श्रीमच्छङ्करभगवत्पूज्यपादविरचितम्

बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्

करतलकलिताद्वयात्मतत्त्वं क्षपितदुरन्तचिरन्तनप्रमोहम् ।
उपचितमुदितोदितैर्गुणौघैः उपनिषदामयमुज्जहार भाष्यम् ॥

ద్వితీయోఽధ్యాయః

ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్

ఆత్మేత్యేవోపాసీత ; తదన్వేషణే చ సర్వమన్విష్టం స్యాత్ ; తదేవ చ ఆత్మతత్త్వం సర్వస్మాత్ ప్రేయస్త్వాదన్వేష్టవ్యమ్ — ఆత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మీతి — ఆత్మతత్త్వమేకం విద్యావిషయః । యస్తు భేదదృష్టివిషయః సః — అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేదేతి — అవిద్యావిషయః । ‘ఎకధైవానుద్రష్టవ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౦) ‘మృత్యోః స మృత్యుమాప్నోతి య ఇహ నానేవ పశ్యతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ఇత్యేవమాదిభిః ప్రవిభక్తౌ విద్యావిద్యావిషయౌ సర్వోపనిషత్సు । తత్ర చ అవిద్యావిషయః సర్వ ఎవ సాధ్యసాధనాదిభేదవిశేషవినియోగేన వ్యాఖ్యాతః ఆ తృతీయాధ్యాయపరిసమాప్తేః । స చ వ్యాఖ్యాతోఽవిద్యావిషయః సర్వ ఎవ ద్విప్రకారః — అన్తఃప్రాణ ఉపష్టమ్భకో గృహస్యేవ స్తమ్భాదిలక్షణః ప్రకాశకోఽమృతః, బాహ్యశ్చ కార్యలక్షణోఽప్రకాశక ఉపజనాపాయధర్మకః తృణకుశమృత్తికాసమో గృహస్యేవ సత్యశబ్దవాచ్యో మర్త్యః ; తేన అమృతశబ్దవాచ్యః ప్రాణః ఛన్న ఇతి చ ఉపసంహృతమ్ । స ఎవ చ ప్రాణో బాహ్యాధారభేదేష్వనేకధా విస్తృతః । ప్రాణ ఎకో వేద ఇత్యుచ్యతే । తస్యైవ బాహ్యః పిణ్డ ఎకః సాధారణః — విరాట్ వైశ్వానరః ఆత్మా పురుషవిధః ప్రజాపతిః కః హిరణ్యగర్భః — ఇత్యాదిభిః పిణ్డప్రధానైః శబ్దైరాఖ్యాయతే సూర్యాదిప్రవిభక్తకరణః । ఎకం చ అనేకం చ బ్రహ్మ ఎతావదేవ, నాతః పరమస్తి ప్రత్యేకం చ శరీరభేదేషు పరిసమాప్తం చేతనావత్ కర్తృ భోక్తృ చ — ఇతి అవిద్యావిషయమేవ ఆత్మత్వేనోపగతో గార్గ్యో బ్రాహ్మణో వక్తా ఉపస్థాప్యతే । తద్విపరీతాత్మదృక్ అజాతశత్రుః శ్రోతా । ఎవం హి యతః పూర్వపక్షసిద్ధాన్తాఖ్యాయికారూపేణ సమర్ప్యమాణోఽర్థః శ్రోతుశ్చిత్తస్య వశమేతి ; విపర్యయే హి తర్కశాస్త్రవత్కేవలార్థానుగమవాక్యైః సమర్ప్యమాణో దుర్విజ్ఞేయః స్యాత్ అత్యన్తసూక్ష్మత్వాద్వస్తునః ; తథా చ కాఠకే — ‘శ్రవణాయాపి బహుభిర్యో న లభ్యః’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౭) ఇత్యాదివాక్యైః సుసంస్కృతదేవబుద్ధిగమ్యత్వం సామాన్యమాత్రబుద్ధ్యగమ్యత్వం చ సప్రపఞ్చం దర్శితమ్ ; ‘ఆచార్యవాన్పురుషో వేద’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧౪ । ౨) ‘ఆచార్యాద్ధైవ విద్యా’ (ఛా. ఉ. ౪ । ౪ । ౩) ఇతి చ చ్ఛాన్దోగ్యే ; ‘ఉపదేక్ష్యన్తి తే జ్ఞానం జ్ఞానినస్తత్త్వదర్శినః’ (భ. గీ. ౪ । ౩౭) ఇతి చ గీతాసు ; ఇహాపి చ శాకల్యయాజ్ఞవల్క్యసంవాదేనాతిగహ్వరత్వం మహతా సంరమ్భేణ బ్రహ్మణో వక్ష్యతి — తస్మాత్ శ్లిష్ట ఎవ ఆఖ్యాయికారూపేణ పూర్వపక్షసిద్ధాన్తరూపమాపాద్య వస్తుసమర్పణార్థ ఆరమ్భః । ఆచారవిధ్యుపదేశార్థశ్చ — ఎవమాచారవతోర్వక్తృశ్రోత్రోరాఖ్యాయికానుగతోఽర్థోఽవగమ్యతే । కేవలతర్కబుద్ధినిషేధార్థా చ ఆఖ్యాయికా — ‘నైషా తర్కేణ మతిరాపనేయా’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౯) ‘న తర్కశాస్త్రదగ్ధాయ’ (మో. ధ. ౨౪౭ । ౧౮) ఇతి శ్రుతిస్మృతిభ్యామ్ । శ్రద్ధా చ బ్రహ్మవిజ్ఞానే పరమం సాధనమిత్యాఖ్యాయికార్థః ; తథా హి గార్గ్యాజాతశత్ర్వోరతీవ శ్రద్ధాలుతా దృశ్యత ఆఖ్యాయికాయామ్ ; ‘శ్రద్ధావాంల్లభతే జ్ఞానమ్’ (భ. గీ. ౪ । ౩౦) ఇతి చ స్మృతిః ॥

ఓం । దృప్తబాలాకిర్హానూచానో గార్గ్య ఆస స హోవాచాజాతశత్రుం కాశ్యం బ్రహ్మ తే బ్రవాణీతి స హోవాచాజాతశత్రుః సహస్రమేతస్యాం వాచి దద్మో జనకో జనక ఇతి వై జనా ధావన్తీతి ॥ ౧ ॥

తత్ర పూర్వపక్షవాదీ అవిద్యావిషయబ్రహ్మవిత్ దృప్తబాలాకిః - దృప్తః గర్వితః అసమ్యగ్బ్రహ్మవిత్త్వాదేవ — బలాకాయా అపత్యం బాలాకిః, దృప్తశ్చాసౌ బాలాకిశ్చేతి దృప్తబాలాకిః, హ - శబ్ద ఐతిహ్యార్థ ఆఖ్యాయికాయామ్ , అనూచానః అనువచనసమర్థః వక్తా వాగ్మీ, గార్గ్యో గోత్రతః, ఆస బభూవ క్వచిత్కాలవిశేషే । స హోవాచ అజాతశత్రుమ్ అజాతశత్రునామానమ్ కాశ్యం కాశిరాజమ్ అభిగమ్య — బ్రహ్మ తే బ్రవాణీతి బ్రహ్మ తే తుభ్యం బ్రవాణి కథయాని । స ఎవముక్తోఽజాతశత్రురువాచ — సహస్రం గవాం దద్మః ఎతస్యాం వాచి — యాం మాం ప్రత్యవోచః బ్రహ్మ తే బ్రవాణీతి, తావన్మాత్రమేవ గోసహస్రప్రదానే నిమిత్తమిత్యభిప్రాయః । సాక్షాద్బ్రహ్మకథనమేవ నిమిత్తం కస్మాన్నాపేక్ష్యతే సహస్రదానే, బ్రహ్మ తే బ్రవాణీతి ఇయమేవ తు వాక్ నిమిత్తమపేక్ష్యత ఇత్యుచ్యతే — యతః శ్రుతిరేవ రాజ్ఞోఽభిప్రాయమాహ — జనకో దాతా జనకః శ్రోతేతి చ ఎతస్మిన్వాక్యద్వయే ఎతద్వయమభ్యస్యతే జనకో జనక ఇతి ; వై - శబ్దః ప్రసిద్ధావద్యోతనార్థః ; జనకో దిత్సుర్జనకః శుశ్రూషురితి బ్రహ్మ శుశ్రూషవో వివక్షవః ప్రతిజిఘృక్షవశ్చ జనాః ధావన్తి అభిగచ్ఛన్తి ; తస్మాత్ తత్సర్వం మయ్యపి సమ్భావితవానసీతి ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాసావాదిత్యే పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా అతిష్ఠాః సర్వేషాం భూతానాం మూర్ధా రాజేతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తేఽతిష్ఠాః సర్వేషాం భూతానాం మూర్ధా రాజా భవతి ॥ ౨ ॥

ఎవం రాజానం శుశ్రూషుమ్ అభిముఖీభూతం స హోవాచ గార్గ్యః — య ఎవ అసౌ ఆదిత్యే చక్షుషి చ ఎకః అభిమానీ చక్షుర్ద్వారేణ ఇహ హృది ప్రవిష్టః అహం భోక్తా కర్తా చేత్యవస్థితః — ఎతమేవ అహం బ్రహ్మ పశ్యామి అస్మిన్కార్యకరణసఙ్ఘాతే ఉపాసే ; తస్మాత్ తమహం పురుషం బ్రహ్మ తుభ్యం బ్రవీమి ఉపాస్స్వేతి । స ఎవముక్తః ప్రత్యువాచ అజాతశత్రుః మా మేతి హస్తేన వినివారయన్ — ఎతస్మిన్ బ్రహ్మణి విజ్ఞేయే మా సంవదిష్ఠాః ; మా మేత్యాబాధనార్థం ద్విర్వచనమ్ — ఎవం సమానే విజ్ఞానవిషయ ఆవయోః అస్మానవిజ్ఞానవత ఇవ దర్శయతా బాధితాః స్యామః, అతో మా సంవదిష్ఠాః మా సంవాదం కార్షీః అస్మిన్బ్రహ్మణి ; అన్యచ్చేజ్జానాసి, తద్బ్రహ్మ వక్తుమర్హసి, న తు యన్మయా జ్ఞాయత ఎవ । అథ చేన్మన్యసే — జానీషే త్వం బ్రహ్మమాత్రమ్ , న తు తద్విశేషేణోపాసనఫలానీతి — తన్న మన్తవ్యమ్ ; యతః సర్వమేతత్ అహం జానే, యద్బ్రవీషి ; కథమ్ ? అతిష్ఠాః అతీత్య భూతాని తిష్ఠతీత్యతిష్ఠాః, సర్వేషాం చ భూతానాం మూర్ధా శిరః రాజేతి వై — రాజా దీప్తిగుణోపేతత్వాత్ ఎతైర్విశేషణైర్విశిష్టమేతద్బ్రహ్మ అస్మిన్కార్యకరణసఙ్ఘాతే కర్తృ భోక్తృ చేతి అహమేతముపాస ఇతి ; ఫలమప్యేవం విశిష్టోపాసకస్య — స య ఎతమేవముపాస్తే అతిష్ఠాః సర్వేషాం భూతానాం మూర్ధా రాజా భవతి ; యథాగుణోపాసనమేవ హి ఫలమ్ ; ‘తం యథా యథోపాసతే తదేవ భవతి’ (శత. బ్రా. ౧౦ । ౫ । ౨ । ౨౦) ఇతి శ్రుతేః ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాసౌ చన్ద్రే పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా బృహన్పాణ్డరవాసాః సోమో రాజేతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తేఽహరహర్హ సుతః ప్రసుతో భవతి నాస్యాన్నం క్షీయతే ॥ ౩ ॥

సంవాదేన ఆదిత్యబ్రహ్మణి ప్రత్యాఖ్యాతేఽజాతశత్రుణా చన్ద్రమసి బ్రహ్మాన్తరం ప్రతిపేదే గార్గ్యః । య ఎవాసౌ చన్ద్రే మనసి చ ఎకః పురుషో భోక్తా కర్తా చేతి పూర్వవద్విశేషణమ్ । బృహన్ మహాన్ పాణ్డరం శుక్లం వాసో యస్య సోఽయం పాణ్డరవాసాః, అప్శరీరత్వాత్ చన్ద్రాభిమానినః ప్రాణస్య, సోమో రాజా చన్ద్రః, యశ్చాన్నభూతోఽభిషూయతే లతాత్మకో యజ్ఞే, తమేకీకృత్య ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాసే ; యథోక్తగుణం య ఉపాస్తే తస్య అహరహః సుతః సోమోఽభిషుతో భవతి యజ్ఞే, ప్రసుతః ప్రకృష్టం సుతరాం సుతో భవతి వికారే — ఉభయవిధయజ్ఞానుష్ఠానసామర్థ్యం భవతీత్యర్థః ; అన్నం చ అస్య న క్షీయతే అన్నాత్మకోపాసకస్య ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాసౌ విద్యుతి పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠాస్తేజస్వీతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే తేజస్వీ హ భవతి తేజస్వినీ హాస్య ప్రజా భవతి ॥ ౪ ॥

తథా విద్యుతి త్వచి హృదయే చ ఎకా దేవతా ; తేజస్వీతి విశేషణమ్ ; తస్యాస్తత్ఫలమ్ — తేజస్వీ హ భవతి తేజస్వినీ హాస్య ప్రజా భవతి — విద్యుతాం బహుత్వస్యాఙ్గీకరణాత్ ఆత్మని ప్రజాయాం చ ఫలబాహుల్యమ్ ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయమాకాశే పురష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠాః పూర్ణమప్రవర్తీతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే పూర్యతే ప్రజయా పశుభిర్నాస్యాస్మాల్లోకాత్ప్రజోద్వర్తతే ॥ ౫ ॥

తథా ఆకాశే హృద్యాకాశే హృదయే చ ఎకా దేవతా ; పూర్ణమ్ అప్రవర్తి చేతి విశేషణద్వయమ్ ; పూర్ణత్వవిశేషణఫలమిదమ్ — పూర్యతే ప్రజయా పశుభిః ; అప్రవర్తివిశేషణఫలమ్ — నాస్యాస్మాల్లోకాత్ప్రజోద్వర్తత ఇతి, ప్రజా సన్తానావిచ్ఛిత్తిః ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయం వాయౌ పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా ఇన్ద్రో వైకుణ్ఠోఽపరాజితా సేనేతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే జిష్ణుర్హాపరాజిష్ణుర్భవత్యన్యతస్త్యజాయీ ॥ ౬ ॥

తథా వాయౌ ప్రాణే హృది చ ఎకా దేవతా ; తస్యా విశేషణమ్ — ఇన్ద్రః పరమేశ్వరః, వైకుణ్ఠః అప్రసహ్యః, న పరైర్జితపూర్వా అపరాజితా సేనా — మరుతాం గణత్వప్రసిద్ధేః ; ఉపాసనఫలమపి — జిష్ణుర్హ జయనశీలః అపరాజిష్ణుః న చ పరైర్జితస్వభావః భవతి, అన్యతస్త్యజాయీ అన్యతస్త్యానాం సపత్నానాం జయనశీలో భవతి ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయమగ్నౌ పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా విషాసహిరితి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే విషాసహిర్హ భవతి విషాసహిర్హాస్య ప్రజా భవతి ॥ ౭ ॥

అగ్నౌ వాచి హృది చ ఎకా దేవతా ; తస్యా విశేషణమ్ — విషాసహిః మర్షయితా పరేషామ్ అగ్నిబాహుల్యాత్ ఫలబాహుల్యం పూర్వవత్ ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయమప్సు పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠాః ప్రతిరూప ఇతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే ప్రతిరూపం హైవైనముపగచ్ఛతి నాప్రతిరూపమథో ప్రతిరూపోఽస్మాజ్జాయతే ॥ ౮ ॥

అప్సు రేతసి హృది చ ఎకా దేవతా ; తస్యా విశేషణమ్ — ప్రతిరూపః అనురూపః శ్రుతిస్మృత్యప్రతికూల ఇత్యర్థః ; ఫలమ్ — ప్రతిరూపం శ్రుతిస్మృతిశాసనానురూపమేవ ఎనముపగచ్ఛతి ప్రాప్నోతి న విపరీతమ్ , అన్యచ్చ — అస్మాత్ తథావిధ ఎవోపజాయతే ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయమాదర్శే పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా రోచిష్ణురితి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే రోచిష్ణుర్హ భవతి రోచిష్ణుర్హాస్య ప్రజా భవత్యథో యైః సన్నిగచ్ఛతి సర్వాం స్తానతిరోచతే ॥ ౯ ॥

ఆదర్శే ప్రసాదస్వభావే చాన్యత్ర ఖడ్గాదౌ, హార్దే చ సత్త్వశుద్ధిస్వాభావ్యే చ ఎకా దేవతా ; తస్యా విశేషణమ్ — రోచిష్ణుః దీప్తిస్వభావః ; ఫలం చ తదేవ, రోచనాధారబాహుల్యాత్ఫలబాహుల్యమ్ ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయం యన్తం పశ్చాచ్ఛబ్దోఽనూదేత్యేతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా అసురితి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే సర్వం హైవాస్మింల్లోక ఆయురేతి నైనం పురా కాలాత్ప్రాణో జహాతి ॥ ౧౦ ॥

యన్తం గచ్ఛన్తం య ఎవాయం శబ్దః పశ్చాత్ పృష్ఠతః అనూదేతి, అధ్యాత్మం చ జీవనహేతుః ప్రాణః — తమేకీకృత్యాహ ; అసుః ప్రాణో జీవనహేతురితి గుణస్తస్య ; ఫలమ్ — సర్వమాయురస్మింల్లోక ఎతీతి — యథోపాత్తం కర్మణా ఆయుః కర్మఫలపరిచ్ఛిన్నకాలాత్ పురా పూర్వం రోగాదిభిః పీడ్యమానమప్యేనం ప్రాణో న జహాతి ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయం దిక్షు పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా ద్వితీయోఽనపగ ఇతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే ద్వితీయవాన్హ భవతి నాస్మాద్గణశ్ఛిద్యతే ॥ ౧౧ ॥

దిక్షు కర్ణయోః హృది చైకా దేవతా అశ్వినౌ దేవావవియుక్తస్వభావౌ ; గుణస్తస్య ద్వితీయవత్త్వమ్ అనపగత్వమ్ అవియుక్తతా చాన్యోన్యం దిశామశ్వినోశ్చ ఎవం ధర్మిత్వాత్ ; తదేవ చ ఫలముపాసకస్య — గణావిచ్ఛేదః ద్వితీయవత్త్వం చ ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయం ఛాయామయః పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా మృత్యురితి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్తే సర్వం హైవాస్మింల్లోక ఆయురేతి నైనం పురా కాలాన్మృత్యురాగచ్ఛతి ॥ ౧౨ ॥

ఛాయాయాం బాహ్యే తమసి అధ్యాత్మం చ ఆవరణాత్మకేఽజ్ఞానే హృది చ ఎకా దేవతా, తస్యా విశేషణమ్ — మృత్యుః ; ఫలం సర్వం పూర్వవత్ , మృత్యోరనాగమనేన రోగాదిపీడాభావో విశేషః ॥

స హోవాచ గార్గ్యో య ఎవాయమాత్మని పురుష ఎతమేవాహం బ్రహ్మోపాస ఇతి స హోవాచాజాతశత్రుర్మా మైతస్మిన్సంవదిష్ఠా ఆత్మన్వీతి వా అహమేతముపాస ఇతి స య ఎతమేవముపాస్త ఆత్మన్వీ హ భవత్యాత్మన్వినీ హాస్య ప్రజా భవతి స హ తూష్ణీమాస గార్గ్యః ॥ ౧౩ ॥

ఆత్మని ప్రజాపతౌ బుద్ధౌ చ హృది చ ఎకా దేవతా ; తస్యాః ఆత్మన్వీ ఆత్మవానితి విశేషణమ్ ; ఫలమ్ — ఆత్మన్వీ హ భవతి ఆత్మవాన్భవతి, ఆత్మన్వినీ హాస్య ప్రజా భవతి, బుద్ధిబహులత్వాత్ ప్రజాయాం సమ్పాదనమితి విశేషః । స్వయం పరిజ్ఞాతత్వేన ఎవం క్రమేణ ప్రత్యాఖ్యాతేషు బ్రహ్మసు స గార్గ్యః క్షీణబ్రహ్మవిజ్ఞానః అప్రతిభాసమానోత్తరః తూష్ణీమవాక్శిరా ఆస ॥

స హోవాచాజాతశత్రురేతావన్నూ ౩ ఇత్యేతావద్ధీతి నైతావతా విదితం భవతీతి స హోవాచ గార్గ్య ఉప త్వా యానీతి ॥ ౧౪ ॥

తం తథాభూతమ్ ఆలక్ష్య గార్గ్యం స హోవాచ అజాతశత్రుః — ఎతావన్నూ౩ ఇతి — కిమేతావద్బ్రహ్మ నిర్జ్ఞాతమ్ , ఆహోస్విదధికమప్యస్తీతి ; ఇతర ఆహ — ఎతావద్ధీతి । నైతావతా విదితేన బ్రహ్మ విదితం భవతీత్యాహ అజాతశత్రుః — కిమర్థం గర్వితోఽసి బ్రహ్మ తే బ్రవాణీతి । కిమేతావద్విదితం విదితమేవ న భవతీత్యుచ్యతే ? న, ఫలవద్విజ్ఞానశ్రవణాత్ ; న చార్థవాదత్వమేవ వాక్యానామవగన్తుం శక్యమ్ ; అపూర్వవిధానపరాణి హి వాక్యాని ప్రత్యుపాసనోపదేశం లక్ష్యన్తే — ‘అతిష్ఠాః సర్వేషాం భూతానామ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨) ఇత్యాదీని ; తదనురూపాణి చ ఫలాని సర్వత్ర శ్రూయన్తే విభక్తాని ; అర్థవాదత్వే ఎతదసమఞ్జసమ్ । కథం తర్హి నైతావతా విదితం భవతీతి ? నైష దోషః, అధికృతాపేక్షత్వాత్ — బ్రహ్మోపదేశార్థం హి శుశ్రూషవే అజాతశత్రవే అముఖ్యబ్రహ్మవిత్ గార్గ్యః ప్రవృత్తః ; స యుక్త ఎవ ముఖ్యబ్రహ్మవిదా అజాతశత్రుణా అముఖ్యబ్రహ్మవిద్గార్గ్యో వక్తుమ్ — యన్ముఖ్యం బ్రహ్మ వక్తుం ప్రవృత్తః త్వం తత్ న జానీష ఇతి ; యద్యముఖ్యబ్రహ్మవిజ్ఞానమపి ప్రత్యాఖ్యాయేత, తదా ఎతావతేతి న బ్రూయాత్ , న కిఞ్చిజ్జ్ఞాతం త్వయేత్యేవం బ్రూయాత్ ; తస్మాద్భవన్తి ఎతావన్తి అవిద్యావిషయే బ్రహ్మాణి ; ఎతావద్విజ్ఞానద్వారత్వాచ్చ పరబ్రహ్మవిజ్ఞానస్య యుక్తమేవ వక్తుమ్ — నైతావతా విదితం భవతీతి ; అవిద్యావిషయే విజ్ఞేయత్వం నామరూపకర్మాత్మకత్వం చ ఎషాం తృతీయేఽధ్యాయే ప్రదర్శితమ్ ; తస్మాత్ ‘నైతావతా విదితం భవతి’ ఇతి బ్రువతా అధికం బ్రహ్మ జ్ఞాతవ్యమస్తీతి దర్శితం భవతి । తచ్చ అనుపసన్నాయ న వక్తవ్యమిత్యాచారవిధిజ్ఞో గార్గ్యః స్వయమేవ ఆహ — ఉప త్వా యానీతి — ఉపగచ్ఛానీతి — త్వామ్ , యథాన్యః శిష్యో గురుమ్ ॥

స హోవాచాజాతశత్రుః ప్రతిలోమం చైతద్యద్బ్రాహ్మణః క్షత్రియముపేయాద్బ్రహ్మ మే వక్ష్యతీతి వ్యేవ త్వా జ్ఞపయిష్యామీతి తం పాణావాదాయోత్తస్థౌ తౌ హ పురుషం సుప్తమాజగ్మతుస్తమేతైర్నామభిరామన్త్రయాఞ్చక్రే బృహన్పాణ్డరవాసః సోమ రాజన్నితి స నోత్తస్థౌ తం పాణినాపేషం బోధయాఞ్చకార స హోత్తస్థౌ ॥ ౧౫ ॥

స హోవాచ అజాతశత్రుః — ప్రతిలోమం విపరీతం చైతత్ ; కిం తత్ ? యద్బ్రాహ్మణః ఉత్తమవర్ణః ఆచార్యత్వేఽధికృతః సన్ క్షత్రియమనాచార్యస్వభావమ్ ఉపేయాత్ ఉపగచ్ఛేత్ శిష్యవృత్త్యా — బ్రహ్మ మే వక్ష్యతీతి ; ఎతదాచారవిధిశాస్త్రేషు నిషిద్ధమ్ ; తస్మాత్ తిష్ఠ త్వమ్ ఆచార్య ఎవ సన్ ; విజ్ఞపయిష్యామ్యేవ త్వామహమ్ — యస్మిన్విదితే బ్రహ్మ విదితం భవతి, యత్తన్ముఖ్యం బ్రహ్మ వేద్యమ్ । తం గార్గ్యం సలజ్జమాలక్ష్య విస్రమ్భజననాయ పాణౌ హస్తే ఆదాయ గృహీత్వా ఉత్తస్థౌ ఉత్థితవాన్ । తౌ హ గార్గ్యాజాతశత్రూ పురుషం సుప్తం రాజగృహప్రదేశే క్వచిత్ ఆజగ్మతుః ఆగతౌ । తం చ పురుషం సుప్తం ప్రాప్య ఎతైర్నామభిః — బృహన్ పాణ్డరవాసః సోమ రాజన్నిత్యేతైః — ఆమన్త్రయాఞ్చక్రే । ఎవమామన్త్ర్యమాణోఽపి స సుప్తః నోత్తస్థౌ । తమ్ అప్రతిబుద్ధ్యమానం పాణినా ఆపేషమ్ ఆపిష్య ఆపిష్య బోధయాఞ్చకార ప్రతిబోధితవాన్ । తేన స హోత్తస్థౌ । తస్మాద్యో గార్గ్యేణాభిప్రేతః, నాసావస్మిఞ్ఛరీరే కర్తా భోక్తా బ్రహ్మేతి ॥
కథం పునరిదమవగమ్యతే — సుప్తపురుషగమనతత్సమ్బోధనానుత్థానైః గార్గ్యాభిమతస్య బ్రహ్మణోఽబ్రహ్మత్వం జ్ఞాపితమితి ? జాగరితకాలే యో గార్గ్యాభిప్రేతః పురుషః కర్తా భోక్తా బ్రహ్మ సన్నిహితః కరణేషు యథా, తథా అజాతశత్ర్వభిప్రేతోఽపి తత్స్వామీ భృత్యేష్వివ రాజా సన్నిహిత ఎవ ; కిం తు భృత్యస్వామినోః గార్గ్యాజాతశత్ర్వభిప్రేతయోః యద్వివేకావధారణకారణమ్ , తత్ సఙ్కీర్ణత్వాదనవధారితవిశేషమ్ ; యత్ ద్రష్టృత్వమేవ భోక్తుః న దృశ్యత్వమ్ , యచ్చ అభోక్తుర్దృశ్యత్వమేవ న తు ద్రష్టృత్వమ్ , తచ్చ ఉభయమ్ ఇహ సఙ్కీర్ణత్వాద్వివిచ్య దర్శయితుమశక్యమితి సుప్తపురుషగమనమ్ । నను సుప్తేఽపి పురుషే విశిష్టైర్నామభిరామన్త్రితో భోక్తైవ ప్రతిపత్స్యతే, న అభోక్తా — ఇతి నైవ నిర్ణయః స్యాదితి । న, నిర్ధారితవిశేషత్వాద్గార్గ్యాభిప్రేతస్య — యో హి సత్యేన చ్ఛన్నః ప్రాణ ఆత్మా అమృతః వాగాదిషు అనస్తమితః నిమ్లోచత్సు, యస్య ఆపః శరీరం పాణ్డరవాసాః, యశ్చ అసపత్నత్వాత్ బృహన్ , యశ్చ సోమో రాజా షోడశకలః, స స్వవ్యాపారారూఢో యథానిర్జ్ఞాత ఎవ అనస్తమితస్వభావ ఆస్తే ; న చ అన్యస్య కస్యచిద్వ్యాపారః తస్మిన్కాలే గార్గ్యేణాభిప్రేయతే తద్విరోధినః ; తస్మాత్ స్వనామభిరామన్త్రితేన ప్రతిబోద్ధవ్యమ్ ; న చ ప్రత్యబుధ్యత ; తస్మాత్ పారిశేష్యాత్ గార్గ్యాభిప్రేతస్య అభోక్తృత్వం బ్రహ్మణః । భోక్తృస్వభావశ్చేత్ భుఞ్జీతైవ స్వం విషయం ప్రాప్తమ్ ; న హి దగ్ధృస్వభావః ప్రకాశయితృస్వభావః సన్ వహ్నిః తృణోలపాది దాహ్యం స్వవిషయం ప్రాప్తం న దహతి, ప్రకాశ్యం వా న ప్రకాశయతి ; న చేత్ దహతి ప్రకాశయతి వా ప్రాప్తం స్వం విషయమ్ , నాసౌ వహ్నిః దగ్ధా ప్రకాశయితా వేతి నిశ్చీయతే ; తథా అసౌ ప్రాప్తశబ్దాదివిషయోపలబ్ధృస్వభావశ్చేత్ గార్గ్యాభిప్రేతః ప్రాణః, బృహన్పాణ్డరవాస ఇత్యేవమాదిశబ్దం స్వం విషయముపలభేత — యథా ప్రాప్తం తృణోలపాది వహ్నిః దహేత్ ప్రకాశయేచ్చ అవ్యభిచారేణ తద్వత్ । తస్మాత్ ప్రాప్తానాం శబ్దాదీనామ్ అప్రతిబోధాత్ అభోక్తృస్వభావ ఇతి నిశ్చీయతే ; న హి యస్య యః స్వభావో నిశ్చితః, స తం వ్యభిచరతి కదాచిదపి ; అతః సిద్ధం ప్రాణస్యాభోక్తృత్వమ్ । సమ్బోధనార్థనామవిశేషేణ సమ్బన్ధాగ్రహణాత్ అప్రతిబోధ ఇతి చేత్ — స్యాదేతత్ — యథా బహుష్వాసీనేషు స్వనామవిశేషేణ సమ్బన్ధాగ్రహణాత్ మామయం సమ్బోధయతీతి, శృణ్వన్నపి సమ్బోధ్యమానః విశేషతో న ప్రతిపద్యతే ; తథా ఇమాని బృహన్నిత్యేవమాదీని మమ నామానీతి అగృహీతసమ్బన్ధత్వాత్ ప్రాణో న గృహ్ణాతి సమ్బోధనార్థం శబ్దమ్ , న త్వవిజ్ఞాతృత్వాదేవ — ఇతి చేత్ — న, దేవతాభ్యుపగమే అగ్రహణానుపపత్తేః ; యస్య హి చన్ద్రాద్యభిమానినీ దేవతా అధ్యాత్మం ప్రాణో భోక్తా అభ్యుపగమ్యతే, తస్య తయా సంవ్యవహారాయ విశేషనామ్నా సమ్బన్ధోఽవశ్యం గ్రహీతవ్యః ; అన్యథా ఆహ్వానాదివిషయే సంవ్యవహారోఽనుపపన్నః స్యాత్ । వ్యతిరిక్తపక్షేఽపి అప్రతిపత్తేః అయుక్తమితి చేత్ — యస్య చ ప్రాణవ్యతిరిక్తో భోక్తా, తస్యాపి బృహన్నిత్యాదినామభిః సమ్బోధనే బృహత్త్వాదినామ్నాం తదా తద్విషయత్వాత్ ప్రతిపత్తిర్యుక్తా ; న చ కదాచిదపి బృహత్త్వాదిశబ్దైః సమ్బోధితః ప్రతిపద్యమానో దృశ్యతే ; తస్మాత్ అకారణమ్ అభోక్తృత్వే సమ్బోధనాప్రతిపత్తిరితి చేత్ — న, తద్వతః తావన్మాత్రాభిమానానుపపత్తేః ; యస్య ప్రాణవ్యతిరిక్తో భోక్తా, సః ప్రాణాదికరణవాన్ ప్రాణీ ; తస్య న ప్రాణదేవతామాత్రేఽభిమానః, యథా హస్తే ; తస్మాత్ ప్రాణనామసమ్బోధనే కృత్స్నాభిమానినో యుక్తైవ అప్రతిపత్తిః, న తు ప్రాణస్య అసాధారణనామసంయోగే ; దేవతాత్మత్వానభిమానాచ్చ ఆత్మనః । స్వనామప్రయోగేఽప్యప్రతిపత్తిదర్శనాదయుక్తమితి చేత్ — సుషుప్తస్య యల్లౌకికం దేవదత్తాది నామ తేనాపి సమ్బోధ్యమానః కదాచిన్న ప్రతిపద్యతే సుషుప్తః ; తథా భోక్తాపి సన్ ప్రాణో న ప్రతిపద్యత ఇతి చేత్ — న, ఆత్మప్రాణయోః సుప్తాసుప్తత్వవిశేషోపపత్తేః ; సుషుప్తత్వాత్ ప్రాణగ్రస్తతయా ఉపరతకరణ ఆత్మా స్వం నామ ప్రయుజ్యమానమపి న ప్రతిపద్యతే ; న తు తత్ అసుప్తస్య ప్రాణస్య భోక్తృత్వే ఉపరతకరణత్వం సమ్బోధనాగ్రహణం వా యుక్తమ్ । అప్రసిద్ధనామభిః సమ్బోధనమయుక్తమితి చేత్ — సన్తి హి ప్రాణవిషయాణి ప్రసిద్ధాని ప్రాణాదినామాని ; తాన్యపోహ్య అప్రసిద్ధైర్బృహత్త్వాదినామభిః సమ్బోధనమయుక్తమ్ , లౌకికన్యాయాపోహాత్ ; తస్మాత్ భోక్తురేవ సతః ప్రాణస్యాప్రతిపత్తిరితి చేత్ — న దేవతాప్రత్యాఖ్యానార్థత్వాత్ ; కేవలసమ్బోధనమాత్రాప్రతిపత్త్యైవ అసుప్తస్య ఆధ్యాత్మికస్య ప్రాణస్యాభోక్తృత్వే సిద్ధే, యత్ చన్ద్రదేవతావిషయైర్నామభిః సమ్బోధనమ్ , తత్ చన్ద్రదేవతా ప్రాణః అస్మిఞ్ఛరీరే భోక్తేతి గార్గ్యస్య విశేషప్రతిపత్తినిరాకరణార్థమ్ ; న హి తత్ లౌకికనామ్నా సమ్బోధనే శక్యం కర్తుమ్ । ప్రాణప్రత్యాఖ్యానేనైవ ప్రాణగ్రస్తత్వాత్కరణాన్తరాణాం ప్రవృత్త్యనుపపత్తేః భోక్తృత్వాశఙ్కానుపపత్తిః । దేవతాన్తరాభావాచ్చ ; నను అతిష్ఠా ఇత్యాద్యాత్మన్వీత్యన్తేన గ్రన్థేన గుణవద్దేవతాభేదస్య దర్శితత్వాదితి చేత్ , న, తస్య ప్రాణ ఎవ ఎకత్వాభ్యుపగమాత్ సర్వశ్రుతిషు అరనాభినిదర్శనేన, ‘సత్యేన చ్ఛన్నః’ ‘ప్రాణో వా అమృతమ్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౩) ఇతి చ ప్రాణబాహ్యస్య అన్యస్య అనభ్యుపగమాత్ భోక్తుః । ‘ఎష ఉ హ్యేవ సర్వే దేవాః, కతమ ఎకో దేవ ఇతి, ప్రాణః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౯) ఇతి చ సర్వదేవానాం ప్రాణ ఎవ ఎకత్వోపపాదనాచ్చ । తథా కరణభేదేష్వనాశఙ్కా, దేహభేదేష్వివ స్మృతిజ్ఞానేచ్ఛాదిప్రతిసన్ధానానుపపత్తేః ; న హి అన్యదృష్టమ్ అన్యః స్మరతి జానాతి ఇచ్ఛతి ప్రతిసన్దధాతి వా ; తస్మాత్ న కరణభేదవిషయా భోక్తృత్వాశఙ్కా విజ్ఞానమాత్రవిషయా వా కదాచిదప్యుపపద్యతే । నను సఙ్ఘాత ఎవాస్తు భోక్తా, కిం వ్యతిరిక్తకల్పనయేతి — న, ఆపేషణే విశేషదర్శనాత్ ; యది హి ప్రాణశరీరసఙ్ఘాతమాత్రో భోక్తా స్యాత్ సఙ్ఘాతమాత్రావిశేషాత్ సదా ఆపిష్టస్య అనాపిష్టస్య చ ప్రతిబోధే విశేషో న స్యాత్ ; సఙ్ఘాతవ్యతిరిక్తే తు పునర్భోక్తరి సఙ్ఘాతసమ్బన్ధవిశేషానేకత్వాత్ పేషణాపేషణకృతవేదనాయాః సుఖదుఃఖమోహమధ్యమాధామోత్తమకర్మఫలభేదోపపత్తేశ్చ విశేషో యుక్తః ; న తు సఙ్ఘాతమాత్రే సమ్బన్ధకర్మఫలభేదానుపపత్తేః విశేషో యుక్తః ; తథా శబ్దాదిపటుమాన్ద్యాదికృతశ్చ । అస్తి చాయం విశేషః — యస్మాత్ స్పర్శమాత్రేణ అప్రతిబుధ్యమానం పురుషం సుప్తం పాణినా ఆపేషమ్ ఆపిష్య ఆపిష్య బోధయాఞ్చకార అజాతశత్రుః । తస్మాత్ యః ఆపేషణేన ప్రతిబుబుధే — జ్వలన్నివ స్ఫురన్నివ కుతశ్చిదాగత ఇవ పిణ్డం చ పూర్వవిపరీతం బోధచేష్టాకారవిశేషాదిమత్త్వేన ఆపాదయన్ , సోఽన్యోఽస్తి గార్గ్యాభిమతబ్రహ్మభ్యో వ్యతిరిక్త ఇతి సిద్ధమ్ । సంహతత్వాచ్చ పారార్థ్యోపపత్తిః ప్రాణస్య ; గృహస్య స్తమ్భాదివత్ శరీరస్య అన్తరుపష్టమ్భకః ప్రాణః శరీరాదిభిః సంహత ఇత్యవోచామ — అరనేమివచ్చ, నాభిస్థానీయ ఎతస్మిన్సర్వమితి చ ; తస్మాత్ గృహాదివత్ స్వావయవసముదాయజాతీయవ్యతిరిక్తార్థం సంహన్యత ఇత్యేవమ్ అవగచ్ఛామ । స్తమ్భకుడ్యతృణకాష్ఠాదిగృహావయవానాం స్వాత్మజన్మోపచయాపచయవినాశనామాకృతికార్యధర్మనిరపేక్షలబ్ధసత్తాది — తద్విషయద్రష్టృశ్రోతృమన్తృవిజ్ఞాత్రర్థత్వం దృష్ట్వా, మన్యామహే, తత్సఙ్ఘాతస్య చ — తథా ప్రాణాద్యవయవానాం తత్సఙ్ఘాతస్య చ స్వాత్మజన్మోపచయాపచయవినాశనామాకృతికార్యధర్మనిరపేక్షలబ్ధసత్తాది — తద్విషయద్రష్టృశ్రోతృమన్తృవిజ్ఞాత్రర్థత్వం భవితుమర్హతీతి । దేవతాచేతనావత్త్వే సమత్వాద్గుణభావానుపగమ ఇతి చేత్ — ప్రాణస్య విశిష్టైర్నామభిరామన్త్రణదర్శనాత్ చేతనావత్త్వమభ్యుపగతమ్ ; చేతనావత్త్వే చ పారార్థ్యోపగమః సమత్వాదనుపపన్న ఇతి చేత్ — న నిరుపాధికస్య కేవలస్య విజిజ్ఞాపయిషితత్వాత్ క్రియాకారకఫలాత్మకతా హి ఆత్మనో నామరూపోపాధిజనితా అవిద్యాధ్యారోపితా ; తన్నిమిత్తో లోకస్య క్రియాకారకఫలాభిమానలక్షణః సంసారః ; స నిరూపాధికాత్మస్వరూపవిద్యయా నివర్తయితవ్య ఇతి తత్స్వరూపవిజిజ్ఞాపయిషయా ఉపనిషదారమ్భః — ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ‘నైతావతా విదితం భవతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి చ ఉపక్రమ్య ‘ఎతావదరే ఖల్వమృతత్వమ్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ఇతి చ ఉపసంహారాత్ ; న చ అతోఽన్యత్ అన్తరాలే వివక్షితమ్ ఉక్తం వా అస్తి ; తస్మాదనవసరః సమత్వాద్గుణభావానుపగమ ఇతి చోద్యస్య । విశేషవతో హి సోపాధికస్య సంవ్యవహారార్థో గుణగుణిభావః, న విపరీతస్య ; నిరుపాఖ్యో హి విజిజ్ఞాపయిషితః సర్వస్యాముపనిషది, ‘స ఎష నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ఇత్యుపసంహారాత్ । తస్మాత్ ఆదిత్యాదిబ్రహ్మభ్య ఎతేభ్యోఽవిజ్ఞానమయేభ్యో విలక్షణః అన్యోఽస్తి విజ్ఞానమయ ఇత్యేతత్సిద్ధమ్ ॥

