श्रीमच्छङ्करभगवत्पूज्यपादविरचितम्

बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्

करतलकलिताद्वयात्मतत्त्वं क्षपितदुरन्तचिरन्तनप्रमोहम् ।
उपचितमुदितोदितैर्गुणौघैः उपनिषदामयमुज्जहार भाष्यम् ॥

తృతీయోఽధ్యాయః

ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్

‘జనకో హ వైదేహః’ ఇత్యాది యాజ్ఞవల్కీయం కాణ్డమారభ్యతే ; ఉపపత్తిప్రధానత్వాత్ అతిక్రాన్తేన మధుకాణ్డేన సమానార్థత్వేఽపి సతి న పునరుక్తతా ; మధుకాణ్డం హి ఆగమప్రధానమ్ ; ఆగమోపపత్తీ హి ఆత్మైకత్వప్రకాశనాయ ప్రవృత్తే శక్నుతః కరతలగతబిల్వమివ దర్శయితుమ్ ; ‘శ్రోతవ్యో మన్తవ్యః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫) ఇతి హ్యుక్తమ్ ; తస్మాదాగమార్థస్యైవ పరీక్షాపూర్వకం నిర్ధారణాయ యాజ్ఞవల్కీయం కాణ్డముపపత్తిప్రధానమారభ్యతే । ఆఖ్యాయికా తు విజ్ఞానస్తుత్యర్థా ఉపాయవిధిపరా వా ; ప్రసిద్ధో హ్యుపాయో విద్వద్భిః శాస్త్రేషు చ దృష్టః — దానమ్ ; దానేన హ్యుపనమన్తే ప్రాణినః ; ప్రభూతం హిరణ్యం గోసహస్రదానం చ ఇహోపలభ్యతే ; తస్మాత్ అన్యపరేణాపి శాస్త్రేణ విద్యాప్రాప్త్యుపాయదానప్రదర్శనార్థా ఆఖ్యాయికా ఆరబ్ధా । అపి చ తద్విద్యసంయోగః తైశ్చ సహ వాదకరణం విద్యాప్రాప్త్యుపాయో న్యాయవిద్యాయాం దృష్టః ; తచ్చ అస్మిన్నధ్యాయే ప్రాబల్యేన ప్రదర్శ్యతే ; ప్రత్యక్షా చ విద్వత్సంయోగే ప్రజ్ఞావృద్ధిః । తస్మాత్ విద్యాప్రాప్త్యుపాయప్రదర్శనార్థైవ ఆఖ్యాయికా ॥

ఓం జనకో హ వైదేహో బహుదక్షిణేన యజ్ఞేనేజే తత్ర హ కురుపఞ్చాలానాం బ్రాహ్మణా అభిసమేతా బభూవుస్తస్య హ జనకస్య వైదేహస్య విజిజ్ఞాసా బభూవ కఃస్విదేషాం బ్రాహ్మణానామనూచానతమ ఇతి స హ గవాం సహస్రమవరురోధ దశ దశ పాదా ఎకైకస్యాః శృఙ్గయోరాబద్ధా బభూవుః ॥ ౧ ॥

జనకో నామ హ కిల సమ్రాట్ రాజా బభూవ విదేహానామ్ ; తత్ర భవో వైదేహః ; స చ బహుదక్షిణేన యజ్ఞేన — శాఖాన్తరప్రసిద్ధో వా బహుదక్షిణో నామ యజ్ఞః, అశ్వమేధో వా దక్షిణాబాహుల్యాత్ బహుదక్షిణ ఇహోచ్యతే — తేనేజే అయజత్ । తత్ర తస్మిన్యజ్ఞే నిమన్త్రితా దర్శనకామా వా కురూణాం దేశానాం పఞ్చాలానాం చ బ్రాహ్మణాః — తేషు హి విదుషాం బాహుల్యం ప్రసిద్ధమ్ — అభిసమేతాః అభిసఙ్గతా బభూవుః । తత్ర మహాన్తం విద్వత్సముదాయం దృష్ట్వా తస్య హ కిల జనకస్య వైదేహస్య యజమానస్య, కో ను ఖల్వత్ర బ్రహ్మిష్ఠ ఇతి విశేషేణ జ్ఞాతుమిచ్ఛా విజిజ్ఞాసా, బభూవ ; కథమ్ ? కఃస్విత్ కో ను ఖలు ఎషాం బ్రాహ్మణానామ్ అనూచానతమః — సర్వ ఇమేఽనూచానాః, కః స్విదేషామతిశయేనానూచాన ఇతి । స హ అనూచానతమవిషయోత్పన్నజిజ్ఞాసః సన్ తద్విజ్ఞానోపాయార్థం గవాం సహస్రం ప్రథమవయసామ్ అవరురోధ గోష్ఠేఽవరోధం కారయామాస ; కింవిశిష్టాస్తా గావోఽవరుద్ధా ఇత్యుచ్యతే — పలచతుర్థభాగః పాదః సువర్ణస్య, దశ దశ పాదా ఎకైకస్యా గోః శృఙ్గయోః ఆబద్ధా బభూవుః, పఞ్చ పఞ్చ పాదా ఎకైకస్మిన్ శృఙ్గే ॥

తాన్హోవాచ బ్రాహ్మణా భగవన్తో యో వో బ్రహ్మిష్ఠః స ఎతా గా ఉదజతామితి । తే హ బ్రాహ్మణా న దధృషురథ హ యాజ్ఞవల్క్యః స్వమేవ బ్రహ్మచారిణమువాచైతాః సోమ్యోదజ సామశ్రవా౩ ఇతి తా హోదాచకార తే హ బ్రాహ్మణాశ్చుక్రుధుః కథం నో బ్రహ్మిష్ఠో బ్రువీతేత్యథ హ జనకస్య వైదేహస్య హోతాశ్వలో బభూవ స హైనం పప్రచ్ఛ త్వం ను ఖలు నో యాజ్ఞవల్క్య బ్రహ్మిష్ఠోఽసీ౩ ఇతి స హోవాచ నామో వయం బ్రహ్మిష్ఠాయ కుర్మో గోకామా ఎవ వయం స్మ ఇతి తం హ తత ఎవ ప్రష్టుం దధ్రే హోతాశ్వలః ॥ ౨ ॥

గా ఎవమవరుధ్య బ్రాహ్మణాంస్తాన్హోవాచ, హే బ్రాహ్మణా భగవన్తః ఇత్యామన్త్ర్య — యః వః యుష్మాకం బ్రహ్మిష్ఠః — సర్వే యూయం బ్రహ్మాణః, అతిశయేన యుష్మాకం బ్రహ్మా యః — సః ఎతా గా ఉదజతామ్ ఉత్కాలయతు స్వగృహం ప్రతి । తే హ బ్రాహ్మణా న దధృషుః — తే హ కిల ఎవముక్తా బ్రాహ్మణాః బ్రహ్మిష్ఠతామాత్మనః ప్రతిజ్ఞాతుం న దధృషుః న ప్రగల్భాః సంవృత్తాః । అప్రగల్భభూతేషు బ్రాహ్మణేషు అథ హ యాజ్ఞవల్క్యః స్వమ్ ఆత్మీయమేవ బ్రహ్మచారిణమ్ అన్తేవాసినమ్ ఉవాచ — ఎతాః గాః హే సోమ్య ఉదజ ఉద్గమయ అస్మద్గృహాన్ప్రతి, హే సామశ్రవః — సామవిధిం హి శృణోతి, అతః అర్థాచ్చతుర్వేదో యాజ్ఞవల్క్యః । తాః గాః హ ఉదాచకార ఉత్కాలితవానాచార్యగృహం ప్రతి । యాజ్ఞవల్క్యేన బ్రహ్మిష్ఠపణస్వీకరణేన ఆత్మనో బ్రహ్మిష్ఠతా ప్రతిజ్ఞాతేతి తే హ చుక్రుధుః క్రుద్ధవన్తో బ్రాహ్మణాః । తేషాం క్రోధాభిప్రాయమాచష్టే — కథం నః అస్మాకమ్ ఎకైకప్రధానానాం బ్రహ్మిష్ఠోఽస్మీతి బ్రువీతేతి । అథ హ ఎవం క్రుద్ధేషు బ్రాహ్మణేషు జనకస్య యజమానస్య హోతా ఋత్విక్ అశ్వలో నామ బభూవ ఆసీత్ । స ఎవం యాజ్ఞవల్క్యమ్ — బ్రహ్మిష్ఠాభిమానీ రాజాశ్రయత్వాచ్చ ధృష్టః — యాజ్ఞవల్క్యం పప్రచ్ఛ పృష్టవాన్ ; కథమ్ ? త్వం ను ఖలు నో యాజ్ఞవల్క్య బ్రహ్మిష్ఠోఽసీ౩ ఇతి — ప్లుతిః భర్త్సనార్థా । స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — నమస్కుర్మో వయం బ్రహ్మిష్ఠాయ, ఇదానీం గోకామాః స్మో వయమితి । తం బ్రహ్మిష్ఠప్రతిజ్ఞం సన్తం తత ఎవ బ్రహ్మిష్ఠపణస్వీకరణాత్ ప్రష్టుం దధ్రే ధృతవాన్మనో హోతా అశ్వలః ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదం సర్వం మృత్యునాప్తం సర్వం మృత్యునాభిపన్నం కేన యజమానో మృత్యోరాప్తిమతిముచ్యత ఇతి హోత్రర్త్విజాగ్నినా వాచా వాగ్వై యజ్ఞస్య హోతా తద్యేయం వాక్సోఽయమగ్నిః స హోతా స ముక్తిః సాతిముక్తిః ॥ ౩ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ । తత్ర మధుకాణ్డే పాఙ్క్తేన కర్మణా దర్శనసముచ్చితేన యజమానస్య మృత్యోరత్యయో వ్యాఖ్యాతః ఉద్గీథప్రకరణే సఙ్క్షేపతః ; తస్యైవ పరీక్షావిషయోఽయమితి తద్గతదర్శనవిశేషార్థోఽయం విస్తర ఆరభ్యతే । యదిదం సాధనజాతమ్ అస్య కర్మణః ఋత్విగగ్న్యాది మృత్యునా కర్మలక్షణేన స్వాభావికాసఙ్గసహితేన ఆప్తం వ్యాప్తమ్ , న కేవలం వ్యాప్తమ్ అభిపన్నం చ మృత్యునా వశీకృతం చ — కేన దర్శనలక్షణేన సాధనేన యజమానః మృత్యోరాప్తిమతి మృత్యుగోచరత్వమతిక్రమ్య ముచ్యతే స్వతన్త్రః మృత్యోరవశో భవతీత్యర్థః । నను ఉద్గీథ ఎవాభిహితమ్ యేనాతిముచ్యతే ముఖ్యప్రాణాత్మదర్శనేనేతి — బాఢముక్తమ్ ; యోఽనుక్తో విశేషస్తత్ర, తదర్థోఽయమారమ్భ ఇత్యదోషః । హోత్రా ఋత్విజా అగ్నినా వాచా ఇత్యాహ యాజ్ఞవల్క్యః । ఎతస్యార్థం వ్యాచష్టే — కః పునర్హోతా యేన మృత్యుమతిక్రామతీతి ఉచ్యతే — వాగ్వై యజ్ఞస్య యజమానస్య, ‘యజ్ఞో వై యజమానః’ (శత. బ్రాహ్మ. ౧౪ । ౨ । ౨ । ౨౪) ఇతి శ్రుతేః, యజ్ఞస్య యజమానస్య యా వాక్ సైవ హోతా అధియజ్ఞే ; కథమ్ ? తత్ తత్ర యేయం వాక్ యజ్ఞస్య యజమానస్య, సోఽయం ప్రసిద్ధోఽగ్నిః అధిదైవతమ్ ; తదేతత్త్ర్యన్నప్రకరణే వ్యాఖ్యాతమ్ ; స చాగ్నిః హోతా, ‘అగ్నిర్వై హోతా’ (శత. బ్రా. ౪ । ౨ । ౬) ఇతి శ్రుతేః । యదేతత్ యజ్ఞస్య సాధనద్వయమ్ — హోతా చ ఋత్విక్ అధియజ్ఞమ్ , అధ్యాత్మం చ వాక్ , ఎతదుభయం సాధనద్వయం పరిచ్ఛిన్నం మృత్యునా ఆప్తం స్వాభావికాజ్ఞానాసఙ్గప్రయుక్తేన కర్మణా మృత్యునా ప్రతిక్షణమన్యథాత్వమాపద్యమానం వశీకృతమ్ ; తత్ అనేనాధిదైవతరూపేణాగ్నినా దృశ్యమానం యజమానస్య యజ్ఞస్య మృత్యోరతిముక్తయే భవతి ; తదేతదాహ — స ముక్తిః స హోతా అగ్నిః ముక్తిః అగ్నిస్వరూపదర్శనమేవ ముక్తిః ; యదైవ సాధనద్వయమగ్నిరూపేణ పశ్యతి, తదానీమేవ హి స్వాభావికాదాసఙ్గాన్మృత్యోర్విముచ్యతే ఆధ్యాత్మికాత్పరిచ్ఛిన్నరూపాత్ ఆధిభౌతికాచ్చ ; తస్మాత్ స హోతా అగ్నిరూపేణ దృష్టః ముక్తిః ముక్తిసాధనం యజమానస్య । సా అతిముక్తిః — యైవ చ ముక్తిః సా అతిముక్తిః అతిముక్తిసాధనమిత్యర్థః । సాధనద్వయస్య పరిచ్ఛిన్నస్య యా అధిదైవతరూపేణ అపరిచ్ఛిన్నేన అగ్నిరూపేణ దృష్టిః, సా ముక్తిః ; యా అసౌ ముక్తిః అధిదైవతదృష్టిః సైవ — అధ్యాత్మాధిభూతపరిచ్ఛేదవిషయాఙ్గాస్పదం మృత్యుమతిక్రమ్య అధిదేవతాత్వస్య అగ్నిభావస్య ప్రాప్తిర్యా ఫలభూతా సా అతిముక్తిరిత్యుచ్యతే ; తస్యా అతిముక్తేర్ముక్తిరేవ సాధనమితి కృత్వా సా అతిముక్తిరిత్యాహ । యజమానస్య హి అతిముక్తిః వాగాదీనామగ్న్యాదిభావః ఇత్యుద్గీథప్రకరణే వ్యాఖ్యాతమ్ ; తత్ర సామాన్యేన ముఖ్యప్రాణదర్శనమాత్రం ముక్తిసాధనముక్తమ్ , న తద్విశేషః ; వాగాదీనామగ్న్యాదిదర్శనమిహ విశేషో వర్ణ్యతే ; మృత్యుప్రాప్త్యతిముక్తిస్తు సైవ ఫలభూతా, యా ఉద్గీథబ్రాహ్మణేన వ్యాఖ్యాతా ‘మృత్యుమతిక్రాన్తో దీప్యతే’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨), (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౩), (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౪), (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౫), (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౬), ఇత్యాద్యా ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదం సర్వమహోరాత్రాభ్యామాప్తం సర్వమహోరాత్రాభ్యామభిపన్నం కేన యజమానోఽహోరాత్రయోరాప్తిమతిముచ్యత ఇత్యధ్వర్యుణర్త్విజా చక్షుషాదిత్యేన చక్షుర్వై యజ్ఞస్యాధ్వర్యుస్తద్యదిదం చక్షుః సోఽసావాదిత్యః సోఽధ్వర్యుః స ముక్తిః సాతిముక్తిః ॥ ౪ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ । స్వాభావికాత్ అజ్ఞానాసఙ్గప్రయుక్తాత్ కర్మలక్షణాన్మృత్యోః అతిముక్తిర్వ్యాఖ్యాతా ; తస్య కర్మణః సాసఙ్గస్య మృత్యోరాశ్రయభూతానాం దర్శపూర్ణమాసాదికర్మసాధనానాం యో విపరిణామహేతుః కాలః, తస్మాత్కాలాత్ పృథక్ అతిముక్తిర్వక్తవ్యేతీదమారభ్యతే, క్రియానుష్ఠానవ్యతిరేకేణాపి ప్రాక్ ఊర్ధ్వం చ క్రియాయాః సాధనవిపరిణామహేతుత్వేన వ్యాపారదర్శనాత్కాలస్య ; తస్మాత్ పృథక్ కాలాదతిముక్తిర్వక్తవ్యేత్యత ఆహ — యదిదం సర్వమహోరాత్రాభ్యామాప్తమ్ , స చ కాలో ద్విరూపః — అహోరాత్రాదిలక్షణః తిథ్యాదిలక్షణశ్చ ; తత్ర అహోరాత్రాదిలక్షణాత్తావదతిముక్తిమాహ — అహోరాత్రాభ్యాం హి సర్వం జాయతే వర్ధతే వినశ్యతి చ, తథా యజ్ఞసాధనం చ — యజ్ఞస్య యజమానస్య చక్షుః అధ్వర్యుశ్చ ; శిష్టాన్యక్షరాణి పూర్వవన్నేయాని ; యజమానస్య చక్షురధ్వర్యుశ్చ సాధనద్వయమ్ అధ్యాత్మాధిభూతపరిచ్ఛేదం హిత్వా అధిదైవతాత్మనా దృష్టం యత్ స ముక్తిః — సోఽధ్వర్యుః ఆదిత్యభావేన దృష్టో ముక్తిః ; సైవ ముక్తిరేవ అతిముక్తిరితి పూర్వవత్ ; ఆదిత్యాత్మభావమాపన్నస్య హి నాహోరాత్రే సమ్భవతః ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదం సర్వం పూర్వపక్షాపరపక్షాభ్యామాప్తం సర్వం పూర్వపక్షాపరపక్షాభ్యామభిపన్నం కేన యజమానః పూర్వపక్షాపరపక్షయోరాప్తిమతిముచ్యత ఇత్యుద్గాత్రర్త్విజా వాయునా ప్రాణేన ప్రాణో వై యజ్ఞస్యోద్గాతా తద్యోఽయం ప్రాణః స వాయుః స ఉద్గాతా స ముక్తిః సాతిముక్తిః ॥ ౫ ॥

ఇదానీం తిథ్యాదిలక్షణాదతిముక్తిరుచ్యతే — యదిదం సర్వమ్ — అహోరాత్రయోరవిశిష్టయోరాదిత్యః కర్తా, న ప్రతిపదాదీనాం తిథీనామ్ ; తాసాం తు వృద్ధిక్షయోపగమనేన ప్రతిపత్ప్రభృతీనాం చన్ద్రమాః కర్తా ; అతః తదాపత్త్యా పూర్వపక్షాపరపక్షాత్యయః, ఆదిత్యాపత్త్యా అహోరాత్రాత్యయవత్ । తత్ర యజమానస్య ప్రాణో వాయుః, స ఎవోద్గాతా — ఇత్యుద్గీథబ్రాహ్మణేఽవగతమ్ , ‘వాచా చ హ్యేవ స ప్రాణేన చోదగాయత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౨౪) ఇతి చ నిర్ధారితమ్ ; అథైతస్య ప్రాణస్యాపః శరీరం జ్యోతీరూపమసౌ చన్ద్రః’ ఇతి చ ; ప్రాణవాయుచన్ద్రమసామేకత్వాత్ చన్ద్రమసా వాయునా చోపసంహారే న కశ్చిద్విశేషః — ఎవంమన్యమానా శ్రుతిః వాయునా అధిదైవతరూపేణోపసంహరతి । అపి చ వాయునిమిత్తౌ హి వృద్ధిక్షయౌ చన్ద్రమసః ; తేన తిథ్యాదిలక్షణస్య కాలస్య కర్తురపి కారయితా వాయుః । అతో వాయురూపాపన్నః తిథ్యాదికాలాదతీతో భవతీత్యుపపన్నతరం భవతి । తేన శ్రుత్యన్తరే చన్ద్రరూపేణ దృష్టిః ముక్తిరతిముక్తిశ్చ ; ఇహ తు కాణ్వానాం సాధనద్వయస్య తత్కారణరూపేణ వాయ్వాత్మనా దృష్టిః ముక్తిరతిముక్తిశ్చేతి — న శ్రుత్యోర్విరోధః ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదమన్తరిక్షమనారమ్బణమివ కేనాక్రమేణ యజమానః స్వర్గం లోకమాక్రమత ఇతి బ్రహ్మణర్త్విజా మనసా చన్ద్రేణ మనో వై యజ్ఞస్య బ్రహ్మా తద్యదిదం మనః సోఽసౌ చన్ద్రః స బ్రహ్మా స ముక్తిః సాతిముక్తిరిత్యతిమోక్షా అథ సమ్పదః ॥ ౬ ॥

మృత్యోః కాలాత్ అతిముక్తిర్వ్యాఖ్యాతా యజమానస్య । సోఽతిముచ్యమానః కేనావష్టమ్భేన పరిచ్ఛేదవిషయం మృత్యుమతీత్య ఫలం ప్రాప్నోతి — అతిముచ్యతే — ఇత్యుచ్యతే — యదిదం ప్రసిద్ధమ్ అన్తరిక్షమ్ ఆకాశః అనారమ్బణమ్ అనాలమ్బనమ్ ఇవ - శబ్దాత్ అస్త్యేవ తత్రాలమ్బనమ్ , తత్తు న జ్ఞాయతే ఇత్యభిప్రాయః । యత్తు తత్ అజ్ఞాయమానమాలమ్బనమ్ , తత్ సర్వనామ్నా కేనేతి పృచ్ఛ్యతే, అన్యథా ఫలప్రాప్తేరసమ్భవాత్ ; యేనావష్టమ్భేన ఆక్రమేణ యజమానః కర్మఫలం ప్రతిపద్యమానః అతిముచ్యతే, కిం తదితి ప్రశ్నవిషయః ; కేన ఆక్రమేణ యజమానః స్వర్గం లోకమాక్రమత ఇతి — స్వర్గం లోకం ఫలం ప్రాప్నోతి అతిముచ్యత ఇత్యర్థః । బ్రహ్మణా ఋత్విజా మనసా చన్ద్రేణేత్యక్షరన్యాసః పూర్వవత్ । తత్రాధ్యాత్మం యజ్ఞస్య యజమానస్య యదిదం ప్రసిద్ధం మనః, సోఽసౌ చన్ద్రః అధిదైవమ్ ; మనోఽధ్యాత్మం చన్ద్రమా అధిదైవతమితి హి ప్రసిద్ధమ్ ; స ఎవ చన్ద్రమా బ్రహ్మా ఋత్విక్ తేన — అధిభూతం బ్రహ్మణః పరిచ్ఛిన్నం రూపమ్ అధ్యాత్మం చ మనసః ఎతత్ ద్వయమ్ అపరిచ్ఛిన్నేన చన్ద్రమసో రూపేణ పశ్యతి ; తేన చన్ద్రమసా మనసా అవలమ్బనేన కర్మఫలం స్వర్గం లోకం ప్రాప్నోతి అతిముచ్యతే ఇత్యభిప్రాయః । ఇతీత్యుపసంహారార్థం వచనమ్ ; ఇత్యేవం ప్రకారా మృత్యోరతిమోక్షాః ; సర్వాణి హి దర్శనప్రకారాణి యజ్ఞాఙ్గవిషయాణ్యస్మిన్నవసరే ఉక్తానీతి కృత్వా ఉపసంహారః — ఇత్యతిమోక్షాః — ఎవం ప్రకారా అతిమోక్షా ఇత్యర్థః । అథ సమ్పదః అథ అధునా సమ్పద ఉచ్యన్తే । సమ్పన్నామ కేనచిత్సామాన్యేన అగ్నిహోత్రాదీనాం కర్మణాం ఫలవతాం తత్ఫలాయ సమ్పాదనమ్ , సమ్పత్ఫలస్యైవ వా ; సర్వోత్సాహేన ఫలసాధనానుష్ఠానే ప్రయతమానానాం కేనచిద్వైగుణ్యేనాసమ్భవః ; తత్ ఇదానీమాహితాగ్నిః సన్ యత్కిఞ్చిత్కర్మ అగ్నిహోత్రాదీనాం యథాసమ్భవమాదాయ ఆలమ్బనీకృత్య కర్మఫలవిద్వత్తాయాం సత్యాం యత్కర్మఫలకామో భవతి, తదేవ సమ్పాదయతి ; అన్యథా రాజసూయాశ్వమేధపురుషమేధసర్వమేధలక్షణానామధికృతానాం త్రైవర్ణికానామపి అసమ్భవః — తేషాం తత్పాఠః స్వాధ్యాయార్థ ఎవ కేవలః స్యాత్ , యది తత్ఫలప్రాప్త్యుపాయః కశ్చన న స్యాత్ ; తస్మాత్ తేషాం సమ్పదైవ తత్ఫలప్రాప్తిః, తస్మాత్సమ్పదామపి ఫలవత్త్వమ్ , అతః సమ్పదం ఆరభ్యన్తే ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ కతిభిరయమద్యర్గ్భిర్హోతాస్మిన్యజ్ఞే కరిష్యతీతి తిసృభిరితి కతమాస్తాస్తిస్ర ఇతి పురోనువాక్యా చ యాజ్యా చ శస్యైవ తృతీయా కిం తాభిర్జయతీతి యత్కిఞ్చేదం ప్రాణభృదితి ॥ ౭ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ అభిముఖీకరణాయ । కతిభిరయమద్యర్గ్భిర్హోతాస్మిన్యజ్ఞే — కతిభిః కతిసఙ్ఖ్యాభిః ఋగ్భిః ఋగ్జాతిభిః, అయం హోతా ఋత్విక్ , అస్మిన్యజ్ఞే కరిష్యతి శస్త్రం శంసతి ; ఆహ ఇతరః — తిసృభిః ఋగ్జాతిభిః — ఇతి — ఉక్తవన్తం ప్రత్యాహ ఇతరః — కతమాస్తాస్తిస్ర ఇతి ; సఙ్ఖ్యేయవిషయోఽయం ప్రశ్నః, పూర్వస్తు సఙ్ఖ్యావిషయః । పురోనువాక్యా చ — ప్రాగ్యాగకాలాత్ యాః ప్రయుజ్యన్తే ఋచః, సా ఋగ్జాతిః పురోనువాక్యేత్యుచ్యతే ; యాగార్థం యాః ప్రయుజ్యన్తే ఋచః సా ఋగ్జాతిః యాజ్యా ; శస్త్రార్థం యాః ప్రయుజ్యన్తే ఋచః సా ఋగ్జాతిః శస్యా ; సర్వాస్తు యాః కాశ్చన ఋచః, తాః స్తోత్రియా వా అన్యా వా సర్వా ఎతాస్వేవ తిసృషు ఋగ్జాతిష్వన్తర్భవన్తి । కిం తాభిర్జయతీతి యత్కిఞ్చేదం ప్రాణభృదితి — అతశ్చ సఙ్ఖ్యాసామాన్యాత్ యత్కిఞ్చిత్ప్రాణభృజ్జాతమ్ , తత్సర్వం జయతి తత్సర్వం ఫలజాతం సమ్పాదయతి సఙ్ఖ్యాదిసామాన్యేన ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ కత్యయమద్యాధ్వర్యురస్మిన్యజ్ఞ ఆహుతీర్హోష్యతీతి తిస్ర ఇతి కతమాస్తాస్తిస్ర ఇతి యా హుతా ఉజ్జ్వలన్తి యా హుతా అతినేదన్తే యా హుతా అధిశేరతే కిం తాభిర్జయతీతి యా హుతా ఉజ్జ్వలన్తి దేవలోకమేవ తాభిర్జయతి దీప్యత ఇవ హి దేవలోకో యా హుతా అతినేదన్తే పితృలోకమేవ తాభిర్జయత్యతీవ హి పితృలోకో యా హుతా అధిశేరతే మనుష్యలోకమేవ తాభిర్జయత్యధ ఇవ హి మనుష్యలోకః ॥ ౮ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచేతి పూర్వవత్ । కత్యయమద్యాధ్వర్యురస్మిన్యజ్ఞ ఆహుతీర్హోష్యతీతి — కతి ఆహుతిప్రకారాః ? తిస్ర ఇతి ; కతమాస్తాస్తిస్ర ఇతి పూర్వవత్ । ఇతర ఆహ — యా హుతా ఉజ్జ్వలన్తి సమిదాజ్యాహుతయః, యా హుతా అతినేదన్తే అతీవ శబ్దం కుర్వన్తి మాంసాద్యాహుతయః, యా హుతా అధిశేరతే అధి అధో గత్వా భూమేః అధిశేరతే పయఃసోమాహుతయః । కిం తాభిర్జయతీతి ; తాభిరేవం నిర్వర్తితాభిరాహుతిభిః కిం జయతీతి ; యా ఆహుతయో హుతా ఉజ్జ్వలన్తి ఉజ్జ్వలనయుక్తా ఆహుతయో నిర్వర్తితాః — ఫలం చ దేవలోకాఖ్యం ఉజ్జ్వలమేవ ; తేన సామాన్యేన యా మయైతా ఉజ్జ్వలన్త్య ఆహుతయో నిర్వర్త్యమానాః, తా ఎతాః — సాక్షాద్దేవలోకస్య కర్మఫలస్య రూపం దేవలోకాఖ్యం ఫలమేవ మయా నిర్వర్త్యతే — ఇత్యేవం సమ్పాదయతి । యా హుతా అతినేదన్తే ఆహుతయః, పితృలోకమేవ తాభిర్జయతి, కుత్సితశబ్దకర్తృత్వసామాన్యేన ; పితృలోకసమ్బద్ధాయాం హి సంయమిన్యాం పుర్యాం వైవస్వతేన యాత్యమానానాం ‘హా హతాః స్మ, ముఞ్చ ముఞ్చ’ ఇతి శబ్దో భవతి ; తథా అవదానాహుతయః ; తేన పితృలోకసామాన్యాత్ , పితృలోక ఎవ మయా నిర్వర్త్యతే - ఇతి సమ్పాదయతి । యా హుతా అధిశేరతే, మనుష్యలోకమేవ తాభిర్జయతి, భూమ్యుపరిసమ్బన్ధసామాన్యాత్ ; అధ ఇవ హి అధ ఎవ హి మనుష్యలోక ఉపరితనాన్ సాధ్యాన్ లోకానపేక్ష్య, అథవా అధోగమనమపేక్ష్య ; అతః మనుష్యలోక ఎవ మయా నిర్వర్త్యతే — ఇతి సమ్పాదయతి పయఃసోమాహుతినిర్వర్తనకాలే ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ కతిభిరయమద్య బ్రహ్మా యజ్ఞం దక్షిణతో దేవతాభిర్గోపాయతీత్యేకయేతి కతమా సైకేతి మమ ఎవేత్యనన్తం వై మనోఽనన్తా విశ్వే దేవా అనన్తమేవ స తేన లోకం జయతి ॥ ౯ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచేతి పూర్వవత్ । అయమ్ ఋత్విక్ బ్రహ్మా దక్షిణతో బ్రహ్మా ఆసనే స్థిత్వా యజ్ఞం గోపాయతి । కతిభిర్దేవతాభిర్గోపాయతీతి ప్రాసఙ్గికమేతద్బహువచనమ్ — ఎకయా హి దేవతయా గోపాయత్యసౌ ; ఎవం జ్ఞాతే బహువచనేన ప్రశ్నో నోపపద్యతే స్వయం జానతః ; తస్మాత్ పూర్వయోః కణ్డికయోః ప్రశ్నప్రతివచనేషు — కతిభిః కతి తిసృభిః తిస్రః — ఇతి ప్రసఙ్గం దృష్ట్వా ఇహాపి బహువచనేనైవ ప్రశ్నోపక్రమః క్రియతే ; అథవా ప్రతివాదివ్యామోహార్థం బహువచనమ్ । ఇతర ఆహ — ఎకయేతి ; ఎకా సా దేవతా, యయా దక్షిణతః స్థిత్వా బ్రహ్మ ఆసనే యజ్ఞం గోపాయతి । కతమా సైకేతి — మన ఎవేతి, మనః సా దేవతా ; మనసా హి బ్రహ్మా వ్యాప్రియతే ధ్యానేనైవ, ‘తస్య యజ్ఞస్య మనశ్చ వాక్చ వర్తనీ తయోరన్యతరాం మనసా సంస్కరోతి బ్రహ్మా’ (ఛా. ఉ. ౪ । ౧౬ । ౧), (ఛా. ఉ. ౪ । ౧౬ । ౨) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ ; తేన మన ఎవ దేవతా, తయా మనసా హి గోపాయతి బ్రహ్మా యజ్ఞమ్ । తచ్చ మనః వృత్తిభేదేనానన్తమ్ ; వై - శబ్దః ప్రసిద్ధావద్యోతనార్థః ; ప్రసిద్ధం మనస ఆనన్త్యమ్ ; తదానన్త్యాభిమానినో దేవాః ; అనన్తా వై విశ్వే దేవాః — ‘సర్వే దేవా యత్రైకం భవన్తి’ ఇత్యాదిశ్రుత్యన్తరాత్ ; తేన ఆనన్త్యసామాన్యాత్ అనన్తమేవ స తేన లోకం జయతి ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ కత్యయమద్యోద్గాతాస్మిన్యజ్ఞే స్తోత్రియాః స్తోష్యతీతి తిస్ర ఇతి కతమాస్తాస్తిస్ర ఇతి పురోనువాక్యా చ యాజ్యా చ శస్యైవ తృతీయా కతమాస్తా యా అధ్యాత్మమితి ప్రాణ ఎవ పురోనువాక్యాపానో యాజ్యా వ్యానః శస్యా కిం తాభిర్జయతీతి పృథివీలోకమేవ పురోనువాక్యయా జయత్యన్తరిక్షలోకం యాజ్యయా ద్యులోకం శస్యయా తతో హ హోతాశ్వల ఉపరరామ ॥ ౧౦ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచేతి పూర్వవత్ । కతి స్తోత్రియాః స్తోష్యతీతి అయముద్గాతా । స్తోత్రియా నామ ఋక్ సామసముదాయః కతిపయానామృచామ్ । స్తోత్రియా వా శస్యా వా యాః కాశ్చన ఋచః, తాః సర్వాస్తిస్ర ఎవేత్యాహ ; తాశ్చ వ్యాఖ్యాతాః — పురోనువాక్యా చ యాజ్యా చ శస్యైవ తృతీయేతి । తత్ర పూర్వముక్తమ్ — యత్కిఞ్చేదం ప్రాణభృత్సర్వం యజతీతి తత్ కేన సామాన్యేనేతి ; ఉచ్యతే — కతమాస్తాస్తిస్ర ఋచః యా అధ్యాత్మం భవన్తీతి ; ప్రాణ ఎవ పురోనువాక్యా, ప - శబ్దసామాన్యాత్ ; అపానో యాజ్యా, ఆనన్తర్యాత్ — అపానేన హి ప్రత్తం హవిః దేవతా గ్రసన్తి, యాగశ్చ ప్రదానమ్ ; వ్యానః శస్యా — ‘అప్రాణన్ననపానన్నృచమభివ్యాహరతి’ (ఛా. ఉ. ౧ । ౩ । ౪) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ । కిం తాభిర్జయతీతి వ్యాఖ్యాతమ్ । తత్ర విశేషసమ్బన్ధసామాన్యమనుక్తమిహోచ్యతే, సర్వమన్యద్వ్యాఖ్యాతమ్ ; లోకసమ్బన్ధసామాన్యేన పృథివీలోకమేవ పురోనువాక్యయా జయతి ; అన్తరిక్షలోకం యాజ్యయా, మధ్యమత్వసామాన్యాత్ ; ద్యులోకం శస్యయా ఊర్ధ్వత్వసామాన్యాత్ । తతో హ తస్మాత్ ఆత్మనః ప్రశ్ననిర్ణయాత్ అసౌ హోతా అశ్వల ఉపరరామ — నాయమ్ అస్మద్గోచర ఇతి ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

