ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్
ఓం నమో బ్రహ్మాదిభ్యో బ్రహ్మవిద్యాసమ్ప్రదాయకర్తృభ్యో వంశఋషిభ్యో నమో గురుభ్యః ।
‘ఉషా వా అశ్వస్య’ (బృ. ఉ. ౧ । ౧ । ౧) ఇత్యేవమాద్యా వాజసనేయిబ్రాహ్మణోపనిషత్ । తస్యా ఇయమల్పగ్రన్థా వృత్తిః ఆరభ్యతే, సంసారవ్యావివృత్సుభ్యః సంసారహేతునివృత్తిసాధనబ్రహ్మాత్మైకత్వవిద్యాప్రతిపత్తయే । సేయం బ్రహ్మవిద్యా ఉపనిషచ్ఛబ్దవాచ్యా, తత్పరాణాం సహేతోః సంసారస్యాత్యన్తావసాదనాత్ ; ఉపనిపూర్వస్య సదేస్తదర్థత్వాత్ । తాదర్థ్యాద్గ్రన్థోఽప్యుపనిషదుచ్యతే । సేయం షడధ్యాయీ అరణ్యేఽనూచ్యమానత్వాదారణ్యకమ్ ; బృహత్త్వాత్పరిమాణతో బృహదారణ్యకమ్ ॥
సర్వథాప్యస్త్యాత్మా దేహాన్తరసమ్బన్ధీత్యేవం ప్రతిపత్తుర్దేహాన్తరగతేష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారోపాయవిశేషార్థినస్తద్విశేషజ్ఞాపనాయ కర్మకాణ్డమారబ్ధమ్ । న త్వాత్మనః ఇష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారేచ్ఛాకారణమాత్మవిషయమజ్ఞానం కర్తృభోక్తృస్వరూపాభిమానలక్షణం తద్విపరీతబ్రహ్మాత్మస్వరూపవిజ్ఞానేనాపనీతమ్ । యావద్ధి తన్నాపనీయతే, తావదయం కర్మఫలరాగద్వేషాదిస్వాభావికదోషప్రయుక్తః శాస్త్రవిహితప్రతిషిద్ధాతిక్రమేణాపి ప్రవర్తమానో మనోవాక్కాయైర్దృష్టాదృష్టానిష్టసాధనాన్యధర్మసంజ్ఞకాని కర్మాణ్యుపచినోతి బాహుల్యేన, స్వాభావికదోషబలీయస్త్వాత్ । తతః స్థావరాన్తాధోగతిః । కదాచిచ్ఛాస్త్రకృతసంస్కారబలీయస్త్వమ్ । తతో మనఆదిభిరిష్టసాధనం బాహుల్యేనోపచినోతి ధర్మాఖ్యమ్ । తద్ద్వివిధమ్ — జ్ఞానపూర్వకం కేవలం చ । తత్ర కేవలం పితృలోకాదిప్రాప్తిఫలమ్ । జ్ఞానపూర్వకం దేవలోకాదిబ్రహ్మలోకాన్తప్రాప్తిఫలమ్ । తథా చ శాస్త్రమ్ — ‘ఆత్మయాజీ శ్రేయాన్దేవయాజినః’ (శత. బ్రా. ౧ । ౨ । ౬ । ౧౧౩) ఇత్యాది । స్మృతిశ్చ ‘ద్వివిధం కర్మ వైదికమ్’ (మను. ౧౨ । ౮౮) ఇత్యాద్యా । సామ్యే చ ధర్మాధర్మయోర్మనుష్యత్వప్రాప్తిః । ఎవం బ్రహ్మాద్యా స్థావరాన్తా స్వాభావికావిద్యాదిదోషవతీ ధర్మాధర్మసాధనకృతా సంసారగతిర్నామరూపకర్మాశ్రయా । తదేవేదం వ్యాకృతం సాధ్యసాధనరూపం జగత్ ప్రాగుత్పత్తేరవ్యాకృతమాసీత్ । స ఎష బీజాఙ్కురాదివదవిద్యాకృతః సంసారః ఆత్మని క్రియాకారకఫలాధ్యారోపలక్షణోఽనాదిరనన్తోఽనర్థ ఇత్యేతస్మాద్విరక్తస్యావిద్యానివృత్తయే తద్విపరీతబ్రహ్మవిద్యాప్రతిపత్త్యర్థోపనిషదారభ్యతే ॥
అస్య త్వశ్వమేధకర్మసమ్బన్ధినో విజ్ఞానస్య ప్రయోజనమ్ — యేషామశ్వమేధే నాధికారః, తేషామస్మాదేవ విజ్ఞానాత్తత్ఫలప్రాప్తిః, విద్యయా వా కర్మణా వా,
‘తద్ధైతల్లోకజిదేవ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౨౮) ఇత్యేవమాదిశ్రుతిభ్యః । కర్మవిషయత్వమేవ విజ్ఞానస్యేతి చేత్ , న ;
‘యోఽశ్వమేధేన యజతే య ఉ చైనమేవం వేద’ (తై. సం. ౫ । ౩ । ౧౨) ఇతి వికల్పశ్రుతేః । విద్యాప్రకరణే చామ్నానాత్ , కర్మాన్తరే చ సమ్పాదనదర్శనాత్ , విజ్ఞానాత్తత్ఫలప్రాప్తిరస్తీత్యవగమ్యతే । సర్వేషాం చ కర్మణాం పరం కర్మాశ్వమేధః, సమష్టివ్యష్టిప్రాప్తిఫలత్వాత్ । తస్య చేహ బ్రహ్మవిద్యాప్రారమ్భే ఆమ్నానం సర్వకర్మణాం సంసారవిషయత్వప్రదర్శనార్థమ్ । తథా చ దర్శయిష్యతి ఫలమశనాయామృత్యుభావమ్ । న నిత్యానాం సంసారవిషయఫలత్వమితి చేత్ , న ; సర్వకర్మఫలోపసంహారశ్రుతేః । సర్వం హి పత్నీసమ్బద్ధం కర్మ ;
‘జాయా మే స్యాదేతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి నిసర్గత ఎవ సర్వకర్మణాం కామ్యత్వం దర్శయిత్వా, పుత్రకర్మాపరవిద్యానాం చ ‘అయం లోకః పితృలోకో దేవలోకః’ ఇతి ఫలం దర్శయిత్వా, త్ర్యన్నాత్మకతాం చాన్తే ఉపసంహరిష్యతి
‘త్రయం వా ఇదం నామ రూపం కర్మ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇతి — సర్వకర్మణాం ఫలం వ్యాకృతం సంసార ఎవేతి । ఇదమేవ త్రయం ప్రాగుత్పత్తేస్తర్హ్యవ్యాకృతమాసీత్ । తదేవ పునః సర్వప్రాణికర్మవశాద్వ్యాక్రియతే బీజాదివ వృక్షః । సోఽయం వ్యాకృతావ్యాకృతరూపః సంసారోఽవిద్యావిషయః క్రియాకారకఫలాత్మకతయాత్మరూపత్వేనాధ్యారోపితోఽవిద్యయైవ మూర్తామూర్తతద్వాసనాత్మకః । అతో విలక్షణోఽనామరూపకర్మాత్మకోఽద్వయో నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావోఽపి క్రియాకారకఫలభేదాదివిపర్యయేణావభాసతే । అతోఽస్మాత్క్రియాకారకఫలభేదస్వరూపాత్ ‘ఎతావదిదమ్’ ఇతి సాధ్యసాధనరూపాద్విరక్తస్య కామాదిదోషకర్మబీజభూతావిద్యానివృత్తయే రజ్జ్వామివ సర్పవిజ్ఞానాపనయాయ బ్రహ్మవిద్యా ఆరభ్యతే ॥
తత్ర తావదశ్వమేధవిజ్ఞానాయ ‘ఉషా వా అశ్వస్య’ ఇత్యాది । తత్రాశ్వవిషయమేవ దర్శనముచ్యతే, ప్రాధాన్యాదశ్వస్య । ప్రాధాన్యం చ తన్నామాఙ్కితత్వాత్క్రతోః ప్రాజాపత్యత్వాచ్చ ॥
ఓం । ఉషా వా అశ్వస్య మేధ్యస్య శిరః । సూర్యశ్చక్షుర్వాతః ప్రాణో వ్యాత్తమగ్నిర్వైశ్వానరః సంవత్సర ఆత్మాశ్వస్య మేధ్యస్య । ద్యౌః పృష్ఠమన్తరిక్షముదరం పృథివీ పాజస్యం దిశః పార్శ్వే అవాన్తరదిశః పర్శవ ఋతవోఽఙ్గాని మాసాశ్చార్ధమాసాశ్చ పర్వాణ్యహోరాత్రాణి ప్రతిష్ఠా నక్షత్రాణ్యస్థీని నభో మాంసాని । ఊవధ్యం సికతాః సిన్ధవో గుదా యకృచ్చ క్లోమానశ్చ పర్వతా ఓషధయశ్చ వనస్పతయశ్చ లోమాన్యుద్యన్పూర్వార్ధో నిమ్లోచఞ్జఘనార్ధో యద్విజృమ్భతే తద్విద్యోతతే యద్విధూనుతే తత్స్తనయతి యన్మేహతి తద్వర్షతి వాగేవాస్య వాక్ ॥ ౧ ॥
ఉషా ఇతి, బ్రాహ్మో ముహూర్తః ఉషాః ; వైశబ్దః స్మారణార్థః, ప్రసిద్ధం కాలం స్మారయతి ; శిరః, ప్రాధాన్యాత్ ; శిరశ్చ ప్రధానం శరీరావయవానామ్ ; అశ్వస్య, మేధ్యస్య మేధార్హస్య యజ్ఞియస్య, ఉషాః శిర ఇతి సమ్బన్ధః । కర్మాఙ్గస్య పశోః సంస్కర్తవ్యత్వాత్కాలాదిదృష్టయః శిరఆదిషు క్షిప్యన్తే ; ప్రాజాపత్యత్వం చ ప్రజాపతిదృష్ట్యధ్యారోపణాత్ ; కాలలోకదేవతాత్వాధ్యారోపణం చ ప్రజాపతిత్వకరణం పశోః ; ఎవంరూపో హి ప్రజాపతిః ; విష్ణుత్వాదికరణమివ ప్రతిమాదౌ । సూర్యశ్చక్షుః, శిరసోఽనన్తరత్వాత్సూర్యాధిదైవతత్వాచ్చ ; వాతః ప్రాణః, వాయుస్వాభావ్యాత్ ; వ్యాత్తం వివృతం ముఖమ్ అగ్నిర్వైశ్వానరః ; వైశ్వానర ఇత్యగ్నేర్విశేషణమ్ ; వైశ్వానరో నామాగ్నిర్వివృతం ముఖమిత్యర్థః, ముఖస్యాగ్నిదైవతత్వాత్ ; సంవత్సర ఆత్మా ; సంవత్సరో ద్వాదశమాసస్త్రయోదశమాసో వా ; ఆత్మా శరీరమ్ ; కాలావయవానాం చ సంవత్సరః శరీరమ్ ; శరీరం చాత్మా, ‘మధ్యం హ్యేషామఙ్గానామాత్మా’ (ఐ. ఆ. ౨ । ౩ । ౫) ఇతి శ్రుతేః ; అశ్వస్య మేధ్యస్యేతి సర్వత్రానుషఙ్గార్థం పునర్వచనమ్ । ద్యౌః పృష్ఠమ్ , ఊర్ధ్వత్వసామాన్యాత్ ; అన్తరిక్షముదరమ్ , సుషిరత్వసామాన్యాత్ ; పృథివీ పాజస్యం పాదస్యమ్ , పాజస్యమితి వర్ణవ్యత్యయేన, పాదాసనస్థానమిత్యర్థః ; దిశశ్చతస్రోఽపి పార్శ్వే, పార్శ్వేన దిశాం సమ్బన్ధాత్ ; పార్శ్వయోర్దిశాం చ సఙ్ఖ్యావైషమ్యాదయుక్తమితి చేత్ , న ; సర్వముఖత్వోపపత్తేరశ్వస్య పార్శ్వాభ్యామేవ సర్వదిశాం సమ్బన్ధాదదోషః ; అవాన్తరదిశ ఆగ్నేయ్యాద్యాః పర్శవః పార్శ్వాస్థీని ; ఋతవోఽఙ్గాని, సంవత్సరావయవత్వాదఙ్గసాధర్మ్యాత్ ; మాసాశ్చార్ధమాసాశ్చ పర్వాణి సన్ధయః, సన్ధిసామాన్యాత్ ; అహోరాత్రాణి ప్రతిష్ఠాః ; బహువచనాత్ప్రాజాపత్యదైవపిత్ర్యమానుషాణి ; ప్రతిష్ఠాః పాదాః, ప్రతితిష్ఠత్యేతైరితి ; అహోరాత్రైర్హి కాలాత్మా ప్రతితిష్ఠతి, అశ్వశ్చ పాదైః ; నక్షత్రాణ్యస్థీని, శుక్లత్వసామాన్యాత్ ; నభో నభఃస్థా మేఘాః, అన్తరిక్షస్యోదరత్వోక్తేః ; మాంసాని, ఉదకరుధిరసేచనసామాన్యాత్ । ఊవధ్యమ్ ఉదరస్థమర్ధజీర్ణమశనం సికతాః, విశ్లిష్టావయవత్వసామాన్యాత్ ; సిన్ధవః స్యన్దనసామాన్యాత్ నద్యః గుదా నాడ్యః, బహువచనాచ్చ ; యకృచ్చ క్లోమానశ్చ హృదయస్యాధస్తాద్దక్షిణోత్తరౌ మాంసఖణ్డౌ ; క్లోమాన ఇతి నిత్యం బహువచనమేకస్మిన్నేవ ; పర్వతాః, కాఠిన్యాదుచ్ఛ్రితత్వాచ్చ ; ఓషధయశ్చ క్షుద్రాః స్థావరాః, వనస్పతయో మహాన్తః, లోమాని కేశాశ్చ యథాసమ్భవమ్ ; ఉద్యన్నుద్గచ్ఛన్భవతి సవితా ఆ మధ్యాహ్నాత్ అశ్వస్య పూర్వార్ధః నాభేరూర్ధ్వమిత్యర్థః ; నిమ్లోచన్నస్తం యన్ ఆ మధ్యాహ్నాత్ జఘనార్ధోఽపరార్ధః, పూర్వాపరత్వసాధర్మ్యాత్ ; యద్విజృమ్భతే గాత్రాణి వినామయతి విక్షిపతి, తద్విద్యోతతే విద్యోతనమ్ , ముఖఘనవిదారణసామాన్యాత్ ; యద్విధూనుతే గాత్రాణి కమ్పయతి, తత్స్తనయతి, గర్జనశబ్దసామాన్యాత్ ; యన్మేహతి మూత్రం కరోత్యశ్వః, తద్వర్షతి వర్షణం తత్ , సేచనసామాన్యాత్ ; వాగేవ శబ్ద ఎవ అస్యాశ్వస్య వాగితి, నాత్ర కల్పనేత్యర్థః ॥
అహర్వా అశ్వం పురస్తాన్మహిమాన్వజాయత తస్య పూర్వే సముద్రే యోనీ రాత్రిరేనం పశ్చాన్మహిమాన్వజాయత తస్యాపరే సముద్రే యోనిరేతౌ వా అశ్వం మహిమానావభితః సమ్బభూవతుః । హయో భూత్వా దేవానవహద్వాజీ గన్ధర్వానర్వాసురానశ్వో మనుష్యాన్సముద్ర ఎవాస్య బన్ధుః సముద్రో యోనిః ॥ ౨ ॥
అహర్వా ఇతి, సౌవర్ణరాజతౌ మహిమాఖ్యౌ గ్రహావశ్వస్యాగ్రతః పృష్ఠతశ్చ స్థాప్యేతే, తద్విషయమిదం దర్శనమ్ । అహః సౌవర్ణో గ్రహః, దీప్తిసామాన్యాద్వై । అహరశ్వం పురస్తాన్మహిమాన్వజాయతేతి కథమ్ ? అశ్వస్య ప్రజాపతిత్వాత్ ; ప్రజాపతిర్హ్యాదిత్యాదిలక్షణోఽహ్నా లక్ష్యతే ; అశ్వం లక్షయిత్వాజాయత సౌవర్ణో మహిమా గ్రహః, వృక్షమను విద్యోతతే విద్యుదితి యద్వత్ । తస్య గ్రహస్య పూర్వే పూర్వః సముద్రే సముద్రః యోనిః, విభక్తివ్యత్యయేన ; యోనిరిత్యాసాదనస్థానమ్ । తథా రాత్రీ రాజతో గ్రహః, వర్ణసామాన్యాజ్జఘన్యత్వసామాన్యాద్వా । ఎనమశ్వం పశ్చాత్పృష్ఠతో మహిమా అన్వజాయత ; తస్యాపరే సముద్రే యోనిః । మహిమా మహత్త్వాత్ । అశ్వస్య హి విభూతిరేషా, యత్సౌవర్ణో రాజతశ్చ గ్రహావుభయతః స్థాప్యేతే । తావేతౌ వై మహిమానౌ మహిమాఖ్యౌ గ్రహౌ, అశ్వమభితః సమ్బభూవతుః ఉక్తలక్షణావేవ సమ్భూతౌ । ఇత్థమసావశ్వో మహత్త్వయుక్త ఇతి పునర్వచనం స్తుత్యర్థమ్ । తథా చ హయో భూత్వేత్యాది స్తుత్యర్థమేవ । హయో హినోతేర్గతికర్మణః, విశిష్టగతిరిత్యర్థః ; జాతివిశేషో వా ; దేవానవహత్ దేవత్వమగమయత్ , ప్రజాపతిత్వాత్ ; దేవానాం వా వోఢాభవత్ ; నను నిన్దైవ వాహనత్వమ్ ; నైష దోషః ; వాహనత్వం స్వాభావికమశ్వస్య, స్వాభావికత్వాదుచ్ఛ్రాయప్రాప్తిర్దేవాదిసమ్బన్ధోఽశ్వస్య ఇతి స్తుతిరేవైషా । తథా వాజ్యాదయో జాతివిశేషాః ; వాజీ భూత్వా గన్ధర్వానవహదిత్యనుషఙ్గః ; తథార్వా భూత్వాసురాన్ ; అశ్వో భూత్వా మనుష్యాన్ । సముద్ర ఎవేతి పరమాత్మా, బన్ధుర్బన్ధనమ్ , బధ్యతేఽస్మిన్నితి ; సముద్రో యోనిః కారణముత్పత్తిం ప్రతి ; ఎవమసౌ శుద్ధయోనిః శుద్ధస్థితిరితి స్తూయతే ; ‘అప్సుయోనిర్వా అశ్వః’ (తై. సం. ౨ । ౩ । ౧౨) ఇతి శ్రుతేః ప్రసిద్ధ ఎవ వా సముద్రో యోనిః ॥
ఇతి ప్రథమాధ్యాయస్య ప్రథమం బ్రాహ్మణమ్ ॥
ద్వితీయం బ్రాహ్మణమ్
నైవేహ కిఞ్చనాగ్ర ఆసీన్మృత్యునైవేదమావృతమాసీదశనాయయాశనాయా హి మృత్యుస్తన్మనోఽకురుతాత్మన్వీ స్యామితి । సోఽర్చన్నచరత్తస్యార్చత ఆపోఽజాయన్తార్చతే వై మే కమభూదితి తదేవార్కస్యార్కత్వం కం హ వా అస్మై భవతి య ఎవమేతదర్కస్యార్కత్వం వేద ॥ ౧ ॥
అథాగ్నేరశ్వమేధోపయోగికస్యోత్పత్తిరుచ్యతే । తద్విషయదర్శనవివక్షయైవోత్పత్తిః స్తుత్యర్థా । నైవేహ కిఞ్చనాగ్ర ఆసీత్ ఇహ సంసారమణ్డలే, కిఞ్చన కిఞ్చిదపి నామరూపప్రవిభక్తవిశేషమ్ , నైవాసీత్ న బభూవ, అగ్రే ప్రాగుత్పత్తేర్మనఆదేః ॥
కిం శూన్యమేవ బభూవ ? శూన్యమేవ స్యాత్ ; ‘నైవేహ కిఞ్చన’ ఇతి శ్రుతేః, న కార్యం కారణం వాసీత్ ; ఉత్పత్తేశ్చ ; ఉత్పద్యతే హి ఘటః ; అతః ప్రాగుత్పత్తేర్ఘటస్య నాస్తిత్వమ్ । నను కారణస్య న నాస్తిత్వమ్ , మృత్పిణ్డాదిదర్శనాత్ ; యన్నోపలభ్యతే తస్యైవ నాస్తితా । అస్తు కార్యస్య, న తు కారణస్య, ఉపలభ్యమానత్వాత్ । న, ప్రాగుత్పత్తేః సర్వానుపలమ్భాత్ । అనుపలబ్ధిశ్చేదభావహేతుః, సర్వస్య జగతః ప్రాగుత్పత్తేర్న కారణం కార్యం వోపలభ్యతే ; తస్మాత్సర్వస్యైవాభావోఽస్తు ॥
న, ‘మృత్యునైవేదమావృతామాసీత్’ ఇతి శ్రుతేః ; యది హి కిఞ్చిదపి నాసీత్ , యేనావ్రియతే యచ్చావ్రియతే, తదా నావక్ష్యత్ , ‘మృత్యునైవేదమావృతమ్’ ఇతి ; న హి భవతి గగనకుసుమచ్ఛన్నో వన్ధ్యాపుత్ర ఇతి ; బ్రవీతి చ ‘మృత్యునైవేదమావృతమాసీత్’ ఇతి । తస్మాత్ యేనావృతం కారణేన, యచ్చావృతం కార్యమ్ , ప్రాగుత్పత్తేస్తదుభయమాసీత్ , శ్రుతేః ప్రామాణ్యాత్ , అనుమేయత్వాచ్చ । అనుమీయతే చ ప్రాగుత్పత్తేః కార్యకారణయోరస్తిత్వమ్ । కార్యస్య హి సతో జాయమానస్య కారణే సత్యుత్పత్తిదర్శనాత్ , అసతి చాదర్శనాత్ , జగతోఽపి ప్రాగుత్పత్తేః కారణాస్తిత్వమనుమీయతే, ఘటాదికారణాస్తిత్వవత్ । ఘటాదికారణస్యాప్యసత్త్వమేవ, అనుపమృద్య మృత్పిణ్డాదికం ఘటాద్యనుత్పత్తేరితి చేత్ , న ; మృదాదేః కారణత్వాత్ । మృత్సువర్ణాది హి తత్ర కారణం ఘటరుచకాదేః, న పిణ్డాకారవిశేషః, తదభావే భావాత్ । అసత్యపి పిణ్డాకారవిశేషే మృత్సువర్ణాదికారణద్రవ్యమాత్రాదేవ ఘటరుచకాదికార్యోత్పత్తిర్దృశ్యతే । తస్మాన్న పిణ్డాకారవిశేషో ఘటరుచకాదికారణమ్ । అసతి తు మృత్సువర్ణాదిద్రవ్యే ఘటరుచకాదిర్న జాయత ఇతి మృత్సువర్ణాదిద్రవ్యమేవ కారణమ్ , న తు పిణ్డాకారవిశేషః । సర్వం హి కారణం కార్యముత్పాదయత్ , పూర్వోత్పన్నస్యాత్మకార్యస్య తిరోధానం కుర్వత్ , కార్యాన్తరముత్పాదయతి ; ఎకస్మిన్కారణే యుగపదనేకకార్యవిరోధాత్ । న చ పూర్వకార్యోపమర్దే కారణస్య స్వాత్మోపమర్దో భవతి । తస్మాత్పిణ్డాద్యుపమర్దే కార్యోత్పత్తిదర్శనమహేతుః ప్రాగుత్పత్తేః కారణాసత్త్వే । పిణ్డాదివ్యతిరేకేణ మృదాదేరసత్త్వాదయుక్తమితి చేత్ — పిణ్డాదిపూర్వకార్యోపమర్దే మృదాది కారణం నోపమృద్యతే, ఘటాదికార్యాన్తరేఽప్యనువర్తతే, ఇత్యేతదయుక్తమ్ , పిణ్డఘటాదివ్యతిరేకేణ మృదాదికారణస్యానుపలమ్భాదితి చేత్ , న ; మృదాదికారణానాం ఘటాద్యుత్పత్తౌ పిణ్డాదినివృత్తావనువృత్తిదర్శనాత్ । సాదృశ్యాదన్వయదర్శనమ్ , న కారణానువృత్తేరితి చేత్ , న ; పిణ్డాదిగతానాం మృదాద్యవయవానామేవ ఘటాదౌ ప్రత్యక్షత్వేఽనుమానాభాసాత్సాదృశ్యాదికల్పనానుపపత్తేః । న చ ప్రత్యక్షానుమానయోర్విరుద్ధావ్యభిచారితా, ప్రత్యక్షపూర్వకత్వాదనుమానస్య ; సర్వత్రైవానాశ్వాసప్రసఙ్గాత్ — యది చ క్షణికం సర్వం తదేవేదమితి గమ్యమానమ్ , తద్బుద్ధేరప్యన్యతద్బుద్ధ్యపేక్షత్వే తస్యా అప్యన్యతద్బుద్ధ్యపేక్షత్వమిత్యనవస్థాయామ్ , తత్సదృశమిదమిత్యస్యా అపి బుద్ధేర్మృషాత్వాత్ , సర్వత్రానాశ్వాసతైవ । తదిదమ్బుద్ధ్యోరపి కర్త్రభావే సమ్బన్ధానుపపత్తిః । సాదృశ్యాత్తత్సమ్బన్ధ ఇతి చేత్ , న ; తదిదమ్బుద్ధ్యోరితరేతరవిషయత్వానుపపత్తేః । అసతి చేతరేతరవిషయత్వే సాదృశ్యగ్రహణానుపపత్తిః । అసత్యేవ సాదృశ్యే తద్బుద్ధిరితి చేత్ , న ; తదిదమ్బుద్ధ్యోరపి సాదృశ్యబుద్ధివదసద్విషయత్వప్రసఙ్గాత్ । అసద్విషయత్వమేవ సర్వబుద్ధీనామస్త్వితి చేత్ , న ; బుద్ధిబుద్ధేరప్యసద్విషయత్వప్రసఙ్గాత్ । తదప్యస్త్వితి చేత్ , న ; సర్వబుద్ధీనాం మృషాత్వేఽసత్యబుద్ధ్యనుపపత్తేః । తస్మాదసదేతత్ — సాదృశ్యాత్తద్బుద్ధిరితి । అతః సిద్ధః ప్రాక్కార్యోత్పత్తేః కారణసద్భావః ॥
కార్యస్య చ అభివ్యక్తిలిఙ్గత్వాత్ । కార్యస్య చ సద్భావః ప్రాగుత్పత్తేః సిద్ధః ; కథమభివ్యక్తిలిఙ్గత్వాత్ — అభివ్యక్తిర్లిఙ్గమస్యేతి ? అభివ్యక్తిః సాక్షాద్విజ్ఞానాలమ్బనత్వప్రాప్తిః । యద్ధి లోకే ప్రావృతం తమఆదినా ఘటాది వస్తు, తదాలోకాదినా ప్రావరణతిరస్కారేణ విజ్ఞానవిషయత్వం ప్రాప్నువత్ , ప్రాక్సద్భావం న వ్యభిచరతి ; తథేదమపి జగత్ ప్రాగుత్పత్తేరిత్యవగచ్ఛామః । న హ్యవిద్యమానో ఘటః ఉదితేఽప్యాదిత్యే ఉపలభ్యతే । న ; తే అవిద్యమానత్వాభావాదుపలభ్యేతైవేతి చేత్ — న హి తవ ఘటాది కార్యం కదాచిదప్యవిద్యమానమిత్యుదితే ఆదిత్యే ఉపలభ్యేతైవ, మృత్పిణ్డేసన్నిహితే తమఆద్యావరణే చాసతి విద్యమానత్వాదితి చేత్ , న ; ద్వివిధత్వాదావరణస్య । ఘటాదికార్యస్య ద్వివిధం హ్యావరణమ్ — మృదాదేరభివ్యక్తస్య తమఃకుడ్యాది, ప్రాఙ్మృదోఽభివ్యక్తేర్మృదాద్యవయవానాం పిణ్డాదికార్యాన్తరరూపేణ సంస్థానమ్ । తస్మాత్ప్రాగుత్పత్తేర్విద్యమానస్యైవ ఘటాదికార్యస్యావృతత్వాదనుపలబ్ధిః । నష్టోత్పన్నభావాభావశబ్దప్రత్యయభేదస్తు అభివ్యక్తితిరోభావయోర్ద్వివిధత్వాపేక్షః । పిణ్డకపాలాదేరావరణవైలక్షణ్యాదయుక్తమితి చేత్ — తమఃకుడ్యాది హి ఘటాద్యావరణం ఘటాదిభిన్నదేశం దృష్టమ్ ; న తథా ఘటాదిభిన్నదేశే దృష్టే పిణ్డకపాలే ; తస్మాత్పిణ్డకపాలసంస్థానయోర్విద్యమానస్యైవ ఘటస్యావృతత్వాదనుపలబ్ధిరిత్యయుక్తమ్ , ఆవరణధర్మవైలక్షణ్యాదితి చేత్ , న ; క్షీరోదకాదేః క్షీరాద్యావరణేనైకదేశత్వదర్శనాత్ । ఘటాదికార్యే కపాలచూర్ణాద్యవయవానామన్తర్భావాదనావరణత్వమితి చేత్ , న ; విభక్తానాఙ్కార్యాన్తరత్వాదావరణత్వోపపత్తేః । ఆవరణాభావే ఎవ యత్నః కర్తవ్య ఇతి చేత్ — పిణ్డకపాలావస్థయోర్విద్యమానమేవ ఘటాది కార్యమావృతత్వాన్నోపలభ్యత ఇతి చేత్ , ఘటాదికార్యార్థినా తదావరణవినాశే ఎవ యత్నః కర్తవ్యః, న ఘటాద్యుత్పత్తౌ ; న చైతదస్తి ; తస్మాదయుక్తం విద్యమానస్యైవావృతత్వాదనుపలబ్ధిః, ఇతి చేత్ , న ; అనియమాత్ । న హి వినాశమాత్రప్రయత్నాదేవ ఘటాద్యభివ్యక్తిర్నియతా ; తమఆద్యావృతే ఘటాదౌ ప్రదీపాద్యుత్పత్తౌ ప్రయత్నదర్శనాత్ । సోఽపి తమోనాశాయైవేతి చేత్ — దీపాద్యుత్పత్తావపి యః ప్రయత్నః సోఽపి తమస్తిరస్కరణాయ ; తస్మిన్నష్టే ఘటః స్వయమేవోపలభ్యతే ; న హి ఘటే కిఞ్చిదాధీయత ఇతి చేత్ , న ; ప్రకాశవతో ఘటస్యోపలభ్యమానత్వాత్ । యథా ప్రకాశవిశిష్టో ఘట ఉపలభ్యతే ప్రదీపకరణే, న తథా ప్రాక్ప్రదీపకరణాత్ । తస్మాన్న తమస్తిరస్కరణాయైవ ప్రదీపకరణమ్ ; కిం తర్హి, ప్రకాశవత్త్వాయ ; ప్రకాశవత్త్వేనైవోపలభ్యమానత్వాత్ । క్వచిదావరణవినాశేఽపి యత్నః స్యాత్ ; యథా కుడ్యాదివినాశే । తస్మాన్న నియమోఽస్తి — అభివ్యక్త్యర్థినావరణవినాశే ఎవ యత్నః కార్య ఇతి । నియమార్థవత్త్వాచ్చ । కారణే వర్తమానం కార్యం కార్యాన్తరాణామావరణమిత్యవోచామ । తత్ర యది పూర్వాభివ్యక్తస్య కార్యస్య పిణ్డస్య వ్యవహితస్య వా కపాలస్య వినాశే ఎవ యత్నః క్రియేత, తదా విదలచూర్ణాద్యపి కార్యం జాయేత । తేనాప్యావృతో ఘటో నోపలభ్యత ఇతి పునః ప్రయత్నాన్తరాపేక్షైవ । తస్మాద్ఘటాద్యభివ్యక్త్యర్థినో నియత ఎవ కారకవ్యాపారోఽర్థవాన్ । తస్మాత్ప్రాగుత్పత్తేరపి సదేవ కార్యమ్ । అతీతానాగతప్రత్యయభేదాచ్చ । అతీతో ఘటోఽనాగతో ఘట ఇత్యేతయోశ్చ ప్రత్యయయోర్వర్తమానఘటప్రత్యయవన్న నిర్విషయత్వం యుక్తమ్ । అనాగతార్థిప్రవృత్తేశ్చ । న హ్యసత్యర్థితయా ప్రవృత్తిర్లోకే దృష్టా । యోగినాం చాతీతానాగతజ్ఞానస్య సత్యత్వాత్ । అసంశ్చేద్భవిష్యద్ఘటః, ఐశ్వరం భవిష్యద్ఘటవిషయం ప్రత్యక్షజ్ఞానం మిథ్యా స్యాత్ ; న చ ప్రత్యక్షముపచర్యతే ; ఘటసద్భావే హ్యనుమానమవోచామ । విప్రతిషేధాచ్చ । యది ఘటో భవిష్యతీతి, కులాలాదిషు వ్యాప్రియమాణేషు ఘటార్థమ్ , ప్రమాణేన నిశ్చితమ్ , యేన చ కాలేన ఘటస్య సమ్బన్ధో భవిష్యతీత్యుచ్యతే, తస్మిన్నేవ కాలే ఘటోఽసన్నితి విప్రతిషిద్ధమభిధీయతే ; భవిష్యన్ఘటోఽసన్నితి, న భవిష్యతీత్యర్థః ; అయం ఘటో న వర్తత ఇతి యద్వత్ । అథ ప్రాగుత్పత్తేర్ఘటోఽసన్నిత్యుచ్యేత — ఘటార్థం ప్రవృత్తేషు కులాలాదిషు తత్ర యథా వ్యాపారరూపేణ వర్తమానాస్తావత్కులాలాదయః, తథా ఘటో న వర్తత ఇత్యసచ్ఛబ్దస్యార్థశ్చేత్ , న విరుధ్యతే ; కస్మాత్ ? స్వేన హి భవిష్యద్రూపేణ ఘటో వర్తతే ; న హి పిణ్డస్య వర్తమానతా, కపాలస్య వా, ఘటస్య భవతి ; న చ తయోః, భవిష్యత్తా ఘటస్య ; తస్మాత్కులాలాదివ్యాపారవర్తమానతాయాం ప్రాగుత్పత్తేర్ఘటోఽసన్నితి న విరుధ్యతే । యది ఘటస్య యత్స్వం భవిష్యత్తాకార్యరూపం తత్ ప్రతిషిధ్యేత, తత్ప్రతిషేధే విరోధః స్యాత్ ; న తు తద్భవాన్ప్రతిషేధతి ; న చ సర్వేషాం క్రియావతామేకైవ వర్తమానతా భవిష్యత్త్వం వా । అపి చ, చతుర్విధానామభావానామ్ , ఘటస్యేతరేతరాభావో ఘటాదన్యో ష్టః — యథా ఘటాభావః పటాదిరేవ, న ఘటస్వరూపమేవ । న చ ఘటాభావః సన్పటః అభావాత్మకః ; కిం తర్హి ? భావరూప ఎవ । ఎవం ఘటస్య ప్రాక్ప్రధ్వంసాత్యన్తాభావానామపి ఘటాదన్యత్వం స్యాత్ , ఘటేన వ్యపదిశ్యమానత్వాత్ , ఘటస్యేతరేతరాభావవత్ ; తథైవ భావాత్మకతాభావానామ్ । ఎవం చ సతి, ఘటస్య ప్రాగభావ ఇతి న ఘటస్వరూపమేవ ప్రాగుత్పత్తేర్నాస్తి । అథ ఘటస్య ప్రాగభావ ఇతి ఘటస్య యత్స్వరూపం తదేవోచ్యేత, ఘటస్యేతి వ్యపదేశానుపపత్తిః । అథ కల్పయిత్వా వ్యపదిశ్యేత, శిలాపుత్రకస్య శరీరమితి యద్వత్ ; తథాపి ఘటస్య ప్రాగభావ ఇతి కల్పితస్యైవాభావస్య ఘటేన వ్యపదేశః, న ఘటస్వరూపస్యైవ । అథార్థాన్తరం ఘటాద్ఘటస్యాభావ ఇతి, ఉక్తోత్తరమేతత్ । కిఞ్చాన్యత్ ; ప్రాగుత్పత్తేః శశవిషాణవదభావభూతస్య ఘటస్య స్వకారణసత్తాసమ్బన్ధానుపపత్తిః, ద్వినిష్ఠత్వాత్సమ్బన్ధస్య । అయుతసిద్ధానామదోష ఇతి చేత్ , న ; భావాభావయోరయుతసిద్ధత్వానుపపత్తేః । భావభూతయోర్హి యుతసిద్ధతా అయుతసిద్ధతా వా స్యాత్ , న తు భావాభావయోరభావయోర్వా । తస్మాత్సదేవ కార్యం ప్రాగుత్పత్తేరితి సిద్ధమ్ ॥
కింలక్షణేన మృత్యునావృతమిత్యత ఆహ — అశనాయయా, అశితుమిచ్ఛా అశనాయా, సైవ మృత్యోర్లక్షణమ్ , తయా లక్షితేన మృత్యునా అశనాయయా । కథమశనాయా మృత్యురితి, ఉచ్యతే — అశనాయా హి మృత్యుః । హి - శబ్దేన ప్రసిద్ధం హేతుమవద్యోతయతి । యో హ్యశితుమిచ్ఛతి సోఽశనాయానన్తరమేవ హన్తి జన్తూన్ । తేనాసావశనాయయా లక్ష్యతే మృత్యురితి, అశనాయా హీత్యాహ । బుద్ధ్యాత్మనోఽశనాయా ధర్మ ఇతి స ఎష బుద్ధ్యవస్థో హిరణ్యగర్భో మృత్యురిత్యుచ్యతే । తేన మృత్యునేదం కార్యమావృతమాసీత్ , యథా పిణ్డావస్థయా మృదా ఘటాదయ ఆవృతాః స్యురితి తద్వత్ । తన్మనోఽకురుత, తదితి మనసో నిర్దేశః ; స ప్రకృతో మృత్యుః వక్ష్యమాణకార్యసిసృక్షయా తత్ కార్యాలోచనక్షమమ్ , మనఃశబ్దవాచ్యం సఙ్కల్పాదిలక్షణమన్తఃకరణమ్ , అకురుత కృతవాన్ । కేనాభిప్రాయేణ మనోఽకరోదితి, ఉచ్యతే — ఆత్మన్వీ ఆత్మవాన్ స్యాం భవేయమ్ ; అహమనేనాత్మనా మనసా మనస్వీ స్యామిత్యభిప్రాయః । సః ప్రజాపతిః, అభివ్యక్తేన మనసా సమనస్కః సన్ , అర్చన్ అర్చయన్పూజయన్ ఆత్మానమేవ కృతార్థోఽస్మీతి, అచరత్ చరణమకరోత్ । తస్య ప్రజాపతేః అర్చతః పూజయతః ఆపః రసాత్మికాః పూజాఙ్గభూతాః అజాయన్త ఉత్పన్నాః । అత్రాకాశప్రభృతీనాం త్రయాణాముత్పత్త్యనన్తరమితి వక్తవ్యమ్ , శ్రుత్యన్తరసామర్థ్యాత్ , వికల్పాసమ్భవాచ్చ సృష్టిక్రమస్య । అర్చతే పూజాం కుర్వతే వై మే మహ్యం కమ్ ఉదకమ్ అభూత్ ఇతి ఎవమమన్యత యస్మాన్మృత్యుః, తదేవ తస్మాదేవ హేతోః అర్కస్య అగ్నేరశ్వమేధక్రత్వౌపయోగికస్య అర్కత్వమ్ ; అర్కత్వే హేతురిత్యర్థః । అగ్నేరర్కనామనిర్వచనమేతత్ — అర్చనాత్సుఖహేతుపూజాకరణాదప్సమ్బన్ధాచ్చాగ్నేరేతద్గౌణం నామార్క ఇతి । యః ఎవం యథోక్తమ్ అర్కస్యార్కత్వం వేద జానాతి, కమ్ ఉదకం సుఖం వా, నామసామాన్యాత్ , హ వై ఇత్యవధారణార్థౌ, భవత్యేవేతి, అస్మై ఎవంవిదే ఎవంవిదర్థం భవతి ॥
ఆపో వా అర్కస్తద్యదపాం శర ఆసీత్తత్సమహన్యత । సా పృథివ్యభవత్తస్యామశ్రామ్యత్తస్య శ్రాన్తస్య తప్తస్య తేజోరసో నిరవర్తతాగ్నిః ॥ ౨ ॥
ఆపో వా అర్కః । కః పునరసావర్క ఇతి, ఉచ్యతే — ఆపో వై యా అర్చనాఙ్గభూతాస్తా ఎవ అర్కః, అగ్నేరర్కస్య హేతుత్వాత్ , అప్సు చాగ్నిః ప్రతిష్ఠిత ఇతి ; న పునః సాక్షాదేవార్కస్తాః, తాసామప్రకరణాత్ ; అగ్నేశ్చ ప్రకరణమ్ ; వక్ష్యతి చ — ‘అయమగ్నిరర్కః’ ఇతి । తత్ తత్ర, యదపాం శర ఇవ శరో దధ్న ఇవ మణ్డభూతమాసీత్ , తత్సమహన్యత సఙ్ఘాతమాపద్యత తేజసా బాహ్యాన్తఃపచ్యమానమ్ ; లిఙ్గవ్యత్యయేన వా, యోఽపాం శరః స సమహన్యతేతి । సా పృథివ్యభవత్ , స సఙ్ఘాతో యేయం పృథివీ సాభవత్ ; తాభ్యోఽద్భ్యోఽణ్డమభినిర్వృత్తమిత్యర్థః ; తస్యాం పృథివ్యాముత్పాదితాయామ్ , స మృత్యుః ప్రజాపతిః అశ్రామ్యత్ శ్రమయుక్తో బభూవ ; సర్వో హి లోకః కార్యం కృత్వా శ్రామ్యతి ; ప్రజాపతేశ్చ తన్మహత్కార్యమ్ , యత్పృథివీసర్గః ; కిం తస్య శ్రాన్తస్యేత్యుచ్యతే — తస్య శ్రాన్తస్య తప్తస్య స్విన్నస్య, తేజోరసః తేజ ఎవ రసస్తేజోరసః, రసః సారః, నిరవర్తత ప్రజాపతిశరీరాన్నిష్క్రాన్త ఇత్యర్థః ; కోఽసౌ నిష్క్రాన్తః ? అగ్నిః సోఽణ్డస్యాన్తర్విరాట్ ప్రజాపతిః ప్రథమజః కార్యకరణసఙ్ఘాతవాఞ్జాతః ; ‘స వై శరీరీ ప్రథమః’ ఇతి స్మరణాత్ ॥
స త్రేధాత్మానం వ్యకురుతాదిత్యం తృతీయం వాయుం తృతీయం స ఎష ప్రాణస్త్రేధా విహితః । తస్య ప్రాచీ దిక్శిరోఽసౌ చాసౌ చేర్మౌ । అథాస్య ప్రతీచీ దిక్పుచ్ఛమసౌ చాసౌ చ సక్థ్యౌ దక్షిణా చోదీచీ చ పార్శ్వే ద్యౌః పృష్ఠమన్తరిక్షముదరమియమురః స ఎషోఽప్సు ప్రతిష్ఠితో యత్ర క్వచైతి తదేవ ప్రతితిష్ఠత్యేవం విద్వాన్ ॥ ౩ ॥
స చ జాతః ప్రజాపతిః త్రేధా త్రిప్రకారమ్ ఆత్మానం స్వయమేవ కార్యకరణసఙ్ఘాతం వ్యకురుత వ్యభజదిత్యేతత్ ; కథం త్రేధేత్యాహ — ఆదిత్యం తృతీయమ్ అగ్నివాయ్వపేక్షయా త్రయాణాం పూరణమ్ , అకురుతేత్యనువర్తతే ; తథాగ్న్యాదిత్యాపేక్షయా వాయుం తృతీయమ్ ; తథా వాయ్వాదిత్యాపేక్షయాగ్నిం తృతీయమితి ద్రష్టవ్యమ్ ; సామర్థ్యస్య తుల్యత్వాత్త్రయాణాం సఙ్ఖ్యాపూరణత్వే । స ఎష ప్రాణః సర్వభూతానామాత్మాప్యగ్నివాయ్వాదిత్యరూపేణ విశేషతః స్వేనైవ మృత్య్వాత్మనా త్రేధా విహితః విభక్తః, న విరాట్స్వరూపోపమర్దనేన । తస్యాస్య ప్రథమజస్యాగ్నేరశ్వమేధౌపయోగికస్యార్కస్య విరాజశ్చిత్యాత్మకస్యాశ్వస్యేవ దర్శనముచ్యతే ; సర్వా హి పూర్వోక్తోత్పత్తిరస్య స్తుత్యర్థేత్యవోచామ — ఇత్థమసౌ శుద్ధజన్మేతి । తస్య ప్రాచీ దిక్ శిరః, విశిష్టత్వసామాన్యాత్ ; అసౌ చాసౌ చ ఐశాన్యాగ్నేయ్యౌ ఈర్మౌ బాహూ, ఈరయతేర్గతికర్మణః । అథ అస్య అగ్నేః, ప్రతీచీ దిక్ పుచ్ఛం జఘన్యో భాగః, ప్రాఙ్ముఖస్య ప్రత్యగ్దిక్సమ్బన్ధాత్ ; అసౌ చాసౌ చ వాయవ్యనైర్ఋత్యౌ సక్థ్యౌ సక్థినీ, పృష్ఠకోణత్వసామాన్యాత్ ; దక్షిణా చోదీచీ చ పార్శ్వే, ఉభయదిక్సమ్బన్ధసామాన్యాత్ ; ద్యౌః పృష్ఠమన్తరిక్షముదరమితి పూర్వవత్ ; ఇయమురః, అధోభాగసామాన్యాత్ ; స ఎషోఽగ్నిః ప్రజాపతిరూపో లోకాద్యాత్మకోఽగ్నిః అప్సు ప్రతిష్ఠితః, ‘ఎవమిమే లోకా అప్స్వన్తః’ ఇతి శ్రుతేః ; యత్ర క్వచ యస్మిన్కస్మింశ్చిత్ ఎతి గచ్ఛతి, తదేవ తత్రైవ ప్రతితిష్ఠితి స్థితిం లభతే ; కోఽసౌ ? ఎవం యథోక్తమప్సు ప్రతిష్ఠితత్వమగ్నేః విద్వాన్ విజానన్ ; గుణఫలమేతత్ ॥
సోఽకామయత ద్వితీయో మ ఆత్మా జాయేతేతి స మనసా వాచం మిథునం సమభవదశనాయామృత్యుస్తద్యద్రేత ఆసీత్స సంవత్సరోఽభవత్ । న హ పురా తతః సంవత్సర ఆస తమేతావన్తం కాలమబిభః । యావాన్సంవత్సరస్తమేతావతః కాలస్య పరస్తాదసృజత । తం జాతమభివ్యాదదాత్స భాణకరోత్సైవ వాగభవత్ ॥ ౪ ॥
సోఽకామయత — యోఽసౌ మృత్యుః సోఽబాదిక్రమేణాత్మనాత్మానమణ్డస్యాన్తః కార్యకరణసఙ్ఘాతవన్తం విరాజమగ్నిమసృజత, త్రేధా చాత్మానమకురుతేత్యుక్తమ్ । స కింవ్యాపారః సన్నసృజతేతి, ఉచ్యతే — సః మృత్యుః అకామయత కామితవాన్ ; కిమ్ ? ద్వితీయః మే మమ ఆత్మా శరీరమ్ , యేనాహం శరీరీ స్యామ్ , స జాయేత ఉత్పద్యేత, ఇతి ఎవమేతదకామయత ; సః ఎవం కామయిత్వా, మనసా పూర్వోత్పన్నేన, వాచం త్రయీలక్షణామ్ , మిథునం ద్వన్ద్వభావమ్ , సమభవత్ సమ్భవనం కృతవాన్ , మనసా త్రయీమాలోచితవాన్ ; త్రయీవిహితం సృష్టిక్రమం మనసాన్వాలోచయదిత్యర్థః । కోఽసౌ ? అశనాయయా లక్షితో మృత్యుః ; అశనాయా మృత్యురిత్యుక్తమ్ ; తమేవ పరామృశతి, అన్యత్ర ప్రసఙ్గో మా భూదితి ; తద్యద్రేత ఆసీత్ , తత్ తత్ర మిథునే, యద్రేత ఆసీత్ , ప్రథమశరీరిణః ప్రజాపతేరుత్పత్తౌ కారణం రేతో బీజం జ్ఞానకర్మరూపమ్ , త్రయ్యాలోచనాయాం యద్దృష్టవానాసీజ్జన్మాన్తరకృతమ్ ; తద్భావభావితోఽపః సృష్ట్వా తేన రేతసా బీజేనాప్స్వనుప్రవిశ్యాణ్డరూపేణ గర్భీభూతః సః, సంవత్సరోఽభవత్ , సంవత్సరకాలనిర్మాతా సంవత్సరః, ప్రజాపతిరభవత్ । న హ, పురా పూర్వమ్ , తతః తస్మాత్సంవత్సరకాలనిర్మాతుః ప్రజాపతేః, సంవత్సరః కాలో నామ, న ఆస న బభూవ హ ; తం సంవత్సరకాలనిర్మాతారమన్తర్గర్భం ప్రజాపతిమ్ , యావానిహ ప్రసిద్ధః కాలః ఎతావన్తమ్ ఎతావత్సంవత్సరపరిమాణం కాలమ్ అబిభః భృతవాన్ మృత్యుః । యావాన్సంవత్సరః ఇహ ప్రసిద్ధః, తతః పరస్తాత్కిం కృతవాన్ ? తమ్ , ఎతావతః కాలస్య సంవత్సరమాత్రస్య పరస్తాత్ ఊర్ధ్వమ్ అసృజత సృష్టవాన్ , అణ్డమభినదిత్యర్థః । తమ్ ఎవం కుమారం జాతమ్ అగ్నిం ప్రథమశరీరిణమ్ , అశనాయావత్త్వాన్మృత్యుః అభివ్యాదదాత్ ముఖవిదారణం కృతవాన్ అత్తుమ్ ; స చ కుమారో భీతః స్వాభావిక్యావిద్యయా యుక్తః భాణిత్యేవం శబ్దమ్ అకరోత్ ; సైవ వాగభవత్ , వాక్ శబ్దః అభవత్ ॥
స ఐక్షత యది వా ఇమమభిమంస్యే కనీయోఽన్నం కరిష్య ఇతి స తయా వాచా తేనాత్మనేదం సర్వమసృజత యదిదం కిఞ్చర్చో యజూంషి సామాని చ్ఛన్దాంసి యజ్ఞాన్ప్రజాః పశూన్ । స యద్యదేవాసృజత తత్తదత్తుమధ్రియత సర్వం వా అత్తీతి తదదితేరదితిత్వం సర్వస్యైతస్యాత్తా భవతి సర్వమస్యాన్నం భవతి య ఎవమేతదదితేరదితిత్వం వేద ॥ ౫ ॥
స ఐక్షత — సః, ఎవం భీతం కృతరవం కుమారం దృష్ట్వా, మృత్యుః ఐక్షత ఈక్షితవాన్ , అశనాయావానపి — యది కదాచిద్వా ఇమం కుమారమ్ అభిమంస్యే, అభిపూర్వో మన్యతిర్హింసార్థః, హింసిష్యే ఇత్యర్థః ; కనీయోఽన్నం కరిష్యే, కనీయః అల్పమన్నం కరిష్యే - ఇతి ; ఎవమీక్షిత్వా తద్భక్షణాదుపరరామ ; బహు హ్యన్నం కర్తవ్యం దీర్ఘకాలభక్షణాయ, న కనీయః ; తద్భక్షణే హి కనీయోఽన్నం స్యాత్ , బీజభక్షణే ఇవ సస్యాభావః । సః ఎవం ప్రయోజనమన్నబాహుల్యమాలోచ్య, తయైవ త్రయ్యా వాచా పూర్వోక్తయా, తేనైవ చ ఆత్మనా మనసా, మిథునీభావమాలోచనముపగమ్యోపగమ్య, ఇదం సర్వం స్థావరం జఙ్గమం చ అసృజత, యదిదం కిఞ్చ యత్కిఞ్చేదమ్ ; కిం తత్ ? ఋచః, యజూంషి, సామాని, ఛన్దాంసి చ సప్త గాయత్ర్యాదీని — స్తోత్రశస్త్రాదికర్మాఙ్గభూతాంస్త్రివిధాన్మన్త్రాన్గాయత్ర్యాదిచ్ఛన్దోవిశిష్టాన్ , యజ్ఞాంశ్చ తత్సాధ్యాన్ , ప్రజాస్తత్కర్త్రీః, పశూంశ్చ గ్రామ్యానారణ్యాన్కర్మసాధనభూతాన్ । నను త్రయ్యా మిథునీభూతయాసృజతేత్యుక్తమ్ ; ఋగాదీనీహ కథమసృజతేతి ? నైష దోషః ; మనసస్త్వవ్యక్తోఽయం మిథునీభావస్త్రయ్యా ; బాహ్యస్తు ఋగాదీనాం విద్యమానానామేవ కర్మసు వినియోగభావేన వ్యక్తీభావః సర్గ ఇతి । సః ప్రజాపతిః, ఎవమన్నవృద్ధిం బుద్ధ్వా, యద్యదేవ క్రియాం క్రియాసాధనం ఫలం వా కిఞ్చిత్ అసృజత, తత్తదత్తుం భక్షయితుమ్ అధ్రియత ధృతవాన్మనః ; సర్వం కృత్స్నం వై యస్మాత్ అత్తి, తత్ తస్మాత్ అదితేః అదితినామ్నో మృత్యోః అదితిత్వం ప్రసిద్ధమ్ ; తథా చ మన్త్రః — ‘అదితిర్ద్యౌరదితిరన్తరిక్షమదితిర్మాతా స పితా’ (ఋ. ౧ । ౫౯ । ౧౦) ఇత్యాదిః ; సర్వస్యైతస్య జగతోఽన్నభూతస్య అత్తా సర్వాత్మనైవ భవతి, అన్యథా విరోధాత్ ; న హి కశ్చిత్సర్వస్యైకోఽత్తా దృశ్యతే ; తస్మాత్సర్వాత్మా భవతీత్యర్థః ; సర్వమస్యాన్నం భవతి ; అత ఎవ సర్వాత్మనో హ్యత్తుః సర్వమన్నం భవతీత్యుపపద్యతే ; య ఎవమేతత్ యథోక్తమ్ అదితేః మృత్యోః ప్రజాపతేః సర్వస్యాదనాదదితిత్వం వేద, తస్యైతత్ఫలమ్ ॥
సోఽకామయత భూయసా యజ్ఞేన భూయో యజేయేతి । సోఽశ్రామ్యత్స తపోఽతప్యత తస్య శ్రాన్తస్య తప్తస్య యశో వీర్యముదక్రామత్ । ప్రాణా వై యశో వీర్యం తత్ప్రాణేషూత్క్రాన్తేషు శరీరం శ్వయితుమధ్రియత తస్య శరీర ఎవ మన ఆసీత్ ॥ ౬ ॥
