮೇತತ್ಸಾಮ ಪ್ರಾಣಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ನಿರ್ಧಾರಿತಮಹಿಮಾನಂ ವೇದ — ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಪ್ರಾಣ ಇಂದ್ರಿಯವಿಷಯಾಸಂಗೈರಾಸುರೈಃ ಪಾಪ್ಮಭಿರಧರ್ಷಣೀಯೋ ವಿಶುದ್ಧಃ ; ವಾಗಾದಿಪಂಚಕಂ ಚ ಮದಾಶ್ರಯತ್ವಾದಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮರೂಪಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಥೇಂದ್ರಿಯವಿಷಯಾಸಂಗಜನಿತಾಸುರಪಾಪ್ಮದೋಷವಿಯುಕ್ತಮ್ ; ಸರ್ವಭೂತೇಷು ಚ ಮದಾಶ್ರಯಾನ್ನಾದ್ಯೋಪಯೋಗಬಂಧನಮ್ ; ಆತ್ಮಾ ಚಾಹಂ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಮ್ , ಆಂಗಿರಸತ್ವಾತ್ ; ಋಗ್ಯಜುಃಸಾಮೋದ್ಗೀಥಭೂತಾಯಾಶ್ಚ ವಾಚ ಆತ್ಮಾ, ತದ್ವ್ಯಾಪ್ತೇಸ್ತನ್ನಿರ್ವರ್ತಕತ್ವಾಚ್ಚ ; ಮಮ ಸಾಮ್ನೋ ಗೀತಿಭಾವಮಾಪದ್ಯಮಾನಸ್ಯ ಬಾಹ್ಯಂ ಧನಂ ಭೂಷಣಂ ಸೌಸ್ವರ್ಯಮ್ ; ತತೋಽಪ್ಯಂತರತರಂ ಸೌವರ್ಣ್ಯಂ ಲಾಕ್ಷಣಿಕಂ ಸೌಸ್ವರ್ಯಮ್ ; ಗೀತಿಭಾವಮಾಪದ್ಯಮಾನಸ್ಯ ಮಮ ಕಂಠಾದಿಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ; ಏವಂ ಗುಣೋಽಹಂ ಪುತ್ತಿಕಾದಿಶರೀರೇಷು ಕಾರ್‌ತ್ಸ್ನ್ಯೇನ ಪರಿಸಮಾಪ್ತಃ, ಅಮೂರ್ತತ್ವಾತ್ಸರ್ವಗತತ್ವಾಚ್ಚ’ — ಇತಿ ಆ ಏವಮಭಿಮಾನಾಭಿವ್ಯಕ್ತೇರ್ವೇದ ಉಪಾಸ್ತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥

ಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ಪುರುಷವಿಧಃ ಸೋಽನುವೀಕ್ಷ್ಯ ನಾನ್ಯದಾತ್ಮನೋಽಪಶ್ಯತ್ಸೋಽಹಮಸ್ಮೀತ್ಯಗ್ರೇ ವ್ಯಾಹರತ್ತತೋಽಹನ್ನಾಮಾಭವತ್ತಸ್ಮಾದಪ್ಯೇತರ್ಹ್ಯಾಮಂತ್ರಿತೋಽಹಮಯಮಿತ್ಯೇವಾಗ್ರ ಉಕ್ತ್ವಾಥಾನ್ಯನ್ನಾಮ ಪ್ರಬ್ರೂತೇ ಯದಸ್ಯ ಭವತಿ ಸ ಯತ್ಪೂರ್ವೋಽಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಾನ್ಪಾಪ್ಮನ ಔಷತ್ತಸ್ಮಾತ್ಪುರುಷ ಓಷತಿ ಹ ವೈ ಸ ತಂ ಯೋಽಸ್ಮಾತ್ಪೂರ್ವೋ ಬುಭೂಷತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೧ ॥

ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ । ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ಸಮುಚ್ಚಿತಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾ ; ಕೇವಲಪ್ರಾಣದರ್ಶನೇನ ಚ — ‘ತದ್ಧೈತಲ್ಲೋಕಜಿದೇವ’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ । ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಫಲಭೂತಸ್ಯ ಸೃಷ್ಟಿಸ್ಥಿತಿಸಂಹಾರೇಷು ಜಗತಃ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾದಿವಿಭೂತ್ಯುಪವರ್ಣನೇನ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋರ್ವೈದಿಕಯೋಃ ಫಲೋತ್ಕರ್ಷೋ ವರ್ಣಯಿತವ್ಯ ಇತ್ಯೇವಮರ್ಥಮಾರಭ್ಯತೇ । ತೇನ ಚ ಕರ್ಮಕಾಂಡವಿಹಿತಜ್ಞಾನಕರ್ಮಸ್ತುತಿಃ ಕೃತಾ ಭವೇತ್ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ । ವಿವಕ್ಷಿತಂ ತ್ವೇತತ್ — ಸರ್ವಮಪ್ಯೇತಜ್ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಫಲಂ ಸಂಸಾರ ಏವ, ಭಯಾರತ್ಯಾದಿಯುಕ್ತತ್ವಶ್ರವಣಾತ್ಕಾರ್ಯಕರಣಲಕ್ಷಣತ್ವಾಚ್ಚ ಸ್ಥೂಲವ್ಯಕ್ತಾನಿತ್ಯವಿಷಯತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ । ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಕೇವಲಾಯಾ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾಯಾ ಮೋಕ್ಷಹೇತುತ್ವಮಿತ್ಯುತ್ತರಾರ್ಥಂ ಚೇತಿ । ನ ಹಿ ಸಂಸಾರವಿಷಯಾತ್ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಾದಿಭೇದಲಕ್ಷಣಾದವಿರಕ್ತಸ್ಯಾತ್ಮೈಕತ್ವಜ್ಞಾನವಿಷಯೇಽಧಿಕಾರಃ, ಅತೃಷಿತಸ್ಯೇವ ಪಾನೇ । ತಸ್ಮಾಜ್ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಫಲೋತ್ಕರ್ಷೋಪವರ್ಣನಮುತ್ತರಾರ್ಥಮ್ । ತಥಾ ಚ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ‘ತದೇತತ್ಪದನೀಯಮಸ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ‘ತದೇತತ್ಪ್ರೇಯಃ ಪುತ್ರಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೮) ಇತ್ಯಾದಿ ॥
ಆತ್ಮೈವ ಆತ್ಮೇತಿ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಪ್ರಥಮೋಽಂಡಜಃ ಶರೀರ್ಯಭಿಧೀಯತೇ । ವೈದಿಕಜ್ಞಾನಕರ್ಮಫಲಭೂತಃ ಸ ಏವ — ಕಿಮ್ ? ಇದಂ ಶರೀರಭೇದಜಾತಂ ತೇನ ಪ್ರಜಾಪತಿಶರೀರೇಣಾವಿಭಕ್ತಮ್ ಆತ್ಮೈವಾಸೀತ್ ಅಗ್ರೇ ಪ್ರಾಕ್ಶರೀರಾಂತರೋತ್ಪತ್ತೇಃ । ಸ ಚ ಪುರುಷವಿಧಃ ಪುರುಷಪ್ರಕಾರಃ ಶಿರಃಪಾಣ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣೋ ವಿರಾಟ್ ; ಸ ಏವ ಪ್ರಥಮಃ ಸಂಭೂತೋಽನುವೀಕ್ಷ್ಯಾನ್ವಾಲೋಚನಂ ಕೃತ್ವಾ — ‘ಕೋಽಹಂ ಕಿಂಲಕ್ಷಣೋ ವಾಸ್ಮಿ’ ಇತಿ, ನಾನ್ಯದ್ವಸ್ತ್ವಂತರಮ್ , ಆತ್ಮನಃ ಪ್ರಾಣಪಿಂಡಾತ್ಮಕಾತ್ಕಾರ್ಯಕರಣರೂಪಾತ್ , ನಾಪಶ್ಯತ್ ನ ದದರ್ಶ । ಕೇವಲಂ ತ್ವಾತ್ಮಾನಮೇವ ಸರ್ವಾತ್ಮಾನಮಪಶ್ಯತ್ । ತಥಾ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಶ್ರೌತವಿಜ್ಞಾನಸಂಸ್ಕೃತಃ ‘ಸೋಽಹಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ, ಸರ್ವಾತ್ಮಾಹಮಸ್ಮಿ’ ಇತ್ಯಗ್ರೇ ವ್ಯಾಹರತ್ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ । ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ , ಯತಃ ಪೂರ್ವಜ್ಞಾನಸಂಸ್ಕಾರಾದಾತ್ಮಾನಮೇವಾಹಮಿತ್ಯಭ್ಯಧಾದಗ್ರೇ ತಸ್ಮಾತ್ , ಅಹನ್ನಾಮಾಭವತ್ ; ತಸ್ಯೋಪನಿಷದಹಮಿತಿ ಶ್ರುತಿಪ್ರದರ್ಶಿತಮೇವ ನಾಮ ವಕ್ಷ್ಯತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ , ಯಸ್ಮಾತ್ಕಾರಣೇ ಪ್ರಜಾಪತಾವೇವಂ ವೃತ್ತಂ ತಸ್ಮಾತ್ , ತತ್ಕಾರ್ಯಭೂತೇಷು ಪ್ರಾಣಿಷ್ವೇತರ್ಹಿ ಏತಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಕಾಲೇ, ಆಮಂತ್ರಿತಃ ಕಸ್ತ್ವಮಿತ್ಯುಕ್ತಃ ಸನ್ , ‘ಅಹಮಯಮ್’ ಇತ್ಯೇವಾಗ್ರೇ ಉಕ್ತ್ವಾ ಕಾರಣಾತ್ಮಾಭಿಧಾನೇನಾತ್ಮಾನಮಭಿಧಾಯಾಗ್ರೇ, ಪುನರ್ವಿಶೇಷನಾಮಜಿಜ್ಞಾಸವೇ ಅಥ ಅನಂತರಂ ವಿಶೇಷಪಿಂಡಾಭಿಧಾನಮ್ ‘ದೇವದತ್ತಃ’ ‘ಯಜ್ಞದತ್ತಃ’ ವೇತಿ ಪ್ರಬ್ರೂತೇ ಕಥಯತಿ — ಯನ್ನಾಮಾಸ್ಯ ವಿಶೇಷಪಿಂಡಸ್ಯ ಮಾತಾಪಿತೃಕೃತಂ ಭವತಿ, ತತ್ಕಥಯತಿ । ಸ ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ, ಅತಿಕ್ರಾಂತಜನ್ಮನಿ ಸಮ್ಯಕ್ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವನಾನುಷ್ಠಾನೈಃ ಸಾಧಕಾವಸ್ಥಾಯಾಮ್ , ಯದ್ಯಸ್ಮಾತ್ , ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಭಾವನಾನುಷ್ಠಾನೈಃ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸೂನಾಂ ಪೂರ್ವಃ ಪ್ರಥಮಃ ಸನ್ , ಅಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರತಿಪಿತ್ಸುಸಮುದಾಯಾತ್ಸರ್ವಸ್ಮಾತ್ , ಆದೌ ಔಷತ್ ಅದಹತ್ ; ಕಿಮ್ ? ಆಸಂಗಾಜ್ಞಾನಲಕ್ಷಣಾನ್ಸರ್ವಾನ್ಪಾಪ್ಮನಃ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರತಿಬಂಧಕಾರಣಭೂತಾನ್ ; ಯಸ್ಮಾದೇವಂ ತಸ್ಮಾತ್ಪುರುಷಃ — ಪೂರ್ವಮೌಷದಿತಿ ಪುರುಷಃ । ಯಥಾಯಂ ಪ್ರಜಾಪತಿರೋಷಿತ್ವಾ ಪ್ರತಿಬಂಧಕಾನ್ಪಾಪ್ಮನಃ ಸರ್ವಾನ್ , ಪುರುಷಃ ಪ್ರಜಾಪತಿರಭವತ್ ; ಏವಮನ್ಯೋಽಪಿ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭಾವನಾನುಷ್ಠಾನವಹ್ನಿನಾ ಕೇವಲಂ ಜ್ಞಾನಬಲಾದ್ವಾ ಓಷತಿ ಭಸ್ಮೀಕರೋತಿ ಹ ವೈ ಸಃ ತಮ್ — ಕಮ್ ? ಯೋಽಸ್ಮಾದ್ವಿದುಷಃ ಪೂರ್ವಃ ಪ್ರಥಮಃ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಬುಭೂಷತಿ ಭವಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಂ ದರ್ಶಯತಿ — ಯ ಏವಂ ವೇದೇತಿ ; ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಜ್ಜ್ಞಾನಭಾವನಾಪ್ರಕರ್ಷವಾನ್ । ನನ್ವನರ್ಥಾಯ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಪ್ರತಿಪಿತ್ಸಾ, ಏವಂವಿದಾ ಚೇದ್ದಹ್ಯತೇ ; ನೈಷ ದೋಷಃ, ಜ್ಞಾನಭಾವನೋತ್ಕರ್ಷಾಭಾವಾತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯಭಾವಮಾತ್ರತ್ವಾದ್ದಾಹಸ್ಯ । ಉತ್ಕೃಷ್ಟಸಾಧನಃ ಪ್ರಥಮಂ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ ನ್ಯೂನಸಾಧನೋ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತೀತಿ, ಸ ತಂ ದಹತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ನ ಪುನಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮುತ್ಕೃಷ್ಟಸಾಧನೇನೇತರೋ ದಹ್ಯತೇ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಆಜಿಸೃತಾಂ ಯಃ ಪ್ರಥಮಮಾಜಿಮುಪಸರ್ಪತಿ ತೇನೇತರೇ ದಗ್ಧಾ ಇವಾಪಹೃತಸಾಮರ್ಥ್ಯಾ ಭವಂತಿ, ತದ್ವತ್ ॥
ಯದಿದಂ ತುಷ್ಟೂಷಿತಂ ಕರ್ಮಕಾಂಡವಿಹಿತಜ್ಞಾನಕರ್ಮಫಲಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಲಕ್ಷಣಮ್ , ನೈವ ತತ್ಸಂಸಾರವಿಷಯಮತ್ಯಕ್ರಾಮದಿತೀಮಮರ್ಥಂ ಪ್ರದರ್ಶಯಿಷ್ಯನ್ನಾಹ —

ಸೋಽಬಿಭೇತ್ತಸ್ಮಾದೇಕಾಕೀ ಬಿಭೇತಿ ಸ ಹಾಯಮೀಕ್ಷಾಂ ಚಕ್ರೇ ಯನ್ಮದನ್ಯನ್ನಾಸ್ತಿ ಕಸ್ಮಾನ್ನು ಬಿಭೇಮೀತಿ ತತ ಏವಾಸ್ಯ ಭಯಂ ವೀಯಾಯ ಕಸ್ಮಾದ್ಧ್ಯಭೇಷ್ಯದ್ದ್ವಿತೀಯಾದ್ವೈ ಭಯಂ ಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ಸೋಽಬಿಭೇತ್ । ಸಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ, ಯೋಽಯಂ ಪ್ರಥಮಃ ಶರೀರೀ ಪುರುಷವಿಧೋ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ ಸಃ, ಅಬಿಭೇತ್ ಭೀತವಾನ್ ಅಸ್ಮದಾದಿವದೇವೇತ್ಯಾಹ । ಯಸ್ಮಾದಯಂ ಪುರುಷವಿಧಃ ಶರೀರಕರಣವಾನ್ ಆತ್ಮನಾಶವಿಷಯವಿಪರೀತದರ್ಶನವತ್ತ್ವಾದಬಿಭೇತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸಾಮಾನ್ಯಾದದ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯೇಕಾಕೀ ಬಿಭೇತಿ । ಕಿಂಚಾಸ್ಮದಾದಿವದೇವ ಭಯಹೇತುವಿಪರೀತದರ್ಶನಾಪನೋದಕಾರಣಂ ಯಥಾಭೂತಾತ್ಮದರ್ಶನಮ್ । ಸೋಽಯಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಈಕ್ಷಾಮ್ ಈಕ್ಷಣಂ ಚಕ್ರೇ ಕೃತವಾನ್ಹ । ಕಥಮಿತ್ಯಾಹ — ಯತ್ ಯಸ್ಮಾತ್ ಮತ್ತೋಽನ್ಯತ್ ಆತ್ಮವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ವಸ್ತ್ವಂತರಂ ಪ್ರತಿದ್ವಂದ್ವೀಭೂತಂ ನಾಸ್ತಿ, ತಸ್ಮಿನ್ನಾತ್ಮವಿನಾಶಹೇತ್ವಭಾವೇ, ಕಸ್ಮಾನ್ನು ಬಿಭೇಮಿ ಇತಿ । ತತ ಏವ ಯಥಾಭೂತಾತ್ಮದರ್ಶನಾದಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ಭಯಂ ವೀಯಾಯ ವಿಸ್ಪಷ್ಟಮಪಗತವತ್ । ತಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ಯದ್ಭಯಂ ತತ್ಕೇವಲಾವಿದ್ಯಾನಿಮಿತ್ತಮೇವ ಪರಮಾರ್ಥದರ್ಶನೇಽನುಪಪನ್ನಮಿತ್ಯಾಹ — ಕಸ್ಮಾದ್ಧ್ಯಭೇಷ್ಯತ್ ? ಕಿಮಿತ್ಯಸೌ ಭೀತವಾನ್ ? ಪರಮಾರ್ಥನಿರೂಪಣಾಯಾಂ ಭಯಮನುಪಪನ್ನಮೇವೇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಯಸ್ಮಾದ್ದ್ವಿತೀಯಾದ್ವಸ್ತ್ವಂತರಾದ್ವೈ ಭಯಂ ಭವತಿ ; ದ್ವಿತೀಯಂ ಚ ವಸ್ತ್ವಂತರಮವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಾಪಿತಮೇವ । ನ ಹ್ಯದೃಶ್ಯಮಾನಂ ದ್ವಿತೀಯಂ ಭಯಜನ್ಮನೋ ಹೇತುಃ, ‘ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ ಕಃ ಶೋಕ ಏಕತ್ವಮನುಪಶ್ಯತಃ’ (ಈ. ಉ. ೭) ಇತಿ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ । ಯಚ್ಚೈಕತ್ವದರ್ಶನೇನ ಭಯಮಪನುನೋದ, ತದ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ದ್ವಿತೀಯಾದ್ವಸ್ತ್ವಂತರಾದ್ವೈ ಭಯಂ ಭವತಿ ; ತದೇಕತ್ವದರ್ಶನೇನ ದ್ವಿತೀಯದರ್ಶನಮಪನೀತಮಿತಿ ನಾಸ್ತಿ ಯತಃ ॥
ಅತ್ರ ಚೋದಯಂತಿ — ಕುತಃ ಪ್ರಜಾಪತೇರೇಕತ್ವದರ್ಶನಂ ಜಾತಮ್ ? ಕೋ ವಾಸ್ಮಾ ಉಪದಿದೇಶ ? ಅಥಾನುಪದಿಷ್ಟಮೇವ ಪ್ರಾದುರಭೂತ್ ; ಅಸ್ಮದಾದೇರಪಿ ತಥಾ ಪ್ರಸಂಗಃ । ಅಥ ಜನ್ಮಾಂತರಕೃತಸಂಸ್ಕಾರಹೇತುಕಮ್ ; ಏಕತ್ವದರ್ಶನಾನರ್ಥಕ್ಯಪ್ರಸಂಗಃ । ಯಥಾ ಪ್ರಜಾಪತೇರತಿಕ್ರಾಂತಜನ್ಮಾವಸ್ಥಸ್ಯೈಕತ್ವದರ್ಶನಂ ವಿದ್ಯಮಾನಮಪ್ಯವಿದ್ಯಾಬಂಧಕಾರಣಂ ನಾಪನಿನ್ಯೇ, ಯತೋಽವಿದ್ಯಾಸಂಯುಕ್ತ ಏವಾಯಂ ಜಾತೋಽಬಿಭೇತ್ , ಏವಂ ಸರ್ವೇಷಾಮೇಕತ್ವದರ್ಶನಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ । ಅಂತ್ಯಮೇವ ನಿವರ್ತಕಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಪೂರ್ವವತ್ಪುನಃ ಪ್ರಸಂಗೇನಾನೈಕಾಂತ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾದನರ್ಥಕಮೇವೈಕತ್ವದರ್ಶನಮಿತಿ ॥
ನೈಷ ದೋಷಃ ; ಉತ್ಕೃಷ್ಟಹೇತೂದ್ಭವತ್ವಾಲ್ಲೋಕವತ್ । ಯಥಾ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮೋದ್ಭವೈರ್ವಿವಿಕ್ತೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣೈಃ ಸಂಯುಕ್ತೇ ಜನ್ಮನಿ ಸತಿ ಪ್ರಜ್ಞಾಮೇಧಾಸ್ಮೃತಿವೈಶಾರದ್ಯಂ ದೃಷ್ಟಮ್ , ತಥಾ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ಧರ್ಮಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯೈಶ್ವರ್ಯವಿಪರೀತಹೇತುಸರ್ವಪಾಪ್ಮದಾಹಾದ್ವಿಶುದ್ಧೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣೈಃ ಸಂಯುಕ್ತಮುತ್ಕೃಷ್ಟಂ ಜನ್ಮ ; ತದುದ್ಭವಂ ಚಾನುಪದಿಷ್ಟಮೇವ ಯುಕ್ತಮೇಕತ್ವದರ್ಶನಂ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ । ತಥಾ ಚ ಸ್ಮೃತಿಃ — ‘ಜ್ಞಾನಮಪ್ರತಿಘಂ ಯಸ್ಯ ವೈರಾಗ್ಯಂ ಚ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ । ಐಶ್ವರ್ಯಂ ಚೈವ ಧರ್ಮಶ್ಚ ಸಹಸಿದ್ಧಂ ಚತುಷ್ಟಯಮ್’ ಇತಿ ॥ ಸಹಸಿದ್ಧತ್ವೇ ಭಯಾನುಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ — ನ ಹ್ಯಾದಿತ್ಯೇನ ಸಹ ತಮ ಉದೇತಿ — ನ, ಅನ್ಯಾನುಪದಿಷ್ಟಾರ್ಥತ್ವಾತ್ಸಹಸಿದ್ಧವಾಕ್ಯಸ್ಯ । ಶ್ರದ್ಧಾತಾತ್ಪರ್ಯಪ್ರಣಿಪಾತಾದೀನಾಮಹೇತುತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಸ್ಯಾನ್ಮತಮ್ — ‘ಶ್ರದ್ಧಾವಾಂಲ್ಲಭತೇ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ಪರಃ ಸಂಯತೇಂದ್ರಿಯಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೯) ‘ತದ್ವಿದ್ಧಿ ಪ್ರಣಿಪಾತೇನ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೪) ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಾಂ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಿಹಿತಾನಾಂ ಜ್ಞಾನಹೇತೂನಾಮಹೇತುತ್ವಮ್ , ಪ್ರಜಾಪತೇರಿವ ಜನ್ಮಾಂತರಕೃತಧರ್ಮಹೇತುತ್ವೇ ಜ್ಞಾನಸ್ಯೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ನಿಮಿತ್ತವಿಕಲ್ಪಸಮುಚ್ಚಯಗುಣವದಗುಣವತ್ತ್ವಭೇದೋಪಪತ್ತೇಃ । ಲೋಕೇ ಹಿ ನೈಮಿತ್ತಿಕಾನಾಂ ಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ನಿಮಿತ್ತಭೇದೋಽನೇಕಧಾ ವಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ । ತಥಾ ನಿಮಿತ್ತಸಮುಚ್ಚಯಃ । ತೇಷಾಂ ಚ ವಿಕಲ್ಪಿತಾನಾಂ ಸಮುಚ್ಚಿತಾನಾಂ ಚ ಪುನರ್ಗುಣವದಗುಣವತ್ತ್ವಕೃತೋ ಭೇದೋ ಭವತಿ । ತದ್ಯಥಾ — ರೂಪಜ್ಞಾನ ಏವ ತಾವನ್ನೈಮಿತ್ತಿಕೇ ಕಾರ್ಯೇ ತಮಸಿ ವಿನಾಲೋಕೇನ ಚಕ್ಷೂರೂಪಸನ್ನಿಕರ್ಷೋ ನಕ್ತಂಚರಾಣಾಂ ರೂಪಜ್ಞಾನೇ ನಿಮಿತ್ತಂ ಭವತಿ ; ಮನ ಏವ ಕೇವಲಂ ರೂಪಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಂ ಯೋಗಿನಾಮ್ ; ಅಸ್ಮಾಕಂ ತು ಸನ್ನಿಕರ್ಷಾಲೋಕಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ತಥಾದಿತ್ಯಚಂದ್ರಾದ್ಯಾಲೋಕಭೇದೈಃ ಸಮುಚ್ಚಿತಾ ನಿಮಿತ್ತಭೇದಾ ಭವಂತಿ ; ತಥಾಲೋಕವಿಶೇಷಗುಣವದಗುಣವತ್ತ್ವೇನ ಭೇದಾಃ ಸ್ಯುಃ । ಏವಮೇವಾತ್ಮೈಕತ್ವಜ್ಞಾನೇಽಪಿ ಕ್ವಚಿಜ್ಜನ್ಮಾಂತರಕೃತಂ ಕರ್ಮ ನಿಮಿತ್ತಂ ಭವತಿ ; ಯಥಾ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ । ಕ್ವಚಿತ್ತಪೋ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ; ‘ತಪಸಾ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಸ್ವ’ (ತೈ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಕ್ವಚಿತ್ ‘ಆಚಾರ್ಯವಾನ್ಪುರುಷೋ ವೇದ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ‘ಶ್ರದ್ಧಾವಾಂಲ್ಲಭತೇ ಜ್ಞಾನಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೯) ‘ತದ್ವಿದ್ಧಿ ಪ್ರಣಿಪಾತೇನ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೪) ‘ಆಚಾರ್ಯಾದ್ಧೈವ’ (ಛಾ. ಉ. ೪ । ೯ । ೩) ‘ಜ್ಞಾತವ್ಯೋ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ ಶ್ರೋತವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೬) ಇತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯ ಏಕಾಂತಜ್ಞಾನಲಾಭನಿಮಿತ್ತತ್ವಂ ಶ್ರದ್ಧಾಪ್ರಭೃತೀನಾಮ್ ಅಧರ್ಮಾದಿನಿಮಿತ್ತವಿಯೋಗಹೇತುತ್ವಾತ್ ; ವೇದಾಂತಶ್ರವಣಮನನನಿದಿಧ್ಯಾಸನಾನಾಂ ಚ ಸಾಕ್ಷಾಜ್ಜ್ಞೇಯವಿಷಯತ್ವಾತ್ ; ಪಾಪಾದಿಪ್ರತಿಬಂಧಕ್ಷಯೇ ಚಾತ್ಮಮನಸೋಃ, ಭೂತಾರ್ಥಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾದಹೇತುತ್ವಂ ನ ಜಾತು ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಶ್ರದ್ಧಾಪ್ರಣಿಪಾತಾದೀನಾಮಿತಿ ॥

ಸ ವೈ ನೈವ ರೇಮೇ ತಸ್ಮಾದೇಕಾಕೀ ನ ರಮತೇ ಸ ದ್ವಿತೀಯಮೈಚ್ಛತ್ । ಸ ಹೈತಾವಾನಾಸ ಯಥಾ ಸ್ತ್ರೀಪುಮಾಂಸೌ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತೌ ಸ ಇಮಮೇವಾತ್ಮಾನಂ ದ್ವೇಧಾಪಾತಯತ್ತತಃ ಪತಿಶ್ಚ ಪತ್ನೀ ಚಾಭವತಾಂ ತಸ್ಮಾದಿದಮರ್ಧಬೃಗಲಮಿವ ಸ್ವ ಇತಿ ಹ ಸ್ಮಾಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ತಸ್ಮಾದಯಮಾಕಾಶಃ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಪೂರ್ಯತ ಏವ ತಾಂ ಸಮಭವತ್ತತೋ ಮನುಷ್ಯಾ ಅಜಾಯಂತ ॥ ೩ ॥

ಇತಶ್ಚ ಸಂಸಾರವಿಷಯ ಏವ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಮ್ , ಯತಃ ಸಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ವೈ ನೈವ ರೇಮೇ ರತಿಂ ನಾನ್ವಭವತ್ — ಅರತ್ಯಾವಿಷ್ಟೋಽಭೂದಿತ್ಯರ್ಥಃ — ಅಸ್ಮದಾದಿವದೇವ ಯತಃ ; ಇದಾನೀಮಪಿ ತಸ್ಮಾದೇಕಾಕಿತ್ವಾದಿಧರ್ಮವತ್ತ್ವಾತ್ ಏಕಾಕೀ ನ ರಮತೇ ರತಿಂ ನಾನುಭವತಿ । ರತಿರ್ನಾಮೇಷ್ಟಾರ್ಥಸಂಯೋಗಜಾ ಕ್ರೀಡಾ । ತತ್ಪ್ರಸಂಗಿನ ಇಷ್ಟವಿಯೋಗಾನ್ಮನಸ್ಯಾಕುಲೀಭಾವೋಽರತಿರಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಸಃ ತಸ್ಯಾ ಅರತೇರಪನೋದಾಯ ದ್ವಿತೀಯಮರತ್ಯಪಘಾತಸಮರ್ಥಂ ಸ್ತ್ರೀವಸ್ತು ಐಚ್ಛತ್ ಗೃದ್ಧಿಮಕರೋತ್ । ತಸ್ಯ ಚೈವಂ ಸ್ತ್ರೀವಿಷಯಂ ಗೃಧ್ಯತಃ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಪರಿಷ್ವಕ್ತಸ್ಯೇವಾತ್ಮನೋ ಭಾವೋ ಬಭೂವ । ಸಃ ತೇನ ಸತ್ಯೇಪ್ಸುತ್ವಾತ್ ಏತಾವಾನ್ ಏತತ್ಪರಿಮಾಣ ಆಸ ಬಭೂವ ಹ । ಕಿಂಪರಿಮಾಣ ಇತ್ಯಾಹ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಸ್ತ್ರೀಪುಮಾಂಸಾವರತ್ಯಪನೋದಾಯ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತೌ ಯತ್ಪರಿಮಾಣೌ ಸ್ಯಾತಾಮ್ , ತಥಾ ತತ್ಪರಿಮಾಣಃ, ಬಭೂವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸ ತಥಾ ತತ್ಪರಿಮಾಣಮೇವೇಮಮಾತ್ಮಾನಂ ದ್ವೇಧಾ ದ್ವಿಪ್ರಕಾರಮ್ ಅಪಾತಯತ್ ಪಾತಿತವಾನ್ । ಇಮಮೇವೇತ್ಯವಧಾರಣಂ ಮೂಲಕಾರಣಾದ್ವಿರಾಜೋ ವಿಶೇಷಣಾರ್ಥಮ್ । ನ ಕ್ಷೀರಸ್ಯ ಸರ್ವೋಪಮರ್ದೇನ ದಧಿಭಾವಾಪತ್ತಿವದ್ವಿರಾಟ್ ಸರ್ವೋಪಮರ್ದೇನೈತಾವಾನಾಸ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಆತ್ಮನಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಸ್ಯೈವ ವಿರಾಜಃ ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪತ್ವಾದಾತ್ಮವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಪರಿಷ್ವಕ್ತಪರಿಮಾಣಂ ಶರೀರಾಂತರಂ ಬಭೂವ । ಸ ಏವ ಚ ವಿರಾಟ್ ತಥಾಭೂತಃ — ‘ಸ ಹೈತಾವಾನಾಸ’ ಇತಿ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾತ್ । ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ಪಾತನಾತ್ ಪತಿಶ್ಚ ಪತ್ನೀ ಚಾಭವತಾಮ್ ಇತಿ ದಂಪತ್ಯೋರ್ನಿರ್ವಚನಂ ಲೌಕಿಕಯೋಃ ; ಅತ ಏವ ತಸ್ಮಾತ್ — ಯಸ್ಮಾದಾತ್ಮನ ಏವಾರ್ಧಃ ಪೃಥಗ್ಭೂತಃ — ಯೇಯಂ ಸ್ತ್ರೀ — ತಸ್ಮಾತ್ — ಇದಂ ಶರೀರಮಾತ್ಮನೋಽರ್ಧಬೃಗಲಮ್ — ಅರ್ಧಂ ಚ ತತ್ ಬೃಗಲಂ ವಿದಲಂ ಚ ತದರ್ಧಬೃಗಲಮ್ , ಅರ್ಧವಿದಲಮಿವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಪ್ರಾಕ್‌ಸ್ತ್ರ್ಯುದ್ವಹನಾತ್ಕಸ್ಯಾರ್ಧಬೃಗಲಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸ್ವ ಆತ್ಮನ ಇತಿ । ಏವಮಾಹ ಸ್ಮ ಉಕ್ತವಾನ್ಕಿಲ, ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ — ಯಜ್ಞಸ್ಯ ವಲ್ಕೋ ವಕ್ತಾ ಯಜ್ಞವಲ್ಕಸ್ತಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ದೈವರಾತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಾ ಅಪತ್ಯಮ್ । ಯಸ್ಮಾದಯಂ ಪುರುಷಾರ್ಧ ಆಕಾಶಃ ಸ್ತ್ರ್ಯರ್ಧಶೂನ್ಯಃ, ಪುನರುದ್ವಹನಾತ್ತಸ್ಮಾತ್ಪೂರ್ಯತೇ ಸ್ತ್ರ್ಯರ್ಧೇನ, ಪುನಃ ಸಂಪುಟೀಕರಣೇನೇವ ವಿದಲಾರ್ಧಃ । ತಾಂ ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಮನ್ವಾಖ್ಯಃ ಶತರೂಪಾಖ್ಯಾಮಾತ್ಮನೋ ದುಹಿತರಂ ಪತ್ನೀತ್ವೇನ ಕಲ್ಪಿತಾಂ ಸಮಭವತ್ ಮೈಥುನಮುಪಗತವಾನ್ । ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ತದುಪಗಮನಾತ್ ಮನುಷ್ಯಾ ಅಜಾಯಂತ ಉತ್ಪನ್ನಾಃ ॥

ಸೋ ಹೇಯಮೀಕ್ಷಾಂಚಕ್ರೇ ಕಥಂ ನು ಮಾತ್ಮನ ಏವ ಜನಯಿತ್ವಾ ಸಂಭವತಿ ಹಂತ ತಿರೋಽಸಾನೀತಿ ಸಾ ಗೌರಭವದೃಷಭ ಇತರಸ್ತಾಂ ಸಮೇವಾಭವತ್ತತೋ ಗಾವೋಽಜಾಯಂತ ಬಡಬೇತರಾಭವದಶ್ವವೃಷ ಇತರೋ ಗರ್ದಭೀತರಾ ಗರ್ದಭ ಇತರಸ್ತಾಂ ಸಮೇವಾಭವತ್ತತ ಏಕಶಫಮಜಾಯತಾಜೇತರಾಭವದ್ಬಸ್ತ ಇತರೋಽವಿರಿತರಾ ಮೇಷ ಇತರಸ್ತಾಂ ಸಮೇವಾಭವತ್ತತೋಽಜಾವಯೋಽಜಾಯಂತೈವಮೇವ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ಮಿಥುನಮಾ ಪಿಪೀಲಿಕಾಭ್ಯಸ್ತತ್ಸರ್ವಮಸೃಜತ ॥ ೪ ॥

ಸಾ ಶತರೂಪಾ ಉ ಹ ಇಯಮ್ — ಸೇಯಂ ದುಹಿತೃಗಮನೇ ಸ್ಮಾರ್ತಂ ಪ್ರತಿಷೇಧಮನುಸ್ಮರಂತೀ ಈಕ್ಷಾಂಚಕ್ರೇ । ‘ಕಥಂ ನ್ವಿದಮಕೃತ್ಯಮ್ , ಯನ್ಮಾ ಮಾಮ್ ಆತ್ಮನ ಏವ ಜನಯಿತ್ವಾ ಉತ್ಪಾದ್ಯ ಸಂಭವತಿ ಉಪಗಚ್ಛತಿ ; ಯದ್ಯಪ್ಯಯಂ ನಿರ್ಘೃಣಃ, ಅಹಂ ಹಂತೇದಾನೀಂ ತಿರೋಽಸಾನಿ ಜಾತ್ಯಂತರೇಣ ತಿರಸ್ಕೃತಾ ಭವಾನಿ’ ಇತ್ಯೇವಮೀಕ್ಷಿತ್ವಾ ಅಸೌ ಗೌರಭವತ್ । ಉತ್ಪಾದ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮಭಿಶ್ಚೋದ್ಯಮಾನಾಯಾಃ ಪುನಃ ಪುನಃ ಸೈವ ಮತಿಃ ಶತರೂಪಾಯಾ ಮನೋಶ್ಚಾಭವತ್ । ತತಶ್ಚ ಋಷಭ ಇತರಃ । ತಾಂ ಸಮೇವಾಭವದಿತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ತತೋ ಗಾವೋಽಜಾಯಂತ । ತಥಾ ಬಡಬೇತರಾಭವತ್ ಅಶ್ವವೃಷ ಇತರಃ । ತಥಾ ಗರ್ದಭೀತರಾ ಗರ್ದಭ ಇತರಃ । ತತ್ರ ಬಡಬಾಶ್ವವೃಷಾದೀನಾಂ ಸಂಗಮಾತ್ತತ ಏಕಶಫಮ್ ಏಕಖುರಮ್ ಅಶ್ವಾಶ್ವತರಗರ್ದಭಾಖ್ಯಂ ತ್ರಯಮಜಾಯತ । ತಥಾ ಅಜಾ ಇತರಾಭವತ್ , ಬಸ್ತಶ್ಛಾಗ ಇತರಃ । ತಥಾವಿರಿತರಾ, ಮೇಷ ಇತರಃ । ತಾಂ ಸಮೇವಾಭವತ್ । ತಾಂ ತಾಮಿತಿ ವೀಪ್ಸಾ । ತಾಮಜಾಂ ತಾಮವಿಂ ಚೇತಿ ಸಮಭವದೇವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ತತೋಽಜಾಶ್ಚಾವಯಶ್ಚಾಜಾವಯೋಽಜಾಯಂತ । ಏವಮೇವ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ಯತ್ಕಿಂಚೇದಂ ಮಿಥುನಂ ಸ್ತ್ರೀಪುಂಸಲಕ್ಷಣಂ ದ್ವಂದ್ವಮ್ , ಆ ಪಿಪೀಲಿಕಾಭ್ಯಃ ಪಿಪೀಲಿಕಾಭಿಃ ಸಹ ಅನೇನೈವ ನ್ಯಾಯೇನ ತತ್ಸರ್ವಮಸೃಜತ ಜಗತ್ಸೃಷ್ಟವಾನ್ ॥

ಸೋಽವೇದಹಂ ವಾವ ಸೃಷ್ಟಿರಸ್ಮ್ಯಹಂ ಹೀದಂ ಸರ್ವಮಸೃಕ್ಷೀತಿ ತತಃ ಸೃಷ್ಟಿರಭವತ್ಸೃಷ್ಟ್ಯಾಂ ಹಾಸ್ಯೈತಸ್ಯಾಂ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೫ ॥

ಸಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಸರ್ವಮಿದಂ ಜಗತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಅವೇತ್ । ಕಥಮ್ ? ಅಹಂ ವಾವ ಅಹಮೇವ, ಸೃಷ್ಟಿಃ — ಸೃಜ್ಯತ ಇತಿ ಸೃಷ್ಟಂ ಜಗದುಚ್ಯತೇ ಸೃಷ್ಟಿರಿತಿ — ಯನ್ಮಯಾ ಸೃಷ್ಟಂ ಜಗತ್ ಮದಭೇದತ್ವಾದಹಮೇವಾಸ್ಮಿ, ನ ಮತ್ತೋ ವ್ಯತಿರಿಚ್ಯತೇ ; ಕುತ ಏತತ್ ? ಅಹಂ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಜಗತ್ ಅಸೃಕ್ಷಿ ಸೃಷ್ಟವಾನಸ್ಮಿ, ತಸ್ಮಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ಸೃಷ್ಟಿಶಬ್ದೇನಾತ್ಮಾನಮೇವಾಭ್ಯಧಾತ್ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ತತಃ ತಸ್ಮಾತ್ ಸೃಷ್ಟಿರಭವತ್ ಸೃಷ್ಟಿನಾಮಾಭವತ್ ಸೃಷ್ಟ್ಯಾಂ ಜಗತಿ ಹ ಅಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಏತಸ್ಯಾಮ್ ಏತಸ್ಮಿಂಜಗತಿ, ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿವತ್ಸ್ರಷ್ಟಾ ಭವತಿ, ಸ್ವಾತ್ಮನೋಽನನ್ಯಭೂತಸ್ಯ ಜಗತಃ ; ಕಃ ? ಯ ಏವಂ ಪ್ರಜಾಪತಿವದ್ಯಥೋಕ್ತಂ ಸ್ವಾತ್ಮನೋಽನನ್ಯಭೂತಂ ಜಗತ್ ‘ಸಾಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಾಧಿದೈವಂ ಜಗದಹಮಸ್ಮಿ’ ಇತಿ ವೇದ ॥

ಅಥೇತ್ಯಭ್ಯಮಂಥತ್ಸ ಮುಖಾಚ್ಚ ಯೋನೇರ್ಹಸ್ತಾಭ್ಯಾಂ ಚಾಗ್ನಿಮಸೃಜತ ತಸ್ಮಾದೇತದುಭಯಮಲೋಮಕಮಂತರತೋಽಲೋಮಕಾ ಹಿ ಯೋನಿರಂತರತಃ । ತದ್ಯದಿದಮಾಹುರಮುಂ ಯಜಾಮುಂ ಯಜೇತ್ಯೇಕೈಕಂ ದೇವಮೇತಸ್ಯೈವ ಸಾ ವಿಸೃಷ್ಟಿರೇಷ ಉ ಹ್ಯೇವ ಸರ್ವೇ ದೇವಾಃ । ಅಥ ಯತ್ಕಿಂಚೇದಮಾರ್ದ್ರಂ ತದ್ರೇತಸೋಽಸೃಜತ ತದು ಸೋಮ ಏತಾವದ್ವಾ ಇದಂ ಸರ್ವಮನ್ನಂ ಚೈವಾನ್ನಾದಶ್ಚ ಸೋಮ ಏವಾನ್ನಮಗ್ನಿರನ್ನಾದಃ ಸೈಷಾ ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽತಿಸೃಷ್ಟಿಃ । ಯಚ್ಛ್ರೇಯಸೋ ದೇವಾನಸೃಜತಾಥ ಯನ್ಮರ್ತ್ಯಃ ಸನ್ನಮೃತಾನಸೃಜತ ತಸ್ಮಾದತಿಸೃಷ್ಟಿರತಿಸೃಷ್ಟ್ಯಾಂ ಹಾಸ್ಯೈತಸ್ಯಾಂ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೬ ॥

ಏವಂ ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಜಗದಿದಂ ಮಿಥುನಾತ್ಮಕಂ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾದಿವರ್ಣನಿಯಂತ್ರೀರ್ದೇವತಾಃ ಸಿಸೃಕ್ಷುರಾದೌ — ಅಥ - ಇತಿ - ಶಬ್ದದ್ವಯಮಭಿನಯಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ — ಅನೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಮುಖೇ ಹಸ್ತೌ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ಯ ಅಭ್ಯಮಂಥತ್ ಆಭಿಮುಖ್ಯೇನ ಮಂಥನಮಕರೋತ್ । ಸಃ ಮುಖಂ ಹಸ್ತಾಭ್ಯಾಂ ಮಥಿತ್ವಾ, ಮುಖಾಚ್ಚ ಯೋನೇಃ ಹಸ್ತಾಭ್ಯಾಂ ಚ ಯೋನಿಭ್ಯಾಮ್ , ಅಗ್ನಿಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತೇರನುಗ್ರಹಕರ್ತಾರಮ್ , ಅಸೃಜತ ಸೃಷ್ಟವಾನ್ । ಯಸ್ಮಾದ್ದಾಹಕಸ್ಯಾಗ್ನೇರ್ಯೋನಿರೇತದುಭಯಮ್ — ಹಸ್ತೌ ಮುಖಂ ಚ, ತಸ್ಮಾತ್ ಉಭಯಮಪ್ಯೇತತ್ ಅಲೋಮಕಂ ಲೋಮವಿವರ್ಜಿತಮ್ ; ಕಿಂ ಸರ್ವಮೇವ ? ನ, ಅಂತರತಃ ಅಭ್ಯಂತರತಃ । ಅಸ್ತಿ ಹಿ ಯೋನ್ಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯಮುಭಯಸ್ಯಾಸ್ಯ । ಕಿಮ್ ? ಅಲೋಮಕಾ ಹಿ ಯೋನಿರಂತರತಃ ಸ್ತ್ರೀಣಾಮ್ । ತಥಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಽಪಿ ಮುಖಾದೇವ ಜಜ್ಞೇ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ । ತಸ್ಮಾದೇಕಯೋನಿತ್ವಾಜ್ಜ್ಯೇಷ್ಠೇನೇವಾನುಜೋಽನುಗೃಹ್ಯತೇ, ಅಗ್ನಿನಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ । ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಽಗ್ನಿದೇವತ್ಯೋ ಮುಖವೀರ್ಯಶ್ಚೇತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಸಿದ್ಧಮ್ । ತಥಾ ಬಲಾಶ್ರಯಾಭ್ಯಾಂ ಬಾಹುಭ್ಯಾಂ ಬಲಭಿದಾದಿಕಂ ಕ್ಷತ್ರಿಯಜಾತಿನಿಯಂತಾರಂ ಕ್ಷತ್ತ್ರಿಯಂ ಚ । ತಸ್ಮಾದೈಂದ್ರಂ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ಬಾಹುವೀರ್ಯಂ ಚೇತಿ ಶ್ರುತೌ ಸ್ಮೃತೌ ಚಾವಗತಮ್ । ತಥೋರುತ ಈಹಾ ಚೇಷ್ಟಾ ತದಾಶ್ರಯಾದ್ವಸ್ವಾದಿಲಕ್ಷಣಂ ವಿಶೋ ನಿಯಂತಾರಂ ವಿಶಂ ಚ । ತಸ್ಮಾತ್ಕೃಷ್ಯಾದಿಪರೋ ವಸ್ವಾದಿದೇವತ್ಯಶ್ಚ ವೈಶ್ಯಃ । ತಥಾ ಪೂಷಣಂ ಪೃಥ್ವೀದೈವತಂ ಶೂದ್ರಂ ಚ ಪದ್ಭ್ಯಾಂ ಪರಿಚರಣಕ್ಷಮಮಸೃಜತೇತಿ — ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಪ್ರಸಿದ್ಧೇಃ । ತತ್ರ ಕ್ಷತ್ರಾದಿದೇವತಾಸರ್ಗಮಿಹಾನುಕ್ತಂ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮಪ್ಯುಕ್ತವದುಪಸಂಹರತಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಾಕಲ್ಯಾನುಕೀರ್ತ್ಯೈ । ಯಥೇಯಂ ಶ್ರುತಿರ್ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ತಥಾ ಪ್ರಜಾಪತಿರೇವ ಸರ್ವೇ ದೇವಾ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಿತೋಽರ್ಥಃ ; ಸ್ರಷ್ಟುರನನ್ಯತ್ವಾತ್ಸೃಷ್ಟಾನಾಮ್ , ಪ್ರಜಾಪತಿನೈವ ತು ಸೃಷ್ಟತ್ವಾದ್ದೇವಾನಾಮ್ । ಅಥೈವಂ ಪ್ರಕರಣಾರ್ಥೇ ವ್ಯವಸ್ಥಿತೇ ತತ್ಸ್ತುತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯೇಣಾವಿದ್ವನ್ಮತಾಂತರನಿಂದೋಪನ್ಯಾಸಃ । ಅನ್ಯನಿಂದಾ ಅನ್ಯಸ್ತುತಯೇ । ತತ್ ತತ್ರ ಕರ್ಮಪ್ರಕರಣೇ, ಕೇವಲಯಾಜ್ಞಿಕಾ ಯಾಗಕಾಲೇ, ಯದಿದಂ ವಚ ಆಹುಃ — ‘ಅಮುಮಗ್ನಿಂ ಯಜಾಮುಮಿಂದ್ರಂ ಯಜ’ ಇತ್ಯಾದಿ — ನಾಮಶಸ್ತ್ರಸ್ತೋತ್ರಕರ್ಮಾದಿಭಿನ್ನತ್ವಾದ್ಭಿನ್ನಮೇವಾಗ್ನ್ಯಾದಿದೇವಮೇಕೈಕಂ ಮನ್ಯಮಾನಾ ಆಹುರಿತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ — ತನ್ನ ತಥಾ ವಿದ್ಯಾತ್ ; ಯಸ್ಮಾದೇತಸ್ಯೈವ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಸಾ ವಿಸೃಷ್ಟಿರ್ದೇವಭೇದಃ ಸರ್ವಃ ; ಏಷ ಉ ಹ್ಯೇವ ಪ್ರಜಾಪತಿರೇವ ಪ್ರಾಣಃ ಸರ್ವೇ ದೇವಾಃ ॥
ಅತ್ರ ವಿಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ — ಪರ ಏವ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭ ಇತ್ಯೇಕೇ ; ಸಂಸಾರೀತ್ಯಪರೇ । ಪರ ಏವ ತು ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ — ‘ಇಂದ್ರಂ ಮಿತ್ರಂ ವರುಣಮಗ್ನಿಮಾಹುಃ’ (ಋ. ೧ । ೧೯೪ । ೪೬) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ‘ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮೈಷ ಇಂದ್ರ ಏಷ ಪ್ರಜಾಪತಿರೇತೇ ಸರ್ವೇ ದೇವಾಃ’ (ಐ. ಉ. ೩ । ೧ । ೩) ಇತಿ ಚ ಶ್ರುತೇಃ ; ಸ್ಮೃತೇಶ್ಚ — ‘ಏತಮೇಕೇ ವದಂತ್ಯಗ್ನಿಂ ಮನುಮನ್ಯೇ ಪ್ರಜಾಪತಿಮ್’ (ಮನು. ೧೨ । ೧೨೩) ಇತಿ, ‘ಯೋಽಸಾವತೀಂದ್ರಿಯೋಽಗ್ರಾಹ್ಯಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮೋಽವ್ಯಕ್ತಃ ಸನಾತನಃ । ಸರ್ವಭೂತಮಯೋಽಚಿಂತ್ಯಃ ಸ ಏವ ಸ್ವಯಮುದ್ಬಭೌ’ (ಮನು ೧ । ೭) ಇತಿ ಚ । ಸಂಸಾರ್ಯೇವ ವಾ ಸ್ಯಾತ್ — ‘ಸರ್ವಾನ್ಪಾಪ್ಮನ ಔಷತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ನ ಹ್ಯಸಂಸಾರಿಣಃ ಪಾಪ್ಮದಾಹಪ್ರಸಂಗೋಽಸ್ತಿ ; ಭಯಾರತಿಸಂಯೋಗಶ್ರವಣಾಚ್ಚ ; ‘ಅಥ ಯನ್ಮರ್ತ್ಯಃ ಸನ್ನಮೃತಾನಸೃಜತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೬) ಇತಿ ಚ, ‘ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಂ ಪಶ್ಯತ ಜಾಯಮಾನಮ್’ (ಶ್ವೇ. ೪ । ೧೨) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ ; ಸ್ಮೃತೇಶ್ಚ ಕರ್ಮವಿಪಾಕಪ್ರಕ್ರಿಯಾಯಾಮ್ — ‘ಬ್ರಹ್ಮಾ ವಿಶ್ವಸೃಜೋ ಧರ್ಮೋ ಮಹಾನವ್ಯಕ್ತಮೇವ ಚ । ಉತ್ತಮಾಂ ಸಾತ್ತ್ವಿಕೀಮೇತಾಂ ಗತಿಮಾಹುರ್ಮನೀಷಿಣಃ’ (ಮನು. ೧೨ । ೫೦) ಇತಿ । ಅಥೈವಂ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯವ್ಯಾಘಾತ ಇತಿ ಚೇತ್ —
ನ, ಕಲ್ಪನಾಂತರೋಪಪತ್ತೇರವಿರೋಧಾತ್ । ಉಪಾಧಿವಿಶೇಷಸಂಬಂಧಾದ್ವಿಶೇಷಕಲ್ಪನಾಂತರಮುಪಪದ್ಯತೇ । ‘ಆಸೀನೋ ದೂರಂ ವ್ರಜತಿ ಶಯಾನೋ ಯಾತಿ ಸರ್ವತಃ । ಕಸ್ತಂ ಮದಾಮದಂ ದೇವಂ ಮದನ್ಯೋ ಜ್ಞಾತುಮರ್ಹತಿ’ (ಕ. ಉ. ೧ । ೨ । ೨೧) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ಉಪಾಧಿವಶಾತ್ಸಂಸಾರಿತ್ವಮ್ , ನ ಪರಮಾರ್ಥತಃ । ಸ್ವತೋಽಸಂಸಾರ್ಯೇವ । ಏವಮೇಕತ್ವಂ ನಾನಾತ್ವಂ ಚ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಸ್ಯ । ತಥಾ ಸರ್ವಜೀವಾನಾಮ್ , ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಸ್ತೂಪಾಧಿಶುದ್ಧ್ಯತಿಶಯಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಪ್ರಾಯಶಃ ಪರ ಏವೇತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಾದಾಃ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ । ಸಂಸಾರಿತ್ವಂ ತು ಕ್ವಚಿದೇವ ದರ್ಶಯಂತಿ । ಜೀವಾನಾಂ ತೂಪಾಧಿಗತಾಶುದ್ಧಿಬಾಹುಲ್ಯಾತ್ಸಂಸಾರಿತ್ವಮೇವ ಪ್ರಾಯಶೋಽಭಿಲಪ್ಯತೇ । ವ್ಯಾವೃತ್ತಕೃತ್ಸ್ನೋಪಾಧಿಭೇದಾಪೇಕ್ಷಯಾ ತು ಸರ್ವಃ ಪರತ್ವೇನಾಭಿಧೀಯತೇ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಾದೈಃ ॥
ತಾರ್ಕಿಕೈಸ್ತು ಪರಿತ್ಯಕ್ತಾಗಮಬಲೈಃ ಅಸ್ತಿ ನಾಸ್ತಿ ಕರ್ತಾ ಅಕರ್ತಾ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿರುದ್ಧಂ ಬಹು ತರ್ಕಯದ್ಭಿರಾಕುಲೀಕೃತಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಃ । ತೇನಾರ್ಥನಿಶ್ಚಯೋ ದುರ್ಲಭಃ । ಯೇ ತು ಕೇವಲಶಾಸ್ತ್ರಾನುಸಾರಿಣಃ ಶಾಂತದರ್ಪಾಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯ ಇವ ನಿಶ್ಚಿತಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೋ ದೇವತಾದಿವಿಷಯಃ ॥
ತತ್ರ ಪ್ರಜಾಪತೇರೇಕಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯಾತ್ರಾದ್ಯಲಕ್ಷಣೋ ಭೇದೋ ವಿವಕ್ಷಿತ ಇತಿ — ತತ್ರಾಗ್ನಿರುಕ್ತೋಽತ್ತಾ, ಆದ್ಯಃ ಸೋಮ ಇದಾನೀಮುಚ್ಯತೇ । ಅಥ ಯತ್ಕಿಂಚೇದಂ ಲೋಕ ಆರ್ದ್ರಂ ದ್ರವಾತ್ಮಕಮ್ , ತದ್ರೇತಸ ಆತ್ಮನೋ ಬೀಜಾತ್ ಅಸೃಜತ ; ‘ರೇತಸ ಆಪಃ’ (ಐ. ಉ. ೧ । ೧ । ೪) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ದ್ರವಾತ್ಮಕಶ್ಚ ಸೋಮಃ । ತಸ್ಮಾದ್ಯದಾರ್ದ್ರಂ ಪ್ರಜಾಪತಿನಾ ರೇತಸಃ ಸೃಷ್ಟಮ್ , ತದು ಸೋಮ ಏವ । ಏತಾವದ್ವೈ ಏತಾವದೇವ, ನಾತೋಽಧಿಕಮ್ , ಇದಂ ಸರ್ವಮ್ । ಕಿಂ ತತ್ ? ಅನ್ನಂ ಚೈವ ಸೋಮೋ ದ್ರವಾತ್ಮಕತ್ವಾದಾಪ್ಯಾಯಕಮ್ , ಅನ್ನಾದಶ್ಚಾಗ್ನಿಃ ಔಷ್ಣ್ಯಾದ್ರೂಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ।
ತತ್ರೈವಮವಧ್ರಿಯತೇ — ಸೋಮ ಏವಾನ್ನಮ್ , ಯದದ್ಯತೇ ತದೇವ ಸೋಮ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯ ಏವಾತ್ತಾ ಸ ಏವಾಗ್ನಿಃ ; ಅರ್ಥಬಲಾದ್ಧ್ಯವಧಾರಣಮ್ । ಅಗ್ನಿರಪಿ ಕ್ವಚಿದ್ಧೂಯಮಾನಃ ಸೋಮಪಕ್ಷಸ್ಯೈವ ; ಸೋಮೋಽಪೀಜ್ಯಮಾನೋಽಗ್ನಿರೇವ, ಅತ್ತೃತ್ವಾತ್ । ಏವಮಗ್ನೀಷೋಮಾತ್ಮಕಂ ಜಗದಾತ್ಮತ್ವೇನ ಪಶ್ಯನ್ನ ಕೇನಚಿದ್ದೋಷೇಣ ಲಿಪ್ಯತೇ ; ಪ್ರಜಾಪತಿಶ್ಚ ಭವತಿ । ಸೈಷಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪ್ರಜಾಪತೇರತಿಸೃಷ್ಟಿರಾತ್ಮನೋಽಪ್ಯತಿಶಯಾ । ಕಾ ಸೇತ್ಯಾಹ — ಯಚ್ಛ್ರೇಯಸಃ ಪ್ರಶಸ್ಯತರಾನಾತ್ಮನಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಯಸ್ಮಾದಸೃಜತ ದೇವಾನ್ , ತಸ್ಮಾದ್ದೇವಸೃಷ್ಟಿರತಿಸೃಷ್ಟಿಃ । ಕಥಂ ಪುನರಾತ್ಮನೋಽತಿಶಯಾ ಸೃಷ್ಟಿರಿತ್ಯತ ಆಹ — ಅಥ ಯತ್ ಯಸ್ಮಾತ್ ಮರ್ತ್ಯಃ ಸನ್ ಮರಣಧರ್ಮಾ ಸನ್ , ಅಮೃತಾನ್ ಅಮರಣಧರ್ಮಿಣೋ ದೇವಾನ್ , ಕರ್ಮಜ್ಞಾನವಹ್ನಿನಾ ಸರ್ವಾನಾತ್ಮನಃ ಪಾಪ್ಮನ ಓಷಿತ್ವಾ, ಅಸೃಜತ ; ತಸ್ಮಾದಿಯಮತಿಸೃಷ್ಟಿಃ ಉತ್ಕೃಷ್ಟಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಫಲಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಮಾದೇತಾಮತಿಸೃಷ್ಟಿಂ ಪ್ರಜಾಪತೇರಾತ್ಮಭೂತಾಂ ಯೋ ವೇದ, ಸ ಏತಸ್ಯಾಮತಿಸೃಷ್ಟ್ಯಾಂ ಪ್ರಜಾಪತಿರಿವ ಭವತಿ ಪ್ರಜಾಪತಿವದೇವ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಭವತಿ ॥
ತದ್ಧೇತಂ ತರ್ಹ್ಯವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀತ್ । ಸರ್ವಂ ವೈದಿಕಂ ಸಾಧನಂ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಲಕ್ಷಣಂ ಕರ್ತ್ರಾದ್ಯನೇಕಕಾರಕಾಪೇಕ್ಷಂ ಪ್ರಜಾಪತಿತ್ವಫಲಾವಸಾನಂ ಸಾಧ್ಯಮೇತಾವದೇವ, ಯದೇತದ್ವ್ಯಾಕೃತಂ ಜಗತ್ಸಂಸಾರಃ । ಅಥೈತಸ್ಯೈವ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಸ್ಯ ವ್ಯಾಕೃತಸ್ಯ ಜಗತೋ ವ್ಯಾಕರಣಾತ್ಪ್ರಾಗ್ಬೀಜಾವಸ್ಥಾ ಯಾ, ತಾಂ ನಿರ್ದಿದಿಕ್ಷತಿ ಅಂಕುರಾದಿಕಾರ್ಯಾನುಮಿತಾಮಿವ ವೃಕ್ಷಸ್ಯ, ಕರ್ಮಬೀಜೋಽವಿದ್ಯಾಕ್ಷೇತ್ರೋ ಹ್ಯಸೌ ಸಂಸಾರವೃಕ್ಷಃ ಸಮೂಲ ಉದ್ಧರ್ತವ್ಯ ಇತಿ ; ತದುದ್ಧರಣೇ ಹಿ ಪುರುಷಾರ್ಥಪರಿಸಮಾಪ್ತಿಃ ; ತಥಾ ಚೋಕ್ತಮ್ — ‘ಊರ್ಧ್ವಮೂಲೋಽವಾಕ್ಶಾಖಃ’ (ಕ. ಉ. ೨ । ೩ । ೧) ಇತಿ ಕಾಠಕೇ ; ಗೀತಾಸು ಚ ‘ಊರ್ಧ್ವಮೂಲಮಧಃಶಾಖಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೧೫ । ೧) ಇತಿ ; ಪುರಾಣೇ ಚ — ‘ಬ್ರಹ್ಮವೃಕ್ಷಃ ಸನಾತನಃ’ ಇತಿ ॥
+“ತದ್ಧೇದಂ+ತರ್ಹ್ಯವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀತ್”