స హోవాచాజాతశత్రుర్యత్రైష ఎతత్సుప్తోఽభూద్య ఎష విజ్ఞానమయః పురుషః క్వైష తదాభూత్కుత ఎతదాగాదితి తదు హ న మేనే గార్గ్యః ॥ ౧౬ ॥

స ఎవమ్ అజాతశత్రుః వ్యతిరిక్తాత్మాస్తిత్వం ప్రతిపాద్య గార్గ్యమువాచ — యత్ర యస్మిన్కాలే ఎషః విజ్ఞానమయః పురుషః ఎతత్ స్వపనం సుప్తః అభూత్ ప్రాక్ పాణిపేషప్రతిబోధాత్ ; విజ్ఞానమ్ విజ్ఞాయతేఽనేనేత్యన్తఃకరణం బుద్ధిః ఉచ్యతే, తన్మయః తత్ప్రాయః విజ్ఞానమయః ; కిం పునస్తత్ప్రాయత్వమ్ ? తస్మిన్నుపలభ్యత్వమ్ , తేన చోపలభ్యత్వమ్ , ఉపలబ్ధృత్వం చ ; కథం పునర్మయటోఽనేకార్థత్వే ప్రాయార్థతైవ అవగమ్యతే ? ‘స వా అయమాత్మా బ్రహ్మ విజ్ఞానమయో మనోమయః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౫) ఇత్యేవమాదౌ ప్రాయార్థ ఎవ ప్రయోగదర్శనాత్ పరవిజ్ఞానవికారత్వస్యాప్రసిద్ధత్వాత్ ‘య ఎష విజ్ఞానమయః’ ఇతి చ ప్రసిద్ధవదనువాదాత్ అవయవోపమార్థయోశ్చ అత్రాసమ్భవాత్ పారిశేష్యాత్ ప్రాయార్థతైవ ; తస్మాత్ సఙ్కల్పవికల్పాద్యాత్మకమన్తఃకరణం తన్మయ ఇత్యేతత్ ; పురుషః, పురి శయనాత్ । క్వైష తదా అభూదితి ప్రశ్నః స్వభావవిజిజ్ఞాపయిషయా — ప్రాక్ ప్రతిబోధాత్ క్రియాకారకఫలవిపరీతస్వభావ ఆత్మేతి కార్యాభావేన దిదర్శయిషితమ్ ; న హి ప్రాక్ప్రతిబోధాత్కర్మాదికార్యం సుఖాది కిఞ్చన గృహ్యతే ; తస్మాత్ అకర్మప్రయుక్తత్వాత్ తథాస్వాభావ్యమేవ ఆత్మనోఽవగమ్యతే — యస్మిన్స్వాభావ్యేఽభూత్ , యతశ్చ స్వాభావ్యాత్ప్రచ్యుతః సంసారీ స్వభావవిలక్షణ ఇతి — ఎతద్వివక్షయా పృచ్ఛతి గార్గ్యం ప్రతిభానరహితం బుద్ధివ్యుత్పాదనాయ । క్వైష తదాభూత్ , కుత ఎతదాగాత్ — ఇత్యేతదుభయం గార్గ్యేణైవ ప్రష్టవ్యమాసీత్ ; తథాపి గార్గ్యేణ న పృష్టమితి నోదాస్తేఽజాతశత్రుః ; బోధయితవ్య ఎవేతి ప్రవర్తతే, జ్ఞాపయిష్యామ్యేవేతి ప్రతిజ్ఞాతత్వాత్ । ఎవమసౌ వ్యుత్పాద్యమానోఽపి గార్గ్యః — యత్రైష ఆత్మాభూత్ ప్రాక్ప్రతిబోధాత్ , యతశ్చైతదాగమనమాగాత్ — తదుభయం న వ్యుత్పేదే వక్తుం వా ప్రష్టుం వా — గార్గ్యో హ న మేనే న జ్ఞాతవాన్ ॥

స హోవాచాజాతశత్రుర్యత్రైష ఎతత్సుప్తోఽభూద్య ఎష విజ్ఞానమయః పురుషస్తదేషాం ప్రాణానాం విజ్ఞానేన విజ్ఞానమాదాయ య ఎషోఽన్తర్హృదయ ఆకాశస్తస్మిఞ్ఛేతే తాని యదా గృహ్ణాత్యథ హైతత్పురుషః స్వపితి నామ తద్గృహీత ఎవ ప్రాణో భవతి గృహీతా వాగ్గృహీతం చక్షుర్గృహీతం శ్రోత్రం గృహీతం మనః ॥ ౧౭ ॥

స హోవాచ అజాతశత్రుః వివక్షితార్థసమర్పణాయ । యత్రైష ఎతత్సుప్తోఽభూద్య ఎష విజ్ఞానమయః పురుషః — క్వైష తదాభూత్కుత ఎతదాగాదితి యదపృచ్ఛామ, తత్ శృణు ఉచ్యమానమ్ — యత్రైష ఎతత్సుప్తోఽభూత్ , తత్ తదా తస్మిన్కాలే ఎషాం వాగాదీనాం ప్రాణానామ్ , విజ్ఞానేన అన్తఃకరణగతాభివ్యక్తివిశేషవిజ్ఞానేన ఉపాధిస్వభావజనితేన, ఆదాయ విజ్ఞానమ్ వాగాదీనాం స్వస్వవిషయగతసామర్థ్యం గృహీత్వా, య ఎషః అన్తః మధ్యే హృదయే హృదయస్య ఆకాశః — య ఆకాశశబ్దేన పర ఎవ స్వ ఆత్మోచ్యతే — తస్మిన్ స్వే ఆత్మన్యాకాశే శేతే స్వాభావికేఽసాంసారికే ; న కేవల ఆకాశ ఎవ, శ్రుత్యన్తరసామర్థ్యాత్ — ‘సతా సోమ్య తదా సమ్పన్నో భవతి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౧) ఇతి ; లిఙ్గోపాధిసమ్బన్ధకృతం విశేషాత్మస్వరూపముత్సృజ్య అవిశేషే స్వాభావికే ఆత్మన్యేవ కేవలే వర్తత ఇత్యభిప్రాయః । యదా శరీరేన్ద్రియాధ్యక్షతాముత్సృజతి తదా అసౌ స్వాత్మని వర్తత ఇతి కథమవగమ్యతే ? నామప్రసిద్ధ్యా ; కాసౌ నామప్రసిద్ధిరిత్యాహ — తాని వాగాదేర్విజ్ఞానాని యదా యస్మిన్కాలే గృహ్ణాతి ఆదత్తే, అథ తదా హ ఎతత్పురుషః స్వపితినామ ఎతన్నామ అస్య పురుషస్య తదా ప్రసిద్ధం భవతి ; గౌణమేవాస్య నామ భవతి ; స్వమేవ ఆత్మానమ్ అపీతి అపిగచ్ఛతీతి స్వపితీత్యుచ్యతే । సత్యం స్వపితీతినామప్రసిద్ధ్యా ఆత్మనః సంసారధర్మవిలక్షణం రూపమవగమ్యతే, న త్వత్ర యుక్తిరస్తీత్యాశఙ్క్యాహ — తత్ తత్ర స్వాపకాలే గృహీత ఎవ ప్రాణో భవతి ; ప్రాణ ఇతి ఘ్రాణేన్ద్రియమ్ , వాగాదిప్రకరణాత్ ; వాగాదిసమ్బన్ధే హి సతి తదుపాధిత్వాదస్య సంసారధర్మిత్వం లక్ష్యతే ; వాగాదయశ్చ ఉపసంహృతా ఎవ తదా తేన ; కథమ్ ? గృహీతా వాక్ , గృహీతం చక్షుః, గృహీతం శ్రోత్రమ్ , గృహీతం మనః ; తస్మాత్ ఉపసంహృతేషు వాగాదిషు క్రియాకారకఫలాత్మతాభావాత్ స్వాత్మస్థ ఎవ ఆత్మా భవతీత్యవగమ్యతే ॥

స యత్రైతత్స్వప్న్యయా చరతి తే హాస్య లోకాస్తదుతేవ మహారాజో భవత్యుతేవ మహాబ్రాహ్మణ ఉతేవోచ్చావచం నిగచ్ఛతి స యథా మహారాజో జానపదాన్గృహీత్వా స్వే జనపదే యథాకామం పరివర్తేతైవమేవైష ఎతత్ప్రాణాన్గృహీత్వా స్వే శరీరే యథాకామం పరివర్తతే ॥ ౧౮ ॥

నను దర్శనలక్షణాయాం స్వప్నావస్థాయాం కార్యకరణవియోగేఽపి సంసారధర్మిత్వమస్య దృశ్యతే — యథా చ జాగరితే సుఖీ దుఃఖీ బన్ధువియుక్తః శోచతి ముహ్యతే చ ; తస్మాత్ శోకమోహధర్మవానేవాయమ్ ; నాస్య శోకమోహాదయః సుఖదుఃఖాదయశ్చ కార్యకరణసంయోగజనితభ్రాన్త్యా అధ్యారోపితా ఇతి । న, మృషాత్వాత్ — సః ప్రకృత ఆత్మా యత్ర యస్మిన్కాలే దర్శనలక్షణయా స్వప్న్యయా స్వప్నవృత్త్యా చరతి వర్తతే, తదా తే హ అస్య లోకాః కర్మఫలాని — కే తే ? తత్ తత్ర ఉత అపి మహారాజ ఇవ భవతి ; సోఽయం మహారాజత్వమివ అస్య లోకః, న మహారాజత్వమేవ జాగరిత ఇవ ; తథా మహాబ్రాహ్మణ ఇవ, ఉత అపి, ఉచ్చావచమ్ — ఉచ్చం చ దేవత్వాది, అవచం చ తిర్యక్త్వాది, ఉచ్చమివ అవచమివ చ — నిగచ్ఛతి మృషైవ మహారాజత్వాదయోఽస్య లోకాః, ఇవ - శబ్దప్రయోగాత్ , వ్యభిచారదర్శనాచ్చ ; తస్మాత్ న బన్ధువియోగాదిజనితశోకమోహాదిభిః స్వప్నే సమ్బధ్యత ఎవ ॥
నను చ యథా జాగరితే జాగ్రత్కాలావ్యభిచారిణో లోకాః, ఎవం స్వప్నేఽపి తేఽస్య మహారాజత్వాదయో లోకాః స్వప్నకాలభావినః స్వప్నకాలావ్యభిచారిణ ఆత్మభూతా ఎవ, న తు అవిద్యాధ్యారోపితా ఇతి — నను చ జాగ్రత్కార్యకరణాత్మత్వం దేవతాత్మత్వం చ అవిద్యాధ్యారోపితం న పరమార్థత ఇతి వ్యతిరిక్తవిజ్ఞానమయాత్మప్రదర్శనేన ప్రదర్శితమ్ ; తత్ కథం దృష్టాన్తత్వేన స్వప్నలోకస్య మృత ఇవ ఉజ్జీవిష్యన్ ప్రాదుర్భవిష్యతి — సత్యమ్ , విజ్ఞానమయే వ్యతిరిక్తే కార్యకరణదేవతాత్మత్వప్రదర్శనమ్ అవిద్యాధ్యారోపితమ్ — శుక్తికాయామివ రజతత్వదర్శనమ్ — ఇత్యేతత్సిధ్యతి వ్యతిరిక్తాత్మాస్తిత్వప్రదర్శనన్యాయేనైవ, న తు తద్విశుద్ధిపరతయైవ న్యాయ ఉక్తః ఇతి — అసన్నపి దృష్టాన్తః జాగ్రత్కార్యకరణదేవతాత్మత్వదర్శనలక్షణః పునరుద్భావ్యతే ; సర్వో హి న్యాయః కిఞ్చిద్విశేషమపేక్షమాణః అపునరుక్తీ భవతి । న తావత్స్వప్నేఽనుభూతమహారాజత్వాదయో లోకా ఆత్మభూతాః, ఆత్మనోఽన్యస్య జాగ్రత్ప్రతిబిమ్బభూతస్య లోకస్య దర్శనాత్ ; మహారాజ ఎవ తావత్ వ్యస్తసుప్తాసు ప్రకృతిషు పర్యఙ్కే శయానః స్వప్నాన్పశ్యన్ ఉపసంహృతకరణః పునరుపగతప్రకృతిం మహారాజమివ ఆత్మానం జాగరిత ఇవ పశ్యతి యాత్రాగతం భుఞ్జానమివ చ భోగాన్ ; న చ తస్య మహారాజస్య పర్యఙ్కే శయానాత్ ద్వితీయ అన్యః ప్రకృత్యుపేతో విషయే పర్యటన్నహని లోకే ప్రసిద్ధోఽస్తి, యమసౌ సుప్తః పశ్యతి ; న చ ఉపసంహృతకరణస్య రూపాదిమతో దర్శనముపపద్యతే ; న చ దేహే దేహాన్తరస్య తత్తుల్యస్య సమ్భవోఽస్తి ; దేహస్థస్యైవ హి స్వప్నదర్శనమ్ । నను పర్యఙ్కే శయానః పథి ప్రవృత్తమాత్మానం పశ్యతి — న బహిః స్వప్నాన్పశ్యతీత్యేతదాహ — సః మహారాజః, జానపదాన్ జనపదే భవాన్ రాజోపకరణభూతాన్ భృత్యానన్యాంశ్చ, గృహీత్వా ఉపాదాయ, స్వే ఆత్మీయ ఎవ జయాదినోపార్జితే జనపదే, యథాకామం యో యః కామోఽస్య యథాకామమ్ ఇచ్ఛాతో యథా పరివర్తేతేత్యర్థః ; ఎవమేవ ఎష విజ్ఞానమయః, ఎతదితి క్రియావిశేషణమ్ , ప్రాణాన్గృహీత్వా జాగరితస్థానేభ్య ఉపసంహృత్య, స్వే శరీరే స్వ ఎవ దేహే న బహిః, యథాకామం పరివర్తతే — కామకర్మభ్యాముద్భాసితాః పూర్వానుభూతవస్తుసదృశీర్వాసనా అనుభవతీత్యర్థః । తస్మాత్ స్వప్నే మృషాధ్యారోపితా ఎవ ఆత్మభూతత్వేన లోకా అవిద్యమానా ఎవ సన్తః ; తథా జాగరితేఽపి — ఇతి ప్రత్యేతవ్యమ్ । తస్మాత్ విశుద్ధః అక్రియాకారకఫలాత్మకో విజ్ఞానమయ ఇత్యేతత్సిద్ధమ్ । యస్మాత్ దృశ్యన్తే ద్రష్టుర్విషయభూతాః క్రియాకారకఫలాత్మకాః కార్యకరణలక్షణా లోకాః, తథా స్వప్నేఽపి, తస్మాత్ అన్యోఽసౌ దృశ్యేభ్యః స్వప్నజాగరితలోకేభ్యో ద్రష్టా విజ్ఞానమయో విశుద్ధః ॥
దర్శనవృత్తౌ స్వప్నే వాసనారాశేర్దృశ్యత్వాదతద్ధర్మతేతి విశుద్ధతా అవగతా ఆత్మనః ; తత్ర యథాకామం పరివర్తత ఇతి కామవశాత్పరివర్తనముక్తమ్ ; ద్రష్టుర్దృశ్యసమ్బన్ధశ్చ అస్య స్వాభావిక ఇత్యశుద్ధతా శఙ్క్యతే ; అతస్తద్విశుద్ధ్యర్థమాహ —

అథ యదా సుషుప్తో భవతి యదా న కస్యచన వేద హితా నామ నాడ్యో ద్వాసప్తతిః సహస్రాణి హృదయాత్పురీతతమభిప్రతిష్ఠన్తే తాభిః ప్రత్యవసృప్య పురీతతి శేతే స యథా కుమారో వా మహారాజో వా మహాబ్రాహ్మణో వాతిఘ్నీమానన్దస్య గత్వా శయీతైవమేవైష ఎతచ్ఛేతే ॥ ౧౯ ॥

అథ యదా సుషుప్తో భవతి — యదా స్వప్న్యయా చరతి, తదాప్యయం విశుద్ధ ఎవ ; అథ పునః యదా హిత్వా దర్శనవృత్తిం స్వప్నం యదా యస్మిన్కాలే సుషుప్తః సుష్ఠు సుప్తః సమ్ప్రసాదం స్వాభావ్యం గతః భవతి — సలిలమివాన్యసమ్బన్ధకాలుష్యం హిత్వా స్వాభావ్యేన ప్రసీదతి । కదా సుషుప్తో భవతి ? యదా యస్మిన్కాలే, న కస్యచన న కిఞ్చనేత్యర్థః, వేద విజానాతి ; కస్యచన వా శబ్దాదేః సమ్బన్ధివస్త్వన్తరం కిఞ్చన న వేద — ఇత్యధ్యాహార్యమ్ ; పూర్వం తు న్యాయ్యమ్ , సుప్తే తు విశేషవిజ్ఞానాభావస్య వివక్షితత్వాత్ । ఎవం తావద్విశేషవిజ్ఞానాభావే సుషుప్తో భవతీత్యుక్తమ్ ; కేన పునః క్రమేణ సుషుప్తో భవతీత్యుచ్యతే — హితా నామ హితా ఇత్యేవంనామ్న్యో నాడ్యః సిరాః దేహస్యాన్నరసవిపరిణామభూతాః, తాశ్చ, ద్వాసప్తతిః సహస్రాణి — ద్వే సహస్రే అధికే సప్తతిశ్చ సహస్రాణి — తా ద్వాసప్తతిః సహస్రాణి, హృదయాత్ — హృదయం నామ మాంసపిణ్డః — తస్మాన్మాంసపిణ్డాత్పుణ్డరీకాకారాత్ , పురీతతం హృదయపరివేష్టనమాచక్షతే — తదుపలక్షితం శరీరమిహ పురీతచ్ఛబ్దేనాభిప్రేతమ్ — పురీతతమభిప్రతిష్ఠన్త ఇతి — శరీరం కృత్స్నం వ్యాప్నువత్యః అశ్వత్థపర్ణరాజయ ఇవ బహిర్ముఖ్యః ప్రవృత్తా ఇత్యర్థః । తత్ర బుద్ధేరన్తఃకరణస్య హృదయం స్థానమ్ ; తత్రస్థబుద్ధితన్త్రాణి చ ఇతరాణి బాహ్యాని కరణాని ; తేన బుద్ధిః కర్మవశాత్ శ్రోత్రాదీని తాభిర్నాడీభిః మత్స్యజాలవత్ కర్ణశష్కుల్యాదిస్థానేభ్యః ప్రసారయతి ; ప్రసార్య చ అధితిష్ఠతి జాగరితకాలే ; తాం విజ్ఞానమయోఽభివ్యక్తస్వాత్మచైతన్యావభాసతయా వ్యాప్నోతి ; సఙ్కోచనకాలే చ తస్యాః అనుసఙ్కుచతి ; సోఽస్య విజ్ఞానమయస్య స్వాపః ; జాగ్రద్వికాసానుభవో భోగః ; బుద్ధ్యుపాధిస్వభావానువిధాయీ హి సః, చన్ద్రాదిప్రతిబిమ్బ ఇవ జలాద్యనువిధాయీ । తస్మాత్ తస్యా బుద్ధేః జాగ్రద్విషయాయాః తాభిః నాడీభిః ప్రత్యవసర్పణమను ప్రత్యవసృప్య పురీతతి శరీరే శేతే తిష్ఠతి — తప్తమివ లోహపిణ్డమ్ అవిశేషేణ సంవ్యాప్య అగ్నివత్ శరీరం సంవ్యాప్య వర్తత ఇత్యర్థః । స్వాభావిక ఎవ స్వాత్మని వర్తమానోఽపి కర్మానుగతబుద్ధ్యనువృత్తిత్వాత్ పురీతతి శేత ఇత్యుచ్యతే । న హి సుషుప్తికాలే శరీరసమ్బన్ధోఽస్తి । ‘తీర్ణో హి తదా సర్వాఞ్ఛోకాన్హృదయస్య’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౨) ఇతి హి వక్ష్యతి । సర్వసంసారదుఃఖవియుక్తేయమవస్థేత్యత్ర దృష్టాన్తః — స యథా కుమారో వా అత్యన్తబాలో వా, మహారాజో వా అత్యన్తవశ్యప్రకృతిః యథోక్తకృత్ , మహాబ్రాహ్మణో వా అత్యన్తపరిపక్వవిద్యావినయసమ్పన్నః, అతిఘ్నీమ్ — అతిశయేన దుఃఖం హన్తీత్యతిఘ్నీ ఆనన్దస్య అవస్థా సుఖావస్థా తామ్ ప్రాప్య గత్వా, శయీత అవతిష్ఠేత । ఎషాం చ కుమారాదీనాం స్వభావస్థానాం సుఖం నిరతిశయం ప్రసిద్ధం లోకే ; విక్రియమాణానాం హి తేషాం దుఃఖం న స్వభావతః ; తేన తేషాం స్వాభావిక్యవస్థా దృష్టాన్తత్వేనోపాదీయతే, ప్రసిద్ధత్వాత్ ; న తేషాం స్వాప ఎవాభిప్రేతః, స్వాపస్య దార్ష్టాన్తికత్వేన వివక్షితత్వాత్ విశేషాభావాచ్చ ; విశేషే హి సతి దృష్టాన్తదార్ష్టాన్తికభేదః స్యాత్ ; తస్మాన్న తేషాం స్వాపో దృష్టాన్తః — ఎవమేవ, యథా అయం దృష్టాన్తః, ఎష విజ్ఞానమయ ఎతత్ శయనం శేతే ఇతి — ఎతచ్ఛన్దః క్రియావిశేషణార్థః — ఎవమయం స్వాభావికే స్వ ఆత్మని సర్వసంసారధర్మాతీతో వర్తతే స్వాపకాల ఇతి ॥
క్వైష తదాభూదిత్యస్య ప్రశ్నస్య ప్రతివచనముక్తమ్ ; అనేన చ ప్రశ్ననిర్ణయేన విజ్ఞానమయస్య స్వభావతో విశుద్ధిః అసంసారిత్వం చ ఉక్తమ్ ; కుత ఎతదాగాదిత్యస్య ప్రశ్నస్యాపాకరణార్థః ఆరమ్భః । నను యస్మిన్గ్రామే నగరే వా యో భవతి, సోఽన్యత్ర గచ్ఛన్ తత ఎవ గ్రామాన్నగరాద్వా గచ్ఛతి, నాన్యతః ; తథా సతి క్వైష తదాభూదిత్యేతావానేవాస్తు ప్రశ్నః ; యత్రాభూత్ తత ఎవ ఆగమనం ప్రసిద్ధం స్యాత్ నాన్యత ఇతి కుత ఎతదాగాదితి ప్రశ్నో నిరర్థక ఎవ — కిం శ్రుతిరుపాలభ్యతే భవతా ? న ; కిం తర్హి ద్వితీయస్య ప్రశ్నస్య అర్థాన్తరం శ్రోతుమిచ్ఛామి, అత ఆనర్థక్యం చోదయామి । ఎవం తర్హి కుత ఇత్యపాదానార్థతా న గృహ్యతే ; అపాదానార్థత్వే హి పునరుక్తతా, నాన్యార్థత్వే ; అస్తు తర్హి నిమిత్తార్థః ప్రశ్నః — కుత ఎతదాగాత్ — కిన్నిమిత్తమిహాగమనమితి । న నిమిత్తార్థతాపి, ప్రతివచనవైరూప్యాత్ ; ఆత్మనశ్చ సర్వస్య జగతః అగ్నివిస్ఫులిఙ్గాదివదుత్పత్తిః ప్రతివచనే శ్రూయతే ; న హి విస్ఫులిఙ్గానాం విద్రవణే అగ్నిర్నిమిత్తమ్ , అపాదానమేవ తు సః ; తథా పరమాత్మా విజ్ఞానమయస్య ఆత్మనోఽపాదానత్వేన శ్రూయతే — ‘అస్మాదాత్మనః’ ఇత్యేతస్మిన్వాక్యే ; తస్మాత్ ప్రతివచనవైలోమ్యాత్ కుత ఇతి ప్రశ్నస్య నిమిత్తార్థతా న శక్యతే వర్ణయితుమ్ । నన్వపాదానపక్షేఽపి పునరుక్తతాదోషః స్థిత ఎవ ॥
నైష దోషః, ప్రశ్నాభ్యామాత్మని క్రియాకారకఫలాత్మతాపోహస్య వివక్షితత్వాత్ । ఇహ హి విద్యావిద్యావిషయావుపన్యస్తౌ — ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘ఆత్మానమేవావేత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ‘ఆత్మానమేవ లోకముపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౫) ఇతి విద్యావిషయః, తథా అవిద్యావిషయశ్చ పాఙ్క్తం కర్మ తత్ఫలం చాన్నత్రయం నామరూపకర్మాత్మకమితి । తత్ర అవిద్యావిషయే వక్తవ్యం సర్వముక్తమ్ । విద్యావిషయస్తు ఆత్మా కేవల ఉపన్యస్తః న నిర్ణీతః । తన్నిర్ణయాయ చ ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి ప్రక్రాన్తమ్ , ‘జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇతి చ । అతః తద్బ్రహ్మ విద్యావిషయభూతం జ్ఞాపయితవ్యం యాథాత్మ్యతః । తస్య చ యాథాత్మ్యం క్రియాకారకఫలభేదశూన్యమ్ అత్యన్తవిశుద్ధమద్వైతమ్ — ఇత్యేతద్వివక్షితమ్ । అతస్తదనురూపౌ ప్రశ్నావుత్థాప్యేతే శ్రుత్యా — క్వైష తదాభూత్కుత ఎతదాగాదితి । తత్ర — యత్ర భవతి తత్ అధికరణమ్ , యద్భవతి తదధికర్తవ్యమ్ — తయోశ్చ అధికరణాధికర్తవ్యయోర్భేదః దృష్టో లోకే । తథా — యత ఆగచ్ఛతి తత్ అపాదానమ్ — య ఆగచ్ఛతి స కర్తా, తస్మాదన్యో దృష్టః । తథా ఆత్మా క్వాప్యభూదన్యస్మిన్నన్యః, కుతశ్చిదాగాదన్యస్మాదన్యః — కేనచిద్భిన్నేన సాధనాన్తరేణ — ఇత్యేవం లోకవత్ప్రాప్తా బుద్ధిః ; సా ప్రతివచనేన నివర్తయితవ్యేతి । నాయమాత్మా అన్యః అన్యత్ర అభూత్ , అన్యో వా అన్యస్మాదాగతః, సాధనాన్తరం వా ఆత్మన్యస్తి ; కిం తర్హి స్వాత్మన్యేవాభూత్ — ‘స్వమాత్మానమపీతో భవతి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౧) ‘సతా సోమ్య తదా సమ్పన్నో భవతి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౧) ‘ప్రాజ్ఞేనాత్మనా సమ్పరిష్వక్తః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౧) ‘పర ఆత్మని సమ్ప్రతిష్ఠతే’ (ప్ర. ఉ. ౪ । ౯) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః ; అత ఎవ నాన్యః అన్యస్మాదాగచ్ఛతి ; తత్ శ్రుత్యైవ ప్రదర్శ్యతే ‘అస్మాదాత్మనః’ ఇతి, ఆత్మవ్యతిరేకేణ వస్త్వన్తరాభావాత్ । నన్వస్తి ప్రాణాద్యాత్మవ్యతిరిక్తం వస్త్వన్తరమ్ — న, ప్రాణాదేస్తత ఎవ నిష్పత్తేః ॥
తత్కథమితి ఉచ్యతే —

స యథోర్ణనాభిస్తన్తునోచ్చరేద్యథాగ్నేః క్షుద్రా విస్ఫులిఙ్గా వ్యుచ్చరన్త్యేవమేవాస్మాదాత్మనః సర్వే ప్రాణాః సర్వే లోకాః సర్వే దేవాః సర్వాణి భూతాని వ్యుచ్చరన్తి తస్యోపనిషత్సత్యస్య సత్యమితి ప్రాణా వై సత్యం తేషామేష సత్యమ్ ॥ ౨౦ ॥