సోఽకామయతేత్యశ్వాశ్వమేధయోర్నిర్వచనార్థమిదమాహ । భూయసా మహతా యజ్ఞేన భూయః పునరపి యజేయేతి ; జన్మాన్తరకరణాపేక్షయా భూయఃశబ్దః ; స ప్రజాపతిర్జన్మాన్తరేఽశ్వమేధేనాయజత ; స తద్భావభావిత ఎవ కల్పాదౌ వ్యవర్తత ; సోఽశ్వమేధక్రియాకారకఫలాత్మత్వేన నిర్వృత్తః సన్నకామయత — భూయసా యజ్ఞేన భూయో యజేయేతి । ఎవం మహత్కార్యం కామయిత్వా లోకవదశ్రామ్యత్ ; స తపోఽతప్యత ; తస్య శ్రాన్తస్య తప్తస్యేతి పూర్వవత్ ; యశో వీర్యముదక్రామదితి స్వయమేవ పదార్థమాహ — ప్రాణాః చక్షురాదయో వై యశః, యశోహేతుత్వాత్ , తేషు హి సత్సు ఖ్యాతిర్భవతి ; తథా వీర్యం బలమ్ అస్మిఞ్శరీరే ; న హ్యుత్క్రాన్తప్రాణో యశస్వీ బలవాన్వా భవతి ; తస్మాత్ప్రాణా ఎవ యశో వీర్యం చాస్మిఞ్శరీరే, తదేవం ప్రాణలక్షణం యశో వీర్యమ్ ఉదక్రామత్ ఉత్క్రాన్తవత్ । తదేవం యశోవీర్యభూతేషు ప్రాణేషూత్క్రాన్తేషు, శరీరాన్నిష్క్రాన్తేషు తచ్ఛరీరం ప్రజాపతేః శ్వయితుమ్ ఉచ్ఛూనభావం గన్తుమ్ అధ్రియత, అమేధ్యం చాభవత్ ; తస్య ప్రజాపతేః, శరీరాన్నిర్గతస్యాపి, తస్మిన్నేవ శరీరే మన ఆసీత్ ; యథా కస్యచిత్ప్రియే విషయే దూరం గతస్యాపి మనో భవతి, తద్వత్ ॥
సోఽకామయత మేధ్యం మ ఇదం స్యాదాత్మన్వ్యనేన స్యామితి । తతోఽశ్వః సమభవద్యదశ్వత్తన్మేధ్యమభూదితి తదేవాశ్వమేధస్యాశ్వమేధత్వమ్ । ఎష హ వా అశ్వమేధం వేద య ఎనమేవం వేద । తమనవరుధ్యైవామన్యత । తం సంవత్సరస్య పరస్తాదాత్మన ఆలభత । పశూన్దేవతాభ్యః ప్రత్యౌహత్ । తస్మాత్సర్వదేవత్యం ప్రోక్షితం ప్రాజాపత్యమాలభన్తే । ఎష హ వా అశ్వమేధో య ఎష తపతి తస్య సంవత్సర ఆత్మాయమగ్నిరర్కస్తస్యేమే లోకా ఆత్మానస్తావేతావర్కాశ్వమేధౌ । సో పునరేకైవ దేవతా భవతి మృత్యురేవాప పునర్మృత్యుం జయతి నైనం మృత్యురాప్నోతి మృత్యురస్యాత్మా భవత్యేతాసాం దేవతానామేకో భవతి ॥ ౭ ॥
స తస్మిన్నేవ శరీరే గతమనాః సన్కిమకరోదితి, ఉచ్యతే — సోఽకామయత । కథమ్ ? మేధ్యం మేధార్హం యజ్ఞియం మే మమ ఇదం శరీరమ్ స్యాత్ ; కిఞ్చ ఆత్మన్వీ ఆత్మవాంశ్చ అనేన శరీరేణ శరీరవాన్ స్యామితి — ప్రవివేశ । యస్మాత్ , తచ్ఛరీరం తద్వియోగాద్గతయశోవీర్యం సత్ అశ్వత్ అశ్వయత్ , తతః తస్మాత్ అశ్వః సమభవత్ ; తతోఽశ్వనామా ప్రజాపతిరేవ సాక్షాదితి స్తూయతే ; యస్మాచ్చ పునస్తత్ప్రవేశాత్ గతయశోవీర్యత్వాదమేధ్యం సత్ మేధ్యమభూత్ , తదేవ తస్మాదేవ అశ్వమేధస్య అశ్వమేధనామ్నః క్రతోః అశ్వమేధత్వమ్ అశ్వమేధనామలాభః ; క్రియాకారకఫలాత్మకో హి క్రతుః ; స చ ప్రజాపతిరేవేతి స్తూయతే ॥
క్రతునిర్వర్తకస్యాశ్వస్య ప్రజాపతిత్వముక్తమ్ —
‘ఉషా వా అశ్వస్య మేధ్యస్య’ (బృ. ఉ. ౧ । ౧ । ౧) ఇత్యాదినా । తస్యైవాశ్వస్య మేధ్యస్య ప్రజాపతిస్వరూపస్య అగ్నేశ్చ యథోక్తస్య క్రతుఫలాత్మరూపతయా సమస్యోపాసనం విధాతవ్యమిత్యారభ్యతే । పూర్వత్ర క్రియాపదస్య విధాయకస్యాశ్రుతత్వాత్ , క్రియాపదాపేక్షత్వాచ్చ ప్రకరణస్య, అయమర్థోఽవగమ్యతే । ఎష హ వా అశ్వమేధం క్రతుం వేద య ఎనమేవం వేద — యః కశ్చిత్ , ఎనమ్ అశ్వమగ్నిరూపమర్కం చ యథోక్తమ్ , ఎవం వక్ష్యమాణేన సమాసేన ప్రదర్శ్యమానేన విశేషణేన విశిష్టం వేద, స ఎషోఽశ్వమేధం వేద, నాన్యః ; తస్మాదేవం వేదితవ్య ఇత్యర్థః । కథమ్ ? తత్ర పశువిషయమేవ తావద్దర్శనమాహ । తత్ర ప్రజాపతిః ‘భూయసా యజ్ఞేన భూయో యజేయ’ ఇతి కామయిత్వా, ఆత్మానమేవ పశుం మేధ్యం కల్పయిత్వా, తం పశుమ్ , అనవరుధ్యైవ ఉత్సృష్టం పశుమవరోధమకృత్వైవ ముక్తప్రగ్రహమ్ , అమన్యత అచిన్తయత్ । తం సంవత్సరస్య పూర్ణస్య పరస్తాత్ ఊర్ధ్వమ్ ఆత్మనే ఆత్మార్థమ్ ఆలభత — ప్రజాపతిదేవతాకత్వేనేత్యేతత్ — ఆలభత ఆలమ్భం కృతవాన్ । పశూన్ అన్యాన్గ్రామ్యానారణ్యాంశ్చ దేవతాభ్యః యథాదైవతం ప్రత్యౌహత్ ప్రతిగమితవాన్ । యస్మాచ్చైవం ప్రజాపతిరమన్యత, తస్మాదేవమన్యోఽప్యుక్తేన విధినా ఆత్మానం పశుమశ్వం మేధ్యం కల్పయిత్వా, ‘సర్వదేవత్యోఽహం ప్రోక్ష్యమాణః’ ఆలభ్యమానస్త్వహం మద్దేవత్య ఎవ స్యామ్ ; అన్య ఇతరే పశవో గ్రామ్యారణ్యా యథాదైవతమన్యాభ్యో దేవతాభ్య ఆలభ్యన్తే మదవయవభూతాభ్య ఎవ’ ఇతి విద్యాత్ । అత ఎవేదానీం సర్వదేవత్యం ప్రోక్షితం ప్రాజాపత్యమాలభన్తే యాజ్ఞికా ఎవమ్ । ఎష హ వా అశ్వమేధో య ఎష తపతి, యస్త్వేవం పశుసాధనకః క్రతుః స ఎష సాక్షాత్ఫలభూతో నిర్దిశ్యతే, ఎష హ వా అశ్వమేధః ; కోఽసౌ ? య ఎషః సవితా తపతి జగదవభాసయతి తేజసా ; తస్య అస్య క్రతుఫలాత్మనః, సంవత్సరః కాలవిశేషః, ఆత్మా శరీరమ్ , తన్నిర్వర్త్యత్వాత్సంవత్సరస్య ; తస్యైవ క్రత్వాత్మనః అయం పార్థివోఽగ్నిః, అర్కః, సాధనభూతః ; తస్య చార్కస్య క్రతౌ చిత్యస్య, ఇమే లోకాస్త్రయోఽపి, ఆత్మానః శరీరావయవాః ; తథా చ వ్యాఖ్యాతమ్ — ‘తస్య ప్రాచీ దిక్’ ఇత్యాదినా ; తావగ్న్యాదిత్యావేతౌ యథావిశేషితావర్కాశ్వమేధౌ క్రతుఫలే ; అర్కో యః పార్థివోఽగ్నిః స సాక్షాత్క్రతురూపః క్రియాత్మకః ; క్రతోరగ్నిసాధ్యత్వాత్తద్రూపేణైవ నిర్దేశః ; క్రతుసాధ్యత్వాచ్చ ఫలస్య క్రతురూపేణైవ నిర్దేశః — ఆదిత్యోఽశ్వమేధ ఇతి । తౌ సాధ్యసాధనౌ క్రతుఫలభూతావగ్న్యాదిత్యౌ — సా ఉ, పునః భూయః, ఎకైవ దేవతా భవతి ; కా సా ? మృత్యురేవ ; పూర్వమప్యేకైవాసీత్క్రియాసాధనఫలభేదాయ విభక్తా ; తథా చోక్తమ్ ‘స త్రేధాత్మానం వ్యకురుత’ ఇతి ; సా పునరపి క్రియానిర్వృత్త్యుత్తరకాలమేకైవ దేవతా భవతి — మృత్యురేవ ఫలరూపః ; యః పునరేవమేనమశ్వమేధం మృత్యుమేకాం దేవతాం వేద — అహమేవ మృత్యురస్మ్యశ్వమేధ ఎకా దేవతా మద్రూపాశ్వాగ్నిసాధనసాధ్యేతి ; సోఽపజయతి, పునర్మృత్యుం పునర్మరణమ్ , సకృన్మృత్వా పునర్మరణాయ న జాయత ఇత్యర్థః ; అపజితోఽపి మృత్యురేనం పునరాప్నుయాదిత్యాశఙ్క్యాహ — నైనం మృత్యురాప్నోతి ; కస్మాత్ ? మృత్యుః, అస్యైవంవిదః, ఆత్మా భవతి ; కిఞ్చ మృత్యురేవ ఫలరూపః సన్నేతాసాం దేవతానామేకో భవతి ; తస్యైతత్ఫలమ్ ॥
ఇతి ప్రథమాధ్యాయస్య ద్వితీయం బ్రాహ్మణమ్ ॥
తృతీయం బ్రాహ్మణమ్
‘ద్వయా హ’ ఇత్యాద్యస్య కః సమ్బన్ధః ? కర్మణాం జ్ఞానసహితానాం పరా గతిరుక్తా మృత్య్వాత్మభావః, అశ్వమేధగత్యుక్త్యా । అథేదానీం మృత్య్వాత్మభావసాధనభూతయోః కర్మజ్ఞానయోర్యత ఉద్భవః, తత్ప్రకాశనార్థముద్గీథబ్రాహ్మణమారభ్యతే ॥
నను మృత్య్వాత్మభావః పూర్వత్ర జ్ఞానకర్మణోః ఫలముక్తమ్ । ఉద్గీథజ్ఞానకర్మణోస్తు మృత్య్వాత్మభావాతిక్రమణం ఫలం వక్ష్యతి । అతో భిన్నవిషయత్వాత్ఫలస్య న పూర్వకర్మజ్ఞానోద్భవప్రకాశనార్థమ్ ఇతి చేత్ , నాయం దోషః ; అగ్న్యాదిత్యాత్మభావత్వాదుద్గీథఫలస్య ; పూర్వత్రాప్యేతదేవ ఫలముక్తమ్ — ‘ఎతాసాం దేవతానామేకో భవతి’ ఇతి । నను ‘మృత్యుమతిక్రాన్తః’ ఇత్యాది విరుద్ధమ్ ; న, స్వాభావికపాప్మాసఙ్గవిషయత్వాదతిక్రమణస్య ॥
కోఽసౌ స్వాభావికః పాప్మాసఙ్గో మృత్యుః ? కుతో వా తస్యోద్భవః ? కేన వా తస్యాతిక్రమణమ్ ? కథం వా ? — ఇత్యేతస్యార్థస్య ప్రకాశనాయ ఆఖ్యాయికా ఆరభ్యతే । కథమ్ ? —
ద్వయా హ ప్రాజాపత్యా దేవాశ్చాసురాశ్చ తతః కానీయసా ఎవ దేవా జ్యాయసా అసురాస్త ఎషు లోకేష్వస్పర్ధన్త తే హ దేవా ఊచుర్హన్తాసురాన్యజ్ఞ ఉద్గీథేనాత్యయామేతి ॥ ౧ ॥
ద్వయా ద్విప్రకారాః ; హేతి పూర్వవృత్తావద్యోతకో నిపాతః ; వర్తమానప్రజాపతేః పూర్వజన్మని యద్వృత్తమ్ , తదవద్యోతయతి హ - శబ్దేన ; ప్రాజాపత్యాః ప్రజాపతేర్వృత్తజన్మావస్థస్యాపత్యాని ప్రాజాపత్యాః ; కే తే ? దేవాశ్చాసురాశ్చ ; తస్యైవ ప్రజాపతేః ప్రాణా వాగాదయః ; కథం పునస్తేషాం దేవాసురత్వమ్ ? ఉచ్యతే — శాస్త్రజనితజ్ఞానకర్మభావితా ద్యోతనాద్దేవా భవన్తి ; త ఎవ స్వాభావికప్రత్యక్షానుమానజనితదృష్టప్రయోజనకర్మజ్ఞానభావితా అసురాః, స్వేష్వేవాసుషు రమణాత్ , సురేభ్యో వా దేవేభ్యోఽన్యత్వాత్ । యస్మాచ్చ దృష్టప్రయోజనజ్ఞానకర్మభావితా అసురాః, తతః తస్మాత్ , కానీయసాః, కనీయాంస ఎవ కానీయసాః, స్వార్థేఽణి వృద్ధిః ; కనీయాంసోఽల్పా ఎవ దేవాః ; జ్యాయసా అసురా జ్యాయాంసోఽసురాః ; స్వాభావికీ హి కర్మజ్ఞానప్రవృత్తిర్మహత్తరా ప్రాణానాం శాస్త్రజనితాయాః కర్మజ్ఞానప్రవృత్తేః, దృష్టప్రయోజనత్వాత్ ; అత ఎవ కనీయస్త్వం దేవానామ్ , శాస్త్రజనితప్రవృత్తేరల్పత్వాత్ ; అత్యన్తయత్నసాధ్యా హి సా ; తే దేవాశ్చాసురాశ్చ ప్రజాపతిశరీరస్థాః, ఎషు లోకేషు నిమిత్తభూతేషు స్వాభావికేతరకర్మజ్ఞానసాధ్యేషు, అస్పర్ధన్త స్పర్ధాం కృతవన్తః ; దేవానాం చాసురాణాం చ వృత్త్యుద్భవాభిభవౌ స్పర్ధా । కదాచిత్ఛాస్త్రజనితకర్మజ్ఞానభావనారూపావృత్తిః ప్రాణానాముద్భవతి । యదా చోద్భవతి, తదా దృష్టప్రయోజనా ప్రత్యక్షానుమానజనితకర్మజ్ఞానభావనారూపా తేషామేవ ప్రాణానాం వృత్తిరాసుర్యభిభూయతే । స దేవానాం జయః, అసురాణాం పరాజయః । కదాచిత్తద్విపర్యయేణ దేవానాం వృత్తిరభిభూయతే, ఆసుర్యా ఉద్భవః । సోఽసురాణాం జయః, దేవానాం పరాజయః । ఎవం దేవానాం జయే ధర్మభూయస్త్వాదుత్కర్ష ఆ ప్రజాపతిత్వప్రాప్తేః । అసురజయేఽధర్మభూయస్త్వాదపకర్ష ఆ స్థావరత్వప్రాప్తేః । ఉభయసామ్యే మనుష్యత్వప్రాప్తిః । త ఎవం కనీయస్త్వాదభిభూయమానా అసురైర్దేవా బాహూల్యాదసురాణాం కిం కృతవన్త ఇతి, ఉచ్యతే — తే దేవాః, అసురైరభిభూయమానాః, హ కిల, ఊచుః ఉక్తవన్తః ; కథమ్ ? హన్త! ఇదానీమ్ , అస్మిన్యజ్ఞే జ్యోతిష్టోమే, ఉద్గీథేన ఉద్గీథకర్మపదార్థకర్తృస్వరూపాశ్రయణేన, అత్యయామ అతిగచ్ఛామః ; అసురానభిభూయ స్వం దేవభావం శాస్త్రప్రకాశితం ప్రతిపద్యామహే ఇత్యుక్తవన్తోఽన్యోన్యమ్ । ఉద్గీథకర్మపదార్థకర్తృస్వరూపాశ్రయణం చ జ్ఞానకర్మభ్యామ్ । కర్మ వక్ష్యమాణం మన్త్రజపలక్షణమ్ , విధిత్స్యమానమ్ —
‘తదేతాని జపేత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౨౮) ఇతి । జ్ఞానం త్విదమేవ నిరూప్యమాణమ్ ॥
నన్విదమభ్యారోహజపవిధిశేషోఽర్థవాదః, న జ్ఞాననిరూపణపరమ్ । న,
‘య ఎవం వేద’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౭) ఇతి వచనాత్ । ఉద్గీథప్రస్తావే పురాకల్పశ్రవణాదుద్గీథవిధిపరమితి చేత్ , న, అప్రకరణాత్ ; ఉద్గీథస్య చాన్యత్ర విహితత్వాత్ ; విద్యాప్రకరణత్వాచ్చాస్య ; అభ్యారోహజపస్య చానిత్యత్వాత్ ఎవంవిత్ప్రయోజ్యత్వాత్ , విజ్ఞానస్య చ నిత్యవచ్ఛ్రవణాత్ ;
‘తద్ధైతల్లోకజిదేవ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౨౮) ఇతి చ శ్రుతేః ; ప్రాణస్య వాగాదీనాం చ శుద్ధ్యశుద్ధివచనాత్ ; న హ్యనుపాస్యత్వే — ప్రాణస్య శుద్ధివచనమ్ , వాగాదీనాం చ సహోపన్యస్తానామశుద్ధివచనమ్ , వాగాదినిన్దయా ముఖ్యప్రాణస్తుతిశ్చాభిప్రేతా, — ఉపపద్యతే —
‘మృత్యుమతిక్రాన్తో దీప్యతే’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౨౭) ఇత్యాది ఫలవచనం చ । ప్రాణస్వరూపాపత్తేర్హి ఫలం తత్ , యద్వాగాద్యగ్న్యాదిభావః ॥
భవతు నామ ప్రాణస్యోపాసనమ్ , న తు విశుద్ధ్యాదిగుణవత్తేతి ; నను స్యాచ్ఛ్రుతత్వాత్ ; న స్యాత్ , ఉపాస్యత్వే స్తుత్యర్థత్వోపపత్తేః । న ; అవిపరీతార్థప్రతిపత్తేః శ్రేయఃప్రాప్త్యుపపత్తేః, లోకవత్ । యో హ్యవిపరీతమర్థం ప్రతిపద్యతే లోకే, స ఇష్టం ప్రాప్నోత్యనిష్టాద్వా నివర్తతే, న విపరీతార్థప్రతిపత్త్యా ; తథేహాపి శ్రౌతశబ్దజనితార్థప్రతిపత్తౌ శ్రేయఃప్రాప్తిరుపపన్నా, న విపర్యయే । న చోపాసనార్థశ్రుతశబ్దోత్థవిజ్ఞానవిషయస్యాయథార్థత్వే ప్రమాణమస్తి । న చ తద్విజ్ఞానస్యాపవాదః శ్రూయతే । తతః శ్రేయఃప్రాప్తిదర్శనాద్యథార్థతాం ప్రతిపద్యామహే । విపర్యయే చానర్థప్రాప్తిదర్శనాత్ — యో హి విపర్యయేణార్థం ప్రతిపద్యతే లోకే — పురుషం స్థాణురితి, అమిత్రం మిత్రమితి వా, సోఽనర్థం ప్రాప్నువన్దృశ్యతే । ఆత్మేశ్వరదేవతాదీనామప్యయథార్థానామేవ చేద్గ్రహణం శ్రుతితః, అనర్థప్రాప్త్యర్థం శాస్త్రమితి ధ్రువం ప్రాప్నుయాల్లోకవదేవ ; న చైతదిష్టమ్ । తస్మాద్యథాభూతానేవాత్మేశ్వరదేవతాదీన్గ్రాహయత్యుపాసనార్థం శాస్త్రమ్ । నామాదౌ బ్రహ్మదృష్టిదర్శనాదయుక్తమితి చేత్ , స్ఫుటం నామాదేరబ్రహ్మత్వమ్ ; తత్ర బ్రహ్మదృష్టిం స్థాణ్వాదావివ పురుషదృష్టిం విపరీతాం గ్రాహయచ్ఛాస్త్రం దృశ్యతే ; తస్మాద్యథార్థమేవ శాస్త్రతః ప్రతిపత్తేః శ్రేయ ఇత్యయుక్తమితి చేత్ , న ; ప్రతిమావద్భేదప్రతిపత్తేః । నామాదావబ్రహ్మణి బ్రహ్మదృష్టిం విపరీతాం గ్రాహయతి శాస్త్రమ్ , స్థాణ్వాదావివ పురుషదృష్టిమ్ — ఇతి నైతత్సాధ్వవోచః । కస్మాత్ ? భేదేన హి బ్రహ్మణో నామాదివస్తు ప్రతిపన్నస్య నామాదౌ విధీయతే బ్రహ్మదృష్టిః, ప్రతిమాదావివ విష్ణుదృష్టిః । ఆలమ్బనత్వేన హి నామాదిప్రతిపత్తిః, ప్రతిమాదివదేవ, న తు నామాద్యేవ బ్రహ్మేతి । యథా స్థాణావనిర్జ్ఞాతే, న స్థాణురితి, పురుష ఎవాయమితి ప్రతిపద్యతే విపరీతమ్ , న తు తథా నామాదౌ బ్రహ్మదృష్టిర్విపరీతా ॥
బ్రహ్మదృష్టిరేవ కేవలా, నాస్తి బ్రహ్మేతి చేత్ ; — ఎతేన ప్రతిమాబ్రాహ్మణాదిషు విష్ణ్వాదిదేవపిత్రాదిదృష్టీనాం తుల్యతా — న, ఋగాదిషు పృథివ్యాదిదృష్టిదర్శనాత్ , విద్యమానపృథివ్యాదివస్తుదృష్టీనామేవ ఋగాదివిషయే ప్రక్షేపదర్శనాత్ । తస్మాత్తత్సామాన్యాన్నామాదిషు బ్రహ్మాదిదృష్టీనాం విద్యమానబ్రహ్మాదివిషయత్వసిద్ధిః । ఎతేన ప్రతిమాబ్రాహ్మణాదిషు విష్ణ్వాదిదేవపిత్రాదిబుద్ధీనాం చ సత్యవస్తువిషయత్వసిద్ధిః । ముఖ్యాపేక్షత్వాచ్చ గౌణత్వస్య ; పఞ్చాగ్న్యాదిషు చాగ్నిత్వాదేర్గౌణత్వాన్ముఖ్యాగ్న్యాదిసద్భావవత్ , నామాదిషు బ్రహ్మత్వస్య గౌణత్వాన్ముఖ్యబ్రహ్మసద్భావోపపత్తిః ॥
క్రియార్థైశ్చావిశేషాద్విద్యార్థానామ్ । యథా చ, దర్శపూర్ణమాసాదిక్రియా ఇదమ్ఫలా విశిష్టేతికర్తవ్యతాకా ఎవంక్రమప్రయుక్తాఙ్గా చ — ఇత్యేతదలౌకికం వస్తు ప్రత్యక్షాద్యవిషయం తథాభూతం చ వేదవాక్యైరేవ జ్ఞాప్యతే ; తథా, పరమాత్మేశ్వరదేవతాదివస్తు అస్థూలాదిధర్మకమశనాయాద్యతీతం చేత్యేవమాదివిశిష్టమితి వేదవాక్యైరేవ జ్ఞాప్యతే — ఇతి అలౌకికత్వాత్తథాభూతమేవ భవితుమర్హతీతి । న చ క్రియార్థైర్వాక్యైర్జ్ఞానవాక్యానాంు బుద్ధ్యుత్పాదకత్వే విశేషోఽస్తి । న చానిశ్చితా విపర్యస్తా వా పరమాత్మాదివస్తువిషయా బుద్ధిరుత్పద్యతే । అనుష్ఠేయాభావాదయుక్తమితి చేత్ , క్రియార్థైర్వాక్యైః త్ర్యంశా భావనానుష్ఠేయా జ్ఞాప్యతేఽలౌకిక్యపి ; న తథా పరమాత్మేశ్వరాదివిజ్ఞానేఽనుష్ఠేయం కిఞ్చిదస్తి ; అతః క్రియార్థైః సాధర్మ్యమిత్యయుక్తమితి చేత్ , న ; జ్ఞానస్య తథాభూతార్థవిషయత్వాత్ । న హ్యనుష్ఠేయస్య త్ర్యంశస్య భావనాఖ్యస్యానుష్ఠేయత్వాత్తథాత్వమ్ ; కిం తర్హి ? ప్రమాణసమధిగతత్వాత్ । న చ తద్విషయాయా బుద్ధేరనుష్ఠేయవిషయత్వాత్తథార్థత్వమ్ ; కిం తర్హి ? వేదవాక్యజనితత్వాదేవ । వేదవాక్యాధిగతస్య వస్తునస్తథాత్వే సతి, అనుష్ఠేయత్వవిశిష్టం చేత్ అనుతిష్ఠతి ; నో చేదనుష్ఠేయత్వవిశిష్టమ్ , నానుతిష్ఠతి । అననుష్ఠేయత్వే వాక్యప్రమాణత్వానుపపత్తిరితి చేత్ , న హ్యనుష్ఠేయేఽసతి పదానాం సంహతిరుపపద్యతే ; అనుష్ఠేయత్వే తు సతి తాదర్థ్యేన పదాని సంహన్యన్తే ; తత్రానుష్ఠేయనిష్ఠం వాక్యం ప్రమాణం భవతి — ఇదమనేనైవం కర్తవ్యమితి ; న త్విదమనేనైవమిత్యేవంప్రకారాణాం పదశతానామపి వాక్యత్వమస్తి, —
‘కుర్యాత్క్రియేత కర్తవ్యం భవేత్స్యాదితి పఞ్చమమ్’ ఇత్యేవమాదీనామన్యతమేఽసతి ; అతః పరమాత్మేశ్వరాదీనామవాక్యప్రమాణత్వమ్ ; పదార్థత్వే చ ప్రమాణాన్తరవిషయత్వమ్ ; అతోఽసదేతదితి చేత్ , న ; ‘అస్తి మేరుర్వర్ణచతుష్టయోపేతః’ ఇతి ఎవమాద్యననుష్ఠేయేఽపి వాక్యదర్శనాత్ । న చ, ‘మేరుర్వర్ణచతుష్టయోపేతః’ ఇత్యేవమాదివాక్యశ్రవణే మేర్వాదావనుష్ఠేయత్వబుద్ధిరుత్పద్యతే । తథా అస్తిపదసహితానాం పరమాత్మేశ్వరాదిప్రతిపాదకవాక్యపదానాం విశేషణవిశేష్యభావేన సంహతిః కేన వార్యతే । మేర్వాదిజ్ఞానవత్పరమాత్మజ్ఞానే ప్రయోజనాభావాదయుక్తమితి చేత్ , న ;
‘బ్రహ్మవిదాప్నోతి పరమ్’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ‘భిద్యతే హృదయగ్రన్థి’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౮) ఇతి ఫలశ్రవణాత్ , సంసారబీజావిద్యాదిదోషనివృత్తిదర్శనాచ్చ । అనన్యశేషత్వాచ్చ తజ్జ్ఞానస్య, జుహ్వామివ, ఫలశ్రుతేరర్థవాదత్వానుపపత్తిః ॥
ప్రతిషిద్ధానిష్టఫలసమ్బన్ధశ్చ వేదాదేవ విజ్ఞాయతే । న చానుష్ఠేయః సః । న చ ప్రతిషిద్ధవిషయే ప్రవృత్తక్రియస్య అకరణాదన్యదనుష్ఠేయమస్తి । అకర్తవ్యతాజ్ఞాననిష్ఠతైవ హి పరమార్థతః ప్రతిషేధవిధీనాం స్యాత్ । క్షుధార్తస్య ప్రతిషేధజ్ఞానసంస్కృతస్య, అభక్ష్యేఽభోజ్యే వా ప్రత్యుపస్థితే కలఞ్జాభిశస్తాన్నాదౌ ‘ఇదం భక్ష్యమ్’ ‘అదో భోజ్యమ్’ ఇతి వా జ్ఞానముత్పన్నమ్ , తద్విషయయా ప్రతిషేధజ్ఞానస్మృత్యా బాధ్యతే ; మృగతృష్ణికాయామివ పేయజ్ఞానం తద్విషయయాథాత్మ్యవిజ్ఞానేన । తస్మిన్బాధితే స్వాభావికవిపరీతజ్ఞానేఽనర్థకరీ తద్భక్షణభోజనప్రవృత్తిర్న భవతి । విపరీతజ్ఞాననిమిత్తాయాః ప్రవృత్తేర్నివృత్తిరేవ, న పునర్యత్నః కార్యస్తదభావే । తస్మాత్ప్రతిషేధవిధీనాం వస్తుయాథాత్మ్యజ్ఞాననిష్ఠతైవ, న పురుషవ్యాపారనిష్ఠతాగన్ధోఽప్యస్తి । తథేహాపి పరమాత్మాదియాథాత్మ్యజ్ఞానవిధీనాం తావన్మాత్రపర్యవసానతైవ స్యాత్ । తథా తద్విజ్ఞానసంస్కృతస్య, తద్విపరీతార్థజ్ఞాననిమిత్తానాం ప్రవృత్తీనామ్ , అనర్థార్థత్వేన జ్ఞాయమానత్వాత్ పరమాత్మాదియాథాత్మ్యజ్ఞానస్మృత్యా స్వాభావికే తన్నిమిత్తవిజ్ఞానే బాధితే, అభావః స్యాత్ । నను కలఞ్జాదిభక్షణాదేరనర్థార్థత్వవస్తుయాథాత్మ్యజ్ఞానస్మృత్యా స్వాభావికే తద్భక్ష్యత్వాదివిపరీతజ్ఞానే నివర్తితే తద్భక్షణాద్యనర్థప్రవృత్త్యభావవత్ , అప్రతిషేధవిషయత్వాచ్ఛాస్త్రవిహితప్రవృత్త్యభావో న యుక్త ఇతి చేత్ , న ; విపరీతజ్ఞాననిమిత్తత్వానర్థార్థత్వాభ్యాం తుల్యత్వాత్ । కలఞ్జభక్షణాదిప్రవృత్తేర్మిథ్యాజ్ఞాననిమిత్తత్వమనర్థార్థత్వం చ యథా, తథా శాస్త్రవిహితప్రవృత్తీనామపి । తస్మాత్పరమాత్మయాథాత్మ్యవిజ్ఞానవతః శాస్త్రవిహితప్రవృత్తీనామపి, మిథ్యాజ్ఞాననిమిత్తత్వేనానర్థార్థత్వేన చ తుల్యత్వాత్ , పరమాత్మజ్ఞానేన విపరీతజ్ఞానే నివర్తితే, యుక్త ఎవాభావః । నను తత్ర యుక్తః ; నిత్యానాం తు కేవలశాస్త్రనిమిత్తత్వాదనర్థార్థత్వాభావాచ్చ అభావో న యుక్త ఇతి చేత్ , న ; అవిద్యారాగద్వేషాదిదోషవతో విహితత్వాత్ । యథా స్వర్గకామాదిదోషవతో దర్శపూర్ణమాసాదీని కామ్యాని కర్మాణి విహితాని, తథా సర్వానర్థబీజావిద్యాదిదోషవతస్తజ్జనితేష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారరాగద్వేషాదిదోషవతశ్చ తత్ప్రేరితావిశేషప్రవృత్తేరిష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారార్థినో నిత్యాని కర్మాణి విధీయన్తే ; న కేవలం శాస్త్రనిమిత్తాన్యేవ । న చాగ్నిహోత్రదర్శపూర్ణమాసచాతుర్మాస్యపశుబన్ధసోమానాం కర్మణాం స్వతః కామ్యనిత్యత్వవివేకోఽస్తి । కర్తృగతేన హి స్వర్గాదికామదోషేణ కామార్థతా ; తథా అవిద్యాదిదోషవతః స్వభావప్రాప్తేష్టానిష్టప్రాప్తిపరిహారార్థినస్తదర్థాన్యేవ నిత్యాని — ఇతి యుక్తమ్ ; తం ప్రతి విహితత్వాత్ । న పరమాత్మయాథాత్మ్యవిజ్ఞానవతః శమోపాయవ్యతిరేకేణ కిఞ్చిత్కర్మ విహితముపలభ్యతే । కర్మనిమిత్తదేవతాదిసర్వసాధనవిజ్ఞానోపమర్దేన హ్యాత్మజ్ఞానం విధీయతే । న చోపమర్దితక్రియాకారకాదివిజ్ఞానస్య కర్మప్రవృత్తిరుపపద్యతే, విశిష్టక్రియాసాధనాదిజ్ఞానపూర్వకత్వాత్క్రియాప్రవృత్తేః । న హి దేశకాలాద్యనవచ్ఛిన్నాస్థూలాద్వయాదిబ్రహ్మప్రత్యయధారిణః కర్మావసరోఽస్తి । భోజనాదిప్రవృత్త్యవసరవత్స్యాదితి చేత్ , న ; అవిద్యాదికేవలదోషనిమిత్తత్వాద్భోజనాదిప్రవృత్తేరావశ్యకత్వానుపపత్తేః । న తు, తథా అనియతం కదాచిత్క్రియతే కదాచిన్న క్రియతే చేతి, నిత్యం కర్మోపపద్యతే । కేవలదోషనిమిత్తత్వాత్తు భోజనాదికర్మణోఽనియతత్వం స్యాత్ , దోషోద్భవాభిభవయోరనియతత్వాత్ , కామానామివ కామ్యేషు । శాస్త్రనిమిత్తకాలాద్యపేక్షత్వాచ్చ నిత్యానామనియతత్వానుపపత్తిః ; దోషనిమిత్తత్వే సత్యపి, యథా కామ్యాగ్నిహోత్రస్య శాస్త్రవిహితత్వాత్సాయమ్ప్రాతఃకాలాద్యపేక్షత్వమ్ , ఎవమ్ । తద్భోజనాదిప్రవృత్తౌ నియమవత్స్యాదితి చేత్ , న ; నియమస్య అక్రియాత్వాత్ క్రియాయాశ్చాప్రయోజనకత్వాత్ నాసౌ జ్ఞానస్యాపవాదకరః । తస్మాత్ , పరమాత్మయాథాత్మ్యజ్ఞానవిధేరపి తద్విపరీతస్థూలద్వైతాదిజ్ఞాననివర్తకత్వాత్ సామర్థ్యాత్సర్వకర్మప్రతిషేధవిధ్యర్థత్వం సమ్పద్యతే కర్మప్రవృత్త్యభావస్య తుల్యత్వాత్ , యథా ప్రతిషేధవిషయే । తస్మాత్ , ప్రతిషేధవిధివచ్చ, వస్తుప్రతిపాదనం తత్పరత్వం చ సిద్ధం శాస్త్రస్య ॥
తే హ వాచమూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్యో వాగుదగాయత్ । యో వాచి భోగస్తం దేవేభ్య ఆగాయద్యత్కల్యాణం వదతి తదాత్మనే । తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావిధ్యన్స యః స పాప్మా యదేవేదమప్రతిరూపం వదతి స ఎవ స పాప్మా ॥ ౨ ॥
తే దేవాః, హ ఎవం వినిశ్చిత్య, వాచం వాగభిమానినీం దేవతామ్ , ఊచుః ఉక్తవన్తః ; త్వమ్ , నః అస్మభ్యమ్ , ఉద్గాయ ఔద్గాత్రం కర్మ కురుష్వ ; వాగ్దేవతానిర్వర్త్యమౌద్గాత్రం కర్మ దృష్టవన్తః, తామేవ చ దేవతాం జపమన్త్రాభిధేయామ్ — ‘అసతో మా సద్గమయ’ ఇతి । అత్ర చోపాసనాయాః కర్మణశ్చ కర్తృత్వేన వాగాదయ ఎవ వివక్ష్యన్తే । కస్మాత్ ? యస్మాత్పరమార్థతస్తత్కర్తృకస్తద్విషయ ఎవ చ సర్వో జ్ఞానకర్మసంవ్యవహారః । వక్ష్యతి హి
‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ఇత్యాత్మకర్తృకత్వాభావం విస్తరతః షష్ఠే । ఇహాపి చ అధ్యాయాన్తే ఉపసంహరిష్యతి అవ్యాకృతాదిక్రియాకారకఫలజాతమ్ —
‘త్రయం వా ఇదం నామ రూపం కర్మ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇతి — అవిద్యావిషయమ్ । అవ్యాకృతాత్తు యత్పరం పరమాత్మాఖ్యం విద్యావిషయమ్ అనామరూపకర్మాత్మకమ్ ,
‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి ఇతరప్రత్యాఖ్యానేనోపసంహరిష్యతి పృథక్ । యస్తు వాగాదిసమాహారోపాధిపరికల్పితః సంసార్యాత్మా, తం చ వాగాదిసమాహారపక్షపాతినమేవ దర్శయిష్యతి —
‘ఎతేభ్యో భూతేభ్యః సముత్థాయ తాన్యేవానువినశ్యతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౨) ఇతి తస్మాద్యుక్తా వాగాదీనామేవ జ్ఞానకర్మకర్తృత్వఫలప్రాప్తివివక్షా । తథేతి తథాస్త్వితి, దేవైరుక్తా వాక్ తేభ్యః అర్థిభ్యః అర్థాయ, ఉదగాయత్ ఉద్గానం కృతవతీ । కః పునరసౌ దేవేభ్యోఽర్థాయోద్గానకర్మణా వాచా నిర్వర్తితః కార్యవిశేష ఇతి, ఉచ్యతే — యో వాచి — నిమిత్తభూతాయామ్ — వాగాదిసముదాయస్య య ఉపకారో నిష్పద్యతే వదనాదివ్యాపారేణ, స ఎవ । సర్వేషాం హ్యసౌ వాగ్వదనాభినిర్వృత్తో భోగః ఫలమ్ । తం భోగం సా త్రిషు పవమానేషు కృత్వా అవశిష్టేషు నవసు స్తోత్రేషు వాచనికమార్త్విజ్యం ఫలమ్ — యత్కల్యాణం శోభనమ్ , వదతి వర్ణానభినిర్వర్తయతి, తత్ — ఆత్మనే మహ్యమేవ । తద్ధ్యసాధారణం వాగ్దేవాతాయాః కర్మ, యత్సమ్యగ్వర్ణానాముచ్చారణమ్ ; అతస్తదేవ విశేష్యతే — ‘యత్కల్యాణం వదతి’ ఇతి । యత్తు వదనకార్యం సర్వసఙ్ఘాతోపకారాత్మకమ్ , తద్యాజమానమేవ । తత్ర కల్యాణవదనాత్మసమ్బన్ధాసఙ్గావసరం దేవతాయా రన్ధ్రం ప్రతిలభ్య తే విదుః అసురాః ; కథమ్ ? అనేనోద్గాత్రా, నః అస్మాన్ , స్వాభావికం జ్ఞానం కర్మ చ, అభిభూయ అతీత్య, శాస్త్రజనితకర్మజ్ఞానరూపేణ జ్యోతిషోద్గాత్రాత్మనా అత్యేష్యన్తి అతిగమిష్యన్తి — ఇత్యేవం విజ్ఞాయ, తముద్గాతారమ్ , అభిద్రుత్య అభిగమ్య, స్వేన ఆసఙ్గలక్షణేన పాప్మనా అవిధ్యన్ తాడితవన్తః సంయోజితవన్త ఇత్యర్థః । స యః స పాప్మా — ప్రజాపతేః పూర్వజన్మావస్థస్య వాచి క్షిప్తః స ఎష ప్రత్యక్షీక్రియతే — కోఽసౌ ? యదేవేదమప్రతిరూపమ్ అననురూపం శాస్త్రప్రతిషిద్ధం వదతి, యేన ప్రయుక్తోఽసభ్యబీభత్సానృతాద్యనిచ్ఛన్నపి వదతి ; అనేన కార్యేణాప్రతిరూపవదనేనానుగమ్యమానః ప్రజాపతేః కార్యభూతాసు ప్రజాసు వాచి వర్తతే ; స ఎవాప్రతిరూపవదనేనానుమితః, స ప్రజాపతేర్వాచి గతః పాప్మా ; కారణానువిధాయి హి కార్యమితి ॥
అథ హ ప్రాణమూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్యః ప్రాణ ఉదగాయద్యః ప్రాణే భోగస్తం
అథ హ ప్రాణమూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్య: ప్రాణ ఉదగాయద్యః ప్రాణే భోగస్తం దేవేభ్య ఆగాయద్యత్కల్యాణం జిఘ్రతి తదాత్మనే । తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావిధ్యన్స యః స పాప్మా యదేవేదమప్రతిరూపం జిఘ్రతి స ఎవ స పాప్మా ॥ ౩ ॥
అథ హ చక్షురూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్యశ్చక్షురుదగాయత్ । యశ్చక్షుషి భోగస్తం దేవేభ్య ఆగాయద్యత్కల్యాణం పశ్యతి తదాత్మనే । తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావిధ్యన్స యః స పాప్మా యదేవేదమప్రతిరూపం పశ్యతి స ఎవ స పాప్మా ॥ ౪ ॥
అథ హ శ్రోత్రమూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్యః శ్రోత్రముదగాయద్యః శ్రోత్రే భోగస్తం దేవేభ్య ఆగాయద్యత్కల్యాణం శృణోతి తదాత్మనే । తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావిధ్యన్స యః స పాప్మా యదేవేదమప్రతిరూపం శృణోతి స ఎవ స పాప్మా ॥ ౫ ॥
అథ హ మన ఊచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్యో మన ఉదగాయద్యో మనసి భోగస్తం దేవేభ్య ఆగాయద్యత్కల్యాణం సఙ్కల్పయతి తదాత్మనే । తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావిధ్యన్స యః స పాప్మా యదేవేదమప్రతిరూపం సఙ్కల్పయతి స ఎవ స పాప్మైవము ఖల్వేతా దేవతాః పాప్మభిరుపాసృజన్నేవమేనాః పాప్మనావిధ్యన్ ॥ ౬ ॥
తథైవ ఘ్రాణాదిదేవతా ఉద్గీథనిర్వర్తకత్వాజ్జపమన్త్రప్రకాశ్యా ఉపాస్యాశ్చేతి క్రమేణ పరీక్షితవన్తః । దేవానాం చైతన్నిశ్చితమాసీత్ — వాగాదిదేవతాః క్రమేణ పరీక్ష్యమాణాః కల్యాణవిషయవిశేషాత్మసమ్బన్ధాసఙ్గహేతోరాసురపాప్మసంసర్గాదుద్గీథనిర్వర్తనాసమర్థాః ; అతోఽనభిధేయాః, ‘అసతో మా సద్గమయ’ ఇత్యనుపాస్యాశ్చ ; అశుద్ధత్వాదితరావ్యాపకత్వాచ్చేతి । ఎవము ఖలు, అనుక్తా అప్యేతాస్త్వగాదిదేవతాః, కల్యాణాకల్యాణకార్యదర్శనాత్ , ఎవం వాగాదివదేవ, ఎనాః, పాప్మనా అవిధ్యన్ పాప్మనా విద్ధవన్త ఇతి యదుక్తం తత్పాప్మభిరుపాసృజన్ పాప్మభిః సంసర్గం కృతవన్త ఇత్యేతత్ ॥
వాగాదిదేవతా ఉపాసీనా అపి మృత్య్వతిగమనాయాశరణాః సన్తో దేవాః, క్రమేణ —
అథ హేమమాసన్యం ప్రాణమూచుస్త్వం న ఉద్గాయేతి తథేతి తేభ్య ఎష ప్రాణ ఉదగాయత్తే విదురనేన వై న ఉద్గాత్రాత్యేష్యన్తీతి తమభిద్రుత్య పాప్మనావివ్యత్సన్స యథాశ్మానమృత్వా లోష్టో విధ్వంసేతైవం హైవ విధ్వంసమానా విష్వఞ్చో వినేశుస్తతో దేవా అభవన్పరాసురా భవత్యాత్మనా పరాస్య ద్విషన్భ్రాతృవ్యో భవతి య ఎవం వేద ॥ ౭ ॥
అథ అనన్తరమ్ , హ ఇమమిత్యభినయప్రదర్శనార్థమ్ , ఆసన్యమ్ ఆస్యే భవమాసన్యం ముఖాన్తర్బిలస్థం ప్రాణమూచుః — ‘త్వం న ఉద్గాయ’ ఇతి । తథేత్యేవం శరణముపగతేభ్యః స ఎష ప్రాణో ముఖ్య ఉదగాయత్ ఇత్యాది పూర్వవత్ । పాప్మనా అవివ్యత్సన్ వేధనం కర్తుమిష్టవన్తః, తే చ దోషాసంసర్గిణం సన్తం ముఖ్యం ప్రాణమ్ , స్వేన ఆసఙ్గదోషేణ వాగాదిషు లబ్ధప్రసరాస్తదభ్యాసానువృత్త్యా, సంస్రక్ష్యమాణా వినేశుః వినష్టా విధ్వస్తాః ; కథమివేతి దృష్టాన్త ఉచ్యతే — స యథా స దృష్టాన్తో యథా — లోకే అశ్మానం పాషాణమ్ , ఋత్వా గత్వా ప్రాప్య, లోష్టః పాంసుపిణ్డః, పాషాణచూర్ణనాయాశ్మని నిక్షిప్తః స్వయం విధ్వంసేత విస్రంసేత విచూర్ణీభవేత్ ; ఎవం హైవ యథాయం దృష్టాన్త ఎవమేవ, విధ్వంసమానా విశేషేణ ధ్వంసమానాః, విష్వఞ్చః నానాగతయః, వినేశుః వినష్టాః, యతః ; — తతః తస్మాదాసురవినాశాద్దేవత్వప్రతిబన్ధభూతేభ్యః స్వాభావికాసఙ్గజనితపాప్మభ్యో వియోగాత్ , అసంసర్గధర్మిముఖ్యప్రాణాశ్రయబలాత్ , దేవాః వాగాదయః ప్రకృతాః, అభవన్ ; కిమభవన్ ? స్వం దేవతారూపమగ్న్యాద్యాత్మకం వక్ష్యమాణమ్ । పూర్వమప్యగ్న్యాద్యాత్మకా ఎవ సన్తః స్వాభావికేన పాప్మనా తిరస్కృతవిజ్ఞానాః పిణ్డమాత్రాభిమానా ఆసన్ । తే తత్పాప్మవియోగాదుజ్ఝిత్వా పిణ్డమాత్రాభిమానం శాస్త్రసమర్పితవాగాద్యగ్న్యాద్యాత్మాభిమానా బభూవురిత్యర్థః । కిఞ్చ తే ప్రతిపక్షభూతా అసురాః పరా — అభవన్నిత్యనువర్తతే ; పరాభూతా వినష్టా ఇత్యర్థః । యథా పురాకల్పేన వర్ణితః పూర్వయజమానోఽతిక్రాన్తకాలికః ఎతామేవాఖ్యాయికారూపాం శ్రుతిం దృష్ట్వా, తేనైవ క్రమేణ వాగాదిదేవతాః పరీక్ష్య, తాశ్చాపోహ్యాసఙ్గపాప్మాస్పదదోషవత్త్వేనాదోషాస్పదం ముఖ్యం ప్రాణమాత్మత్వేనోపగమ్య, వాగాద్యాధ్యాత్మికపిణ్డమాత్రపరిచ్ఛిన్నాత్మాభిమానం హిత్వా, వైరాజపిణ్డాభిమానం వాగాద్యగ్న్యాద్యాత్మవిషయం వర్తమానప్రజాపతిత్వం శాస్త్రప్రకాశితం ప్రతిపన్నః ; తథైవాయం యజమానస్తేనైవ విధినా భవతి ప్రజాపతిస్వరూపేణాత్మనా ; పరా చ, అస్య ప్రజాపతిత్వప్రతిపక్షభూతః పాప్మా ద్విషన్భ్రాతృవ్యః, భవతి ; — యతోఽద్వేష్టాపి భవతి కశ్చిద్భ్రాతృవ్యో భరతాదితుల్యః ; యస్త్విన్ద్రియవిషయాసఙ్గజనితః పాప్మా, భ్రాతృవ్యో ద్వేష్టా చ, పారమార్థికాత్మస్వరూపతిరస్కరణహేతుత్వాత్ — స చ పరాభవతి విశీర్యతే, లోష్టవత్ , ప్రాణపరిష్వఙ్గాత్ । కస్యైతత్ఫలమిత్యాహ — య ఎవం వేద, యథోక్తం ప్రాణమాత్మత్వేన ప్రతిపద్యతే పూర్వయజమానవదిత్యర్థః ॥
ఫలముపసంహృత్యాధునాఖ్యాయికారూపమేవాశ్రిత్యాహ । కస్మాచ్చ హేతోర్వాగాదీన్ముక్త్వా ముఖ్య ఎవ ప్రాణ ఆత్మత్వేనాశ్రయితవ్య ఇతి తదుపపత్తినిరూపణాయ, యస్మాదయం వాగాదీనాం పిణ్డాదీనాం చ సాధారణ ఆత్మా — ఇత్యేతమర్థమాఖ్యాయికయా దర్శయన్త్యాహ శ్రుతిః —
తే హోచుః క్వ ను సోఽభూద్యో న ఇత్థమసక్తేత్యయమాస్యేఽన్తరితి సోఽయాస్య ఆఙ్గిరసోఽఙ్గానాం హి రసః ॥ ౮ ॥
తే ప్రజాపతిప్రాణాః, ముఖ్యేన ప్రాణేన పరిప్రాపితదేవస్వరూపాః, హ ఊచుః ఉక్తవన్తః, ఫలావస్థాః ; కిమిత్యాహ — క్వ న్వితి వితర్కే ; క్వ ను కస్మిన్ను, సోఽభూత్ ; కః ? యో నోఽస్మాన్ , ఇత్థమ్ ఎవమ్ , అసక్త సఞ్జితవాన్ దేవభావమాత్మత్వేనోపగమితవాన్ । స్మరన్తి హి లోకే కేనచిదుపకృతా ఉపకారిణమ్ ; లోకవదేవ స్మరన్తో విచారయమాణాః కార్యకరణసఙ్ఘాతే ఆత్మన్యేవోపలబ్ధవన్తః ; కథమ్ ? అయమాస్యేఽన్తరితి — ఆస్యే ముఖే య ఆకాశస్తస్మిన్ , అన్తః, అయం ప్రత్యక్షో వర్తత ఇతి । సర్వో హి లోకో విచార్యాధ్యవస్యతి ; తథా దేవాః ।
యస్మాదయమన్తరాకాశే వాగాద్యాత్మత్వేన విశేషమనాశ్రిత్య వర్తమాన ఉపలబ్ధో దేవైః, తస్మాత్ — స ప్రాణోఽయాస్యః ; విశేషానాశ్రయత్వాచ్చ అసక్త సఞ్జితవాన్వాగాదీన్ ; అత ఎవాఙ్గిరసః ఆత్మా కార్యకరణానామ్ ; కథమాఙ్గిరసః ? ప్రసిద్ధం హ్యేతత్ , అఙ్గానాం కార్యకరణలక్షణానామ్ , రసః సార ఆత్మేత్యర్థః ; కథం పునరఙ్గరసత్వమ్ ? తదపాయే శోషప్రాప్తేరితి వక్ష్యామః । యస్మాచ్చాయమఙ్గరసత్వాద్విశేషానాశ్రయత్వాచ్చ కార్యకరణానాం సాధారణ ఆత్మా విశుద్ధశ్చ, తస్మాద్వాగాదీనపాస్య ప్రాణ ఎవాత్మత్వేనాశ్రయితవ్య ఇతి వాక్యార్థః । ఆత్మా హ్యాత్మత్వేనోపగన్తవ్యః ; అవిపరీతబోధాచ్ఛ్రేయఃప్రాప్తేః, విపర్యయే చానిష్టాప్రాప్తిదర్శనాత్ ॥
సా వా ఎషా దేవతా దూర్నామ దూరం హ్యస్యా మృత్యుర్దూరం హ వా అస్మాన్మృత్యుర్భవతి య ఎవం వేద ॥ ౯ ॥