ద్వితీయం బ్రాహ్మణమ్

ఆఖ్యాయికాసమ్బన్ధః ప్రసిద్ధ ఎవ । మృత్యోరతిముక్తిర్వ్యాఖ్యాతా కాలలక్షణాత్ కర్మలక్షణాచ్చ ; కః పునరసౌ మృత్యుః, యస్మాత్ అతిముక్తిర్వ్యాఖ్యాతా ? స చ స్వాభావికాజ్ఞానసఙ్గాస్పదః అధ్యాత్మాధిభూతవిషయపరిచ్ఛిన్నః గ్రహాతిగ్రహలక్షణో మృత్యుః । తస్మాత్పరిచ్ఛిన్నరూపాన్మృత్యోరతిముక్తస్య రూపాణి అగ్న్యాదిత్యాదీని ఉద్గీథప్రకరణే వ్యాఖ్యాతాని ; అశ్వలప్రశ్నే చ తద్గతో విశేషః కశ్చిత్ ; తచ్చ ఎతత్ కర్మణాం జ్ఞానసహితానాం ఫలమ్ । ఎతస్మాత్సాధ్యసాధనరూపాత్సంసారాన్మోక్షః కర్తవ్య ఇత్యతః బన్ధనరూపస్య మృత్యోః స్వరూపముచ్యతే ; బద్ధస్య హి మోక్షః కర్తవ్యః । యదపి అతిముక్తస్య స్వరూపముక్తమ్ , తత్రాపి గ్రహాతిగ్రహాభ్యామవినిర్ముక్త ఎవ మృత్యురూపాభ్యామ్ ; తథా చోక్తమ్ — ‘అశనాయా హి మృత్యుః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౨ । ౧) ; ‘ఎష ఎవ మృత్యుః’ (శ. బ్రా. ౧౦ । ౫ । ౨ । ౩) ఇతి ఆదిత్యస్థం పురుషమఙ్గీకృత్య ఆహ, ‘ఎకో మృత్యుర్బహవా’ (శ. బ్రా. ౧౦ । ౫ । ౨ । ౧౬) ఇతి చ ; తదాత్మభావాపన్నో హి మృత్యోరాప్తిమతిముచ్యత ఇత్యుచ్యతే ; న చ తత్ర గ్రహాతిగ్రహౌ మృత్యురూపౌ న స్తః ; ‘అథైతస్య మనసో ద్యౌః శరీరం జ్యోతీరూపమసావాదిత్యః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౨) ‘మనశ్చ గ్రహః స కామేనాతిగ్రాహేణ గృహీతః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౭) ఇతి వక్ష్యతి — ‘ప్రాణో వై గ్రహః సోఽపానేనాతిగ్రాహేణ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౨) ఇతి, ‘వాగ్వై గ్రహః స నామ్నాతిగ్రాహేణ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౩) ఇతి చ । తథా త్ర్యన్నవిభాగే వ్యాఖ్యాతమస్మాభిః । సువిచారితం చైతత్ — యదేవ ప్రవృత్తికారణమ్ , తదేవ నివృత్తికారణం న భవతీతి ॥
కేచిత్తు సర్వమేవ నివృత్తికారణం మన్యన్తే ; అతః కారణాత్ — పూర్వస్మాత్పూర్వస్మాత్ మృత్యోర్ముచ్యతే ఉత్తరముత్తరం ప్రతిపద్యమానః — వ్యావృత్త్యర్థమేవ ప్రతిపద్యతే, న తు తాదర్థ్యమ్ — ఇత్యతః ఆద్వైతక్షయాత్ సర్వం మృత్యుః, ద్వైతక్షయే తు పరమార్థతో మృత్యోరాప్తిమతిముచ్యతే ; అతశ్చ ఆపేక్షికీ గౌణీ ముక్తిరన్తరాలే । సర్వమేతత్ ఎవమ్ అబార్హదారణ్యకమ్ । నను సర్వైకత్వం మోక్షః, ‘తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి శ్రుతేః — బాఢం భవత్యేతదపి ; న తు ‘గ్రామకామో యజేత’ (తై. ఆ. ౧౨ । ౧౦ । ౪) ‘పశుకామో యజేత’ (తై. ఆ. ౧౬ । ౧౨ । ౮) ఇత్యాదిశ్రుతీనాం తాదర్థ్యమ్ ; యది హి అద్వైతార్థత్వమేవ ఆసామ్ , గ్రామపశుస్వర్గాద్యర్థత్వం నాస్తీతి గ్రామపశుస్వర్గాదయో న గృహ్యేరన్ ; గృహ్యన్తే తు కర్మఫలవైచిత్ర్యవిశేషాః ; యది చ వైదికానాం కర్మణాం తాదర్థ్యమేవ, సంసార ఎవ నాభవిష్యత్ । అథ తాదర్థ్యేఽపి అనునిష్పాదితపదార్థస్వభావః సంసార ఇతి చేత్ , యథా చ రూపదర్శనార్థ ఆలోకే సర్వోఽపి తత్రస్థః ప్రకాశ్యత ఎవ — న, ప్రమాణానుపపత్తేః ; అద్వైతార్థత్వే వైదికానాం కర్మణాం విద్యాసహితానామ్ , అన్యస్యానునిష్పాదితత్వే ప్రమాణానుపపత్తిః — న ప్రత్యక్షమ్ , నానుమానమ్ , అత ఎవ చ న ఆగమః । ఉభయమ్ ఎకేన వాక్యేన ప్రదర్శ్యత ఇతి చేత్ , కుల్యాప్రణయనాలోకాదివత్ — తన్నైవమ్ , వాక్యధర్మానుపపత్తేః ; న చ ఎకవాక్యగతస్యార్థస్య ప్రవృత్తినివృత్తిసాధనత్వమవగన్తుం శక్యతే ; కుల్యాప్రణయనాలోకాదౌ అర్థస్య ప్రత్యక్షత్వాదదోషః । యదప్యుచ్యతే — మన్త్రా అస్మిన్నర్థే దృష్టా ఇతి — అయమేవ తు తావదర్థః ప్రమాణాగమ్యః ; మన్త్రాః పునః కిమస్మిన్నర్థే ఆహోస్విదన్యస్మిన్నర్థే ఇతి మృగ్యమేతత్ । తస్మాద్గ్రహాతిగ్రహలక్షణో మృత్యుః బన్ధః, తస్మాత్ మోక్షో వక్తవ్య ఇత్యత ఇదమారభ్యతే । న చ జానీమో విషయసమ్బన్ధావివ అన్తరాలేఽవస్థానమ్ అర్ధజరతీయం కౌశలమ్ । యత్తు మృత్యోరతిముచ్యతే ఇత్యుక్త్వా గ్రహాతిగ్రహావుచ్యేతే, తత్తు అర్థసమ్బన్ధాత్ ; సర్వోఽయం సాధ్యసాధనలక్షణో బన్ధః, గ్రహాతిగ్రహావినిర్మోకాత్ ; నిగడే హి నిర్జ్ఞాతే నిగడితస్య మోక్షాయ యత్నః కర్తవ్యో భవతి । తస్మాత్ తాదర్థ్యేన ఆరమ్భః ॥

అథ హైనం జారత్కారవ ఆర్తభాగః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ కతి గ్రహాః కత్యతిగ్రహా ఇతి । అష్టౌ గ్రహా అష్టావతిగ్రహా ఇతి యే తేఽష్టౌ గ్రహా అష్టావతిగ్రహాః కతమే త ఇతి ॥ ౧ ॥

అథ హైనమ్ — హ - శబ్ద ఐతిహ్యార్థః ; అథ అనన్తరమ్ అశ్వలే ఉపరతే ప్రకృతం యాజ్ఞవల్క్యం జరత్కారుగోత్రో జారత్కారవః ఋతభాగస్యాపత్యమ్ ఆర్తభాగః పప్రచ్ఛ ; యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచేతి అభిముఖీకరణాయ ; పూర్వవత్ప్రశ్నః — కతి గ్రహాః కత్యతిగ్రహా ఇతి । ఇతి - శబ్దో వాక్యపరిసమాప్త్యర్థః । తత్ర నిర్జ్ఞాతేషు వా గ్రహాతిగ్రహేషు ప్రశ్నః స్యాత్ , అనిర్జ్ఞాతేషు వా ; యది తావత్ గ్రహా అతిగ్రహాశ్చ నిర్జ్ఞాతాః, తదా తద్గతస్యాపి గుణస్య సఙ్ఖ్యాయా నిర్జ్ఞాతత్వాత్ కతి గ్రహాః కత్యతిగ్రహా ఇతి సఙ్ఖ్యావిషయః ప్రశ్నో నోపపద్యతే ; అథ అనిర్జ్ఞాతాః తదా సఙ్ఖ్యేయవిషయప్రశ్న ఇతి కే గ్రహాః కేఽతిగ్రహా ఇతి ప్రష్టవ్యమ్ , న తు కతి గ్రహాః కత్యతిగ్రహా ఇతి ప్రశ్నః ; అపి చ నిర్జ్ఞాతసామాన్యకేషు విశేషవిజ్ఞానాయ ప్రశ్నో భవతి — యథా కతమేఽత్ర కఠాః కతమేఽత్ర కాలాపా ఇతి ; న చాత్ర గ్రహాతిగ్రహా నామ పదార్థాః కేచన లోకే ప్రసిద్ధాః, యేన విశేషార్థః ప్రశ్నః స్యాత్ ; నను చ ‘అతిముచ్యతే’ (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౩), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౪), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౫) ఇత్యుక్తమ్ , గ్రహగృహీతస్య హి మోక్షః, ‘స ముక్తిః సాతిముక్తిః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౩), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౪), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౫), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౬) ఇతి హి ద్విరుక్తమ్ , తస్మాత్ప్రాప్తా గ్రహా అతిగ్రహాశ్చ — నను తత్రాపి చత్వారో గ్రహా అతిగ్రహాశ్చ నిర్జ్ఞాతాః వాక్చక్షుఃప్రాణమనాంసి, తత్ర కతీతి ప్రశ్నో నోపపద్యతే నిర్జ్ఞాతత్వాత్ — న, అనవధారణార్థత్వాత్ ; న హి చతుష్ట్వం తత్ర వివక్షితమ్ ; ఇహ తు గ్రహాతిగ్రహదర్శనే అష్టత్వగుణవివక్షయా కతీతి ప్రశ్న ఉపపద్యత ఎవ ; తస్మాత్ ‘స ముక్తిః సాతిముక్తిః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౩), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౪), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౫), (బృ. ఉ. ౩ । ౧ । ౬) ఇతి ముక్త్యతిముక్తీ ద్విరుక్తే ; గ్రహాతిగ్రహా అపి సిద్ధాః । అతః కతిసఙ్ఖ్యాకా గ్రహాః, కతి వా అతిగ్రహాః ఇతి పృచ్ఛతి । ఇతర ఆహ — అష్టౌ గ్రహా అష్టావతిగ్రహా ఇతి । యే తే అష్టౌ గ్రహా అభిహితాః, కతమే తే నియమేన గ్రహీతవ్యా ఇతి ॥

ప్రాణో వై గ్రహః సోఽపానేనాతిగ్రాహేణ గృహీతోఽపానేన హి గన్ధాఞ్జిఘ్రతి ॥ ౨ ॥

తత్ర ఆహ — ప్రాణో వై గ్రహః — ప్రాణ ఇతి ఘ్రాణముచ్యతే, ప్రకరణాత్ ; వాయుసహితః సః ; అపానేనేతి గన్ధేనేత్యేతత్ ; అపానసచివత్వాత్ అపానో గన్ధ ఉచ్యతే ; అపానోపహృతం హి గన్ధం ఘ్రాణేన సర్వో లోకో జిఘ్రతి ; తదేతదుచ్యతే — అపానేన హి గన్ధాఞ్జిఘ్రతీతి ॥
వాగ్వై గ్రహః స నామ్నాతిగ్రాహేణ గృహీతో వాచా హి నామాన్యభివదతి ॥ ౩ ॥
జిహ్వా వై గ్రహః స రసేనాతిగ్రాహేణ గృహీతో జిహ్వయా హి రసాన్విజానాతి ॥ ౪ ॥
చక్షుర్వై గ్రహః స రూపేణాతిగ్రాహేణ గృహీతశ్చక్షుషా హి రూపాణి పశ్యతి ॥ ౫ ॥
శ్రోత్రం వై గ్రహః స శబ్దేనాతిగ్రాహేణ గృహీతః శ్రోత్రేణ హి శబ్దాఞ్శృణోతి ॥ ౬ ॥
మనో వై గ్రహః స కామేనాతిగ్రాహేణ గృహీతో మనసా హి కామాన్కామయతే ॥ ౭ ॥
హస్తౌ వై గ్రహః స కర్మణాతిగ్రాహేణ గృహీతో హస్తాభ్యాం హి కర్మ కరోతి ॥ ౮ ॥

త్వగ్వై గ్రహః స స్పర్శేనాతిగ్రాహేణ గృహీతస్త్వచా హి స్పర్శాన్వేదయత ఇత్యేతేఽష్టౌ గ్రహా అష్టావతిగ్రహాః ॥ ౯ ॥

వాగ్వై గ్రహః — వాచా హి అధ్యాత్మపరిచ్ఛిన్నయా ఆసఙ్గవిషయాస్పదయా అసత్యానృతాసభ్యబీభత్సాదివచనేషు వ్యాపృతయా గృహీతో లోకః అపహృతః, తేన వాక్ గ్రహః ; స నామ్నాతిగ్రాహేణ గృహీతః — సః వాగాఖ్యో గ్రహః, నామ్నా వక్తవ్యేన విషయేణ, అతిగ్రాహేణ । అతిగ్రాహేణేతి దైర్ఘ్యం ఛాన్దసమ్ ; వక్తవ్యార్థా హి వాక్ ; తేన వక్తవ్యేనార్థేన తాదర్థ్యేన ప్రయుక్తా వాక్ తేన వశీకృతా ; తేన తత్కార్యమకృత్వా నైవ తస్యా మోక్షః ; అతః నామ్నాతిగ్రాహేణ గృహీతా వాగిత్యుచ్యతే ; వక్తవ్యాసఙ్గేన ప్రవృత్తా సర్వానర్థైర్యుజ్యతే । సమానమన్యత్ । ఇత్యేతే త్వక్పర్యన్తా అష్టౌ గ్రహాః స్పర్శపర్యన్తాశ్చైతే అష్టావతిగ్రహా ఇతి ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదం సర్వం మృత్యోరన్నం కా స్విత్సా దేవతా యస్యా మృత్యురన్నమిత్యగ్నిర్వై మృత్యుః సోఽపామన్నమప పునర్మృత్యుం జయతి ॥ ౧౦ ॥

ఉపసంహృతేషు గ్రహాతిగ్రహేష్వాహ పునః — యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ । యదిదం సర్వం మృత్యోరన్నమ్ — యదిదం వ్యాకృతం సర్వం మృత్యోరన్నమ్ , సర్వం జాయతే విపద్యేత చ గ్రహాతిగ్రహలక్షణేన మృత్యునా గ్రస్తమ్ — కా స్విత్ కా ను స్యాత్ సా దేవతా, యస్యా దేవతాయా మృత్యురప్యన్నం భవేత్ — ‘మృత్యుర్యస్యోపసేచనమ్’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౨౫) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ । అయమభిప్రాయః ప్రష్టుః — యది మృత్యోర్మృత్యుం వక్ష్యతి, అనవస్థా స్యాత్ ; అథ న వక్ష్యతి, అస్మాద్గ్రహాతిగ్రహలక్షణాన్మృత్యోః మోక్షః నోపపద్యతే ; గ్రహాతిగ్రహమృత్యువినాశే హి మోక్షః స్యాత్ ; స యది మృత్యోరపి మృత్యుః స్యాత్ భవేత్ గ్రహాతిగ్రహలక్షణస్య మృత్యోర్వినాశః — అతః దుర్వచనం ప్రశ్నం మన్వానః పృచ్ఛతి ‘కా స్విత్సా దేవతా’ ఇతి । అస్తి తావన్మృత్యోర్మృత్యుః ; నను అనవస్థా స్యాత్ — తస్యాప్యన్యో మృత్యురితి — నానవస్థా, సర్వమృత్యోః మృత్య్వన్తరానుపపత్తేః ; కథం పునరవగమ్యతే — అస్తి మృత్యోర్మృత్యురితి ? దృష్టత్వాత్ ; అగ్నిస్తావత్ సర్వస్య దృష్టో మృత్యుః, వినాశకత్వాత్ , సోఽద్భిర్భక్ష్యతే, సోఽగ్నిః అపామన్నమ్ , గృహాణ తర్హి అస్తి మృత్యోర్మృత్యురితి ; తేన సర్వం గ్రహాతిగ్రహజాతం భక్ష్యతే మృత్యోర్మృత్యునా ; తస్మిన్బన్ధనే నాశితే మృత్యునా భక్షితే సంసారాన్మోక్ష ఉపపన్నో భవతి ; బన్ధనం హి గ్రహాతిగ్రహలక్షణముక్తమ్ ; తస్మాచ్చ మోక్ష ఉపపద్యత ఇత్యేతత్ప్రసాధితమ్ । అతః బన్ధమోక్షాయ పురుషప్రయాసః సఫలో భవతి ; అతోఽపజయతి పునర్మృత్యుమ్ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యత్రాయం పురుషో మ్రియత ఉదస్మాత్ప్రాణాః క్రామన్త్యాహో౩ నేతి నేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యోఽత్రైవ సమవనీయన్తే స ఉచ్ఛ్వయత్యాధ్మాయత్యాధ్మాతో మృతః శేతే ॥ ౧౧ ॥

పరేణ మృత్యునా మృత్యౌ భక్షితే పరమాత్మదర్శనేన యోఽసౌ ముక్తః విద్వాన్ , సోఽయం పురుషః యత్ర యస్మిన్కాలే మ్రియతే, ఉత్ ఊర్ధ్వమ్ , అస్మాత్ బ్రహ్మవిదో మ్రియమాణాత్ , ప్రాణాః - వాగాదయో గ్రహాః నామాదయశ్చాతిగ్రహా వాసనారూపా అన్తస్థాః ప్రయోజకాః — క్రామన్త్యూర్ధ్వమ్ ఉత్క్రామన్తి, ఆహోస్విన్నేతి । నేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — నోత్క్రామన్తి ; అత్రైవ అస్మిన్నేవ పరేణాత్మనా అవిభాగం గచ్ఛన్తి విదుషి కార్యాణి కరణాని చ స్వయోనౌ పరబ్రహ్మసతత్త్వే సమవనీయన్తే, ఎకీభావేన సమవసృజ్యన్తే, ప్రలీయన్త ఇత్యర్థః — ఊర్మయ ఇవ సముద్రే । తథా చ శ్రుత్యన్తరం కలాశబ్దవాచ్యానాం ప్రాణానాం పరస్మిన్నాత్మని ప్రలయం దర్శయతి — ‘ఎవమేవాస్య పరిద్రష్టురిమాః షోడశ కలాః పురుషాయణాః పురుషం ప్రాప్యాస్తం గచ్ఛన్తి’ (ప్ర . ఉ. ౬ । ౫) ఇతి — పరేణాత్మనా అవిభాగం గచ్ఛన్తీతి దర్శితమ్ । న తర్హి మృతః — న హి ; మృతశ్చ అయమ్ — యస్మాత్ స ఉచ్ఛ్వయతి ఉచ్ఛూనతాం ప్రతిపద్యతే, ఆధ్మాయతి బాహ్యేన వాయునా పూర్యతే, దృతివత్ , ఆధ్మాతః మృతః శేతే నిశ్చేష్టః ; బన్ధననాశే ముక్తస్య న క్వచిద్గమనమితి వాక్యార్థః ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యత్రాయం పురుషో మ్రియతే కిమేనం న జహాతీతి నామేత్యనన్తం వై నామానన్తా విశ్వే దేవా అనన్తమేవ సతేన లోకం జయతి ॥ ౧౨ ॥

ముక్తస్య కిం ప్రాణా ఎవ సమవనీయన్తే ? ఆహోస్విత్ తత్ప్రయోజకమపి సర్వమ్ ? అథ ప్రాణా ఎవ, న తత్ప్రయోజకం సర్వమ్ , ప్రయోజకే విద్యమానే పునః ప్రాణానాం ప్రసఙ్గః ; అథ సర్వమేవ కామకర్మాది, తతో మోక్ష ఉపపద్యతే — ఇత్యేవమర్థః ఉత్తరః ప్రశ్నః । యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ — యత్రాయం పురుషో మ్రియతే కిమేనం న జహాతీతి ; ఆహ ఇతరః — నామేతి ; సర్వం సమవనీయతే ఇత్యర్థః ; నామమాత్రం తు న లీయతే, ఆకృతిసమ్బన్ధాత్ ; నిత్యం హి నామ ; అనన్తం వై నామ ; నిత్యత్వమేవ ఆనన్త్యం నామ్నః । తదానన్త్యాధికృతాః అనన్తా వై విశ్వే దేవాః ; అనన్తమేవ స తేన లోకం జయతి — తన్నామానన్త్యాధికృతాన్ విశ్వాన్దేవాన్ ఆత్మత్వేనోపేత్య తేన ఆనన్త్యదర్శనేన అనన్తమేవ లోకం జయతి ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యత్రాస్య పురుషస్య మృతస్యాగ్నిం వాగప్యేతి వాతం ప్రాణశ్చక్షురాదిత్యం మనశ్చన్ద్రం దిశః శ్రోత్రం పృథివీం శరీరమాకాశమాత్మౌషధీర్లోమాని వనస్పతీన్కేశా అప్సు లోహితం చ రేతశ్చ నిధీయతే క్వాయం తదా పురుషో భవతీత్యాహర సోమ్య హస్తమార్తభాగావామేవైతస్య వేదిష్యావో న నావేతత్సజన ఇతి । తౌ హోత్క్రమ్య మన్త్రయాఞ్చక్రాతే తౌ హ యదూచతుః కర్మ హైవ తదూచతురథ యత్ప్రశశంసతుః కర్మ హైవ తత్ప్రశశంసతుః పుణ్యో వై పుణ్యేన కర్మణా భవతి పాపః పాపేనేతి తతో హ జారత్కారవ ఆర్తభాగ ఉపరరామ ॥ ౧౩ ॥

గ్రహాతిగ్రహరూపం బన్ధనముక్తం మృత్యురూపమ్ ; తస్య చ మృత్యోః మృత్యుసద్భావాన్మోక్షశ్చోపపద్యతే ; స చ మోక్షః గ్రహాతిగ్రహరూపాణామిహైవ ప్రలయః, ప్రదీపనిర్వాణవత్ ; యత్తత్ గ్రహాతిగ్రహాఖ్యం బన్ధనం మృత్యురూపమ్ , తస్య యత్ప్రయోజకం తత్స్వరూపనిర్ధారణార్థమిదమారభ్యతే — యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ ॥
అత్ర కేచిద్వర్ణయన్తి — గ్రహాతిగ్రహస్య సప్రయోజకస్య వినాశేఽపి కిల న ముచ్యతే ; నామావశిష్టః అవిద్యయా ఊషరస్థానీయయా స్వాత్మప్రభవయా పరమాత్మనః పరిచ్ఛిన్నః భోజ్యాచ్చ జగతో వ్యావృత్తః ఉచ్ఛిన్నకామకర్మా అన్తరాలే వ్యవతిష్ఠతే ; తస్య పరమాత్మైకత్వదర్శనేన ద్వైతదర్శనమపనేతవ్యమితి — అతః పరం పరమాత్మదర్శనమారబ్ధవ్యమ్ — ఇతి ; ఎవమ్ అపవర్గాఖ్యామన్తరాలావస్థాం పరికల్ప్య ఉత్తరగ్రన్థసమ్బన్ధం కుర్వన్తి ॥
తత్ర వక్తవ్యమ్ — విశీర్ణేషు కరణేషు విదేహస్య పరమాత్మదర్శనశ్రవణమనననిదిధ్యసనాని కథమితి ; సమవనీతప్రాణస్య హి నామమాత్రావశిష్టస్యేతి తైరుచ్యతే ; ‘మృతః శేతే’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౧౧) ఇతి హ్యుక్తమ్ ; న మనోరథేనాప్యేతదుపపాదయితుం శక్యతే । అథ జీవన్నేవ అవిద్యామాత్రావశిష్టో భోజ్యాదపావృత్త ఇతి పరికల్ప్యతే, తత్తు కిం నిమిత్తమితి వక్తవ్యమ్ ; సమస్తద్వైతైకత్వాత్మప్రాప్తినిమిత్తమితి యద్యుచ్యేత, తత్ పూర్వమేవ నిరాకృతమ్ ; కర్మసహితేన ద్వైతైకత్వాత్మదర్శనేన సమ్పన్నో విద్వాన్ మృతః సమవనీతప్రాణః జగదాత్మత్వం హిరణ్యగర్భస్వరూపం వా ప్రాప్నుయాత్ , అసమవనీతప్రాణః భోజ్యాత్ జీవన్నేవ వా వ్యావృత్తః విరక్తః పరమాత్మదర్శనాభిముఖః స్యాత్ । న చ ఉభయమ్ ఎకప్రయత్ననిష్పాద్యేన సాధనేన లభ్యమ్ ; హిరణ్యగర్భప్రాప్తిసాధనం చేత్ , న తతో వ్యావృత్తిసాధనమ్ ; పరమాత్మాభిముఖీకరణస్య భోజ్యాద్వ్యావృత్తేః సాధనం చేత్ , న హిరణ్యగర్భప్రాప్తిసాధనమ్ ; న హి యత్ గతిసాధనమ్ , తత్ గతినివృత్తేరపి । అథ మృత్వా హిరణ్యగర్భం ప్రాప్య తతః సమవనీతప్రాణః నామావశిష్టః పరమాత్మజ్ఞానేఽధిక్రియతే, తతః అస్మదాద్యర్థం పరమాత్మజ్ఞానోపదేశః అనర్థకః స్యాత్ ; సర్వేషాం హి బ్రహ్మవిద్యా పురుషార్థాయోపదిశ్యతే — ‘తద్యో యో దేవానామ్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాద్యయా శ్రుత్యా । తస్మాత్ అత్యన్తనికృష్టా శాస్త్రబాహ్యైవ ఇయం కల్పనా । ప్రకృతం తు వర్తయిష్యామః ॥
తత్ర కేన ప్రయుక్తం గ్రహాతిగ్రహలక్షణం బన్ధనమిత్యేతన్నిర్దిధారయిషయా ఆహ — యత్రాస్య పురుషస్య అసమ్యగ్దర్శినః శిరఃపాణ్యాదిమతో మృతస్య — వాక్ అగ్నిమప్యేతి, వాతం ప్రాణోఽప్యేతి, చక్షురాదిత్యమప్యేతి — ఇతి సర్వత్ర సమ్బధ్యతే ; మనః చన్ద్రమ్ , దిశః శ్రోత్రమ్ , పృథివీం శరీరమ్ , ఆకాశమాత్మేత్యత్ర ఆత్మా అధిష్ఠానం హృదయాకాశముచ్యతే ; స ఆకాశమప్యేతి ; ఓషధీరపియన్తి లోమాని ; వనస్పతీనపియన్తి కేశాః ; అప్సు లోహితం చ రేతశ్చ — నిధీయతే ఇతి — పునరాదానలిఙ్గమ్ ; సర్వత్ర హి వాగాదిశబ్దేన దేవతాః పరిగృహ్యన్తే ; న తు కరణాన్యేవాపక్రామన్తి ప్రాఙ్మోక్షాత్ ; తత్ర దేవతాభిరనధిష్ఠితాని కరణాని న్యస్తదాత్రాద్యుపమానాని, విదేహశ్చ కర్తా పురుషః అస్వతన్త్రః కిమాశ్రితో భవతీతి పృచ్ఛ్యతే — క్వాయం తదా పురుషో భవతీతి — కిమాశ్రితః తదా పురుషో భవతీతి ; యమ్ ఆశ్రయమాశ్రిత్య పునః కార్యకరణసఙ్ఘాతముపాదత్తే, యేన గ్రహాతిగ్రహలక్షణం బన్ధనం ప్రయుజ్యతే తత్ కిమితి ప్రశ్నః । అత్రోచ్యతే — స్వభావయదృచ్ఛాకాలకర్మదైవవిజ్ఞానమాత్రశూన్యాని వాదిభిః పరికల్పితాని ; అతః అనేకవిప్రతిపత్తిస్థానత్వాత్ నైవ జల్పన్యాయేన వస్తునిర్ణయః ; అత్ర వస్తునిర్ణయం చేదిచ్ఛసి, ఆహర సోమ్య హస్తమ్ ఆర్తభాగ హే — ఆవామేవ ఎతస్య త్వత్పృష్టస్య వేదితవ్యం యత్ , తత్ వేదిష్యావః నిరూపయిష్యావః ; కస్మాత్ ? న నౌ ఆవయోః ఎతత్ వస్తు సజనే జనసముదాయే నిర్ణేతుం శక్యతే ; అత ఎకాన్తం గమిష్యావః విచారణాయ । తౌ హేత్యాది శ్రుతివచనమ్ । తౌ యాజ్ఞవల్క్యార్తభాగౌ ఎకాన్తం గత్వా కిం చక్రతురిత్యుచ్యతే — తౌ హ ఉత్క్రమ్య సజనాత్ దేశాత్ మన్త్రయాఞ్చక్రాతే ; ఆదౌ లౌకికవాదిపక్షాణామ్ ఎకైకం పరిగృహ్య విచారితవన్తౌ । తౌ హ విచార్య యదూచతురపోహ్య పూర్వపక్షాన్సర్వానేవ — తచ్ఛృణు ; కర్మ హైవ ఆశ్రయం పునః పునః కార్యకరణోపాదానహేతుమ్ తత్ తత్ర ఊచతుః ఉక్తవన్తౌ — న కేవలమ్ ; కాలకర్మదైవేశ్వరేష్వభ్యుపగతేషు హేతుషు యత్ప్రశశంసతుస్తౌ, కర్మ హైవ తత్ప్రశశంసతుః — యస్మాన్నిర్ధారితమేతత్ కర్మప్రయుక్తం గ్రహాతిగ్రహాదికార్యకరణోపాదానం పునః పునః, తస్మాత్ పుణ్యో వై శాస్త్రవిహితేన పుణ్యేన కర్మణా భవతి, తద్విపరీతేన విపరీతో భవతి పాపః పాపేన — ఇతి ఎవం యాజ్ఞవల్క్యేన ప్రశ్నేషు నిర్ణీతేషు, తతః అశక్యప్రకమ్పత్వాత్ యాజ్ఞవల్క్యస్య, హ జారత్కారవ ఆర్తభాగ ఉపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య ద్వితీయం బ్రాహ్మణమ్ ॥