ತದ್ಧೇದಂ ತರ್ಹ್ಯವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀತ್ತನ್ನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಮೇವ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತಾಸೌನಾಮಾಯಮಿದಂರೂಪ ಇತಿ ತದಿದಮಪ್ಯೇತರ್ಹಿ ನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಮೇವ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇಽಸೌನಾಮಾಯಮಿದಂರೂಪ ಇತಿ ಸ ಏಷ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ । ಆ ನಖಾಗ್ರೇಭ್ಯೋ ಯಥಾ ಕ್ಷುರಃ ಕ್ಷುರಧಾನೇಽವಹಿತಃ ಸ್ಯಾದ್ವಿಶ್ವಂಭರೋ ವಾ ವಿಶ್ವಂಭರಕುಲಾಯೇ ತಂ ನ ಪಶ್ಯಂತಿ । ಅಕೃತ್ಸ್ನೋ ಹಿ ಸ ಪ್ರಾಣನ್ನೇವ ಪ್ರಾಣೋ ನಾಮ ಭವತಿ । ವದನ್ವಾಕ್ಪಶ್ಯಂಶ್ಚಕ್ಷುಃ ಶೃಣ್ವಞ್ಶ್ರೋತ್ರಂ ಮನ್ವಾನೋ ಮನಸ್ತಾನ್ಯಸ್ಯೈತಾನಿ ಕರ್ಮನಾಮಾನ್ಯೇವ । ಸ ಯೋಽತ ಏಕೈಕಮುಪಾಸ್ತೇ ನ ಸ ವೇದಾಕೃತ್ಸ್ನೋ ಹ್ಯೇಷೋಽತ ಏಕೈಕೇನ ಭವತ್ಯಾತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತಾತ್ರ ಹ್ಯೇತೇ ಸರ್ವ ಏಕಂ ಭವಂತಿ । ತದೇತತ್ಪದನೀಯಮಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯ ಯದಯಮಾತ್ಮಾನೇನ ಹ್ಯೇತತ್ಸರ್ವಂ ವೇದ । ಯಥಾ ಹ ವೈ ಪದೇನಾನುವಿಂದೇದೇವಂ ಕೀರ್ತಿಂ ಶ್ಲೋಕಂ ವಿಂದತೇ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೭ ॥

ತದ್ಧೇದಮ್ । ತದಿತಿ ಬೀಜಾವಸ್ಥಂ ಜಗತ್ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇಃ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ; ಪರೋಕ್ಷತ್ವಾತ್ಸರ್ವನಾಮ್ನಾ ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾಭಿಧಾನೇನಾಭಿಧೀಯತೇ — ಭೂತಕಾಲಸಂಬಂಧಿತ್ವಾದವ್ಯಾಕೃತಭಾವಿನೋ ಜಗತಃ ; ಸುಖಗ್ರಹಣಾರ್ಥಮೈತಿಹ್ಯಪ್ರಯೋಗೋ ಹ - ಶಬ್ದಃ ; ಏವಂ ಹ ತದಾ ಆಸೀದಿತ್ಯುಚ್ಯಮಾನೇ ಸುಖಂ ತಾಂ ಪರೋಕ್ಷಾಮಪಿ ಜಗತೋ ಬೀಜಾವಸ್ಥಾಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ — ಯುಧಿಷ್ಠಿರೋ ಹ ಕಿಲ ರಾಜಾಸೀದಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಯದ್ವತ್ ; ಇದಮಿತಿ ವ್ಯಾಕೃತನಾಮರೂಪಾತ್ಮಕಂ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಂ ಯಥಾವರ್ಣಿತಮಭಿಧೀಯತೇ ; ತದಿದಂಶಬ್ದಯೋಃ ಪರೋಕ್ಷಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾವಸ್ಥಜಗದ್ವಾಚಕಯೋಃ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾದೇಕತ್ವಮೇವ ಪರೋಕ್ಷಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾವಸ್ಥಸ್ಯ ಜಗತೋಽವಗಮ್ಯತೇ ; ತದೇವೇದಮ್ , ಇದಮೇವ ಚ ತದವ್ಯಾಕೃತಮಾಸೀದಿತಿ ।
ಅಥೈವಂ ಸತಿ ನಾಸತ ಉತ್ಪತ್ತಿರ್ನ ಸತೋ ವಿನಾಶಃ ಕಾರ್ಯಸ್ಯೇತ್ಯವಧೃತಂ ಭವತಿ । ತದೇವಂಭೂತಂ ಜಗತ್ ಅವ್ಯಾಕೃತಂ ಸತ್ ನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಮೇವ ನಾಮ್ನಾ ರೂಪೇಣೈವ ಚ, ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತ । ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇತಿ ಕರ್ಮಕರ್ತೃಪ್ರಯೋಗಾತ್ತತ್ಸ್ವಯಮೇವಾತ್ಮೈವ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತ — ವಿ ಆ ಅಕ್ರಿಯತ — ವಿಸ್ಪಷ್ಟಂ ನಾಮರೂಪವಿಶೇಷಾವಧಾರಣಮರ್ಯಾದಂ ವ್ಯಕ್ತೀಭಾವಮಾಪದ್ಯತ — ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದಾಕ್ಷಿಪ್ತನಿಯಂತೃಕರ್ತೃಸಾಧನಕ್ರಿಯಾನಿಮಿತ್ತಮ್ । ಅಸೌ ನಾಮೇತಿ ಸರ್ವನಾಮ್ನಾವಿಶೇಷಾಭಿಧಾನೇನ ನಾಮಮಾತ್ರಂ ವ್ಯಪದಿಶತಿ । ದೇವದತ್ತೋ ಯಜ್ಞದತ್ತ ಇತಿ ವಾ ನಾಮಾಸ್ಯೇತ್ಯಸೌನಾಮಾ ಅಯಮ್ । ತಥಾ ಇದಮಿತಿ ಶುಕ್ಲಕೃಷ್ಣಾದೀನಾಮವಿಶೇಷಃ । ಇದಂ ಶುಕ್ಲಮಿದಂ ಕೃಷ್ಣಂ ವಾ ರೂಪಮಸ್ಯೇತೀದಂರೂಪಃ । ತದಿದಮ್ ಅವ್ಯಾಕೃತಂ ವಸ್ತು, ಏತರ್ಹಿ ಏತಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಕಾಲೇ, ನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಮೇವ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇ — ಅಸೌನಾಮಾಯಮಿದಂರೂಪ ಇತಿ । ಯದರ್ಥಃ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾರಂಭಃ, ಯಸ್ಮಿನ್ನವಿದ್ಯಯಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯಾ ಕರ್ತೃಕ್ರಿಯಾಫಲಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾ ಕೃತಾ, ಯಃ ಕಾರಣಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ, ಯದಾತ್ಮಕೇ ನಾಮರೂಪೇ ಸಲಿಲಾದಿವ ಸ್ವಚ್ಛಾನ್ಮಲಮಿವ ಫೇನಮವ್ಯಾಕೃತೇ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯೇತೇ, ಯಶ್ಚ ತಾಭ್ಯಾಂ ನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ವಿಲಕ್ಷಣಃ ಸ್ವತೋ ನಿತ್ಯಶುದ್ಧಬುದ್ಧಮುಕ್ತಸ್ವಭಾವಃ — ಸ ಏಷಃ ಅವ್ಯಾಕೃತೇ ಆತ್ಮಭೂತೇ ನಾಮರೂಪೇ ವ್ಯಾಕುರ್ವನ್ , ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಸ್ತಂಬಪರ್ಯಂತೇಷು ದೇಹೇಷ್ವಿಹ ಕರ್ಮಫಲಾಶ್ರಯೇಷ್ವಶನಾಯಾದಿಮತ್ಸು ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ॥
ನನ್ವವ್ಯಾಕೃತಂ ಸ್ವಯಮೇವ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಕಥಮಿದಮಿದಾನೀಮುಚ್ಯತೇ — ಪರ ಏವ ತ್ವಾತ್ಮಾ ಅವ್ಯಾಕೃತಂ ವ್ಯಾಕುರ್ವನ್ನಿಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಇತಿ । ನೈಷ ದೋಷಃ — ಪರಸ್ಯಾಪ್ಯಾತ್ಮನೋಽವ್ಯಾಕೃತಜಗದಾತ್ಮತ್ವೇನ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ । ಆಕ್ಷಿಪ್ತನಿಯಂತೃಕರ್ತೃಕ್ರಿಯಾನಿಮಿತ್ತಂ ಹಿ ಜಗದವ್ಯಾಕೃತಂ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯತೇತ್ಯವೋಚಾಮ । ಇದಂಶಬ್ದಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾಚ್ಚ ಅವ್ಯಾಕೃತಶಬ್ದಸ್ಯ । ಯಥೇದಂ ಜಗನ್ನಿಯಂತ್ರಾದ್ಯನೇಕಕಾರಕನಿಮಿತ್ತಾದಿವಿಶೇಷವದ್ವ್ಯಾಕೃತಮ್ , ತಥಾ ಅಪರಿತ್ಯಕ್ತಾನ್ಯತಮವಿಶೇಷವದೇವ ತದವ್ಯಾಕೃತಮ್ । ವ್ಯಾಕೃತಾವ್ಯಾಕೃತಮಾತ್ರಂ ತು ವಿಶೇಷಃ । ದೃಷ್ಟಶ್ಚ ಲೋಕೇ ವಿವಕ್ಷಾತಃ ಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗೋ ಗ್ರಾಮ ಆಗತೋ ಗ್ರಾಮಃ ಶೂನ್ಯ ಇತಿ — ಕದಾಚಿದ್ಗ್ರಾಮಶಬ್ದೇನ ನಿವಾಸಮಾತ್ರವಿವಕ್ಷಾಯಾಂ ಗ್ರಾಮಃ ಶೂನ್ಯ ಇತಿ ಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗೋ ಭವತಿ ; ಕದಾಚಿನ್ನಿವಾಸಿಜನವಿವಕ್ಷಾಯಾಂ ಗ್ರಾಮ ಆಗತ ಇತಿ ; ಕದಾಚಿದುಭಯವಿವಕ್ಷಾಯಾಮಪಿ ಗ್ರಾಮಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗೋ ಭವತಿ ಗ್ರಾಮಂ ಚ ನ ಪ್ರವಿಶೇದಿತಿ ಯಥಾ — ತದ್ವದಿಹಾಪಿ ಜಗದಿದಂ ವ್ಯಾಕೃತಮವ್ಯಾಕೃತಂ ಚೇತ್ಯಭೇದವಿವಕ್ಷಾಯಾಮಾತ್ಮಾನಾತ್ಮನೋರ್ಭವತಿ ವ್ಯಪದೇಶಃ । ತಥೇದಂ ಜಗದುತ್ಪತ್ತಿವಿನಾಶಾತ್ಮಕಮಿತಿ ಕೇವಲಜಗದ್ವ್ಯಪದೇಶಃ । ತಥಾ ‘ಮಹಾನಜ ಆತ್ಮಾ’ ‘ಅಸ್ಥೂಲೋಽನಣುಃ’ ‘ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತಿ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಕೇವಲಾತ್ಮವ್ಯಪದೇಶಃ ॥
ನನು ಪರೇಣ ವ್ಯಾಕರ್ತ್ರಾ ವ್ಯಾಕೃತಂ ಸರ್ವತೋ ವ್ಯಾಪ್ತಂ ಸರ್ವದಾ ಜಗತ್ ; ಸ ಕಥಮಿಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ ; ಅಪ್ರವಿಷ್ಟೋ ಹಿ ದೇಶಃ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನೇನ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ಶಕ್ಯತೇ, ಯಥಾ ಪುರುಷೇಣ ಗ್ರಾಮಾದಿಃ ; ನಾಕಾಶೇನ ಕಿಂಚಿತ್ , ನಿತ್ಯಪ್ರವಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ । ಪಾಷಾಣಸರ್ಪಾದಿವದ್ಧರ್ಮಾಂತರೇಣೇತಿ ಚೇತ್ — ಅಥಾಪಿ ಸ್ಯಾತ್ — ನ ಪರ ಆತ್ಮಾ ಸ್ವೇನೈವ ರೂಪೇಣ ಪ್ರವಿವೇಶ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ತತ್ಸ್ಥ ಏವ ಧರ್ಮಾಂತರೇಣೋಪಜಾಯತೇ ; ತೇನ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಇತ್ಯುಪಚರ್ಯತೇ ; ಯಥಾ ಪಾಷಾಣೇ ಸಹಜೋಽಂತಸ್ಥಃ ಸರ್ಪಃ, ನಾರಿಕೇಲೇ ವಾ ತೋಯಮ್ — ನ, ‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೬) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಯಃ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಸ ಭಾವಾಂತರಮನಾಪನ್ನ ಏವ ಕಾರ್ಯಂ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ಪ್ರಾವಿಶದಿತಿ ಹಿ ಶ್ರೂಯತೇ । ಯಥಾ ‘ಭುಕ್ತ್ವಾ ಗಚ್ಛತಿ’ ಇತಿ ಭುಜಿಗಮಿಕ್ರಿಯಯೋಃ ಪೂರ್ವಾಪರಕಾಲಯೋರಿತರೇತರವಿಚ್ಛೇದಃ, ಅವಿಶಿಷ್ಟಶ್ಚ ಕರ್ತಾ, ತದ್ವದಿಹಾಪಿ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ತು ತತ್ಸ್ಥಸ್ಯೈವ ಭಾವಾಂತರೋಪಜನನ ಏತತ್ಸಂಭವತಿ । ನ ಚ ಸ್ಥಾನಾಂತರೇಣ ವಿಯುಜ್ಯ ಸ್ಥಾನಾಂತರಸಂಯೋಗಲಕ್ಷಣಃ ಪ್ರವೇಶೋ ನಿರವಯವಸ್ಯಾಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಃ । ಸಾವಯವ ಏವ ಪ್ರವೇಶಶ್ರವಣಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ದಿವ್ಯೋ ಹ್ಯಮೂರ್ತಃ ಪುರುಷಃ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೧ । ೨) ‘ನಿಷ್ಕಲಂ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಮ್’ (ಶ್ವೇ. ೬ । ೧೯) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ, ಸರ್ವವ್ಯಪದೇಶ್ಯಧರ್ಮವಿಶೇಷಪ್ರತಿಷೇಧಶ್ರುತಿಭ್ಯಶ್ಚ । ಪ್ರತಿಬಿಂಬಪ್ರವೇಶವದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ವಸ್ತ್ವಂತರೇಣ ವಿಪ್ರಕರ್ಷಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ದ್ರವ್ಯೇ ಗುಣಪ್ರವೇಶವದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನಾಶ್ರಿತತ್ವಾತ್ । ನಿತ್ಯಪರತಂತ್ರಸ್ಯೈವಾಶ್ರಿತಸ್ಯ ಗುಣಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯೇ ಪ್ರವೇಶ ಉಪಚರ್ಯತೇ ; ನ ತು ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಶ್ರವಣಾತ್ತಥಾ ಪ್ರವೇಶ ಉಪಪದ್ಯತೇ । ಫಲೇ ಬೀಜವದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಸಾವಯವತ್ವವೃದ್ಧಿಕ್ಷಯೋತ್ಪತ್ತಿವಿನಾಶಾದಿಧರ್ಮವತ್ತ್ವಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ನ ಚೈವಂ ಧರ್ಮವತ್ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ‘ಅಜೋಽಜರಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೫) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿನ್ಯಾಯವಿರೋಧಾತ್ । ಅನ್ಯ ಏವ ಸಂಸಾರೀ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಸೇಯಂ ದೇವತೈಕ್ಷತ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨) ಇತ್ಯಾರಭ್ಯ ‘ನಾಮರೂಪೇ ವ್ಯಾಕರವಾಣಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨) ಇತಿ ತಸ್ಯಾ ಏವ ಪ್ರವೇಶವ್ಯಾಕರಣಕರ್ತೃತ್ವಶ್ರುತೇಃ । ತಥಾ ‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೬) ‘ಸ ಏತಮೇವ ಸೀಮಾನಂ ವಿದಾರ್ಯೈತಯಾ ದ್ವಾರಾ ಪ್ರಾಪದ್ಯತ’ (ಐ. ಉ. ೧ । ೩ । ೧೨) ‘ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣಿ ವಿಚಿತ್ಯ ಧೀರೋ ನಾಮಾನಿ ಕೃತ್ವಾಭಿವದನ್ಯದಾಸ್ತೇ’ (ತೈ. ಆ. ೩ । ೧೨ । ೭) ‘ತ್ವಂ ಕುಮಾರ ಉತ ವಾ ಕುಮಾರೀ ತ್ವಂ ಜೀರ್ಣೋ ದಂಡೇನ ವಂಚಸಿ’ (ಶ್ವೇ. ೪ । ೩) ‘ಪುರಶ್ಚಕ್ರೇ ದ್ವಿಪದಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೮) ‘ರೂಪಂ ರೂಪಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯), (ಋ. ೨ । ೫ । ೧೮) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾನ್ನ ಪರಾದನ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರವೇಶಃ । ಪ್ರವಿಷ್ಟಾನಾಮಿತರೇತರಭೇದಾತ್ಪರಾನೇಕತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ । ‘ಏಕೋ ದೇವೋ ಬಹುಧಾ ಸನ್ನಿವಿಷ್ಟಃ’ (ತೈ. ಆ. ೩ । ೧೪ । ೧) ‘ಏಕಃ ಸನ್ಬಹುಧಾ ವಿಚಾರ’ (ತೈ. ಆ. ೩ । ೧೧ । ೧) ‘ತ್ವಮೇಕೋಽಸಿ ಬಹೂನನುಪ್ರವಿಷ್ಟಃ’ (ತೈ. ಆ. ೩ । ೧೪ । ೧೩) ‘ಏಕೋ ದೇವಃ ಸರ್ವಭೂತೇಷು ಗೂಢಃ ಸರ್ವವ್ಯಾಪೀ ಸರ್ವಭೂತಾಂತರಾತ್ಮಾ’ (ಶ್ವೇ. ೬ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ॥
ಪ್ರವೇಶ ಉಪಪದ್ಯತೇ ನೋಪಪದ್ಯತ ಇತಿ — ತಿಷ್ಠತು ತಾವತ್ ; ಪ್ರವಿಷ್ಟಾನಾಂ ಸಂಸಾರಿತ್ವಾತ್ತದನನ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ ಪರಸ್ಯ ಸಂಸಾರಿತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅಶನಾಯಾದ್ಯತ್ಯಯಶ್ರುತೇಃ । ಸುಖಿತ್ವದುಃಖಿತ್ವಾದಿದರ್ಶನಾನ್ನೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ಲೋಕದುಃಖೇನ ಬಾಹ್ಯಃ’ (ಕ. ಉ. ೧ । ೩ । ೧೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿವಿರೋಧಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಉಪಾಧ್ಯಾಶ್ರಯಜನಿತವಿಶೇಷವಿಷಯತ್ವಾತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದೇಃ । ‘ನ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾರಂ ಪಶ್ಯೇಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೨) ‘ವಿಜ್ಞಾತಾರಮರೇ ಕೇನ ವಿಜಾನೀಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧) ‘ಅವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಜ್ಞಾತೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯೋ ನ ಆತ್ಮವಿಷಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ? ಬುದ್ಧ್ಯಾದ್ಯುಪಾಧ್ಯಾತ್ಮಪ್ರತಿಚ್ಛಾಯಾವಿಷಯಮೇವ ‘ಸುಖಿತೋಽಹಂ’ ‘ದುಃಖಿತೋಽಹಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮಾದಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಜ್ಞಾನಮ್ ; ‘ಅಯಮ್ ಅಹಮ್’ ಇತಿ ವಿಷಯೇಣ ವಿಷಯಿಣಃ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯೋಪಚಾರಾತ್ ; ‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ಇತ್ಯನ್ಯಾತ್ಮಪ್ರತಿಷೇಧಾಚ್ಚ । ದೇಹಾವಯವವಿಶೇಷ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ ಸುಖದುಃಖಯೋರ್ವಿಷಯಧರ್ಮತ್ವಮ್ । ‘ಆತ್ಮನಸ್ತು ಕಾಮಾಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೬) ಇತ್ಯಾತ್ಮಾರ್ಥತ್ವಶ್ರುತೇರಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಯತ್ರ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತ್ಯವಿದ್ಯಾವಿಷಯಾತ್ಮಾರ್ಥತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ , ‘ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ‘ನೇಹ ನಾನಾಸ್ತಿ ಕಿಂಚನ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೯), (ಕ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೧) ‘ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ ಕಃ ಶೋಕ ಏಕತ್ವಮನುಪಶ್ಯತಃ’ (ಈ. ಉ. ೭) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ವಿದ್ಯಾವಿಷಯೇ ತತ್ಪ್ರತಿಷೇಧಾಚ್ಚ ನ ಆತ್ಮಧರ್ಮತ್ವಮ್ । ತಾರ್ಕಿಕಸಮಯವಿರೋಧಾದಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಯುಕ್ತ್ಯಾಪ್ಯಾತ್ಮನೋ ದುಃಖಿತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ಹಿ ದುಃಖೇನ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯೇಣಾತ್ಮನೋ ವಿಶೇಷ್ಯತ್ವಮ್ , ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾವಿಷಯತ್ವಾತ್ । ಆಕಾಶಸ್ಯ ಶಬ್ದಗುಣವತ್ತ್ವವದಾತ್ಮನೋ ದುಃಖಿತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಏಕಪ್ರತ್ಯಯವಿಷಯತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ಹಿ ಸುಖಗ್ರಾಹಕೇಣ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯೇಣ ಪ್ರತ್ಯಯೇನ ನಿತ್ಯಾನುಮೇಯಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ವಿಷಯೀಕರಣಮುಪಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಯ ಚ ವಿಷಯೀಕರಣ ಆತ್ಮನ ಏಕತ್ವಾದ್ವಿಷಯ್ಯಭಾವಪ್ರಸಂಗಃ । ಏಕಸ್ಯೈವ ವಿಷಯವಿಷಯಿತ್ವಮ್ , ದೀಪವದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಯುಗಪದಸಂಭವಾತ್ , ಆತ್ಮನ್ಯಂಶಾನುಪಪತ್ತೇಶ್ಚ । ಏತೇನ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಗ್ರಾಹ್ಯಗ್ರಾಹಕತ್ವಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನವಿಷಯಯೋಶ್ಚ ದುಃಖಾತ್ಮನೋರ್ಗುಣಗುಣಿತ್ವೇ ನ ಅನುಮಾನಮ್ ; ದುಃಖಸ್ಯ ನಿತ್ಯಮೇವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಿಷಯತ್ವಾತ್ ; ರೂಪಾದಿಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾಚ್ಚ ; ಮನಃಸಂಯೋಗಜತ್ವೇಽಪ್ಯಾತ್ಮನಿ ದುಃಖಸ್ಯ, ಸಾವಯವತ್ವವಿಕ್ರಿಯಾವತ್ತ್ವಾನಿತ್ಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ನ ಹ್ಯವಿಕೃತ್ಯ ಸಂಯೋಗಿ ದ್ರವ್ಯಂ ಗುಣಃ ಕಶ್ಚಿದುಪಯನ್ ಅಪಯನ್ವಾ ದೃಷ್ಟಃ ಕ್ವಚಿತ್ । ನ ಚ ನಿರವಯವಂ ವಿಕ್ರಿಯಮಾಣಂ ದೃಷ್ಟಂ ಕ್ವಚಿತ್ , ಅನಿತ್ಯಗುಣಾಶ್ರಯಂ ವಾ ನಿತ್ಯಮ್ । ನ ಚಾಕಾಶ ಆಗಮವಾದಿಭಿರ್ನಿತ್ಯತಯಾಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ । ನ ಚಾನ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಾಂತೋಽಸ್ತಿ । ವಿಕ್ರಿಯಮಾಣಮಪಿ ತತ್ಪ್ರತ್ಯಯಾನಿವೃತ್ತೇಃ ನಿತ್ಯಮೇವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ದ್ರವ್ಯಸ್ಯಾವಯವಾನ್ಯಥಾತ್ವವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ವಿಕ್ರಿಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಸಾವಯವತ್ವೇಽಪಿ ನಿತ್ಯತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಸಾವಯವಸ್ಯಾವಯವಸಂಯೋಗಪೂರ್ವಕತ್ವೇ ಸತಿ ವಿಭಾಗೋಪಪತ್ತೇಃ । ವಜ್ರಾದಿಷ್ವದರ್ಶನಾನ್ನೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನುಮೇಯತ್ವಾತ್ಸಂಯೋಗಪೂರ್ವತ್ವಸ್ಯ । ತಸ್ಮಾನ್ನಾತ್ಮನೋ ದುಃಖಾದ್ಯನಿತ್ಯಗುಣಾಶ್ರಯತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ । ಪರಸ್ಯಾದುಃಖಿತ್ವೇಽನ್ಯಸ್ಯ ಚ ದುಃಖಿನೋಽಭಾವೇ ದುಃಖೋಪಶಮನಾಯ ಶಾಸ್ತ್ರಾರಂಭಾನರ್ಥಕ್ಯಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅವಿದ್ಯಾಧ್ಯಾರೋಪಿತದುಃಖಿತ್ವಭ್ರಮಾಪೋಹಾರ್ಥತ್ವಾತ್ — ಆತ್ಮನಿ ಪ್ರಕೃತಸಂಖ್ಯಾಪೂರಣಭ್ರಮಾಪೋಹವತ್ ; ಕಲ್ಪಿತದುಃಖ್ಯಾತ್ಮಾಭ್ಯುಪಗಮಾಚ್ಚ ॥
ಜಲಸೂರ್ಯಾದಿಪ್ರತಿಬಿಂಬವತ್ ಆತ್ಮಪ್ರವೇಶಶ್ಚ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವತ್ ವ್ಯಾಕೃತೇ ಕಾರ್ಯೇ ಉಪಲಭ್ಯತ್ವಮ್ । ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರನುಪಲಬ್ಧ ಆತ್ಮಾ ಪಶ್ಚಾತ್ಕಾರ್ಯೇ ಚ ಸೃಷ್ಟೇ ವ್ಯಾಕೃತೇ ಬುದ್ಧೇರಂತರುಪಲಭ್ಯಮಾನಃ, ಸೂರ್ಯಾದಿಪ್ರತಿಬಿಂಬವಜ್ಜಲಾದೌ, ಕಾರ್ಯಂ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಇವ ಲಕ್ಷ್ಯಮಾಣೋ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ — ‘ಸ ಏಷ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ’ ‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೬) ‘ಸ ಏತಮೇವ ಸೀಮಾನಂ ವಿದಾರ್ಯೈತಯಾ ದ್ವಾರಾ ಪ್ರಾಪದ್ಯತ’ (ಐ. ಉ. ೧ । ೩ । ೧೨) ‘ಸೇಯಂ ದೇವತೈಕ್ಷತ ಹಂತಾಹಮಿಮಾಸ್ತಿಸ್ರೋ ದೇವತಾ ಅನೇನ ಜೀವೇನಾತ್ಮನಾನುಪ್ರವಿಶ್ಯ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಭಿಃ । ನ ತು ಸರ್ವಗತಸ್ಯ ನಿರವಯವಸ್ಯ ದಿಗ್ದೇಶಕಾಲಾಂತರಾಪಕ್ರಮಣಪ್ರಾಪ್ತಿಲಕ್ಷಣಃ ಪ್ರವೇಶಃ ಕದಾಚಿದಪ್ಯುಪಪದ್ಯತೇ । ನ ಚ ಪರಾದಾತ್ಮನೋಽನ್ಯೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟಾ, ‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟೃ’ ‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ಶ್ರೋತೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಃ — ಇತ್ಯವೋಚಾಮ । ಉಪಲಬ್ಧ್ಯರ್ಥತ್ವಾಚ್ಚ ಸೃಷ್ಟಿಪ್ರವೇಶಸ್ಥಿತ್ಯಪ್ಯಯವಾಕ್ಯಾನಾಮ್ ; ಉಪಲಬ್ಧೇಃ ಪುರುಷಾರ್ಥತ್ವಶ್ರವಣಾತ್ — ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ‘ಸ ಯೋ ಹ ವೈ ತತ್ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ‘ಆಚಾರ್ಯವಾನ್ಪುರುಷೋ ವೇದ’‘ತಸ್ಯ ತಾವದೇವ ಚಿರಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ; ‘ತತೋ ಮಾಂ ತತ್ತ್ವತೋ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ವಿಶತೇ ತದನಂತರಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೧೮ । ೫೫) ‘ತದ್ಧ್ಯಗ್ರ್ಯಂ ಸರ್ವವಿದ್ಯಾನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ಹ್ಯಮೃತಂ ತತಃ’ (ಮನು. ೧೨ । ೮೫) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ । ಭೇದದರ್ಶನಾಪವಾದಾಚ್ಚ, ಸೃಷ್ಟ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮಾತ್ಮೈಕತ್ವದರ್ಶನಾರ್ಥಪರತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ । ತಸ್ಮಾತ್ಕಾರ್ಯಸ್ಥಸ್ಯೋಪಲಭ್ಯತ್ವಮೇವ ಪ್ರವೇಶ ಇತ್ಯುಪಚರ್ಯತೇ ॥
ಆ ನಖಾಗ್ರೇಭ್ಯಃ — ನಖಾಗ್ರಮರ್ಯಾದಮಾತ್ಮನಶ್ಚೈತನ್ಯಮುಪಲಭ್ಯತೇ । ತತ್ರ ಕಥಮಿವ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಇತ್ಯಾಹ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ, ಕ್ಷುರಧಾನೇ ಕ್ಷುರೋ ಧೀಯತೇ ಅಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ಕ್ಷುರಧಾನಂ ತಸ್ಮಿನ್ ನಾಪಿತೋಪಸ್ಕರಾಧಾನೇ, ಕ್ಷುರಃ ಅಂತಸ್ಥ ಉಪಲಭ್ಯತೇ — ಅವಹಿತಃ ಪ್ರವೇಶಿತಃ, ಸ್ಯಾತ್ ; ಯಥಾ ವಾ ವಿಶ್ವಂಭರಃ ಅಗ್ನಿಃ — ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಭರಣಾತ್ ವಿಶ್ವಂಭರಃ ಕುಲಾಯೇ ನೀಡೇ ಅಗ್ನಿಃ ಕಾಷ್ಠಾದೌ, ಅವಹಿತಃ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯನುವರ್ತತೇ ; ತತ್ರ ಹಿ ಸ ಮಥ್ಯಮಾನ ಉಪಲಭ್ಯತೇ । ಯಥಾ ಚ ಕ್ಷುರಃ ಕ್ಷುರಧಾನ ಏಕದೇಶೇಽವಸ್ಥಿತಃ, ಯಥಾ ಚಾಗ್ನಿಃ ಕಾಷ್ಠಾದೌ ಸರ್ವತೋ ವ್ಯಾಪ್ಯಾವಸ್ಥಿತಃ, ಏವಂ ಸಾಮಾನ್ಯತೋ ವಿಶೇಷತಶ್ಚ ದೇಹಂ ಸಂವ್ಯಾಪ್ಯಾವಸ್ಥಿತ ಆತ್ಮಾ ; ತತ್ರ ಹಿ ಸ ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಾನ್ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಾಂಶ್ಚೋಪಲಭ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ರ ಏವಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಿಶಿಷ್ಟಮ್ , ನ ಪಶ್ಯಂತಿ ನೋಪಲಭಂತೇ । ನನ್ವಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರತಿಷೇಧೋಽಯಮ್ — ‘ತಂ ನ ಪಶ್ಯಂತಿ’ ಇತಿ, ದರ್ಶನಸ್ಯಾಪ್ರಕೃತತ್ವಾತ್ ; ನೈಷ ದೋಷಃ ; ಸೃಷ್ಟ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮಾತ್ಮೈಕತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯರ್ಥಪರತ್ವಾತ್ಪ್ರಕೃತಮೇವ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಮ್ ; ‘ರೂಪಂ ರೂಪಂ ಪ್ರತಿರೂಪೋ ಬಭೂವ ತದಸ್ಯ ರೂಪಂ ಪ್ರತಿಚಕ್ಷಣಾಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯) ಇತಿ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ । ತತ್ರ ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯ ದರ್ಶನೇ ಹೇತುಮಾಹ — ಅಕೃತ್ಸ್ನಃ ಅಸಮಸ್ತಃ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಸಃ ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಿಶಿಷ್ಟಃ । ಕುತಃ ಪುನರಕೃತ್ಸ್ನತ್ವಮಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಪ್ರಾಣನ್ನೇವ ಪ್ರಾಣನಕ್ರಿಯಾಮೇವ ಕುರ್ವನ್ , ಪ್ರಾಣೋ ನಾಮ ಪ್ರಾಣಸಮಾಖ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಾಭಿಧಾನೋ ಭವತಿ ; ಪ್ರಾಣನಕ್ರಿಯಾಕರ್ತೃತ್ವಾದ್ಧಿ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಾಣಿತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ನಾನ್ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕುರ್ವನ್ — ಯಥಾ ಲಾವಕಃ ಪಾಚಕ ಇತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ಕ್ರಿಯಾಂತರವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯಾನುಪಸಂಹಾರಾದಕೃತ್ಸ್ನೋ ಹಿ ಸಃ । ತಥಾ ವದನ್ ವದನಕ್ರಿಯಾಂ ಕುರ್ವನ್ , ವಕ್ತೀತಿ ವಾಕ್ , ಪಶ್ಯನ್ ಚಕ್ಷುಃ, ಚಷ್ಟ ಇತಿ ಚಕ್ಷುಃ ದ್ರಷ್ಟಾ, ಶೃಣ್ವನ್ ಶೃಣೋತೀತಿ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ । ‘ಪ್ರಾಣನ್ನೇವ ಪ್ರಾಣೋ ವದನ್ವಾಕ್’ ಇತ್ಯಾಭ್ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯುದ್ಭವಃ ಪ್ರದರ್ಶಿತೋ ಭವತಿ । ‘ಪಶ್ಯಂಶ್ಚಕ್ಷುಃ ಶೃಣ್ವಞ್ಶ್ರೋತ್ರಮ್’ ಇತ್ಯಾಭ್ಯಾಂ ವಿಜ್ಞಾನಶಕ್ತ್ಯುದ್ಭವಃ ಪ್ರದರ್ಶ್ಯತೇ, ನಾಮರೂಪವಿಷಯತ್ವಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಶಕ್ತೇಃ । ಶ್ರೋತ್ರಚಕ್ಷುಷೀ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಸಾಧನೇ, ವಿಜ್ಞಾನಂ ತು ನಾಮರೂಪಸಾಧನಮ್ ; ನ ಹಿ ನಾಮರೂಪವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ವಿಜ್ಞೇಯಮಸ್ತಿ ; ತಯೋಶ್ಚೋಪಲಂಭೇ ಕರಣಂ ಚಕ್ಷುಶ್ರೋತ್ರೇ । ಕ್ರಿಯಾ ಚ ನಾಮರೂಪಸಾಧ್ಯಾ ಪ್ರಾಣಸಮವಾಯಿನೀ ; ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಣಾಶ್ರಯಾಯಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತೌ ವಾಕ್ ಕರಣಮ್ ; ತಥಾ ಪಾಣಿಪಾದಪಾಯೂಪಸ್ಥಾಖ್ಯಾನಿ ; ಸರ್ವೇಷಾಮುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಾ ವಾಕ್ । ಏತದೇವ ಹಿ ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಕೃತಮ್ — ‘ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೬ । ೧) ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ಮನ್ವಾನೋ ಮನಃ — ಮನುತೇ ಇತಿ ; ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿವಿಕಾಸಾನಾಂ ಸಾಧಾರಣಂ ಕರಣಂ ಮನಃ — ಮನುತೇಽನೇನೇತಿ ; ಪುರುಷಸ್ತು ಕರ್ತಾ ಸನ್ಮನ್ವಾನೋ ಮನ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ತಾನ್ಯೇತಾನಿ ಪ್ರಾಣಾದೀನಿ, ಅಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಕರ್ಮನಾಮಾನಿ, ಕರ್ಮಜಾನಿ ನಾಮಾನಿ ಕರ್ಮನಾಮಾನ್ಯೇವ, ನ ತು ವಸ್ತುಮಾತ್ರವಿಷಯಾಣಿ ; ಅತೋ ನ ಕೃತ್ಸ್ನಾತ್ಮವಸ್ತ್ವವದ್ಯೋತಕಾನಿ — ಏವಂ ಹ್ಯಾಸಾವಾತ್ಮಾ ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಯಾ ತತ್ತತ್ಕ್ರಿಯಾಜನಿತಪ್ರಾಣಾದಿನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ವ್ಯಾಕ್ರಿಯಮಾಣೋಽವದ್ಯೋತ್ಯಮಾನೋಽಪಿ । ಸ ಯೋಽತಃ ಅಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾಸಮುದಾಯಾತ್ , ಏಕೈಕಂ ಪ್ರಾಣಂ ಚಕ್ಷುರಿತಿ ವಾ ವಿಶಿಷ್ಟಮನುಪಸಂಹೃತೇತರವಿಶಿಷ್ಟಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕಮ್ , ಮನಸಾ ಅಯಮಾತ್ಮೇತ್ಯುಪಾಸ್ತೇ ಚಿಂತಯತಿ, ನ ಸ ವೇದ ನ ಸ ಜಾನಾತಿ ಬ್ರಹ್ಮ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಅಕೃತ್ಸ್ನೋಽಸಮಸ್ತಃ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಏಷ ಆತ್ಮಾ, ಅಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣನಾದಿಸಮುದಾಯಾತ್ , ಅತಃ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಃ, ಏಕೈಕೇನ ವಿಶೇಷಣೇನ ವಿಶಿಷ್ಟಃ, ಇತರಧರ್ಮಾಂತರಾನುಪಸಂಹಾರಾತ್ — ಭವತಿ । ಯಾವದಯಮೇವಂ ವೇದ — ‘ಪಶ್ಯಾಮಿ’ ‘ಶೃಣೋಮಿ’ ‘ಸ್ಪೃಶಾಮಿ’ ಇತಿ ವಾ ಸ್ವಭಾವಪ್ರವೃತ್ತಿವಿಶಿಷ್ಟಂ ವೇದ, ತಾವದಂಜಸಾ ಕೃತ್ಸ್ನಮಾತ್ಮಾನಂ ನ ವೇದ ॥
ಕಥಂ ಪುನಃ ಪಶ್ಯನ್ವೇದೇತ್ಯಾಹ — ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವ ಆತ್ಮೇತಿ — ಪ್ರಾಣಾದೀನಿ ವಿಶೇಷಣಾನಿ ಯಾನ್ಯುಕ್ತಾನಿ ತಾನಿ ಯಸ್ಯ ಸಃ — ಆಪ್ನುವಂಸ್ತಾನ್ಯಾತ್ಮೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಸ ತಥಾ ಕೃತ್ಸ್ನವಿಶೇಷೋಪಸಂಹಾರೀ ಸನ್ಕೃತ್ಸ್ನೋ ಭವತಿ । ವಸ್ತುಮಾತ್ರರೂಪೇಣ ಹಿ ಪ್ರಾಣಾದ್ಯುಪಾಧಿವಿಶೇಷಕ್ರಿಯಾಜನಿತಾನಿ ವಿಶೇಷಣಾನಿ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ । ತಥಾ ಚ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ । ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ । ಏವಂ ಕೃತ್ಸ್ನೋ ಹ್ಯಸೌ ಸ್ವೇನ ವಸ್ತುರೂಪೇಣ ಗೃಹ್ಯಮಾಣೋ ಭವತಿ । ಕಸ್ಮಾತ್ಕೃತ್ಸ್ನ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ — ಅತ್ರಾಸ್ಮಿನ್ನಾತ್ಮನಿ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ನಿರುಪಾಧಿಕೇ, ಜಲಸೂರ್ಯಪ್ರತಿಬಿಂಬಭೇದಾ ಇವಾದಿತ್ಯೇ, ಪ್ರಾಣಾದ್ಯುಪಾಧಿಕೃತಾ ವಿಶೇಷಾಃ ಪ್ರಾಣಾದಿಕರ್ಮಜನಾಮಾಭಿಧೇಯಾ ಯಥೋಕ್ತಾ ಹ್ಯೇತೇ, ಏಕಮಭಿನ್ನತಾಮ್ , ಭವಂತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ ॥
‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತಿ ನಾಪೂರ್ವವಿಧಿಃ, ಪಕ್ಷೇ ಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ । ‘ಯತ್ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೧), (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ‘ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ — ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯೇವಮಾದ್ಯಾತ್ಮಪ್ರತಿಪಾದನಪರಾಭಿಃ ಶ್ರುತಿಭಿರಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮುತ್ಪಾದಿತಮ್ ; ತತ್ರಾತ್ಮಸ್ವರೂಪವಿಜ್ಞಾನೇನೈವ ತದ್ವಿಷಯಾನಾತ್ಮಾಭಿಮಾನಬುದ್ಧಿಃ ಕಾರಕಾದಿಕ್ರಿಯಾಫಲಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾತ್ಮಿಕಾ ಅವಿದ್ಯಾ ನಿವರ್ತಿತಾ ; ತಸ್ಯಾಂ ನಿವರ್ತಿತಾಯಾಂ ಕಾಮಾದಿದೋಷಾನುಪಪತ್ತೇರನಾತ್ಮಚಿಂತಾನುಪಪತ್ತಿಃ ; ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾದಾತ್ಮಚಿಂತೈವ । ತಸ್ಮಾತ್ತದುಪಾಸನಮಸ್ಮಿನ್ಪಕ್ಷೇ ನ ವಿಧಾತವ್ಯಮ್ , ಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ ॥
ತಿಷ್ಠತು ತಾವತ್ — ಪಾಕ್ಷಿಕ್ಯಾತ್ಮೋಪಾಸನಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ನಿತ್ಯಾ ವೇತಿ । ಅಪೂರ್ವವಿಧಿಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಜ್ಞಾನೋಪಾಸನಯೋರೇಕತ್ವೇ ಸತ್ಯಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ ; ‘ನ ಸ ವೇದ’ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯ ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತ್ಯಭಿಧಾನಾದ್ವೇದೋಪಾಸನಶಬ್ದಯೋರೇಕಾರ್ಥತಾವಗಮ್ಯತೇ । ‘ಅನೇನ ಹ್ಯೇತತ್ಸರ್ವಂ ವೇದ’ ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಶ್ಚ ವಿಜ್ಞಾನಮುಪಾಸನಮ್ । ತಸ್ಯ ಚಾಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾದ್ವಿಧ್ಯರ್ಹತ್ವಮ್ । ನ ಚ ಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನೇ ಪುರುಷಪ್ರವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾದಪೂರ್ವವಿಧಿರೇವಾಯಮ್ । ಕರ್ಮವಿಧಿಸಾಮಾನ್ಯಾಚ್ಚ — ಯಥಾ ‘ಯಜೇತ’ ‘ಜುಹುಯಾತ್’ ಇತ್ಯಾದಯಃ ಕರ್ಮವಿಧಯಃ, ನ ತೈರಸ್ಯ ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ‘ಆತ್ಮಾ ವಾ ಅರೇ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೬) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮೋಪಾಸನವಿಧೇರ್ವಿಶೇಷೋಽವಗಮ್ಯತೇ । ಮಾನಸಕ್ರಿಯಾತ್ವಾಚ್ಚ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ — ಯಥಾ ‘ಯಸ್ಯೈ ದೇವತಾಯೈ ಹವಿರ್ಗೃಹೀತಂ ಸ್ಯಾತ್ತಾಂ ಮನಸಾ ಧ್ಯಾಯೇದ್ವಷಟ್ಕರಿಷ್ಯನ್’ (ಐ. ಬ್ರಾ. ೩ । ೮ । ೧) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ ಮಾನಸೀ ಕ್ರಿಯಾ ವಿಧೀಯತೇ, ತಥಾ ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ‘ಮಂತವ್ಯೋ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೬) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ ಕ್ರಿಯೈವ ವಿಧೀಯತೇ ಜ್ಞಾನಾತ್ಮಿಕಾ । ತಥಾವೋಚಾಮ ವೇದೋಪಾಸನಶಬ್ದಯೋರೇಕಾರ್ಥತ್ವಮಿತಿ । ಭಾವನಾಂಶತ್ರಯೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ — ಯಥಾ ಹಿ ‘ಯಜೇತ’ ಇತ್ಯಸ್ಯಾಂ ಭಾವನಾಯಾಮ್ , ಕಿಮ್ ? ಕೇನ ? ಕಥಮ್ ? ಇತಿ ಭಾವ್ಯಾದ್ಯಾಕಾಂಕ್ಷಾಪನಯಕಾರಣಮಂಶತ್ರಯಮವಗಮ್ಯತೇ, ತಥಾ ‘ಉಪಾಸೀತ’ ಇತ್ಯಸ್ಯಾಮಪಿ ಭಾವನಾಯಾಂ ವಿಧೀಯಮಾನಾಯಾಮ್ , ಕಿಮುಪಾಸೀತ ? ಕೇನೋಪಾಸೀತ ? ಕಥಮುಪಾಸೀತ ? ಇತ್ಯಸ್ಯಾಮಾಕಾಂಕ್ಷಾಯಾಮ್ , ‘ಆತ್ಮಾನಮುಪಾಸೀತ ಮನಸಾ ತ್ಯಾಗಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಶಮದಮೋಪರಮತಿತಿಕ್ಷಾದೀತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಸಂಯುಕ್ತಃ’ ಇತ್ಯಾದಿಶಾಸ್ತ್ರೇಣೈವ ಸಮರ್ಥ್ಯತೇ ಅಂಶತ್ರಯಮ್ । ಯಥಾ ಚ ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿಪ್ರಕರಣಸ್ಯ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿವಿಧ್ಯುದ್ದೇಶತ್ವೇನೋಪಯೋಗಃ ; ಏವಮೌಪನಿಷದಾತ್ಮೋಪಾಸನಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾತ್ಮೋಪಾಸನವಿಧ್ಯುದ್ದೇಶತ್ವೇನೈವೋಪಯೋಗಃ । ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ‘ಅಸ್ಥೂಲಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೮) ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ‘ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮುಪಾಸ್ಯಾತ್ಮಸ್ವರೂಪವಿಶೇಷಸಮರ್ಪಣೇನೋಪಯೋಗಃ । ಫಲಂ ಚ ಮೋಕ್ಷೋಽವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತಿರ್ವಾ ॥
ಅಪರೇ ವರ್ಣಯಂತಿ — ಉಪಾಸನೇನಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವಿಶಿಷ್ಟಂ ವಿಜ್ಞಾನಾಂತರಂ ಭಾವಯೇತ್ ; ತೇನಾತ್ಮಾ ಜ್ಞಾಯತೇ ; ಅವಿದ್ಯಾನಿವರ್ತಕಂ ಚ ತದೇವ, ನಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವೇದವಾಕ್ಯಜನಿತಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಿತಿ । ಏತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ವಚನಾನ್ಯಪಿ — ‘ವಿಜ್ಞಾಯ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ಕುರ್ವೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೧) ‘ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ ಶ್ರೋತವ್ಯೋ ಮಂತವ್ಯೋ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೬) ‘ಸೋಽನ್ವೇಷ್ಟವ್ಯಃ ಸ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೭ । ೧) ಇತ್ಯಾದೀನಿ ॥
ನ, ಅರ್ಥಾಂತರಾಭಾವಾತ್ । ನ ಚ ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತ್ಯಪೂರ್ವವಿಧಿಃ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಕಥನಾನಾತ್ಮಪ್ರತಿಷೇಧವಾಕ್ಯಜನಿತವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾರ್ಥಾಂತರಸ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯಸ್ಯ ಮಾನಸಸ್ಯ ಬಾಹ್ಯಸ್ಯ ವಾಭಾವಾತ್ । ತತ್ರ ಹಿ ವಿಧೇಃ ಸಾಫಲ್ಯಮ್ , ಯತ್ರ ವಿಧಿವಾಕ್ಯಶ್ರವಣಮಾತ್ರಜನಿತವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಪುರುಷಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ಗಮ್ಯತೇ — ಯಥಾ ‘ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾಭ್ಯಾಂ ಸ್ವರ್ಗಕಾಮೋ ಯಜೇತ’ ಇತ್ಯೇವಮಾದೌ । ನ ಹಿ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸವಿಧಿವಾಕ್ಯಜನಿತವಿಜ್ಞಾನಮೇವ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾನುಷ್ಠಾನಮ್ । ತಚ್ಚಾಧಿಕಾರಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಾನುಭಾವಿ । ನ ತು ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಕ್ಯಜನಿತವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿವತ್ಪುರುಷವ್ಯಾಪಾರಃ ಸಂಭವತಿ ; ಸರ್ವವ್ಯಾಪಾರೋಪಶಮಹೇತುತ್ವಾತ್ತದ್ವಾಕ್ಯಜನಿತವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ । ನ ಹ್ಯುದಾಸೀನವಿಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರವೃತ್ತಿಜನಕಮ್ ; ಅಬ್ರಹ್ಮಾನಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನನಿವರ್ತಕತ್ವಾಚ್ಚ ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮ್ । ನ ಚ ತನ್ನಿವೃತ್ತೌ ಪ್ರವೃತ್ತಿರುಪಪದ್ಯತೇ, ವಿರೋಧಾತ್ । ವಾಕ್ಯಜನಿತವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಾನ್ನಾಬ್ರಹ್ಮಾನಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನನಿವೃತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ‘ಆತ್ಮೈವೇದಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೫ । ೨) ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ‘ಬ್ರಹ್ಮೈವೇದಮಮೃತಮ್’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೧) ‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ದ್ರಷ್ಟೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ‘ತದೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ವಿದ್ಧಿ’ (ಕೇ. ಉ. ೧ । ೫) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಂ ತದ್ವಾದಿತ್ವಾತ್ । ದ್ರಷ್ಟವ್ಯವಿಧೇರ್ವಿಷಯಸಮರ್ಪಕಾಣ್ಯೇತಾನೀತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅರ್ಥಾಂತರಾಭಾವಾದಿತ್ಯುಕ್ತೋತ್ತರತ್ವಾತ್ — ಆತ್ಮವಸ್ತುಸ್ವರೂಪಸಮರ್ಪಕೈರೇವ ವಾಕ್ಯೈಃ ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿಭಿಃ ಶ್ರವಣಕಾಲ ಏವ ತದ್ದರ್ಶನಸ್ಯ ಕೃತತ್ವಾದ್ದ್ರಷ್ಟವ್ಯವಿಧೇರ್ನಾನುಷ್ಠಾನಾಂತರಂ ಕರ್ತವ್ಯಮಿತ್ಯುಕ್ತೋತ್ತರಮೇತತ್ । ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನಮಾತ್ರೇಣಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇ ವಿಧಿಮಂತರೇಣ ನ ಪ್ರವರ್ತತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಆತ್ಮವಾದಿವಾಕ್ಯಶ್ರವಣೇನಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಜನಿತತ್ವಾತ್ — ಕಿಂ ಭೋಃ ಕೃತಸ್ಯ ಕರಣಮ್ । ತಚ್ಛ್ರವಣೇಽಪಿ ನ ಪ್ರವರ್ತತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನವಸ್ಥಾಪ್ರಸಂಗಾತ್ — ಯಥಾತ್ಮವಾದಿವಾಕ್ಯಾರ್ಥಶ್ರವಣೇ ವಿಧಿಮಂತರೇಣ ನ ಪ್ರವರ್ತತೇ, ತಥಾ ವಿಧಿವಾಕ್ಯಾರ್ಥಶ್ರವಣೇಽಪಿ ವಿಧಿಮಂತರೇಣ ನ ಪ್ರವರ್ತಿಷ್ಯತ ಇತಿ ವಿಧ್ಯಂತರಾಪೇಕ್ಷಾ ; ತಥಾ ತದರ್ಥಶ್ರವಣೇಽಪೀತ್ಯನವಸ್ಥಾ ಪ್ರಸಜ್ಯೇತ । ವಾಕ್ಯಜನಿತಾತ್ಮಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತಿಸಂತತೇಃ ಶ್ರವಣವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಾದರ್ಥಾಂತರತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ — ಯದೈವಾತ್ಮಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಕ್ಯಶ್ರವಣಾದಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮುತ್ಪದ್ಯತೇ, ತದೈವ ತದುತ್ಪದ್ಯಮಾನಂ ತದ್ವಿಷಯಂ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಂ ನಿವರ್ತಯದೇವೋತ್ಪದ್ಯತೇ ; ಆತ್ಮವಿಷಯಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನನಿವೃತ್ತೌ ಚ ತತ್ಪ್ರಭವಾಃ ಸ್ಮೃತಯೋ ನ ಭವಂತಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯೋಽನಾತ್ಮವಸ್ತುಭೇದವಿಷಯಾಃ ; ಅನರ್ಥತ್ವಾವಗತೇಶ್ಚ — ಆತ್ಮಾವಗತೌ ಹಿ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅನ್ಯದ್ವಸ್ತು ಅನರ್ಥತ್ವೇನಾವಗಮ್ಯತೇ, ಅನಿತ್ಯದುಃಖಾಶುದ್ಧ್ಯಾದಿಬಹುದೋಷವತ್ತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮವಸ್ತುನಶ್ಚ ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣತ್ವಾತ್ ; ತಸ್ಮಾದನಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತೀನಾಮಾತ್ಮಾವಗತೇರಭಾವಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ; ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾದಾತ್ಮೈಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತಿಸಂತತೇರರ್ಥತ ಏವ ಭಾವಾನ್ನ ವಿಧೇಯತ್ವಮ್ । ಶೋಕಮೋಹಭಯಾಯಾಸಾದಿದುಃಖದೋಷನಿವರ್ತಕತ್ವಾಚ್ಚ ತತ್ಸ್ಮೃತೇಃ — ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನಪ್ರಭವೋ ಹಿ ಶೋಕಮೋಹಾದಿದೋಷಃ ; ತಥಾ ಚ ‘ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ’ (ಈ. ಉ. ೭) ‘ವಿದ್ವಾನ್ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧) ‘ಅಭಯಂ ವೈ ಜನಕ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೨ । ೪) ‘ಭಿದ್ಯತೇ ಹೃದಯಗ್ರಂಥಿಃ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೮) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಯಃ । ನಿರೋಧಸ್ತರ್ಹ್ಯರ್ಥಾಂತರಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಅಥಾಪಿ ಸ್ಯಾಚ್ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿನಿರೋಧಸ್ಯ ವೇದವಾಕ್ಯಜನಿತಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದರ್ಥಾಂತರತ್ವಾತ್ , ತಂತ್ರಾಂತರೇಷು ಚ ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಅವಗತತ್ವಾದ್ವಿಧೇಯತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಮೋಕ್ಷಸಾಧನತ್ವೇನಾನವಗಮಾತ್ । ನ ಹಿ ವೇದಾಂತೇಷು ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದನ್ಯತ್ಪರಮಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನತ್ವೇನಾವಗಮ್ಯತೇ — ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ‘ಸ ಯೋ ಹ ವೈ ತತ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ‘ಆಚಾರ್ಯವಾನ್ಪುರುಷೋ ವೇದ’‘ತಸ್ಯ ತಾವದೇವ ಚಿರಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ‘ಅಭಯಂ ಹಿ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ಭವತಿ । ಯ ಏವಂ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೫) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಶ್ರುತಿಶತೇಭ್ಯಃ । ಅನನ್ಯಸಾಧನತ್ವಾಚ್ಚ ನಿರೋಧಸ್ಯ — ನ ಹ್ಯಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನತತ್ಸ್ಮೃತಿಸಂತಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿನಿರೋಧಸ್ಯ ಸಾಧನಮಸ್ತಿ । ಅಭ್ಯುಪಗಮ್ಯೇದಮುಕ್ತಮ್ ; ನ ತು ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಅನ್ಯತ್ ಮೋಕ್ಷಸಾಧನಮವಗಮ್ಯತೇ । ಆಕಾಂಕ್ಷಾಭಾವಾಚ್ಚ ಭಾವನಾಭಾವಃ । ಯದುಕ್ತಮ್ ‘ಯಜೇತ’ ಇತ್ಯಾದೌ ಕಿಮ್ ? ಕೇನ ? ಕಥಮ್ ? ಇತಿ ಭಾವನಾಕಾಂಕ್ಷಾಯಾಂ ಫಲಸಾಧನೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಭಿಃ ಆಕಾಂಕ್ಷಾಪನಯನಂ ಯಥಾ, ತದ್ವದಿಹಾಪ್ಯಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನವಿಧಾವಪ್ಯುಪಪದ್ಯತ ಇತಿ — ತದಸತ್ ; ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ‘ಅನಂತರಮಬಾಹ್ಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯) ‘ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾರ್ಥವಿಜ್ಞಾನಸಮಕಾಲಮೇವ ಸರ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಾವಿನಿವೃತ್ತೇಃ । ನ ಚ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥವಿಜ್ಞಾನೇ ವಿಧಿಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ವಿಧ್ಯಂತರಪ್ರಯುಕ್ತೌ ಚಾನವಸ್ಥಾದೋಷಮವೋಚಾಮ । ನ ಚ ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯೇಷು ವಿಧಿರವಗಮ್ಯತೇ, ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನೇನೈವಾವಸಿತತ್ವಾತ್ । ವಸ್ತುಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನಮಾತ್ರತ್ವಾದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಅಥಾಪಿ ಸ್ಯಾತ್ , ಯಥಾ ‘ಸೋಽರೋದೀದ್ಯದರೋದೀತ್ತದ್ರುದ್ರಸ್ಯ ರುದ್ರತ್ವಮ್’ (ತೈ. ಸಂ. ೧ । ೫ । ೧ । ೧) ಇತ್ಯೇವಮಾದೌ ವಸ್ತುಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನಮಾತ್ರತ್ವಾದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮ್ , ಏವಮಾತ್ಮಾರ್ಥವಾಕ್ಯಾನಾಮಪೀತಿ ಚೇತ್ — ನ, ವಿಶೇಷಾತ್ । ನ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಸ್ತ್ವನ್ವಾಖ್ಯಾನಂ ಕ್ರಿಯಾನ್ವಾಖ್ಯಾನಂ ವಾ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಕಾರಣಮ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ನಿಶ್ಚಿತಫಲವದ್ವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಪಾದಕತ್ವಮ್ ; ತದ್ಯತ್ರಾಸ್ತಿ ತತ್ಪ್ರಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ; ಯತ್ರ ನಾಸ್ತಿ ತದಪ್ರಮಾಣಮ್ । ಕಿಂ ಚ, ಭೋಃ! ಪೃಚ್ಛಾಮಸ್ತ್ವಾಮ್ — ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಾನ್ವಾಖ್ಯಾನಪರೇಷು ವಾಕ್ಯೇಷು ಫಲವನ್ನಿಶ್ಚಿತಂ ಚ ವಿಜ್ಞಾನಮುತ್ಪದ್ಯತೇ, ನ ವಾ ? ಉತ್ಪದ್ಯತೇ ಚೇತ್ , ಕಥಮಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮಿತಿ । ಕಿಂ ವಾ ನ ಪಶ್ಯಸ್ಯವಿದ್ಯಾಶೋಕಮೋಹಭಯಾದಿಸಂಸಾರಬೀಜದೋಷನಿವೃತ್ತಿಂ ವಿಜ್ಞಾನಫಲಮ್ ? ನ ಶೃಣೋಷಿ ವಾ ಕಿಮ್ — ‘ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ ಕಃ ಶೋಕ ಏಕತ್ವಮನುಪಶ್ಯತಃ’ (ಈ. ಉ. ೭), ‘ಮಂತ್ರವಿದೇವಾಸ್ಮಿ ನಾತ್ಮವಿತ್ಸೋಽಹಂ ಭಗವಃ ಶೋಚಾಮಿ ತಂ ಮಾ ಭಗವಾಞ್ಶೋಕಸ್ಯ ಪಾರಂ ತಾರಯತು’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೧ । ೩) ಇತ್ಯೇವಮಾದ್ಯುಪನಿಷದ್ವಾಕ್ಯಶತಾನಿ ? ಏವಂ ವಿದ್ಯತೇ ಕಿಮ್ ‘ಸೋಽರೋದೀತ್’ ಇತ್ಯಾದಿಷು ನಿಶ್ಚಿತಂ ಫಲವಚ್ಚ ವಿಜ್ಞಾನಮ್ ? ನ ಚೇದ್ವಿದ್ಯತೇ, ಅಸ್ತ್ವಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮ್ ; ತದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯೇ, ಫಲವನ್ನಿಶ್ಚಿತವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಪಾದಕಸ್ಯ ಕಿಮಿತ್ಯಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ಸ್ಯಾತ್ ? ತದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯೇ ಚ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿವಾಕ್ಯೇಷು ಕೋ ವಿಶ್ರಂಭಃ ? ನನು ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಂ ಪುರುಷಪ್ರವೃತ್ತಿವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಪಾದಕತ್ವಾತ್ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮ್ , ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನವಾಕ್ಯೇಷು ತನ್ನಾಸ್ತೀತಿ ; ಸತ್ಯಮೇವಮ್ ; ನೈಷ ದೋಷಃ, ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಕಾರಣೋಪಪತ್ತೇಃ । ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಕಾರಣಂ ಚ ಯಥೋಕ್ತಮೇವ, ನಾನ್ಯತ್ । ಅಲಂಕಾರಶ್ಚಾಯಮ್ , ಯತ್ ಸರ್ವಪ್ರವೃತ್ತಿಬೀಜನಿರೋಧಫಲವದ್ವಿಜ್ಞಾನೋತ್ಪಾದಕತ್ವಮ್ ಆತ್ಮಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಕ್ಯಾನಾಮ್ , ನ ಅಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಕಾರಣಮ್ । ಯತ್ತೂಕ್ತಮ್ — ‘ವಿಜ್ಞಾಯ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ಕುರ್ವೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೧) ಇತ್ಯಾದಿವಚನಾನಾಂ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥವಿಜ್ಞಾನವ್ಯತಿರೇಕೇಣೋಪಾಸನಾರ್ಥತ್ವಮಿತಿ, ಸತ್ಯಮೇತತ್ ; ಕಿಂತು ನ ಅಪೂರ್ವವಿಧ್ಯರ್ಥತಾ ; ಪಕ್ಷೇ ಪ್ರಾಪ್ತಸ್ಯ ನಿಯಮಾರ್ಥತೈವ । ಕಥಂ ಪುನರುಪಾಸನಸ್ಯ ಪಕ್ಷಪ್ರಾಪ್ತಿಃ, ಯಾವತಾ ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾದಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತಿಸಂತತಿರ್ನಿತ್ಯೈವೇತ್ಯಭಿಹಿತಮ್ ? ಬಾಢಮ್ — ಯದ್ಯಪ್ಯೇವಮ್ , ಶರೀರಾರಂಭಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋ ನಿಯತಫಲತ್ವಾತ್ , ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನಪ್ರಾಪ್ತಾವಪಿ ಅವಶ್ಯಂಭಾವಿನೀ ಪ್ರವೃತ್ತಿರ್ವಾಙ್ಮನಃಕಾಯಾನಾಮ್ , ಲಬ್ಧವೃತ್ತೇಃ ಕರ್ಮಣೋ ಬಲೀಯಸ್ತ್ವಾತ್ — ಮುಕ್ತೇಷ್ವಾದಿಪ್ರವೃತ್ತಿವತ್ ; ತೇನ ಪಕ್ಷೇ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಜ್ಞಾನಪ್ರವೃತ್ತಿದೌರ್ಬಲ್ಯಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ತ್ಯಾಗವೈರಾಗ್ಯಾದಿಸಾಧನಬಲಾವಲಂಬೇನ ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತಿಸಂತತಿರ್ನಿಯಂತವ್ಯಾ ಭವತಿ ; ನ ತ್ವಪೂರ್ವಾ ಕರ್ತವ್ಯಾ ; ಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ — ಇತ್ಯವೋಚಾಮ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಪ್ತವಿಜ್ಞಾನಸ್ಮೃತಿಸಂತಾನನಿಯಮವಿಧ್ಯರ್ಥಾನಿ ‘ವಿಜ್ಞಾಯ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ಕುರ್ವೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೧) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾನಿ, ಅನ್ಯಾರ್ಥಾಸಂಭವಾತ್ । ನನು ಅನಾತ್ಮೋಪಾಸನಮಿದಮ್ , ಇತಿ - ಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಾತ್ ; ಯಥಾ ‘ಪ್ರಿಯಮಿತ್ಯೇತದುಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೧ । ೩) ಇತ್ಯಾದೌ ನ ಪ್ರಿಯಾದಿಗುಣಾ ಏವೋಪಾಸ್ಯಾಃ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಪ್ರಿಯಾದಿಗುಣವತ್ಪ್ರಾಣಾದ್ಯೇವೋಪಾಸ್ಯಮ್ ; ತಥಾ ಇಹಾಪಿ ಇತಿ - ಪರಾತ್ಮಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಾತ್ ಆತ್ಮಗುಣವದನಾತ್ಮವಸ್ತು ಉಪಾಸ್ಯಮಿತಿ ಗಮ್ಯತೇ ; ಆತ್ಮೋಪಾಸ್ಯತ್ವವಾಕ್ಯವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾಚ್ಚ — ಪರೇಣ ಚ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೫) ಇತಿ ; ತತ್ರ ಚ ವಾಕ್ಯೇ ಆತ್ಮೈವೋಪಾಸ್ಯತ್ವೇನಾಭಿಪ್ರೇತಃ, ದ್ವಿತೀಯಾಶ್ರವಣಾತ್ ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವ’ ಇತಿ ; ಇಹ ತು ನ ದ್ವಿತೀಯಾ ಶ್ರೂಯತೇ, ಇತಿ - ಪರಶ್ಚ ಆತ್ಮಶಬ್ದಃ — ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತಿ ; ಅತೋ ನ ಆತ್ಮೋಪಾಸ್ಯಃ, ಆತ್ಮಗುಣಶ್ಚಾನ್ಯಃ — ಇತಿ ತ್ವವಗಮ್ಯತೇ । ನ, ವಾಕ್ಯಶೇಷೇ ಆತ್ಮನ ಉಪಾಸ್ಯತ್ವೇನಾವಗಮಾತ್ ; ಅಸ್ಯೈವ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಶೇಷೇ ಆತ್ಮೈವೋಪಾಸ್ಯತ್ವೇನಾವಗಮ್ಯತೇ — ‘ತದೇತತ್ಪದನೀಯಮಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯ, ಯದಯಮಾತ್ಮಾ’, ‘ಅಂತರತರಂ ಯದಯಮಾತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೮), ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತಿ । ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ಯ ದರ್ಶನಪ್ರತಿಷೇಧಾದನುಪಾಸ್ಯತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಯಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಪ್ರವೇಶ ಉಕ್ತಃ, ತಸ್ಯೈವ ದರ್ಶನಂ ವಾರ್ಯತೇ — ‘ತಂ ನ ಪಶ್ಯಂತಿ’ ಇತಿ ಪ್ರಕೃತೋಪಾದಾನಾತ್ ; ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನೋಽನುಪಾಸ್ಯತ್ವಮೇವೇತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಅಕೃತ್ಸ್ನತ್ವದೋಷಾತ್ । ದರ್ಶನಪ್ರತಿಷೇಧೋಽಕೃತ್ಸ್ನತ್ವದೋಷಾಭಿಪ್ರಾಯೇಣ, ನ ಆತ್ಮೋಪಾಸ್ಯತ್ವಪ್ರತಿಷೇಧಾಯ ; ಪ್ರಾಣನಾದಿಕ್ರಿಯಾವಿಶಿಷ್ಟತ್ವೇನ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ; ಆತ್ಮನಶ್ಚೇದುಪಾಸ್ಯತ್ವಮನಭಿಪ್ರೇತಮ್ , ಪ್ರಾಣನಾದ್ಯೇಕೈಕಕ್ರಿಯಾವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽಕೃತ್ಸ್ನತ್ವವಚನಮನರ್ಥಕಂ ಸ್ಯಾತ್ — ‘ಅಕೃತ್ಸ್ನೋ ಹ್ಯೇಷೋಽತ ಏಕೈಕೇನ ಭವತಿ’ ಇತಿ । ಅತಃ ಅನೇಕೈಕವಿಶಿಷ್ಟಸ್ತ್ವಾತ್ಮಾ ಕೃತ್ಸ್ನತ್ವಾದುಪಾಸ್ಯ ಏವೇತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ । ಯಸ್ತ್ವಾತ್ಮಶಬ್ದಸ್ಯ ಇತಿ - ಪರಃ ಪ್ರಯೋಗಃ, ಆತ್ಮಶಬ್ದಪ್ರತ್ಯಯಯೋಃ ಆತ್ಮತತ್ತ್ವಸ್ಯ ಪರಮಾರ್ಥತೋಽವಿಷಯತ್ವಜ್ಞಾಪನಾರ್ಥಮ್ ; ಅನ್ಯಥಾ ‘ಆತ್ಮಾನಮುಪಾಸೀತ’ ಇತ್ಯೇವಮವಕ್ಷ್ಯತ್ ; ತಥಾ ಚ ಅರ್ಥಾತ್ ಆತ್ಮನಿ ಶಬ್ದಪ್ರತ್ಯಯಾವನುಜ್ಞಾತೌ ಸ್ಯಾತಾಮ್ ; ತಚ್ಚಾನಿಷ್ಟಮ್ — ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ‘ವಿಜ್ಞಾತಾರಮರೇ ಕೇನ ವಿಜಾನೀಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೪), (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ‘ಅವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಜ್ಞಾತೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ‘ಯತೋ ವಾಚೋ ನಿವರ್ತಂತೇ ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಮನಸಾ ಸಹ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ । ಯತ್ತು ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೫) ಇತಿ, ತತ್ ಅನಾತ್ಮೋಪಾಸನಪ್ರಸಂಗನಿವೃತ್ತಿಪರತ್ವಾತ್ ನ ವಾಕ್ಯಾಂತರಮ್ ॥
ಅನಿರ್ಜ್ಞಾತತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ಆತ್ಮಾ ಜ್ಞಾತವ್ಯಃ, ಅನಾತ್ಮಾ ಚ । ತತ್ರ ಕಸ್ಮಾದಾತ್ಮೋಪಾಸನ ಏವ ಯತ್ನ ಆಸ್ಥೀಯತೇ — ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತಿ, ನೇತರವಿಜ್ಞಾನೇ ಇತಿ ; ಅತ್ರೋಚ್ಯತೇ — ತದೇತದೇವ ಪ್ರಕೃತಮ್ , ಪದನೀಯಂ ಗಮನೀಯಮ್ , ನಾನ್ಯತ್ ; ಅಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯೇತಿ ನಿರ್ಧಾರಣಾರ್ಥಾ ಷಷ್ಠೀ ; ಅಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಸ್ಮಿನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯದಯಮಾತ್ಮಾ ಯದೇತದಾತ್ಮತತ್ತ್ವಮ್ ; ಕಿಂ ನ ವಿಜ್ಞಾತವ್ಯಮೇವಾನ್ಯತ್ ? ನ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಜ್ಞಾತವ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ನ ಪೃಥಗ್ಜ್ಞಾನಾಂತರಮಪೇಕ್ಷತೇ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಾತ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಅನೇನಾತ್ಮನಾ ಜ್ಞಾತೇನ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಏತತ್ಸರ್ವಮನಾತ್ಮಜಾತಮ್ ಅನ್ಯದ್ಯತ್ ತತ್ಸರ್ವಂ ಸಮಸ್ತಮ್ , ವೇದ ಜಾನಾತಿ । ನನ್ವನ್ಯಜ್ಞಾನೇನಾನ್ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಯತ ಇತಿ ; ಅಸ್ಯ ಪರಿಹಾರಂ ದುಂದುಭ್ಯಾದಿಗ್ರಂಥೇನ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ । ಕಥಂ ಪುನರೇತತ್ಪದನೀಯಮಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಯಥಾ ಹ ವೈ ಲೋಕೇ, ಪದೇನ — ಗವಾದಿಖುರಾಂಕಿತೋ ದೇಶಃ ಪದಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ತೇನ ಪದೇನ — ನಷ್ಟಂ ವಿವಿತ್ಸಿತಂ ಪಶುಂ ಪದೇನಾನ್ವೇಷಮಾಣಃ ಅನುವಿಂದೇತ್ ಲಭೇತ ; ಏವಮಾತ್ಮನಿ ಲಬ್ಧೇ ಸರ್ವಮನುಲಭತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ನನ್ವಾತ್ಮನಿ ಜ್ಞಾತೇ ಸರ್ವಮನ್ಯಜ್ಜ್ಞಾಯತ ಇತಿ ಜ್ಞಾನೇ ಪ್ರಕೃತೇ, ಕಥಂ ಲಾಭೋಽಪ್ರಕೃತ ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ; ನ, ಜ್ಞಾನಲಾಭಯೋರೇಕಾರ್ಥತ್ವಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ । ಆತ್ಮನೋ ಹ್ಯಲಾಭೋಽಜ್ಞಾನಮೇವ ; ತಸ್ಮಾಜ್ಜ್ಞಾನಮೇವಾತ್ಮನೋ ಲಾಭಃ ; ನ ಅನಾತ್ಮಲಾಭವತ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರಾಪ್ತಿಲಕ್ಷಣ ಆತ್ಮಲಾಭಃ, ಲಬ್ಧೃಲಬ್ಧವ್ಯಯೋರ್ಭೇದಾಭಾವಾತ್ । ಯತ್ರ ಹ್ಯಾತ್ಮನೋಽನಾತ್ಮಾ ಲಬ್ಧವ್ಯೋ ಭವತಿ, ತತ್ರಾತ್ಮಾ ಲಬ್ಧಾ, ಲಬ್ಧವ್ಯೋಽನಾತ್ಮಾ । ಸ ಚಾಪ್ರಾಪ್ತಃ ಉತ್ಪಾದ್ಯಾದಿಕ್ರಿಯಾವ್ಯವಹಿತಃ, ಕಾರಕವಿಶೇಷೋಪಾದಾನೇನ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಮುತ್ಪಾದ್ಯ ಲಬ್ಧವ್ಯಃ । ಸ ತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರಾಪ್ತಿಲಕ್ಷಣೋಽನಿತ್ಯಃ, ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಜನಿತಕಾಮಕ್ರಿಯಾಪ್ರಭವತ್ವಾತ್ — ಸ್ವಪ್ನೇ ಪುತ್ರಾದಿಲಾಭವತ್ । ಅಯಂ ತು ತದ್ವಿಪರೀತ ಆತ್ಮಾ । ಆತ್ಮತ್ವಾದೇವ ನೋತ್ಪಾದ್ಯಾದಿಕ್ರಿಯಾವ್ಯವಹಿತಃ । ನಿತ್ಯಲಬ್ಧಸ್ವರೂಪತ್ವೇಽಪಿ ಅವಿದ್ಯಾಮಾತ್ರಂ ವ್ಯವಧಾನಮ್ । ಯಥಾ ಗೃಹ್ಯಮಾಣಾಯಾ ಅಪಿ ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾ ವಿಪರ್ಯಯೇಣ ರಜತಾಭಾಸಾಯಾ ಅಗ್ರಹಣಂ ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನವ್ಯವಧಾನಮಾತ್ರಮ್ , ತಥಾ ಗ್ರಹಣಂ ಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಮೇವ, ವಿಪರೀತಜ್ಞಾನವ್ಯವಧಾನಾಪೋಹಾರ್ಥತ್ವಾಜ್ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ; ಏವಮಿಹಾಪ್ಯಾತ್ಮನೋಽಲಾಭಃ ಅವಿದ್ಯಾಮಾತ್ರವ್ಯವಧಾನಮ್ ; ತಸ್ಮಾದ್ವಿದ್ಯಯಾ ತದಪೋಹನಮಾತ್ರಮೇವ ಲಾಭಃ, ನಾನ್ಯಃ ಕದಾಚಿದಪ್ಯುಪಪದ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮಲಾಭೇ ಜ್ಞಾನಾದರ್ಥಾಂತರಸಾಧನಸ್ಯ ಆನರ್ಥಕ್ಯಂ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ । ತಸ್ಮಾನ್ನಿರಾಶಂಕಮೇವ ಜ್ಞಾನಲಾಭಯೋರೇಕಾರ್ಥತ್ವಂ ವಿವಕ್ಷನ್ನಾಹ — ಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಕೃತ್ಯ — ‘ಅನುವಿಂದೇತ್’ ಇತಿ ; ವಿಂದತೇರ್ಲಾಭಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ॥
ಗುಣವಿಜ್ಞಾನಫಲಮಿದಮುಚ್ಯತೇ — ಯಥಾ — ಅಯಮಾತ್ಮಾ ನಾಮರೂಪಾನುಪ್ರವೇಶೇನ ಖ್ಯಾತಿಂ ಗತಃ ಆತ್ಮೇತ್ಯಾದಿನಾಮರೂಪಾಭ್ಯಾಮ್ , ಪ್ರಾಣಾದಿಸಂಹತಿಂ ಚ ಶ್ಲೋಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ - ಇತಿ — ಏವಮ್ , ಯೋ ವೇದ ; ಸಃ ಕೀರ್ತಿಂ ಖ್ಯಾತಿಮ್ , ಶ್ಲೋಕಂ ಚ ಸಂಘಾತಮಿಷ್ಟೈಃ ಸಹ, ವಿಂದತೇ ಲಭತೇ । ಯದ್ವಾ ಯಥೋಕ್ತಂ ವಸ್ತು ಯೋ ವೇದ ; ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮಪೇಕ್ಷಿತಂ ಕೀರ್ತಿಶಬ್ದಿತಮೈಕ್ಯಜ್ಞಾನಮ್ , ತತ್ಫಲಂ ಶ್ಲೋಕಶಬ್ದಿತಾಂ ಮುಕ್ತಿಮಾಪ್ನೋತಿ — ಇತಿ ಮುಖ್ಯಮೇವ ಫಲಮ್ ॥