తత్ర దృష్టాన్తః — స యథా లోకే ఊర్ణనాభిః లూతాకీట ఎక ఎవ ప్రసిద్ధః సన్ స్వాత్మాప్రవిభక్తేన తన్తునా ఉచ్చరేత్ ఉద్గచ్ఛేత్ ; న చాస్తి తస్యోద్గమనే స్వతోఽతిరిక్తం కారకాన్తరమ్ — యథా చ ఎకరూపాదేకస్మాదగ్నేః క్షుద్రా అల్పాః విస్ఫులిఙ్గాః త్రుటయః అగ్న్యవయవాః వ్యుచ్చరన్తి వివిధం నానా వా ఉచ్చరన్తి — యథా ఇమౌ దృష్టాన్తౌ కారకభేదాభావేఽపి ప్రవృత్తిం దర్శయతః, ప్రాక్ప్రవృత్తేశ్చ స్వభావత ఎకత్వమ్ — ఎవమేవ అస్మాత్ ఆత్మనో విజ్ఞానమయస్య ప్రాక్ప్రతిబోధాత్ యత్స్వరూపం తస్మాదిత్యర్థః, సర్వే ప్రాణా వాగాదయః, సర్వే లోకా భూరాదయః సర్వాణి కర్మఫలాని, సర్వే దేవాః ప్రాణలోకాధిష్ఠాతారః అగ్న్యాదయః సర్వాణి భూతాని బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తాని ప్రాణిజాతాని, సర్వ ఎవ ఆత్మాన ఇత్యస్మిన్పాఠే ఉపాధిసమ్పర్కజనితప్రబుధ్యమానవిశేషాత్మాన ఇత్యర్థః, వ్యుచ్చరన్తి । యస్మాదాత్మనః స్థావరజఙ్గమం జగదిదమ్ అగ్నివిస్ఫులిఙ్గవత్ వ్యుచ్చరత్యనిశమ్ , యస్మిన్నేవ చ ప్రలీయతే జలబుద్బుదవత్ , యదాత్మకం చ వర్తతే స్థితికాలే, తస్య అస్య ఆత్మనో బ్రహ్మణః, ఉపనిషత్ — ఉప సమీపం నిగమయతీతి అభిధాయకః శబ్ద ఉపనిషదిత్యుచ్యతే — శాస్త్రప్రామాణ్యాదేతచ్ఛబ్దగతో విశేషోఽవసీయతే ఉపనిగమయితృత్వం నామ ; కాసావుపనిషదిత్యాహ — సత్యస్య సత్యమితి ; సా హి సర్వత్ర చోపనిషత్ అలౌకికార్థత్వాద్దుర్విజ్ఞేయార్థేతి తదర్థమాచష్టే — ప్రాణా వై సత్యం తేషామేష సత్యమితి । ఎతస్యైవ వాక్యస్య వ్యాఖ్యానాయ ఉత్తరం బ్రాహ్మణద్వయం భవిష్యతి ॥
భవతు తావత్ ఉపనిషద్వ్యాఖ్యానాయ ఉత్తరం బ్రాహ్మణద్వయమ్ ; తస్యోపనిషదిత్యుక్తమ్ ; తత్ర న జానీమః — కిం ప్రకృతస్య ఆత్మనో విజ్ఞానమయస్య పాణిపేషణోత్థితస్య సంసారిణః శబ్దాదిభుజ ఇయముపనిషత్ , ఆహోస్విత్ సంసారిణః కస్యచిత్ ; కిఞ్చాతః ? యది సంసారిణః తదా సంసార్యేవ విజ్ఞేయః, తద్విజ్ఞానాదేవ సర్వప్రాప్తిః, స ఎవ బ్రహ్మశబ్దవాచ్యః తద్విద్యైవ బ్రహ్మవిద్యేతి ; అథ అసంసారిణః, తదా తద్విషయా విద్యా బ్రహ్మవిద్యా, తస్మాచ్చ బ్రహ్మవిజ్ఞానాత్సర్వభావాపత్తిః ; సర్వమేతచ్ఛాస్త్రప్రామాణ్యాద్భవిష్యతి ; కిన్తు అస్మిన్పక్షే ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘ఆత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మి —’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి పరబ్రహ్మైకత్వప్రతిపాదికాః శ్రుతయః కుప్యేరన్ , సంసారిణశ్చ అన్యస్యాభావే ఉపదేశానర్థక్యాత్ । యత ఎవం పణ్డితానామప్యేతన్మహామోహస్థానమ్ అనుక్తప్రతివచనప్రశ్నవిషయమ్ , అతో యథాశక్తి బ్రహ్మవిద్యాప్రతిపాదకవాక్యేషు బ్రహ్మ విజిజ్ఞాసూనాం బుద్ధివ్యుత్పాదనాయ విచారయిష్యామః ॥
న తావత్ అసంసారీ పరః — పాణిపేషణప్రతిబోధితాత్ శబ్దాదిభుజః అవస్థాన్తరవిశిష్టాత్ ఉత్పత్తిశ్రుతేః ; న ప్రశాసితా అశనాయాదివర్జితః పరో విద్యతే ; కస్మాత్ ? యస్మాత్ ‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇతి ప్రతిజ్ఞాయ, సుప్తం పురుషం పాణిపేష బోధయిత్వా, తం శబ్దాదిభోక్తృత్వవిశిష్టం దర్శయిత్వా, తస్యైవ స్వప్నద్వారేణ సుషుప్త్యాఖ్యమవస్థాన్తరమున్నీయ, తస్మాదేవ ఆత్మనః సుషుప్త్యవస్థావిశిష్టాత్ అగ్నివిస్ఫులిఙ్గోర్ణనాభిదృష్టాన్తాభ్యామ్ ఉత్పత్తిం దర్శయతి శ్రుతిః — ‘ఎవమేవాస్మాత్’ ఇత్యాదినా ; న చాన్యో జగదుత్పత్తికారణమన్తరాలే శ్రుతోఽస్తి ; విజ్ఞానమయస్యైవ హి ప్రకరణమ్ । సమానప్రకరణే చ శ్రుత్యన్తరే కౌషీతకినామ్ ఆదిత్యాదిపురుషాన్ప్రస్తుత్య ‘స హోవాచ యో వై బాలాక ఎతేషాం పురుషాణాం కర్తా యస్య చైతత్కర్మ స వై వేదితవ్యః’ (కౌ. ఉ. ౪ । ౧౯) ఇతి ప్రబుద్ధస్యైవ విజ్ఞానమయస్య వేదితవ్యతాం దర్శయతి, నార్థాన్తరస్య । తథా చ ‘ఆత్మనస్తు కామాయ సర్వం ప్రియం భవతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫) ఇత్యుక్త్వా, య ఎవ ఆత్మా ప్రియః ప్రసిద్ధః తస్యైవ ద్రష్టవ్యశ్రోతవ్యమన్తవ్యనిదిధ్యాసితవ్యతాం దర్శయతి । తథా చ విద్యోపన్యాసకాలే ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘తదేతత్ప్రేయః పుత్రాత్ప్రేయో విత్తాత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౮) ‘తదాత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మి - ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యేవమాదివాక్యానామానులోమ్యం స్యాత్ పరాభావే । వక్ష్యతి చ — ‘ఆత్మానం చేద్విజానీయాదయమస్మీతి పూరుషః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౨) ఇతి । సర్వవేదాన్తేషు చ ప్రత్యగాత్మవేద్యతైవ ప్రదర్శ్యతే — అహమితి, న బహిర్వేద్యతా శబ్దాదివత్ ప్రదర్శ్యతే అసౌ బ్రహ్మేతి । తథా కౌషీతకినామేవ ‘న వాచం విజిజ్ఞాసీత వక్తారం విద్యాత్’ (కౌ. ఉ. ౩ । ౮) ఇత్యాదినా వాగాదికరణైర్వ్యావృత్తస్య కర్తురేవ వేదితవ్యతాం దర్శయతి । అవస్థాన్తరవిశిష్టోఽసంసారీతి చేత్ — అథాపి స్యాత్ , యో జాగరితే శబ్దాదిభుక్ విజ్ఞానమయః, స ఎవ సుషుప్తాఖ్యమవస్థాన్తరం గతః అసంసారీ పరః ప్రశాసితా అన్యః స్యాదితి చేత్ — న, అదృష్టత్వాత్ । న హ్యేవంధర్మకః పదార్థో దృష్టః అన్యత్ర వైనాశికసిద్ధాన్తాత్ । న హి లోకే గౌః తిష్ఠన్ గచ్ఛన్వా గౌర్భవతి, శయానస్తు అశ్వాదిజాత్యన్తరమితి । న్యాయాచ్చ — యద్ధర్మకో యః పదార్థః ప్రమాణేనావగతో భవతి, స దేశకాలావస్థాన్తరేష్వపి తద్ధర్మక ఎవ భవతి ; స చేత్ తద్ధర్మకత్వం వ్యభిచరతి, సర్వః ప్రమాణవ్యవహారో లుప్యేత । తథా చ న్యాయవిదః సాఙ్ఖ్యమీమాంసకాదయ అసంసారిణ అభావం యుక్తిశతైః ప్రతిపాదయన్తి । సంసారిణోఽపి జగదుత్పత్తిస్థితిలయక్రియాకర్తృత్వవిజ్ఞానస్యాభావాత్ అయుక్తమితి చేత్ — యత్ మహతా ప్రపఞ్చేన స్థాపితం భవతా, శబ్దాదిభుక్ సంసార్యేవ అవస్థాన్తరవిశిష్టో జగత ఇహ కర్తేతి — తదసత్ ; యతో జగదుత్పత్తిస్థితిలయక్రియాకర్తృత్వవిజ్ఞానశక్తిసాధనాభావః సర్వలోకప్రత్యక్షః సంసారిణః ; స కథమ్ అస్మదాదిః సంసారీ మనసాపి చిన్తయితుమశక్యం పృథివ్యాదివిన్యాసవిశిష్టం జగత్ నిర్మినుయాత్ అతోఽయుక్తమితి చేత్ — న, శాస్త్రాత్ ; శాస్త్రం సంసారిణః ‘ఎవమేవాస్మాదాత్మనః’ ఇతి జగదుత్పత్త్యాది దర్శయతి ; తస్మాత్ సర్వం శ్రద్ధేయమితి స్యాదయమ్ ఎకః పక్షః ॥
‘యః సర్వజ్ఞః సర్వవిత్’ (ము. ఉ. ౧ । ౧ । ౯), (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౭) ‘యోఽశనాయాపిపాసే అత్యేతి’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ‘అసఙ్గో న హి సజ్జతే’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౬) ‘ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౯) ‘యః సర్వేషు భూతేషు తిష్ఠన్ — అన్తర్యామ్యమృతః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౭ । ౧౫) ‘స యస్తాన్పురుషాన్నిరుహ్యాత్యక్రామత్’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౬) ‘స వా ఎష మహానజ ఆత్మా’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ‘ఎష సేతుర్విధరణః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ‘సర్వస్య వశీ సర్వస్యేశానః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ‘య ఆత్మాపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧), (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౩) ‘తత్తేజోఽసృజత’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౩) ‘ఆత్మా వా ఇదమేక ఎవాగ్ర ఆసీత్’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౧ । ౧) ‘న లిప్యతే లోకదుఃఖేన బాహ్యః’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిశతేభ్యః — స్మృతేశ్చ ‘అహం సర్వస్య ప్రభవో మత్తః సర్వం ప్రవర్తతే’ (భ. గీ. ౧౦ । ౮) ఇతి — పరోఽస్తి అసంసారీ శ్రుతిస్మృతిన్యాయేభ్యశ్చ ; స చ కారణం జగతః । నను ‘ఎవమేవాస్మాదాత్మనః’ ఇతి సంసారిణ ఎవోత్పత్తిం దర్శయతీత్యుక్తమ్ — న, ‘య ఎషోఽన్తర్హృదయ ఆకాశః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౭) ఇతి పరస్య ప్రకృతత్వాత్ , ‘అస్మాదాత్మనః’ ఇతి యుక్తః పరస్యైవ పరామర్శః । ‘క్వైష తదాభూత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౬) ఇత్యస్య ప్రశ్నస్య ప్రతివచనత్వేన ఆకాశశబ్దవాచ్యః పర ఆత్మా ఉక్తః ‘య ఎషోఽన్తర్హృదయ ఆకాశస్తస్మిఞ్ఛేతే’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౬) ఇతి ; ‘సతా సోమ్య తదా సమ్పన్నో భవతి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౧) ‘అహరహర్గచ్ఛన్త్య ఎతం బ్రహ్మలోకం న విన్దన్తి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౩ । ౨) ‘ప్రాజ్ఞేనాత్మనా సమ్పరిష్వక్తః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౧) ‘పర ఆత్మని సమ్ప్రతిష్ఠతే’ (ప్ర. ఉ. ౪ । ౭) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్య ఆకాశశబ్దః పరఆత్మేతి నిశ్చీయతే ; ‘దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧ । ౧) ఇతి ప్రస్తుత్య తస్మిన్నేవ ఆత్మశబ్దప్రయోగాచ్చ ; ప్రకృత ఎవ పర ఆత్మా । తస్మాత్ యుక్తమ్ ‘ఎవమేవాస్మాదాత్మనః’ ఇతి పరమాత్మన ఎవ సృష్టిరితి ; సంసారిణః సృష్టిస్థితిసంహారజ్ఞానసామర్థ్యాభావం చ అవోచామ । అత్ర చ ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘ఆత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మి - ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి బ్రహ్మవిద్యా ప్రస్తుతా ; బ్రహ్మవిషయం చ బ్రహ్మవిజ్ఞానమితి ; ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౨ । ౧) ఇతి ‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇతి ప్రారబ్ధమ్ । తత్ర ఇదానీమ్ అసంసారి బ్రహ్మ జగతః కారణమ్ అశనాయాద్యతీతం నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావమ్ ; తద్విపరీతశ్చ సంసారీ ; తస్మాత్ అహం బ్రహ్మాస్మీతి న గృహ్ణీయాత్ ; పరం హి దేవమీశానం నికృష్టః సంసార్యాత్మత్వేన స్మరన్ కథం న దోషభాక్స్యాత్ ; తస్మాత్ న అహం బ్రహ్మాస్మీతి యుక్తమ్ । తస్మాత్పుష్పోదకాఞ్జలిస్తుతినమస్కారబల్యుపహారస్వాధ్యాయధ్యానయోగాదిభిః ఆరిరాధయిషేత ; ఆరాధనేన విదిత్వా సర్వేశితృ బ్రహ్మ భవతి ; న పునరసంసారి బ్రహ్మ సంసార్యాత్మత్వేన చిన్తయేత్ — అగ్నిమివ శీతత్వేన ఆకాశమివ మూర్తిమత్త్వేన । బ్రహ్మాత్మత్వప్రతిపాదకమపి శాస్త్రమ్ అర్థవాదో భవిష్యతి । సర్వతర్కశాస్త్రలోకన్యాయైశ్చ ఎవమవిరోధః స్యాత్ ॥
న, మన్త్రబ్రాహ్మణవాదేభ్యః తస్యైవ ప్రవేశశ్రవణాత్ । ‘పురశ్చక్రే’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౦) ఇతి ప్రకృత్య ‘పురః పురుష ఆవిశత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౮) ఇతి, ‘రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ తదస్య రూపం ప్రతిచక్షణాయ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘సర్వాణి రూపాణి విచిత్య ధీరో నామాని కృత్వాభివదన్యదాస్తే’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౨ । ౭) ఇతి సర్వశాఖాసు సహస్రశో మన్త్రవాదాః సృష్టికర్తురేవాసంసారిణః శరీరప్రవేశం దర్శయన్తి । తథా బ్రాహ్మణవాదాః — ‘తత్సృష్ట్వా తదేవానుప్రావిశత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౬ । ౬) ‘స ఎతమేవ సీమానం విదార్యైతయా ద్వారా ప్రాపద్యత’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ‘సేయం దేవతా — ఇమాస్తిస్రో దేవతా అనేన జీవేన ఆత్మనానుప్రవిశ్య’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౩) ‘ఎష సర్వేషు భూతేషు గూఢోఽఽత్మా న ప్రకాశతే’ (క. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ఇత్యాద్యాః । సర్వశ్రుతిషు చ బ్రహ్మణి ఆత్మశబ్దప్రయోగాత్ ఆత్మశబ్దస్య చ ప్రత్యగాత్మాభిధాయకత్వాత్ , ‘ఎష సర్వభూతాన్తరాత్మా’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౪) ఇతి చ శ్రుతేః పరమాత్మవ్యతిరేకేణ సంసారిణోఽభావాత్ — ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘బ్రహ్మైవేదమ్’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ‘ఆత్మైవేదమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః యుక్తమేవ అహం బ్రహ్మాస్మీత్యవధారయితుమ్ ॥
యదా ఎవం స్థితః శాస్త్రార్థః, తదా పరమాత్మనః సంసారిత్వమ్ ; తథా చ సతి శాస్త్రానర్థక్యమ్ , అసంసారిత్వే చ ఉపదేశానర్థక్యం స్పష్టో దోషః ప్రాప్తః ; యది తావత్ పరమాత్మా సర్వభూతాన్తరాత్మా సర్వశరీరసమ్పర్కజనితదుఃఖాని అనుభవతీతి, స్పష్టం పరస్య సంసారిత్వం ప్రాప్తమ్ ; తథా చ పరస్య అసంసారిత్వప్రతిపాదికాః శ్రుతయః కుప్యేరన్ , స్మృతయశ్చ, సర్వే చ న్యాయాః ; అథ కథఞ్చిత్ ప్రాణశరీరసమ్బన్ధజైర్దుఃఖైర్న సమ్బధ్యత ఇతి శక్యం ప్రతిపాదయితుమ్ , పరమాత్మనః సాధ్యపరిహార్యాభావాత్ ఉపదేశానర్థక్యదోషో న శక్యతే నివారయితుమ్ । అత్ర కేచిత్పరిహారమాచక్షతే — పరమాత్మా న సాక్షాద్భూతేష్వను ప్రవిష్టః స్వేన రూపేణ ; కిం తర్హి వికారభావమాపన్నో విజ్ఞానాత్మత్వం ప్రతిపేదే ; స చ విజ్ఞానాత్మా పరస్మాత్ అన్యః అనన్యశ్చ ; యేనాన్యః, తేన సంసారిత్వసమ్బన్ధీ, యేన అనన్యః తేన అహం బ్రహ్మేత్యవధారణార్హః ; ఎవం సర్వమవిరుద్ధం భవిష్యతీతి ॥
తత్ర విజ్ఞానాత్మనో వికారపక్ష ఎతా గతయః — పృథివీద్రవ్యవత్ అనేకద్రవ్యసమాహారస్య సావయవస్య పరమాత్మనః, ఎకదేశవిపరిణామో విజ్ఞానాత్మా ఘటాదివత్ ; పూర్వసంస్థానావస్థస్య వా పరస్య ఎకదేశో విక్రియతే కేశోషరాదివత్ , సర్వ ఎవ వా పరః పరిణమేత్ క్షీరాదివత్ । తత్ర సమానజాతీయానేకద్రవ్యసమూహస్య కశ్చిద్ద్రవ్యవిశేషో విజ్ఞానాత్మత్వం ప్రతిపద్యతే యదా, తదా సమానజాతీయత్వాత్ ఎకత్వముపచరితమేవ న తు పరమార్థతః ; తథా చ సతి సిద్ధాన్తవిరోధః । అథ నిత్యాయుతసిద్ధావయవానుగతః అవయవీ పర ఆత్మా, తస్య తదవస్థస్య ఎకదేశో విజ్ఞానాత్మా సంసారీ — తదాపి సర్వావయవానుగతత్వాత్ అవయవిన ఎవ అవయవగతో దోషో గుణో వేతి, విజ్ఞానాత్మనః సంసారిత్వదోషేణ పర ఎవ ఆత్మా సమ్బధ్యత ఇతి, ఇయమప్యనిష్టా కల్పనా । క్షీరవత్ సర్వపరిణామపక్షే సర్వశ్రుతిస్మృతికోపః, స చ అనిష్టః । ‘నిష్కలం నిష్క్రియం శాన్తమ్’ (శ్వే. ౬ । ౧౯) ‘దివ్యో హ్యమూర్తః పురుషః సబాహ్యాభ్యన్తరో హ్యజః’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౨) ‘ఆకాశవత్సర్వగతశ్చ నిత్యః’ (శత. బ్రా. ౧౦ । ౬ । ౩ । ౨) ‘స వా ఎష మహానజ ఆత్మాజరోఽమరోఽమృతః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ‘న జాయతే మ్రియతే వా కదాచిత్’ (భ. గీ. ౨ । ౨౦) ‘అవ్యక్తోఽయమ్’ (భ. గీ. ౨ । ౨౫) ఇత్యాదిశ్రుతిస్మృతిన్యాయవిరుద్ధా ఎతే సర్వే పక్షాః । అచలస్య పరమాత్మన ఎకదేశపక్షే విజ్ఞానాత్మనః కర్మఫలదేశసంసరణానుపపత్తిః, పరస్య వా సంసారిత్వమ్ — ఇత్యుక్తమ్ । పరస్యైకదేశః అగ్నివిస్ఫులిఙ్గవత్ స్ఫుటితః విజ్ఞానాత్మా సంసరతీతి చేత్ — తథాపి పరస్యావయవస్ఫుటనేన క్షతప్రాప్తిః, తత్సంసరణే చ పరమాత్మనః ప్రదేశాన్తరావయవవ్యూహే ఛిద్రతాప్రాప్తిః, అవ్రణత్వవాక్యవిరోధశ్చ ; ఆత్మావయవభూతస్య విజ్ఞానాత్మనః సంసరణే పరమాత్మశూన్యప్రదేశాభావాత్ అవయవాన్తరనోదనవ్యూహనాభ్యాం హృదయశూలేనేవ పరమాత్మనో దుఃఖిత్వప్రాప్తిః । అగ్నివిస్ఫులిఙ్గాదిదృష్టాన్తశ్రుతేర్న దోష ఇతి చేత్ , న ; శ్రుతేర్జ్ఞాపకత్వాత్ — న శాస్త్రం పదార్థానన్యథా కర్తుం ప్రవృత్తమ్ , కిం తర్హి యథాభూతానామ్ అజ్ఞాతానాం జ్ఞాపనే ; కిఞ్చాతః ? శృణు, అతో యద్భవతి ; యథాభూతా మూర్తామూర్తాదిపదార్థధర్మా లోకే ప్రసిద్ధాః ; తద్దృష్టాన్తోపాదానేన తదవిరోధ్యేవ వస్త్వన్తరం జ్ఞాపయితుం ప్రవృత్తం శాస్త్రం న లౌకికవస్తువిరోధజ్ఞాపనాయ లౌకికమేవ దృష్టాన్తముపాదత్తే ; ఉపాదీయమానోఽపి దృష్టాన్తః అనర్థకః స్యాత్ , దార్ష్టాన్తికాసఙ్గతేః ; న హి అగ్నిః శీతః ఆదిత్యో న తపతీతి వా దృష్టాన్తశతేనాపి ప్రతిపాదయితుం శక్యమ్ , ప్రమాణాన్తరేణ అన్యథాధిగతత్వాద్వస్తునః ; న చ ప్రమాణం ప్రమాణాన్తరేణ విరుధ్యతే ; ప్రమాణాన్తరావిషయమేవ హి ప్రమాణాన్తరం జ్ఞాపయతి ; న చ లౌకికపదపదార్థాశ్రయణవ్యతిరేకేణ ఆగమేన శక్యమజ్ఞాతం వస్త్వన్తరమ్ అవగమయితుమ్ ; తస్మాత్ ప్రసిద్ధన్యాయమనుసరతా న శక్యా పరమాత్మనః సావయవాంశాంశిత్వకల్పనా పరమార్థతః ప్రతిపాదయితుమ్ । ‘క్షుద్రావిస్ఫులిఙ్గాః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨౦) ‘మమైవాంశః’ (భ. గీ. ౧౫ । ౭) ఇతి చ శ్రూయతే స్మర్యతే చేతి చేత్ , న, ఎకత్వప్రత్యయార్థపరత్వాత్ ; అగ్నేర్హి విస్ఫులిఙ్గః అగ్నిరేవ ఇత్యేకత్వప్రత్యయార్హో దృష్టో లోకే ; తథా చ అంశః అంశినా ఎకత్వప్రత్యయార్హః ; తత్రైవం సతి విజ్ఞానాత్మనః పరమాత్మవికారాంశత్వవాచకాః శబ్దాః పరమాత్మైకత్వప్రత్యయాధిత్సవః । ఉపక్రమోపసంహారాభ్యాం చ — సర్వాసు హి ఉపనిషత్సు పూర్వమేకత్వం ప్రతిజ్ఞాయ, దృష్టాన్తైర్హేతుభిశ్చ పరమాత్మనో వికారాంశాదిత్వం జగతః ప్రతిపాద్య, పునరేకత్వముపసంహరతి ; తద్యథా ఇహైవ తావత్ ‘ఇదం సర్వం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇతి ప్రతిజ్ఞాయ, ఉత్పత్తిస్థితిలయహేతుదృష్టాన్తైః వికారవికారిత్వాద్యేకత్వప్రత్యయహేతూన్ ప్రతిపాద్య ‘అనన్తరమబాహ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘అయమాత్మా బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ఇత్యుపసంహరిష్యతి ; తస్మాత్ ఉపక్రమోపసంహారాభ్యామయమర్థో నిశ్చీయతే — పరమాత్మైకత్వప్రత్యయద్రఢిమ్నే ఉత్పత్తిస్థితిలయప్రతిపాదకాని వాక్యానీతి ; అన్యథా వాక్యభేదప్రసఙ్గాచ్చ — సర్వోపనిషత్సు హి విజ్ఞానాత్మనః పరమాత్మనా ఎకత్వప్రత్యయో విధీయత ఇత్యవిప్రతిపత్తిః సర్వేషాముపనిషద్వాదినామ్ ; తద్విధ్యేకవాక్యయోగే చ సమ్భవతి ఉత్పత్త్యాదివాక్యానాం వాక్యాన్తరత్వకల్పనాయాం న ప్రమాణమస్తి ; ఫలాన్తరం చ కల్పయితవ్యం స్యాత్ ; తస్మాదుత్పత్త్యాదిశ్రుతయ ఆత్మైకత్వప్రతిపాదనపరాః ॥
అత్ర చ సమ్ప్రదాయవిద ఆఖ్యాయికాం సమ్ప్రచక్షతే — కశ్చిత్కిల రాజపుత్రః జాతమాత్ర ఎవ మాతాపితృభ్యామపవిద్ధః వ్యాధగృహే సంవర్ధితః ; సః అముష్య వంశ్యతామజానన్ వ్యాధజాతిప్రత్యయః వ్యాధజాతికర్మాణ్యేవానువర్తతే, న రాజాస్మీతి రాజజాతికర్మాణ్యనువర్తతే ; యదా పునః కశ్చిత్పరమకారుణికః రాజపుత్రస్య రాజశ్రీప్రాప్తియోగ్యతాం జానన్ అముష్య పుత్రతాం బోధయతి — ‘న త్వం వ్యాధః, అముష్య రాజ్ఞః పుత్రః ; కథఞ్చిద్వ్యాధగృహమనుప్రవిష్టః’ ఇతి — స ఎవం బోధితః త్యక్త్వా వ్యాధజాతిప్రత్యయకర్మాణి పితృపైతామహీమ్ ఆత్మనః పదవీమనువర్తతే — రాజాహమస్మీతి । తథా కిల అయం పరస్మాత్ అగ్నివిస్ఫులిఙ్గాదివత్ తజ్జాతిరేవ విభక్తః ఇహ దేహేన్ద్రియాదిగహనే ప్రవిష్టః అసంసారీ సన్ దేహేన్ద్రియాదిసంసారధర్మమనువర్తతే — దేహేన్ద్రియసఙ్ఘాతోఽస్మి కృశః స్థూలః సుఖీ దుఃఖీతి — పరమాత్మతామజానన్నాత్మనః ; న త్వమ్ ఎతదాత్మకః పరమేవ బ్రహ్మాసి అసంసారీ — ఇతి ప్రతిబోధిత ఆచార్యేణ, హిత్వా ఎషణాత్రయానువృత్తిం బ్రహ్మైవాస్మీతి ప్రతిపద్యతే । అత్ర రాజపుత్రస్య రాజప్రత్యయవత్ బ్రహ్మప్రత్యయో దృఢీ భవతి — విస్ఫులిఙ్గవదేవ త్వం పరస్మాద్బ్రహ్మణో భ్రష్ట ఇత్యుక్తే, విస్ఫులిఙ్గస్య ప్రాగగ్నేర్భ్రంశాత్ అగ్న్యేకత్వదర్శనాత్ । తస్మాత్ ఎకత్వప్రత్యయదార్ఢ్యాయ సువర్ణమణిలోహాగ్నివిస్ఫులిఙ్గదృష్టాన్తాః, న ఉత్పత్త్యాదిభేదప్రతిపాదనపరాః । సైన్ధవఘనవత్ ప్రజ్ఞప్త్యేకరసనైరన్తర్యావధారణాత్ ‘ఎకధైవానుద్రష్టవ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౦) ఇతి చ — యది చ బ్రహ్మణః చిత్రపటవత్ వృక్షసముద్రాదివచ్చ ఉత్పత్త్యాద్యనేకధర్మవిచిత్రతా విజిగ్రాహయిషితా, ఎకరసం సైన్ధవఘనవదనన్తరమబాహ్యమ్ — ఇతి నోపసమహరిష్యత్ , ‘ఎకధైవానుద్రష్టవ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౦) ఇతి చ న ప్రాయోక్ష్యత — ‘య ఇహ నానేవ పశ్యతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯) ఇతి నిన్దావచనం చ । తస్మాత్ ఎకరూపైకత్వప్రత్యయదార్ఢ్యాయైవ సర్వవేదాన్తేషు ఉత్పత్తిస్థితిలయాదికల్పనా, న తత్ప్రత్యయకరణాయ ॥
న చ నిరవయవస్య పరమాత్మనః అసంసారిణః సంసార్యేకదేశకల్పనా న్యాయ్యా, స్వతోఽదేశత్వాత్ పరమాత్మనః । అదేశస్య పరస్య ఎకదేశసంసారిత్వకల్పనాయాం పర ఎవ సంసారీతి కల్పితం భవేత్ । అథ పరోపాధికృత ఎకదేశః పరస్య, ఘటకరకాద్యాకాశవత్ । న తదా తత్ర వివేకినాం పరమాత్మైకదేశః పృథక్సంవ్యవహారభాగితి బుద్ధిరుత్పద్యతే । అవివేకినాం వివేకినాం చ ఉపచరితా బుద్ధిర్దృష్టేతి చేత్ , న, అవివేకినాం మిథ్యాబుద్ధిత్వాత్ , వివేకినాం చ సంవ్యవహారమాత్రాలమ్బనార్థత్వాత్ — యథా కృష్ణో రక్తశ్చ ఆకాశ ఇతి వివేకినామపి కదాచిత్ కృష్ణతా రక్తతా చ ఆకాశస్య సంవ్యవహారమాత్రాలమ్బనార్థత్వం ప్రతిపద్యత ఇతి, న పరమార్థతః కృష్ణో రక్తో వా ఆకాశో భవితుమర్హతి । అతో న పణ్డితైర్బ్రహ్మస్వరూపప్రతిపత్తివిషయే బ్రహ్మణః అంశాంశ్యేకదేశైకదేశివికారవికారిత్వకల్పనా కార్యా, సర్వకల్పనాపనయనార్థసారపరత్వాత్ సర్వోపనిషదామ్ । అతో హిత్వా సర్వకల్పనామ్ ఆకాశస్యేవ నిర్విశేషతా ప్రతిపత్తవ్యా — ‘ఆకాశవత్సర్వగతశ్చ నిత్యః’ (శత. బ్రా. ౧౦ । ౬ । ౩ । ౨) ‘న లిప్యతే లోకదుఃఖేన బాహ్యః’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిశతేభ్యః । న ఆత్మానం బ్రహ్మవిలక్షణం కల్పయేత్ — ఉష్ణాత్మక ఇవాగ్నౌ శీతైకదేశమ్ , ప్రకాశాత్మకే వా సవితరి తమఎకదేశమ్ — సర్వకల్పనాపనయనార్థసారపరత్వాత్ సర్వోపనిషదామ్ । తస్మాత్ నామరూపోపాధినిమిత్తా ఎవ ఆత్మని అసంసారధర్మిణి సర్వే వ్యవహారాః — ‘రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘సర్వాణి రూపాణి విచిత్య ధీరో నామాని కృత్వాభివదన్యదాస్తే’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౨ । ౭) ఇత్యేవమాదిమన్త్రవర్ణేభ్యః — న స్వత ఆత్మనః సంసారిత్వమ్ , అలక్తకాద్యుపాధిసంయోగజనితరక్తస్ఫటికాదిబుద్ధివత్ భ్రాన్తమేవ న పరమార్థతః । ‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ‘న కర్మణా వర్ధతే నో కనీయాన్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ‘న కర్మణా లిప్యతే పాపకేన’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ‘సమం సర్వేషు భూతేషు తిష్ఠన్తమ్’ (భ. గీ. ౧౩ । ౨౭) ‘శుని చైవ శ్వపాకే చ’ (భ. గీ. ౫ । ౧౦) ఇత్యాదిశ్రుతిస్మృతిన్యాయేభ్యః పరమాత్మనోఽసంసారితైవ । అత ఎకదేశో వికారః శక్తిర్వా విజ్ఞానాత్మా అన్యో వేతి వికల్పయితుం నిరవయవత్వాభ్యుపగమే విశేషతో న శక్యతే । అంశాదిశ్రుతిస్మృతివాదాశ్చ ఎకత్వార్థాః, న తు భేదప్రతిపాదకాః, వివక్షితార్థైకవాక్యయోగాత్ — ఇత్యవోచామ ॥
సర్వోపనిషదాం పరమాత్మైకత్వజ్ఞాపనపరత్వే అథ కిమర్థం తత్ప్రతికూలోఽర్థః విజ్ఞానాత్మభేదః పరికల్ప్యత ఇతి । కర్మకాణ్డప్రామాణ్యవిరోధపరిహారాయేత్యేకే ; కర్మప్రతిపాదకాని హి వాక్యాని అనేకక్రియాకారకఫలభోక్తృకర్త్రాశ్రయాణి, విజ్ఞానాత్మభేదాభావే హి అసంసారిణ ఎవ పరమాత్మన ఎకత్వే, కథమ్ ఇష్టఫలాసు క్రియాసు ప్రవర్తయేయుః, అనిష్టఫలాభ్యో వా క్రియాభ్యో నివర్తయేయుః ? కస్య వా బద్ధస్య మోక్షాయ ఉపనిషదారభ్యేత ? అపి చ పరమాత్మైకత్వవాదిపక్షే కథం పరమాత్మైకత్వోపదేశః ? కథం వా తదుపదేశగ్రహణఫలమ్ ? బద్ధస్య హి బన్ధనాశాయ ఉపదేశః ; తదభావే ఉపనిషచ్ఛాస్త్రం నిర్విషయమేవ । ఎవం తర్హి ఉపనిషద్వాదిపక్షస్య కర్మకాణ్డవాదిపక్షేణ చోద్యపరిహారయోః సమానః పన్థాః — యేన భేదాభావే కర్మకాణ్డం నిరాలమ్బనమాత్మానం న లభతే ప్రామాణ్యం ప్రతి, తథా ఉపనిషదపి । ఎవం తర్హి యస్య ప్రామాణ్యే స్వార్థవిఘాతో నాస్తి, తస్యైవ కర్మకాణ్డస్యాస్తు ప్రామాణ్యమ్ ; ఉపనిషదాం తు ప్రామాణ్యకల్పనాయాం స్వార్థవిఘాతో భవేదితి మా భూత్ప్రామాణ్యమ్ । న హి కర్మకాణ్డం ప్రమాణం సత్ అప్రమాణం భవితుమర్హతి ; న హి ప్రదీపః ప్రకాశ్యం ప్రకాశయతి, న ప్రకాశయతి చ ఇతి । ప్రత్యక్షాదిప్రమాణవిప్రతిషేధాచ్చ — న కేవలముపనిషదో బ్రహ్మైకత్వం ప్రతిపాదయన్త్యః స్వార్థవిఘాతం కర్మకాణ్డప్రామాణ్యవిఘాతం చ కుర్వన్తి ; ప్రత్యక్షాదినిశ్చితభేదప్రతిపత్త్యర్థప్రమాణైశ్చ విరుధ్యన్తే । తస్మాదప్రామాణ్యమేవ ఉపనిషదామ్ ; అన్యార్థతా వాస్తు ; న త్వేవ బ్రహ్మైకత్వప్రతిపత్త్యర్థతా ॥
న ఉక్తోత్తరత్వాత్ । ప్రమాణస్య హి ప్రమాణత్వమ్ అప్రమాణత్వం వా ప్రమోత్పాదనానుత్పాదననిమిత్తమ్ , అన్యథా చేత్ స్తమ్భాదీనాం ప్రామాణ్యప్రసఙ్గాత్ శబ్దాదౌ ప్రమేయే । కిఞ్చాతః ? యది తావత్ ఉపనిషదో బ్రహ్మైకత్వప్రతిపత్తిప్రమాం కుర్వన్తి, కథమప్రమాణం భవేయుః । న కుర్వన్త్యేవేతి చేత్ — యథా అగ్నిః శీతమ్ — ఇతి, స భవానేవం వదన్ వక్తవ్యః — ఉపనిషత్ప్రామాణ్యప్రతిషేధార్థం భవతో వాక్యమ్ ఉపనిషత్ప్రామాణ్యప్రతిషేధం కిం న కరోత్యేవ, అగ్నిర్వా రూపప్రకాశమ్ ; అథ కరోతి — యది కరోతి, భవతు తదా ప్రతిషేధార్థం ప్రమాణం భవద్వాక్యమ్ , అగ్నిశ్చ రూపప్రకాశకో భవేత్ ; ప్రతిషేధవాక్యప్రామాణ్యే భవత్యేవోపనిషదాం ప్రామాణ్యమ్ । అత్రభవన్తో బ్రువన్తు కః పరిహార ఇతి । నను అత్ర ప్రత్యక్షా మద్వాక్య ఉపనిషత్ప్రామాణ్యప్రతిషేధార్థప్రతిపత్తిః అగ్నౌ చ రూపప్రకాశనప్రతిపత్తిః ప్రమా ; కస్తర్హి భవతః ప్రద్వేషః బ్రహ్మైకత్వప్రత్యయే ప్రమాం ప్రత్యక్షం కుర్వతీషు ఉపనిషత్సు ఉపలభ్యమానాసు ? ప్రతిషేధానుపపత్తేః । శోకమోహాదినివృత్తిశ్చ ప్రత్యక్షం ఫలం బ్రహ్మైకత్వప్రతిపత్తిపారమ్పర్యజనితమ్ ఇత్యవోచామ । తస్మాదుక్తోత్తరత్వాత్ ఉపనిషదం ప్రతి అప్రామాణ్యశఙ్కా తావన్నాస్తి ॥
యచ్చోక్తమ్ స్వార్థవిఘాతకరత్వాదప్రామాణ్యమితి, తదపి న, తదర్థప్రతిపత్తేర్బాధకాభావాత్ । న హి ఉపనిషద్భ్యః — బ్రహ్మైకమేవాద్వితీయమ్ , నైవ చ — ఇతి ప్రతిపత్తిరస్తి — యథా అగ్నిరుష్ణః శీతశ్చేత్యస్మాద్వాక్యాత్ విరుద్ధార్థద్వయప్రతిపత్తిః । అభ్యుపగమ్య చైతదవోచామ ; న తు వాక్యప్రామాణ్యసమయే ఎష న్యాయః — యదుత ఎకస్య వాక్యస్య అనేకార్థత్వమ్ ; సతి చ అనేకార్థత్వే, స్వార్థశ్చ స్యాత్ , తద్విఘాతకృచ్చ విరుద్ధః అన్యోఽర్థః । న త్వేతత్ — వాక్యప్రమాణకానాం విరుద్ధమవిరుద్ధం చ, ఎకం వాక్యమ్ , అనేకమర్థం ప్రతిపాదయతీత్యేష సమయః ; అర్థైకత్వాద్ధి ఎకవాక్యతా । న చ కానిచిదుపనిషద్వాక్యాని బ్రహ్మైకత్వప్రతిషేధం కుర్వన్తి । యత్తు లౌకికం వాక్యమ్ — అగ్నిరుష్ణః శీతశ్చేతి, న తత్ర ఎకవాక్యతా, తదేకదేశస్య ప్రమాణాన్తరవిషయానువాదిత్వాత్ ; అగ్నిః శీత ఇత్యేతత్ ఎకం వాక్యమ్ ; అగ్నిరుష్ణ ఇతి తు ప్రమాణాన్తరానుభవస్మారకమ్ , న తు స్వయమర్థావబోధకమ్ ; అతో న అగ్నిః శీత ఇత్యనేన ఎకవాక్యతా, ప్రమాణాన్తరానుభవస్మారణేనైవోపక్షీణత్వాత్ । యత్తు విరుద్ధార్థప్రతిపాదకమిదం వాక్యమితి మన్యతే, తత్ శీతోష్ణపదాభ్యామ్ అగ్నిపదసామానాధికరణ్యప్రయోగనిమిత్తా భ్రాన్తిః ; న త్వేవ ఎకస్య వాక్యస్య అనేకార్థత్వం లౌకికస్య వైదికస్య వా ॥
యచ్చోక్తమ్ — కర్మకాణ్డప్రామాణ్యవిఘాతకృత్ ఉపనిషద్వాక్యమితి, తన్న, అన్యార్థత్వాత్ । బ్రహ్మైకత్వప్రతిపాదనపరా హి ఉపనిషదః న ఇష్టార్థప్రాప్తౌ సాధనోపదేశం తస్మిన్వా పురుషనియోగం వారయన్తి, అనేకార్థత్వానుపపత్తేరేవ । న చ కర్మకాణ్డవాక్యానాం స్వార్థే ప్రమా నోత్పద్యతే । అసాధారణే చేత్స్వార్థే ప్రమామ్ ఉత్పాదయతి వాక్యమ్ , కుతోఽన్యేన విరోధః స్యాత్ । బ్రహ్మైకత్వే నిర్విషయత్వాత్ ప్రమా నోత్పద్యత ఎవేతి చేత్ , న, ప్రత్యక్షత్వాత్ప్రమాయాః । ‘దర్శపూర్ణమాసాభ్యాం స్వర్గకామో యజేత’ ( ? ) ‘బ్రాహ్మణో న హన్తవ్యః’ ( ? ) ఇత్యేవమాదివాక్యేభ్యః ప్రత్యక్షా ప్రమా జాయమానా ; సా నైవ భవిష్యతి, యద్యుపనిషదో బ్రహ్మైకత్వం బోధయిష్యన్తీత్యనుమానమ్ ; న చ అనుమానం ప్రత్యక్షవిరోధే ప్రామాణ్యం లభతే ; తస్మాదసదేవైతద్గీయతే — ప్రమైవ నోత్పద్యత ఇతి । అపి చ యథాప్రాప్తస్యైవ అవిద్యాప్రత్యుపస్థాపితస్య క్రియాకారకఫలస్య ఆశ్రయణేన ఇష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారోపాయసామాన్యే ప్రవృత్తస్య తద్విశేషమజానతః తదాచక్షాణా శ్రుతిః క్రియాకారకఫలభేదస్య లోకప్రసిద్ధస్య సత్యతామ్ అసత్యతాం వా న ఆచష్టే న చ వారయతి, ఇష్టానిష్టఫలప్రాప్తిపరిహారోపాయవిధిపరత్వాత్ । యథా కామ్యేషు ప్రవృత్తా శ్రుతిః కామానాం మిథ్యాజ్ఞానప్రభవత్వే సత్యపి యథాప్రాప్తానేవ కామానుపాదాయ తత్సాధనాన్యేవ విధత్తే, న తు — కామానాం మిథ్యాజ్ఞానప్రభవత్వాదనర్థరూపత్వం చేతి — న విదధాతి ; తథా నిత్యాగ్నిహోత్రాదిశాస్త్రమపి మిథ్యాజ్ఞానప్రభవం క్రియాకారకభేదం యథాప్రాప్తమేవ ఆదాయ ఇష్టవిశేషప్రాప్తిమ్ అనిష్టవిశేషపరిహారం వా కిమపి ప్రయోజనం పశ్యత్ అగ్నిహోత్రాదీని కర్మాణి విధత్తే, న — అవిద్యాగోచరాసద్వస్తువిషయమితి — న ప్రవర్తతే — యథా కామ్యేషు । న చ పురుషా న ప్రవర్తేరన్ అవిద్యావన్తః, దృష్టత్వాత్ — యథా కామినః । విద్యావతామేవ కర్మాధికార ఇతి చేత్ , న, బ్రహ్మైకత్వవిద్యాయాం కర్మాధికారవిరోధస్యోక్తత్వాత్ । ఎతేన బ్రహ్మైకత్వే నిర్విషయత్వాత్ ఉపదేశేన తద్గ్రహణఫలాభావదోషపరిహార ఉక్తో వేదితవ్యః । పురుషేచ్ఛారాగాదివైచిత్ర్యాచ్చ — అనేకా హి పురుషాణామిచ్ఛా ; రాగాదయశ్చ దోషా విచిత్రాః ; తతశ్చ బాహ్యవిషయరాగాద్యపహృతచేతసో న శాస్త్రం నివర్తయితుం శక్తమ్ ; నాపి స్వభావతో బాహ్యవిషయవిరక్తచేతసో విషయేషు ప్రవర్తయితుం శక్తమ్ ; కిన్తు శాస్త్రాత్ ఎతావదేవ భవతి — ఇదమిష్టసాధనమ్ ఇదమనిష్టసాధనమితి సాధ్యసాధనసమ్బన్ధవిశేషాభివ్యక్తిః — ప్రదీపాదివత్ తమసి రూపాదిజ్ఞానమ్ ; న తు శాస్త్రం భృత్యానివ బలాత్ నివర్తయతి నియోజయతి వా ; దృశ్యన్తే హి పురుషా రాగాదిగౌరవాత్ శాస్త్రమప్యతిక్రామన్తః । తస్మాత్ పురుషమతివైచిత్ర్యమపేక్ష్య సాధ్యసాధనసమ్బన్ధవిశేషాన్ అనేకధా ఉపదిశతి । తత్ర పురుషాః స్వయమేవ యథారుచి సాధనవిశేషేషు ప్రవర్తన్తే ; శాస్త్రం తు సవితృప్రదీపాదివత్ ఉదాస్త ఎవ । తథా కస్యచిత్పరోఽపి పురుషార్థః అపురుషార్థవదవభాసతే ; యస్య యథావభాసః, స తథారూపం పురుషార్థం పశ్యతి ; తదనురూపాణి సాధనాన్యుపాదిత్సతే । తథా చ అర్థవాదోఽపి — ‘త్రయాః ప్రాజాపత్యాః ప్రజాపతౌ పితరి బ్రహ్మచర్యమూషుః’ (బృ. ఉ. ౫ । ౨ । ౧) ఇత్యాదిః । తస్మాత్ న బ్రహ్మైకత్వం జ్ఞాపయిష్యన్తో వేదాన్తా విధిశాస్త్రస్య బాధకాః । న చ విధిశాస్త్రమ్ ఎతావతా నిర్విషయం స్యాత్ । నాపి ఉక్తకారకాదిభేదం విధిశాస్త్రమ్ ఉపనిషదాం బ్రహ్మైకత్వం ప్రతి ప్రామాణ్యం నివర్తయతి । స్వవిషయశూరాణి హి ప్రమాణాని, శ్రోత్రాదివత్ ॥
తత్ర పణ్డితమ్మన్యాః కేచిత్ స్వచిత్తవశాత్ సర్వం ప్రమాణమితరేతరవిరుద్ధం మన్యన్తే, తథా ప్రత్యక్షాదివిరోధమపి చోదయన్తి బ్రహ్మైకత్వే — శబ్దాదయః కిల శ్రోత్రాదివిషయా భిన్నాః ప్రత్యక్షత ఉపలభ్యన్తే ; బ్రహ్మైకత్వం బ్రువతాం ప్రత్యక్షవిరోధః స్యాత్ ; తథా శ్రోత్రాదిభిః శబ్దాద్యుపలబ్ధారః కర్తారశ్చ ధర్మాధర్మయోః ప్రతిశరీరం భిన్నా అనుమీయన్తే సంసారిణః ; తత్ర బ్రహ్మైకత్వం బ్రువతామనుమానవిరోధశ్చ ; తథా చ ఆగమవిరోధం వదన్తి — ‘గ్రామకామో యజేత’ (తై. ఆ. ౧౭ । ౧౦ । ౪) ‘పశుకామో యజేత’ (తై. ఆ. ౧౬ । ౧౨ । ౮) ‘స్వర్గకామో యజేత’ (తై. ఆ. ౧౬ । ౩ । ౩) ఇత్యేవమాదివాక్యేభ్యః గ్రామపశుస్వర్గాదికామాః తత్సాధనాద్యనుష్ఠాతారశ్చ భిన్నా అవగమ్యన్తే । అత్రోచ్యతే — తే తు కుతర్కదూషితాన్తఃకరణాః బ్రాహ్మణాదివర్ణాపశదాః అనుకమ్పనీయాః ఆగమార్థవిచ్ఛిన్నసమ్ప్రదాయబుద్ధయ ఇతి । కథమ్ ? శ్రోత్రాదిద్వారైః శబ్దాదిభిః ప్రత్యక్షత ఉపలభ్యమానైః బ్రహ్మణ ఎకత్వం విరుధ్యత ఇతి వదన్తో వక్తవ్యాః — కిం శబ్దాదీనాం భేదేన ఆకాశైకత్వం విరుధ్యత ఇతి ; అథ న విరుధ్యతే, న తర్హి ప్రత్యక్షవిరోధః । యచ్చోక్తమ్ — ప్రతిశరీరం శబ్దాద్యుపలబ్ధారః ధర్మాధర్మయోశ్చ కర్తారః భిన్నా అనుమీయన్తే, తథా చ బ్రహ్మైకత్వేఽనుమానవిరోధ ఇతి ; భిన్నాః కైరనుమీయన్త ఇతి ప్రష్టవ్యాః ; అథ యది బ్రూయుః — సర్వైరస్మాభిరనుమానకుశలైరితి — కే యూయమ్ అనుమానకుశలా ఇత్యేవం పృష్టానాం కిముత్తరమ్ ; శరీరేన్ద్రియమనఆత్మసు చ ప్రత్యేకమనుమానకౌశలప్రత్యాఖ్యానే, శరీరేన్ద్రియమనఃసాధనా ఆత్మానో వయమనుమానకుశలాః, అనేకకారకసాధ్యత్వాత్క్రియాణామితి చేత్ — ఎవం తర్హి అనుమానకౌశలే భవతామనేకత్వప్రసఙ్గః ; అనేకకారకసాధ్యా హి క్రియేతి భవద్భిరేవాభ్యుపగతమ్ ; తత్ర అనుమానం చ క్రియా ; సా శరీరేన్ద్రియమనఆత్మసాధనైః కారకైః ఆత్మకర్తృకా నిర్వర్త్యత ఇత్యేతత్ప్రతిజ్ఞాతమ్ ; తత్ర వయమనుమానకుశలా ఇత్యేవం వదద్భిః శరీరేన్ద్రియమనఃసాధనా ఆత్మానః ప్రత్యేకం వయమనేకే — ఇత్యభ్యుపగతం స్యాత్ ; అహో అనుమానకౌశలం దర్శితమ్ అపుచ్ఛశృఙ్గైః తార్కికబలీవర్దైః । యో హి ఆత్మానమేవ న జానాతి, స కథం మూఢః తద్గతం భేదమభేదం వా జానీయాత్ ; తత్ర కిమనుమినోతి ? కేన వా లిఙ్గేన ? న హి ఆత్మనః స్వతో భేదప్రతిపాదకం కిఞ్చిల్లిఙ్గమస్తి, యేన లిఙ్గేన ఆత్మభేదం సాధయేత్ ; యాని లిఙ్గాని ఆత్మభేదసాధనాయ నామరూపవన్తి ఉపన్యస్యన్తి, తాని నామరూపగతాని ఉపాధయ ఎవ ఆత్మనః — ఘటకరకాపవరకభూఛిద్రాణీవ ఆకాశస్య ; యదా ఆకాశస్య భేదలిఙ్గం పశ్యతి, తదా ఆత్మనోఽపి భేదలిఙ్గం లభేత సః ; న హ్యాత్మనః పరతో విశేషమభ్యుపగచ్ఛద్భిస్తార్కికశతైరపి భేదలిఙ్గమాత్మనో దర్శయితుం శక్యతే ; స్వతస్తు దూరాదపనీతమేవ, అవిషయత్వాదాత్మనః । యద్యత్ పరః ఆత్మధర్మత్వేనాభ్యుపగచ్ఛతి, తస్య తస్య నామరూపాత్మకత్వాభ్యుపగమాత్ , నామరూపాభ్యాం చ ఆత్మనోఽన్యత్వాభ్యుపగమాత్ , ‘ఆకాశో వై నామ నామరూపయోర్నిర్వహితా తే యదన్తరా తద్బ్రహ్మ’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౪ । ౧) ఇతి శ్రుతేః, ‘నామరూపే వ్యాకరవాణి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౩ । ౨) ఇతి చ — ఉత్పత్తిప్రలయాత్మకే హి నామరూపే, తద్విలక్షణం చ బ్రహ్మ — అతః అనుమానస్యైవావిషయత్వాత్ కుతోఽనుమానవిరోధః । ఎతేన ఆగమవిరోధః ప్రత్యుక్తః । యదుక్తమ్ — బ్రహ్మైకత్వే యస్మై ఉపదేశః, యస్య చ ఉపదేశగ్రహణఫలమ్ , తదభావాత్ ఎకత్వోపదేశానర్థక్యమితి — తదపి న, అనేకకారకసాధ్యత్వాత్క్రియాణాం కశ్చోద్యో భవతి ; ఎకస్మిన్బ్రహ్మణి నిరుపాధికే నోపదేశః, నోపదేష్టా, న చ ఉపదేశగ్రహణఫలమ్ ; తస్మాదుపనిషదాం చ ఆనర్థక్యమిత్యేతత్ అభ్యుపగతమేవ ; అథ అనేకకారకవిషయానర్థక్యం చోద్యతే — న, స్వతోఽభ్యుపగమవిరోధాదాత్మవాదినామ్ । తస్మాత్ తార్కికచాటభటరాజాప్రవేశ్యమ్ అభయం దుర్గమిదమ్ అల్పబుద్ధ్యగమ్యం శాస్త్రగురుప్రసాదరహితైశ్చ — ‘కస్తం మదామదం దేవం మదన్యో జ్ఞాతుమర్హతి’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౨౧) ‘దేవైరత్రాపి విచికిత్సితం పురా’ (క. ఉ. ౧ । ౧ । ౨౧) ‘నైషా తర్కేణ మతిరాపనేయా’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౯) — వరప్రసాదలభ్యత్వశ్రుతిస్మృతివాదేభ్యశ్చ’ ‘తదేజతి తన్నైజతి తద్దూరే తద్వన్తికే’ (ఈ. ఉ. ౫) ఇత్యాదివిరుద్ధధర్మసమవాయిత్వప్రకాశమన్త్రవర్ణేభ్యశ్చ ; గీతాసు చ ‘మత్స్థాని సర్వభూతాని’ (భ. గీ. ౯ । ౪) ఇత్యాది । తస్మాత్ పరబ్రహ్మవ్యతిరేకేణ సంసారీ నామ న అన్యత్ వస్త్వన్తరమస్తి । తస్మాత్సుష్ఠూచ్యతే ‘బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్ తదాత్మానమేవావేత్ అహం బ్రహ్మాస్మీతి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) —’ నాన్యదతోఽస్తి ద్రష్టృ నాన్యదతోఽస్తి శ్రోతృ’ ఇత్యాదిశ్రుతిశతేభ్యః । తస్మాత్ పరస్యైవ బ్రహ్మణః సత్యస్య సత్యం నామ ఉపనిషత్ పరా ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