తృతీయం బ్రాహ్మణమ్

అథ హైనం భుజ్యుర్లాహ్యాయనిః పప్రచ్ఛ । గ్రహాతిగ్రహలక్షణం బన్ధనముక్తమ్ ; యస్మాత్ సప్రయోజకాత్ ముక్తః ముచ్యతే, యేన వా బద్ధః సంసరతి, స మృత్యుః ; తస్మాచ్చ మోక్ష ఉపపద్యతే, యస్మాత్ మృత్యోర్మృత్యురస్తి ; ముక్తస్య చ న గతిః క్వచిత్ — సర్వోత్సాదః నామమాత్రావశేషః ప్రదీపనిర్వాణవదితి చావధృతమ్ । తత్ర సంసరతాం ముచ్యమానానాం చ కార్యకరణానాం స్వకారణసంసర్గే సమానే, ముక్తానామత్యన్తమేవ పునరనుపాదానమ్ — సంసరతాం తు పునః పునరుపాదానమ్ — యేన ప్రయుక్తానాం భవతి, తత్ కర్మ — ఇత్యవధారితం విచారణాపూర్వకమ్ ; తత్క్షయే చ నామావశేషేణ సర్వోత్సాదో మోక్షః । తచ్చ పుణ్యపాపాఖ్యం కర్మ, ‘పుణ్యో వై పుణ్యేన కర్మణా భవతి పాపః పాపేన’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౧౩) ఇత్యవధారితత్వాత్ ; ఎతత్కృతః సంసారః । తత్ర అపుణ్యేన స్థావరజఙ్గమేషు స్వభావదుఃఖబహులేషు నరకతిర్యక్ప్రేతాదిషు చ దుఃఖమ్ అనుభవతి పునః పునర్జాయమానః మ్రియమాణశ్చ ఇత్యేతత్ రాజవర్త్మవత్ సర్వలోకప్రసిద్ధమ్ । యస్తు శాస్త్రీయః పుణ్యో వై పుణ్యేన కర్మణా భవతి, తత్రైవ ఆదరః క్రియత ఇహ శ్రుత్యా । పుణ్యమేవ చ కర్మ సర్వపురుషార్థసాధనమితి సర్వే శ్రుతిస్మృతివాదాః । మోక్షస్యాపి పురుషార్థత్వాత్ తత్సాధ్యతా ప్రాప్తా ; యావత్ యావత్ పుణ్యోత్కర్షః తావత్ తావత్ ఫలోత్కర్షప్రాప్తిః ; తస్మాత్ ఉత్తమేన పుణ్యోత్కర్షేణ మోక్షో భవిష్యతీత్యశఙ్కా స్యాత్ ; సా నివర్తయితవ్యా । జ్ఞానసహితస్య చ ప్రకృష్టస్య కర్మణ ఎతావతీ గతిః, వ్యాకృతనామరూపాస్పదత్వాత్ కర్మణః తత్ఫలస్య చ ; న తు అకార్యే నిత్యే అవ్యాకృతధర్మిణి అనామరూపాత్మకే క్రియాకారకఫలస్వభావవర్జితే కర్మణో వ్యాపారోఽస్తి ; యత్ర చ వ్యాపారః స సంసార ఎవ ఇత్యస్యార్థస్య ప్రదర్శనాయ బ్రాహ్మణమారభ్యతే ॥
యత్తు కైశ్చిదుచ్యతే — విద్యాసహితం కర్మ నిరభిసన్ధివిషదధ్యాదివత్ కార్యాన్తరమారభత ఇతి — తన్న, అనారభ్యత్వాన్మోక్షస్య ; బన్ధననాశ ఎవ హి మోక్షః, న కార్యభూతః ; బన్ధనం చ అవిద్యేత్యవోచామ ; అవిద్యాయాశ్చ న కర్మణా నాశ ఉపపద్యతే, దృష్టవిషయత్వాచ్చ కర్మసామర్థ్యస్య ; ఉత్పత్త్యాప్తివికారసంస్కారా హి కర్మసామర్థ్యస్య విషయాః ; ఉత్పాదయితుం ప్రాపయితుం వికర్తుం సంస్కర్తుం చ సామర్థ్యం కర్మణః, న అతో వ్యతిరిక్తవిషయోఽస్తి కర్మసామర్థ్యస్య, లోకే అప్రసిద్ధత్వాత్ ; న చ మోక్ష ఎషాం పదార్థానామన్యతమః ; అవిద్యామాత్రవ్యవహిత ఇత్యవోచామ । బాఢమ్ ; భవతు కేవలస్యైవ కర్మణ ఎవం స్వభావతా ; విద్యాసంయుక్తస్య తు నిరభిసన్ధేః భవతి అన్యథా స్వభావః ; దృష్టం హి అన్యశక్తిత్వేన నిర్జ్ఞాతానామపి పదార్థానాం విషదధ్యాదీనాం విద్యామన్త్రశర్కరాదిసంయుక్తానామ్ అన్యవిషయే సామర్థ్యమ్ ; తథా కర్మణోఽప్యస్త్వితి చేత్ — న । ప్రమాణాభావాత్ । తత్ర హి కర్మణ ఉక్తవిషయవ్యతిరేకేణ విషయాన్తరే సామర్థ్యాస్తిత్వే ప్రమాణం న ప్రత్యక్షం నానుమానం నోపమానం నార్థాపత్తిః న శబ్దోఽస్తి । నను ఫలాన్తరాభావే చోదనాన్యథానుపపత్తిః ప్రమాణమితి ; న హి నిత్యానాం కర్మణాం విశ్వజిన్న్యాయేన ఫలం కల్ప్యతే ; నాపి శ్రుతం ఫలమస్తి ; చోద్యన్తే చ తాని ; పారిశేష్యాత్ మోక్షః తేషాం ఫలమితి గమ్యతే ; అన్యథా హి పురుషా న ప్రవర్తేరన్ । నను విశ్వజిన్న్యాయ ఎవ ఆయాతః, మోక్షస్య ఫలస్య కల్పితత్వాత్ — మోక్షే వా అన్యస్మిన్వా ఫలే అకల్పితే పురుషా న ప్రవర్తేరన్నితి మోక్షః ఫలం కల్ప్యతే శ్రుతార్థాపత్త్యా, యథా విశ్వజితి ; నను ఎవం సతి కథముచ్యతే, విశ్వజిన్న్యాయో న భవతీతి ; ఫలం చ కల్ప్యతే విశ్వజిన్న్యాయశ్చ న భవతీతి విప్రతిషిద్ధమభిధీయతే । మోక్షః ఫలమేవ న భవతీతి చేత్ , న, ప్రతిజ్ఞాహానాత్ ; కర్మ కార్యాన్తరం విషదధ్యాదివత్ ఆరభత ఇతి హి ప్రతిజ్ఞాతమ్ ; స చేన్మోక్షః కర్మణః కార్యం ఫలమేవ న భవతి, సా ప్రతిజ్ఞా హీయేత । కర్మకార్యత్వే చ మోక్షస్య స్వర్గాదిఫలేభ్యో విశేషో వక్తవ్యః । అథ కర్మకార్యం న భవతి, నిత్యానాం కర్మణాం ఫలం మోక్ష ఇత్యస్యా వచనవ్యక్తేః కోఽర్థ ఇతి వక్తవ్యమ్ । న చ కార్యఫలశబ్దభేదమాత్రేణ విశేషః శక్యః కల్పయితుమ్ । అఫలం చ మోక్షః, నిత్యైశ్చ కర్మభిః క్రియతే — నిత్యానాం కర్మణాం ఫలం న, కార్యమ్ — ఇతి చ ఎషోఽర్థః విప్రతిషిద్ధోఽభిధీయతే — యథా అగ్నిః శీత ఇతి । జ్ఞానవదితి చేత్ — యథా జ్ఞానస్య కార్యం మోక్షః జ్ఞానేనాక్రియమాణోఽప్యుచ్యతే, తద్వత్ కర్మకార్యత్వమితి చేత్ — న, అజ్ఞాననివర్తకత్వాత్ జ్ఞానస్య ; అజ్ఞానవ్యవధాననివర్తకత్వాత్ జ్ఞానస్య మోక్షో జ్ఞానకార్యమిత్యుపచర్యతే । న తు కర్మణా నివర్తయితవ్యమజ్ఞానమ్ ; న చ అజ్ఞానవ్యతిరేకేణ మోక్షస్య వ్యవధానాన్తరం కల్పయితుం శక్యమ్ — నిత్యత్వాన్మోక్షస్య సాధకస్వరూపావ్యతిరేకాచ్చ — యత్కర్మణా నివర్త్యేత । అజ్ఞానమేవ నివర్తయతీతి చేత్ , న, విలక్షణత్వాత్ — అనభివ్యక్తిః అజ్ఞానమ్ అభివ్యక్తిలక్షణేన జ్ఞానేన విరుధ్యతే ; కర్మ తు నాజ్ఞానేన విరుధ్యతే ; తేన జ్ఞానవిలక్షణం కర్మ । యది జ్ఞానాభావః, యది సంశయజ్ఞానమ్ , యది విపరీతజ్ఞానం వా ఉచ్యతే అజ్ఞానమితి, సర్వం హి తత్ జ్ఞానేనైవ నివర్త్యతే ; న తు కర్మణా అన్యతమేనాపి విరోధాభావాత్ । అథ అదృష్టం కర్మణామ్ అజ్ఞాననివర్తకత్వం కల్ప్యమితి చేత్ , న, జ్ఞానేన అజ్ఞాననివృత్తౌ గమ్యమానాయామ్ అదృష్టనివృత్తికల్పనానుపపత్తేః ; యథా అవఘాతేన వ్రీహీణాం తుషనివృత్తౌ గమ్యమానాయామ్ అగ్నిహోత్రాదినిత్యకర్మకార్యా అదృష్టా న కల్ప్యతే తుషనివృత్తిః, తద్వత్ అజ్ఞాననివృత్తిరపి నిత్యకర్మకార్యా అదృష్టా న కల్ప్యతే । జ్ఞానేన విరుద్ధత్వం చ అసకృత్ కర్మణామవోచామ । యత్ అవిరుద్ధం జ్ఞానం కర్మభిః, తత్ దేవలోకప్రాప్తినిమిత్తమిత్యుక్తమ్ — ‘విద్యయా దేవలోకః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౬) ఇతి శ్రుతేః । కిఞ్చాన్యత్ కల్ప్యే చ ఫలే నిత్యానాం కర్మణాం శ్రుతానామ్ , యత్ కర్మభిర్విరుధ్యతే — ద్రవ్యగుణకర్మణాం కార్యమేవ న భవతి — కిం తత్ కల్ప్యతామ్ , యస్మిన్ కర్మణః సామర్థ్యమేవ న దృష్టమ్ ? కిం వా యస్మిన్ దృష్టం సామర్థ్యమ్ , యచ్చ కర్మణాం ఫలమవిరుద్ధమ్ , తత్కల్ప్యతామితి । పురుషప్రవృత్తిజననాయ అవశ్యం చేత్ కర్మఫలం కల్పయితవ్యమ్ — కర్మావిరుద్ధవిషయ ఎవ శ్రుతార్థాపత్తేః క్షీణత్వాత్ నిత్యో మోక్షః ఫలం కల్పయితుం న శక్యః, తద్వ్యవధానాజ్ఞాననివృత్తిర్వా, అవిరుద్ధత్వాత్ దృష్టసామర్థ్యవిషయత్వాచ్చేతి పారిశేష్యన్యాయాత్ మోక్ష ఎవ కల్పయితవ్య ఇతి చేత్ — సర్వేషాం హి కర్మణాం సర్వం ఫలమ్ ; న చ అన్యత్ ఇతరకర్మఫలవ్యతిరేకేణ ఫలం కల్పనాయోగ్యమస్తి ; పరిశిష్టశ్చ మోక్షః ; స చ ఇష్టః వేదవిదాం ఫలమ్ ; తస్మాత్ స ఎవ కల్పయితవ్యః ఇతి చేత్ — న, కర్మఫలవ్యక్తీనామ్ ఆనన్త్యాత్ పారిశేష్యన్యాయానుపపత్తేః ; న హి పురుషేచ్ఛావిషయాణాం కర్మఫలానామ్ ఎతావత్త్వం నామ కేనచిత్ అసర్వజ్ఞేనావధృతమ్ , తత్సాధనానాం వా, పురుషేచ్ఛానాం వా అనియతదేశకాలనిమిత్తత్వాత్ పురుషేచ్ఛావిషయసాధనానాం చ పురుషేష్టఫలప్రయుక్తత్వాత్ ; ప్రతిప్రాణి చ ఇచ్ఛావైచిత్ర్యాత్ ఫలానాం తత్సాధనానాం చ ఆనన్త్యసిద్ధిః ; తదానన్త్యాచ్చ అశక్యమ్ ఎతావత్త్వం పురుషైర్జ్ఞాతుమ్ ; అజ్ఞాతే చ సాధనఫలైతావత్త్వే కథం మోక్షస్య పరిశేషసిద్ధిరితి । కర్మఫలజాతిపారిశేష్యమితి చేత్ — సత్యపి ఇచ్ఛావిషయాణాం తత్సాధనానాం చ ఆనన్త్యే, కర్మఫలజాతిత్వం నామ సర్వేషాం తుల్యమ్ ; మోక్షస్తు అకర్మఫలత్వాత్ పరిశిష్టః స్యాత్ ; తస్మాత్ పరిశేషాత్ స ఎవ యుక్తః కల్పయితుమితి చేత్ — న ; తస్యాపి నిత్యకర్మఫలత్వాభ్యుపగమే కర్మఫలసమానజాతీయత్వోపపత్తేః పరిశేషానుపపత్తిః । తస్మాత్ అన్యథాప్యుపపత్తేః క్షీణా శ్రుతార్థాపత్తిః ; ఉత్పత్త్యాప్తివికారసంస్కారాణామన్యతమమపి నిత్యానాం కర్మణాం ఫలముపపద్యత ఇతి క్షీణా శ్రుతార్థాపత్తిః చతుర్ణామన్యతమ ఎవ మోక్ష ఇతి చేత్ — న తావత్ ఉత్పాద్యః, నిత్యత్వాత్ ; అత ఎవ అవికార్యః ; అసంస్కార్యశ్చ అత ఎవ — అసాధనద్రవ్యాత్మకత్వాచ్చ — సాధనాత్మకం హి ద్రవ్యం సంస్క్రియతే, యథా పాత్రాజ్యాది ప్రోక్షణాదినా ; న చ సంస్క్రియమాణః, సంస్కారనిర్వర్త్యో వా — యూపాదివత్ ; పారిశేష్యాత్ ఆప్యః స్యాత్ ; న ఆప్యోఽపి, ఆత్మస్వభావత్వాత్ ఎకత్వాచ్చ । ఇతరైః కర్మభిర్వైలక్షణ్యాత్ నిత్యానాం కర్మణామ్ , తత్ఫలేనాపి విలక్షణేన భవితవ్యమితి చేత్ , న — కర్మత్వసాలక్షణ్యాత్ సలక్షణం కస్మాత్ ఫలం న భవతి ఇతరకర్మఫలైః ? నిమిత్తవైలక్షణ్యాదితి చేత్ , న, క్షామవత్యాదిభిః సమానత్వాత్ ; యథా హి — గృహదాహాదౌ నిమిత్తే క్షామవత్యాదీష్టిః, యథా — ‘భిన్నే జుహోతి, స్కన్నే జుహోతి’ ఇతి — ఎవమాదౌ నైమిత్తికేషు కర్మసు న మోక్షః ఫలం కల్ప్యతే — తైశ్చావిశేషాన్నైమిత్తికత్వేన, జీవనాదినిమిత్తే చ శ్రవణాత్ , తథా నిత్యానామపి న మోక్షః ఫలమ్ । ఆలోకస్య సర్వేషాం రూపదర్శనసాధనత్వే, ఉలూకాదయః ఆలోకేన రూపం న పశ్యన్తీతి ఉలూకాదిచక్షుషో వైలక్షణ్యాదితరలోకచక్షుర్భిః, న రసాదివిషయత్వం పరికల్ప్యతే, రసాదివిషయే సామర్థ్యస్యాదృష్టత్వాత్ । సుదూరమపి గత్వా యద్విషయం దృష్టం సామర్థ్యం తత్రైవ కశ్చిద్విశేషః కల్పయితవ్యః । యత్పునరుక్తమ్ , విద్యామన్త్రశర్కరాదిసంయుక్తవిషదధ్యాదివత్ నిత్యాని కార్యాన్తరమారభన్త ఇతి — ఆరభ్యతాం విశిష్టం కార్యమ్ , తత్ ఇష్టత్వాదవిరోధః ; నిరభిసన్ధేః కర్మణో విద్యాసంయుక్తస్య విశిష్టకార్యాన్తరారమ్భే న కశ్చిద్విరోధః, దేవయాజ్యాత్మయాజినోః ఆత్మయాజినో విశేషశ్రవణాత్ — ‘దేవయాజినః శ్రేయానాత్మయాజీ’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౨ । ౬ । ౧౩) ఇత్యాదౌ ‘యదేవ విద్యయా కరోతి’ (ఛా. ఉ. ౧ । ౧ । ౧౦) ఇత్యాదౌ చ । యస్తు పరమాత్మదర్శనవిషయే మనునోక్తః ఆత్మయాజిశబ్దః ‘సమ్పశ్యన్నాత్మయాజీ’ (మను. ౧౨ । ౯౧) ఇత్యత్ర — సమం పశ్యన్ ఆత్మయాజీ భవతీత్యర్థః । అథవా భూతపూర్వగత్యా — ఆత్మయాజీ ఆత్మసంస్కారార్థం నిత్యాని కర్మాణి కరోతి — ‘ఇదం మేఽనేనాఙ్గం సంస్క్రియతే’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౨ । ౬ । ౧౩) ఇతి శ్రుతేః ; తథా ‘గార్భైర్హోమైః’ (మను. ౨ । ౨౭) ఇత్యాదిప్రకరణే కార్యకరణసంస్కారార్థత్వం నిత్యానాం కర్మణాం దర్శయతి ; సంస్కృతశ్చ య ఆత్మయాజీ తైః కర్మభిః సమం ద్రష్టుం సమర్థో భవతి, తస్య ఇహ జన్మాన్తరే వా సమమ్ ఆత్మదర్శనముత్పద్యతే ; సమం పశ్యన్ స్వారాజ్యమధిగచ్ఛతీత్యేషోఽర్థః ; ఆత్మయాజిశబ్దస్తు భూతపూర్వగత్యా ప్రయుజ్యతే జ్ఞానయుక్తానాం నిత్యానాం కర్మణాం జ్ఞానోత్పత్తిసాధనత్వప్రదర్శనార్థమ్ । కిఞ్చాన్యత్ — ‘బ్రహ్మావిశ్వసృజో ధర్మో మహానవ్యక్తమేవ చ । ఉత్తమాం సాత్త్వికీమేతాం గతిమాహుర్మనీషిణః’ (మను. ౧౨ । ౫౦) ఇతి చ దేవసార్ష్టివ్యతిరేకేణ భూతాప్యయం దర్శయతి — ‘భూతాన్యప్యేతి పఞ్చ వై’ (మను. ౧౨ । ౯౦) ‘భూతాన్యత్యేతి’ ఇతి పాఠం యే కుర్వన్తి, తేషాం వేదవిషయే పరిచ్ఛిన్నబుద్ధిత్వాదదోషః ; న చ అర్థవాదత్వమ్ — అధ్యాయస్య బ్రహ్మాన్తకర్మవిపాకార్థస్య తద్వ్యతిరిక్తాత్మజ్ఞానార్థస్య చ కర్మకాణ్డోపనిషద్భ్యాం తుల్యార్థత్వదర్శనాత్ , విహితాకరణప్రతిషిద్ధకర్మణాం చ స్థావరశ్వసూకరాదిఫలదర్శనాత్ , వాన్తాశ్యాదిప్రేతదర్శనాచ్చ । న చ శ్రుతిస్మృతివిహితప్రతిషిద్ధవ్యతిరేకేణ విహితాని వా ప్రతిషిద్ధాని వా కర్మాణి కేనచిదవగన్తుం శక్యన్తే, యేషామ్ అకరణాదనుష్ఠానాచ్చ ప్రేతశ్వసూకరస్థావరాదీని కర్మఫలాని ప్రత్యక్షానుమానాభ్యాముపలభ్యన్తే ; న చ ఎషామ్ కర్మఫలత్వం కేనచిదభ్యుపగమ్యతే । తస్మాత్ విహితాకరణప్రతిషిద్ధసేవానాం యథా ఎతే కర్మవిపాకాః ప్రేతతిర్యక్స్థావరాదయః, తథా ఉత్కృష్టేష్వపి బ్రహ్మాన్తేషు కర్మవిపాకత్వం వేదితవ్యమ్ ; తస్మాత్ ‘స ఆత్మనో వపాముదఖిదత్’ (తై. సం. ౨ । ౧ । ౧ । ౪) ‘సోఽరోదీత్’ (తై. సం. ౧ । ౫ । ౧ । ౧) ఇత్యాదివత్ న అభూతార్థవాదత్వమ్ । తత్రాపి అభూతార్థవాదత్వం మా భూదితి చేత్ — భవత్వేవమ్ ; న చ ఎతావతా అస్య న్యాయస్య బాధో భవతి ; న చ అస్మత్పక్షో వా దుష్యతి । న చ ‘బ్రహ్మా విశ్వసృజః’ ఇత్యాదీనాం కామ్యకర్మఫలత్వం శక్యం వక్తుమ్ , తేషాం దేవసార్ష్టితాయాః ఫలస్యోక్తత్వాత్ । తస్మాత్ సాభిసన్ధీనాం నిత్యానాం కర్మణాం సర్వమేధాశ్వమేధాదీనాం చ బ్రహ్మత్వాదీని ఫలాని ; యేషాం పునః నిత్యాని నిరభిసన్ధీని ఆత్మసంస్కారార్థాని, తేషాం జ్ఞానోత్పత్త్యర్థాని తాని, ‘బ్రాహ్మీయం క్రియతే తనుః’ (మను. ౨ । ౨౮) ఇతి స్మరణాత్ ; తేషామ్ ఆరాదుపకారత్వాత్ మోక్షసాధనాన్యపి కర్మాణి భవన్తీతి న విరుధ్యతే ; యథా చాయమర్థః, షష్ఠే జనకాఖ్యాయికాసమాప్తౌ వక్ష్యామః । యత్తు విషదధ్యాదివదిత్యుక్తమ్ , తత్ర ప్రత్యక్షానుమానవిషయత్వాదవిరోధః ; యస్తు అత్యన్తశబ్దగమ్యోఽర్థః, తత్ర వాక్యస్యాభావే తదర్థప్రతిపాదకస్య న శక్యం కల్పయితుం విషదధ్యాదిసాధర్మ్యమ్ । న చ ప్రమాణాన్తరవిరుద్ధార్థవిషయే శ్రుతేః ప్రామాణ్యం కల్ప్యతే, యథా — శీతోఽగ్నిః క్లేదయతీతి ; శ్రుతే తు తాదర్థ్యే వాక్యస్య, ప్రమాణాన్తరస్య ఆభాసత్వమ్ — యథా ‘ఖద్యోతోఽగ్నిః’ ఇతి ‘తలమలినమన్తరిక్షమ్’ ఇతి బాలానాం యత్ప్రత్యక్షమపి, తద్విషయప్రమాణాన్తరస్య యథార్థత్వే నిశ్చితే, నిశ్చితార్థమపి బాలప్రత్యక్షమ్ ఆభాసీ భవతి ; తస్మాత్ వేదప్రామాణ్యస్యావ్యభిచారాత్ తాదర్థ్యే సతి వాక్యస్య తథాత్వం స్యాత్ , న తు పురుషమతికౌశలమ్ ; న హి పురుషమతికౌశలాత్ సవితా రూపం న ప్రకాశయతి ; తథా వేదవాక్యాన్యపి న అన్యార్థాని భవన్తి । తస్మాత్ న మోక్షార్థాని కర్మాణీతి సిద్ధమ్ । అతః కర్మఫలానాం సంసారత్వప్రదర్శనాయైవ బ్రాహ్మణమారభ్యతే ॥

అథ హైనం భుజ్యుర్లాహ్యాయనిః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ । మద్రేషు చరకాః పర్యవ్రజామ తే పతఞ్జలస్య కాప్యస్య గృహానైమ తస్యాసీద్దుహితా గన్ధర్వగృహీతా తమపృచ్ఛామ కోఽసీతి సోఽబ్రవీత్సుధన్వాఙ్గిరస ఇతి తం యదా లోకానామన్తానపృచ్ఛామాథైనమబ్రూమ క్వ పారిక్షితా అభవన్నితి క్వ పారిక్షితా అభవన్స త్వా పృచ్ఛామి యాజ్ఞవల్క్య క్వ పారిక్షితా అభవన్నితి ॥ ౧ ॥

అథ అనన్తరమ్ ఉపరతే జారత్కారవే, భుజ్యురితి నామతః, లహ్యస్యాపత్యం లాహ్యః తదపత్యం లాహ్యాయనిః, ప్రపచ్ఛ ; యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ । ఆదావుక్తమ్ అశ్వమేధదర్శనమ్ ; సమష్టివ్యష్టిఫలశ్చాశ్వమేధక్రతుః, జ్ఞానసముచ్చితో వా కేవలజ్ఞానసమ్పాదితో వా, సర్వకర్మణాం పరా కాష్ఠా ; భ్రూణహత్యాశ్వమేధాభ్యాం న పరం పుణ్యపాపయోరితి హి స్మరన్తి ; తేన హి సమష్టిం వ్యష్టీశ్చ ప్రాప్నోతి ; తత్ర వ్యష్టయో నిర్జ్ఞాతా అన్తరణ్డవిషయా అశ్వమేధయాగఫలభూతాః ; ‘మృత్యురస్యాత్మా భవత్యేతాసాం దేవతానామేకో భవతి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౨ । ౭) ఇత్యుక్తమ్ ; మృత్యుశ్చ అశనాయాలక్షణో బుద్ధ్యాత్మా సమష్టిః ప్రథమజః వాయుః సూత్రం సత్యం హిరణ్యగర్భః ; తస్య వ్యాకృతో విషయః — యదాత్మకం సర్వం ద్వైతకత్వమ్ , యః సర్వభూతాన్తరాత్మా లిఙ్గమ్ అమూర్తరసః యదాశ్రితాని సర్వభూతకర్మాణి, యః కర్మణాం కర్మసమ్బద్ధానాం చ విజ్ఞానానాం పరా గతిః పరం ఫలమ్ । తస్య కియాన్ గోచరః కియతీ వ్యాప్తిః సర్వతః పరిమణ్డలీభూతా, సా వక్తవ్యా ; తస్యామ్ ఉక్తాయామ్ , సర్వః సంసారో బన్ధగోచర ఉక్తో భవతి ; తస్య చ సమష్టివ్యష్ట్యాత్మదర్శనస్య అలౌకికత్వప్రదర్శనార్థమ్ ఆఖ్యాయికామాత్మనో వృత్తాం ప్రకురుతే ; తేన చ ప్రతివాదిబుద్ధిం వ్యామోహయిష్యామీతి మన్యతే ॥
మద్రేషు — మద్రా నామ జనపదాః తేషు, చరకాః — అధ్యయనార్థం వ్రతచరణాచ్చరకాః అధ్వర్యవో వా, పర్యవ్రజామ పర్యటితవన్తః ; తే పతఞ్జలస్య — తే వయం పర్యటన్తః, పతఞ్జలస్య నామతః, కాప్యస్య కపిగోత్రస్య, గృహాన్ ఐమ గతవన్తః ; తస్యాసీద్దుహితా గన్ధర్వగృహీతా — గన్ధర్వేణ అమానుషేణ సత్త్వేన కేనచిత్ ఆవిష్టా ; గన్ధర్వో వా ధిష్ణ్యోఽగ్నిః ఋత్విక్ దేవతా విశిష్టవిజ్ఞానత్వాత్ అవసీయతే ; న హి సత్త్వమాత్రస్య ఈదృశం విజ్ఞానముపపద్యతే । తం సర్వే వయం పరివారితాః సన్తః అపృచ్ఛామ — కోఽసీతి — కస్త్వమసి కిన్నామా కింసతత్త్వః । సోఽబ్రవీద్గన్ధర్వః — సుధన్వా నామతః, ఆఙ్గిరసో గోత్రతః । తం యదా యస్మిన్కాలే లోకానామ్ అన్తాన్ పర్యవసానాని అపృచ్ఛామ, అథ ఎనం గన్ధర్వమ్ అబ్రూమ — భువనకోశపరిమాణజ్ఞానాయ ప్రవృత్తేషు సర్వేషు ఆత్మానం శ్లాఘయన్తః పృష్టవన్తో వయమ్ ; కథమ్ ? క్వ పారిక్షితా అభవన్నితి । స చ గన్ధర్వః సర్వమస్మభ్యమబ్రవీత్ । తేన దివ్యేభ్యో మయా లబ్ధం జ్ఞానమ్ ; తత్ తవ నాస్తి ; అతో నిగృహీతోఽసి’ — ఇత్యభిప్రాయః । సోఽహం విద్యాసమ్పన్నో లబ్ధాగమో గన్ధర్వాత్ త్వా త్వామ్ పృచ్ఛామి యాజ్ఞవల్క్య — క్వ పారిక్షితా అభవన్ — తత్ త్వం కిం జానాసి ? హే యాజ్ఞవల్క్య, కథయ, పృచ్ఛామి — క్వ పారిక్షితా అభవన్నితి ॥

స హోవాచోవాచ వై సోఽగచ్ఛన్వై తే తద్యత్రాశ్వమేధయాజినో గచ్ఛన్తీతి క్వ న్వశ్వమేధయాజినో గచ్ఛన్తీతి ద్వాత్రింశతం వై దేవరథాహ్న్యాన్యయం లోకస్తం సమన్తం పృథివీ ద్విస్తావత్పర్యేతి తాం సమన్తం పృథివీం ద్విస్తావత్సముద్రః పర్యేతి తద్యావతీ క్షురస్య ధారా యావద్వా పక్షికాయాః పత్రం తావానన్తరేణాకాశస్తానిన్ద్రః సుపర్ణో భూత్వా వాయవే ప్రాయచ్ఛత్తాన్వాయురాత్మని ధిత్వా తత్రాగమయద్యత్రాశ్వమేధయాజినోఽభవన్నిత్యేవమివ వై స వాయుమేవ ప్రశశంస తస్మాద్వాయురేవ వ్యష్టిర్వాయుః సమష్టిరప పునర్మృత్యుం జయతి య ఎవం వేద తతో హ భుజ్యుర్లాహ్యాయనిరుపరరామ ॥ ౨ ॥

స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః ; ఉవాచ వై సః — వై - శబ్దః స్మరణార్థః — ఉవాచ వై స గన్ధర్వః తుభ్యమ్ । అగచ్ఛన్వై తే పారిక్షితాః, తత్ తత్ర ; క్వ ? యత్ర యస్మిన్ అశ్వమేధయాజినో గచ్ఛన్తి — ఇతి నిర్ణీతే ప్రశ్న ఆహ — క్వ ను కస్మిన్ అశ్వమేధయాజినో గచ్ఛన్తీతి । తేషాం గతివివక్షయా భువనకోశాపరిమాణమాహ — ద్వాత్రింశతం వై, ద్వే అధికే త్రింశత్ , ద్వాత్రింశతం వై, దేవరథాహ్న్యాని — దేవ ఆదిత్యః తస్య రథో దేవరథః తస్య రథస్య గత్యా అహ్నా యావత్పరిచ్ఛిద్యతే దేశపరిమాణం తత్ దేవరథాహ్న్యమ్ , తద్ద్వాత్రింశద్గుణితం దేవరథాహ్న్యాని, తావత్పరిమాణోఽయం లోకః లోకాలోకగిరిణా పరిక్షిప్తః — యత్ర వైరాజం శరీరమ్ , యత్ర చ కర్మఫలోపభోగః ప్రాణినామ్ , స ఎష లోకః ; ఎతావాన్ లోకః, అతః పరమ్ అలోకః, తం లోకం సమన్తం సమన్తతః, లోకవిస్తారాత్ ద్విగుణపరిమాణవిస్తారేణ పరిమాణేన, తం లోకం పరిక్షిప్తా పర్యేతి పృథివీ ; తాం పృథివీం తథైవ సమన్తమ్ , ద్విస్తావత్ — ద్విగుణేన పరిమాణేన సముద్రః పర్యేతి, యం ఘనోదమాచక్షతే పౌరాణికాః । తత్ర అణ్డకపాలయోర్వివరపరిమాణముచ్యతే, యేన వివరేణ మార్గేణ బహిర్నిర్గచ్ఛన్తో వ్యాప్నువన్తి అశ్వమేధయాజినః ; తత్ర యావతీ యావత్పరిమాణా క్షురస్య ధారా అగ్రమ్ , యావద్వా సౌక్ష్మ్యేణ యుక్తం మక్షికాయాః పత్రమ్ , తావాన్ తావత్పరిమాణః, అన్తరేణ మధ్యేఽణ్డకపాలయోః, ఆకాశః ఛిద్రమ్ , తేన ఆకాశేనేత్యేతత్ ; తాన్ పారిక్షితానశ్వమేధయాజినః ప్రాప్తాన్ ఇన్ద్రః పరమేశ్వరః — యోఽశ్వమేధేఽగ్నిశ్చితః, సుపర్ణః — యద్విషయం దర్శనముక్తమ్ ‘తస్య ప్రాచీ దిక్శిరః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౨ । ౪) ఇత్యాదినా — సుపర్ణః పక్షీ భూత్వా, పక్షపుచ్ఛాత్మకః సుపర్ణో భూత్వా, వాయవే ప్రాయచ్ఛత్ — మూర్తత్వాన్నాస్త్యాత్మనో గతిస్తత్రేతి । తాన్ పారిక్షితాన్ వాయుః ఆత్మని ధిత్వా స్థాపయిత్వా స్వాత్మభూతాన్కృత్వా తత్ర తస్మిన్ అగమయత్ ; క్వ ? యత్ర పూర్వే అతిక్రాన్తాః పారిక్షితా అశ్వమేధయాజినోఽభవన్నితి । ఎవమివ వై — ఎవమేవ స గన్ధర్వః వాయుమేవ ప్రశశంస పారిక్షితానాం గతిమ్ । సమాప్తా ఆఖ్యాయికా ; ఆఖ్యాయికానిర్వృత్తం తు అర్థమ్ ఆఖ్యాయికాతోఽపసృత్య స్వేన శ్రుతిరూపేణైవ ఆచష్టేఽస్మభ్యమ్ । యస్మాత్ వాయుః స్థావరజఙ్గమానాం భూతానామన్తరాత్మా, బహిశ్చ స ఎవ, తస్మాత్ అధ్యాత్మాధిభూతాధిదైవభావేన వివిధా యా అష్టిః వ్యాప్తిః స వాయురేవ ; తథా సమష్టిః కేవలేన సూత్రాత్మనా వాయురేవ । ఎవం వాయుమాత్మానం సమష్టివ్యష్టిరూపాత్మకత్వేన ఉపగచ్ఛతి యః — ఎవం వేద, తస్య కిం ఫలమిత్యాహ — అప పునర్మృత్యుం జయతి, సకృన్మృత్వా పునర్న మ్రియతే । తత ఆత్మనః ప్రశ్ననిర్ణయాత్ భుజ్యుర్లాహ్యాయనిరుపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య తృతీయం బ్రాహ్మణమ్ ॥

చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్

అథ హైనముషస్తశ్చాక్రాయణః పప్రచ్ఛ । పుణ్యపాపప్రయుక్తైర్గ్రహాతిగ్రహైర్గృహీతః పునః పునః గ్రహాతిగ్రహాన్ త్యజన్ ఉపాదదత్ సంసరతీత్యుక్తమ్ ; పుణ్యస్య చ పర ఉత్కర్షో వ్యాఖ్యాతః వ్యాకృతవిషయః సమష్టివ్యష్టిరూపః ద్వైతైకత్వాత్మప్రాప్తిః । యస్తు గ్రహాతిగ్రహైర్గ్రస్తః సంసరతి, సః అస్తి వా, న అస్తి ; అస్తిత్వే చ కింలక్షణః — ఇతి ఆత్మన ఎవ వివేకాధిగమాయ ఉషస్తప్రశ్న ఆరభ్యతే । తస్య చ నిరుపాధిస్వరూపస్య క్రియాకారకవినిర్ముక్తస్వభావస్య అధిగమాత్ యథోక్తాద్బన్ధనాత్ విముచ్యతే సప్రయోజకాత్ ఆఖ్యాయికసమ్బన్ధస్తు ప్రసిద్ధః ॥

అథ హైనముషస్తశ్చాక్రాయణః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యత్సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరస్తం మే వ్యాచక్ష్వేత్యేష త ఆత్మా సర్వాన్తరః కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తరో యః ప్రాణేన ప్రాణితి స త ఆత్మా సర్వాన్తరో యోఽపానేనాపానీతి స త ఆత్మా సర్వాన్తరో యో వ్యానేన వ్యానీతి స త ఆత్మా సర్వాన్తరో య ఉదానేనోదానితి స త ఆత్మా సర్వాన్తర ఎష త ఆత్మా సర్వాన్తరః ॥ ౧ ॥