స్యాన్మతం ప్రాణస్య విశుద్ధిరసిద్ధేతి ; నను పరిహృతమేతద్వాగాదీనాం కల్యాణవదనాద్యాసఙ్గవత్ప్రాణస్యాసఙ్గాస్పదాభావేన ; బాఢమ్ ; కిం త్వాఙ్గిరసత్వేన వాగాదీనామాత్మత్వోక్త్యా వాగాదిద్వారేణ శవస్పృష్టితత్స్పృష్టేరివాశుద్ధతా శఙ్క్యత ఇతి । ఆహ — శుద్ధ ఎవ ప్రాణః ; కుతః ? సా వా ఎషా దేవతా దూర్నామ — యం ప్రాణం ప్రాప్యాశ్మానమివ లోష్టవద్విధ్వస్తా అసురాః ; తం పరామృశతి — సేతి ; సైవైషా, యేయం వర్తమానయజమానశరీరస్థా దేవైర్నిర్ధారితా ‘అయమాస్యేఽన్తః’ ఇతి ; దేవతా చ సా స్యాత్ , ఉపాసనక్రియాయాః కర్మభావేన గుణభూతత్వాత్ ; యస్మాత్సా దూర్నామ దూరిత్యేవం ఖ్యాతా — నామశబ్దః ఖ్యాపనపర్యాయః — తస్మాత్ప్రసిద్ధాస్యా విశుద్ధిః, దూర్నామత్వాత్ ; కుతః పునర్దూర్నామత్వమిత్యాహ — దూరం దూరే, హి యస్మాత్ , అస్యాః ప్రాణదేవతాయాః, మృత్యురాసఙ్గలక్షణః పాప్మా ; అసంశ్లేషధర్మిత్వాత్ప్రాణస్య సమీపస్థస్యాపి దూరతా మృత్యోః ; తస్మాద్దూరిత్యేవం ఖ్యాతిః ; ఎవం ప్రాణస్య విశుద్ధిర్జ్ఞాపితా । విదుషః ఫలముచ్యతే — దూరం హ వా అస్మాన్మృత్యుర్భవతి — అస్మాదేవంవిదః, య ఎవం వేద తస్మాత్ , ఎవమితి — ప్రకృతం విశుద్ధిగుణోపేతం ప్రాణముపాస్త ఇత్యర్థః । ఉపాసనం నామ ఉపాస్యార్థవాదే యథా దేవతాదిస్వరూపం శ్రుత్యా జ్ఞాప్యతే తథా మనసోపగమ్య, ఆసనం చిన్తనమ్ , లౌకికప్రత్యయావ్యవధానేన, యావత్ తద్దేవతాదిస్వరూపాత్మాభిమానాభివ్యక్తిరితి లౌకికాత్మాభిమానవత్ ; —
‘దేవో భూత్వా దేవానప్యేతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౧ । ౨) ‘కిన్దేవతోఽస్యాం ప్రాచ్యాం దిశ్యసి’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౦) ఇత్యేవమాదిశ్రుతిభ్యః ॥
‘సా వా ఎషా దేవతా...దూరం హ వా అస్మాన్మృత్యుర్భవతి’ ఇత్యుక్తమ్ ; కథం పునరేవంవిదో దూరం మృత్యుర్భవతీతి ? ఉచ్యతే — ఎవంవిత్త్వవిరోధాత్ ; ఇన్ద్రియవిషయసంసర్గాసఙ్గజో హి పాప్మా ప్రాణాత్మాభిమానినో హి విరుధ్యతే, వాగాదివిశేషాత్మాభిమానహేతుత్వాత్స్వాభావికాజ్ఞానహేతుత్వాచ్చ ; శాస్త్రజనితో హి ప్రాణాత్మాభిమానః ; తస్మాత్ ఎవంవిదః పాప్మా దూరం భవతీతి యుక్తమ్ , విరోధాత్ ; — తదేతత్ప్రదర్శయతి —
సా వా ఎషా దేవతైతాసాం దేవతానాం పాప్మానం మృత్యుమపహత్య యత్రాసాం దిశామన్తస్తద్గమయాఞ్చకార తదాసాం పాప్మనో విన్యదధాత్తస్మాన్న జనమియాన్నాన్తమియాన్నేత్పాప్మానం మృత్యుమన్వవాయానీతి ॥ ౧౦ ॥
సా వా ఎషా దేవతేత్యుక్తార్థమ్ । ఎతాసాం వాగాదీనాం దేవతానామ్ , పాప్మానం మృత్యుమ్ — స్వాభావికాజ్ఞానప్రయుక్తేన్ద్రియవిషయసంసర్గాసఙ్గజనితేన హి పాప్మనా సర్వో మ్రియతే, స హ్యతో మృత్యుః — తమ్ , ప్రాణాత్మాభిమానరూపాభ్యో దేవతాభ్యః, అపచ్ఛిద్య అపహత్య, — ప్రాణాత్మాభిమానమాత్రతయైవ ప్రాణోఽపహన్తేత్యుచ్యతే ; విరోధాదేవ తు పాప్మైవంవిదో దూరం గతో భవతి ; కిం పునశ్చకార దేవతానాం పాప్మానం మృత్యుమపహత్యేత్యుచ్యతే — యత్ర యస్మిన్ , ఆసాం ప్రాచ్యాదీనాం దిశామ్ , అన్తః అవసానమ్ , తత్ తత్ర గమయాఞ్చకార గమనం కృతవానిత్యేతత్ । నను నాస్తి దిశామన్తః, కథమన్తం గమితవానితి ; ఉచ్యతే — శ్రౌతవిజ్ఞానవజ్జనావధినిమిత్తకల్పితత్వాద్దిశాం తద్విరోధిజనాధ్యుషిత ఎవ దేశో దిశామన్తః, దేశాన్తోఽరణ్యమితి యద్వత్ ; ఇత్యదోషః । తత్తత్ర గమయిత్వా, ఆసాం దేవతానామ్ , పాప్మన ఇతి ద్వితీయాబహువచనమ్ , విన్యదధాత్ వివిధం న్యగ్భావేనాదధాత్స్థాపితవతీ, ప్రాణదేవతా ; ప్రాణాత్మాభిమానశూన్యేష్వన్త్యజనేష్వితి సామర్థ్యాత్ ; ఇన్ద్రియసంసర్గజో హి స ఇతి ప్రాణ్యాశ్రయతావగమ్యతే । తస్మాత్తమన్త్యం జనమ్ , నేయాత్ న గచ్ఛేత్ సమ్భాషణదర్శనాదిభిర్న సంసృజేత్ ; తత్సంసర్గే పాప్మనా సంసర్గః కృతః స్యాత్ ; పాప్మాశ్రయో హి సః ; తజ్జననివాసం చాన్తం దిగన్తశబ్దవాచ్యమ్ , నేయాత్ — జనశూన్యమపి, జనమపి తద్దేశవియుక్తమ్ , ఇత్యభిప్రాయః । నేదితి పరిభయార్థే నిపాతః ; ఇత్థం జనసంసర్గే, పాప్మానం మృత్యుమ్ , అన్వవాయానీతి — అను అవ అయానీతి అనుగచ్ఛేయమితి ; ఎవం భీతో న జనమన్తం చేయాదితి పూర్వేణ సమ్బన్ధః ॥
సా వా ఎషా దేవతైతాసాం దేవతానాం పాప్మానం మృత్యుమపహత్యాథైనా మృత్యుమత్యవహత్ ॥ ౧౧ ॥
సా వా ఎషా దేవతా — తదేతత్ప్రాణాత్మజ్ఞానకర్మఫలం వాగాదీనామగ్న్యాద్యాత్మత్వముచ్యతే । అథైనా మృత్యుమత్యవహత్ — యస్మాదాధ్యాత్మికపరిచ్ఛేదకరః పాప్మా మృత్యుః ప్రాణాత్మవిజ్ఞానేనాపహతః, తస్మాత్స ప్రాణోఽపహన్తా పాప్మనో మృత్యోః ; తస్మాత్స ఎవ ప్రాణః, ఎనా వాగాదిదేవతాః, ప్రకృతం పాప్మానం మృత్యుమ్ , అతీత్య అవహత్ ప్రాపయత్ స్వం స్వమపరిచ్ఛిన్నమగ్న్యాదిదేవతాత్మరూపమ్ ॥
స వై వాచమేవ ప్రథమామత్యవహత్ ; సా యదా మృత్యుమత్యముచ్యత సోఽగ్నిరభవత్ ; సోఽయమగ్నిః పరేణ మృత్యుమతిక్రాన్తో దీప్యతే ॥ ౧౨ ॥
స వై వాచమేవ ప్రథమామత్యవహత్ — స ప్రాణః, వాచమేవ, ప్రథమాం ప్రధానామిత్యేతత్ — ఉద్గీథకర్మణీతరకరణాపేక్షయా సాధకతమత్వం ప్రాధాన్యం తస్యాః — తాం ప్రథమామత్యవహత్ వహనం కృతవాన్ । తస్యాః పునర్మృత్యుమతీత్యోఢాయాః కిం రూపమిత్యుచ్యతే — సా వాక్ , యదా యస్మిన్కాలే, పాప్మానం మృత్యుమ్ , అత్యముచ్యత అతీత్యాముచ్యత మోచితా స్వయమేవ, తదా సః
అగ్నిః అభవత్ — సా వాక్ — పూర్వమప్యగ్నిరేవ సతీ మృత్యువియోగేఽప్యగ్నిరేవాభవత్ । ఎతావాంస్తు విశేషో మృత్యువియోగే — సోఽయమతిక్రాన్తోఽగ్నిః, పరేణ మృత్యుం పరస్తాన్మృత్యోః, దీప్యతే ; ప్రాఙ్మోక్షాన్మృత్యుప్రతిబద్ధోఽధ్యాత్మవాగాత్మనా నేదానీమివ దీప్తిమానాసీత్ ; ఇదానీం తు మృత్యుం పరేణ దీప్యతే మృత్యువియోగాత్ ॥
అథ ప్రాణమత్యవహత్ ; స యదా మృత్యుమత్యముచ్యత స వాయురభవత్ ; సోఽయం వాయుః పరేణ మృత్యుమతిక్రాన్తః పవతే ॥ ౧౩ ॥
తథా — ప్రాణః ఘ్రాణమ్ — వాయురభవత్ ; స తు పవతే మృత్యుం పరేణాతిక్రాన్తః । సర్వమన్యదుక్తార్థమ్ ॥
అథ చక్షురత్యవహత్ ; తద్యదా మృత్యుమత్యముచ్యత స ఆదిత్యోఽభవత్ ; సోఽసావాదిత్యః పరేణ మృత్యుమతిక్రాన్తస్తపతి ॥ ౧౪ ॥
తథా చక్షురాదిత్యోఽభవత్ ; స తు తపతి ॥
అథ శ్రోత్రమత్యవహత్ ; తద్యదా మృత్యుమత్యముచ్యత తా దిశోఽభవంస్తా ఇమా దిశః పరేణ మృత్యుమతిక్రాన్తాః ॥ ౧౫ ॥
తథా శ్రోత్రం దిశోఽభవన్ ; దిశః ప్రాచ్యాదివిభాగేనావస్థితాః ॥
అథ మనోఽత్యవహత్ ; తద్యదా మృత్యుమత్యముచ్యత స చన్ద్రమా అభవత్ ; సోఽసౌ చన్ద్రః పరేణ మృత్యుమతిక్రాన్తో భాత్యేవం హ వా ఎనమేషా దేవతా మృత్యుమతివహతి య ఎవం వేద ॥ ౧౬ ॥
మనః చన్ద్రమాః — భాతి । యథా పూర్వయజమానం వాగాద్యగ్న్యాదిభావేన మృత్యుమత్యవహత్ , ఎవమ్ ఎనం వర్తమానయజమానమపి, హ వై, ఎషా ప్రాణదేవతా మృత్యుమతివహతి వాగాద్యగ్న్యాదిభావేన, ఎవం యో వాగాదిపఞ్చకవిశిష్టం ప్రాణం వేద ; ‘తం యథా యథోపాసతే తదేవ భవతి’ (శత. ౧౦ । ౫ । ౨ । ౨౦) ఇతి శ్రుతేః ॥
అథాత్మనేఽన్నాద్యమాగాయద్యద్ధి కిఞ్చాన్నమద్యతేఽనేనైవ తదద్యత ఇహ ప్రతితిష్ఠతి ॥ ౧౭ ॥
అథాత్మనే । యథా వాగాదిభిరాత్మార్థమాగానం కృతమ్ ; తథా ముఖ్యోఽపి ప్రాణః సర్వప్రాణసాధారణం ప్రాజాపత్యఫలమాగానం కృత్వా త్రిషు పవమానేషు, అథ అనన్తరం శిష్టేషు నవసు స్తోత్రేషు, ఆత్మనే ఆత్మార్థమ్ , అన్నాద్యమ్ అన్నం చ తదాద్యం చ అన్నాద్యమ్ , ఆగాయత్ । కర్తుః కామసంయోగో వాచనిక ఇత్యుక్తమ్ । కథం పునస్తదన్నాద్యం ప్రాణేనాత్మార్థమాగీతమితి గమ్యత ఇత్యత్ర హేతుమాహ — యత్కిఞ్చేతి — సామాన్యాన్నమాత్రపరామర్శార్థః ; హీతి హేతౌ ; యస్మాల్లోకే ప్రాణిభిర్యత్కిఞ్చిదన్నమద్యతే భక్ష్యతే తదనేనైవ ప్రాణేనైవ ; అన ఇతి ప్రాణస్యాఖ్యా ప్రసిద్ధా ; అనః శబ్దః సాన్తః శకటవాచీ, యస్త్వన్యః స్వరాన్తః స ప్రాణపర్యాయః ; ప్రాణేనైవ తదద్యత ఇత్యర్థః ; కిఞ్చ, న కేవలం ప్రాణేనాద్యత ఎవాన్నాద్యమ్ , తస్మిఞ్శరీరాకారపరిణతేఽన్నాద్యే ఇహ, ప్రతితిష్ఠతి ప్రాణః ; తస్మాత్ప్రాణేనాత్మనః ప్రతిష్ఠార్థమాగీతమన్నాద్యమ్ । యదపి ప్రాణేనాన్నాదనం తదపి ప్రాణస్య ప్రతిష్ఠార్థమేవేతి న వాగాదిష్వివ కల్యాణాసఙ్గజపాప్మసమ్భవః ప్రాణేఽస్తి ॥
తే దేవా అబ్రువన్నేతావద్వా ఇదం సర్వం యదన్నం తదాత్మన ఆగాసీరను నోఽస్మిన్నన్న ఆభజస్వేతి తే వై మాభిసంవిశతేతి తథేతి తం సమన్తం పరిణ్యవిశన్త । తస్మాద్యదనేనాన్నమత్తి తేనైతాస్తృప్యన్త్యేవం హ వా ఎనం స్వా అభిసంవిశన్తి భర్తా స్వానాం శ్రేష్ఠః పుర ఎతా భవత్యన్నాదోఽధిపతిర్య ఎవం వేద య ఉ హైవంవిదం స్వేషు ప్రతి ప్రతిర్బుభూషతి న హైవాలం భార్యేభ్యో భవత్యథ య ఎవైతమను భవతి యో వైతమను భార్యాన్బుభూర్షతి స హైవాలం భార్యేభ్యో భవతి ॥ ౧౮ ॥
తే దేవాః । నన్వవధారణమయుక్తమ్ ‘ప్రాణేనైవ తదద్యతే’ ఇతి, వాగాదీనామప్యన్ననిమిత్తోపకారదర్శనాత్ ; నైష దోషః, ప్రాణద్వారత్వాత్తదుపకారస్య । కథం ప్రాణద్వారకోఽన్నకృతో వాగాదీనాముపకార ఇత్యేతమర్థం ప్రదర్శయన్నాహ — తే వాగాదయో దేవాః, స్వవిషయద్యోతనాద్దేవాః, అబ్రువన్ ఉక్తవన్తో ముఖ్యం ప్రాణమ్ — ‘ఇదమ్ ఎతావత్ , నాతోఽధికమస్తి ; వా ఇతి స్మరణార్థః ; ఇదం తత్సర్వమేతావదేవ ; కిమ్ ? యదన్నం ప్రాణస్థితికరమద్యతే లోకే, తత్సర్వమాత్మనే ఆత్మార్థమ్ , ఆగాసీః ఆగీతవానసి ఆగానేనాత్మసాత్కృతమిత్యర్థః ; వయం చాన్నమన్తరేణ స్థాతుం నోత్సహామహే ; అతః అను పశ్చాత్ , నః అస్మాన్ , అస్మిన్నన్నే ఆత్మార్థే తవాన్నే, ఆభజస్వ ఆభాజయస్వ ; ణిచోఽశ్రవణం ఛాన్దసమ్ ; అస్మాంశ్చాన్నభాగినః కురు’ । ఇతర ఆహ — ‘తే యూయం యది అన్నార్థినః వై, మా మామ్ , అభిసంవిశత సమన్తతో మామాభిముఖ్యేన నివిశత’ — ఇతి ఎవముక్తవతి ప్రాణే, తథేతి ఎవమితి, తం ప్రాణం పరిసమన్తం పరిసమన్తాత్ , న్యవిశన్త నిశ్చయేనావిశన్త, తం ప్రాణం పరివేష్ట్య నివిష్టవన్త ఇత్యర్థః । తథా నివిష్టానాం ప్రాణానుజ్ఞయా తేషాం ప్రాణేనైవాద్యమానం ప్రాణస్థితికరం సదన్నం తృప్తికరం భవతి ; న స్వాతన్త్ర్యేణాన్నసమ్బన్ధో వాగాదీనామ్ । తస్మాద్యుక్తమేవావధారణమ్ — ‘అనేనైవ తదద్యతే’ ఇతి । తదేవ చాహ — తస్మాత్ యస్మాత్ప్రాణాశ్రయతయైవ ప్రాణానుజ్ఞయాభిసన్నివిష్టా వాగాదిదేవతాస్తస్మాత్ , యదన్నమ్ , అనేన ప్రాణేన, అత్తి లోకః, తేనాన్నేన, ఎతా వాగాద్యాః, తృప్యన్తి । వాగాద్యాశ్రయం ప్రాణం యో వేద — ‘వాగాదయశ్చ పఞ్చ ప్రాణాశ్రయాః’ ఇతి, తమప్యేవమ్ , ఎవం హ వై, స్వా జ్ఞాతయః, అభిసంవిశన్తి వాగాదయ ఇవ ప్రాణమ్ ; జ్ఞాతీనామాశ్రయణీయో భవతీత్యభిప్రాయః । అభిసన్నివిష్టానాం చ స్వానామ్ , ప్రాణవదేవ వాగాదీనామ్ , స్వాన్నేన భర్తా భవతి ; తథా శ్రేష్ఠః ; పురోఽగ్రతః, ఎతా గన్తా, భవతి, వాగాదీనామివ ప్రాణః ; తథా అన్నాదోఽనామయావీత్యర్థః ; అధిపతిరధిష్ఠాయ చ పాలయితా స్వతన్త్రః పతిః ప్రాణవదేవ వాగాదీనామ్ ; య ఎవం ప్రాణం వేద తస్యైతద్యథోక్తం ఫలం భవతి । కిఞ్చ య ఉ హైవంవిదం ప్రాణవిదం ప్రతి, స్వేషు జ్ఞాతీనాం మధ్యే, ప్రతిః ప్రతికూలః, బుభూషతి ప్రతిస్పర్ధీభవితుమిచ్ఛతి, సోఽసురా ఇవ ప్రాణప్రతిస్పర్ధినో న హైవాలం న పర్యాప్తః, భార్యేభ్యః భరణీయేభ్యః, భవతి, భర్తుమిత్యర్థః । అథ పునర్య ఎవ జ్ఞాతీనాం మధ్యే ఎతమేవంవిదం వాగాదయ ఇవ ప్రాణమ్ , అను అనుగతో భవతి, యో వా ఎతమేవంవిదమ్ , అన్వేవ అనువర్తయన్నేవ, ఆత్మీయాన్భార్యాన్బుభూర్షతి భర్తుమిచ్ఛతి, యథైవ వాగాదయః ప్రాణానువృత్త్యాత్మబుభూర్షవ ఆసన్ ; స హైవాలం పర్యాప్తః, భార్యేభ్యో భరణీయేభ్యః, భవతి భర్తుమ్ , నేతరః స్వతన్త్రః । సర్వమేతత్ప్రాణగుణవిజ్ఞానఫలముక్తమ్ ॥
కార్యకరణానామాత్మత్వప్రతిపాదనాయ ప్రాణస్యాఙ్గిరసత్వముపన్యస్తమ్ — ‘సోఽయాస్య ఆఙ్గిరసః’ ఇతి ; ‘అస్మాద్ధేతోరయమాఙ్గిరసః’ ఇత్యాఙ్గిరసత్వే హేతుర్నోక్తః ; తద్ధేతుసిద్ధ్యర్థమారభ్యతే । తద్ధేతుసిద్ధ్యాయత్తం హి కార్యకరణాత్మత్వం ప్రాణస్య ॥
అనన్తరం చ వాగాదీనాం ప్రాణాధీనతోక్తా ; సా చ కథముపపాదనీయేత్యాహ —
సోఽయాస్య ఆఙ్గిరసోఽఙ్గానాం హి రసః ప్రాణో వా అఙ్గానాం రసః ప్రాణో హి వా అఙ్గానాం రసస్తస్మాద్యస్మాత్కస్మాచ్చాఙ్గాత్ప్రాణ ఉత్క్రామతి తదేవ తచ్ఛుష్యత్యేష హి వా అఙ్గానాం రసః ॥ ౧౯ ॥
‘సోఽయాస్య ఆఙ్గిరసః’ ఇత్యాది యథోపన్యస్తమేవోపాదీయతే ఉత్తరార్థమ్ । ‘ప్రాణో వా అఙ్గానాం రసః’ ఇత్యేవమన్తం వాక్యం యథావ్యాఖ్యాతార్థమేవ పునః స్మారయతి । కథమ్ ? — ప్రాణో వా అఙ్గానాం రస ఇతి । ప్రాణో హి ; హి - శబ్దః ప్రసిద్ధౌ ; అఙ్గానాం రసః ; ప్రసిద్ధమేతత్ప్రాణస్యాఙ్గరసత్వం న వాగాదీనామ్ ; తస్మాద్యుక్తమ్ ‘ప్రాణో వా’ ఇతి స్మారణమ్ । కథం పునః ప్రసిద్ధత్వమిత్యత ఆహ — తస్మాచ్ఛబ్ద ఉపసంహారార్థం ఉపరిత్వేన సమ్బధ్యతే ; యస్మాద్యతోఽవయవాత్ , కస్మాదనుక్తవిశేషాత్ ; యస్మాత్కస్మాత్ యతః కుతశ్చిచ్చ, అఙ్గాచ్ఛరీరావయవాదవిశేషితాత్ , ప్రాణః ఉత్క్రామత్యపసర్పతి, తదేవ తత్రైవ, తదఙ్గం శుష్యతి నీరసం భవతి శోషముపైతి । తస్మాదేష హి వా అఙ్గానాం రస ఇత్యుపసంహారః । అతః కార్యకరణానామాత్మా ప్రాణ ఇత్యేతత్సిద్ధమ్ । ఆత్మాపాయే హి శోషో మరణం స్యాత్ । తస్మాత్తేన జీవన్తి ప్రాణినః సర్వే । తస్మాదపాస్య వాగాదీన్ప్రాణ ఎవోపాస్య ఇతి సముదాయార్థః ॥
ఎష ఉ । న కేవలం కార్యకరణయోరేవాత్మా ప్రాణో రూపకర్మభూతయోః ; కిం తర్హి ? ఋగ్యజుఃసామ్నాం నామభూతానామాత్మేతి సర్వాత్మకతయా ప్రాణం స్తువన్మహీకరోత్యుపాస్యత్వాయ —
ఎష ఉ ఎవ బృహస్పతిర్వాగ్వై బృహతీ తస్యా ఎష పతిస్తస్మాదు బృహస్పతిః ॥ ౨౦ ॥
ఎష ఉ ఎవ ప్రకృత ఆఙ్గిరసో బృహస్పతిః । కథం బృహస్పతిరితి, ఉచ్యతే — వాగ్వై బృహతీ బృహతీచ్ఛన్దః షట్త్రింశదక్షరా । అనుష్టుప్చ వాక్ ; కథమ్ ? ‘వాగ్వా అనుష్టుప్’ (తై. సం. ౧ । ౩ । ౫) ఇతి శ్రుతేః ; సా చ వాగనుష్టుబ్బృహత్యాం ఛన్దస్యన్తర్భవతి ; అతో యుక్తమ్ ‘వాగ్వై బృహతీ’ ఇతి ప్రసిద్ధవద్వక్తుమ్ । బృహత్యాం చ సర్వా ఋచోఽన్తర్భవన్తి, ప్రాణసంస్తుతత్వాత్ ; ‘ప్రాణో బృహతీ’ (ఐ. ఆ. ౨ । ౧ । ౬) ‘ప్రాణ ఋచ ఇత్యేవ విద్యాత్’ (ఐ. ఆ. ౨ । ౨ । ౨) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ ; వాగాత్మత్వాచ్చర్చాం ప్రాణేఽన్తర్భావః ; తత్కథమిత్యాహ — తస్యా వాచో బృహత్యా ఋచః, ఎషః ప్రాణః, పతిః, తస్యా నిర్వర్తకత్వాత్ ; కౌష్ఠ్యాగ్నిప్రేరితమారుతనిర్వర్త్యా హి ఋక్ ; పాలనాద్వా వాచః పతిః ; ప్రాణేన హి పాల్యతే వాక్ , అప్రాణస్య శబ్దోచ్చారణసామర్థ్యాభావాత్ ; తస్మాదు బృహస్పతిః ఋచాం ప్రాణ ఆత్మేత్యర్థః ॥
ఎష ఉ ఎవ బ్రహ్మణస్పతిర్వాగ్వై బ్రహ్మ తస్యా ఎష పతిస్తస్మాదు బ్రహ్మణస్పతిః ॥ ౨౧ ॥
తథా యజుషామ్ । కథమ్ ? ఎష ఉ ఎవ బ్రహ్మణస్పతిః । వాగ్వై బ్రహ్మ — బ్రహ్మ యజుః ; తచ్చ వాగ్విశేష ఎవ । తస్యా వాచో యజుషో బ్రహ్మణః, ఎష పతిః ; తస్మాదు బ్రహ్మణస్పతిః — పూర్వవత్ ॥
కథం పునరేతదవగమ్యతే బృహతీబ్రహ్మణోర్ఋగ్యజుష్ట్వం న పునరన్యార్థత్వమితి ? ఉచ్యతే — వాచః అన్తే సామసామానాధికరణ్యనిర్దేశాత్ ‘వాగ్వై సామ’ ఇతి । తథా చ ‘వాగ్వై బృహతీ’ ‘వాగ్వై బ్రహ్మ’ ఇతి చ వాక్సమానాధికరణయోర్ఋగ్యజుష్ట్వం యుక్తమ్ । పరిశేషాచ్చ — సామ్న్యభిహితే ఋగ్యజుషీ ఎవ పరిశిష్టే । వాగ్విశేషత్వాచ్చ — వాగ్విశేషౌ హి ఋగ్యజుషీ ; తస్మాత్తయోర్వాచా సమానాధికరణతా యుక్తా । అవిశేషప్రసఙ్గాచ్చ — ‘సామ’ ‘ఉద్గీథః’ ఇతి చ స్పష్టం విశేషాభిధానత్వమ్ , తథా బృహతీబ్రహ్మశబ్దయోరపి విశేషాభిధానత్వం యుక్తమ్ ; అన్యథా అనిర్ధారితవిశేషయోరానర్థక్యాపత్తేశ్చ, విశేషాభిధానస్య వాఙ్మాత్రత్వే చోభయత్ర పౌనరుక్త్యాత్ ; ఋగ్యజుఃసామోద్గీథశబ్దానాం చ శ్రుతిష్వేవం క్రమదర్శనాత్ ॥
ఎష ఉ ఎవ సామ వాగ్వై సామైష సా చామశ్చేతి తత్సామ్నః సామత్వమ్ । యద్వేవ సమః ప్లుషిణా సమో మశకేన సమో నాగేన సమ ఎభిస్త్రిభిర్లోకైః సమోఽనేన సర్వేణ తస్మాద్వేవ సామాశ్నుతే సామ్నః సాయుజ్యం సలోకతాం య ఎవమేతత్సామ వేద ॥ ౨౨ ॥
ఎష ఉ ఎవ సామ । కథమిత్యాహ — వాగ్వై సా యత్కిఞ్చిత్స్త్రీశబ్దాభిధేయం సా వాక్ ; సర్వస్త్రీశబ్దాభిధేయవస్తువిషయో హి సర్వనామ - సా - శబ్దః ; తథా అమ ఎష ప్రాణః ; సర్వపుంశబ్దాభిధేయవస్తువిషయోఽమః - శబ్దః ;
‘కేన మే పౌంస్నాని నామాన్యాప్నోషీతి, ప్రాణేనేతి బ్రూయాత్ ; కేన మే స్త్రీనామానీతి, వాచా’ (కౌ. ఉ. ౧ । ౭) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ ; వాక్ప్రాణాభిధానభూతోఽయం సామశబ్దః । తథా ప్రాణనిర్వర్త్యస్వరాదిసముదాయమాత్రం గీతిః సామశబ్దేనాభిధీయతే ; అతో న ప్రాణవాగ్వ్యతిరేకేణ సామనామాస్తి కిఞ్చిత్ , స్వరవర్ణాదేశ్చ ప్రాణనిర్వర్త్యత్వాత్ప్రాణతన్త్రత్వాచ్చ । ఎష ఉ ఎవ ప్రాణః సామ । యస్మాత్ సామ సామేతి వాక్ప్రాణాత్మకమ్ — సా చామశ్చేతి, తత్ తస్మాత్ సామ్నో గీతిరూపస్య స్వరాదిసముదాయస్య సామత్వం తత్ ప్రగీతం భువి ॥
యత్ ఉ ఎవ సమః తుల్యః సర్వేణ వక్ష్యమాణేన ప్రకారేణ, తస్మాద్వా సామేత్యనేన సమ్బన్ధః । వా - శబ్దః సామశబ్దలాభనిమిత్తప్రకారాన్తరనిర్దేశసామర్థ్యలభ్యః । కేన పునః ప్రకారేణ ప్రాణస్య తుల్యత్వమిత్యుచ్యతే — సమః ప్లుషిణా పుత్తికాశరీరేణ, సమో మశకేన మశకశరీరేణ, సమో నాగేన హస్తిశరీరేణ, సమ ఎభిస్త్రిభిర్లోకైః త్రైలోక్యశరీరేణ ప్రాజాపత్యేన, సమోఽనేన జగద్రూపేణ హైరణ్యగర్భేణ । పుత్తికాదిశరీరేషు గోత్వాదివత్కార్త్స్న్యేన పరిసమాప్త ఇతి సమత్వం ప్రాణస్య, న పునః శరీరమాత్రపరిమాణేనైవ ; అమూర్తత్వాత్సర్వగతత్వాచ్చ । న చ ఘటప్రాసాదాదిప్రదీపవత్సఙ్కోచవికాసితయా శరీరేషు తావన్మాత్రం సమత్వమ్ ।
‘త ఎతే సర్వ ఎవ సమాః సర్వేఽనన్తాః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౩) ఇతి శ్రుతేః । సర్వగతస్య తు శరీరేషు శరీరపరిమాణవృత్తిలాభో న విరుధ్యతే । ఎవం సమత్వాత్సామాఖ్యం ప్రాణం వేద యః శ్రుతిప్రకాశితమహత్త్వం తస్యైతత్ఫలమ్ — అశ్నుతే వ్యాప్నోతి, సామ్నః ప్రాణస్య, సాయుజ్యం సయుగ్భావం సమానదేహేన్ద్రియాభిమానత్వమ్ , సాలోక్యం సమానలోకతాం వా, భావనావిశేషతః, య ఎవమేతత్ యథోక్తం సామ ప్రాణం వేద — ఆ ప్రాణాత్మాభిమానాభివ్యక్తేరుపాస్తే ఇత్యర్థః ॥
ఎష ఉ వా ఉద్గీథః ప్రాణో వా ఉత్ప్రాణేన హీదం సర్వముత్తబ్ధం వాగేవ గీథోచ్చ గీథా చేతి స ఉద్గీథః ॥ ౨౩ ॥
ఎష ఉ వా ఉద్గీథః । ఉద్గీథో నామ సామావయవో భక్తివిశేషః నోద్గానమ్ ; సామాధికారాత్ । కథముద్గీథః ప్రాణః ? ప్రాణో వా ఉత్ — ప్రాణేన హి యస్మాదిదం సర్వం జగత్ ఉత్తబ్ధమ్ ఊర్ధ్వం స్తబ్ధముత్తమ్భితం విధృతమిత్యర్థః ; ఉత్తబ్ధార్థావద్యోతకోఽయముచ్ఛబ్దః ప్రాణగుణాభిధాయకః ; తస్మాదుత్ ప్రాణః ; వాగేవ గీథా, శబ్దవిశేషత్వాదుద్గీథభక్తేః ; గాయతేః శబ్దార్థత్వాత్సా వాగేవ ; న హ్యుద్గీథభక్తేః శబ్దవ్యతిరేకేణ కిఞ్చిద్రూపముత్ప్రేక్ష్యతే, తస్మాద్యుక్తమవధారణం వాగేవ గీథేతి । ఉచ్చ ప్రాణః, గీథా చ ప్రాణతన్త్రా వాక్ , ఇత్యుభయమేకేన శబ్దేనాభిధీయతే, స ఉద్గీథః ॥
ఉక్తార్థదార్ఢ్యాయాఖ్యాయికారభ్యతే —
తద్ధాపి బ్రహ్మదత్తశ్చైకితానేయో రాజానం భక్షయన్నువాచాయం త్యస్య రాజా మూర్ధానం విపాతయతాద్యదితోఽయాస్య ఆఙ్గిరసోఽన్యేనోదగాయదితి వాచా చ హ్యేవ స ప్రాణేన చోదగాయదితి ॥ ౨౪ ॥
తద్ధాపి । తత్ తత్రైతస్మిన్నుక్తేఽర్థే, హాపి ఆఖ్యాయికాపి శ్రూయతే హ స్మ । బ్రహ్మదత్తః నామతః ; చికితానస్యాపత్యం చైకితానః తదపత్యం యువా చైకితానేయః, రాజానం యజ్ఞే సోమమ్ , భక్షయన్నువాచ ; కిమ్ ? ‘అయం చమసస్థో మయా భక్ష్యమాణో రాజా, త్యస్య తస్య మమానృతవాదినః, మూర్ధానం శిరః, విపాతయతాత్ విస్పష్టం పాతయతు’ ; తోరయం తాతఙాదేశః, ఆశిషి లోట్ — విపాతయతాదితి ; యద్యహమనృతవాదీ స్యామిత్యర్థః ; కథం పునరనృతవాదిత్వప్రాప్తిరితి, ఉచ్యతే — ‘యత్ యది ఇతోఽస్మాత్ప్రకృతాత్ప్రాణాద్వాక్సంయుక్తాత్ , అయాస్యః — ముఖ్యప్రాణాభిధాయకేనాయాస్యాఙ్గిరసశబ్దేనాభిధీయతే విశ్వసృజాం పూర్వర్షీణాం సత్రే ఉద్గాతా — సోఽన్యేన దేవతాన్తరేణ వాక్ప్రాణవ్యతిరిక్తేన, ఉదగాయత్ ఉద్గానం కృతవాన్ ; తతోఽహమనృతవాదీ స్యామ్ ; తస్య మమ దేవతా విపరీతప్రతిపత్తుర్మూర్ధానం విపాతయతు’ ఇత్యేవం శపథం చకారేతి విజ్ఞానే ప్రత్యయకర్తవ్యతాదార్ఢ్యం దర్శయతి । తమిమమాఖ్యాయికానిర్ధారితమర్థం స్వేన వచసోపసంహరతి శ్రుతిః — వాచా చ ప్రాణప్రధానయా ప్రాణేన చ స్వస్యాత్మభూతేన, సః అయాస్య ఆఙ్గిరస ఉద్గాతా, ఉదగాయత్ ఇత్యేషోఽర్థో నిర్ధారితః శపథేన ॥
తస్య హైతస్య సామ్నో యః స్వం వేద భవతి హాస్య స్వం తస్య వై స్వర ఎవ స్వం తస్మాదార్త్విజ్యం కరిష్యన్వాచి స్వరమిచ్ఛేత తయా వాచా స్వరసమ్పన్నయార్త్విజ్యం కుర్యాత్తస్మాద్యజ్ఞే స్వరవన్తం దిదృక్షన్త ఎవ । అథో యస్య స్వం భవతి భవతి హాస్య స్వం య ఎవమేతత్సామ్నః స్వం వేద ॥ ౨౫ ॥
తస్య హైతస్య । తస్యేతి ప్రకృతం ప్రాణమభిసమ్బధ్నాతి । హ ఎతస్యేతి ముఖ్యం వ్యపదిశత్యభినయేన । సామ్నః సామశబ్దవాచ్యస్య ప్రాణస్య, యః స్వం ధనమ్ , వేద ; తస్య హ కిం స్యాత్ ? భవతి హాస్య స్వమ్ । ఫలేన ప్రలోభ్యాభిముఖీకృత్య శుశ్రూషవే ఆహ — తస్య వై సామ్నః స్వర ఎవ స్వమ్ । స్వర ఇతి కణ్ఠగతం మాధుర్యమ్ , తదేవాస్య స్వం విభూషణమ్ ; తేన హి భూషితమృద్ధిమల్లక్ష్యత ఉద్గానమ్ ; యస్మాదేవం తస్మాత్ ఆర్త్విజ్యమ్ ఋత్విక్కర్మోద్గానమ్ , కరిష్యన్ , వాచి విషయే, వాచి వాగాశ్రితమ్ , స్వరమ్ , ఇత్ఛేత ఇచ్ఛేత్ , సామ్నో ధనవత్తాం స్వరేణ చికీర్షురుద్గాతా । ఇదం తు ప్రాసఙ్గికం విధీయతే ; సామ్నః సౌస్వర్యేణ స్వరవత్త్వప్రత్యయే కర్తవ్యే, ఇచ్ఛామాత్రేణ సౌస్వర్యం న భవతీతి, దన్తధావనతైలపానాది సామర్థ్యాత్కర్తవ్యమిత్యర్థః । తయైవం సంస్కృతయా వాచా స్వరసమ్పన్నయా ఆర్త్విజ్యం కుర్యాత్ । తస్మాత్ — యస్మాత్సామ్నః స్వభూతః స్వరః తేన స్వేన భూషితం సామ, అతో యజ్ఞే స్వరవన్తమ్ ఉద్గాతారమ్ , దిదృక్షన్త ఎవ ద్రష్టుమిచ్ఛన్త్యేవ, ధనినమివ లౌకికాః । ప్రసిద్ధం హి లోకే — అథో అపి, యస్య స్వం ధనం భవతి, తం ధనినం దిదృక్షన్తే — ఇతి । సిద్ధస్య గుణవిజ్ఞానఫలసమ్బన్ధస్యోపసంహారః క్రియతే — భవతి హాస్య స్వమ్ , య ఎవమేతత్సామ్నః స్వం వేదేతి ॥
తస్య హైతస్య సామ్నో యః సువర్ణం వేద భవతి హాస్య సువర్ణం తస్య వై స్వర ఎవ సువర్ణం భవతి హాస్య సువర్ణం య ఎవమేతత్సామ్నః సువర్ణం వేద ॥ ౨౬ ॥
అథాన్యో గుణః సువర్ణవత్తాలక్షణో విధీయతే । అసావపి సౌస్వర్యమేవ । ఎతావాన్విశేషః — పూర్వం కణ్ఠగతమాధుర్యమ్ ; ఇదం తు లాక్షణికం సువర్ణశబ్దవాచ్యమ్ । తస్య హైతస్య సామ్నో యః సువర్ణం వేద, భవతి హాస్య సువర్ణమ్ ; సువర్ణశబ్దసామాన్యాత్స్వరసువర్ణయోః । లౌకికమేవ సువర్ణం గుణవిజ్ఞానఫలం భవతీత్యర్థః । తస్య వై స్వర ఎవ సువర్ణమ్ । భవతి హాస్య సువర్ణం య ఎవమేతత్సామ్నః సువర్ణం వేదేతి పూర్వవత్సర్వమ్ ॥
తస్య హైతస్య సామ్నో యః ప్రతిష్ఠాం వేద ప్రతి హ తిష్ఠతి తస్య వై వాగేవ ప్రతిష్ఠా వాచి హి ఖల్వేష ఎతత్ప్రాణః ప్రతిష్ఠితో గీయతేఽన్న ఇత్యు హైక ఆహుః ॥ ౨౭ ॥
తథా ప్రతిష్ఠాగుణం విధిత్సన్నాహ — తస్య హైతస్య సామ్నో యః ప్రతిష్ఠాం వేద ; ప్రితితిష్ఠత్యస్యామితి ప్రతిష్ఠా వాక్ ; తాం ప్రతిష్ఠాం సామ్నో గుణమ్ , యో వేద స ప్రతితిష్ఠతి హ । ‘తం యథా యథోపాసతే’ (శత. బ్రా. ౧౦ । ౫ । ౨ । ౨౦) ఇతి శ్రుతేస్తద్గుణత్వం యుక్తమ్ । పూర్వవత్ఫలేన ప్రతిలోభితాయ కా ప్రతిష్ఠేతి శుశ్రూషవ ఆహ — తస్య వై సామ్నో వాగేవ । వాగితి జిహ్వామూలాదీనాం స్థానానామాఖ్యా ; సైవ ప్రతిష్ఠా । తదాహ — వాచి హి జిహ్వామూలాదిషు హి యస్మాత్ప్రతిష్ఠితః సన్నేష ప్రాణః ఎతద్గానం గీయతే గీతిభావమాపద్యతే, తస్మాత్సామ్నః ప్రతిష్ఠా వాక్ । అన్నే ప్రతిష్ఠితో గీయత ఇత్యు హ ఎకే అన్యే ఆహుః ; ఇహ ప్రతితిష్ఠతీతి యుక్తమ్ । అనిన్దితత్వాదేకీయపక్షస్య వికల్పేన ప్రతిష్ఠాగుణవిజ్ఞానం కుర్యాత్ — వాగ్వా ప్రతిష్ఠా, అన్నం వేతి ॥
అథాతః పవమానానామేవాభ్యారోహః స వై ఖలు ప్రస్తోతా సామ ప్రస్తౌతి స యత్ర ప్రస్తుయాత్తదేతాని జపేత్ । అసతో మా సద్గమయ తమసో మా జ్యోతిర్గమయ మృత్యోర్మామృతం గమయేతి స యదాహాసతో మా సద్గమయేతి మృత్యుర్వా అసత్సదమృతం మృత్యోర్మామృతం గమయామృతం మా కుర్విత్యేవైతదాహ తమసో మా జ్యోతిర్గమయేతి మృత్యుర్వై తమో జ్యోతిరమృతం మృత్యోర్మామృతం గమయామృతం మా కుర్విత్యేవైతదాహ మృత్యోర్మామృతం గమయేతి నాత్ర తిరోహితమివాస్తి । అథ యానీతరాణి స్తోత్రాణి తేష్వాత్మనేఽన్నాద్యమాగాయేత్తస్మాదు తేషు వరం వృణీత యం కామం కామయేత తం స ఎష ఎవంవిదుద్గాతాత్మనే వా యజమానాయ వా యం కామం కామయతే తమాగాయతి తద్ధైతల్లోకజిదేవ న హైవాలోక్యతాయా ఆశాస్తి య ఎవమేతత్సామ వేద ॥ ౨౮ ॥
ఎవం ప్రాణవిజ్ఞానవతో జపకర్మ విధిత్స్యతే । యద్విజ్ఞానవతో జపకర్మణ్యధికారస్తద్విజ్ఞానముక్తమ్ । అథానన్తరమ్ , యస్మాచ్చైవం విదుషా ప్రయుజ్యమానం దేవభావాయాభ్యారోహఫలం జపకర్మ, అతః తస్మాత్ తద్విధీయతే ఇహ । తస్య చోద్గీథసమ్బన్ధాత్సర్వత్ర ప్రాప్తౌ పవమానానామితి వచనాత్ , పవమానేషు త్రిష్వపి కర్తవ్యతాయాం ప్రాప్తాయామ్ , పునః కాలసఙ్కోచం కరోతి — స వై ఖలు ప్రస్తోతా సామ ప్రస్తౌతి । స ప్రస్తోతా, యత్ర యస్మిన్కాలే, సామ ప్రస్తుయాత్ప్రారభేత, తస్మిన్కాల ఎతాని జపేత్ । అస్య చ జపకర్మణ ఆఖ్యా అభ్యారోహ ఇతి । ఆభిముఖ్యేనారోహత్యనేన జపకర్మణైవంవిద్దేవభావమాత్మానమిత్యభ్యారోహః । ఎతానీతి బహువచనాత్త్రీణి యజూంషి । ద్వితీయానిర్దేశాద్బ్రాహ్మణోత్పన్నత్వాచ్చ యథాపఠిత ఎవ స్వరః ప్రయోక్తవ్యో న మాన్త్రః । యాజమానం జపకర్మ ॥
ఎతాని తాని యజూంషి — ‘అసతో మా సద్గమయ’ ‘తమసో మా జ్యోతిర్గమయ’ ‘మృత్యోర్మామృతం గమయ’ ఇతి । మన్త్రాణామర్థస్తిరోహితో భవతీతి స్వయమేవ వ్యాచష్టే బ్రాహ్మణం మన్త్రార్థమ్ — సః మన్త్రః, యదాహ యదుక్తవాన్ ; కోఽసావర్థ ఇత్యుచ్యతే — ‘అసతో మా సద్గమయ’ ఇతి । మృత్యుర్వా అసత్ — స్వాభావికకర్మవిజ్ఞానే మృత్యురిత్యుచ్యేతే ; అసత్ అత్యన్తాధోభావహేతుత్వాత్ ; సత్ అమృతమ్ — సత్ శాస్త్రీయకర్మవిజ్ఞానే, అమరణహేతుత్వాదమృతమ్ । తస్మాదసతః అసత్కర్మణోఽజ్ఞానాచ్చ, మా మామ్ , సత్ శాస్త్రీయకర్మవిజ్ఞానే, గమయ, దేవభావసాధనాత్మభావమాపాదయేత్యర్థః । తత్ర వాక్యార్థమాహ — అమృతం మా కుర్విత్యేవైతదాహేతి । తథా తమసో మా జ్యోతిర్గమయేతి । మృత్యుర్వై తమః, సర్వం హ్యజ్ఞానమావరణాత్మకత్వాత్తమః, తదేవ చ మరణహేతుత్వాన్మృత్యుః । జ్యోతిరమృతం పూర్వోక్తవిపరీతం దైవం స్వరూపమ్ । ప్రకాశాత్మకత్వాజ్జ్ఞానం జ్యోతిః ; తదేవామృతమ్ అవినాశాత్మకత్వాత్ ; తస్మాత్తమసో మా జ్యోతిర్గమయేతి । పూర్వవన్మృత్యోర్మామృతం గమయేత్యాది ; అమృతం మా కుర్విత్యేవైతదాహ — దైవం ప్రాజాపత్యం ఫలభావమాపాదయేత్యర్థః । పూర్వో మన్త్రోఽసాధనస్వభావాత్సాధనభావమాపాదయేతి ; ద్వితీయస్తు సాధనభావాదప్యజ్ఞానరూపాత్సాధ్యభావమాపాదయేతి । మృత్యోర్మామృతం గమయేతి పూర్వయోరేవ మన్త్రయోః సముచ్చితోఽర్థస్తృతీయేన మన్త్రేణోచ్యత ఇతి ప్రసిద్ధార్థతైవ । నాత్ర తృతీయే మన్త్రే తిరోహితమన్తర్హితమివార్థరూపం పూర్వయోరివ మన్త్రయోరస్తి ; యథాశ్రుత ఎవార్థః ॥
యాజమానముద్గానం కృత్వా పవమానేషు త్రిషు, అథానన్తరం యానీతరాణి శిష్టాని స్తోత్రాణి, తేష్వాత్మనేఽన్నాద్యమాగాయేత్ — ప్రాణవిదుద్గాతా ప్రాణభూతః ప్రాణవదేవ । యస్మాత్స ఎష ఉద్గాతా ఎవం ప్రాణం యథోక్తం వేత్తి, అతః ప్రాణవదేవ తం కామం సాధయితుం సమర్థః ; తస్మాద్యజమానస్తేషు స్తోత్రేషు ప్రయుజ్యమానేషు వరం వృణీత ; యం కామం కామయేత తం కామం వరం వృణీత ప్రార్థయేత । యస్మాత్స ఎష ఎవంవిదుద్గాతేతి తస్మాచ్ఛబ్దాత్ప్రాగేవ సమ్బధ్యతే । ఆత్మనే వా యజమానాయ వా యం కామం కామయత ఇచ్ఛత్యుద్గాతా, తమాగాయత్యాగానేన సాధయతి ॥
ఎవం తావజ్జ్ఞానకర్మభ్యాం ప్రాణాత్మాపత్తిరిత్యుక్తమ్ ; తత్ర నాస్త్యాశఙ్కాసమ్భవః । అతః కర్మాపాయే ప్రాణాపత్తిర్భవతి వా న వేత్యాశఙ్క్యతే ; తదాశఙ్కానివృత్త్యర్థమాహ — తద్ధైతల్లోకజిదేవేతి । తద్ధ తదేతత్ప్రాణదర్శనం కర్మవియుక్తం కేవలమపి, లోకజిదేవేతి లోకసాధనమేవ । న హ ఎవ అలోక్యతాయై అలోకార్హత్వాయ, ఆశా ఆశంసనం ప్రార్థనమ్ , నైవాస్తి హ । న హి ప్రాణాత్మన్యుత్పన్నాత్మాభిమానస్య తత్ప్రాప్త్యాశంసనం సమ్భవతి । న హి గ్రామస్థః కదా గ్రామం ప్రాప్నుయామిత్యరణ్యస్థ ఇవాశాస్తే । అసన్నికృష్టవిషయే హ్యనాత్మన్యాశంసనమ్ , న తత్స్వాత్మని సమ్భవతి । తస్మాన్నాశాస్తి — కదాచిత్ప్రాణాత్మభావం న ప్రతిపద్యేయేతి ॥
కస్యైతత్ । య ఎవమేతత్సామ ప్రాణం యథోక్తం నిర్ధారితమహిమానం వేద — ‘అహమస్మి ప్రాణ ఇన్ద్రియవిషయాసఙ్గైరాసురైః పాప్మభిరధర్షణీయో విశుద్ధః ; వాగాదిపఞ్చకం చ మదాశ్రయత్వాదగ్న్యాద్యాత్మరూపం స్వాభావికవిజ్ఞానోత్థేన్ద్రియవిషయాసఙ్గజనితాసురపాప్మదోషవియుక్తమ్ ; సర్వభూతేషు చ మదాశ్రయాన్నాద్యోపయోగబన్ధనమ్ ; ఆత్మా చాహం సర్వభూతానామ్ , ఆఙ్గిరసత్వాత్ ; ఋగ్యజుఃసామోద్గీథభూతాయాశ్చ వాచ ఆత్మా, తద్వ్యాప్తేస్తన్నిర్వర్తకత్వాచ్చ ; మమ సామ్నో గీతిభావమాపద్యమానస్య బాహ్యం ధనం భూషణం సౌస్వర్యమ్ ; తతోఽప్యన్తరతరం సౌవర్ణ్యం లాక్షణికం సౌస్వర్యమ్ ; గీతిభావమాపద్యమానస్య మమ కణ్ఠాదిస్థానాని ప్రతిష్ఠా ; ఎవం గుణోఽహం పుత్తికాదిశరీరేషు కార్త్స్న్యేన పరిసమాప్తః, అమూర్తత్వాత్సర్వగతత్వాచ్చ’ — ఇతి ఆ ఎవమభిమానాభివ్యక్తేర్వేద ఉపాస్తే ఇత్యర్థః ॥
ఇతి ప్రథమాధ్యాయస్య తృతీయం బ్రాహ్మణమ్ ॥
చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీత్పురుషవిధః సోఽనువీక్ష్య నాన్యదాత్మనోఽపశ్యత్సోఽహమస్మీత్యగ్రే వ్యాహరత్తతోఽహన్నామాభవత్తస్మాదప్యేతర్హ్యామన్త్రితోఽహమయమిత్యేవాగ్ర ఉక్త్వాథాన్యన్నామ ప్రబ్రూతే యదస్య భవతి స యత్పూర్వోఽస్మాత్సర్వస్మాత్సర్వాన్పాప్మన ఔషత్తస్మాత్పురుష ఓషతి హ వై స తం యోఽస్మాత్పూర్వో బుభూషతి య ఎవం వేద ॥ ౧ ॥
ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీత్ । జ్ఞానకర్మభ్యాం సముచ్చితాభ్యాం ప్రజాపతిత్వప్రాప్తిర్వ్యాఖ్యాతా ; కేవలప్రాణదర్శనేన చ — ‘తద్ధైతల్లోకజిదేవ’ ఇత్యాదినా । ప్రజాపతేః ఫలభూతస్య సృష్టిస్థితిసంహారేషు జగతః స్వాతన్త్ర్యాదివిభూత్యుపవర్ణనేన జ్ఞానకర్మణోర్వైదికయోః ఫలోత్కర్షో వర్ణయితవ్య ఇత్యేవమర్థమారభ్యతే । తేన చ కర్మకాణ్డవిహితజ్ఞానకర్మస్తుతిః కృతా భవేత్సామర్థ్యాత్ । వివక్షితం త్వేతత్ — సర్వమప్యేతజ్జ్ఞానకర్మఫలం సంసార ఎవ, భయారత్యాదియుక్తత్వశ్రవణాత్కార్యకరణలక్షణత్వాచ్చ స్థూలవ్యక్తానిత్యవిషయత్వాచ్చేతి । బ్రహ్మవిద్యాయాః కేవలాయా వక్ష్యమాణాయా మోక్షహేతుత్వమిత్యుత్తరార్థం చేతి । న హి సంసారవిషయాత్సాధ్యసాధనాదిభేదలక్షణాదవిరక్తస్యాత్మైకత్వజ్ఞానవిషయేఽధికారః, అతృషితస్యేవ పానే । తస్మాజ్జ్ఞానకర్మఫలోత్కర్షోపవర్ణనముత్తరార్థమ్ । తథా చ వక్ష్యతి —
‘తదేతత్పదనీయమస్య’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘తదేతత్ప్రేయః పుత్రాత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౮) ఇత్యాది ॥