ద్వితీయం బ్రాహ్మణమ్

‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇతి ప్రస్తుతమ్ ; తత్ర యతో జగజ్జాతమ్ , యన్మయమ్ , యస్మింశ్చ లీయతే, తదేకం బ్రహ్మ — ఇతి జ్ఞాపితమ్ । కిమాత్మకం పునః తజ్జగత్ జాయతే, లీయతే చ ? పఞ్చభూతాత్మకమ్ ; భూతాని చ నామరూపాత్మకాని ; నామరూపే సత్యమితి హ్యుక్తమ్ ; తస్య సత్యస్య పఞ్చభూతాత్మకస్య సత్యం బ్రహ్మ । కథం పునః భూతాని సత్యమితి మూర్తామూర్తబ్రాహ్మణమ్ । మూర్తామూర్తభూతాత్మకత్వాత్ కార్యకరణాత్మకాని భూతాని ప్రాణా అపి సత్యమ్ । తేషాం కార్యకరణాత్మకానాం భూతానాం సత్యత్వనిర్దిధారయిషయా బ్రాహ్మణద్వయమారభ్యతే సైవ ఉపనిషద్వ్యాఖ్యా । కార్యకరణసత్యత్వావధారణద్వారేణ హి సత్యస్య సత్యం బ్రహ్మ అవధార్యతే । అత్రోక్తమ్ ‘ప్రాణా వై సత్యం తేషామేష సత్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨౦) ఇతి ; తత్ర కే ప్రాణాః, కియత్యో వా ప్రాణవిషయా ఉపనిషదః కా ఇతి చ — బ్రహ్మోపనిషత్ప్రసఙ్గేన కరణానాం ప్రాణానాం స్వరూపమవధారయతి — పథిగతకూపారామాద్యవధారణవత్ ॥

యో హ వై శిశుం సాధానం సప్రత్యాధానం సస్థూణం సదామం వేద సప్త హ ద్విషతో భ్రాతృవ్యానవరుణద్ధి । అయం వావ శిశుర్యోఽయం మధ్యమః ప్రాణస్తస్యేదమేవాధానమిదం ప్రత్యాధానం ప్రాణః స్థూణాన్నం దామ ॥ ౧ ॥

యో హ వై శిశుం సాధానం సప్రత్యాధానం సస్థూణం సదామం వేద, తస్యేదం ఫలమ్ ; కిం తత్ ? సప్త సప్తసఙ్ఖ్యాకాన్ హ ద్విషతః ద్వేషకర్తౄన్ భ్రాతృవ్యాన్ భ్రాతృవ్యా హి ద్వివిధా భవన్తి, ద్విషన్తః అద్విషన్తశ్చ — తత్ర ద్విషన్తో యే భ్రాతృవ్యాః తాన్ ద్విషతో భ్రాతృవ్యాన్ అవరుణద్ధి ; సప్త యే శీర్షణ్యాః ప్రాణా విషయోపలబ్ధిద్వారాణి తత్ప్రభవా విషయరాగాః సహజత్వాత్ భ్రాతృవ్యాః । తే హి అస్య స్వాత్మస్థాం దృష్టిం విషయవిషయాం కుర్వన్తి ; తేన తే ద్వేష్టారో భ్రాతృవ్యాః, ప్రత్యగాత్మేక్షణప్రతిషేధకరత్వాత్ ; కాఠకే చోక్తమ్ — ‘పరాఞ్చి ఖాని వ్యతృణత్స్వయమ్భూస్తస్మాత్పరాఙ్పశ్యతి నాన్తరాత్మన్’ (క. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇత్యాది ; తత్ర యః శిశ్వాదీన్వేద, తేషాం యాథాత్మ్యమవధారయతి, స ఎతాన్ భ్రాతృవ్యాన్ అవరుణద్ధి అపావృణోతి వినాశయతి । తస్మై ఫలశ్రవణేనాభిముఖీభూతాయాహ — అయం వావ శిశుః । కోఽసౌ ? యోఽయం మధ్యమః ప్రాణః, శరీరమధ్యే యః ప్రాణో లిఙ్గాత్మా, యః పఞ్చధా శరీరమావిష్టః — బృహన్పాణ్డరవాసః సోమ రాజన్నిత్యుక్తః, యస్మిన్ వాఙ్మనఃప్రభృతీని కరణాని విషక్తాని — పడ్వీశశఙ్కునిదర్శనాత్ స ఎష శిశురివ, విషయేష్వితరకరణవదపటుత్వాత్ ; శిశుం సాధానమిత్యుక్తమ్ ; కిం పునస్తస్య శిశోః వత్సస్థానీయస్య కరణాత్మన ఆధానమ్ తస్య ఇదమేవ శరీరమ్ ఆధానం కార్యాత్మకమ్ — ఆధీయతేఽస్మిన్నిత్యాధానమ్ ; తస్య హి శిశోః ప్రాణస్య ఇదం శరీరమధిష్ఠానమ్ ; అస్మిన్హి కరణాన్యధిష్ఠితాని లబ్ధాత్మకాని ఉపలబ్ధిద్వారాణి భవన్తి, న తు ప్రాణమాత్రే విషక్తాని ; తథా హి దర్శితమజాతశత్రుణా — ఉపసంహృతేషు కరణేషు విజ్ఞానమయో నోపలభ్యతే, శరీరదేశవ్యూఢేషు తు కరణేషు విజ్ఞానమయ ఉపలభమాన ఉపలభ్యతే — తచ్చ దర్శితం పాణిపేషప్రతిబోధనేన । ఇదం ప్రత్యాధానం శిరః ; ప్రదేశవిశేషేషు — ప్రతి — ప్రత్యాధీయత ఇతి ప్రత్యాధానమ్ । ప్రాణః స్థూణా అన్నపానజనితా శక్తిః — ప్రాణో బలమితి పర్యాయః ; బలావష్టమ్భో హి ప్రాణః అస్మిన్ శరీరే — ‘స యత్రాయమాత్మాబల్యం న్యేత్య సమ్మోహమివ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧) ఇతి దర్శనాత్ — యథా వత్సః స్థూణావష్టమ్భః ఎవమ్ । శరీరపక్షపాతీ వాయుః ప్రాణః స్థూణేతి కేచిత్ । అన్నం దామ — అన్నం హి భుక్తం త్రేధా పరిణమతే ; యః స్థూలః పరిణామః, స ఎతద్ద్వయం భూత్వా, ఇమామప్యేతి — మూత్రం చ పురీషం చ ; యో మధ్యమో రసః, స రసో లోహితాదిక్రమేణ స్వకార్యం శరీరం సాప్తధాతుకముపచినోతి ; స్వయోన్యన్నాగమే హి శరీరముపచీయతే, అన్నమయత్వాత్ ; విపర్యయేఽపక్షీయతే పతతి ; యస్తు అణిష్ఠో రసః — అమృతమ్ ఊర్క్ ప్రభావః — ఇతి చ కథ్యతే, స నాభేరూర్ధ్వం హృదయదేశమాగత్య, హృదయాద్విప్రసృతేషు ద్వాసప్తతినాడీసహస్రేష్వనుప్రవిశ్య, యత్తత్ కరణసఙ్ఘాతరూపం లిఙ్గం శిశుసంజ్ఞకమ్ , తస్య శరీరే స్థితికారణం భవతి బలముపజనయత్ స్థూణాఖ్యమ్ ; తేన అన్నమ్ ఉభయతః పాశవత్సదామవత్ ప్రాణశరీరయోర్నిబన్ధనం భవతి ॥
ఇదానీం తస్యైవ శిశోః ప్రత్యాధాన ఊఢస్య చక్షుషి కాశ్చనోపనిషద ఉచ్యన్తే —

తమేతాః సప్తాక్షితయ ఉపతిష్ఠన్తే తద్యా ఇమా అక్షన్లోహిన్యో రాజయస్తాభిరేనం రుద్రోఽన్వాయత్తోఽథ యా అక్షన్నాపస్తాభిః పర్జన్యో యా కనీనకా తయాదిత్యో యత్కృష్ణం తేనాగ్నిర్యచ్ఛుక్లం తేనేన్ద్రోఽధరయైనం వర్తన్యా పృథివ్యన్వాయత్తా ద్యౌరుత్తరయా నాస్యాన్నం క్షీయతే య ఎవం వేద ॥ ౨ ॥

తమేతాః సప్తాక్షితయ ఉపతిష్ఠన్తే — తం కరణాత్మకం ప్రాణం శరీరేఽన్నబన్ధనం చక్షుష్యూఢమ్ ఎతాః వక్ష్యమాణాః సప్త సప్తసఙ్ఖ్యాకాః అక్షితయః, అక్షితిహేతుత్వాత్ , ఉపతిష్ఠన్తే । యద్యపి మన్త్రకరణే తిష్ఠతిరుపపూర్వః ఆత్మనేపదీ భవతి, ఇహాపి సప్త దేవతాభిధానాని మన్త్రస్థానీయాని కరణాని ; తిష్ఠతేః అతః అత్రాపి ఆత్మనేపదం న విరుద్ధమ్ । కాస్తా అక్షితయ ఇత్యుచ్యన్తే — తత్ తత్ర యా ఇమాః ప్రసిద్ధాః, అక్షన్ అక్షణి లోహిన్యః లోహితాః రాజయః రేఖాః, తాభిః ద్వారభూతాభిః ఎనం మధ్యమం ప్రాణం రుద్రః అన్వాయత్తః అనుగతః ; అథ యాః అక్షన్ అక్షణి ఆపః ధూమాదిసంయోగేనాభివ్యజ్యమానాః, తాభిః అద్భిర్ద్వారభూతాభిః పర్జన్యో దేవతాత్మా అన్వాయత్తః అనుగత ఉపతిష్ఠత ఇత్యర్థః । స చ అన్నభూతోఽక్షితిః ప్రాణస్య, ‘పర్జన్యే వర్షత్యానన్దినః ప్రాణా భవన్తి’ (ప్ర. ఉ. ౨ । ౧౦) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ । యా కనీనకా దృక్శక్తిః తయా కనీనకయా ద్వారేణ ఆదిత్యో మధ్యమం ప్రాణముపతిష్ఠతే । యత్కృష్ణం చక్షుషి, తేన ఎనమగ్నిరుపతిష్ఠతే । యచ్ఛుక్లం చక్షుషి, తేన ఇన్ద్రః । అధరయా వర్తన్యా పక్ష్మణా ఎనం పృథివీ అన్వాయత్తా, అధరత్వసామాన్యాత్ । ద్యౌః ఉత్తరయా, ఊర్ధ్వత్వసామాన్యాత్ । ఎతాః సప్త అన్నభూతాః ప్రాణస్య సన్తతముపతిష్ఠన్తే — ఇత్యేవం యో వేద, తస్యైతత్ఫలమ్ — నాస్యాన్నం క్షీయతే, య ఎవం వేద ॥

తదేష శ్లోకో భవతి । అర్వాగ్బిలశ్చమస ఊర్ధ్వబుధ్నస్తస్మిన్యశో నిహితం విశ్వరూపమ్ । తస్యాసత ఋషయః సప్త తీరే వాగష్టమీ బ్రహ్మణా సంవిదానేతి । అర్వాగ్బిలశ్చమస ఊర్ధ్వబుధ్న ఇతీదం తచ్ఛిర ఎష హ్యర్వాగ్బిలశ్చమస ఊర్ధ్వబుధ్నస్తస్మిన్యశో నిహితం విశ్వరూపమితి ప్రాణా వై యశో విశ్వరూపం ప్రాణానేతదాహ తస్యాసత ఋషయః సప్త తీర ఇతి ప్రాణా వా ఋషయః ప్రాణానేతదాహ వాగష్టమీ బ్రహ్మణా సంవిదానేతి వాగ్ఘ్యష్టమీ బ్రహ్మణా సంవిత్తే ॥ ౩ ॥

తత్ తత్ర ఎతస్మిన్నర్థే ఎష శ్లోకః మన్త్రో భవతి — అర్వాగ్బిలశ్చమస ఇత్యాదిః । తత్ర మన్త్రార్థమాచష్టే శ్రుతిః — అర్వాగ్బిలశ్చమస ఊర్ధ్వబుధ్న ఇతి । కః పునరసావర్వాగ్బిలశ్చమస ఊర్ధ్వబుధ్నః ? ఇదం తత్ ; శిరః చమసాకారం హి తత్ ; కథమ్ ? ఎష హి అర్వాగ్బిలః ముఖస్య బిలరూపత్వాత్ , శిరసో బుధ్నాకారత్వాత్ ఊర్ధ్వబుధ్నః । తస్మిన్ యశో నిహితం విశ్వరూపమితి — యథా సోమః చమసే, ఎవం తస్మిన్ శిరసి విశ్వరూపం నానారూపం నిహితం స్థితం భవతి । కిం పునస్తత్ ? యశః — ప్రాణా వై యశో విశ్వరూపమ్ — ప్రాణాః శ్రోత్రాదయః వాయవశ్చ మరుతః సప్తధా తేషు ప్రసృతాః యశః — ఇత్యేతదాహ మన్త్రః, శబ్దాదిజ్ఞానహేతుత్వాత్ । తస్యాసత ఋషయః సప్త తీర ఇతి — ప్రాణాః పరిస్పన్దాత్మకాః, త ఎవ చ ఋషయః, ప్రాణానేతదాహ మన్త్రః । వాగష్టమీ బ్రహ్మణా సంవిదానేతి — బ్రహ్మణా సంవాదం కుర్వన్తీ అష్టమీ భవతి ; తద్ధేతుమాహ — వాగ్ఘ్యష్టమీ బ్రహ్మణా సంవిత్త ఇతి ॥

ఇమావేవ గోతమభరద్వాజావయమేవ గోతమోఽయం భరద్వాజ ఇమావేవ విశ్వామిత్రజమదగ్నీ అయమేవ విశ్వామిత్రోఽయం జమదగ్నిరిమావేవ వసిష్ఠకశ్యపావయమేవ వసిష్ఠోఽయం కశ్యపో వాగేవాత్రిర్వాచా హ్యన్నమద్యతేఽత్తిర్హ వై నామైతద్యదత్రిరితి సర్వస్యాత్తా భవతి సర్వమస్యాన్నం భవతి య ఎవం వేద ॥ ౪ ॥