అథ హ ఎనం ప్రకృతం యాజ్ఞవల్క్యమ్ , ఉషస్తో నామతః, చక్రస్యాపత్యం చాక్రాయణః, పప్రచ్ఛ । యత్ బ్రహ్మ సాక్షాత్ అవ్యవహితం కేనచిత్ ద్రష్టుః అపరోక్షాత్ — అగౌణమ్ — న శ్రోత్రబ్రహ్మాదివత్ — కిం తత్ ? య ఆత్మా — ఆత్మశబ్దేన ప్రత్యగాత్మోచ్యతే, తత్ర ఆత్మశబ్దస్య ప్రసిద్ధత్వాత్ ; సర్వస్యాభ్యన్తరః సర్వాన్తరః ; యద్యఃశబ్దాభ్యాం ప్రసిద్ధ ఆత్మా బ్రహ్మేతి — తమ్ ఆత్మానమ్ , మే మహ్యమ్ , వ్యాచక్ష్వేతి — విస్పష్టం శృఙ్గే గృహీత్వా యథా గాం దర్శయతి తథా ఆచక్ష్వ, సోఽయమిత్యేవం కథయస్వేత్యర్థః । ఎవముక్తః ప్రత్యాహ యాజ్ఞవల్క్యః — ఎషః తే తవ ఆత్మా సర్వాన్తరః సర్వస్యాభ్యన్తరః ; సర్వవిశేషణోపలక్షణార్థం సర్వాన్తరగ్రహణమ్ ; యత్ సాక్షాత్ అవ్యవహితమ్ అపరోక్షాత్ అగౌణమ్ బ్రహ్మ బృహత్తమమ్ ఆత్మా సర్వస్య సర్వస్యాభ్యన్తరః, ఎతైర్గుణైః సమస్తైర్యుక్తః ఎషః, కోఽసౌ తవాత్మా ? యోఽయం కార్యకరణసఙ్ఘాతః తవ సః యేనాత్మనా ఆత్మవాన్ స ఎష తవ ఆత్మా — తవ కార్యకరణసఙ్ఘాతస్యేత్యర్థః । తత్ర పిణ్డః, తస్యాభ్యన్తరే లిఙ్గాత్మా కరణసఙ్ఘాతః, తృతీయో యశ్చ సన్దిహ్యమానః — తేషు కతమో మమ ఆత్మా సర్వాన్తరః త్వయా వివక్షిత ఇత్యుక్తే ఇతర ఆహ — యః ప్రాణేన ముఖనాసికాసఞ్చారిణా ప్రాణితి ప్రాణచేష్టాం కరోతి, యేన ప్రాణః ప్రణీయత ఇత్యర్థః — సః తే తవ కార్యకరణసఙ్ఘాతస్య ఆత్మా విజ్ఞానమయః ; సమానమన్యత్ ; యోఽపానేనాపానీతి యో వ్యానేన వ్యానీతీతి — ఛాన్దసం దైర్ఘ్యమ్ । సర్వాః కార్యకరణసఙ్ఘాతగతాః ప్రాణనాదిచేష్టా దారుయన్త్రస్యేవ యేన క్రియన్తే — న హి చేతనావదనధిష్ఠితస్య దారుయన్త్రస్యేవ ప్రాణనాదిచేష్టా విద్యన్తే ; తస్మాత్ విజ్ఞానమయేనాధిష్ఠితం విలక్షణేన దారుయన్త్రవత్ ప్రాణనాదిచేష్టాం ప్రతిపద్యతే — తస్మాత్ సోఽస్తి కార్యకరణసఙ్ఘాతవిలక్షణః, యశ్చేష్టయతి ॥

స హోవాచోషస్తశ్చాక్రాయణో యథా విబ్రూయాదసౌ గౌరసావశ్వ ఇత్యేవమేవైతద్వ్యపదిష్టం భవతి యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరస్తం మే వ్యాచక్ష్వేత్యేష త ఆత్మా సర్వాన్తరః కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తరః । న దృష్టేర్ద్రష్టారం పశ్యేర్న శ్రుతేః శ్రోతారం శృణుయా న మతేర్మన్తారం మన్వీథా న విజ్ఞాతేర్విజ్ఞాతారం విజానీయాః । ఎష త ఆత్మా సర్వాన్తరోఽతోఽన్యదార్తం తతో హోషస్తశ్చాక్రాయణ ఉపరరామ ॥ ౨ ॥

స హోవాచోషస్తశ్చాక్రాయణః ; యథా కశ్చిత్ అన్యథా ప్రతిజ్ఞాయ పూర్వమ్ , పునర్విప్రతిపన్నో బ్రూయాదన్యథా — అసౌ గౌః అసావశ్వః యశ్చలతి ధావతీతి వా, పూర్వం ప్రత్యక్షం దర్శయామీతి ప్రతిజ్ఞాయ, పశ్చాత్ చలనాదిలిఙ్గైర్వ్యపదిశతి — ఎవమేవ ఎతద్బ్రహ్మ ప్రాణనాదిలిఙ్గైర్వ్యపదిష్టం భవతి త్వయా ; కిం బహునా ? త్యక్త్వా గోతృష్ణానిమిత్తం వ్యాజమ్ , యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరః, తం మే వ్యాచక్ష్వేతి । ఇతర ఆహ — యథా మయా ప్రథమం ప్రతిజ్ఞాతః తవ ఆత్మా — ఎవఀలక్షణ ఇతి — తాం ప్రతిజ్ఞామనువర్త ఎవ ; తత్ తథైవ, యథోక్తం మయా । యత్పునరుక్తమ్ , తమాత్మానం ఘటాదివత్ విషయీకుర్వితి — తత్ అశక్యత్వాన్న క్రియతే । కస్మాత్పునః తదశక్యమిత్యాహ — వస్తుస్వాభావ్యాత్ ; కిం పునః తత్ వస్తుస్వాభావ్యమ్ ? దృష్ట్యాదిద్రష్టృత్వమ్ ; దృష్టేర్ద్రష్టా హ్యాత్మా ; దృష్టిరితి ద్వివిధా భవతి — లౌకికీ పారమార్థికీ చేతి ; తత్ర లౌకికీ చక్షుఃసంయుక్తాన్తఃకరణవృత్తిః ; సా క్రియత ఇతి జాయతే వినశ్యతి చ ; యా తు ఆత్మనో దృష్టిః అగ్న్యుష్ణప్రకాశాదివత్ , సా చ ద్రష్టుః స్వరూపత్వాత్ , న జాయతే న వినశ్యతి చ ; సా క్రియమాణయా ఉపాధిభూతయా సంసృష్టేవేతి, వ్యపదిశ్యతే — ద్రష్టేతి, భేదవచ్చ — ద్రష్టా దృష్టిరితి చ ; యాసౌ లౌకికీ దృష్టిః చక్షుర్ద్వారా రూపోపరక్తా జాయమానైవ నిత్యయా ఆత్మదృష్ట్యా సంసృష్టేవ, తత్ప్రతిచ్ఛాయా — తయా వ్యాప్తైవ జాయతే, తథా వినశ్యతి చ ; తేన ఉపచర్యతే ద్రష్టా సదా పశ్యన్నపి — పశ్యతి న పశ్యతి చేతి ; న తు పునః ద్రష్టుర్దృష్టేః కదాచిదప్యన్యథాత్వమ్ ; తథా చ వక్ష్యతి షష్ఠే — ‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭), ‘న హి ద్రష్టుర్దృష్టేర్విపరిలోపో విద్యతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౩) ఇతి చ । తమిమమర్థమాహ — లౌకిక్యా దృష్టేః కర్మభూతాయాః, ద్రష్టారం స్వకీయయా నిత్యయా దృష్ట్యా వ్యాప్తారమ్ , న పశ్యేః ; యాసౌ లౌకికీ దృష్టిః కర్మభూతా, సా రూపోపరక్తా రూపాభివ్యఞ్జికా న ఆత్మానం స్వాత్మనో వ్యాప్తారం ప్రత్యఞ్చం వ్యాప్నోతి ; తస్మాత్ తం ప్రత్యగాత్మానం దృష్టేర్ద్రష్టారం న పశ్యేః । తథా శ్రుతేః శ్రోతారం న శృణుయాః । తథా మతేః మనోవృత్తేః కేవలాయా వ్యాప్తారం న మన్వీథాః । తథా విజ్ఞాతేః కేవలాయా బుద్ధివృత్తేః వ్యాప్తారం న విజానీయాః । ఎష వస్తునః స్వభావః ; అతః నైవ దర్శయితుం శక్యతే గవాదివత్ ॥
‘న దృష్టేర్ద్రష్టారమ్’ ఇత్యత్ర అక్షరాణి అన్యథా వ్యాచక్షతే కేచిత్ — న దృష్టేర్ద్రష్టారమ్ దృష్టేః కర్తారమ్ దృష్టిభేదమకృత్వా దృష్టిమాత్రస్య కర్తారమ్ , న పశ్యేరితి ; దృష్టేరితి కర్మణి షష్ఠీ ; సా దృష్టిః క్రియమాణా ఘటవత్ కర్మ భవతి ; ద్రష్టారమితి తృజన్తేన ద్రష్టుర్దృష్టికర్తృత్వమాచష్టే ; తేన అసౌ దృష్టేర్ద్రష్టా దృష్టేః కర్తేతి వ్యాఖ్యాతౄణామభిప్రాయః । తత్ర దృష్టేరితి షష్ఠ్యన్తేన దృష్టిగ్రహణం నిరర్థకమితి దోషం న పశ్యన్తి ; పశ్యతాం వా పునరుక్తమ్ అసారః ప్రమాదపాఠ ఇతి వా న ఆదరః ; కథం పునరాధిక్యమ్ ? తృజన్తేనైవ దృష్టికర్తృత్వస్య సిద్ధత్వాత్ దృష్టేరితి నిరర్థకమ్ ; తదా ‘ద్రష్టారం న పశ్యేః’ ఇత్యేతావదేవ వక్తవ్యమ్ ; యస్మాద్ధాతోః పరః తృచ్ శ్రూయతే, తద్ధాత్వర్థకర్తరి హి తృచ్ స్మర్యతే ; ‘గన్తారం భేత్తారం వా నయతి’ ఇత్యేతావానేవ హి శబ్దః ప్రయుజ్యతే ; న తు ‘గతేర్గన్తారం భిదేర్భేత్తారమ్’ ఇతి అసతి అర్థవిశేషే ప్రయోక్తవ్యః ; న చ అర్థవాదత్వేన హాతవ్యం సత్యాం గతౌ ; న చ ప్రమాదపాఠః, సర్వేషామవిగానాత్ ; తస్మాత్ వ్యాఖ్యాతౄణామేవ బుద్ధిదౌర్బల్యమ్ , నాధ్యేతృప్రమాదః । యథా తు అస్మాభిర్వ్యాఖ్యాతమ్ — లౌకికదృష్టేర్వివిచ్య నిత్యదృష్టివిశిష్ట ఆత్మా ప్రదర్శయితవ్యః — తథా కర్తృకర్మవిశేషణత్వేన దృష్టిశబ్దస్య ద్విః ప్రయోగ ఉపపద్యతే ఆత్మస్వరూపనిర్ధారణాయ ; ‘న హి ద్రష్టుర్దృష్టేః’ ఇతి చ ప్రదేశాన్తరవాక్యేన ఎకవాక్యతోపపన్నా భవతి ; తథా చ ‘చక్షూంషి పశ్యతి’ (కే. ఉ. ౧ । ౭) ‘శ్రోత్రమిదం శ్రుతమ్’ (కే. ఉ. ౧ । ౮) ఇతి శ్రుత్యన్తరేణ ఎకవాక్యతా ఉపపన్నా । న్యాయాచ్చ — ఎవమేవ హి ఆత్మనో నిత్యత్వముపపద్యతే విక్రియాభావే ; విక్రియావచ్చ నిత్యమితి చ విప్రతిషిద్ధమ్ । ‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ‘న హి ద్రష్టుర్దృష్టేర్విపరిలోపో విద్యతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౩) ‘ఎష నిత్యో మహిమా బ్రాహ్మణస్య’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ఇతి చ శ్రుత్యక్షరాణి అన్యథా న గచ్ఛన్తి । నను ద్రష్టా శ్రోతా మన్తా విజ్ఞాతా ఇత్యేవమాదీన్యక్షరాణి ఆత్మనోఽవిక్రియత్వే న గచ్ఛన్తీతి — న, యథాప్రాప్తలౌకికవాక్యానువాదిత్వాత్ తేషామ్ ; న ఆత్మతత్త్వనిర్ధారణార్థాని తాని ; ‘న దృష్టేర్ద్రష్టారమ్’ ఇత్యేవమాదీనామ్ అన్యార్థాసమ్భవాత్ యథోక్తార్థపరత్వమవగమ్యతే । తస్మాత్ అనవబోధాదేవ హి విశేషణం పరిత్యక్తం దృష్టేరితి । ఎషః తే తవ ఆత్మా సర్వైరుక్తైర్విశేషణైర్విశిష్టః ; అతః ఎతస్మాదాత్మనః అన్యదార్తమ్ — కార్యం వా శరీరమ్ , కరణాత్మకం వా లిఙ్గమ్ ; ఎతదేవ ఎకమ్ అనార్తమ్ అవినాశి కూటస్థమ్ । తతో హ ఉషస్తశ్చాక్రాయణ ఉపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్ ॥

పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్

బన్ధనం సప్రయోజకముక్తమ్ । యశ్చ బద్ధః, తస్యాపి అస్తిత్వమధిగతమ్ , వ్యతిరిక్తత్వం చ । తస్య ఇదానీం బన్ధమోక్షసాధనం ససన్న్యాసమాత్మజ్ఞానం వక్తవ్యమితి కహోలప్రశ్న ఆరభ్యతే —
ఉభే+హ్యేతే+ఎషణే+ఎవ

అథ హైనం కహోలః కౌషీతకేయః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరస్తం మే వ్యాచక్ష్వేత్యేష త ఆత్మా సర్వాన్తరః । కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తరో యోఽశనాయాపిపాసే శోకం మోహం జరాం మృత్యుమత్యేతి । ఎతం వై తమాత్మానం విదిత్వా బ్రాహ్మణాః పుత్రైషణాయాశ్చ విత్తైషణాయాశ్చ లోకైషణాయాశ్చ వ్యుత్థాయాథ భిక్షాచర్యం చరన్తి యా హ్యేవ పుత్రైషణా సా విత్తైషణా యా విత్తైషణా సా లోకైషణోభే హ్యేతే ఎషణే ఎవ భవతః । తస్మాద్బ్రాహ్మణః పాణ్డిత్యం నిర్విద్య బాల్యేన తిష్ఠాసేత్ । బాల్యం చ పాణ్డిత్యం చ నిర్విద్యాథ మునిరమౌనం చ మౌనం చ నిర్విద్యాథ బ్రాహ్మణః స బ్రాహ్మణః కేన స్యాద్యేన స్యాత్తేనేదృశ ఎవాతోఽన్యదార్తం తతో హ కహోలః కౌషీతకేయ ఉపరరామ ॥ ౧ ॥

అథ హ ఎనం కహోలో నామతః, కుషీతకస్యాపత్యం కౌషీతకేయః, పప్రచ్ఛ ; యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచేతి, పూర్వవత్ — యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరః తం మే వ్యాచక్ష్వేతి — యం విదిత్వా బన్ధనాత్ప్రముచ్యతే । యాజ్ఞవల్క్య ఆహ — ఎష తే తవ ఆత్మా ॥
కిమ్ ఉషస్తకహోలాభ్యామ్ ఎక ఆత్మా పృష్టః, కిం వా భిన్నావాత్మానౌ తుల్యలక్షణావితి । భిన్నావితి యుక్తమ్ , ప్రశ్నయోరపునరుక్తత్వోపపత్తేః ; యది హి ఎక ఆత్మా ఉషస్తకహోలప్రశ్నయోర్వివక్షితః, తత్ర ఎకేనైవ ప్రశ్నేన అధిగతత్వాత్ తద్విషయో ద్వితీయః ప్రశ్నోఽనర్థకః స్యాత్ ; న చ అర్థవాదరూపత్వం వాక్యస్య ; తస్మాత్ భిన్నావేతావాత్మానౌ క్షేత్రజ్ఞపరమాత్మాఖ్యావితి కేచిద్వ్యాచక్షతే । తన్న, ‘తే’ ఇతి ప్రతిజ్ఞానాత్ ; ‘ఎష త ఆత్మా’ ఇతి హి ప్రతివచనే ప్రతిజ్ఞాతమ్ ; న చ ఎకస్య కార్యకరణసఙ్ఘాతస్య ద్వావాత్మానౌ ఉపపద్యేతే ; ఎకో హి కార్యకరణసఙ్ఘాతః ఎకేన ఆత్మనా ఆత్మవాన్ ; న చ ఉషస్తస్యాన్యః కహోలస్యాన్యః జాతితో భిన్న ఆత్మా భవతి, ద్వయోః అగౌణత్వాత్మత్వసర్వాన్తరత్వానుపపత్తేః ; యది ఎకమగౌణం బ్రహ్మ ద్వయోః ఇతరేణ అవశ్యం గౌణేన భవితవ్యమ్ ; తథా ఆత్మత్వం సర్వాన్తరత్వం చ — విరుద్ధత్వాత్పదార్థానామ్ ; యది ఎకం సర్వాన్తరం బ్రహ్మ ఆత్మా ముఖ్యః, ఇతరేణ అసర్వాన్తరేణ అనాత్మనా అముఖ్యేన అవశ్యం భవితవ్యమ్ ; తస్మాత్ ఎకస్యైవ ద్విః శ్రవణం విశేషవివక్షయా । యత్తు పూర్వోక్తేన సమానం ద్వితీయే ప్రశ్నాన్తర ఉక్తమ్ , తావన్మాత్రం పూర్వస్యైవానువాదః — తస్యైవ అనుక్తః కశ్చిద్విశేషః వక్తవ్య ఇతి । కః పునరసౌ విశేష ఇత్యుచ్యతే — పూర్వస్మిన్ప్రశ్నే — అస్తి వ్యతిరిక్త ఆత్మా యస్యాయం సప్రయోజకో బన్ధ ఉక్త ఇతి ద్వితీయే తు — తస్యైవ ఆత్మనః అశనాయాదిసంసారధర్మాతీతత్వం విశేష ఉచ్యతే — యద్విశేషపరిజ్ఞానాత్ సన్న్యాససహితాత్ పూర్వోక్తాద్బన్ధనాత్ విముచ్యతే । తస్మాత్ ప్రశ్నప్రతివచనయోః ‘ఎష త ఆత్మా’ ఇత్యేవమన్తయోః తుల్యార్థతైవ । నను కథమ్ ఎకస్యైవ ఆత్మనః అశనాయాద్యతీతత్వం తద్వత్త్వం చేతి విరుద్ధధర్మసమవాయిత్వమితి — న, పరిహృతత్వాత్ ; నామరూపవికారకార్యకరణలక్షణసఙ్ఘాతోపాధిభేదసమ్పర్కజనితభ్రాన్తిమాత్రం హి సంసారిత్వమిత్యసకృదవోచామ, విరుద్ధశ్రుతివ్యాఖ్యానప్రసఙ్గేన చ ; యథా రజ్జుశుక్తికాగగనాదయః సర్పరజతమలినా భవన్తి పరాధ్యారోపితధర్మవిశిష్టాః, స్వతః కేవలా ఎవ రజ్జుశుక్తికాగగనాదయః — న చ ఎవం విరుద్ధధర్మసమవాయిత్వే పదార్థానాం కశ్చన విరోధః । నామరూపోపాధ్యస్తిత్వే ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘నేహ నానాస్తి కిఞ్చన’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ఇతి శ్రుతయో విరుధ్యేరన్నితి చేత్ — న, సలిలఫేనదృష్టాన్తేన పరిహృతత్వాత్ మృదాదిదృష్టాన్తైశ్చ ; యదా తు పరమార్థదృష్ట్యా పరమాత్మతత్త్వాత్ శ్రుత్యనుసారిభిః అన్యత్వేన నిరూప్యమాణే నామరూపే మృదాదివికారవత్ వస్త్వన్తరే తత్త్వతో న స్తః — సలిలఫేనఘటాదివికారవదేవ, తదా తత్ అపేక్ష్య ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘నేహ నానాస్తి కిఞ్చన’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ఇత్యాదిపరమార్థదర్శనగోచరత్వం ప్రతిపద్యతే ; రూపవదేవ స్వేన రూపేణ వర్తమానం కేనచిదస్పృష్టస్వభావమపి సత్ నామరూపకృతకార్యకరణోపాధిభ్యో వివేకేన నావధార్యతే, నామరూపోపాధిదృష్టిరేవ చ భవతి స్వాభావికీ, తదా సర్వోఽయం వస్త్వన్తరాస్తిత్వవ్యవహారః । అస్తి చాయం భేదకృతో మిథ్యావ్యవహారః, యేషాం బ్రహ్మతత్త్వాదన్యత్వేన వస్తు విద్యతే, యేషాం చ నాస్తి ; పరమార్థవాదిభిస్తు శ్రుత్యనుసారేణ నిరూప్యమాణే వస్తుని — కిం తత్త్వతోఽస్తి వస్తు కిం వా నాస్తీతి, బ్రహ్మైకమేవాద్వితీయం సర్వసంవ్యవహారశూన్యమితి నిర్ధార్యతే ; తేన న కశ్చిద్విరోధః । న హి పరమార్థావధారణనిష్ఠాయాం వస్త్వన్తరాస్తిత్వం ప్రతిపద్యామహే — ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘అనన్తరమబాహ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯), (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౮) ఇతి శ్రుతేః ; న చ నామరూపవ్యవహారకాలే తు అవివేకినాం క్రియాకారకఫలాదిసంవ్యవహారో నాస్తీతి ప్రతిషిధ్యతే । తస్మాత్ జ్ఞానాజ్ఞానే అపేక్ష్య సర్వః సంవ్యవహారః శాస్త్రీయో లౌకికశ్చ ; అతో న కాచన విరోధశఙ్కా । సర్వవాదినామప్యపరిహార్యః పరమార్థసంవ్యవహారకృతో వ్యవహారః ॥
తత్ర పరమార్థాత్మస్వరూపమపేక్ష్య ప్రశ్నః పునః — కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తర ఇతి । ప్రత్యాహ ఇతరః — యోఽశనాయాపిపాసే, అశితుమిచ్ఛా అశనాయా, పాతుమిచ్ఛా పిపాసా ; తే అశనాయాపిపాసే యోఽత్యేతీతి వక్ష్యమాణేన సమ్బన్ధః । అవివేకిభిః తలమలవదివ గగనం గమ్యమానమేవ తలమలే అత్యేతి — పరమార్థతః — తాభ్యామసంసృష్టస్వభావత్వాత్ — తథా మూఢైః అశనాయాపిపాసాదిమద్బ్రహ్మ గమ్యమానమపి — క్షుధితోఽహం పిపాసితోఽహమితి, తే అత్యేత్యేవ — పరమార్థతః — తాభ్యామసంసృష్టస్వభావత్వాత్ ; ‘న లిప్యతే లోకదుఃఖేన బాహ్యః’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇతి శ్రుతేః — అవిద్వల్లోకాధ్యారోపితదుఃఖేనేత్యర్థః । ప్రాణైకధర్మత్వాత్ సమాసకరణమశనాయాపిపాసయోః । శోకం మోహమ్ — శోక ఇతి కామః ; ఇష్టం వస్తు ఉద్దిశ్య చిన్తయతో యత్ అరమణమ్ , తత్ తృష్ణాభిభూతస్య కామబీజమ్ ; తేన హి కామో దీప్యతే ; మోహస్తు విపరీతప్రత్యయప్రభవోఽవివేకః భ్రమః ; స చ అవిద్యా సర్వస్యానర్థస్య ప్రసవబీజమ్ ; భిన్నకార్యత్వాత్తయోః శోకమోహయోః అసమాసకరణమ్ । తౌ మనోఽధికరణౌ ; తథా శరీరాధికరణౌ జరాం మృత్యుం చ అత్యేతి ; జరేతి కార్యకరణసఙ్ఘాతవిపరిణామః వలీపలితాదిలిఙ్గః ; మృత్యురితి తద్విచ్ఛేదః విపరిణామావసానః ; తౌ జరామృత్యూ శరీరాధికరణౌ అత్యేతి । యే తే అశనాయాదయః ప్రాణమనఃశరీరాధికరణాః ప్రాణిషు అనవరతం వర్తమానాః అహోరాత్రాదివత్ సముద్రోర్మివచ్చ ప్రాణిషు సంసార ఇత్యుచ్యన్తే ; యోఽసౌ దృష్టేర్ద్రష్టేత్యాదిలక్షణః సాక్షాదవ్యవహితః అపరోక్షాదగౌణః సర్వాన్తర ఆత్మా బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తానాం భూతానామ్ అశనాయాపిపాసాదిభిః సంసారధర్మైః సదా న స్పృశ్యతే — ఆకాశ ఇవ ఘనాదిమలైః — తమ్ ఎతం వై ఆత్మానం స్వం తత్త్వమ్ , విదిత్వా జ్ఞాత్వా — అయమహమస్మి పరం బ్రహ్మ సదా సర్వసంసారవినిర్ముక్తం నిత్యతృప్తమితి, బ్రాహ్మణాః — బ్రాహ్మణానామేవాధికారో వ్యుత్థానే, అతో బ్రాహ్మణగ్రహణమ్ — వ్యుత్థాయ వైపరీత్యేనోత్థానం కృత్వా ; కుత ఇత్యాహ — పుత్రైషణాయాః పుత్రార్థైషణా పుత్రైషణా — పుత్రేణేమం లోకం జయేయమితి లోకజయసాధనం పుత్రం ప్రతి ఇచ్ఛా ఎషణా దారసఙ్గ్రహః ; దారసఙ్గ్రహమకృత్వేత్యర్థః ; విత్తైషణాయాశ్చ — కర్మసాధనస్య గవాదేరుపాదానమ్ — అనేన కర్మకృత్వా పితృలోకం జేష్యామీతి, విద్యాసంయుక్తేన వా దేవలోకమ్ , కేవలయా వా హిరణ్యగర్భవిద్యయా దైవేన విత్తేన దేవలోకమ్ । దైవాద్విత్తాత్ వ్యుత్థానమేవ నాస్తీతి కేచిత్ , యస్మాత్ తద్బలేన హి కిల వ్యుత్థానమితి — తదసత్ , ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి పఠితత్వాత్ ఎషణామధ్యే దైవస్య విత్తస్య ; హిరణ్యగర్భాదిదేవతావిషయైవ విద్యా విత్తమిత్యుచ్యతే, దేవలోకహేతుత్వాత్ ; నహి నిరుపాధికప్రజ్ఞానఘనవిషయా బ్రహ్మవిద్యా దేవలోకప్రాప్తిహేతుః, ‘తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ‘ఆత్మా హ్యేషాం స భవతి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧) ఇతి శ్రుతేః ; తద్బలేన హి వ్యుత్థానమ్ , ‘ఎతం వై తమాత్మానం విదిత్వా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ఇతి విశేషవచనాత్ । తస్మాత్ త్రిభ్యోఽప్యేతేభ్యః అనాత్మలోకప్రాప్తిసాధనేభ్యః ఎషణావిషయేభ్యో వ్యుత్థాయ — ఎషణా కామః, ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి శ్రుతేః — ఎతస్మిన్ వివిధే అనాత్మలోకప్రాప్తిసాధనే తృష్ణామకృత్వేత్యర్థః । సర్వా హి సాధనేచ్ఛా ఫలేచ్ఛైవ, అతో వ్యాచష్టే శ్రుతిః — ఎకైవ ఎషణేతి ; కథమ్ ? యా హ్యేవ పుత్రైషణా సా విత్తైషణా, దృష్టఫలసాధనత్వతుల్యత్వాత్ ; యా విత్తైషణా సా లోకైషణా ; ఫలార్థైవ సా ; సర్వః ఫలార్థప్రయుక్త ఎవ హి సర్వం సాధనముపాదత్తే ; అత ఎకైవ ఎషణా యా లోకైషణా సా సాధనమన్తరేణ సమ్పాదయితుం న శక్యత ఇతి, సాధ్యసాధనభేదేన ఉభే హి యస్మాత్ ఎతే ఎషణే ఎవ భవతః । తస్మాత్ బ్రహ్మవిదో నాస్తి కర్మ కర్మసాధనం వా — అతో యేఽతిక్రాన్తా బ్రాహ్మణాః, సర్వం కర్మ కర్మసాధనం చ సర్వం దేవపితృమానుషనిమిత్తం యజ్ఞోపవీతాది — తేన హి దైవం పిత్ర్యం మానుషం చ కర్మ క్రియతే, ‘నివీతం మనుష్యాణామ్’ (తై. సం. ౨ । ౫ । ౧౧ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతేః । తస్మాత్ పూర్వే బ్రాహ్మణాః బ్రహ్మవిదః వ్యుత్థాయ కర్మభ్యః కర్మసాధనేభ్యశ్చ యజ్ఞోపవీతాదిభ్యః, పరమహంసపారివ్రాజ్యం ప్రతిపద్య, భిక్షాచర్యం చరన్తి — భిక్షార్థం చరణం భిక్షాచర్యమ్ , చరన్తి — త్యక్త్వా స్మార్తం లిఙ్గం కేవలమాశ్రమమాత్రశరణానాం జీవనసాధనం పారివ్రాజ్యవ్యఞ్జకమ్ ; విద్వాన్ లిఙ్గవర్జితః — ‘తస్మాదలిఙ్గో ధర్మజ్ఞోఽవ్యక్తలిఙ్గోఽవ్యక్తాచారః’ (అశ్వ. ౪౬ । ౫౧) (వ. ౧౦ । ౧౨) ఇత్యాదిస్మృతిభ్యః, ‘అథ పరివ్రాడ్వివర్ణవాసా ముణ్డోఽపరిగ్రహః’ (జా. ఉ. ౫) ఇత్యాదిశ్రుతేః, ‘సశిఖాన్కేశాన్నికృత్య విసృజ్య యజ్ఞోపవీతమ్’ (క. రు. ౧) ఇతి చ ॥
నను ‘వ్యుత్థాయాథ భిక్షాచర్యం చరన్తి’ ఇతి వర్తమానాపదేశాత్ అర్థవాదోఽయమ్ ; న విధాయకః ప్రత్యయః కశ్చిచ్ఛ్రూయతే లిఙ్లోట్తవ్యానామన్యతమోఽపి ; తస్మాత్ అర్థవాదమాత్రేణ శ్రుతిస్మృతివిహితానాం యజ్ఞోపవీతాదీనాం సాధనానాం న శక్యతే పరిత్యాగః కారయితుమ్ ; ‘యజ్ఞోపవీత్యేవాధీయీత యాజయేద్యజేత వా’ (తై. ఆ. ౨ । ౧ । ౧) । పారివ్రాజ్యే తావదధ్యయనం విహితమ్ — ‘వేదసన్న్యసనాచ్ఛూద్రస్తస్మాద్వేదం న సన్న్యసేత్’ ఇతి ; ‘స్వాధ్యాయ ఎవోత్సృజ్యమానో వాచమ్’ (ఆ. ధ. ౨ । ౨౧ । ౧౦) ఇతి చ ఆపస్తమ్బః ; ‘బ్రహ్మోజ్ఝం వేదనిన్దా చ కౌటసాక్ష్యం సుహృద్వధః । గర్హితాన్నాద్యయోర్జగ్ధిః సురాపానసమాని షట్’ (మను. ౧౧ । ౫౬) — ఇతి వేదపరిత్యాగే దోషశ్రవణాత్ । ‘ఉపాసనే గురూణాం వృద్ధానామతిథీనాం హోమే జప్యకర్మణి భోజన ఆచమనే స్వాధ్యాయే చ యజ్ఞోపవీతీ స్యాత్’ (ఆ. ధ. ౧ । ౧౫ । ౧) ఇతి పరివ్రాజకధర్మేషు చ గురూపాసనస్వాధ్యాయ భోజనాచమనాదీనాం కర్మణాం శ్రుతిస్మృతిషు కర్తవ్యతయా చోదితత్వాత్ గుర్వాద్యుపాసనాఙ్గత్వేన యజ్ఞోపవీతస్య విహితత్వాత్ తత్పరిత్యాగో నైవావగన్తుం శక్యతే । యద్యపి ఎషణాభ్యో వ్యుత్థానం విధీయత ఎవ, తథాపి పుత్రాద్యేషణాభ్యస్తిసృభ్య ఎవ వ్యుత్థానమ్ , న తు సర్వస్మాత్కర్మణః కర్మసాధనాచ్చ వ్యుత్థానమ్ ; సర్వపరిత్యాగే చ అశ్రుతం కృతం స్యాత్ , శ్రుతం చ యజ్ఞోపవీతాది హాపితం స్యాత్ ; తథా చ మహానపరాధః విహితాకరణప్రతిషిద్ధాచరణనిమిత్తః కృతః స్యాత్ ; తస్మాత్ యజ్ఞోపవీతాదిలిఙ్గపరిత్యాగోఽన్ధపరమ్పరైవ ॥
న, ‘యజ్ఞోపవీతం వేదాంశ్చ సర్వం తద్వర్జయేద్యతిః’ (క. రు. ౨) ఇతి శ్రుతేః । అపి చ ఆత్మజ్ఞానపరత్వాత్సర్వస్యా ఉపనిషదః — ఆత్మా ద్రష్టవ్యః శ్రోతవ్యో మన్తవ్య ఇతి హి ప్రస్తుతమ్ ; స చ ఆత్మైవ సాక్షాదపరోక్షాత్సర్వాన్తరః అశనాయాదిసంసారధర్మవర్జిత ఇత్యేవం విజ్ఞేయ ఇతి తావత్ ప్రసిద్ధమ్ ; సర్వా హీయముపనిషత్ ఎవంపరేతి విధ్యన్తరశేషత్వం తావన్నాస్తి, అతో నార్థవాదః, ఆత్మజ్ఞానస్య కర్తవ్యత్వాత్ । ఆత్మా చ అశనాయాదిధర్మవాన్న భవతీతి సాధనఫలవిలక్షణో జ్ఞాతవ్యః ; అతోఽవ్యతిరేకేణ ఆత్మనో జ్ఞానమవిద్యా — ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి’, (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) న స వేద, ‘మృత్యోః స మృత్యుమాప్నోతి య ఇహ నానేవ పశ్యతి’, (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ‘ఎకధైవానుద్రష్టవ్యమ్’, (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’, ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః । క్రియాఫలం సాధనం అశనాయాదిసంసారధర్మాతీతాదాత్మనోఽన్యత్ అవిద్యావిషయమ్ — ‘యత్ర హి ద్వైతమివ భవతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪) ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి, ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ‘న స వేద’ ‘అథ యేఽన్యథాతో విదుః’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇత్యాదివాక్యశతేభ్యః । న చ విద్యావిద్యే ఎకస్య పురుషస్య సహ భవతః, విరోధాత్ — తమఃప్రకాశావివ ; తస్మాత్ ఆత్మవిదః అవిద్యావిషయోఽధికారో న ద్రష్టవ్యః క్రియాకారకఫలభేదరూపః, ‘మృత్యోః స మృత్యుమాప్నోతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ఇత్యాదినిన్దితత్వాత్ , సర్వక్రియాసాధనఫలానాం చ అవిద్యావిషయాణాం తద్విపరీతాత్మవిద్యయా హాతవ్యత్వేనేష్టత్వాత్ , యజ్ఞోపవీతాదిసాధనానాం చ తద్విషయత్వాత్ । తస్మాత్ అసాధనఫలస్వభావాదాత్మనః అన్యవిషయా విలక్షణా ఎషణా ; ఉభే హ్యేతే సాధనఫలే ఎషణే ఎవ భవతః యజ్ఞోపవీతాదేస్తత్సాధ్యకర్మణాం చ సాధనత్వాత్ , ‘ఉభే హ్యేతే ఎషణే ఎవ’ ఇతి హేతువచనేనావధారణాత్ । యజ్ఞోపవీతాదిసాధనాత్ తత్సాధ్యేభ్యశ్చ కర్మభ్యః అవిద్యావిషయత్వాత్ ఎషణారూపత్వాచ్చ జిహాసితవ్యరూపత్వాచ్చ వ్యుత్థానం విధిత్సితమేవ । ననూపనిషద ఆత్మజ్ఞానపరత్వాత్ వ్యుత్థానశ్రుతిః తత్స్తుత్యర్థా, న విధిః — న, విధిత్సితవిజ్ఞానేన సమానకర్తృకత్వశ్రవణాత్ ; న హి అకర్తవ్యేన కర్తవ్యస్య సమానకర్తృకత్వేన వేదే కదాచిదపి శ్రవణం సమ్భవతి ; కర్తవ్యానామేవ హి అభిషవహోమభక్షాణాం యథా శ్రవణమ్ — అభిషుత్య హుత్వా భక్షయన్తీతి, తద్వత్ ఆత్మజ్ఞానైషణావ్యుత్థానభిక్షాచర్యాణాం కర్తవ్యానామేవ సమానకర్తృకత్వశ్రవణం భవేత్ । అవిద్యావిషయత్వాత్ ఎషణాత్వాచ్చ అర్థప్రాప్త ఆత్మజ్ఞానవిధేరేవ యజ్ఞోపవీతాదిపరిత్యాగః, న తు విధాతవ్య ఇతి చేత్ — న ; సుతరామాత్మనజ్ఞానవిధినైవ విహితస్య సమానకర్తృకత్వశ్రవణేన దార్ఢ్యోపపత్తిః, తథా భిక్షాచర్యస్య చ । యత్పునరుక్తమ్ , వర్తమానాపదేశాదర్థవాదమాత్రమితి — న, ఔదుమ్బరయూపాదివిధిసమానత్వాదదోషః ॥
‘వ్యుత్థాయ భిక్షాచర్యం చరన్తి’ ఇత్యనేన పారివ్రాజ్యం విధీయతే ; పారివ్రాజ్యాశ్రమే చ యజ్ఞోపవీతాదిసాధనాని విహితాని లిఙ్గం చ శ్రుతిభిః స్మృతిభిశ్చ ; అతః తత్ వర్జయిత్వా అన్యస్మాద్వ్యుత్థానమ్ ఎషణాత్వేఽపీతి చేత్ — న, విజ్ఞానసమానకర్తృకాత్పారివ్రాజ్యాత్ ఎషణావ్యుత్థానలక్షణాత్ పారివ్రాజ్యాన్తరోపపత్తేః ; యద్ధి తత్ ఎషణాభ్యో వ్యుత్థానలక్షణం పారివ్రాజ్యమ్ , తత్ ఆత్మజ్ఞానాఙ్గమ్ , ఆత్మజ్ఞానవిరోధ్యేషణాపరిత్యాగరూపత్వాత్ , అవిద్యావిషయత్వాచ్చైషణాయాః ; తద్వ్యతిరేకేణ చ అస్తి ఆశ్రమరూపం పారివ్రాజ్యం బ్రహ్మలోకాదిఫలప్రాప్తిసాధనమ్ , యద్విషయం యజ్ఞోపవీతాదిసాధనవిధానం లిఙ్గవిధానం చ । న చ ఎషణారూపసాధనోపాదానస్య ఆశ్రమధర్మమాత్రేణ పారివ్రాజ్యాన్తరే విషయే సమ్భవతి సతి, సర్వోపనిషద్విహితస్య ఆత్మజ్ఞానస్య బాధనం యుక్తమ్ , యజ్ఞోపవీతాద్యవిద్యావిషయైషణారూపసాధనోపాదిత్సాయాం చ అవశ్యమ్ అసాధనఫలరూపస్య అశనాయాదిసంసారధర్మవర్జితస్య అహం బ్రహ్మాస్మీతి విజ్ఞానం బాధ్యతే । న చ తద్బాధనం యుక్తమ్ , సర్వోపనిషదాం తదర్థపరత్వాత్ । ‘భిక్షాచర్యం చరన్తి’ ఇత్యేషణాం గ్రాహయన్తీ శ్రుతిః స్వయమేవ బాధత ఇతి చేత్ — అథాపి స్యాదేషణాభ్యో వ్యుత్థానం విధాయ పునరేషణైకదేశం భిక్షాచర్యం గ్రాహయన్తీ తత్సమ్బద్ధమన్యదపి గ్రాహయతీతి చేత్ — న, భిక్షాచర్యస్యాప్రయోజకత్వాత్ — హుత్వోత్తరకాలభక్షణవత్ ; శేషప్రతిపత్తికర్మత్వాత్ అప్రయోజకం హి తత్ ; అసంస్కారకత్వాచ్చ — భక్షణం పురుషసంస్కారకమపి స్యాత్ , న తు భిక్షాచర్యమ్ ; నియమాదృష్టస్యాపి బ్రహ్మవిదః అనిష్టత్వాత్ । నియమాదృష్టస్యానిష్టత్వే కిం భిక్షాచర్యేణేతి చేత్ — న, అన్యసాధనాత్ వ్యుత్థానస్య విహితత్వాత్ । తథాపి కిం తేనేతి చేత్ — యది స్యాత్ , బాఢమ్ అభ్యుపగమ్యతే హి తత్ । యాని పారివ్రాజ్యేఽభిహితాని వచనాని ‘యజ్ఞోపవీత్యేవాధీయీత’ (తై. ఆ. ౨ । ౧ । ౧) ఇత్యాదీని, తాని అవిద్వత్పారివ్రాజ్యమాత్రవిషయాణీతి పరిహృతాని ; ఇతరథాత్మజ్ఞానబాధః స్యాదితి హ్యుక్తమ్ ; ‘నిరాశిషమనారమ్భం నిర్నమస్కారమస్తుతిమ్ । అక్షీణం క్షీణకర్మాణం తం దేవా బ్రాహ్మణం విదుః’ (మో. ధ. ౨౬౩ । ౩౪) ఇతి సర్వకర్మాభావం దర్శయతి స్మృతిః విదుషః — ‘విద్వాంల్లిఙ్గవివర్జితః’ ( ? ), ‘తస్మాదలిఙ్గో ధర్మజ్ఞః’ (అశ్వ. ౪౬ । ౫౧) ఇతి చ । తస్మాత్ పరమహంసపారివ్రాజ్యమేవ వ్యుత్థానలక్షణం ప్రతిపద్యేత ఆత్మవిత్ సర్వకర్మసాధనపరిత్యాగరూపమితి ॥
యస్మాత్ పూర్వే బ్రాహ్మణా ఎతమాత్మానమ్ అసాధనఫలస్వభావం విదిత్వా సర్వస్మాత్ సాధనఫలస్వరూపాత్ ఎషణాలక్షణాత్ వ్యుత్థాయ భిక్షాచర్యం చరన్తి స్మ, దృష్టాదృష్టార్థం కర్మ తత్సాధనం చ హిత్వా — తస్మాత్ అద్యత్వేఽపి బ్రాహ్మణః బ్రహ్మవిత్ , పాణ్డిత్యం పణ్డితభావమ్ , ఎతదాత్మవిజ్ఞానం పాణ్డిత్యమ్ , తత్ నిర్విద్య నిఃశేషం విదిత్వా, ఆత్మవిజ్ఞానం నిరవశేషం కృత్వేత్యర్థః — ఆచార్యత ఆగమతశ్చ ఎషణాభ్యో వ్యుత్థాయ — ఎషణావ్యుత్థానావసానమేవ హి తత్పాణ్డిత్యమ్ , ఎషణాతిరస్కారోద్భవత్వాత్ ఎషణావిరుద్ధత్వాత్ ; ఎషణామతిరస్కృత్య న హ్యాత్మవిషయస్య పాణ్డిత్యస్యోద్భవ ఇతి ఆత్మజ్ఞానేనైవ విహితమేషణావ్యుత్థానమ్ ఆత్మజ్ఞానసమానకర్తృకత్వాప్రత్యయోపాదానలిఙ్గశ్రుత్యా దృఢీకృతమ్ । తస్మాత్ ఎషణాభ్యో వ్యుత్థాయ జ్ఞానబలభావేన బాల్యేన తిష్ఠాసేత్ స్థాతుమిచ్ఛేత్ ; సాధనఫలాశ్రయణం హి బలమ్ ఇతరేషామనాత్మవిదామ్ ; తద్బలం హిత్వా విద్వాన్ అసాధనఫలస్వరూపాత్మవిజ్ఞానమేవ బలం తద్భావమేవ కేవలమ్ ఆశ్రయేత్ , తదాశ్రయణే హి కరణాని ఎషణావిషయే ఎనం హృత్వా స్థాపయితుం నోత్సహన్తే ; జ్ఞానబలహీనం హి మూఢం దృష్టాదృష్టవిషయాయామేషణాయామేవ ఎనం కరణాని నియోజయన్తి ; బలం నామ ఆత్మవిద్యయా అశేషవిషయదృష్టితిరస్కరణమ్ ; అతః తద్భావేన బాల్యేన తిష్ఠాసేత్ , తథా ‘ఆత్మనా విన్దతే వీర్యమ్’ (కే. ఉ. ౨ । ౪) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ , ‘నాయమాత్మా బలహీనేన లభ్యః’ (ము. ఉ. ౩ । ౨ । ౪) ఇతి చ । బాల్యం చ పాణ్డిత్యం చ నిర్విద్య నిఃశేషం కృత్వా అథ మననాన్మునిః యోగీ భవతి ; ఎతావద్ధి బ్రాహ్మణేన కర్తవ్యమ్ , యదుత సర్వానాత్మప్రత్యయతిరస్కరణమ్ ; ఎతత్కృత్వా కృతకృత్యో యోగీ భవతి । అమౌనం చ ఆత్మజ్ఞానానాత్మప్రత్యయతిరస్కారౌ పాణ్డిత్యబాల్యసంజ్ఞకౌ నిఃశేషం కృత్వా, మౌనం నామ అనాత్మప్రత్యయతిరస్కరణస్య పర్యవసానం ఫలమ్ — తచ్చ నిర్విద్య అథ బ్రాహ్మణః కృతకృత్యో భవతి — బ్రహ్మైవ సర్వమితి ప్రత్యయ ఉపజాయతే । స బ్రాహ్మణః కృతకృత్యః, అతో బ్రాహ్మణః ; నిరుపచరితం హి తదా తస్య బ్రాహ్మణ్యం ప్రాప్తమ్ ; అత ఆహ — స బ్రాహ్మణః కేన స్యాత్ కేన చరణేన భవేత్ ? యేన స్యాత్ — యేన చరణేన భవేత్ , తేన ఈదృశ ఎవాయమ్ — యేన కేనచిత్ చరణేన స్యాత్ , తేన ఈదృశ ఎవ ఉక్తలక్షణ ఎవ బ్రాహ్మణో భవతి ; యేన కేనచిచ్చరణేనేతి స్తుత్యర్థమ్ — యేయం బ్రాహ్మణ్యావస్థా సేయం స్తూయతే, న తు చరణేఽనాదరః । అతః ఎతస్మాద్బ్రాహ్మణ్యావస్థానాత్ అశనాయాద్యతీతాత్మస్వరూపాత్ నిత్యతృప్తాత్ , అన్యత్ అవిద్యావిషయమేషణాలక్షణం వస్త్వన్తరమ్ , ఆర్తమ్ వినాశి ఆర్తిపరిగృహీతం స్వప్నమాయామరీచ్యుదకసమమ్ అసారమ్ , ఆత్మైవ ఎకః కేవలో నిత్యముక్త ఇతి । తతో హ కహోలః కౌషీతకేయః ఉపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