ఆత్మైవ ఆత్మేతి ప్రజాపతిః ప్రథమోఽణ్డజః శరీర్యభిధీయతే । వైదికజ్ఞానకర్మఫలభూతః స ఎవ — కిమ్ ? ఇదం శరీరభేదజాతం తేన ప్రజాపతిశరీరేణావిభక్తమ్ ఆత్మైవాసీత్ అగ్రే ప్రాక్శరీరాన్తరోత్పత్తేః । స చ పురుషవిధః పురుషప్రకారః శిరఃపాణ్యాదిలక్షణో విరాట్ ; స ఎవ ప్రథమః సమ్భూతోఽనువీక్ష్యాన్వాలోచనం కృత్వా — ‘కోఽహం కింలక్షణో వాస్మి’ ఇతి, నాన్యద్వస్త్వన్తరమ్ , ఆత్మనః ప్రాణపిణ్డాత్మకాత్కార్యకరణరూపాత్ , నాపశ్యత్ న దదర్శ । కేవలం త్వాత్మానమేవ సర్వాత్మానమపశ్యత్ । తథా పూర్వజన్మశ్రౌతవిజ్ఞానసంస్కృతః ‘సోఽహం ప్రజాపతిః, సర్వాత్మాహమస్మి’ ఇత్యగ్రే వ్యాహరత్ వ్యాహృతవాన్ । తతః తస్మాత్ , యతః పూర్వజ్ఞానసంస్కారాదాత్మానమేవాహమిత్యభ్యధాదగ్రే తస్మాత్ , అహన్నామాభవత్ ; తస్యోపనిషదహమితి శ్రుతిప్రదర్శితమేవ నామ వక్ష్యతి ; తస్మాత్ , యస్మాత్కారణే ప్రజాపతావేవం వృత్తం తస్మాత్ , తత్కార్యభూతేషు ప్రాణిష్వేతర్హి ఎతస్మిన్నపి కాలే, ఆమన్త్రితః కస్త్వమిత్యుక్తః సన్ , ‘అహమయమ్’ ఇత్యేవాగ్రే ఉక్త్వా కారణాత్మాభిధానేనాత్మానమభిధాయాగ్రే, పునర్విశేషనామజిజ్ఞాసవే అథ అనన్తరం విశేషపిణ్డాభిధానమ్ ‘దేవదత్తః’ ‘యజ్ఞదత్తః’ వేతి ప్రబ్రూతే కథయతి — యన్నామాస్య విశేషపిణ్డస్య మాతాపితృకృతం భవతి, తత్కథయతి । స చ ప్రజాపతిః, అతిక్రాన్తజన్మని సమ్యక్కర్మజ్ఞానభావనానుష్ఠానైః సాధకావస్థాయామ్ , యద్యస్మాత్ , కర్మజ్ఞానభావనానుష్ఠానైః ప్రజాపతిత్వం ప్రతిపిత్సూనాం పూర్వః ప్రథమః సన్ , అస్మాత్ప్రజాపతిత్వప్రతిపిత్సుసముదాయాత్సర్వస్మాత్ , ఆదౌ ఔషత్ అదహత్ ; కిమ్ ? ఆసఙ్గాజ్ఞానలక్షణాన్సర్వాన్పాప్మనః ప్రజాపతిత్వప్రతిబన్ధకారణభూతాన్ ; యస్మాదేవం తస్మాత్పురుషః — పూర్వమౌషదితి పురుషః । యథాయం ప్రజాపతిరోషిత్వా ప్రతిబన్ధకాన్పాప్మనః సర్వాన్ , పురుషః ప్రజాపతిరభవత్ ; ఎవమన్యోఽపి జ్ఞానకర్మభావనానుష్ఠానవహ్నినా కేవలం జ్ఞానబలాద్వా ఓషతి భస్మీకరోతి హ వై సః తమ్ — కమ్ ? యోఽస్మాద్విదుషః పూర్వః ప్రథమః ప్రజాపతిర్బుభూషతి భవితుమిచ్ఛతి తమిత్యర్థః । తం దర్శయతి — య ఎవం వేదేతి ; సామర్థ్యాజ్జ్ఞానభావనాప్రకర్షవాన్ । నన్వనర్థాయ ప్రాజాపత్యప్రతిపిత్సా, ఎవంవిదా చేద్దహ్యతే ; నైష దోషః, జ్ఞానభావనోత్కర్షాభావాత్ ప్రథమం ప్రజాపతిత్వప్రతిపత్త్యభావమాత్రత్వాద్దాహస్య । ఉత్కృష్టసాధనః ప్రథమం ప్రజాపతిత్వం ప్రాప్నువన్ న్యూనసాధనో న ప్రాప్నోతీతి, స తం దహతీత్యుచ్యతే ; న పునః ప్రత్యక్షముత్కృష్టసాధనేనేతరో దహ్యతే — యథా లోకే ఆజిసృతాం యః ప్రథమమాజిముపసర్పతి తేనేతరే దగ్ధా ఇవాపహృతసామర్థ్యా భవన్తి, తద్వత్ ॥
యదిదం తుష్టూషితం కర్మకాణ్డవిహితజ్ఞానకర్మఫలం ప్రాజాపత్యలక్షణమ్ , నైవ తత్సంసారవిషయమత్యక్రామదితీమమర్థం ప్రదర్శయిష్యన్నాహ —
సోఽబిభేత్తస్మాదేకాకీ బిభేతి స హాయమీక్షాం చక్రే యన్మదన్యన్నాస్తి కస్మాన్ను బిభేమీతి తత ఎవాస్య భయం వీయాయ కస్మాద్ధ్యభేష్యద్ద్వితీయాద్వై భయం భవతి ॥ ౨ ॥
సోఽబిభేత్ । సః ప్రజాపతిః, యోఽయం ప్రథమః శరీరీ పురుషవిధో వ్యాఖ్యాతః సః, అబిభేత్ భీతవాన్ అస్మదాదివదేవేత్యాహ । యస్మాదయం పురుషవిధః శరీరకరణవాన్ ఆత్మనాశవిషయవిపరీతదర్శనవత్త్వాదబిభేత్ , తస్మాత్తత్సామాన్యాదద్యత్వేఽప్యేకాకీ బిభేతి । కిఞ్చాస్మదాదివదేవ భయహేతువిపరీతదర్శనాపనోదకారణం యథాభూతాత్మదర్శనమ్ । సోఽయం ప్రజాపతిః ఈక్షామ్ ఈక్షణం చక్రే కృతవాన్హ । కథమిత్యాహ — యత్ యస్మాత్ మత్తోఽన్యత్ ఆత్మవ్యతిరేకేణ వస్త్వన్తరం ప్రతిద్వన్ద్వీభూతం నాస్తి, తస్మిన్నాత్మవినాశహేత్వభావే, కస్మాన్ను బిభేమి ఇతి । తత ఎవ యథాభూతాత్మదర్శనాదస్య ప్రజాపతేర్భయం వీయాయ విస్పష్టమపగతవత్ । తస్య ప్రజాపతేర్యద్భయం తత్కేవలావిద్యానిమిత్తమేవ పరమార్థదర్శనేఽనుపపన్నమిత్యాహ — కస్మాద్ధ్యభేష్యత్ ? కిమిత్యసౌ భీతవాన్ ? పరమార్థనిరూపణాయాం భయమనుపపన్నమేవేత్యభిప్రాయః । యస్మాద్ద్వితీయాద్వస్త్వన్తరాద్వై భయం భవతి ; ద్వితీయం చ వస్త్వన్తరమవిద్యాప్రత్యుపస్థాపితమేవ । న హ్యదృశ్యమానం ద్వితీయం భయజన్మనో హేతుః,
‘తత్ర కో మోహః కః శోక ఎకత్వమనుపశ్యతః’ (ఈ. ఉ. ౭) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ । యచ్చైకత్వదర్శనేన భయమపనునోద, తద్యుక్తమ్ ; కస్మాత్ ? ద్వితీయాద్వస్త్వన్తరాద్వై భయం భవతి ; తదేకత్వదర్శనేన ద్వితీయదర్శనమపనీతమితి నాస్తి యతః ॥
అత్ర చోదయన్తి — కుతః ప్రజాపతేరేకత్వదర్శనం జాతమ్ ? కో వాస్మా ఉపదిదేశ ? అథానుపదిష్టమేవ ప్రాదురభూత్ ; అస్మదాదేరపి తథా ప్రసఙ్గః । అథ జన్మాన్తరకృతసంస్కారహేతుకమ్ ; ఎకత్వదర్శనానర్థక్యప్రసఙ్గః । యథా ప్రజాపతేరతిక్రాన్తజన్మావస్థస్యైకత్వదర్శనం విద్యమానమప్యవిద్యాబన్ధకారణం నాపనిన్యే, యతోఽవిద్యాసంయుక్త ఎవాయం జాతోఽబిభేత్ , ఎవం సర్వేషామేకత్వదర్శనానర్థక్యం ప్రాప్నోతి । అన్త్యమేవ నివర్తకమితి చేత్ , న ; పూర్వవత్పునః ప్రసఙ్గేనానైకాన్త్యాత్ । తస్మాదనర్థకమేవైకత్వదర్శనమితి ॥
నైష దోషః ; ఉత్కృష్టహేతూద్భవత్వాల్లోకవత్ । యథా పుణ్యకర్మోద్భవైర్వివిక్తైః కార్యకరణైః సంయుక్తే జన్మని సతి ప్రజ్ఞామేధాస్మృతివైశారద్యం దృష్టమ్ , తథా ప్రజాపతేర్ధర్మజ్ఞానవైరాగ్యైశ్వర్యవిపరీతహేతుసర్వపాప్మదాహాద్విశుద్ధైః కార్యకరణైః సంయుక్తముత్కృష్టం జన్మ ; తదుద్భవం చానుపదిష్టమేవ యుక్తమేకత్వదర్శనం ప్రజాపతేః । తథా చ స్మృతిః —
‘జ్ఞానమప్రతిఘం యస్య వైరాగ్యం చ ప్రజాపతేః । ఐశ్వర్యం చైవ ధర్మశ్చ సహసిద్ధం చతుష్టయమ్’ ఇతి ॥ సహసిద్ధత్వే భయానుపపత్తిరితి చేత్ — న హ్యాదిత్యేన సహ తమ ఉదేతి — న, అన్యానుపదిష్టార్థత్వాత్సహసిద్ధవాక్యస్య । శ్రద్ధాతాత్పర్యప్రణిపాతాదీనామహేతుత్వమితి చేత్ — స్యాన్మతమ్ —
‘శ్రద్ధావాంల్లభతే జ్ఞానం తత్పరః సంయతేన్ద్రియః’ (భ. గీ. ౪ । ౩౯) ‘తద్విద్ధి ప్రణిపాతేన’ (భ. గీ. ౪ । ౩౪) ఇత్యేవమాదీనాం శ్రుతిస్మృతివిహితానాం జ్ఞానహేతూనామహేతుత్వమ్ , ప్రజాపతేరివ జన్మాన్తరకృతధర్మహేతుత్వే జ్ఞానస్యేతి చేత్ , న ; నిమిత్తవికల్పసముచ్చయగుణవదగుణవత్త్వభేదోపపత్తేః । లోకే హి నైమిత్తికానాం కార్యాణాం నిమిత్తభేదోఽనేకధా వికల్ప్యతే । తథా నిమిత్తసముచ్చయః । తేషాం చ వికల్పితానాం సముచ్చితానాం చ పునర్గుణవదగుణవత్త్వకృతో భేదో భవతి । తద్యథా — రూపజ్ఞాన ఎవ తావన్నైమిత్తికే కార్యే తమసి వినాలోకేన చక్షూరూపసన్నికర్షో నక్తఞ్చరాణాం రూపజ్ఞానే నిమిత్తం భవతి ; మన ఎవ కేవలం రూపజ్ఞాననిమిత్తం యోగినామ్ ; అస్మాకం తు సన్నికర్షాలోకాభ్యాం సహ తథాదిత్యచన్ద్రాద్యాలోకభేదైః సముచ్చితా నిమిత్తభేదా భవన్తి ; తథాలోకవిశేషగుణవదగుణవత్త్వేన భేదాః స్యుః । ఎవమేవాత్మైకత్వజ్ఞానేఽపి క్వచిజ్జన్మాన్తరకృతం కర్మ నిమిత్తం భవతి ; యథా ప్రజాపతేః । క్వచిత్తపో నిమిత్తమ్ ;
‘తపసా బ్రహ్మ విజిజ్ఞాసస్వ’ (తై. ఉ. ౩ । ౨ । ౧) ఇతి శ్రుతేః । క్వచిత్
‘ఆచార్యవాన్పురుషో వేద’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧౪ । ౨) ‘శ్రద్ధావాంల్లభతే జ్ఞానమ్’ (భ. గీ. ౪ । ౩౯) ‘తద్విద్ధి ప్రణిపాతేన’ (భ. గీ. ౪ । ౩౪) ‘ఆచార్యాద్ధైవ’ (ఛా. ఉ. ౪ । ౯ । ౩) ‘జ్ఞాతవ్యో ద్రష్టవ్యః శ్రోతవ్యః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫),
(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౬) ఇతి శ్రుతిస్మృతిభ్య ఎకాన్తజ్ఞానలాభనిమిత్తత్వం శ్రద్ధాప్రభృతీనామ్ అధర్మాదినిమిత్తవియోగహేతుత్వాత్ ; వేదాన్తశ్రవణమనననిదిధ్యాసనానాం చ సాక్షాజ్జ్ఞేయవిషయత్వాత్ ; పాపాదిప్రతిబన్ధక్షయే చాత్మమనసోః, భూతార్థజ్ఞాననిమిత్తస్వాభావ్యాత్ । తస్మాదహేతుత్వం న జాతు జ్ఞానస్య శ్రద్ధాప్రణిపాతాదీనామితి ॥
స వై నైవ రేమే తస్మాదేకాకీ న రమతే స ద్వితీయమైచ్ఛత్ । స హైతావానాస యథా స్త్రీపుమాంసౌ సమ్పరిష్వక్తౌ స ఇమమేవాత్మానం ద్వేధాపాతయత్తతః పతిశ్చ పత్నీ చాభవతాం తస్మాదిదమర్ధబృగలమివ స్వ ఇతి హ స్మాహ యాజ్ఞవల్క్యస్తస్మాదయమాకాశః స్త్రియా పూర్యత ఎవ తాం సమభవత్తతో మనుష్యా అజాయన్త ॥ ౩ ॥
ఇతశ్చ సంసారవిషయ ఎవ ప్రజాపతిత్వమ్ , యతః సః ప్రజాపతిః వై నైవ రేమే రతిం నాన్వభవత్ — అరత్యావిష్టోఽభూదిత్యర్థః — అస్మదాదివదేవ యతః ; ఇదానీమపి తస్మాదేకాకిత్వాదిధర్మవత్త్వాత్ ఎకాకీ న రమతే రతిం నానుభవతి । రతిర్నామేష్టార్థసంయోగజా క్రీడా । తత్ప్రసఙ్గిన ఇష్టవియోగాన్మనస్యాకులీభావోఽరతిరిత్యుచ్యతే । సః తస్యా అరతేరపనోదాయ ద్వితీయమరత్యపఘాతసమర్థం స్త్రీవస్తు ఐచ్ఛత్ గృద్ధిమకరోత్ । తస్య చైవం స్త్రీవిషయం గృధ్యతః స్త్రియా పరిష్వక్తస్యేవాత్మనో భావో బభూవ । సః తేన సత్యేప్సుత్వాత్ ఎతావాన్ ఎతత్పరిమాణ ఆస బభూవ హ । కిమ్పరిమాణ ఇత్యాహ — యథా లోకే స్త్రీపుమాంసావరత్యపనోదాయ సమ్పరిష్వక్తౌ యత్పరిమాణౌ స్యాతామ్ , తథా తత్పరిమాణః, బభూవేత్యర్థః । స తథా తత్పరిమాణమేవేమమాత్మానం ద్వేధా ద్విప్రకారమ్ అపాతయత్ పాతితవాన్ । ఇమమేవేత్యవధారణం మూలకారణాద్విరాజో విశేషణార్థమ్ । న క్షీరస్య సర్వోపమర్దేన దధిభావాపత్తివద్విరాట్ సర్వోపమర్దేనైతావానాస ; కిం తర్హి ? ఆత్మనా వ్యవస్థితస్యైవ విరాజః సత్యసఙ్కల్పత్వాదాత్మవ్యతిరిక్తం స్త్రీపుంసపరిష్వక్తపరిమాణం శరీరాన్తరం బభూవ । స ఎవ చ విరాట్ తథాభూతః — ‘స హైతావానాస’ ఇతి సామానాధికరణ్యాత్ । తతః తస్మాత్పాతనాత్ పతిశ్చ పత్నీ చాభవతామ్ ఇతి దమ్పత్యోర్నిర్వచనం లౌకికయోః ; అత ఎవ తస్మాత్ — యస్మాదాత్మన ఎవార్ధః పృథగ్భూతః — యేయం స్త్రీ — తస్మాత్ — ఇదం శరీరమాత్మనోఽర్ధబృగలమ్ — అర్ధం చ తత్ బృగలం విదలం చ తదర్ధబృగలమ్ , అర్ధవిదలమివేత్యర్థః । ప్రాక్స్త్ర్యుద్వహనాత్కస్యార్ధబృగలమిత్యుచ్యతే — స్వ ఆత్మన ఇతి । ఎవమాహ స్మ ఉక్తవాన్కిల, యాజ్ఞవల్క్యః — యజ్ఞస్య వల్కో వక్తా యజ్ఞవల్కస్తస్యాపత్యం యాజ్ఞవల్క్యో దైవరాతిరిత్యర్థః ; బ్రహ్మణో వా అపత్యమ్ । యస్మాదయం పురుషార్ధ ఆకాశః స్త్ర్యర్ధశూన్యః, పునరుద్వహనాత్తస్మాత్పూర్యతే స్త్ర్యర్ధేన, పునః సమ్పుటీకరణేనేవ విదలార్ధః । తాం స ప్రజాపతిర్మన్వాఖ్యః శతరూపాఖ్యామాత్మనో దుహితరం పత్నీత్వేన కల్పితాం సమభవత్ మైథునముపగతవాన్ । తతః తస్మాత్తదుపగమనాత్ మనుష్యా అజాయన్త ఉత్పన్నాః ॥
సో హేయమీక్షాఞ్చక్రే కథం ను మాత్మన ఎవ జనయిత్వా సమ్భవతి హన్త తిరోఽసానీతి సా గౌరభవదృషభ ఇతరస్తాం సమేవాభవత్తతో గావోఽజాయన్త బడబేతరాభవదశ్వవృష ఇతరో గర్దభీతరా గర్దభ ఇతరస్తాం సమేవాభవత్తత ఎకశఫమజాయతాజేతరాభవద్బస్త ఇతరోఽవిరితరా మేష ఇతరస్తాం సమేవాభవత్తతోఽజావయోఽజాయన్తైవమేవ యదిదం కిఞ్చ మిథునమా పిపీలికాభ్యస్తత్సర్వమసృజత ॥ ౪ ॥
సా శతరూపా ఉ హ ఇయమ్ — సేయం దుహితృగమనే స్మార్తం ప్రతిషేధమనుస్మరన్తీ ఈక్షాఞ్చక్రే । ‘కథం న్విదమకృత్యమ్ , యన్మా మామ్ ఆత్మన ఎవ జనయిత్వా ఉత్పాద్య సమ్భవతి ఉపగచ్ఛతి ; యద్యప్యయం నిర్ఘృణః, అహం హన్తేదానీం తిరోఽసాని జాత్యన్తరేణ తిరస్కృతా భవాని’ ఇత్యేవమీక్షిత్వా అసౌ గౌరభవత్ । ఉత్పాద్య ప్రాణికర్మభిశ్చోద్యమానాయాః పునః పునః సైవ మతిః శతరూపాయా మనోశ్చాభవత్ । తతశ్చ ఋషభ ఇతరః । తాం సమేవాభవదిత్యాది పూర్వవత్ । తతో గావోఽజాయన్త । తథా బడబేతరాభవత్ అశ్వవృష ఇతరః । తథా గర్దభీతరా గర్దభ ఇతరః । తత్ర బడబాశ్వవృషాదీనాం సఙ్గమాత్తత ఎకశఫమ్ ఎకఖురమ్ అశ్వాశ్వతరగర్దభాఖ్యం త్రయమజాయత । తథా అజా ఇతరాభవత్ , బస్తశ్ఛాగ ఇతరః । తథావిరితరా, మేష ఇతరః । తాం సమేవాభవత్ । తాం తామితి వీప్సా । తామజాం తామవిం చేతి సమభవదేవేత్యర్థః । తతోఽజాశ్చావయశ్చాజావయోఽజాయన్త । ఎవమేవ యదిదం కిఞ్చ యత్కిఞ్చేదం మిథునం స్త్రీపుంసలక్షణం ద్వన్ద్వమ్ , ఆ పిపీలికాభ్యః పిపీలికాభిః సహ అనేనైవ న్యాయేన తత్సర్వమసృజత జగత్సృష్టవాన్ ॥
సోఽవేదహం వావ సృష్టిరస్మ్యహం హీదం సర్వమసృక్షీతి తతః సృష్టిరభవత్సృష్ట్యాం హాస్యైతస్యాం భవతి య ఎవం వేద ॥ ౫ ॥
సః ప్రజాపతిః సర్వమిదం జగత్సృష్ట్వా అవేత్ । కథమ్ ? అహం వావ అహమేవ, సృష్టిః — సృజ్యత ఇతి సృష్టం జగదుచ్యతే సృష్టిరితి — యన్మయా సృష్టం జగత్ మదభేదత్వాదహమేవాస్మి, న మత్తో వ్యతిరిచ్యతే ; కుత ఎతత్ ? అహం హి యస్మాత్ , ఇదం సర్వం జగత్ అసృక్షి సృష్టవానస్మి, తస్మాదిత్యర్థః । యస్మాత్సృష్టిశబ్దేనాత్మానమేవాభ్యధాత్ప్రజాపతిః తతః తస్మాత్ సృష్టిరభవత్ సృష్టినామాభవత్ సృష్ట్యాం జగతి హ అస్య ప్రజాపతేః ఎతస్యామ్ ఎతస్మిఞ్జగతి, స ప్రజాపతివత్స్రష్టా భవతి, స్వాత్మనోఽనన్యభూతస్య జగతః ; కః ? య ఎవం ప్రజాపతివద్యథోక్తం స్వాత్మనోఽనన్యభూతం జగత్ ‘సాధ్యాత్మాధిభూతాధిదైవం జగదహమస్మి’ ఇతి వేద ॥
అథేత్యభ్యమన్థత్స ముఖాచ్చ యోనేర్హస్తాభ్యాం చాగ్నిమసృజత తస్మాదేతదుభయమలోమకమన్తరతోఽలోమకా హి యోనిరన్తరతః । తద్యదిదమాహురముం యజాముం యజేత్యేకైకం దేవమేతస్యైవ సా విసృష్టిరేష ఉ హ్యేవ సర్వే దేవాః । అథ యత్కిఞ్చేదమార్ద్రం తద్రేతసోఽసృజత తదు సోమ ఎతావద్వా ఇదం సర్వమన్నం చైవాన్నాదశ్చ సోమ ఎవాన్నమగ్నిరన్నాదః సైషా బ్రహ్మణోఽతిసృష్టిః । యచ్ఛ్రేయసో దేవానసృజతాథ యన్మర్త్యః సన్నమృతానసృజత తస్మాదతిసృష్టిరతిసృష్ట్యాం హాస్యైతస్యాం భవతి య ఎవం వేద ॥ ౬ ॥
ఎవం స ప్రజాపతిర్జగదిదం మిథునాత్మకం సృష్ట్వా బ్రాహ్మణాదివర్ణనియన్త్రీర్దేవతాః సిసృక్షురాదౌ — అథ - ఇతి - శబ్దద్వయమభినయప్రదర్శనార్థమ్ — అనేన ప్రకారేణ ముఖే హస్తౌ ప్రక్షిప్య అభ్యమన్థత్ ఆభిముఖ్యేన మన్థనమకరోత్ । సః ముఖం హస్తాభ్యాం మథిత్వా, ముఖాచ్చ యోనేః హస్తాభ్యాం చ యోనిభ్యామ్ , అగ్నిం బ్రాహ్మణజాతేరనుగ్రహకర్తారమ్ , అసృజత సృష్టవాన్ । యస్మాద్దాహకస్యాగ్నేర్యోనిరేతదుభయమ్ — హస్తౌ ముఖం చ, తస్మాత్ ఉభయమప్యేతత్ అలోమకం లోమవివర్జితమ్ ; కిం సర్వమేవ ? న, అన్తరతః అభ్యన్తరతః । అస్తి హి యోన్యా సామాన్యముభయస్యాస్య । కిమ్ ? అలోమకా హి యోనిరన్తరతః స్త్రీణామ్ । తథా బ్రాహ్మణోఽపి ముఖాదేవ జజ్ఞే ప్రజాపతేః । తస్మాదేకయోనిత్వాజ్జ్యేష్ఠేనేవానుజోఽనుగృహ్యతే, అగ్నినా బ్రాహ్మణః । తస్మాద్బ్రాహ్మణోఽగ్నిదేవత్యో ముఖవీర్యశ్చేతి శ్రుతిస్మృతిసిద్ధమ్ । తథా బలాశ్రయాభ్యాం బాహుభ్యాం బలభిదాదికం క్షత్రియజాతినియన్తారం క్షత్త్రియం చ । తస్మాదైన్ద్రం క్షత్త్రం బాహువీర్యం చేతి శ్రుతౌ స్మృతౌ చావగతమ్ । తథోరుత ఈహా చేష్టా తదాశ్రయాద్వస్వాదిలక్షణం విశో నియన్తారం విశం చ । తస్మాత్కృష్యాదిపరో వస్వాదిదేవత్యశ్చ వైశ్యః । తథా పూషణం పృథ్వీదైవతం శూద్రం చ పద్భ్యాం పరిచరణక్షమమసృజతేతి — శ్రుతిస్మృతిప్రసిద్ధేః । తత్ర క్షత్రాదిదేవతాసర్గమిహానుక్తం వక్ష్యమాణమప్యుక్తవదుపసంహరతి సృష్టిసాకల్యానుకీర్త్యై । యథేయం శ్రుతిర్వ్యవస్థితా తథా ప్రజాపతిరేవ సర్వే దేవా ఇతి నిశ్చితోఽర్థః ; స్రష్టురనన్యత్వాత్సృష్టానామ్ , ప్రజాపతినైవ తు సృష్టత్వాద్దేవానామ్ । అథైవం ప్రకరణార్థే వ్యవస్థితే తత్స్తుత్యభిప్రాయేణావిద్వన్మతాన్తరనిన్దోపన్యాసః । అన్యనిన్దా అన్యస్తుతయే । తత్ తత్ర కర్మప్రకరణే, కేవలయాజ్ఞికా యాగకాలే, యదిదం వచ ఆహుః — ‘అముమగ్నిం యజాముమిన్ద్రం యజ’ ఇత్యాది — నామశస్త్రస్తోత్రకర్మాదిభిన్నత్వాద్భిన్నమేవాగ్న్యాదిదేవమేకైకం మన్యమానా ఆహురిత్యభిప్రాయః — తన్న తథా విద్యాత్ ; యస్మాదేతస్యైవ ప్రజాపతేః సా విసృష్టిర్దేవభేదః సర్వః ; ఎష ఉ హ్యేవ ప్రజాపతిరేవ ప్రాణః సర్వే దేవాః ॥
అత్ర విప్రతిపద్యన్తే — పర ఎవ హిరణ్యగర్భ ఇత్యేకే ; సంసారీత్యపరే । పర ఎవ తు మన్త్రవర్ణాత్ —
‘ఇన్ద్రం మిత్రం వరుణమగ్నిమాహుః’ (ఋ. ౧ । ౧౯౪ । ౪౬) ఇతి శ్రుతేః ;
‘ఎష బ్రహ్మైష ఇన్ద్ర ఎష ప్రజాపతిరేతే సర్వే దేవాః’ (ఐ. ఉ. ౩ । ౧ । ౩) ఇతి చ శ్రుతేః ; స్మృతేశ్చ —
‘ఎతమేకే వదన్త్యగ్నిం మనుమన్యే ప్రజాపతిమ్’ (మను. ౧౨ । ౧౨౩) ఇతి,
‘యోఽసావతీన్ద్రియోఽగ్రాహ్యః సూక్ష్మోఽవ్యక్తః సనాతనః । సర్వభూతమయోఽచిన్త్యః స ఎవ స్వయముద్బభౌ’ (మను ౧ । ౭) ఇతి చ । సంసార్యేవ వా స్యాత్ —
‘సర్వాన్పాప్మన ఔషత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧) ఇతి శ్రుతేః ; న హ్యసంసారిణః పాప్మదాహప్రసఙ్గోఽస్తి ; భయారతిసంయోగశ్రవణాచ్చ ;
‘అథ యన్మర్త్యః సన్నమృతానసృజత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౬) ఇతి చ,
‘హిరణ్యగర్భం పశ్యత జాయమానమ్’ (శ్వే. ౪ । ౧౨) ఇతి చ మన్త్రవర్ణాత్ ; స్మృతేశ్చ కర్మవిపాకప్రక్రియాయామ్ —
‘బ్రహ్మా విశ్వసృజో ధర్మో మహానవ్యక్తమేవ చ । ఉత్తమాం సాత్త్వికీమేతాం గతిమాహుర్మనీషిణః’ (మను. ౧౨ । ౫౦) ఇతి । అథైవం విరుద్ధార్థానుపపత్తేః ప్రామాణ్యవ్యాఘాత ఇతి చేత్ —
తార్కికైస్తు పరిత్యక్తాగమబలైః అస్తి నాస్తి కర్తా అకర్తా ఇత్యాది విరుద్ధం బహు తర్కయద్భిరాకులీకృతః శాస్త్రార్థః । తేనార్థనిశ్చయో దుర్లభః । యే తు కేవలశాస్త్రానుసారిణః శాన్తదర్పాస్తేషాం ప్రత్యక్షవిషయ ఇవ నిశ్చితః శాస్త్రార్థో దేవతాదివిషయః ॥
తత్ర ప్రజాపతేరేకస్య దేవస్యాత్రాద్యలక్షణో భేదో వివక్షిత ఇతి — తత్రాగ్నిరుక్తోఽత్తా, ఆద్యః సోమ ఇదానీముచ్యతే । అథ యత్కిఞ్చేదం లోక ఆర్ద్రం ద్రవాత్మకమ్ , తద్రేతస ఆత్మనో బీజాత్ అసృజత ;
‘రేతస ఆపః’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౧ । ౪) ఇతి శ్రుతేః । ద్రవాత్మకశ్చ సోమః । తస్మాద్యదార్ద్రం ప్రజాపతినా రేతసః సృష్టమ్ , తదు సోమ ఎవ । ఎతావద్వై ఎతావదేవ, నాతోఽధికమ్ , ఇదం సర్వమ్ । కిం తత్ ? అన్నం చైవ సోమో ద్రవాత్మకత్వాదాప్యాయకమ్ , అన్నాదశ్చాగ్నిః ఔష్ణ్యాద్రూక్షత్వాచ్చ ।
తత్రైవమవధ్రియతే — సోమ ఎవాన్నమ్ , యదద్యతే తదేవ సోమ ఇత్యర్థః ; య ఎవాత్తా స ఎవాగ్నిః ; అర్థబలాద్ధ్యవధారణమ్ । అగ్నిరపి క్వచిద్ధూయమానః సోమపక్షస్యైవ ; సోమోఽపీజ్యమానోఽగ్నిరేవ, అత్తృత్వాత్ । ఎవమగ్నీషోమాత్మకం జగదాత్మత్వేన పశ్యన్న కేనచిద్దోషేణ లిప్యతే ; ప్రజాపతిశ్చ భవతి । సైషా బ్రహ్మణః ప్రజాపతేరతిసృష్టిరాత్మనోఽప్యతిశయా । కా సేత్యాహ — యచ్ఛ్రేయసః ప్రశస్యతరానాత్మనః సకాశాత్ యస్మాదసృజత దేవాన్ , తస్మాద్దేవసృష్టిరతిసృష్టిః । కథం పునరాత్మనోఽతిశయా సృష్టిరిత్యత ఆహ — అథ యత్ యస్మాత్ మర్త్యః సన్ మరణధర్మా సన్ , అమృతాన్ అమరణధర్మిణో దేవాన్ , కర్మజ్ఞానవహ్నినా సర్వానాత్మనః పాప్మన ఓషిత్వా, అసృజత ; తస్మాదియమతిసృష్టిః ఉత్కృష్టజ్ఞానస్య ఫలమిత్యర్థః । తస్మాదేతామతిసృష్టిం ప్రజాపతేరాత్మభూతాం యో వేద, స ఎతస్యామతిసృష్ట్యాం ప్రజాపతిరివ భవతి ప్రజాపతివదేవ స్రష్టా భవతి ॥
తద్ధేతం తర్హ్యవ్యాకృతమాసీత్ । సర్వం వైదికం సాధనం జ్ఞానకర్మలక్షణం కర్త్రాద్యనేకకారకాపేక్షం ప్రజాపతిత్వఫలావసానం సాధ్యమేతావదేవ, యదేతద్వ్యాకృతం జగత్సంసారః । అథైతస్యైవ సాధ్యసాధనలక్షణస్య వ్యాకృతస్య జగతో వ్యాకరణాత్ప్రాగ్బీజావస్థా యా, తాం నిర్దిదిక్షతి అఙ్కురాదికార్యానుమితామివ వృక్షస్య, కర్మబీజోఽవిద్యాక్షేత్రో హ్యసౌ సంసారవృక్షః సమూల ఉద్ధర్తవ్య ఇతి ; తదుద్ధరణే హి పురుషార్థపరిసమాప్తిః ; తథా చోక్తమ్ —
‘ఊర్ధ్వమూలోఽవాక్శాఖః’ (క. ఉ. ౨ । ౩ । ౧) ఇతి కాఠకే ; గీతాసు చ
‘ఊర్ధ్వమూలమధఃశాఖమ్’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧) ఇతి ; పురాణే చ —
‘బ్రహ్మవృక్షః సనాతనః’ ఇతి ॥
తద్ధేదం తర్హ్యవ్యాకృతమాసీత్తన్నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతాసౌనామాయమిదంరూప ఇతి తదిదమప్యేతర్హి నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతేఽసౌనామాయమిదంరూప ఇతి స ఎష ఇహ ప్రవిష్టః । ఆ నఖాగ్రేభ్యో యథా క్షురః క్షురధానేఽవహితః స్యాద్విశ్వమ్భరో వా విశ్వమ్భరకులాయే తం న పశ్యన్తి । అకృత్స్నో హి స ప్రాణన్నేవ ప్రాణో నామ భవతి । వదన్వాక్పశ్యంశ్చక్షుః శృణ్వఞ్శ్రోత్రం మన్వానో మనస్తాన్యస్యైతాని కర్మనామాన్యేవ । స యోఽత ఎకైకముపాస్తే న స వేదాకృత్స్నో హ్యేషోఽత ఎకైకేన భవత్యాత్మేత్యేవోపాసీతాత్ర హ్యేతే సర్వ ఎకం భవన్తి । తదేతత్పదనీయమస్య సర్వస్య యదయమాత్మానేన హ్యేతత్సర్వం వేద । యథా హ వై పదేనానువిన్దేదేవం కీర్తిం శ్లోకం విన్దతే య ఎవం వేద ॥ ౭ ॥
తద్ధేదమ్ । తదితి బీజావస్థం జగత్ప్రాగుత్పత్తేః, తర్హి తస్మిన్కాలే ; పరోక్షత్వాత్సర్వనామ్నా అప్రత్యక్షాభిధానేనాభిధీయతే — భూతకాలసమ్బన్ధిత్వాదవ్యాకృతభావినో జగతః ; సుఖగ్రహణార్థమైతిహ్యప్రయోగో హ - శబ్దః ; ఎవం హ తదా ఆసీదిత్యుచ్యమానే సుఖం తాం పరోక్షామపి జగతో బీజావస్థాం ప్రతిపద్యతే — యుధిష్ఠిరో హ కిల రాజాసీదిత్యుక్తే యద్వత్ ; ఇదమితి వ్యాకృతనామరూపాత్మకం సాధ్యసాధనలక్షణం యథావర్ణితమభిధీయతే ; తదిదంశబ్దయోః పరోక్షప్రత్యక్షావస్థజగద్వాచకయోః సామానాధికరణ్యాదేకత్వమేవ పరోక్షప్రత్యక్షావస్థస్య జగతోఽవగమ్యతే ; తదేవేదమ్ , ఇదమేవ చ తదవ్యాకృతమాసీదితి ।
అథైవం సతి నాసత ఉత్పత్తిర్న సతో వినాశః కార్యస్యేత్యవధృతం భవతి । తదేవంభూతం జగత్ అవ్యాకృతం సత్ నామరూపాభ్యామేవ నామ్నా రూపేణైవ చ, వ్యాక్రియత । వ్యాక్రియతేతి కర్మకర్తృప్రయోగాత్తత్స్వయమేవాత్మైవ వ్యాక్రియత — వి ఆ అక్రియత — విస్పష్టం నామరూపవిశేషావధారణమర్యాదం వ్యక్తీభావమాపద్యత — సామర్థ్యాదాక్షిప్తనియన్తృకర్తృసాధనక్రియానిమిత్తమ్ । అసౌ నామేతి సర్వనామ్నావిశేషాభిధానేన నామమాత్రం వ్యపదిశతి । దేవదత్తో యజ్ఞదత్త ఇతి వా నామాస్యేత్యసౌనామా అయమ్ । తథా ఇదమితి శుక్లకృష్ణాదీనామవిశేషః । ఇదం శుక్లమిదం కృష్ణం వా రూపమస్యేతీదంరూపః । తదిదమ్ అవ్యాకృతం వస్తు, ఎతర్హి ఎతస్మిన్నపి కాలే, నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతే — అసౌనామాయమిదంరూప ఇతి । యదర్థః సర్వశాస్త్రారమ్భః, యస్మిన్నవిద్యయా స్వాభావిక్యా కర్తృక్రియాఫలాధ్యారోపణా కృతా, యః కారణం సర్వస్య జగతః, యదాత్మకే నామరూపే సలిలాదివ స్వచ్ఛాన్మలమివ ఫేనమవ్యాకృతే వ్యాక్రియేతే, యశ్చ తాభ్యాం నామరూపాభ్యాం విలక్షణః స్వతో నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావః — స ఎషః అవ్యాకృతే ఆత్మభూతే నామరూపే వ్యాకుర్వన్ , బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తేషు దేహేష్విహ కర్మఫలాశ్రయేష్వశనాయాదిమత్సు ప్రవిష్టః ॥
నన్వవ్యాకృతం స్వయమేవ వ్యాక్రియతేత్యుక్తమ్ ; కథమిదమిదానీముచ్యతే — పర ఎవ త్వాత్మా అవ్యాకృతం వ్యాకుర్వన్నిహ ప్రవిష్ట ఇతి । నైష దోషః — పరస్యాప్యాత్మనోఽవ్యాకృతజగదాత్మత్వేన వివక్షితత్వాత్ । ఆక్షిప్తనియన్తృకర్తృక్రియానిమిత్తం హి జగదవ్యాకృతం వ్యాక్రియతేత్యవోచామ । ఇదంశబ్దసామానాధికరణ్యాచ్చ అవ్యాకృతశబ్దస్య । యథేదం జగన్నియన్త్రాద్యనేకకారకనిమిత్తాదివిశేషవద్వ్యాకృతమ్ , తథా అపరిత్యక్తాన్యతమవిశేషవదేవ తదవ్యాకృతమ్ । వ్యాకృతావ్యాకృతమాత్రం తు విశేషః । దృష్టశ్చ లోకే వివక్షాతః శబ్దప్రయోగో గ్రామ ఆగతో గ్రామః శూన్య ఇతి — కదాచిద్గ్రామశబ్దేన నివాసమాత్రవివక్షాయాం గ్రామః శూన్య ఇతి శబ్దప్రయోగో భవతి ; కదాచిన్నివాసిజనవివక్షాయాం గ్రామ ఆగత ఇతి ; కదాచిదుభయవివక్షాయామపి గ్రామశబ్దప్రయోగో భవతి గ్రామం చ న ప్రవిశేదితి యథా — తద్వదిహాపి జగదిదం వ్యాకృతమవ్యాకృతం చేత్యభేదవివక్షాయామాత్మానాత్మనోర్భవతి వ్యపదేశః । తథేదం జగదుత్పత్తివినాశాత్మకమితి కేవలజగద్వ్యపదేశః । తథా ‘మహానజ ఆత్మా’ ‘అస్థూలోఽనణుః’ ‘స ఎష నేతి నేతి’ ఇత్యాది కేవలాత్మవ్యపదేశః ॥
నను పరేణ వ్యాకర్త్రా వ్యాకృతం సర్వతో వ్యాప్తం సర్వదా జగత్ ; స కథమిహ ప్రవిష్టః పరికల్ప్యతే ; అప్రవిష్టో హి దేశః పరిచ్ఛిన్నేన ప్రవేష్టుం శక్యతే, యథా పురుషేణ గ్రామాదిః ; నాకాశేన కిఞ్చిత్ , నిత్యప్రవిష్టత్వాత్ । పాషాణసర్పాదివద్ధర్మాన్తరేణేతి చేత్ — అథాపి స్యాత్ — న పర ఆత్మా స్వేనైవ రూపేణ ప్రవివేశ ; కిం తర్హి ? తత్స్థ ఎవ ధర్మాన్తరేణోపజాయతే ; తేన ప్రవిష్ట ఇత్యుపచర్యతే ; యథా పాషాణే సహజోఽన్తస్థః సర్పః, నారికేలే వా తోయమ్ — న,
‘తత్సృష్ట్వా తదేవానుప్రావిశత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౬ । ౬) ఇతి శ్రుతేః । యః స్రష్టా స భావాన్తరమనాపన్న ఎవ కార్యం సృష్ట్వా పశ్చాత్ప్రావిశదితి హి శ్రూయతే । యథా ‘భుక్త్వా గచ్ఛతి’ ఇతి భుజిగమిక్రియయోః పూర్వాపరకాలయోరితరేతరవిచ్ఛేదః, అవిశిష్టశ్చ కర్తా, తద్వదిహాపి స్యాత్ ; న తు తత్స్థస్యైవ భావాన్తరోపజనన ఎతత్సమ్భవతి । న చ స్థానాన్తరేణ వియుజ్య స్థానాన్తరసంయోగలక్షణః ప్రవేశో నిరవయవస్యాపరిచ్ఛిన్నస్య దృష్టః । సావయవ ఎవ ప్రవేశశ్రవణాదితి చేత్ , న ;
‘దివ్యో హ్యమూర్తః పురుషః’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౨) ‘నిష్కలం నిష్క్రియమ్’ (శ్వే. ౬ । ౧౯) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః, సర్వవ్యపదేశ్యధర్మవిశేషప్రతిషేధశ్రుతిభ్యశ్చ । ప్రతిబిమ్బప్రవేశవదితి చేత్ , న ; వస్త్వన్తరేణ విప్రకర్షానుపపత్తేః । ద్రవ్యే గుణప్రవేశవదితి చేత్ , న ; అనాశ్రితత్వాత్ । నిత్యపరతన్త్రస్యైవాశ్రితస్య గుణస్య ద్రవ్యే ప్రవేశ ఉపచర్యతే ; న తు బ్రహ్మణః స్వాతన్త్ర్యశ్రవణాత్తథా ప్రవేశ ఉపపద్యతే । ఫలే బీజవదితి చేత్ , న ; సావయవత్వవృద్ధిక్షయోత్పత్తివినాశాదిధర్మవత్త్వప్రసఙ్గాత్ । న చైవం ధర్మవత్త్వం బ్రహ్మణః,
‘అజోఽజరః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇత్యాదిశ్రుతిన్యాయవిరోధాత్ । అన్య ఎవ సంసారీ పరిచ్ఛిన్న ఇహ ప్రవిష్ట ఇతి చేత్ , న ;
‘సేయం దేవతైక్షత’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౩ । ౨) ఇత్యారభ్య
‘నామరూపే వ్యాకరవాణి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౩ । ౨) ఇతి తస్యా ఎవ ప్రవేశవ్యాకరణకర్తృత్వశ్రుతేః । తథా
‘తత్సృష్ట్వా తదేవానుప్రావిశత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౬ । ౬) ‘స ఎతమేవ సీమానం విదార్యైతయా ద్వారా ప్రాపద్యత’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ‘సర్వాణి రూపాణి విచిత్య ధీరో నామాని కృత్వాభివదన్యదాస్తే’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౨ । ౭) ‘త్వం కుమార ఉత వా కుమారీ త్వం జీర్ణో దణ్డేన వఞ్చసి’ (శ్వే. ౪ । ౩) ‘పురశ్చక్రే ద్విపదః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౮) ‘రూపం రూపమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯),
(ఋ. ౨ । ౫ । ౧౮) ఇతి చ మన్త్రవర్ణాన్న పరాదన్యస్య ప్రవేశః । ప్రవిష్టానామితరేతరభేదాత్పరానేకత్వమితి చేత్ , న ।
‘ఎకో దేవో బహుధా సన్నివిష్టః’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౪ । ౧) ‘ఎకః సన్బహుధా విచార’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౧ । ౧) ‘త్వమేకోఽసి బహూననుప్రవిష్టః’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౪ । ౧౩) ‘ఎకో దేవః సర్వభూతేషు గూఢః సర్వవ్యాపీ సర్వభూతాన్తరాత్మా’ (శ్వే. ౬ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః ॥
ప్రవేశ ఉపపద్యతే నోపపద్యత ఇతి — తిష్ఠతు తావత్ ; ప్రవిష్టానాం సంసారిత్వాత్తదనన్యత్వాచ్చ పరస్య సంసారిత్వమితి చేత్ , న ; అశనాయాద్యత్యయశ్రుతేః । సుఖిత్వదుఃఖిత్వాదిదర్శనాన్నేతి చేత్ , న ;
‘న లిప్యతే లోకదుఃఖేన బాహ్యః’ (క. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౧) ఇతి శ్రుతేః । ప్రత్యక్షాదివిరోధాదయుక్తమితి చేత్ , న ; ఉపాధ్యాశ్రయజనితవిశేషవిషయత్వాత్ప్రత్యక్షాదేః ।
‘న దృష్టేర్ద్రష్టారం పశ్యేః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౪ । ౨) ‘విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪),
(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧) ‘అవిజ్ఞాతం విజ్ఞాతృ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యో న ఆత్మవిషయం విజ్ఞానమ్ ; కిం తర్హి ? బుద్ధ్యాద్యుపాధ్యాత్మప్రతిచ్ఛాయావిషయమేవ ‘సుఖితోఽహం’ ‘దుఃఖితోఽహమ్’ ఇత్యేవమాది ప్రత్యక్షవిజ్ఞానమ్ ; ‘అయమ్ అహమ్’ ఇతి విషయేణ విషయిణః సామానాధికరణ్యోపచారాత్ ;
‘నాన్యదతోఽస్తి ద్రష్టృ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ఇత్యన్యాత్మప్రతిషేధాచ్చ । దేహావయవవిశేష్యత్వాచ్చ సుఖదుఃఖయోర్విషయధర్మత్వమ్ ।
‘ఆత్మనస్తు కామాయ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫),
(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౬) ఇత్యాత్మార్థత్వశ్రుతేరయుక్తమితి చేత్ , న ;
‘యత్ర వా అన్యదివ స్యాత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౩౧) ఇత్యవిద్యావిషయాత్మార్థత్వాభ్యుపగమాత్ ,
‘తత్కేన కం పశ్యేత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪),
(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ‘నేహ నానాస్తి కిఞ్చన’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౯),
(క. ఉ. ౨ । ౧ । ౧౧) ‘తత్ర కో మోహః కః శోక ఎకత్వమనుపశ్యతః’ (ఈ. ఉ. ౭) ఇత్యాదినా విద్యావిషయే తత్ప్రతిషేధాచ్చ న ఆత్మధర్మత్వమ్ । తార్కికసమయవిరోధాదయుక్తమితి చేత్ , న ; యుక్త్యాప్యాత్మనో దుఃఖిత్వానుపపత్తేః । న హి దుఃఖేన ప్రత్యక్షవిషయేణాత్మనో విశేష్యత్వమ్ , ప్రత్యక్షావిషయత్వాత్ । ఆకాశస్య శబ్దగుణవత్త్వవదాత్మనో దుఃఖిత్వమితి చేత్ , న ; ఎకప్రత్యయవిషయత్వానుపపత్తేః । న హి సుఖగ్రాహకేణ ప్రత్యక్షవిషయేణ ప్రత్యయేన నిత్యానుమేయస్యాత్మనో విషయీకరణముపపద్యతే । తస్య చ విషయీకరణ ఆత్మన ఎకత్వాద్విషయ్యభావప్రసఙ్గః । ఎకస్యైవ విషయవిషయిత్వమ్ , దీపవదితి చేత్ , న ; యుగపదసమ్భవాత్ , ఆత్మన్యంశానుపపత్తేశ్చ । ఎతేన విజ్ఞానస్య గ్రాహ్యగ్రాహకత్వం ప్రత్యుక్తమ్ । ప్రత్యక్షానుమానవిషయయోశ్చ దుఃఖాత్మనోర్గుణగుణిత్వే న అనుమానమ్ ; దుఃఖస్య నిత్యమేవ ప్రత్యక్షవిషయత్వాత్ ; రూపాదిసామానాధికరణ్యాచ్చ ; మనఃసంయోగజత్వేఽప్యాత్మని దుఃఖస్య, సావయవత్వవిక్రియావత్త్వానిత్యత్వప్రసఙ్గాత్ । న హ్యవికృత్య సంయోగి ద్రవ్యం గుణః కశ్చిదుపయన్ అపయన్వా దృష్టః క్వచిత్ । న చ నిరవయవం విక్రియమాణం దృష్టం క్వచిత్ , అనిత్యగుణాశ్రయం వా నిత్యమ్ । న చాకాశ ఆగమవాదిభిర్నిత్యతయాభ్యుపగమ్యతే । న చాన్యో దృష్టాన్తోఽస్తి । విక్రియమాణమపి తత్ప్రత్యయానివృత్తేః నిత్యమేవేతి చేత్ , న ; ద్రవ్యస్యావయవాన్యథాత్వవ్యతిరేకేణ విక్రియానుపపత్తేః । సావయవత్వేఽపి నిత్యత్వమితి చేత్ , న ; సావయవస్యావయవసంయోగపూర్వకత్వే సతి విభాగోపపత్తేః । వజ్రాదిష్వదర్శనాన్నేతి చేత్ , న ; అనుమేయత్వాత్సంయోగపూర్వత్వస్య । తస్మాన్నాత్మనో దుఃఖాద్యనిత్యగుణాశ్రయత్వోపపత్తిః । పరస్యాదుఃఖిత్వేఽన్యస్య చ దుఃఖినోఽభావే దుఃఖోపశమనాయ శాస్త్రారమ్భానర్థక్యమితి చేత్ , న ; అవిద్యాధ్యారోపితదుఃఖిత్వభ్రమాపోహార్థత్వాత్ — ఆత్మని ప్రకృతసఙ్ఖ్యాపూరణభ్రమాపోహవత్ ; కల్పితదుఃఖ్యాత్మాభ్యుపగమాచ్చ ॥
ఆ నఖాగ్రేభ్యః — నఖాగ్రమర్యాదమాత్మనశ్చైతన్యముపలభ్యతే । తత్ర కథమివ ప్రవిష్ట ఇత్యాహ — యథా లోకే, క్షురధానే క్షురో ధీయతే అస్మిన్నితి క్షురధానం తస్మిన్ నాపితోపస్కరాధానే, క్షురః అన్తస్థ ఉపలభ్యతే — అవహితః ప్రవేశితః, స్యాత్ ; యథా వా విశ్వమ్భరః అగ్నిః — విశ్వస్య భరణాత్ విశ్వమ్భరః కులాయే నీడే అగ్నిః కాష్ఠాదౌ, అవహితః స్యాదిత్యనువర్తతే ; తత్ర హి స మథ్యమాన ఉపలభ్యతే । యథా చ క్షురః క్షురధాన ఎకదేశేఽవస్థితః, యథా చాగ్నిః కాష్ఠాదౌ సర్వతో వ్యాప్యావస్థితః, ఎవం సామాన్యతో విశేషతశ్చ దేహం సంవ్యాప్యావస్థిత ఆత్మా ; తత్ర హి స ప్రాణనాదిక్రియావాన్ దర్శనాదిక్రియావాంశ్చోపలభ్యతే । తస్మాత్ తత్ర ఎవం ప్రవిష్టం తమ్ ఆత్మానం ప్రాణనాదిక్రియావిశిష్టమ్ , న పశ్యన్తి నోపలభన్తే । నన్వప్రాప్తప్రతిషేధోఽయమ్ — ‘తం న పశ్యన్తి’ ఇతి, దర్శనస్యాప్రకృతత్వాత్ ; నైష దోషః ; సృష్ట్యాదివాక్యానామాత్మైకత్వప్రతిపత్త్యర్థపరత్వాత్ప్రకృతమేవ తస్య దర్శనమ్ ;