ತದೇತತ್ಪ್ರೇಯಃ ಪುತ್ರಾತ್ಪ್ರೇಯೋ ವಿತ್ತಾತ್ಪ್ರೇಯೋಽನ್ಯಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಸ್ಮಾದಂತರತರಂ ಯದಯಮಾತ್ಮಾ । ಸ ಯೋಽನ್ಯಮಾತ್ಮಾನಃ ಪ್ರಿಯಂ ಬ್ರುವಾಣಂ ಬ್ರೂಯಾತ್ಪ್ರಿಯಂ ರೋತ್ಸ್ಯತೀತೀಶ್ವರೋ ಹ ತಥೈವ ಸ್ಯಾದಾತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸೀತ ಸ ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸ್ತೇ ನ ಹಾಸ್ಯ ಪ್ರಿಯಂ ಪ್ರಮಾಯುಕಂ ಭವತಿ ॥ ೮ ॥

ಕುತಶ್ಚಾತ್ಮತತ್ತ್ವಮೇವ ಜ್ಞೇಯಮ್ ಅನಾದೃತ್ಯಾನ್ಯದಿತ್ಯಾಹ — ತದೇತದಾತ್ಮತತ್ತ್ವಮ್ , ಪ್ರೇಯಃ ಪ್ರಿಯತರಮ್ , ಪುತ್ರಾತ್ ; ಪುತ್ರೋ ಹಿ ಲೋಕೇ ಪ್ರಿಯಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧಃ, ತಸ್ಮಾದಪಿ ಪ್ರಿಯತರಮ್ — ಇತಿ ನಿರತಿಶಯಪ್ರಿಯತ್ವಂ ದರ್ಶಯತಿ ; ತಥಾ ವಿತ್ತಾತ್ ಹಿರಣ್ಯರತ್ನಾದೇಃ ; ತಥಾ ಅನ್ಯಸ್ಮಾತ್ ಯದ್ಯಲ್ಲೋಕೇ ಪ್ರಿಯತ್ವೇನ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಸ್ಮಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತತ್ಕಸ್ಮಾದಾತ್ಮತತ್ತ್ವಮೇವ ಪ್ರಿಯತರಂ ನ ಪ್ರಾಣಾದೀತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಅಂತರತರಮ್ — ಬಾಹ್ಯಾತ್ಪುತ್ರವಿತ್ತಾದೇಃ ಪ್ರಾಣಪಿಂಡಸಮುದಾಯೋ ಹಿ ಅಂತರಃ ಅಭ್ಯಂತರಃ ಸನ್ನಿಕೃಷ್ಟ ಆತ್ಮನಃ ; ತಸ್ಮಾದಪ್ಯಂತರಾತ್ ಅಂತರತರಮ್ , ಯದಯಮಾತ್ಮಾ ಯದೇತದಾತ್ಮತತ್ತ್ವಮ್ । ಯೋ ಹಿ ಲೋಕೇ ನಿರತಿಶಯಪ್ರಿಯಃ ಸ ಸರ್ವಪ್ರಯತ್ನೇನ ಲಬ್ಧವ್ಯೋ ಭವತಿ ; ತಥಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಸರ್ವಲೌಕಿಕಪ್ರಿಯೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಿಯತಮಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ತಲ್ಲಾಭೇ ಮಹಾನ್ಯತ್ನ ಆಸ್ಥೇಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ — ಕರ್ತವ್ಯತಾಪ್ರಾಪ್ತಮಪ್ಯನ್ಯಪ್ರಿಯಲಾಭೇ ಯತ್ನಮುಜ್ಝಿತ್ವಾ । ಕಸ್ಮಾತ್ಪುನಃ ಆತ್ಮಾನಾತ್ಮಪ್ರಿಯಯೋಃ ಅನ್ಯತರಪ್ರಿಯಹಾನೇನ ಇತರಪ್ರಿಯೋಪಾದಾನಪ್ರಾಪ್ತೌ, ಆತ್ಮಪ್ರಿಯೋಪಾದಾನೇನೈವೇತರಹಾನಂ ಕ್ರಿಯತೇ, ನ ವಿಪರ್ಯಯಃ - ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಸ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ , ಅನ್ಯಮನಾತ್ಮವಿಶೇಷಂ ಪುತ್ರಾದಿಕಮ್ , ಪ್ರಿಯತರಮಾತ್ಮನಃ ಸಕಾಶಾತ್ , ಬ್ರುವಾಣಮ್ , ಬ್ರೂಯಾದಾತ್ಮಪ್ರಿಯವಾದೀ — ಕಿಮ್ ? ಪ್ರಿಯಂ ತವಾಭಿಮತಂ ಪುತ್ರಾದಿಲಕ್ಷಣಮ್ , ರೋತ್ಸ್ಯತಿ ಆವರಣಂ ಪ್ರಾಣಸಂರೋಧಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ವಿನಂಕ್ಷ್ಯತೀತಿ ; ಸ ಕಸ್ಮಾದೇವಂ ಬ್ರವೀತಿ ? ಯಸ್ಮಾದೀಶ್ವರಃ ಸಮರ್ಥಃ ಪರ್ಯಾಪ್ತೋಽಸಾವೇವಂ ವಕ್ತುಂ ಹ ; ಯಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ತಥೈವ ಸ್ಯಾತ್ ; ಯತ್ತೇನೋಕ್ತಮ್ — ‘ಪ್ರಾಣಸಂರೋಧಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ’ ; ಯಥಾಭೂತವಾದೀ ಹಿ ಸಃ, ತಸ್ಮಾತ್ಸ ಈಶ್ವರೋ ವಕ್ತುಮ್ । ಈಶ್ವರಶಬ್ದಃ ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಚೀತಿ ಕೇಚಿತ್ ; ಭವೇದ್ಯದಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಮಾದುಜ್ಝಿತ್ವಾನ್ಯತ್ಪ್ರಿಯಮ್ , ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸೀತ । ಸ ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರಿಯಮುಪಾಸ್ತೇ - ಆತ್ಮೈವ ಪ್ರಿಯೋ ನಾನ್ಯೋಽಸ್ತೀತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ, ಅನ್ಯಲ್ಲೌಕಿಕಂ ಪ್ರಿಯಮಪ್ಯಪ್ರಿಯಮೇವೇತಿ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ, ಉಪಾಸ್ತೇ ಚಿಂತಯತಿ, ನ ಹಾಸ್ಯ ಏವಂವಿದಃ ಪ್ರಿಯಂ ಪ್ರಮಾಯುಕಂ ಪ್ರಮರಣಶೀಲಂ ಭವತಿ । ನಿತ್ಯಾನುವಾದಮಾತ್ರಮೇತತ್ , ಆತ್ಮವಿದೋಽನ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಿಯಸ್ಯಾಪ್ರಿಯಸ್ಯ ಚ ಅಭಾವಾತ್ ; ಆತ್ಮಪ್ರಿಯಗ್ರಹಣಸ್ತುತ್ಯರ್ಥಂ ವಾ ; ಪ್ರಿಯಗುಣಫಲವಿಧಾನಾರ್ಥಂ ವಾ ಮಂದಾತ್ಮದರ್ಶಿನಃ, ತಾಚ್ಛೀಲ್ಯಪ್ರತ್ಯಯೋಪಾದಾನಾತ್ ॥

ತದಾಹುರ್ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ಸರ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಂತೋ ಮನುಷ್ಯಾ ಮನ್ಯಂತೇ । ಕಿಮು ತದ್ಬ್ರಹ್ಮಾವೇದ್ಯಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವದಿತಿ ॥ ೯ ॥

ಸೂತ್ರಿತಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ — ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತಿ, ಯದರ್ಥೋಪನಿಷತ್ಕೃತ್ಸ್ನಾಪಿ ; ತಸ್ಯೈತಸ್ಯ ಸೂತ್ರಸ್ಯ ವ್ಯಾಚಿಖ್ಯಾಸುಃ ಪ್ರಯೋಜನಾಭಿಧಿತ್ಸಯೋಪೋಜ್ಜಿಘಾಂಸತಿ — ತದಿತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮನಂತರವಾಕ್ಯೇಽವದ್ಯೋತ್ಯಂ ವಸ್ತು - ಆಹುಃ — ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿವಿದಿಷವಃ ಜನ್ಮಜರಾಮರಣಪ್ರಬಂಧಚಕ್ರಭ್ರಮಣಕೃತಾಯಾಸದುಃಖೋದಕಾಪಾರಮಹೋದಧಿಪ್ಲವಭೂತಂ ಗುರುಮಾಸಾದ್ಯ ತತ್ತೀರಮುತ್ತಿತೀರ್ಷವಃ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಸಾಧನತತ್ಫಲಲಕ್ಷಣಾತ್ಸಾಧ್ಯಸಾಧನರೂಪಾನ್ನಿರ್ವಿಣ್ಣಾಃ ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣನಿತ್ಯನಿರತಿಶಯಶ್ರೇಯಃಪ್ರತಿಪಿತ್ಸವಃ ; ಕಿಮಾಹುರಿತ್ಯಾಹ — ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ; ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಮಾತ್ಮಾ, ತತ್ ಯಯಾ ವೇದ್ಯತೇ ಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ತಯಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ, ಸರ್ವಂ ನಿರವಶೇಷಮ್ , ಭವಿಷ್ಯಂತಃ ಭವಿಷ್ಯಾಮ ಇತ್ಯೇವಮ್ , ಮನುಷ್ಯಾ ಯತ್ ಮನ್ಯಂತೇ ; ಮನುಷ್ಯಗ್ರಹಣಂ ವಿಶೇಷತೋಽಧಿಕಾರಜ್ಞಾಪನಾರ್ಥಮ್ ; ಮನುಷ್ಯಾ ಏವ ಹಿ ವಿಶೇಷತೋಽಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನೇಽಧಿಕೃತಾ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ ; ಯಥಾ ಕರ್ಮವಿಷಯೇ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಧ್ರುವಾಂ ಕರ್ಮಭ್ಯೋ ಮನ್ಯಂತೇ, ತಥಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಧ್ರುವಾಮೇವ ಮನ್ಯಂತೇ, ವೇದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಸ್ಯೋಭಯತ್ರಾವಿಶೇಷಾತ್ ; ತತ್ರ ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ವಸ್ತು ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ಅತಃ ಪೃಚ್ಛಾಮಃ — ಕಿಮು ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ, ಯಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ಸರ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಂತೋ ಮನುಷ್ಯಾ ಮನ್ಯಂತೇ ? ತತ್ಕಿಮವೇತ್ , ಯಸ್ಮಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಮಭವತ್ ? ಬ್ರಹ್ಮ ಚ ಸರ್ವಮಿತಿ ಶ್ರೂಯತೇ, ತತ್ ಯದಿ ಅವಿಜ್ಞಾಯ ಕಿಂಚಿತ್ಸರ್ವಮಭವತ್ , ತಥಾನ್ಯೇಷಾಮಪ್ಯಸ್ತು ; ಕಿಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ? ಅಥ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸರ್ವಮಭವತ್ , ವಿಜ್ಞಾನಸಾಧ್ಯತ್ವಾತ್ಕರ್ಮಫಲೇನ ತುಲ್ಯಮೇವೇತ್ಯನಿತ್ಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಃ ಸರ್ವಭಾವಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಸ್ಯ ; ಅನವಸ್ಥಾದೋಷಶ್ಚ - ತದಪ್ಯನ್ಯದ್ವಿಜ್ಞಾಯ ಸರ್ವಮಭವತ್ , ತತಃ ಪೂರ್ವಮಪ್ಯನ್ಯದ್ವಿಜ್ಞಾಯೇತಿ । ನ ತಾವದವಿಜ್ಞಾಯ ಸರ್ವಮಭವತ್ , ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವೈರೂಪ್ಯದೋಷಾತ್ । ಫಲಾನಿತ್ಯತ್ವದೋಷಸ್ತರ್ಹಿ ? ನೈಕೋಽಪಿ ದೋಷಃ, ಅರ್ಥವಿಶೇಷೋಪಪತ್ತೇಃ ॥
ಯದಿ ಕಿಮಪಿ ವಿಜ್ಞಾಯೈವ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಮಭವತ್ , ಪೃಚ್ಛಾಮಃ - ಕಿಮು ತದ್ಬ್ರಹ್ಮಾವೇದ್ಯಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವದಿತಿ । ಏವಂ ಚೋದಿತೇ ಸರ್ವದೋಷಾನಾಗಂಧಿತಂ ಪ್ರತಿವಚನಮಾಹ —

ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ । ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್ತದ್ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರತ್ಯಬುಧ್ಯತ ಸ ಏವ ತದಭವತ್ತಥರ್ಷೀಣಾಂ ತಥಾ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ತದ್ಧೈತತ್ಪಶ್ಯನೃಷಿರ್ವಾಮದೇವಃ ಪ್ರತಿಪೇದೇಽಹಂ ಮನುರಭವಂ ಸೂರ್ಯಶ್ಚೇತಿ । ತದಿದಮಪ್ಯೇತರ್ಹಿ ಯ ಏವಂ ವೇದಾಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ ಸ ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಭವತಿ ತಸ್ಯ ಹ ನ ದೇವಾಶ್ಚನಾಭೂತ್ಯಾ ಈಶತೇ । ಆತ್ಮಾ ಹ್ಯೇಷಾಂ ಸ ಭವತಿ ಅಥ ಯೋಽನ್ಯಾಂ ದೇವತಾಮುಪಾಸ್ತೇಽನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ ನ ಸ ವೇದ ಯಥಾ ಪಶುರೇವಂ ಸ ದೇವಾನಾಮ್ । ಯಥಾ ಹ ವೈ ಬಹವಃ ಪಶವೋ ಮನುಷ್ಯಂ ಭುಂಜ್ಯುರೇವಮೇಕೈಕಃ ಪುರುಷೋ ದೇವಾನ್ಭುನಕ್ತ್ಯೇಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಪಶಾವಾದೀಯಮಾನೇಽಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ ಕಿಮು ಬಹುಷು ತಸ್ಮಾದೇಷಾಂ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಂ ಯದೇತನ್ಮನುಷ್ಯಾ ವಿದ್ಯುಃ ॥ ೧೦ ॥