షష్ఠం బ్రాహ్మణమ్

అథ హైనం గార్గీ వాచక్నవీ పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదిదం సర్వమప్స్వోతం చ ప్రోతం చ కస్మిన్ను ఖల్వాప ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి వాయౌ గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు వాయురోతశ్చ ప్రోతశ్చేత్యన్తరిక్షలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖల్వన్తరిక్షలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి గన్ధర్వలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు గన్ధర్వలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేత్యాదిత్యలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖల్వాదిత్యలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి చన్ద్రలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు చన్ద్రలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి నక్షత్రలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు నక్షత్రలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి దేవలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు దేవలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతీన్ద్రలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖల్విన్ద్రలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి ప్రజాపతిలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు ప్రజాపతిలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి బ్రహ్మలోకేషు గార్గీతి కస్మిన్ను ఖలు బ్రహ్మలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి స హోవాచ గార్గి మాతిప్రాక్షీర్మా తే మూర్ధా వ్యపప్తదనతిప్రశ్న్యాం వై దేవతామతిపృచ్ఛసి గార్గి మాతిప్రాక్షీరితి తతో హ గార్గీ వాచక్నవ్యుపరరామ ॥ ౧ ॥

యత్సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ సర్వాన్తర ఆత్మేత్యుక్తమ్ , తస్య సర్వాన్తరస్య స్వరూపాధిగమాయ ఆ శాకల్యబ్రాహ్మణాత్ గ్రన్థ ఆరభ్యతే । పృథివ్యాదీని హ్యాకాశాన్తాని భూతాని అన్తర్బహిర్భావేన వ్యవస్థితాని ; తేషాం యత్ బాహ్యం బాహ్యమ్ , అధిగమ్యాధిగమ్య నిరాకుర్వన్ ద్రష్టుః సాక్షాత్సర్వాన్తరోఽగౌణ ఆత్మా సర్వసంసారధర్మవినిర్ముక్తో దర్శయితవ్య ఇత్యారమ్భః — అథ హైనం గార్గీ నామతః, వాచక్నవీ వచక్నోర్దుహితా, పప్రచ్ఛ ; యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ ; యదిదం సర్వం పార్థివం ధాతుజాతమ్ అప్సు ఉదకే ఓతం చ ప్రోతం చ — ఓతం దీర్ఘపటతన్తువత్ , ప్రోతం తిర్యక్తన్తువత్ , విపరీతం వా — అద్భిః సర్వతోఽన్తర్బహిర్భూతాభిర్వ్యాప్తమిత్యర్థః ; అన్యథా సక్తుముష్టివద్విశీర్యేత । ఇదం తావత్ అనుమానముపన్యస్తమ్ — యత్ కార్యం పరిచ్ఛిన్నం స్థూలమ్ , కారణేన అపరిచ్ఛిన్నేన సూక్ష్మేణ వ్యాప్తమితి దృష్టమ్ — యథా పృథివీ అద్భిః ; తథా పూర్వం పూర్వమ్ ఉత్తరేణోత్తరేణ వ్యాపినా భవితవ్యమ్ — ఇత్యేష ఆ సర్వాన్తరాదాత్మనః ప్రశ్నార్థః । తత్ర భూతాని పఞ్చ సంహతాన్యేవ ఉత్తరముత్తరం సూక్ష్మభావేన వ్యాపకేన కారణరూపేణ చ వ్యవతిష్ఠన్తే ; న చ పరమాత్మనోఽర్వాక్ తద్వ్యతిరేకేణ వస్త్వన్తరమస్తి, ‘సత్యస్య సత్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి శ్రుతేః ; సత్యం చ భూతపఞ్చకమ్ , సత్యస్య సత్యం చ పర ఆత్మా । కస్మిన్ను ఖల్వాప ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి — తాసామపి కార్యత్వాత్ స్థూలత్వాత్ పరిచ్ఛిన్నత్వాచ్చ క్వచిద్ధి ఓతప్రోతభావేన భవితవ్యమ్ ; క్వ తాసామ్ ఓతప్రోతభావ ఇతి । ఎవముత్తరోత్తరప్రశ్నప్రసఙ్గో యోజయితవ్యః । వాయౌ గార్గీతి ; నను అగ్నావితి వక్తవ్యమ్ — నైష దోషః ; అగ్నేః పార్థివం వా ఆప్యం వా ధాతుమనాశ్రిత్య ఇతరభూతవత్ స్వాతన్త్ర్యేణ ఆత్మలాభో నాస్తీతి తస్మిన్ ఓతప్రోతభావో నోపదిశ్యతే । కస్మిన్ను ఖలు వాయురోతశ్చ ప్రోతశ్చేత్యన్తరిక్షలోకేషు గార్గీతి । తాన్యేవ భూతాని సంహతాని అన్తరిక్షలోకాః ; తాన్యపి — గన్ధర్వలోకేషు గన్ధర్వలోకాః, ఆదిత్యలోకేషు ఆదిత్యలోకాః, చన్ద్రలోకేషు చన్ద్రలోకాః నక్షత్రలోకేషు నక్షత్రలోకాః, దేవలోకేషు దేవలోకాః, ఇన్ద్రలోకేషు ఇన్ద్రలోకాః, విరాట్శరీరారమ్భకేషు భూతేషు ప్రజాపతిలోకేషు ప్రజాపతిలోకాః, బ్రహ్మలోకేషు బ్రహ్మలోకా నామ — అణ్డారమ్భకాణి భూతాని ; సర్వత్ర హి సూక్ష్మతారతమ్యక్రమేణ ప్రాణ్యుపభోగాశ్రయాకారపరిణతాని భూతాని సంహతాని తాన్యేవ పఞ్చేతి బహువచనభాఞ్జి । కస్మిన్ను ఖలు బ్రహ్మలోకా ఓతాశ్చ ప్రోతాశ్చేతి — స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — హే గార్గి మాతిప్రాక్షీః స్వం ప్రశ్నమ్ , న్యాయప్రకారమతీత్య ఆగమేన ప్రష్టవ్యాం దేవతామ్ అనుమానేన మా ప్రాక్షీరిత్యర్థః ; పృచ్ఛన్త్యాశ్చ మా తే తవ మూర్ధా శిరః వ్యపప్తత్ విస్పష్టం పతేత్ ; దేవతాయాః స్వప్రశ్న ఆగమవిషయః ; తం ప్రశ్నవిషయమతిక్రాన్తో గార్గ్యాః ప్రశ్నః, ఆనుమానికత్వాత్ ; స యస్యా దేవతాయాః ప్రశ్నః సా అతిప్రశ్న్యా, న అతిప్రశ్న్యా అనతిప్రశ్న్యా, స్వప్రశ్నవిషయైవ, కేవలాగమగమ్యేత్యర్థః ; తామ్ అనతిప్రశ్న్యాం వై దేవతామ్ అతిపృచ్ఛసి । అతో గార్గీ మాతిప్రాక్షీః, మర్తుం చేన్నేచ్ఛసి । తతో హ గార్గీ వాచక్నవ్యుపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య షష్ఠం బ్రాహ్మణమ్ ॥

సప్తమం బ్రాహ్మణమ్

అథ హైనముద్దాలక ఆరుణిః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ మద్రేష్వవసామ పతఞ్జలస్య కాప్యస్య గృహేషు యజ్ఞమధీయానాస్తస్యాసీద్భార్యా గన్ధర్వగృహీతా తమపృచ్ఛామ కోఽసీతి సోఽబ్రవీత్కబన్ధ ఆథర్వణ ఇతి సోఽబ్రవీత్పతఞ్జలం కాప్యం యాజ్ఞికాంశ్చ వేత్థ ను త్వం కాప్య తత్సూత్రం యేనాయం చ లోకః పరశ్చ లోకః సర్వాణి చ భూతాని సన్దృబ్ధాని భవన్తీతి సోఽబ్రవీత్పతఞ్జలః కాప్యో నాహం తద్భగవన్వేదేతి సోఽబ్రవీత్పతఞ్జలం కాప్యం యాజ్ఞికాంశ్చ వేత్థ ను త్వం కాప్య తమన్తర్యామిణం య ఇమం చ లోకం పరం చ లోకం సర్వాణి చ భూతాని యోఽన్తరో యమయతీతి సోఽబ్రవీత్పతఞ్జలః కాప్యో నాహం తం భగవన్వేదేతి సోఽబ్రవీత్పతఞ్జలం కాప్యం యాజ్ఞికాంశ్చ యో వై తత్కాప్య సూత్రం విద్యాత్తం చాన్తర్యామిణమితి స బ్రహ్మవిత్స లోకవిత్స దేవవిత్స వేదవిత్స భూతవిత్స ఆత్మవిత్స సర్వవిదితి తేభ్యోఽబ్రవీత్తదహం వేద తచ్చేత్త్వం యాజ్ఞవల్క్య సూత్రమవిద్వాంస్తం చాన్తర్యామిణం బ్రహ్మగవీరుదజసే మూర్ధా తే విపతిష్యతీతి వేద వా అహం గౌతమ తత్సూత్రం తం చాన్తర్యామిణమితి యో వా ఇదం కశ్చిద్బ్రూయాద్వేద వేదేతి యథా వేత్థ తథా బ్రూహీతి ॥ ౧ ॥

ఇదానీం బ్రహ్మలోకానామ్ అన్తరతమం సూత్రం వక్తవ్యమితి తదర్థ ఆరమ్భః ; తచ్చ ఆగమేనైవ ప్రష్టవ్యమితి ఇతిహాసేన ఆగమోపన్యాసః క్రియతే — అథ హైనమ్ ఉద్దాలకో నామతః, అరుణస్యాపత్యమ్ ఆరుణిః పప్రచ్ఛ ; యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ ; మద్రేషు దేశేషు అవసామ ఉషితవన్తః, పతఞ్జలస్య — పతఞ్జలో నామతః — తస్యైవ కపిగోత్రస్య కాప్యస్య గృహేషు యజ్ఞమధీయానాః యజ్ఞశాస్త్రాధ్యయనం కుర్వాణాః । తస్య ఆసీత్ భార్యా గన్ధర్వగృహీతా ; తమపృచ్ఛామ — కోఽసీతి । సోఽబ్రవీత్ — కబన్ధో నామతః, అథర్వణోఽపత్యమ్ ఆథర్వణ ఇతి । సోఽబ్రవీద్గన్ధర్వః పతఞ్జలం కాప్యం యాజ్ఞికాంశ్చ తచ్ఛిష్యాన్ — వేత్థ ను త్వం హే కాప్య జానీషే తత్సూత్రమ్ ; కిం తత్ ? యేన సూత్రేణ అయం చ లోకః ఇదం చ జన్మ, పరశ్చ లోకః పరం చ ప్రతిపత్తవ్యం జన్మ, సర్వాణి చ భూతాని బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తాని, సన్దృబ్ధాని సఙ్గ్రథితాని స్రగివ సూత్రేణ విష్టబ్ధాని భవన్తి యేన — తత్ కిం సూత్రం వేత్థ । సోఽబ్రవీత్ ఎవం పృష్టః కాప్యః — నాహం తద్భగవన్వేదేతి — తత్ సూత్రం నాహం జానే హే భగవన్నితి సమ్పూజయన్నాహ । సోఽబ్రవీత్ పునర్గన్ధర్వః ఉపాధ్యాయమస్మాంశ్చ — వేత్థ ను త్వం కాప్య తమన్తర్యామిణమ్ — అన్తర్యామీతి విశేష్యతే — య ఇమం చ లోకం పరం చ లోకం సర్వాణి చ భూతాని యః అన్తరః అభ్యన్తరః సన్ యమయతి నియమయతి, దారుయన్త్రమివ భ్రామయతి, స్వం స్వముచితవ్యాపారం కారయతీతి । సోఽబ్రవీదేవముక్తః పతఞ్జలః కాప్యః — నాహం తం జానే భగవన్నితి సమ్పూజయన్నాహ । సోఽబ్రవీత్పునర్గన్ధర్వః ; సూత్రతదన్తర్గతాన్తర్యామిణోర్విజ్ఞానం స్తూయతే — యః కశ్చిద్వై తత్ సూత్రం హే కాప్య విద్యాత్ విజానీయాత్ తం చ అన్తర్యామిణం సూత్రాన్తర్గతం తస్యైవ సూత్రస్య నియన్తారం విద్యాత్ యః ఇత్యేవముక్తేన ప్రకారేణ — స హి బ్రహ్మవిత్ పరమాత్మవిత్ , స లోకాంశ్చ భూరాదీనన్తర్యామిణా నియమ్యమానాన్ లోకాన్ వేత్తి, స దేవాంశ్చాగ్న్యాదీన్ లోకినః జానాతి, వేదాంశ్చ సర్వప్రమాణభూతాన్వేత్తి, భూతాని చ బ్రహ్మాదీని సూత్రేణ ధ్రియమాణాని తదన్తర్గతేనాన్తర్యామిణా నియమ్యమానాని వేత్తి, స ఆత్మానం చ కర్తృత్వభోక్తృత్వవిశిష్టం తేనైవాన్తర్యామిణా నియమ్యమానం వేత్తి, సర్వం చ జగత్ తథాభూతం వేత్తి — ఇతి ; ఎవం స్తుతే సూత్రాన్తర్యామివిజ్ఞానే ప్రలుబ్ధః కాప్యోఽభిముఖీభూతః, వయం చ ; తేభ్యశ్చ అస్మభ్యమ్ అభిముఖీభూతేభ్యః అబ్రవీద్గన్ధర్వః సూత్రమన్తర్యామిణం చ ; తదహం సూత్రాన్తర్యామివిజ్ఞానం వేద గన్ధర్వాల్లబ్ధాగమః సన్ ; తచ్చేత్ యాజ్ఞవల్క్య సూత్రమ్ , తం చాన్తర్యామిణమ్ అవిద్వాంశ్చేత్ , అబ్రహ్మవిత్సన్ యది బ్రహ్మగవీరుదజసే బ్రహ్మవిదాం స్వభూతా గా ఉదజస ఉన్నయసి త్వమ్ అన్యాయేన, తతో మచ్ఛాపదగ్ధస్య మూర్ధా శిరః తే తవ విస్పష్టం పతిష్యతి । ఎవముక్తో యాజ్ఞవల్క్య ఆహ — వేద జానామి అహమ్ , హే గౌతమేతి గోత్రతః, తత్సూత్రమ్ — యత్ గన్ధర్వస్తుభ్యముక్తవాన్ ; యం చ అన్తర్యామిణం గన్ధర్వాద్విదితవన్తో యూయమ్ , తం చ అన్తర్యామిణం వేద అహమ్ — ఇతి ; ఎవముక్తే ప్రత్యాహ గౌతమః — యః కశ్చిత్ప్రాకృత ఇదం యత్త్వయోక్తం బ్రూయాత్ — కథమ్ ? వేద వేదేతి — ఆత్మానం శ్లాఘయన్ , కిం తేన గర్జితేన ? కార్యేణ దర్శయ ; యథా వేత్థ, తథా బ్రూహీతి ॥

స హోవాచ వాయుర్వై గౌతమ తత్సూత్రం వాయునా వై గౌతమ సూత్రేణాయం చ లోకః పరశ్చ లోకః సర్వాణి చ భూతాని సన్దృబ్ధాని భవన్తి తస్మాద్వై గౌతమ పురుషం ప్రేతమాహుర్వ్యస్రంసిషతాస్యాఙ్గానీతి వాయునా హి గౌతమ సూత్రేణ సన్దృబ్ధాని భవన్తీత్యేవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్యాన్తర్యామిణం బ్రూహీతి ॥ ౨ ॥

స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః । బ్రహ్మలోకా యస్మిన్నోతాశ్చ ప్రోతాశ్చ వర్తమానే కాలే, యథా పృథివీ అప్సు, తత్ సూత్రమ్ ఆగమగమ్యం వక్తవ్యమితి — తదర్థం ప్రశ్నాన్తరముత్థాపితమ్ ; అతస్తన్నిర్ణయాయ ఆహ — వాయుర్వై గౌతమ తత్సూత్రమ్ ; నాన్యత్ ; వాయురితి — సూక్ష్మమాకాశవత్ విష్టమ్భకం పృథివ్యాదీనామ్ , యదాత్మకం సప్తదశవిధం లిఙ్గం కర్మవాసనాసమవాయి ప్రాణినామ్ , యత్తత్సమష్టివ్యష్ట్యాత్మకమ్ , యస్య బాహ్యా భేదాః సప్తసప్త మరుద్గణాః సముద్రస్యేవోర్మయః — తదేతద్వాయవ్యం తత్త్వం సూత్రమిత్యభిధీయతే । వాయునా వై గౌతమ సూత్రేణ అయం చ లోకః పరశ్చ లోకః సర్వాణి చ భూతాని సన్దృబ్ధాని భవన్తి సఙ్గ్రథితాని భవన్తీతి ప్రసిద్ధమేతత్ ; అస్తి చ లోకే ప్రసిద్ధిః ; కథమ్ ? యస్మాత్ వాయుః సూత్రమ్ , వాయునా విధృతం సర్వమ్ , తస్మాద్వై గౌతమ పురుషం ప్రేతమాహుః కథయన్తి — వ్యస్రంసిషత విస్రస్తాని అస్య పురుషస్యాఙ్గానీతి ; సూత్రాపగమే హి మణ్యాదీనాం ప్రోతానామవస్రంసనం దృష్టమ్ ; ఎవం వాయుః సూత్రమ్ ; తస్మిన్మణివత్ప్రోతాని యది అస్యాఙ్గాని స్యుః, తతో యుక్తమేతత్ వాయ్వపగమే అవస్రంసనమఙ్గానామ్ । అతో వాయునా హి గౌతమ సూత్రేణ సన్దృబ్ధాని భవన్తీతి నిగమయతి । ఎవమేవైతత్ యాజ్ఞవల్క్య, సమ్యగుక్తం సూత్రమ్ ; తదన్తర్గతం తు ఇదానీం తస్యైవ సూత్రస్య నియన్తారమన్తర్యామిణం బ్రూహీత్యుక్తః ఆహ ॥

యః పృథివ్యాం తిష్ఠన్పృథివ్యా అన్తరో యం పృథివీ న వేద యస్య పృథివీ శరీరం యః పృథివీమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౩ ॥

యః పృథివ్యాం తిష్ఠన్భవతి, సోఽన్తర్యామీ । సర్వః పృథివ్యాం తిష్ఠతీతి సర్వత్ర ప్రసఙ్గో మా భూదితి విశినష్టి — పృథివ్యా అన్తరః అభ్యన్తరః । తత్రైతత్స్యాత్ , పృథివీ దేవతైవ అన్తర్యామీతి — అత ఆహ — యమన్తర్యామిణం పృథివీ దేవతాపి న వేద — మయ్యన్యః కశ్చిద్వర్తత ఇతి । యస్య పృథివీ శరీరమ్ — యస్య చ పృథివ్యేవ శరీరమ్ , నాన్యత్ — పృథివీదేవతాయా యచ్ఛరీరమ్ , తదేవ శరీరం యస్య ; శరీరగ్రహణం చ ఉపలక్షణార్థమ్ ; కరణం చ పృథివ్యాః తస్య ; స్వకర్మప్రయుక్తం హి కార్యం కరణం చ పృథివీదేవతాయాః ; తత్ అస్య స్వకర్మాభావాత్ అన్తర్యామిణో నిత్యముక్తత్వాత్ , పరార్థకర్తవ్యతాస్వభావత్వాత్ పరస్య యత్కార్యం కరణం చ — తదేవాస్య, న స్వతః ; తదాహ — యస్య పృథివీ శరీరమితి । దేవతాకార్యకరణస్య ఈశ్వరసాక్షిమాత్రసాన్నిధ్యేన హి నియమేన ప్రవృత్తినివృత్తీ స్యాతామ్ ; య ఈదృగీశ్వరో నారాయణాఖ్యః, పృథివీం పృథివీదేవతామ్ , యమయతి నియమయతి స్వవ్యాపారే, అన్తరః అభ్యన్తరస్తిష్ఠన్ , ఎష త ఆత్మా, తే తవ, మమ చ సర్వభూతానాం చ ఇత్యుపలక్షణార్థమేతత్ , అన్తర్యామీ యస్త్వయా పృష్టః, అమృతః సర్వసంసారధర్మవర్జిత ఇత్యేతత్ ॥
యోఽప్సు తిష్ఠన్నద్భ్యోఽన్తరో యమాపో న విదుర్యస్యాపః శరీరం యోఽపోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౪ ॥
యోఽగ్నౌ తిష్ఠన్నగ్నేరన్తరో యమగ్నిర్న వేద యస్యాగ్నిః శరీరం యోఽగ్నిమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౫ ॥
యోఽన్తరిక్షే తిష్ఠన్నన్తరిక్షాదన్తరో యమన్తరిక్షం న వేద యస్యాన్తరిక్షం శరీరం యోఽన్తరిక్షమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౬ ॥
యో వాయౌ తిష్ఠన్వాయోరన్తరో యం వాయుర్న వేద యస్య వాయుః శరీరం యో వాయుమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౭ ॥
యో దివి తిష్ఠన్దివోఽన్తరోయం ద్యౌర్న వేద యస్య ద్యౌః శరీరం యో దివమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౮ ॥
య ఆదిత్యే తిష్ఠన్నాదిత్యాదన్తరో యమాదిత్యో న వేద యస్యాదిత్యః శరీరం య ఆదిత్యమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౯ ॥
యో దిక్షు తిష్ఠన్దిగ్భ్యోఽన్తరో యం దిశో న విదుర్యస్య దిశః శరీరం యో దిశోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౦ ॥
యశ్చాన్ద్రతారకే తిష్ఠంశ్చన్ద్రతారకాదన్తరో యం చన్ద్రతారకం న వేద యస్య చన్ద్రతారకం శరీరం యశ్చన్ద్రతారకమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౧ ॥
య ఆకాశే తిష్ఠన్నాకాశాదన్తరో యమాకాశో న వేద యస్యాకాశః శరీరం య ఆకాశమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౨ ॥
యస్తమసి తిష్ఠంస్తమసోఽన్తరో యం తమో న వేద యస్య తమః శరీరం యస్తమోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౩ ॥

యస్తేజసి తిష్ఠంస్తేజసోఽన్తరో యం తేజో న వేద యస్య తేజః శరీరం యస్తేజోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృత ఇత్యధిదైవతమథాధిభూతమ్ ॥ ౧౪ ॥

సమానమన్యత్ । యోఽప్సు తిష్ఠన్ , అగ్నౌ, అన్తరిక్షే, వాయౌ, దివి, ఆదిత్యే, దిక్షు, చన్ద్రతారకే, ఆకాశే, యస్తమస్యావరణాత్మకే బాహ్యే తమసి, తేజసి తద్విపరీతే ప్రకాశసామాన్యే — ఇత్యేవమధిదైవతమ్ అన్తర్యామివిషయం దర్శనం దేవతాసు । అథ అధిభూతం భూతేషు బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తేషు అన్తర్యామిదర్శనమధిభూతమ్ ॥
యః సర్వేషు భూతేషు తిష్ఠన్సర్వేభ్యో భూతేభ్యోఽన్తరో యం సర్వాణి భూతాని న విదుర్యస్య సర్వాణి భూతాని శరీరం యః సర్వాణి భూతాన్యన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృత ఇత్యధిభూతమథాధ్యాత్మమ్ ॥ ౧౫ ॥
యః ప్రాణే తిష్ఠన్ప్రాణాదన్తరో యం ప్రాణో న వేద యస్య ప్రాణః శరీరం యః ప్రాణమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౬ ॥
యో వాచి తిష్ఠన్వాచోఽన్తరో యం వాఙ్న వేద యస్య వాక్శరీరం యో వాచమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౭ ॥
యశ్చక్షుషి తిష్ఠంశ్చక్షుషోఽన్తరో యం చక్షుర్న వేద యస్య చక్షుః శరీరం యశ్చక్షురన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౮ ॥
యః శ్రోత్రే తిష్ఠఞ్ఛ్రోత్రాదన్తరో యం శ్రోత్రం న వేద యస్య శ్రోత్రం శరీరం యః శ్రోత్రమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౧౯ ॥
యో మనసి తిష్ఠన్మనసోఽన్తరో యం మనో న వేద యస్య మనః శరీరం యో మనోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౨౦ ॥
యస్త్వచి తిష్టం స్త్వచోఽన్తరో యం త్వఙ్న వేద యస్య త్వక్శరీరం యస్త్వచమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౨౧ ॥
యో విజ్ఞానే తిష్ఠన్విజ్ఞానాదన్తరో యం విజ్ఞానం న వేద యస్య విజ్ఞానం శరీరం యో విజ్ఞానమన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతః ॥ ౨౨ ॥