‘రూపం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ తదస్య రూపం ప్రతిచక్షణాయ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ । తత్ర ప్రాణనాదిక్రియావిశిష్టస్య దర్శనే హేతుమాహ — అకృత్స్నః అసమస్తః, హి యస్మాత్ , సః ప్రాణనాదిక్రియావిశిష్టః । కుతః పునరకృత్స్నత్వమితి, ఉచ్యతే — ప్రాణన్నేవ ప్రాణనక్రియామేవ కుర్వన్ , ప్రాణో నామ ప్రాణసమాఖ్యః ప్రాణాభిధానో భవతి ; ప్రాణనక్రియాకర్తృత్వాద్ధి ప్రాణః ప్రాణితీత్యుచ్యతే, నాన్యాం క్రియాం కుర్వన్ — యథా లావకః పాచక ఇతి ; తస్మాత్క్రియాన్తరవిశిష్టస్యానుపసంహారాదకృత్స్నో హి సః । తథా వదన్ వదనక్రియాం కుర్వన్ , వక్తీతి వాక్ , పశ్యన్ చక్షుః, చష్ట ఇతి చక్షుః ద్రష్టా, శృణ్వన్ శృణోతీతి శ్రోత్రమ్ । ‘ప్రాణన్నేవ ప్రాణో వదన్వాక్’ ఇత్యాభ్యాం క్రియాశక్త్యుద్భవః ప్రదర్శితో భవతి । ‘పశ్యంశ్చక్షుః శృణ్వఞ్శ్రోత్రమ్’ ఇత్యాభ్యాం విజ్ఞానశక్త్యుద్భవః ప్రదర్శ్యతే, నామరూపవిషయత్వాద్విజ్ఞానశక్తేః । శ్రోత్రచక్షుషీ విజ్ఞానస్య సాధనే, విజ్ఞానం తు నామరూపసాధనమ్ ; న హి నామరూపవ్యతిరిక్తం విజ్ఞేయమస్తి ; తయోశ్చోపలమ్భే కరణం చక్షుశ్రోత్రే । క్రియా చ నామరూపసాధ్యా ప్రాణసమవాయినీ ; తస్యాః ప్రాణాశ్రయాయా అభివ్యక్తౌ వాక్ కరణమ్ ; తథా పాణిపాదపాయూపస్థాఖ్యాని ; సర్వేషాముపలక్షణార్థా వాక్ । ఎతదేవ హి సర్వం వ్యాకృతమ్ —
‘త్రయం వా ఇదం నామ రూపం కర్మ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇతి హి వక్ష్యతి । మన్వానో మనః — మనుతే ఇతి ; జ్ఞానశక్తివికాసానాం సాధారణం కరణం మనః — మనుతేఽనేనేతి ; పురుషస్తు కర్తా సన్మన్వానో మన ఇత్యుచ్యతే । తాన్యేతాని ప్రాణాదీని, అస్యాత్మనః కర్మనామాని, కర్మజాని నామాని కర్మనామాన్యేవ, న తు వస్తుమాత్రవిషయాణి ; అతో న కృత్స్నాత్మవస్త్వవద్యోతకాని — ఎవం హ్యాసావాత్మా ప్రాణనాదిక్రియయా తత్తత్క్రియాజనితప్రాణాదినామరూపాభ్యాం వ్యాక్రియమాణోఽవద్యోత్యమానోఽపి । స యోఽతః అస్మాత్ప్రాణనాదిక్రియాసముదాయాత్ , ఎకైకం ప్రాణం చక్షురితి వా విశిష్టమనుపసంహృతేతరవిశిష్టక్రియాత్మకమ్ , మనసా అయమాత్మేత్యుపాస్తే చిన్తయతి, న స వేద న స జానాతి బ్రహ్మ । కస్మాత్ ? అకృత్స్నోఽసమస్తః హి యస్మాత్ ఎష ఆత్మా, అస్మాత్ప్రాణనాదిసముదాయాత్ , అతః ప్రవిభక్తః, ఎకైకేన విశేషణేన విశిష్టః, ఇతరధర్మాన్తరానుపసంహారాత్ — భవతి । యావదయమేవం వేద — ‘పశ్యామి’ ‘శృణోమి’ ‘స్పృశామి’ ఇతి వా స్వభావప్రవృత్తివిశిష్టం వేద, తావదఞ్జసా కృత్స్నమాత్మానం న వేద ॥
కథం పునః పశ్యన్వేదేత్యాహ — ఆత్మేత్యేవ ఆత్మేతి — ప్రాణాదీని విశేషణాని యాన్యుక్తాని తాని యస్య సః — ఆప్నువంస్తాన్యాత్మేత్యుచ్యతే । స తథా కృత్స్నవిశేషోపసంహారీ సన్కృత్స్నో భవతి । వస్తుమాత్రరూపేణ హి ప్రాణాద్యుపాధివిశేషక్రియాజనితాని విశేషణాని వ్యాప్నోతి । తథా చ వక్ష్యతి —
‘ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ఇతి । తస్మాదాత్మేత్యేవోపాసీత । ఎవం కృత్స్నో హ్యసౌ స్వేన వస్తురూపేణ గృహ్యమాణో భవతి । కస్మాత్కృత్స్న ఇత్యాశఙ్క్యాహ — అత్రాస్మిన్నాత్మని, హి యస్మాత్ , నిరుపాధికే, జలసూర్యప్రతిబిమ్బభేదా ఇవాదిత్యే, ప్రాణాద్యుపాధికృతా విశేషాః ప్రాణాదికర్మజనామాభిధేయా యథోక్తా హ్యేతే, ఎకమభిన్నతామ్ , భవన్తి ప్రతిపద్యన్తే ॥
న, అర్థాన్తరాభావాత్ । న చ
‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యపూర్వవిధిః ; కస్మాత్ ? ఆత్మస్వరూపకథనానాత్మప్రతిషేధవాక్యజనితవిజ్ఞానవ్యతిరేకేణార్థాన్తరస్య కర్తవ్యస్య మానసస్య బాహ్యస్య వాభావాత్ । తత్ర హి విధేః సాఫల్యమ్ , యత్ర విధివాక్యశ్రవణమాత్రజనితవిజ్ఞానవ్యతిరేకేణ పురుషప్రవృత్తిర్గమ్యతే — యథా ‘దర్శపూర్ణమాసాభ్యాం స్వర్గకామో యజేత’ ఇత్యేవమాదౌ । న హి దర్శపూర్ణమాసవిధివాక్యజనితవిజ్ఞానమేవ దర్శపూర్ణమాసానుష్ఠానమ్ । తచ్చాధికారాద్యపేక్షానుభావి । న తు
‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇత్యాద్యాత్మప్రతిపాదకవాక్యజనితవిజ్ఞానవ్యతిరేకేణ దర్శపూర్ణమాసాదివత్పురుషవ్యాపారః సమ్భవతి ; సర్వవ్యాపారోపశమహేతుత్వాత్తద్వాక్యజనితవిజ్ఞానస్య । న హ్యుదాసీనవిజ్ఞానం ప్రవృత్తిజనకమ్ ; అబ్రహ్మానాత్మవిజ్ఞాననివర్తకత్వాచ్చ
‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యేవమాదివాక్యానామ్ । న చ తన్నివృత్తౌ ప్రవృత్తిరుపపద్యతే, విరోధాత్ । వాక్యజనితవిజ్ఞానమాత్రాన్నాబ్రహ్మానాత్మవిజ్ఞాననివృత్తిరితి చేత్ , న ;
‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ‘ఆత్మైవేదమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘బ్రహ్మైవేదమమృతమ్’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ‘నాన్యదతోఽస్తి ద్రష్టృ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ‘తదేవ బ్రహ్మ త్వం విద్ధి’ (కే. ఉ. ౧ । ౫) ఇత్యాదివాక్యానాం తద్వాదిత్వాత్ । ద్రష్టవ్యవిధేర్విషయసమర్పకాణ్యేతానీతి చేత్ , న ; అర్థాన్తరాభావాదిత్యుక్తోత్తరత్వాత్ — ఆత్మవస్తుస్వరూపసమర్పకైరేవ వాక్యైః
‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యాదిభిః శ్రవణకాల ఎవ తద్దర్శనస్య కృతత్వాద్ద్రష్టవ్యవిధేర్నానుష్ఠానాన్తరం కర్తవ్యమిత్యుక్తోత్తరమేతత్ । ఆత్మస్వరూపాన్వాఖ్యానమాత్రేణాత్మవిజ్ఞానే విధిమన్తరేణ న ప్రవర్తత ఇతి చేత్ , న ; ఆత్మవాదివాక్యశ్రవణేనాత్మవిజ్ఞానస్య జనితత్వాత్ — కిం భోః కృతస్య కరణమ్ । తచ్ఛ్రవణేఽపి న ప్రవర్తత ఇతి చేత్ , న ; అనవస్థాప్రసఙ్గాత్ — యథాత్మవాదివాక్యార్థశ్రవణే విధిమన్తరేణ న ప్రవర్తతే, తథా విధివాక్యార్థశ్రవణేఽపి విధిమన్తరేణ న ప్రవర్తిష్యత ఇతి విధ్యన్తరాపేక్షా ; తథా తదర్థశ్రవణేఽపీత్యనవస్థా ప్రసజ్యేత । వాక్యజనితాత్మజ్ఞానస్మృతిసన్తతేః శ్రవణవిజ్ఞానమాత్రాదర్థాన్తరత్వమితి చేత్ , న ; అర్థప్రాప్తత్వాత్ — యదైవాత్మప్రతిపాదకవాక్యశ్రవణాదాత్మవిషయం విజ్ఞానముత్పద్యతే, తదైవ తదుత్పద్యమానం తద్విషయం మిథ్యాజ్ఞానం నివర్తయదేవోత్పద్యతే ; ఆత్మవిషయమిథ్యాజ్ఞాననివృత్తౌ చ తత్ప్రభవాః స్మృతయో న భవన్తి స్వాభావిక్యోఽనాత్మవస్తుభేదవిషయాః ; అనర్థత్వావగతేశ్చ — ఆత్మావగతౌ హి సత్యామ్ అన్యద్వస్తు అనర్థత్వేనావగమ్యతే, అనిత్యదుఃఖాశుద్ధ్యాదిబహుదోషవత్త్వాత్ ఆత్మవస్తునశ్చ తద్విలక్షణత్వాత్ ; తస్మాదనాత్మవిజ్ఞానస్మృతీనామాత్మావగతేరభావప్రాప్తిః ; పారిశేష్యాదాత్మైకత్వవిజ్ఞానస్మృతిసన్తతేరర్థత ఎవ భావాన్న విధేయత్వమ్ । శోకమోహభయాయాసాదిదుఃఖదోషనివర్తకత్వాచ్చ తత్స్మృతేః — విపరీతజ్ఞానప్రభవో హి శోకమోహాదిదోషః ; తథా చ
‘తత్ర కో మోహః’ (ఈ. ఉ. ౭) ‘విద్వాన్న బిభేతి కుతశ్చన’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ‘అభయం వై జనక ప్రాప్తోఽసి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౨ । ౪) ‘భిద్యతే హృదయగ్రన్థిః’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౮) ఇత్యాదిశ్రుతయః । నిరోధస్తర్హ్యర్థాన్తరమితి చేత్ — అథాపి స్యాచ్చిత్తవృత్తినిరోధస్య వేదవాక్యజనితాత్మవిజ్ఞానాదర్థాన్తరత్వాత్ , తన్త్రాన్తరేషు చ కర్తవ్యతయా అవగతత్వాద్విధేయత్వమితి చేత్ — న, మోక్షసాధనత్వేనానవగమాత్ । న హి వేదాన్తేషు బ్రహ్మాత్మవిజ్ఞానాదన్యత్పరమపురుషార్థసాధనత్వేనావగమ్యతే — ‘ఆత్మానమేవావేత్తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’
‘బ్రహ్మవిదాప్నోతి పరమ్’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ‘స యో హ వై తత్పరమం బ్రహ్మ వేద బ్రహ్మైవ భవతి’ (ము. ఉ. ౩ । ౨ । ౯) ‘ఆచార్యవాన్పురుషో వేద’‘తస్య తావదేవ చిరమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧౪ । ౨) ‘అభయం హి వై బ్రహ్మ భవతి । య ఎవం వేద’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇత్యేవమాదిశ్రుతిశతేభ్యః । అనన్యసాధనత్వాచ్చ నిరోధస్య — న హ్యాత్మవిజ్ఞానతత్స్మృతిసన్తానవ్యతిరేకేణ చిత్తవృత్తినిరోధస్య సాధనమస్తి । అభ్యుపగమ్యేదముక్తమ్ ; న తు బ్రహ్మవిజ్ఞానవ్యతిరేకేణ అన్యత్ మోక్షసాధనమవగమ్యతే । ఆకాఙ్క్షాభావాచ్చ భావనాభావః । యదుక్తమ్ ‘యజేత’ ఇత్యాదౌ కిమ్ ? కేన ? కథమ్ ? ఇతి భావనాకాఙ్క్షాయాం ఫలసాధనేతికర్తవ్యతాభిః ఆకాఙ్క్షాపనయనం యథా, తద్వదిహాప్యాత్మవిజ్ఞానవిధావప్యుపపద్యత ఇతి — తదసత్ ;
‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ‘అనన్తరమబాహ్యమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘అయమాత్మా బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ఇత్యాదివాక్యార్థవిజ్ఞానసమకాలమేవ సర్వాకాఙ్క్షావినివృత్తేః । న చ వాక్యార్థవిజ్ఞానే విధిప్రయుక్తః ప్రవర్తతే । విధ్యన్తరప్రయుక్తౌ చానవస్థాదోషమవోచామ । న చ ‘ఎకమేవాద్వితీయం బ్రహ్మ’ ఇత్యాదివాక్యేషు విధిరవగమ్యతే, ఆత్మస్వరూపాన్వాఖ్యానేనైవావసితత్వాత్ । వస్తుస్వరూపాన్వాఖ్యానమాత్రత్వాదప్రామాణ్యమితి చేత్ — అథాపి స్యాత్ , యథా
‘సోఽరోదీద్యదరోదీత్తద్రుద్రస్య రుద్రత్వమ్’ (తై. సం. ౧ । ౫ । ౧ । ౧) ఇత్యేవమాదౌ వస్తుస్వరూపాన్వాఖ్యానమాత్రత్వాదప్రామాణ్యమ్ , ఎవమాత్మార్థవాక్యానామపీతి చేత్ — న, విశేషాత్ । న వాక్యస్య వస్త్వన్వాఖ్యానం క్రియాన్వాఖ్యానం వా ప్రామాణ్యాప్రామాణ్యకారణమ్ ; కిం తర్హి, నిశ్చితఫలవద్విజ్ఞానోత్పాదకత్వమ్ ; తద్యత్రాస్తి తత్ప్రమాణం వాక్యమ్ ; యత్ర నాస్తి తదప్రమాణమ్ । కిం చ, భోః! పృచ్ఛామస్త్వామ్ — ఆత్మస్వరూపాన్వాఖ్యానపరేషు వాక్యేషు ఫలవన్నిశ్చితం చ విజ్ఞానముత్పద్యతే, న వా ? ఉత్పద్యతే చేత్ , కథమప్రామాణ్యమితి । కిం వా న పశ్యస్యవిద్యాశోకమోహభయాదిసంసారబీజదోషనివృత్తిం విజ్ఞానఫలమ్ ? న శృణోషి వా కిమ్ —
‘తత్ర కో మోహః కః శోక ఎకత్వమనుపశ్యతః’ (ఈ. ఉ. ౭),
‘మన్త్రవిదేవాస్మి నాత్మవిత్సోఽహం భగవః శోచామి తం మా భగవాఞ్శోకస్య పారం తారయతు’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౧ । ౩) ఇత్యేవమాద్యుపనిషద్వాక్యశతాని ? ఎవం విద్యతే కిమ్ ‘సోఽరోదీత్’ ఇత్యాదిషు నిశ్చితం ఫలవచ్చ విజ్ఞానమ్ ? న చేద్విద్యతే, అస్త్వప్రామాణ్యమ్ ; తదప్రామాణ్యే, ఫలవన్నిశ్చితవిజ్ఞానోత్పాదకస్య కిమిత్యప్రామాణ్యం స్యాత్ ? తదప్రామాణ్యే చ దర్శపూర్ణమాసాదివాక్యేషు కో విశ్రమ్భః ? నను దర్శపూర్ణమాసాదివాక్యానాం పురుషప్రవృత్తివిజ్ఞానోత్పాదకత్వాత్ప్రామాణ్యమ్ , ఆత్మవిజ్ఞానవాక్యేషు తన్నాస్తీతి ; సత్యమేవమ్ ; నైష దోషః, ప్రామాణ్యకారణోపపత్తేః । ప్రామాణ్యకారణం చ యథోక్తమేవ, నాన్యత్ । అలఙ్కారశ్చాయమ్ , యత్ సర్వప్రవృత్తిబీజనిరోధఫలవద్విజ్ఞానోత్పాదకత్వమ్ ఆత్మప్రతిపాదకవాక్యానామ్ , న అప్రామాణ్యకారణమ్ । యత్తూక్తమ్ —
‘విజ్ఞాయ ప్రజ్ఞాం కుర్వీత’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౧) ఇత్యాదివచనానాం వాక్యార్థవిజ్ఞానవ్యతిరేకేణోపాసనార్థత్వమితి, సత్యమేతత్ ; కిన్తు న అపూర్వవిధ్యర్థతా ; పక్షే ప్రాప్తస్య నియమార్థతైవ । కథం పునరుపాసనస్య పక్షప్రాప్తిః, యావతా పారిశేష్యాదాత్మవిజ్ఞానస్మృతిసన్తతిర్నిత్యైవేత్యభిహితమ్ ? బాఢమ్ — యద్యప్యేవమ్ , శరీరారమ్భకస్య కర్మణో నియతఫలత్వాత్ , సమ్యగ్జ్ఞానప్రాప్తావపి అవశ్యంభావినీ ప్రవృత్తిర్వాఙ్మనఃకాయానామ్ , లబ్ధవృత్తేః కర్మణో బలీయస్త్వాత్ — ముక్తేష్వాదిప్రవృత్తివత్ ; తేన పక్షే ప్రాప్తం జ్ఞానప్రవృత్తిదౌర్బల్యమ్ । తస్మాత్ త్యాగవైరాగ్యాదిసాధనబలావలమ్బేన ఆత్మవిజ్ఞానస్మృతిసన్తతిర్నియన్తవ్యా భవతి ; న త్వపూర్వా కర్తవ్యా ; ప్రాప్తత్వాత్ — ఇత్యవోచామ । తస్మాత్ప్రాప్తవిజ్ఞానస్మృతిసన్తాననియమవిధ్యర్థాని
‘విజ్ఞాయ ప్రజ్ఞాం కుర్వీత’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౧) ఇత్యాదివాక్యాని, అన్యార్థాసమ్భవాత్ । నను అనాత్మోపాసనమిదమ్ , ఇతి - శబ్దప్రయోగాత్ ; యథా
‘ప్రియమిత్యేతదుపాసీత’ (బృ. ఉ. ౪ । ౧ । ౩) ఇత్యాదౌ న ప్రియాదిగుణా ఎవోపాస్యాః, కిం తర్హి, ప్రియాదిగుణవత్ప్రాణాద్యేవోపాస్యమ్ ; తథా ఇహాపి ఇతి - పరాత్మశబ్దప్రయోగాత్ ఆత్మగుణవదనాత్మవస్తు ఉపాస్యమితి గమ్యతే ; ఆత్మోపాస్యత్వవాక్యవైలక్షణ్యాచ్చ — పరేణ చ వక్ష్యతి —
‘ఆత్మానమేవ లోకముపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౫) ఇతి ; తత్ర చ వాక్యే ఆత్మైవోపాస్యత్వేనాభిప్రేతః, ద్వితీయాశ్రవణాత్ ‘ఆత్మానమేవ’ ఇతి ; ఇహ తు న ద్వితీయా శ్రూయతే, ఇతి - పరశ్చ ఆత్మశబ్దః —
‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇతి ; అతో న ఆత్మోపాస్యః, ఆత్మగుణశ్చాన్యః — ఇతి త్వవగమ్యతే । న, వాక్యశేషే ఆత్మన ఉపాస్యత్వేనావగమాత్ ; అస్యైవ వాక్యస్య శేషే ఆత్మైవోపాస్యత్వేనావగమ్యతే — ‘తదేతత్పదనీయమస్య సర్వస్య, యదయమాత్మా’,
‘అన్తరతరం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౮),
‘ఆత్మానమేవావేత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి । ప్రవిష్టస్య దర్శనప్రతిషేధాదనుపాస్యత్వమితి చేత్ — యస్యాత్మనః ప్రవేశ ఉక్తః, తస్యైవ దర్శనం వార్యతే — ‘తం న పశ్యన్తి’ ఇతి ప్రకృతోపాదానాత్ ; తస్మాదాత్మనోఽనుపాస్యత్వమేవేతి చేత్ — న, అకృత్స్నత్వదోషాత్ । దర్శనప్రతిషేధోఽకృత్స్నత్వదోషాభిప్రాయేణ, న ఆత్మోపాస్యత్వప్రతిషేధాయ ; ప్రాణనాదిక్రియావిశిష్టత్వేన విశేషణాత్ ; ఆత్మనశ్చేదుపాస్యత్వమనభిప్రేతమ్ , ప్రాణనాద్యేకైకక్రియావిశిష్టస్యాత్మనోఽకృత్స్నత్వవచనమనర్థకం స్యాత్ — ‘అకృత్స్నో హ్యేషోఽత ఎకైకేన భవతి’ ఇతి । అతః అనేకైకవిశిష్టస్త్వాత్మా కృత్స్నత్వాదుపాస్య ఎవేతి సిద్ధమ్ । యస్త్వాత్మశబ్దస్య ఇతి - పరః ప్రయోగః, ఆత్మశబ్దప్రత్యయయోః ఆత్మతత్త్వస్య పరమార్థతోఽవిషయత్వజ్ఞాపనార్థమ్ ; అన్యథా ‘ఆత్మానముపాసీత’ ఇత్యేవమవక్ష్యత్ ; తథా చ అర్థాత్ ఆత్మని శబ్దప్రత్యయావనుజ్ఞాతౌ స్యాతామ్ ; తచ్చానిష్టమ్ —
‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ‘విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪),
(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ‘అవిజ్ఞాతం విజ్ఞాతృ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ‘యతో వాచో నివర్తన్తే అప్రాప్య మనసా సహ’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః । యత్తు
‘ఆత్మానమేవ లోకముపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౫) ఇతి, తత్ అనాత్మోపాసనప్రసఙ్గనివృత్తిపరత్వాత్ న వాక్యాన్తరమ్ ॥
అనిర్జ్ఞాతత్వసామాన్యాత్ ఆత్మా జ్ఞాతవ్యః, అనాత్మా చ । తత్ర కస్మాదాత్మోపాసన ఎవ యత్న ఆస్థీయతే —
‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇతి, నేతరవిజ్ఞానే ఇతి ; అత్రోచ్యతే — తదేతదేవ ప్రకృతమ్ , పదనీయం గమనీయమ్ , నాన్యత్ ; అస్య సర్వస్యేతి నిర్ధారణార్థా షష్ఠీ ; అస్మిన్సర్వస్మిన్నిత్యర్థః ; యదయమాత్మా యదేతదాత్మతత్త్వమ్ ; కిం న విజ్ఞాతవ్యమేవాన్యత్ ? న ; కిం తర్హి, జ్ఞాతవ్యత్వేఽపి న పృథగ్జ్ఞానాన్తరమపేక్షతే ఆత్మజ్ఞానాత్ ; కస్మాత్ ? అనేనాత్మనా జ్ఞాతేన, హి యస్మాత్ , ఎతత్సర్వమనాత్మజాతమ్ అన్యద్యత్ తత్సర్వం సమస్తమ్ , వేద జానాతి । నన్వన్యజ్ఞానేనాన్యన్న జ్ఞాయత ఇతి ; అస్య పరిహారం దున్దుభ్యాదిగ్రన్థేన వక్ష్యామః । కథం పునరేతత్పదనీయమితి, ఉచ్యతే — యథా హ వై లోకే, పదేన — గవాదిఖురాఙ్కితో దేశః పదమిత్యుచ్యతే, తేన పదేన — నష్టం వివిత్సితం పశుం పదేనాన్వేషమాణః అనువిన్దేత్ లభేత ; ఎవమాత్మని లబ్ధే సర్వమనులభతే ఇత్యర్థః ॥
నన్వాత్మని జ్ఞాతే సర్వమన్యజ్జ్ఞాయత ఇతి జ్ఞానే ప్రకృతే, కథం లాభోఽప్రకృత ఉచ్యత ఇతి ; న, జ్ఞానలాభయోరేకార్థత్వస్య వివక్షితత్వాత్ । ఆత్మనో హ్యలాభోఽజ్ఞానమేవ ; తస్మాజ్జ్ఞానమేవాత్మనో లాభః ; న అనాత్మలాభవత్ అప్రాప్తప్రాప్తిలక్షణ ఆత్మలాభః, లబ్ధృలబ్ధవ్యయోర్భేదాభావాత్ । యత్ర హ్యాత్మనోఽనాత్మా లబ్ధవ్యో భవతి, తత్రాత్మా లబ్ధా, లబ్ధవ్యోఽనాత్మా । స చాప్రాప్తః ఉత్పాద్యాదిక్రియావ్యవహితః, కారకవిశేషోపాదానేన క్రియావిశేషముత్పాద్య లబ్ధవ్యః । స త్వప్రాప్తప్రాప్తిలక్షణోఽనిత్యః, మిథ్యాజ్ఞానజనితకామక్రియాప్రభవత్వాత్ — స్వప్నే పుత్రాదిలాభవత్ । అయం తు తద్విపరీత ఆత్మా । ఆత్మత్వాదేవ నోత్పాద్యాదిక్రియావ్యవహితః । నిత్యలబ్ధస్వరూపత్వేఽపి అవిద్యామాత్రం వ్యవధానమ్ । యథా గృహ్యమాణాయా అపి శుక్తికాయా విపర్యయేణ రజతాభాసాయా అగ్రహణం విపరీతజ్ఞానవ్యవధానమాత్రమ్ , తథా గ్రహణం జ్ఞానమాత్రమేవ, విపరీతజ్ఞానవ్యవధానాపోహార్థత్వాజ్జ్ఞానస్య ; ఎవమిహాప్యాత్మనోఽలాభః అవిద్యామాత్రవ్యవధానమ్ ; తస్మాద్విద్యయా తదపోహనమాత్రమేవ లాభః, నాన్యః కదాచిదప్యుపపద్యతే । తస్మాదాత్మలాభే జ్ఞానాదర్థాన్తరసాధనస్య ఆనర్థక్యం వక్ష్యామః । తస్మాన్నిరాశఙ్కమేవ జ్ఞానలాభయోరేకార్థత్వం వివక్షన్నాహ — జ్ఞానం ప్రకృత్య — ‘అనువిన్దేత్’ ఇతి ; విన్దతేర్లాభార్థత్వాత్ ॥
గుణవిజ్ఞానఫలమిదముచ్యతే — యథా — అయమాత్మా నామరూపానుప్రవేశేన ఖ్యాతిం గతః ఆత్మేత్యాదినామరూపాభ్యామ్ , ప్రాణాదిసంహతిం చ శ్లోకం ప్రాప్తవాన్ - ఇతి — ఎవమ్ , యో వేద ; సః కీర్తిం ఖ్యాతిమ్ , శ్లోకం చ సఙ్ఘాతమిష్టైః సహ, విన్దతే లభతే । యద్వా యథోక్తం వస్తు యో వేద ; ముముక్షూణామపేక్షితం కీర్తిశబ్దితమైక్యజ్ఞానమ్ , తత్ఫలం శ్లోకశబ్దితాం ముక్తిమాప్నోతి — ఇతి ముఖ్యమేవ ఫలమ్ ॥
తదేతత్ప్రేయః పుత్రాత్ప్రేయో విత్తాత్ప్రేయోఽన్యస్మాత్సర్వస్మాదన్తరతరం యదయమాత్మా । స యోఽన్యమాత్మానః ప్రియం బ్రువాణం బ్రూయాత్ప్రియం రోత్స్యతీతీశ్వరో హ తథైవ స్యాదాత్మానమేవ ప్రియముపాసీత స య ఆత్మానమేవ ప్రియముపాస్తే న హాస్య ప్రియం ప్రమాయుకం భవతి ॥ ౮ ॥
కుతశ్చాత్మతత్త్వమేవ జ్ఞేయమ్ అనాదృత్యాన్యదిత్యాహ — తదేతదాత్మతత్త్వమ్ , ప్రేయః ప్రియతరమ్ , పుత్రాత్ ; పుత్రో హి లోకే ప్రియః ప్రసిద్ధః, తస్మాదపి ప్రియతరమ్ — ఇతి నిరతిశయప్రియత్వం దర్శయతి ; తథా విత్తాత్ హిరణ్యరత్నాదేః ; తథా అన్యస్మాత్ యద్యల్లోకే ప్రియత్వేన ప్రసిద్ధం తస్మాత్సర్వస్మాదిత్యర్థః । తత్కస్మాదాత్మతత్త్వమేవ ప్రియతరం న ప్రాణాదీతి, ఉచ్యతే — అన్తరతరమ్ — బాహ్యాత్పుత్రవిత్తాదేః ప్రాణపిణ్డసముదాయో హి అన్తరః అభ్యన్తరః సన్నికృష్ట ఆత్మనః ; తస్మాదప్యన్తరాత్ అన్తరతరమ్ , యదయమాత్మా యదేతదాత్మతత్త్వమ్ । యో హి లోకే నిరతిశయప్రియః స సర్వప్రయత్నేన లబ్ధవ్యో భవతి ; తథా అయమాత్మా సర్వలౌకికప్రియేభ్యః ప్రియతమః ; తస్మాత్తల్లాభే మహాన్యత్న ఆస్థేయ ఇత్యర్థః — కర్తవ్యతాప్రాప్తమప్యన్యప్రియలాభే యత్నముజ్ఝిత్వా । కస్మాత్పునః ఆత్మానాత్మప్రియయోః అన్యతరప్రియహానేన ఇతరప్రియోపాదానప్రాప్తౌ, ఆత్మప్రియోపాదానేనైవేతరహానం క్రియతే, న విపర్యయః - ఇతి, ఉచ్యతే — స యః కశ్చిత్ , అన్యమనాత్మవిశేషం పుత్రాదికమ్ , ప్రియతరమాత్మనః సకాశాత్ , బ్రువాణమ్ , బ్రూయాదాత్మప్రియవాదీ — కిమ్ ? ప్రియం తవాభిమతం పుత్రాదిలక్షణమ్ , రోత్స్యతి ఆవరణం ప్రాణసంరోధం ప్రాప్స్యతి వినఙ్క్ష్యతీతి ; స కస్మాదేవం బ్రవీతి ? యస్మాదీశ్వరః సమర్థః పర్యాప్తోఽసావేవం వక్తుం హ ; యస్మాత్ తస్మాత్ తథైవ స్యాత్ ; యత్తేనోక్తమ్ — ‘ప్రాణసంరోధం ప్రాప్స్యతి’ ; యథాభూతవాదీ హి సః, తస్మాత్స ఈశ్వరో వక్తుమ్ । ఈశ్వరశబ్దః క్షిప్రవాచీతి కేచిత్ ; భవేద్యది ప్రసిద్ధిః స్యాత్ । తస్మాదుజ్ఝిత్వాన్యత్ప్రియమ్ , ఆత్మానమేవ ప్రియముపాసీత । స య ఆత్మానమేవ ప్రియముపాస్తే - ఆత్మైవ ప్రియో నాన్యోఽస్తీతి ప్రతిపద్యతే, అన్యల్లౌకికం ప్రియమప్యప్రియమేవేతి నిశ్చిత్య, ఉపాస్తే చిన్తయతి, న హాస్య ఎవంవిదః ప్రియం ప్రమాయుకం ప్రమరణశీలం భవతి । నిత్యానువాదమాత్రమేతత్ , ఆత్మవిదోఽన్యస్య ప్రియస్యాప్రియస్య చ అభావాత్ ; ఆత్మప్రియగ్రహణస్తుత్యర్థం వా ; ప్రియగుణఫలవిధానార్థం వా మన్దాత్మదర్శినః, తాచ్ఛీల్యప్రత్యయోపాదానాత్ ॥
తదాహుర్యద్బ్రహ్మవిద్యయా సర్వం భవిష్యన్తో మనుష్యా మన్యన్తే । కిము తద్బ్రహ్మావేద్యస్మాత్తత్సర్వమభవదితి ॥ ౯ ॥
సూత్రితా బ్రహ్మవిద్యా —
‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇతి, యదర్థోపనిషత్కృత్స్నాపి ; తస్యైతస్య సూత్రస్య వ్యాచిఖ్యాసుః ప్రయోజనాభిధిత్సయోపోజ్జిఘాంసతి — తదితి వక్ష్యమాణమనన్తరవాక్యేఽవద్యోత్యం వస్తు - ఆహుః — బ్రాహ్మణాః బ్రహ్మ వివిదిషవః జన్మజరామరణప్రబన్ధచక్రభ్రమణకృతాయాసదుఃఖోదకాపారమహోదధిప్లవభూతం గురుమాసాద్య తత్తీరముత్తితీర్షవః ధర్మాధర్మసాధనతత్ఫలలక్షణాత్సాధ్యసాధనరూపాన్నిర్విణ్ణాః తద్విలక్షణనిత్యనిరతిశయశ్రేయఃప్రతిపిత్సవః ; కిమాహురిత్యాహ — యద్బ్రహ్మవిద్యయా ; బ్రహ్మ పరమాత్మా, తత్ యయా వేద్యతే సా బ్రహ్మవిద్యా తయా బ్రహ్మవిద్యయా, సర్వం నిరవశేషమ్ , భవిష్యన్తః భవిష్యామ ఇత్యేవమ్ , మనుష్యా యత్ మన్యన్తే ; మనుష్యగ్రహణం విశేషతోఽధికారజ్ఞాపనార్థమ్ ; మనుష్యా ఎవ హి విశేషతోఽభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనేఽధికృతా ఇత్యభిప్రాయః ; యథా కర్మవిషయే ఫలప్రాప్తిం ధ్రువాం కర్మభ్యో మన్యన్తే, తథా బ్రహ్మవిద్యాయాః సర్వాత్మభావఫలప్రాప్తిం ధ్రువామేవ మన్యన్తే, వేదప్రామాణ్యస్యోభయత్రావిశేషాత్ ; తత్ర విప్రతిషిద్ధం వస్తు లక్ష్యతే ; అతః పృచ్ఛామః — కిము తద్బ్రహ్మ, యస్య విజ్ఞానాత్సర్వం భవిష్యన్తో మనుష్యా మన్యన్తే ? తత్కిమవేత్ , యస్మాద్విజ్ఞానాత్తద్బ్రహ్మ సర్వమభవత్ ? బ్రహ్మ చ సర్వమితి శ్రూయతే, తత్ యది అవిజ్ఞాయ కిఞ్చిత్సర్వమభవత్ , తథాన్యేషామప్యస్తు ; కిం బ్రహ్మవిద్యయా ? అథ విజ్ఞాయ సర్వమభవత్ , విజ్ఞానసాధ్యత్వాత్కర్మఫలేన తుల్యమేవేత్యనిత్యత్వప్రసఙ్గః సర్వభావస్య బ్రహ్మవిద్యాఫలస్య ; అనవస్థాదోషశ్చ - తదప్యన్యద్విజ్ఞాయ సర్వమభవత్ , తతః పూర్వమప్యన్యద్విజ్ఞాయేతి । న తావదవిజ్ఞాయ సర్వమభవత్ , శాస్త్రార్థవైరూప్యదోషాత్ । ఫలానిత్యత్వదోషస్తర్హి ? నైకోఽపి దోషః, అర్థవిశేషోపపత్తేః ॥
యది కిమపి విజ్ఞాయైవ తద్బ్రహ్మ సర్వమభవత్ , పృచ్ఛామః - కిము తద్బ్రహ్మావేద్యస్మాత్తత్సర్వమభవదితి । ఎవం చోదితే సర్వదోషానాగన్ధితం ప్రతివచనమాహ —
బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్తదాత్మానమేవావేత్ । అహం బ్రహ్మాస్మీతి । తస్మాత్తత్సర్వమభవత్తద్యో యో దేవానాం ప్రత్యబుధ్యత స ఎవ తదభవత్తథర్షీణాం తథా మనుష్యాణాం తద్ధైతత్పశ్యనృషిర్వామదేవః ప్రతిపేదేఽహం మనురభవం సూర్యశ్చేతి । తదిదమప్యేతర్హి య ఎవం వేదాహం బ్రహ్మాస్మీతి స ఇదం సర్వం భవతి తస్య హ న దేవాశ్చనాభూత్యా ఈశతే । ఆత్మా హ్యేషాం స భవతి అథ యోఽన్యాం దేవతాముపాస్తేఽన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేద యథా పశురేవం స దేవానామ్ । యథా హ వై బహవః పశవో మనుష్యం భుఞ్జ్యురేవమేకైకః పురుషో దేవాన్భునక్త్యేకస్మిన్నేవ పశావాదీయమానేఽప్రియం భవతి కిము బహుషు తస్మాదేషాం తన్న ప్రియం యదేతన్మనుష్యా విద్యుః ॥ ౧౦ ॥
బ్రహ్మ అపరమ్ , సర్వభావస్య సాధ్యత్వోపపత్తేః ; న హి పరస్య బ్రహ్మణః సర్వభావాపత్తిర్విజ్ఞానసాధ్యా ; విజ్ఞానసాధ్యాం చ సర్వభావాపత్తిమాహ — ‘తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ ఇతి ; తస్మాద్బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీదిత్యపరం బ్రహ్మేహ భవితుమర్హతి ॥
మనుష్యాధికారాద్వా తద్భావీ బ్రాహ్మణః స్యాత్ ; ‘సర్వం భవిష్యన్తో మనుష్యా మన్యన్తే’ ఇతి హి మనుష్యాః ప్రకృతాః ; తేషాం చ అభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనే విశేషతోఽధికార ఇత్యుక్తమ్ , న పరస్య బ్రహ్మణో నాప్యపరస్య ప్రజాపతేః ; అతో ద్వైతైకత్వాపరబ్రహ్మవిద్యయా కర్మసహితయా అపరబ్రహ్మభావముపసమ్పన్నో భోజ్యాదపావృత్తః సర్వప్రాప్త్యోచ్ఛిన్నకామకర్మబన్ధనః పరబ్రహ్మభావీ బ్రహ్మవిద్యాహేతోర్బ్రహ్మేత్యభిధీయతే ; దృష్టశ్చ లోకే భావినీం వృత్తిమాశ్రిత్య శబ్దప్రయోగః — యథా ‘ఓదనం పచతి’ ఇతి, శాస్త్రే చ — ‘పరివ్రాజకః సర్వభూతాభయదక్షిణామ్’ ( ? ) ఇత్యాది, తథా ఇహ - ఇతి కేచిత్ — బ్రహ్మ బ్రహ్మభావీ పురుషో బ్రాహ్మణః ఇతి వ్యాచక్షతే ॥
తన్న, సర్వభావాపత్తేరనిత్యత్వదోషాత్ । న హి సోఽస్తి లోకే పరమార్థతః, యో నిమిత్తవశాద్భావాన్తరమాపద్యతే నిత్యశ్చేతి । తథా బ్రహ్మవిజ్ఞాననిమిత్తకృతా చేత్సర్వభావాపత్తిః, నిత్యా చేతి విరుద్ధమ్ । అనిత్యత్వే చ కర్మఫలతుల్యతేత్యుక్తో దోషః । అవిద్యాకృతాసర్వత్వనివృత్తిం చేత్సర్వభావాపత్తిం బ్రహ్మవిద్యాఫలం మన్యసే, బ్రహ్మభావిపురుషకల్పనా వ్యర్థా స్యాత్ । ప్రాగ్బ్రహ్మవిజ్ఞానాదపి సర్వో జన్తుర్బ్రహ్మత్వాన్నిత్యమేవ సర్వభావాపన్నః పరమార్థతః ; అవిద్యయా తు అబ్రహ్మత్వమసర్వత్వం చాధ్యారోపితమ్ - యథా శుక్తికాయాం రజతమ్ , వ్యోమ్ని వా తలమలవత్త్వాది ; తథేహ బ్రహ్మణ్యధ్యారోపితమవిద్యయా అబ్రహ్మత్వమసర్వత్వం చ బ్రహ్మవిద్యయా నివర్త్యతే - ఇతి మన్యసే యది, తదా యుక్తమ్ — యత్పరమార్థత ఆసీత్పరం బ్రహ్మ, బ్రహ్మశబ్దస్య ముఖ్యార్థభూతమ్ ‘బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్’ ఇత్యస్మిన్వాక్యే ఉచ్యత ఇతి వక్తుమ్ ; యథాభూతార్థవాదిత్వాద్వేదస్య । న త్వియం కల్పనా యుక్తా — బ్రహ్మశబ్దార్థవిపరీతో బ్రహ్మభావీ పురుషో బ్రహ్మేత్యుచ్యత ఇతి, శ్రుతహాన్యశ్రుతకల్పనాయా అన్యాయ్యత్వాత్ — మహత్తరే ప్రయోజనాన్తరేఽసతి అవిద్యాకృతవ్యతిరేకేణాబ్రహ్మత్వమసర్వత్వం చ విద్యత ఎవేతి చేత్ , న, తస్య బ్రహ్మవిద్యయాపోహానుపపత్తేః । న హి క్వచిత్సాక్షాద్వస్తుధర్మస్యాపోఢ్రీ దృష్టా కర్త్రీ వా బ్రహ్మవిద్యా, అవిద్యాయాస్తు సర్వత్రైవ నివర్తికా దృశ్యతే ; తథా ఇహాప్యబ్రహ్మత్వమసర్వత్వం చావిద్యాకృతమేవ నివర్త్యతాం బ్రహ్మవిద్యయా ; న తు పారమార్థికం వస్తు కర్తుం నివర్తయితుం వా అర్హతి బ్రహ్మవిద్యా । తస్మాద్వ్యర్థైవ శ్రుతహాన్యశ్రుతకల్పనా ॥
బ్రహ్మణ్యవిద్యానుపపత్తిరితి చేత్ , న, బ్రహ్మణి విద్యావిధానాత్ । న హి శుక్తికాయాం రజతాధ్యారోపణేఽసతి శుక్తికాత్వం జ్ఞాప్యతే - చక్షుర్గోచరాపన్నాయామ్ — ‘ఇయం శుక్తికా న రజతమ్’ ఇతి । తథా
‘సదేవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘బ్రహ్మైవేదం సర్వమ్’
‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨)‘నేదం ద్వైతమస్త్యబ్రహ్మ’ ( ? ) ఇతి బ్రహ్మణ్యేకత్వవిజ్ఞానం న విధాతవ్యమ్ , బ్రహ్మణ్యవిద్యాధ్యారోపణాయామసత్యామ్ । న బ్రూమః — శుక్తికాయామివ బ్రహ్మణ్యతద్ధర్మాధ్యారోపణా నాస్తీతి ; కిం తర్హి న బ్రహ్మ స్వాత్మన్యతద్ధర్మాధ్యారోపనిమిత్తమ్ అవిద్యాకర్తృ చేతి - భవత్యేవం నావిద్యాకర్తృ భ్రాన్తం చ బ్రహ్మ । కిన్తు నైవ అబ్రహ్మ అవిద్యకర్తా చేతనో భ్రాన్తోఽన్య ఇష్యతే —
‘నాన్యోఽతోఽస్తి విజ్ఞాతా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౭ । ౨౩) ‘నాన్యదతోఽస్తి విజ్ఞాతృ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘ఆత్మానమేవావేత్ అహం బ్రహ్మాస్మి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి, న స వేద’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః ; స్మృతిభ్యశ్చ —
‘సమం సర్వేషు భూతేషు’ (భ. గీ. ౧౩ । ౨౭) ‘అహమాత్మా గుడాకేశ’ (భ. గీ. ౧౦ । ౨౦) ‘శుని చైవ శ్వపాకే చ’ (భ. గీ. ౫ । ౧౮) ;
‘యస్తు సర్వాణి భూతాని’ (ఈ. ఉ. ౬) ‘యస్మిన్సర్వాణి భూతాని’ (ఈ. ఉ. ౭) ఇతి చ మన్త్రవర్ణాత్ । నన్వేవం శాస్త్రోపదేశానర్థక్యమితి ; బాఢమేవమ్ , అవగతే అస్త్వేవానర్థక్యమ్ । అవగమానర్థక్యమపీతి చేత్ , న, అనవగమనివృత్తేర్దృష్టత్వాత్ । తన్నివృత్తేరప్యనుపపత్తిరేకత్వ ఇతి చేత్ , న, దృష్టవిరోధాత్ ; దృశ్యతే హ్యేకత్వవిజ్ఞానాదేవానవగమనివృత్తిః ; దృశ్యమానమప్యనుపపన్నమితి బ్రువతో దృష్టవిరోధః స్యాత్ ; న చ దృష్టవిరోధః కేనచిదప్యభ్యుపగమ్యతే ; న చ దృష్టేఽనుపపన్నం నామ, దృష్టత్వాదేవ । దర్శనానుపపత్తిరితి చేత్ , తత్రాప్యేషైవ యుక్తిః ॥
‘పుణ్యో వై పుణ్యేన కర్మణా భవతి’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౧౩) ‘తం విద్యాకర్మణీ సమన్వారభేతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨) ‘మన్తా బోద్ధా కర్తా విజ్ఞానాత్మా పురుషః’ (ప్ర. ఉ. ౪ । ౯) ఇత్యేవమాదిశ్రుతిస్మృతిన్యాయేభ్యః పరస్మాద్విలక్షణోఽన్యః సంసార్యవగమ్యతే ; తద్విలక్షణశ్చ పరః
‘స ఎష నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ‘అశనాయాద్యత్యేతి’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ‘య ఆత్మాపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧) ‘ఎతస్య వా అక్షరస్య ప్రశాసనే’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౯) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః ; కణాదాక్షపాదాదితర్కశాస్త్రేషు చ సంసారివిలక్షణ ఈశ్వర ఉపపత్తితః సాధ్యతే ; సంసారదుఃఖాపనయార్థిత్వప్రవృత్తిదర్శనాత్ స్ఫుటమన్యత్వమ్ ఈశ్వరాత్ సంసారిణోఽవగమ్యతే ;
‘అవాక్యనాదరః’ (ఛా. ఉ. ౩ । ౪ । ౨) ‘న మే పార్థాస్తి’ (భ. గీ. ౩ । ౩౨) ఇతి శ్రుతిస్మృతిభ్యః ;
‘సోఽన్వేష్టవ్యః స విజిజ్ఞాసితవ్యః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧) ‘తం విదిత్వా న లిప్యతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ‘బ్రహ్మవిదాప్నోతి పరమ్’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ‘ఎకధైవానుద్రష్టవ్యమేతత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౦) ‘యో వా ఎతదక్షరం గార్గ్యవిదిత్వా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౦) ‘తమేవ ధీరో విజ్ఞాయ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౧) ‘ప్రణవో ధనుః, శరో హ్యాత్మా, బ్రహ్మ తల్లక్ష్యముచ్యతే’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౪) ఇత్యాదికర్మకర్తృనిర్దేశాచ్చ ; ముముక్షోశ్చ గతిమార్గవిశేషదేశోపదేశాత్ ; అసతి భేదే కస్య కుతో గతిః స్యాత్ ? తదభావే చ దక్షిణోత్తరమార్గవిశేషానుపపత్తిః గన్తవ్యదేశానుపపత్తిశ్చేతి ; భిన్నస్య తు పరస్మాత్ ఆత్మనః సర్వమేతదుపపన్నమ్ ; కర్మజ్ఞానసాధనోపదేశాచ్చ — భిన్నశ్చేద్బ్రహ్మణః సంసారీ స్యాత్ , యుక్తస్తం ప్రత్యభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనయోః కర్మజ్ఞానయోరుపదేశః, నేశ్వరస్య ఆప్తకామత్వాత్ ; తస్మాద్యుక్తం బ్రహ్మేతి బ్రహ్మభావీ పురుష ఉచ్యత ఇతి చేత్ — న, బ్రహ్మోపదేశానర్థక్యప్రసఙ్గాత్ — సంసారీ చేద్బ్రహ్మభావీ అబ్రహ్మ సన్ , విదిత్వాత్మానమేవ అహం బ్రహ్మాస్మీతి, సర్వమభవత్ ; తస్య సంసార్యాత్మవిజ్ఞానాదేవ సర్వాత్మభావస్య ఫలస్య సిద్ధత్వాత్పరబ్రహ్మోపదేశస్య ధ్రువమానర్థక్యం ప్రాప్తమ్ । తద్విజ్ఞానస్య క్వచిత్పురుషార్థసాధనేఽవినియోగాత్సంసారిణ ఎవ — అహం బ్రహ్మాస్మీతి — బ్రహ్మత్వసమ్పాదనార్థ ఉపదేశ ఇతి చేత్ — అనిర్జ్ఞాతే హి బ్రహ్మస్వరూపే కిం సమ్పాదయేత్ — అహం బ్రహ్మాస్మీతి ? నిర్జ్ఞాతలక్షణే హి బ్రహ్మణి శక్యా సమ్పత్కర్తుమ్ — న