ಬ್ರಹ್ಮ ಅಪರಮ್ , ಸರ್ವಭಾವಸ್ಯ ಸಾಧ್ಯತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ ; ನ ಹಿ ಪರಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿರ್ವಿಜ್ಞಾನಸಾಧ್ಯಾ ; ವಿಜ್ಞಾನಸಾಧ್ಯಾಂ ಚ ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿಮಾಹ — ‘ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ ಇತಿ ; ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀದಿತ್ಯಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮೇಹ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ ॥
ಮನುಷ್ಯಾಧಿಕಾರಾದ್ವಾ ತದ್ಭಾವೀ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ‘ಸರ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಂತೋ ಮನುಷ್ಯಾ ಮನ್ಯಂತೇ’ ಇತಿ ಹಿ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಕೃತಾಃ ; ತೇಷಾಂ ಚ ಅಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನೇ ವಿಶೇಷತೋಽಧಿಕಾರ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ನ ಪರಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ನಾಪ್ಯಪರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ; ಅತೋ ದ್ವೈತೈಕತ್ವಾಪರಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ಕರ್ಮಸಹಿತಯಾ ಅಪರಬ್ರಹ್ಮಭಾವಮುಪಸಂಪನ್ನೋ ಭೋಜ್ಯಾದಪಾವೃತ್ತಃ ಸರ್ವಪ್ರಾಪ್ತ್ಯೋಚ್ಛಿನ್ನಕಾಮಕರ್ಮಬಂಧನಃ ಪರಬ್ರಹ್ಮಭಾವೀ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಹೇತೋರ್ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಭಿಧೀಯತೇ ; ದೃಷ್ಟಶ್ಚ ಲೋಕೇ ಭಾವಿನೀಂ ವೃತ್ತಿಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಃ — ಯಥಾ ‘ಓದನಂ ಪಚತಿ’ ಇತಿ, ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಚ — ‘ಪರಿವ್ರಾಜಕಃ ಸರ್ವಭೂತಾಭಯದಕ್ಷಿಣಾಮ್’ ( ? ) ಇತ್ಯಾದಿ, ತಥಾ ಇಹ - ಇತಿ ಕೇಚಿತ್ — ಬ್ರಹ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವೀ ಪುರುಷೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಇತಿ ವ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ ॥
ತನ್ನ, ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತೇರನಿತ್ಯತ್ವದೋಷಾತ್ । ನ ಹಿ ಸೋಽಸ್ತಿ ಲೋಕೇ ಪರಮಾರ್ಥತಃ, ಯೋ ನಿಮಿತ್ತವಶಾದ್ಭಾವಾಂತರಮಾಪದ್ಯತೇ ನಿತ್ಯಶ್ಚೇತಿ । ತಥಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಕೃತಾ ಚೇತ್ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿಃ, ನಿತ್ಯಾ ಚೇತಿ ವಿರುದ್ಧಮ್ । ಅನಿತ್ಯತ್ವೇ ಚ ಕರ್ಮಫಲತುಲ್ಯತೇತ್ಯುಕ್ತೋ ದೋಷಃ । ಅವಿದ್ಯಾಕೃತಾಸರ್ವತ್ವನಿವೃತ್ತಿಂ ಚೇತ್ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಮನ್ಯಸೇ, ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಿಪುರುಷಕಲ್ಪನಾ ವ್ಯರ್ಥಾ ಸ್ಯಾತ್ । ಪ್ರಾಗ್ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದಪಿ ಸರ್ವೋ ಜಂತುರ್ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಾನ್ನಿತ್ಯಮೇವ ಸರ್ವಭಾವಾಪನ್ನಃ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ; ಅವಿದ್ಯಯಾ ತು ಅಬ್ರಹ್ಮತ್ವಮಸರ್ವತ್ವಂ ಚಾಧ್ಯಾರೋಪಿತಮ್ - ಯಥಾ ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾಂ ರಜತಮ್ , ವ್ಯೋಮ್ನಿ ವಾ ತಲಮಲವತ್ತ್ವಾದಿ ; ತಥೇಹ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಧ್ಯಾರೋಪಿತಮವಿದ್ಯಯಾ ಅಬ್ರಹ್ಮತ್ವಮಸರ್ವತ್ವಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ನಿವರ್ತ್ಯತೇ - ಇತಿ ಮನ್ಯಸೇ ಯದಿ, ತದಾ ಯುಕ್ತಮ್ — ಯತ್ಪರಮಾರ್ಥತ ಆಸೀತ್ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮ, ಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದಸ್ಯ ಮುಖ್ಯಾರ್ಥಭೂತಮ್ ‘ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್’ ಇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ವಕ್ತುಮ್ ; ಯಥಾಭೂತಾರ್ಥವಾದಿತ್ವಾದ್ವೇದಸ್ಯ । ನ ತ್ವಿಯಂ ಕಲ್ಪನಾ ಯುಕ್ತಾ — ಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದಾರ್ಥವಿಪರೀತೋ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವೀ ಪುರುಷೋ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯುಚ್ಯತ ಇತಿ, ಶ್ರುತಹಾನ್ಯಶ್ರುತಕಲ್ಪನಾಯಾ ಅನ್ಯಾಯ್ಯತ್ವಾತ್ — ಮಹತ್ತರೇ ಪ್ರಯೋಜನಾಂತರೇಽಸತಿ ಅವಿದ್ಯಾಕೃತವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಬ್ರಹ್ಮತ್ವಮಸರ್ವತ್ವಂ ಚ ವಿದ್ಯತ ಏವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾಪೋಹಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ಹಿ ಕ್ವಚಿತ್ಸಾಕ್ಷಾದ್ವಸ್ತುಧರ್ಮಸ್ಯಾಪೋಢ್ರೀ ದೃಷ್ಟಾ ಕರ್ತ್ರೀ ವಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ, ಅವಿದ್ಯಾಯಾಸ್ತು ಸರ್ವತ್ರೈವ ನಿವರ್ತಿಕಾ ದೃಶ್ಯತೇ ; ತಥಾ ಇಹಾಪ್ಯಬ್ರಹ್ಮತ್ವಮಸರ್ವತ್ವಂ ಚಾವಿದ್ಯಾಕೃತಮೇವ ನಿವರ್ತ್ಯತಾಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ; ನ ತು ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕಂ ವಸ್ತು ಕರ್ತುಂ ನಿವರ್ತಯಿತುಂ ವಾ ಅರ್ಹತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ । ತಸ್ಮಾದ್ವ್ಯರ್ಥೈವ ಶ್ರುತಹಾನ್ಯಶ್ರುತಕಲ್ಪನಾ ॥
ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯವಿದ್ಯಾನುಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ವಿದ್ಯಾವಿಧಾನಾತ್ । ನ ಹಿ ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾಂ ರಜತಾಧ್ಯಾರೋಪಣೇಽಸತಿ ಶುಕ್ತಿಕಾತ್ವಂ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ - ಚಕ್ಷುರ್ಗೋಚರಾಪನ್ನಾಯಾಮ್ — ‘ಇಯಂ ಶುಕ್ತಿಕಾ ನ ರಜತಮ್’ ಇತಿ । ತಥಾ ‘ಸದೇವೇದಂ ಸರ್ವಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ‘ಬ್ರಹ್ಮೈವೇದಂ ಸರ್ವಮ್’ ‘ಆತ್ಮೈವೇದಂ ಸರ್ವಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೫ । ೨)‘ನೇದಂ ದ್ವೈತಮಸ್ತ್ಯಬ್ರಹ್ಮ’ ( ? ) ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನಂ ನ ವಿಧಾತವ್ಯಮ್ , ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯವಿದ್ಯಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾಯಾಮಸತ್ಯಾಮ್ । ನ ಬ್ರೂಮಃ — ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾಮಿವ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯತದ್ಧರ್ಮಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾ ನಾಸ್ತೀತಿ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ನ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವಾತ್ಮನ್ಯತದ್ಧರ್ಮಾಧ್ಯಾರೋಪನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಕರ್ತೃ ಚೇತಿ - ಭವತ್ಯೇವಂ ನಾವಿದ್ಯಾಕರ್ತೃ ಭ್ರಾಂತಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮ । ಕಿಂತು ನೈವ ಅಬ್ರಹ್ಮ ಅವಿದ್ಯಕರ್ತಾ ಚೇತನೋ ಭ್ರಾಂತೋಽನ್ಯ ಇಷ್ಯತೇ — ‘ನಾನ್ಯೋಽತೋಽಸ್ತಿ ವಿಜ್ಞಾತಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೭ । ೨೩) ‘ನಾನ್ಯದತೋಽಸ್ತಿ ವಿಜ್ಞಾತೃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ‘ತತ್ತ್ವಮಸಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ‘ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ, ನ ಸ ವೇದ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ; ಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ — ‘ಸಮಂ ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೨೭) ‘ಅಹಮಾತ್ಮಾ ಗುಡಾಕೇಶ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೦ । ೨೦) ‘ಶುನಿ ಚೈವ ಶ್ವಪಾಕೇ ಚ’ (ಭ. ಗೀ. ೫ । ೧೮) ; ‘ಯಸ್ತು ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ’ (ಈ. ಉ. ೬) ‘ಯಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ’ (ಈ. ಉ. ೭) ಇತಿ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ । ನನ್ವೇವಂ ಶಾಸ್ತ್ರೋಪದೇಶಾನರ್ಥಕ್ಯಮಿತಿ ; ಬಾಢಮೇವಮ್ , ಅವಗತೇ ಅಸ್ತ್ವೇವಾನರ್ಥಕ್ಯಮ್ । ಅವಗಮಾನರ್ಥಕ್ಯಮಪೀತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅನವಗಮನಿವೃತ್ತೇರ್ದೃಷ್ಟತ್ವಾತ್ । ತನ್ನಿವೃತ್ತೇರಪ್ಯನುಪಪತ್ತಿರೇಕತ್ವ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ದೃಷ್ಟವಿರೋಧಾತ್ ; ದೃಶ್ಯತೇ ಹ್ಯೇಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನಾದೇವಾನವಗಮನಿವೃತ್ತಿಃ ; ದೃಶ್ಯಮಾನಮಪ್ಯನುಪಪನ್ನಮಿತಿ ಬ್ರುವತೋ ದೃಷ್ಟವಿರೋಧಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ದೃಷ್ಟವಿರೋಧಃ ಕೇನಚಿದಪ್ಯಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ ; ನ ಚ ದೃಷ್ಟೇಽನುಪಪನ್ನಂ ನಾಮ, ದೃಷ್ಟತ್ವಾದೇವ । ದರ್ಶನಾನುಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ತತ್ರಾಪ್ಯೇಷೈವ ಯುಕ್ತಿಃ ॥
‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ‘ತಂ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಸಮನ್ವಾರಭೇತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ‘ಮಂತಾ ಬೋದ್ಧಾ ಕರ್ತಾ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ಮಾ ಪುರುಷಃ’ (ಪ್ರ. ಉ. ೪ । ೯) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿನ್ಯಾಯೇಭ್ಯಃ ಪರಸ್ಮಾದ್ವಿಲಕ್ಷಣೋಽನ್ಯಃ ಸಂಸಾರ್ಯವಗಮ್ಯತೇ ; ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣಶ್ಚ ಪರಃ ‘ಸ ಏಷ ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ‘ಅಶನಾಯಾದ್ಯತ್ಯೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ‘ಯ ಆತ್ಮಾಪಹತಪಾಪ್ಮಾ ವಿಜರೋ ವಿಮೃತ್ಯುಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೭ । ೧) ‘ಏತಸ್ಯ ವಾ ಅಕ್ಷರಸ್ಯ ಪ್ರಶಾಸನೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೯) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಃ ; ಕಣಾದಾಕ್ಷಪಾದಾದಿತರ್ಕಶಾಸ್ತ್ರೇಷು ಚ ಸಂಸಾರಿವಿಲಕ್ಷಣ ಈಶ್ವರ ಉಪಪತ್ತಿತಃ ಸಾಧ್ಯತೇ ; ಸಂಸಾರದುಃಖಾಪನಯಾರ್ಥಿತ್ವಪ್ರವೃತ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ ಸ್ಫುಟಮನ್ಯತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಸಂಸಾರಿಣೋಽವಗಮ್ಯತೇ ; ‘ಅವಾಕ್ಯನಾದರಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೩ । ೪ । ೨) ‘ನ ಮೇ ಪಾರ್ಥಾಸ್ತಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೩ । ೩೨) ಇತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಃ ; ‘ಸೋಽನ್ವೇಷ್ಟವ್ಯಃ ಸ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೭ । ೧) ‘ತಂ ವಿದಿತ್ವಾ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ‘ಏಕಧೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮೇತತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೦) ‘ಯೋ ವಾ ಏತದಕ್ಷರಂ ಗಾರ್ಗ್ಯವಿದಿತ್ವಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೦) ‘ತಮೇವ ಧೀರೋ ವಿಜ್ಞಾಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೧) ‘ಪ್ರಣವೋ ಧನುಃ, ಶರೋ ಹ್ಯಾತ್ಮಾ, ಬ್ರಹ್ಮ ತಲ್ಲಕ್ಷ್ಯಮುಚ್ಯತೇ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೪) ಇತ್ಯಾದಿಕರ್ಮಕರ್ತೃನಿರ್ದೇಶಾಚ್ಚ ; ಮುಮುಕ್ಷೋಶ್ಚ ಗತಿಮಾರ್ಗವಿಶೇಷದೇಶೋಪದೇಶಾತ್ ; ಅಸತಿ ಭೇದೇ ಕಸ್ಯ ಕುತೋ ಗತಿಃ ಸ್ಯಾತ್ ? ತದಭಾವೇ ಚ ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರಮಾರ್ಗವಿಶೇಷಾನುಪಪತ್ತಿಃ ಗಂತವ್ಯದೇಶಾನುಪಪತ್ತಿಶ್ಚೇತಿ ; ಭಿನ್ನಸ್ಯ ತು ಪರಸ್ಮಾತ್ ಆತ್ಮನಃ ಸರ್ವಮೇತದುಪಪನ್ನಮ್ ; ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಸಾಧನೋಪದೇಶಾಚ್ಚ — ಭಿನ್ನಶ್ಚೇದ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸಂಸಾರೀ ಸ್ಯಾತ್ , ಯುಕ್ತಸ್ತಂ ಪ್ರತ್ಯಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನಯೋಃ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಯೋರುಪದೇಶಃ, ನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಆಪ್ತಕಾಮತ್ವಾತ್ ; ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವೀ ಪುರುಷ ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ — ನ, ಬ್ರಹ್ಮೋಪದೇಶಾನರ್ಥಕ್ಯಪ್ರಸಂಗಾತ್ — ಸಂಸಾರೀ ಚೇದ್ಬ್ರಹ್ಮಭಾವೀ ಅಬ್ರಹ್ಮ ಸನ್ , ವಿದಿತ್ವಾತ್ಮಾನಮೇವ ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ, ಸರ್ವಮಭವತ್ ; ತಸ್ಯ ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದೇವ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಸ್ಯ ಫಲಸ್ಯ ಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ಪರಬ್ರಹ್ಮೋಪದೇಶಸ್ಯ ಧ್ರುವಮಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ । ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕ್ವಚಿತ್ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನೇಽವಿನಿಯೋಗಾತ್ಸಂಸಾರಿಣ ಏವ — ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ — ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಸಂಪಾದನಾರ್ಥ ಉಪದೇಶ ಇತಿ ಚೇತ್ — ಅನಿರ್ಜ್ಞಾತೇ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪೇ ಕಿಂ ಸಂಪಾದಯೇತ್ — ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ ? ನಿರ್ಜ್ಞಾತಲಕ್ಷಣೇ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಶಕ್ಯಾ ಸಂಪತ್ಕರ್ತುಮ್ — ನ ‘ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯) ‘ಯತ್ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ’‘ಯ ಆತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೧) ‘ತತ್ಸತ್ಯಂ ಸ ಆತ್ಮಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ಇತಿ ಪ್ರಕೃತ್ಯ ‘ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನಃ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ಇತಿ ಸಹಸ್ರಶೋ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮಶಬ್ದಯೋಃ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾತ್ ಏಕಾರ್ಥತ್ವಮೇವೇತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ ; ಅನ್ಯಸ್ಯ ವೈ ಅನ್ಯತ್ರ ಸಂಪತ್ ಕ್ರಿಯತೇ, ನೈಕತ್ವೇ ; ‘ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಯದಯಮಾತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೬) ಇತಿ ಚ ಪ್ರಕೃತಸ್ಯೈವ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಸ್ಯಾತ್ಮನ ಏಕತ್ವಂ ದರ್ಶಯತಿ ; ತಸ್ಮಾನ್ನಾತ್ಮನೋ ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಸಂಪದುಪಪತ್ತಿಃ । ನ ಚಾಪ್ಯನ್ಯತ್ಪ್ರಯೋಜನಂ ಬ್ರಹ್ಮೋಪದೇಶಸ್ಯ ಗಮ್ಯತೇ ; ‘ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ‘ಅಭಯಂ ಹಿ ಜನಕ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೨ । ೪) ‘ಅಭಯಂ ಹಿ ವೈ ಬ್ರಹ್ಮ ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೫) ಇತಿ ಚ ತದಾಪತ್ತಿಶ್ರವಣಾತ್ । ಸಂಪತ್ತಿಶ್ಚೇತ್ , ತದಾಪತ್ತಿರ್ನ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಹ್ಯನ್ಯಸ್ಯಾನ್ಯಭಾವ ಉಪಪದ್ಯತೇ । ವಚನಾತ್ , ಸಂಪತ್ತೇರಪಿ ತದ್ಭಾವಾಪತ್ತಿಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಸಂಪತ್ತೇಃ ಪ್ರತ್ಯಯಮಾತ್ರತ್ವಾತ್ । ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನನಿವರ್ತಕತ್ವವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಕಾರಕತ್ವಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ । ನ ಚ ವಚನಂ ವಸ್ತುನಃ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಜನಕಮ್ । ಜ್ಞಾಪಕಂ ಹಿ ಶಾಸ್ತ್ರಂ ನ ಕಾರಕಮಿತಿ ಸ್ಥಿತಿಃ । ‘ಸ ಏಷ ಇಹ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯೇಷು ಚ ಪರಸ್ಯೈವ ಪ್ರವೇಶ ಇತಿ ಸ್ಥಿತಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ನ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಿಪುರುಷಕಲ್ಪನಾ ಸಾಧ್ವೀ । ಇಷ್ಟಾರ್ಥಬಾಧನಾಚ್ಚ — ಸೈಂಧವಘನವದನಂತರಮಬಾಹ್ಯಮೇಕರಸಂ ಬ್ರಹ್ಮ - ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಸರ್ವಸ್ಯಾಮುಪನಿಷದಿ ಪ್ರತಿಪಿಪಾದಯಿಷಿತಾರ್ಥಃ — ಕಾಂಡದ್ವಯೇಽಪ್ಯಂತೇಽವಧಾರಣಾತ್ — ಅವಗಮ್ಯತೇ — ‘ಇತ್ಯನುಶಾಸನಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೫ । ೧೯) ‘ಏತಾವದರೇ ಖಲ್ವಮೃತತ್ವಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ಇತಿ ; ತಥಾ ಸರ್ವಶಾಖೋಪನಿಷತ್ಸು ಚ ಬ್ರಹ್ಮೈಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನಂ ನಿಶ್ಚಿತೋಽರ್ಥಃ ; ತತ್ರ ಯದಿ ಸಂಸಾರೀ ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽನ್ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ — ಇತಿ ಕಲ್ಪ್ಯೇತ, ಇಷ್ಟಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯ ಬಾಧನಂ ಸ್ಯಾತ್ , ತಥಾ ಚ ಶಾಸ್ತ್ರಮುಪಕ್ರಮೋಪಸಂಹಾರಯೋರ್ವಿರೋಧಾದಸಮಂಜಸಂ ಕಲ್ಪಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ । ವ್ಯಪದೇಶಾನುಪಪತ್ತೇಶ್ಚ — ಯದಿ ಚ ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ ಇತಿ ಸಂಸಾರೀ ಕಲ್ಪ್ಯೇತ, ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ’ ಇತಿ ವ್ಯಪದೇಶೋ ನ ಸ್ಯಾತ್ ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇದಿತಿ, ಸಂಸಾರಿಣ ಏವ ವೇದ್ಯತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ‘ಆತ್ಮಾ’ ಇತಿ ವೇತ್ತುರನ್ಯದುಚ್ಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ‘ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ; ಅನ್ಯಶ್ಚೇದ್ವೇದ್ಯಃ ಸ್ಯಾತ್ , ‘ಅಯಮಸೌ’ ಇತಿ ವಾ ವಿಶೇಷ್ಯೇತ, ನ ತು ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ’ ಇತಿ । ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ‘ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್’ ಇತಿ ಚ ಅವಧಾರಣಾತ್ ನಿಶ್ಚಿತಮ್ ಆತ್ಮೈವ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಅವಗಮ್ಯತೇ ; ತಥಾ ಚ ಸತಿ ಉಪಪನ್ನೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾವ್ಯಪದೇಶಃ, ನಾನ್ಯಥಾ ; ಸಂಸಾರಿವಿದ್ಯಾ ಹ್ಯನ್ಯಥಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಾಬ್ರಹ್ಮತ್ವೇ ಹ್ಯೇಕಸ್ಯೋಪಪನ್ನೇ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ತಮಃಪ್ರಕಾಶಾವಿವ ಭಾನೋಃ ವಿರುದ್ಧತ್ವಾತ್ ; ನ ಚೋಭಯನಿಮಿತ್ತತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯೇತಿ ನಿಶ್ಚಿತೋ ವ್ಯಪದೇಶೋ ಯುಕ್ತಃ, ತದಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಸಂಸಾರಿವಿದ್ಯಾ ಚ ಸ್ಯಾತ್ ; ನ ಚ ವಸ್ತುನೋಽರ್ಧಜರತೀಯತ್ವಂ ಕಲ್ಪಯಿತುಂ ಯುಕ್ತಂ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನವಿವಕ್ಷಾಯಾಮ್ , ಶ್ರೋತುಃ ಸಂಶಯೋ ಹಿ ತಥಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ನಿಶ್ಚಿತಂ ಚ ಜ್ಞಾನಂ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಮಿಷ್ಯತೇ — ‘ಯಸ್ಯ ಸ್ಯಾದದ್ಧಾ ನ ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾಸ್ತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೪ । ೪) ‘ಸಂಶಯಾತ್ಮಾ ವಿನಶ್ಯತಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೪೦) ಇತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಾಮ್ । ಅತೋ ನ ಸಂಶಯಿತೋ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥೋ ವಾಚ್ಯಃ ಪರಹಿತಾರ್ಥಿನಾ ॥
ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಸಾಧಕತ್ವಕಲ್ಪನಾಸ್ಮದಾದಿಷ್ವಿವ, ಅಪೇಶಲಾ — ‘ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ ಇತಿ — ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಶಾಸ್ತ್ರೋಪಾಲಂಭಾತ್ ; ನ ಹ್ಯಸ್ಮತ್ಕಲ್ಪನೇಯಮ್ ; ಶಾಸ್ತ್ರಕೃತಾ ತು ; ತಸ್ಮಾಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಸ್ಯಾಯಮುಪಾಲಂಭಃ ; ನ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇಷ್ಟಂ ಚಿಕೀರ್ಷುಣಾ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವಿಪರೀತಕಲ್ಪನಯಾ ಸ್ವಾರ್ಥಪರಿತ್ಯಾಗಃ ಕಾರ್ಯಃ । ನ ಚೈತಾವತ್ಯೇವಾಕ್ಷಮಾ ಯುಕ್ತಾ ಭವತಃ ; ಸರ್ವಂ ಹಿ ನಾನಾತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಕಲ್ಪಿತಮೇವ ‘ಏಕಧೈವಾನುದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೦) ‘ನೇಹ ನಾನಾಸ್ತಿ ಕಿಂಚನ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೯) ‘ಯತ್ರ ಹಿ ದ್ವೈತಮಿವ ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೫ । ೧೫) ‘ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಶತೇಭ್ಯಃ, ಸರ್ವೋ ಹಿ ಲೋಕವ್ಯವಹಾರೋ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವ ಕಲ್ಪಿತೋ ನ ಪರಮಾರ್ಥಃ ಸನ್ — ಇತ್ಯತ್ಯಲ್ಪಮಿದಮುಚ್ಯತೇ — ಇಯಮೇವ ಕಲ್ಪನಾಪೇಶಲೇತಿ ॥
ತಸ್ಮಾತ್ — ಯತ್ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ಸ್ರಷ್ಟೃ ಬ್ರಹ್ಮ, ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ, ವೈ - ಶಬ್ದೋಽವಧಾರಣಾರ್ಥಃ, ಇದಂ ಶರೀರಸ್ಥಂ ಯದ್ಗೃಹ್ಯತೇ, ಅಗ್ರೇ ಪ್ರಾಕ್ಪ್ರತಿಬೋಧಾದಪಿ, ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಸೀತ್ , ಸರ್ವಂ ಚ ಇದಮ್ ; ಕಿಂತ್ವಪ್ರತಿಬೋಧಾತ್ ‘ಅಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ ಅಸರ್ವಂ ಚ’ ಇತ್ಯಾತ್ಮನ್ಯಧ್ಯಾರೋಪಾತ್ ‘ಕರ್ತಾಹಂ ಕ್ರಿಯಾವಾನ್ಫಲಾನಾಂ ಚ ಭೋಕ್ತಾ ಸುಖೀ ದುಃಖೀ ಸಂಸಾರೀ’ ಇತಿ ಚ ಅಧ್ಯಾರೋಪಯತಿ ; ಪರಮಾರ್ಥಸ್ತು ಬ್ರಹ್ಮೈವ ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣಂ ಸರ್ವಂ ಚ । ತತ್ ಕಥಂಚಿದಾಚಾರ್ಯೇಣ ದಯಾಲುನಾ ಪ್ರತಿಬೋಧಿತಮ್ ‘ನಾಸಿ ಸಂಸಾರೀ’ ಇತಿ ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮ್ ; ಅವಿದ್ಯಾಧ್ಯಾರೋಪಿತವಿಶೇಷವರ್ಜಿತಮಿತಿ ಏವ - ಶಬ್ದಸ್ಯಾರ್ಥಃ ॥
ಬ್ರೂಹಿ ಕೋಽಸಾವಾತ್ಮಾ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಃ, ಯಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿದಿತವದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ನನು ನ ಸ್ಮರಸ್ಯಾತ್ಮಾನಮ್ ; ದರ್ಶಿತೋ ಹ್ಯಸೌ, ಯ ಇಹ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪ್ರಾಣಿತ್ಯಪಾನಿತಿ ವ್ಯಾನಿತ್ಯುದಾನಿತಿ ಸಮಾನಿತೀತಿ । ನನು ಅಸೌ ಗೌಃ ಅಸಾವಶ್ವ ಇತ್ಯೇವಮಸೌ ವ್ಯಪದಿಶ್ಯತೇ ಭವತಾ, ನ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ದರ್ಶಯಸಿ ; ಏವಂ ತರ್ಹಿ ದ್ರಷ್ಟಾ ಶ್ರೋತಾ ಮಂತಾ ವಿಜ್ಞಾತಾ ಸ ಆತ್ಮೇತಿ । ನನು ಅತ್ರಾಪಿ ದರ್ಶನಾದಿಕ್ರಿಯಾಕರ್ತುಃ ಸ್ವರೂಪಂ ನ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ದರ್ಶಯಸಿ ; ನ ಹಿ ಗಮಿರೇವ ಗಂತುಃ ಸ್ವರೂಪಂ ಛಿದಿರ್ವಾ ಛೇತ್ತುಃ ; ಏವಂ ತರ್ಹಿ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ ಶ್ರುತೇಃ ಶ್ರೋತಾ ಮತೇರ್ಮಂತಾ ವಿಜ್ಞಾತೇರ್ವಿಜ್ಞಾತಾ ಸ ಆತ್ಮೇತಿ । ನನು ಅತ್ರ ಕೋ ವಿಶೇಷೋ ದ್ರಷ್ಟರಿ ; ಯದಿ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ, ಯದಿ ವಾ ಘಟಸ್ಯ ದ್ರಷ್ಟಾ, ಸರ್ವಥಾಪಿ ದ್ರಷ್ಟೈವ ; ದ್ರಷ್ಟವ್ಯ ಏವ ತು ಭವಾನ್ವಿಶೇಷಮಾಹ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟೇತಿ ; ದ್ರಷ್ಟಾ ತು ಯದಿ ದೃಷ್ಟೇಃ, ಯದಿ ವಾ ಘಟಸ್ಯ, ದ್ರಷ್ಟಾ ದ್ರಷ್ಟೈವ । ನ, ವಿಶೇಷೋಪಪತ್ತೇಃ — ಅಸ್ತ್ಯತ್ರ ವಿಶೇಷಃ ; ಯೋ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ ಸಃ ದೃಷ್ಟಿಶ್ಚೇದ್ಭವತಿ ನಿತ್ಯಮೇವ ಪಶ್ಯತಿ ದೃಷ್ಟಿಮ್ , ನ ಕದಾಚಿದಪಿ ದೃಷ್ಟಿರ್ನ ದೃಶ್ಯತೇ ದ್ರಷ್ಟ್ರಾ ; ತತ್ರ ದ್ರಷ್ಟುರ್ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ನಿತ್ಯಯಾ ಭವಿತವ್ಯಮ್ ; ಅನಿತ್ಯಾ ಚೇದ್ದ್ರಷ್ಟುರ್ದೃಷ್ಟಿಃ, ತತ್ರ ದೃಶ್ಯಾ ಯಾ ದೃಷ್ಟಿಃ ಸಾ ಕದಾಚಿನ್ನ ದೃಶ್ಯೇತಾಪಿ — ಯಥಾ ಅನಿತ್ಯಯಾ ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ಘಟಾದಿ ವಸ್ತು ; ನ ಚ ತದ್ವತ್ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ ಕದಾಚಿದಪಿ ನ ಪಶ್ಯತಿ ದೃಷ್ಟಿಮ್ । ಕಿಂ ದ್ವೇ ದೃಷ್ಟೀ ದ್ರಷ್ಟುಃ — ನಿತ್ಯಾ ಅದೃಶ್ಯಾ ಅನ್ಯಾ ಅನಿತ್ಯಾ ದೃಶ್ಯೇತಿ ? ಬಾಢಮ್ ; ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ ತಾವದನಿತ್ಯಾ ದೃಷ್ಟಿಃ, ಅಂಧಾನಂಧತ್ವದರ್ಶನಾತ್ ; ನಿತ್ಯೈವ ಚೇತ್ , ಸರ್ವೋಽನಂಧ ಏವ ಸ್ಯಾತ್ ; ದ್ರಷ್ಟುಸ್ತು ನಿತ್ಯಾ ದೃಷ್ಟಿಃ — ‘ನ ಹಿ ದ್ರಷ್ಟುರ್ದೃಷ್ಟೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೨೩) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ; ಅನುಮಾನಾಚ್ಚ — ಅಂಧಸ್ಯಾಪಿ ಘಟಾದ್ಯಾಭಾಸವಿಷಯಾ ಸ್ವಪ್ನೇ ದೃಷ್ಟಿರುಪಲಭ್ಯತೇ ; ಸಾ ತರ್ಹಿ ಇತರದೃಷ್ಟಿನಾಶೇ ನ ನಶ್ಯತಿ ; ಸಾ ದ್ರಷ್ಟುರ್ದೃಷ್ಟಿಃ ; ತಯಾ ಅವಿಪರಿಲುಪ್ತಯಾ ನಿತ್ಯಯಾ ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ಸ್ವರೂಪಭೂತಯಾ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿಃಸಮಾಖ್ಯಯಾ ಇತರಾಮನಿತ್ಯಾಂ ದೃಷ್ಟಿಂ ಸ್ವಪ್ನಾಂತಬುದ್ಧಾಂತಯೋರ್ವಾಸನಾಪ್ರತ್ಯಯರೂಪಾಂ ನಿತ್ಯಮೇವ ಪಶ್ಯಂದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ ಭವತಿ । ಏವಂ ಚ ಸತಿ ದೃಷ್ಟಿರೇವ ಸ್ವರೂಪಮಸ್ಯ ಅಗ್ನ್ಯೌಷ್ಣ್ಯವತ್ , ನ ಕಾಣಾದಾನಾಮಿವ ದೃಷ್ಟಿವ್ಯತಿರಿಕ್ತಃ ಅನ್ಯಃ ಚೇತನಃ ದ್ರಷ್ಟಾ ॥
ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ನಿತ್ಯದೃಗ್ರೂಪಮಧ್ಯಾರೋಪಿತಾನಿತ್ಯದೃಷ್ಟ್ಯಾದಿವರ್ಜಿತಮೇವ ಅವೇತ್ ವಿದಿತವತ್ । ನನು ವಿಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮ್ — ‘ನ ವಿಜ್ಞಾತೇರ್ವಿಜ್ಞಾತಾರಂ ವಿಜಾನೀಯಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ — ವಿಜ್ಞಾತುರ್ವಿಜ್ಞಾನಮ್ । ನ, ಏವಂ ವಿಜ್ಞಾನಾನ್ನ ವಿಪ್ರತಿಷೇಧಃ ; ಏವಂ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟೇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯತ ಏವ ; ಅನ್ಯಜ್ಞಾನಾನಪೇಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ — ನ ಚ ದ್ರಷ್ಟುರ್ನಿತ್ಯೈವ ದೃಷ್ಟಿರಿತ್ಯೇವಂ ವಿಜ್ಞಾತೇ ದ್ರಷ್ಟೃವಿಷಯಾಂ ದೃಷ್ಟಿಮನ್ಯಾಮಾಕಾಂಕ್ಷತೇ ; ನಿವರ್ತತೇ ಹಿ ದ್ರಷ್ಟೃವಿಷಯದೃಷ್ಟ್ಯಾಕಾಂಕ್ಷಾ ತದಸಂಭವಾದೇವ ; ನ ಹ್ಯವಿದ್ಯಮಾನೇ ವಿಷಯೇ ಆಕಾಂಕ್ಷಾ ಕಸ್ಯಚಿದುಪಜಾಯತೇ ; ನ ಚ ದೃಶ್ಯಾ ದೃಷ್ಟಿರ್ದ್ರಷ್ಟಾರಂ ವಿಷಯೀಕರ್ತುಮುತ್ಸಹತೇ, ಯತಸ್ತಾಮಾಕಾಂಕ್ಷೇತ ; ನ ಚ ಸ್ವರೂಪವಿಷಯಾಕಾಂಕ್ಷಾ ಸ್ವಸ್ಯೈವ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಅಜ್ಞಾನಾಧ್ಯಾರೋಪಣನಿವೃತ್ತಿರೇವ ಆತ್ಮಾನಮೇವಾವೇದಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ನಾತ್ಮನೋ ವಿಷಯೀಕರಣಮ್ ॥
ತತ್ಕಥಮವೇದಿತ್ಯಾಹ — ಅಹಂ ದೃಷ್ಟೇರ್ದ್ರಷ್ಟಾ ಆತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ ಭವಾಮೀತಿ । ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ — ಯತ್ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾತ್ಸರ್ವಾಂತರ ಆತ್ಮಾ ಅಶನಾಯಾದ್ಯತೀತೋ ನೇತಿ ನೇತ್ಯಸ್ಥೂಲಮನಣ್ವಿತ್ಯೇವಮಾದಿಲಕ್ಷಣಮ್ , ತದೇವಾಹಮಸ್ಮಿ, ನಾನ್ಯಃ ಸಂಸಾರೀ, ಯಥಾ ಭವಾನಾಹೇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಮಭವತ್ - ಅಬ್ರಹ್ಮಾಧ್ಯಾರೋಪಣಾಪಗಮಾತ್ ತತ್ಕಾರ್ಯಸ್ಯಾಸರ್ವತ್ವಸ್ಯ ನಿವೃತ್ತ್ಯಾ ಸರ್ವಮಭವತ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಮೇವ ಮನುಷ್ಯಾ ಮನ್ಯಂತೇ — ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ಸರ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಾಮ ಇತಿ । ಯತ್ಪೃಷ್ಟಮ್ — ಕಿಮು ತದ್ಬ್ರಹ್ಮಾವೇದ್ಯಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವದಿತಿ, ತನ್ನಿರ್ಣೀತಮ್ — ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇದಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವದಿತಿ ॥
ತತ್ ತತ್ರ, ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರತ್ಯಬುಧ್ಯತ ಪ್ರತಿಬುದ್ಧವಾನಾತ್ಮಾನಂ ಯಥೋಕ್ತೇನ ವಿಧಿನಾ, ಸ ಏವ ಪ್ರತಿಬುದ್ಧ ಆತ್ಮಾ ತತ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಭವತ್ ; ತಥಾ ಋಷೀಣಾಮ್ , ತಥಾ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಚ ಮಧ್ಯೇ । ದೇವಾನಾಮಿತ್ಯಾದಿ ಲೋಕದೃಷ್ಟ್ಯಪೇಕ್ಷಯಾ ನ ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಬುದ್ಧ್ಯೋಚ್ಯತೇ ; ಪುರಃ ಪುರುಷ ಆವಿಶದಿತಿ ಸರ್ವತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮೈವಾನುಪ್ರವಿಷ್ಟಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ ; ಅತಃ ಶರೀರಾದ್ಯುಪಾಧಿಜನಿತಲೋಕದೃಷ್ಟ್ಯಪೇಕ್ಷಯಾ ದೇವಾನಾಮಿತ್ಯಾದ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತು ತತ್ರ ತತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಗ್ರ ಆಸೀತ್ ಪ್ರಾಕ್ಪ್ರತಿಬೋಧಾತ್ ದೇವಾದಿಶರೀರೇಷು ಅನ್ಯಥೈವ ವಿಭಾವ್ಯಮಾನಮ್ , ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ , ತಥೈವ ಚ ಸರ್ವಮಭವತ್ ॥
ಅಸ್ಯಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿಃ ಫಲಮಿತ್ಯೇತಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯ ದ್ರಢಿಮ್ನೇ ಮಂತ್ರಾನುದಾಹರತಿ ಶ್ರುತಿಃ । ಕಥಮ್ ? ತತ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಏತತ್ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಅಹಮಸ್ಮೀತಿ ಪಶ್ಯನ್ ಏತಸ್ಮಾದೇವ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ದರ್ಶನಾತ್ ಋಷಿರ್ವಾಮದೇವಾಖ್ಯಃ ಪ್ರತಿಪೇದೇ ಹ ಪ್ರತಿಪನ್ನವಾನ್ಕಿಲ ; ಸ ಏತಸ್ಮಿನ್ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮದರ್ಶನೇಽವಸ್ಥಿತಃ ಏತಾನ್ಮಂತ್ರಾಂದದರ್ಶ — ಅಹಂ ಮನುರಭವಂ ಸೂರ್ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದೀನ್ । ತದೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಪಶ್ಯನ್ನಿತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ; ಅಹಂ ಮನುರಭವಂ ಸೂರ್ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿನಾ ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಪರಾಮೃಶತಿ ; ಪಶ್ಯನ್ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಂ ಫಲಂ ಪ್ರತಿಪೇದೇ ಇತ್ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಯೋಗಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸಹಾಯಸಾಧನಸಾಧ್ಯಂ ಮೋಕ್ಷಂ ದರ್ಶಯತಿ — ಭುಂಜಾನಸ್ತೃಪ್ಯತೀತಿ ಯದ್ವತ್ । ಸೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ ಸರ್ವಭಾವಾಪತ್ತಿರಾಸೀನ್ಮಹತಾಂ ದೇವಾದೀನಾಂ ವೀರ್ಯಾತಿಶಯಾತ್ , ನೇದಾನೀಮೈದಂಯುಗೀನಾನಾಂ ವಿಶೇಷತೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ , ಅಲ್ಪವೀರ್ಯತ್ವಾತ್ — ಇತಿ ಸ್ಯಾತ್ಕಸ್ಯಚಿದ್ಬುದ್ಧಿಃ, ತದ್ವ್ಯುತ್ಥಾಪನಾಯಾಹ — ತದಿದಂ ಪ್ರಕೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಯತ್ಸರ್ವಭೂತಾನುಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ದೃಷ್ಟಿಕ್ರಿಯಾದಿಲಿಂಗಮ್ , ಏತರ್ಹಿ ಏತಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ವರ್ತಮಾನಕಾಲೇ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ವ್ಯಾವೃತ್ತಬಾಹ್ಯೌತ್ಸುಕ್ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಏವಂ ವೇದ ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ — ಅಪೋಹ್ಯ ಉಪಾಧಿಜನಿತಭ್ರಾಂತಿವಿಜ್ಞಾನಾಧ್ಯಾರೋಪಿತಾನ್ವಿಶೇಷಾನ್ ಸಂಸಾರಧರ್ಮಾನಾಗಂಧಿತಮನಂತರಮಬಾಹ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಹಮಸ್ಮಿ ಕೇವಲಮಿತಿ — ಸಃ ಅವಿದ್ಯಾಕೃತಾಸರ್ವತ್ವನಿವೃತ್ತೇರ್ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದಿದಂ ಸರ್ವಂ ಭವತಿ । ನ ಹಿ ಮಹಾವೀರ್ಯೇಷು ವಾಮದೇವಾದಿಷು ಹೀನವೀರ್ಯೇಷು ವಾ ವಾರ್ತಮಾನಿಕೇಷು ಮನುಷ್ಯೇಷು ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಿಶೇಷಃ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಾಸ್ತಿ । ವಾರ್ತಮಾನಿಕೇಷು ಪುರುಷೇಷು ತು ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲೇಽನೈಕಾಂತಿಕತಾ ಶಂಕ್ಯತ ಇತ್ಯತ ಆಹ — ತಸ್ಯ ಹ ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾತುರ್ಯಥೋಕ್ತೇನ ವಿಧಿನಾ ದೇವಾ ಮಹಾವೀರ್ಯಾಃ, ಚನ ಅಪಿ, ಅಭೂತ್ಯೈ ಅಭವನಾಯ ಬ್ರಹ್ಮಸರ್ವಭಾವಸ್ಯ, ನೇಶತೇ ನ ಪರ್ಯಾಪ್ತಾಃ, ಕಿಮುತಾನ್ಯೇ ॥
ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಪ್ರಾಪ್ತೌ ವಿಘ್ನಕರಣೇ ದೇವಾದಯ ಈಶತ ಇತಿ ಕಾ ಶಂಕೇತಿ — ಉಚ್ಯತೇ — ದೇವಾದೀನ್ಪ್ರತಿ ಋಣವತ್ತ್ವಾನ್ಮರ್ತ್ಯಾನಾಮ್ ; ‘ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯೇಣ ಋಷಿಭ್ಯೋ ಯಜ್ಞೇನ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಜಯಾ ಪಿತೃಭ್ಯಃ’ (ತೈ. ಸಂ. ೬ । ೩ । ೧೦) ಇತಿ ಹಿ ಜಾಯಮಾನಮೇವ ಋಣವಂತಂ ಪುರುಷಂ ದರ್ಶಯತಿ ಶ್ರುತಿಃ ; ಪಶುನಿದರ್ಶನಾಚ್ಚ ‘ಅಥೋ ಅಯಂ ವಾ...’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೬) ಇತ್ಯಾದಿಲೋಕಶ್ರುತೇಶ್ಚ ಆತ್ಮನೋ ವೃತ್ತಿಪರಿಪಿಪಾಲಯಿಷಯಾ ಅಧಮರ್ಣಾನಿವ ದೇವಾಃ ಪರತಂತ್ರಾನ್ಮನುಷ್ಯಾನ್ಪ್ರತಿ ಅಮೃತತ್ವಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ವಿಘ್ನಂ ಕುರ್ಯುರಿತಿ ನ್ಯಾಯ್ಯೈವೈಷಾ ಶಂಕಾ । ಸ್ವಪಶೂನ್ ಸ್ವಶರೀರಾಣೀವ ಚ ರಕ್ಷಂತಿ ದೇವಾಃ ; ಮಹತ್ತರಾಂ ಹಿ ವೃತ್ತಿಂ ಕರ್ಮಾಧೀನಾಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ ದೇವಾದೀನಾಂ ಬಹುಪಶುಸಮತಯೈಕೈಕಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ; ‘ತಸ್ಮಾದೇಷಾಂ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಂ ಯದೇತನ್ಮನುಷ್ಯಾ ವಿದ್ಯುಃ’ ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ, ‘ಯಥಾ ಹ ವೈ ಸ್ವಾಯ ಲೋಕಾಯಾರಿಷ್ಟಿಮಿಚ್ಛೇದೇವಂ ಹೈವಂವಿದೇ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯರಿಷ್ಟಿಮಿಚ್ಛಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೬) ಇತಿ ಚ ; ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ತ್ವೇ ಪಾರಾರ್ಥ್ಯನಿವೃತ್ತೇಃ ನ ಸ್ವಲೋಕತ್ವಂ ಪಶುತ್ವಂ ಚೇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯೋ ಅಪ್ರಿಯಾರಿಷ್ಟಿವಚನಾಭ್ಯಾಮವಗಮ್ಯತೇ ; ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ಕುರ್ಯುರೇವ ವಿಘ್ನಂ ದೇವಾಃ । ಪ್ರಭಾವವಂತಶ್ಚ ಹಿ ತೇ ॥
ನನು ಏವಂ ಸತ್ಯನ್ಯಾಸ್ವಪಿ ಕರ್ಮಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಷು ದೇವಾನಾಂ ವಿಘ್ನಕರಣಂ ಪೇಯಪಾನಸಮಮ್ ; ಹಂತ ತರ್ಹ್ಯವಿಸ್ರಂಭೋಽಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನಾನುಷ್ಠಾನೇಷು ; ತಥಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಚಿಂತ್ಯಶಕ್ತಿತ್ವಾದ್ವಿಘ್ನಕರಣೇ ಪ್ರಭುತ್ವಮ್ ; ತಥಾ ಕಾಲಕರ್ಮಮಂತ್ರೌಷಧಿತಪಸಾಮ್ ; ಏಷಾಂ ಹಿ ಫಲಸಂಪತ್ತಿವಿಪತ್ತಿಹೇತುತ್ವಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲೋಕೇ ಚ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ; ಅತೋಽಪ್ಯನಾಶ್ವಾಸಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಾನುಷ್ಠಾನೇ । ನ ; ಸರ್ವಪದಾರ್ಥಾನಾಂ ನಿಯತನಿಮಿತ್ತೋಪಾದಾನಾತ್ ಜಗದ್ವೈಚಿತ್ರ್ಯದರ್ಶನಾಚ್ಚ, ಸ್ವಭಾವಪಕ್ಷೇ ಚ ತದುಭಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ, ಸುಖದುಃಖಾದಿಫಲನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮೇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪಕ್ಷೇ ಸ್ಥಿತೇ ವೇದಸ್ಮೃತಿನ್ಯಾಯಲೋಕಪರಿಗೃಹೀತೇ, ದೇವೇಶ್ವರಕಾಲಾಸ್ತಾವನ್ನ ಕರ್ಮಫಲವಿಪರ್ಯಾಸಕರ್ತಾರಃ, ಕರ್ಮಣಾಂ ಕಾಂಕ್ಷಿತಕಾರಕತ್ವಾತ್ — ಕರ್ಮ ಹಿ ಶುಭಾಶುಭಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ದೇವಕಾಲೇಶ್ವರಾದಿಕಾರಕಮನಪೇಕ್ಷ್ಯ ನಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರತಿ ಲಭತೇ, ಲಬ್ಧಾತ್ಮಕಮಪಿ ಫಲದಾನೇಽಸಮರ್ಥಮ್ , ಕ್ರಿಯಾಯಾ ಹಿ ಕಾರಕಾದ್ಯನೇಕನಿಮಿತ್ತೋಪಾದಾನಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕ್ರಿಯಾನುಗುಣಾ ಹಿ ದೇವೇಶ್ವರಾದಯ ಇತಿ ಕರ್ಮಸು ತಾವನ್ನ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತ್ಯವಿಸ್ರಂಭಃ । ಕರ್ಮಣಾಮಪಿ ಏಷಾಮ್ ವಶಾನುಗತ್ವಂ ಕ್ವಚಿತ್ , ಸ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯಾಪ್ರಣೋದ್ಯತ್ವಾತ್ । ಕರ್ಮಕಾಲದೈವದ್ರವ್ಯಾದಿಸ್ವಭಾವಾನಾಂ ಗುಣಪ್ರಧಾನಭಾವಸ್ತ್ವನಿಯತೋ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯಶ್ಚೇತಿ ತತ್ಕೃತೋ ಮೋಹೋ ಲೋಕಸ್ಯ — ಕರ್ಮೈವ ಕಾರಕಂ ನಾನ್ಯತ್ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಾವಿತಿ ಕೇಚಿತ್ ; ದೈವಮೇವೇತ್ಯಪರೇ ; ಕಾಲ ಇತ್ಯೇಕೇ ; ದ್ರವ್ಯಾದಿಸ್ವಭಾವ ಇತಿ ಕೇಚಿತ್ ; ಸರ್ವ ಏತೇ ಸಂಹತಾ ಏವೇತ್ಯಪರೇ । ತತ್ರ ಕರ್ಮಣಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮಂಗೀಕೃತ್ಯ ವೇದಸ್ಮೃತಿವಾದಾಃ — ‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ಇತ್ಯಾದಯಃ । ಯದ್ಯಪಿ ಏಷಾಂ ಸ್ವವಿಷಯೇ ಕಸ್ಯಚಿತ್ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೋದ್ಭವಃ ಇತರೇಷಾಂ ತತ್ಕಾಲೀನಪ್ರಾಧಾನ್ಯಶಕ್ತಿಸ್ತಂಭಃ, ತಥಾಪಿ ನ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ಅನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಮ್ , ಶಾಸ್ತ್ರನ್ಯಾಯನಿರ್ಧಾರಿತತ್ವಾತ್ಕರ್ಮಪ್ರಾಧಾನ್ಯಸ್ಯ ॥
ನ, ಅವಿದ್ಯಾಪಗಮಮಾತ್ರತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಸ್ಯ — ಯದುಕ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಂ ಪ್ರತಿ ದೇವಾ ವಿಘ್ನಂ ಕುರ್ಯುರಿತಿ, ತತ್ರ ನ ದೇವಾನಾಂ ವಿಘ್ನಕರಣೇ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ವಿದ್ಯಾಕಾಲಾನಂತರಿತತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಸ್ಯ ; ಕಥಮ್ ; ಯಥಾ ಲೋಕೇ ದ್ರಷ್ಟುಶ್ಚಕ್ಷುಷ ಆಲೋಕೇನ ಸಂಯೋಗೋ ಯತ್ಕಾಲಃ, ತತ್ಕಾಲ ಏವ ರೂಪಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿಃ, ಏವಮಾತ್ಮವಿಷಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಯತ್ಕಾಲಮ್ , ತತ್ಕಾಲ ಏವ ತದ್ವಿಷಯಾಜ್ಞಾನತಿರೋಭಾವಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಅತೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ, ಪ್ರದೀಪ ಇವ ತಮಃಕಾರ್ಯಸ್ಯ, ಕೇನ ಕಸ್ಯ ವಿಘ್ನಂ ಕುರ್ಯುರ್ದೇವಾಃ — ಯತ್ರ ಆತ್ಮತ್ವಮೇವ ದೇವಾನಾಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ । ತದೇತದಾಹ — ಆತ್ಮಾ ಸ್ವರೂಪಂ ಧ್ಯೇಯಂ ಯತ್ತತ್ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರೈರ್ವಿಜ್ಞೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ, ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಏಷಾಂ ದೇವಾನಾಮ್ , ಸ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ , ಭವತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸಮಕಾಲಮೇವ — ಅವಿದ್ಯಾಮಾತ್ರವ್ಯವಧಾನಾಪಗಮಾತ್ ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾ ಇವ ರಜತಾಭಾಸಾಯಾಃ ಶುಕ್ತಿಕಾತ್ವಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ । ಅತೋ ನಾತ್ಮನಃ ಪ್ರತಿಕೂಲತ್ವೇ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರಯತ್ನಃ ಸಂಭವತಿ । ಯಸ್ಯ ಹಿ ಅನಾತ್ಮಭೂತಂ ಫಲಂ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾಂತರಿತಮ್ , ತತ್ರಾನಾತ್ಮವಿಷಯೇ ಸಫಲಃ ಪ್ರಯತ್ನೋ ವಿಘ್ನಾಚರಣಾಯ ದೇವಾನಾಮ್ ; ನ ತ್ವಿಹ ವಿದ್ಯಾಸಮಕಾಲ ಆತ್ಮಭೂತೇ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾನಂತರಿತೇ, ಅವಸರಾನುಪಪತ್ತೇಃ ॥
ಏವಂ ತರ್ಹಿ ವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯಯಸಂತತ್ಯಭಾವಾತ್ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯತತ್ಕಾರ್ಯಯೋಶ್ಚ ದರ್ಶನಾತ್ ಅಂತ್ಯ ಏವ ಆತ್ಮಪ್ರತ್ಯಯೋಽವಿದ್ಯಾನಿವರ್ತಕಃ, ನ ತು ಪೂರ್ವ ಇತಿ । ನ, ಪ್ರಥಮೇನಾನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಾತ್ — ಯದಿ ಹಿ ಪ್ರಥಮ ಆತ್ಮವಿಷಯಃ ಪ್ರತ್ಯಯೋಽವಿದ್ಯಾಂ ನ ನಿವರ್ತಯತಿ, ತಥಾ ಅಂತ್ಯೋಽಪಿ, ತುಲ್ಯವಿಷಯತ್ವಾತ್ । ಏವಂ ತರ್ಹಿ ಸಂತತೋಽವಿದ್ಯಾನಿವರ್ತಕಃ ನ ವಿಚ್ಛಿನ್ನ ಇತಿ । ನ, ಜೀವನಾದೌ ಸತಿ ಸಂತತ್ಯನುಪಪತ್ತೇಃ — ನ ಹಿ ಜೀವನಾದಿಹೇತುಕೇ ಪ್ರತ್ಯಯೇ ಸತಿ ವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯಯಸಂತತಿರುಪಪದ್ಯತೇ, ವಿರೋಧಾತ್ । ಅಥ ಜೀವನಾದಿಪ್ರತ್ಯಯತಿರಸ್ಕರಣೇನೈವ ಆ ಮರಣಾಂತಾತ್ ವಿದ್ಯಾಸಂತತಿರಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಪ್ರತ್ಯಯೇಯತ್ತಾಸಂತಾನಾನವಧಾರಣಾತ್ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಾನವಧಾರಣದೋಷಾತ್ — ಇಯತಾಂ ಪ್ರತ್ಯಯಾನಾಂ ಸಂತತಿರವಿದ್ಯಾಯಾ ನಿವರ್ತಿಕೇತ್ಯನವಧಾರಣಾತ್ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥೋ ನಾವಧ್ರಿಯೇತ ; ತಚ್ಚಾನಿಷ್ಟಮ್ । ಸಂತತಿಮಾತ್ರತ್ವೇಽವಧಾರಿತ ಏವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಆದ್ಯಂತಯೋರವಿಶೇಷಾತ್ — ಪ್ರಥಮಾ ವಿದ್ಯಾಪ್ರತ್ಯಯಸಂತತಿಃ ಮರಣಕಾಲಾಂತಾ ವೇತಿ ವಿಶೇಷಾಭಾವಾತ್ , ಆದ್ಯಂತಯೋಃ ಪ್ರತ್ಯಯಯೋಃ ಪೂರ್ವೋಕ್ತೌ ದೋಷೌ ಪ್ರಸಜ್ಯೇಯಾತಾಮ್ । ಏವಂ ತರ್ಹಿ ಅನಿವರ್ತಕ ಏವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ‘ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ, ‘ಭಿದ್ಯತೇ ಹೃದಯಗ್ರಂಥಿಃ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೯) ‘ತತ್ರ ಕೋ ಮೋಹಃ’ (ಈ. ಉ. ೭) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಶ್ಚ ॥
ಅರ್ಥವಾದ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಸರ್ವಶಾಖೋಪನಿಷದಾಮರ್ಥವಾದತ್ವಪ್ರಸಂಗಾತ್ ; ಏತಾವನ್ಮಾತ್ರಾರ್ಥತ್ವೋಪಕ್ಷೀಣಾ ಹಿ ಸರ್ವಶಾಖೋಪನಿಷದಃ । ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಪ್ರಮಿತಾತ್ಮವಿಷಯತ್ವಾತ್ ಅಸ್ತ್ಯೇವೇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಉಕ್ತಪರಿಹಾರತ್ವಾತ್ — ಅವಿದ್ಯಾಶೋಕಮೋಹಭಯಾದಿದೋಷನಿವೃತ್ತೇಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ವಾದಿತಿ ಚೋಕ್ತಃ ಪರಿಹಾರಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆದ್ಯಃ ಅಂತ್ಯಃ ಸಂತತಃ ಅಸಂತತಶ್ಚೇತ್ಯಚೋದ್ಯಮೇತತ್ , ಅವಿದ್ಯಾದಿದೋಷನಿವೃತ್ತಿಫಲಾವಸಾನತ್ವಾದ್ವಿದ್ಯಾಯಾಃ — ಯ ಏವ ಅವಿದ್ಯಾದಿದೋಷನಿವೃತ್ತಿಫಲಕೃತ್ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಆದ್ಯಃ ಅಂತ್ಯಃ ಸಂತತಃ ಅಸಂತತೋ ವಾ, ಸ ಏವ ವಿದ್ಯೇತ್ಯಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ ನ ಚೋದ್ಯಸ್ಯಾವತಾರಗಂಧೋಽಪ್ಯಸ್ತಿ । ಯತ್ತೂಕ್ತಂ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯತತ್ಕಾರ್ಯಯೋಶ್ಚ ದರ್ಶನಾದಿತಿ, ನ, ತಚ್ಛೇಷಸ್ಥಿತಿಹೇತುತ್ವಾತ್ — ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಶರೀರಮಾರಬ್ಧಂ ತತ್ , ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯದೋಷನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ ತಸ್ಯ ತಥಾಭೂತಸ್ಯೈವ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯದೋಷಸಂಯುಕ್ತಸ್ಯ ಫಲದಾನೇ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಿತಿ, ಯಾವತ್ ಶರೀರಪಾತಃ ತಾವತ್ಫಲೋಪಭೋಗಾಂಗತಯಾ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಂ ರಾಗಾದಿದೋಷಂ ಚ ತಾವನ್ಮಾತ್ರಮಾಕ್ಷಿಪತ್ಯೇವ — ಮುಕ್ತೇಷುವತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಾತ್ ತದ್ಧೇತುಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ । ತೇನ ನ ತಸ್ಯ ನಿವರ್ತಿಕಾ ವಿದ್ಯಾ, ಅವಿರೋಧಾತ್ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಸ್ವಾಶ್ರಯಾದೇವ ಸ್ವಾತ್ಮವಿರೋಧಿ ಅವಿದ್ಯಾಕಾರ್ಯಂ ಯದುತ್ಪಿತ್ಸು ತನ್ನಿರುಣದ್ಧಿ, ಅನಾಗತತ್ವಾತ್ ; ಅತೀತಂ ಹಿ ಇತರತ್ । ಕಿಂಚ ನ ಚ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯೋ ವಿದ್ಯಾವತ ಉತ್ಪದ್ಯತೇ, ನಿರ್ವಿಷಯತ್ವಾತ್ — ಅನವಧೃತವಿಷಯವಿಶೇಷಸ್ವರೂಪಂ ಹಿ ಸಾಮಾನ್ಯಮಾತ್ರಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯ ಉತ್ಪದ್ಯಮಾನ ಉತ್ಪದ್ಯತೇ, ಯಥಾ ಶುಕ್ತಿಕಾಯಾಂ ರಜತಮಿತಿ ; ಸ ಚ ವಿಷಯವಿಶೇಷಾವಧಾರಣವತೋ ಅಶೇಷವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಾಶಯಸ್ಯೋಪಮರ್ದಿತತ್ವಾತ್ ನ ಪೂರ್ವವತ್ಸಂಭವತಿ, ಶುಕ್ತಿಕಾದೌ ಸಮ್ಯಕ್ಪ್ರತ್ಯಯೋತ್ಪತ್ತೌ ಪುನರದರ್ಶನಾತ್ । ಕ್ವಚಿತ್ತು ವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪೂರ್ವೋತ್ಪನ್ನವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಜನಿತಸಂಸ್ಕಾರೇಭ್ಯೋ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಾವಭಾಸಾಃ ಸ್ಮೃತಯೋ ಜಾಯಮಾನಾ ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯಭ್ರಾಂತಿಮ್ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಕುರ್ವಂತಿ — ಯಥಾ ವಿಜ್ಞಾತದಿಗ್ವಿಭಾಗಸ್ಯಾಪ್ಯಕಸ್ಮಾದ್ದಿಗ್ವಿಪರ್ಯಯವಿಭ್ರಮಃ । ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನವತೋಽಪಿ ಚೇತ್ ಪೂರ್ವವದ್ವಿಪರೀತಪ್ರತ್ಯಯ ಉತ್ಪದ್ಯತೇ, ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನೇಽಪ್ಯವಿಸ್ರಂಭಾಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವಿಜ್ಞಾನಾದೌ ಪ್ರವೃತ್ತಿರಸಮಂಜಸಾ ಸ್ಯಾತ್ , ಸರ್ವಂ ಚ ಪ್ರಮಾಣಮಪ್ರಮಾಣಂ ಸಂಪದ್ಯೇತ, ಪ್ರಮಾಣಾಪ್ರಮಾಣಯೋರ್ವಿಶೇಷಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಏತೇನ ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನಾನಂತರಮೇವ ಶರೀರಪಾತಾಭಾವಃ ಕಸ್ಮಾದಿತ್ಯೇತತ್ಪರಿಹೃತಮ್ । ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಊರ್ಧ್ವಂ ತತ್ಕಾಲಜನ್ಮಾಂತರಸಂಚಿತಾನಾಂ ಚ ಕರ್ಮಣಾಮಪ್ರವೃತ್ತಫಲಾನಾಂ ವಿನಾಶಃ ಸಿದ್ಧೋ ಭವತಿ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿವಿಘ್ನನಿಷೇಧಶ್ರುತೇರೇವ ; ‘ಕ್ಷೀಯಂತೇ ಚಾಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೮) ‘ತಸ್ಯ ತಾವದೇವ ಚಿರಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ‘ಸರ್ವೇ ಪಾಪ್ಮಾನಃ ಪ್ರದೂಯಂತೇ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೨೪ । ೩) ‘ತಂ ವಿದಿತ್ವಾ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ ಕರ್ಮಣಾ ಪಾಪಕೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ‘ಏತಮು ಹೈವೈತೇ ನ ತರತಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ‘ನೈನಂ ಕೃತಾಕೃತೇ ತಪತಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ‘ಏತಂ ಹ ವಾವ ನ ತಪತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧) ‘ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯಶ್ಚ ; ‘ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿಃ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಭಸ್ಮಸಾತ್ಕುರುತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ ॥
ಯತ್ತು ಋಣೈಃ ಪ್ರತಿಬಧ್ಯತ ಇತಿ, ತನ್ನ ಅವಿದ್ಯಾವದ್ವಿಷಯತ್ವಾತ್ — ಅವಿದ್ಯಾವಾನ್ಹಿ ಋಣೀ, ತಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಾದ್ಯುಪಪತ್ತೇಃ, ‘ಯತ್ರ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್ತತ್ರಾನ್ಯೋಽನ್ಯತ್ಪಶ್ಯೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ಅನನ್ಯತ್ ಸದ್ವಸ್ತು ಆತ್ಮಾಖ್ಯಂ ಯತ್ರಾವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್ ತಿಮಿರಕೃತದ್ವಿತೀಯಚಂದ್ರವತ್ ತತ್ರಾವಿದ್ಯಾಕೃತಾನೇಕಕಾರಕಾಪೇಕ್ಷಂ ದರ್ಶನಾದಿಕರ್ಮ ತತ್ಕೃತಂ ಫಲಂ ಚ ದರ್ಶಯತಿ, ತತ್ರಾನ್ಯೋಽನ್ಯತ್ಪಶ್ಯೇದಿತ್ಯಾದಿನಾ ; ಯತ್ರ ಪುನರ್ವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮವಿದ್ಯಾಕೃತಾನೇಕತ್ವಭ್ರಮಪ್ರಹಾಣಮ್ , ‘ತತ್ಕೇನ ಕಂ ಪಶ್ಯೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತಿ ಕರ್ಮಾಸಂಭವಂ ದರ್ಶಯತಿ, ತಸ್ಮಾದವಿದ್ಯಾವದ್ವಿಷಯ ಏವ ಋಣಿತ್ವಮ್ , ಕರ್ಮಸಂಭವಾತ್ , ನೇತರತ್ರ । ಏತಚ್ಚೋತ್ತರತ್ರ ವ್ಯಾಚಿಖ್ಯಾಸಿಷ್ಯಮಾಣೈರೇವ ವಾಕ್ಯೈರ್ವಿಸ್ತರೇಣ ಪ್ರದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಃ ॥
ತದ್ಯಥೇಹೈವ ತಾವತ್ — ಅಥ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ , ಅನ್ಯಾಮಾತ್ಮನೋ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಾಂ ಯಾಂ ಕಾಂಚಿದ್ದೇವತಾಮ್ , ಉಪಾಸ್ತೇ ಸ್ತುತಿನಮಸ್ಕಾರಯಾಗಬಲ್ಯುಪಹಾರಪ್ರಣಿಧಾನಧ್ಯಾನಾದಿನಾ ಉಪ ಆಸ್ತೇ ತಸ್ಯಾ ಗುಣಭಾವಮುಪಗಮ್ಯ ಆಸ್ತೇ — ಅನ್ಯೋಽಸಾವನಾತ್ಮಾ ಮತ್ತಃ ಪೃಥಕ್ , ಅನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮ್ಯಧಿಕೃತಃ, ಮಯಾ ಅಸ್ಮೈ ಋಣಿವತ್ಪ್ರತಿಕರ್ತವ್ಯಮ್ — ಇತ್ಯೇವಂಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸನ್ನುಪಾಸ್ತೇ, ನ ಸ ಇತ್ಥಂಪ್ರತ್ಯಯಃ ವೇದ ವಿಜಾನಾತಿ ತತ್ತ್ವಮ್ । ನ ಸ ಕೇವಲಮೇವಂಭೂತಃ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಅವಿದ್ಯಾದೋಷವಾನೇವ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಯಥಾ ಪಶುಃ ಗವಾದಿಃ ವಾಹನದೋಹನಾದ್ಯುಪಕಾರೈರುಪಭುಜ್ಯತೇ, ಏವಂ ಸಃ ಇಜ್ಯಾದ್ಯನೇಕೋಪಕಾರೈರುಪಭೋಕ್ತವ್ಯತ್ವಾತ್ ಏಕೈಕೇನ ದೇವಾದೀನಾಮ್ ; ಅತಃ ಪಶುರಿವ ಸರ್ವಾರ್ಥೇಷು ಕರ್ಮಸ್ವಧಿಕೃತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಏತಸ್ಯ ಹಿ ಅವಿದುಷೋ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾದಿಪ್ರವಿಭಾಗವತೋಽಧಿಕೃತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋ ವಿದ್ಯಾಸಹಿತಸ್ಯ ಕೇವಲಸ್ಯ ಚ ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಂ ಮನುಷ್ಯತ್ವಾದಿಕೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಂತ ಉತ್ಕರ್ಷಃ ; ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತವಿಪರೀತಸ್ಯ ಚ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಂ ಮನುಷ್ಯತ್ವಾದಿಕ ಏವ ಸ್ಥಾವರಾಂತೋಽಪಕರ್ಷಃ ; ಯಥಾ ಚೈತತ್ ತಥಾ ‘ಅಥ ತ್ರಯೋ ವಾವ ಲೋಕಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೬) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ ಕೃತ್ಸ್ನೇನೈವಾಧ್ಯಾಯಶೇಷೇಣ । ವಿದ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ಕಾರ್ಯಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಾಪತ್ತಿರಿತ್ಯೇತತ್ ಸಂಕ್ಷೇಪತೋ ದರ್ಶಿತಮ್ । ಸರ್ವಾ ಹಿ ಇಯಮುಪನಿಷತ್ ವಿದ್ಯಾವಿದ್ಯಾವಿಭಾಗಪ್ರದರ್ಶನೇನೈವೋಪಕ್ಷೀಣಾ । ಯಥಾ ಚ ಏಷೋಽರ್ಥಃ ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರಸ್ಯ ತಥಾ ಪ್ರದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಃ ॥
ಯಸ್ಮಾದೇವಮ್ , ತಸ್ಮಾದವಿದ್ಯಾವಂತಂ ಪುರುಷಂ ಪ್ರತಿ ದೇವಾ ಈಶತ ಏವ ವಿಘ್ನಂ ಕರ್ತುಮ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಚ ಇತ್ಯೇತದ್ದರ್ಶಯತಿ — ಯಥಾ ಹ ವೈ ಲೋಕೇ, ಬಹವೋ ಗೋಽಶ್ವಾದಯಃ ಪಶವಃ ಮನುಷ್ಯಂ ಸ್ವಾಮಿನಮಾತ್ಮನಃ ಅಧಿಷ್ಠಾತಾರಂ ಭುಂಜ್ಯುಃ ಪಾಲಯೇಯುಃ, ಏವಂ ಬಹುಪಶುಸ್ಥಾನೀಯಃ ಏಕೈಕಃ ಅವಿದ್ವಾನ್ಪುರುಷಃ ದೇವಾನ್ — ದೇವಾನಿತಿ ಪಿತ್ರಾದ್ಯುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಮ್ — ಭುನಕ್ತಿ ಪಾಲಯತೀತಿ — ಇಮೇ ಇಂದ್ರಾದಯಃ ಅನ್ಯೇ ಮತ್ತೋ ಮಮೇಶಿತಾರಃ ಭೃತ್ಯ ಇವಾಹಮೇಷಾಂ ಸ್ತುತಿನಮಸ್ಕಾರೇಜ್ಯಾದಿನಾ ಆರಾಧನಂ ಕೃತ್ವಾ ಅಭ್ಯುದಯಂ ನಿಃಶ್ರೇಯಸಂ ಚ ತತ್ಪ್ರತ್ತಂ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮೀತ್ಯೇವಮಭಿಸಂಧಿಃ । ತತ್ರ ಲೋಕೇ ಬಹುಪಶುಮತೋ ಯಥಾ ಏಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಪಶಾವಾದೀಯಮಾನೇ ವ್ಯಾಘ್ರಾದಿನಾ ಅಪಹ್ರಿಯಮಾಣೇ ಮಹದಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ, ತಥಾ ಬಹುಪಶುಸ್ಥಾನೀಯ ಏಕಸ್ಮಿನ್ಪುರುಷೇ ಪಶುಭಾವಾತ್ ವ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠತಿ, ಅಪ್ರಿಯಂ ಭವತೀತಿ — ಕಿಂ ಚಿತ್ರಮ್ — ದೇವಾನಾಮ್ , ಬಹುಪಶ್ವಪಹರಣ ಇವ ಕುಟುಂಬಿನಃ । ತಸ್ಮಾದೇಷಾಂ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಮ್ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ಯದೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮತತ್ತ್ವಂ ಕಥಂಚನ ಮನುಷ್ಯಾ ವಿದ್ಯುಃ ವಿಜಾನೀಯುಃ । ತಥಾ ಚ ಸ್ಮರಣಮನುಗೀತಾಸು ಭಗವತೋ ವ್ಯಾಸಸ್ಯ — ‘ಕ್ರಿಯಾವದ್ಭಿರ್ಹಿ ಕೌಂತೇಯ ದೇವಲೋಕಃ ಸಮಾವೃತಃ । ನ ಚೈತದಿಷ್ಟಂ ದೇವಾನಾಂ ಮರ್ತ್ಯೈರುಪರಿವರ್ತನಮ್’ (ಅಶ್ವ. ೧೯ । ೬೧) ಇತಿ । ಅತೋ ದೇವಾಃ ಪಶೂನಿವ ವ್ಯಾಘ್ರಾದಿಭ್ಯಃ, ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾದ್ವಿಘ್ನಮಾಚಿಕೀರ್ಷಂತಿ — ಅಸ್ಮದುಪಭೋಗ್ಯತ್ವಾನ್ಮಾ ವ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠೇಯುರಿತಿ । ಯಂ ತು ಮುಮೋಚಯಿಷಂತಿ, ತಂ ಶ್ರದ್ಧಾದಿಭಿರ್ಯೋಕ್ಷ್ಯಂತಿ, ವಿಪರೀತಮಶ್ರದ್ಧಾದಿಭಿಃ । ತಸ್ಮಾನ್ಮುಮುಕ್ಷುರ್ದೇವಾರಾಧನಪರಃ ಶ್ರದ್ಧಾಭಕ್ತಿಪರಃ ಪ್ರಣೇಯೋಽಪ್ರಮಾದೀ ಸ್ಯಾತ್ ವಿದ್ಯಾಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ವಿದ್ಯಾಂ ಪ್ರತೀತಿ ವಾ ಕಾಕ್ವೈತತ್ಪ್ರದರ್ಶಿತಂ ಭವತಿ ದೇವಾಪ್ರಿಯವಾಕ್ಯೇನ ॥
ಸೂತ್ರಿತಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥ — ‘ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವೋಪಾಸೀತ’ ಇತಿ ; ತಸ್ಯ ಚ ವ್ಯಾಚಿಖ್ಯಾಸಿತಸ್ಯ ಸಾರ್ಥವಾದೇನ ‘ತದಾಹುರ್ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಯಾ’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಸಂಬಂಧಪ್ರಯೋಜನೇ ಅಭಿಹಿತೇ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ಸಂಸಾರಾಧಿಕಾರಕಾರಣತ್ವಮುಕ್ತಮ್ — ‘ಅಥ ಯೋಽನ್ಯಾಂ ದೇವತಾಮುಪಾಸ್ತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ತತ್ರ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಋಣೀ ಪಶುವದ್ದೇವಾದಿಕರ್ಮಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಪರತಂತ್ರ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಕಿಂ ಪುನರ್ದೇವಾದಿಕರ್ಮಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ? ವರ್ಣಾ ಆಶ್ರಮಾಶ್ಚ ; ತತ್ರ ಕೇ ವರ್ಣಾ ಇತ್ಯತ ಇದಮಾರಭ್ಯತೇ — ಯನ್ನಿಮಿತ್ತಸಂಬದ್ಧೇಷು ಕರ್ಮಸು ಅಯಂ ಪರತಂತ್ರ ಏವಾಧಿಕೃತಃ ಸಂಸರತಿ । ಏತಸ್ಯೈವಾರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಅಗ್ನಿಸರ್ಗಾನಂತರಮಿಂದ್ರಾದಿಸರ್ಗೋ ನೋಕ್ತಃ ; ಅಗ್ನೇಸ್ತು ಸರ್ಗಃ ಪ್ರಜಾಪತೇ ಸೃಷ್ಟಿಪರಿಪೂರಣಾಯ ಪ್ರದರ್ಶಿತಃ ; ಅಯಂ ಚ ಇಂದ್ರಾದಿಸರ್ಗಃ ತತ್ರೈವ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ, ತಚ್ಛೇಷತ್ವಾತ್ ; ಇಹ ತು ಸ ಏವಾಭಿಧೀಯತೇ ಅವಿದುಷಃ ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರಹೇತುಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ॥

ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀದೇಕಮೇವ ತದೇಕಂ ಸನ್ನ ವ್ಯಭವತ್ । ತಚ್ಛ್ರೇಯೋರೂಪಮತ್ಯಸೃಜತ ಕ್ಷತ್ರಂ ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ದೇವತ್ರಾ ಕ್ಷತ್ರಾಣೀಂದ್ರೋ ವರುಣಃ ಸೋಮೋ ರುದ್ರಃ ಪರ್ಜನ್ಯೋ ಯಮೋ ಮೃತ್ಯುರೀಶಾನ ಇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಕ್ಷತ್ರಾತ್ಪರಂ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಕ್ಷತ್ರಿಯಮಧಸ್ತಾದುಪಾಸ್ತೇ ರಾಜಸೂಯೇ ಕ್ಷತ್ರ ಏವ ತದ್ಯಶೋ ದಧಾತಿ ಸೈಷಾ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯ ಯೋನಿರ್ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ತಸ್ಮಾದ್ಯದ್ಯಪಿ ರಾಜಾ ಪರಮತಾಂ ಗಚ್ಛತಿ ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಂತತ ಉಪನಿಶ್ರಯತಿ ಸ್ವಾಂ ಯೋನಿಂ ಯ ಉ ಏನಂ ಹಿನಸ್ತಿ ಸ್ವಾಂ ಸ ಯೋನಿಮೃಚ್ಛತಿ ಸ ಪಾಪೀಯಾನ್ಭವತಿ ಯಥಾ ಶ್ರೇಯಾಂ ಸಂ ಹಿಂಸಿತ್ವಾ ॥ ೧೧ ॥

ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ — ಯದಗ್ನಿಂ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಅಗ್ನಿರೂಪಾಪನ್ನಂ ಬ್ರಹ್ಮ — ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತ್ಯಭಿಮಾನಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಭಿಧೀಯತೇ — ವೈ, ಇದಂ ಕ್ಷತ್ರಾದಿಜಾತಮ್ , ಬ್ರಹ್ಮೈವ, ಅಭಿನ್ನಮಾಸೀತ್ , ಏಕಮೇವ - ನ ಆಸೀತ್ಕ್ಷತ್ರಾದಿಭೇದಃ । ತತ್ ಬ್ರಹ್ಮೈಕಂ ಕ್ಷತ್ರಾದಿಪರಿಪಾಲಯಿತ್ರಾದಿಶೂನ್ಯಂ ಸತ್ , ನ ವ್ಯಭವತ್ ನ ವಿಭೂತವತ್ ಕರ್ಮಣೇ ನಾಲಮಾಸೀದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತತಸ್ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ — ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಽಸ್ಮಿ ಮಮೇತ್ಥಂ ಕರ್ತವ್ಯಮಿತಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತಿನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮ ಚಿಕೀರ್ಷುಃ ಆತ್ಮನಃ ಕರ್ಮಕರ್ತೃತ್ವವಿಭೂತ್ಯೈ, ಶ್ರೇಯೋರೂಪಂ ಪ್ರಶಸ್ತರೂಪಮ್ , ಅತಿ ಅಸೃಜತ ಅತಿಶಯೇನ ಅಸೃಜತ ಸೃಷ್ಟವತ್ । ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ , ಯತ್ಸೃಷ್ಟಮ್ ? ಕ್ಷತ್ರಂ ಕ್ಷತ್ರಿಯಜಾತಿಃ ; ತದ್ವ್ಯಕ್ತಿಭೇದೇನ ಪ್ರದರ್ಶಯತಿ — ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾನಿ ಲೋಕೇ, ದೇವತ್ರಾ ದೇವೇಷು, ಕ್ಷತ್ತ್ರಾಣೀತಿ — ಜಾತ್ಯಾಖ್ಯಾಯಾಂ ಪಕ್ಷೇ ಬಹುವಚನಸ್ಮರಣಾತ್ ವ್ಯಕ್ತಿಬಹುತ್ವಾದ್ವಾ ಭೇದೋಪಚಾರೇಣ — ಬಹುವಚನಮ್ । ಕಾನಿ ಪುನಸ್ತಾನೀತ್ಯಾಹ — ತತ್ರಾಭಿಷಿಕ್ತಾ ಏವ ವಿಶೇಷತೋ ನಿರ್ದಿಶ್ಯಂತೇ — ಇಂದ್ರೋ ದೇವಾನಾಂ ರಾಜಾ, ವರುಣೋ ಯಾದಸಾಮ್ , ಸೋಮೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಾಮ್ , ರುದ್ರಃ ಪಶೂನಾಮ್ , ಪರ್ಜನ್ಯೋ ವಿದ್ಯುದಾದೀನಾಮ್ , ಯಮಃ ಪಿತೄಣಾಮ್ , ಮೃತ್ಯುಃ ರೋಗಾದೀನಾಮ್ , ಈಶಾನೋ ಭಾಸಾಮ್ — ಇತ್ಯೇವಮಾದೀನಿ ದೇವೇಷು ಕ್ಷತ್ರಾಣಿ । ತದನು ಇಂದ್ರಾದಿಕ್ಷತ್ರದೇವತಾಧಿಷ್ಠಿತಾನಿ ಮನುಷ್ಯಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ಸೋಮಸೂರ್ಯವಂಶ್ಯಾನಿ ಪುರೂರವಃಪ್ರಭೃತೀನಿ ಸೃಷ್ಟಾನ್ಯೇವ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಾನಿ ; ತದರ್ಥ ಏವ ಹಿ ದೇವಕ್ಷತ್ರಸರ್ಗಃ ಪ್ರಸ್ತುತಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಅತಿಶಯೇನ ಸೃಷ್ಟಂ ಕ್ಷತ್ರಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ಕ್ಷತ್ರಾತ್ಪರಂ ನಾಸ್ತಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತೇರಪಿ ನಿಯಂತೃ ; ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಕಾರಣಭೂತೋಽಪಿ ಕ್ಷತ್ರಿಯಸ್ಯ ಕ್ಷತ್ರಿಯಮ್ ಅಧಸ್ತಾತ್ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ ಸನ್ ಉಪರಿ ಸ್ಥಿತಮ್ ಉಪಾಸ್ತೇ — ಕ್ವ ? ರಾಜಸೂಯೇ । ಕ್ಷತ್ರ ಏವ ತತ್ ಆತ್ಮೀಯಂ ಯಶಃ ಖ್ಯಾತಿರೂಪಮ್ — ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ — ದಧಾತಿ ಸ್ಥಾಪಯತಿ ; ರಾಜಸೂಯಾಭಿಷಿಕ್ತೇನ ಆಸಂದ್ಯಾಂ ಸ್ಥಿತೇನ ರಾಜ್ಞಾ ಆಮಂತ್ರಿತೋ ಬ್ರಹ್ಮನ್ನಿತಿ ಋತ್ವಿಕ್ ಪುನಸ್ತಂ ಪ್ರತ್ಯಾಹ — ತ್ವಂ ರಾಜನ್ಬ್ರಹ್ಮಾಸೀತಿ ; ತದೇತದಭಿಧೀಯತೇ — ಕ್ಷತ್ರ ಏವ ತದ್ಯಶೋ ದಧಾತೀತಿ । ಸೈಷಾ ಪ್ರಕೃತಾ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯ ಯೋನಿರೇವ, ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯದ್ಯಪಿ ರಾಜಾ ಪರಮತಾಂ ರಾಜಸೂಯಾಭಿಷೇಕಗುಣಂ ಗಚ್ಛತಿ ಆಪ್ನೋತಿ — ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತಿಮೇವ, ಅಂತತಃ ಅಂತೇ ಕರ್ಮಪರಿಸಮಾಪ್ತೌ, ಉಪನಿಶ್ರಯತಿ ಆಶ್ರಯತಿ ಸ್ವಾಂ ಯೋನಿಮ್ — ಪುರೋಹಿತಂ ಪುರೋ ನಿಧತ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಸ್ತು ಪುನರ್ಬಲಾಭಿಮಾನಾತ್ ಸ್ವಾಂ ಯೋನಿಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತಿಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ — ಯ ಉ ಏನಮ್ — ಹಿನಸ್ತಿ ಹಿಂಸತಿ ನ್ಯಗ್ಭಾವೇನ ಪಶ್ಯತಿ, ಸ್ವಾಮಾತ್ಮೀಯಾಮೇವ ಸ ಯೋನಿಮೃಚ್ಛತಿ — ಸ್ವಂ ಪ್ರಸವಂ ವಿಚ್ಛಿನತ್ತಿ ವಿನಾಶಯತಿ । ಸ ಏತತ್ಕೃತ್ವಾ ಪಾಪೀಯಾನ್ ಪಾಪತರೋ ಭವತಿ ; ಪೂರ್ವಮಪಿ ಕ್ಷತ್ರಿಯಃ ಪಾಪ ಏವ ಕ್ರೂರತ್ವಾತ್ , ಆತ್ಮಪ್ರಸವಹಿಂಸಯಾ ಸುತರಾಮ್ ; ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಶ್ರೇಯಾಂಸಂ ಪ್ರಶಸ್ತತರಂ ಹಿಂಸಿತ್ವಾ ಪರಿಭೂಯ ಪಾಪತರೋ ಭವತಿ, ತದ್ವತ್ ॥

ಸ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ಸ ವಿಶಮಸೃಜತ ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ದೇವಜಾತಾನಿ ಗಣಶ ಆಖ್ಯಾಯಂತೇ ವಸವೋ ರುದ್ರಾ ಆದಿತ್ಯಾ ವಿಶ್ವೇದೇವಾ ಮರುತ ಇತಿ ॥ ೧೨ ॥

ಕ್ಷತ್ರೇ ಸೃಷ್ಟೇಽಪಿ, ಸ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ , ಕರ್ಮಣೇ ಬ್ರಹ್ಮ ತಥಾ ನ ವ್ಯಭವತ್ , ವಿತ್ತೋಪಾರ್ಜಯಿತುರಭಾವಾತ್ ; ಸ ವಿಶಮಸೃಜತ ಕರ್ಮಸಾಧನವಿತ್ತೋಪಾರ್ಜನಾಯ ; ಕಃ ಪುನರಸೌ ವಿಟ್ ? ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ದೇವಜಾತಾನಿ — ಸ್ವಾರ್ಥೇ ನಿಷ್ಠಾ, ಯ ಏತೇ ದೇವಜಾತಿಭೇದಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ — ಗಣಶಃ ಗಣಂ ಗಣಮ್ , ಆಖ್ಯಾಯಂತೇ ಕಥ್ಯಂತೇ — ಗಣಪ್ರಾಯಾ ಹಿ ವಿಶಃ ; ಪ್ರಾಯೇಣ ಸಂಹತಾ ಹಿ ವಿತ್ತೋಪಾರ್ಜನೇ ಸಮರ್ಥಾಃ, ನ ಏಕೈಕಶಃ — ವಸವಃ ಅಷ್ಟಸಂಖ್ಯೋ ಗಣಃ, ತಥೈಕಾದಶ ರುದ್ರಾಃ ; ದ್ವಾದಶ ಆದಿತ್ಯಾಃ, ವಿಶ್ವೇ ದೇವಾಃ ತ್ರಯೋದಶ ವಿಶ್ವಾಯಾ ಅಪತ್ಯಾನಿ — ಸರ್ವೇ ವಾ ದೇವಾಃ, ಮರುತಃ ಸಪ್ತ ಸಪ್ತ ಗಣಾಃ ॥

ಸ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ಸ ಶೌದ್ರಂ ವರ್ಣಮಮೃಜತ ಪೂಷಣಮಿಯಂ ವೈ ಪೂಷೇಯಂ ಹೀದಂ ಸರ್ವಂ ಪುಷ್ಯತಿ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ॥ ೧೩ ॥

ಸಃ ಪರಿಚಾರಕಾಭಾವಾತ್ಪುನರಪಿ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ ; ಸ ಶೌದ್ರಂ ವರ್ಣಮಸೃಜತ — ಶೂದ್ರ ಏವ ಶೌದ್ರಃ, ಸ್ವಾರ್ಥೇಽಣಿ ವೃದ್ಧಿಃ । ಕಃ ಪುನರಸೌ ಶೌದ್ರೋ ವರ್ಣಃ, ಯಃ ಸೃಷ್ಟಃ ? ಪೂಷಣಮ್ — ಪುಷ್ಯತೀತಿ ಪೂಷಾ । ಕಃ ಪುನರಸೌ ಪೂಷೇತಿ ವಿಶೇಷತಸ್ತನ್ನಿರ್ದಿಶತಿ — ಇಯಂ ಪೃಥಿವೀ ಪೂಷಾ ; ಸ್ವಯಮೇವ ನಿರ್ವಚನಮಾಹ — ಇಯಂ ಹಿ ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಪುಷ್ಯತಿ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ॥

ಸ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ತಚ್ಛ್ರೇಯೋರೂಪಮತ್ಯಸೃಜತ ಧರ್ಮಂ ತದೇತತ್ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯ ಕ್ಷತ್ತ್ರಂ ಯದ್ಧರ್ಮಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಧರ್ಮಾತ್ಪರಂ ನಾಸ್ತ್ಯಥೋ ಅಬಲೀಯಾನ್ಬಲೀಯಾಂ ಸಮಾಶಂಸತೇ ಧರ್ಮೇಣ ಯಥಾ ರಾಜ್ಞೈವಂ ಯೋ ವೈ ಸ ಧರ್ಮಃ ಸತ್ಯಂ ವೈ ತತ್ತಸ್ಮಾತ್ಸತ್ಯಂ ವದಂತಮಾಹುರ್ಧರ್ಮಂ ವದತೀತಿ ಧರ್ಮಂ ವಾ ವದಂತಂ ಸತ್ಯಂ ವದತೀತ್ಯೇತದ್ಧ್ಯೇವೈತದುಭಯಂ ಭವತಿ ॥ ೧೪ ॥

ಸಃ ಚತುರಃ ಸೃಷ್ಟ್ವಾಪಿ ವರ್ಣಾನ್ ನೈವ ವ್ಯಭವತ್ ಉಗ್ರತ್ವಾತ್ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯಾನಿಯತಾಶಂಕಯಾ ; ತತ್ ಶ್ರೇಯೋರೂಪಮ್ ಅತ್ಯಸೃಜತ — ಕಿಂ ತತ್ ? ಧರ್ಮಮ್ ; ತದೇತತ್ ಶ್ರೇಯೋರೂಪಂ ಸೃಷ್ಟಂ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯ ಕ್ಷತ್ರಂ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯಾಪಿ ನಿಯಂತೃ, ಉಗ್ರಾದಪ್ಯುಗ್ರಮ್ — ಯದ್ಧರ್ಮಃ ಯೋ ಧರ್ಮಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯಾಪಿ ನಿಯಂತೃತ್ವಾತ್ ಧರ್ಮಾತ್ಪರಂ ನಾಸ್ತಿ, ತೇನ ಹಿ ನಿಯಮ್ಯಂತೇ ಸರ್ವೇ । ತತ್ಕಥಮಿತಿ ಉಚ್ಯತೇ — ಅಥೋ ಅಪಿ ಅಬಲೀಯಾನ್ ದುರ್ಬಲತರಃ ಬಲೀಯಾಂಸಮಾತ್ಮನೋ ಬಲವತ್ತರಮಪಿ ಆಶಂಸತೇ ಕಾಮಯತೇ ಜೇತುಂ ಧರ್ಮೇಣ ಬಲೇನ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ ರಾಜ್ಞಾ ಸರ್ವಬಲವತ್ತಮೇನಾಪಿ ಕುಟುಂಬಿಕಃ, ಏವಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸಿದ್ಧಂ ಧರ್ಮಸ್ಯ ಸರ್ವಬಲವತ್ತರತ್ವಾತ್ಸರ್ವನಿಯಂತೃತ್ವಮ್ । ಯೋ ವೈ ಸ ಧರ್ಮೋ ವ್ಯವಹಾರಲಕ್ಷಣೋ ಲೌಕಿಕೈರ್ವ್ಯವಹ್ರಿಯಮಾಣಃ ಸತ್ಯಂ ವೈ ತತ್ ; ಸತ್ಯಮಿತಿ ಯಥಾಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥತಾ ; ಸ ಏವಾನುಷ್ಠೀಯಮಾನೋ ಧರ್ಮನಾಮಾ ಭವತಿ ; ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥತ್ವೇನ ಜ್ಞಾಯಮಾನಸ್ತು ಸತ್ಯಂ ಭವತಿ । ಯಸ್ಮಾದೇವಂ ತಸ್ಮಾತ್ , ಸತ್ಯಂ ಯಥಾಶಾಸ್ತ್ರಂ ವದಂತಂ ವ್ಯವಹಾರಕಾಲ ಆಹುಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಾ ಉಭಯವಿವೇಕಜ್ಞಾಃ — ಧರ್ಮಂ ವದತೀತಿ, ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಲೌಕಿಕಂ ನ್ಯಾಯಂ ವದತೀತಿ ; ತಥಾ ವಿಪರ್ಯಯೇಣ ಧರ್ಮಂ ವಾ ಲೌಕಿಕಂ ವ್ಯವಹಾರಂ ವದಂತಮಾಹುಃ — ಸತ್ಯಂ ವದತಿ, ಶಾಸ್ತ್ರಾದನಪೇತಂ ವದತೀತಿ । ಏತತ್ ಯದುಕ್ತಮ್ ಉಭಯಂ ಜ್ಞಾಯಮಾನಮನುಷ್ಠೀಯಮಾನಂ ಚ ಏತತ್ ಧರ್ಮ ಏವ ಭವತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಸ ಧರ್ಮೋ ಜ್ಞಾನಾನುಷ್ಠಾನಲಕ್ಷಣಃ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞಾನಿತರಾಂಶ್ಚ ಸರ್ವಾನೇವ ನಿಯಮಯತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯಾಪಿ ಕ್ಷತ್ರಮ್ ; ಅತಸ್ತದಭಿಮಾನೋಽವಿದ್ವಾನ್ ತದ್ವಿಶೇಷಾನುಷ್ಠಾನಾಯ ಬ್ರಹ್ಮಕ್ಷತ್ರವಿಟ್ಛೂದ್ರನಿಮಿತ್ತವಿಶೇಷಮಭಿಮನ್ಯತೇ ; ತಾನಿ ಚ ನಿಸರ್ಗತ ಏವ ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರನಿಮಿತ್ತಾನಿ ॥

ತದೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಕ್ಷತ್ರಂ ವಿಟ್ಶೂದ್ರಸ್ತದಗ್ನಿನೈವ ದೇವೇಷು ಬ್ರಹ್ಮಾಭವದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಮನುಷ್ಯೇಷು ಕ್ಷತ್ರಿಯೇಣ ಕ್ಷತ್ರಿಯೋ ವೈಶ್ಯೇನ ವೈಶ್ಯಃ ಶೂದ್ರೇಣ ಶೂದ್ರಸ್ತಸ್ಮಾದಗ್ನಾವೇವ ದೇವೇಷು ಲೋಕಮಿಚ್ಛಂತೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಮನುಷ್ಯೇಷ್ವೇತಾಭ್ಯಾಂ ಹಿ ರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಭವತ್ । ಅಥ ಯೋ ಹ ವಾ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ಸ್ವಂ ಲೋಕಮದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರೈತಿ ಸ ಏನಮವಿದಿತೋ ನ ಭುನಕ್ತಿ ಯಥಾ ವೇದೋ ವಾನನೂಕ್ತೋಽನ್ಯದ್ವಾ ಕರ್ಮಾಕೃತಂ ಯದಿಹ ವಾ ಅಪ್ಯನೇವಂವಿನ್ಮಹತ್ಪುಣ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಕರೋತಿ ತದ್ಧಾಸ್ಯಾಂತತಃ ಕ್ಷೀಯತ ಏವಾತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸೀತ ಸ ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸ್ತೇ ನ ಹಾಸ್ಯ ಕರ್ಮ ಕ್ಷೀಯತೇ । ಅಸ್ಮಾದ್ಧ್ಯೇವಾತ್ಮನೋ ಯದ್ಯತ್ಕಾಮಯತೇ ತತ್ತತ್ಸೃಜತೇ ॥ ೧೫ ॥

ತದೇತಚ್ಚಾತುರ್ವರ್ಣ್ಯಂ ಸೃಷ್ಟಮ್ — ಬ್ರಹ್ಮ ಕ್ಷತ್ರಂ ವಿಟ್ ಶೂದ್ರ ಇತಿ ; ಉತ್ತರಾರ್ಥ ಉಪಸಂಹಾರಃ । ಯತ್ತತ್ ಸ್ರಷ್ಟೃ ಬ್ರಹ್ಮ, ತದಗ್ನಿನೈವ, ನಾನ್ಯೇನ ರೂಪೇಣ, ದೇವೇಷು ಬ್ರಹ್ಮ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತಿಃ, ಅಭವತ್ ; ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ವರೂಪೇಣ, ಮನುಷ್ಯೇಷು ಬ್ರಹ್ಮಾಭವತ್ ; ಇತರೇಷು ವರ್ಣೇಷು ವಿಕಾರಾಂತರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ, ಕ್ಷತ್ರಿಯೇಣ — ಕ್ಷತ್ರಿಯೋಽಭವತ್ ಇಂದ್ರಾದಿದೇವತಾಧಿಷ್ಠಿತಃ, ವೈಶ್ಯೇನ ವೈಶ್ಯಃ, ಶೂದ್ರೇಣ ಶೂದ್ರಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ಕ್ಷತ್ರಾದಿಷು ವಿಕಾರಾಪನ್ನಮ್ , ಅಗ್ನೌ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಏವ ಚಾವಿಕೃತಂ ಸ್ರಷ್ಟೃ ಬ್ರಹ್ಮ, ತಸ್ಮಾದಗ್ನಾವೇವ ದೇವೇಷು ದೇವಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಲೋಕಂ ಕರ್ಮಫಲಮ್ , ಇಚ್ಛಂತಿ, ಅಗ್ನಿಸಂಬದ್ಧಂ ಕರ್ಮ ಕೃತ್ವೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ತದರ್ಥಮೇವ ಹಿ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಕರ್ಮಾಧಿಕರಣತ್ವೇನಾಗ್ನಿರೂಪೇಣ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ಕರ್ಮ ಕೃತ್ವಾ ತತ್ಫಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಂತ ಇತ್ಯೇತತ್ ಉಪಪನ್ನಮ್ । ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಮನುಷ್ಯೇಷು — ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಪುನರ್ಮಧ್ಯೇ ಕರ್ಮಫಲೇಚ್ಛಾಯಾಂ ನಾಗ್ನ್ಯಾದಿನಿಮಿತ್ತಕ್ರಿಯಾಪೇಕ್ಷಾ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಜಾತಿಮಾತ್ರಸ್ವರೂಪಪ್ರತಿಲಂಭೇನೈವ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಿದ್ಧಿಃ ; ಯತ್ರ ತು ದೇವಾಧೀನಾ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಿದ್ಧಿಃ, ತತ್ರೈವಾಗ್ನ್ಯಾದಿಸಂಬದ್ಧಕ್ರಿಯಾಪೇಕ್ಷಾ ; ಸ್ಮೃತೇಶ್ಚ — ‘ಜಪ್ಯೇನೈವ ತು ಸಂಸಿಧ್ಯೇದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ನಾತ್ರ ಸಂಶಯಃ । ಕುರ್ಯಾದನ್ಯನ್ನ ವಾ ಕುರ್ಯಾನ್ಮೈತ್ರೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಉಚ್ಯತೇ’ (ಮನು ೨ । ೮೭) ಇತಿ । ಪಾರಿವ್ರಾಜ್ಯದರ್ಶನಾಚ್ಚ । ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣತ್ವ ಏವ ಮನುಷ್ಯೇಷು ಲೋಕಂ ಕರ್ಮಫಲಮಿಚ್ಛಂತಿ । ಯಸ್ಮಾದೇತಾಭ್ಯಾಂ ಹಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಗ್ನಿರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ಕರ್ಮಕರ್ತ್ರಧಿಕರಣರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ಯತ್ಸ್ರಷ್ಟೃ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಾಕ್ಷಾದಭವತ್ ॥
ಅತ್ರ ತು ಪರಮಾತ್ಮಲೋಕಮಗ್ನೌ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಚೇಚ್ಛಂತೀತಿ ಕೇಚಿತ್ । ತದಸತ್ , ಅವಿದ್ಯಾಧಿಕಾರೇ ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರಾರ್ಥಂ ವರ್ಣವಿಭಾಗಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ತುತತ್ವಾತ್ , ಪರೇಣ ಚ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ; ಯದಿ ಹ್ಯತ್ರ ಲೋಕಶಬ್ದೇನ ಪರ ಏವಾತ್ಮೋಚ್ಯೇತ, ಪರೇಣ ವಿಶೇಷಣಮನರ್ಥಕಂ ಸ್ಯಾತ್ — ‘ಸ್ವಂ ಲೋಕಮದೃಷ್ಟ್ವಾ’ ಇತಿ ; ಸ್ವಲೋಕವ್ಯತಿರಿಕ್ತಶ್ಚೇದಗ್ನ್ಯಧೀನತಯಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಕೃತೋ ಲೋಕಃ, ತತಃ ಸ್ವಮಿತಿ ಯುಕ್ತಂ ವಿಶೇಷಣಮ್ , ಪ್ರಕೃತಪರಲೋಕನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥತ್ವಾತ್ ; ಸ್ವತ್ವೇನ ಚ ಅವ್ಯಭಿಚಾರಾತ್ಪರಮಾತ್ಮಲೋಕಸ್ಯ, ಅವಿದ್ಯಾಕೃತಾನಾಂ ಚ ಸ್ವತ್ವವ್ಯಭಿಚಾರಾತ್ — ಬ್ರವೀತಿ ಚ ಕರ್ಮಕೃತಾನಾಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಮ್ — ‘ಕ್ಷೀಯತ ಏವ’ ಇತಿ ॥
ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಸೃಷ್ಟಾ ವರ್ಣಾಃ ಕರ್ಮಾರ್ಥಮ್ ; ತಚ್ಚ ಕರ್ಮ ಧರ್ಮಾಖ್ಯಂ ಸರ್ವಾನೇವ ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ನಿಯಂತೃ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಾಧನಂ ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ನೈವ ಚೇತ್ಕರ್ಮಣಾ ಸ್ವೋ ಲೋಕಃ ಪರಮಾತ್ಮಾಖ್ಯಃ ಅವಿದಿತೋಽಪಿ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ, ಕಿಂ ತಸ್ಯೈವ ಪದನೀಯತ್ವೇನ ಕ್ರಿಯತ ಇತ್ಯತ ಆಹ — ಅಥೇತಿ, ಪೂರ್ವಪಕ್ಷವಿನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ , ಹ ವೈ ಅಸ್ಮಾತ್ ಸಾಂಸಾರಿಕಾತ್ಪಿಂಡಗ್ರಹಣಲಕ್ಷಣಾತ್ ಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕರ್ಮಹೇತುಕಾತ್ ಅಗ್ನ್ಯಧೀನಕರ್ಮಾಭಿಮಾನತಯಾ ವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಜಾತಿಮಾತ್ರಕರ್ಮಾಭಿಮಾನತಯಾ ವಾ ಆಗಂತುಕಾದಸ್ವಭೂತಾಲ್ಲೋಕಾತ್ , ಸ್ವಂ ಲೋಕಮಾತ್ಮಾಖ್ಯಮ್ ಆತ್ಮತ್ವೇನಾವ್ಯಭಿಚಾರಿತ್ವಾತ್ , ಅದೃಷ್ಟ್ವಾ — ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ, ಪ್ರೈತಿ ಮ್ರಿಯತೇ ; ಸ ಯದ್ಯಪಿ ಸ್ವೋ ಲೋಕಃ, ಅವಿದಿತಃ ಅವಿದ್ಯಯಾ ವ್ಯವಹಿತಃ ಅಸ್ವ ಇವಾಜ್ಞಾತಃ, ಏನಮ್ — ಸಂಖ್ಯಾಪೂರಣ ಇವ ಲೌಕಿಕಃ ಆತ್ಮಾನಮ್ — ನ ಭುನಕ್ತಿ ನ ಪಾಲಯತಿ ಶೋಕಮೋಹಭಯಾದಿದೋಷಾಪನಯೇನ ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಚ ವೇದಃ ಅನನೂಕ್ತಃ ಅನಧೀತಃ ಕರ್ಮಾದ್ಯವಬೋಧಕತ್ವೇನ ನ ಭುನಕ್ತಿ, ಅನ್ಯದ್ವಾ ಲೌಕಿಕಂ ಕೃಷ್ಯಾದಿ ಕರ್ಮ ಅಕೃತಂ ಸ್ವಾತ್ಮನಾ ಅನಭಿವ್ಯಂಜಿತಮ್ ಆತ್ಮೀಯಫಲಪ್ರದಾನೇನ ನ ಭುನಕ್ತಿ, ಏವಮಾತ್ಮಾ ಸ್ವೋ ಲೋಕಃ ಸ್ವೇನೈವ ನಿತ್ಯಾತ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣಾನಭಿವ್ಯಂಜಿತಃ ಅವಿದ್ಯಾದಿಪ್ರಹಾಣೇನ ನ ಭುನಕ್ತ್ಯೇವ । ನನು ಕಿಂ ಸ್ವಲೋಕದರ್ಶನನಿಮಿತ್ತಪರಿಪಾಲನೇನ ? ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಧ್ರೌವ್ಯಾತ್ ಇಷ್ಟಫಲನಿಮಿತ್ತಸ್ಯ ಚ ಕರ್ಮಣೋ ಬಾಹುಲ್ಯಾತ್ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಪಾಲನಮಕ್ಷಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ — ತನ್ನ, ಕೃತಸ್ಯ ಕ್ಷಯವತ್ತ್ವಾದಿತ್ಯೇತದಾಹ — ಯತ್ ಇಹ ವೈ ಸಂಸಾರೇ ಅದ್ಭುತವತ್ ಕಶ್ಚಿನ್ಮಹಾತ್ಮಾಪಿ ಅನೇವಂವಿತ್ ಸ್ವಂ ಲೋಕಂ ಯಥೋಕ್ತೇನ ವಿಧಿನಾ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಮಹತ್ ಬಹು ಅಶ್ವಮೇಧಾದಿ ಪುಣ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಇಷ್ಟಫಲಮೇವ ನೈರಂತರ್ಯೇಣ ಕರೋತಿ — ಅನೇನೈವಾನಂತ್ಯಂ ಮಮ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ, ತತ್ಕರ್ಮ ಹ ಅಸ್ಯ ಅವಿದ್ಯಾವತಃ ಅವಿದ್ಯಾಜನಿತಕಾಮಹೇತುತ್ವಾತ್ ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನವಿಭ್ರಮೋದ್ಭೂತವಿಭೂತವತ್ ಅಂತತಃ ಅಂತೇ ಫಲೋಪಭೋಗಸ್ಯ ಕ್ಷೀಯತ ಏವ ; ತತ್ಕಾರಣಯೋರವಿದ್ಯಾಕಾಮಯೋಶ್ಚಲತ್ವಾತ್ ಕೃತಕ್ಷಯಧ್ರೌವ್ಯೋಪಪತ್ತಿಃ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮಫಲಪಾಲನಾನಂತ್ಯಾಶಾ ಅಸ್ತ್ಯೇವ । ಅತ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಸ್ವಂ ಲೋಕಮ್ — ಆತ್ಮಾನಮಿತಿ ಸ್ವಂ ಲೋಕಮಿತ್ಯಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ, ಸ್ವಂ ಲೋಕಮಿತಿ ಪ್ರಕೃತತ್ವಾತ್ ಇಹ ಚ ಸ್ವಶಬ್ದಸ್ಯಾಪ್ರಯೋಗಾತ್ — ಉಪಾಸೀತ । ಸ ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸ್ತೇ — ತಸ್ಯ ಕಿಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ನ ಹಾಸ್ಯ ಕರ್ಮ ಕ್ಷೀಯತೇ, ಕರ್ಮಾಭಾವಾದೇವ — ಇತಿ ನಿತ್ಯಾನುವಾದಃ ; ಯಥಾ ಅವಿದುಷಃ ಕರ್ಮಕ್ಷಯಲಕ್ಷಣಂ ಸಂಸಾರದುಃಖಂ ಸಂತತಮೇವ, ನ ತಥಾ ತದಸ್ಯ ವಿದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ — ‘ಮಿಥಿಲಾಯಾಂ ಪ್ರದೀಪ್ತಾಯಾಂ ನ ಮೇ ದಹ್ಯತಿ ಕಿಂಚನ’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೮ । ೨) ಇತಿ ಯದ್ವತ್ ॥
ಸ್ವಾತ್ಮಲೋಕೋಪಾಸಕಸ್ಯ ವಿದುಷೋ ವಿದ್ಯಾಸಂಯೋಗಾತ್ ಕರ್ಮೈವ ನ ಕ್ಷೀಯತ ಇತ್ಯಪರೇ ವರ್ಣಯಂತಿ ; ಲೋಕಶಬ್ದಾರ್ಥಂ ಚ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನಂ ದ್ವಿಧಾ ಪರಿಕಲ್ಪಯಂತಿ ಕಿಲ — ಏಕೋ ವ್ಯಾಕೃತಾವಸ್ಥಃ ಕರ್ಮಾಶ್ರಯೋ ಲೋಕೋ ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭಾಖ್ಯಃ, ತಂ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನಂ ಲೋಕಂ ವ್ಯಾಕೃತಂ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಂ ಯ ಉಪಾಸ್ತೇ, ತಸ್ಯ ಕಿಲ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಕರ್ಮಾತ್ಮದರ್ಶಿನಃ ಕರ್ಮ ಕ್ಷೀಯತೇ ; ತಮೇವ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನಂ ಲೋಕಮವ್ಯಾಕೃತಾವಸ್ಥಂ ಕಾರಣರೂಪಮಾಪಾದ್ಯ ಯಸ್ತೂಪಾಸ್ತೇ, ತಸ್ಯಾಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಕರ್ಮಾತ್ಮದರ್ಶಿತ್ವಾತ್ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ ನ ಕ್ಷೀಯತ ಇತಿ । ಭವತೀಯಂ ಶೋಭನಾ ಕಲ್ಪನಾ, ನ ತು ಶ್ರೌತೀ, ಸ್ವಲೋಕಶಬ್ದೇನ ಪ್ರಕೃತಸ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮನೋಽಭಿಹಿತತ್ವಾತ್ , ಸ್ವಂ ಲೋಕಮಿತಿ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯ ಸ್ವಶಬ್ದಂ ವಿಹಾಯ ಆತ್ಮಶಬ್ದಪ್ರಕ್ಷೇಪೇಣ ಪುನಸ್ತಸ್ಯೈವ ಪ್ರತಿನಿರ್ದೇಶಾತ್ — ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮುಪಾಸೀತೇತಿ ; ತತ್ರ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿಲೋಕಕಲ್ಪನಾಯಾ ಅನವಸರ ಏವ । ಪರೇಣ ಚ ಕೇವಲವಿದ್ಯಾವಿಷಯೇಣ ವಿಶೇಷಣಾತ್ — ‘ಕಿಂ ಪ್ರಜಯಾ ಕರಿಷ್ಯಾಮೋ ಯೇಷಾಂ ನೋಽಯಮಾತ್ಮಾಯಂ ಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ಇತಿ ; ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರವಿದ್ಯಾಕೃತೇಭ್ಯೋ ಹಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ — ಅಯಮಾತ್ಮಾ ನೋ ಲೋಕ ಇತಿ, ‘ನ ಹಾಸ್ಯ ಕೇನಚನ ಕರ್ಮಣಾ ಲೋಕೋ ಮೀಯತ ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮೋ ಲೋಕಃ’ (ಕೌ. ಉ. ೩ । ೧) ಇತಿ ಚ । ತೈಃ ಸವಿಶೇಷಣೈಃ ಅಸ್ಯೈಕವಾಕ್ಯತಾ ಯುಕ್ತಾ, ಇಹಾಪಿ ಸ್ವಂ ಲೋಕಮಿತಿ ವಿಶೇಷಣದರ್ಶನಾತ್ । ಅಸ್ಮಾತ್ಕಾಮಯತ ಇತ್ಯಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ — ಇಹ ಸ್ವೋ ಲೋಕಃ ಪರಮಾತ್ಮಾ ; ತದುಪಾಸನಾತ್ಸ ಏವ ಭವತೀತಿ ಸ್ಥಿತೇ, ಯದ್ಯತ್ಕಾಮಯತೇ ತತ್ತದಸ್ಮಾದಾತ್ಮನಃ ಸೃಜತ ಇತಿ
ತದಾತ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಫಲವಚನಮಯುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ । ಸ್ವಲೋಕೋಪಾಸನಸ್ತುತಿಪರತ್ವಾತ್ ; ಸ್ವಸ್ಮಾದೇವ ಲೋಕಾತ್ಸರ್ವಮಿಷ್ಟಂ ಸಂಪದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ನಾನ್ಯದತಃ ಪ್ರಾರ್ಥನೀಯಮ್ , ಆಪ್ತಕಾಮತ್ವಾತ್ — ‘ಆತ್ಮತಃ ಪ್ರಾಣ ಆತ್ಮತ ಆಶಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೬ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರೇ ಯಥಾ ; ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥೋ ವಾ ಪೂರ್ವವತ್ । ಯದಿ ಹಿ ಪರ ಏವ ಆತ್ಮಾ ಸಂಪದ್ಯತೇ, ತದಾ ಯುಕ್ತಃ ‘ಅಸ್ಮಾದ್ಧ್ಯೇವಾತ್ಮನಃ’ ಇತ್ಯಾತ್ಮಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಃ — ಸ್ವಸ್ಮಾದೇವ ಪ್ರಕೃತಾದಾತ್ಮನೋ ಲೋಕಾದಿತ್ಯೇವಮರ್ಥಃ ; ಅನ್ಯಥಾ ಅವ್ಯಾಕೃತಾವಸ್ಥಾತ್ಕರ್ಮಣೋ ಲೋಕಾದಿತಿ ಸವಿಶೇಷಣಮವಕ್ಷ್ಯತ್ ಪ್ರಕೃತಪರಮಾತ್ಮಲೋಕವ್ಯಾವೃತ್ತಯೇ ವ್ಯಾಕೃತಾವಸ್ಥಾವ್ಯಾವೃತ್ತಯೇ ಚ ; ನ ಹ್ಯಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಕೃತೇ ವಿಶೇಷಿತೇ ಅಶ್ರುತಾಂತರಾಲಾವಸ್ಥಾ ಪ್ರತಿಪತ್ತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ॥
ಅಥೋ ಅಯಂ ವಾ ಆತ್ಮಾ । ಅತ್ರ ಅವಿದ್ವಾನ್ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾದ್ಯಭಿಮಾನೋ ಧರ್ಮೇಣ ನಿಯಮ್ಯಮಾನೋ ದೇವಾದಿಕರ್ಮಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಪಶುವತ್ಪರತಂತ್ರ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಕಾನಿ ಪುನಸ್ತಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ, ಯತ್ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಪಶುವತ್ಪರತಂತ್ರೋ ಭವತಿ ; ಕೇ ವಾ ತೇ ದೇವಾದಯಃ, ಯೇಷಾಂ ಕರ್ಮಭಿಃ ಪಶುವದುಪಕರೋತಿ — ಇತಿ ತದುಭಯಂ ಪ್ರಪಂಚಯತಿ —

ಅಥೋ ಅಯಂ ವಾ ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಲೋಕಃ ಸ ಯಜ್ಜುಹೋತಿ ಯದ್ಯಜತೇ ತೇನ ದೇವಾನಾಂ ಲೋಕೋಽಥ ಯದನುಬ್ರೂತೇ ತೇನ ಋಷೀಣಾಮಥ ಯತ್ಪಿತೃಭ್ಯೋ ನಿಪೃಣಾತಿ ಯತ್ಪ್ರಜಾಮಿಚ್ಛತೇ ತೇನ ಪಿತೃಣಾಮಥ ಯನ್ಮನುಷ್ಯಾನ್ವಾಸಯತೇ ಯದೇಭ್ಯೋಽಶನಂ ದದಾತಿ ತೇನ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಥ ಯತ್ಪಶುಭ್ಯಸ್ತೃಣೋದಕಂ ವಿಂದತಿ ತೇನ ಪಶೂನಾಂ ಯದಸ್ಯ ಗೃಹೇಷು ಶ್ವಾಪದಾ ವಯಾಂಸ್ಯಾ ಪಿಪೀಲಿಕಾಭ್ಯ ಉಪಜೀವಂತಿ ತೇನ ತೇಷಾಂ ಲೋಕೋ ಯಥಾ ಹ ವೈ ಸ್ವಾಯ ಲೋಕಾಯಾರಿಷ್ಟಿಮಿಚ್ಛೇದೇವಂ ಹೈವಂವಿದೇ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯರಿಷ್ಟಿಮಿಚ್ಛಂತಿ ತದ್ವಾ ಏತದ್ವಿದಿತಂ ಮೀಮಾಂಸಿತಮ್ ॥ ೧೬ ॥

ಅಥೋ ಇತ್ಯಯಂ ವಾಕ್ಯೋಪನ್ಯಾಸಾರ್ಥಃ । ಅಯಂ ಯಃ ಪ್ರಕೃತೋ ಗೃಹೀ ಕರ್ಮಾಧಿಕೃತಃ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಶರೀರೇಂದ್ರಿಯಸಂಘಾತಾದಿವಿಶಿಷ್ಟಃ ಪಿಂಡ ಆತ್ಮೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ದೇವಾದೀನಾಂ ಪಿಪೀಲಿಕಾಂತಾನಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಲೋಕೋ ಭೋಗ್ಯ ಆತ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾದಿವಿಹಿತೈಃ ಕರ್ಮಭಿರುಪಕಾರಿತ್ವಾತ್ । ಕೈಃ ಪುನಃ ಕರ್ಮವಿಶೇಷೈರುಪಕುರ್ವನ್ಕೇಷಾಂ ಭೂತವಿಶೇಷಾಣಾಂ ಲೋಕಃ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸ ಗೃಹೀ ಯಜ್ಜುಹೋತಿ ಯದ್ಯಜತೇಯಾಗೋ ದೇವತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಸ್ವತ್ವಪರಿತ್ಯಾಗಃ, ಸ ಏವ ಆಸೇಚನಾಧಿಕೋ ಹೋಮಃ — ತೇನ ಹೋಮಯಾಗಲಕ್ಷಣೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅವಶ್ಯಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇನ ದೇವಾನಾಂ ಪಶುವತ್ಪರತಂತ್ರತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಬದ್ಧ ಇತಿ ಲೋಕಃ ; ಅಥ ಯದನುಬ್ರೂತೇ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಮಧೀತೇ ಅಹರಹಃ ತೇನ ಋಷೀಣಾಂ ಲೋಕಃ ; ಅಥ ಯತ್ಪಿತೃಭ್ಯೋ ನಿಪೃಣಾತಿ ಪ್ರಯಚ್ಛತಿ ಪಿಂಡೋದಕಾದಿ, ಯಚ್ಚ ಪ್ರಜಾಮಿಚ್ಛತೇ ಪ್ರಜಾರ್ಥಮುದ್ಯಮಂ ಕರೋತಿ — ಇಚ್ಛಾ ಚ ಉತ್ಪತ್ತ್ಯುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಾ — ಪ್ರಜಾಂ ಚೋತ್ಪಾದಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ, ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅವಶ್ಯಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇನ ಪಿತೃಣಾಂ ಲೋಕಃ ಪಿತೄಣಾಂ ಭೋಗ್ಯತ್ವೇನ ಪರತಂತ್ರೋ ಲೋಕಃ ; ಅಥ ಯನ್ಮನುಷ್ಯಾನ್ವಾಸಯತೇ ಭೂಮ್ಯುದಕಾದಿದಾನೇನ ಗೃಹೇ, ಯಚ್ಚ ತೇಭ್ಯೋ ವಸದ್ಭ್ಯೋಽವಸದ್ಭ್ಯೋ ವಾ ಅರ್ಥಿಭ್ಯಃ ಅಶನಂ ದದಾತಿ, ತೇನ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ; ಅಥ ಯತ್ಪಶುಭ್ಯಸ್ತೃಣೋದಕಂ ವಿಂದತಿ ಲಂಭಯತಿ, ತೇನ ಪಶೂನಾಮ್ ; ಯದಸ್ಯ ಗೃಹೇಷು ಶ್ವಾಪದಾ ವಯಾಂಸಿ ಚ ಪಿಪೀಲಿಕಾಭಿಃ ಸಹ ಕಣಬಲಿಭಾಂಡಕ್ಷಾಲನಾದ್ಯುಪಜೀವಂತಿ, ತೇನ ತೇಷಾಂ ಲೋಕಃ । ಯಸ್ಮಾದಯಮೇತಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕುರ್ವನ್ನುಪಕರೋತಿ ದೇವಾದಿಭ್ಯಃ, ತಸ್ಮಾತ್ , ಯಥಾ ಹ ವೈ ಲೋಕೇ ಸ್ವಾಯ ಲೋಕಾಯ ಸ್ವಸ್ಮೈ ದೇಹಾಯ ಅರಿಷ್ಠಿಮ್ ಅವಿನಾಶಂ ಸ್ವತ್ವಭಾವಾಪ್ರಚ್ಯುತಿಮ್ ಇಚ್ಛೇತ್ ಸ್ವತ್ವಭಾವಪ್ರಚ್ಯುತಿಭಯಾತ್ಪೋಷಣರಕ್ಷಣಾದಿಭಿಃ ಸರ್ವತಃ ಪರಿಪಾಲಯೇತ್ ; ಏವಂ ಹ, ಏವಂವಿದೇ — ಸರ್ವಭೂತಭೋಗ್ಯೋಽಹಮ್ ಅನೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಮಯಾ ಅವಶ್ಯಮೃಣಿವತ್ಪ್ರತಿಕರ್ತವ್ಯಮ್ — ಇತ್ಯೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ಪರಿಕಲ್ಪಿತವತೇ, ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ದೇವಾದೀನಿ ಯಥೋಕ್ತಾನಿ, ಅರಿಷ್ಠಿಮವಿನಾಶಮ್ ಇಚ್ಛಂತಿ ಸ್ವತ್ವಾಪ್ರಚ್ಯುತ್ಯೈ ಸರ್ವತಃ ಸಂರಕ್ಷಂತಿ ಕುಟುಂಬಿನ ಇವ ಪಶೂನ್ — ‘ತಸ್ಮಾದೇಷಾಂ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೦) ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ತದ್ವಾ ಏತತ್ ತದೇತತ್ ಯಥೋಕ್ತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮೃಣವದವಶ್ಯಕರ್ತವ್ಯತ್ವಂ ಪಂಚಮಹಾಯಜ್ಞಪ್ರಕರಣೇ ವಿದಿತಂ ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಮೀಮಾಂಸಿತಂ ವಿಚಾರಿತಂ ಚ ಅವದಾನಪ್ರಕರಣೇ ॥
ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ । ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದ್ವಾಂಶ್ಚೇತ್ ತಸ್ಮಾತ್ಪಶುಭಾವಾತ್ಕರ್ತವ್ಯತಾಬಂಧನರೂಪಾತ್ಪ್ರತಿಮುಚ್ಯತೇ, ಕೇನಾಯಂ ಕಾರಿತಃ ಕರ್ಮಬಂಧನಾಧಿಕಾರೇ ಅವಶ ಇವ ಪ್ರವರ್ತತೇ, ನ ಪುನಸ್ತದ್ವಿಮೋಕ್ಷಣೋಪಾಯೇ ವಿದ್ಯಾಧಿಕಾರ ಇತಿ । ನನೂಕ್ತಂ ದೇವಾ ರಕ್ಷಂತೀತಿ ; ಬಾಢಮ್ — ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರಸ್ವಗೋಚರಾರೂಢಾನೇವ ತೇಽಪಿ ರಕ್ಷಂತಿ, ಅನ್ಯಥಾ ಅಕೃತಾಭ್ಯಾಗಮಕೃತನಾಶಪ್ರಸಂಗಾತ್ , ನ ತು ಸಾಮಾನ್ಯಂ ಪುರುಷಮಾತ್ರಂ ವಿಶಿಷ್ಟಾಧಿಕಾರಾನಾರೂಢಮ್ ; ತಸ್ಮಾದ್ಭವಿತವ್ಯಂ ತೇನ, ಯೇನ ಪ್ರೇರಿತೋಽವಶ ಏವ ಬಹಿರ್ಮುಖೋ ಭವತಿ ಸ್ವಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ । ನನ್ವವಿದ್ಯಯಾ ಸಾ ; ಅವಿದ್ವಾನ್ಹಿ ಬಹಿರ್ಮುಖೀಭೂತಃ ಪ್ರವರ್ತತೇ — ಸಾಪಿ ನೈವ ಪ್ರವರ್ತಿಕಾ ; ವಸ್ತುಸ್ವರೂಪಾವರಣಾತ್ಮಿಕಾ ಹಿ ಸಾ ; ಪ್ರವರ್ತಕಬೀಜತ್ವಂ ತು ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ಅಂಧತ್ವಮಿವ ಗರ್ತಾದಿಪತನಪ್ರವೃತ್ತಿಹೇತುಃ । ಏತಂ ತರ್ಹ್ಯುಚ್ಯತಾಂ ಕಿಂ ತತ್ , ಯತ್ಪ್ರವೃತ್ತಿಹೇತುರಿತಿ ; ತದಿಹಾಭಿಧೀಯತೇ — ಏಷಣಾ ಕಾಮಃ ಸಃ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯಾಮವಿದ್ಯಾಯಾಂ ವರ್ತಮಾನಾ ಬಾಲಾಃ ಪರಾಚಃ ಕಾಮಾನನುಯಂತೀತಿ ಕಾಠಕಶ್ರುತೌ, ಸ್ಮೃತೌ ಚ — ‘ಕಾಮ ಏಷ ಕ್ರೋಧ ಏಷಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೩ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿ, ಮಾನವೇ ಚ — ಸರ್ವಾ ಪ್ರವೃತ್ತಿಃ ಕಾಮಹೇತುಕ್ಯೇವೇತಿ । ಸ ಏಷೋಽರ್ಥಃ ಸವಿಸ್ತರಃ ಪ್ರದರ್ಶ್ಯತ ಇಹ ಆ ಅಧ್ಯಾಯಪರಿಸಮಾಪ್ತೇಃ ॥

ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ರ ಆಸೀದೇಕ ಏವ ಸೋಽಕಾಮಯತ ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾದಥ ಪ್ರಜಾಯೇಯಾಥ ವಿತ್ತಂ ಮೇ ಸ್ಯಾದಥ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯೇತ್ಯೇತಾವಾನ್ವೈ ಕಾಮೋ ನೇಚ್ಛಂಶ್ಚನಾತೋ ಭೂಯೋ ವಿಂದೇತ್ತಸ್ಮಾದಪ್ಯೇತರ್ಹ್ಯೇಕಾಕೀ ಕಾಮಯತೇ ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾದಥ ಪ್ರಜಾಯೇಯಾಥ ವಿತ್ತಂ ಮೇ ಸ್ಯಾದಥ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯೇತಿ ಸ ಯಾವದಪ್ಯೇತೇಷಾಮೇಕೈಕಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್ಯಕೃತ್ಸ್ನ ಏವ ತಾವನ್ಮನ್ಯತೇ ತಸ್ಯೋ ಕೃತ್ಸ್ನತಾ ಮನ ಏವಾಸ್ಯಾತ್ಮಾ ವಾಗ್ಜಾಯಾ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಜಾ ಚಕ್ಷುರ್ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಂ ಚಕ್ಷುಷಾ ಹಿ ತದ್ವಿಂದತೇ ಶ್ರೋತ್ರಂ ದೇವಂ ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಹಿ ತಚ್ಛೃಣೋತ್ಯಾತ್ಮೈವಾಸ್ಯ ಕರ್ಮಾತ್ಮನಾ ಹಿ ಕರ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ಏಷ ಪಾಂಕ್ತೋ ಯಜ್ಞಃ ಪಾಂಕ್ತಃ ಪಶುಃ ಪಾಂಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ ಪಾಂಕ್ತಮಿದಂ ಸರ್ವಂ ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ತದಿದಂ ಸರ್ವಮಾಪ್ನೋತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೧೭ ॥