యో రేతసి తిష్ఠన్రేతసోఽన్తరో యం రేతో న వేద యస్య రేతః శరీరం యో రేతోఽన్తరో యమయత్యేష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతోఽదృష్టో ద్రష్టాశ్రుతః శ్రోతామతో మన్తావిజ్ఞాతో విజ్ఞాతా నాన్యోఽతోఽస్తి ద్రష్టా నాన్యోఽతోఽస్తి శ్రోతా నాన్యోఽతోఽస్తి మన్తా నాన్యోఽతోఽస్తి విజ్ఞాతైష త ఆత్మాన్తర్యామ్యమృతోఽతోఽన్యదార్తం తతో హోద్దాలక ఆరుణిరుపరరామ ॥ ౨౩ ॥

అథాధ్యాత్మమ్ — యః ప్రాణే ప్రాణవాయుసహితే ఘ్రాణే, యో వాచి, చక్షుషి, శ్రోత్రే, మనసి, త్వచి, విజ్ఞానే, బుద్ధౌ, రేతసి ప్రజననే । కస్మాత్పునః కారణాత్ పృథివ్యాదిదేవతా మహాభాగాః సత్యః మనుష్యాదివత్ ఆత్మని తిష్ఠన్తమ్ ఆత్మనో నియన్తారమన్తర్యామిణం న విదురిత్యత ఆహ — అదృష్టః న దృష్టో న విషయీభూతశ్చక్షుర్దర్శనస్య కస్యచిత్ , స్వయం తు చక్షుషి సన్నిహితత్వాత్ దృశిస్వరూప ఇతి ద్రష్టా । తథా అశ్రుతః శ్రోత్రగోచరత్వమనాపన్నః కస్యచిత్ , స్వయం తు అలుప్తశ్రవణశక్తిః సర్వశ్రోత్రేషు సన్నిహితత్వాత్ శ్రోతా । తథా అమతః మనస్సఙ్కల్పవిషయతామనాపన్నః ; దృష్టశ్రుతే ఎవ హి సర్వః సఙ్కల్పయతి ; అదృష్టత్వాత్ అశ్రుతత్వాదేవ అమతః ; అలుప్తమననశక్తిత్వాత్ సర్వమనఃసు సన్నిహితత్వాచ్చ మన్తా । తథా అవిజ్ఞాతః నిశ్చయగోచరతామనాపన్నః రూపాదివత్ సుఖాదివద్వా, స్వయం తు అలుప్తవిజ్ఞానశక్తిత్వాత్ తత్సన్నిధానాచ్చ విజ్ఞాతా । తత్ర యం పృథివీ న వేద యం సర్వాణి భూతాని న విదురితి చ అన్యే నియన్తవ్యా విజ్ఞాతారః అన్యో నియన్తా అన్తర్యామీతి ప్రాప్తమ్ ; తదన్యత్వాశఙ్కానివృత్త్యర్థముచ్యతే — నాన్యోఽతః — నాన్యః — అతః అస్మాత్ అన్తర్యామిణః నాన్యోఽస్తి ద్రష్టా ; తథా నాన్యోఽతోఽస్తి శ్రోతా ; నాన్యోఽతోఽస్తి మన్తా ; నాన్యోఽతోఽస్తి విజ్ఞాతా । యస్మాత్పరో నాస్తి ద్రష్టా శ్రోతా మన్తా విజ్ఞాతా, యః అదృష్టో ద్రష్టా, అశ్రుతః శ్రోతా, అమతో మన్తా, అవిజ్ఞాతో విజ్ఞాతా, అమృతః సర్వసంసారధర్మవర్జితః సర్వసంసారిణాం కర్మఫలవిభాగకర్తా — ఎష తే ఆత్మా అన్తర్యామ్యమృతః ; అస్మాదీశ్వరాదాత్మనోఽన్యత్ ఆర్తమ్ । తతో హోద్దాలక ఆరుణిరుపరరామ ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య సప్తమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

అష్టమం బ్రాహ్మణమ్

అతః పరమ్ అశనాయాదివినిర్ముక్తం నిరుపాధికం సాక్షాదపరోక్షాత్సర్వాన్తరం బ్రహ్మ వక్తవ్యమిత్యత ఆరమ్భః —

అథ హ వాచక్నవ్యువాచ బ్రాహ్మణా భగవన్తో హన్తాహమిమం ద్వౌ ప్రశ్నౌ ప్రక్ష్యామి తౌ చేన్మే వక్ష్యతి న వై జాతు యుష్మాకమిమం కశ్చిద్బ్రహ్మోద్యం జేతేతి పృచ్ఛ గార్గీతి ॥ ౧ ॥

అథ హ వాచక్నవ్యువాచ । పూర్వం యాజ్ఞవల్క్యేన నిషిద్ధా మూర్ధపాతభయాదుపరతా సతీ పునః ప్రష్టుం బ్రాహ్మణానుజ్ఞాం ప్రార్థయతే హే బ్రాహ్మణాః భగవన్తః పూజావన్తః శృణుత మమ వచః ; హన్త అహమిమం యాజ్ఞవల్క్యం పునర్ద్వౌ ప్రశ్నౌ ప్రక్ష్యామి, యద్యనుమతిర్భవతామస్తి ; తౌ ప్రశ్నౌ చేత్ యది వక్ష్యతి కథయిష్యతి మే, కథఞ్చిత్ న వై జాతు కదాచిత్ , యుష్మాకం మధ్యే ఇమం యాజ్ఞవల్క్యం కశ్చిత్ బ్రహ్మోద్యం బ్రహ్మవదనం ప్రతి జేతా — న వై కశ్చిత్ భవేత్ — ఇతి । ఎవముక్తా బ్రాహ్మణా అనుజ్ఞాం ప్రదదుః — పృచ్ఛ గార్గీతి ॥

సా హోవాచాహం వై త్వా యాజ్ఞవల్క్య యథా కాశ్యో వా వైదేహో వోగ్రపుత్ర ఉజ్జ్యం ధనురధిజ్యం కృత్వా ద్వౌ బాణవన్తౌ సపత్నాతివ్యాధినౌ హస్తే కృత్వోపోత్తిష్ఠేదేవమేవాహం త్వా ద్వాభ్యాం ప్రశ్నాభ్యాముపాదస్థాం తౌ మే బ్రూహీతి పృచ్ఛ గార్గీతి ॥ ౨ ॥

లబ్ధానుజ్ఞా హ యాజ్ఞవల్క్యం సా హ ఉవాచ — అహం వై త్వా త్వామ్ ద్వౌ ప్రశ్నౌ ప్రక్ష్యామీత్యనుషజ్యతే ; కౌ తావితి జిజ్ఞాసాయాం తయోర్దురుత్తరత్వం ద్యోతయితుం దృష్టాన్తపూర్వకం తావాహ — హే యాజ్ఞవల్క్య యథా లోకే కాశ్యః — కాశిషు భవః కాశ్యః, ప్రసిద్ధం శౌర్యం కాశ్యే — వైదేహో వా విదేహానాం వా రాజా, ఉగ్రపుత్రః శూరాన్వయ ఇత్యర్థః, ఉజ్జ్యమ్ అవతారితజ్యాకమ్ ధనుః పునరధిజ్యమ్ ఆరోపితజ్యాకం కృత్వా, ద్వౌ బాణవన్తౌ — బాణశబ్దేన శరాగ్రే యో వంశఖణ్డః సన్ధీయతే, తేన వినాపి శరో భవతీత్యతో విశినష్టి బాణవన్తావితి — ద్వౌ బాణవన్తౌ శరౌ, తయోరేవ విశేషణమ్ — సపత్నాతివ్యాధినౌ శత్రోః పీడాకరావతిశయేన, హస్తే కృత్వా ఉప ఉత్తిష్ఠేత్ సమీపత ఆత్మానం దర్శయేత్ — ఎవమేవ అహం త్వా త్వామ్ శరస్థానీయాభ్యాం ప్రశ్నాభ్యాం ద్వాభ్యామ్ ఉపోదస్థాం ఉత్థితవత్యస్మి త్వత్సమీపే । తౌ మే బ్రూహీతి — బ్రహ్మవిచ్చేత్ । ఆహ ఇతరః — పృచ్ఛ గార్గీతి ॥

సా హోవాచ యదూర్ధ్వం యాజ్ఞవల్క్య దివో యదవాక్పృథివ్యా యదన్తరా ద్యావాపృథివీ ఇమే యద్భూతం చ భవచ్చ భవిష్యచ్చేత్యాచక్షతే కస్మింస్తదోతం చ ప్రోతం చేతి ॥ ౩ ॥

సా హోవాచ — యత్ ఊర్ధ్వమ్ ఉపరి దివః అణ్డకపాలాత్ , యచ్చ అవాక్ అధః పృథివ్యాః అధోఽణ్డకపాలాత్ , యచ్చ అన్తరా మధ్యే ద్యావాపృథివీ ద్యావాపృథివ్యోః అణ్డకపాలయోః, ఇమే చ ద్యావాపృథివీ, యద్భూతం యచ్చాతీతమ్ , భవచ్చ వర్తమానం స్వవ్యాపారస్థమ్ , భవిష్యచ్చ వర్తమానాదూర్ధ్వకాలభావి లిఙ్గగమ్యమ్ — యత్సర్వమేతదాచక్షతే కథయన్త్యాగమతః — తత్సర్వం ద్వైతజాతం యస్మిన్నేకీభవతీత్యర్థః — తత్ సూత్రసంజ్ఞం పూర్వోక్తం కస్మిన్ ఓతం చ ప్రోతం చ పృథివీధాతురివాప్సు ॥

స హోవాచ యదూర్ధ్వం గార్గి దివో యదవాక్పృథివ్యా యదన్తరా ద్యావాపృథివీ ఇమే యద్భూతం చ భవచ్చ భవిష్యచ్చేత్యాచక్షత ఆకాశే తదోతం చ ప్రోతం చేతి ॥ ౪ ॥

స హోవాచ ఇతరః — హే గార్గి, యత్ త్వయోక్తమ్ ‘ఊర్ధ్వం దివః’ ఇత్యాది, తత్సర్వమ్ — యత్సూత్రమాచక్షతే — తత్ సూత్రమ్ , ఆకాశే తత్ ఓతం చ ప్రోతం చ — యదేతత్ వ్యాకృతం సూత్రాత్మకం జగత్ అవ్యాకృతాకాశే, అప్స్వివ పృథివీధాతుః, త్రిష్వపి కాలేషు వర్తతే ఉత్పత్తౌ స్థితౌ లయే చ ॥

సా హోవాచ నమస్తేఽస్తు యాజ్ఞవల్క్య యో మ ఎతం వ్యవోచోఽపరస్మై ధారయస్వేతి పృచ్ఛ గార్గీతి ॥ ౫ ॥

పునః సా హోవాచ ; నమస్తేఽస్త్విత్యాదిప్రశ్నస్య దుర్వచత్వప్రదర్శనార్థమ్ ; యః మే మమ ఎతం ప్రశ్నం వ్యవోచః విశేషేణాపాకృతవానసి ; ఎతస్య దుర్వచత్వే కారణమ్ — సూత్రమేవ తావదగమ్యమ్ ఇతరైర్దుర్వాచ్యమ్ ; కిముత తత్ , యస్మిన్నోతం చ ప్రోతం చేతి ; అతో నమోఽస్తు తే తుభ్యమ్ ; అపరస్మై ద్వితీయాయ ప్రశ్నాయ ధారయస్వ దృఢీకురు ఆత్మానమిత్యర్థః । పృచ్ఛ గార్గీతి ఇతర ఆహ ॥

సా హోవాచ యదూర్ధ్వం యాజ్ఞవల్క్య దివో యదవాక్పృథివ్యా యదన్తరా ద్యావాపృథివీ ఇమే యద్భూతం చ భవచ్చ భవిష్యచ్చేత్యాచక్షతే కస్మింస్తదోతం చ ప్రోతం చేతి ॥ ౬ ॥

వ్యాఖ్యాతమన్యత్ । సా హోవాచ యదూర్ధ్వం యాజ్ఞవల్క్యేత్యాదిప్రశ్నః ప్రతివచనం చ ఉక్తస్యైవార్థస్యావధారణార్థం పునరుచ్యతే ; న కిఞ్చిదపూర్వమర్థాన్తరముచ్యతే ॥

స హోవాచ యదూర్ధ్వం గార్గి దివో యదవాక్పృథివ్యా యదన్తరా ద్యావాపృథివీ ఇమే యద్భూతం చ భవచ్చ భవిష్యచ్చేత్యాచక్షత ఆకాశ ఎవ తదోతం చ ప్రోతం చేతి కస్మిన్ను ఖల్వాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి ॥ ౭ ॥

సర్వం యథోక్తం గార్గ్యా ప్రత్యుచ్చార్య తమేవ పూర్వోక్తమర్థమవధారితవాన్ ఆకాశ ఎవేతి యాజ్ఞవల్క్యః । గార్గ్యాహ — కస్మిన్ను ఖల్వాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి । ఆకాశమేవ తావత్కాలత్రయాతీతత్వాత్ దుర్వాచ్యమ్ , తతోఽపి కష్టతరమ్ అక్షరమ్ , యస్మిన్నాకాశమోతం చ ప్రోతం చ, అతః అవాచ్యమ్ — ఇతి కృత్వా, న ప్రతిపద్యతే సా అప్రతిపత్తిర్నామ నిగ్రహస్థానం తార్కికసమయే ; అథ అవాచ్యమపి వక్ష్యతి, తథాపి విప్రతిపత్తిర్నామ నిగ్రహస్థానమ్ ; విరుద్ధా ప్రతిపత్తిర్హి సా, యదవాచ్యస్య వదనమ్ ; అతో దుర్వచనమ్ ప్రశ్నం మన్యతే గార్గీ ॥

స హోవాచైతద్వై తదక్షరం గార్గి బ్రాహ్మణా అభివదన్త్యస్థూలమనణ్వహ్రస్వమదీర్ఘమలోహితమస్నేహమచ్ఛాయమతమోఽవాయ్వనాకాశమసఙ్గమరసమగన్ధమచక్షుష్కమశ్రోత్రమవాగమనోఽతేజస్కమప్రాణమముఖమమాత్రమనన్తరమబాహ్యం న తదశ్నాతి కిఞ్చన న తదశ్నాతి కశ్చన ॥ ౮ ॥

తద్దోషద్వయమపి పరిజిహీర్షన్నాహ — స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః ; ఎతద్వై తత్ , యత్పృష్టవత్యసి — కస్మిన్ను ఖల్వాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి ; కిం తత్ ? అక్షరమ్ — యన్న క్షీయతే న క్షరతీతి వా అక్షరమ్ — తదక్షరం హే గార్గి బ్రాహ్మణా బ్రహ్మవిదః అభివదన్తి ; బ్రాహ్మణాభివదనకథనేన, నాహమవాచ్యం వక్ష్యామి న చ న ప్రతిపద్యేయమిత్యేవం దోషద్వయం పరిహరతి । ఎవమపాకృతే ప్రశ్నే, పునర్గార్గ్యాః ప్రతివచనం ద్రష్టవ్యమ్ — బ్రూహి కిం తదక్షరమ్ , యద్బ్రాహ్మణా అభివదన్తి — ఇత్యుక్త ఆహ — అస్థూలమ్ తత్ స్థూలాదన్యత్ ; ఎవం తర్హ్యణు — అనణు ; అస్తు తర్హి హ్రస్వమ్ — అహ్రస్వమ్ ; ఎవం తర్హి దీర్ఘమ్ — నాపి దీర్ఘమ్ అదీర్ఘమ్ ; ఎవమేతైశ్చతుర్భిః పరిమాణప్రతిషేధైర్ద్రవ్యధర్మః ప్రతిషిద్ధః, న ద్రవ్యం తదక్షరమిత్యర్థః । అస్తు తర్హి లోహితో గుణః — తతోఽప్యన్యత్ అలోహితమ్ ; ఆగ్నేయో గుణో లోహితః ; భవతు తర్హ్యపాం స్నేహనమ్ — న అస్నేహమ్ ; అస్తు తర్హి ఛాయా — సర్వథాపి అనిర్దేశ్యత్వాత్ ఛాయాయా అప్యన్యత్ అచ్ఛాయమ్ ; అస్తు తర్హి తమః — అతమః ; భవతు వాయుస్తర్హి — అవాయుః ; భవేత్తర్హ్యాకాశమ్ — అనాకాశమ్ ; భవతు తర్హి సఙ్గాత్మకం జతువత్ — అసఙ్గమ్ ; రసోఽస్తు తర్హి — అరసమ్ ; తథా గన్ధోఽస్తు — అగన్ధమ్ ; అస్తు తర్హి చక్షుః — అచక్షుష్కమ్ , న హి చక్షురస్య కరణం విద్యతే, అతోఽచక్షుష్కమ్ , ‘పశ్యత్యచక్షుః’ (శ్వే. ౩ । ౧౯) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ ; తథా అశ్రోత్రమ్ , ‘స శృణోత్యకర్ణః’ (శే. ౩ । ౧౯) ఇతి ; భవతు తర్హి వాక్ — అవాక్ ; తథా అమనః, తథా అతేజస్కమ్ అవిద్యమానం తేజోఽస్య తత్ అతేజస్కమ్ ; న హి తేజః అగ్న్యాదిప్రకాశవత్ అస్య విద్యతే ; అప్రాణమ్ — ఆధ్యాత్మికో వాయుః ప్రతిషిధ్యతేఽప్రాణమితి ; ముఖం తర్హి ద్వారం తత్ — అముఖమ్ ; అమాత్రమ్ — మీయతే యేన తన్మాత్రమ్ , అమాత్రమ్ మాత్రారూపం తన్న భవతి, న తేన కిఞ్చిన్మీయతే ; అస్తు తర్హి చ్ఛిద్రవత్ — అనన్తరమ్ నాస్యాన్తరమస్తి ; సమ్భవేత్తర్హి బహిస్తస్య — అబాహ్యమ్ ; అస్తు తర్హి భక్షయితృ తత్ — న తదశ్నాతి కిఞ్చన ; భవేత్ తర్హి భక్ష్యం కస్యచిత్ — న తదశ్నాతి కశ్చన । సర్వవిశేషణరహితమిత్యర్థః । ఎకమేవాద్వితీయం హి తత్ — కేన కిం విశిష్యతే ॥

ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి సూర్యాచన్ద్రమసౌ విధృతౌ తిష్ఠత ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి ద్యావాపృథివ్యౌ విధృతే తిష్ఠత ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి నిమేషా ముహూర్తా అహోరాత్రాణ్యర్ధమాసా మాసా ఋతవః సంవత్సరా ఇతి విధృతాస్తిష్ఠన్త్యేతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి ప్రాచ్యోఽన్యా నద్యః స్యన్దన్తే శ్వేతేభ్యః పర్వతేభ్యః ప్రతీచ్యోఽన్యా యాం యాం చ దిశమన్వేతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి దదతో మనుష్యాః ప్రశంసన్తి యజమానం దేవా దర్వీం పితరోఽన్వాయత్తాః ॥ ౯ ॥

అనేకవిశేషణప్రతిషేధప్రయాసాత్ అస్తిత్వం తావదక్షరస్యోపగమితం శ్రుత్యా ; తథాపి లోకబుద్ధిమపేక్ష్య ఆశఙ్క్యతే యతః, అతోఽస్తిత్వాయ అనుమానం ప్రమాణముపన్యస్యతి — ఎతస్య వా అక్షరస్య । యదేతదధిగతమక్షరం సర్వాన్తరం సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ, య ఆత్మా అశనాయాదిధర్మాతీతః, ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే — యథా రాజ్ఞః ప్రశాసనే రాజ్యమస్ఫుటితం నియతం వర్తతే, ఎవమేతస్యాక్షరస్య ప్రశాసనే — హే గార్గి సూర్యాచన్ద్రమసౌ, సూర్యశ్చ చన్ద్రమాశ్చ సూర్యాచన్ద్రమసౌ అహోరాత్రయోర్లోకప్రదీపౌ, తాదర్థ్యేన ప్రశాసిత్రా తాభ్యాం నిర్వర్త్యమానలోకప్రయోజనవిజ్ఞానవతా నిర్మితౌ చ, స్యాతామ్ — సాధారణసర్వప్రాణిప్రకాశోపకారకత్వాత్ లౌకికప్రదీపవత్ । తస్మాదస్తి తత్ , యేన విధృతౌ ఈశ్వరౌ స్వతన్త్రౌ సన్తౌ నిర్మితౌ తిష్ఠతః నియతదేశకాలనిమిత్తోదయాస్తమయవృద్ధిక్షయాభ్యాం వర్తేతే ; తదస్తి ఎవమేతయోః ప్రశాసితృ అక్షరమ్ , ప్రదీపకర్తృవిధారయితృవత్ । ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి ద్యావాపృథివ్యౌ — ద్యౌశ్చ పృథివీ చ సావయవత్వాత్ స్ఫుటనస్వభావే అపి సత్యౌ గురుత్వాత్పతనస్వభావే సంయుక్తత్వాద్వియోగస్వభావే చేతనావదభిమానిదేవతాధిష్ఠితత్వాత్స్వతన్త్రే అపి — ఎతస్యాక్షరస్య ప్రశాసనే వర్తేతే విధృతే తిష్ఠతః ; ఎతద్ధి అక్షరం సర్వవ్యవస్థాసేతుః సర్వమర్యాదావిధరణమ్ ; అతో నాస్యాక్షరస్య ప్రశాసనం ద్యావాపృథివ్యావతిక్రామతః ; తస్మాత్ సిద్ధమస్యాస్తిత్వమక్షరస్య ; అవ్యభిచారి హి తల్లిఙ్గమ్ , యత్ ద్యావాపృథివ్యౌ నియతే వర్తేతే ; చేతనావన్తం ప్రశాసితారమసంసారిణమన్తరేణ నైతద్యుక్తమ్ , ‘యేన ద్యౌరుగ్రా పృథివీ చ దృఢా’ (ఋ. సం. ౧౦ । ౧౨౧ । ౫) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ । ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి, నిమేషాః ముహూర్తాః ఇత్యేతే కాలావయవాః సర్వస్యాతీతానాగతవర్తమానస్య జనిమతః కలయితారః — యథా లోకే ప్రభుణా నియతో గణకః సర్వమ్ ఆయం వ్యయం చ అప్రమత్తో గణయతి, తథా ప్రభుస్థానీయ ఎషాం కాలావయవానాం నియన్తా । తథా ప్రాచ్యః ప్రాగఞ్చనాః పూర్వదిగ్గమనాః నద్యః స్యన్దన్తే స్రవన్తి, శ్వేతేభ్యః హిమవదాదిభ్యః పర్వతేభ్యః గిరిభ్యః, గఙ్గాద్యా నద్యః — తాశ్చ యథా ప్రవర్తితా ఎవ నియతాః ప్రవర్తన్తే, అన్యథాపి ప్రవర్తితుముత్సహన్త్యః ; తదేతల్లిఙ్గం ప్రశాస్తుః । ప్రతీచ్యోఽన్యాః ప్రతీచీం దిశమఞ్చన్తి సిన్ధ్వాద్యా నద్యః ; అన్యాశ్చ యాం యాం దిశమనుప్రవృత్తాః, తాం తాం న వ్యభిచరన్తి ; తచ్చ లిఙ్గమ్ । కిఞ్చ దదతః హిరణ్యాదీన్ప్రయచ్ఛతః ఆత్మపీడాం కుర్వతోఽపి ప్రమాణజ్ఞా అపి మనుష్యాః ప్రశంసన్తి ; తత్ర యచ్చ దీయతే, యే చ దదతి, యే చ ప్రతిగృహ్ణన్తి, తేషామిహైవ సమాగమో విలయశ్చ అన్వక్షో దృశ్యతే ; అదృష్టస్తు పరః సమాగమః ; తథాపి మనుష్యా దదతాం దానఫలేన సంయోగం పశ్యన్తః ప్రమాణజ్ఞతయా ప్రశంసన్తి ; తచ్చ, కర్మఫలేన సంయోజయితరి కర్తుః — కర్మఫలవిభాగజ్ఞే ప్రశాస్తరి అసతి, న స్యాత్ , దానక్రియాయాః ప్రత్యక్షవినాశిత్వాత్ ; తస్మాదస్తి దానకర్తౄణాం ఫలేన సంయోజయితా । అపూర్వమితి చేత్ , న, తత్సద్భావే ప్రమాణానుపపత్తేః । ప్రశాస్తురపీతి చేత్ , న, ఆగమతాత్పర్యస్య సిద్ధత్వాత్ ; అవోచామ హి ఆగమస్య వస్తుపరత్వమ్ । కిఞ్చాన్యత్ — అపూర్వకల్పనాయాం చ అర్థాపత్తేః క్షయః, అన్యథైవోపపత్తేః, సేవాఫలస్య సేవ్యాత్ప్రాప్తిదర్శనాత్ ; సేవాయాశ్చ క్రియాత్వాత్ తత్సామాన్యాచ్చ యాగదానహోమాదీనాం సేవ్యాత్ ఈశ్వరాదేః ఫలప్రాప్తిరుపపద్యతే । దృష్టక్రియాధర్మసామర్థ్యమపరిత్యజ్యైవ ఫలప్రాప్తికల్పనోపపత్తౌ దృష్టక్రియాధర్మసామర్థ్యపరిత్యాగో న న్యాయ్యః । కల్పనాధిక్యాచ్చ — ఈశ్వరః కల్ప్యః, అపూర్వం వా ; తత్ర క్రియాయాశ్చ స్వభావః సేవ్యాత్ఫలప్రాప్తిః దృష్టా, న త్వపూర్వాత్ ; న చ అపూర్వం దృష్టమ్ , తత్ర అపూర్వమదృష్టం కల్పయితవ్యమ్ , తస్య చ ఫలదాతృత్వే సామర్థ్యమ్ , సామర్థ్యే చ సతి దానం చ అభ్యధికమితి ; ఇహ తు ఈశ్వరస్య సేవ్యస్య సద్భావమాత్రం కల్ప్యమ్ , న తు ఫలదానసామర్థ్యం దాతృత్వం చ, సేవ్యాత్ఫలప్రాప్తిదర్శనాత్ । అనుమానం చ దర్శితమ్ — ‘ద్యావాపృథివ్యౌ విధృతే తిష్ఠతః’ ఇత్యాది । తథా చ యజమానం దేవాః ఈశ్వరాః సన్తో జీవనార్థేఽనుగతాః చరుపురోడాశాద్యుపజీవనప్రయోజనేన, అన్యథాపి జీవితుముత్సహన్తః కృపణాం దీనాం వృత్తిమాశ్రిత్య స్థితాః — తచ్చ ప్రశాస్తుః ప్రశాసనాత్స్యాత్ । తథా పితరోఽపి తదర్థమ్ , దర్వీమ్ దర్వీహోమమ్ అన్వాయత్తా అనుగతా ఇత్యర్థః సమానం సర్వమన్యత్ ॥

యో వా ఎతదక్షరం గార్గ్యవిదిత్వాస్మిఀల్లోకే జుహోతి యజతే తపస్తప్యతే బహూని వర్షసహస్రాణ్యన్తవదేవాస్య తద్భవతి యో వా ఎతదక్షరం గార్గ్యవిదిత్వాస్మాల్లోకాత్ప్రైతి స కృపణోఽథ య ఎతదక్షరం గార్గి విదిత్వాస్మాల్లోకాత్ప్రైతి స బ్రాహ్మణః ॥ ౧౦ ॥

ఇతశ్చాస్తి తదక్షరమ్ , యస్మాత్ తదజ్ఞానే నియతా సంసారోపపత్తిః ; భవితవ్యం తు తేన, యద్విజ్ఞానాత్ తద్విచ్ఛేదః, న్యాయోపపత్తేః । నను క్రియాత ఎవ తద్విచ్ఛిత్తిః స్యాదితి చేత్ , న — యో వా ఎతదక్షరం హే గార్గి అవిదిత్వా అవిజ్ఞాయ అస్మిన్ లోకే జుహోతి యజతే తపస్తప్యతే యద్యపి బహూని వర్షసహస్రాణి, అన్తవదేవాస్య తత్ఫలం భవతి, తత్ఫలోపభోగాన్తే క్షీయన్త ఎవాస్య కర్మాణి । అపి చ యద్విజ్ఞానాత్కార్పణ్యాత్యయః సంసారవిచ్ఛేదః, యద్విజ్ఞానాభావాచ్చ కర్మకృత్ కృపణః కృతఫలస్యైవోపభోక్తా జననమరణప్రబన్ధారూఢః సంసరతి — తదస్తి అక్షరం ప్రశాసితృ ; తదేతదుచ్యతే — యో వా ఎతదక్షరం గార్గ్యవిదిత్వాస్మాల్లోకాత్ప్రైతి స కృపణః, పణక్రీత ఇవ దాసాదిః । అథ య ఎతదక్షరం గార్గి విదిత్వా అస్మాల్లోకాత్ప్రైతి స బ్రాహ్మణః ॥
అగ్నేర్దహనప్రకాశకత్వవత్ స్వాభావికమస్య ప్రశాస్తృత్వమ్ అచేతనస్యైవేత్యత ఆహ —

తద్వా ఎతదక్షరం గార్గ్యదృష్టం ద్రష్ట్రశ్రుతం శ్రోత్రమతం మన్త్రవిజ్ఞాతం విజ్ఞాతృ నాన్యదతోఽస్తి ద్రష్టృ నాన్యదతోఽస్తి శ్రోతృ నాన్యదతోఽస్తి మన్తృ నాన్యదతోఽస్తి విజ్ఞాత్రేతస్మిన్ను ఖల్వక్షరే గార్గ్యాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి ॥ ౧౧ ॥

తద్వా ఎతదక్షరం గార్గి అదృష్టమ్ , న కేనచిద్దృష్టమ్ , అవిషయత్వాత్ స్వయం తు ద్రష్టృ దృష్టిస్వరూపత్వాత్ । తథా అశ్రుతం శ్రోత్రావిషయత్వాత్ , స్వయం శ్రోతృ శ్రుతిస్వరూపత్వాత్ । తథా అమతం మనసోఽవిషయత్వాత్ స్వయం మన్తృ మతిస్వరూపత్వాత్ । తథా అవిజ్ఞాతం బుద్ధేరవిషయత్వాత్ , స్వయం విజ్ఞాతృ విజ్ఞానస్వరూపత్వాత్ । కిం చ నాన్యత్ అతః అస్మాదక్షరాత్ అస్తి — నాస్తి కిఞ్చిద్ద్రష్టృ దర్శనక్రియాకర్తృ ; ఎతదేవాక్షరం దర్శనక్రియాకర్తృ సర్వత్ర । తథా నాన్యదతోఽస్తి శ్రోతృ ; తదేవాక్షరం శ్రోతృ సర్వత్ర । నాన్యదతోఽస్తి మన్తృ ; తదేవాక్షరం మన్తృ సర్వత్ర సర్వమనోద్వారేణ । నాన్యదతోఽస్తి విజ్ఞాతృ విజ్ఞానక్రియాకర్తృ, తదేవాక్షరం సర్వబుద్ధిద్వారేణ విజ్ఞానక్రియాకర్తృ, నాచేతనం ప్రధానమ్ అన్యద్వా । ఎతస్మిన్ను ఖల్వక్షరే గార్గ్యాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి । యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ, య ఆత్మా సర్వాన్తరః అశనాయాదిసంసారధర్మాతీతః, యస్మిన్నాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చ — ఎషా పరా కాష్ఠా, ఎషా పరా గతిః, ఎతత్పరం బ్రహ్మ, ఎతత్పృథివ్యాదేరాకాశాన్తస్య సత్యస్య సత్యమ్ ॥

సా హోవాచ బ్రాహ్మణా భగవన్తస్తదేవ బహుమన్యేధ్వం యదస్మాన్నమస్కారేణ ముచ్యేధ్వం న వై జాతు యుష్మాకమిమం కశ్చిద్బ్రహ్మోద్యం జేతేతి తతో హ వాచక్నవ్యుపరరామ ॥ ౧౨ ॥