‘అయమాత్మా బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘యత్సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ’‘య ఆత్మా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౪ । ౧) ‘తత్సత్యం స ఆత్మా’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘బ్రహ్మవిదాప్నోతి పరమ్’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి ప్రకృత్య
‘తస్మాద్వా ఎతస్మాదాత్మనః’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి సహస్రశో బ్రహ్మాత్మశబ్దయోః సామానాధికరణ్యాత్ ఎకార్థత్వమేవేత్యవగమ్యతే ; అన్యస్య వై అన్యత్ర సమ్పత్ క్రియతే, నైకత్వే ;
‘ఇదం సర్వం యదయమాత్మా’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇతి చ ప్రకృతస్యైవ ద్రష్టవ్యస్యాత్మన ఎకత్వం దర్శయతి ; తస్మాన్నాత్మనో బ్రహ్మత్వసమ్పదుపపత్తిః । న చాప్యన్యత్ప్రయోజనం బ్రహ్మోపదేశస్య గమ్యతే ;
‘బ్రహ్మ వేద బ్రహ్మైవ భవతి’ (ము. ఉ. ౩ । ౨ । ౯) ‘అభయం హి జనక ప్రాప్తోఽసి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౨ । ౪) ‘అభయం హి వై బ్రహ్మ భవతి’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇతి చ తదాపత్తిశ్రవణాత్ । సమ్పత్తిశ్చేత్ , తదాపత్తిర్న స్యాత్ । న హ్యన్యస్యాన్యభావ ఉపపద్యతే । వచనాత్ , సమ్పత్తేరపి తద్భావాపత్తిః స్యాదితి చేత్ , న, సమ్పత్తేః ప్రత్యయమాత్రత్వాత్ । విజ్ఞానస్య చ మిథ్యాజ్ఞాననివర్తకత్వవ్యతిరేకేణాకారకత్వమిత్యవోచామ । న చ వచనం వస్తునః సామర్థ్యజనకమ్ । జ్ఞాపకం హి శాస్త్రం న కారకమితి స్థితిః ।
‘స ఎష ఇహ ప్రవిష్టః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యాదివాక్యేషు చ పరస్యైవ ప్రవేశ ఇతి స్థితమ్ । తస్మాద్బ్రహ్మేతి న బ్రహ్మభావిపురుషకల్పనా సాధ్వీ । ఇష్టార్థబాధనాచ్చ — సైన్ధవఘనవదనన్తరమబాహ్యమేకరసం బ్రహ్మ - ఇతి విజ్ఞానం సర్వస్యాముపనిషది ప్రతిపిపాదయిషితార్థః — కాణ్డద్వయేఽప్యన్తేఽవధారణాత్ — అవగమ్యతే —
‘ఇత్యనుశాసనమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯) ‘ఎతావదరే ఖల్వమృతత్వమ్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ఇతి ; తథా సర్వశాఖోపనిషత్సు చ బ్రహ్మైకత్వవిజ్ఞానం నిశ్చితోఽర్థః ; తత్ర యది సంసారీ బ్రహ్మణోఽన్య ఆత్మానమేవావేత్ — ఇతి కల్ప్యేత, ఇష్టస్యార్థస్య బాధనం స్యాత్ , తథా చ శాస్త్రముపక్రమోపసంహారయోర్విరోధాదసమఞ్జసం కల్పితం స్యాత్ । వ్యపదేశానుపపత్తేశ్చ — యది చ ‘ఆత్మానమేవావేత్’ ఇతి సంసారీ కల్ప్యేత, ‘బ్రహ్మవిద్యా’ ఇతి వ్యపదేశో న స్యాత్ ఆత్మానమేవావేదితి, సంసారిణ ఎవ వేద్యత్వోపపత్తేః । ‘ఆత్మా’ ఇతి వేత్తురన్యదుచ్యత ఇతి చేత్ , న, ‘అహం బ్రహ్మాస్మి’ ఇతి విశేషణాత్ ; అన్యశ్చేద్వేద్యః స్యాత్ , ‘అయమసౌ’ ఇతి వా విశేష్యేత, న తు ‘అహమస్మి’ ఇతి । ‘అహమస్మి’ ఇతి విశేషణాత్ ‘ఆత్మానమేవావేత్’ ఇతి చ అవధారణాత్ నిశ్చితమ్ ఆత్మైవ బ్రహ్మేతి అవగమ్యతే ; తథా చ సతి ఉపపన్నో బ్రహ్మవిద్యావ్యపదేశః, నాన్యథా ; సంసారివిద్యా హ్యన్యథా స్యాత్ ; న చ బ్రహ్మత్వాబ్రహ్మత్వే హ్యేకస్యోపపన్నే పరమార్థతః తమఃప్రకాశావివ భానోః విరుద్ధత్వాత్ ; న చోభయనిమిత్తత్వే బ్రహ్మవిద్యేతి నిశ్చితో వ్యపదేశో యుక్తః, తదా బ్రహ్మవిద్యా సంసారివిద్యా చ స్యాత్ ; న చ వస్తునోఽర్ధజరతీయత్వం కల్పయితుం యుక్తం తత్త్వజ్ఞానవివక్షాయామ్ , శ్రోతుః సంశయో హి తథా స్యాత్ ; నిశ్చితం చ జ్ఞానం పురుషార్థసాధనమిష్యతే —
‘యస్య స్యాదద్ధా న విచికిత్సాస్తి’ (ఛా. ఉ. ౩ । ౧౪ । ౪) ‘సంశయాత్మా వినశ్యతి’ (భ. గీ. ౪ । ౪౦) ఇతి శ్రుతిస్మృతిభ్యామ్ । అతో న సంశయితో వాక్యార్థో వాచ్యః పరహితార్థినా ॥
తస్మాత్ — యత్ప్రవిష్టం స్రష్టృ బ్రహ్మ, తద్బ్రహ్మ, వై - శబ్దోఽవధారణార్థః, ఇదం శరీరస్థం యద్గృహ్యతే, అగ్రే ప్రాక్ప్రతిబోధాదపి, బ్రహ్మైవాసీత్ , సర్వం చ ఇదమ్ ; కిన్త్వప్రతిబోధాత్ ‘అబ్రహ్మాస్మి అసర్వం చ’ ఇత్యాత్మన్యధ్యారోపాత్ ‘కర్తాహం క్రియావాన్ఫలానాం చ భోక్తా సుఖీ దుఃఖీ సంసారీ’ ఇతి చ అధ్యారోపయతి ; పరమార్థస్తు బ్రహ్మైవ తద్విలక్షణం సర్వం చ । తత్ కథఞ్చిదాచార్యేణ దయాలునా ప్రతిబోధితమ్ ‘నాసి సంసారీ’ ఇతి ఆత్మానమేవావేత్స్వాభావికమ్ ; అవిద్యాధ్యారోపితవిశేషవర్జితమితి ఎవ - శబ్దస్యార్థః ॥
బ్రూహి కోఽసావాత్మా స్వాభావికః, యమాత్మానం విదితవద్బ్రహ్మ । నను న స్మరస్యాత్మానమ్ ; దర్శితో హ్యసౌ, య ఇహ ప్రవిశ్య ప్రాణిత్యపానితి వ్యానిత్యుదానితి సమానితీతి । నను అసౌ గౌః అసావశ్వ ఇత్యేవమసౌ వ్యపదిశ్యతే భవతా, న ఆత్మానం ప్రత్యక్షం దర్శయసి ; ఎవం తర్హి ద్రష్టా శ్రోతా మన్తా విజ్ఞాతా స ఆత్మేతి । నను అత్రాపి దర్శనాదిక్రియాకర్తుః స్వరూపం న ప్రత్యక్షం దర్శయసి ; న హి గమిరేవ గన్తుః స్వరూపం ఛిదిర్వా ఛేత్తుః ; ఎవం తర్హి దృష్టేర్ద్రష్టా శ్రుతేః శ్రోతా మతేర్మన్తా విజ్ఞాతేర్విజ్ఞాతా స ఆత్మేతి । నను అత్ర కో విశేషో ద్రష్టరి ; యది దృష్టేర్ద్రష్టా, యది వా ఘటస్య ద్రష్టా, సర్వథాపి ద్రష్టైవ ; ద్రష్టవ్య ఎవ తు భవాన్విశేషమాహ దృష్టేర్ద్రష్టేతి ; ద్రష్టా తు యది దృష్టేః, యది వా ఘటస్య, ద్రష్టా ద్రష్టైవ । న, విశేషోపపత్తేః — అస్త్యత్ర విశేషః ; యో దృష్టేర్ద్రష్టా సః దృష్టిశ్చేద్భవతి నిత్యమేవ పశ్యతి దృష్టిమ్ , న కదాచిదపి దృష్టిర్న దృశ్యతే ద్రష్ట్రా ; తత్ర ద్రష్టుర్దృష్ట్యా నిత్యయా భవితవ్యమ్ ; అనిత్యా చేద్ద్రష్టుర్దృష్టిః, తత్ర దృశ్యా యా దృష్టిః సా కదాచిన్న దృశ్యేతాపి — యథా అనిత్యయా దృష్ట్యా ఘటాది వస్తు ; న చ తద్వత్ దృష్టేర్ద్రష్టా కదాచిదపి న పశ్యతి దృష్టిమ్ । కిం ద్వే దృష్టీ ద్రష్టుః — నిత్యా అదృశ్యా అన్యా అనిత్యా దృశ్యేతి ? బాఢమ్ ; ప్రసిద్ధా తావదనిత్యా దృష్టిః, అన్ధానన్ధత్వదర్శనాత్ ; నిత్యైవ చేత్ , సర్వోఽనన్ధ ఎవ స్యాత్ ; ద్రష్టుస్తు నిత్యా దృష్టిః —
‘న హి ద్రష్టుర్దృష్టేర్విపరిలోపో విద్యతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౩) ఇతి శ్రుతేః ; అనుమానాచ్చ — అన్ధస్యాపి ఘటాద్యాభాసవిషయా స్వప్నే దృష్టిరుపలభ్యతే ; సా తర్హి ఇతరదృష్టినాశే న నశ్యతి ; సా ద్రష్టుర్దృష్టిః ; తయా అవిపరిలుప్తయా నిత్యయా దృష్ట్యా స్వరూపభూతయా స్వయఞ్జ్యోతిఃసమాఖ్యయా ఇతరామనిత్యాం దృష్టిం స్వప్నాన్తబుద్ధాన్తయోర్వాసనాప్రత్యయరూపాం నిత్యమేవ పశ్యన్దృష్టేర్ద్రష్టా భవతి । ఎవం చ సతి దృష్టిరేవ స్వరూపమస్య అగ్న్యౌష్ణ్యవత్ , న కాణాదానామివ దృష్టివ్యతిరిక్తః అన్యః చేతనః ద్రష్టా ॥
తద్బ్రహ్మ ఆత్మానమేవ నిత్యదృగ్రూపమధ్యారోపితానిత్యదృష్ట్యాదివర్జితమేవ అవేత్ విదితవత్ । నను విప్రతిషిద్ధమ్ —
‘న విజ్ఞాతేర్విజ్ఞాతారం విజానీయాః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౪ । ౨) ఇతి శ్రుతేః — విజ్ఞాతుర్విజ్ఞానమ్ । న, ఎవం విజ్ఞానాన్న విప్రతిషేధః ; ఎవం దృష్టేర్ద్రష్టేతి విజ్ఞాయత ఎవ ; అన్యజ్ఞానానపేక్షత్వాచ్చ — న చ ద్రష్టుర్నిత్యైవ దృష్టిరిత్యేవం విజ్ఞాతే ద్రష్టృవిషయాం దృష్టిమన్యామాకాఙ్క్షతే ; నివర్తతే హి ద్రష్టృవిషయదృష్ట్యాకాఙ్క్షా తదసమ్భవాదేవ ; న హ్యవిద్యమానే విషయే ఆకాఙ్క్షా కస్యచిదుపజాయతే ; న చ దృశ్యా దృష్టిర్ద్రష్టారం విషయీకర్తుముత్సహతే, యతస్తామాకాఙ్క్షేత ; న చ స్వరూపవిషయాకాఙ్క్షా స్వస్యైవ ; తస్మాత్ అజ్ఞానాధ్యారోపణనివృత్తిరేవ ఆత్మానమేవావేదిత్యుక్తమ్ , నాత్మనో విషయీకరణమ్ ॥
తత్కథమవేదిత్యాహ — అహం దృష్టేర్ద్రష్టా ఆత్మా బ్రహ్మాస్మి భవామీతి । బ్రహ్మేతి — యత్సాక్షాదపరోక్షాత్సర్వాన్తర ఆత్మా అశనాయాద్యతీతో నేతి నేత్యస్థూలమనణ్విత్యేవమాదిలక్షణమ్ , తదేవాహమస్మి, నాన్యః సంసారీ, యథా భవానాహేతి । తస్మాత్ ఎవం విజ్ఞానాత్ తద్బ్రహ్మ సర్వమభవత్ - అబ్రహ్మాధ్యారోపణాపగమాత్ తత్కార్యస్యాసర్వత్వస్య నివృత్త్యా సర్వమభవత్ । తస్మాద్యుక్తమేవ మనుష్యా మన్యన్తే — యద్బ్రహ్మవిద్యయా సర్వం భవిష్యామ ఇతి । యత్పృష్టమ్ — కిము తద్బ్రహ్మావేద్యస్మాత్తత్సర్వమభవదితి, తన్నిర్ణీతమ్ — బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్తదాత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మీతి తస్మాత్తత్సర్వమభవదితి ॥
తత్ తత్ర, యో యో దేవానాం ప్రత్యబుధ్యత ప్రతిబుద్ధవానాత్మానం యథోక్తేన విధినా, స ఎవ ప్రతిబుద్ధ ఆత్మా తత్ బ్రహ్మ అభవత్ ; తథా ఋషీణామ్ , తథా మనుష్యాణాం చ మధ్యే । దేవానామిత్యాది లోకదృష్ట్యపేక్షయా న బ్రహ్మత్వబుద్ధ్యోచ్యతే ; పురః పురుష ఆవిశదితి సర్వత్ర బ్రహ్మైవానుప్రవిష్టమిత్యవోచామ ; అతః శరీరాద్యుపాధిజనితలోకదృష్ట్యపేక్షయా దేవానామిత్యాద్యుచ్యతే ; పరమార్థతస్తు తత్ర తత్ర బ్రహ్మైవాగ్ర ఆసీత్ ప్రాక్ప్రతిబోధాత్ దేవాదిశరీరేషు అన్యథైవ విభావ్యమానమ్ , తదాత్మానమేవావేత్ , తథైవ చ సర్వమభవత్ ॥
అస్యా బ్రహ్మవిద్యాయాః సర్వభావాపత్తిః ఫలమిత్యేతస్యార్థస్య ద్రఢిమ్నే మన్త్రానుదాహరతి శ్రుతిః । కథమ్ ? తత్ బ్రహ్మ ఎతత్ ఆత్మానమేవ అహమస్మీతి పశ్యన్ ఎతస్మాదేవ బ్రహ్మణో దర్శనాత్ ఋషిర్వామదేవాఖ్యః ప్రతిపేదే హ ప్రతిపన్నవాన్కిల ; స ఎతస్మిన్బ్రహ్మాత్మదర్శనేఽవస్థితః ఎతాన్మన్త్రాన్దదర్శ — అహం మనురభవం సూర్యశ్చేత్యాదీన్ । తదేతద్బ్రహ్మ పశ్యన్నితి బ్రహ్మవిద్యా పరామృశ్యతే ; అహం మనురభవం సూర్యశ్చేత్యాదినా సర్వభావాపత్తిం బ్రహ్మవిద్యాఫలం పరామృశతి ; పశ్యన్సర్వాత్మభావం ఫలం ప్రతిపేదే ఇత్యస్మాత్ప్రయోగాత్ బ్రహ్మవిద్యాసహాయసాధనసాధ్యం మోక్షం దర్శయతి — భుఞ్జానస్తృప్యతీతి యద్వత్ । సేయం బ్రహ్మవిద్యయా సర్వభావాపత్తిరాసీన్మహతాం దేవాదీనాం వీర్యాతిశయాత్ , నేదానీమైదంయుగీనానాం విశేషతో మనుష్యాణామ్ , అల్పవీర్యత్వాత్ — ఇతి స్యాత్కస్యచిద్బుద్ధిః, తద్వ్యుత్థాపనాయాహ — తదిదం ప్రకృతం బ్రహ్మ యత్సర్వభూతానుప్రవిష్టం దృష్టిక్రియాదిలిఙ్గమ్ , ఎతర్హి ఎతస్మిన్నపి వర్తమానకాలే యః కశ్చిత్ వ్యావృత్తబాహ్యౌత్సుక్య ఆత్మానమేవ ఎవం వేద అహం బ్రహ్మాస్మీతి — అపోహ్య ఉపాధిజనితభ్రాన్తివిజ్ఞానాధ్యారోపితాన్విశేషాన్ సంసారధర్మానాగన్ధితమనన్తరమబాహ్యం బ్రహ్మైవాహమస్మి కేవలమితి — సః అవిద్యాకృతాసర్వత్వనివృత్తేర్బ్రహ్మవిజ్ఞానాదిదం సర్వం భవతి । న హి మహావీర్యేషు వామదేవాదిషు హీనవీర్యేషు వా వార్తమానికేషు మనుష్యేషు బ్రహ్మణో విశేషః తద్విజ్ఞానస్య వాస్తి । వార్తమానికేషు పురుషేషు తు బ్రహ్మవిద్యాఫలేఽనైకాన్తికతా శఙ్క్యత ఇత్యత ఆహ — తస్య హ బ్రహ్మవిజ్ఞాతుర్యథోక్తేన విధినా దేవా మహావీర్యాః, చన అపి, అభూత్యై అభవనాయ బ్రహ్మసర్వభావస్య, నేశతే న పర్యాప్తాః, కిముతాన్యే ॥
బ్రహ్మవిద్యాఫలప్రాప్తౌ విఘ్నకరణే దేవాదయ ఈశత ఇతి కా శఙ్కేతి — ఉచ్యతే — దేవాదీన్ప్రతి ఋణవత్త్వాన్మర్త్యానామ్ ;
‘బ్రహ్మచర్యేణ ఋషిభ్యో యజ్ఞేన దేవేభ్యః ప్రజయా పితృభ్యః’ (తై. సం. ౬ । ౩ । ౧౦) ఇతి హి జాయమానమేవ ఋణవన్తం పురుషం దర్శయతి శ్రుతిః ; పశునిదర్శనాచ్చ
‘అథో అయం వా...’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౬) ఇత్యాదిలోకశ్రుతేశ్చ ఆత్మనో వృత్తిపరిపిపాలయిషయా అధమర్ణానివ దేవాః పరతన్త్రాన్మనుష్యాన్ప్రతి అమృతత్వప్రాప్తిం ప్రతి విఘ్నం కుర్యురితి న్యాయ్యైవైషా శఙ్కా । స్వపశూన్ స్వశరీరాణీవ చ రక్షన్తి దేవాః ; మహత్తరాం హి వృత్తిం కర్మాధీనాం దర్శయిష్యతి దేవాదీనాం బహుపశుసమతయైకైకస్య పురుషస్య ; ‘తస్మాదేషాం తన్న ప్రియం యదేతన్మనుష్యా విద్యుః’ ఇతి హి వక్ష్యతి,
‘యథా హ వై స్వాయ లోకాయారిష్టిమిచ్ఛేదేవం హైవంవిదే సర్వాణి భూతాన్యరిష్టిమిచ్ఛన్తి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౬) ఇతి చ ; బ్రహ్మవిత్త్వే పారార్థ్యనివృత్తేః న స్వలోకత్వం పశుత్వం చేత్యభిప్రాయో అప్రియారిష్టివచనాభ్యామవగమ్యతే ; తస్మాద్బ్రహ్మవిదో బ్రహ్మవిద్యాఫలప్రాప్తిం ప్రతి కుర్యురేవ విఘ్నం దేవాః । ప్రభావవన్తశ్చ హి తే ॥
నను ఎవం సత్యన్యాస్వపి కర్మఫలప్రాప్తిషు దేవానాం విఘ్నకరణం పేయపానసమమ్ ; హన్త తర్హ్యవిస్రమ్భోఽభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనానుష్ఠానేషు ; తథా ఈశ్వరస్యాచిన్త్యశక్తిత్వాద్విఘ్నకరణే ప్రభుత్వమ్ ; తథా కాలకర్మమన్త్రౌషధితపసామ్ ; ఎషాం హి ఫలసమ్పత్తివిపత్తిహేతుత్వం శాస్త్రే లోకే చ ప్రసిద్ధమ్ ; అతోఽప్యనాశ్వాసః శాస్త్రార్థానుష్ఠానే । న ; సర్వపదార్థానాం నియతనిమిత్తోపాదానాత్ జగద్వైచిత్ర్యదర్శనాచ్చ, స్వభావపక్షే చ తదుభయానుపపత్తేః, సుఖదుఃఖాదిఫలనిమిత్తం కర్మేత్యేతస్మిన్పక్షే స్థితే వేదస్మృతిన్యాయలోకపరిగృహీతే, దేవేశ్వరకాలాస్తావన్న కర్మఫలవిపర్యాసకర్తారః, కర్మణాం కాఙ్క్షితకారకత్వాత్ — కర్మ హి శుభాశుభం పురుషాణాం దేవకాలేశ్వరాదికారకమనపేక్ష్య నాత్మానం ప్రతి లభతే, లబ్ధాత్మకమపి ఫలదానేఽసమర్థమ్ , క్రియాయా హి కారకాద్యనేకనిమిత్తోపాదానస్వాభావ్యాత్ ; తస్మాత్ క్రియానుగుణా హి దేవేశ్వరాదయ ఇతి కర్మసు తావన్న ఫలప్రాప్తిం ప్రత్యవిస్రమ్భః । కర్మణామపి ఎషామ్ వశానుగత్వం క్వచిత్ , స్వసామర్థ్యస్యాప్రణోద్యత్వాత్ । కర్మకాలదైవద్రవ్యాదిస్వభావానాం గుణప్రధానభావస్త్వనియతో దుర్విజ్ఞేయశ్చేతి తత్కృతో మోహో లోకస్య — కర్మైవ కారకం నాన్యత్ఫలప్రాప్తావితి కేచిత్ ; దైవమేవేత్యపరే ; కాల ఇత్యేకే ; ద్రవ్యాదిస్వభావ ఇతి కేచిత్ ; సర్వ ఎతే సంహతా ఎవేత్యపరే । తత్ర కర్మణః ప్రాధాన్యమఙ్గీకృత్య వేదస్మృతివాదాః —
‘పుణ్యో వై పుణ్యేన కర్మణా భవతి పాపః పాపేన’ (బృ. ఉ. ౩ । ౨ । ౧౩) ఇత్యాదయః । యద్యపి ఎషాం స్వవిషయే కస్యచిత్ప్రాధాన్యోద్భవః ఇతరేషాం తత్కాలీనప్రాధాన్యశక్తిస్తమ్భః, తథాపి న కర్మణః ఫలప్రాప్తిం ప్రతి అనైకాన్తికత్వమ్ , శాస్త్రన్యాయనిర్ధారితత్వాత్కర్మప్రాధాన్యస్య ॥
న, అవిద్యాపగమమాత్రత్వాద్బ్రహ్మప్రాప్తిఫలస్య — యదుక్తం బ్రహ్మప్రాప్తిఫలం ప్రతి దేవా విఘ్నం కుర్యురితి, తత్ర న దేవానాం విఘ్నకరణే సామర్థ్యమ్ ; కస్మాత్ ? విద్యాకాలానన్తరితత్వాద్బ్రహ్మప్రాప్తిఫలస్య ; కథమ్ ; యథా లోకే ద్రష్టుశ్చక్షుష ఆలోకేన సంయోగో యత్కాలః, తత్కాల ఎవ రూపాభివ్యక్తిః, ఎవమాత్మవిషయం విజ్ఞానం యత్కాలమ్ , తత్కాల ఎవ తద్విషయాజ్ఞానతిరోభావః స్యాత్ ; అతో బ్రహ్మవిద్యాయాం సత్యామ్ అవిద్యాకార్యానుపపత్తేః, ప్రదీప ఇవ తమఃకార్యస్య, కేన కస్య విఘ్నం కుర్యుర్దేవాః — యత్ర ఆత్మత్వమేవ దేవానాం బ్రహ్మవిదః । తదేతదాహ — ఆత్మా స్వరూపం ధ్యేయం యత్తత్సర్వశాస్త్రైర్విజ్ఞేయం బ్రహ్మ, హి యస్మాత్ , ఎషాం దేవానామ్ , స బ్రహ్మవిత్ , భవతి బ్రహ్మవిద్యాసమకాలమేవ — అవిద్యామాత్రవ్యవధానాపగమాత్ శుక్తికాయా ఇవ రజతాభాసాయాః శుక్తికాత్వమిత్యవోచామ । అతో నాత్మనః ప్రతికూలత్వే దేవానాం ప్రయత్నః సమ్భవతి । యస్య హి అనాత్మభూతం ఫలం దేశకాలనిమిత్తాన్తరితమ్ , తత్రానాత్మవిషయే సఫలః ప్రయత్నో విఘ్నాచరణాయ దేవానామ్ ; న త్విహ విద్యాసమకాల ఆత్మభూతే దేశకాలనిమిత్తానన్తరితే, అవసరానుపపత్తేః ॥
ఎవం తర్హి విద్యాప్రత్యయసన్తత్యభావాత్ విపరీతప్రత్యయతత్కార్యయోశ్చ దర్శనాత్ అన్త్య ఎవ ఆత్మప్రత్యయోఽవిద్యానివర్తకః, న తు పూర్వ ఇతి । న, ప్రథమేనానైకాన్తికత్వాత్ — యది హి ప్రథమ ఆత్మవిషయః ప్రత్యయోఽవిద్యాం న నివర్తయతి, తథా అన్త్యోఽపి, తుల్యవిషయత్వాత్ । ఎవం తర్హి సన్తతోఽవిద్యానివర్తకః న విచ్ఛిన్న ఇతి । న, జీవనాదౌ సతి సన్తత్యనుపపత్తేః — న హి జీవనాదిహేతుకే ప్రత్యయే సతి విద్యాప్రత్యయసన్తతిరుపపద్యతే, విరోధాత్ । అథ జీవనాదిప్రత్యయతిరస్కరణేనైవ ఆ మరణాన్తాత్ విద్యాసన్తతిరితి చేత్ , న, ప్రత్యయేయత్తాసన్తానానవధారణాత్ శాస్త్రార్థానవధారణదోషాత్ — ఇయతాం ప్రత్యయానాం సన్తతిరవిద్యాయా నివర్తికేత్యనవధారణాత్ శాస్త్రార్థో నావధ్రియేత ; తచ్చానిష్టమ్ । సన్తతిమాత్రత్వేఽవధారిత ఎవేతి చేత్ , న, ఆద్యన్తయోరవిశేషాత్ — ప్రథమా విద్యాప్రత్యయసన్తతిః మరణకాలాన్తా వేతి విశేషాభావాత్ , ఆద్యన్తయోః ప్రత్యయయోః పూర్వోక్తౌ దోషౌ ప్రసజ్యేయాతామ్ । ఎవం తర్హి అనివర్తక ఎవేతి చేత్ , న ‘తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ ఇతి శ్రుతేః,
‘భిద్యతే హృదయగ్రన్థిః’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౯) ‘తత్ర కో మోహః’ (ఈ. ఉ. ౭) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యశ్చ ॥
అర్థవాద ఇతి చేత్ , న, సర్వశాఖోపనిషదామర్థవాదత్వప్రసఙ్గాత్ ; ఎతావన్మాత్రార్థత్వోపక్షీణా హి సర్వశాఖోపనిషదః । ప్రత్యక్షప్రమితాత్మవిషయత్వాత్ అస్త్యేవేతి చేత్ , న, ఉక్తపరిహారత్వాత్ — అవిద్యాశోకమోహభయాదిదోషనివృత్తేః ప్రత్యక్షత్వాదితి చోక్తః పరిహారః । తస్మాత్ ఆద్యః అన్త్యః సన్తతః అసన్తతశ్చేత్యచోద్యమేతత్ , అవిద్యాదిదోషనివృత్తిఫలావసానత్వాద్విద్యాయాః — య ఎవ అవిద్యాదిదోషనివృత్తిఫలకృత్ప్రత్యయః ఆద్యః అన్త్యః సన్తతః అసన్తతో వా, స ఎవ విద్యేత్యభ్యుపగమాత్ న చోద్యస్యావతారగన్ధోఽప్యస్తి । యత్తూక్తం విపరీతప్రత్యయతత్కార్యయోశ్చ దర్శనాదితి, న, తచ్ఛేషస్థితిహేతుత్వాత్ — యేన కర్మణా శరీరమారబ్ధం తత్ , విపరీతప్రత్యయదోషనిమిత్తత్వాత్ తస్య తథాభూతస్యైవ విపరీతప్రత్యయదోషసంయుక్తస్య ఫలదానే సామర్థ్యమితి, యావత్ శరీరపాతః తావత్ఫలోపభోగాఙ్గతయా విపరీతప్రత్యయం రాగాదిదోషం చ తావన్మాత్రమాక్షిపత్యేవ — ముక్తేషువత్ ప్రవృత్తఫలత్వాత్ తద్ధేతుకస్య కర్మణః । తేన న తస్య నివర్తికా విద్యా, అవిరోధాత్ ; కిం తర్హి స్వాశ్రయాదేవ స్వాత్మవిరోధి అవిద్యాకార్యం యదుత్పిత్సు తన్నిరుణద్ధి, అనాగతత్వాత్ ; అతీతం హి ఇతరత్ । కిఞ్చ న చ విపరీతప్రత్యయో విద్యావత ఉత్పద్యతే, నిర్విషయత్వాత్ — అనవధృతవిషయవిశేషస్వరూపం హి సామాన్యమాత్రమాశ్రిత్య విపరీతప్రత్యయ ఉత్పద్యమాన ఉత్పద్యతే, యథా శుక్తికాయాం రజతమితి ; స చ విషయవిశేషావధారణవతో అశేషవిపరీతప్రత్యయాశయస్యోపమర్దితత్వాత్ న పూర్వవత్సమ్భవతి, శుక్తికాదౌ సమ్యక్ప్రత్యయోత్పత్తౌ పునరదర్శనాత్ । క్వచిత్తు విద్యాయాః పూర్వోత్పన్నవిపరీతప్రత్యయజనితసంస్కారేభ్యో విపరీతప్రత్యయావభాసాః స్మృతయో జాయమానా విపరీతప్రత్యయభ్రాన్తిమ్ అకస్మాత్ కుర్వన్తి — యథా విజ్ఞాతదిగ్విభాగస్యాప్యకస్మాద్దిగ్విపర్యయవిభ్రమః । సమ్యగ్జ్ఞానవతోఽపి చేత్ పూర్వవద్విపరీతప్రత్యయ ఉత్పద్యతే, సమ్యగ్జ్ఞానేఽప్యవిస్రమ్భాచ్ఛాస్త్రార్థవిజ్ఞానాదౌ ప్రవృత్తిరసమఞ్జసా స్యాత్ , సర్వం చ ప్రమాణమప్రమాణం సమ్పద్యేత, ప్రమాణాప్రమాణయోర్విశేషానుపపత్తేః । ఎతేన సమ్యగ్జ్ఞానానన్తరమేవ శరీరపాతాభావః కస్మాదిత్యేతత్పరిహృతమ్ । జ్ఞానోత్పత్తేః ప్రాక్ ఊర్ధ్వం తత్కాలజన్మాన్తరసఞ్చితానాం చ కర్మణామప్రవృత్తఫలానాం వినాశః సిద్ధో భవతి ఫలప్రాప్తివిఘ్ననిషేధశ్రుతేరేవ ;
‘క్షీయన్తే చాస్య కర్మాణి’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౮) ‘తస్య తావదేవ చిరమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧౪ । ౨) ‘సర్వే పాప్మానః ప్రదూయన్తే’ (ఛా. ఉ. ౫ । ౨౪ । ౩) ‘తం విదిత్వా న లిప్యతే కర్మణా పాపకేన’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ‘ఎతము హైవైతే న తరతః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ‘నైనం కృతాకృతే తపతః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ‘ఎతం హ వావ న తపతి’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ‘న బిభేతి కుతశ్చన’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యశ్చ ;
‘జ్ఞానాగ్నిః సర్వకర్మాణి భస్మసాత్కురుతే’ (భ. గీ. ౪ । ౩౭) ఇత్యాదిస్మృతిభ్యశ్చ ॥
యత్తు ఋణైః ప్రతిబధ్యత ఇతి, తన్న అవిద్యావద్విషయత్వాత్ — అవిద్యావాన్హి ఋణీ, తస్య కర్తృత్వాద్యుపపత్తేః,
‘యత్ర వా అన్యదివ స్యాత్తత్రాన్యోఽన్యత్పశ్యేత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౩౧) ఇతి హి వక్ష్యతి — అనన్యత్ సద్వస్తు ఆత్మాఖ్యం యత్రావిద్యాయాం సత్యామన్యదివ స్యాత్ తిమిరకృతద్వితీయచన్ద్రవత్ తత్రావిద్యాకృతానేకకారకాపేక్షం దర్శనాదికర్మ తత్కృతం ఫలం చ దర్శయతి, తత్రాన్యోఽన్యత్పశ్యేదిత్యాదినా ; యత్ర పునర్విద్యాయాం సత్యామవిద్యాకృతానేకత్వభ్రమప్రహాణమ్ ,
‘తత్కేన కం పశ్యేత్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౩౧) ఇతి కర్మాసమ్భవం దర్శయతి, తస్మాదవిద్యావద్విషయ ఎవ ఋణిత్వమ్ , కర్మసమ్భవాత్ , నేతరత్ర । ఎతచ్చోత్తరత్ర వ్యాచిఖ్యాసిష్యమాణైరేవ వాక్యైర్విస్తరేణ ప్రదర్శయిష్యామః ॥
తద్యథేహైవ తావత్ — అథ యః కశ్చిదబ్రహ్మవిత్ , అన్యామాత్మనో వ్యతిరిక్తాం యాం కాఞ్చిద్దేవతామ్ , ఉపాస్తే స్తుతినమస్కారయాగబల్యుపహారప్రణిధానధ్యానాదినా ఉప ఆస్తే తస్యా గుణభావముపగమ్య ఆస్తే — అన్యోఽసావనాత్మా మత్తః పృథక్ , అన్యోఽహమస్మ్యధికృతః, మయా అస్మై ఋణివత్ప్రతికర్తవ్యమ్ — ఇత్యేవంప్రత్యయః సన్నుపాస్తే, న స ఇత్థంప్రత్యయః వేద విజానాతి తత్త్వమ్ । న స కేవలమేవంభూతః అవిద్వాన్ అవిద్యాదోషవానేవ, కిం తర్హి, యథా పశుః గవాదిః వాహనదోహనాద్యుపకారైరుపభుజ్యతే, ఎవం సః ఇజ్యాద్యనేకోపకారైరుపభోక్తవ్యత్వాత్ ఎకైకేన దేవాదీనామ్ ; అతః పశురివ సర్వార్థేషు కర్మస్వధికృత ఇత్యర్థః । ఎతస్య హి అవిదుషో వర్ణాశ్రమాదిప్రవిభాగవతోఽధికృతస్య కర్మణో విద్యాసహితస్య కేవలస్య చ శాస్త్రోక్తస్య కార్యం మనుష్యత్వాదికో బ్రహ్మాన్త ఉత్కర్షః ; శాస్త్రోక్తవిపరీతస్య చ స్వాభావికస్య కార్యం మనుష్యత్వాదిక ఎవ స్థావరాన్తోఽపకర్షః ; యథా చైతత్ తథా
‘అథ త్రయో వావ లోకాః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౬) ఇత్యాదినా వక్ష్యామః కృత్స్నేనైవాధ్యాయశేషేణ । విద్యాయాశ్చ కార్యం సర్వాత్మభావాపత్తిరిత్యేతత్ సఙ్క్షేపతో దర్శితమ్ । సర్వా హి ఇయముపనిషత్ విద్యావిద్యావిభాగప్రదర్శనేనైవోపక్షీణా । యథా చ ఎషోఽర్థః కృత్స్నస్య శాస్త్రస్య తథా ప్రదర్శయిష్యామః ॥
యస్మాదేవమ్ , తస్మాదవిద్యావన్తం పురుషం ప్రతి దేవా ఈశత ఎవ విఘ్నం కర్తుమ్ అనుగ్రహం చ ఇత్యేతద్దర్శయతి — యథా హ వై లోకే, బహవో గోఽశ్వాదయః పశవః మనుష్యం స్వామినమాత్మనః అధిష్ఠాతారం భుఞ్జ్యుః పాలయేయుః, ఎవం బహుపశుస్థానీయః ఎకైకః అవిద్వాన్పురుషః దేవాన్ — దేవానితి పిత్రాద్యుపలక్షణార్థమ్ — భునక్తి పాలయతీతి — ఇమే ఇన్ద్రాదయః అన్యే మత్తో మమేశితారః భృత్య ఇవాహమేషాం స్తుతినమస్కారేజ్యాదినా ఆరాధనం కృత్వా అభ్యుదయం నిఃశ్రేయసం చ తత్ప్రత్తం ఫలం ప్రాప్స్యామీత్యేవమభిసన్ధిః । తత్ర లోకే బహుపశుమతో యథా ఎకస్మిన్నేవ పశావాదీయమానే వ్యాఘ్రాదినా అపహ్రియమాణే మహదప్రియం భవతి, తథా బహుపశుస్థానీయ ఎకస్మిన్పురుషే పశుభావాత్ వ్యుత్తిష్ఠతి, అప్రియం భవతీతి — కిం చిత్రమ్ — దేవానామ్ , బహుపశ్వపహరణ ఇవ కుటుమ్బినః । తస్మాదేషాం తన్న ప్రియమ్ ; కిం తత్ ? యదేతద్బ్రహ్మాత్మతత్త్వం కథఞ్చన మనుష్యా విద్యుః విజానీయుః । తథా చ స్మరణమనుగీతాసు భగవతో వ్యాసస్య — ‘క్రియావద్భిర్హి కౌన్తేయ దేవలోకః సమావృతః । న చైతదిష్టం దేవానాం మర్త్యైరుపరివర్తనమ్’ (అశ్వ. ౧౯ । ౬౧) ఇతి । అతో దేవాః పశూనివ వ్యాఘ్రాదిభ్యః, బ్రహ్మవిజ్ఞానాద్విఘ్నమాచికీర్షన్తి — అస్మదుపభోగ్యత్వాన్మా వ్యుత్తిష్ఠేయురితి । యం తు ముమోచయిషన్తి, తం శ్రద్ధాదిభిర్యోక్ష్యన్తి, విపరీతమశ్రద్ధాదిభిః । తస్మాన్ముముక్షుర్దేవారాధనపరః శ్రద్ధాభక్తిపరః ప్రణేయోఽప్రమాదీ స్యాత్ విద్యాప్రాప్తిం ప్రతి విద్యాం ప్రతీతి వా కాక్వైతత్ప్రదర్శితం భవతి దేవాప్రియవాక్యేన ॥
సూత్రితః శాస్త్రార్థ — ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ ఇతి ; తస్య చ వ్యాచిఖ్యాసితస్య సార్థవాదేన ‘తదాహుర్యద్బ్రహ్మవిద్యయా’ ఇత్యాదినా సమ్బన్ధప్రయోజనే అభిహితే అవిద్యాయాశ్చ సంసారాధికారకారణత్వముక్తమ్ —
‘అథ యోఽన్యాం దేవతాముపాస్తే’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాదినా ; తత్ర అవిద్వాన్ ఋణీ పశువద్దేవాదికర్మకర్తవ్యతయా పరతన్త్ర ఇత్యుక్తమ్ । కిం పునర్దేవాదికర్మకర్తవ్యత్వే నిమిత్తమ్ ? వర్ణా ఆశ్రమాశ్చ ; తత్ర కే వర్ణా ఇత్యత ఇదమారభ్యతే — యన్నిమిత్తసమ్బద్ధేషు కర్మసు అయం పరతన్త్ర ఎవాధికృతః సంసరతి । ఎతస్యైవార్థస్య ప్రదర్శనాయ అగ్నిసర్గానన్తరమిన్ద్రాదిసర్గో నోక్తః ; అగ్నేస్తు సర్గః ప్రజాపతే సృష్టిపరిపూరణాయ ప్రదర్శితః ; అయం చ ఇన్ద్రాదిసర్గః తత్రైవ ద్రష్టవ్యః, తచ్ఛేషత్వాత్ ; ఇహ తు స ఎవాభిధీయతే అవిదుషః కర్మాధికారహేతుప్రదర్శనాయ ॥
బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీదేకమేవ తదేకం సన్న వ్యభవత్ । తచ్ఛ్రేయోరూపమత్యసృజత క్షత్రం యాన్యేతాని దేవత్రా క్షత్రాణీన్ద్రో వరుణః సోమో రుద్రః పర్జన్యో యమో మృత్యురీశాన ఇతి । తస్మాత్క్షత్రాత్పరం నాస్తి తస్మాద్బ్రహ్మణః క్షత్రియమధస్తాదుపాస్తే రాజసూయే క్షత్ర ఎవ తద్యశో దధాతి సైషా క్షత్రస్య యోనిర్యద్బ్రహ్మ । తస్మాద్యద్యపి రాజా పరమతాం గచ్ఛతి బ్రహ్మైవాన్తత ఉపనిశ్రయతి స్వాం యోనిం య ఉ ఎనం హినస్తి స్వాం స యోనిమృచ్ఛతి స పాపీయాన్భవతి యథా శ్రేయాం సం హింసిత్వా ॥ ౧౧ ॥
బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్ — యదగ్నిం సృష్ట్వా అగ్నిరూపాపన్నం బ్రహ్మ — బ్రాహ్మణజాత్యభిమానాత్ బ్రహ్మేత్యభిధీయతే — వై, ఇదం క్షత్రాదిజాతమ్ , బ్రహ్మైవ, అభిన్నమాసీత్ , ఎకమేవ - న ఆసీత్క్షత్రాదిభేదః । తత్ బ్రహ్మైకం క్షత్రాదిపరిపాలయిత్రాదిశూన్యం సత్ , న వ్యభవత్ న విభూతవత్ కర్మణే నాలమాసీదిత్యర్థః । తతస్తద్బ్రహ్మ — బ్రాహ్మణోఽస్మి మమేత్థం కర్తవ్యమితి బ్రాహ్మణజాతినిమిత్తం కర్మ చికీర్షుః ఆత్మనః కర్మకర్తృత్వవిభూత్యై, శ్రేయోరూపం ప్రశస్తరూపమ్ , అతి అసృజత అతిశయేన అసృజత సృష్టవత్ । కిం పునస్తత్ , యత్సృష్టమ్ ? క్షత్రం క్షత్రియజాతిః ; తద్వ్యక్తిభేదేన ప్రదర్శయతి — యాన్యేతాని ప్రసిద్ధాని లోకే, దేవత్రా దేవేషు, క్షత్త్రాణీతి — జాత్యాఖ్యాయాం పక్షే బహువచనస్మరణాత్ వ్యక్తిబహుత్వాద్వా భేదోపచారేణ — బహువచనమ్ । కాని పునస్తానీత్యాహ — తత్రాభిషిక్తా ఎవ విశేషతో నిర్దిశ్యన్తే — ఇన్ద్రో దేవానాం రాజా, వరుణో యాదసామ్ , సోమో బ్రాహ్మణానామ్ , రుద్రః పశూనామ్ , పర్జన్యో విద్యుదాదీనామ్ , యమః పితౄణామ్ , మృత్యుః రోగాదీనామ్ , ఈశానో భాసామ్ — ఇత్యేవమాదీని దేవేషు క్షత్రాణి । తదను ఇన్ద్రాదిక్షత్రదేవతాధిష్ఠితాని మనుష్యక్షత్రాణి సోమసూర్యవంశ్యాని పురూరవఃప్రభృతీని సృష్టాన్యేవ ద్రష్టవ్యాని ; తదర్థ ఎవ హి దేవక్షత్రసర్గః ప్రస్తుతః । యస్మాత్ బ్రహ్మణా అతిశయేన సృష్టం క్షత్రమ్ , తస్మాత్క్షత్రాత్పరం నాస్తి బ్రాహ్మణజాతేరపి నియన్తృ ; తస్మాద్బ్రాహ్మణః కారణభూతోఽపి క్షత్రియస్య క్షత్రియమ్ అధస్తాత్ వ్యవస్థితః సన్ ఉపరి స్థితమ్ ఉపాస్తే — క్వ ? రాజసూయే । క్షత్ర ఎవ తత్ ఆత్మీయం యశః ఖ్యాతిరూపమ్ — బ్రహ్మేతి — దధాతి స్థాపయతి ; రాజసూయాభిషిక్తేన ఆసన్ద్యాం స్థితేన రాజ్ఞా ఆమన్త్రితో బ్రహ్మన్నితి ఋత్విక్ పునస్తం ప్రత్యాహ — త్వం రాజన్బ్రహ్మాసీతి ; తదేతదభిధీయతే — క్షత్ర ఎవ తద్యశో దధాతీతి । సైషా ప్రకృతా క్షత్రస్య యోనిరేవ, యద్బ్రహ్మ । తస్మాత్ యద్యపి రాజా పరమతాం రాజసూయాభిషేకగుణం గచ్ఛతి ఆప్నోతి — బ్రహ్మైవ బ్రాహ్మణజాతిమేవ, అన్తతః అన్తే కర్మపరిసమాప్తౌ, ఉపనిశ్రయతి ఆశ్రయతి స్వాం యోనిమ్ — పురోహితం పురో నిధత్త ఇత్యర్థః । యస్తు పునర్బలాభిమానాత్ స్వాం యోనిం బ్రాహ్మణజాతిం బ్రాహ్మణమ్ — య ఉ ఎనమ్ — హినస్తి హింసతి న్యగ్భావేన పశ్యతి, స్వామాత్మీయామేవ స యోనిమృచ్ఛతి — స్వం ప్రసవం విచ్ఛినత్తి వినాశయతి । స ఎతత్కృత్వా పాపీయాన్ పాపతరో భవతి ; పూర్వమపి క్షత్రియః పాప ఎవ క్రూరత్వాత్ , ఆత్మప్రసవహింసయా సుతరామ్ ; యథా లోకే శ్రేయాంసం ప్రశస్తతరం హింసిత్వా పరిభూయ పాపతరో భవతి, తద్వత్ ॥
స నైవ వ్యభవత్స విశమసృజత యాన్యేతాని దేవజాతాని గణశ ఆఖ్యాయన్తే వసవో రుద్రా ఆదిత్యా విశ్వేదేవా మరుత ఇతి ॥ ౧౨ ॥
క్షత్రే సృష్టేఽపి, స నైవ వ్యభవత్ , కర్మణే బ్రహ్మ తథా న వ్యభవత్ , విత్తోపార్జయితురభావాత్ ; స విశమసృజత కర్మసాధనవిత్తోపార్జనాయ ; కః పునరసౌ విట్ ? యాన్యేతాని దేవజాతాని — స్వార్థే నిష్ఠా, య ఎతే దేవజాతిభేదా ఇత్యర్థః — గణశః గణం గణమ్ , ఆఖ్యాయన్తే కథ్యన్తే — గణప్రాయా హి విశః ; ప్రాయేణ సంహతా హి విత్తోపార్జనే సమర్థాః, న ఎకైకశః — వసవః అష్టసఙ్ఖ్యో గణః, తథైకాదశ రుద్రాః ; ద్వాదశ ఆదిత్యాః, విశ్వే దేవాః త్రయోదశ విశ్వాయా అపత్యాని — సర్వే వా దేవాః, మరుతః సప్త సప్త గణాః ॥
స నైవ వ్యభవత్స శౌద్రం వర్ణమమృజత పూషణమియం వై పూషేయం హీదం సర్వం పుష్యతి యదిదం కిఞ్చ ॥ ౧౩ ॥
సః పరిచారకాభావాత్పునరపి నైవ వ్యభవత్ ; స శౌద్రం వర్ణమసృజత — శూద్ర ఎవ శౌద్రః, స్వార్థేఽణి వృద్ధిః । కః పునరసౌ శౌద్రో వర్ణః, యః సృష్టః ? పూషణమ్ — పుష్యతీతి పూషా । కః పునరసౌ పూషేతి విశేషతస్తన్నిర్దిశతి — ఇయం పృథివీ పూషా ; స్వయమేవ నిర్వచనమాహ — ఇయం హి ఇదం సర్వం పుష్యతి యదిదం కిఞ్చ ॥
స నైవ వ్యభవత్తచ్ఛ్రేయోరూపమత్యసృజత ధర్మం తదేతత్క్షత్రస్య క్షత్త్రం యద్ధర్మస్తస్మాద్ధర్మాత్పరం నాస్త్యథో అబలీయాన్బలీయాం సమాశంసతే ధర్మేణ యథా రాజ్ఞైవం యో వై స ధర్మః సత్యం వై తత్తస్మాత్సత్యం వదన్తమాహుర్ధర్మం వదతీతి ధర్మం వా వదన్తం సత్యం వదతీత్యేతద్ధ్యేవైతదుభయం భవతి ॥ ౧౪ ॥
సః చతురః సృష్ట్వాపి వర్ణాన్ నైవ వ్యభవత్ ఉగ్రత్వాత్క్షత్రస్యానియతాశఙ్కయా ; తత్ శ్రేయోరూపమ్ అత్యసృజత — కిం తత్ ? ధర్మమ్ ; తదేతత్ శ్రేయోరూపం సృష్టం క్షత్రస్య క్షత్రం క్షత్రస్యాపి నియన్తృ, ఉగ్రాదప్యుగ్రమ్ — యద్ధర్మః యో ధర్మః ; తస్మాత్ క్షత్రస్యాపి నియన్తృత్వాత్ ధర్మాత్పరం నాస్తి, తేన హి నియమ్యన్తే సర్వే । తత్కథమితి ఉచ్యతే — అథో అపి అబలీయాన్ దుర్బలతరః బలీయాంసమాత్మనో బలవత్తరమపి ఆశంసతే కామయతే జేతుం ధర్మేణ బలేన — యథా లోకే రాజ్ఞా సర్వబలవత్తమేనాపి కుటుమ్బికః, ఎవమ్ ; తస్మాత్సిద్ధం ధర్మస్య సర్వబలవత్తరత్వాత్సర్వనియన్తృత్వమ్ । యో వై స ధర్మో వ్యవహారలక్షణో లౌకికైర్వ్యవహ్రియమాణః సత్యం వై తత్ ; సత్యమితి యథాశాస్త్రార్థతా ; స ఎవానుష్ఠీయమానో ధర్మనామా భవతి ; శాస్త్రార్థత్వేన జ్ఞాయమానస్తు సత్యం భవతి । యస్మాదేవం తస్మాత్ , సత్యం యథాశాస్త్రం వదన్తం వ్యవహారకాల ఆహుః సమీపస్థా ఉభయవివేకజ్ఞాః — ధర్మం వదతీతి, ప్రసిద్ధం లౌకికం న్యాయం వదతీతి ; తథా విపర్యయేణ ధర్మం వా లౌకికం వ్యవహారం వదన్తమాహుః — సత్యం వదతి, శాస్త్రాదనపేతం వదతీతి । ఎతత్ యదుక్తమ్ ఉభయం జ్ఞాయమానమనుష్ఠీయమానం చ ఎతత్ ధర్మ ఎవ భవతి । తస్మాత్స ధర్మో జ్ఞానానుష్ఠానలక్షణః శాస్త్రజ్ఞానితరాంశ్చ సర్వానేవ నియమయతి ; తస్మాత్ స క్షత్రస్యాపి క్షత్రమ్ ; అతస్తదభిమానోఽవిద్వాన్ తద్విశేషానుష్ఠానాయ బ్రహ్మక్షత్రవిట్ఛూద్రనిమిత్తవిశేషమభిమన్యతే ; తాని చ నిసర్గత ఎవ కర్మాధికారనిమిత్తాని ॥