ಆತ್ಮೈವೇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ । ಆತ್ಮೈವ — ಸ್ವಾಭಾವಿಕಃ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಲಕ್ಷಣೋ ವರ್ಣೀ ಅಗ್ರೇ ಪ್ರಾಗ್ದಾರಸಂಬಂಧಾತ್ ಆತ್ಮೇತ್ಯಭಿಧೀಯತೇ ; ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನಃ ಪೃಥಗ್ಭೂತಂ ಕಾಮ್ಯಮಾನಂ ಜಾಯಾದಿಭೇದರೂಪಂ ನಾಸೀತ್ ; ಸ ಏವೈಕ ಆಸೀತ್ — ಜಾಯಾದ್ಯೇಷಣಾಬೀಜಭೂತಾವಿದ್ಯಾವಾನೇಕ ಏವಾಸೀತ್ । ಸ್ವಾಭಾವಿಕ್ಯಾ ಸ್ವಾತ್ಮನಿ ಕರ್ತ್ರಾದಿಕಾರಕಕ್ರಿಯಾಫಲಾತ್ಮಕತಾಧ್ಯಾರೋಪಲಕ್ಷಣಯಾ ಅವಿದ್ಯಾವಾಸನಯಾ ವಾಸಿತಃ ಸಃ ಅಕಾಮಯತ ಕಾಮಿತವಾನ್ । ಕಥಮ್ ? ಜಾಯಾ ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರಹೇತುಭೂತಾ ಮೇ ಮಮ ಕರ್ತುಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ತಯಾ ವಿನಾ ಅಹಮನಧಿಕೃತ ಏವ ಕರ್ಮಣಿ ; ಅತಃ ಕರ್ಮಾಧಿಕಾರಸಂಪತ್ತಯೇ ಭವೇಜ್ಜಾಯಾ ; ಅಥಾಹಂ ಪ್ರಜಾಯೇಯ ಪ್ರಜಾರೂಪೇಣಾಹಮೇವೋತ್ಪದ್ಯೇಯ ; ಅಥ ವಿತ್ತಂ ಮೇ ಸ್ಯಾತ್ ಕರ್ಮಸಾಧನಂ ಗವಾದಿಲಕ್ಷಣಮ್ ; ಅಥಾಹಮಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನಂ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯ — ಯೇನಾಹಮನೃಣೀ ಭೂತ್ವಾ ದೇವಾದೀನಾಂ ಲೋಕಾನ್ಪ್ರಾಪ್ನುಯಾಮ್ , ತತ್ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯ, ಕಾಮ್ಯಾನಿ ಚ ಪುತ್ರವಿತ್ತಸ್ವರ್ಗಾದಿಸಾಧನಾನಿ ಏತಾವಾನ್ವೈ ಕಾಮಃ ಏತಾವದ್ವಿಷಯಪರಿಚ್ಛಿನ್ನ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏತಾವಾನೇವ ಹಿ ಕಾಮಯಿತವ್ಯೋ ವಿಷಯಃ - ಯದುತ ಜಾಯಾಪುತ್ರವಿತ್ತಕರ್ಮಾಣಿ ಸಾಧನಲಕ್ಷಣೈಷಣಾ, ಲೋಕಾಶ್ಚ ತ್ರಯಃ — ಮನುಷ್ಯಲೋಕಃ ಪಿತೃಲೋಕೋ ದೇವಲೋಕ ಇತಿ — ಫಲಭೂತಾಃ ಸಾಧನೈಷಣಾಯಾಶ್ಚಾಸ್ಯಾಃ ; ತದರ್ಥಾ ಹಿ ಜಾಯಾಪುತ್ರವಿತ್ತಕರ್ಮಲಕ್ಷಣಾ ಸಾಧನೈಷಣಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸಾ ಏಕೈವ ಏಷಣಾ, ಯಾ ಲೋಕೈಷಣಾ ; ಸಾ ಏಕೈವ ಸತೀ ಏಷಣಾ ಸಾಧನಾಪೇಕ್ಷೇತಿ ದ್ವಿಧಾ ; ಅತೋಽವಧಾರಯಿಷ್ಯತಿ ‘ಉಭೇ ಹ್ಯೇತೇ ಏಷಣೇ ಏವ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ಇತಿ । ಫಲಾರ್ಥತ್ವಾತ್ಸರ್ವಾರಂಭಸ್ಯ ಲೋಕೈಷಣಾ ಅರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತಾ ಉಕ್ತೈವೇತಿ — ಏತಾವಾನ್ವೈ ಏತಾವಾನೇವ ಕಾಮ ಇತಿ ಅವಧ್ರಿಯತೇ ; ಭೋಜನೇಽಭಿಹಿತೇ ತೃಪ್ತಿರ್ನ ಹಿ ಪೃಥಗಭಿಧೇಯಾ, ತದರ್ಥತ್ವಾದ್ಭೋಜನಸ್ಯ । ತೇ ಏತೇ ಏಷಣೇ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣೇ ಕಾಮಃ, ಯೇನ ಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಅವಶ ಏವ ಕೋಶಕಾರವತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ವೇಷ್ಟಯತಿ — ಕರ್ಮಮಾರ್ಗ ಏವಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಣಿದಧತ್ ಬಹಿರ್ಮುಖೀಭೂತಃ ನ ಸ್ವಂ ಲೋಕಂ ಪ್ರತಿಜಾನಾತಿ ; ತಥಾ ಚ ತೈತ್ತಿರೀಯಕೇ — ‘ಅಗ್ನಿಮುಗ್ಧೋ ಹೈವ ಧೂಮತಾಂತಃ ಸ್ವಂ ಲೋಕಂ ನ ಪ್ರತಿಜಾನಾತಿ’ (ತೈ. ಬ್ರಾ. ೩ । ೧೦ । ೧೧) ಇತಿ । ಕಥಂ ಪುನರೇತಾವತ್ತ್ವಮವಧಾರ್ಯತೇ ಕಾಮಾನಾಮ್ , ಅನಂತತ್ವಾತ್ ; ಅನಂತಾ ಹಿ ಕಾಮಾಃ — ಇತ್ಯೇತದಾಶಂಕ್ಯ ಹೇತುಮಾಹ — ಯಸ್ಮಾತ್ — ನ - ಇಚ್ಛನ್ - ಚನ — ಇಚ್ಛನ್ನಪಿ, ಅತಃ ಅಸ್ಮಾತ್ಫಲಸಾಧನಲಕ್ಷಣಾತ್ , ಭೂಯಃ ಅಧಿಕತರಮ್ , ನ ವಿಂದೇತ್ ನ ಲಭೇತ ; ನ ಹಿ ಲೋಕೇ ಫಲಸಾಧನವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ದೃಷ್ಟಮದೃಷ್ಟಂ ವಾ ಲಬ್ಧವ್ಯಮಸ್ತಿ ; ಲಬ್ಧವ್ಯವಿಷಯೋ ಹಿ ಕಾಮಃ ; ತಸ್ಯ ಚೈತದ್ವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಭಾವಾದ್ಯುಕ್ತಂ ವಕ್ತುಮ್ — ಏತಾವಾನ್ವೈ ಕಾಮ ಇತಿ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ — ದೃಷ್ಟಾರ್ಥಮದೃಷ್ಟಾರ್ಥಂ ವಾ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಮ್ ಅವಿದ್ಯಾವತ್ಪುರುಷಾಧಿಕಾರವಿಷಯಮ್ ಏಷಣಾದ್ವಯಂ ಕಾಮಃ ; ಅತೋಽಸ್ಮಾದ್ವಿದುಷಾ ವ್ಯುತ್ಥಾತವ್ಯಮಿತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಏವಮವಿದ್ವಾನನಾತ್ಮಕಾಮೀ ಪೂರ್ವಃ ಕಾಮಯಾಮಾಸ, ತಥಾ ಪೂರ್ವತರೋಽಪಿ ; ಏಷಾ ಲೋಕಸ್ಥಿತಿಃ ; ಪ್ರಜಾಪತೇಶ್ಚೈವಮೇಷ ಸರ್ಗ ಆಸೀತ್ — ಸೋಽಬಿಭೇದವಿದ್ಯಯಾ, ತತಃ ಕಾಮಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಏಕಾಕ್ಯರಮಮಾಣೋಽರತ್ಯುಪಘಾತಾಯ ಸ್ತ್ರಿಯಮೈಚ್ಛತ್ , ತಾಂ ಸಮಭವತ್ , ತತಃ ಸರ್ಗೋಽಯಮಾಸೀದಿತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ — ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಸೃಷ್ಟೌ ಏತರ್ಹಿ ಏತಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಕಾಲೇ ಏಕಾಕೀ ಸನ್ ಪ್ರಾಗ್ದಾರಕ್ರಿಯಾತಃ ಕಾಮಯತೇ — ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾತ್ , ಅಥ ಪ್ರಜಾಯೇಯ, ಅಥ ವಿತ್ತಂ ಮೇ ಸ್ಯಾತ್ , ಅಥ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯೇತ್ಯುಕ್ತಾರ್ಥಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ಸಃ — ಏವಂ ಕಾಮಯಮಾನಃ ಸಂಪಾದಯಂಶ್ಚ ಜಾಯಾದೀನ್ ಯಾವತ್ ಸಃ ಏತೇಷಾಂ ಯಥೋಕ್ತಾನಾಂ ಜಾಯಾದೀನಾಮ್ ಏಕೈಕಮಪಿ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ಅಕೃತ್ಸ್ನಃ ಅಸಂಪೂರ್ಣೋಽಹಮ್ ಇತ್ಯೇವ ತಾವತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಮನ್ಯತೇ ; ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾತ್ಸಮಸ್ತಾನೇವೈತಾನ್ಸಂಪಾದಯತಿ ಯದಾ, ತದಾ ತಸ್ಯ ಕೃತ್ಸ್ನತಾ । ಯದಾ ತು ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕೃತ್ಸ್ನತಾಂ ಸಂಪಾದಯಿತುಂ ತದಾ ಅಸ್ಯ ಕೃತ್ಸ್ನತ್ವಸಂಪಾದನಾಯ ಆಹ — ತಸ್ಯೋ ತಸ್ಯ ಅಕೃತ್ಸ್ನತ್ವಾಭಿಮಾನಿನಃ ಕೃತ್ಸ್ನತೇಯಮ್ ಏವಂ ಭವತಿ ; ಕಥಮ್ ? ಅಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯತೇ ; ತತ್ರ ಮನೋಽನುವೃತ್ತಿ ಹಿ ಇತರತ್ಸರ್ವಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಜಾತಮಿತಿ ಮನಃ ಪ್ರಧಾನತ್ವಾತ್ ಆತ್ಮೇವ ಆತ್ಮಾ — ಯಥಾ ಜಾಯಾದೀನಾಂ ಕುಟುಂಬಪತಿರಾತ್ಮೇವ ತದನುಕಾರಿತ್ವಾಜ್ಜಾಯಾದಿಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯ, ಏವಮಿಹಾಪಿ ಮನ ಆತ್ಮಾ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯತೇ ಕೃತ್ಸ್ನತಾಯೈ । ತಥಾ ವಾಗ್ಜಾಯಾ ಮನೋಽನುವೃತ್ತಿತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾದ್ವಾಚಃ । ವಾಗಿತಿ ಶಬ್ದಶ್ಚೋದನಾದಿಲಕ್ಷಣೋ ಮನಸಾ ಶ್ರೋತ್ರದ್ವಾರೇಣ ಗೃಹ್ಯತೇ ಅವಧಾರ್ಯತೇ ಪ್ರಯುಜ್ಯತೇ ಚೇತಿ ಮನಸೋ ಜಾಯೇವ ವಾಕ್ । ತಾಭ್ಯಾಂ ಚ ವಾಙ್ಮನಸಾಭ್ಯಾಂ ಜಾಯಾಪತಿಸ್ಥಾನೀಯಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಸೂಯತೇ ಪ್ರಾಣಃ ಕರ್ಮಾರ್ಥಮಿತಿ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಜೇವ । ತತ್ರ ಪ್ರಾಣಚೇಷ್ಟಾದಿಲಕ್ಷಣಂ ಕರ್ಮ ಚಕ್ಷುರ್ದೃಷ್ಟವಿತ್ತಸಾಧ್ಯಂ ಭವತೀತಿ ಚಕ್ಷುರ್ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಮ್ ; ತತ್ ದ್ವಿವಿಧಂ ವಿತ್ತಮ್ — ಮಾನುಷಮ್ ಇತರಚ್ಚ ; ಅತೋ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ ಇತರವಿತ್ತನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಂ ಮಾನುಷಮಿತಿ ; ಗವಾದಿ ಹಿ ಮನುಷ್ಯಸಂಬಂಧಿವಿತ್ತಂ ಚಕ್ಷುರ್ಗ್ರಾಹ್ಯಂ ಕರ್ಮಸಾಧನಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸ್ಥಾನೀಯಮ್ , ತೇನ ಸಂಬಂಧಾತ್ ಚಕ್ಷುರ್ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಮ್ ; ಚಕ್ಷುಷಾ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ತನ್ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಂ ವಿಂದತೇ ಗವಾದ್ಯುಪಲಭತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಂ ಪುನರಿತರದ್ವಿತ್ತಮ್ ? ಶ್ರೋತ್ರಂ ದೈವಮ್ — ದೇವವಿಷಯತ್ವಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಂ ದೈವಂ ವಿತ್ತಮ್ ; ತದಿಹ ಶ್ರೋತ್ರಮೇವ ಸಂಪತ್ತಿವಿಷಯಮ್ ; ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ತತ್ ದೈವಂ ವಿತ್ತಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಶೃಣೋತಿ ; ಅತಃ ಶ್ರೋತ್ರಾಧೀನತ್ವಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಶ್ರೋತ್ರಮೇವ ತದಿತಿ । ಕಿಂ ಪುನರೇತೈರಾತ್ಮಾದಿವಿತ್ತಾಂತೈರಿಹ ನಿರ್ವರ್ತ್ಯಂ ಕರ್ಮೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಆತ್ಮೈವ — ಆತ್ಮೇತಿ ಶರೀರಮುಚ್ಯತೇ ; ಕಥಂ ಪುನರಾತ್ಮಾ ಕರ್ಮಸ್ಥಾನೀಯಃ ? ಅಸ್ಯ ಕರ್ಮಹೇತುತ್ವಾತ್ । ಕಥಂ ಕರ್ಮಹೇತುತ್ವಮ್ ? ಆತ್ಮನಾ ಹಿ ಶರೀರೇಣ ಯತಃ ಕರ್ಮ ಕರೋತಿ । ತಸ್ಯ ಅಕೃತ್ಸ್ನತ್ವಾಭಿಮಾನಿನ ಏವಂ ಕೃತ್ಸ್ನತಾ ಸಂಪನ್ನಾ — ಯಥಾ ಬಾಹ್ಯಾ ಜಾಯಾದಿಲಕ್ಷಣಾ ಏವಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಸ ಏಷ ಪಾಂಕ್ತಃ ಪಂಚಭಿರ್ನಿರ್ವೃತ್ತಃ ಪಾಂಕ್ತಃ ಯಜ್ಞಃ ದರ್ಶನಮಾತ್ರನಿರ್ವೃತ್ತಃ ಅಕರ್ಮಿಣೋಽಪಿ । ಕಥಂ ಪುನರಸ್ಯ ಪಂಚತ್ವಸಂಪತ್ತಿಮಾತ್ರೇಣ ಯಜ್ಞತ್ವಮ್ ? ಉಚ್ಯತೇ — ಯಸ್ಮಾತ್ ಬಾಹ್ಯೋಽಪಿ ಯಜ್ಞಃ ಪಶುಪುರುಷಸಾಧ್ಯಃ, ಸ ಚ ಪಶುಃ ಪುರುಷಶ್ಚ ಪಾಂಕ್ತಃ ಏವ, ಯಥೋಕ್ತಮನಆದಿಪಂಚತ್ವಯೋಗಾತ್ ; ತದಾಹ — ಪಾಂಕ್ತಃ ಪಶುಃ ಗವಾದಿಃ, ಪಾಂಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ — ಪಶುತ್ವೇಽಪಿ ಅಧಿಕೃತತ್ವೇನಾಸ್ಯ ವಿಶೇಷಃ ಪುರುಷಸ್ಯೇತಿ ಪೃಥಕ್ಪುರುಷಗ್ರಹಣಮ್ । ಕಿಂ ಬಹುನಾ ಪಾಂಕ್ತಮಿದಂ ಸರ್ವಂ ಕರ್ಮಸಾಧನಂ ಫಲಂ ಚ, ಯದಿದಂ ಕಿಂಚ ಯತ್ಕಿಂಚಿದಿದಂ ಸರ್ವಮ್ । ಏವಂ ಪಾಂಕ್ತಂ ಯಜ್ಞಮಾತ್ಮಾನಂ ಯಃ ಸಂಪಾದಯತಿ ಸಃ ತದಿದಂ ಸರ್ವಂ ಜಗತ್ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಆಪ್ನೋತಿ — ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥

ಪಂಚಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

ಯತ್ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಮೇಧಯಾ ತಪಸಾಜನಯತ್ಪಿತಾ । ಏಕಮಸ್ಯ ಸಾಧಾರಣಂ ದ್ವೇ ದೇವಾನಭಾಜಯತ್ । ತ್ರೀಣ್ಯಾತ್ಮನೇಽಕುರುತ ಪಶುಭ್ಯ ಏಕಂ ಪ್ರಾಯಚ್ಛತ್ । ತಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಿತಿ ಯಚ್ಚ ನ । ಕಸ್ಮಾತ್ತಾನಿ ನ ಕ್ಷೀಯಂತೇಽದ್ಯಮಾನಾನಿ ಸರ್ವದಾ । ಯೋ ವೈತಾಮಕ್ಷಿತಿಂ ವೇದ ಸೋಽನ್ನಮತ್ತಿ ಪ್ರತೀಕೇನ । ಸ ದೇವಾನಪಿಗಚ್ಛತಿ ಸ ಊರ್ಜಮುಪಜೀವತೀತಿ ಶ್ಲೋಕಾಃ ॥ ೧ ॥

ಯತ್ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಮೇಧಯಾ । ಅವಿದ್ಯಾ ಪ್ರಸ್ತುತಾ ; ತತ್ರ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಅನ್ಯಾಂ ದೇವತಾಮುಪಾಸ್ತೇ ಅನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ ; ಸಃ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾಭಿಮಾನಃ ಕರ್ಮಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ನಿಯತೋ ಜುಹೋತ್ಯಾದಿಕರ್ಮಭಿಃ ಕಾಮಪ್ರಯುಕ್ತೋ ದೇವಾದೀನಾಮುಪಕುರ್ವನ್ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಲೋಕ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಯಥಾ ಚ ಸ್ವಕರ್ಮಭಿರೇಕೈಕೇನ ಸರ್ವೈರ್ಭೂತೈರಸೌ ಲೋಕೋ ಭೋಜ್ಯತ್ವೇನ ಸೃಷ್ಟಃ, ಏವಮಸಾವಪಿ ಜುಹೋತ್ಯಾದಿಪಾಂಕ್ತಕರ್ಮಭಿಃ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಸರ್ವಂ ಚ ಜಗತ್ ಆತ್ಮಭೋಜ್ಯತ್ವೇನಾಸೃಜತ ; ಏವಮ್ ಏಕೈಕಃ ಸ್ವಕರ್ಮವಿದ್ಯಾನುರೂಪ್ಯೇಣ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತೋ ಭೋಕ್ತಾ ಭೋಜ್ಯಂ ಚ, ಸರ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಃ ಕರ್ತಾ ಕಾರ್ಯಂ ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏತದೇವ ಚ ವಿದ್ಯಾಪ್ರಕರಣೇ ಮಧುವಿದ್ಯಾಯಾಂ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ — ಸರ್ವಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಂ ಮಧ್ವಿತಿ ಆತ್ಮೈಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನಾರ್ಥಮ್ । ಯದಸೌ ಜುಹೋತ್ಯಾದಿನಾ ಪಾಂಕ್ತೇನ ಕಾಮ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಆತ್ಮಭೋಜ್ಯತ್ವೇನ ಜಗದಸೃಜತ ವಿಜ್ಞಾನೇನ ಚ, ತಜ್ಜಗತ್ಸರ್ವಂ ಸಪ್ತಧಾ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯಮಾನಂ ಕಾರ್ಯಕಾರಣತ್ವೇನ ಸಪ್ತಾನ್ನಾನ್ಯುಚ್ಯಂತೇ, ಭೋಜ್ಯತ್ವಾತ್ ; ತೇನಾಸೌ ಪಿತಾ ತೇಷಾಮನ್ನಾನಾಮ್ । ಏತೇಷಾಮನ್ನಾನಾಂ ಸವಿನಿಯೋಗಾನಾಂ ಸೂತ್ರಭೂತಾಃ ಸಂಕ್ಷೇಪತಃ ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಾತ್ ಇಮೇ ಮಂತ್ರಾಃ ॥

ಯತ್ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಮೇಧಯಾ ತಪಸಾಜನಯತ್ಪಿತೇತಿ ಮೇಧಯಾ ಹಿ ತಪಸಾಜನಯತ್ಪಿತಾ । ಏಕಮಸ್ಯ ಸಾಧಾರಣಮಿತೀದಮೇವಾಸ್ಯ ತತ್ಸಾಧಾರಣಮನ್ನಂ ಯದಿದಮದ್ಯತೇ । ಸ ಯ ಏತದುಪಾಸ್ತೇ ನ ಸ ಪಾಪ್ಮನೋ ವ್ಯಾವರ್ತತೇ ಮಿಶ್ರಂ ಹ್ಯೇತತ್ । ದ್ವೇ ದೇವಾನಭಾಜಯದಿತಿ ಹುತಂ ಚ ಪ್ರಹುತಂ ಚ ತಸ್ಮಾದ್ದೇವೇಭ್ಯೋ ಜುಹ್ವತಿ ಚ ಪ್ರ ಚ ಜುಹ್ವತ್ಯಥೋ ಆಹುರ್ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾವಿತಿ ತಸ್ಮಾನ್ನೇಷ್ಟಿಯಾಜುಕಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಪಶುಭ್ಯ ಏಕಂ ಪ್ರಾಯಚ್ಛದಿತಿ ತತ್ಪಯಃ । ಪಯೋ ಹ್ಯೇವಾಗ್ರೇ ಮನುಷ್ಯಾಶ್ಚ ಪಶವಶ್ಚೋಪಜೀವಂತಿ ತಸ್ಮಾತ್ಕುಮಾರಂ ಜಾತಂ ಘೃತಂ ವೈ ವಾಗ್ರೇ ಪ್ರತಿಲೇಹಯಂತಿ ಸ್ತನಂ ವಾನುಧಾಪಯಂತ್ಯಥ ವತ್ಸಂ ಜಾತಮಾಹುರತೃಣಾದ ಇತಿ । ತಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಿತಿ ಯಚ್ಚ ನೇತಿ ಪಯಸಿ ಹೀದಂ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಿತಿ ಯಚ್ಚ ನ । ತದ್ಯದಿದಮಾಹುಃ ಸಂವತ್ಸರಂ ಪಯಸಾ ಜುಹ್ವದಪ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಂ ಜಯತೀತಿ ನ ತಥಾ ವಿದ್ಯಾದ್ಯದಹರೇವ ಜುಹೋತಿ ತದಹಃ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಮಪಜಯತ್ಯೇವಂ ವಿದ್ವಾನ್ಸರ್ವಂ ಹಿ ದೇವೇಭ್ಯೋಽನ್ನಾದ್ಯಂ ಪ್ರಯಚ್ಛತಿ । ಕಸ್ಮಾತ್ತಾನಿ ನ ಕ್ಷೀಯಂತೇಽದ್ಯಮಾನಾನಿ ಸರ್ವದೇತಿ ಪುರುಷೋ ವಾ ಅಕ್ಷಿತಿಃ ಸ ಹೀದಮನ್ನಂ ಪುನಃ ಪುನರ್ಜನಯತೇ । ಯೋ ವೈತಾಮಕ್ಷಿತಿಂ ವೇದೇತಿ ಪುರುಷೋ ವಾ ಅಕ್ಷಿತಿಃ ಸ ಹೀದಮನ್ನಂ ಧಿಯಾ ಧಿಯಾ ಜನಯತೇ ಕರ್ಮಭಿರ್ಯದ್ಧೈತನ್ನ ಕುರ್ಯಾತ್ಕ್ಷೀಯೇತ ಹ ಸೋಽನ್ನಮತ್ತಿ ಪ್ರತೀಕೇನೇತಿ ಮುಖಂ ಪ್ರತೀಕಂ ಮುಖೇನೇತ್ಯೇತತ್ । ಸ ದೇವಾನಪಿಗಚ್ಛತಿ ಸ ಊರ್ಜಮುಪಜೀವತೀತಿ ಪ್ರಶಂಸಾ ॥ ೨ ॥

ಯತ್ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ — ಯತ್ ಅಜನಯದಿತಿ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಮ್ ; ಮೇಧಯಾ ಪ್ರಜ್ಞಯಾ ವಿಜ್ಞಾನೇನ ತಪಸಾ ಚ ಕರ್ಮಣಾ ; ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೀ ಏವ ಹಿ ಮೇಧಾತಪಃಶಬ್ದವಾಚ್ಯೇ, ತಯೋಃ ಪ್ರಕೃತತ್ವಾತ್ ; ನೇತರೇ ಮೇಧಾತಪಸೀ, ಅಪ್ರಕರಣಾತ್ ; ಪಾಂಕ್ತಂ ಹಿ ಕರ್ಮ ಜಾಯಾದಿಸಾಧನಮ್ ; ‘ಯ ಏವಂ ವೇದ’ ಇತಿ ಚ ಅನಂತರಮೇವ ಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಕೃತಮ್ ; ತಸ್ಮಾನ್ನ ಪ್ರಸಿದ್ಧಯೋರ್ಮೇಧಾತಪಸೋರಾಶಂಕಾ ಕಾರ್ಯಾ ; ಅತಃ ಯಾನಿ ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ಜನಿತವಾನ್ಪಿತಾ, ತಾನಿ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಶೇಷಃ । ತತ್ರ ಮಂತ್ರಾಣಾಮರ್ಥಃ ತಿರೋಹಿತತ್ವಾತ್ಪ್ರಾಯೇಣ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯೋ ಭವತೀತಿ ತದರ್ಥವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ತತ್ರ ಯತ್ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಮೇಧಯಾ ತಪಸಾಜನಯತ್ಪಿತೇತ್ಯಸ್ಯ ಕೋಽರ್ಥಃ ? ಉಚ್ಯತೇ ಇತಿ — ಹಿ - ಶಬ್ದೇನೈವ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾರ್ಥಾವದ್ಯೋತಕೇನ ; ಪ್ರಸಿದ್ಧೋ ಹ್ಯಸ್ಯ ಮಂತ್ರಸ್ಯಾರ್ಥ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯದಜನಯದಿತಿ ಚ ಅನುವಾದಸ್ವರೂಪೇಣ ಮಂತ್ರೇಣ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾರ್ಥತೈವ ಪ್ರಕಾಶಿತಾ ; ಅತಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ಅವಿಶಂಕಯೈವಾಹ — ಮೇಧಯಾ ಹಿ ತಪಸಾಜನಯತ್ಪಿತೇತಿ ॥
ನನು ಕಥಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧತಾ ಅಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ಯೇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಜಾಯಾದಿಕರ್ಮಾಂತಾನಾಂ ಲೋಕಫಲಸಾಧನಾನಾಂ ಪಿತೃತ್ವಂ ತಾವತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮೇವ ; ಅಭಿಹಿತಂ ಚ — ‘ಜಾಯಾ ತೇ ಸ್ಯಾತ್’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ । ತತ್ರ ಚ ದೈವಂ ವಿತ್ತಂ ವಿದ್ಯಾ ಕರ್ಮ ಪುತ್ರಶ್ಚ ಫಲಭೂತಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಧನಂ ಸ್ರಷ್ಟೃತ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಇತ್ಯಭಿಹಿತಮ್ ; ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ಚ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮೇವ । ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಂ ವಕ್ತುಂ ಮೇಧಯೇತ್ಯಾದಿ । ಏಷಣಾ ಹಿ ಫಲವಿಷಯಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧೈವ ಚ ಲೋಕೇ ; ಏಷಣಾ ಚ ಜಾಯಾದೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ ‘ಏತಾವಾನ್ವೈ ಕಾಮಃ’ ಇತ್ಯನೇನ ; ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾವಿಷಯೇ ಚ ಸರ್ವೈಕತ್ವಾತ್ಕಾಮಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಏತೇನ ಅಶಾಸ್ತ್ರೀಯಪ್ರಜ್ಞಾತಪೋಭ್ಯಾಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾಭ್ಯಾಂ ಜಗತ್ಸ್ರಷ್ಟೃತ್ವಮುಕ್ತಮೇವ ಭವತಿ ; ಸ್ಥಾವರಾಂತಸ್ಯ ಚ ಅನಿಷ್ಟಫಲಸ್ಯ ಕರ್ಮವಿಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ । ವಿವಕ್ಷಿತಸ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಏವ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಭಾವಃ, ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾವಿಧಿತ್ಸಯಾ ತದ್ವೈರಾಗ್ಯಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ — ಸರ್ವೋ ಹ್ಯಯಂ ವ್ಯಕ್ತಾವ್ಯಕ್ತಲಕ್ಷಣಃ ಸಂಸಾರೋಽಶುದ್ಧೋಽನಿತ್ಯಃ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನರೂಪೋ ದುಃಖೋಽವಿದ್ಯಾವಿಷಯ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಾದ್ವಿರಕ್ತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಆರಬ್ಧವ್ಯೇತಿ ॥
ತತ್ರ ಅನ್ನಾನಾಂ ವಿಭಾಗೇನ ವಿನಿಯೋಗ ಉಚ್ಯತೇ — ಏಕಮಸ್ಯ ಸಾಧಾರಣಮಿತಿ ಮಂತ್ರಪದಮ್ ; ತಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ — ಇದಮೇವಾಸ್ಯ ತತ್ಸಾಧಾರಣಮನ್ನಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಭೋಕ್ತೃಸಮುದಾಯಸ್ಯ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ಯದಿದಮದ್ಯತೇ ಭುಜ್ಯತೇ ಸರ್ವೈಃ ಪ್ರಾಣಿಭಿರಹನ್ಯಹನಿ, ತತ್ ಸಾಧಾರಣಂ ಸರ್ವಭೋಕ್ತ್ರರ್ಥಮಕಲ್ಪಯತ್ಪಿತಾ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಅನ್ನಮ್ । ಸ ಯ ಏತತ್ಸಾಧಾರಣಂ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಭೃತ್ಸ್ಥಿತಿಕರಂ ಭುಜ್ಯಮಾನಮನ್ನಮುಪಾಸ್ತೇ — ತತ್ಪರೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ — ಉಪಾಸನಂ ಹಿ ನಾಮ ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ದೃಷ್ಟಂ ಲೋಕೇ ‘ಗುರುಮುಪಾಸ್ತೇ’ ‘ರಾಜಾನಮುಪಾಸ್ತೇ’ ಇತ್ಯಾದೌ — ತಸ್ಮಾತ್ ಶರೀರಸ್ಥಿತ್ಯರ್ಥಾನ್ನೋಪಭೋಗಪ್ರಧಾನಃ ನಾದೃಷ್ಟಾರ್ಥಕರ್ಮಪ್ರಧಾನ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸ ಏವಂಭೂತೋ ನ ಪಾಪ್ಮನೋಽಧರ್ಮಾತ್ ವ್ಯಾವರ್ತತೇ — ನ ವಿಮುಚ್ಯತ ಇತ್ಯೇತತ್ । ತಥಾ ಚ ಮಂತ್ರವರ್ಣಃ — ‘ಮೋಘಮನ್ನಂ ವಿಂದತೇ’ (ಋ. ೧೦ । ೯೭ । ೬) ಇತ್ಯಾದಿಃ ; ಸ್ಮೃತಿರಪಿ —’ನಾತ್ಮಾರ್ಥಂ ಪಾಚಯೇದನ್ನಮ್’ ‘ಅಪ್ರದಾಯೈಭ್ಯೋ ಯೋ ಭುಂಕ್ತೇ ಸ್ತೇನ ಏವ ಸಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೩ । ೧೩) ‘ಅನ್ನಾದೇ ಭ್ರೂಣಹಾ ಮಾರ್ಷ್ಟಿ’ (ಮನು. ೮ । ೧೩೭) ಇತ್ಯಾದಿಃ । ಕಸ್ಮಾತ್ಪುನಃ ಪಾಪ್ಮನೋ ನ ವ್ಯಾವರ್ತತೇ ? ಮಿಶ್ರಂ ಹ್ಯೇತತ್ — ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹಿ ಸ್ವಂ ತತ್ ಅಪ್ರವಿಭಕ್ತಂ ಯತ್ಪ್ರಾಣಿಭಿರ್ಭುಜ್ಯತೇ, ಸರ್ವಭೋಜ್ಯತ್ವಾದೇವ ಯೋ ಮುಖೇ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ಯಮಾಣೋಽಪಿ ಗ್ರಾಸಃ ಪರಸ್ಯ ಪೀಡಾಕರೋ ದೃಶ್ಯತೇ — ಮಮೇದಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಹಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ತತ್ರಾಶಾ ಪ್ರತಿಬದ್ಧಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಪರಮಪೀಡಯಿತ್ವಾ ಗ್ರಸಿತುಮಪಿ ಶಕ್ಯತೇ । ‘ದುಷ್ಕೃತಂ ಹಿ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್’ ( ? ) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮರಣಾಚ್ಚ ॥
ಗೃಹಿಣಾ ವೈಶ್ವದೇವಾಖ್ಯಮನ್ನಂ ಯದಹನ್ಯಹನಿ ನಿರೂಪ್ಯತ ಇತಿ ಕೇಚಿತ್ । ತನ್ನ । ಸರ್ವಭೋಕ್ತೃಸಾಧಾರಣತ್ವಂ ವೈಶ್ವದೇವಾಖ್ಯಸ್ಯಾನ್ನಸ್ಯ ನ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಭೃದ್ಭುಜ್ಯಮಾನಾನ್ನವತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮ್ । ನಾಪಿ ಯದಿದಮದ್ಯತ ಇತಿ ತದ್ವಿಷಯಂ ವಚನಮನುಕೂಲಮ್ । ಸರ್ವಪ್ರಾಣಭೃದ್ಭುಜ್ಯಮಾನಾನ್ನಾಂತಃಪಾತಿತ್ವಾಚ್ಚ ವೈಶ್ವದೇವಾಖ್ಯಸ್ಯ ಯುಕ್ತಂ ಶ್ವಚಾಂಡಾಲಾದ್ಯಾದ್ಯಸ್ಯ ಅನ್ನಸ್ಯ ಗ್ರಹಣಮ್ , ವೈಶ್ವದೇವವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಪಿ ಶ್ವಚಾಂಡಾಲಾದ್ಯಾದ್ಯಾನ್ನದರ್ಶನಾತ್ , ತತ್ರ ಯುಕ್ತಂ ಯದಿದಮದ್ಯತ ಇತಿ ವಚನಮ್ । ಯದಿ ಹಿ ತನ್ನ ಗೃಹ್ಯೇತ ಸಾಧಾರಣಶಬ್ದೇನ ಪಿತ್ರಾ ಅಸೃಷ್ಟತ್ವಾವಿನಿಯುಕ್ತತ್ವೇ ತಸ್ಯ ಪ್ರಸಜ್ಯೇಯಾತಾಮ್ । ಇಷ್ಯತೇ ಹಿ ತತ್ಸೃಷ್ಟತ್ವಂ ತದ್ವಿನಿಯುಕ್ತತ್ವಂ ಚ ಸರ್ವಸ್ಯಾನ್ನಜಾತಸ್ಯ । ನ ಚ ವೈಶ್ವದೇವಾಖ್ಯಂ ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತಂ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವತಃ ಪಾಪ್ಮನೋಽವಿನಿವೃತ್ತಿರ್ಯುಕ್ತಾ । ನ ಚ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಷೇಧೋಽಸ್ತಿ । ನ ಚ ಮತ್ಸ್ಯಬಂಧನಾದಿಕರ್ಮವತ್ಸ್ವಭಾವಜುಗುಪ್ಸಿತಮೇತತ್ , ಶಿಷ್ಟನಿರ್ವರ್ತ್ಯತ್ವಾತ್ , ಅಕರಣೇ ಚ ಪ್ರತ್ಯವಾಯಶ್ರವಣಾತ್ । ಇತರತ್ರ ಚ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋಪಪತ್ತೇಃ, ‘ಅಹಮನ್ನಮನ್ನಮದಂತಮದ್ಮಿ’ (ತೈ. ಉ. ೩ । ೧೦ । ೬) ಇತಿ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ ॥
ದ್ವೇ ದೇವಾನಭಾಜಯದಿತಿ ಮಂತ್ರಪದಮ್ ; ಯೇ ದ್ವೇ ಅನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ದೇವಾನಭಾಜಯತ್ , ಕೇ ತೇ ದ್ವೇ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಹುತಂ ಚ ಪ್ರಹುತಂ ಚ । ಹುತಮಿತ್ಯಗ್ನೌ ಹವನಮ್ , ಪ್ರಹುತಂ ಹುತ್ವಾ ಬಲಿಹರಣಮ್ । ಯಸ್ಮಾತ್ ದ್ವೇ ಏತೇ ಅನ್ನೇ ಹುತಪ್ರಹುತೇ ದೇವಾನಭಾಜಯತ್ಪಿತಾ, ತಸ್ಮಾತ್ ಏತರ್ಹ್ಯಪಿ ಗೃಹಿಣಃ ಕಾಲೇ ದೇವೇಭ್ಯೋ ಜುಹ್ವತಿ ದೇವೇಭ್ಯ ಇದಮನ್ನಮಸ್ಮಾಭಿರ್ದೀಯಮಾನಮಿತಿ ಮನ್ವಾನಾ ಜುಹ್ವತಿ, ಪ್ರಜುಹ್ವತಿ ಚ ಹುತ್ವಾ ಬಲಿಹರಣಂ ಚ ಕುರ್ವತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಥೋ ಅಪ್ಯನ್ಯ ಆಹುಃ — ದ್ವೇ ಅನ್ನೇ ಪಿತ್ರಾ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ತೇ ನ ಹುತಪ್ರಹುತೇ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾವಿತಿ । ದ್ವಿತ್ವಶ್ರವಣಾವಿಶೇಷಾತ್ ಅತ್ಯಂತಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಾಚ್ಚ ಹುತಪ್ರಹುತೇ ಇತಿ ಪ್ರಥಮಃ ಪಕ್ಷಃ । ಯದ್ಯಪಿ ದ್ವಿತ್ವಂ ಹುತಪ್ರಹುತಯೋಃ ಸಂಭವತಿ, ತಥಾಪಿ ಶ್ರೌತಯೋರೇವ ತು ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಯೋರ್ದೇವಾನ್ನತ್ವಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧತರಮ್ , ಮಂತ್ರಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾತ್ ; ಗುಣಪ್ರಧಾನಪ್ರಾಪ್ತೌ ಚ ಪ್ರಧಾನೇ ಪ್ರಥಮತರಾ ಅವಗತಿಃ ; ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಯೋಶ್ಚ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ಹುತಪ್ರಹುತಾಪೇಕ್ಷಯಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ತಯೋರೇವ ಗ್ರಹಣಂ ಯುಕ್ತಮ್ — ದ್ವೇ ದೇವಾನಭಾಜಯದಿತಿ । ಯಸ್ಮಾದ್ದೇವಾರ್ಥಮೇತೇ ಪಿತ್ರಾ ಪ್ರಕ್ಲೃಪ್ತೇ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಾಖ್ಯೇ ಅನ್ನೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಯೋರ್ದೇವಾರ್ಥತ್ವಾವಿಘಾತಾಯ ನೇಷ್ಟಿಯಾಜುಕಃ ಇಷ್ಟಿಯಜನಶೀಲಃ ; ಇಷ್ಟಿಶಬ್ದೇನ ಕಿಲ ಕಾಮ್ಯಾ ಇಷ್ಟಯಃ ; ಶಾತಪಥೀ ಇಯಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ ; ತಾಚ್ಛೀಲ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಪ್ರಯೋಗಾತ್ಕಾಮ್ಯೇಷ್ಟಿಯಜನಪ್ರಧಾನೋ ನ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಪಶುಭ್ಯ ಏಕಂ ಪ್ರಾಯಚ್ಛದಿತಿ — ಯತ್ಪಶುಭ್ಯ ಏಕಂ ಪ್ರಾಯಚ್ಛತ್ಪಿತಾ, ಕಿಂ ಪುನಸ್ತದನ್ನಮ್ ? ತತ್ಪಯಃ । ಕಥಂ ಪುನರವಗಮ್ಯತೇ ಪಶವೋಽಸ್ಯಾನ್ನಸ್ಯ ಸ್ವಾಮಿನ ಇತ್ಯತ ಆಹ — ಪಯೋ ಹಿ ಅಗ್ರೇ ಪ್ರಥಮಂ ಯಸ್ಮಾತ್ ಮನುಷ್ಯಾಶ್ಚ ಪಶವಶ್ಚ ಪಯ ಏವೋಪಜೀವಂತೀತಿ ; ಉಚಿತಂ ಹಿ ತೇಷಾಂ ತದನ್ನಮ್ , ಅನ್ಯಥಾ ಕಥಂ ತದೇವಾಗ್ರೇ ನಿಯಮೇನೋಪಜೀವೇಯುಃ । ಕಥಮಗ್ರೇ ತದೇವೋಪಜೀವಂತೀತಿ ಉಚ್ಯತೇ — ಮನುಷ್ಯಾಶ್ಚ ಪಶವಶ್ಚ ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇನೈವಾನ್ನೇನ ವರ್ತಂತೇ ಅದ್ಯತ್ವೇಽಪಿ, ಯಥಾ ಪಿತ್ರಾ ಆದೌ ವಿನಿಯೋಗಃ ಕೃತಃ ತಥಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕುಮಾರಂ ಬಾಲಂ ಜಾತಂ ಘೃತಂ ವಾ ತ್ರೈವರ್ಣಿಕಾ ಜಾತಕರ್ಮಣಿ ಜಾತರೂಪಸಂಯುಕ್ತಂ ಪ್ರತಿಲೇಹಯಂತಿ ಪ್ರಾಶಯಂತಿ ; ಸ್ತನಂ ವಾ ಅನುಧಾಪಯಂತಿ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಾಯಯಂತಿ ಯಥಾಸಂಭವಮ್ ಅನ್ಯೇಷಾಮ್ ; ಸ್ತನಮೇವಾಗ್ರೇ ಧಾಪಯಂತಿ ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯೋಽನ್ಯೇಷಾಂ ಪಶೂನಾಮ್ । ಅಥ ವತ್ಸಂ ಜಾತಮಾಹುಃ ಕಿಯತ್ಪ್ರಮಾಣೋ ವತ್ಸ ಇತ್ಯೇವಂ ಪೃಷ್ಟಾಃ ಸಂತಃ — ಅತೃಣಾದ ಇತಿ — ನಾದ್ಯಾಪಿ ತೃಣಮತ್ತಿ, ಅತೀವ ಬಾಲಃ ಪಯಸೈವಾದ್ಯಾಪಿ ವರ್ತತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯಚ್ಚ ಅಗ್ರೇ ಜಾತಕರ್ಮಾದೌ ಘೃತಮುಪಜೀವಂತಿ, ಯಚ್ಚ ಇತರೇ ಪಯ ಏವ, ತತ್ ಸರ್ವಥಾಪಿ ಪಯ ಏವೋಪಜೀವಂತಿ ; ಘೃತಸ್ಯಾಪಿ ಪಯೋವಿಕಾರತ್ವಾತ್ಪಯಸ್ತ್ವಮೇವ । ಕಸ್ಮಾತ್ಪುನಃ ಸಪ್ತಮಂ ಸತ್ ಪಶ್ವನ್ನಂ ಚತುರ್ಥತ್ವೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಯತೇ ? ಕರ್ಮಸಾಧನತ್ವಾತ್ ; ಕರ್ಮ ಹಿ ಪಯಃಸಾಧನಾಶ್ರಯಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿ ; ತಚ್ಚ ಕರ್ಮ ಸಾಧನಂ ವಿತ್ತಸಾಧ್ಯಂ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಸ್ಯಾನ್ನತ್ರಯಸ್ಯ ಸಾಧ್ಯಸ್ಯ, ಯಥಾ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸೌ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಾವನ್ನೇ ; ಅತಃ ಕರ್ಮಪಕ್ಷತ್ವಾತ್ ಕರ್ಮಣಾ ಸಹ ಪಿಂಡೀಕೃತ್ಯೋಪದೇಶಃ ; ಸಾಧನತ್ವಾವಿಶೇಷಾತ್ ಅರ್ಥಸಂಬಂಧಾತ್ ಆನಂತರ್ಯಮಕಾರಣಮಿತಿ ಚ ; ವ್ಯಾಖ್ಯಾನೇ ಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸೌಕರ್ಯಾಚ್ಚ — ಸುಖಂ ಹಿ ನೈರಂತರ್ಯೇಣ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತುಂ ಶಕ್ಯಂತೇಽನ್ನಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನಿ ಚ ಸುಖಂ ಪ್ರತೀಯಂತೇ । ತಸ್ಮಿನ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಿತಿ ಯಚ್ಚ ನೇತ್ಯಸ್ಯ ಕೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ತಸ್ಮಿನ್ ಪಶ್ವನ್ನೇ ಪಯಸಿ, ಸರ್ವಮ್ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಾಧಿದೈವಲಕ್ಷಣಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಜಗತ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಮ್ — ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಿತಿ ಪ್ರಾಣಚೇಷ್ಟಾವತ್ , ಯಚ್ಚ ನ ಸ್ಥಾವರಂ ಶೈಲಾದಿ । ತತ್ರ ಹಿ - ಶಬ್ದೇನೈವ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾವದ್ಯೋತಕೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ । ಕಥಂ ಪಯೋದ್ರವ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವಪ್ರತಿಷ್ಠಾತ್ವಮ್ ? ಕಾರಣತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ ; ಕಾರಣತ್ವಂ ಚ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಕರ್ಮಸಮವಾಯಿತ್ವಮ್ ; ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದ್ಯಾಹುತಿವಿಪರಿಣಾಮಾತ್ಮಕಂ ಚ ಜಗತ್ಕೃತ್ಸ್ನಮಿತಿ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಾದಾಃ ಶತಶೋ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾಃ ; ಅತೋ ಯುಕ್ತಮೇವ ಹಿ - ಶಬ್ದೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ । ಯತ್ತದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಂತರೇಷ್ವಿಮದಮಾಹುಃ — ಸಂವತ್ಸರಂ ಪಯಸಾ ಜುಹ್ವದಪ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಂ ಜಯತೀತಿ ; ಸಂವತ್ಸರೇಣ ಕಿಲ ತ್ರೀಣಿ ಷಷ್ಟಿಶತಾನ್ಯಾಹುತೀನಾಂ ಸಪ್ತ ಚ ಶತಾನಿ ವಿಂಶತಿಶ್ಚೇತಿ ಯಾಜುಷ್ಮತೀರಿಷ್ಟಕಾ ಅಭಿಸಂಪದ್ಯಮಾನಾಃ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ಚ ಅಹೋರಾತ್ರಾಣಿ, ಸಂವತ್ಸರಮಗ್ನಿಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಮಾಪ್ನುವಂತಿ ; ಏವಂ ಕೃತ್ವಾ ಸಂವತ್ಸರಂ ಜುಹ್ವತ್ ಅಪಜಯತಿ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಮ್ - ಇತಃ ಪ್ರೇತ್ಯ ದೇವೇಷು ಸಂಭೂತಃ ಪುನರ್ನ ಮ್ರಿಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ — ಇತ್ಯೇವಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾದಾ ಆಹುಃ । ನ ತಥಾ ವಿದ್ಯಾತ್ ನ ತಥಾ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ ; ಯದಹರೇವ ಜುಹೋತಿ ತದಹಃ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಮಪಜಯತಿ ನ ಸಂವತ್ಸರಾಭ್ಯಾಸಮಪೇಕ್ಷತೇ ; ಏವಂ ವಿದ್ವಾನ್ಸನ್ — ಯದುಕ್ತಮ್ , ಪಯಸಿ ಹೀದಂ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ಪಯಆಹುತಿವಿಪರಿಣಾಮಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ಸರ್ವಸ್ಯೇತಿ, ತತ್ — ಏಕೇನೈವಾಹ್ನಾ ಜಗದಾತ್ಮತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ತದುಚ್ಯತೇ — ಅಪಜಯತಿ ಪುನರ್ಮೃತ್ಯುಂ ಪುನರ್ಮರಣಮ್ , ಸಕೃನ್ಮೃತ್ವಾ ವಿದ್ವಾನ್ ಶರೀರೇಣ ವಿಯುಜ್ಯ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಭವತಿ ನ ಪುನರ್ಮರಣಾಯ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಂ ಶರೀರಂ ಗೃಹ್ಣಾತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಃ ಪುನರ್ಹೇತುಃ, ಸರ್ವಾತ್ಮಾಪ್ತ್ಯಾ ಮೃತ್ಯುಮಪಜಯತೀತಿ ? ಉಚ್ಯತೇ — ಸರ್ವಂ ಸಮಸ್ತಂ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವೇಭ್ಯಃ ಅನ್ನಾದ್ಯಮ್ ಅನ್ನಮೇವ ತದಾದ್ಯಂ ಚ ಸಾಯಂಪ್ರಾತರಾಹುತಿಪ್ರಕ್ಷೇಪೇಣ ಪ್ರಯಚ್ಛತಿ । ತದ್ಯುಕ್ತಮ್ — ಸರ್ವಮಾಹುತಿಮಯಮಾತ್ಮಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ಸರ್ವದೇವಾನ್ನರೂಪೇಣ ಸರ್ವೈಃ ದೇವೈಃ ಏಕಾತ್ಮಭಾವಂ ಗತ್ವಾ ಸರ್ವದೇವಮಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಪುನರ್ನ ಮ್ರಿಯತ ಇತಿ । ಅಥೈತದಪ್ಯುಕ್ತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ — ‘ಬ್ರಹ್ಮ ವೈ ಸ್ವಯಂಭು ತಪೋಽತಪ್ಯತ, ತದೈಕ್ಷತ ನ ವೈ ತಪಸ್ಯಾನಂತ್ಯಮಸ್ತಿ ಹಂತಾಹಂ ಭೂತೇಷ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಜುಹವಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಚಾತ್ಮನೀತಿ, ತತ್ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಹುತ್ವಾ ಭೂತಾನಿ ಚಾತ್ಮನಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಶ್ರೈಷ್ಠ್ಯಂ ಸ್ವಾರಾಜ್ಯಮಾಧಿಪತ್ಯಂ ಪರ್ಯೇತ್’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೩ । ೭ । ೧ । ೧) ಇತಿ ॥
ಕಸ್ಮಾತ್ತಾನಿ ನ ಕ್ಷೀಯಂತೇಽದ್ಯಮಾನಾನಿ ಸರ್ವದೇತಿ । ಯದಾ ಪಿತ್ರಾ ಅನ್ನಾನಿ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಪ್ತ ಪೃಥಕ್ಪೃಥಗ್ಭೋಕ್ತೃಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ತಾನಿ, ತದಾ ಪ್ರಭೃತ್ಯೇವ ತೈರ್ಭೋಕ್ತೃಭಿರದ್ಯಮಾನಾನಿ — ತನ್ನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ತೇಷಾಂ ಸ್ಥಿತೇಃ — ಸರ್ವದಾ ನೈರಂತರ್ಯೇಣ ; ಕೃತಕ್ಷಯೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ ಯುಕ್ತಸ್ತೇಷಾಂ ಕ್ಷಯಃ ; ನ ಚ ತಾನಿ ಕ್ಷೀಯಮಾಣಾನಿ, ಜಗತೋಽವಿಭ್ರಷ್ಟರೂಪೇಣೈವಾವಸ್ಥಾನದರ್ಶನಾತ್ ; ಭವಿತವ್ಯಂ ಚ ಅಕ್ಷಯಕಾರಣೇನ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕಸ್ಮಾತ್ಪುನಸ್ತಾನಿ ನ ಕ್ಷೀಯಂತ ಇತಿ ಪ್ರಶ್ನಃ । ತಸ್ಯೇದಂ ಪ್ರತಿವಚನಮ್ — ಪುರುಷೋ ವಾ ಅಕ್ಷಿತಿಃ । ಯಥಾ ಅಸೌ ಪೂರ್ವಮನ್ನಾನಾಂ ಸ್ರಷ್ಟಾಸೀತ್ಪಿತಾ ಮೇಧಯಾ ಜಾಯಾದಿಸಂಬದ್ಧೇನ ಚ ಪಾಂಕ್ತಕರ್ಮಣಾ ಭೋಕ್ತಾ ಚ ತಥಾ ಯೇಭ್ಯೋ ದತ್ತಾನ್ಯನ್ನಾನಿ ತೇಽಪಿ ತೇಷಾಮನ್ನಾನಾಂ ಭೋಕ್ತಾರೋಽಪಿ ಸಂತಃ ಪಿತರ ಏವ — ಮೇಧಯಾ ತಪಸಾ ಚ ಯತೋ ಜನಯಂತಿ ತಾನ್ಯನ್ನಾನಿ । ತದೇತದಭಿಧೀಯತೇ ಪುರುಷೋ ವೈ ಯೋಽನ್ನಾನಾಂ ಭೋಕ್ತಾ ಸಃ ಅಕ್ಷಿತಿಃ ಅಕ್ಷಯಹೇತುಃ । ಕಥಮಸ್ಯಾಕ್ಷಿತಿತ್ವಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸಃ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಇದಂ ಭುಜ್ಯಮಾನಂ ಸಪ್ತವಿಧಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಲಕ್ಷಣಂ ಕ್ರಿಯಾಫಲಾತ್ಮಕಂ ಪುನಃ ಪುನಃ ಭೂಯೋ ಭೂಯಃ ಜನಯತೇ ಉತ್ಪಾದಯತಿ, ಧಿಯಾ ಧಿಯಾ ತತ್ತತ್ಕಾಲಭಾವಿನ್ಯಾ ತಯಾ ತಯಾ ಪ್ರಜ್ಞಯಾ, ಕರ್ಮಭಿಶ್ಚ ವಾಙ್ಮನಃಕಾಯಚೇಷ್ಟಿತೈಃ ; ಯತ್ ಯದಿ ಹ ಯದ್ಯೇತತ್ಸಪ್ತವಿಧಮನ್ನಮುಕ್ತಂ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಮಪಿ ನ ಕುರ್ಯಾತ್ಪ್ರಜ್ಞಯಾ ಕರ್ಮಭಿಶ್ಚ, ತತೋ ವಿಚ್ಛಿದ್ಯೇತ ಭುಜ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ಸಾತತ್ಯೇನ ಕ್ಷೀಯೇತ ಹ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯಥೈವಾಯಂ ಪುರುಷೋ ಭೋಕ್ತಾ ಅನ್ನಾನಾಂ ನೈರಂತರ್ಯೇಣ ಯಥಾಪ್ರಜ್ಞಂ ಯಥಾಕರ್ಮ ಚ ಕರೋತ್ಯಪಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪುರುಷೋಽಕ್ಷಿತಿಃ, ಸಾತತ್ಯೇನ ಕರ್ತೃತ್ವಾತ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಭುಜ್ಯಮಾನಾನ್ಯಪ್ಯನ್ನಾನಿ ನ ಕ್ಷೀಯಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅತಃ ಪ್ರಜ್ಞಾಕ್ರಿಯಾಲಕ್ಷಣಪ್ರಬಂಧಾರೂಢಃ ಸರ್ವೋ ಲೋಕಃ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಃ ಕ್ರಿಯಾಫಲಾತ್ಮಕಃ ಸಂಹತಾನೇಕಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮವಾಸನಾಸಂತಾನಾವಷ್ಟಬ್ಧತ್ವಾತ್ ಕ್ಷಣಿಕಃ ಅಶುದ್ಧಃ ಅಸಾರಃ ನದೀಸ್ರೋತಃಪ್ರದೀಪಸಂತಾನಕಲ್ಪಃ ಕದಲೀಸ್ತಂಭವದಸಾರಃ ಫೇನಮಾಯಾಮರೀಚ್ಯಂಭಃಸ್ವಪ್ನಾದಿಸಮಃ ತದಾತ್ಮಗತದೃಷ್ಟೀನಾಮವಿಕೀರ್ಯಮಾಣೋ ನಿತ್ಯಃ ಸಾರವಾನಿವ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ತದೇತದ್ವೈರಾಗ್ಯಾರ್ಥಮುಚ್ಯತೇ — ಧಿಯಾ ಧಿಯಾ ಜನಯತೇ ಕರ್ಮಭಿರ್ಯದ್ಧೈತನ್ನ ಕುರ್ಯಾತ್ಕ್ಷೀಯೇತ ಹೇತಿ — ವಿರಕ್ತಾನಾಂ ಹ್ಯಸ್ಮಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಆರಬ್ಧವ್ಯಾ ಚತುರ್ಥಪ್ರಮುಖೇನೇತಿ । ಯೋ ವೈತಾಮಕ್ಷಿತಿಂ ವೇದೇತಿ । ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾನ್ಯಪಿ ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನಿ ಅಸ್ಮಿನ್ನವಸರೇ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನ್ಯೇವೇತಿ ಕೃತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಯಾಥಾತ್ಮ್ಯವಿಜ್ಞಾನಫಲಮುಪಸಂಹ್ರಿಯತೇ — ಯೋ ವಾ ಏತಾಮಕ್ಷಿತಿಮ್ ಅಕ್ಷಯಹೇತುಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ವೇದ - ಪುರುಷೋ ವಾ ಅಕ್ಷಿತಿಃ ಸ ಹೀದಮನ್ನ ಧಿಯಾ ಧಿಯಾ ಜನಯತೇ ಕರ್ಮಭಿರ್ಯದ್ಧೈತನ್ನ ಕುರ್ಯಾತ್ಕ್ಷೀಯೇತ ಹೇತಿ — ಸೋಽನ್ನಮತ್ತಿ ಪ್ರತೀಕೇನೇತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥ ಉಚ್ಯತೇ — ಮುಖಂ ಮುಖ್ಯತ್ವಂ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮಿತ್ಯೇತತ್ , ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನೈವ, ಅನ್ನಾನಾಂ ಪಿತುಃ ಪುರುಷಸ್ಯಾಕ್ಷಿತಿತ್ವಂ ಯೋ ವೇದ, ಸೋಽನ್ನಮತ್ತಿ, ನಾನ್ನಂ ಪ್ರತಿ ಗುಣಭೂತಃ ಸನ್ , ಯಥಾ ಅಜ್ಞಃ ನ ತಥಾ ವಿದ್ವಾನ್ ಅನ್ನಾನಾಮಾತ್ಮಭೂತಃ — ಭೋಕ್ತೈವ ಭವತಿ ನ ಭೋಜ್ಯತಾಮಾಪದ್ಯತೇ । ಸ ದೇವಾನಪಿಗಚ್ಛತಿ ಸ ಊರ್ಜಮುಪಜೀವತಿ — ದೇವಾನಪಿಗಚ್ಛತಿ ದೇವಾತ್ಮಭಾವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ, ಊರ್ಜಮಮೃತಂ ಚ ಉಪಜೀವತೀತಿ ಯದುಕ್ತಮ್ , ಸಾ ಪ್ರಶಂಸಾ ; ನಾಪೂರ್ವಾರ್ಥೋಽನ್ಯೋಽಸ್ತಿ ॥

ತ್ರೀಣ್ಯಾತ್ಮನೇಽಕುರುತೇತಿ ಮನೋ ವಾಚಂ ಪ್ರಾಣಂ ತಾನ್ಯಾತ್ಮನೇಽಕುರುತಾನ್ಯತ್ರಮನಾ ಅಭೂವಂ ನಾದರ್ಶಮನ್ಯತ್ರಮನಾ ಅಭೂವಂ ನಾಶ್ರೌಷಮಿತಿ ಮನಸಾ ಹ್ಯೇವ ಪಶ್ಯತಿ ಮನಸಾ ಶೃಣೋತಿ । ಕಾಮಃ ಸಂಕಲ್ಪೋ ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾ ಶ್ರದ್ಧಾಶ್ರದ್ಧಾ ಧೃತಿರಧೃತಿರ್ಹ್ರೀರ್ಧೀರ್ಭೀರಿತ್ಯೇತತ್ಸರ್ವಂ ಮನ ಏವ ತಸ್ಮಾದಪಿ ಪೃಷ್ಠತ ಉಪಸ್ಪೃಷ್ಟೋ ಮನಸಾ ವಿಜಾನಾತಿ ಯಃ ಕಶ್ಚ ಶಬ್ದೋ ವಾಗೇವ ಸಾ । ಏಷಾ ಹ್ಯಂತಮಾಯತ್ತೈಷಾ ಹಿ ನ ಪ್ರಾಣೋಽಪಾನೋ ವ್ಯಾನ ಉದಾನಃ ಸಮಾನೋಽನ ಇತ್ಯೇತತ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರಾಣ ಏವೈತನ್ಮಯೋ ವಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ ವಾಙ್ಮಯೋ ಮನೋಮಯಃ ಪ್ರಾಣಮಯಃ ॥ ೩ ॥