కే పునస్తస్య చమసస్య తీర ఆసత ఋషయ ఇతి — ఇమావేవ గోతమభరద్వాజౌ కర్ణౌ — అయమేవ గోతమః అయం భరద్వాజః దక్షిణశ్చ ఉత్తరశ్చ, విపర్యయేణ వా । తథా చక్షుషీ ఉపదిశన్నువాచ — ఇమావేవ విశ్వామిత్రజమదగ్నీ దక్షిణం విశ్వామిత్రః ఉత్తరం జమదగ్నిః, విపర్యయేణ వా । ఇమావేవ వసిష్ఠకశ్యపౌ — నాసికే ఉపదిశన్నువాచ ; దక్షిణః పుటో భవతి వసిష్ఠః ; ఉత్తరః కశ్యపః — పూర్వవత్ । వాగేవ అత్రిః అదనక్రియాయోగాత్ సప్తమః ; వాచా హ్యన్నమద్యతే ; తస్మాదత్తిర్హి వై ప్రసిద్ధం నామైతత్ — అత్తృత్వాదత్తిరితి, అత్తిరేవ సన్ యదత్రిరిత్యుచ్యతే పరోక్షేణ । సర్వస్య ఎతస్యాన్నజాతస్య ప్రాణస్య, అత్రినిర్వచనవిజ్ఞానాదత్తా భవతి । అత్తైవ భవతి నాముష్మిన్నన్యేన పునః ప్రత్యద్యతే ఇత్యేతదుక్తం భవతి — సర్వమస్యాన్నం భవతీతి । య ఎవమ్ ఎతత్ యథోక్తం ప్రాణయాథాత్మ్యం వేద, స ఎవం మధ్యమః ప్రాణో భూత్వా ఆధానప్రత్యాధానగతో భోక్తైవ భవతి, న భోజ్యమ్ ; భోజ్యాద్వ్యావర్తత ఇత్యర్థః ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య ద్వితీయమ్ బ్రాహ్మణమ్ ॥

తృతీయం బ్రాహ్మణమ్

ద్వే వావ బ్రహ్మణో రూపే మూర్తం చైవామూర్తం చ మర్త్యం చామృతం చ స్థితం చ యచ్చ సచ్చ త్యచ్చ ॥ ౧ ॥

తత్ర ప్రాణా వై సత్యమిత్యుక్తమ్ । యాః ప్రాణానాముపనిషదః, తాః బ్రహ్మోపనిషత్ప్రసఙ్గేన వ్యాఖ్యాతాః — ఎతే తే ప్రాణా ఇతి చ । తే కిమాత్మకాః కథం వా తేషాం సత్యత్వమితి చ వక్తవ్యమితి పఞ్చభూతానాం సత్యానాం కార్యకరణాత్మకానాం స్వరూపావధారణార్థమ్ ఇదం బ్రాహ్మణమారభ్యతే — యదుపాధివిశేషాపనయద్వారేణ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి బ్రహ్మణః సతత్త్వం నిర్దిధారయిషితమ్ । తత్ర ద్విరూపం బ్రహ్మ పఞ్చభూతజనితకార్యకరణసమ్బద్ధం మూర్తామూర్తాఖ్యం మర్త్యామృతస్వభావం తజ్జనితవాసనారూపం చ సర్వజ్ఞం సర్వశక్తి సోపాఖ్యం భవతి । క్రియాకారకఫలాత్మకం చ సర్వవ్యవహారాస్పదమ్ । తదేవ బ్రహ్మ విగతసర్వోపాధివిశేషం సమ్యగ్దర్శనవిషయమ్ అజరమ్ అమృతమ్ అభయమ్ , వాఙ్మనసయోరప్యవిషయమ్ అద్వైతత్వాత్ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి నిర్దిశ్యతే । తత్ర యదపోహద్వారేణ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి నిర్దిశ్యతే బ్రహ్మ, తే ఎతే ద్వే వావ — వావశబ్దోఽవధారణార్థః — ద్వే ఎవేత్యర్థః — బ్రహ్మణః పరమాత్మనః రూపే — రూప్యతే యాభ్యామ్ అరూపం పరం బ్రహ్మ అవిద్యాధ్యారోప్యమాణాభ్యామ్ । కే తే ద్వే ? మూర్తం చైవ మూర్తమేవ చ ; తథా అమూర్తం చ అమూర్తమేవ చేత్యర్థః । అన్తర్ణీతస్వాత్మవిశేషణే మూర్తామూర్తే ద్వే ఎవేత్యవధార్యేతే ; కాని పునస్తాని విశేషణాని మూర్తామూర్తయోరిత్యుచ్యన్తే — మర్త్యం చ మర్త్యం మరణధర్మి, అమృతం చ తద్విపరీతమ్ , స్థితం చ — పరిచ్ఛిన్నం గతిపూర్వకం యత్స్థాస్ను, యచ్చ — యాతీతి యత్ — వ్యాపి అపరిచ్ఛిన్నం స్థితవిపరీతమ్ , సచ్చ — సదిత్యన్యేభ్యో విశేష్యమాణాసాధారణధర్మవిశేషవత్ , త్యచ్చ — తద్విపరీతమ్ ‘త్యత్’ ఇత్యేవ సర్వదా పరోక్షాభిధానార్హమ్ ॥

తదేతన్మూర్తం యదన్యద్వాయోశ్చాన్తరిక్షాచ్చైతన్మర్త్యమేతత్స్థితమేతత్సత్తస్యైతస్య మూర్తస్యైతస్య మర్త్యస్యైతస్య స్థితస్యైతస్య సత ఎష రసో య ఎష తపతి సతో హ్యేష రసః ॥ ౨ ॥

తత్ర చతుష్టయవిశేషణవిశిష్టం మూర్తమ్ , తథా అమూర్తం చ ; తత్ర కాని మూర్తవిశేషణాని కాని చేతరాణీతి విభజ్యతే । తదేతన్మూర్తం మూర్ఛితావయవమ్ ఇతరేతరానుప్రవిష్టావయవం ఘనం సంహతమిత్యర్థః । కిం తత్ ? యదన్యత్ ; కస్మాదన్యత్ ? వాయోశ్చాన్తరిక్షాచ్చ భూతద్వయాత్ — పరిశేషాత్పృథివ్యాదిభూతత్రయమ్ ; ఎతన్మర్త్యమ్ — యదేతన్మూర్తాఖ్యం భూతత్రయమ్ ఇదం మర్త్యం మరణధర్మి ; కస్మాత్ ? యస్మాత్స్థితమేతత్ ; పరిచ్ఛిన్నం హ్యర్థాన్తరేణ సమ్ప్రయుజ్యమానం విరుధ్యతే — యథా ఘటః స్తమ్భకుడ్యాదినా ; తథా మూర్తం స్థితం పరిచ్ఛిన్నమ్ అర్థాన్తరసమ్బన్ధి తతోఽర్థాన్తరవిరోధాన్మర్త్యమ్ ; ఎతత్సత్ విశేష్యమాణాసాధారణధర్మవత్ , తస్మాద్ధి పరిచ్ఛిన్నమ్ , పరిచ్ఛిన్నత్వాన్మర్త్యమ్ , అతో మూర్తమ్ ; మూర్తత్వాద్వా మర్త్యమ్ , మర్త్యత్వాత్స్థితమ్ , స్థితత్వాత్సత్ । అతః అన్యోన్యావ్యభిచారాత్ చతుర్ణాం ధర్మాణాం యథేష్టం విశేషణవిశేష్యభావో హేతుహేతుమద్భావశ్చ దర్శయితవ్యః । సర్వథాపి తు భూతత్రయం చతుష్టయవిశేషణవిశిష్టం మూర్తం రూపం బ్రహ్మణః । తత్ర చతుర్ణామేకస్మిన్గృహీతే విశేషణే ఇతరద్గృహీతమేవ విశేషణమిత్యాహ — తస్యైతస్య మూర్తస్య, ఎతస్య మర్త్యస్య, ఎతస్య స్థితస్య, ఎతస్య సతః — చతుష్టయవిశేషణస్య భూతత్రయస్యేత్యర్థః — ఎష రసః సార ఇత్యర్థః ; త్రయాణాం హి భూతానాం సారిష్ఠః సవితా ; ఎతత్సారాణి త్రీణి భూతాని, యత ఎతత్కృతవిభజ్యమానరూపవిశేషణాని భవన్తి ; ఆధిదైవికస్య కార్యస్యైతద్రూపమ్ — యత్సవితా యదేతన్మణ్డలం తపతి ; సతో భూతత్రయస్య హి యస్మాత్ ఎష రస ఇతి ఎతద్గృహ్యతే ; మూర్తో హ్యేష సవితా తపతి, సారిష్ఠశ్చ । యత్తు ఆధిదైవికం కరణం మణ్డలస్యాభ్యన్తరమ్ , తద్వక్ష్యామః ॥

అథామూర్తం వాయుశ్చాన్తరిక్షం చైతదమృతమేతద్యదేతత్త్యత్తస్యైతస్యామూర్తస్యైతస్యామృతస్యైతస్య యత ఎతస్య త్యస్యైష రసో య ఎష ఎతస్మిన్మణ్డలే పురుషస్త్యస్య హ్యేష రస ఇత్యధిదైవతమ్ ॥ ౩ ॥

అథామూర్తమ్ — అథాధునా అమూర్తముచ్యతే । వాయుశ్చాన్తరిక్షం చ యత్పరిశేషితం భూతద్వయమ్ — ఎతత్ అమృతమ్ , అమూర్తత్వాత్ , అస్థితమ్ , అతోఽవిరుధ్యమానం కేనచిత్ , అమృతమ్ , అమరణధర్మి ; ఎతత్ యత్ స్థితవిపరీతమ్ , వ్యాపి, అపరిచ్ఛిన్నమ్ ; యస్మాత్ యత్ ఎతత్ అన్యేభ్యోఽప్రవిభజ్యమానవిశేషమ్ , అతః త్యత్ ‘త్యత్’ ఇతి పరోక్షాభిధానార్హమేవ — పూర్వవత్ । తస్యైతస్యామూర్తస్య ఎతస్యామృతస్య ఎతస్య యతః ఎతస్య త్యస్య చతుష్టయవిశేషణస్యామూర్తస్య ఎష రసః ; కోఽసౌ ? య ఎష ఎతస్మిన్మణ్డలే పురుషః — కరణాత్మకో హిరణ్యగర్భః ప్రాణ ఇత్యభిధీయతే యః, స ఎషః అమూర్తస్య భూతద్వయస్య రసః పూర్వవత్ సారిష్ఠః । ఎతత్పురుషసారం చామూర్తం భూతద్వయమ్ — హైరణ్యగర్భలిఙ్గారమ్భాయ హి భూతద్వయాభివ్యక్తిరవ్యాకృతాత్ ; తస్మాత్ తాదర్థ్యాత్ తత్సారం భూతద్వయమ్ । త్యస్య హ్యేష రసః — యస్మాత్ యః మణ్డలస్థః పురుషో మణ్డలవన్న గృహ్యతే సారశ్చ భూతద్వయస్య, తస్మాదస్తి మణ్డలస్థస్య పురుషస్య భూతద్వయస్య చ సాధర్మ్యమ్ । తస్మాత్ యుక్తం ప్రసిద్ధవద్ధేతూపాదానమ్ — త్యస్య హ్యేష రస ఇతి ॥
రసః కారణం హిరణ్యగర్భవిజ్ఞానాత్మా చేతన ఇతి కేచిత్ ; తత్ర చ కిల హిరణ్యగర్భవిజ్ఞానాత్మనః కర్మ వాయ్వన్తరిక్షయోః ప్రయోక్తృ ; తత్కర్మ వాయ్వన్తరిక్షాధారం సత్ అన్యేషాం భూతానాం ప్రయోక్తృ భవతి ; తేన స్వకర్మణా వాయ్వన్తరిక్షయోః ప్రయోక్తేతి తయోః రసః కారణముచ్యత ఇతి । తన్న మూర్తరసేన అతుల్యత్వాత్ ; మూర్తస్య తు భూతత్రయస్య రసో మూర్తమేవ మణ్డలం దృష్టం భూతత్రయసమానజాతీయమ్ ; న చేతనః ; తథా అమూర్తయోరపి భూతయోః తత్సమానజాతీయేనైవ అమూర్తరసేన యుక్తం భవితుమ్ , వాక్యప్రవృత్తేస్తుల్యత్వాత్ ; యథా హి మూర్తామూర్తే చతుష్టయధర్మవతీ విభజ్యేతే, తథా రసరసవతోరపి మూర్తామూర్తయోః తుల్యేనైవ న్యాయేన యుక్తో విభాగః ; న త్వర్ధవైశసమ్ । మూర్తరసేఽపి మణ్డలోపాధిశ్చేతనో వివక్ష్యత ఇతి చేత్ — అత్యల్పమిదముచ్యతే, సర్వత్రైవ తు మూర్తామూర్తయోః బ్రహ్మరూపేణ వివక్షితత్వాత్ । పురుషశబ్దః అచేతనేఽనుపపన్న ఇతి చేత్ , న, పక్షపుచ్ఛాదివిశిష్టస్యైవ లిఙ్గస్య పురుషశబ్దదర్శనాత్ , ‘న వా ఇత్థం సన్తః శక్ష్యామః ప్రజాః ప్రజనయితుమిమాన్సప్త పురుషానేకం పురుషం కరవామేతి త ఎతాన్సప్త పురుషానేకం పురుషమకుర్వన్’ (శత. బ్రా. ౬ । ౧ । ౧ । ౩) ఇత్యాదౌ అన్నరసమయాదిషు చ శ్రుత్యన్తరే పురుషశబ్దప్రయోగాత్ । ఇత్యధిదైవతమితి ఉక్తోపసంహారః అధ్యాత్మవిభాగోక్త్యర్థః ॥

అథాధ్యాత్మమిదమేవ మూర్తం యదన్యత్ప్రాణాచ్చ యశ్చాయమన్తరాత్మన్నాకాశ ఎతన్మర్త్యమేతత్స్థితమేతత్సత్తస్యైతస్య మూర్తస్యైతస్య మర్త్యస్యైతస్య స్థితస్యైతస్య సత ఎష రసో యచ్చక్షుః సతో హ్యేష రసః ॥ ౪ ॥

అథాధునా అధ్యాత్మం మూర్తామూర్తయోర్విభాగ ఉచ్యతే । కిం తత్ మూర్తమ్ ? ఇదమేవ ; కిఞ్చేదమ్ ? యదన్యత్ ప్రాణాచ్చ వాయోః, యశ్చాయమ్ అన్తః అభ్యన్తరే ఆత్మన్ ఆత్మని ఆకాశః ఖమ్ , శరీరస్థశ్చ యః ప్రాణః — ఎతద్ద్వయం వర్జయిత్వా యదన్యత్ శరీరారమ్భకం భూతత్రయమ్ ; ఎతన్మర్త్యమిత్యాది సమానమన్యత్పూర్వేణ । ఎతస్య సతో హ్యేష రసః — యచ్చక్షురితి ; ఆధ్యాత్మికస్య శరీరారమ్భకస్య కార్యస్య ఎష రసః సారః ; తేన హి సారేణ సారవదిదం శరీరం సమస్తమ్ — యథా అధిదైవతమాదిత్యమణ్డలేన ; ప్రాథమ్యాచ్చ — చక్షుషీ ఎవ ప్రథమే సమ్భవతః సమ్భవత ఇతి, ‘తేజో రసో నిరవర్తతాగ్నిః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౨ । ౨) ఇతి లిఙ్గాత్ ; తైజసం హి చక్షుః ; ఎతత్సారమ్ ఆధ్యాత్మికం భూతత్రయమ్ ; సతో హ్యేష రస ఇతి మూర్తత్వసారత్వే హేత్వర్థః ॥

అథామూర్తం ప్రాణశ్చ యశ్చాయమన్తరాత్మన్నాకాశ ఎతదమృతమేతద్యదేతత్త్యత్తస్యైతస్యామూర్తస్యైతస్యామృతస్యైతస్య యత ఎతస్య త్యస్యైష రసో యోఽయం దక్షిణేఽక్షన్పురుషస్త్యస్య హ్యేష రసః ॥ ౫ ॥

అథాధునా అమూర్తముచ్యతే । యత్పరిశేషితం భూతద్వయం ప్రాణశ్చ యశ్చాయమన్తరాత్మన్నాకాశః, ఎతదమూర్తమ్ । అన్యత్పూర్వవత్ । ఎతస్య త్యస్య ఎష రసః సారః, యోఽయం దక్షిణేఽక్షన్పురుషః — దక్షిణేఽక్షన్నితి విశేషగ్రహణమ్ , శాస్త్రప్రత్యక్షత్వాత్ ; లిఙ్గస్య హి దక్షిణేఽక్ష్ణి విశేషతోఽధిష్ఠాతృత్వం శాస్త్రస్య ప్రత్యక్షమ్ , సర్వశ్రుతిషు తథా ప్రయోగదర్శనాత్ । త్యస్య హ్యేష రస ఇతి పూర్వవత్ విశేషతః అగ్రహణాత్ అమూర్తత్వసారత్వ ఎవ హేత్వర్థః ॥

తస్య హైతస్య పురుషస్య రూపమ్ । యథా మాహారజనం వాసో యథా పాణ్డ్వావికం యథేన్ద్రగోపో యథాగ్న్యర్చిర్యథా పుణ్డరీకం యథా సకృద్విద్యుత్తం సకృద్విద్యుత్తేవ హ వా అస్య శ్రీర్భవతి య ఎవం వేదాథాత ఆదేశో నేతి నేతి న హ్యేతస్మాదితి నేత్యన్యత్పరమస్త్యథ నామధేయం సత్యస్య సత్యమితి ప్రాణా వై సత్యం తేషామేష సత్యమ్ ॥ ౬ ॥

బ్రహ్మణ ఉపాధిభూతయోర్మూర్తామూర్తయోః కార్యకరణవిభాగేన అధ్యాత్మాధిదైవతయోః విభాగో వ్యాఖ్యాతః సత్యశబ్దవాచ్యయోః । అథేదానీం తస్య హైతస్య పురుషస్య కరణాత్మనో లిఙ్గస్య రూపం వక్ష్యామః వాసనామయం మూర్తామూర్తవాసనావిజ్ఞానమయసంయోగజనితం విచిత్రం పటభిత్తిచిత్రవత్ మాయేన్ద్రజాలమృగతృష్ణికోపమం సర్వవ్యామోహాస్పదమ్ — ఎతావన్మాత్రమేవ ఆత్మేతి విజ్ఞానవాదినో వైనాశికా యత్ర భ్రాన్తాః, ఎతదేవ వాసనారూపం పటరూపవత్ ఆత్మనో ద్రవ్యస్య గుణ ఇతి నైయాయికా వైశేషికాశ్చ సమ్ప్రతిపన్నాః, ఇదమ్ ఆత్మార్థం త్రిగుణం స్వతన్త్రం ప్రధానాశ్రయం పురుషార్థేన హేతునా ప్రవర్తత ఇతి సాఙ్ఖ్యాః ॥
ఔపనిషదమ్మన్యా అపి కేచిత్ప్రక్రియాం రచయన్తి — మూర్తామూర్తరాశిరేకః, పరమాత్మరాశిరుత్తమః, తాభ్యామన్యోఽయం మధ్యమః కిల తృతీయః కర్త్రా భోక్త్రా విజ్ఞానమయేన అజాతశత్రుప్రతిబోధితేన సహ విద్యాకర్మపూర్వప్రజ్ఞాసముదాయః ; ప్రయోక్తా కర్మరాశిః, ప్రయోజ్యః పూర్వోక్తో మూర్తామూర్తభూతరాశిః సాధనం చేతి । తత్ర చ తార్కికైః సహ సన్ధింం కుర్వన్తి । లిఙ్గాశ్రయశ్చ ఎష కర్మరాశిరిత్యుక్త్వా, పునస్తతస్త్రస్యన్తః సాఙ్ఖ్యత్వభయాత్ — సర్వః కర్మ రాశిః — పుష్పాశ్రయ ఇవ గన్ధః పుష్పవియోగేఽపి పుటతైలాశ్రయో భవతి, తద్వత్ — లిఙ్గవియోగేఽపి పరమాత్మైకదేశమాశ్రయతి, సపరమాత్మైకదేశః కిల అన్యత ఆగతేన గుణేన కర్మణా సగుణో భవతి నిర్గుణోఽపి సన్ , స కర్తా భోక్తా బధ్యతే ముచ్యతే చ విజ్ఞానాత్మా — ఇతి వైశేషికచిత్తమప్యనుసరన్తి ; స చ కర్మరాశిః భూతరాశేరాగన్తుకః, స్వతో నిర్గుణ ఎవ పరమాత్మైకదేశత్వాత్ , స్వత ఉత్థితా అవిద్యా అనాగన్తుకాపి ఊషరవత్ అనాత్మధర్మః — ఇత్యనయా కల్పనయా సాఙ్ఖ్యచిత్తమనువర్తన్తే ॥
సర్వమేతత్ తార్కికైః సహ సామఞ్జస్యకల్పనయా రమణీయం పశ్యన్తి, న ఉపనిషత్సిద్ధాన్తం సర్వన్యాయవిరోధం చ పశ్యన్తి ; కథమ్ ? ఉక్తా ఎవ తావత్ సావయవత్వే పరమాత్మనః సంసారిత్వసవ్రణత్వకర్మఫలదేశసంసరణానుపపత్త్యాదయో దోషాః ; నిత్యభేదే చ విజ్ఞానాత్మనః పరేణ ఎకత్వానుపపత్తిః । లిఙ్గమేవేతి చేత్ పరమాత్మన ఉపచరితదేశత్వేన కల్పితం ఘటకరకభూఛిద్రాకాశాదివత్ , తథా లిఙ్గవియోగేఽపి పరమాత్మదేశాశ్రయణం వాసనాయాః । అవిద్యాయాశ్చ స్వత ఉత్థానమ్ ఊషరవత్ — ఇత్యాదికల్పనానుపపన్నైవ । న చ వాస్యదేశవ్యతిరేకేణ వాసనాయా వస్త్వన్తరసఞ్చరణం మనసాపి కల్పయితుం శక్యమ్ । న చ శ్రుతయో అవగచ్ఛన్తి — ‘కామః సఙ్కల్పో విచికిత్సా’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౩) ‘హృదయే హ్యేవ రూపాణి’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౦) ‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ‘కామా యేఽస్య హృది శ్రితాః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౭) ‘తీర్ణో హి తదా సర్వాఞ్శోకాన్హృదయస్య’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౨) ఇత్యాద్యాః । న చ ఆసాం శ్రుతీనాం శ్రుతాదర్థాన్తరకల్పనా న్యాయ్యా, ఆత్మనః పరబ్రహ్మత్వోపపాదనార్థపరత్వాదాసామ్ , ఎతావన్మాత్రార్థోపక్షయత్వాచ్చ సర్వోపనిషదామ్ । తస్మాత్ శ్రుత్యర్థకల్పనాకుశలాః సర్వ ఎవ ఉపనిషదర్థమన్యథా కుర్వన్తి । తథాపి వేదార్థశ్చేత్స్యాత్ , కామం భవతు, న మే ద్వేషః । న చ ‘ద్వే వావ బ్రహ్మణో రూపే’ ఇతి రాశిత్రయపక్షే సమఞ్జసమ్ ; యదా తు మూర్తామూర్తే తజ్జనితవాసనాశ్చ మూర్తామూర్తే ద్వే రూపే, బ్రహ్మ చ రూపి తృతీయమ్ , న చాన్యత్ చతుర్థమన్తరాలే — తదా ఎతత్ అనుకూలమవధారణమ్ , ద్వే ఎవ బ్రహ్మణో రూపే ఇతి ; అన్యథా బ్రహ్మైకదేశస్య విజ్ఞానాత్మనో రూపే ఇతి కల్ప్యమ్ , పరమాత్మనో వా విజ్ఞానాత్మద్వారేణేతి ; తదా చ రూపే ఎవేతి ద్వివచనమసమఞ్జసమ్ ; రూపాణీతి వాసనాభిః సహ బహువచనం యుక్తతరం స్యాత్ — ద్వే చ మూర్తామూర్తే వాసనాశ్చ తృతీయమితి । అథ మూర్తామూర్తే ఎవ పరమాత్మనో రూపే, వాసనాస్తు విజ్ఞానాత్మన ఇతి చేత్ — తదా విజ్ఞానాత్మద్వారేణ విక్రియమాణస్య పరమాత్మనః — ఇతీయం వాచో యుక్తిరనర్థికా స్యాత్ , వాసనాయా అపి విజ్ఞానాత్మద్వారత్వస్య అవిశిష్టత్వాత్ ; న చ వస్తు వస్త్వన్తరద్వారేణ విక్రియత ఇతి ముఖ్యయా వృత్త్యా శక్యం కల్పయితుమ్ ; న చ విజ్ఞానాత్మా పరమాత్మనో వస్త్వన్తరమ్ , తథా కల్పనాయాం సిద్ధాన్తహానాత్ । తస్మాత్ వేదార్థమూఢానాం స్వచిత్తప్రభవా ఎవమాదికల్పనా అక్షరబాహ్యాః ; న హ్యక్షరబాహ్యో వేదార్థః వేదార్థోపకారీ వా, నిరపేక్షత్వాత్ వేదస్య ప్రామాణ్యం ప్రతి । తస్మాత్ రాశిత్రయకల్పనా అసమఞ్జసా ॥
‘యోఽయం దక్షిణేఽక్షన్పురుషః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౫) ఇతి లిఙ్గాత్మా ప్రస్తుతః అధ్యాత్మే, అధిదైవే చ ‘య ఎష ఎతస్మిన్మణ్డలే పురుషః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౩) ఇతి, ‘తస్య’ ఇతి ప్రకృతోపాదనాత్ స ఎవోపాదీయతే — యోఽసౌ త్యస్యామూర్తస్య రసః, న తు విజ్ఞానమయః । నను విజ్ఞానమయస్యైవ ఎతాని రూపాణి కస్మాన్న భవన్తి, విజ్ఞానమయస్యాపి ప్రకృతత్వాత్ , ‘తస్య’ ఇతి చ ప్రకృతోపాదానాత్ — నైవమ్ , విజ్ఞానమయస్య అరూపిత్వేన విజిజ్ఞాపయిషితత్వాత్ ; యది హి తస్యైవ విజ్ఞానమయస్య ఎతాని మాహారజనాదీని రూపాణి స్యుః, తస్యైవ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇత్యనాఖ్యేయరూపతయా ఆదేశో న స్యాత్ । నను అన్యస్యైవ అసావాదేశః, న తు విజ్ఞానమయస్యేతి — న, షష్ఠాన్తే ఉపసంహరాత్ — ‘విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ఇతి విజ్ఞానమయం ప్రస్తుత్య ‘స ఎష నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) — ఇతి ; ‘విజ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇతి చ ప్రతిజ్ఞాయా అర్థవత్త్వాత్ — యది చ విజ్ఞానమయస్యైవ అసంవ్యవహార్యమాత్మస్వరూపం జ్ఞాపయితుమిష్టం స్యాత్ ప్రధ్వస్తసర్వోపాధివిశేషమ్ , తత ఇయం ప్రతిజ్ఞా అర్థవతీ స్యాత్ — యేన అసౌ జ్ఞాపితో జానాత్యాత్మానమేవ అహం బ్రహ్మాస్మీతి, శాస్త్రనిష్ఠాం ప్రాప్నోతి, న బిభేతి కుతశ్చన ; అథ పునః అన్యో విజ్ఞానమయః, అన్యః ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి వ్యపదిశ్యతే — తదా అన్యదదో బ్రహ్మ అన్యోఽహమస్మీతి విపర్యయో గృహీతః స్యాత్ , న ‘ఆత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి । తస్మాత్ ‘తస్య హైతస్య’ ఇతి లిఙ్గపురుషస్యైవ ఎతాని రూపాణి । సత్యస్య చ సత్యే పరమాత్మస్వరూపే వక్తవ్యే నిరవశేషం సత్యం వక్తవ్యమ్ ; సత్యస్య చ విశేషరూపాణి వాసనాః ; తాసామిమాని రూపాణ్యుచ్యన్తే ॥
ఎతస్య పురుషస్య ప్రకృతస్య లిఙ్గాత్మన ఎతాని రూపాణి ; కాని తానీత్యుచ్యన్తే — యథా లోకే, మహారజనం హరిద్రా తయా రక్తం మాహారజనమ్ యథా వాసో లోకే, ఎవం స్త్ర్యాదివిషయసంయోగే తాదృశం వాసనారూపం రఞ్జనాకారముత్పద్యతే చిత్తస్య, యేనాసౌ పురుషో రక్త ఇత్యుచ్యతే వస్త్రాదివత్ — యథా చ లోకే పాణ్డ్వావికమ్ , అవేరిదమ్ ఆవికమ్ ఊర్ణాది, యథా చ తత్ పాణ్డురం భవతి, తథా అన్యద్వాసనారూపమ్ — యథా చ లోకే ఇన్ద్రగోప అత్యన్తరక్తో భవతి, ఎవమస్య వాసనారూపమ్ — క్వచిద్విషయవిశేషాపేక్షయా రాగస్య తారతమ్యమ్ , క్వచిత్పురుషచిత్తవృత్త్యపేక్షయా — యథా చ లోకే అగ్న్యర్చిః భాస్వరం భవతి, తథా క్వచిత్ కస్యచిత్ వాసనారూపం భవతి — యథా పుణ్డరీకం శుక్లమ్ , తద్వదపి చ వాసనారూపం కస్యచిద్భవతి — యథా సకృద్విద్యుత్తమ్ , యథా లోకే సకృద్విద్యోతనం సర్వతః ప్రకాశకం భవతి, తథా జ్ఞానప్రకాశవివృద్ధ్యపేక్షయా కస్యచిత్ వాసనారూపమ్ — ఉపజాయతే । న ఎషాం వాసనారూపాణామ్ ఆదిః అన్తః మధ్యం సఙ్ఖ్యా వా, దేశః కాలో నిమిత్తం వా అవధార్యతే — అసఙ్ఖ్యేయత్వాద్వాసనాయాః, వాసనాహేతూనాం చ ఆనన్త్యాత్ । తథా చ వక్ష్యతి షష్ఠే ‘ఇదమ్మయోఽదోమయః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౫) ఇత్యాది । తస్మాత్ న స్వరూపసఙ్ఖ్యావధారణార్థా దృష్టాన్తాః — ‘యథా మాహారజనం వాసః’ ఇత్యాదయః ; కిం తర్హి ప్రకారప్రదర్శనార్థాః — ఎవంప్రకారాణి హి వాసనారూపాణీతి । యత్తు వాసనారూపమభిహితమన్తే — సకృద్విద్యోతనమివేతి, తత్కిల హిరణ్యగర్భస్య అవ్యాకృతాత్ప్రాదుర్భవతః తడిద్వత్ సకృదేవ వ్యక్తిర్భవతీతి ; తత్ తదీయం వాసనారూపం హిరణ్యగర్భస్య యో వేద తస్య సకృద్విద్యుత్తేవ, హ వై ఇత్యవధారణార్థౌ, ఎవమేవ అస్య శ్రీః ఖ్యాతిః భవతీత్యర్థః, యథా హిరణ్యగర్భస్య — ఎవమ్ ఎతత్ యథోక్తం వాసనారూపమన్త్యమ్ యో వేద ॥
ఎవం నిరవశేషం సత్యస్య స్వరూపమభిధాయ, యత్తత్సత్యస్య సత్యమవోచామ తస్యైవ స్వరూపావధారణార్థం బ్రహ్మణ ఇదమారభ్యతే — అథ అనన్తరం సత్యస్వరూపనిర్దేశానన్తరమ్ , యత్సత్యస్య సత్యం తదేవావశిష్యతే యస్మాత్ — అతః తస్మాత్ , సత్యస్య సత్యం స్వరూపం నిర్దేక్ష్యామః ; ఆదేశః నిర్దేశః బ్రహ్మణః ; కః పునరసౌ నిర్దేశ ఇత్యుచ్యతే — నేతి నేతీత్యేవం నిర్దేశః ॥
నను కథమ్ ఆభ్యాం ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి శబ్దాభ్యాం సత్యస్య సత్యం నిర్దిదిక్షితమితి, ఉచ్యతే — సర్వోపాధివిశేషాపోహేన । యస్మిన్న కశ్చిద్విశేషోఽస్తి — నామ వా రూపం వా కర్మ వా భేదో వా జాతిర్వా గుణో వా ; తద్ద్వారేణ హి శబ్దప్రవృత్తిర్భవతి ; న చైషాం కశ్చిద్విశేషో బ్రహ్మణ్యస్తి ; అతో న నిర్దేష్టుం శక్యతే — ఇదం తదితి — గౌరసౌ స్పన్దతే శుక్లో విషాణీతి యథా లోకే నిర్దిశ్యతే, తథా ; అధ్యారోపితనామరూపకర్మద్వారేణ బ్రహ్మ నిర్దిశ్యతే ‘విజ్ఞానమానన్దం బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౮) ‘విజ్ఞానఘన ఎవ బ్రహ్మాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౨) ఇత్యేవమాదిశబ్దైః । యదా పునః స్వరూపమేవ నిర్దిదిక్షితం భవతి నిరస్తసర్వోపాధివిశేషమ్ , తదా న శక్యతే కేనచిదపి ప్రకారేణ నిర్దేష్టుమ్ ; తదా అయమేవాభ్యుపాయః — యదుత ప్రాప్తనిర్దేశప్రతిషేధద్వారేణ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి నిర్దేశః ॥
ఇదం చ నకారద్వయం వీప్సావ్యాప్త్యర్థమ్ ; యద్యత్ప్రాప్తం తత్తత్ నిషిధ్యతే ; తథా చ సతి అనిర్దిష్టాశఙ్కా బ్రహ్మణః పరిహృతా భవతి ; అన్యథా హి నకారద్వయేన ప్రకృతద్వయప్రతిషేధే, యదన్యత్ ప్రకృతాత్ప్రతిషిద్ధద్వయాత్ బ్రహ్మ, తన్న నిర్దిష్టమ్ , కీదృశం ను ఖలు — ఇత్యాశఙ్కా న నివర్తిష్యతే ; తథా చ అనర్థకశ్చ స నిర్దేశః, పురుషస్య వివిదిషాయా అనివర్తకత్వాత్ ; ‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ ఇతి చ వాక్యమ్ అపరిసమాప్తార్థం స్యాత్ । యదా తు సర్వదిక్కాలాదివివిదిషా నివర్తితా స్యాత్ సర్వోపాధినిరాకరణద్వారేణ, తదా సైన్ధవఘనవత్ ఎకరసం ప్రజ్ఞానఘనమ్ అనన్తరమబాహ్యం సత్యస్య సత్యమ్ అహం బ్రహ్మ అస్మీతి సర్వతో నివర్తతే వివిదిషా, ఆత్మన్యేవావస్థితా ప్రజ్ఞా భవతి । తస్మాత్ వీప్సార్థం నేతి నేతీతి నకారద్వయమ్ । నను మహతా యత్నేన పరికరబన్ధం కృత్వా కిం యుక్తమ్ ఎవం నిర్దేష్టుం బ్రహ్మ ? బాఢమ్ ; కస్మాత్ ? న హి — యస్మాత్ , ‘ఇతి న, ఇతి న’ ఇత్యేతస్మాత్ — ఇతీతి వ్యాప్తవ్యప్రకారా నకారద్వయవిషయా నిర్దిశ్యన్తే, యథా గ్రామో గ్రామో రమణీయ ఇతి — అన్యత్పరం నిర్దేశనం నాస్తి ; తస్మాదయమేవ నిర్దేశో బ్రహ్మణః । యదుక్తమ్ — ‘తస్యోపనిషత్సత్యస్య సత్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨౦) ఇతి, ఎవంప్రకారేణ సత్యస్య సత్యం తత్ పరం బ్రహ్మ ; అతో యుక్తముక్తం నామధేయం బ్రహ్మణః, నామైవ నామధేయమ్ ; కిం తత్ సత్యస్య సత్యం ప్రాణా వై సత్యం తేషామేష సత్యమితి ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య తృతీయం బ్రాహ్మణమ్ ॥

చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్

ఆత్మేత్యేవోపాసీత ; తదేవ ఎతస్మిన్ సర్వస్మిన్ పదనీయమ్ ఆత్మతత్త్వమ్ , యస్మాత్ ప్రేయః పుత్రాదేః — ఇత్యుపన్యస్తస్య వాక్యస్య వ్యాఖ్యానవిషయే సమ్బన్ధప్రయోజనే అభిహితే — ‘తదాత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మీతి తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి ; ఎవం ప్రత్యగాత్మా బ్రహ్మవిద్యాయా విషయ ఇత్యేతత్ ఉపన్యస్తమ్ । అవిద్యాయాశ్చ విషయః — ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేద’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యారభ్య చాతుర్వర్ణ్యప్రవిభాగాదినిమిత్తపాఙ్క్తకర్మసాధ్యసాధనలక్షణః బీజాఙ్కురవత్ వ్యాకృతావ్యాకృతస్వభావః నామరూపకర్మాత్మకః సంసారః ‘త్రయం వా ఇదం నామ రూపం కర్మ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇత్యుపసంహృతః శాస్త్రీయ ఉత్కర్షలక్షణో బ్రహ్మలోకాన్తః అధోభావశ్చ స్థావరాన్తోఽశాస్త్రీయః, పూర్వమేవ ప్రదర్శితః — ‘ద్వయా హ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧) ఇత్యాదినా । ఎతస్మాదవిద్యావిషయాద్విరక్తస్య ప్రత్యగాత్మవిషయబ్రహ్మవిద్యాయామ్ అధికారః కథం నామ స్యాదితి — తృతీయేఽధ్యాయే ఉపసంహృతః సమస్తోఽవిద్యావిషయః । చతుర్థే తు బ్రహ్మవిద్యావిషయం ప్రత్యగాత్మానమ్ ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి ‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి చ ప్రస్తుత్య, తత్ బ్రహ్మ ఎకమ్ అద్వయం సర్వవిశేషశూన్యం క్రియాకారకఫలస్వభావసత్యశబ్దవాచ్యాశేషభూతధర్మప్రతిషేధద్వారేణ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి జ్ఞాపితమ్ । అస్యా బ్రహ్మవిద్యాయా అఙ్గత్వేన సన్న్యాసో విధిత్సితః, జాయాపుత్రవిత్తాదిలక్షణం పాఙ్క్తం కర్మ అవిద్యావిషయం యస్మాత్ న ఆత్మప్రాప్తిసాధనమ్ ; అన్యసాధనం హి అన్యస్మై ఫలసాధనాయ ప్రయుజ్యమానం ప్రతికూలం భవతి ; న హి బుభుక్షాపిపాసానివృత్త్యర్థం ధావనం గమనం వా సాధనమ్ ; మనుష్యలోకపితృలోకదేవలోకసాధనత్వేన హి పుత్రాదిసాధనాని శ్రుతాని, న ఆత్మప్రాప్తిసాధనత్వేన, విశేషితత్వాచ్చ ; న చ బ్రహ్మవిదో విహితాని, కామ్యత్వశ్రవణాత్ — ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి, బ్రహ్మవిదశ్చ ఆప్తకామత్వాత్ ఆప్తకామస్య కామానుపపత్తేః, ‘యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి చ శ్రుతేః । కేచిత్తు బ్రహ్మవిదోఽప్యేషణాసమ్బన్ధం వర్ణయన్తి ; తైర్బృహదారణ్యకం న శ్రుతమ్ ; పుత్రాద్యేషణానామవిద్వద్విషయత్వమ్ , విద్యావిషయే చ — ‘యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇత్యతః ‘కిం ప్రజయా కరిష్యామః’ ఇతి — ఎష విభాగః తైర్న శ్రుతః శ్రుత్యా కృతః ; సర్వక్రియాకారకఫలోపమర్దస్వరూపాయాం చ విద్యాయాం సత్యామ్ , సహ కార్యేణ అవిద్యాయా అనుపపత్తిలక్షణశ్చ విరోధః తైర్న విజ్ఞాతః ; వ్యాసవాక్యం చ తైర్న శ్రుతమ్ । కర్మవిద్యాస్వరూపయోః విద్యావిద్యాత్మకయోః ప్రతికూలవర్తనం విరోధః । ‘యదిదం వేదవచనం కురు కర్మ త్యజేతి చ । కాం గతిం విద్యయా యాన్తి కాం చ గచ్ఛన్తి కర్మణా’ (మో. ధ. ౨౪౧ । ౧ । ౨) ॥ ఎతద్వై శ్రోతుమిచ్ఛామి తద్భవాన్ప్రబ్రవీతు మే । ఎతావన్యోన్యవైరుప్యే వర్తేతే ప్రతికూలతః’ ఇత్యేవం పృష్టస్య ప్రతివచనేన — ‘కర్మణా బధ్యతే జన్తుర్విద్యయా చ విముచ్యతే । తస్మాత్కర్మ న కుర్వన్తి యతయః పారదర్శినః’ (మో. ధ. ౨౪౧ । ౭) ఇత్యేవమాది — విరోధః ప్రదర్శితః । తస్మాత్ న సాధనాన్తరసహితా బ్రహ్మవిద్యా పురుషార్థసాధనమ్ , సర్వవిరోధాత్ , సాధననిరపేక్షైవ పురుషార్థసాధనమ్ — ఇతి పారివ్రాజ్యం సర్వసాధనసన్న్యాసలక్షణమ్ అఙ్గత్వేన విధిత్స్యతే ; ఎతావదేవామృతత్వసాధనమిత్యవధారణాత్ , షష్ఠసమాప్తౌ, లిఙ్గాచ్చ — కర్మీ సన్యాజ్ఞవల్క్యః ప్రవవ్రాజేతి । మైత్రేయ్యై చ కర్మసాధనరహితాయై సాధనత్వేనామృతత్వస్య బ్రహ్మవిద్యోపదేశాత్ , విత్తనిన్దావచనాచ్చ ; యది హి అమృతత్వసాధనం కర్మ స్యాత్ , విత్తసాధ్యం పాఙ్క్తం కర్మేతి — తన్నిన్దావచనమనిష్టం స్యాత్ ; యది తు పరితిత్యాజయిషితం కర్మ, తతో యుక్తా తత్సాధననిన్దా । కర్మాధికారనిమిత్తవర్ణాశ్రమాదిప్రత్యయోపమర్దాచ్చ — ‘బ్రహ్మ తం పరాదాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ‘క్షత్రం తం పరాదాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇత్యాదేః ; న హి బ్రహ్మక్షత్రాద్యాత్మప్రత్యయోపమర్దే, బ్రాహ్మణేనేదం కర్తవ్యం క్షత్రియేణేదం కర్తవ్యమితి విషయాభావాత్ ఆత్మానం లభతే విధిః ; యస్యైవ పురుషస్య ఉపమర్దితః ప్రత్యయః బ్రహ్మక్షత్రాద్యాత్మవిషయః, తస్య తత్ప్రత్యయసన్న్యాసాత్ తత్కార్యాణాం కర్మణాం కర్మసాధనానాం చ అర్థప్రాప్తశ్చ సన్న్యాసః । తస్మాత్ ఆత్మజ్ఞానాఙ్గత్వేన సన్న్యాసవిధిత్సయైవ ఆఖ్యాయికేయమారభ్యతే ॥

మైత్రేయీతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్య ఉద్యాస్యన్వా అరేఽహమస్మాత్స్థానాదస్మి హన్త తేఽనయా కాత్యాయన్యాన్తం కరవాణీతి ॥ ౧ ॥

మైత్రేయీతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — మైత్రేయీం స్వభార్యామామన్త్రితవాన్ యాజ్ఞవల్క్యో నామ ఋషిః ; ఉద్యాస్యన్ ఊర్ధ్వం యాస్యన్ పారివ్రాజ్యాఖ్యమాశ్రమాన్తరమ్ వై ; ‘అరే’ ఇతి సమ్బోధనమ్ ; అహమ్ , అస్మాత్ గార్హస్థ్యాత్ , స్థానాత్ ఆశ్రమాత్ , ఊర్ధ్వం గన్తుమిచ్ఛన్ అస్మి భవామి ; అతః హన్త అనుమతిం ప్రార్థయామి తే తవ ; కిఞ్చాన్యత్ — తే తవ అనయా ద్వితీయయా భార్యయా కాత్యాయన్యా అన్తం విచ్ఛేదం కరవాణి ; పతిద్వారేణ యువయోర్మయా సమ్బధ్యమానయోర్యః సమ్బన్ధ ఆసీత్ , తస్య సమ్బన్ధస్య విచ్ఛేదం కరవాణి ద్రవ్యవిభాగం కృత్వా ; విత్తేన సంవిభజ్య యువాం గమిష్యామి ॥

సా హోవాచ మైత్రేయీ । యన్ను మ ఇయం భగోః సర్వా పృథివీ విత్తేన పూర్ణా స్యాత్కథం తేనామృతా స్యామితి నేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యో యథైవోపకరణవతాం జీవితం తథైవ తే జీవితం స్యాదమృతత్వస్య తు నాశాస్తి విత్తేనేతి ॥ ౨ ॥

సా ఎవముక్తా హ ఉవాచ — యత్ యది, ‘ను’ ఇతి వితర్కే, మే మమ ఇయం పృథివీ, భగోః భగవన్ , సర్వా సాగరపరిక్షిప్తా విత్తేన ధనేన పూర్ణా స్యాత్ ; కథమ్ ? న కథఞ్చనేత్యాక్షేపార్థః, ప్రశ్నార్థో వా, తేన పృథివీపూర్ణవిత్తసాధ్యేన కర్మణా అగ్నిహోత్రాదినా — అమృతా కిం స్యామితి వ్యవహితేన సమ్బన్ధః । ప్రత్యువాచ యాజ్ఞవల్క్యః — కథమితి యద్యాక్షేపార్థమ్ , అనుమోదనమ్ — నేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్య ఇతి ; ప్రశ్నశ్చేత్ ప్రతివచనార్థమ్ ; నైవ స్యాః అమృతా, కిం తర్హి యథైవ లోకే ఉపకరణవతాం సాధనవతాం జీవితం సుఖోపాయభోగసమ్పన్నమ్ , తథైవ తద్వదేవ తవ జీవితం స్యాత్ ; అమృతత్వస్య తు న ఆశా మనసాపి అస్తి విత్తేన విత్తసాధ్యేన కర్మణేతి ॥

సా హోవాచ మైత్రేయీ యేనాహం నామృతా స్యాం కిమహం తేన కుర్యాం యదేవ భగవాన్వేద తదేవ మే బ్రూహీతి ॥ ౩ ॥

సా హోవాచ మైత్రేయీ । ఎవముక్తా ప్రత్యువాచ మైత్రేయీ — యద్యేవం యేనాహం నామృతా స్యామ్ , కిమహం తేన విత్తేన కుర్యామ్ ? యదేవ భగవాన్ కేవలమ్ అమృతత్వసాధనం వేద, తదేవ అమృతత్వసాధనం మే మహ్యం బ్రూహి ॥

స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః ప్రియా బతారే నః సతీ ప్రియం భాషస ఎహ్యాస్స్వ వ్యాఖ్యాస్యామి తే వ్యాచక్షాణస్య తు మే నిదిధ్యాసస్వేతి ॥ ౪ ॥

స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః । ఎవం విత్తసాధ్యేఽమృతత్వసాధనే ప్రత్యాఖ్యాతే, యాజ్ఞవల్క్యః స్వాభిప్రాయసమ్పత్తౌ తుష్ట ఆహ — స హోవాచ — ప్రియా ఇష్టా, బతేత్యనుకమ్ప్యాహ, అరే మైత్రేయి, న అస్మాకం పూర్వమపి ప్రియా సతీ భవన్తీ ఇదానీం ప్రియమేవ చిత్తానుకూలం భాషసే । అతః ఎహి ఆస్స్వ ఉపవిశ వ్యాఖ్యాస్యామి — యత్ తే తవ ఇష్టమ్ అమృతత్వసాధనమాత్మజ్ఞానమ్ కథయిష్యామి । వ్యాచక్షాణస్య తు మే మమ వ్యాఖ్యానం కుర్వతః, నిదిధ్యాసస్వ వాక్యాని అర్థతో నిశ్చయేన ధ్యాతుమిచ్ఛేతి ॥
“ఆత్మా+వా+అరే+ద్రష్టవ్యః”

స హోవాచ న వా అరే పత్యుః కామాయ పతిః ప్రియో భవత్యాత్మనస్తు కామాయ పతిః ప్రియో భవతి । న వా అరే జాయాయై కామాయ జాయా ప్రియా భవత్యాత్మనస్తు కామాయ జాయా ప్రియా భవతి । న వా అరే పుత్రాణాం కామాయ పుత్రాః ప్రియా భవన్త్యాత్మనస్తు కామాయ పుత్రాః ప్రియా భవన్తి । న వా అరే విత్తస్య కామాయ విత్తం ప్రియం భవత్యాత్మనస్తు కామాయ విత్తం ప్రియం భవతి । న వా అరే బ్రహ్మణః కామాయ బ్రహ్మ ప్రియం భవత్యాత్మనస్తు కామాయ బ్రహ్మ ప్రియం భవతి । న వా అరే క్షత్రస్య కామాయ క్షత్రం ప్రియం భవత్యాత్మనస్తు కామాయ క్షత్రం ప్రియం భవతి । న వా అరే లోకానాం కామాయ లోకాః ప్రియా భవన్త్యాత్మనస్తు కామాయ లోకాః ప్రియా భవన్తి । న వా అరే దేవానాం కామాయ దేవాః ప్రియా భవన్త్యాత్మనస్తు కామాయ దేవాః ప్రియా భవన్తి । న వా అరే భూతానాం కామాయ భూతాని ప్రియాణి భవన్త్యాత్మనస్తు కామాయ భూతాని ప్రియాణి భవన్తి । న వా అరే సర్వస్య కామాయ సర్వం ప్రియం భవత్యాత్మనస్తు కామాయ సర్వం ప్రియం భవతి । ఆత్మా వా అరే ద్రష్టవ్యః శ్రోతవ్యో మన్తవ్యో నిదిధ్యాసితవ్యో మైత్రేయ్యాత్మనో వా అరే దర్శనేన శ్రవణేన మత్యా విజ్ఞానేనేదం సర్వం విదితమ్ ॥ ౫ ॥

స హోవాచ — అమృతత్వసాధనం వైరాగ్యముపదిదిక్షుః జాయాపతిపుత్రాదిభ్యో విరాగముత్పాదయతి తత్సన్న్యాసాయ । న వై — వై - శబ్దః ప్రసిద్ధస్మరణార్థః ; ప్రసిద్ధమేవ ఎతత్ లోకే ; పత్యుః భర్తుః కామాయ ప్రయోజనాయ జాయాయాః పతిః ప్రియో న భవతి, కిం తర్హి ఆత్మనస్తు కామాయ ప్రయోజనాయైవ భార్యాయాః పతిః ప్రియో భవతి । తథా న వా అరే జాయాయా ఇత్యాది సమానమన్యత్ , న వా అరే పుత్రాణామ్ , న వా అరే విత్తస్య, న వా అరే బ్రహ్మణః, న వా అరే క్షత్రస్య, న వా అరే లోకానామ్ , న వా అరే దేవానామ్ , న వా అరే భూతానామ్ , న వా అరే సర్వస్య । పూర్వం పూర్వం యథాసన్నే ప్రీతిసాధనే వచనమ్ , తత్ర తత్ర ఇష్టతరత్వాద్వైరాగ్యస్య ; సర్వగ్రహణమ్ ఉక్తానుక్తార్థమ్ । తస్మాత్ లోకప్రసిద్ధమేతత్ — ఆత్మైవ ప్రియః, నాన్యత్ । ‘తదేతత్ప్రేయః పుత్రాత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౮) ఇత్యుపన్యస్తమ్ , తస్యైతత్ వృత్తిస్థానీయం ప్రపఞ్చితమ్ । తస్మాత్ ఆత్మప్రీతిసాధనత్వాత్ గౌణీ అన్యత్ర ప్రీతిః, ఆత్మన్యేవ ముఖ్యా । తస్మాత్ ఆత్మా వై అరే ద్రష్టవ్యః దర్శనార్హః, దర్శనవిషయమాపాదయితవ్యః ; శ్రోతవ్యః పూర్వమ్ ఆచార్యత ఆగమతశ్చ ; పశ్చాన్మన్తవ్యః తర్కతః ; తతో నిదిధ్యాసితవ్యః నిశ్చయేన ధ్యాతవ్యః ; ఎవం హ్యసౌ దృష్టో భవతి శ్రవణమనననిదిధ్యాసనసాధనైర్నిర్వర్తితైః ; యదా ఎకత్వమేతాన్యుపగతాని, తదా సమ్యగ్దర్శనం బ్రహ్మైకత్వవిషయం ప్రసీదతి, న అన్యథా శ్రవణమాత్రేణ । యత్ బ్రహ్మక్షత్రాది కర్మనిమిత్తం వర్ణాశ్రమాదిలక్షణమ్ ఆత్మన్యవిద్యాధ్యారోపితప్రత్యయవిషయం క్రియాకారకఫలాత్మకమ్ అవిద్యాప్రత్యయవిషయమ్ — రజ్జ్వామివ సర్పప్రత్యయః, తదుపమర్దనార్థమాహ — ఆత్మని ఖలు అరే మైత్రేయి దృష్టే శ్రుతే మతే విజ్ఞాతే ఇదం సర్వం విదితం విజ్ఞాతం భవతి ॥

బ్రహ్మ తం పరాదాద్యోఽన్యత్రాత్మనో బ్రహ్మ వేద క్షత్త్రం తం పరాదాద్యోఽన్యత్రాత్మనః క్షత్త్రం వేద లోకాస్తం పరాదుర్యోఽన్యత్రాత్మనో లోకాన్వేద దేవాస్తం పరాదుర్యోఽన్యత్రాత్మనో దేవాన్వేద భూతాని తం పరాదుర్యోఽన్యత్రాత్మనో భూతాని వేద సర్వం తం పరాదాద్యోఽన్యత్రాత్మనః సర్వం వేదేదం బ్రహ్మేదం క్షత్త్రమిమే లోకా ఇమే దేవా ఇమాని భూతానీదం సర్వం యదయమాత్మా ॥ ౬ ॥

నను కథమ్ అన్యస్మిన్విదితే అన్యద్విదితం భవతి ? నైష దోషః ; న హి ఆత్మవ్యతిరేకేణ అన్యత్కిఞ్చిదస్తి ; యద్యస్తి, న తద్విదితం స్యాత్ ; న త్వన్యదస్తి ; ఆత్మైవ తు సర్వమ్ ; తస్మాత్ సర్వమ్ ఆత్మని విదితే విదితం స్యాత్ । కథం పునరాత్మైవ సర్వమిత్యేతత్ శ్రావయతి — బ్రహ్మ బ్రాహ్మణజాతిః తం పురుషం పరాదాత్ పరాదధ్యాత్ పరాకుర్యాత్ ; కమ్ ? యః అన్యత్రాత్మనః ఆత్మస్వరూపవ్యతిరేకేణ — ఆత్మైవ న భవతీయం బ్రాహ్మణజాతిరితి — తాం యో వేద, తం పరాదధ్యాత్ సా బ్రాహ్మణజాతిః అనాత్మస్వరూపేణ మాం పశ్యతీతి ; పరమాత్మా హి సర్వేషామాత్మా । తథా క్షత్రం క్షత్రియజాతిః, తథా లోకాః, దేవాః, భూతాని, సర్వమ్ । ఇదం బ్రహ్మేతి — యాన్యనుక్రాన్తాని తాని సర్వాణి, ఆత్మైవ, యదయమాత్మా — యోఽయమాత్మా ద్రష్టవ్యః శ్రోతవ్య ఇతి ప్రకృతః — యస్మాత్ ఆత్మనో జాయతే ఆత్మన్యేవ లీయత ఆత్మమయం చ స్థితికాలే, ఆత్మవ్యతిరేకేణాగ్రహణాత్ , ఆత్మైవ సర్వమ్ ॥

స యథా దున్దుభేర్హన్యమానస్య న బాహ్యాఞ్శబ్దాఞ్శక్నుయాద్గ్రహణాయ దున్దుభేస్తు గ్రహణేన దున్దుభ్యాఘాతస్య వా శబ్దో గృహీతః ॥ ౭ ॥

కథం పునః ఇదానీమ్ ఇదం సర్వమాత్మైవేతి గ్రహీతుం శక్యతే ? చిన్మాత్రానుగమాత్సర్వత్ర చిత్స్వరూపతైవేతి గమ్యతే ; తత్ర దృష్టాన్త ఉచ్యతే — యత్స్వరూపవ్యతిరేకేణాగ్రహణం యస్య, తస్య తదాత్మత్వమేవ లోకే దృష్టమ్ ; స యథా — స ఇతి దృష్టాన్తః ; లోకే యథా దున్దుభేః భేర్యాదేః, హన్యమానస్య తాడ్యమానస్య దణ్డాదినా, న, బాహ్యాన్ శబ్దాన్ బహిర్భూతాన్ శబ్దవిశేషాన్ దున్దుభిశబ్దసామాన్యాన్నిష్కృష్టాన్ దున్దుభిశబ్దవిశేషాన్ , న శక్నుయాత్ గ్రహణాయ గ్రహీతుమ్ ; దున్దుభేస్తు గ్రహణేన, దున్దుభిశబ్దసామాన్యవిశేషత్వేన, దున్దుభిశబ్దా ఎతే ఇతి, శబ్దవిశేషా గృహీతా భవన్తి, దున్దుభిశబ్దసామాన్యవ్యతిరేకేణాభావాత్ తేషామ్ ; దున్దుభ్యాఘాతస్య వా, దున్దుభేరాహననమ్ ఆఘాతః — దున్దుభ్యాఘాతవిశిష్టస్య శబ్దసామాన్యస్య గ్రహణేన తద్గతా విశేషా గృహీతా భవన్తి, న తు త ఎవ నిర్భిద్య గ్రహీతుం శక్యన్తే, విశేషరూపేణాభావాత్ తేషామ్ — తథా ప్రజ్ఞానవ్యతిరేకేణ స్వప్నజాగరితయోః న కశ్చిద్వస్తువిశేషో గృహ్యతే ; తస్మాత్ ప్రజ్ఞానవ్యతిరేకేణ అభావో యుక్తస్తేషామ్ ॥

స యథా శఙ్ఖస్య ధ్మాయమానస్య న బాహ్యాఞ్శబ్దాఞ్శక్నుయాద్గ్రహణాయ శఙ్ఖస్య తు గ్రహణేన శఙ్ఖధ్మస్య వా శబ్దో గృహీతః ॥ ౮ ॥

తథా స యథా శఙ్ఖస్య ధ్మాయమానస్య శబ్దేన సంయోజ్యమానస్య ఆపూర్యమాణస్య న బాహ్యాన్ శబ్దాన్ శక్నుయాత్ — ఇత్యేవమాది పూర్వవత్ ॥

స యథా వీణాయై వాద్యమానాయై న బాహ్యాఞ్శబ్దాఞ్శక్నుయాద్గ్రహణాయ వీణాయై తు గ్రహణేన వీణావాదస్య వా శబ్దో గృహీతః ॥ ౯ ॥

తథా వీణాయై వాద్యమానాయై — వీణాయా వాద్యమానాయాః । అనేకదృష్టాన్తోపాదానమ్ ఇహ సామాన్యబహుత్వఖ్యాపనార్థమ్ — అనేకే హి విలక్షణాః చేతనాచేతనరూపాః సామాన్యవిశేషాః — తేషాం పారమ్పర్యగత్యా యథా ఎకస్మిన్ మహాసామాన్యే అన్తర్భావః ప్రజ్ఞానఘనే, కథం నామ ప్రదర్శయితవ్య ఇతి ; దున్దుభిశఙ్ఖవీణాశబ్దసామాన్యవిశేషాణాం యథా శబ్దత్వేఽన్తర్భావః, ఎవం స్థితికాలే తావత్ సామాన్యవిశేషావ్యతిరేకాత్ బ్రహ్మైకత్వం శక్యమవగన్తుమ్ ॥

స యథార్ద్రైధాగ్నేరభ్యాహితాత్పృథగ్ధూమా వినిశ్చరన్త్యేవం వా అరేఽస్య మహతో భూతస్య నిశ్వసితమేతద్యదృగ్వేదో యజుర్వేదః సామవేదోఽథర్వాఙ్గిరస ఇతిహాసః పురాణం విద్యా ఉపనిషదః శ్లోకాః సూత్రాణ్యనువ్యాఖ్యానాని వ్యాఖ్యానాన్యస్యైవైతాని నిశ్వసితాని ॥ ౧౦ ॥

ఎవమ్ ఉత్పత్తికాలే ప్రాగుత్పత్తేః బ్రహ్మైవేతి శక్యమవగన్తుమ్ ; యథా అగ్నేః విస్ఫులిఙ్గధూమాఙ్గారార్చిషాం ప్రాగ్విభాగాత్ అగ్నిరేవేతి భవత్యగ్న్యేకత్వమ్ , ఎవం జగత్ నామరూపవికృతం ప్రాగుత్పత్తేః ప్రజ్ఞానఘన ఎవేతి యుక్తం గ్రహీతుమ్ — ఇత్యేతదుచ్యతే — స యథా — ఆర్ద్రైధాగ్నేః ఆర్ద్రైరేధోభిరిద్ధోఽగ్నిః ఆర్ద్రైధాగ్నిః, తస్మాత్ , అభ్యాహితాత్ పృథగ్ధూమాః, పృథక్ నానాప్రకారమ్ , ధూమగ్రహణం విస్ఫులిఙ్గాదిప్రదర్శనార్థమ్ , ధూమవిస్ఫులిఙ్గాదయః, వినిశ్చరన్తి వినిర్గచ్ఛన్తి ; ఎవమ్ — యథాయం దృష్టాన్తః ; అరే మైత్రేయి అస్య పరమాత్మనః ప్రకృతస్య మహతో భూతస్య నిశ్వసితమేతత్ ; నిశ్వసితమివ నిశ్వసితమ్ ; యథా అప్రయత్నేనైవ పురుషనిశ్వాసో భవతి, ఎవం వై అరే । కిం తన్నిశ్వసితమివ తతో జాతమిత్యుచ్యతే — యదృగ్వేదో యజుర్వేదః సామవేదోఽథర్వాఙ్గిరసః - చతుర్విధం మన్త్రజాతమ్ , ఇతిహాస ఇతి, ఉర్వశీపురూరవసోః సంవాదాదిః — ‘ఉర్వశీ హాప్సరాః’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౫ । ౧ । ౧) ఇత్యాది బ్రాహ్మణమేవ, పురాణమ్ — ‘అసద్వా ఇదమగ్ర ఆసీత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౭ । ౧) ఇత్యాది, విద్యా దేవజనవిద్యా — వేదః సోఽయమ్ — ఇత్యాద్యా, ఉపనిషదః ‘ప్రియమిత్యేతదుపాసీత’ (బృ. ఉ. ౪ । ౧ । ౩) ఇత్యాద్యాః, శ్లోకాః బ్రాహ్మణప్రభవా మన్త్రాః ‘తదేతే శ్లోకాః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౮) ఇత్యాదయః, సూత్రాణి వస్తుసఙ్గ్రహవాక్యాని వేదే యథా — ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యాదీని, అనువ్యాఖ్యానాని మన్త్రవివరణాని, వ్యాఖ్యానాన్యర్థవాదాః, అథవా వస్తుసఙ్గ్రహవాక్యవివరణాన్యనువ్యాఖ్యానాని — యథా చతుర్థాధ్యాయే ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యస్య యథా వా ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేద యథా పశురేవం’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యస్య అయమేవాధ్యాయశేషః, మన్త్రవివరణాని వ్యాఖ్యానాని — ఎవమష్టవిధం బ్రాహ్మణమ్ । ఎవం మన్త్రబ్రాహ్మణయోరేవ గ్రహణమ్ ; నియతరచనావతో విద్యమానస్యైవ వేదస్యాభివ్యక్తిః పురుషనిశ్వాసవత్ , న చ పురుషబుద్ధిప్రయత్నపూర్వకః ; అతః ప్రమాణం నిరపేక్ష ఎవ స్వార్థే ; తస్మాత్ యత్ తేనోక్తం తత్తథైవ ప్రతిపత్తవ్యమ్ , ఆత్మనః శ్రేయ ఇచ్ఛద్భిః, జ్ఞానం వా కర్మ వేతి । నామప్రకాశవశాద్ధి రూపస్య విక్రియావస్థా ; నామరూపయోరేవ హి పరమాత్మోపాధిభూతయోర్వ్యాక్రియమాణయోః సలిలఫేనవత్ తత్త్వాన్యత్వేనానిర్వక్తవ్యయోః సర్వావస్థయోః సంసారత్వమ్ — ఇత్యతః నామ్న ఎవ నిశ్వసితత్వముక్తమ్ , తద్వచనేనైవ ఇతరస్య నిశ్వసితత్వసిద్ధేః । అథవా సర్వస్య ద్వైతజాతస్య అవిద్యావిషయత్వముక్తమ్ — ‘బ్రహ్మ తం పరాదాత్ — ఇదం సర్వం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇతి ; తేన వేదస్యాప్రామాణ్యమాశఙ్క్యేత ; తదాశఙ్కానివృత్త్యర్థమిదముక్తమ్ — పురుషనిశ్వాసవత్ అప్రయత్నోత్థితత్వాత్ ప్రమాణం వేదః, న యథా అన్యో గ్రన్థ ఇతి ॥

స యథా సర్వాసామపాం సముద్ర ఎకాయనమేవం సర్వేషాం స్పర్శానాం త్వగేకాయనమేవం సర్వేషాం గన్ధానాం నాసికే ఎకాయనమేవం సర్వేషాం రసానాం జిహ్వైకాయనమేవం సర్వేషాం రూపాణాం చక్షురేకాయనమేవం సర్వేషాం శబ్దానాం శ్రోత్రమేకాయనమేవం సర్వేషాం సఙ్కల్పానాం మన ఎకాయనమేవం సర్వాసాం విద్యానాం హృదయమేకాయనమేవం సర్వేషాం కర్మణాం హస్తావేకాయనమేవం సర్వేషామానన్దానాముపస్థ ఎకాయనమేవం సర్వేషాం విసర్గాణాం పాయురేకాయనమేవం సర్వేషామధ్వనాం పాదావేకాయనమేవం సర్వేషాం వేదానాం వాగేకాయనమ్ ॥ ౧౧ ॥

కిఞ్చాన్యత్ ; న కేవలం స్థిత్యుత్పత్తికాలయోరేవ ప్రజ్ఞానవ్యతిరేకేణాభావాత్ జగతో బ్రహ్మత్వమ్ ; ప్రలయకాలే చ ; జలబుద్బుదఫేనాదీనామివ సలిలవ్యతిరేకేణాభావః, ఎవం ప్రజ్ఞానవ్యతిరేకేణ తత్కార్యాణాం నామరూపకర్మణాం తస్మిన్నేవ లీయమానానామభావః ; తస్మాత్ ఎకమేవ బ్రహ్మ ప్రజ్ఞానఘనమ్ ఎకరసం ప్రతిపత్తవ్యమిత్యత ఆహ । ప్రలయప్రదర్శనాయ దృష్టాన్తః ; స ఇతి దృష్టాన్తః ; యథా యేన ప్రకారేణ, సర్వాసాం నదీవాపీతడాగాదిగతానామపామ్ , సముద్రః అబ్ధిః ఎకాయనమ్ , ఎకగమనమ్ ఎకప్రలయః అవిభాగప్రాప్తిరిత్యర్థః ; యథా అయం దృష్టాన్తః, ఎవం సర్వేషాం స్పర్శానాం మృదుకర్కశకఠినపిచ్ఛిలాదీనాం వాయోరాత్మభూతానాం త్వక్ ఎకాయనమ్ , త్వగితి త్వగ్విషయం స్పర్శసామాన్యమాత్రమ్ , తస్మిన్ప్రవిష్టాః స్పర్శవిశేషాః — ఆప ఇవ సముద్రమ్ — తద్వ్యతిరేకేణాభావభూతా భవన్తి ; తస్యైవ హి తే సంస్థానమాత్రా ఆసన్ । తథా తదపి స్పర్శసామాన్యమాత్రం త్వక్శబ్దవాచ్యం మనఃసఙ్కల్పే మనోవిషయసామాన్యమాత్రే, త్వగ్విషయ ఇవ స్పర్శవిశేషాః, ప్రవిష్టం తద్వ్యతిరేకేణాభావభూతం భవతి ; ఎవం మనోవిషయోఽపి బుద్ధివిషయసామాన్యమాత్రే ప్రవిష్టః తద్వ్యతిరేకేణాభావభూతో భవతి ; విజ్ఞానమాత్రమేవ భూత్వా ప్రజ్ఞానఘనే పరే బ్రహ్మణి ఆప ఇవ సముద్రే ప్రలీయతే । ఎవం పరమ్పరాక్రమేణ శబ్దాదౌ సహ గ్రాహకేణ కరణేన ప్రలీనే ప్రజ్ఞానఘనే, ఉపాధ్యభావాత్ సైన్ధవఘనవత్ ప్రజ్ఞానఘనమ్ ఎకరసమ్ అనన్తమ్ అపారం నిరన్తరం బ్రహ్మ వ్యవతిష్ఠతే । తస్మాత్ ఆత్మైవ ఎకమద్వయమితి ప్రతిపత్తవ్యమ్ । తథా సర్వేషాం గన్ధానాం పృథివీవిశేషాణాం నాసికే ఘ్రాణవిషయసామాన్యమ్ । తథా సర్వేషాం రసానామబ్విశేషాణాం జిహ్వేన్ద్రియవిషయసామాన్యమ్ । తథా సర్వేషాం రూపాణాం తేజోవిశేషాణాం చక్షుః చక్షుర్విషయసామాన్యమ్ । తథా శబ్దానాం శ్రోత్రవిషయసామాన్యం పూర్వవత్ । తథా శ్రోత్రాదివిషయసామాన్యానాం మనోవిషయసామాన్యే సఙ్కల్పే ; మనోవిషయసామాన్యస్యాపి బుద్ధివిషయసామాన్యే విజ్ఞానమాత్రే ; విజ్ఞానమాత్రం భూత్వా పరస్మిన్ప్రజ్ఞానఘనే ప్రలీయతే । తథా కర్మేన్ద్రియాణాం విషయా వదనాదానగమనవిసర్గానన్దవిశేషాః తత్తత్క్రియాసామాన్యేష్వేవ ప్రవిష్టా న విభాగయోగ్యా భవన్తి, సముద్ర ఇవ అబ్విశేషాః ; తాని చ సామాన్యాని ప్రాణమాత్రమ్ ; ప్రాణశ్చ ప్రజ్ఞానమాత్రమేవ — ‘యో వై ప్రాణః సా ప్రజ్ఞా యా వై ప్రజ్ఞా స ప్రాణః’ (కౌ. ఉ. ౩ । ౩) ఇతి కౌషీతకినోఽధీయతే । నను సర్వత్ర విషయస్యైవ ప్రలయోఽభిహితః, న తు కరణస్య ; తత్ర కోఽభిప్రాయ ఇతి — బాఢమ్ ; కిన్తు విషయసమానజాతీయం కరణం మన్యతే శ్రుతిః, న తు జాత్యన్తరమ్ ; విషయస్యైవ స్వాత్మగ్రాహకత్వేన సంస్థానాన్తరం కరణం నామ — యథా రూపవిశేషస్యైవ సంస్థానం ప్రదీపః కరణం సర్వరూపప్రకాశనే, ఎవం సర్వవిషయవిశేషాణామేవ స్వాత్మవిశేషప్రకాశకత్వేన సంస్థానాన్తరాణి కరణాని, ప్రదీపవత్ ; తస్మాత్ న కరణానాం పృథక్ప్రలయే యత్నః కార్యః ; విషయసామాన్యాత్మకత్వాత్ విషయప్రలయేనైవ ప్రలయః సిద్ధో భవతి కరణానామితి ॥
తత్ర ‘ఇదం సర్వం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇతి ప్రతిజ్ఞాతమ్ ; తత్ర హేతురభిహితః — ఆత్మసామాన్యత్వమ్ , ఆత్మజత్వమ్ , ఆత్మప్రలయత్వం చ ; తస్మాత్ ఉత్పత్తిస్థితిప్రలయకాలేషు ప్రజ్ఞానవ్యతిరేకేణాభావాత్ ‘ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మ’ ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ ఇతి ప్రతిజ్ఞాతం యత్ , తత్ తర్కతః సాధితమ్ । స్వాభావికోఽయం ప్రలయ ఇతి పౌరాణికా వదన్తి । యస్తు బుద్ధిపూర్వకః ప్రలయః బ్రహ్మవిదాం బ్రహ్మవిద్యానిమిత్తః, అయమ్ ఆత్యన్తిక ఇత్యాచక్షతే — అవిద్యానిరోధద్వారేణ యో భవతి ; తదర్థోఽయం విశేషారమ్భః —