తదేతద్బ్రహ్మ క్షత్రం విట్శూద్రస్తదగ్నినైవ దేవేషు బ్రహ్మాభవద్బ్రాహ్మణో మనుష్యేషు క్షత్రియేణ క్షత్రియో వైశ్యేన వైశ్యః శూద్రేణ శూద్రస్తస్మాదగ్నావేవ దేవేషు లోకమిచ్ఛన్తే బ్రాహ్మణే మనుష్యేష్వేతాభ్యాం హి రూపాభ్యాం బ్రహ్మాభవత్ । అథ యో హ వా అస్మాల్లోకాత్స్వం లోకమదృష్ట్వా ప్రైతి స ఎనమవిదితో న భునక్తి యథా వేదో వాననూక్తోఽన్యద్వా కర్మాకృతం యదిహ వా అప్యనేవంవిన్మహత్పుణ్యం కర్మ కరోతి తద్ధాస్యాన్తతః క్షీయత ఎవాత్మానమేవ లోకముపాసీత స య ఆత్మానమేవ లోకముపాస్తే న హాస్య కర్మ క్షీయతే । అస్మాద్ధ్యేవాత్మనో యద్యత్కామయతే తత్తత్సృజతే ॥ ౧౫ ॥
తదేతచ్చాతుర్వర్ణ్యం సృష్టమ్ — బ్రహ్మ క్షత్రం విట్ శూద్ర ఇతి ; ఉత్తరార్థ ఉపసంహారః । యత్తత్ స్రష్టృ బ్రహ్మ, తదగ్నినైవ, నాన్యేన రూపేణ, దేవేషు బ్రహ్మ బ్రాహ్మణజాతిః, అభవత్ ; బ్రాహ్మణః బ్రాహ్మణస్వరూపేణ, మనుష్యేషు బ్రహ్మాభవత్ ; ఇతరేషు వర్ణేషు వికారాన్తరం ప్రాప్య, క్షత్రియేణ — క్షత్రియోఽభవత్ ఇన్ద్రాదిదేవతాధిష్ఠితః, వైశ్యేన వైశ్యః, శూద్రేణ శూద్రః । యస్మాత్క్షత్రాదిషు వికారాపన్నమ్ , అగ్నౌ బ్రాహ్మణ ఎవ చావికృతం స్రష్టృ బ్రహ్మ, తస్మాదగ్నావేవ దేవేషు దేవానాం మధ్యే లోకం కర్మఫలమ్ , ఇచ్ఛన్తి, అగ్నిసమ్బద్ధం కర్మ కృత్వేత్యర్థః ; తదర్థమేవ హి తద్బ్రహ్మ కర్మాధికరణత్వేనాగ్నిరూపేణ వ్యవస్థితమ్ ; తస్మాత్తస్మిన్నగ్నౌ కర్మ కృత్వా తత్ఫలం ప్రార్థయన్త ఇత్యేతత్ ఉపపన్నమ్ । బ్రాహ్మణే మనుష్యేషు — మనుష్యాణాం పునర్మధ్యే కర్మఫలేచ్ఛాయాం నాగ్న్యాదినిమిత్తక్రియాపేక్షా, కిం తర్హి జాతిమాత్రస్వరూపప్రతిలమ్భేనైవ పురుషార్థసిద్ధిః ; యత్ర తు దేవాధీనా పురుషార్థసిద్ధిః, తత్రైవాగ్న్యాదిసమ్బద్ధక్రియాపేక్షా ; స్మృతేశ్చ — ‘జప్యేనైవ తు సంసిధ్యేద్బ్రాహ్మణో నాత్ర సంశయః । కుర్యాదన్యన్న వా కుర్యాన్మైత్రో బ్రాహ్మణ ఉచ్యతే’ (మను ౨ । ౮౭) ఇతి । పారివ్రాజ్యదర్శనాచ్చ । తస్మాద్బ్రాహ్మణత్వ ఎవ మనుష్యేషు లోకం కర్మఫలమిచ్ఛన్తి । యస్మాదేతాభ్యాం హి బ్రాహ్మణాగ్నిరూపాభ్యాం కర్మకర్త్రధికరణరూపాభ్యాం యత్స్రష్టృ బ్రహ్మ సాక్షాదభవత్ ॥
అత్ర తు పరమాత్మలోకమగ్నౌ బ్రాహ్మణే చేచ్ఛన్తీతి కేచిత్ । తదసత్ , అవిద్యాధికారే కర్మాధికారార్థం వర్ణవిభాగస్య ప్రస్తుతత్వాత్ , పరేణ చ విశేషణాత్ ; యది హ్యత్ర లోకశబ్దేన పర ఎవాత్మోచ్యేత, పరేణ విశేషణమనర్థకం స్యాత్ — ‘స్వం లోకమదృష్ట్వా’ ఇతి ; స్వలోకవ్యతిరిక్తశ్చేదగ్న్యధీనతయా ప్రార్థ్యమానః ప్రకృతో లోకః, తతః స్వమితి యుక్తం విశేషణమ్ , ప్రకృతపరలోకనివృత్త్యర్థత్వాత్ ; స్వత్వేన చ అవ్యభిచారాత్పరమాత్మలోకస్య, అవిద్యాకృతానాం చ స్వత్వవ్యభిచారాత్ — బ్రవీతి చ కర్మకృతానాం వ్యభిచారమ్ — ‘క్షీయత ఎవ’ ఇతి ॥
బ్రహ్మణా సృష్టా వర్ణాః కర్మార్థమ్ ; తచ్చ కర్మ ధర్మాఖ్యం సర్వానేవ కర్తవ్యతయా నియన్తృ పురుషార్థసాధనం చ ; తస్మాత్తే నైవ చేత్కర్మణా స్వో లోకః పరమాత్మాఖ్యః అవిదితోఽపి ప్రాప్యతే, కిం తస్యైవ పదనీయత్వేన క్రియత ఇత్యత ఆహ — అథేతి, పూర్వపక్షవినివృత్త్యర్థః ; యః కశ్చిత్ , హ వై అస్మాత్ సాంసారికాత్పిణ్డగ్రహణలక్షణాత్ అవిద్యాకామకర్మహేతుకాత్ అగ్న్యధీనకర్మాభిమానతయా వా బ్రాహ్మణజాతిమాత్రకర్మాభిమానతయా వా ఆగన్తుకాదస్వభూతాల్లోకాత్ , స్వం లోకమాత్మాఖ్యమ్ ఆత్మత్వేనావ్యభిచారిత్వాత్ , అదృష్ట్వా — అహం బ్రహ్మాస్మీతి, ప్రైతి మ్రియతే ; స యద్యపి స్వో లోకః, అవిదితః అవిద్యయా వ్యవహితః అస్వ ఇవాజ్ఞాతః, ఎనమ్ — సఙ్ఖ్యాపూరణ ఇవ లౌకికః ఆత్మానమ్ — న భునక్తి న పాలయతి శోకమోహభయాదిదోషాపనయేన యథా లోకే చ వేదః అననూక్తః అనధీతః కర్మాద్యవబోధకత్వేన న భునక్తి, అన్యద్వా లౌకికం కృష్యాది కర్మ అకృతం స్వాత్మనా అనభివ్యఞ్జితమ్ ఆత్మీయఫలప్రదానేన న భునక్తి, ఎవమాత్మా స్వో లోకః స్వేనైవ నిత్యాత్మస్వరూపేణానభివ్యఞ్జితః అవిద్యాదిప్రహాణేన న భునక్త్యేవ । నను కిం స్వలోకదర్శననిమిత్తపరిపాలనేన ? కర్మణః ఫలప్రాప్తిధ్రౌవ్యాత్ ఇష్టఫలనిమిత్తస్య చ కర్మణో బాహుల్యాత్ తన్నిమిత్తం పాలనమక్షయం భవిష్యతి — తన్న, కృతస్య క్షయవత్త్వాదిత్యేతదాహ — యత్ ఇహ వై సంసారే అద్భుతవత్ కశ్చిన్మహాత్మాపి అనేవంవిత్ స్వం లోకం యథోక్తేన విధినా అవిద్వాన్ మహత్ బహు అశ్వమేధాది పుణ్యం కర్మ ఇష్టఫలమేవ నైరన్తర్యేణ కరోతి — అనేనైవానన్త్యం మమ భవిష్యతీతి, తత్కర్మ హ అస్య అవిద్యావతః అవిద్యాజనితకామహేతుత్వాత్ స్వప్నదర్శనవిభ్రమోద్భూతవిభూతవత్ అన్తతః అన్తే ఫలోపభోగస్య క్షీయత ఎవ ; తత్కారణయోరవిద్యాకామయోశ్చలత్వాత్ కృతక్షయధ్రౌవ్యోపపత్తిః । తస్మాన్న పుణ్యకర్మఫలపాలనానన్త్యాశా అస్త్యేవ । అత ఆత్మానమేవ స్వం లోకమ్ — ఆత్మానమితి స్వం లోకమిత్యస్మిన్నర్థే, స్వం లోకమితి ప్రకృతత్వాత్ ఇహ చ స్వశబ్దస్యాప్రయోగాత్ — ఉపాసీత । స య ఆత్మానమేవ లోకముపాస్తే — తస్య కిమిత్యుచ్యతే — న హాస్య కర్మ క్షీయతే, కర్మాభావాదేవ — ఇతి నిత్యానువాదః ; యథా అవిదుషః కర్మక్షయలక్షణం సంసారదుఃఖం సన్తతమేవ, న తథా తదస్య విద్యత ఇత్యర్థః — ‘మిథిలాయాం ప్రదీప్తాయాం న మే దహ్యతి కిఞ్చన’ (మో. ధ. ౧౭౮ । ౨) ఇతి యద్వత్ ॥
స్వాత్మలోకోపాసకస్య విదుషో విద్యాసంయోగాత్ కర్మైవ న క్షీయత ఇత్యపరే వర్ణయన్తి ; లోకశబ్దార్థం చ కర్మసమవాయినం ద్విధా పరికల్పయన్తి కిల — ఎకో వ్యాకృతావస్థః కర్మాశ్రయో లోకో హైరణ్యగర్భాఖ్యః, తం కర్మసమవాయినం లోకం వ్యాకృతం పరిచ్ఛిన్నం య ఉపాస్తే, తస్య కిల పరిచ్ఛిన్నకర్మాత్మదర్శినః కర్మ క్షీయతే ; తమేవ కర్మసమవాయినం లోకమవ్యాకృతావస్థం కారణరూపమాపాద్య యస్తూపాస్తే, తస్యాపరిచ్ఛిన్నకర్మాత్మదర్శిత్వాత్తస్య కర్మ న క్షీయత ఇతి । భవతీయం శోభనా కల్పనా, న తు శ్రౌతీ, స్వలోకశబ్దేన ప్రకృతస్య పరమాత్మనోఽభిహితత్వాత్ , స్వం లోకమితి ప్రస్తుత్య స్వశబ్దం విహాయ ఆత్మశబ్దప్రక్షేపేణ పునస్తస్యైవ ప్రతినిర్దేశాత్ — ఆత్మానమేవ లోకముపాసీతేతి ; తత్ర కర్మసమవాయిలోకకల్పనాయా అనవసర ఎవ । పరేణ చ కేవలవిద్యావిషయేణ విశేషణాత్ —
‘కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి ; పుత్రకర్మాపరవిద్యాకృతేభ్యో హి లోకేభ్యో విశినష్టి — అయమాత్మా నో లోక ఇతి,
‘న హాస్య కేనచన కర్మణా లోకో మీయత ఎషోఽస్య పరమో లోకః’ (కౌ. ఉ. ౩ । ౧) ఇతి చ । తైః సవిశేషణైః అస్యైకవాక్యతా యుక్తా, ఇహాపి స్వం లోకమితి విశేషణదర్శనాత్ । అస్మాత్కామయత ఇత్యయుక్తమితి చేత్ — ఇహ స్వో లోకః పరమాత్మా ; తదుపాసనాత్స ఎవ భవతీతి స్థితే, యద్యత్కామయతే తత్తదస్మాదాత్మనః సృజత ఇతి
తదాత్మప్రాప్తివ్యతిరేకేణ ఫలవచనమయుక్తమితి చేత్ , న । స్వలోకోపాసనస్తుతిపరత్వాత్ ; స్వస్మాదేవ లోకాత్సర్వమిష్టం సమ్పద్యత ఇత్యర్థః, నాన్యదతః ప్రార్థనీయమ్ , ఆప్తకామత్వాత్ —
‘ఆత్మతః ప్రాణ ఆత్మత ఆశా’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౬ । ౧) ఇత్యాది శ్రుత్యన్తరే యథా ; సర్వాత్మభావప్రదర్శనార్థో వా పూర్వవత్ । యది హి పర ఎవ ఆత్మా సమ్పద్యతే, తదా యుక్తః ‘అస్మాద్ధ్యేవాత్మనః’ ఇత్యాత్మశబ్దప్రయోగః — స్వస్మాదేవ ప్రకృతాదాత్మనో లోకాదిత్యేవమర్థః ; అన్యథా అవ్యాకృతావస్థాత్కర్మణో లోకాదితి సవిశేషణమవక్ష్యత్ ప్రకృతపరమాత్మలోకవ్యావృత్తయే వ్యాకృతావస్థావ్యావృత్తయే చ ; న హ్యస్మిన్ప్రకృతే విశేషితే అశ్రుతాన్తరాలావస్థా ప్రతిపత్తుం శక్యతే ॥
అథో అయం వా ఆత్మా । అత్ర అవిద్వాన్వర్ణాశ్రమాద్యభిమానో ధర్మేణ నియమ్యమానో దేవాదికర్మకర్తవ్యతయా పశువత్పరతన్త్ర ఇత్యుక్తమ్ । కాని పునస్తాని కర్మాణి, యత్కర్తవ్యతయా పశువత్పరతన్త్రో భవతి ; కే వా తే దేవాదయః, యేషాం కర్మభిః పశువదుపకరోతి — ఇతి తదుభయం ప్రపఞ్చయతి —
అథో అయం వా ఆత్మా సర్వేషాం భూతానాం లోకః స యజ్జుహోతి యద్యజతే తేన దేవానాం లోకోఽథ యదనుబ్రూతే తేన ఋషీణామథ యత్పితృభ్యో నిపృణాతి యత్ప్రజామిచ్ఛతే తేన పితృణామథ యన్మనుష్యాన్వాసయతే యదేభ్యోఽశనం దదాతి తేన మనుష్యాణామథ యత్పశుభ్యస్తృణోదకం విన్దతి తేన పశూనాం యదస్య గృహేషు శ్వాపదా వయాంస్యా పిపీలికాభ్య ఉపజీవన్తి తేన తేషాం లోకో యథా హ వై స్వాయ లోకాయారిష్టిమిచ్ఛేదేవం హైవంవిదే సర్వాణి భూతాన్యరిష్టిమిచ్ఛన్తి తద్వా ఎతద్విదితం మీమాంసితమ్ ॥ ౧౬ ॥
అథో ఇత్యయం వాక్యోపన్యాసార్థః । అయం యః ప్రకృతో గృహీ కర్మాధికృతః అవిద్వాన్ శరీరేన్ద్రియసఙ్ఘాతాదివిశిష్టః పిణ్డ ఆత్మేత్యుచ్యతే, సర్వేషాం దేవాదీనాం పిపీలికాన్తానాం భూతానాం లోకో భోగ్య ఆత్మేత్యర్థః, సర్వేషాం వర్ణాశ్రమాదివిహితైః కర్మభిరుపకారిత్వాత్ । కైః పునః కర్మవిశేషైరుపకుర్వన్కేషాం భూతవిశేషాణాం లోకః ఇత్యుచ్యతే — స గృహీ యజ్జుహోతి యద్యజతేయాగో దేవతాముద్దిశ్య స్వత్వపరిత్యాగః, స ఎవ ఆసేచనాధికో హోమః — తేన హోమయాగలక్షణేన కర్మణా అవశ్యకర్తవ్యత్వేన దేవానాం పశువత్పరతన్త్రత్వేన ప్రతిబద్ధ ఇతి లోకః ; అథ యదనుబ్రూతే స్వాధ్యాయమధీతే అహరహః తేన ఋషీణాం లోకః ; అథ యత్పితృభ్యో నిపృణాతి ప్రయచ్ఛతి పిణ్డోదకాది, యచ్చ ప్రజామిచ్ఛతే ప్రజార్థముద్యమం కరోతి — ఇచ్ఛా చ ఉత్పత్త్యుపలక్షణార్థా — ప్రజాం చోత్పాదయతీత్యర్థః, తేన కర్మణా అవశ్యకర్తవ్యత్వేన పితృణాం లోకః పితౄణాం భోగ్యత్వేన పరతన్త్రో లోకః ; అథ యన్మనుష్యాన్వాసయతే భూమ్యుదకాదిదానేన గృహే, యచ్చ తేభ్యో వసద్భ్యోఽవసద్భ్యో వా అర్థిభ్యః అశనం దదాతి, తేన మనుష్యాణామ్ ; అథ యత్పశుభ్యస్తృణోదకం విన్దతి లమ్భయతి, తేన పశూనామ్ ; యదస్య గృహేషు శ్వాపదా వయాంసి చ పిపీలికాభిః సహ కణబలిభాణ్డక్షాలనాద్యుపజీవన్తి, తేన తేషాం లోకః । యస్మాదయమేతాని కర్మాణి కుర్వన్నుపకరోతి దేవాదిభ్యః, తస్మాత్ , యథా హ వై లోకే స్వాయ లోకాయ స్వస్మై దేహాయ అరిష్ఠిమ్ అవినాశం స్వత్వభావాప్రచ్యుతిమ్ ఇచ్ఛేత్ స్వత్వభావప్రచ్యుతిభయాత్పోషణరక్షణాదిభిః సర్వతః పరిపాలయేత్ ; ఎవం హ, ఎవంవిదే — సర్వభూతభోగ్యోఽహమ్ అనేన ప్రకారేణ మయా అవశ్యమృణివత్ప్రతికర్తవ్యమ్ — ఇత్యేవమాత్మానం పరికల్పితవతే, సర్వాణి భూతాని దేవాదీని యథోక్తాని, అరిష్ఠిమవినాశమ్ ఇచ్ఛన్తి స్వత్వాప్రచ్యుత్యై సర్వతః సంరక్షన్తి కుటుమ్బిన ఇవ పశూన్ —
‘తస్మాదేషాం తన్న ప్రియమ్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యుక్తమ్ । తద్వా ఎతత్ తదేతత్ యథోక్తానాం కర్మణామృణవదవశ్యకర్తవ్యత్వం పఞ్చమహాయజ్ఞప్రకరణే విదితం కర్తవ్యతయా మీమాంసితం విచారితం చ అవదానప్రకరణే ॥
ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీత్ । బ్రహ్మ విద్వాంశ్చేత్ తస్మాత్పశుభావాత్కర్తవ్యతాబన్ధనరూపాత్ప్రతిముచ్యతే, కేనాయం కారితః కర్మబన్ధనాధికారే అవశ ఇవ ప్రవర్తతే, న పునస్తద్విమోక్షణోపాయే విద్యాధికార ఇతి । ననూక్తం దేవా రక్షన్తీతి ; బాఢమ్ — కర్మాధికారస్వగోచరారూఢానేవ తేఽపి రక్షన్తి, అన్యథా అకృతాభ్యాగమకృతనాశప్రసఙ్గాత్ , న తు సామాన్యం పురుషమాత్రం విశిష్టాధికారానారూఢమ్ ; తస్మాద్భవితవ్యం తేన, యేన ప్రేరితోఽవశ ఎవ బహిర్ముఖో భవతి స్వస్మాల్లోకాత్ । నన్వవిద్యయా సా ; అవిద్వాన్హి బహిర్ముఖీభూతః ప్రవర్తతే — సాపి నైవ ప్రవర్తికా ; వస్తుస్వరూపావరణాత్మికా హి సా ; ప్రవర్తకబీజత్వం తు ప్రతిపద్యతే అన్ధత్వమివ గర్తాదిపతనప్రవృత్తిహేతుః । ఎతం తర్హ్యుచ్యతాం కిం తత్ , యత్ప్రవృత్తిహేతురితి ; తదిహాభిధీయతే — ఎషణా కామః సః, స్వాభావిక్యామవిద్యాయాం వర్తమానా బాలాః పరాచః కామాననుయన్తీతి కాఠకశ్రుతౌ, స్మృతౌ చ —
‘కామ ఎష క్రోధ ఎషః’ (భ. గీ. ౩ । ౩౭) ఇత్యాది, మానవే చ — సర్వా ప్రవృత్తిః కామహేతుక్యేవేతి । స ఎషోఽర్థః సవిస్తరః ప్రదర్శ్యత ఇహ ఆ అధ్యాయపరిసమాప్తేః ॥
ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీదేక ఎవ సోఽకామయత జాయా మే స్యాదథ ప్రజాయేయాథ విత్తం మే స్యాదథ కర్మ కుర్వీయేత్యేతావాన్వై కామో నేచ్ఛంశ్చనాతో భూయో విన్దేత్తస్మాదప్యేతర్హ్యేకాకీ కామయతే జాయా మే స్యాదథ ప్రజాయేయాథ విత్తం మే స్యాదథ కర్మ కుర్వీయేతి స యావదప్యేతేషామేకైకం న ప్రాప్నోత్యకృత్స్న ఎవ తావన్మన్యతే తస్యో కృత్స్నతా మన ఎవాస్యాత్మా వాగ్జాయా ప్రాణః ప్రజా చక్షుర్మానుషం విత్తం చక్షుషా హి తద్విన్దతే శ్రోత్రం దేవం శ్రోత్రేణ హి తచ్ఛృణోత్యాత్మైవాస్య కర్మాత్మనా హి కర్మ కరోతి స ఎష పాఙ్క్తో యజ్ఞః పాఙ్క్తః పశుః పాఙ్క్తః పురుషః పాఙ్క్తమిదం సర్వం యదిదం కిఞ్చ తదిదం సర్వమాప్నోతి య ఎవం వేద ॥ ౧౭ ॥
ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీత్ । ఆత్మైవ — స్వాభావికః అవిద్వాన్ కార్యకరణసఙ్ఘాతలక్షణో వర్ణీ అగ్రే ప్రాగ్దారసమ్బన్ధాత్ ఆత్మేత్యభిధీయతే ; తస్మాదాత్మనః పృథగ్భూతం కామ్యమానం జాయాదిభేదరూపం నాసీత్ ; స ఎవైక ఆసీత్ — జాయాద్యేషణాబీజభూతావిద్యావానేక ఎవాసీత్ । స్వాభావిక్యా స్వాత్మని కర్త్రాదికారకక్రియాఫలాత్మకతాధ్యారోపలక్షణయా అవిద్యావాసనయా వాసితః సః అకామయత కామితవాన్ । కథమ్ ? జాయా కర్మాధికారహేతుభూతా మే మమ కర్తుః స్యాత్ ; తయా వినా అహమనధికృత ఎవ కర్మణి ; అతః కర్మాధికారసమ్పత్తయే భవేజ్జాయా ; అథాహం ప్రజాయేయ ప్రజారూపేణాహమేవోత్పద్యేయ ; అథ విత్తం మే స్యాత్ కర్మసాధనం గవాదిలక్షణమ్ ; అథాహమభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనం కర్మ కుర్వీయ — యేనాహమనృణీ భూత్వా దేవాదీనాం లోకాన్ప్రాప్నుయామ్ , తత్కర్మ కుర్వీయ, కామ్యాని చ పుత్రవిత్తస్వర్గాదిసాధనాని ఎతావాన్వై కామః ఎతావద్విషయపరిచ్ఛిన్న ఇత్యర్థః ; ఎతావానేవ హి కామయితవ్యో విషయః - యదుత జాయాపుత్రవిత్తకర్మాణి సాధనలక్షణైషణా, లోకాశ్చ త్రయః — మనుష్యలోకః పితృలోకో దేవలోక ఇతి — ఫలభూతాః సాధనైషణాయాశ్చాస్యాః ; తదర్థా హి జాయాపుత్రవిత్తకర్మలక్షణా సాధనైషణా ; తస్మాత్ సా ఎకైవ ఎషణా, యా లోకైషణా ; సా ఎకైవ సతీ ఎషణా సాధనాపేక్షేతి ద్విధా ; అతోఽవధారయిష్యతి
‘ఉభే హ్యేతే ఎషణే ఎవ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ఇతి । ఫలార్థత్వాత్సర్వారమ్భస్య లోకైషణా అర్థప్రాప్తా ఉక్తైవేతి — ఎతావాన్వై ఎతావానేవ కామ ఇతి అవధ్రియతే ; భోజనేఽభిహితే తృప్తిర్న హి పృథగభిధేయా, తదర్థత్వాద్భోజనస్య । తే ఎతే ఎషణే సాధ్యసాధనలక్షణే కామః, యేన ప్రయుక్తః అవిద్వాన్ అవశ ఎవ కోశకారవత్ ఆత్మానం వేష్టయతి — కర్మమార్గ ఎవాత్మానం ప్రణిదధత్ బహిర్ముఖీభూతః న స్వం లోకం ప్రతిజానాతి ; తథా చ తైత్తిరీయకే —
‘అగ్నిముగ్ధో హైవ ధూమతాన్తః స్వం లోకం న ప్రతిజానాతి’ (తై. బ్రా. ౩ । ౧౦ । ౧౧) ఇతి । కథం పునరేతావత్త్వమవధార్యతే కామానామ్ , అనన్తత్వాత్ ; అనన్తా హి కామాః — ఇత్యేతదాశఙ్క్య హేతుమాహ — యస్మాత్ — న - ఇచ్ఛన్ - చన — ఇచ్ఛన్నపి, అతః అస్మాత్ఫలసాధనలక్షణాత్ , భూయః అధికతరమ్ , న విన్దేత్ న లభేత ; న హి లోకే ఫలసాధనవ్యతిరిక్తం దృష్టమదృష్టం వా లబ్ధవ్యమస్తి ; లబ్ధవ్యవిషయో హి కామః ; తస్య చైతద్వ్యతిరేకేణాభావాద్యుక్తం వక్తుమ్ — ఎతావాన్వై కామ ఇతి । ఎతదుక్తం భవతి — దృష్టార్థమదృష్టార్థం వా సాధ్యసాధనలక్షణమ్ అవిద్యావత్పురుషాధికారవిషయమ్ ఎషణాద్వయం కామః ; అతోఽస్మాద్విదుషా వ్యుత్థాతవ్యమితి । యస్మాత్ ఎవమవిద్వాననాత్మకామీ పూర్వః కామయామాస, తథా పూర్వతరోఽపి ; ఎషా లోకస్థితిః ; ప్రజాపతేశ్చైవమేష సర్గ ఆసీత్ — సోఽబిభేదవిద్యయా, తతః కామప్రయుక్తః ఎకాక్యరమమాణోఽరత్యుపఘాతాయ స్త్రియమైచ్ఛత్ , తాం సమభవత్ , తతః సర్గోఽయమాసీదితి హి ఉక్తమ్ — తస్మాత్ తత్సృష్టౌ ఎతర్హి ఎతస్మిన్నపి కాలే ఎకాకీ సన్ ప్రాగ్దారక్రియాతః కామయతే — జాయా మే స్యాత్ , అథ ప్రజాయేయ, అథ విత్తం మే స్యాత్ , అథ కర్మ కుర్వీయేత్యుక్తార్థం వాక్యమ్ । సః — ఎవం కామయమానః సమ్పాదయంశ్చ జాయాదీన్ యావత్ సః ఎతేషాం యథోక్తానాం జాయాదీనామ్ ఎకైకమపి న ప్రాప్నోతి, అకృత్స్నః అసమ్పూర్ణోఽహమ్ ఇత్యేవ తావత్ ఆత్మానం మన్యతే ; పారిశేష్యాత్సమస్తానేవైతాన్సమ్పాదయతి యదా, తదా తస్య కృత్స్నతా । యదా తు న శక్నోతి కృత్స్నతాం సమ్పాదయితుం తదా అస్య కృత్స్నత్వసమ్పాదనాయ ఆహ — తస్యో తస్య అకృత్స్నత్వాభిమానినః కృత్స్నతేయమ్ ఎవం భవతి ; కథమ్ ? అయం కార్యకరణసఙ్ఘాతః ప్రవిభజ్యతే ; తత్ర మనోఽనువృత్తి హి ఇతరత్సర్వం కార్యకరణజాతమితి మనః ప్రధానత్వాత్ ఆత్మేవ ఆత్మా — యథా జాయాదీనాం కుటుమ్బపతిరాత్మేవ తదనుకారిత్వాజ్జాయాదిచతుష్టయస్య, ఎవమిహాపి మన ఆత్మా పరికల్ప్యతే కృత్స్నతాయై । తథా వాగ్జాయా మనోఽనువృత్తిత్వసామాన్యాద్వాచః । వాగితి శబ్దశ్చోదనాదిలక్షణో మనసా శ్రోత్రద్వారేణ గృహ్యతే అవధార్యతే ప్రయుజ్యతే చేతి మనసో జాయేవ వాక్ । తాభ్యాం చ వాఙ్మనసాభ్యాం జాయాపతిస్థానీయాభ్యాం ప్రసూయతే ప్రాణః కర్మార్థమితి ప్రాణః ప్రజేవ । తత్ర ప్రాణచేష్టాదిలక్షణం కర్మ చక్షుర్దృష్టవిత్తసాధ్యం భవతీతి చక్షుర్మానుషం విత్తమ్ ; తత్ ద్వివిధం విత్తమ్ — మానుషమ్ ఇతరచ్చ ; అతో విశినష్టి ఇతరవిత్తనివృత్త్యర్థం మానుషమితి ; గవాది హి మనుష్యసమ్బన్ధివిత్తం చక్షుర్గ్రాహ్యం కర్మసాధనమ్ ; తస్మాత్తత్స్థానీయమ్ , తేన సమ్బన్ధాత్ చక్షుర్మానుషం విత్తమ్ ; చక్షుషా హి యస్మాత్ తన్మానుషం విత్తం విన్దతే గవాద్యుపలభత ఇత్యర్థః । కిం పునరితరద్విత్తమ్ ? శ్రోత్రం దైవమ్ — దేవవిషయత్వాద్విజ్ఞానస్య విజ్ఞానం దైవం విత్తమ్ ; తదిహ శ్రోత్రమేవ సమ్పత్తివిషయమ్ ; కస్మాత్ ? శ్రోత్రేణ హి యస్మాత్ తత్ దైవం విత్తం విజ్ఞానం శృణోతి ; అతః శ్రోత్రాధీనత్వాద్విజ్ఞానస్య శ్రోత్రమేవ తదితి । కిం పునరేతైరాత్మాదివిత్తాన్తైరిహ నిర్వర్త్యం కర్మేత్యుచ్యతే — ఆత్మైవ — ఆత్మేతి శరీరముచ్యతే ; కథం పునరాత్మా కర్మస్థానీయః ? అస్య కర్మహేతుత్వాత్ । కథం కర్మహేతుత్వమ్ ? ఆత్మనా హి శరీరేణ యతః కర్మ కరోతి । తస్య అకృత్స్నత్వాభిమానిన ఎవం కృత్స్నతా సమ్పన్నా — యథా బాహ్యా జాయాదిలక్షణా ఎవమ్ । తస్మాత్స ఎష పాఙ్క్తః పఞ్చభిర్నిర్వృత్తః పాఙ్క్తః యజ్ఞః దర్శనమాత్రనిర్వృత్తః అకర్మిణోఽపి । కథం పునరస్య పఞ్చత్వసమ్పత్తిమాత్రేణ యజ్ఞత్వమ్ ? ఉచ్యతే — యస్మాత్ బాహ్యోఽపి యజ్ఞః పశుపురుషసాధ్యః, స చ పశుః పురుషశ్చ పాఙ్క్తః ఎవ, యథోక్తమనఆదిపఞ్చత్వయోగాత్ ; తదాహ — పాఙ్క్తః పశుః గవాదిః, పాఙ్క్తః పురుషః — పశుత్వేఽపి అధికృతత్వేనాస్య విశేషః పురుషస్యేతి పృథక్పురుషగ్రహణమ్ । కిం బహునా పాఙ్క్తమిదం సర్వం కర్మసాధనం ఫలం చ, యదిదం కిఞ్చ యత్కిఞ్చిదిదం సర్వమ్ । ఎవం పాఙ్క్తం యజ్ఞమాత్మానం యః సమ్పాదయతి సః తదిదం సర్వం జగత్ ఆత్మత్వేన ఆప్నోతి — య ఎవం వేద ॥
ఇతి ప్రథమాధ్యాయస్య చతుర్థం బ్రాహ్మణమ్ ॥
పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్
యత్సప్తాన్నాని మేధయా తపసాజనయత్పితా । ఎకమస్య సాధారణం ద్వే దేవానభాజయత్ । త్రీణ్యాత్మనేఽకురుత పశుభ్య ఎకం ప్రాయచ్ఛత్ । తస్మిన్సర్వం ప్రతిష్ఠితం యచ్చ ప్రాణితి యచ్చ న । కస్మాత్తాని న క్షీయన్తేఽద్యమానాని సర్వదా । యో వైతామక్షితిం వేద సోఽన్నమత్తి ప్రతీకేన । స దేవానపిగచ్ఛతి స ఊర్జముపజీవతీతి శ్లోకాః ॥ ౧ ॥
యత్సప్తాన్నాని మేధయా । అవిద్యా ప్రస్తుతా ; తత్ర అవిద్వాన్ అన్యాం దేవతాముపాస్తే అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి ; సః వర్ణాశ్రమాభిమానః కర్మకర్తవ్యతయా నియతో జుహోత్యాదికర్మభిః కామప్రయుక్తో దేవాదీనాముపకుర్వన్ సర్వేషాం భూతానాం లోక ఇత్యుక్తమ్ । యథా చ స్వకర్మభిరేకైకేన సర్వైర్భూతైరసౌ లోకో భోజ్యత్వేన సృష్టః, ఎవమసావపి జుహోత్యాదిపాఙ్క్తకర్మభిః సర్వాణి భూతాని సర్వం చ జగత్ ఆత్మభోజ్యత్వేనాసృజత ; ఎవమ్ ఎకైకః స్వకర్మవిద్యానురూప్యేణ సర్వస్య జగతో భోక్తా భోజ్యం చ, సర్వస్య సర్వః కర్తా కార్యం చేత్యర్థః ; ఎతదేవ చ విద్యాప్రకరణే మధువిద్యాయాం వక్ష్యామః — సర్వం సర్వస్య కార్యం మధ్వితి ఆత్మైకత్వవిజ్ఞానార్థమ్ । యదసౌ జుహోత్యాదినా పాఙ్క్తేన కామ్యేన కర్మణా ఆత్మభోజ్యత్వేన జగదసృజత విజ్ఞానేన చ, తజ్జగత్సర్వం సప్తధా ప్రవిభజ్యమానం కార్యకారణత్వేన సప్తాన్నాన్యుచ్యన్తే, భోజ్యత్వాత్ ; తేనాసౌ పితా తేషామన్నానామ్ । ఎతేషామన్నానాం సవినియోగానాం సూత్రభూతాః సఙ్క్షేపతః ప్రకాశకత్వాత్ ఇమే మన్త్రాః ॥
యత్సప్తాన్నాని మేధయా తపసాజనయత్పితేతి మేధయా హి తపసాజనయత్పితా । ఎకమస్య సాధారణమితీదమేవాస్య తత్సాధారణమన్నం యదిదమద్యతే । స య ఎతదుపాస్తే న స పాప్మనో వ్యావర్తతే మిశ్రం హ్యేతత్ । ద్వే దేవానభాజయదితి హుతం చ ప్రహుతం చ తస్మాద్దేవేభ్యో జుహ్వతి చ ప్ర చ జుహ్వత్యథో ఆహుర్దర్శపూర్ణమాసావితి తస్మాన్నేష్టియాజుకః స్యాత్ । పశుభ్య ఎకం ప్రాయచ్ఛదితి తత్పయః । పయో హ్యేవాగ్రే మనుష్యాశ్చ పశవశ్చోపజీవన్తి తస్మాత్కుమారం జాతం ఘృతం వై వాగ్రే ప్రతిలేహయన్తి స్తనం వానుధాపయన్త్యథ వత్సం జాతమాహురతృణాద ఇతి । తస్మిన్సర్వం ప్రతిష్ఠితం యచ్చ ప్రాణితి యచ్చ నేతి పయసి హీదం సర్వం ప్రతిష్ఠితం యచ్చ ప్రాణితి యచ్చ న । తద్యదిదమాహుః సంవత్సరం పయసా జుహ్వదప పునర్మృత్యుం జయతీతి న తథా విద్యాద్యదహరేవ జుహోతి తదహః పునర్మృత్యుమపజయత్యేవం విద్వాన్సర్వం హి దేవేభ్యోఽన్నాద్యం ప్రయచ్ఛతి । కస్మాత్తాని న క్షీయన్తేఽద్యమానాని సర్వదేతి పురుషో వా అక్షితిః స హీదమన్నం పునః పునర్జనయతే । యో వైతామక్షితిం వేదేతి పురుషో వా అక్షితిః స హీదమన్నం ధియా ధియా జనయతే కర్మభిర్యద్ధైతన్న కుర్యాత్క్షీయేత హ సోఽన్నమత్తి ప్రతీకేనేతి ముఖం ప్రతీకం ముఖేనేత్యేతత్ । స దేవానపిగచ్ఛతి స ఊర్జముపజీవతీతి ప్రశంసా ॥ ౨ ॥
యత్సప్తాన్నాని — యత్ అజనయదితి క్రియావిశేషణమ్ ; మేధయా ప్రజ్ఞయా విజ్ఞానేన తపసా చ కర్మణా ; జ్ఞానకర్మణీ ఎవ హి మేధాతపఃశబ్దవాచ్యే, తయోః ప్రకృతత్వాత్ ; నేతరే మేధాతపసీ, అప్రకరణాత్ ; పాఙ్క్తం హి కర్మ జాయాదిసాధనమ్ ; ‘య ఎవం వేద’ ఇతి చ అనన్తరమేవ జ్ఞానం ప్రకృతమ్ ; తస్మాన్న ప్రసిద్ధయోర్మేధాతపసోరాశఙ్కా కార్యా ; అతః యాని సప్తాన్నాని జ్ఞానకర్మభ్యాం జనితవాన్పితా, తాని ప్రకాశయిష్యామ ఇతి వాక్యశేషః । తత్ర మన్త్రాణామర్థః తిరోహితత్వాత్ప్రాయేణ దుర్విజ్ఞేయో భవతీతి తదర్థవ్యాఖ్యానాయ బ్రాహ్మణం ప్రవర్తతే । తత్ర యత్సప్తాన్నాని మేధయా తపసాజనయత్పితేత్యస్య కోఽర్థః ? ఉచ్యతే ఇతి — హి - శబ్దేనైవ వ్యాచష్టే ప్రసిద్ధార్థావద్యోతకేన ; ప్రసిద్ధో హ్యస్య మన్త్రస్యార్థ ఇత్యర్థః ; యదజనయదితి చ అనువాదస్వరూపేణ మన్త్రేణ ప్రసిద్ధార్థతైవ ప్రకాశితా ; అతః బ్రాహ్మణమ్ అవిశఙ్కయైవాహ — మేధయా హి తపసాజనయత్పితేతి ॥
నను కథం ప్రసిద్ధతా అస్యార్థస్యేతి, ఉచ్యతే — జాయాదికర్మాన్తానాం లోకఫలసాధనానాం పితృత్వం తావత్ప్రత్యక్షమేవ ; అభిహితం చ — ‘జాయా తే స్యాత్’ ఇత్యాదినా । తత్ర చ దైవం విత్తం విద్యా కర్మ పుత్రశ్చ ఫలభూతానాం లోకానాం సాధనం స్రష్టృత్వం ప్రతి ఇత్యభిహితమ్ ; వక్ష్యమాణం చ ప్రసిద్ధమేవ । తస్మాద్యుక్తం వక్తుం మేధయేత్యాది । ఎషణా హి ఫలవిషయా ప్రసిద్ధైవ చ లోకే ; ఎషణా చ జాయాదీత్యుక్తమ్ ‘ఎతావాన్వై కామః’ ఇత్యనేన ; బ్రహ్మవిద్యావిషయే చ సర్వైకత్వాత్కామానుపపత్తేః । ఎతేన అశాస్త్రీయప్రజ్ఞాతపోభ్యాం స్వాభావికాభ్యాం జగత్స్రష్టృత్వముక్తమేవ భవతి ; స్థావరాన్తస్య చ అనిష్టఫలస్య కర్మవిజ్ఞాననిమిత్తత్వాత్ । వివక్షితస్తు శాస్త్రీయ ఎవ సాధ్యసాధనభావః, బ్రహ్మవిద్యావిధిత్సయా తద్వైరాగ్యస్య వివక్షితత్వాత్ — సర్వో హ్యయం వ్యక్తావ్యక్తలక్షణః సంసారోఽశుద్ధోఽనిత్యః సాధ్యసాధనరూపో దుఃఖోఽవిద్యావిషయ ఇత్యేతస్మాద్విరక్తస్య బ్రహ్మవిద్యా ఆరబ్ధవ్యేతి ॥
తత్ర అన్నానాం విభాగేన వినియోగ ఉచ్యతే — ఎకమస్య సాధారణమితి మన్త్రపదమ్ ; తస్య వ్యాఖ్యానమ్ — ఇదమేవాస్య తత్సాధారణమన్నమిత్యుక్తమ్ ; భోక్తృసముదాయస్య ; కిం తత్ ? యదిదమద్యతే భుజ్యతే సర్వైః ప్రాణిభిరహన్యహని, తత్ సాధారణం సర్వభోక్త్రర్థమకల్పయత్పితా సృష్ట్వా అన్నమ్ । స య ఎతత్సాధారణం సర్వప్రాణభృత్స్థితికరం భుజ్యమానమన్నముపాస్తే — తత్పరో భవతీత్యర్థః — ఉపాసనం హి నామ తాత్పర్యం దృష్టం లోకే ‘గురుముపాస్తే’ ‘రాజానముపాస్తే’ ఇత్యాదౌ — తస్మాత్ శరీరస్థిత్యర్థాన్నోపభోగప్రధానః నాదృష్టార్థకర్మప్రధాన ఇత్యర్థః ; స ఎవంభూతో న పాప్మనోఽధర్మాత్ వ్యావర్తతే — న విముచ్యత ఇత్యేతత్ । తథా చ మన్త్రవర్ణః —
‘మోఘమన్నం విన్దతే’ (ఋ. ౧౦ । ౯౭ । ౬) ఇత్యాదిః ; స్మృతిరపి —’నాత్మార్థం పాచయేదన్నమ్’
‘అప్రదాయైభ్యో యో భుఙ్క్తే స్తేన ఎవ సః’ (భ. గీ. ౩ । ౧౩) ‘అన్నాదే భ్రూణహా మార్ష్టి’ (మను. ౮ । ౧౩౭) ఇత్యాదిః । కస్మాత్పునః పాప్మనో న వ్యావర్తతే ? మిశ్రం హ్యేతత్ — సర్వేషాం హి స్వం తత్ అప్రవిభక్తం యత్ప్రాణిభిర్భుజ్యతే, సర్వభోజ్యత్వాదేవ యో ముఖే ప్రక్షిప్యమాణోఽపి గ్రాసః పరస్య పీడాకరో దృశ్యతే — మమేదం స్యాదితి హి సర్వేషాం తత్రాశా ప్రతిబద్ధా ; తస్మాత్ న పరమపీడయిత్వా గ్రసితుమపి శక్యతే ।
‘దుష్కృతం హి మనుష్యాణామ్’ ( ? ) ఇత్యాదిస్మరణాచ్చ ॥
గృహిణా వైశ్వదేవాఖ్యమన్నం యదహన్యహని నిరూప్యత ఇతి కేచిత్ । తన్న । సర్వభోక్తృసాధారణత్వం వైశ్వదేవాఖ్యస్యాన్నస్య న సర్వప్రాణభృద్భుజ్యమానాన్నవత్ప్రత్యక్షమ్ । నాపి యదిదమద్యత ఇతి తద్విషయం వచనమనుకూలమ్ । సర్వప్రాణభృద్భుజ్యమానాన్నాన్తఃపాతిత్వాచ్చ వైశ్వదేవాఖ్యస్య యుక్తం శ్వచాణ్డాలాద్యాద్యస్య అన్నస్య గ్రహణమ్ , వైశ్వదేవవ్యతిరేకేణాపి శ్వచాణ్డాలాద్యాద్యాన్నదర్శనాత్ , తత్ర యుక్తం యదిదమద్యత ఇతి వచనమ్ । యది హి తన్న గృహ్యేత సాధారణశబ్దేన పిత్రా అసృష్టత్వావినియుక్తత్వే తస్య ప్రసజ్యేయాతామ్ । ఇష్యతే హి తత్సృష్టత్వం తద్వినియుక్తత్వం చ సర్వస్యాన్నజాతస్య । న చ వైశ్వదేవాఖ్యం శాస్త్రోక్తం కర్మ కుర్వతః పాప్మనోఽవినివృత్తిర్యుక్తా । న చ తస్య ప్రతిషేధోఽస్తి । న చ మత్స్యబన్ధనాదికర్మవత్స్వభావజుగుప్సితమేతత్ , శిష్టనిర్వర్త్యత్వాత్ , అకరణే చ ప్రత్యవాయశ్రవణాత్ । ఇతరత్ర చ ప్రత్యవాయోపపత్తేః,
‘అహమన్నమన్నమదన్తమద్మి’ (తై. ఉ. ౩ । ౧౦ । ౬) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ ॥
ద్వే దేవానభాజయదితి మన్త్రపదమ్ ; యే ద్వే అన్నే సృష్ట్వా దేవానభాజయత్ , కే తే ద్వే ఇత్యుచ్యతే — హుతం చ ప్రహుతం చ । హుతమిత్యగ్నౌ హవనమ్ , ప్రహుతం హుత్వా బలిహరణమ్ । యస్మాత్ ద్వే ఎతే అన్నే హుతప్రహుతే దేవానభాజయత్పితా, తస్మాత్ ఎతర్హ్యపి గృహిణః కాలే దేవేభ్యో జుహ్వతి దేవేభ్య ఇదమన్నమస్మాభిర్దీయమానమితి మన్వానా జుహ్వతి, ప్రజుహ్వతి చ హుత్వా బలిహరణం చ కుర్వత ఇత్యర్థః । అథో అప్యన్య ఆహుః — ద్వే అన్నే పిత్రా దేవేభ్యః ప్రత్తే న హుతప్రహుతే, కిం తర్హి దర్శపూర్ణమాసావితి । ద్విత్వశ్రవణావిశేషాత్ అత్యన్తప్రసిద్ధత్వాచ్చ హుతప్రహుతే ఇతి ప్రథమః పక్షః । యద్యపి ద్విత్వం హుతప్రహుతయోః సమ్భవతి, తథాపి శ్రౌతయోరేవ తు దర్శపూర్ణమాసయోర్దేవాన్నత్వం ప్రసిద్ధతరమ్ , మన్త్రప్రకాశితత్వాత్ ; గుణప్రధానప్రాప్తౌ చ ప్రధానే ప్రథమతరా అవగతిః ; దర్శపూర్ణమాసయోశ్చ ప్రాధాన్యం హుతప్రహుతాపేక్షయా ; తస్మాత్తయోరేవ గ్రహణం యుక్తమ్ — ద్వే దేవానభాజయదితి । యస్మాద్దేవార్థమేతే పిత్రా ప్రక్లృప్తే దర్శపూర్ణమాసాఖ్యే అన్నే, తస్మాత్ తయోర్దేవార్థత్వావిఘాతాయ నేష్టియాజుకః ఇష్టియజనశీలః ; ఇష్టిశబ్దేన కిల కామ్యా ఇష్టయః ; శాతపథీ ఇయం ప్రసిద్ధిః ; తాచ్ఛీల్యప్రత్యయప్రయోగాత్కామ్యేష్టియజనప్రధానో న స్యాదిత్యర్థః ॥
పశుభ్య ఎకం ప్రాయచ్ఛదితి — యత్పశుభ్య ఎకం ప్రాయచ్ఛత్పితా, కిం పునస్తదన్నమ్ ? తత్పయః । కథం పునరవగమ్యతే పశవోఽస్యాన్నస్య స్వామిన ఇత్యత ఆహ — పయో హి అగ్రే ప్రథమం యస్మాత్ మనుష్యాశ్చ పశవశ్చ పయ ఎవోపజీవన్తీతి ; ఉచితం హి తేషాం తదన్నమ్ , అన్యథా కథం తదేవాగ్రే నియమేనోపజీవేయుః । కథమగ్రే తదేవోపజీవన్తీతి ఉచ్యతే — మనుష్యాశ్చ పశవశ్చ యస్మాత్ తేనైవాన్నేన వర్తన్తే అద్యత్వేఽపి, యథా పిత్రా ఆదౌ వినియోగః కృతః తథా ; తస్మాత్ కుమారం బాలం జాతం ఘృతం వా త్రైవర్ణికా జాతకర్మణి జాతరూపసంయుక్తం ప్రతిలేహయన్తి ప్రాశయన్తి ; స్తనం వా అనుధాపయన్తి పశ్చాత్ పాయయన్తి యథాసమ్భవమ్ అన్యేషామ్ ; స్తనమేవాగ్రే ధాపయన్తి మనుష్యేభ్యోఽన్యేషాం పశూనామ్ । అథ వత్సం జాతమాహుః కియత్ప్రమాణో వత్స ఇత్యేవం పృష్టాః సన్తః — అతృణాద ఇతి — నాద్యాపి తృణమత్తి, అతీవ బాలః పయసైవాద్యాపి వర్తత ఇత్యర్థః । యచ్చ అగ్రే జాతకర్మాదౌ ఘృతముపజీవన్తి, యచ్చ ఇతరే పయ ఎవ, తత్ సర్వథాపి పయ ఎవోపజీవన్తి ; ఘృతస్యాపి పయోవికారత్వాత్పయస్త్వమేవ । కస్మాత్పునః సప్తమం సత్ పశ్వన్నం చతుర్థత్వేన వ్యాఖ్యాయతే ? కర్మసాధనత్వాత్ ; కర్మ హి పయఃసాధనాశ్రయమ్ అగ్నిహోత్రాది ; తచ్చ కర్మ సాధనం విత్తసాధ్యం వక్ష్యమాణస్యాన్నత్రయస్య సాధ్యస్య, యథా దర్శపూర్ణమాసౌ పూర్వోక్తావన్నే ; అతః కర్మపక్షత్వాత్ కర్మణా సహ పిణ్డీకృత్యోపదేశః ; సాధనత్వావిశేషాత్ అర్థసమ్బన్ధాత్ ఆనన్తర్యమకారణమితి చ ; వ్యాఖ్యానే ప్రతిపత్తిసౌకర్యాచ్చ — సుఖం హి నైరన్తర్యేణ వ్యాఖ్యాతుం శక్యన్తేఽన్నాని వ్యాఖ్యాతాని చ సుఖం ప్రతీయన్తే । తస్మిన్సర్వం ప్రతిష్ఠితం యచ్చ ప్రాణితి యచ్చ నేత్యస్య కోఽర్థ ఇత్యుచ్యతే — తస్మిన్ పశ్వన్నే పయసి, సర్వమ్ అధ్యాత్మాధిభూతాధిదైవలక్షణం కృత్స్నం జగత్ ప్రతిష్ఠితమ్ — యచ్చ ప్రాణితి ప్రాణచేష్టావత్ , యచ్చ న స్థావరం శైలాది । తత్ర హి - శబ్దేనైవ ప్రసిద్ధావద్యోతకేన వ్యాఖ్యాతమ్ । కథం పయోద్రవ్యస్య సర్వప్రతిష్ఠాత్వమ్ ? కారణత్వోపపత్తేః ; కారణత్వం చ అగ్నిహోత్రాదికర్మసమవాయిత్వమ్ ; అగ్నిహోత్రాద్యాహుతివిపరిణామాత్మకం చ జగత్కృత్స్నమితి శ్రుతిస్మృతివాదాః శతశో వ్యవస్థితాః ; అతో యుక్తమేవ హి - శబ్దేన వ్యాఖ్యానమ్ । యత్తద్బ్రాహ్మణాన్తరేష్విమదమాహుః — సంవత్సరం పయసా జుహ్వదప పునర్మృత్యుం జయతీతి ; సంవత్సరేణ కిల త్రీణి షష్టిశతాన్యాహుతీనాం సప్త చ శతాని వింశతిశ్చేతి యాజుష్మతీరిష్టకా అభిసమ్పద్యమానాః సంవత్సరస్య చ అహోరాత్రాణి, సంవత్సరమగ్నిం ప్రజాపతిమాప్నువన్తి ; ఎవం కృత్వా సంవత్సరం జుహ్వత్ అపజయతి పునర్మృత్యుమ్ - ఇతః ప్రేత్య దేవేషు సమ్భూతః పునర్న మ్రియత ఇత్యర్థః — ఇత్యేవం బ్రాహ్మణవాదా ఆహుః । న తథా విద్యాత్ న తథా ద్రష్టవ్యమ్ ; యదహరేవ జుహోతి తదహః పునర్మృత్యుమపజయతి న సంవత్సరాభ్యాసమపేక్షతే ; ఎవం విద్వాన్సన్ — యదుక్తమ్ , పయసి హీదం సర్వం ప్రతిష్ఠితం పయఆహుతివిపరిణామాత్మకత్వాత్సర్వస్యేతి, తత్ — ఎకేనైవాహ్నా జగదాత్మత్వం ప్రతిపద్యతే ; తదుచ్యతే — అపజయతి పునర్మృత్యుం పునర్మరణమ్ , సకృన్మృత్వా విద్వాన్ శరీరేణ వియుజ్య సర్వాత్మా భవతి న పునర్మరణాయ పరిచ్ఛిన్నం శరీరం గృహ్ణాతీత్యర్థః । కః పునర్హేతుః, సర్వాత్మాప్త్యా మృత్యుమపజయతీతి ? ఉచ్యతే — సర్వం సమస్తం హి యస్మాత్ దేవేభ్యః సర్వేభ్యః అన్నాద్యమ్ అన్నమేవ తదాద్యం చ సాయమ్ప్రాతరాహుతిప్రక్షేపేణ ప్రయచ్ఛతి । తద్యుక్తమ్ — సర్వమాహుతిమయమాత్మానం కృత్వా సర్వదేవాన్నరూపేణ సర్వైః దేవైః ఎకాత్మభావం గత్వా సర్వదేవమయో భూత్వా పునర్న మ్రియత ఇతి । అథైతదప్యుక్తం బ్రాహ్మణేన — ‘బ్రహ్మ వై స్వయమ్భు తపోఽతప్యత, తదైక్షత న వై తపస్యానన్త్యమస్తి హన్తాహం భూతేష్వాత్మానం జుహవాని భూతాని చాత్మనీతి, తత్సర్వేషు భూతేష్వాత్మానం హుత్వా భూతాని చాత్మని సర్వేషాం భూతానాం శ్రైష్ఠ్యం స్వారాజ్యమాధిపత్యం పర్యేత్’ (శత. బ్రా. ౧౩ । ౭ । ౧ । ౧) ఇతి ॥