ಪಾಂಕ್ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಭೂತಾನಿ ಯಾನಿ ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನ್ಯುಪಕ್ಷಿಪ್ತಾನಿ ತಾನಿ ಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ ವಿಸ್ತೀರ್ಣವಿಷಯತ್ವಾಚ್ಚ ಪೂರ್ವೇಭ್ಯೋಽನ್ನೇಭ್ಯಃ ಪೃಥಗುತ್ಕೃಷ್ಟಾನಿ ; ತೇಷಾಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾರ್ಥ ಉತ್ತರೋ ಗ್ರಂಥ ಆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಪರಿಸಮಾಪ್ತೇಃ । ತ್ರೀಣ್ಯಾತ್ಮನೇಽಕುರುತೇತಿ ಕೋಽಸ್ಯಾರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಮನಃ ವಾಕ್ ಪ್ರಾಣಃ, ಏತಾನಿ ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನಿ ; ತಾನಿ ಮನಃ ವಾಚಂ ಪ್ರಾಣಂ ಚ ಆತ್ಮನೇ ಆತ್ಮಾರ್ಥಮ್ ಅಕುರುತ ಕೃತವಾನ್ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಆದೌ ಪಿತಾ । ತೇಷಾಂ ಮನಸೋಽಸ್ತಿತ್ವಂ ಸ್ವರೂಪಂ ಚ ಪ್ರತಿ ಸಂಶಯ ಇತ್ಯತ ಆಹ — ಅಸ್ತಿ ತಾವನ್ಮನಃ ಶ್ರೋತ್ರಾದಿಬಾಹ್ಯಕರಣವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ ; ಯತ ಏವಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ — ಬಾಹ್ಯಕರಣವಿಷಯಾತ್ಮಸಂಬಂಧೇ ಸತ್ಯಪಿ ಅಭಿಮುಖೀಭೂತಂ ವಿಷಯಂ ನ ಗೃಹ್ಣಾತಿ, ಕಿಂ ದೃಷ್ಟವಾನಸೀದಂ ರೂಪಮಿತ್ಯುಕ್ತೋ ವದತಿ — ಅನ್ಯತ್ರ ಮೇ ಗತಂ ಮನ ಆಸೀತ್ ಸೋಽಹಮನ್ಯತ್ರಮನಾ ಆಸಂ ನಾದರ್ಶಮ್ , ತಥೇದಂ ಶ್ರುತವಾನಸಿ ಮದೀಯಂ ವಚ ಇತ್ಯುಕ್ತಃ ಅನ್ಯತ್ರಮನಾ ಅಭೂವಮ್ ನಾಶ್ರೌಷಂ ನ ಶ್ರುತವಾನಸ್ಮೀತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯಸ್ಯಾಸನ್ನಿಧೌ ರೂಪಾದಿಗ್ರಹಣಸಮರ್ಥಸ್ಯಾಪಿ ಸತಃ ಚಕ್ಷುರಾದೇಃ ಸ್ವಸ್ವವಿಷಯಸಂಬಂಧೇ ರೂಪಶಬ್ದಾದಿಜ್ಞಾನಂ ನ ಭವತಿ, ಯಸ್ಯ ಚ ಭಾವೇ ಭವತಿ, ತತ್ ಅನ್ಯತ್ ಅಸ್ತಿ ಮನೋ ನಾಮಾಂತಃಕರಣಂ ಸರ್ವಕರಣವಿಷಯಯೋಗೀತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವೋ ಹಿ ಲೋಕೋ ಮನಸಾ ಹ್ಯೇವ ಪಶ್ಯತಿ ಮನಸಾ ಶೃಣೋತಿ, ತದ್ವ್ಯಗ್ರತ್ವೇ ದರ್ಶನಾದ್ಯಭಾವಾತ್ ॥
ಅಸ್ತಿತ್ವೇ ಸಿದ್ಧೇ ಮನಸಃ ಸ್ವರೂಪಾರ್ಥಮಿದಮುಚ್ಯತೇ — ಕಾಮಃ ಸ್ತ್ರೀವ್ಯತಿಕರಾಭಿಲಾಷಾದಿಃ, ಸಂಕಲ್ಪಃ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಿತವಿಷಯವಿಕಲ್ಪನಂ ಶುಕ್ಲನೀಲಾದಿಭೇದೇನ, ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾ ಸಂಶಯಜ್ಞಾನಮ್ , ಶ್ರದ್ಧಾ ಅದೃಷ್ಟಾರ್ಥೇಷು ಕರ್ಮಸು ಆಸ್ತಿಕ್ಯಬುದ್ಧಿಃ ದೇವತಾದಿಷು ಚ, ಅಶ್ರದ್ಧಾ ತದ್ವಿಪರೀತಾ ಬುದ್ಧಿಃ, ಧೃತಿಃ ಧಾರಣಂ ದೇಹಾದ್ಯವಸಾನೇ ಉತ್ತಂಭನಮ್ , ಅಧೃತಿಃ ತದ್ವಿಪರ್ಯಯಃ, ಹ್ರೀಃ ಲಜ್ಜಾ, ಧೀಃ ಪ್ರಜ್ಞಾ, ಭೀಃ ಭಯಮ್ ಇತ್ಯೇತದೇವಮಾದಿಕಂ ಸರ್ವಂ ಮನ ಏವ ; ಮನಸೋಽಂತಃಕರಣಸ್ಯ ರೂಪಾಣ್ಯೇತಾನಿ । ಮನೋಽಸ್ತಿತ್ವಂ ಪ್ರತ್ಯನ್ಯಚ್ಚ ಕಾರಣಮುಚ್ಯತೇ — ತಸ್ಮಾನ್ಮನೋ ನಾಮಾಸ್ತ್ಯಂತಃಕರಣಮ್ , ಯಸ್ಮಾಚ್ಚಕ್ಷುಷೋ ಹ್ಯಗೋಚರೇ ಪೃಷ್ಠತೋಽಪ್ಯುಪಸ್ಪೃಷ್ಟಃ ಕೇನಚಿತ್ ಹಸ್ತಸ್ಯಾಯಂ ಸ್ಪರ್ಶಃ ಜಾನೋರಯಮಿತಿ ವಿವೇಕೇನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ ; ಯದಿ ವಿವೇಕಕೃತ್ ಮನೋ ನಾಮ ನಾಸ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಙ್ಮಾತ್ರೇಣ ಕುತೋ ವಿವೇಕಪ್ರತಿಪತ್ತಿಃ ಸ್ಯಾತ್ ; ಯತ್ತತ್ ವಿವೇಕಪ್ರತಿಪತ್ತಿಕಾರಣಂ ತನ್ಮನಃ ॥
ಅಸ್ತಿ ತಾವನ್ಮನಃ, ಸ್ವರೂಪಂ ಚ ತಸ್ಯಾಧಿಗತಮ್ । ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನೀಹ ಫಲಭೂತಾನಿ ಕರ್ಮಣಾಂ ಮನೋವಾಕ್ಪ್ರಾಣಾಖ್ಯಾನಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಮಧಿಭೂತಮಧಿದೈವಂ ಚ ವ್ಯಾಚಿಖ್ಯಾಸಿತಾನಿ । ತತ್ರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾನಾಂ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಮನೋ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ । ಅಥೇದಾನೀಂ ವಾಗ್ವಕ್ತವ್ಯೇತ್ಯಾರಂಭಃ — ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಲೋಕೇ ಶಬ್ದೋ ಧ್ವನಿಃ ತಾಲ್ವಾದಿವ್ಯಂಗ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಿಭಿಃ ವರ್ಣಾದಿಲಕ್ಷಣಃ ಇತರೋ ವಾ ವಾದಿತ್ರಮೇಘಾದಿನಿಮಿತ್ತಃ ಸರ್ವೋ ಧ್ವನಿಃ ವಾಗೇವ ಸಾ । ಇದಂ ತಾವದ್ವಾಚಃ ಸ್ವರೂಪಮುಕ್ತಮ್ । ಅಥ ತಸ್ಯಾಃ ಕಾರ್ಯಮುಚ್ಯತೇ — ಏಷಾ ವಾಕ್ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಅಂತಮ್ ಅಭಿಧೇಯಾವಸಾನಮ್ ಅಭಿಧೇಯನಿರ್ಣಯಮ್ ಆಯತ್ತಾ ಅನುಗತಾ । ಏಷಾ ಪುನಃ ಸ್ವಯಂ ನಾಭಿಧೇಯವತ್ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಾ ಅಭಿಧೇಯಪ್ರಕಾಶಿಕೈವ ಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ಪ್ರದೀಪಾದಿವತ್ ; ನ ಹಿ ಪ್ರದೀಪಾದಿಪ್ರಕಾಶಃ ಪ್ರಕಾಶಾಂತರೇಣ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ ; ತದ್ವತ್ ವಾಕ್ ಪ್ರಕಾಶಿಕೈವ ಸ್ವಯಂ ನ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಾ — ಇತಿ ಅನವಸ್ಥಾಂ ಶ್ರುತಿಃ ಪರಿಹರತಿ — ಏಷಾ ಹಿ ನ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಾ, ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಮೇವ ವಾಚಃ ಕಾರ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಅಥ ಪ್ರಾಣ ಉಚ್ಯತೇ — ಪ್ರಾಣಃ ಮುಖನಾಸಿಕಾಸಂಚಾರ್ಯಾ ಹೃದಯವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಣಯನಾತ್ಪ್ರಾಣಃ, ಅಪನಯನಾನ್ಮೂತ್ರಪುರೀಷಾದೇರಪಾನಃ ಅಧೋವೃತ್ತಿಃ ಆ ನಾಭಿಸ್ಥಾನಃ, ವ್ಯಾನಃ ವ್ಯಾಯಮನಕರ್ಮಾ ವ್ಯಾನಃ ಪ್ರಾಣಾಪಾನಯೋಃ ಸಂಧಿಃ ವೀರ್ಯವತ್ಕರ್ಮಹೇತುಶ್ಚ, ಉದಾನಃ ಉತ್ಕರ್ಷೋರ್ಧ್ವಗಮನಾದಿಹೇತುಃ ಆಪಾದತಲಮಸ್ತಕಸ್ಥಾನ ಊರ್ಧ್ವವೃತ್ತಿಃ, ಸಮಾನ ಸಮಂ ನಯನಾದ್ಭುಕ್ತಸ್ಯ ಪೀತಸ್ಯ ಚ ಕೋಷ್ಠಸ್ಥಾನೋಽನ್ನಪಕ್ತಾ, ಅನ ಇತ್ಯೇಷಾಂ ವೃತ್ತಿವಿಶೇಷಾಣಾಂ ಸಾಮಾನ್ಯಭೂತಾ ಸಾಮಾನ್ಯದೇಹಚೇಷ್ಟಾಭಿಸಂಬಂಧಿನೀ ವೃತ್ತಿಃ — ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ಪ್ರಾಣಾದಿವೃತ್ತಿಜಾತಮೇತತ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರಾಣ ಏವ । ಪ್ರಾಣ ಇತಿ ವೃತ್ತಿಮಾನಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಃ ಅನ ಉಕ್ತಃ ; ಕರ್ಮ ಚ ಅಸ್ಯ ವೃತ್ತಿಭೇದಪ್ರದರ್ಶನೇನೈವ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ; ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾನಿ ಮನೋವಾಕ್ಪ್ರಾಣಾಖ್ಯಾನಿ ಅನ್ನಾನಿ ; ಏತನ್ಮಯ ಏತದ್ವಿಕಾರಃ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯೈರೇತೈರ್ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣೈರಾರಬ್ಧಃ । ಕೋಽಸಾವಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ? ಆತ್ಮಾ ಪಿಂಡಃ ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪತ್ವೇನಾಭಿಮತೋಽವಿವೇಕಿಭಿಃ — ಅವಿಶೇಷೇಣೈತನ್ಮಯ ಇತ್ಯುಕ್ತಸ್ಯ ವಿಶೇಷೇಣ ವಾಙ್ಮಯೋ ಮನೋಮಯಃ ಪ್ರಾಣಮಯ ಇತಿ ಸ್ಫುಟೀಕರಣಮ್ ॥
ತೇಷಾಮೇವ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾನಾಮನ್ನಾನಾಮಾಧಿಭೌತಿಕೋ ವಿಸ್ತಾರೋಽಭಿಧೀಯತೇ —

ತ್ರಯೋ ಲೋಕಾ ಏತ ಏವ ವಾಗೇವಾಯಂ ಲೋಕೋ ಮನೋಽಂತರಿಕ್ಷಲೋಕಃ ಪ್ರಾಣೋಽಸೌ ಲೋಕಃ ॥ ೪ ॥

ತ್ರಯೋ ಲೋಕಾಃ ಭೂರ್ಭುವಃಸ್ವರಿತ್ಯಾಖ್ಯಾಃ ಏತ ಏವ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾಃ ; ತತ್ರ ವಿಶೇಷಃ — ವಾಗೇವಾಯಂ ಲೋಕಃ, ಮನೋಽಂತರಿಕ್ಷಲೋಕಃ, ಪ್ರಾಣೋಽಸೌ ಲೋಕಃ ॥
ತ್ರಯೋ ವೇದಾ ಏತ ಏವ ವಾಗೇವರ್ಗ್ವೇದೋ ಮನೋ ಯಜುರ್ವೇದಃ ಪ್ರಾಣಃ ಸಾಮವೇದಃ ॥ ೫ ॥
ದೇವಾಃ ಪಿತರೋ ಮನುಷ್ಯಾ ಏತ ಏವ ವಾಗೇವ ದೇವಾ ಮನಃ ಪಿತರಃ ಪ್ರಾಣೋ ಮನುಷ್ಯಾಃ ॥ ೬ ॥

ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಪ್ರಜೈತ ಏವ ಮನ ಏವ ಪಿತಾ ವಾಙ್ಮಾತಾ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಜಾ ॥ ೭ ॥

ತಥಾ ತ್ರಯೋ ವೇದಾ ಇತ್ಯಾದೀನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಋಜ್ವರ್ಥಾನಿ ॥

ವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಮವಿಜ್ಞಾತಮೇತ ಏವ ಯತ್ಕಿಂಚ ವಿಜ್ಞಾತಂ ವಾಚಸ್ತದ್ರೂಪಂ ವಾಗ್ಘಿ ವಿಜ್ಞಾತಾ ವಾಗೇನಂ ತದ್ಭೂತ್ವಾವತಿ ॥ ೮ ॥

ವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಮ್ ಅವಿಜ್ಞಾತಮ್ ಏತ ಏವ ; ತತ್ರ ವಿಶೇಷಃ ಯತ್ಕಿಂಚ ವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಸ್ಪಷ್ಟಂ ಜ್ಞಾತಂ ವಾಚಸ್ತದ್ರೂಪಮ್ ; ತತ್ರ ಸ್ವಯಮೇವ ಹೇತುಮಾಹ — ವಾಕ್ ಹಿ ವಿಜ್ಞಾತಾ, ಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ; ಕಥಮವಿಜ್ಞಾತಾ ಭವೇತ್ ಯಾ ಅನ್ಯಾನಪಿ ವಿಜ್ಞಾಪಯತಿ ; ‘ವಾಚೈವ ಸಮ್ರಾಡ್ಬಂಧುಃ ಪ್ರಜ್ಞಾಯತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೧ । ೨) ಇತಿ ಹಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ವಾಗ್ವಿಶೇಷವಿದ ಇದಂ ಫಲಮುಚ್ಯತೇ — ವಾಗೇವ ಏನಂ ಯಥೋಕ್ತವಾಗ್ವಿಭೂತಿವಿದಂ ತತ್ ವಿಜ್ಞಾತಂ ಭೂತ್ವಾ ಅವತಿ ಪಾಲಯತಿ, ವಿಜ್ಞಾತರೂಪೇಣೈವಾಸ್ಯಾನ್ನಂ ಭೋಜ್ಯತಾಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಯತ್ಕಿಂಚ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಂ ಮನಸಸ್ತದ್ರೂಪಂ ಮನೋ ಹಿ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಂ ಮನ ಏವಂ ತದ್ಭೂತ್ವಾವತಿ ॥ ೯ ॥

ತಥಾ ಯತ್ಕಿಂಚ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಮ್ , ವಿಸ್ಪಷ್ಟಂ ಜ್ಞಾತುಮಿಷ್ಟಂ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಮ್ , ತತ್ಸರ್ವಂ ಮನಸೋ ರೂಪಮ್ ; ಮನಃ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಂದಿಹ್ಯಮಾನಾಕಾರತ್ವಾದ್ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಮ್ । ಪೂರ್ವವನ್ಮನೋವಿಭೂತಿವಿದಃ ಫಲಮ್ — ಮನ ಏನಂ ತತ್ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಂ ಭೂತ್ವಾ ಅವತಿ ವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಸ್ವರೂಪೇಣೈವಾನ್ನತ್ವಮಾಪದ್ಯತೇ ॥

ಯತ್ಕಿಂಚಾವಿಜ್ಞಾತಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ತದ್ರೂಪಂ ಪ್ರಾಣೋ ಹ್ಯವಿಜ್ಞಾತಃ ಪ್ರಾಣ ಏನಂ ತದ್ಭೂತ್ವಾವತಿ ॥ ೧೦ ॥

ತಥಾ ಯತ್ಕಿಂಚ ಅವಿಜ್ಞಾತಂ ವಿಜ್ಞಾನಾಗೋಚರಂ ನ ಚ ಸಂದಿಹ್ಯಮಾನಮ್ , ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ತದ್ರೂಪಮ್ ; ಪ್ರಾಣೋ ಹ್ಯವಿಜ್ಞಾತಃ ಅವಿಜ್ಞಾತರೂಪಃ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಾಣಃ — ಅನಿರುಕ್ತಶ್ರುತೇಃ । ವಿಜ್ಞಾತವಿಜಿಜ್ಞಾಸ್ಯಾವಿಜ್ಞಾತಭೇದೇನ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣವಿಭಾಗೇ ಸ್ಥಿತೇ ತ್ರಯೋ ಲೋಕಾ ಇತ್ಯಾದಯೋ ವಾಚನಿಕಾ ಏವ । ಸರ್ವತ್ರ ವಿಜ್ಞಾತಾದಿರೂಪದರ್ಶನಾದ್ವಚನಾದೇವ ನಿಯಮಃ ಸ್ಮರ್ತವ್ಯಃ । ಪ್ರಾಣ ಏನಂ ತದ್ಭೂತ್ವಾವತಿ — ಅವಿಜ್ಞಾತರೂಪೇಣೈವಾಸ್ಯ ಪ್ರಾಣೋಽನ್ನಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಶಿಷ್ಯಪುತ್ರಾದಿಭಿಃ ಸಂದಿಹ್ಯಮಾನಾವಿಜ್ಞಾತೋಪಕಾರಾ ಅಪ್ಯಾಚಾರ್ಯಪಿತ್ರಾದಯೋ ದೃಶ್ಯಂತೇ ; ತಥಾ ಮನಃಪ್ರಾಣಯೋರಪಿ ಸಂದಿಹ್ಯಮಾನಾವಿಜ್ಞಾತಯೋರನ್ನತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ ॥
ವ್ಯಾಖ್ಯಾತೋ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾನಾಮಾಧಿಭೌತಿಕೋ ವಿಸ್ತಾರಃ ; ಅಥಾಯಮಾಧಿದೈವಿಕಾರ್ಥ ಆರಂಭಃ —

ತಸ್ಯೈ ವಾಚಃ ಪೃಥಿವೀ ಶರೀರಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಮಯಮಗ್ನಿಸ್ತದ್ಯಾವತ್ಯೇವ ವಾಕ್ತಾವತೀ ಪೃಥಿವೀ ತಾವಾನಯಮಗ್ನಿಃ ॥ ೧೧ ॥

ತಸ್ಯೈ ತಸ್ಯಾಃ ವಾಚಃ ಪ್ರಜಾಪತೇರನ್ನತ್ವೇನ ಪ್ರಸ್ತುತಾಯಾಃ ಪೃಥಿವೀ ಶರೀರಂ ಬಾಹ್ಯ ಆಧಾರಃ, ಜ್ಯೋತೀರೂಪಂ ಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಕಂ ಕರಣಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಆಧೇಯಭೂತಮ್ ಅಯಂ ಪಾರ್ಥಿವೋಽಗ್ನಿಃ । ದ್ವಿರೂಪಾ ಹಿ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ವಾಕ್ ಕಾರ್ಯಂ ಆಧಾರಃ ಅಪ್ರಕಾಶಃ, ಕರಣಂ ಚ ಆಧೇಯಂ ಪ್ರಕಾಶಃ ತದುಭಯಂ ಪೃಥಿವ್ಯಗ್ನೀ ವಾಗೇವ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ । ತತ್ ತತ್ರ ಯಾವತ್ಯೇವ ಯಾವತ್ಪರಿಮಾಣೈವ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಭೇದಭಿನ್ನಾ ಸತೀ ವಾಗ್ಭವತಿ, ತತ್ರ ಸರ್ವತ್ರ ಆಧಾರತ್ವೇನ ಪೃಥಿವೀ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ತಾವತ್ಯೇವ ಭವತಿ ಕಾರ್ಯಭೂತಾ ; ತಾವಾನಯಮಗ್ನಿಃ ಆಧೇಯಃ — ಕರಣರೂಪೋ ಜ್ಯೋತೀರೂಪೇಣ ಪೃಥಿವೀಮನುಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತಾವಾನೇವ ಭವತಿ । ಸಮಾನಮುತ್ತರಮ್ ॥

ಅಥೈತಸ್ಯ ಮನಸೋ ದ್ಯೌಃ ಶರೀರಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಮಸಾವಾದಿತ್ಯಸ್ತದ್ಯಾವದೇವ ಮನಸ್ತಾವತೀ ದ್ಯೌಸ್ತಾವಾನಸಾವಾದಿತ್ಯಸ್ತೌ ಮಿಥುನಂ ಸಮೈತಾಂ ತತಃ ಪ್ರಾಣೋಽಜಾಯತ ಸ ಇಂದ್ರಃ ಸ ಏಷೋಽಸಪತ್ನೋ ದ್ವಿತೀಯೋ ವೈ ಸಪತ್ನೋ ನಾಸ್ಯ ಸಪತ್ನೋ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೧೨ ॥

ಅಥೈತಸ್ಯ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾನ್ನೋಕ್ತಸ್ಯೈವ ಮನಸಃ ದ್ಯೌಃ ದ್ಯುಲೋಕಃ ಶರೀರಂ ಕಾರ್ಯಮ್ ಆಧಾರಃ, ಜ್ಯೋತೀರೂಪಂ ಕರಣಮ್ ಆಧೇಯಃ ಅಸಾವಾದಿತ್ಯಃ । ತತ್ ತತ್ರ ಯಾವತ್ಪರಿಮಾಣಮೇವಾಧ್ಯಾತ್ಮಮಧಿಭೂತಂ ವಾ ಮನಃ, ತಾವತೀ ತಾವದ್ವಿಸ್ತಾರಾ ತಾವತ್ಪರಿಮಾಣಾ ಮನಸೋ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಸ್ಯ ಕರಣಸ್ಯ ಆಧಾರತ್ವೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ದ್ಯೌಃ ; ತಾವಾನಸಾವಾದಿತ್ಯೋ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಂ ಕರಣಮಾಧೇಯಮ್ ; ತಾವಗ್ನ್ಯಾದಿತ್ಯೌ ವಾಙ್ಮನಸೇ ಆಧಿದೈವಿಕೇ ಮಾತಾಪಿತರೌ ಮಿಥುನಂ ಮೈಥುನ್ಯಮ್ ಇತರೇತರಸಂಸರ್ಗಂ ಸಮೈತಾಂ ಸಮಗಚ್ಛೇತಾಮ್ — ಮನಸಾ ಆದಿತ್ಯೇನ ಪ್ರಸೂತಂ ಪಿತ್ರಾ, ವಾಚಾ ಅಗ್ನಿನಾ ಮಾತ್ರಾ ಪ್ರಕಾಶಿತಂ ಕರ್ಮ ಕರಿಷ್ಯಾಮೀತಿ — ಅಂತರಾ ರೋದಸ್ಯೋಃ । ತತಃ ತಯೋರೇವ ಸಂಗಮನಾತ್ ಪ್ರಾಣೋ ವಾಯುರಜಾಯತ ಪರಿಸ್ಪಂದಾಯ ಕರ್ಮಣೇ । ಯೋ ಜಾತಃ ಸ ಇಂದ್ರಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ ; ನ ಕೇವಲಮಿಂದ್ರ ಏವ, ಅಸಪತ್ನಃ ಅವಿದ್ಯಮಾನಃ ಸಪತ್ನೋ ಯಸ್ಯ ; ಕಃ ಪುನಃ ಸಪತ್ನೋ ನಾಮ ? ದ್ವಿತೀಯೋ ವೈ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷತ್ವೇನೋಪಗತಃ ಸ ದ್ವಿತೀಯಃ ಸಪತ್ನ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ತೇನ ದ್ವಿತೀಯತ್ವೇಽಪಿ ಸತಿ ವಾಙ್ಮನಸೇ ನ ಸಪತ್ನತ್ವಂ ಭಜೇತೇ ; ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರತಿ ಗುಣಭಾವೋಪಗತೇ ಏವ ಹಿ ತೇ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಮಿವ । ತತ್ರ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಾಸಪತ್ನವಿಜ್ಞಾನಫಲಮಿದಮ್ — ನಾಸ್ಯ ವಿದುಷಃ ಸಪತ್ನಃ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ, ಯ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ಪ್ರಾಣಮ್ ಅಸಪತ್ನಂ ವೇದ ॥

ಅಥೈತಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಪಃ ಶರೀರಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಮಸೌ ಚಂದ್ರಸ್ತದ್ಯಾವಾನೇವ ಪ್ರಾಣಸ್ತಾವತ್ಯ ಆಪಸ್ತಾವಾನಸೌ ಚಂದ್ರಸ್ತ ಏತೇ ಸರ್ವ ಏವ ಸಮಾಃ ಸರ್ವೇಽನಂತಾಃ ಸ ಯೋ ಹೈತಾನಂತವತ ಉಪಾಸ್ತೇಽಂತವಂತಂ ಸ ಲೋಕಂ ಜಯತ್ಯಥ ಯೋ ಹೈತಾನನಂತಾನುಪಾಸ್ತೇಽನಂತಂ ಸ ಲೋಕಂ ಜಯತಿ ॥ ೧೩ ॥

ಅಥೈತಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಸ್ಯ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾನ್ನಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ, ನ ಪ್ರಜೋಕ್ತಸ್ಯ ಅನಂತರನಿರ್ದಿಷ್ಟಸ್ಯ, ಆಪಃ ಶರೀರಂ ಕಾರ್ಯಂ ಕರಣಾಧಾರಃ ; ಪೂರ್ವವತ್ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಮಸೌ ಚಂದ್ರಃ ; ತತ್ರ ಯಾವಾನೇವ ಪ್ರಾಣಃ ಯಾವತ್ಪರಿಮಾಣಃ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾದಿಭೇದೇಷು, ತಾವದ್ವ್ಯಾಪ್ತಿಮತ್ಯ ಆಪಃ ತಾವತ್ಪರಿಮಾಣಾಃ ; ತಾವಾನಸೌ ಚಂದ್ರ ಅಬಾಧೇಯಃ ತಾಸ್ವಪ್ಸ್ವನುಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ಕರಣಭೂತಃ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಮಧಿಭೂತಂ ಚ ತಾವದ್ವ್ಯಾಪ್ತಿಮಾನೇವ । ತಾನ್ಯೇತಾನಿ ಪಿತ್ರಾ ಪಾಂಕ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಸೃಷ್ಟಾನಿ ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನಿ ವಾಙ್ಮನಃ ಪ್ರಾಣಾಖ್ಯಾನಿ ; ಅಧ್ಯಾತ್ಮಮಧಿಭೂತಂ ಚ ಜಗತ್ಸಮಸ್ತಮ್ ಏತೈರ್ವ್ಯಾಪ್ತಮ್ ; ನೈತೇಭ್ಯೋಽನ್ಯದತಿರಿಕ್ತಂ ಕಿಂಚಿದಸ್ತಿ ಕಾರ್ಯಾತ್ಮಕಂ ಕರಣಾತ್ಮಕಂ ವಾ । ಸಮಸ್ತಾನಿ ತ್ವೇತಾನಿ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ತ ಏತೇ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾಃ ಸರ್ವ ಏವ ಸಮಾಃ ತುಲ್ಯಾಃ ವ್ಯಾಪ್ತಿಮಂತಃ ಯಾವತ್ಪ್ರಾಣಿಗೋಚರಂ ಸಾಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾಃ ; ಅತ ಏವಾನಂತಾ ಯಾವತ್ಸಂಸಾರಭಾವಿನೋ ಹಿ ತೇ । ನ ಹಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾನೇನ ಸಂಸಾರೋಽವಗಮ್ಯತೇ ; ಕಾರ್ಯಕರಣಾತ್ಮಕಾ ಹಿ ತ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಸ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಹ ಏತಾನ್ ಪ್ರಜಾಪತೇರಾತ್ಮಭೂತಾನ್ ಅಂತವತಃ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾನ್ ಅಧ್ಯಾತ್ಮರೂಪೇಣ ವಾ ಅಧಿಭೂತರೂಪೇಣ ವಾ ಉಪಾಸ್ತೇ, ಸ ಚ ತದುಪಾಸನಾನುರೂಪಮೇವ ಫಲಮ್ ಅಂತವಂತಂ ಲೋಕಂ ಜಯತಿ, ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನ ಏವ ಜಾಯತೇ, ನೈತೇಷಾಮಾತ್ಮಭೂತೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಥ ಪುನಃ ಯಃ ಹ ಏತಾನನಂತಾನ್ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಾನ್ ಸರ್ವಪ್ರಾಣ್ಯಾತ್ಮಭೂತಾನ್ ಅಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾನ್ ಉಪಾಸ್ತೇ, ಸೋಽನಂತಮೇವ ಲೋಕಂ ಜಯತಿ ॥
ಪಿತಾ ಪಾಂಕ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಸಪ್ತಾನ್ನಾನಿ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತ್ರೀಣ್ಯನ್ನಾನ್ಯಾತ್ಮಾರ್ಥಮಕರೋದಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತಾನ್ಯೇತಾನಿ ಪಾಂಕ್ತಕರ್ಮಫಲಭೂತಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾನಿ ; ತತ್ರ ಕಥಂ ಪುನಃ ಪಾಂಕ್ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಮೇತಾನೀತಿ ಉಚ್ಯತೇ — ಯಸ್ಮಾತ್ತೇಷ್ವಪಿ ತ್ರಿಷ್ವನ್ನೇಷು ಪಾಂಕ್ತತಾ ಅವಗಮ್ಯತೇ, ವಿತ್ತಕರ್ಮಣೋರಪಿ ತತ್ರ ಸಂಭವಾತ್ ; ತತ್ರ ಪೃಥಿವ್ಯಗ್ನೀ ಮಾತಾ, ದಿವಾದಿತ್ಯೌ ಪಿತಾ, ಯೋಽಯಮನಯೋರಂತರಾ ಪ್ರಾಣಃ ಸ ಪ್ರಜೇತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ । ತತ್ರ ವಿತ್ತಕರ್ಮಣೀ ಸಂಭಾವಯಿತವ್ಯೇ ಇತ್ಯಾರಂಭಃ —

ಸ ಏಷ ಸಂವತ್ಸರಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಷೋಡಶಕಲಸ್ತಸ್ಯ ರಾತ್ರಯ ಏವ ಪಂಚದಶ ಕಲಾ ಧ್ರುವೈವಾಸ್ಯ ಷೋಡಶೀ ಕಲಾ ಸ ರಾತ್ರಿಭಿರೇವಾ ಚ ಪೂರ್ಯತೇಽಪ ಚ ಕ್ಷೀಯತೇ ಸೋಽಮಾವಾಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರಿಮೇತಯಾ ಷೋಡಶ್ಯಾ ಕಲಯಾ ಸರ್ವಮಿದಂ ಪ್ರಾಣಭೃದನುಪ್ರವಿಶ್ಯ ತತಃ ಪ್ರಾತರ್ಜಾಯತೇ ತಸ್ಮಾದೇತಾಂ ರಾತ್ರಿಂ ಪ್ರಾಣಭೃತಃ ಪ್ರಾಣಂ ನ ವಿಚ್ಛಿಂದ್ಯಾದಪಿ ಕೃಕಲಾಸಸ್ಯೈತಸ್ಯಾ ಏವ ದೇವತಾಯಾ ಅಪಚಿತ್ಯೈ ॥ ೧೪ ॥

ಸ ಏಷ ಸಂವತ್ಸರಃ — ಯೋಽಯಂ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಾ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಪ್ರಕೃತಃ, ಸ ಏಷ ಸಂವತ್ಸರಾತ್ಮನಾ ವಿಶೇಷತೋ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ । ಷೋಡಶಕಲಃ ಷೋಡಶ ಕಲಾ ಅವಯವಾ ಅಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಷೋಡಶಕಲಃ ಸಂವತ್ಸರಃ ಸಂವತ್ಸರಾತ್ಮಾ ಕಾಲರೂಪಃ । ತಸ್ಯ ಚ ಕಾಲಾತ್ಮನಃ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ರಾತ್ರಯ ಏವ ಅಹೋರಾತ್ರಾಣಿ — ತಿಥಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ — ಪಂಚದಶಾ ಕಲಾಃ । ಧ್ರುವೈವ ನಿತ್ಯೈವ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ಅಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಷೋಡಶೀ ಷೋಡಶಾನಾಂ ಪೂರಣೀ ಕಲಾ । ರಾತ್ರಿಭಿರೇವ ತಿಥಿಭಿಃ ಕಲೋಕ್ತಾಭಿಃ ಆಪೂರ್ಯತೇ ಚ ಅಪಕ್ಷೀಯತೇ ಚ ಪ್ರತಿಪದಾದ್ಯಾಭಿರ್ಹಿ ಚಂದ್ರಮಾಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಶುಕ್ಲಪಕ್ಷ ಆಪೂರ್ಯತೇ ಕಲಾಭಿರುಪಚೀಯಮಾನಾಭಿರ್ವರ್ಧತೇ ಯಾವತ್ಸಂಪೂರ್ಣಮಂಡಲಃ ಪೌರ್ಣಮಾಸ್ಯಾಮ್ ; ತಾಭಿರೇವಾಪಚೀಯಮಾನಾಭಿಃ ಕಲಾಭಿರಪಕ್ಷೀಯತೇ ಕೃಷ್ಣಪಕ್ಷೇ ಯಾವದ್ಧ್ರುವೈಕಾ ಕಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಯಾಮ್ । ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಕಾಲಾತ್ಮಾ ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಮ್ ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಯಾಮ್ ರಾತ್ರಿಂ ರಾತ್ರೌ ಯಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ಧ್ರುವಾ ಕಲೋಕ್ತಾ ಏತಯಾ ಷೋಡಶ್ಯಾ ಕಲಯಾ ಸರ್ವಮಿದಂ ಪ್ರಾಣಭೃತ್ ಪ್ರಾಣಿಜಾತಮ್ ಅನುಪ್ರವಿಶ್ಯ — ಯದಪಃ ಪಿಬತಿ ಯಚ್ಚೌಷಧೀರಶ್ನಾತಿ ತತ್ಸರ್ವಮೇವ ಓಷಧ್ಯಾತ್ಮನಾ ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ — ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರಿಮವಸ್ಥಾಯ ತತೋಽಪರೇದ್ಯುಃ ಪ್ರಾತರ್ಜಾಯತೇ ದ್ವಿತೀಯಯಾ ಕಲಯಾ ಸಂಯುಕ್ತಃ । ಏವಂ ಪಾಂಕ್ತಾತ್ಮಕೋಽಸೌ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ — ದಿವಾದಿತ್ಯೌ ಮನಃ ಪಿತಾ, ಪೃಥಿವ್ಯಗ್ನೀ ವಾಕ್ ಜಾಯಾ ಮಾತಾ, ತಯೋಶ್ಚ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಜಾ, ಚಾಂದ್ರಮಸ್ಯಸ್ತಿಥಯಃ ಕಲಾ ವಿತ್ತಮ್ — ಉಪಚಯಾಪಚಯಧರ್ಮಿತ್ವಾತ್ ವಿತ್ತವತ್ , ತಾಸಾಂ ಚ ಕಲಾನಾಂ ಕಾಲಾವಯವಾನಾಂ ಜಗತ್ಪರಿಣಾಮಹೇತುತ್ವಂ ಕರ್ಮ ; ಏವಮೇಷ ಕೃತ್ಸ್ನಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ — ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾತ್ , ಅಥ ಪ್ರಜಾಯೇಯ, ಅಥ ವಿತ್ತಂ ಮೇ ಸ್ಯಾತ್ , ಅಥ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವೀಯ — ಇತ್ಯೇಷಣಾನುರೂಪ ಏವ ಪಾಂಕ್ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಭೂತಃ ಸಂವೃತ್ತಃ ; ಕಾರಣಾನುವಿಧಾಯಿ ಹಿ ಕಾರ್ಯಮಿತಿ ಲೋಕೇಽಪಿ ಸ್ಥಿತಿಃ । ಯಸ್ಮಾದೇಷ ಚಂದ್ರ ಏತಾಂ ರಾತ್ರಿಂ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಜಾತಮನುಪ್ರವಿಷ್ಟೋ ಧ್ರುವಯಾ ಕಲಯಾ ವರ್ತತೇ, ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಏತಾಮಮಾವಾಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರಿಂ ಪ್ರಾಣಭೃತಃ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಪ್ರಾಣಂ ನ ವಿಚ್ಛಿಂದ್ಯಾತ್ — ಪ್ರಾಣಿನಂ ನ ಪ್ರಮಾಪಯೇದಿತ್ಯೇತತ್ — ಅಪಿ ಕೃಕಲಾಸಸ್ಯ — ಕೃಕಲಾಸೋ ಹಿ ಪಾಪಾತ್ಮಾ ಸ್ವಭಾವೇನೈವ ಹಿಂಸ್ಯತೇ ಪ್ರಾಣಿಭಿಃ ದೃಷ್ಟೋಽಪ್ಯಮಂಗಲ ಇತಿ ಕೃತ್ವಾ । ನನು ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧೈವ ಪ್ರಾಣಿಹಿಂಸಾ ‘ಅಹಿಂಸನ್ ಸರ್ವಭೂತಾನ್ಯನ್ಯತ್ರ ತೀರ್ಥೇಭ್ಯಃ’ ಇತಿ ; ಬಾಢಂ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಾ, ತಥಾಪಿ ನ ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಯಾ ಅನ್ಯತ್ರ ಪ್ರತಿಪ್ರಸವಾರ್ಥಂ ವಚನಂ ಹಿಂಸಾಯಾಃ ಕೃಕಲಾಸವಿಷಯೇ ವಾ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಏತಸ್ಯಾಃ ಸೋಮದೇವತಾಯಾ ಅಪಚಿತ್ಯೈ ಪೂಜಾರ್ಥಮ್ ॥

ಯೋ ವೈ ಸ ಸಂವತ್ಸರಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಷೋಡಶಕಲೋಽಯಮೇವ ಸ ಯೋಽಯಮೇವಂವಿತ್ಪುರುಷಸ್ತಸ್ಯ ವಿತ್ತಮೇವ ಪಂಚದಶ ಕಲಾ ಆತ್ಮೈವಾಸ್ಯ ಷೋಡಶೀ ಕಲಾ ಸ ವಿತ್ತೇನೈವಾ ಚ ಪೂರ್ಯತೇಽಪ ಚ ಕ್ಷೀಯತೇ ತದೇತನ್ನಭ್ಯಂ ಯದಯಮಾತ್ಮಾ ಪ್ರಧಿರ್ವಿತ್ತಂ ತಸ್ಮಾದ್ಯದ್ಯಪಿ ಸರ್ವಜ್ಯಾನಿಂ ಜೀಯತ ಆತ್ಮನಾ ಚೇಜ್ಜೀವತಿ ಪ್ರಧಿನಾಗಾದಿತ್ಯೇವಾಹುಃ ॥ ೧೫ ॥

ಯೋ ವೈ ಪರೋಕ್ಷಾಭಿಹಿತಃ ಸಂವತ್ಸರಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಷೋಡಶಕಲಃ, ಸ ನೈವ ಅತ್ಯಂತಂ ಪರೋಕ್ಷೋ ಮಂತವ್ಯಃ, ಯಸ್ಮಾದಯಮೇವ ಸ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಉಪಲಭ್ಯತೇ ; ಕೋಽಸಾವಯಮ್ ? ಯೋ ಯಥೋಕ್ತಂ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಕಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಮಾತ್ಮಭೂತಂ ವೇತ್ತಿ ಸ ಏವಂವಿತ್ಪುರುಷಃ ; ಕೇನ ಸಾಮಾನ್ಯೇನ ಪ್ರಜಾಪತಿರಿತಿ ತದುಚ್ಯತೇ — ತಸ್ಯ ಏವಂವಿದಃ ಪುರುಷಸ್ಯ ಗವಾದಿವಿತ್ತಮೇವ ಪಂಚದಶ ಕಲಾಃ, ಉಪಚಯಾಪಚಯಧರ್ಮಿತ್ವಾತ್ — ವಿತ್ತಸಾಧ್ಯಂ ಚ ಕರ್ಮ ; ತಸ್ಯ ಕೃತ್ಸ್ನತಾಯೈ — ಆತ್ಮೈವ ಪಿಂಡ ಏವ ಅಸ್ಯ ವಿದುಷಃ ಷೋಡಶೀ ಕಲಾ ಧ್ರುವಸ್ಥಾನೀಯಾ ; ಸ ಚಂದ್ರವತ್ ವಿತ್ತೇನೈವ ಆಪೂರ್ಯತೇ ಚ ಅಪಕ್ಷೀಯತೇ ಚ ; ತದೇತತ್ ಲೋಕೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ; ತದೇತತ್ ನಭ್ಯಮ್ ನಾಭ್ಯೈ ಹಿತಂ ನಭ್ಯಮ್ ನಾಭಿಂ ವಾ ಅರ್ಹತೀತಿ — ಕಿಂ ತತ್ ? ಯದಯಂ ಯೋಽಯಮ್ ಆತ್ಮಾ ಪಿಂಡಃ ; ಪ್ರಧಿಃ ವಿತ್ತಂ ಪರಿವಾರಸ್ಥಾನೀಯಂ ಬಾಹ್ಯಮ್ — ಚಕ್ರಸ್ಯೇವಾರನೇಮ್ಯಾದಿ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯದ್ಯಪಿ ಸರ್ವಜ್ಯಾನಿಂ ಸರ್ವಸ್ವಾಪಹರಣಂ ಜೀಯತೇ ಹೀಯತೇ ಗ್ಲಾನಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ಆತ್ಮನಾ ಚಕ್ರನಾಭಿಸ್ಥಾನೀಯೇನ ಚೇತ್ ಯದಿ ಜೀವತಿ, ಪ್ರಧಿನಾ ಬಾಹ್ಯೇನ ಪರಿವಾರೇಣ ಅಯಮ್ ಅಗಾತ್ ಕ್ಷೀಣೋಽಯಮ್ — ಯಥಾ ಚಕ್ರಮರನೇಮಿವಿಮುಕ್ತಮ್ — ಏವಮಾಹುಃ ; ಜೀವಂಶ್ಚೇದರನೇಮಿಸ್ಥಾನೀಯೇನ ವಿತ್ತೇನ ಪುನರುಪಚೀಯತ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ ॥
ಏವಂ ಪಾಂಕ್ತೇನ ದೈವವಿತ್ತವಿದ್ಯಾಸಂಯುಕ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಕಃ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಭವತೀತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ; ಅನಂತರಂ ಚ ಜಾಯಾದಿವಿತ್ತಂ ಪರಿವಾರಸ್ಥಾನೀಯಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ತತ್ರ ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರವಿದ್ಯಾನಾಂ ಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವಮಾತ್ರಂ ಸಾಮಾನ್ಯೇನಾವಗತಮ್ ; ನ ಪುತ್ರಾದೀನಾಂ ಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿಫಲಂ ಪ್ರತಿ ವಿಶೇಷಸಂಬಂಧನಿಯಮಃ । ಸೋಽಯಂ ಪುತ್ರಾದೀನಾಂ ಸಾಧನಾನಾಂ ಸಾಧ್ಯವಿಶೇಷಸಂಬಂಧೋ ವಕ್ತವ್ಯ ಇತ್ಯುತ್ತರಕಂಡಿಕಾ ಪ್ರಣೀಯತೇ —

ಅಥ ತ್ರಯೋ ವಾವ ಲೋಕಾ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಃ ಪಿತೃಲೋಕೋ ದೇವಲೋಕ ಇತಿ ಸೋಽಯಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಃ ಪುತ್ರೇಣೈವ ಜಯ್ಯೋ ನಾನ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಕರ್ಮಣಾ ಪಿತೃಲೋಕೋ ವಿದ್ಯಯಾ ದೇವಲೋಕೋ ದೇವಲೋಕೋ ವೈ ಲೋಕಾನಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ತಸ್ಮಾದ್ವಿದ್ಯಾಂ ಪ್ರಶಂಸಂತಿ ॥ ೧೬ ॥

ಅಥೇತಿ ವಾಕ್ಯೋಪನ್ಯಾಸಾರ್ಥಃ । ತ್ರಯಃ — ವಾವೇತ್ಯವಧಾರಣಾರ್ಥಃ — ತ್ರಯ ಏವ ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತಸಾಧನಾರ್ಹಾ ಲೋಕಾಃ, ನ ನ್ಯೂನಾ ನಾಧಿಕಾ ವಾ ; ಕೇ ತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಮನುಷ್ಯಲೋಕಃ ಪಿತೃಲೋಕೋ ದೇವಲೋಕ ಇತಿ । ತೇಷಾಂ ಸೋಽಯಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಃ ಪುತ್ರೇಣೈವ ಸಾಧನೇನ ಜಯ್ಯಃ ಜೇತವ್ಯಃ ಸಾಧ್ಯಃ — ಯಥಾ ಚ ಪುತ್ರೇಣ ಜೇತವ್ಯಸ್ತಥೋತ್ತರತ್ರ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ — ನಾನ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ, ವಿದ್ಯಯಾ ವೇತಿ ವಾಕ್ಯಶೇಷಃ । ಕರ್ಮಣಾ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಲಕ್ಷಣೇನ ಕೇವಲೇನ ಪಿತೃಲೋಕೋ ಜೇತವ್ಯಃ, ನ ಪುತ್ರೇಣ ನಾಪಿ ವಿದ್ಯಯಾ । ವಿದ್ಯಯಾ ದೇವಲೋಕಃ, ನ ಪುತ್ರೇಣ ನಾಪಿ ಕರ್ಮಣಾ । ದೇವಲೋಕೋ ವೈ ಲೋಕಾನಾಂ ತ್ರಯಾಣಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಪ್ರಶಸ್ಯತಮಃ ; ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಸಾಧನತ್ವಾತ್ ವಿದ್ಯಾಂ ಪ್ರಶಂಸಂತಿ ॥

ಅಥಾತಃ ಸಂಪ್ರತ್ತಿರ್ಯದಾ ಪ್ರೈಷ್ಯನ್ಮನ್ಯತೇಽಥ ಪುತ್ರಮಾಹ ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ಯಜ್ಞಸ್ತ್ವಂ ಲೋಕ ಇತಿ ಸ ಪುತ್ರಃ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಹಂ ಯಜ್ಞೋಽಹಂ ಲೋಕ ಇತಿ ಯದ್ವೈ ಕಿಂಚಾನೂಕ್ತಂ ತಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯೇಕತಾ । ಯೇ ವೈ ಕೇ ಚ ಯಜ್ಞಾಸ್ತೇಷಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಯಜ್ಞ ಇತ್ಯೇಕತಾ ಯೇ ವೈ ಕೇ ಚ ಲೋಕಾಸ್ತೇಷಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕ ಇತ್ಯೇಕತೈತಾವದ್ವಾ ಇದಂ ಸರ್ವಮೇತನ್ಮಾ ಸರ್ವಂ ಸನ್ನಯಮಿತೋಽಭುನಜದಿತಿ ತಸ್ಮಾತ್ಪುತ್ರಮನುಶಿಷ್ಟಂ ಲೋಕ್ಯಮಾಹುಸ್ತಸ್ಮಾದೇನಮನುಶಾಸತಿ ಸ ಯದೈವಂವಿದಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ಪ್ರೈತ್ಯಥೈಭಿರೇವ ಪ್ರಾಣೈಃ ಸಹ ಪುತ್ರಮಾವಿಶತಿ । ಸ ಯದ್ಯನೇನ ಕಿಂಚಿದಕ್ಷ್ಣಯಾಕೃತಂ ಭವತಿ ತಸ್ಮಾದೇನಂ ಸರ್ವಸ್ಮಾತ್ಪುತ್ರೋ ಮುಂಚತಿ ತಸ್ಮಾತ್ಪುತ್ರೋ ನಾಮ ಸ ಪುತ್ರೇಣೈವಾಸ್ಮಿಂಲ್ಲೋಕೇ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತ್ಯಥೈನಮೇತೇ ದೈವಾಃ ಪ್ರಾಣಾ ಅಮೃತಾ ಆವಿಶಂತಿ ॥ ೧೭ ॥

ಏವಂ ಸಾಧ್ಯಲೋಕತ್ರಯಫಲಭೇದೇನ ವಿನಿಯುಕ್ತಾನಿ ಪುತ್ರಕರ್ಮವಿದ್ಯಾಖ್ಯಾನಿ ತ್ರೀಣಿ ಸಾಧನಾನಿ ; ಜಾಯಾ ತು ಪುತ್ರಕರ್ಮಾರ್ಥತ್ವಾನ್ನ ಪೃಥಕ್ಸಾಧನಮಿತಿ ಪೃಥಕ್ ನಾಭಿಹಿತಾ ; ವಿತ್ತಂ ಚ ಕರ್ಮಸಾಧನತ್ವಾನ್ನ ಪೃಥಕ್ಸಾಧನಮ್ ; ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೋರ್ಲೋಕಜಯಹೇತುತ್ವಂ ಸ್ವಾತ್ಮಪ್ರತಿಲಾಭೇನೈವ ಭವತೀತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ; ಪುತ್ರಸ್ಯ ತು ಅಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕತ್ವಾತ್ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಲೋಕಜಯಹೇತುತ್ವಮಿತಿ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ; ಅತಸ್ತದ್ವಕ್ತವ್ಯಮಿತಿ ಅಥ ಅನಂತರಮಾರಭ್ಯತೇ — ಸಂಪ್ರತ್ತಿಃ ಸಂಪ್ರದಾನಮ್ ; ಸಂಪ್ರತ್ತಿರಿತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋ ನಾಮಧೇಯಮ್ ; ಪುತ್ರೇ ಹಿ ಸ್ವಾತ್ಮವ್ಯಾಪಾರಸಂಪ್ರದಾನಂ ಕರೋತಿ ಅನೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಪಿತಾ, ತೇನ ಸಂಪ್ರತ್ತಿಸಂಜ್ಞಕಮಿದಂ ಕರ್ಮ । ತತ್ ಕಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಕರ್ತವ್ಯಮಿತ್ಯಾಹ — ಸ ಪಿತಾ ಯದಾ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಪ್ರೈಷ್ಯನ್ ಮರಿಷ್ಯನ್ ಮರಿಷ್ಯಾಮೀತ್ಯರಿಷ್ಟಾದಿದರ್ಶನೇನ ಮನ್ಯತೇ, ಅಥ ತದಾ ಪುತ್ರಮಾಹೂಯಾಹ — ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ಯಜ್ಞಸ್ತ್ವಂ ಲೋಕ ಇತಿ । ಸ ಏವಮುಕ್ತಃ ಪುತ್ರಃ ಪ್ರತ್ಯಾಹ ; ಸ ತು ಪೂರ್ವಮೇವಾನುಶಿಷ್ಟೋ ಜಾನಾತಿ ಮಯೈತತ್ಕರ್ತವ್ಯಮಿತಿ ; ತೇನಾಹ — ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಹಂ ಯಜ್ಞಃ ಅಹಂ ಲೋಕ ಇತಿ ಏತದ್ವಾಕ್ಯತ್ರಯಮ್ । ಏತಸ್ಯಾರ್ಥಸ್ತಿರೋಹಿತ ಇತಿ ಮನ್ವಾನಾ ಶ್ರುತಿರ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾಯ ಪ್ರವರ್ತತೇ — ಯದ್ವೈ ಕಿಂಚ ಯತ್ಕಿಂಚ ಅವಶಿಷ್ಟಮ್ ಅನೂಕ್ತಮ್ ಅಧೀತಮನಧೀತಂ ಚ, ತಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯೈವ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪದೇ ಏಕತಾ ಏಕತ್ವಮ್ ; ಯೋಽಧ್ಯಯನವ್ಯಾಪಾರೋ ಮಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಆಸೀದೇತಾವಂತಂ ಕಾಲಂ ವೇದವಿಷಯಃ, ಸಃ ಇತ ಊರ್ಧ್ವಂ ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವತ್ಕರ್ತೃಕೋಽಸ್ತ್ವಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ಯೇ ವೈ ಕೇ ಚ ಯಜ್ಞಾ ಅನುಷ್ಠೇಯಾಃ ಸಂತೋ ಮಯಾ ಅನುಷ್ಠಿತಾಶ್ಚಾನನುಷ್ಠಿತಾಶ್ಚ, ತೇಷಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಯಜ್ಞ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪದ ಏಕತಾ ಏಕತ್ವಮ್ ; ಮತ್ಕರ್ತೃಕಾ ಯಜ್ಞಾ ಯ ಆಸನ್ ; ತೇ ಇತ ಊರ್ಧ್ವಂ ತ್ವಂ ಯಜ್ಞಃ ತ್ವತ್ಕರ್ತೃಕಾ ಭವಂತ್ವಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಯೇ ವೈ ಕೇ ಚ ಲೋಕಾ ಮಯಾ ಜೇತವ್ಯಾಃ ಸಂತೋ ಜಿತಾ ಅಜಿತಾಶ್ಚ, ತೇಷಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪದ ಏಕತಾ ; ಇತ ಊರ್ಧ್ವಂ ತ್ವಂ ಲೋಕಃ ತ್ವಯಾ ಜೇತವ್ಯಾಸ್ತೇ । ಇತ ಊರ್ಧ್ವಂ ಮಯಾ ಅಧ್ಯಯನಯಜ್ಞಲೋಕಜಯಕರ್ತವ್ಯಕ್ರತುಸ್ತ್ವಯಿ ಸಮರ್ಪಿತಃ, ಅಹಂ ತು ಮುಕ್ತೋಽಸ್ಮಿ ಕರ್ತವ್ಯತಾಬಂಧನವಿಷಯಾತ್ಕ್ರತೋಃ । ಸ ಚ ಸರ್ವಂ ತಥೈವ ಪ್ರತಿಪನ್ನವಾನ್ಪುತ್ರಃ ಅನುಶಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ । ತತ್ರ ಇಮಂ ಪಿತುರಭಿಪ್ರಾಯಂ ಮನ್ವಾನಾ ಆಚಷ್ಟೇ ಶ್ರುತಿಃ — ಏತಾವತ್ ಏತತ್ಪರಿಮಾಣಂ ವೈ ಇದಂ ಸರ್ವಮ್ — ಯದ್ಗೃಹಿಣಾ ಕರ್ತವ್ಯಮ್ , ಯದುತ ವೇದಾ ಅಧ್ಯೇತವ್ಯಾಃ, ಯಜ್ಞಾ ಯಷ್ಟವ್ಯಾಃ, ಲೋಕಾಶ್ಚ ಜೇತವ್ಯಾಃ ; ಏತನ್ಮಾ ಸರ್ವಂ ಸನ್ನಯಮ್ — ಸರ್ವಂ ಹಿ ಇಮಂ ಭಾರಂ ಮದಧೀನಂ ಮತ್ತೋಽಪಚ್ಛಿದ್ಯ ಆತ್ಮನಿ ನಿಧಾಯ ಇತಃ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ ಮಾ ಮಾಮ್ ಅಭುನಜತ್ ಪಾಲಯಿಷ್ಯತೀತಿ — ಲೃಡರ್ಥೇ ಲಙ್ , ಛಂದಸಿ ಕಾಲನಿಯಮಾಭಾವಾತ್ । ಯಸ್ಮಾದೇವಂ ಸಂಪನ್ನಃ ಪುತ್ರಃ ಪಿತರಮ್ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ಕರ್ತವ್ಯತಾಬಂಧನತೋ ಮೋಚಯಿಷ್ಯತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ಪುತ್ರಮನುಶಿಷ್ಟಂ ಲೋಕ್ಯಂ ಲೋಕಹಿತಂ ಪಿತುಃ ಆಹುರ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ । ಅತ ಏವ ಹ್ಯೇನಂ ಪುತ್ರಮನುಶಾಸತಿಲೋಕ್ಯೋಽಯಂ ನಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ — ಪಿತರಃ । ಸ ಪಿತಾ ಯದಾ ಯಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಏವಂವಿತ್ ಪುತ್ರಸಮರ್ಪಿತಕರ್ತವ್ಯತಾಕ್ರತುಃ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ ಪ್ರೈತಿ ಮ್ರಿಯತೇ, ಅಥ ತದಾ ಏಭಿರೇವ ಪ್ರಕೃತೈರ್ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣೈಃ ಪುತ್ರಮಾವಿಶತಿ ಪುತ್ರಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ । ಅಧ್ಯಾತ್ಮಪರಿಚ್ಛೇದಹೇತ್ವಪಗಮಾತ್ ಪಿತುರ್ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾಃ ಸ್ವೇನ ಆಧಿದೈವಿಕೇನ ರೂಪೇಣ ಪೃಥಿವ್ಯಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮನಾ ಭಿನ್ನಘಟಪ್ರದೀಪಪ್ರಕಾಶವತ್ ಸರ್ವಮ್ ಆವಿಶಂತಿ ; ತೈಃ ಪ್ರಾಣೈಃ ಸಹ ಪಿತಾಪಿ ಆವಿಶತಿ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾತ್ಮಭಾವಿತ್ವಾತ್ಪಿತುಃ ; ಅಹಮಸ್ಮ್ಯನಂತಾ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾದಿಭೇದವಿಸ್ತಾರಾಃ — ಇತ್ಯೇವಂಭಾವಿತೋ ಹಿ ಪಿತಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಾಣಾನುವೃತ್ತಿತ್ವಂ ಪಿತುರ್ಭವತೀತಿ ಯುಕ್ತಮುಕ್ತಮ್ — ಏಭಿರೇವ ಪ್ರಾಣೈಃ ಸಹ ಪುತ್ರಮಾವಿಶತೀತಿ ; ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹ್ಯಸಾವಾತ್ಮಾ ಭವತಿ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಚ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ — ಯಸ್ಯ ಪಿತುರೇವಮನುಶಿಷ್ಟಃ ಪುತ್ರೋ ಭವತಿ ಸೋಽಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಲೋಕೇ ವರ್ತತೇ ಪುತ್ರರೂಪೇಣ ನೈವ ಮೃತೋ ಮಂತವ್ಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತ್ಯಂತರೇ — ‘ಸೋಽಸ್ಯಾಯಮಿತರ ಆತ್ಮಾ ಪುಣ್ಯೇಭ್ಯಃ ಕರ್ಮಭ್ಯಃ ಪ್ರತಿಧೀಯತೇ’ (ಐ. ಉ. ೨ । ೧ । ೪) ಇತಿ । ಅಥೇದಾನೀಂ ಪುತ್ರನಿರ್ವಚನಮಾಹ — ಸ ಪುತ್ರಃ ಯದಿ ಕದಾಚಿತ್ ಅನೇನ ಪಿತ್ರಾ ಅಕ್ಷ್ಣಯಾ ಕೋಣಚ್ಛಿದ್ರತೋಽಂತರಾ ಅಕೃತಂ ಭವತಿ ಕರ್ತವ್ಯಮ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಕರ್ತವ್ಯತಾರೂಪಾತ್ಪಿತ್ರಾ ಅಕೃತಾತ್ ಸರ್ವಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿಪ್ರತಿಬಂಧರೂಪಾತ್ ಪುತ್ರೋ ಮುಂಚತಿ ಮೋಚಯತಿ ತತ್ಸರ್ವಂ ಸ್ವಯಮನುತಿಷ್ಠನ್ಪೂರಯಿತ್ವಾ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪೂರಣೇನ ತ್ರಾಯತೇ ಸ ಪಿತರಂ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ , ಪುತ್ರೋ ನಾಮ ; ಇದಂ ತತ್ಪುತ್ರಸ್ಯ ಪುತ್ರತ್ವಮ್ — ಯತ್ಪಿತುಶ್ಛಿದ್ರಂ ಪೂರಯಿತ್ವಾ ತ್ರಾಯತೇ । ಸ ಪಿತಾ ಏವಂವಿಧೇನ ಪುತ್ರೇಣ ಮೃತೋಽಪಿ ಸನ್ ಅಮೃತಃ ಅಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಲೋಕೇ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ಏವಮಸೌ ಪಿತಾ ಪುತ್ರೇಣೇಮಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಂ ಜಯತಿ ; ನ ತಥಾ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಭ್ಯಾಂ ದೇವಲೋಕಪಿತೃಲೋಕೌ, ಸ್ವರೂಪಲಾಭಸತ್ತಾಮಾತ್ರೇಣ ; ನ ಹಿ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಸ್ವರೂಪಲಾಭವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಪುತ್ರವತ್ ವ್ಯಾಪಾರಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಲೋಕಜಯಹೇತುತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯೇತೇ । ಅಥ ಕೃತಸಂಪ್ರತ್ತಿಕಂ ಪಿತರಮ್ ಏನಮ್ ಏತೇ ವಾಗಾದಯಃ ಪ್ರಾಣಾಃ ದೈವಾಃ ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭಾಃ ಅಮೃತಾಃ ಅಮರಣಧರ್ಮಾಣ ಆವಿಶಂತಿ ॥

ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಚೈನಮಗ್ನೇಶ್ಚ ದೈವೀ ವಾಗಾವಿಶತಿ ಸಾ ವೈ ದೈವೀ ವಾಗ್ಯಯಾ ಯದ್ಯದೇವ ವದತಿ ತತ್ತದ್ಭವತಿ ॥ ೧೮ ॥

ಕಥಮಿತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಚೈನಮಿತ್ಯಾದಿ । ಏವಂ ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರವಿದ್ಯಾನಾಂ ಮನುಷ್ಯಲೋಕಪಿತೃಲೋಕದೇವಲೋಕಸಾಧ್ಯಾರ್ಥತಾ ಪ್ರದರ್ಶಿತಾ ಶ್ರುತ್ಯಾ ಸ್ವಯಮೇವ ; ಅತ್ರ ಕೇಚಿದ್ವಾವದೂಕಾಃ ಶ್ರುತ್ಯುಕ್ತವಿಶೇಷಾರ್ಥಾನಭಿಜ್ಞಾಃ ಸಂತಃ ಪುತ್ರಾದಿಸಾಧನಾನಾಂ ಮೋಕ್ಷಾರ್ಥತಾಂ ವದಂತಿ ; ತೇಷಾಂ ಮುಖಾಪಿಧಾನಂ ಶ್ರುತ್ಯೇದಂ ಕೃತಮ್ — ಜಾಯಾ ಮೇ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾದಿ ಪಾಂಕ್ತಂ ಕಾಮ್ಯಂ ಕರ್ಮೇತ್ಯುಪಕ್ರಮೇಣ, ಪುತ್ರಾದೀನಾಂ ಚ ಸಾಧ್ಯವಿಶೇಷವಿನಿಯೋಗೋಪಸಂಹಾರೇಣ ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಋಣಶ್ರುತಿರವಿದ್ವದ್ವಿಷಯಾ ನ ಪರಮಾತ್ಮವಿದ್ವಿಷಯೇತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ; ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ — ‘ಕಿಂ ಪ್ರಜಯಾ ಕರಿಷ್ಯಾಮೋ ಯೇಷಾಂ ನೋಽಯಮಾತ್ಮಾಯಂ ಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೨) ಇತಿ -
ಕೇಚಿತ್ತು ಪಿತೃಲೋಕದೇವಲೋಕಜಯೋಽಪಿ ಪಿತೃಲೋಕದೇವಲೋಕಾಭ್ಯಾಂ ವ್ಯಾವೃತ್ತಿರೇವ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಪುತ್ರಕರ್ಮಾಪರವಿದ್ಯಾಭಿಃ ಸಮುಚ್ಚಿತ್ಯಾನುಷ್ಠಿತಾಭಿಃ ತ್ರಿಭ್ಯ ಏತೇಭ್ಯೋ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವ್ಯಾವೃತ್ತಃ ಪರಮಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇನ ಮೋಕ್ಷಮಧಿಗಚ್ಛತೀತಿ ಪರಂಪರಯಾ ಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಾನ್ಯೇವ ಪುತ್ರಾದಿಸಾಧನಾನಿ ಇಚ್ಛಂತಿ ; ತೇಷಾಮಪಿ ಮುಖಾಪಿಧಾನಾಯ ಇಯಮೇವ ಶ್ರುತಿರುತ್ತರಾ ಕೃತಸಂಪ್ರತ್ತಿಕಸ್ಯ ಪುತ್ರಿಣಃ ಕರ್ಮಿಣಃ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮವಿದ್ಯಾವಿದಃ ಫಲಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಪ್ರವೃತ್ತಾ । ನ ಚ ಇದಮೇವ ಫಲಂ ಮೋಕ್ಷಫಲಮಿತಿ ಶಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮ್ , ತ್ರ್ಯನ್ನಸಂಬಂಧಾತ್ ಮೇಧಾತಪಃಕಾರ್ಯತ್ವಾಚ್ಚಾನ್ನಾನಾಮ್ ಪುನಃ ಪುನರ್ಜನಯತ ಇತಿ ದರ್ಶನಾತ್ , ‘ಯದ್ಧೈತನ್ನ ಕುರ್ಯಾತ್ಕ್ಷೀಯೇತ ಹ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೨) ಇತಿ ಚ ಕ್ಷಯಶ್ರವಣಾತ್ , ಶರೀರಮ್ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಮಿತಿ ಚ ಕಾರ್ಯಕರಣತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ, ‘ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಮ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೬ । ೧) ಇತಿ ಚ ನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕತ್ವೇನೋಪಸಂಹಾರಾತ್ । ನ ಚ ಇದಮೇವ ಸಾಧನತ್ರಯಂ ಸಂಹತಂ ಸತ್ ಕಸ್ಯಚಿನ್ಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಫಲಮಿತ್ಯಸ್ಮಾದೇವ ವಾಕ್ಯಾದವಗಂತುಂ ಶಕ್ಯಮ್ , ಪುತ್ರಾದಿಸಾಧನಾನಾಂ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮಫಲದರ್ಶನೇನೈವ ಉಪಕ್ಷೀಣತ್ವಾದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ॥
ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಚ ಏನಮ್ ಅಗ್ನೇಶ್ಚ ದೈವೀ ಅಧಿದೈವಾತ್ಮಿಕಾ ವಾಕ್ ಏನಂ ಕೃತಸಂಪ್ರತ್ತಿಕಮ್ ಆವಿಶತಿ ; ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹಿ ವಾಚ ಉಪಾದಾನಭೂತಾ ದೈವೀ ವಾಕ್ ಪೃಥಿವ್ಯಗ್ನಿಲಕ್ಷಣಾ ; ಸಾ ಹ್ಯಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾಸಂಗಾದಿದೋಷೈರ್ನಿರುದ್ಧಾ । ವಿದುಷಸ್ತದ್ದೋಷಾಪಗಮೇ ಆವರಣಭಂಗ ಇವೋದಕಂ ಪ್ರದೀಪಪ್ರಕಾಶವಚ್ಚ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ ; ತದೇತದುಚ್ಯತೇ — ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಅಗ್ನೇಶ್ಚೈನಂ ದೈವೀ ವಾಗಾವಿಶತೀತಿ । ಸಾ ಚ ದೈವೀ ವಾಕ್ ಅನೃತಾದಿದೋಷರಹಿತಾ ಶುದ್ಧಾ, ಯಯಾ ವಾಚಾ ದೈವ್ಯಾ ಯದ್ಯದೇವ ಆತ್ಮನೇ ಪರಸ್ಮೈ ವಾ ವದತಿ ತತ್ತತ್ ಭವತಿ — ಅಮೋಘಾ ಅಪ್ರತಿಬದ್ಧಾ ಅಸ್ಯ ವಾಗ್ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ದಿವಶ್ಚೈನಮಾದಿತ್ಯಾಚ್ಚ ದೈವಂ ಮನ ಆವಿಶತಿ ತದ್ವೈ ದೈವಂ ಮನೋ ಯೇನಾನಂದ್ಯೇವ ಭವತ್ಯಥೋ ನ ಶೋಚತಿ ॥ ೧೯ ॥

ತಥಾ ದಿವಶ್ಚೈನಮಾದಿತ್ಯಾಚ್ಚ ದೈವಂ ಮನ ಆವಿಶತಿ — ತಚ್ಚ ದೈವಂ ಮನಃ, ಸ್ವಭಾವನಿರ್ಮಲತ್ವಾತ್ ; ಯೇನ ಮನಸಾ ಅಸೌ ಆನಂದ್ಯೇವ ಭವತಿ ಸುಖ್ಯೇವ ಭವತಿ ; ಅಥೋ ಅಪಿ ನ ಶೋಚತಿ, ಶೋಕಾದಿನಿಮಿತ್ತಾಸಂಯೋಗಾತ್ ॥

ಅದ್ಭ್ಯಶ್ಚೈನಂ ಚಂದ್ರಮಸಶ್ಚ ದೈವಃ ಪ್ರಾಣ ಆವಿಶತಿ ಸ ವೈ ದೈವಃ ಪ್ರಾಣೋ ಯಃ ಸಂಚರಂಶ್ಚಾಸಂಚರಂಶ್ಚ ನ ವ್ಯಥತೇಽಥೋ ನ ರಿಷ್ಯತಿ ಸ ಏವಂವಿತ್ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಮಾತ್ಮಾ ಭವತಿ ಯಥೈಷಾ ದೇವತೈವಂ ಸ ಯಥೈತಾಂ ದೇವತಾಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯವಂತ್ಯೈವಂ ಹೈವಂವಿದಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯವಂತಿ । ಯದು ಕಿಂಚೇಮಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಶೋಚಂತ್ಯಮೈವಾಸಾಂ ತದ್ಭವತಿ ಪುಣ್ಯಮೇವಾಮುಂ ಗಚ್ಛತಿ ನ ಹ ವೈ ದೇವಾನ್ಪಾಪಂ ಗಚ್ಛತಿ ॥ ೨೦ ॥

ತಥಾ ಅದ್ಭ್ಯಶ್ಚೈನಂ ಚಂದ್ರಮಸಶ್ಚ ದೈವಃ ಪ್ರಾಣ ಆವಿಶತಿ । ಸ ವೈ ದೈವಃ ಪ್ರಾಣಃ ಕಿಂಲಕ್ಷಣ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯಃ ಸಂಚರನ್ ಪ್ರಾಣಿಭೇದೇಷು ಅಸಂಚರನ್ ಸಮಷ್ಟಿವ್ಯಷ್ಟಿರೂಪೇಣ — ಅಥವಾ ಸಂಚರನ್ ಜಂಗಮೇಷು ಅಸಂಚರನ್ಸ್ಥಾವರೇಷು — ನ ವ್ಯಥತೇ ನ ದುಃಖನಿಮಿತ್ತೇನ ಭಯೇನ ಯುಜ್ಯತೇ ; ಅಥೋ ಅಪಿ ನ ರಿಷ್ಯತಿ ನ ವಿನಶ್ಯತಿ ನ ಹಿಂಸಾಮಾಪದ್ಯತೇ । ಸಃ — ಯೋ ಯಥೋಕ್ತಮೇವಂ ವೇತ್ತಿ ತ್ರ್ಯನ್ನಾತ್ಮದರ್ಶನಂ ಸಃ — ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಮಾತ್ಮಾ ಭವತಿ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಪ್ರಾಣೋ ಭವತಿ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ಮನೋ ಭವತಿ, ಸರ್ವೇಷಾಂ ಭೂತಾನಾಂ ವಾಗ್ಭವತಿ — ಇತ್ಯೇವಂ ಸರ್ವಭೂತಾತ್ಮತಯಾ ಸರ್ವಜ್ಞೋ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ — ಸರ್ವಕೃಚ್ಚ । ಯಥೈಷಾ ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧಾ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭದೇವತಾ ಏವಮೇವ ನಾಸ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವೇ ಸರ್ವಕೃತ್ತ್ವೇ ವಾ ಕ್ವಚಿತ್ಪ್ರತಿಘಾತಃ ; ಸ ಇತಿ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕನಿರ್ದೇಶಃ । ಕಿಂಚ ಯಥೈತಾಂ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭದೇವತಾಮ್ ಇಜ್ಯಾದಿಭಿಃ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯವಂತಿ ಪಾಲಯಂತಿ ಪೂಜಯಂತಿ, ಏವಂ ಹ ಏವಂವಿದಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯವಂತಿ — ಇಜ್ಯಾದಿಲಕ್ಷಣಾಂ ಪೂಜಾಂ ಸತತಂ ಪ್ರಯುಂಜತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಅಥೇದಮಾಶಂಕ್ಯತೇ — ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿನಾಮಾತ್ಮಾ ಭವತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ತಸ್ಯ ಚ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಕಾರ್ಯಕರಣಾತ್ಮತ್ವೇ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿಸುಖದುಃಖೈಃ ಸಂಬಧ್ಯೇತೇತಿ — ತನ್ನ । ಅಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಬುದ್ಧಿತ್ವಾತ್ — ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾತ್ಮಬುದ್ಧೀನಾಂ ಹ್ಯಾಕ್ರೋಶಾದೌ ದುಃಖಸಂಬಂಧೋ ದೃಷ್ಟಃ -, ಅನೇನಾಹಮಾಕ್ರುಷ್ಟ ಇತಿ ; ಅಸ್ಯ ತು ಸರ್ವಾತ್ಮನೋ ಯ ಆಕ್ರುಶ್ಯತೇ ಯಶ್ಚಾಕ್ರೋಶತಿ ತಯೋರಾತ್ಮತ್ವಬುದ್ಧಿವಿಶೇಷಾಭಾವಾತ್ ನ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ದುಃಖಮುಪಪದ್ಯತೇ । ಮರಣದುಃಖವಚ್ಚ ನಿಮಿತ್ತಾಭಾವಾತ್ — ಯಥಾ ಹಿ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿನ್ಮೃತೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ದುಃಖಮುತ್ಪದ್ಯತೇ — ಮಮಾಸೌ ಪುತ್ರೋ ಭ್ರಾತಾ ಚೇತಿ — ಪುತ್ರಾದಿನಿಮಿತ್ತಮ್ , ತನ್ನಿಮಿತ್ತಾಭಾವೇ ತನ್ಮರಣದರ್ಶಿನೋಽಪಿ ನೈವ ದುಃಖಮುಪಜಾಯತೇ, ತಥಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಪಿ ಅಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾತ್ಮನೋ ಮಮತವತಾದಿದುಃಖನಿಮಿತ್ತಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಾದಿದೋಷಾಭಾವಾತ್ ನೈವ ದುಃಖಮುಪಜಾಯತೇ । ತದೇತದುಚ್ಯತೇ — ಯದು ಕಿಂಚ ಯತ್ಕಿಂಚ ಇಮಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಶೋಚಂತಿ ಅಮೈವ ಸಹೈವ ಪ್ರಜಾಭಿಃ ತಚ್ಛೋಕಾದಿನಿಮಿತ್ತಂ ದುಃಖಂ ಸಂಯುಕ್ತಂ ಭವತಿ ಆಸಾಂ ಪ್ರಜಾನಾಮ್ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಬುದ್ಧಿಜನಿತತ್ವಾತ್ ; ಸರ್ವಾತ್ಮನಸ್ತು ಕೇನ ಸಹ ಕಿಂ ಸಂಯುಕ್ತಂ ಭವೇತ್ ವಿಯುಕ್ತಂ ವಾ । ಅಮುಂ ತು ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯೇ ಪದೇ ವರ್ತಮಾನಂ ಪುಣ್ಯಮೇವ ಶುಭಮೇವ — ಫಲಮಭಿಪ್ರೇತಂ ಪುಣ್ಯಮಿತಿ — ನಿರತಿಶಯಂ ಹಿ ತೇನ ಪುಣ್ಯಂ ಕೃತಮ್ , ತೇನ ತತ್ಫಲಮೇವ ಗಚ್ಛತಿ ; ನ ಹ ವೈ ದೇವಾನ್ಪಾಪಂ ಗಚ್ಛತಿ, ಪಾಪಫಲಸ್ಯಾವಸರಾಭಾವಾತ್ — ಪಾಪಫಲಂ ದುಃಖಂ ನ ಗಚ್ಛತೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥
‘ತ ಏತೇ ಸರ್ವ ಏವ ಸಮಾಃ ಸರ್ವೇಽನಂತಾಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೩) ಇತ್ಯವಿಶೇಷೇಣ ವಾಙ್ಮನಃಪ್ರಾಣಾನಾಮುಪಾಸನಮುಕ್ತಮ್ , ನ ಅನ್ಯತಮಗತೋ ವಿಶೇಷ ಉಕ್ತಃ ; ಕಿಮೇವಮೇವ ಪ್ರತಿಪತ್ತವ್ಯಮ್ , ಕಿಂ ವಾ ವಿಚಾರ್ಯಮಾಣೇ ಕಶ್ಚಿದ್ವಿಶೇಷೋ ವ್ರತಮುಪಾಸನಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರತಿಪತ್ತುಂ ಶಕ್ಯತ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ —

ಅಥಾತೋ ವ್ರತಮೀಮಾಂಸಾ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಹ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಸೃಜೇ ತಾನಿ ಸೃಷ್ಟಾನ್ಯನ್ಯೋನ್ಯೇನಾಸ್ಪರ್ಧಂತ ವದಿಷ್ಯಾಮ್ಯೇವಾಹಮಿತಿ ವಾಗ್ದಧ್ರೇ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಚಕ್ಷುಃ ಶ್ರೋಷ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಶ್ರೋತ್ರಮೇವಮನ್ಯಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಯಥಾಕರ್ಮ ತಾನಿ ಮೃತ್ಯುಃ ಶ್ರಮೋ ಭೂತ್ವೋಪಯೇಮೇ ತಾನ್ಯಾಪ್ನೋತ್ತಾನ್ಯಾಪ್ತ್ವಾ ಮೃತ್ಯುರವಾರುಂಧ ತಸ್ಮಾಚ್ಛ್ರಾಮ್ಯತ್ಯೇವ ವಾಕ್ಶ್ರಾಮ್ಯತಿ ಚಕ್ಷುಃ ಶ್ರಾಮ್ಯತಿ ಶ್ರೋತ್ರಮಥೇಮಮೇವ ನಾಪ್ನೋದ್ಯೋಽಯಂ ಮಧ್ಯಮಃ ಪ್ರಾಣಸ್ತಾನಿ ಜ್ಞಾತುಂ ದಧ್ರಿರೇ । ಅಯಂ ವೈ ನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಯಃ ಸಂಚರಂಶ್ಚಾಸಂಚರಂಶ್ಚ ನ ವ್ಯಥತೇಽಥೋ ನ ರಿಷ್ಯತಿ ಹಂತಾಸ್ಯೈವ ಸರ್ವೇ ರೂಪಮಸಾಮೇತಿ ತ ಏತಸ್ಯೈವ ಸರ್ವೇ ರೂಪಮಭವಂಸ್ತಸ್ಮಾದೇತ ಏತೇನಾಖ್ಯಾಯಂತೇ ಪ್ರಾಣಾ ಇತಿ ತೇನ ಹ ವಾವ ತತ್ಕುಲಮಾಚಕ್ಷತೇ ಯಸ್ಮಿನ್ಕುಲೇ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ಯ ಉ ಹೈವಂವಿದಾ ಸ್ಪರ್ಧತೇಽನುಶುಷ್ಯತ್ಯನುಶುಷ್ಯ ಹೈವಾಂತತೋ ಮ್ರಿಯತ ಇತ್ಯಧ್ಯಾತ್ಮಮ್ ॥ ೨೧ ॥

ಅಥಾತಃ ಅನಂತರಂ ವ್ರತಮೀಮಾಂಸಾ ಉಪಾಸನಕರ್ಮವಿಚಾರಣೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏಷಾಂ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಕಸ್ಯ ಕರ್ಮ ವ್ರತತ್ವೇನ ಧಾರಯಿತವ್ಯಮಿತಿ ಮೀಮಾಂಸಾ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ತತ್ರ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಹ — ಹ - ಶಬ್ದಃ ಕಿಲಾರ್ಥೇ — ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಕಿಲ ಪ್ರಜಾಃ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕರಣಾನಿ ವಾಗಾದೀನಿ — ಕರ್ಮಾರ್ಥಾನಿ ಹಿ ತಾನೀತಿ ಕರ್ಮಾಣೀತ್ಯುಚ್ಯಂತೇ — ಸಸೃಜೇ ಸೃಷ್ಟವಾನ್ ವಾಗಾದೀನಿ ಕರಣಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತಾನಿ ಪುನಃ ಸೃಷ್ಟಾನಿ ಅನ್ಯೋನ್ಯೇನ ಇತರೇತರಮ್ ಅಸ್ಪರ್ಧಂತ ಸ್ಪರ್ಧಾಂ ಸಂಘರ್ಷಂ ಚಕ್ರುಃ ; ಕಥಮ್ ? ವದಿಷ್ಯಾಮ್ಯೇವ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರಾದ್ವದನಾದನುಪರತೈವ ಅಹಂ ಸ್ಯಾಮಿತಿ ವಾಗ್ವ್ರತಂ ದಧ್ರೇ ಧೃತವತೀ — ಯದ್ಯನ್ಯೋಽಪಿ ಮತ್ಸಮೋಽಸ್ತಿ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರಾದನುಪರಂತುಂ ಶಕ್ತಃ, ಸೋಽಪಿ ದರ್ಶಯತ್ವಾತ್ಮನೋ ವೀರ್ಯಮಿತಿ ; ತಥಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಚಕ್ಷುಃ ; ಶ್ರೋಷ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ ; ಏವಮನ್ಯಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕರಣಾನಿ ಯಥಾಕರ್ಮ — ಯತ್ ಯತ್ ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ ಯಥಾಕರ್ಮ — ತಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಮೃತ್ಯುರ್ಮಾರಕಃ ಶ್ರಮಃ ಶ್ರಮರೂಪೀ ಭೂತ್ವಾ ಉಪಯೇಮೇ ಸಂಜಗ್ರಾಹ । ಕಥಮ್ ? ತಾನಿ ಕರಣಾನಿ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರೇ ಪ್ರವೃತ್ತಾನಿ ಆಪ್ನೋತ್ ಶ್ರಮರೂಪೇಣ ಆತ್ಮಾನಂ ದರ್ಶಿತವಾನ್ ; ಆಪ್ತ್ವಾ ಚ ತಾನಿ ಅವಾರುಂಧ ಅವರೋಧಂ ಕೃತವಾನ್ಮೃತ್ಯುಃ — ಸ್ವಕರ್ಮಭ್ಯಃ ಪ್ರಚ್ಯಾವಿತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಮಾದದ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ವದನೇ ಸ್ವಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ವಾಕ್ ಶ್ರಾಮ್ಯತ್ಯೇವ ಶ್ರಮರೂಪಿಣಾ ಮೃತ್ಯುನಾ ಸಂಯುಕ್ತಾ ಸ್ವಕರ್ಮತಃ ಪ್ರಚ್ಯವತೇ ; ತಥಾ ಶ್ರಾಮ್ಯತಿ ಚಕ್ಷುಃ ; ಶ್ರಾಮ್ಯತಿ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ । ಅಥೇಮಮೇವ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ನ ಆಪ್ನೋತ್ ನ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ಮೃತ್ಯುಃ ಶ್ರಮರೂಪೀ — ಯೋಽಯಂ ಮಧ್ಯಮಃ ಪ್ರಾಣಃ ತಮ್ । ತೇನಾದ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯಶ್ರಾಂತ ಏವ ಸ್ವಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ತಾನೀತರಾಣಿ ಕರಣಾನಿ ತಂ ಜ್ಞಾತುಂ ದಧ್ರಿರೇ ಧೃತವಂತಿ ಮನಃ ; ಅಯಂ ವೈ ನಃ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಪ್ರಶಸ್ಯತಮಃ ಅಭ್ಯಧಿಕಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ಯಃ ಸಂಚರಂಶ್ಚಾಸಂಚರಂಶ್ಚ ನ ವ್ಯಥತೇ, ಅಥೋ ನ ರಿಷ್ಯತಿ — ಹಂತ ಇದಾನೀಮಸ್ಯೈವ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಸರ್ವೇ ವಯಂ ರೂಪಮಸಾಮ ಪ್ರಾಣಮಾತ್ಮತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಪದ್ಯೇಮಹಿ — ಏವಂ ವಿನಿಶ್ಚಿತ್ಯ ತೇ ಏತಸ್ಯೈವ ಸರ್ವೇ ರೂಪಮಭವನ್ ಪ್ರಾಣರೂಪಮೇವ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಪನ್ನಾಃ ಪ್ರಾಣವ್ರತಮೇವ ದಧ್ರಿರೇ — ಅಸ್ಮದ್ವ್ರತಾನಿ ನ ಮೃತ್ಯೋರ್ವಾರಣಾಯ ಪರ್ಯಾಪ್ತಾನೀತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣೇನ ರೂಪೇಣ ರೂಪವಂತೀತರಾಣಿ ಕರಣಾನಿ ಚಲನಾತ್ಮನಾ ಸ್ವೇನ ಚ ಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮನಾ ; ನ ಹಿ ಪ್ರಾಣಾದನ್ಯತ್ರ ಚಲನಾತ್ಮಕತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ ; ಚಲನವ್ಯಾಪಾರಪೂರ್ವಕಾಣ್ಯೇವ ಹಿ ಸರ್ವದಾ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರೇಷು ಲಕ್ಷ್ಯಂತೇ — ತಸ್ಮಾತ್ ಏತೇ ವಾಗಾದಯಃ ಏತೇನ ಪ್ರಾಣಾಭಿಧಾನೇನ ಆಖ್ಯಾಯಂತೇ ಅಭಿಧೀಯಂತೇ — ಪ್ರಾಣಾ ಇತ್ಯೇವಮ್ । ಯ ಏವಂ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮತಾಂ ಸರ್ವಕರಣಾನಾಂ ವೇತ್ತಿ ಪ್ರಾಣಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯತ್ವಂ ಚ, ತೇನ ಹ ವಾವ ತೇನೈವ ವಿದುಷಾ ತತ್ಕುಲಮಾಚಕ್ಷತೇ ಲೌಕಿಕಾಃ, ಯಸ್ಮಿನ್ಕುಲೇ ಸ ವಿದ್ವಾನ್ ಜಾತೋ ಭವತಿ — ತತ್ಕುಲಂ ವಿದ್ವನ್ನಾಮ್ನೈವ ಪ್ರಥಿತಂ ಭವತಿ — ಅಮುಷ್ಯೇದಂ ಕುಲಮಿತಿ — ಯಥಾ ತಾಪತ್ಯ ಇತಿ । ಯ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ವೇದ ವಾಗಾದೀನಾಂ ಪ್ರಾಣರೂಪತಾಂ ಪ್ರಾಣಾಖ್ಯತ್ವಂ ಚ, ತಸ್ಯೈತತ್ಫಲಮ್ । ಕಿಂಚ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಉ ಹ ಏವಂವಿದಾ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮದರ್ಶಿನಾ ಸ್ಪರ್ಧತೇ ತತ್ಪ್ರತಿಪಕ್ಷೀ ಸನ್ ಸಃ ಅಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಶರೀರೇ ಅನುಶುಷ್ಯತಿ ಶೋಷಮುಪಗಚ್ಛತಿ ; ಅನುಶುಷ್ಯ ಹೈವ ಶೋಷಂ ಗತ್ವೈವ ಅಂತತಃ ಅಂತೇ ಮ್ರಿಯತೇ, ನ ಸಹಸಾ ಅನುಪದ್ರುತೋ ಮ್ರಿಯತೇ । ಇತ್ಯೇವಮುಕ್ತಮಧ್ಯಾತ್ಮಂ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮದರ್ಶನಮಿತಿ ಉಕ್ತೋಪಸಂಹಾರಃ ಅಧಿದೈವತಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಃ ॥

ಅಥಾಧಿದೈವತಂ ಜ್ವಲಿಷ್ಯಾಮ್ಯೇವಾಹಮಿತ್ಯಗ್ನಿರ್ದಧ್ರೇ ತಪ್ಸ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತ್ಯಾದಿತ್ಯೋ ಭಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಚಂದ್ರಮಾ ಏವಮನ್ಯಾ ದೇವತಾ ಯಥಾದೈವತಂ ಸ ಯಥೈಷಾಂ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಮಧ್ಯಮಃ ಪ್ರಾಣ ಏವಮೇತಾಸಾಂ ದೇವತಾನಾಂ ವಾಯುರ್ಮ್ಲೋಚಂತಿ ಹ್ಯನ್ಯಾ ದೇವತಾ ನ ವಾಯುಃ ಸೈಷಾನಸ್ತಮಿತಾ ದೇವತಾ ಯದ್ವಾಯುಃ ॥ ೨೨ ॥

ಅಥ ಅನಂತರಮ್ ಅಧಿದೈವತಂ ದೇವತಾವಿಷಯಂ ದರ್ಶನಮುಚ್ಯತೇ । ಕಸ್ಯ ದೇವತಾವಿಶೇಷಸ್ಯ ವ್ರತಧಾರಣಂ ಶ್ರೇಯ ಇತಿ ಮೀಮಾಂಸ್ಯತೇ । ಅಧ್ಯಾತ್ಮವತ್ಸರ್ವಮ್ । ಜ್ವಲಿಷ್ಯಾಮ್ಯೇವಾಹಮಿತ್ಯಗ್ನಿರ್ದಧ್ರೇ ; ತಪ್ಸ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತ್ಯಾದಿತ್ಯಃ ; ಭಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಮಿತಿ ಚಂದ್ರಮಾಃ ; ಏವಮನ್ಯಾ ದೇವತಾ ಯಥಾದೈವತಮ್ । ಸಃ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಂ ವಾಗಾದೀನಾಮೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಧ್ಯಮಃ ಪ್ರಾಣೋ ಮೃತ್ಯುನಾ ಅನಾಪ್ತಃ ಸ್ವಕರ್ಮಣೋ ನ ಪ್ರಚ್ಯಾವಿತಃ ಸ್ವೇನ ಪ್ರಾಣವ್ರತೇನಾಭಗ್ನವ್ರತೋ ಯಥಾ, ಏವಮ್ ಏತಾಸಾಮಗ್ನ್ಯಾದೀನಾಂ ದೇವತಾನಾಂ ವಾಯುರಪಿ । ಮ್ಲೋಚಂತಿ ಅಸ್ತಂ ಯಂತಿ ಸ್ವಕರ್ಮಭ್ಯ ಉಪರಮಂತೇ — ಯಥಾ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಂ ವಾಗಾದಯೋಽನ್ಯಾ ದೇವತಾ ಅಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾಃ ; ನ ವಾಯುರಸ್ತಂ ಯಾತಿ — ಯಥಾ ಮಧ್ಯಮಃ ಪ್ರಾಣಃ ; ಅತಃ ಸೈಷಾ ಅನಸ್ತಮಿತಾ ದೇವತಾ ಯದ್ವಾಯುಃ ಯೋಽಯಂ ವಾಯುಃ । ಏವಮಧ್ಯಾತ್ಮಮಧಿದೈವಂ ಚ ಮೀಮಾಂಸಿತ್ವಾ ನಿರ್ಧಾರಿತಮ್ — ಪ್ರಾಣವಾಯ್ವಾತ್ಮನೋರ್ವ್ರತಮಭಗ್ನಮಿತಿ ॥

ಅಥೈಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ ಯತಶ್ಚೋದೇತಿ ಸೂರ್ಯೋಽಸ್ತಂ ಯತ್ರ ಚ ಗಚ್ಛತೀತಿ ಪ್ರಾಣಾದ್ವಾ ಏಷ ಉದೇತಿ ಪ್ರಾಣೇಽಸ್ತಮೇತಿ ತಂ ದೇವಾಶ್ಚಕ್ರಿರೇ ಧರ್ಮಂ ಸ ಏವಾದ್ಯ ಸ ಉ ಶ್ವ ಇತಿ ಯದ್ವಾ ಏತೇಽಮುರ್ಹ್ಯಧ್ರಿಯಂತ ತದೇವಾಪ್ಯದ್ಯ ಕುರ್ವಂತಿ । ತಸ್ಮಾದೇಕಮೇವ ವ್ರತಂ ಚರೇತ್ಪ್ರಾಣ್ಯಾಚ್ಚೈವಾಪಾನ್ಯಾಚ್ಚ ನೇನ್ಮಾ ಪಾಪ್ಮಾ ಮೃತ್ಯುರಾಪ್ನುವದಿತಿ ಯದ್ಯು ಚರೇತ್ಸಮಾಪಿಪಯಿಷೇತ್ತೇನೋ ಏತಸ್ಯೈ ದೇವತಾಯೈ ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಸಲೋಕತಾಂ ಜಯತಿ ॥ ೨೩ ॥

ಅಥೈತಸ್ಯೈವಾರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶಕಃ ಏಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಮಂತ್ರೋ ಭವತಿ । ಯತಶ್ಚ ಯಸ್ಮಾದ್ವಾಯೋಃ ಉದೇತಿ ಉದ್ಗಚ್ಛತಿ ಸೂರ್ಯಃ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮಂ ಚ ಚಕ್ಷುರಾತ್ಮನಾ ಪ್ರಾಣಾತ್ — ಅಸ್ತಂ ಚ ಯತ್ರ ವಾಯೌ ಪ್ರಾಣೇ ಚ ಗಚ್ಛತಿ ಅಪರಸಂಧ್ಯಾಸಮಯೇ ಸ್ವಾಪಸಮಯೇ ಚ ಪುರುಷಸ್ಯ — ತಂ ದೇವಾಃ ತಂ ಧರ್ಮಂ ದೇವಾಃ ಚಕ್ರಿರೇ ಧೃತವಂತಃ ವಾಗಾದಯೋಽಗ್ನ್ಯಾದಯಶ್ಚ ಪ್ರಾಣವ್ರತಂ ವಾಯುವ್ರತಂ ಚ ಪುರಾ ವಿಚಾರ್ಯ । ಸ ಏವ ಅದ್ಯ ಇದಾನೀಂ ಶ್ವೋಽಪಿ ಭವಿಷ್ಯತ್ಯಪಿ ಕಾಲೇ ಅನುವರ್ತ್ಯತೇ ಅನುವರ್ತಿಷ್ಯತೇ ಚ ದೇವೈರಿತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ತತ್ರೇಮಂ ಮಂತ್ರಂ ಸಂಕ್ಷೇಪತೋ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ — ಪ್ರಾಣಾದ್ವಾ ಏಷ ಸೂರ್ಯ ಉದೇತಿ ಪ್ರಾಣೇಽಸ್ತಮೇತಿ । ತಂ ದೇವಾಶ್ಚಕ್ರಿರೇ ಧರ್ಮಂ ಸ ಏವಾದ್ಯ ಸ ಉ ಶ್ವ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಕೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯತ್ ವೈ ಏತೇ ವ್ರತಮ್ ಅಮುರ್ಹಿ ಅಮುಷ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ವಾಗಾದಯೋಽಗ್ನ್ಯಾದಯಶ್ಚ ಪ್ರಾಣವ್ರತಂ ವಾಯುವ್ರತಂ ಚ ಅಧ್ರಿಯಂತ, ತದೇವಾದ್ಯಾಪಿ ಕುರ್ವಂತಿ ಅನುವರ್ತಂತೇ ಅನುವರ್ತಿಷ್ಯಂತೇ ಚ ; ವ್ರತಂ ತಯೋರಭಗ್ನಮೇವ । ಯತ್ತು ವಾಗಾದಿವ್ರತಮ್ ಅಗ್ನ್ಯಾದಿವ್ರತಂ ಚ ತದ್ಭಗ್ನಮೇವ, ತೇಷಾಮ್ ಅಸ್ತಮಯಕಾಲೇ ಸ್ವಾಪಕಾಲೇ ಚ ವಾಯೌ ಪ್ರಾಣೇ ಚ ನಿಮ್ಲುಕ್ತಿದರ್ಶನಾತ್ । ಅಥೈತದನ್ಯತ್ರೋಕ್ತಮ್ — ‘ಯದಾ ವೈ ಪುರುಷಃ ಸ್ವಪಿತಿ ಪ್ರಾಣಂ ತರ್ಹಿ ವಾಗಪ್ಯೇತಿ ಪ್ರಾಣಂ ಮನಃ ಪ್ರಾಣಂ ಚಕ್ಷುಃ ಪ್ರಾಣಂ ಶ್ರೋತ್ರಂ ಯದಾ ಪ್ರಬುಧ್ಯತೇ ಪ್ರಾಣಾದೇವಾಧಿ ಪುನರ್ಜಾಯಂತ ಇತ್ಯಧ್ಯಾತ್ಮಮಥಾಧಿದೈವತಂ ಯದಾ ವಾ ಅಗ್ನಿರನುಗಚ್ಛತಿ ವಾಯುಂ ತರ್ಹ್ಯನೂದ್ವಾತಿ ತಸ್ಮಾದೇನಮುದವಾಸೀದಿತ್ಯಾಹುರ್ವಾಯುಂ ಹ್ಯನೂದ್ವಾತಿ ಯದಾದಿತ್ಯೋಽಸ್ತಮೇತಿ ವಾಯುಂ ತರ್ಹಿ ಪ್ರವಿಶತಿ ವಾಯುಂ ಚಂದ್ರಮಾ ವಾಯೌ ದಿಶಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಾ ವಾಯೋರೇವಾಧಿ ಪುನರ್ಜಾಯಂತೇ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೦ । ೩ । ೩ । ೬, ೮) ಇತಿ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಏತದೇವ ವ್ರತಂ ವಾಗಾದಿಷು ಅಗ್ನ್ಯಾದಿಷು ಚ ಅನುಗತಂ ಯದೇತತ್ ವಾಯೋಶ್ಚ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಚ ಪರಿಸ್ಪಂದಾತ್ಮಕತ್ವಂ ಸರ್ವೈಃ ದೇವೈರನುವರ್ತ್ಯಮಾನಂ ವ್ರತಮ್ — ತಸ್ಮಾತ್ ಅನ್ಯೋಽಪ್ಯೇಕಮೇವ ವ್ರತಂ ಚರೇತ್ ; ಕಿಂ ತತ್ ? ಪ್ರಾಣ್ಯಾತ್ ಪ್ರಾಣನವ್ಯಾಪಾರಂ ಕುರ್ಯಾತ್ ಅಪಾನ್ಯಾತ್ ಅಪಾನನವ್ಯಾಪಾರಂ ಚ ; ನ ಹಿ ಪ್ರಾಣಾಪಾನವ್ಯಾಪಾರಸ್ಯ ಪ್ರಾಣನಾಪಾನನಲಕ್ಷಣಸ್ಯೋಪರಮೋಽಸ್ತಿ ; ತಸ್ಮಾತ್ತದೇವ ಏಕಂ ವ್ರತಂ ಚರೇತ್ ಹಿತ್ವೇಂದ್ರಿಯಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಮ್ — ನೇತ್ ಮಾ ಮಾಂ ಪಾಪ್ಮಾ ಮೃತ್ಯುಃ ಶ್ರಮರೂಪೀ ಆಪ್ನುವತ್ ಆಪ್ನುಯಾತ್ — ನೇಚ್ಛಬ್ದಃ ಪರಿಭಯೇ — ಯದ್ಯಹಮಸ್ಮಾದ್ವ್ರತಾತ್ಪ್ರಚ್ಯುತಃ ಸ್ಯಾಮ್ , ಗ್ರಸ್ತ ಏವಾಹಂ ಮೃತ್ಯುನೇತ್ಯೇವಂ ತ್ರಸ್ತೋ ಧಾರಯೇತ್ಪ್ರಾಣವ್ರತಮಿತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಯದಿ ಕದಾಚಿತ್ ಉ ಚರೇತ್ ಪ್ರಾರಭೇತ ಪ್ರಾಣವ್ರತಮ್ , ಸಮಾಪಿಪಯಿಷೇತ್ ಸಮಾಪಯಿತುಮಿಚ್ಛೇತ್ ; ಯದಿ ಹಿ ಅಸ್ಮಾದ್ವ್ರತಾದುಪರಮೇತ್ ಪ್ರಾಣಃ ಪರಿಭೂತಃ ಸ್ಯಾತ್ ದೇವಾಶ್ಚ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸಮಾಪಯೇದೇವ । ತೇನ ಉ ತೇನ ಅನೇನ ವ್ರತೇನ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯಾ ಸರ್ವಭೂತೇಷು — ವಾಗಾದಯಃ ಅಗ್ನ್ಯಾದಯಶ್ಚ ಮದಾತ್ಮಕಾ ಏವ, ಅಹಂ ಪ್ರಾಣ ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವಪರಿಸ್ಪಂದಕೃತ್ ಏವಂ ತೇನಾನೇನ ವ್ರತಧಾರಣೇನ ಏತಸ್ಯಾ ಏವ ಪ್ರಾಣದೇವತಾಯಾಃ ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಸಯುಗ್ಭಾವಮ್ ಏಕಾತ್ಮತ್ವಂ ಸಲೋಕತಾಂ ಸಮಾನಲೋಕತಾಂ ವಾ ಏಕಸ್ಥಾನತ್ವಮ್ — ವಿಜ್ಞಾನಮಾಂದ್ಯಾಪೇಕ್ಷಮೇತತ್ — ಜಯತಿ ಪ್ರಾಪ್ನೋತೀತಿ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಪಂಚಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್ ॥

ಷಷ್ಠಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್

ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ ತೇಷಾಂ ನಾಮ್ನಾಂ ವಾಗಿತ್ಯೇತದೇಷಾಮುಕ್ಥಮತೋ ಹಿ ಸರ್ವಾಣಿ ನಾಮಾನ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠಂತಿ । ಏತದೇಷಾಂ ಸಾಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವೈರ್ನಾಮಭಿಃ ಸಮಮೇತದೇಷಾಂ ಬ್ರಹ್ಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವಾಣಿ ನಾಮಾನಿ ಬಿಭರ್ತಿ ॥ ೧ ॥

ಯದೇತದವಿದ್ಯಾವಿಷಯತ್ವೇನ ಪ್ರಸ್ತುತಂ ಸಾಧ್ಯಸಾಧನಲಕ್ಷಣಂ ವ್ಯಾಕೃತಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಂತೋತ್ಕರ್ಷವದಪಿ ಫಲಮ್ , ಯಾ ಚೈತಸ್ಯ ವ್ಯಾಕರಣಾತ್ಪ್ರಾಗವಸ್ಥಾ ಅವ್ಯಾಕೃತಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ — ವೃಕ್ಷಬೀಜವತ್ ಸರ್ವಮೇತತ್ ತ್ರಯಮ್ ; ಕಿಂ ತತ್ತ್ರಯಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ ಚೇತಿ ಅನಾತ್ಮೈವ — ನ ಆತ್ಮಾ ಯತ್ಸಾಕ್ಷಾದಪರೋಕ್ಷಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ; ತಸ್ಮಾದಸ್ಮಾದ್ವಿರಜ್ಯೇತೇತ್ಯೇವಮರ್ಥಃ ತ್ರಯಂ ವಾ ಇತ್ಯಾದ್ಯಾರಂಭಃ । ನ ಹ್ಯಸ್ಮಾತ್ ಅನಾತ್ಮನಃ ಅವ್ಯಾವೃತ್ತಚಿತ್ತಸ್ಯ ಆತ್ಮಾನಮೇವ ಲೋಕಮ್ ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತ್ಯುಪಾಸಿತುಂ ಬುದ್ಧಿಃ ಪ್ರವರ್ತತೇ, ಬಾಹ್ಯಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಪ್ರವೃತ್ತ್ಯೋರ್ವಿರೋಧಾತ್ । ತಥಾ ಚ ಕಾಠಕೇ — ‘ಪರಾಂಚಿ ಖಾನಿ ವ್ಯತೃಣತ್ಸ್ವಯಂಭೂಸ್ತಸ್ಮಾತ್ಪರಾಙ್ಪಶ್ಯತಿ ನಾಂತರಾತ್ಮನ್ । ಕಶ್ಚಿದ್ಧೀರಃ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾನಮೈಕ್ಷದಾವೃತ್ತಚಕ್ಷುರಮೃತತ್ವಮಿಚ್ಛನ್’ (ಕ . ೨ । ೧ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿ ॥
ಕಥಂ ಪುನಃ ಅಸ್ಯ ವ್ಯಾಕೃತಾವ್ಯಾಕೃತಸ್ಯ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಾತ್ಮನಃ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕತೈವ, ನ ಪುನರಾತ್ಮತ್ವಮ್ — ಇತ್ಯೇತತ್ಸಂಭಾವಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತ ಇತಿ । ಅತ್ರೋಚ್ಯತೇ — ತೇಷಾಂ ನಾಮ್ನಾಂ ಯಥೋಪನ್ಯಸ್ತಾನಾಮ್ — ವಾಗಿತಿ ಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಮುಚ್ಯತೇ, ‘ಯಃ ಕಶ್ಚ ಶಬ್ದೋ ವಾಗೇವ ಸಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ಇತ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ ವಾಗಿತ್ಯೇತಸ್ಯ ಶಬ್ದಸ್ಯ ಯೋ ಅರ್ಥಃ ಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಮಾತ್ರಮ್ ಏತತ್ ಏತೇಷಾಂ ನಾಮವಿಶೇಷಾಣಾಮ್ ಉಕ್ಥಂ ಕಾರಣಮ್ ಉಪಾದಾನಮ್ , ಸೈಂಧವಲವಣಕಣಾನಾಮಿವ ಸೈಂಧವಾಚಲಃ ; ತದಾಹ — ಅತೋ ಹಿ ಅಸ್ಮಾನ್ನಾಮಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ಸರ್ವಾಣಿ ನಾಮಾನಿ ಯಜ್ಞದತ್ತೋ ದೇವದತ್ತ ಇತ್ಯೇವಮಾದಿಪ್ರವಿಭಗಾನಿ ಉತ್ತಿಷ್ಠಂತಿ ಉತ್ಪದ್ಯಂತೇ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯಂತೇ, ಲವಣಾಚಲಾದಿವ ಲವಣಕಣಾಃ ; ಕಾರ್ಯಂ ಚ ಕಾರಣೇನಾವ್ಯತಿರಿಕ್ತಮ್ । ತಥಾ ವಿಶೇಷಾಣಾಂ ಚ ಸಾಮಾನ್ಯೇಽಂತರ್ಭಾವಾತ್ — ಕಥಂ ಸಾಮಾನ್ಯವಿಶೇಷಭಾವ ಇತಿ — ಏತತ್ ಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಮ್ ಏಷಾಂ ನಾಮವಿಶೇಷಾಣಾಮ್ ಸಾಮ, ಸಮತ್ವಾತ್ಸಾಮ, ಸಾಮಾನ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಏತತ್ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವೈರ್ನಾಮಭಿಃ ಆತ್ಮವಿಶೇಷೈಃ ಸಮಮ್ । ಕಿಂಚ ಆತ್ಮಲಾಭಾವಿಶೇಷಾಚ್ಚ ನಾಮವಿಶೇಷಾಣಾಮ್ — ಯಸ್ಯ ಚ ಯಸ್ಮಾದಾತ್ಮಲಾಭೋ ಭವತಿ, ಸ ತೇನಾಪ್ರವಿಭಕ್ತೋ ದೃಷ್ಟಃ, ಯಥಾ ಘಟಾದೀನಾಂ ಮೃದಾ ; ಕಥಂ ನಾಮವಿಶೇಷಾಣಾಮಾತ್ಮಲಾಭೋ ವಾಚ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಯತ ಏತದೇಷಾಂ ವಾಕ್ಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ವಸ್ತು ಬ್ರಹ್ಮ ಆತ್ಮಾ, ತತೋ ಹ್ಯಾತ್ಮಲಾಭೋ ನಾಮ್ನಾಮ್ , ಶಬ್ದವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ವರೂಪಾನುಪಪತ್ತೇಃ ; ತತ್ಪ್ರತಿಪಾದಯತಿ — ಏತತ್ ಶಬ್ದಸಾಮಾನ್ಯಂ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ಶಬ್ದವಿಶೇಷಾನ್ ಸರ್ವಾಣಿ ನಾಮಾನಿ ಬಿಭರ್ತಿ ಧಾರಯತಿ ಸ್ವರೂಪಪ್ರದಾನೇನ । ಏವಂ ಕಾರ್ಯಕಾರಣತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ ಸಾಮಾನ್ಯವಿಶೇಷೋಪಪತ್ತೇಃ ಆತ್ಮಪ್ರದಾನೋಪಪತ್ತೇಶ್ಚ ನಾಮವಿಶೇಷಾಣಾಂ ಶಬ್ದಮಾತ್ರತಾ ಸಿದ್ಧಾ । ಏವಮುತ್ತರಯೋರಪಿ ಸರ್ವಂ ಯೋಜ್ಯಂ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ॥

ಅಥ ರೂಪಾಣಾಂ ಚಕ್ಷುರಿತ್ಯೇತದೇಷಾಮುಕ್ಥಮತೋ ಹಿ ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠಂತ್ಯೇತದೇಷಾಂ ಸಾಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವೈ ರೂಪೈಃ ಸಮಮೇತದೇಷಾಂ ಬ್ರಹ್ಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣಿ ಬಿಭರ್ತಿ ॥ ೨ ॥

ಅಥೇದಾನೀಂ ರೂಪಾಣಾಂ ಸಿತಾಸಿತಪ್ರಭೃತೀನಾಮ್ — ಚಕ್ಷುರಿತಿ ಚಕ್ಷುರ್ವಿಷಯಸಾಮಾನ್ಯಂ ಚಕ್ಷುಃಶಬ್ದಾಭಿಧೇಯಂ ರೂಪಸಾಮಾನ್ಯಂ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಮಾತ್ರಮಭಿಧೀಯತೇ । ಅತೋ ಹಿ ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠಂತಿ, ಏತದೇಷಾಂ ಸಾಮ, ಏತದ್ಧಿ ಸರ್ವೈ ರೂಪೈಃ ಸಮಮ್ , ಏತದೇಷಾಂ ಬ್ರಹ್ಮ, ಏತದ್ಧಿ ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣಿ ಬಿಭರ್ತಿ ॥

ಅಥ ಕರ್ಮಣಾಮಾತ್ಮೇತ್ಯೇತದೇಷಾಮುಕ್ಥಮತೋ ಹಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠಂತ್ಯೇತದೇಷಾಂ ಸಾ ಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವೈಃ ಕರ್ಮಭಿಃ ಸಮಮೇತದೇಷಾಂ ಬ್ರಹ್ಮೈತದ್ಧಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಬಿಭರ್ತಿ ತದೇತತ್ತ್ರಯಂ ಸದೇಕಮಯಮಾತ್ಮಾತ್ಮೋ ಏಕಃ ಸನ್ನೇತತ್ತ್ರಯಂ ತದೇತದಮೃತಂ ಸತ್ತ್ಯೇನ ಚ್ಛನ್ನಂ ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಅಮೃತಂ ನಾಮರೂಪೇ ಸತ್ತ್ಯಂ ತಾಭ್ಯಾಮಯಂ ಪ್ರಾಣಶ್ಛನ್ನಃ ॥ ೩ ॥

ಅಥೇದಾನೀಂ ಸರ್ವಕರ್ಮವಿಶೇಷಾಣಾಂ ಮನನದರ್ಶನಾತ್ಮಕಾನಾಂ ಚಲನಾತ್ಮಕಾನಾಂ ಚ ಕ್ರಿಯಾಸಾಮಾನ್ಯಮಾತ್ರೇಽಂತರ್ಭಾವ ಉಚ್ಯತೇ ; ಕಥಮ್ ? ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮವಿಶೇಷಾಣಾಮ್ , ಆತ್ಮಾ ಶರೀರಮ್ ಸಾಮಾನ್ಯಮ್ ಆತ್ಮಾ — ಆತ್ಮನಃ ಕರ್ಮ ಆತ್ಮೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ; ಆತ್ಮನಾ ಹಿ ಶರೀರೇಣ ಕರ್ಮ ಕರೋತಿ — ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ; ಶರೀರೇ ಚ ಸರ್ವಂ ಕರ್ಮಾಭಿವ್ಯಜ್ಯತೇ ; ಅತಃ ತಾತ್ಸ್ಥ್ಯಾತ್ ತಚ್ಛಬ್ದಂ ಕರ್ಮ — ಕರ್ಮಸಾಮಾನ್ಯಮಾತ್ರಂ ಸರ್ವೇಷಾಮುಕ್ಥಮಿತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ತದೇತದ್ಯಥೋಕ್ತಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ ತ್ರಯಮ್ ಇತರೇತರಾಶ್ರಯಮ್ ಇತರೇತರಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿಕಾರಣಮ್ ಇತರೇತರಪ್ರಲಯಮ್ ಸಂಹತಮ್ — ತ್ರಿದಂಡವಿಷ್ಟಂಭವತ್ — ಸತ್ ಏಕಮ್ । ಕೇನಾತ್ಮನೈಕತ್ವಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಅಯಂ ಪಿಂಡಃ ಕಾರ್ಯಕರಣಾತ್ಮಸಂಘಾತಃ ತಥಾ ಅನ್ನತ್ರಯೇ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ — ‘ಏತನ್ಮಯೋ ವಾ ಅಯಮಾತ್ಮಾ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೩) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ಏತಾವದ್ಧೀದಂ ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಕೃತಮವ್ಯಾಕೃತಂ ಚ ಯದುತ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮೇತಿ ; ಆತ್ಮಾ ಉ ಏಕೋಽಯಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಃ ಸನ್ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಾಧಿದೈವಭಾವೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಮ್ ಏತದೇವ ತ್ರಯಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮೇತಿ । ತದೇತತ್ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮ್ ; ಅಮೃತಂ ಸತ್ತ್ಯೇನ ಚ್ಛನ್ನಮಿತ್ಯೇತಸ್ಯ ವಾಕ್ಸ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ — ಪ್ರಾಣೋ ವಾ ಅಮೃತಮ್ ಕರಣಾತ್ಮಕಃ ಅಂತರುಪಷ್ಟಂಭಕಃ ಆತ್ಮಭೂತಃ ಅಮೃತಃ ಅವಿನಾಶೀ ; ನಾಮರೂಪೇ ಸತ್ತ್ಯಂ ಕಾರ್ಯಾತ್ಮಕೇ ಶರೀರಾವಸ್ಥೇ ; ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕಸ್ತು ಪ್ರಾಣಃ ತಯೋರುಪಷ್ಟಂಭಕಃ ಬಾಹ್ಯಾಭ್ಯಾಂ ಶರೀರಾತ್ಮಕಾಭ್ಯಾಮುಪಜನಾಪಾಯಧರ್ಮಿಭ್ಯಾಂ ಮರ್ತ್ಯಾಭ್ಯಾಂ ಛನ್ನಃ ಅಪ್ರಕಾಶೀಕೃತಃ । ಏತದೇವ ಸಂಸಾರಸತತ್ತ್ವಮವಿದ್ಯಾವಿಷಯಂ ಪ್ರದರ್ಶಿತಮ್ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿದ್ಯಾವಿಷಯ ಆತ್ಮಾ ಅಧಿಗಂತವ್ಯ ಇತಿ ಚತುರ್ಥ ಆರಭ್ಯತೇ ॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಗೋವಿಂದಭಗವತ್ಪೂಜ್ಯಪಾದಶಿಷ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಭಗವತಃ ಕೃತೌ ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯೇ ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