స యథా సైన్ధవఖిల్య ఉదకే ప్రాస్త ఉదకమేవానువిలీయేత న హాస్యోద్గ్రహణాయేవ స్యాత్ । యతో యతస్త్వాదదీత లవణమేవైవం వా అర ఇదం మహద్భూతమనన్తమపారం విజ్ఞానఘన ఎవ । ఎతేభ్యో భూతేభ్యః సముత్థాయ తాన్యేవాను వినశ్యతి న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీత్యరే బ్రవీమీతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః ॥ ౧౨ ॥

తత్ర దృష్టాన్త ఉపాదీయతే — స యథేతి । సైన్ధవఖిల్యః — సిన్ధోర్వికారః సైన్ధవః, సిన్ధుశబ్దేన ఉదకమభిధీయతే, స్యన్దనాత్ సిన్ధుః ఉదకమ్ , తద్వికారః తత్ర భవో వా సైన్ధవః, సైన్ధవశ్చాసౌ ఖిల్యశ్చేతి సైన్ధవఖిల్యః, ఖిల ఎవ ఖిల్యః, స్వార్థే యత్ప్రత్యయః — ఉదకే సిన్ధౌ స్వయోనౌ ప్రాస్తః ప్రక్షిప్తః, ఉదకమేవ విలీయమానమ్ అనువిలీయతే ; యత్తత్ భౌమతైజససమ్పర్కాత్ కాఠిన్యప్రాప్తిః ఖిల్యస్య స్వయోనిసమ్పర్కాదపగచ్ఛతి — తత్ ఉదకస్య విలయనమ్ , తత్ అను సైన్ధవఖిల్యో విలీయత ఇత్యుచ్యతే ; తదేతదాహ — ఉదకమేవానువిలీయేతేతి । న హ నైవ — అస్య ఖిల్యస్య ఉద్గ్రహణాయ ఉద్ధృత్య పూర్వవద్గ్రహణాయ గ్రహీతుమ్ , నైవ సమర్థః కశ్చిత్స్యాత్ సునిపుణోఽపి ; ఇవ - శబ్దోఽనర్థకః । గ్రహణాయ నైవ సమర్థః ; కస్మాత్ ? యతో యతః యస్మాత్ యస్మాత్ దేశాత్ తదుదకమాదదీత, గృహీత్వా ఆస్వాదయేత్ లవణాస్వాదమేవ తత్ ఉదకమ్ , న తు ఖిల్యభావః । యథా అయం దృష్టాన్తః, ఎవమేవ వై అరే మైత్రేయి ఇదం పరమాత్మాఖ్యం మహద్భూతమ్ — యస్మాత్ మహతో భూతాత్ అవిద్యయా పరిచ్ఛిన్నా సతీ కార్యకరణోపాధిసమ్బన్ధాత్ఖిల్యభావమాపన్నాసి, మర్త్యా జన్మమరణాశనాయాపిపాసాదిసంసారధర్మవత్యసి, నామరూపకార్యాత్మికా — అముష్యాన్వయాహమితి, స ఖిల్యభావస్తవ కార్యకరణభూతోపాధిసమ్పర్కభ్రాన్తిజనితః మహతి భూతే స్వయోనౌ మహాసముద్రస్థానీయే పరమాత్మని అజరేఽమరేఽభయే శుద్ధే సైన్ధవఘనవదేకరసే ప్రజ్ఞానఘనేఽనన్తేఽపారే నిరన్తరే అవిద్యాజనితభ్రాన్తిభేదవర్జితే ప్రవేశితః ; తస్మిన్ప్రవిష్టే స్వయోనిగ్రస్తే ఖిల్యభావే అవిద్యాకృతే భేదభావే ప్రణాశితే — ఇదమేకమద్వైతం మహద్భూతమ్ — మహచ్చ తద్భూతం చ మహద్భూతం సర్వమహత్తరత్వాత్ ఆకాశాదికారణత్వాచ్చ, భూతమ్ — త్రిష్వపి కాలేషు స్వరూపావ్యభిచారాత్ సర్వదైవ పరినిష్పన్నమితి త్రైకాలికో నిష్ఠాప్రత్యయః ; అథవా భూతశబ్దః పరమార్థవాచీ, మహచ్చ పారమార్థికం చేత్యర్థః ; లౌకికం తు యద్యపి మహద్భవతి, స్వప్నమాయాకృతం హిమవదాదిపర్వతోపమం న పరమార్థవస్తు ; అతో విశినష్టి — ఇదం తు మహచ్చ తద్భూతం చేతి । అనన్తమ్ నాస్యాన్తో విద్యత ఇత్యనన్తమ్ ; కదాచిదాపేక్షికం స్యాదిత్యతో విశినష్టి అపారమితి । విజ్ఞప్తిః విజ్ఞానమ్ , విజ్ఞానం చ తద్ఘనశ్చేతి విజ్ఞానఘనః, ఘనశబ్దో జాత్యన్తరప్రతిషేధార్థః — యథా సువర్ణఘనః అయోఘన ఇతి ; ఎవ - శబ్దోఽవధారణార్థః — నాన్యత్ జాత్యన్తరమ్ అన్తరాలే విద్యత ఇత్యర్థః । యది ఇదమేకమద్వైతం పరమార్థతః స్వచ్ఛం సంసారదుఃఖాసమ్పృక్తమ్ , కిన్నిమిత్తోఽయం ఖిల్యభావ ఆత్మనః — జాతో మృతః సుఖీ దుఃఖీ అహం మమేత్యేవమాదిలక్షణః అనేకసంసారధర్మోపద్రుత ఇతి ఉచ్యతే — ఎతేభ్యో భూతేభ్యః — యాన్యేతాని కార్యకరణవిషయాకారపరిణతాని నామరూపాత్మకాని సలిలఫేనబుద్బుదోపమాని స్వచ్ఛస్య పరమాత్మనః సలిలోపమస్య, యేషాం విషయపర్యన్తానాం ప్రజ్ఞానఘనే బ్రహ్మణి పరమార్థవివేకజ్ఞానేన ప్రవిలాపనముక్తమ్ నదీసముద్రవత్ — ఎతేభ్యో హేతుభూతేభ్యః భూతేభ్యః సత్యశబ్దవాచ్యేభ్యః, సముత్థాయ సైన్ధవఖిల్యవత్ — యథా అద్భ్యః సూర్యచన్ద్రాదిప్రతిబిమ్బః, యథా వా స్వచ్ఛస్య స్ఫటికస్య అలక్తకాద్యుపాధిభ్యో రక్తాదిభావః, ఎవం కార్యకరణభూతభూతోపాధిభ్యో విశేషాత్మఖిల్యభావేన సముత్థాయ సమ్యగుత్థాయ — యేభ్యో భూతేభ్య ఉత్థితః తాని యదా కార్యకరణవిషయాకారపరిణతాని భూతాని ఆత్మనో విశేషాత్మఖిల్యహేతుభూతాని శాస్త్రాచార్యోపదేశేన బ్రహ్మవిద్యయా నదీసముద్రవత్ ప్రవిలాపితాని వినశ్యన్తి, సలిలఫేనబుద్బుదాదివత్ తేషు వినశ్యత్సు అన్వేవ ఎష విశేషాత్మఖిల్యభావో వినశ్యతి ; యథా ఉదకాలక్తకాదిహేత్వపనయే సూర్యచన్ద్రస్ఫటికాదిప్రతిబిమ్బో వినశ్యతి, చన్ద్రాదిస్వరూపమేవ పరమార్థతో వ్యవతిష్ఠతే, తద్వత్ ప్రజ్ఞానఘనమనన్తమపారం స్వచ్ఛం వ్యవతిష్ఠతే । న తత్ర ప్రేత్య విశేషసంజ్ఞాస్తి కార్యకరణసఙ్ఘాతేభ్యో విముక్తస్య — ఇత్యేవమ్ అరే మైత్రేయి బ్రవీమి — నాస్తి విశేషసంజ్ఞేతి — అహమసౌ అముష్య పుత్రః మమేదం క్షేత్రం ధనమ్ సుఖీ దుఃఖీత్యేవమాదిలక్షణా, అవిద్యాకృతత్వాత్తస్యాః ; అవిద్యాయాశ్చ బ్రహ్మవిద్యయా నిరన్వయతో నాశితత్వాత్ కుతో విశేషసంజ్ఞాసమ్భవో బ్రహ్మవిదః చైతన్యస్వభావావస్థితస్య ; శరీరావస్థితస్యాపి విశేషసంజ్ఞా నోపపద్యతే కిముత కార్యకరణవిముక్తస్య సర్వతః । ఇతి హ ఉవాచ ఉక్తవాన్కిల పరమార్థదర్శనం మైత్రేయ్యై భార్యాయై యాజ్ఞవల్క్యః ॥

సా హోవాచ మైత్రేయ్యత్రైవ మా భగవానమూముహన్న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీతి స హోవాచ న వా అరేఽహం మోహం బ్రవీమ్యలం వా అర ఇదం విజ్ఞానాయ ॥ ౧౩ ॥

ఎవం ప్రతిబోధితా సా హ కిల ఉవాచ ఉక్తవతీ మైత్రేయీ — అత్రైవ ఎతస్మిన్నేవ ఎకస్మిన్వస్తుని బ్రహ్మణి విరుద్ధధర్మవత్త్వమాచక్షాణేన భగవతా మమ మోహః కృతః ; తదాహ — అత్రైవ మా భగవాన్ పూజావాన్ అమూముహత్ మోహం కృతవాన్ । కథం తేన విరుద్ధధర్మవత్త్వముక్తమిత్యుచ్యతే — పూర్వం విజ్ఞానఘన ఎవేతి ప్రతిజ్ఞాయ, పునః న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీతి ; కథం విజ్ఞానఘన ఎవ ? కథం వా న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీతి ? న హి ఉష్ణః శీతశ్చ అగ్నిరేవైకో భవతి ; అతో మూఢాస్మి అత్ర । స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః — న వా అరే మైత్రేయ్యహం మోహం బ్రవీమి — మోహనం వాక్యం న బ్రవీమీత్యర్థః । నను కథం విరుద్ధధర్మత్వమవోచః — విజ్ఞానఘనం సంజ్ఞాభావం చ ? న మయా ఇదమ్ ఎకస్మిన్ధర్మిణ్యభిహితమ్ ; త్వయైవ ఇదం విరుద్ధధర్మత్వేన ఎకం వస్తు పరిగృహీతం భ్రాన్త్యా ; న తు మయా ఉక్తమ్ ; మయా తు ఇదముక్తమ్ — యస్తు అవిద్యాప్రత్యుపస్థాపితః కార్యకరణసమ్బన్ధీ ఆత్మనః ఖిల్యభావః, తస్మిన్విద్యయా నాశితే, తన్నిమిత్తా యా విశేషసంజ్ఞా శరీరాదిసమ్బన్ధినీ అన్యత్వదర్శనలక్షణా, సా కార్యకరణసఙ్ఘాతోపాధౌ ప్రవిలాపితే నశ్యతి, హేత్వభావాత్ , ఉదకాద్యాధారనాశాదివ చన్ద్రాదిప్రతిబిమ్బః తన్నిమిత్తశ్చ ప్రకాశాదిః ; న పునః పరమార్థచన్ద్రాదిత్యస్వరూపవత్ అసంసారిబ్రహ్మస్వరూపస్య విజ్ఞానఘనస్య నాశః ; తత్ విజ్ఞానఘన ఇత్యుక్తమ్ ; స ఆత్మా సర్వస్య జగతః ; పరమార్థతో భూతనాశాత్ న వినాశీ ; వినాశీ తు అవిద్యాకృతః ఖిల్యభావః, ‘వాచారమ్భణం వికారో నామధేయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧ । ౪), ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ । అయం తు పారమార్థికః — అవినాశీ వా అరేఽయమాత్మా ; అతః అలం పర్యాప్తమ్ వై అరే ఇదం మహద్భూతమనన్తమపారం యథావ్యాఖ్యాతమ్ విజ్ఞానాయ విజ్ఞాతుమ్ ; ‘న హి విజ్ఞాతుర్విజ్ఞాతేర్విపరిలోపో విద్యతేఽవినాశిత్వాత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౩౦) ఇతి హి వక్ష్యతి ॥

యత్ర హి ద్వైతమివ భవతి తదితర ఇతరం జిఘ్రతి తదితర ఇతరం పశ్యతి తదితర ఇతరం శృణోతి తదితర ఇతరమభివదతి తదితర ఇతరం మనుతే మదితర ఇతరం విజానాతి యత్ర వా అస్య సర్వమాత్మైవాభూత్తత్కేన కం జిఘ్రేత్తత్కేన కం పశ్యేత్తత్కేన కం శృణుయాత్తత్కేన కమభివదేత్తత్కేన కం మన్వీత తత్కేన కం విజానీయాత్ । యేనేదం సర్వం విజానాతి తం కేన విజానీయాద్విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాదితి ॥ ౧౪ ॥

కథం తర్హి ప్రేత్య సంజ్ఞా నాస్తీత్యుచ్యతే శృణు ; యత్ర యస్మిన్ అవిద్యాకల్పితే కార్యకరణసఙ్ఘాతోపాధిజనితే విశేషాత్మని ఖిల్యభావే, హి యస్మాత్ , ద్వైతమివ — పరమార్థతోఽద్వైతే బ్రహ్మణి ద్వైతమివ భిన్నమివ వస్త్వన్తరమాత్మనః — ఉపలక్ష్యతే — నను ద్వైతేనోపమీయమానత్వాత్ ద్వైతస్య పారమార్థికత్వమితి ; న, ‘వాచారమ్భణం వికారో నామధేయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧ । ౪) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇతి చ — తత్ తత్ర యస్మాద్ద్వైతమివ తస్మాదేవ ఇతరోఽసౌ పరమాత్మనః ఖిల్యభూత ఆత్మా అపరమార్థః, చన్ద్రాదేరివ ఉదకచన్ద్రాదిప్రతిబిమ్బః, ఇతరో ఘ్రాతా ఇతరేణ ఘ్రాణేన ఇతరం ఘ్రాతవ్యం జిఘ్రతి ; ఇతర ఇతరమితి కారకప్రదర్శనార్థమ్ , జిఘ్రతీతి క్రియాఫలయోరభిధానమ్ — యథా ఛినత్తీతి — యథా ఉద్యమ్య ఉద్యమ్య నిపాతనమ్ ఛేద్యస్య చ ద్వైధీభావః ఉభయం ఛినత్తీత్యేకేనైవ శబ్దేన అభిధీతే — క్రియావసానత్వాత్ క్రియావ్యతిరేకేణ చ తత్ఫలస్యానుపలమ్భాత్ ; ఇతరో ఘ్రాతా ఇతరేణ ఘ్రాణేన ఇతరం ఘ్రాతవ్యం జిఘ్రతి — తథా సర్వం పూర్వవత్ — విజానాతి ; ఇయమ్ అవిద్యావదవస్థా । యత్ర తు బ్రహ్మవిద్యయా అవిద్యా నాశముపగమితా తత్ర ఆత్మవ్యతిరేకేణ అన్యస్యాభావః ; యత్ర వై అస్య బ్రహ్మవిదః సర్వం నామరూపాది ఆత్మన్యేవ ప్రవిలాపితమ్ ఆత్మైవ సంవృత్తమ్ — యత్ర ఎవమ్ ఆత్మైవాభూత్ , తత్ తత్ర కేన కరణేన కం ఘ్రాతవ్యం కో జిఘ్రేత్ ? తథా పశ్యేత్ ? విజానీయాత్ ; సర్వత్ర హి కారకసాధ్యా క్రియా ; అతః కారకాభావేఽనుపపత్తిః క్రియాయాః ; క్రియాభావే చ ఫలాభావః । తస్మాత్ అవిద్యాయామేవ సత్యాం క్రియాకారకఫలవ్యవహారః, న బ్రహ్మవిదః — ఆత్మత్వాదేవ సర్వస్య, న ఆత్మవ్యతిరేకేణ కారకం క్రియాఫలం వాస్తి ; న చ అనాత్మా సన్ సర్వమాత్మైవ భవతి కస్యచిత్ ; తస్మాత్ అవిద్యయైవ అనాత్మత్వం పరికల్పితమ్ ; న తు పరమార్థత ఆత్మవ్యతిరేకేణాస్తి కిఞ్చిత్ ; తస్మాత్ పరమార్థాత్మైకత్వప్రత్యయే క్రియాకారకఫలప్రత్యయానుపపత్తిః । అతః విరోధాత్ బ్రహ్మవిదః క్రియాణాం తత్సాధనానాం చ అత్యన్తమేవ నివృత్తిః । కేన కమితి క్షేపార్థం వచనం ప్రకారాన్తరానుపపత్తిదర్శనార్థమ్ , కేనచిదపి ప్రకారేణ క్రియాకరణాదికారకానుపపత్తేః — కేనచిత్ కఞ్చిత్ కశ్చిత్ కథఞ్చిత్ న జిఘ్రేదేవేత్యర్థః । యత్రాపి అవిద్యావస్థాయామ్ అన్యః అన్యం పశ్యతి, తత్రాపి యేనేదం సర్వం విజానాతి, తం కేన విజానీయాత్ — యేన విజానాతి, తస్య కరణస్య, విజ్ఞేయే వినియుక్తత్వాత్ ; జ్ఞాతుశ్చ జ్ఞేయ ఎవ హి జిజ్ఞాసా, న ఆత్మని ; న చ అగ్నేరివ ఆత్మా ఆత్మనో విషయః ; న చ అవిషయే జ్ఞాతుః జ్ఞానముపపద్యతే ; తస్మాత్ యేన ఇదం సర్వం విజానాతి, తం విజ్ఞాతారం కేన కరణేన కో వా అన్యః విజానీయాత్ — యదా తు పునః పరమార్థవివేకినో బ్రహ్మవిదో విజ్ఞాతైవ కేవలోఽద్వయో వర్తతే, తం విజ్ఞాతారం అరే కేన విజానీయాదితి ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్ ॥

పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్

యత్ కేవలం కర్మనిరపేక్షమ్ అమృతత్వసాధనమ్ , తద్వక్తవ్యమితి మైత్రేయీబ్రాహ్మణమారబ్ధమ్ ; తచ్చ ఆత్మజ్ఞానం సర్వసన్న్యాసాఙ్గవిశిష్టమ్ ; ఆత్మని చ విజ్ఞాతే సర్వమిదం విజ్ఞాతం భవతి ; ఆత్మా చ ప్రియః సర్వస్మాత్ ; తస్మాత్ ఆత్మా ద్రష్టవ్యః ; స చ శ్రోతవ్యో మన్తవ్యో నిదిధ్యాసితవ్య ఇతి చ దర్శనప్రకారా ఉక్తాః ; తత్ర శ్రోతవ్యః, ఆచార్యాగమాభ్యామ్ ; మన్తవ్యః తర్కతః ; తత్ర చ తర్క ఉక్తః — ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇతి ప్రతిజ్ఞాతస్య హేతువచనమ్ ఆత్మైకసామాన్యత్వమ్ ఆత్మైకోద్భవత్వమ్ ఆత్మైకప్రలయత్వం చ ; తత్ర అయం హేతుః అసిద్ధ ఇత్యాశఙ్క్యతే ఆత్మైకసామాన్యోద్భవప్రలయాఖ్యః ; తదాశఙ్కానివృత్త్యర్థమేతద్బ్రాహ్మణమారభ్యతే । యస్మాత్ పరస్పరోపకార్యోపకారకభూతం జగత్సర్వం పృథివ్యాది, యచ్చ లోకే పరస్పరోపకార్యోపకారకభూతం తత్ ఎకకారణపూర్వకమ్ ఎకసామాన్యాత్మకమ్ ఎకప్రలయం చ దృష్టమ్ , తస్మాత్ ఇదమపి పృథివ్యాదిలక్షణం జగత్ పరస్పరోపకార్యోపకారకత్వాత్ తథాభూతం భవితుమర్హతి — ఎష హ్యర్థ అస్మిన్బ్రాహ్మణే ప్రకాశ్యతే । అథవా ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇతి ప్రతిజ్ఞాతస్య ఆత్మోత్పత్తిస్థితిలయత్వం హేతుముక్త్వా, పునః ఆగమప్రధానేన మధుబ్రాహ్మణేన ప్రతిజ్ఞాతస్య అర్థస్య నిగమనం క్రియతే ; తథాహి నైయాయికైరుక్తమ్ — ‘హేత్వపదేశాత్ప్రతిజ్ఞాయాః పునర్వచనం నిగమనమ్’ ఇతి । అన్యైర్వ్యాఖ్యాతమ్ — ఆ దున్దుభిదృష్టాన్తాత్ శ్రోతవ్యార్థమాగమవచనమ్ , ప్రాఙ్మధుబ్రాహ్మణాత్ మన్తవ్యార్థమ్ ఉపపత్తిప్రదర్శనేన, మధుబ్రాహ్మణేన తు నిదిధ్యాసనవిధిరుచ్యత ఇతి । సర్వథాపి తు యథా ఆగమేనావధారితమ్ , తర్కతస్తథైవ మన్తవ్యమ్ ; యథా తర్కతో మతమ్ , తస్య తర్కాగమాభ్యాం నిశ్చితస్య తథైవ నిదిధ్యాసనం క్రియత ఇతి పృథక్ నిదిధ్యాసనవిధిరనర్థక ఎవ ; తస్మాత్ పృథక్ ప్రకరణవిభాగ అనర్థక ఇత్యస్మదభిప్రాయః శ్రవణమనననిదిధ్యాసనానామితి । సర్వథాపి తు అధ్యాయద్వయస్యార్థః అస్మిన్బ్రాహ్మణే ఉపసంహ్రియతే ॥

ఇయం పృథివీ సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యై పృథివ్యై సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్యాం పృథివ్యాం తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం శారీరస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧ ॥

ఇయం పృథివీ ప్రసిద్ధా సర్వేషాం భూతానాం మధు — సర్వేషాం బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తానాం భూతానాం ప్రాణినామ్ , మధు కార్యమ్ , మధ్వివ మధు ; యథా ఎకో మధ్వపూపః అనేకైర్మధుకరైర్నిర్వర్తితః, ఎవమ్ ఇయం పృథివీ సర్వభూతనిర్వర్తితా । తథా సర్వాణి భూతాని పృథివ్యై పృథివ్యా అస్యాః, మధు కార్యమ్ । కిం చ యశ్చాయం పురుషః అస్యాం పృథివ్యాం తేజోమయః చిన్మాత్రప్రకాశమయః అమృతమయోఽమరణధర్మా పురుషః, యశ్చాయమ్ అధ్యాత్మమ్ శారీరః శరీరే భవః పూర్వవత్ తేజోమయోఽమృతమయః పురుషః, స చ లిఙ్గాభిమానీ — స చ సర్వేషాం భూతానాముపకారకత్వేన మధు, సర్వాణి చ భూతాన్యస్య మధు, చ - శబ్దసామర్థ్యాత్ । ఎవమ్ ఎతచ్చతుష్టయం తావత్ ఎకం సర్వభూతకార్యమ్ , సర్వాణి చ భూతాన్యస్య కార్యమ్ ; అతః అస్య ఎకకారణపూర్వకతా । యస్మాత్ ఎకస్మాత్కారణాత్ ఎతజ్జాతమ్ , తదేవ ఎకం పరమార్థతో బ్రహ్మ, ఇతరత్కార్యం వాచారమ్భణం వికారో నామధేయమాత్రమ్ — ఇత్యేష మధుపర్యాయాణాం సర్వేషామర్థః సఙ్క్షేపతః । అయమేవ సః, యోఽయం ప్రతిజ్ఞాతః — ‘ఇదం సర్వం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇతి ; ఇదమమృతమ్ — యత్ మైత్రేయ్యాః అమృతత్వసాధనముక్తమ్ ఆత్మవిజ్ఞానమ్ — ఇదం తదమృతమ్ ; ఇదం బ్రహ్మ — యత్ ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ‘జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౫) ఇత్యధ్యాయాదౌ ప్రకృతమ్ , యద్విషయా చ విద్యా బ్రహ్మవిద్యేత్యుచ్యతే ; ఇదం సర్వమ్ — యస్మాత్ బ్రహ్మణో విజ్ఞానాత్సర్వం భవతి ॥

ఇమా ఆపః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వాసామపాం సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమాస్వప్సు తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం రైతసస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౨ ॥

తథా ఆపః । అధ్యాత్మం రేతసి అపాం విశేషతోఽవస్థానమ్ ॥

అయమగ్నిః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యాగ్నేః సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్నగ్నౌ తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం వాఙ్మయస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౩ ॥

తథా అగ్నిః । వాచి అగ్నేర్విశేషతోఽవస్థానమ్ ॥

అయం వాయుః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య వాయోః సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్వాయౌ తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం ప్రాణస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౪ ॥

తథా వాయుః, అధ్యాత్మం ప్రాణః । భూతానాం శరీరారమ్భకత్వేనోపకారాత్ మధుత్వమ్ ; తదన్తర్గతానాం తేజోమయాదీనాం కరణత్వేనోపకారాన్మధుత్వమ్ ; తథా చోక్తమ్ — ‘తస్యై వాచః పృథివీ శరీరం జ్యోతిరూపమయమగ్నిః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౧) ఇతి ॥

అయమాదిత్యః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యాదిత్యస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్నాదిత్యే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం చాక్షుషస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౫ ॥

తథా ఆదిత్యో మధు, చాక్షుషః అధ్యాత్మమ్ ॥

ఇమా దిశః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వాసాం దిశాం సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమాసు దిక్షు తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం శ్రౌత్రః ప్రాతిశ్రుత్కస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౬ ॥

తథా దిశో మధు । దిశాం యద్యపి శ్రోత్రమధ్యాత్మమ్ , శబ్దప్రతిశ్రవణవేలాయాం తు విశేషతః సన్నిహితో భవతీతి అధ్యాత్మం ప్రాతిశ్రుత్కః — ప్రతిశ్రుత్కాయాం ప్రతిశ్రవణవేలాయాం భవః ప్రాతిశ్రుత్కః ॥

అయం చన్ద్రః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య చన్ద్రస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మింశ్చన్ద్రే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం మానసస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౭ ॥

తథా చన్ద్రః, అధ్యాత్మం మానసః ॥

ఇయం విద్యుత్సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యై విద్యుతః సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్యాం విద్యుతి తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం తైజసస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౮ ॥

తథా విద్యుత్ , త్వక్తేజసి భవః తైజసః అధ్యాత్మమ్ ॥

అయం స్తనయిత్నుః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య స్తనయిత్నోః సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్స్తనయిత్నౌ తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం శాబ్దః సౌవరస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౯ ॥

తథా స్తనయిత్నుః । శబ్దే భవః శాబ్దోఽధ్యాత్మం యద్యపి, తథాపి స్వరే విశేషతో భవతీతి సౌవరః అధ్యాత్మమ్ ॥

అయమాకాశః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యాకాశస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్నాకాశే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం హృద్యాకాశస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧౦ ॥

తథా ఆకాశః, అధ్యాత్మం హృద్యాకాశః ॥
ఆకాశాన్తాః పృథివ్యాదయో భూతగణా దేవతాగణాశ్చ కార్యకరణసఙ్ఘాతాత్మాన ఉపకుర్వన్తో మధు భవన్తి ప్రతిశరీరిణమిత్యుక్తమ్ । యేన తే ప్రయుక్తాః శరీరిభిః సమ్బధ్యమానా మధుత్వేనోపకుర్వన్తి, తత్ వక్తవ్యమితి ఇదమారభ్యతే —

అయం ధర్మః సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య ధర్మస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్ధర్మే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం ధార్మస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧౧ ॥

అయం ధర్మః — ‘అయమ్’ ఇతి అప్రత్యక్షోఽపి ధర్మః కార్యేణ తత్ప్రయుక్తేన ప్రత్యక్షేణ వ్యపదిశ్యతే — అయం ధర్మ ఇతి — ప్రత్యక్షవత్ । ధర్మశ్చ వ్యాఖ్యాతః శ్రుతిస్మృతిలక్షణః, క్షత్త్రాదీనామపి నియన్తా, జగతో వైచిత్ర్యకృత్ పృథివ్యాదీనాం పరిణామహేతుత్వాత్ , ప్రాణిభిరనుష్ఠీయమానరూపశ్చ ; తేన చ ‘అయం ధర్మః’ ఇతి ప్రత్యక్షేణ వ్యపదేశః । సత్యధర్మయోశ్చ అభేదేన నిర్దేశః కృతః శాస్త్రాచారలక్షణయోః ; ఇహ తు భేదేన వ్యపదేశ ఎకత్వే సత్యపి, దృష్టాదృష్టభేదరూపేణ కార్యారమ్భకత్వాత్ । యస్తు అదృష్టః అపూర్వాఖ్యో ధర్మః, స సామాన్యవిశేషాత్మనా అదృష్టేన రూపేణ కార్యమారభతే — సామాన్యరూపేణ పృథివ్యాదీనాం ప్రయోక్తా భవతి, విశేషరూపేణ చ అధ్యాత్మం కార్యకరణసఙ్ఘాతస్య ; తత్ర పృథివ్యాదీనాం ప్రయోక్తరి — యశ్చాయమస్మిన్ధర్మే తేజోమయః ; తథా అధ్యాత్మం కార్యకరణసఙ్ఘాతకర్తరి ధర్మే భవో ధార్మః ॥

ఇదం సత్యం సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య సత్యస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్సత్యే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం సాత్యస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧౨ ॥

తథా దృష్టేనానుష్ఠీయమానేన ఆచారరూపేణ సత్యాఖ్యో భవతి, స ఎవ ధర్మః ; సోఽపి ద్విప్రకార ఎవ సామాన్యవిశేషాత్మరూపేణ — సామాన్యరూపః పృథివ్యాదిసమవేతః, విశేషరూపః కార్యకరణసఙ్ఘాతసమవేతః ; తత్ర పృథివ్యాదిసమవేతే వర్తమానక్రియారూపే సత్యే, తథా అధ్యాత్మం కార్యకరణసఙ్ఘాతసమవేతే సత్యే, భవః సాత్యః — ‘సత్యేన వాయురావాతి’ (తై. నా. ౨ । ౧) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ ॥

ఇదం మానుషం సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్య మానుషస్య సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్మానుషే తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం మానుషస్తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧౩ ॥

ధర్మసత్యాభ్యాం ప్రయుక్తోఽయం కార్యకరణసఙ్ఘాతవిశేషః, స యేన జాతివిశేషేణ సంయుక్తో భవతి, స జాతివిశేషో మానుషాదిః ; తత్ర మనుషాదిజాతివిశిష్టా ఎవ సర్వే ప్రాణినికాయాః పరస్పరోపకార్యోపకారకభావేన వర్తమానా దృశ్యన్తే ; అతో మానుషాదిజాతిరపి సర్వేషాం భూతానాం మధు । తత్ర మానుషాదిజాతిరపి బాహ్యా ఆధ్యాత్మికీ చేతి ఉభయథా నిర్దేశభాక్ భవతి ॥

అయమాత్మా సర్వేషాం భూతానాం మధ్వస్యాత్మనః సర్వాణి భూతాని మధు యశ్చాయమస్మిన్నాత్మని తేజోమయోఽమృతమయః పురుషో యశ్చాయమాత్మా తేజోమయోఽమృతమయః పురుషోఽయమేవ స యోఽయమాత్మేదమమృతమిదం బ్రహ్మేదం సర్వమ్ ॥ ౧౪ ॥