సా హోవాచ — హే బ్రాహ్మణా భగవన్తః శృణుత మదీయం వచః ; తదేవ బహుమన్యేధ్వమ్ ; కిం తత్ ? యదస్మాత్ యాజ్ఞవల్క్యాత్ నమస్కారేణ ముచ్యేధ్వమ్ — అస్మై నమస్కారం కృత్వా, తదేవ బహుమన్యధ్వమిత్యర్థః ; జయస్త్వస్య మనసాపి నాశంసనీయః, కిముత కార్యతః ; కస్మాత్ ? న వై యుష్మాకం మధ్యే జాతు కదాచిదపి ఇమం యాజ్ఞవల్క్యం బ్రహ్మోద్యం ప్రతి జేతా । ప్రశ్నౌ చేన్మహ్యం వక్ష్యతి, న వై జేతా భవితా — ఇతి పూర్వమేవ మయా ప్రతిజ్ఞాతమ్ ; అద్యాపి మమాయమేవ నిశ్చయః — బ్రహ్మోద్యం ప్రతి ఎతత్తుల్యో న కశ్చిద్విద్యత ఇతి । తతో హ వాచక్నవ్యుపరరామ ॥
అత్ర అన్తర్యామిబ్రాహ్మణే ఎతదుక్తమ్ — యం పృథివీ న వేద, యం సర్వాణి భూతాని న విదురితి చ, యమన్తర్యామిణం న విదుః, యే చ న విదుః, యచ్చ తదక్షరం దర్శనాదిక్రియాకర్తృత్వేన సర్వేషాం చేతనాధాతురిత్యుక్తమ్ — కస్తు ఎషాం విశేషః, కిం వా సామాన్యమితి । తత్ర కేచిదాచక్షతే — పరస్య మహాసముద్రస్థానీయస్య బ్రహ్మణః అక్షరస్య అప్రచలితస్వరూపస్య ఈషత్ప్రచలితావస్థా అన్తర్యామీ ; అత్యన్తప్రచలితావస్థా క్షేత్రజ్ఞః, యః తం న వేద అన్తర్యామిణమ్ ; తథా అన్యాః పఞ్చావస్థాః పరికల్పయన్తి ; తథా అష్టావస్థా బ్రహ్మణో భవన్తీతి వదన్తి । అన్యే అక్షరస్య శక్తయ ఎతా ఇతి వదన్తి, అనన్తశక్తిమదక్షరమితి చ । అన్యే తు అక్షరస్య వికారా ఇతి వదన్తి । అవస్థాశక్తీ తావన్నోపపద్యేతే, అక్షరస్య అశనాయాదిసంసారధర్మాతీతత్వశ్రుతేః ; న హి అశనాయాద్యతీతత్వమ్ అశనాయాదిధర్మవదవస్థావత్త్వం చ ఎకస్య యుగపదుపపద్యతే ; తథా శక్తిమత్త్వం చ । వికారావయవత్వే చ దోషాః ప్రదర్శితాశ్చతుర్థే । తస్మాత్ ఎతా అసత్యాః సర్వాః కల్పనాః । కస్తర్హి భేద ఎషామ్ ? ఉపాధికృత ఇతి బ్రూమః ; న స్వత ఎషాం భేదః అభేదో వా, సైన్ధవఘనవత్ ప్రజ్ఞానఘనైకరసస్వాభావ్యాత్ , ‘అపూర్వమనపరమనన్తరమబాహ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘అయమాత్మా బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ఇతి చ శ్రుతేః — ‘సబాహ్యాభ్యన్తరో హ్యజః’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౨) ఇతి చ ఆథర్వణే । తస్మాత్ నిరుపాధికస్య ఆత్మనో నిరుపాఖ్యత్వాత్ నిర్విశేషత్వాత్ ఎకత్వాచ్చ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి వ్యపదేశో భవతి ; అవిద్యాకామకర్మవిశిష్టకార్యకరణోపాధిరాత్మా సంసారీ జీవ ఉచ్యతే ; నిత్యనిరతిశయజ్ఞానశక్త్యుపాధిరాత్మా అన్తర్యామీ ఈశ్వర ఉచ్యతే ; స ఎవ నిరుపాధిః కేవలః శుద్ధః స్వేన స్వభావేన అక్షరం పర ఉచ్యతే । తథా హిరణ్యగర్భావ్యాకృతదేవతాజాతిపిణ్డమనుష్యతిర్యక్ప్రేతాదికార్యకరణోపాధిభిర్విశిష్టః తదాఖ్యః తద్రూపో భవతి । తథా ‘తదేజతి తన్నైజతి’ (ఈ. ఉ. ౫) ఇతి వ్యాఖ్యాతమ్ । తథా ‘ఎష త ఆత్మా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౪ । ౧), (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ‘ఎష సర్వభూతాన్తరాత్మా’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౪) ‘ఎష సర్వేషు భూతేషు గూఢః’ (క. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘అహమేవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౧) ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ ‘నాన్యోఽతోఽస్తి ద్రష్టా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౭ । ౨౩) ఇత్యాదిశ్రుతయో న విరుధ్యన్తే । కల్పనాన్తరేషు ఎతాః శ్రుతయో న గచ్ఛన్తి । తస్మాత్ ఉపాధిభేదేనైవ ఎషాం భేదః, నాన్యథా, ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ ఇత్యవధారణాత్సర్వోపనిషత్సు ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య అష్టమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

నవమం బ్రాహ్మణమ్

అథ హైనం విదగ్ధః శాకల్యః పప్రచ్ఛ । పృథివ్యాదీనాం సూక్ష్మతారతమ్యక్రమేణ పూర్వస్య పూర్వస్య ఉత్తరస్మిన్నుత్తరస్మిన్ ఓతప్రోతభావం కథయన్ సర్వాన్తరం బ్రహ్మ ప్రకాశితవాన్ ; తస్య చ బ్రహ్మణో వ్యాకృతవిషయే సూత్రభేదేషు నియన్తృత్వముక్తమ్ — వ్యాకృతవిషయే వ్యక్తతరం లిఙ్గమితి । తస్యైవ బ్రహ్మణః సాక్షాదపరోక్షత్వే నియన్తవ్యదేవతాభేదసఙ్కోచవికాసద్వారేణాధిగన్తవ్యే ఇతి తదర్థం శాకల్యబ్రాహ్మణమారభ్యతే —

అథ హైనం విదగ్ధః శాకల్యః పప్రచ్ఛ కతి దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి స హైతయైవ నివిదా ప్రతిపేదే యావన్తో వైశ్వదేవస్య నివిద్యుచ్యన్తే త్రయశ్చ త్రీ చ శతా త్రయశ్చ త్రీ చ సహస్రేత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి త్రయస్త్రింశదిత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి షడిత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి త్రయ ఇత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి ద్వావిత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేత్యధ్యర్ధ ఇత్యోమితి హోవాచ కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేత్యేక ఇత్యోమితి హోవాచ కతమే తే త్రయశ్చ త్రీ చ శతా త్రయశ్చ త్రీ చ సహస్రేతి ॥ ౧ ॥

అథ హైనం విదగ్ధ ఇతి నామతః, శకలస్యాపత్యం శాకల్యః, పప్రచ్ఛ — కతిసఙ్ఖ్యాకా దేవాః హే యాజ్ఞవల్క్యేతి । స యాజ్ఞవల్క్యః, హ కిల, ఎతయైవ వక్ష్యమాణయా నివిదా ప్రతిపేదే సఙ్ఖ్యామ్ , యాం సఙ్ఖ్యాం పృష్టవాన్ శాకల్యః ; యావన్తః యావత్సఙ్ఖ్యాకా దేవాః వైశ్వదేవస్య శస్త్రస్య నివిది — నివిన్నామ దేవతాసఙ్ఖ్యావాచకాని మన్త్రపదాని కానిచిద్వైశ్వదేవే శస్త్రే శస్యన్తే, తాని నివిత్సంజ్ఞకాని ; తస్యాం నివిది యావన్తో దేవాః శ్రూయన్తే, తావన్తో దేవా ఇతి । కా పునః సా నివిదితి తాని నివిత్పదాని ప్రదర్శ్యన్తే — త్రయశ్చ త్రీ చ శతాత్రయశ్చ దేవాః, దేవానాం త్రీ చ త్రీణి చ శతాని ; పునరప్యేవం త్రయశ్చ, త్రీ చ సహస్రా సహస్రాణి — ఎతావన్తో దేవా ఇతి । శాకల్యోఽపి ఓమితి హోవాచ । ఎవమేషాం మధ్యమా సఙ్ఖ్యా సమ్యక్తయా జ్ఞాతా ; పునస్తేషామేవ దేవానాం సఙ్కోచవిషయాం సఙ్ఖ్యాం పృచ్ఛతి — కత్యేవ దేవా యాజ్ఞవల్క్యేతి ; త్రయస్త్రింశత్ , షట్ , త్రయః, ద్వౌ, అధ్యర్ధః, ఎకః — ఇతి । దేవతాసఙ్కోచవికాసవిషయాం సఙ్ఖ్యాం పృష్ట్వా పునః సఙ్ఖ్యేయస్వరూపం పృచ్ఛతి — కతమే తే త్రయశ్చ త్రీ చ శతా త్రయశ్చ త్రీ చ సహస్రేతి ॥

స హోవాచ మహిమాన ఎవైషామేతే త్రయస్త్రింశత్త్వేవ దేవా ఇతి కతమే తే త్రయస్త్రింశదిత్యష్టౌ వసవ ఎకాదశ రుద్రా ద్వాదశాదిత్యాస్త ఎకత్రింశదిన్ద్రశ్చైవ ప్రజాపతిశ్చ త్రయస్త్రింశావితి ॥ ౨ ॥

స హోవాచ ఇతరః — మహిమానః విభూతయః, ఎషాం త్రయస్త్రింశతః దేవానామ్ , ఎతే త్రయశ్చ త్రీ చ శతేత్యాదయః ; పరమార్థతస్తు త్రయస్త్రింశత్త్వేవ దేవా ఇతి । కతమే తే త్రయస్త్రింశదిత్యుచ్యతే — అష్టౌ వసవః, ఎకాదశ రుద్రాః, ద్వాదశ ఆదిత్యాః — తే ఎకత్రింశత్ — ఇన్ద్రశ్చైవ ప్రజాపతిశ్చ త్రయస్త్రింశావితి త్రయస్త్రింశతః పూరణౌ ॥

కతమే వసవ ఇత్యగ్నిశ్చ పృథివీ చ వాయుశ్చాన్తరిక్షం చాదిత్యశ్చ ద్యౌశ్చ చన్ద్రమాశ్చ నక్షత్రాణి చైతే వసవ ఎతేషు హీదం సర్వం హితమితి తస్మాద్వసవ ఇతి ॥ ౩ ॥

కతమే వసవ ఇతి తేషాం స్వరూపం ప్రత్యేకం పృచ్ఛ్యతే ; అగ్నిశ్చ పృథివీ చేతి — అగ్న్యాద్యా నక్షత్రాన్తా ఎతే వసవః — ప్రాణినాం కర్మఫలాశ్రయత్వేన కార్యకరణసఙ్ఘాతరూపేణ తన్నివాసత్వేన చ విపరిణమన్తః జగదిదం సర్వం వాసయన్తి వసన్తి చ ; తే యస్మాద్వాసయన్తి తస్మాద్వసవ ఇతి ॥

కతమే రుద్రా ఇతి దశేమే పురుషే ప్రాణా ఆత్మైకాదశస్తే యదాస్మాచ్ఛరీరాన్మర్త్యాదుత్క్రామన్త్యథ రోదయన్తి తద్యద్రోదయన్తి తస్మాద్రుద్రా ఇతి ॥ ౪ ॥

కతమే రుద్రా ఇతి । దశ ఇమే పురుషే, కర్మబుద్ధీన్ద్రియాణి ప్రాణాః, ఆత్మా మనః ఎకాదశః — ఎకాదశానాం పూరణః ; తే ఎతే ప్రాణాః యదా అస్మాచ్ఛరీరాత్ మర్త్యాత్ ప్రాణినాం కర్మఫలోపభోగక్షయే ఉత్క్రామన్తి — అథ తదా రోదయన్తి తత్సమ్బన్ధినః । తత్ తత్ర యస్మాద్రోదయన్తి తే సమ్బన్ధినః, తస్మాత్ రుద్రా ఇతి ॥

కతమ ఆదిత్యా ఇతి ద్వాదశ వై మాసాః సంవత్సరస్యైత ఆదిత్యా ఎతే హీదం సర్వమాదదానా యన్తి తే యదిదం సర్వమాదదానా యన్తి తస్మాదాదిత్యా ఇతి ॥ ౫ ॥

కతమ ఆదిత్యా ఇతి । ద్వాదశ వై మాసాః సంవత్సరస్య కాలస్య అవయవాః ప్రసిద్ధాః, ఎతే ఆదిత్యాః ; కథమ్ ? ఎతే హి యస్మాత్ పునః పునః పరివర్తమానాః ప్రాణినామాయూంషి కర్మఫలం చ ఆదదానాః గృహ్ణన్త ఉపాదదతః యన్తి గచ్ఛన్తి — తే యత్ యస్మాత్ ఎవమ్ ఇదం సర్వమాదదానా యన్తి, తస్మాదాదిత్యా ఇతి ॥

కతమ ఇన్ద్రః కతమః ప్రజాపతిరితి స్తనయిత్నురేవేన్ద్రో యజ్ఞః ప్రజాపతిరితి కతమః స్తనయిత్నురిత్యశనిరితి కతమో యజ్ఞ ఇతి పశవ ఇతి ॥ ౬ ॥

కతమ ఇన్ద్రః కతమః ప్రజాపతిరితి, స్తనయిత్నురేవేన్ద్రో యజ్ఞః ప్రజాపతిరితి, కతమః స్తనయిత్నురిత్యశనిరితి । అశనిః వజ్రం వీర్యం బలమ్ , యత్ ప్రాణినః ప్రమాపయతి, స ఇన్ద్రః ; ఇన్ద్రస్య హి తత్ కర్మ । కతమో యజ్ఞ ఇతి పశవ ఇతి — యజ్ఞస్య హి సాధనాని పశవః ; యజ్ఞస్యారూపత్వాత్ పశుసాధనాశ్రయత్వాచ్చ పశవో యజ్ఞ ఇత్యుచ్యతే ॥

కతమే షడిత్యగ్నిశ్చ పృథివీ చ వాయుశ్చాన్తరిక్షం చ ఆదిత్యశ్చ ద్యౌశ్చైతే షడేతే హీదం సర్వం షడితి ॥ ౭ ॥

కతమే షడితి । త ఎవ అగ్న్యాదయో వసుత్వేన పఠితాః చన్ద్రమసం నక్షత్రాణి చ వర్జయిత్వా షడ్భవన్తి — షట్సఙ్ఖ్యావిశిష్టాః । ఎతే హి యస్మాత్ , త్రయస్త్రింశదాది యదుక్తమ్ ఇదం సర్వమ్ , ఎత ఎవ షడ్భవన్తి ; సర్వో హి వస్వాదివిస్తర ఎతేష్వేవ షట్సు అన్తర్భవతీత్యర్థః ॥

కతమే తే త్రయో దేవా ఇతీమ ఎవ త్రయో లోకా ఎషు హీమే సర్వే దేవా ఇతి కతమౌ తౌ ద్వౌ దేవావిత్యన్నం చైవ ప్రాణశ్చేతి కతమోఽధ్యర్ధ ఇతి యోఽయం పవత ఇతి ॥ ౮ ॥

కతమే తే త్రయో దేవా ఇతి ; ఇమ ఎవ త్రయో లోకా ఇతి — పృథివీమగ్నిం చ ఎకీకృత్య ఎకో దేవః, అన్తరిక్షం వాయుం చ ఎకీకృత్య ద్వితీయః, దివమాదిత్యం చ ఎకీకృత్య తృతీయః — తే ఎవ త్రయో దేవా ఇతి । ఎషు, హి యస్మాత్ , త్రిషు దేవేషు సర్వే దేవా అన్తర్భవన్తి, తేన ఎత ఎవ దేవాస్త్రయః — ఇత్యేష నైరుక్తానాం కేషాఞ్చిత్పక్షః । కతమౌ తౌ ద్వౌ దేవావితి — అన్నం చైవ ప్రాణశ్చ ఎతౌ ద్వౌ దేవౌ ; అనయోః సర్వేషాముక్తానామన్తర్భావః । కతమోఽధ్యర్ధ ఇతి — యోఽయం పవతే వాయుః ॥

తదాహుర్యదయమేక ఇవైవ పవతేఽథ కథమధ్యర్ధ ఇతి యదస్మిన్నిదం సర్వమధ్యార్ధ్నోత్తేనాధ్యర్ధ ఇతి కతమ ఎకో దేవ ఇతి ప్రాణ ఇతి స బ్రహ్మ త్యదిత్యాచక్షతే ॥ ౯ ॥

తత్ తత్ర ఆహుః చోదయన్తి — యదయం వాయుః ఎక ఇవైవ ఎక ఎవ పవతే ; అథ కథమధ్యర్ధ ఇతి । యత్ అస్మిన్ ఇదం సర్వమధ్యార్ధ్నోత్ — అస్మిన్వాయౌ సతి ఇదం సర్వమధ్యార్ధ్నోత్ — అధి ఋద్ధిం ప్రాప్నోతి — తేనాధ్యర్ధ ఇతి । కతమ ఎకో దేవ ఇతి, ప్రాణ ఇతి । స ప్రాణో బ్రహ్మ — సర్వదేవాత్మకత్వాన్మహద్బ్రహ్మ, తేన స బ్రహ్మ త్యదిత్యాచక్షతే — త్యదితి తద్బ్రహ్మాచక్షతే పరోక్షాభిధాయకేన శబ్దేన । దేవానామేతత్ ఎకత్వం నానాత్వం చ — అనన్తానాం దేవానాం నివిత్సఙ్ఖ్యావిశిష్టేష్వన్తర్భావః ; తేషామపి త్రయస్త్రింశదాదిషూత్తరోత్తరేషు యావదేకస్మిన్ప్రాణే ; ప్రాణస్యైవ చైకస్య సర్వః అనన్తసఙ్ఖ్యాతో విస్తరః । ఎవమేకశ్చ అనన్తశ్చ అవాన్తరసఙ్ఖ్యావిశిష్టశ్చ ప్రాణ ఎవ । తత్ర చ దేవస్యైకస్య నామరూపకర్మగుణశక్తిభేదః అధికారభేదాత్ ॥
ఇదానీం తస్యైవ ప్రాణస్య బ్రహ్మణః పునరష్టధా భేద ఉపదిశ్యతే —

పృథివ్యేవ యస్యాయతనమగ్నిర్లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయం శారీరః పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేత్యమృతమితి హోవాచ ॥ ౧౦ ॥

పృథివ్యేవ యస్య దేవస్య ఆయతనమ్ ఆశ్రయః ; అగ్నిర్లోకో యస్య — లోకయత్యనేనేతి లోకః, పశ్యతీతి — అగ్నినా పశ్యతీత్యర్థః ; మనోజ్యోతిః — మనసా జ్యోతిషా సఙ్కల్పవికల్పాదికార్యం కరోతి యః, సోఽయం మనోజ్యోతిః ; పృథివీశరీరః అగ్నిదర్శనః మనసా సఙ్కల్పయితా పృథివ్యభిమానీ కార్యకరణసఙ్ఘాతవాన్దేవ ఇత్యర్థః । య ఎవం విశిష్టం వై తం పురుషం విద్యాత్ విజానీయాత్ , సర్వస్య ఆత్మనః ఆధ్యాత్మికస్య కార్యకరణసఙ్ఘాతస్య ఆత్మనః పరమయనమ్ పర ఆశ్రయః తం పరాయణమ్ — మాతృజేన త్వఙ్మాంసరుధిరరూపేణ క్షేత్రస్థానీయేన బీజస్థానీయస్య పితృజస్య అస్థిమజ్జాశుక్రరూపస్య పరమ్ అయనమ్ , కరణాత్మనశ్చ — స వై వేదితా స్యాత్ ; య ఎతదేవం వేత్తి స వై వేదితా పణ్డితః స్యాదిత్యభిప్రాయః । యాజ్ఞవల్క్య త్వం తమజానన్నేవ పణ్డితాభిమానీత్యభిప్రాయః । యది తద్విజ్ఞానే పాణ్డిత్యం లభ్యతే, వేద వై అహం తం పురుషమ్ — సర్వస్య ఆత్మనః పరాయణం యమాత్థ యం కథయసి — తమహం వేద । తత్ర శాకల్యస్య వచనం ద్రష్టవ్యమ్ — యది త్వం వేత్థ తం పురుషమ్ , బ్రూహి కింవిశేషణోఽసౌ । శృణు, యద్విశేషణః సః — య ఎవాయం శారీరః పార్థివాంశే శరీరే భవః శారీరః మాతృజకోశత్రయరూప ఇత్యర్థః ; స ఎష దేవః, యస్త్వయా పృష్టః, హే శాకల్య ; కిన్తు అస్తి తత్ర వక్తవ్యం విశేషణాన్తరమ్ ; తత్ వదైవ పృచ్ఛైవేత్యర్థః, హే శాకల్య । స ఎవం ప్రక్షోభితోఽమర్షవశగ ఆహ, తోత్రార్దిత ఇవ గజః — తస్య దేవస్య శారీరస్య కా దేవతా — యస్మాన్నిష్పద్యతే, యః ‘సా తస్య దేవతా’ ఇత్యస్మిన్ప్రకరణే వివక్షితః ; అమృతమితి హోవాచ — అమృతమితి యో భుక్తస్యాన్నస్య రసః మాతృజస్య లోహితస్య నిష్పత్తిహేతుః ; తస్మాద్ధి అన్నరసాల్లోహితం నిష్పద్యతే స్త్రియాం శ్రితమ్ ; తతశ్చ లోహితమయం శరీరం బీజాశ్రయమ్ । సమానమన్యత్ ॥

కామ ఎవ యస్యాయతనం హృదయం లోకో మనో జ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయం కామమయః పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి స్త్రియ ఇతి హోవాచ ॥ ౧౧ ॥

కామ ఎవ యస్యాయతనమ్ । స్త్రీవ్యతికరాభిలాషః కామః కామశరీర ఇత్యర్థః । హృదయం లోకః, హృదయేన బుద్ధ్యా పశ్యతి । య ఎవాయం కామమయః పురుషః అధ్యాత్మమపి కామమయ ఎవ, తస్య కా దేవతేతి — స్త్రియ ఇతి హోవాచ ; స్త్రీతో హి కామస్య దీప్తిర్జాయతే ॥

రూపాణ్యేవ యస్యాయతనం చక్షుర్లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాసావాదిత్యే పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి సత్యమితి హోవాచ ॥ ౧౨ ॥

రూపాణ్యేవ యస్యాయతనమ్ । రూపాణి శుక్లకృష్ణాదీని । య ఎవాసావాదిత్యే పురుషః — సర్వేషాం హి రూపాణాం విశిష్టం కార్యమాదిత్యే పురుషః, తస్య కా దేవతేతి — సత్యమితి హోవాచ ; సత్యమితి చక్షురుచ్యతే ; చక్షుషో హి అధ్యాత్మత ఆదిత్యస్యాధిదైవతస్య నిష్పత్తిః ॥

ఆకాశ ఎవ యస్యాయతనం శ్రోత్రం లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయం శ్రౌత్రః ప్రాతిశ్రుత్కః పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి దిశ ఇతి హోవాచ ॥ ౧౩ ॥

ఆకాశ ఎవ యస్యాయతనమ్ । య ఎవాయం శ్రోత్రే భవః శ్రౌత్రః, తత్రాపి ప్రతిశ్రవణవేలాయాం విశేషతో భవతీతి ప్రాతిశ్రుత్కః, తస్య కా దేవతేతి — దిశ ఇతి హోవాచ ; దిగ్భ్యో హ్యసౌ ఆధ్యాత్మికో నిష్పద్యతే ॥

తమ ఎవ యస్యాయతనం హృదయం లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయం ఛాయామయః పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి మృత్యురితి హోవాచ ॥ ౧౪ ॥

తమ ఎవ యస్యాయతనమ్ । తమ ఇతి శార్వరాద్యన్ధకారః పరిగృహ్యతే ; అధ్యాత్మం ఛాయామయః అజ్ఞానమయః పురుషః ; తస్య కా దేవతేతి — మృత్యురితి హోవాచ ; మృత్యురధిదైవతం తస్య నిష్పత్తికారణమ్ ॥

రూపాణ్యేవ యస్యాయతనం చక్షుర్లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్యస్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయమాదర్శే పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేత్యసురితి హోవాచ ॥ ౧౫ ॥

రూపాణ్యేవ యస్యాయతనమ్ । పూర్వం సాధారణాని రూపాణ్యుక్తాని ఇహ తు ప్రకాశకాని విశిష్టాని రూపాణి గృహ్యన్తే ; రూపాయతనస్య దేవస్య విశేషాయతనం ప్రతిబిమ్బాధారమాదర్శాది ; తస్య కా దేవతేతి — అసురితి హోవాచ ; తస్య ప్రతిబిమ్బాఖ్యస్య పురుషస్య నిష్పత్తిః అసోః ప్రాణాత్ ॥

ఆప ఎవ యస్యాయతనం హృదయం లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయమప్సు పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి వరుణ ఇతి హోవాచ ॥ ౧౬ ॥

ఆప ఎవ యస్య ఆయతనమ్ । సాధారణాః సర్వా ఆప ఆయతనమ్ ; వాపీకూపతడాగాద్యాశ్రయాసు అప్సు విశేషావస్థానమ్ ; తస్య కా దేవతేతి, వరుణ ఇతి — వరుణాత్ సఙ్ఘాతకర్త్ర్యః అధ్యాత్మమ్ ఆప ఎవ వాప్యాద్యపాం నిష్పత్తికారణమ్ ॥

రేత ఎవ యస్యాయతనం హృదయం లోకో మనోజ్యోతిర్యో వై తం పురుషం విద్యాత్సర్వస్యాత్మనః పరాయణం స వై వేదితా స్యాత్ । యాజ్ఞవల్క్య వేద వా అహం తం పురుషం సర్వస్యాత్మనః పరాయణం యమాత్థ య ఎవాయం పుత్రమయః పురుషః స ఎష వదైవ శాకల్య తస్య కా దేవతేతి ప్రజాపతిరితి హోవాచ ॥ ౧౭ ॥

రేత ఎవ యస్యాయతనమ్ ; య ఎవాయం పుత్రమయః విశేషాయతనం రేతఆయతనస్య — పుత్రమయ ఇతి చ అస్థిమజ్జాశుక్రాణి పితుర్జాతాని ; తస్య కా దేవతేతి, ప్రజాపతిరితి హోవాచ — ప్రజాపతిః పితోచ్యతే, పితృతో హి పుత్రస్యోత్పత్తిః ॥

శాకల్యేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యస్త్వాం స్విదిమే బ్రాహ్మణా అఙ్గారావక్షయణమక్రతా౩ ఇతి ॥ ౧౮ ॥

అష్టధా దేవలోకపురుషభేదేన త్రిధా త్రిధా ఆత్మానం ప్రవిభజ్య అవస్థిత ఎకైకో దేవః ప్రాణభేద ఎవ ఉపాసనార్థం వ్యపదిష్టః ; అధునా దిగ్విభాగేన పఞ్చధా ప్రవిభక్తస్య ఆత్మన్యుపసంహారార్థమ్ ఆహ ; తూష్ణీమ్భూతం శాకల్యం యాజ్ఞవల్క్యో గ్రహేణేవ ఆవేశయన్నాహ — శాకల్యేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః ; త్వాం స్విదితి వితర్కే, ఇమే నూనం బ్రాహ్మణాః, అఙ్గారావక్షయణమ్ — అఙ్గారాః అవక్షీయన్తే యస్మిన్ సన్దంశాదౌ తత్ అఙ్గారావక్షయణమ్ — తత్ నూనం త్వామ్ అక్రత కృతవన్తః బ్రాహ్మణాః, త్వం తు తన్న బుధ్యసే ఆత్మానం మయా దహ్యమానమిత్యభిప్రాయః ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ శాకల్యో యదిదం కురుపఞ్చాలానాం బ్రాహ్మణానత్యవాదీః కిం బ్రహ్మ విద్వానితి దిశో వేద సదేవాః సప్రతిష్ఠా ఇతి యద్దిశో వేత్థ సదేవాః సప్రతిష్ఠాః ॥ ౧౯ ॥

యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ శాకల్యః — యదిదం కురుపఞ్చాలానాం బ్రాహ్మణాన్ అత్యవాదీః అత్యుక్తవానసి — స్వయం భీతాస్త్వామఙ్గారావక్షయణం కృతవన్త ఇతి — కిం బ్రహ్మ విద్వాన్సన్ ఎవమధిక్షిపసి బ్రాహ్మణాన్ । యాజ్ఞవల్క్య ఆహ — బ్రహ్మవిజ్ఞానం తావదిదం మమ ; కిం తత్ ? దిశో వేద దిగ్విషయం విజ్ఞానం జానే ; తచ్చ న కేవలం దిశ ఎవ, సదేవాః దేవైః సహ దిగధిష్ఠాతృభిః, కిఞ్చ సప్రతిష్ఠాః ప్రతిష్ఠాభిశ్చ సహ । ఇతర ఆహ — యత్ యది దిశో వేత్థ సదేవాః సప్రతిష్టా ఇతి, సఫలం యది విజ్ఞానం త్వయా ప్రతిజ్ఞాతమ్ ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం ప్రాచ్యాం దిశ్యసీత్యాదిత్యదేవత ఇతి స ఆదిత్యః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి చక్షుషీతి కస్మిన్ను చక్షుః ప్రతిష్ఠితమితి రూపేష్వితి చక్షుషా హి రూపాణి పశ్యతి కస్మిన్ను రూపాణి ప్రతిష్ఠితానీతి హృదయ ఇతి హోవాచ హృదయేన హి రూపాణి జానాతి హృదయే హ్యేవ రూపాణి ప్రతిష్ఠితాని భవన్తీత్యేవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥ ౨౦ ॥

కిన్దేవతః కా దేవతా అస్య తవ దిగ్భూతస్య । అసౌ హి యాజ్ఞవల్క్యః హృదయమాత్మానం దిక్షు పఞ్చధా విభక్తం దిగాత్మభూతమ్ , తద్ద్వారేణ సర్వం జగత్ ఆత్మత్వేనోపగమ్య, అహమస్మి దిగాత్మేతి వ్యవస్థితః, పూర్వాభిముఖః — సప్రతిష్ఠావచనాత్ ; యథా యాజ్ఞవల్క్యస్య ప్రతిజ్ఞా తథైవ పృచ్ఛతి — కిన్దేవతస్త్వమస్యాం దిశ్యసీతి । సర్వత్ర హి వేదే యాం యాం దేవతాముపాస్తే ఇహైవ తద్భూతః తాం తాం ప్రతిపద్యత ఇతి ; తథా చ వక్ష్యతి — ‘దేవో భూత్వా దేవానప్యేతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౧ । ౨) ఇతి । అస్యాం ప్రాచ్యాం కా దేవతా దిగాత్మనస్తవ అధిష్ఠాత్రీ, కయా దేవతయా త్వం ప్రాచీదిగ్రూపేణ సమ్పన్న ఇత్యర్థః । ఇతర ఆహ — ఆదిత్యదేవత ఇతి ; ప్రాచ్యాం దిశి మమ ఆదిత్యో దేవతా, సోఽహమాదిత్యదేవతః । సదేవా ఇత్యేతత్ ఉక్తమ్ , సప్రతిష్ఠా ఇతి తు వక్తవ్యమిత్యాహ — స ఆదిత్యః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి, చక్షుషీతి ; అధ్యాత్మతశ్చక్షుష ఆదిత్యో నిష్పన్న ఇతి హి మన్త్రబ్రాహ్మణవాదాః — ‘చక్షోః సూర్యో అజాయత’ (ఋ. సం. ౧౦ । ౯౦ । ౧౩) ‘చక్షుష ఆదిత్యః’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౧ । ౪) ఇత్యాదయః ; కార్యం హి కారణే ప్రతిష్ఠితం భవతి । కస్మిన్ను చక్షుః ప్రతిష్ఠితమితి, రూపేష్వితి ; రూపగ్రహణాయ హి రూపాత్మకం చక్షుః రూపేణ ప్రయుక్తమ్ ; యైర్హి రూపైః ప్రయుక్తం తైరాత్మగ్రహణాయ ఆరబ్ధం చక్షుః ; తస్మాత్ సాదిత్యం చక్షుః సహ ప్రాచ్యా దిశా సహ తత్స్థైః సర్వైః రూపేషు ప్రతిష్ఠితమ్ । చక్షుషా సహ ప్రాచీ దిక్సర్వా రూపభూతా ; తాని చ కస్మిన్ను రూపాణి ప్రతిష్ఠితానీతి ; హృదయ ఇతి హోవాచ ; హృదయారబ్ధాని రూపాణి ; రూపాకారేణ హి హృదయం పరిణతమ్ ; యస్మాత్ హృదయేన హి రూపాణి సర్వో లోకో జానాతి ; హృదయమితి బుద్ధిమనసీ ఎకీకృత్య నిర్దేశః ; తస్మాత్ హృదయే హ్యేవ రూపాణి ప్రతిష్ఠితాని ; హృదయేన హి స్మరణం భవతి రూపాణాం వాసనాత్మనామ్ ; తస్మాత్ హృదయే రూపాణి ప్రతిష్ఠితానీత్యర్థః । ఎవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం దక్షిణాయాం దిశ్యసీతి యమదేవత ఇతి స యమః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి యజ్ఞ ఇతి కస్మిన్ను యజ్ఞః ప్రతిష్ఠిత ఇతి దక్షిణాయామితి కస్మిన్ను దక్షిణా ప్రతిష్ఠితేతి శ్రద్ధాయామితి యదా హ్యేవ శ్రద్ధత్తేఽథ దక్షిణాం దదాతి శ్రద్ధాయాం హ్యేవ దక్షిణా ప్రతిష్ఠితేతి కస్మిన్ను శ్రద్ధా ప్రతిష్ఠితేతి హృదయ ఇతి హోవాచ హృదయేన హి శ్రద్ధాం జానాతి హృదయే హ్యేవ శ్రద్ధా ప్రతిష్ఠితా భవతీత్యేవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥ ౨౧ ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం దక్షిణాయాం దిశ్యసీతి పూర్వవత్ — దక్షిణాయాం దిశి కా దేవతా తవ । యమదేవత ఇతి — యమో దేవతా మమ దక్షిణాదిగ్భూతస్య । స యమః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి, యజ్ఞ ఇతి — యజ్ఞే కారణే ప్రతిష్ఠితో యమః సహ దిశా । కథం పునర్యజ్ఞస్య కార్యం యమ ఇత్యుచ్యతే — ఋత్విగ్భిర్నిష్పాదితో యజ్ఞః ; దక్షిణయా యజమానస్తేభ్యో యజ్ఞం నిష్క్రీయ తేన యజ్ఞేన దక్షిణాం దిశం సహ యమేనాభిజాయతి ; తేన యజ్ఞే యమః కార్యత్వాత్ప్రతిష్ఠితః సహ దక్షిణయా దిశా । కస్మిన్ను యజ్ఞః ప్రతిష్ఠిత ఇతి, దక్షిణాయామితి — దక్షిణయా స నిష్క్రీయతే ; తేన దక్షిణాకార్యం యజ్ఞః । కస్మిన్ను దక్షిణా ప్రతిష్ఠితేతి, శ్రద్ధాయామితి — శ్రద్ధా నామ దిత్సుత్వమ్ ఆస్తిక్యబుద్ధిర్భక్తిసహితా । కథం తస్యాం ప్రతిష్ఠితా దక్షిణా ? యస్మాత్ యదా హ్యేవ శ్రద్ధత్తే అథ దక్షిణాం దదాతి, న అశ్రద్దధత్ దక్షిణాం దదాతి ; తస్మాత్ శ్రద్ధాయాం హ్యేవ దక్షిణా ప్రతిష్ఠితేతి । కస్మిన్ను శ్రద్ధా ప్రతిష్ఠితేతి, హృదయ ఇతి హోవాచ — హృదయస్య హి వృత్తిః శ్రద్ధా యస్మాత్ , హృదయేన హి శ్రద్ధాం జానాతి ; వృత్తిశ్చ వృత్తిమతి ప్రతిష్ఠితా భవతి ; తస్మాద్ధృదయే హ్యేవ శ్రద్ధా ప్రతిష్ఠితా భవతీతి । ఎవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం ప్రతీచ్యాం దిశ్యసీతి వరుణదేవత ఇతి స వరుణః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇత్యప్స్వితి కస్మిన్న్వాపః ప్రతిష్ఠితా ఇతి రేతసీతి కస్మిన్ను రేతః ప్రతిష్ఠితమితి హృదయ ఇతి తస్మాదపి ప్రతిరూపం జాతమాహుర్హృదయాదివ సృప్తో హృదయాదివ నిర్మిత ఇతి హృదయే హ్యేవ రేతః ప్రతిష్ఠితం భవతీత్యేవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥ ౨౨ ॥

కిం దేవతోఽస్యాం ప్రతీచ్యాం దిశ్యసీతి । తస్యాం వరుణోఽధిదేవతా మమ । స వరుణః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి, అప్స్వితి — అపాం హి వరుణః కార్యమ్ , ‘శ్రద్ధా వా ఆపః’ (తై. సం. ౧ । ౬ । ౮ । ౧) ‘శ్రద్ధాతో వరుణమసృజత’ ( ? ) ఇతి శ్రుతేః । కస్మిన్న్వాపః ప్రతిష్ఠితా ఇతి, రేతసీతి — ‘రేతసో హ్యాపః సృష్టాః’ ( ? ) ఇతి శ్రుతేః । కస్మిన్ను రేతః ప్రతిష్ఠితమితి, హృదయ ఇతి — యస్మాత్ హృదయస్య కార్యం రేతః ; కామో హృదయస్య వృత్తిః ; కామినో హి హృదయాత్ రేతోఽధిస్కన్దతి ; తస్మాదపి ప్రతిరూపమ్ అనురూపం పుత్రం జాతమాహుర్లౌకికాః — అస్య పితుర్హృదయాదివ అయం పుత్రః సృప్తః వినిఃసృతః, హృదయాదివ నిర్మితో యథా సువర్ణేన నిర్మితః కుణ్డలః । తస్మాత్ హృదయే హ్యేవ రేతః ప్రతిష్ఠితం భవతీతి । ఎవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥

కిన్దేవతోఽస్యాముదీచ్యాం దిశ్యసీతి సోమదేవత ఇతి స సోమః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి దీక్షాయామితి కస్మిన్ను దీక్షా ప్రతిష్ఠితేతి సత్య ఇతి తస్మాదపి దీక్షితమాహుః సత్యం వదేతి సత్యే హ్యేవ దీక్షా ప్రతిష్ఠితేతి కస్మిన్ను సత్యం ప్రతిష్ఠితమితి హృదయ ఇతి హోవాచ హృదయేన హి సత్యం జానాతి హృదయే హ్యేవ సత్యం ప్రతిష్ఠితం భవతీత్యేవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥ ౨౩ ॥

కిన్దేవతోఽస్యాముదీచ్యాం దిశ్యసీతి, సోమదేవత ఇతి — సోమ ఇతి లతాం సోమం దేవతాం చైకీకృత్య నిర్దేశః । స సోమః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి, దీక్షాయామితి — దీక్షితో హి యజమానః సోమం క్రీణాతి ; క్రీతేన సోమేన ఇష్ట్వా జ్ఞానవానుత్తరాం దిశం ప్రతిపద్యతే సోమదేవతాధిష్ఠితాం సౌమ్యామ్ । కస్మిన్ను దీక్షా ప్రతిష్ఠితేతి, సత్య ఇతి — కథమ్ ? యస్మాత్సత్యే దీక్షా ప్రతిష్ఠితా, తస్మాదపి దీక్షితమాహుః — సత్యం వదేతి — కారణభ్రేషే కార్యభ్రేషో మా భూదితి । సత్యే హ్యేవ దీక్షా ప్రతిష్ఠితేతి । కస్మిన్ను సత్యం ప్రతిష్ఠితమితి ; హృదయ ఇతి హోవాచ ; హృదయేన హి సత్యం జానాతి ; తస్మాత్ హృదయే హ్యేవ సత్యం ప్రతిష్ఠితం భవతీతి । ఎవమేవైతద్యాజ్ఞవల్క్య ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం ధ్రువాయాం దిశ్యసీత్యగ్నిదేవత ఇతి సోఽగ్నిః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి వాచీతి కస్మిన్ను వాక్ప్రతిష్ఠితేతి హృదయ ఇతి కస్మిన్ను హృదయం ప్రతిష్ఠితమితి ॥ ౨౪ ॥

కిన్దేవతోఽస్యాం ధ్రువాయాం దిశ్యసీతి । మేరోః సమన్తతో వసతామవ్యభిచారాత్ ఊర్ధ్వా దిక్ ధ్రువేత్యుచ్యతే । అగ్నిదేవత ఇతి — ఊర్ధ్వాయాం హి ప్రకాశభూయస్త్వమ్ , ప్రకాశశ్చ అగ్నిః సోఽగ్నిః కస్మిన్ప్రతిష్ఠిత ఇతి, వాచీతి । కస్మిన్ను వాక్ప్రతిష్ఠితేతి, హృదయ ఇతి । తత్ర యాజ్ఞవల్క్యః సర్వాసు దిక్షు విప్రసృతేన హృదయేన సర్వా దిశ ఆత్మత్వేనాభిసమ్పన్నః ; సదేవాః సప్రతిష్ఠా దిశ ఆత్మభూతాస్తస్య నామరూపకర్మాత్మభూతస్య యాజ్ఞవల్క్యస్య ; యత్ రూపం తత్ ప్రాచ్యాదిశా సహ హృదయభూతం యాజ్ఞవల్క్యస్య ; యత్కేవలం కర్మ పుత్రోత్పాదనలక్షణం చ జ్ఞానసహితం చ సహ ఫలేన అధిష్ఠాత్రీభిశ్చ దేవతాభిః దక్షిణాప్రతీచ్యుదీచ్యః కర్మఫలాత్మికాః హృదయమేవ ఆపన్నాస్తస్య ; ధ్రువయా దిశా సహ నామ సర్వం వాగ్ద్వారేణ హృదయమేవ ఆపన్నమ్ ; ఎతావద్ధీదం సర్వమ్ ; యదుత రూపం వా కర్మ వా నామ వేతి తత్సర్వం హృదయమేవ ; తత్ సర్వాత్మకం హృదయం పృచ్ఛ్యతే — కస్మిన్ను హృదయం ప్రతిష్ఠితమితి ॥

అహల్లికేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యో యత్రైతదన్యత్రాస్మన్మన్యాసై యద్ధ్యేతదన్యత్రాస్మత్స్యాచ్ఛ్వానో వైనదద్యుర్వయాంసి వైనద్విమథ్నీరన్నితి ॥ ౨౫ ॥

అహల్లికేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — నామాన్తరేణ సమ్బోధనం కృతవాన్ । యత్ర యస్మిన్కాలే, ఎతత్ హృదయం ఆత్మా అస్య శరీరస్య అన్యత్ర క్వచిద్దేశాన్తరే, అస్మత్ అస్మత్తః, వర్తత ఇతి మన్యాసై మన్యసే — యద్ధి యది హి ఎతద్ధృదయమ్ అన్యత్రాస్మత్ స్యాత్ భవేత్ , శ్వానో వా ఎనత్ శరీరమ్ తదా అద్యుః, వయాంసి వా పక్షిణో వా ఎనత్ విమథ్నీరన్ విలోడయేయుః వికర్షేరన్నితి । తస్మాత్ మయి శరీరే హృదయం ప్రతిష్ఠితమిత్యర్థః । శరీరస్యాపి నామరూపకర్మాత్మకత్వాద్ధృదయే ప్రతిష్ఠితత్వమ్ ॥

కస్మిన్ను త్వం చాత్మా చ ప్రతిష్ఠితౌ స్థ ఇతి ప్రాణ ఇతి కస్మిన్ను ప్రాణః ప్రతిష్ఠిత ఇత్యపాన ఇతి కస్మిన్న్వపానః ప్రతిష్ఠిత ఇతి వ్యాన ఇతి కస్మిన్ను వ్యానః ప్రతిష్ఠిత ఇత్యుదాన ఇతి కస్మిన్నూదానః ప్రతిష్ఠిత ఇతి సమాన ఇతి స ఎష నేతి నేత్యాత్మాగృహ్యో న హి గృహ్యతేఽశీర్యో న హి శీర్యతేఽసఙ్గో న హి సజ్యతేఽసితో న వ్యథతే న రిష్యతి । ఎతాన్యష్టావాయతనాన్యష్టౌ లోకా అష్టౌ దేవా అష్టౌ పురుషాః స యస్తాన్పురుషాన్నిరుహ్య ప్రత్యుహ్యాత్యక్రామత్తం త్వౌపనిషదం పురుషం పృచ్ఛామి తం చేన్మే న వివక్ష్యతి మూర్ధా తే విపతిష్యతీతి । తం హ న మేనే శాకల్యస్తస్య హ మూర్ధా విపపాతాపి హాస్య పరిమోషిణోఽస్థీన్యపజహ్రురన్యన్మన్యమానాః ॥ ౨౬ ॥

హృదయశరీరయోరేవమన్యోన్యప్రతిష్ఠా ఉక్తా కార్యకరణయోః ; అతస్త్వాం పృచ్ఛామి — కస్మిన్ను త్వం చ శరీరమ్ ఆత్మా చ తవ హృదయం ప్రతిష్ఠితౌ స్థ ఇతి ; ప్రాణ ఇతి ; దేహాత్మానౌ ప్రాణే ప్రతిష్ఠితౌ స్యాతాం ప్రాణవృత్తౌ । కస్మిన్ను ప్రాణః ప్రతిష్ఠిత ఇతి, అపాన ఇతి — సాపి ప్రాణవృత్తిః ప్రాగేవ ప్రేయాత్ , అపానవృత్త్యా చేన్న నిగృహ్యేత । కస్మిన్న్వపానః ప్రతిష్ఠిత ఇతి, వ్యాన ఇతి — సాప్యపానవృత్తిః అధ ఎవ యాయాత్ ప్రాణవృత్తిశ్చ ప్రాగేవ, మధ్యస్థయా చేత్ వ్యానవృత్త్యా న నిగృహ్యేత । కస్మిన్ను వ్యానః ప్రతిష్ఠిత ఇతి, ఉదాన ఇతి — సర్వాస్తిస్రోఽపి వృత్తయ ఉదానే కీలస్థానీయే చేన్న నిబద్ధాః, విష్వగేవేయుః । కస్మిన్నూదానః ప్రతిష్ఠిత ఇతి, సమాన ఇతి — సమానప్రతిష్ఠా హ్యేతాః సర్వా వృత్తయః । ఎతదుక్తం భవతి — శరీరహృదయవాయవోఽన్యోన్యప్రతిష్ఠాః । సఙ్ఘాతేన నియతా వర్తన్తే విజ్ఞానమయార్థప్రయుక్తా ఇతి । సర్వమేతత్ యేన నియతమ్ యస్మిన్ప్రతిష్ఠితమ్ ఆకాశాన్తమ్ ఓతం చ ప్రోతం చ, తస్య నిరుపాధికస్య సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మణో నిర్దేశః కర్తవ్య ఇత్యయమారమ్భః । స ఎషః — స యో ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి నిర్దిష్టో మధుకాణ్డే ఎష సః, సోఽయమాత్మా అగృహ్యః న గృహ్యః ; కథమ్ ? యస్మాత్సర్వకార్యధర్మాతీతః, తస్మాదగృహ్యః ; కుతః ? యస్మాన్న హి గృహ్యతే ; యద్ధి కరణగోచరం వ్యాకృతం వస్తు, తద్గ్రహణగోచరమ్ ; ఇదం తు తద్విపరీతమాత్మతత్త్వమ్ । తథా అశీర్యః — యద్ధి మూర్తం సంహతం శరీరాది తచ్ఛీర్యతే ; అయం తు తద్విపరీతః ; అతో న హి శీర్యతే । తథా అసఙ్గః — మూర్తో మూర్తాన్తరేణ సమ్బధ్యమానః సజ్యతే ; అయం చ తద్విపరీతః ; అతో న హి సజ్యతే । తథా అసితః అబద్ధః — యద్ధి మూర్తం తత్ బధ్యతే ; అయం తు తద్విపరీతత్వాత్ అసితః ; అబద్ధత్వాన్న వ్యథతే ; అతో న రిష్యతి — గ్రహణవిశరణసఙ్గబన్ధకార్యధర్మరహితత్వాన్న రిష్యతి న హింసామాపద్యతే న వినశ్యతీత్యర్థః । క్రమమతిక్రమ్య ఔపనిషదస్య పురుషస్య ఆఖ్యాయికాతోఽపసృత్య శ్రుత్యా స్వేన రూపేణ త్వరయా నిర్దేశః కృతః ; తతః పునః ఆఖ్యాయికామేవాశ్రిత్యాహ — ఎతాని యాన్యుక్తాని అష్టావాయతనాని ‘పృథివ్యేవ యస్యాయతనమ్’ ఇత్యేవమాదీని, అష్టౌ లోకాః అగ్నిలోకాదయః, అష్టౌ దేవాః ‘అమృతమితి హోవాచ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౧౦) ఇత్యేవమాదయః, అష్టౌ పురుషాః ‘శరీరః పురుషః’ ఇత్యాదయః — స యః కశ్చిత్ తాన్పురుషాన్ శారీరప్రభృతీన్ నిరుహ్య నిశ్చయేనోహ్య గమయిత్వా అష్టచతుష్కభేదేన లోకస్థితిముపపాద్య, పునః ప్రాచీదిగాదిద్వారేణ ప్రత్యుహ్య ఉపసంహృత్య స్వాత్మని హృదయే అత్యక్రామత్ అతిక్రాన్తవానుపాధిధర్మం హృదయాద్యాత్మత్వమ్ ; స్వేనైవాత్మనా వ్యవస్థితో య ఔపనిషదః పురుషః అశనాయాదివర్జిత ఉపనిషత్స్వేవ విజ్ఞేయః నాన్యప్రమాణగమ్యః, తం త్వా త్వాం విద్యాభిమానినం పురుషం పృచ్ఛామి । తం చేత్ యది మే న వివక్ష్యసి విస్పష్టం న కథయిష్యసి, మూర్ధా తే విపతిష్యతీత్యాహ యాజ్ఞవల్క్యః । తం త్వౌపనిషదం పురుషం శాకల్యో న మేనే హ న విజ్ఞాతవాన్కిల । తస్య హ మూర్ధా విపపాత విపతితః । సమాప్తా ఆఖ్యాయికా । శ్రుతేర్వచనమ్ , ‘తం హ న మేనే’ ఇత్యాది । కిం చ అపి హ అస్య పరిమోషిణః తస్కరాః అస్థీన్యపి సంస్కారార్థం శిష్యైర్నీయమానాని గృహాన్ప్రత్యపజహ్రుః అపహృతవన్తః — కిం నిమిత్తమ్ — అన్యత్ ధనం నీయమానం మన్యమానాః । పూర్వవృత్తా హ్యాఖ్యాయికేహ సూచితా । అష్టాధ్యాయ్యాం కిల శాకల్యేన యాజ్ఞవల్క్యస్య సమానాన్త ఎవ సంవాదో నిర్వృత్తః ; తత్ర యాజ్ఞవల్క్యేన శాపో దత్తః — ‘పురేఽతిథ్యే మరిష్యసి న తేఽస్థీనిచన గృహాన్ప్రాప్స్యన్తి’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౬ । ౩ । ౧౧) ఇతి ‘స హ తథైవ మమార ; తస్య హాప్యన్యన్మన్యమానాః పరిమోషిణోఽస్థీన్యపజహ్రుః ; తస్మాన్నోపవాదీ స్యాదుత హ్యేవంవిత్పరో భవతీతి’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౬ । ౩ । ౧౧) । సైషా ఆఖ్యాయికా ఆచారార్థం సూచితా విద్యాస్తుతయే చ ఇహ ॥
యస్య నేతి నేతీత్యన్యప్రతిషేధద్వారేణ బ్రహ్మణో నిర్దేశః కృతః తస్య విధిముఖేన కథం నిర్దేశః కర్తవ్య ఇతి పునరాఖ్యాయికామేవాశ్రిత్యాహ మూలం చ జగతో వక్తవ్యమితి । ఆఖ్యాయికాసమ్బన్ధస్త్వబ్రహ్మవిదో బ్రాహ్మణాఞ్జిత్వా గోధనం హర్తవ్యమితి । న్యాయం మత్వాహ —

అథ హోవాచ బ్రాహ్మణా భగవన్తో యో వః కామయతే స మా పృచ్ఛతు సర్వే వా మా పృచ్ఛత యో వః కామయతే తం వః పృచ్ఛామి సర్వాన్వా వః పృచ్ఛామీతి తే హ బ్రాహ్మణా న దధృషుః ॥ ౨౭ ॥

అథ హోవాచ । అథ అనన్తరం తూష్ణీమ్భూతేషు బ్రాహ్మణేషు హ ఉవాచ, హే బ్రాహ్మణా భగవన్త ఇత్యేవం సమ్బోధ్య — యో వః యుష్మాకం మధ్యే కామయతే ఇచ్ఛతి — యాజ్ఞవల్క్యం పృచ్ఛామీతి, స మా మామ్ ఆగత్య పృచ్ఛతు ; సర్వే వా మా పృచ్ఛత — సర్వే వా యూయం మా మాం పృచ్ఛత ; యో వః కామయతే — యాజ్ఞవల్క్యో మాం పృచ్ఛత్వితి, తం వః పృచ్ఛామి ; సర్వాన్వా వః యుష్మాన్ అహం పృచ్ఛామి । తే హ బ్రాహ్మణా న దధృషుః — తే బ్రాహ్మణా ఎవముక్తా అపి న ప్రగల్భాః సంవృత్తాః కిఞ్చిదపి ప్రత్యుత్తరం వక్తుమ్ ॥

తాన్హైతైః శ్లోకైః పప్రచ్ఛ —
యథా వృక్షో వనస్పతిస్తథైవ పురుషోఽమృషా । తస్య లోమాని పర్ణాని త్వగస్యోత్పాటికా బహిః ॥ ౧ ॥

తేష్వప్రగల్భభూతేషు బ్రాహ్మణేషు తాన్ హ ఎతైః వక్ష్యమాణైః శ్లోకైః పప్రచ్ఛ పృష్టవాన్ । యథా లోకే వృక్షో వనస్పతిః, వృక్షస్య విశేషణం వనస్పతిరితి, తథైవ పురుషోఽమృషా — అమృషా సత్యమేతత్ ; తస్య లోమాని — తస్య పురుషస్య లోమాని ఇతరస్య వనస్పతేః పర్ణాని ; త్వగస్యోత్పాటికా బహిః — త్వక్ అస్య పురుషస్య ఇతరస్యోత్పాటికా వనస్పతేః ॥

త్వచ ఎవాస్య రుధిరం ప్రస్యన్ది త్వచ ఉత్పటః । తస్మాత్తదాతృణ్ణాత్ప్రైతి రసో వృక్షాదివాహతాత్ ॥ ౨ ॥

త్వచ ఎవ సకాశాత్ అస్య పురుషస్య రుధిరం ప్రస్యన్ది, వనస్పతేస్త్వచః ఉత్పటః — త్వచ ఎవ ఉత్స్ఫుటతి యస్మాత్ ; ఎవం సర్వం సమానమేవ వనస్పతేః పురుషస్య చ ; తస్మాత్ ఆతృణ్ణాత్ హింసితాత్ ప్రైతి తత్ రుధిరం నిర్గచ్ఛతి, వృక్షాదివ ఆహతాత్ ఛిన్నాత్ రసః ॥

మాంసాన్యస్య శకరాణి కినాటం స్నావ తత్స్థిరమ్ । అస్థీన్యన్తరతో దారూణి మజ్జా మజ్జోపమా కృతా ॥ ౩ ॥

ఎవం మాంసాన్యస్య పురుషస్య, వనస్పతేః తాని శకరాణి శకలానీత్యర్థః । కినాటమ్ , వృక్షస్య కినాటం నామ శకలేభ్యోఽభ్యన్తరం వల్కలరూపం కాష్ఠసఀలగ్నమ్ , తత్ స్నావ పురుషస్య ; తత్స్థిరమ్ — తచ్చ కినాటం స్నావవత్ దృఢం హి తత్ ; అస్థీని పురుషస్య, స్నావ్నోఽన్తరతః అస్థీని భవన్తి ; తథా కినాటస్యాభ్యన్తరతో దారూణి కాష్ఠాని ; మజ్జా, మజ్జైవ వనస్పతేః పురుషస్య చ మజ్జోపమా కృతా, మజ్జాయా ఉపమా మజ్జోపమా, నాన్యో విశేషోఽస్తీత్యర్థః ; యథా వనస్పతేర్మజ్జా తథా పురుషస్య, యథా పురుషస్య తథా వనస్పతేః ॥

యద్వృక్షో వృక్ణో రోహతి మూలాన్నవతరః పునః । మర్త్యః స్విన్మృత్యునా వృక్ణః కస్మాన్మూలాత్ప్రరోహతి ॥ ౪ ॥

యత్ యది వృక్షో వృక్ణః ఛిన్నః రోహతి పునః పునః ప్రరోహతి ప్రాదుర్భవతి మూలాత్ పునర్నవతరః పూర్వస్మాదభినవతరః ; యదేతస్మాద్విశేషణాత్ప్రాక్ వనస్పతేః పురుషస్య చ, సర్వం సామాన్యమవగతమ్ ; అయం తు వనస్పతౌ విశేషో దృశ్యతే — యత్ ఛిన్నస్య ప్రరోహణమ్ ; న తు పురుషే మృత్యునా వృక్ణే పునః ప్రరోహణం దృశ్యతే ; భవితవ్యం చ కుతశ్చిత్ప్రరోహణేన ; తస్మాత్ వః పృచ్ఛామి — మర్త్యః మనుష్యః స్విత్ మృత్యునా వృక్ణః కస్మాత్ మూలాత్ ప్రరోహతి, మృతస్య పురుషస్య కుతః ప్రరోహణమిత్యర్థః ॥

రేతస ఇతి మా వోచత జీవతస్తత్ప్రజాయతే । ధానారుహ ఇవ వై వృక్షోఽఞ్జసా ప్రేత్య సమ్భవః ॥ ౫ ॥

యది చేదేవం వదథ — రేతసః ప్రరోహతీతి, మా వోచత మైవం వక్తుమర్హథ ; కస్మాత్ ? యస్మాత్ జీవతః పురుషాత్ తత్ రేతః ప్రజాయతే, న మృతాత్ । అపి చ ధానారుహః ధానా బీజమ్ , బీజరుహోఽపి వృక్షో భవతి, న కేవలం కాణ్డరుహ ఎవ ; ఇవ - శబ్దోఽనర్థకః ; వై వృక్షః అఞ్జసా సాక్షాత్ ప్రేత్య మృత్వా సమ్భవః ధానాతోఽపి ప్రేత్య సమ్భవో భవేత్ అఞ్జసా పునర్వనస్పతేః ॥

యత్సమూలమావృహేయుర్వృక్షం న పునరాభవేత్ । మర్త్యః స్విన్మృత్యునా వృక్ణః కస్మాన్మూలాత్ప్రరోహతి ॥ ౬ ॥

యత్ యది సహ మూలేన ధానయా వా ఆవృహేయుః ఉద్యచ్ఛేయుః ఉత్పాటయేయుః వృక్షమ్ , న పునరాభవేత్ పునరాగత్య న భవేత్ । తస్మాద్వః పృచ్ఛామి — సర్వస్యైవ జగతో మూలం మర్త్యః స్విత్ మృత్యునా వృక్ణః కస్మాత్ మూలాత్ ప్రరోహతి ॥

జాత ఎవ న జాయతే కో న్వేనం జనయేత్పునః । విజ్ఞానమానన్దం బ్రహ్మ రాతిర్దాతుః పరాయణం తిష్ఠమానస్య తద్విద ఇతి ॥ ౭ ॥

జాత ఎవేతి, మన్యధ్వం యది, కిమత్ర ప్రష్టవ్యమితి — జనిష్యమాణస్య హి సమ్భవః ప్రష్టవ్యః, న జాతస్య ; అయం తు జాత ఎవ అతోఽస్మిన్విషయే ప్రశ్న ఎవ నోపపద్యత ఇతి చేత్ — న ; కిం తర్హి ? మృతః పునరపి జాయత ఎవ అన్యథా అకృతాభ్యాగమకృతనాశప్రసఙ్గాత్ ; అతో వః పృచ్ఛామి — కో న్వేనం మృతం పునర్జనయేత్ । తత్ న విజజ్ఞుర్బ్రాహ్మణాః — యతో మృతః పునః ప్రరోహతి జగతో మూలం న విజ్ఞాతం బ్రాహ్మణైః ; అతో బ్రహ్మిష్ఠత్వాత్ హృతా గావః ; యాజ్ఞవల్క్యేన జితా బ్రాహ్మణాః । సమాప్తా ఆఖ్యాయికా । యజ్జగతో మూలమ్ , యేన చ శబ్దేన సాక్షాద్వ్యపదిశ్యతే బ్రహ్మ, యత్ యాజ్ఞవల్క్యో బ్రాహ్మణాన్పృష్టవాన్ , తత్ స్వేన రూపేణ శ్రుతిరస్మభ్యమాహ — విజ్ఞానం విజ్ఞప్తిః విజ్ఞానమ్ , తచ్చ ఆనన్దమ్ , న విషయవిజ్ఞానవద్దుఃఖానువిద్ధమ్ , కిం తర్హి ప్రసన్నం శివమతులమనాయాసం నిత్యతృప్తమేకరసమిత్యర్థః । కిం తత్ బ్రహ్మ ఉభయవిశేషణవద్రాతిః రాతేః షష్ఠ్యర్థే ప్రథమా, ధనస్యేత్యర్థః ; ధనస్య దాతుః కర్మకృతో యజమానస్య పరాయణం పరా గతిః కర్మఫలస్య ప్రదాతృ । కిఞ్చ వ్యుత్థాయైషణాభ్యః తస్మిన్నేవ బ్రహ్మణి తిష్ఠతి అకర్మకృత్ , తత్ బ్రహ్మ వేత్తీతి తద్విచ్చ, తస్య — తిష్ఠమానస్య చ తద్విదః, బ్రహ్మవిద ఇత్యర్థః, పరాయణమితి ॥
అత్రేదం విచార్యతే — ఆనన్దశబ్దో లోకే సుఖవాచీ ప్రసిద్ధః ; అత్ర చ బ్రహ్మణో విశేషణత్వేన ఆనన్దశబ్దః శ్రూయతే ఆనన్దం బ్రహ్మేతి ; శ్రుత్యన్తరే చ — ‘ఆనన్దో బ్రహ్మేతి వ్యజానాత్’ (తై. ఉ. ౩ । ౬ । ౯) ‘ఆనన్దం బ్రహ్మణో విద్వాన్’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ‘యదేష ఆకాశ ఆనన్దో న స్యాత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౭ । ౧) ‘యో వై భూమా తత్సుఖమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౩ । ౧) ఇతి చ ; ‘ఎష పరమ ఆనన్దః’ ఇత్యేవమాద్యాః ; సంవేద్యే చ సుఖే ఆనన్దశబ్దః ప్రసిద్ధః ; బ్రహ్మానన్దశ్చ యది సంవేద్యః స్యాత్ , యుక్తా ఎతే బ్రహ్మణి ఆనన్దశబ్దాః । నను చ శ్రుతిప్రామాణ్యాత్ సంవేద్యానన్దస్వరూపమేవ బ్రహ్మ, కిం తత్ర విచార్యమితి — న, విరుద్ధశ్రుతివాక్యదర్శనాత్ — సత్యమ్ , ఆనన్దశబ్దో బ్రహ్మణి శ్రూయతే ; విజ్ఞానప్రతిషేధశ్చ ఎకత్వే — ‘యత్ర త్వస్య సర్వమాత్మైవాభూత్ , తత్కేన కం పశ్యేత్ , తత్కేన కిం విజానీయాత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ‘యత్ర నాన్యత్పశ్యతి నాన్యచ్ఛృణోతి నాన్యద్విజానాతి స భూమా’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౪ । ౧) ‘ప్రాజ్ఞేనాత్మనా సమ్పరిష్వక్తో న బాహ్యం కిఞ్చన వేద’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౧) ఇత్యాది ; విరుద్ధశ్రుతివాక్యదర్శనాత్ తేన కర్తవ్యో విచారః । తస్మాత్ యుక్తం వేదవాక్యార్థనిర్ణయాయ విచారయితుమ్ । మోక్షవాదివిప్రతిపత్తేశ్చ — సాఙ్ఖ్యా వైశేషికాశ్చ మోక్షవాదినో నాస్తి మోక్షే సుఖం సంవేద్యమిత్యేవం విప్రతిపన్నాః ; అన్యే నిరతిశయం సుఖం స్వసంవేద్యమితి ॥
కిం తావద్యుక్తమ్ ? ఆనన్దాదిశ్రవణాత్ ‘జక్షత్క్రీడన్రమమాణః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౩) ‘స యది పితృలోకకామో భవతి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౨ । ౧) ‘యః సర్వజ్ఞః సర్వవిత్’ (ము. ఉ. ౧ । ౧ । ౯) ‘సర్వాన్కామాన్సమశ్నుతే’ (తై. ఉ. ౨ । ౫ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః మోక్షే సుఖం సంవేద్యమితి । నను ఎకత్వే కారకవిభాగాభావాత్ విజ్ఞానానుపపత్తిః, క్రియాయాశ్చానేకకారకసాధ్యత్వాత్ విజ్ఞానస్య చ క్రియాత్వాత్ — నైష దోషః ; శబ్దప్రామాణ్యాత్ భవేత్ విజ్ఞానమానన్దవిషయే ; ‘విజ్ఞానమానన్దమ్’ ఇత్యాదీని ఆనన్దస్వరూపస్యాసంవేద్యత్వేఽనుపపన్నాని వచనానీత్యవోచామ । నను వచనేనాపి అగ్నేః శైత్యమ్ ఉదకస్య చ ఔష్ణ్యం న క్రియత ఎవ, జ్ఞాపకత్వాద్వచనానామ్ ; న చ దేశాన్తరేఽగ్నిః శీత ఇతి శక్యతే జ్ఞాపయితుమ్ ; అగమ్యే వా దేశాన్తరే ఉష్ణముదకమితి — న, ప్రత్యగాత్మన్యానన్దవిజ్ఞానదర్శనాత్ ; న ‘విజ్ఞానమానన్దమ్’ ఇత్యేవమాదీనాం వచనానాం శీతోఽగ్నిరిత్యాదివాక్యవత్ ప్రత్యక్షాదివిరుద్ధార్థప్రతిపాదకత్వమ్ । అనుభూయతే తు అవిరుద్ధార్థతా ; సుఖీ అహమ్ ఇతి సుఖాత్మకమాత్మానం స్వయమేవ వేదయతే ; తస్మాత్ సుతరాం ప్రత్యక్షావిరుద్ధార్థతా ; తస్మాత్ ఆనన్దం బ్రహ్మ విజ్ఞానాత్మకం సత్ స్వయమేవ వేదయతే । తథా ఆనన్దప్రతిపాదికాః శ్రుతయః సమఞ్జసాః స్యుః ‘జక్షత్క్రీడన్రమమాణః’ ఇత్యేవమాద్యాః పూర్వోక్తాః ॥
న, కార్యకరణాభావే అనుపపత్తేర్విజ్ఞానస్య — శరీరవియోగో హి మోక్ష ఆత్యన్తికః ; శరీరాభావే చ కరణానుపపత్తిః, ఆశ్రయాభావాత్ ; తతశ్చ విజ్ఞానానుపపత్తిః అకార్యకరణత్వాత్ ; దేహాద్యభావే చ విజ్ఞానోత్పత్తౌ సర్వేషాం కార్యకరణోపాదానానర్థక్యప్రసఙ్గః । ఎకత్వవిరోధాచ్చ — పరం చేద్బ్రహ్మ ఆనన్దాత్మకమ్ ఆత్మానం నిత్యవిజ్ఞానత్వాత్ నిత్యమేవ విజానీయాత్ , తన్న ; సంసార్యపి సంసారవినిర్ముక్తః స్వాభావ్యం ప్రతిపద్యేత ; జలాశయ ఇవోదకాఞ్జలిః క్షిప్తః న పృథక్త్వేన వ్యవతిష్ఠతే ఆనన్దాత్మకబ్రహ్మవిజ్ఞానాయ ; తదా ముక్త ఆనన్దాత్మకమాత్మానం వేదయత ఇత్యేతదనర్థకం వాక్యమ్ । అథ బ్రహ్మానన్దమ్ అన్యః సన్ ముక్తో వేదయతే, ప్రత్యగాత్మానం చ, అహమస్మ్యానన్దస్వరూప ఇతి ; తదా ఎకత్వవిరోధః ; తథా చ సతి సర్వశ్రుతివిరోధః । తృతీయా చ కల్పనా నోపపద్యతే । కిఞ్చాన్యత్ , బ్రహ్మణశ్చ నిరన్తరాత్మానన్దవిజ్ఞానే విజ్ఞానావిజ్ఞానకల్పనానర్థక్యమ్ ; నిరన్తరం చేత్ ఆత్మానన్దవిషయం బ్రహ్మణో విజ్ఞానమ్ , తదేవ తస్య స్వభావ ఇతి ఆత్మానన్దం విజానాతీతి కల్పనా అనుపపన్నా ; అతద్విజ్ఞానప్రసఙ్గే హి కల్పనాయా అర్థవత్త్వమ్ , యథా ఆత్మానం పరం చ వేత్తీతి ; న హి ఇష్వాద్యాసక్తమనసో నైరన్తర్యేణ ఇషుజ్ఞానాజ్ఞానకల్పనాయా అర్థవత్త్వమ్ । అథ విచ్ఛిన్నమాత్మానన్దం విజానాతి — విజ్ఞానస్య ఆత్మవిజ్ఞానచ్ఛిద్రే అన్యవిషయత్వప్రసఙ్గః ; ఆత్మనశ్చ విక్రియావత్త్వమ్ , తతశ్చానిత్యత్వప్రసఙ్గః । తస్మాత్ ‘విజ్ఞానమానన్దమ్’ ఇతి స్వరూపాన్వాఖ్యానపరైవ శ్రుతిః, నాత్మానన్దసంవేద్యత్వార్థా । ‘జక్షత్క్రీడన్’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౩) ఇత్యాదిశ్రుతివిరోధోఽసంవేద్యత్వ ఇతి చేన్న, సర్వాత్మైకత్వే యథాప్రాప్తానువాదిత్వాత్ — ముక్తస్య సర్వాత్మభావే సతి యత్ర క్వచిత్ యోగిషు దేవేషు వా జక్షణాది ప్రాప్తమ్ ; తత్ యథాప్రాప్తమేవానూద్యతే — తత్ తస్యైవ సర్వాత్మభావాదితి సర్వాత్మభావమోక్షస్తుతయే । యథాప్రాప్తానువాదిత్వే దుఃఖిత్వమపీతి చేత్ — యోగ్యాదిషు యథాప్రాప్తజక్షణాదివత్ స్థావరాదిషు యథాప్రాప్తదుఃఖిత్వమపీతి చేత్ — న, నామరూపకృతకార్యకరణోపాధిసమ్పర్కజనితభ్రాన్త్యధ్యారోపితత్వాత్ సుఖిత్వదుఃఖిత్వాదివిశేషస్యేతి పరిహృతమేతత్సర్వమ్ । విరుద్ధశ్రుతీనాం చ విషయమవోచామ । తస్మాత్ ‘ఎషోఽస్య పరమ ఆనన్దః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౩౨) ఇతివత్ సర్వాణ్యానన్దవాక్యాని ద్రష్టవ్యాని ॥
ఇతి తృతీయాధ్యాయస్య నవమం బ్రాహ్మణమ్ ॥
ఇతి శ్రీమత్పరమహంసపరివ్రాజకాచార్యస్య శ్రీగోవిన్దభగవత్పూజ్యపాదశిష్యస్య శ్రీమచ్ఛఙ్కరభగవతః కృతౌ బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యే తృతీయోఽధ్యాయః ॥