యస్తు కార్యకరణసఙ్ఘాతో మానుషాదిజాతివిశిష్టః, సోఽయమాత్మా సర్వేషాం భూతానాం మధు । నను అయం శారీరశబ్దేన నిర్దిష్టః పృథివీపర్యాయ ఎవ — న, పార్థివాంశస్యైవ తత్ర గ్రహణాత్ ; ఇహ తు సర్వాత్మా ప్రత్యస్తమితాధ్యాత్మాధిభూతాధిదైవాదిసర్వవిశేషః సర్వభూతదేవతాగణవిశిష్టః కార్యకరణసఙ్ఘాతః సః ‘అయమాత్మా’ ఇత్యుచ్యతే । తస్మిన్ అస్మిన్ ఆత్మని తేజోమయోఽమృతమయః పురుషః అమూర్తరసః సర్వాత్మకో నిర్దిశ్యతే ; ఎకదేశేన తు పృథివ్యాదిషు నిర్దిష్టః, అత్ర అధ్యాత్మవిశేషాభావాత్ సః న నిర్దిశ్యతే । యస్తు పరిశిష్టో విజ్ఞానమయః — యదర్థోఽయం దేహలిఙ్గసఙ్ఘాత ఆత్మా — సః ‘యశ్చాయమాత్మా’ ఇత్యుచ్యతే ॥

స వా అయమాత్మా సర్వేషాం భూతానామధిపతిః సర్వేషాం భూతానాం రాజా తద్యథా రథనాభౌ చ రథనేమౌ చారాః సర్వే సమర్పితా ఎవమేవాస్మిన్నాత్మని సర్వాణి భూతాని సర్వే దేవాః సర్వే లోకాః సర్వే ప్రాణాః సర్వ ఎత ఆత్మానః సమర్పితాః ॥ ౧౫ ॥

యస్మిన్నాత్మని, పరిశిష్టో విజ్ఞానమయోఽన్త్యే పర్యాయే, ప్రవేశితః, సోఽయమాత్మా । తస్మిన్ అవిద్యాకృతకార్యకరణసఙ్ఘాతోపాధివిశిష్టే బ్రహ్మవిద్యయా పరమార్థాత్మని ప్రవేశితే, స ఎవముక్తః అనన్తరోఽబాహ్యః కృత్స్నః ప్రజ్ఞానఘనభూతః, స వై — స ఎవ అయమాత్మా అవ్యవహితపూర్వపర్యాయే ‘తేజోమయః’ ఇత్యాదినా నిర్దిష్టో విజ్ఞానాత్మా విద్వాన్ , సర్వేషాం భూతానామయమాత్మా — సర్వైరుపాస్యః — సర్వేషాం భూతానామధిపతిః సర్వభూతానాం స్వతన్త్రః — న కుమారామాత్యవత్ — కిం తర్హి సర్వేషాం భూతానాం రాజా, రాజత్వవిశేషణమ్ ‘అధిపతిః’ ఇతి — భవతి కశ్చిత్ రాజోచితవృత్తిమాశ్రిత్య రాజా, న తు అధిపతిః, అతో విశినష్టి అధిపతిరితి ; ఎవం సర్వభూతాత్మా విద్వాన్ బ్రహ్మవిత్ ముక్తో భవతి । యదుక్తమ్ — ‘బ్రహ్మవిద్యయా సర్వం భవిష్యన్తో మనుష్యా మన్యన్తే, కిము తద్బ్రహ్మావేద్యస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౯) ఇతీదమ్ , తత్ వ్యాఖ్యాతమ్ ఎవమ్ — ఆత్మానమేవ సర్వాత్మత్వేన ఆచార్యాగమాభ్యాం శ్రుత్వా, మత్వా తర్కతః, విజ్ఞాయ సాక్షాత్ ఎవమ్ , యథా మధుబ్రాహ్మణే దర్శితం తథా — తస్మాత్ బ్రహ్మవిజ్ఞానాత్ ఎవఀలక్షణాత్ పూర్వమపి, బ్రహ్మైవ సత్ అవిద్యయా అబ్రహ్మ ఆసీత్ , సర్వమేవ చ సత్ అసర్వమాసీత్ — తాం తు అవిద్యామ్ అస్మాద్విజ్ఞానాత్ తిరస్కృత్య బ్రహ్మవిత్ బ్రహ్మైవ సన్ బ్రహ్మాభవత్ , సర్వః సః సర్వమభవత్ । పరిసమాప్తః శాస్త్రార్థః, యదర్థః ప్రస్తుతః ; తస్మిన్ ఎతస్మిన్ సర్వాత్మభూతే బ్రహ్మవిది సర్వాత్మని సర్వం జగత్సమర్పితమిత్యేతస్మిన్నర్థే దృష్టాన్త ఉపాదీయతే — తద్యథా రథనాభౌ చ రథనేమౌ చారాః సర్వే సమర్పితా ఇతి, ప్రసిద్ధోఽర్థః, ఎవమేవ అస్మిన్ ఆత్మని పరమాత్మభూతే బ్రహ్మవిది సర్వాణి భూతాని బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తాని సర్వే దేవాః అగ్న్యాదయః సర్వే లోకాః భూరాదయః సర్వే ప్రాణాః వాగాదయః సర్వ ఎత ఆత్మానో జలచన్ద్రవత్ ప్రతిశరీరానుప్రవేశినః అవిద్యాకల్పితాః ; సర్వం జగత్ అస్మిన్సమర్పితమ్ । యదుక్తమ్ , బ్రహ్మవిత్ వామదేవః ప్రతిపేదే — అహం మనురభవం సూర్యశ్చేతి, స ఎష సర్వాత్మభావో వ్యాఖ్యాతః । స ఎష విద్వాన్ బ్రహ్మవిత్ సర్వోపాధిః సర్వాత్మా సర్వో భవతి ; నిరుపాధిః నిరుపాఖ్యః అనన్తరః అబాహ్యః కృత్స్నః ప్రజ్ఞానఘనః అజోఽజరోఽమృతోఽభయోఽచలః నేతి నేత్యస్థూలోఽనణురిత్యేవంవిశేషణః భవతి । తమేతమర్థమ్ అజానన్తస్తార్కికాః కేచిత్ పణ్డితమ్మన్యాశ్చాగమవిదః శాస్త్రార్థం విరుద్ధం మన్యమానా వికల్పయన్తో మోహమగాధముపయాన్తి । తమేతమర్థమ్ ఎతౌ మన్త్రావనువదతః — ‘అనేజదేకం మనసో జవీయః’ (ఈ. ఉ. ౪) ‘తదేజతి తన్నైజతి’ (ఈ. ఉ. ౫) ఇతి । తథా చ తైత్తిరీయకే —, ‘యస్మాత్పరం నాపరమస్తి కిఞ్చిత్’ (తై. నా. ౧౦ । ౪), ‘ఎతత్సామ గాయన్నాస్తే అహమన్నమహమన్నమహమన్నమ్’ (తై. ఉ. ౩ । ౧౦ । ౬) ఇత్యాది । తథా చ చ్ఛాన్దోగ్యే ‘జక్షత్క్రీడన్రమమాణః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౩), ‘స యది పితృలోకకామః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౨ । ౧) ‘సర్వగన్ధః సర్వరసః’ (ఛా. ఉ. ౩ । ౧౪ । ౨), ‘సర్వజ్ఞః సర్వవిత్’ (ము. ఉ. ౧ । ౧ । ౯) ఇత్యాది । ఆథర్వణే చ ‘దూరాత్సుదూరే తదిహాన్తికే చ’ (ము. ఉ. ౩ । ౧ । ౭) । కఠవల్లీష్వపి ‘అణోరణీయాన్మహతో మహీయాన్’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౨౧) ‘కస్తం మదామదం దేవం’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౨౧) ‘తద్ధావతోఽన్యానత్యేతి తిష్ఠత్’ (ఈ. ఉ. ౪) ఇతి చ । తథా గీతాసు ‘అహం క్రతురహం యజ్ఞః’ (భ. గీ. ౯ । ౧౦) ‘పితాహమస్య జగతః’ (భ. గీ. ౯ । ౧౭) ‘నాదత్తే కస్యచిత్పాపమ్’ (భ. గీ. ౫ । ౧౦) ‘సమం సర్వేషు భూతేషు’ (భ. గీ. ౧౩ । ౨౭) ‘అవిభక్తం విభక్తేషు’ (భ. గీ. ౧౭ । ౨౦) ‘గ్రసిష్ణు ప్రభవిష్ణు చ’ (భ. గీ. ౧౩ । ౧౬) ఇతి — ఎవమాద్యాగమార్థం విరుద్ధమివ ప్రతిభాన్తం మన్యమానాః స్వచిత్తసామర్థ్యాత్ అర్థనిర్ణయాయ వికల్పయన్తః — అస్త్యాత్మా నాస్త్యాత్మా, కర్తా అకర్తా, ముక్తః బద్ధః, క్షణికో విజ్ఞానమాత్రం శూన్యం చ — ఇత్యేవం వికల్పయన్తః న పారమధిగచ్ఛన్త్యవిద్యాయాః, విరుద్ధధర్మదర్శిత్వాత్సర్వత్ర । తస్మాత్ తత్ర య ఎవ శ్రుత్యాచార్యదర్శితమార్గానుసారిణః, త ఎవావిద్యాయాః పారమధిగచ్ఛన్తి ; త ఎవ చ అస్మాన్మోహసముద్రాదగాధాత్ ఉత్తరిష్యన్తి, నేతరే స్వబుద్ధికౌశలానుసారిణః ॥
పరిసమాప్తా బ్రహ్మవిద్యా అమృతత్వసాధనభూతా, యాం మైత్రేయీ పృష్టవతీ భర్తారమ్ ‘యదేవ భగవానమృతత్వసాధనం వేద తదేవ మే బ్రూహి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౩) ఇతి । ఎతస్యా బ్రహ్మవిద్యాయాః స్తుత్యర్థా ఇయమాఖ్యాయికా ఆనీతా । తస్యా ఆఖ్యాయికాయాః సఙ్క్షేపతోఽర్థప్రకాశనార్థావేతౌ మన్త్రౌ భవతః ; ఎవం హి మన్త్రబ్రాహ్మణాభ్యాం స్తుతత్వాత్ అమృతత్వసర్వప్రాప్తిసాధనత్వం బ్రహ్మవిద్యాయాః ప్రకటీకృతం రాజమార్గముపనీతం భవతి — యథా ఆదిత్య ఉద్యన్ శార్వరం తమోఽపనయతీతి — తద్వత్ । అపి చ ఎవం స్తుతా బ్రహ్మవిద్యా — యా ఇన్ద్రరక్షితా సా దుష్ప్రాపా దేవైరపి ; యస్మాత్ అశ్విభ్యామపి దేవభిషగ్భ్యామ్ ఇన్ద్రరక్షితా విద్యా మహతా ఆయాసేన ప్రాప్తా ; బ్రాహ్మణస్య శిరశ్ఛిత్త్వా అశ్వ్యం శిరః ప్రతిసన్ధాయ, తస్మిన్నిన్ద్రేణ చ్ఛిన్నే పునః స్వశిర ఎవ ప్రతిసన్ధాయ, తేన బ్రాహ్మణస్య స్వశిరసైవ ఉక్తా అశేషా బ్రహ్మవిద్యా శ్రుతా ; యస్మాత్ తతః పరతరం కిఞ్చిత్పురుషార్థసాధనం న భూతం న భావి వా, కుత ఎవ వర్తమానమ్ — ఇతి నాతః పరా స్తుతిరస్తి । అపి చైవం స్తూయతే బ్రహ్మవిద్యా — సర్వపురుషార్థానాం కర్మ హి సాధనమితి లోకే ప్రసిద్ధమ్ ; తచ్చ కర్మ విత్తసాధ్యమ్ , తేన ఆశాపి నాస్త్యమృతత్వస్య ; తదిదమమృతత్వం కేవలయా ఆత్మవిద్యయా కర్మనిరపేక్షయా ప్రాప్యతే ; యస్మాత్ కర్మప్రకరణే వక్తుం ప్రాప్తాపి సతీ ప్రవర్గ్యప్రకరణే, కర్మప్రకరణాదుత్తీర్య కర్మణా విరుద్ధత్వాత్ కేవలసన్న్యాససహితా అభిహితా అమృతత్వసాధనాయ — తస్మాత్ నాతః పరం పురుషార్థసాధనమస్తి । అపి చ ఎవం స్తుతా బ్రహ్మవిద్యా — సర్వో హి లోకో ద్వన్ద్వారామః, ‘స వై నైవ రేమే తస్మాదేకాకీ న రమతే’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౩) ఇతి శ్రుతేః ; యాజ్ఞవల్క్యో లోకసాధారణోఽపి సన్ ఆత్మజ్ఞానబలాత్ భార్యాపుత్రవిత్తాదిసంసారరతిం పరిత్యజ్య ప్రజ్ఞానతృప్త ఆత్మరతిర్బభూవ । అపి చ ఎవం స్తుతా బ్రహ్మవిద్యా — యస్మాత్ యాజ్ఞవల్క్యేన సంసారమార్గాత్ వ్యుత్తిష్ఠతాపి ప్రియాయై భార్యాయై ప్రీత్యర్థమేవ అభిహితా, ‘ప్రియం భాషస ఎహ్యాస్స్వ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౪) ఇతి లిఙ్గాత్ ॥

ఇదం వై తన్మధు దధ్యఙ్ఙాథర్వణోఽశ్విభ్యామువాచ । తదేతదృషిః పశ్యన్నవోచత్ । తద్వాం నరా సనయే దంస ఉగ్రమావిష్కృణోమి తన్యతుర్న వృష్టిమ్ । దధ్యఙ్ హ యన్మధ్వాథర్వణో వామశ్వస్య శీర్ష్ణా ప్ర యదీమువాచేతి ॥ ౧౬ ॥

తత్ర ఇయం స్తుత్యర్థా ఆఖ్యాయికేత్యవోచామ ; కా పునః సా ఆఖ్యాయికేతి ఉచ్యతే — ఇదమిత్యనన్తరనిర్దిష్టం వ్యపదిశతి, బుద్ధౌ సన్నిహితత్వాత్ ; వై - శబ్దః స్మరణార్థః ; తదిత్యాఖ్యాయికానిర్వృత్తం ప్రకరణాన్తరాభిహితం పరోక్షం వై - శబ్దేన స్మారయన్ ఇహ వ్యపదిశతి ; యత్ ప్రవర్గ్యప్రకరణే సూచితమ్ , న ఆవిష్కృతం మధు, తదిదం మధు ఇహ అనన్తరం నిర్దిష్టమ్ — ‘ఇయం పృథివీ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౧) ఇత్యాదినా ; కథం తత్ర ప్రకరణాన్తరే సూచితమ్ — ‘దధ్యఙ్ హ వా ఆభ్యామాథర్వణో మధు నామ బ్రాహ్మణమువాచ ; తదేనయోః ప్రియం ధామ తదేవైనయోరేతేనోపగచ్ఛతి ; స హోవాచేన్ద్రేణ వా ఉక్తోఽస్మ్యేతచ్చేదన్యస్మా అనుబ్రూయాస్తత ఎవ తే శిరశ్ఛిన్ద్యామితి ; తస్మాద్వై బిభేమి యద్వై మే స శిరో న చ్ఛిన్ద్యాత్తద్వాముపనేష్య ఇతి ; తౌ హోచతురావాం త్వా తస్మాత్త్రాస్యావహే ఇతి ; కథం మా త్రాస్యేథే ఇతి ; యదా నావుపనేష్యసే ; అథ తే శిరశ్ఛిత్త్వాన్యత్రాహృత్యోపనిధాస్యావః ; అథాశ్వస్య శిర ఆహృత్య తత్తే ప్రతిధాస్యావః ; తేన నావనువక్ష్యసి ; స యదా నావనువక్ష్యసి ; అథ తే తదిన్ద్రః శిరశ్ఛేత్స్యతి ; అథ తే స్వం శిర ఆహృత్య తత్తే ప్రతిధాస్యావ ఇతి ; తథేతి తౌ హోపనిన్యే ; తౌ యదోపనిన్యే ; అథాస్య శిరశ్ఛిత్త్వా అన్యత్రోపనిదధతుః ; అథాశ్వస్య శిర ఆహృత్య తద్ధాస్య ప్రతిదధతుః ; తేన హాభ్యామనూవాచ ; స యదాభ్యామనూవాచ అథాస్య తదిన్ద్రః శిరశ్చిచ్ఛేద ; అథాస్య స్వం శిర ఆహృత్య తద్ధాస్య ప్రతిదధతురితి । యావత్తు ప్రవర్గ్యకర్మాఙ్గభూతం మధు, తావదేవ తత్రాభిహితమ్ ; న తు కక్ష్యమాత్మజ్ఞానాఖ్యమ్ ; తత్ర యా ఆఖ్యాయికా అభిహితా, సేహ స్తుత్యర్థా ప్రదర్శ్యతే ; ఇదం వై తన్మధు దధ్యఙ్ఙాథర్వణః అనేన ప్రపఞ్చేన అశ్విభ్యామువాచ । తదేతదృషిః — తదేతత్కర్మ, ఋషిః మన్త్రః, పశ్యన్ ఉపలభమానః, అవోచత్ ఉక్తవాన్ ; కథమ్ ? తత్ దంస ఇతి వ్యవహితేన సమ్బన్ధః, దంస ఇతి కర్మణో నామధేయమ్ ; తచ్చ దంసః కింవిశిష్టమ్ ? ఉగ్రం క్రూరమ్ , వాం యువయోః, హే నరా నరాకారావశ్వినౌ ; తచ్చ కర్మ కిం నిమిత్తమ్ ? సనయే లాభాయ ; లాభలుబ్ధో హి లోకేఽపి క్రూరం కర్మ ఆచరతి, తథైవ ఎతావుపలభ్యేతే యథా లోకే ; తత్ ఆవిః ప్రకాశం కృణోమి కరోమి, యత్ రహసి భవద్భ్యాం కృతమ్ ; కిమివేత్యుచ్యతే — తన్యతుః పర్జన్యః, న ఇవ ; నకారస్తు ఉపరిష్టాదుపచార ఉపమార్థీయో వేదే, న ప్రతిషేధార్థః — యథా ‘అశ్వం న’ (ఋ. సం. ౧ । ౬ । ౨౪ । ౧) అశ్వమివేతి యద్వత్ ; తన్యతురివ వృష్టిం యథా పర్జన్యో వృష్టిం ప్రకాశయతి స్తనయిత్న్వాదిశబ్దైః, తద్వత్ అహం యువయోః క్రూరం కర్మ ఆవిష్కృణోమీతి సమ్బన్ధః । నను అశ్వినోః స్తుత్యర్థౌ కథమిమౌ మన్త్రౌ స్యాతామ్ ? నిన్దావచనౌ హీమౌ — నైష దోషః ; స్తుతిరేవైషా, న నిన్దావచనౌ ; యస్మాత్ ఈదృశమప్యతిక్రూరం కర్మ కుర్వతోర్యువయోః న లోమ చ మీయత ఇతి — న చాన్యత్కిఞ్చిద్ధీయత ఎవేతి — స్తుతావేతౌ భవతః ; నిన్దాం ప్రశంసాం హి లౌకికాః స్మరన్తి ; తథా ప్రశంసారూపా చ నిన్దా లోకే ప్రసిద్ధా । దధ్యఙ్నామ ఆథర్వణః ; హేత్యనర్థకో నిపాతః ; యన్మధు కక్ష్యమ్ ఆత్మజ్ఞానలక్షణమ్ ఆథర్వణః వాం యువాభ్యామ్ అశ్వస్య శీర్ష్ణా శిరసా, ప్ర యత్ ఈమ్ ఉవాచ — యత్ప్రోవాచ మధు ; ఈమిత్యనర్థకో నిపాతః ॥

ఇదం వై తన్మధు దధ్యఙ్ఙాథర్వణోఽశ్విభ్యామువాచ । తదేతదృషిః పశ్యన్నవోచత్ । ఆథర్వణాయాశ్వినౌ దధీచేఽశ్వ్యం శిరః ప్రత్యైరయతమ్ । స వాం మధు ప్రవోచదృతాయన్త్వాష్ట్రం యద్దస్రావపి కక్ష్యం వామితి ॥ ౧౭ ॥

ఇదం వై తన్మధ్విత్యాది పూర్వవత్ మన్త్రాన్తరప్రదర్శనార్థమ్ । తథా అన్యో మన్త్రః తామేవ ఆఖ్యాయికామనుసరతి స్మ । ఆథర్వణో దధ్యఙ్నామ — ఆథర్వణోఽన్యో విద్యత ఇత్యతో విశినష్టి — దధ్యఙ్నామ ఆథర్వణః, తస్మై దధీచే ఆథర్వణాయ, హే అశ్వినావితి మన్త్రదృశో వచనమ్ ; అశ్వ్యమ్ అశ్వస్య స్వభూతమ్ , శిరః, బ్రాహ్మణస్య శిరసి చ్ఛిన్నే అశ్వస్య శిరశ్ఛిత్త్వా ఈదృశమతిక్రూరం కర్మ కృత్వా అశ్వ్యం శిరః బ్రాహ్మణం ప్రతి ఐరయతం గమితవన్తౌ, యువామ్ ; స చ ఆథర్వణః వాం యువాభ్యామ్ తన్మధు ప్రవోచత్ , యత్పూర్వం ప్రతిజ్ఞాతమ్ — వక్ష్యామీతి । స కిమర్థమేవం జీవితసన్దేహమారుహ్య ప్రవోచదిత్యుచ్యతే — ఋతాయన్ యత్పూర్వం ప్రతిజ్ఞాతం సత్యం తత్పరిపాలయితుమిచ్ఛన్ ; జీవితాదపి హి సత్యధర్మపరిపాలనా గురుతరేత్యేతస్య లిఙ్గమేతత్ । కిం తన్మధు ప్రవోచదిత్యుచ్యతే — త్వాష్ట్రమ్ , త్వష్టా ఆదిత్యః, తస్య సమ్బన్ధి — యజ్ఞస్య శిరశ్ఛిన్నం త్వష్ట్రా అభవత్ , తత్ప్రతిసన్ధానార్థం ప్రవర్గ్యం కర్మ, తత్ర ప్రవర్గ్యకర్మాఙ్గభూతం యద్విజ్ఞానం తత్ త్వాష్ట్రం మధు — యత్తస్య చిరశ్ఛేదనప్రతిసన్ధానాదివిషయం దర్శనం తత్ త్వాష్ట్రం యన్మధు ; హే దస్రౌ దస్రావితి పరబలానాముపక్షపయితారౌ శత్రూణాం హింసితారౌ ; అపి చ న కేవలం త్వాష్ట్రమేవ మధు కర్మసమ్బన్ధి యువాభ్యామవోచత్ ; అపి చ కక్ష్యం గోప్యం రహస్యం పరమాత్మసమ్బన్ధి యద్విజ్ఞానం మధు మధుబ్రాహ్మణేనోక్తం అధ్యాయద్వయప్రకాశితమ్ , తచ్చ వాం యువాభ్యాం ప్రవోచదిత్యనువర్తతే ॥

ఇదం వై తన్మధు దధ్యఙ్ఙాథర్వణోఽశ్విభ్యామువాచ । తదేతదృషిః పశ్యన్నవోచత్ । పురశ్చక్రే ద్విపదః పురశ్చక్రే చతుష్పదః । పురః స పక్షీ భూత్వా పురః పురుష ఆవిశదితి । స వా అయం పురుషః సర్వాసు పూర్షు పురిశయో నైనేన కిఞ్చనానావృతం నైనేన కిఞ్చనాసంవృతమ్ ॥ ౧౮ ॥

ఇదం వై తన్మధ్వితి పూర్వవత్ । ఉక్తౌ ద్వౌ మన్త్రౌ ప్రవర్గ్యసమ్బన్ధ్యాఖ్యాయికోపసంహర్తారౌ ; ద్వయోః ప్రవర్గ్యకర్మార్థయోరధ్యాయయోరర్థ ఆఖ్యాయికాభూతాభ్యాం మన్త్రాభ్యాం ప్రకాశితః । బ్రహ్మవిద్యార్థయోస్త్వధ్యాయయోరర్థ ఉత్తరాభ్యామృగ్భ్యాం ప్రకాశయితవ్య ఇత్యతః ప్రవర్తతే । యత్ కక్ష్యం చ మధు ఉక్తవానాథర్వణో యువాభ్యామిత్యుక్తమ్ — కిం పునస్తన్మధ్విత్యుచ్యతే — పురశ్చక్రే, పురః పురాణి శరీరాణి — యత ఇయమవ్యాకృతవ్యాకరణప్రక్రియా — స పరమేశ్వరో నామరూపే అవ్యాకృతే వ్యాకుర్వాణః ప్రథమం భూరాదీన్ లోకాన్సృష్ట్వా, చక్రే కృతవాన్ , ద్విపదః ద్విపాదుపలక్షితాని మనుష్యశరీరాణి పక్షిశరీరాణి ; తథా పురః శరీరాణి చక్రే చతుష్పదః చతుష్పాదుపలక్షితాని పశుశరీరాణి ; పురః పురస్తాత్ , స ఈశ్వరః పక్షీ లిఙ్గశరీరం భూత్వా పురః శరీరాణి — పురుష ఆవిశదిత్యస్యార్థమాచష్టే శ్రుతిః — స వా అయం పురుషః సర్వాసు పూర్షు సర్వశరీరేషు పురిశయః, పురి శేత ఇతి పురిశయః సన్ పురుష ఇత్యుచ్యతే ; న ఎనేన అనేన కిఞ్చన కిఞ్చిదపి అనావృతమ్ అనాచ్ఛాదితమ్ ; తథా న ఎనేన కిఞ్చనాసంవృతమ్ అన్తరననుప్రవేశితమ్ — బాహ్యభూతేనాన్తర్భూతేన చ న అనావృతమ్ ; ఎవం స ఎవ నామరూపాత్మనా అన్తర్బహిర్భావేన కార్యకరణరూపేణ వ్యవస్థితః ; పురశ్చక్రే ఇత్యాదిమన్త్రః సఙ్క్షేపత ఆత్మైకత్వమాచష్ట ఇత్యర్థః ॥

ఇదం వై తన్మధు దధ్యఙ్ఙాథర్వణోఽశ్విభ్యామువాచ । తదేతదృషిః పశ్యన్నవోచత్ । రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ తదస్య రూపం ప్రతిచక్షణాయ । ఇన్ద్రో మాయాభిః పురురూప ఈయతే యుక్తా హ్యస్య హరయః శతా దశేతి । అయం వై హరయోఽయం వై దశ చ సహస్రాణి బహూని చానన్తాని చ తదేతద్బ్రహ్మాపూర్వమనపరమనన్తరమబాహ్యమయమాత్మా బ్రహ్మ సర్వానుభూరిత్యనుశాసనమ్ ॥ ౧౯ ॥

ఇదం వై తన్మధ్విత్యాది పూర్వవత్ । రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ — రూపం రూపం ప్రతి ప్రతిరూపః రూపాన్తరం బభూవేత్యర్థః ; ప్రతిరూపోఽనురూపో వా యాదృక్సంస్థానౌ మాతాపితరౌ తత్సంస్థానః తదనురూప ఎవ పుత్రో జాయతే ; న హి చతుష్పదో ద్విపాజ్జాయతే, ద్విపదో వా చతుష్పాత్ ; స ఎవ హి పరమేశ్వరో నామరూపే వ్యాకుర్వాణః రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ । కిమర్థం పునః ప్రతిరూపమాగమనం తస్యేత్యుచ్యతే — తత్ అస్య ఆత్మనః రూపం ప్రతిచక్షణాయ ప్రతిఖ్యాపనాయ ; యది హి నామరూపే న వ్యాక్రియేతే, తదా అస్య ఆత్మనో నిరుపాధికం రూపం ప్రజ్ఞానఘనాఖ్యం న ప్రతిఖ్యాయేత ; యదా పునః కార్యకరణాత్మనా నామరూపే వ్యాకృతే భవతః, తదా అస్య రూపం ప్రతిఖ్యాయేత । ఇన్ద్రః పరమేశ్వరః మాయాభిః ప్రజ్ఞాభిః నామరూపభూతకృతమిథ్యాభిమానైర్వా న తు పరమార్థతః, పురురూపః బహురూపః, ఈయతే గమ్యతే — ఎకరూప ఎవ ప్రజ్ఞానఘనః సన్ అవిద్యాప్రజ్ఞాభిః । కస్మాత్పునః కారణాత్ ? యుక్తాః రథ ఇవ వాజినః, స్వవిషయప్రకాశనాయ, హి యస్మాత్ , అస్య హరయః హరణాత్ ఇన్ద్రియాణి, శతా శతాని, దశ చ, ప్రాణిభేదబాహుల్యాత్ శతాని దశ చ భవన్తి ; తస్మాత్ ఇన్ద్రియవిషయబాహుల్యాత్ తత్ప్రకాశనాయైవ చ యుక్తాని తాని న ఆత్మప్రకాశనాయ ; ‘పరాఞ్చి ఖాని వ్యతృణత్స్వయమ్భూః’ (క. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి హి కాఠకే । తస్మాత్ తైరేవ విషయస్వరూపైరీయతే, న ప్రజ్ఞానఘనైకరసేన స్వరూపేణ । ఎవం తర్హి అన్యః పరమేశ్వరః అన్యే హరయ ఇత్యేవం ప్రాప్తే ఉచ్యతే — అయం వై హరయోఽయం వై దశ చ సహస్రాణి బహూని చానన్తాని చ ; ప్రాణిభేదస్య ఆనన్త్యాత్ । కిం బహునా ? తదేతద్బ్రహ్మ య ఆత్మా, అపూర్వమ్ నాస్య కారణం పూర్వం విద్యత ఇత్యపూర్వమ్ , నాస్యాపరం కార్యం విద్యత ఇత్యనపరమ్ , నాస్య జాత్యన్తరమన్తరాలే విద్యత ఇత్యనన్తరమ్ , తథా బహిరస్య న విద్యత ఇత్యబాహ్యమ్ ; కిం పునస్తత్ నిరన్తరం బ్రహ్మ ? అయమాత్మా ; కోఽసౌ ? యః ప్రత్యగాత్మా ద్రష్టా, శ్రోతా మన్తా బోద్ధా, విజ్ఞాతా సర్వానుభూః — సర్వాత్మనా సర్వమనుభవతీతి సర్వానుభూః — ఇత్యేతదనుశాసనమ్ సర్వవేదాన్తోపదేశః ; ఎష సర్వవేదాన్తానాముపసంహృతోఽర్థః ; ఎతదమృతమభయమ్ ; పరిసమాప్తశ్చ శాస్త్రార్థః ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్ ॥

షష్ఠం బ్రాహ్మణమ్

అథ వంశః పౌతిమాష్యో గౌపవనాద్గౌపవనః పౌతిమాష్యాత్పౌతిమాష్యో గౌపవనాద్గౌపవనః కౌశికాత్కౌశికః కౌణ్డిన్యాత్కౌణ్డిన్యః శాణ్డిల్యాచ్ఛాణ్డిల్యః కౌశికాచ్చ గౌతమాచ్చ గౌతమః ॥ ౧ ॥
ఆగ్నివేశ్యాదాగ్నివేశ్యః శాణ్డిల్యాచ్చానభిమ్లాతాచ్చానభిమ్లాత ఆనభిమ్లాతాదానభిమ్లాత ఆనభిమ్లాతాదానభిమ్లాతో గౌతమాద్గౌతమః సైతవప్రాచీనయోగ్యాభ్యాం సైతవప్రాచీనయోగ్యౌ పారాశర్యాత్పారశర్యో భారద్వాజాద్భారద్వాజో భారద్వాజాచ్చ గౌతమాచ్చ గౌతమో భారద్వాజాద్భారద్వాజః పారాశర్యాత్పారాశర్యో బైజవాపాయనాద్బైజవాపాయనః కౌశికాయనేః కౌశికాయనిః ॥ ౨ ॥

ఘృతకౌశికాద్ఘృతకౌశికః పారాశర్యాయణాత్పారాశర్యాయణః పారాశర్యాత్పారాశర్యో జాతూకర్ణ్యాజ్జాతూకర్ణ్య ఆసురాయణాచ్చ యాస్కాచ్చాసురాయణస్త్రైవణేస్త్రైవణిరౌపజన్ధనేరౌపజన్ధనిరాసురేరాసురిర్భారద్వాజాద్భారద్వాజ ఆత్రేయాదాత్రేయో మాణ్టేర్మాణ్టిర్గౌతమాద్గౌతమో గౌతమాద్గౌతమో వాత్స్యాద్వాత్స్యః శాణ్డిల్యాచ్ఛాణ్డిల్యః కైశోర్యాత్కాప్యాత్కైశోర్యః కాప్యః కుమారహారితాత్కుమారహారితో గాలవాద్గాలవో విదర్భీకౌణ్డిన్యాద్విదర్భీకౌణ్డిన్యో వత్సనపాతో బాభ్రవాద్వత్సనపాద్బాభ్రవః పథః సౌభరాత్పన్థాః సౌభరోఽయాస్యాదాఙ్గిరసాదయాస్య ఆఙ్గిరస ఆభూతేస్త్వాష్ట్రాదాభూతిస్త్వాష్ట్రో విశ్వరూపాత్త్వాష్ట్రాద్విశ్వరూపస్త్వాష్ట్రోఽశ్విభ్యామశ్వినౌ దధీచ ఆథర్వణాద్దధ్యఙ్ఙాథర్వణోఽథర్వణో దైవాదథర్వా దైవో మృత్యోః ప్రాధ్వంసనాన్మృత్యుః ప్రాధ్వంసనః ప్రధ్వంసనాత్ప్రధ్వంసన ఎకర్షేరేకర్షిర్విప్రచిత్తేర్విప్రచిత్తిర్వ్యష్టేర్వ్యష్టిః సనారోః సనారుః సనాతనాత్సనాతనః సనగాత్సనగః పరమేష్ఠినః పరమేష్ఠీ బ్రహ్మణో బ్రహ్మ స్వయమ్భు బ్రహ్మణే నమః ॥ ౩ ॥

అథేదానీం బ్రహ్మవిద్యార్థస్య మధుకాణ్డస్య వంశః స్తుత్యర్థో బ్రహ్మవిద్యాయాః । మన్త్రశ్చాయం స్వాధ్యాయార్థో జపార్థశ్చ । తత్ర వంశ ఇవ వంశః — యథా వేణుః వంశః పర్వణః పర్వణో హి భిద్యతే తద్వత్ అగ్రాత్ప్రభృతి ఆ మూలప్రాప్తేః అయం వంశః ; అధ్యాయచతుష్టయస్య ఆచార్యపరమ్పరాక్రమో వంశ ఇత్యుచ్యతే ; తత్ర ప్రథమాన్తః శిష్యః పఞ్చమ్యన్త ఆచార్యః ; పరమేష్ఠీ విరాట్ ; బ్రహ్మణో హిరణ్యగర్భాత్ ; తతః పరమ్ ఆచార్యపరమ్పరా నాస్తి । యత్పునర్బ్రహ్మ, తన్నిత్యం స్వయమ్భు, తస్మై బ్రహ్మణే స్వయమ్భువే నమః ॥
ఇతి ద్వితీయాధ్యాయస్య షష్ఠం బ్రాహ్మణమ్ ॥
ఇతి శ్రీమత్పరమహంసపరివ్రాజకాచార్యస్య శ్రీగోవిన్దభగవత్పూజ్యపాదశిష్యస్య శ్రీమచ్ఛఙ్కరభగవతః కృతౌ బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యే ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