కస్మాత్తాని న క్షీయన్తేఽద్యమానాని సర్వదేతి । యదా పిత్రా అన్నాని సృష్ట్వా సప్త పృథక్పృథగ్భోక్తృభ్యః ప్రత్తాని, తదా ప్రభృత్యేవ తైర్భోక్తృభిరద్యమానాని — తన్నిమిత్తత్వాత్తేషాం స్థితేః — సర్వదా నైరన్తర్యేణ ; కృతక్షయోపపత్తేశ్చ యుక్తస్తేషాం క్షయః ; న చ తాని క్షీయమాణాని, జగతోఽవిభ్రష్టరూపేణైవావస్థానదర్శనాత్ ; భవితవ్యం చ అక్షయకారణేన ; తస్మాత్ కస్మాత్పునస్తాని న క్షీయన్త ఇతి ప్రశ్నః । తస్యేదం ప్రతివచనమ్ — పురుషో వా అక్షితిః । యథా అసౌ పూర్వమన్నానాం స్రష్టాసీత్పితా మేధయా జాయాదిసమ్బద్ధేన చ పాఙ్క్తకర్మణా భోక్తా చ తథా యేభ్యో దత్తాన్యన్నాని తేఽపి తేషామన్నానాం భోక్తారోఽపి సన్తః పితర ఎవ — మేధయా తపసా చ యతో జనయన్తి తాన్యన్నాని । తదేతదభిధీయతే పురుషో వై యోఽన్నానాం భోక్తా సః అక్షితిః అక్షయహేతుః । కథమస్యాక్షితిత్వమిత్యుచ్యతే — సః హి యస్మాత్ ఇదం భుజ్యమానం సప్తవిధం కార్యకరణలక్షణం క్రియాఫలాత్మకం పునః పునః భూయో భూయః జనయతే ఉత్పాదయతి, ధియా ధియా తత్తత్కాలభావిన్యా తయా తయా ప్రజ్ఞయా, కర్మభిశ్చ వాఙ్మనఃకాయచేష్టితైః ; యత్ యది హ యద్యేతత్సప్తవిధమన్నముక్తం క్షణమాత్రమపి న కుర్యాత్ప్రజ్ఞయా కర్మభిశ్చ, తతో విచ్ఛిద్యేత భుజ్యమానత్వాత్సాతత్యేన క్షీయేత హ । తస్మాత్ యథైవాయం పురుషో భోక్తా అన్నానాం నైరన్తర్యేణ యథాప్రజ్ఞం యథాకర్మ చ కరోత్యపి ; తస్మాత్ పురుషోఽక్షితిః, సాతత్యేన కర్తృత్వాత్ ; తస్మాత్ భుజ్యమానాన్యప్యన్నాని న క్షీయన్త ఇత్యర్థః । అతః ప్రజ్ఞాక్రియాలక్షణప్రబన్ధారూఢః సర్వో లోకః సాధ్యసాధనలక్షణః క్రియాఫలాత్మకః సంహతానేకప్రాణికర్మవాసనాసన్తానావష్టబ్ధత్వాత్ క్షణికః అశుద్ధః అసారః నదీస్రోతఃప్రదీపసన్తానకల్పః కదలీస్తమ్భవదసారః ఫేనమాయామరీచ్యమ్భఃస్వప్నాదిసమః తదాత్మగతదృష్టీనామవికీర్యమాణో నిత్యః సారవానివ లక్ష్యతే ; తదేతద్వైరాగ్యార్థముచ్యతే — ధియా ధియా జనయతే కర్మభిర్యద్ధైతన్న కుర్యాత్క్షీయేత హేతి — విరక్తానాం హ్యస్మాత్ బ్రహ్మవిద్యా ఆరబ్ధవ్యా చతుర్థప్రముఖేనేతి । యో వైతామక్షితిం వేదేతి । వక్ష్యమాణాన్యపి త్రీణ్యన్నాని అస్మిన్నవసరే వ్యాఖ్యాతాన్యేవేతి కృత్వా తేషాం యాథాత్మ్యవిజ్ఞానఫలముపసంహ్రియతే — యో వా ఎతామక్షితిమ్ అక్షయహేతుం యథోక్తం వేద - పురుషో వా అక్షితిః స హీదమన్న ధియా ధియా జనయతే కర్మభిర్యద్ధైతన్న కుర్యాత్క్షీయేత హేతి — సోఽన్నమత్తి ప్రతీకేనేత్యస్యార్థ ఉచ్యతే — ముఖం ముఖ్యత్వం ప్రాధాన్యమిత్యేతత్ , ప్రాధాన్యేనైవ, అన్నానాం పితుః పురుషస్యాక్షితిత్వం యో వేద, సోఽన్నమత్తి, నాన్నం ప్రతి గుణభూతః సన్ , యథా అజ్ఞః న తథా విద్వాన్ అన్నానామాత్మభూతః — భోక్తైవ భవతి న భోజ్యతామాపద్యతే । స దేవానపిగచ్ఛతి స ఊర్జముపజీవతి — దేవానపిగచ్ఛతి దేవాత్మభావం ప్రతిపద్యతే, ఊర్జమమృతం చ ఉపజీవతీతి యదుక్తమ్ , సా ప్రశంసా ; నాపూర్వార్థోఽన్యోఽస్తి ॥
త్రీణ్యాత్మనేఽకురుతేతి మనో వాచం ప్రాణం తాన్యాత్మనేఽకురుతాన్యత్రమనా అభూవం నాదర్శమన్యత్రమనా అభూవం నాశ్రౌషమితి మనసా హ్యేవ పశ్యతి మనసా శృణోతి । కామః సఙ్కల్పో విచికిత్సా శ్రద్ధాశ్రద్ధా ధృతిరధృతిర్హ్రీర్ధీర్భీరిత్యేతత్సర్వం మన ఎవ తస్మాదపి పృష్ఠత ఉపస్పృష్టో మనసా విజానాతి యః కశ్చ శబ్దో వాగేవ సా । ఎషా హ్యన్తమాయత్తైషా హి న ప్రాణోఽపానో వ్యాన ఉదానః సమానోఽన ఇత్యేతత్సర్వం ప్రాణ ఎవైతన్మయో వా అయమాత్మా వాఙ్మయో మనోమయః ప్రాణమయః ॥ ౩ ॥
పాఙ్క్తస్య కర్మణః ఫలభూతాని యాని త్రీణ్యన్నాన్యుపక్షిప్తాని తాని కార్యత్వాత్ విస్తీర్ణవిషయత్వాచ్చ పూర్వేభ్యోఽన్నేభ్యః పృథగుత్కృష్టాని ; తేషాం వ్యాఖ్యానార్థ ఉత్తరో గ్రన్థ ఆ బ్రాహ్మణపరిసమాప్తేః । త్రీణ్యాత్మనేఽకురుతేతి కోఽస్యార్థ ఇత్యుచ్యతే — మనః వాక్ ప్రాణః, ఎతాని త్రీణ్యన్నాని ; తాని మనః వాచం ప్రాణం చ ఆత్మనే ఆత్మార్థమ్ అకురుత కృతవాన్ సృష్ట్వా ఆదౌ పితా । తేషాం మనసోఽస్తిత్వం స్వరూపం చ ప్రతి సంశయ ఇత్యత ఆహ — అస్తి తావన్మనః శ్రోత్రాదిబాహ్యకరణవ్యతిరిక్తమ్ ; యత ఎవం ప్రసిద్ధమ్ — బాహ్యకరణవిషయాత్మసమ్బన్ధే సత్యపి అభిముఖీభూతం విషయం న గృహ్ణాతి, కిం దృష్టవానసీదం రూపమిత్యుక్తో వదతి — అన్యత్ర మే గతం మన ఆసీత్ సోఽహమన్యత్రమనా ఆసం నాదర్శమ్ , తథేదం శ్రుతవానసి మదీయం వచ ఇత్యుక్తః అన్యత్రమనా అభూవమ్ నాశ్రౌషం న శ్రుతవానస్మీతి । తస్మాత్ యస్యాసన్నిధౌ రూపాదిగ్రహణసమర్థస్యాపి సతః చక్షురాదేః స్వస్వవిషయసమ్బన్ధే రూపశబ్దాదిజ్ఞానం న భవతి, యస్య చ భావే భవతి, తత్ అన్యత్ అస్తి మనో నామాన్తఃకరణం సర్వకరణవిషయయోగీత్యవగమ్యతే । తస్మాత్సర్వో హి లోకో మనసా హ్యేవ పశ్యతి మనసా శృణోతి, తద్వ్యగ్రత్వే దర్శనాద్యభావాత్ ॥
అస్తిత్వే సిద్ధే మనసః స్వరూపార్థమిదముచ్యతే — కామః స్త్రీవ్యతికరాభిలాషాదిః, సఙ్కల్పః ప్రత్యుపస్థితవిషయవికల్పనం శుక్లనీలాదిభేదేన, విచికిత్సా సంశయజ్ఞానమ్ , శ్రద్ధా అదృష్టార్థేషు కర్మసు ఆస్తిక్యబుద్ధిః దేవతాదిషు చ, అశ్రద్ధా తద్విపరీతా బుద్ధిః, ధృతిః ధారణం దేహాద్యవసానే ఉత్తమ్భనమ్ , అధృతిః తద్విపర్యయః, హ్రీః లజ్జా, ధీః ప్రజ్ఞా, భీః భయమ్ ఇత్యేతదేవమాదికం సర్వం మన ఎవ ; మనసోఽన్తఃకరణస్య రూపాణ్యేతాని । మనోఽస్తిత్వం ప్రత్యన్యచ్చ కారణముచ్యతే — తస్మాన్మనో నామాస్త్యన్తఃకరణమ్ , యస్మాచ్చక్షుషో హ్యగోచరే పృష్ఠతోఽప్యుపస్పృష్టః కేనచిత్ హస్తస్యాయం స్పర్శః జానోరయమితి వివేకేన ప్రతిపద్యతే ; యది వివేకకృత్ మనో నామ నాస్తి తర్హి త్వఙ్మాత్రేణ కుతో వివేకప్రతిపత్తిః స్యాత్ ; యత్తత్ వివేకప్రతిపత్తికారణం తన్మనః ॥
అస్తి తావన్మనః, స్వరూపం చ తస్యాధిగతమ్ । త్రీణ్యన్నానీహ ఫలభూతాని కర్మణాం మనోవాక్ప్రాణాఖ్యాని అధ్యాత్మమధిభూతమధిదైవం చ వ్యాచిఖ్యాసితాని । తత్ర ఆధ్యాత్మికానాం వాఙ్మనఃప్రాణానాం మనో వ్యాఖ్యాతమ్ । అథేదానీం వాగ్వక్తవ్యేత్యారమ్భః — యః కశ్చిత్ లోకే శబ్దో ధ్వనిః తాల్వాదివ్యఙ్గ్యః ప్రాణిభిః వర్ణాదిలక్షణః ఇతరో వా వాదిత్రమేఘాదినిమిత్తః సర్వో ధ్వనిః వాగేవ సా । ఇదం తావద్వాచః స్వరూపముక్తమ్ । అథ తస్యాః కార్యముచ్యతే — ఎషా వాక్ హి యస్మాత్ అన్తమ్ అభిధేయావసానమ్ అభిధేయనిర్ణయమ్ ఆయత్తా అనుగతా । ఎషా పునః స్వయం నాభిధేయవత్ ప్రకాశ్యా అభిధేయప్రకాశికైవ ప్రకాశాత్మకత్వాత్ ప్రదీపాదివత్ ; న హి ప్రదీపాదిప్రకాశః ప్రకాశాన్తరేణ ప్రకాశ్యతే ; తద్వత్ వాక్ ప్రకాశికైవ స్వయం న ప్రకాశ్యా — ఇతి అనవస్థాం శ్రుతిః పరిహరతి — ఎషా హి న ప్రకాశ్యా, ప్రకాశకత్వమేవ వాచః కార్యమిత్యర్థః ॥
అథ ప్రాణ ఉచ్యతే — ప్రాణః ముఖనాసికాసఞ్చార్యా హృదయవృత్తిః ప్రణయనాత్ప్రాణః, అపనయనాన్మూత్రపురీషాదేరపానః అధోవృత్తిః ఆ నాభిస్థానః, వ్యానః వ్యాయమనకర్మా వ్యానః ప్రాణాపానయోః సన్ధిః వీర్యవత్కర్మహేతుశ్చ, ఉదానః ఉత్కర్షోర్ధ్వగమనాదిహేతుః ఆపాదతలమస్తకస్థాన ఊర్ధ్వవృత్తిః, సమాన సమం నయనాద్భుక్తస్య పీతస్య చ కోష్ఠస్థానోఽన్నపక్తా, అన ఇత్యేషాం వృత్తివిశేషాణాం సామాన్యభూతా సామాన్యదేహచేష్టాభిసమ్బన్ధినీ వృత్తిః — ఎవం యథోక్తం ప్రాణాదివృత్తిజాతమేతత్సర్వం ప్రాణ ఎవ । ప్రాణ ఇతి వృత్తిమానాధ్యాత్మికః అన ఉక్తః ; కర్మ చ అస్య వృత్తిభేదప్రదర్శనేనైవ వ్యాఖ్యాతమ్ ; వ్యాఖ్యాతాన్యాధ్యాత్మికాని మనోవాక్ప్రాణాఖ్యాని అన్నాని ; ఎతన్మయ ఎతద్వికారః ప్రాజాపత్యైరేతైర్వాఙ్మనఃప్రాణైరారబ్ధః । కోఽసావయం కార్యకరణసఙ్ఘాతః ? ఆత్మా పిణ్డః ఆత్మస్వరూపత్వేనాభిమతోఽవివేకిభిః — అవిశేషేణైతన్మయ ఇత్యుక్తస్య విశేషేణ వాఙ్మయో మనోమయః ప్రాణమయ ఇతి స్ఫుటీకరణమ్ ॥
తేషామేవ ప్రాజాపత్యానామన్నానామాధిభౌతికో విస్తారోఽభిధీయతే —
త్రయో లోకా ఎత ఎవ వాగేవాయం లోకో మనోఽన్తరిక్షలోకః ప్రాణోఽసౌ లోకః ॥ ౪ ॥
త్రయో లోకాః భూర్భువఃస్వరిత్యాఖ్యాః ఎత ఎవ వాఙ్మనఃప్రాణాః ; తత్ర విశేషః — వాగేవాయం లోకః, మనోఽన్తరిక్షలోకః, ప్రాణోఽసౌ లోకః ॥
త్రయో వేదా ఎత ఎవ వాగేవర్గ్వేదో మనో యజుర్వేదః ప్రాణః సామవేదః ॥ ౫ ॥
దేవాః పితరో మనుష్యా ఎత ఎవ వాగేవ దేవా మనః పితరః ప్రాణో మనుష్యాః ॥ ౬ ॥
పితా మాతా ప్రజైత ఎవ మన ఎవ పితా వాఙ్మాతా ప్రాణః ప్రజా ॥ ౭ ॥
తథా త్రయో వేదా ఇత్యాదీని వాక్యాని ఋజ్వర్థాని ॥
విజ్ఞాతం విజిజ్ఞాస్యమవిజ్ఞాతమేత ఎవ యత్కిఞ్చ విజ్ఞాతం వాచస్తద్రూపం వాగ్ఘి విజ్ఞాతా వాగేనం తద్భూత్వావతి ॥ ౮ ॥
విజ్ఞాతం విజిజ్ఞాస్యమ్ అవిజ్ఞాతమ్ ఎత ఎవ ; తత్ర విశేషః యత్కిఞ్చ విజ్ఞాతం విస్పష్టం జ్ఞాతం వాచస్తద్రూపమ్ ; తత్ర స్వయమేవ హేతుమాహ — వాక్ హి విజ్ఞాతా, ప్రకాశాత్మకత్వాత్ ; కథమవిజ్ఞాతా భవేత్ యా అన్యానపి విజ్ఞాపయతి ;
‘వాచైవ సమ్రాడ్బన్ధుః ప్రజ్ఞాయతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౧ । ౨) ఇతి హి వక్ష్యతి । వాగ్విశేషవిద ఇదం ఫలముచ్యతే — వాగేవ ఎనం యథోక్తవాగ్విభూతివిదం తత్ విజ్ఞాతం భూత్వా అవతి పాలయతి, విజ్ఞాతరూపేణైవాస్యాన్నం భోజ్యతాం ప్రతిపద్యత ఇత్యర్థః ॥
యత్కిఞ్చ విజిజ్ఞాస్యం మనసస్తద్రూపం మనో హి విజిజ్ఞాస్యం మన ఎవం తద్భూత్వావతి ॥ ౯ ॥
తథా యత్కిఞ్చ విజిజ్ఞాస్యమ్ , విస్పష్టం జ్ఞాతుమిష్టం విజిజ్ఞాస్యమ్ , తత్సర్వం మనసో రూపమ్ ; మనః హి యస్మాత్ సన్దిహ్యమానాకారత్వాద్విజిజ్ఞాస్యమ్ । పూర్వవన్మనోవిభూతివిదః ఫలమ్ — మన ఎనం తత్ విజిజ్ఞాస్యం భూత్వా అవతి విజిజ్ఞాస్యస్వరూపేణైవాన్నత్వమాపద్యతే ॥
యత్కిఞ్చావిజ్ఞాతం ప్రాణస్య తద్రూపం ప్రాణో హ్యవిజ్ఞాతః ప్రాణ ఎనం తద్భూత్వావతి ॥ ౧౦ ॥
తథా యత్కిఞ్చ అవిజ్ఞాతం విజ్ఞానాగోచరం న చ సన్దిహ్యమానమ్ , ప్రాణస్య తద్రూపమ్ ; ప్రాణో హ్యవిజ్ఞాతః అవిజ్ఞాతరూపః హి యస్మాత్ ప్రాణః — అనిరుక్తశ్రుతేః । విజ్ఞాతవిజిజ్ఞాస్యావిజ్ఞాతభేదేన వాఙ్మనఃప్రాణవిభాగే స్థితే త్రయో లోకా ఇత్యాదయో వాచనికా ఎవ । సర్వత్ర విజ్ఞాతాదిరూపదర్శనాద్వచనాదేవ నియమః స్మర్తవ్యః । ప్రాణ ఎనం తద్భూత్వావతి — అవిజ్ఞాతరూపేణైవాస్య ప్రాణోఽన్నం భవతీత్యర్థః । శిష్యపుత్రాదిభిః సన్దిహ్యమానావిజ్ఞాతోపకారా అప్యాచార్యపిత్రాదయో దృశ్యన్తే ; తథా మనఃప్రాణయోరపి సన్దిహ్యమానావిజ్ఞాతయోరన్నత్వోపపత్తిః ॥
వ్యాఖ్యాతో వాఙ్మనఃప్రాణానామాధిభౌతికో విస్తారః ; అథాయమాధిదైవికార్థ ఆరమ్భః —
తస్యై వాచః పృథివీ శరీరం జ్యోతీరూపమయమగ్నిస్తద్యావత్యేవ వాక్తావతీ పృథివీ తావానయమగ్నిః ॥ ౧౧ ॥
తస్యై తస్యాః వాచః ప్రజాపతేరన్నత్వేన ప్రస్తుతాయాః పృథివీ శరీరం బాహ్య ఆధారః, జ్యోతీరూపం ప్రకాశాత్మకం కరణం పృథివ్యా ఆధేయభూతమ్ అయం పార్థివోఽగ్నిః । ద్విరూపా హి ప్రజాపతేః వాక్ కార్యం ఆధారః అప్రకాశః, కరణం చ ఆధేయం ప్రకాశః తదుభయం పృథివ్యగ్నీ వాగేవ ప్రజాపతేః । తత్ తత్ర యావత్యేవ యావత్పరిమాణైవ అధ్యాత్మాధిభూతభేదభిన్నా సతీ వాగ్భవతి, తత్ర సర్వత్ర ఆధారత్వేన పృథివీ వ్యవస్థితా తావత్యేవ భవతి కార్యభూతా ; తావానయమగ్నిః ఆధేయః — కరణరూపో జ్యోతీరూపేణ పృథివీమనుప్రవిష్టస్తావానేవ భవతి । సమానముత్తరమ్ ॥
అథైతస్య మనసో ద్యౌః శరీరం జ్యోతీరూపమసావాదిత్యస్తద్యావదేవ మనస్తావతీ ద్యౌస్తావానసావాదిత్యస్తౌ మిథునం సమైతాం తతః ప్రాణోఽజాయత స ఇన్ద్రః స ఎషోఽసపత్నో ద్వితీయో వై సపత్నో నాస్య సపత్నో భవతి య ఎవం వేద ॥ ౧౨ ॥
అథైతస్య ప్రాజాపత్యాన్నోక్తస్యైవ మనసః ద్యౌః ద్యులోకః శరీరం కార్యమ్ ఆధారః, జ్యోతీరూపం కరణమ్ ఆధేయః అసావాదిత్యః । తత్ తత్ర యావత్పరిమాణమేవాధ్యాత్మమధిభూతం వా మనః, తావతీ తావద్విస్తారా తావత్పరిమాణా మనసో జ్యోతీరూపస్య కరణస్య ఆధారత్వేన వ్యవస్థితా ద్యౌః ; తావానసావాదిత్యో జ్యోతీరూపం కరణమాధేయమ్ ; తావగ్న్యాదిత్యౌ వాఙ్మనసే ఆధిదైవికే మాతాపితరౌ మిథునం మైథున్యమ్ ఇతరేతరసంసర్గం సమైతాం సమగచ్ఛేతామ్ — మనసా ఆదిత్యేన ప్రసూతం పిత్రా, వాచా అగ్నినా మాత్రా ప్రకాశితం కర్మ కరిష్యామీతి — అన్తరా రోదస్యోః । తతః తయోరేవ సఙ్గమనాత్ ప్రాణో వాయురజాయత పరిస్పన్దాయ కర్మణే । యో జాతః స ఇన్ద్రః పరమేశ్వరః ; న కేవలమిన్ద్ర ఎవ, అసపత్నః అవిద్యమానః సపత్నో యస్య ; కః పునః సపత్నో నామ ? ద్వితీయో వై ప్రతిపక్షత్వేనోపగతః స ద్వితీయః సపత్న ఇత్యుచ్యతే । తేన ద్వితీయత్వేఽపి సతి వాఙ్మనసే న సపత్నత్వం భజేతే ; ప్రాణం ప్రతి గుణభావోపగతే ఎవ హి తే అధ్యాత్మమివ । తత్ర ప్రాసఙ్గికాసపత్నవిజ్ఞానఫలమిదమ్ — నాస్య విదుషః సపత్నః ప్రతిపక్షో భవతి, య ఎవం యథోక్తం ప్రాణమ్ అసపత్నం వేద ॥
అథైతస్య ప్రాణస్యాపః శరీరం జ్యోతీరూపమసౌ చన్ద్రస్తద్యావానేవ ప్రాణస్తావత్య ఆపస్తావానసౌ చన్ద్రస్త ఎతే సర్వ ఎవ సమాః సర్వేఽనన్తాః స యో హైతానన్తవత ఉపాస్తేఽన్తవన్తం స లోకం జయత్యథ యో హైతాననన్తానుపాస్తేఽనన్తం స లోకం జయతి ॥ ౧౩ ॥
అథైతస్య ప్రకృతస్య ప్రాజాపత్యాన్నస్య ప్రాణస్య, న ప్రజోక్తస్య అనన్తరనిర్దిష్టస్య, ఆపః శరీరం కార్యం కరణాధారః ; పూర్వవత్ జ్యోతీరూపమసౌ చన్ద్రః ; తత్ర యావానేవ ప్రాణః యావత్పరిమాణః అధ్యాత్మాదిభేదేషు, తావద్వ్యాప్తిమత్య ఆపః తావత్పరిమాణాః ; తావానసౌ చన్ద్ర అబాధేయః తాస్వప్స్వనుప్రవిష్టః కరణభూతః అధ్యాత్మమధిభూతం చ తావద్వ్యాప్తిమానేవ । తాన్యేతాని పిత్రా పాఙ్క్తేన కర్మణా సృష్టాని త్రీణ్యన్నాని వాఙ్మనః ప్రాణాఖ్యాని ; అధ్యాత్మమధిభూతం చ జగత్సమస్తమ్ ఎతైర్వ్యాప్తమ్ ; నైతేభ్యోఽన్యదతిరిక్తం కిఞ్చిదస్తి కార్యాత్మకం కరణాత్మకం వా । సమస్తాని త్వేతాని ప్రజాపతిః త ఎతే వాఙ్మనఃప్రాణాః సర్వ ఎవ సమాః తుల్యాః వ్యాప్తిమన్తః యావత్ప్రాణిగోచరం సాధ్యాత్మాధిభూతం వ్యాప్య వ్యవస్థితాః ; అత ఎవానన్తా యావత్సంసారభావినో హి తే । న హి కార్యకరణప్రత్యాఖ్యానేన సంసారోఽవగమ్యతే ; కార్యకరణాత్మకా హి త ఇత్యుక్తమ్ । స యః కశ్చిత్ హ ఎతాన్ ప్రజాపతేరాత్మభూతాన్ అన్తవతః పరిచ్ఛిన్నాన్ అధ్యాత్మరూపేణ వా అధిభూతరూపేణ వా ఉపాస్తే, స చ తదుపాసనానురూపమేవ ఫలమ్ అన్తవన్తం లోకం జయతి, పరిచ్ఛిన్న ఎవ జాయతే, నైతేషామాత్మభూతో భవతీత్యర్థః । అథ పునః యః హ ఎతాననన్తాన్ సర్వాత్మకాన్ సర్వప్రాణ్యాత్మభూతాన్ అపరిచ్ఛిన్నాన్ ఉపాస్తే, సోఽనన్తమేవ లోకం జయతి ॥
పితా పాఙ్క్తేన కర్మణా సప్తాన్నాని సృష్ట్వా త్రీణ్యన్నాన్యాత్మార్థమకరోదిత్యుక్తమ్ ; తాన్యేతాని పాఙ్క్తకర్మఫలభూతాని వ్యాఖ్యాతాని ; తత్ర కథం పునః పాఙ్క్తస్య కర్మణః ఫలమేతానీతి ఉచ్యతే — యస్మాత్తేష్వపి త్రిష్వన్నేషు పాఙ్క్తతా అవగమ్యతే, విత్తకర్మణోరపి తత్ర సమ్భవాత్ ; తత్ర పృథివ్యగ్నీ మాతా, దివాదిత్యౌ పితా, యోఽయమనయోరన్తరా ప్రాణః స ప్రజేతి వ్యాఖ్యాతమ్ । తత్ర విత్తకర్మణీ సమ్భావయితవ్యే ఇత్యారమ్భః —
స ఎష సంవత్సరః ప్రజాపతిః షోడశకలస్తస్య రాత్రయ ఎవ పఞ్చదశ కలా ధ్రువైవాస్య షోడశీ కలా స రాత్రిభిరేవా చ పూర్యతేఽప చ క్షీయతే సోఽమావాస్యాం రాత్రిమేతయా షోడశ్యా కలయా సర్వమిదం ప్రాణభృదనుప్రవిశ్య తతః ప్రాతర్జాయతే తస్మాదేతాం రాత్రిం ప్రాణభృతః ప్రాణం న విచ్ఛిన్ద్యాదపి కృకలాసస్యైతస్యా ఎవ దేవతాయా అపచిత్యై ॥ ౧౪ ॥
స ఎష సంవత్సరః — యోఽయం త్ర్యన్నాత్మా ప్రజాపతిః ప్రకృతః, స ఎష సంవత్సరాత్మనా విశేషతో నిర్దిశ్యతే । షోడశకలః షోడశ కలా అవయవా అస్య సోఽయం షోడశకలః సంవత్సరః సంవత్సరాత్మా కాలరూపః । తస్య చ కాలాత్మనః ప్రజాపతేః రాత్రయ ఎవ అహోరాత్రాణి — తిథయ ఇత్యర్థః — పఞ్చదశా కలాః । ధ్రువైవ నిత్యైవ వ్యవస్థితా అస్య ప్రజాపతేః షోడశీ షోడశానాం పూరణీ కలా । రాత్రిభిరేవ తిథిభిః కలోక్తాభిః ఆపూర్యతే చ అపక్షీయతే చ ప్రతిపదాద్యాభిర్హి చన్ద్రమాః ప్రజాపతిః శుక్లపక్ష ఆపూర్యతే కలాభిరుపచీయమానాభిర్వర్ధతే యావత్సమ్పూర్ణమణ్డలః పౌర్ణమాస్యామ్ ; తాభిరేవాపచీయమానాభిః కలాభిరపక్షీయతే కృష్ణపక్షే యావద్ధ్రువైకా కలా వ్యవస్థితా అమావాస్యాయామ్ । స ప్రజాపతిః కాలాత్మా అమావాస్యామ్ అమావాస్యాయామ్ రాత్రిం రాత్రౌ యా వ్యవస్థితా ధ్రువా కలోక్తా ఎతయా షోడశ్యా కలయా సర్వమిదం ప్రాణభృత్ ప్రాణిజాతమ్ అనుప్రవిశ్య — యదపః పిబతి యచ్చౌషధీరశ్నాతి తత్సర్వమేవ ఓషధ్యాత్మనా సర్వం వ్యాప్య — అమావాస్యాం రాత్రిమవస్థాయ తతోఽపరేద్యుః ప్రాతర్జాయతే ద్వితీయయా కలయా సంయుక్తః । ఎవం పాఙ్క్తాత్మకోఽసౌ ప్రజాపతిః — దివాదిత్యౌ మనః పితా, పృథివ్యగ్నీ వాక్ జాయా మాతా, తయోశ్చ ప్రాణః ప్రజా, చాన్ద్రమస్యస్తిథయః కలా విత్తమ్ — ఉపచయాపచయధర్మిత్వాత్ విత్తవత్ , తాసాం చ కలానాం కాలావయవానాం జగత్పరిణామహేతుత్వం కర్మ ; ఎవమేష కృత్స్నః ప్రజాపతిః — జాయా మే స్యాత్ , అథ ప్రజాయేయ, అథ విత్తం మే స్యాత్ , అథ కర్మ కుర్వీయ — ఇత్యేషణానురూప ఎవ పాఙ్క్తస్య కర్మణః ఫలభూతః సంవృత్తః ; కారణానువిధాయి హి కార్యమితి లోకేఽపి స్థితిః । యస్మాదేష చన్ద్ర ఎతాం రాత్రిం సర్వప్రాణిజాతమనుప్రవిష్టో ధ్రువయా కలయా వర్తతే, తస్మాద్ధేతోః ఎతామమావాస్యాం రాత్రిం ప్రాణభృతః ప్రాణినః ప్రాణం న విచ్ఛిన్ద్యాత్ — ప్రాణినం న ప్రమాపయేదిత్యేతత్ — అపి కృకలాసస్య — కృకలాసో హి పాపాత్మా స్వభావేనైవ హింస్యతే ప్రాణిభిః దృష్టోఽప్యమఙ్గల ఇతి కృత్వా । నను ప్రతిషిద్ధైవ ప్రాణిహింసా ‘అహింసన్ సర్వభూతాన్యన్యత్ర తీర్థేభ్యః’ ఇతి ; బాఢం ప్రతిషిద్ధా, తథాపి న అమావాస్యాయా అన్యత్ర ప్రతిప్రసవార్థం వచనం హింసాయాః కృకలాసవిషయే వా, కిం తర్హి ఎతస్యాః సోమదేవతాయా అపచిత్యై పూజార్థమ్ ॥
యో వై స సంవత్సరః ప్రజాపతిః షోడశకలోఽయమేవ స యోఽయమేవంవిత్పురుషస్తస్య విత్తమేవ పఞ్చదశ కలా ఆత్మైవాస్య షోడశీ కలా స విత్తేనైవా చ పూర్యతేఽప చ క్షీయతే తదేతన్నభ్యం యదయమాత్మా ప్రధిర్విత్తం తస్మాద్యద్యపి సర్వజ్యానిం జీయత ఆత్మనా చేజ్జీవతి ప్రధినాగాదిత్యేవాహుః ॥ ౧౫ ॥
యో వై పరోక్షాభిహితః సంవత్సరః ప్రజాపతిః షోడశకలః, స నైవ అత్యన్తం పరోక్షో మన్తవ్యః, యస్మాదయమేవ స ప్రత్యక్ష ఉపలభ్యతే ; కోఽసావయమ్ ? యో యథోక్తం త్ర్యన్నాత్మకం ప్రజాపతిమాత్మభూతం వేత్తి స ఎవంవిత్పురుషః ; కేన సామాన్యేన ప్రజాపతిరితి తదుచ్యతే — తస్య ఎవంవిదః పురుషస్య గవాదివిత్తమేవ పఞ్చదశ కలాః, ఉపచయాపచయధర్మిత్వాత్ — విత్తసాధ్యం చ కర్మ ; తస్య కృత్స్నతాయై — ఆత్మైవ పిణ్డ ఎవ అస్య విదుషః షోడశీ కలా ధ్రువస్థానీయా ; స చన్ద్రవత్ విత్తేనైవ ఆపూర్యతే చ అపక్షీయతే చ ; తదేతత్ లోకే ప్రసిద్ధమ్ ; తదేతత్ నభ్యమ్ నాభ్యై హితం నభ్యమ్ నాభిం వా అర్హతీతి — కిం తత్ ? యదయం యోఽయమ్ ఆత్మా పిణ్డః ; ప్రధిః విత్తం పరివారస్థానీయం బాహ్యమ్ — చక్రస్యేవారనేమ్యాది । తస్మాత్ యద్యపి సర్వజ్యానిం సర్వస్వాపహరణం జీయతే హీయతే గ్లానిం ప్రాప్నోతి, ఆత్మనా చక్రనాభిస్థానీయేన చేత్ యది జీవతి, ప్రధినా బాహ్యేన పరివారేణ అయమ్ అగాత్ క్షీణోఽయమ్ — యథా చక్రమరనేమివిముక్తమ్ — ఎవమాహుః ; జీవంశ్చేదరనేమిస్థానీయేన విత్తేన పునరుపచీయత ఇత్యభిప్రాయః ॥
ఎవం పాఙ్క్తేన దైవవిత్తవిద్యాసంయుక్తేన కర్మణా త్ర్యన్నాత్మకః ప్రజాపతిర్భవతీతి వ్యాఖ్యాతమ్ ; అనన్తరం చ జాయాదివిత్తం పరివారస్థానీయమిత్యుక్తమ్ । తత్ర పుత్రకర్మాపరవిద్యానాం లోకప్రాప్తిసాధనత్వమాత్రం సామాన్యేనావగతమ్ ; న పుత్రాదీనాం లోకప్రాప్తిఫలం ప్రతి విశేషసమ్బన్ధనియమః । సోఽయం పుత్రాదీనాం సాధనానాం సాధ్యవిశేషసమ్బన్ధో వక్తవ్య ఇత్యుత్తరకణ్డికా ప్రణీయతే —
+“కర్మణా+పితృలోకః”(బృ.+ఉ.+౧ ।+౫ ।+౧౬)
అథ త్రయో వావ లోకా మనుష్యలోకః పితృలోకో దేవలోక ఇతి సోఽయం మనుష్యలోకః పుత్రేణైవ జయ్యో నాన్యేన కర్మణా కర్మణా పితృలోకో విద్యయా దేవలోకో దేవలోకో వై లోకానాం శ్రేష్ఠస్తస్మాద్విద్యాం ప్రశంసన్తి ॥ ౧౬ ॥
అథేతి వాక్యోపన్యాసార్థః । త్రయః — వావేత్యవధారణార్థః — త్రయ ఎవ శాస్త్రోక్తసాధనార్హా లోకాః, న న్యూనా నాధికా వా ; కే త ఇత్యుచ్యతే — మనుష్యలోకః పితృలోకో దేవలోక ఇతి । తేషాం సోఽయం మనుష్యలోకః పుత్రేణైవ సాధనేన జయ్యః జేతవ్యః సాధ్యః — యథా చ పుత్రేణ జేతవ్యస్తథోత్తరత్ర వక్ష్యామః — నాన్యేన కర్మణా, విద్యయా వేతి వాక్యశేషః । కర్మణా అగ్నిహోత్రాదిలక్షణేన కేవలేన పితృలోకో జేతవ్యః, న పుత్రేణ నాపి విద్యయా । విద్యయా దేవలోకః, న పుత్రేణ నాపి కర్మణా । దేవలోకో వై లోకానాం త్రయాణాం శ్రేష్ఠః ప్రశస్యతమః ; తస్మాత్ తత్సాధనత్వాత్ విద్యాం ప్రశంసన్తి ॥
అథాతః సమ్ప్రత్తిర్యదా ప్రైష్యన్మన్యతేఽథ పుత్రమాహ త్వం బ్రహ్మ త్వం యజ్ఞస్త్వం లోక ఇతి స పుత్రః ప్రత్యాహాహం బ్రహ్మాహం యజ్ఞోఽహం లోక ఇతి యద్వై కిఞ్చానూక్తం తస్య సర్వస్య బ్రహ్మేత్యేకతా । యే వై కే చ యజ్ఞాస్తేషాం సర్వేషాం యజ్ఞ ఇత్యేకతా యే వై కే చ లోకాస్తేషాం సర్వేషాం లోక ఇత్యేకతైతావద్వా ఇదం సర్వమేతన్మా సర్వం సన్నయమితోఽభునజదితి తస్మాత్పుత్రమనుశిష్టం లోక్యమాహుస్తస్మాదేనమనుశాసతి స యదైవంవిదస్మాల్లోకాత్ప్రైత్యథైభిరేవ ప్రాణైః సహ పుత్రమావిశతి । స యద్యనేన కిఞ్చిదక్ష్ణయాకృతం భవతి తస్మాదేనం సర్వస్మాత్పుత్రో ముఞ్చతి తస్మాత్పుత్రో నామ స పుత్రేణైవాస్మింల్లోకే ప్రతితిష్ఠత్యథైనమేతే దైవాః ప్రాణా అమృతా ఆవిశన్తి ॥ ౧౭ ॥
ఎవం సాధ్యలోకత్రయఫలభేదేన వినియుక్తాని పుత్రకర్మవిద్యాఖ్యాని త్రీణి సాధనాని ; జాయా తు పుత్రకర్మార్థత్వాన్న పృథక్సాధనమితి పృథక్ నాభిహితా ; విత్తం చ కర్మసాధనత్వాన్న పృథక్సాధనమ్ ; విద్యాకర్మణోర్లోకజయహేతుత్వం స్వాత్మప్రతిలాభేనైవ భవతీతి ప్రసిద్ధమ్ ; పుత్రస్య తు అక్రియాత్మకత్వాత్ కేన ప్రకారేణ లోకజయహేతుత్వమితి న జ్ఞాయతే ; అతస్తద్వక్తవ్యమితి అథ అనన్తరమారభ్యతే — సమ్ప్రత్తిః సమ్ప్రదానమ్ ; సమ్ప్రత్తిరితి వక్ష్యమాణస్య కర్మణో నామధేయమ్ ; పుత్రే హి స్వాత్మవ్యాపారసమ్ప్రదానం కరోతి అనేన ప్రకారేణ పితా, తేన సమ్ప్రత్తిసంజ్ఞకమిదం కర్మ । తత్ కస్మిన్కాలే కర్తవ్యమిత్యాహ — స పితా యదా యస్మిన్కాలే ప్రైష్యన్ మరిష్యన్ మరిష్యామీత్యరిష్టాదిదర్శనేన మన్యతే, అథ తదా పుత్రమాహూయాహ — త్వం బ్రహ్మ త్వం యజ్ఞస్త్వం లోక ఇతి । స ఎవముక్తః పుత్రః ప్రత్యాహ ; స తు పూర్వమేవానుశిష్టో జానాతి మయైతత్కర్తవ్యమితి ; తేనాహ — అహం బ్రహ్మ అహం యజ్ఞః అహం లోక ఇతి ఎతద్వాక్యత్రయమ్ । ఎతస్యార్థస్తిరోహిత ఇతి మన్వానా శ్రుతిర్వ్యాఖ్యానాయ ప్రవర్తతే — యద్వై కిఞ్చ యత్కిఞ్చ అవశిష్టమ్ అనూక్తమ్ అధీతమనధీతం చ, తస్య సర్వస్యైవ బ్రహ్మేత్యేతస్మిన్పదే ఎకతా ఎకత్వమ్ ; యోఽధ్యయనవ్యాపారో మమ కర్తవ్య ఆసీదేతావన్తం కాలం వేదవిషయః, సః ఇత ఊర్ధ్వం త్వం బ్రహ్మ త్వత్కర్తృకోఽస్త్విత్యర్థః । తథా యే వై కే చ యజ్ఞా అనుష్ఠేయాః సన్తో మయా అనుష్ఠితాశ్చాననుష్ఠితాశ్చ, తేషాం సర్వేషాం యజ్ఞ ఇత్యేతస్మిన్పద ఎకతా ఎకత్వమ్ ; మత్కర్తృకా యజ్ఞా య ఆసన్ ; తే ఇత ఊర్ధ్వం త్వం యజ్ఞః త్వత్కర్తృకా భవన్త్విత్యర్థః । యే వై కే చ లోకా మయా జేతవ్యాః సన్తో జితా అజితాశ్చ, తేషాం సర్వేషాం లోక ఇత్యేతస్మిన్పద ఎకతా ; ఇత ఊర్ధ్వం త్వం లోకః త్వయా జేతవ్యాస్తే । ఇత ఊర్ధ్వం మయా అధ్యయనయజ్ఞలోకజయకర్తవ్యక్రతుస్త్వయి సమర్పితః, అహం తు ముక్తోఽస్మి కర్తవ్యతాబన్ధనవిషయాత్క్రతోః । స చ సర్వం తథైవ ప్రతిపన్నవాన్పుత్రః అనుశిష్టత్వాత్ । తత్ర ఇమం పితురభిప్రాయం మన్వానా ఆచష్టే శ్రుతిః — ఎతావత్ ఎతత్పరిమాణం వై ఇదం సర్వమ్ — యద్గృహిణా కర్తవ్యమ్ , యదుత వేదా అధ్యేతవ్యాః, యజ్ఞా యష్టవ్యాః, లోకాశ్చ జేతవ్యాః ; ఎతన్మా సర్వం సన్నయమ్ — సర్వం హి ఇమం భారం మదధీనం మత్తోఽపచ్ఛిద్య ఆత్మని నిధాయ ఇతః అస్మాల్లోకాత్ మా మామ్ అభునజత్ పాలయిష్యతీతి — లృడర్థే లఙ్ , ఛన్దసి కాలనియమాభావాత్ । యస్మాదేవం సమ్పన్నః పుత్రః పితరమ్ అస్మాల్లోకాత్కర్తవ్యతాబన్ధనతో మోచయిష్యతి, తస్మాత్పుత్రమనుశిష్టం లోక్యం లోకహితం పితుః ఆహుర్బ్రాహ్మణాః । అత ఎవ హ్యేనం పుత్రమనుశాసతిలోక్యోఽయం నః స్యాదితి — పితరః । స పితా యదా యస్మిన్కాలే ఎవంవిత్ పుత్రసమర్పితకర్తవ్యతాక్రతుః అస్మాల్లోకాత్ ప్రైతి మ్రియతే, అథ తదా ఎభిరేవ ప్రకృతైర్వాఙ్మనఃప్రాణైః పుత్రమావిశతి పుత్రం వ్యాప్నోతి । అధ్యాత్మపరిచ్ఛేదహేత్వపగమాత్ పితుర్వాఙ్మనఃప్రాణాః స్వేన ఆధిదైవికేన రూపేణ పృథివ్యగ్న్యాద్యాత్మనా భిన్నఘటప్రదీపప్రకాశవత్ సర్వమ్ ఆవిశన్తి ; తైః ప్రాణైః సహ పితాపి ఆవిశతి వాఙ్మనఃప్రాణాత్మభావిత్వాత్పితుః ; అహమస్మ్యనన్తా వాఙ్మనఃప్రాణా అధ్యాత్మాదిభేదవిస్తారాః — ఇత్యేవంభావితో హి పితా ; తస్మాత్ ప్రాణానువృత్తిత్వం పితుర్భవతీతి యుక్తముక్తమ్ — ఎభిరేవ ప్రాణైః సహ పుత్రమావిశతీతి ; సర్వేషాం హ్యసావాత్మా భవతి పుత్రస్య చ । ఎతదుక్తం భవతి — యస్య పితురేవమనుశిష్టః పుత్రో భవతి సోఽస్మిన్నేవ లోకే వర్తతే పుత్రరూపేణ నైవ మృతో మన్తవ్య ఇత్యర్థః ; తథా చ శ్రుత్యన్తరే —
‘సోఽస్యాయమితర ఆత్మా పుణ్యేభ్యః కర్మభ్యః ప్రతిధీయతే’ (ఐ. ఉ. ౨ । ౧ । ౪) ఇతి । అథేదానీం పుత్రనిర్వచనమాహ — స పుత్రః యది కదాచిత్ అనేన పిత్రా అక్ష్ణయా కోణచ్ఛిద్రతోఽన్తరా అకృతం భవతి కర్తవ్యమ్ , తస్మాత్ కర్తవ్యతారూపాత్పిత్రా అకృతాత్ సర్వస్మాల్లోకప్రాప్తిప్రతిబన్ధరూపాత్ పుత్రో ముఞ్చతి మోచయతి తత్సర్వం స్వయమనుతిష్ఠన్పూరయిత్వా ; తస్మాత్ పూరణేన త్రాయతే స పితరం యస్మాత్ , తస్మాత్ , పుత్రో నామ ; ఇదం తత్పుత్రస్య పుత్రత్వమ్ — యత్పితుశ్ఛిద్రం పూరయిత్వా త్రాయతే । స పితా ఎవంవిధేన పుత్రేణ మృతోఽపి సన్ అమృతః అస్మిన్నేవ లోకే ప్రతితిష్ఠతి ఎవమసౌ పితా పుత్రేణేమం మనుష్యలోకం జయతి ; న తథా విద్యాకర్మభ్యాం దేవలోకపితృలోకౌ, స్వరూపలాభసత్తామాత్రేణ ; న హి విద్యాకర్మణీ స్వరూపలాభవ్యతిరేకేణ పుత్రవత్ వ్యాపారాన్తరాపేక్షయా లోకజయహేతుత్వం ప్రతిపద్యేతే । అథ కృతసమ్ప్రత్తికం పితరమ్ ఎనమ్ ఎతే వాగాదయః ప్రాణాః దైవాః హైరణ్యగర్భాః అమృతాః అమరణధర్మాణ ఆవిశన్తి ॥
పృథివ్యై చైనమగ్నేశ్చ దైవీ వాగావిశతి సా వై దైవీ వాగ్యయా యద్యదేవ వదతి తత్తద్భవతి ॥ ౧౮ ॥
కథమితి వక్ష్యతి — పృథివ్యై చైనమిత్యాది । ఎవం పుత్రకర్మాపరవిద్యానాం మనుష్యలోకపితృలోకదేవలోకసాధ్యార్థతా ప్రదర్శితా శ్రుత్యా స్వయమేవ ; అత్ర కేచిద్వావదూకాః శ్రుత్యుక్తవిశేషార్థానభిజ్ఞాః సన్తః పుత్రాదిసాధనానాం మోక్షార్థతాం వదన్తి ; తేషాం ముఖాపిధానం శ్రుత్యేదం కృతమ్ — జాయా మే స్యాదిత్యాది పాఙ్క్తం కామ్యం కర్మేత్యుపక్రమేణ, పుత్రాదీనాం చ సాధ్యవిశేషవినియోగోపసంహారేణ చ ; తస్మాత్ ఋణశ్రుతిరవిద్వద్విషయా న పరమాత్మవిద్విషయేతి సిద్ధమ్ ; వక్ష్యతి చ —
‘కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి -
కేచిత్తు పితృలోకదేవలోకజయోఽపి పితృలోకదేవలోకాభ్యాం వ్యావృత్తిరేవ ; తస్మాత్ పుత్రకర్మాపరవిద్యాభిః సముచ్చిత్యానుష్ఠితాభిః త్రిభ్య ఎతేభ్యో లోకేభ్యో వ్యావృత్తః పరమాత్మవిజ్ఞానేన మోక్షమధిగచ్ఛతీతి పరమ్పరయా మోక్షార్థాన్యేవ పుత్రాదిసాధనాని ఇచ్ఛన్తి ; తేషామపి ముఖాపిధానాయ ఇయమేవ శ్రుతిరుత్తరా కృతసమ్ప్రత్తికస్య పుత్రిణః కర్మిణః త్ర్యన్నాత్మవిద్యావిదః ఫలప్రదర్శనాయ ప్రవృత్తా । న చ ఇదమేవ ఫలం మోక్షఫలమితి శక్యం వక్తుమ్ , త్ర్యన్నసమ్బన్ధాత్ మేధాతపఃకార్యత్వాచ్చాన్నానామ్ పునః పునర్జనయత ఇతి దర్శనాత్ ,
‘యద్ధైతన్న కుర్యాత్క్షీయేత హ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౨) ఇతి చ క్షయశ్రవణాత్ , శరీరమ్ జ్యోతీరూపమితి చ కార్యకరణత్వోపపత్తేః,
‘త్రయం వా ఇదమ్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇతి చ నామరూపకర్మాత్మకత్వేనోపసంహారాత్ । న చ ఇదమేవ సాధనత్రయం సంహతం సత్ కస్యచిన్మోక్షార్థం కస్యచిత్ త్ర్యన్నాత్మఫలమిత్యస్మాదేవ వాక్యాదవగన్తుం శక్యమ్ , పుత్రాదిసాధనానాం త్ర్యన్నాత్మఫలదర్శనేనైవ ఉపక్షీణత్వాద్వాక్యస్య ॥
పృథివ్యై పృథివ్యాః చ ఎనమ్ అగ్నేశ్చ దైవీ అధిదైవాత్మికా వాక్ ఎనం కృతసమ్ప్రత్తికమ్ ఆవిశతి ; సర్వేషాం హి వాచ ఉపాదానభూతా దైవీ వాక్ పృథివ్యగ్నిలక్షణా ; సా హ్యాధ్యాత్మికాసఙ్గాదిదోషైర్నిరుద్ధా । విదుషస్తద్దోషాపగమే ఆవరణభఙ్గ ఇవోదకం ప్రదీపప్రకాశవచ్చ వ్యాప్నోతి ; తదేతదుచ్యతే — పృథివ్యా అగ్నేశ్చైనం దైవీ వాగావిశతీతి । సా చ దైవీ వాక్ అనృతాదిదోషరహితా శుద్ధా, యయా వాచా దైవ్యా యద్యదేవ ఆత్మనే పరస్మై వా వదతి తత్తత్ భవతి — అమోఘా అప్రతిబద్ధా అస్య వాగ్భవతీత్యర్థః ॥
దివశ్చైనమాదిత్యాచ్చ దైవం మన ఆవిశతి తద్వై దైవం మనో యేనానన్ద్యేవ భవత్యథో న శోచతి ॥ ౧౯ ॥
తథా దివశ్చైనమాదిత్యాచ్చ దైవం మన ఆవిశతి — తచ్చ దైవం మనః, స్వభావనిర్మలత్వాత్ ; యేన మనసా అసౌ ఆనన్ద్యేవ భవతి సుఖ్యేవ భవతి ; అథో అపి న శోచతి, శోకాదినిమిత్తాసంయోగాత్ ॥
అద్భ్యశ్చైనం చన్ద్రమసశ్చ దైవః ప్రాణ ఆవిశతి స వై దైవః ప్రాణో యః సఞ్చరంశ్చాసఞ్చరంశ్చ న వ్యథతేఽథో న రిష్యతి స ఎవంవిత్సర్వేషాం భూతానామాత్మా భవతి యథైషా దేవతైవం స యథైతాం దేవతాం సర్వాణి భూతాన్యవన్త్యైవం హైవంవిదం సర్వాణి భూతాన్యవన్తి । యదు కిఞ్చేమాః ప్రజాః శోచన్త్యమైవాసాం తద్భవతి పుణ్యమేవాముం గచ్ఛతి న హ వై దేవాన్పాపం గచ్ఛతి ॥ ౨౦ ॥
తథా అద్భ్యశ్చైనం చన్ద్రమసశ్చ దైవః ప్రాణ ఆవిశతి । స వై దైవః ప్రాణః కింలక్షణ ఇత్యుచ్యతే — యః సఞ్చరన్ ప్రాణిభేదేషు అసఞ్చరన్ సమష్టివ్యష్టిరూపేణ — అథవా సఞ్చరన్ జఙ్గమేషు అసఞ్చరన్స్థావరేషు — న వ్యథతే న దుఃఖనిమిత్తేన భయేన యుజ్యతే ; అథో అపి న రిష్యతి న వినశ్యతి న హింసామాపద్యతే । సః — యో యథోక్తమేవం వేత్తి త్ర్యన్నాత్మదర్శనం సః — సర్వేషాం భూతానామాత్మా భవతి, సర్వేషాం భూతానాం ప్రాణో భవతి, సర్వేషాం భూతానాం మనో భవతి, సర్వేషాం భూతానాం వాగ్భవతి — ఇత్యేవం సర్వభూతాత్మతయా సర్వజ్ఞో భవతీత్యర్థః — సర్వకృచ్చ । యథైషా పూర్వసిద్ధా హిరణ్యగర్భదేవతా ఎవమేవ నాస్య సర్వజ్ఞత్వే సర్వకృత్త్వే వా క్వచిత్ప్రతిఘాతః ; స ఇతి దార్ష్టాన్తికనిర్దేశః । కిఞ్చ యథైతాం హిరణ్యగర్భదేవతామ్ ఇజ్యాదిభిః సర్వాణి భూతాన్యవన్తి పాలయన్తి పూజయన్తి, ఎవం హ ఎవంవిదం సర్వాణి భూతాన్యవన్తి — ఇజ్యాదిలక్షణాం పూజాం సతతం ప్రయుఞ్జత ఇత్యర్థః ॥
అథేదమాశఙ్క్యతే — సర్వప్రాణినామాత్మా భవతీత్యుక్తమ్ ; తస్య చ సర్వప్రాణికార్యకరణాత్మత్వే సర్వప్రాణిసుఖదుఃఖైః సమ్బధ్యేతేతి — తన్న । అపరిచ్ఛిన్నబుద్ధిత్వాత్ — పరిచ్ఛిన్నాత్మబుద్ధీనాం హ్యాక్రోశాదౌ దుఃఖసమ్బన్ధో దృష్టః -, అనేనాహమాక్రుష్ట ఇతి ; అస్య తు సర్వాత్మనో య ఆక్రుశ్యతే యశ్చాక్రోశతి తయోరాత్మత్వబుద్ధివిశేషాభావాత్ న తన్నిమిత్తం దుఃఖముపపద్యతే । మరణదుఃఖవచ్చ నిమిత్తాభావాత్ — యథా హి కస్మింశ్చిన్మృతే కస్యచిద్దుఃఖముత్పద్యతే — మమాసౌ పుత్రో భ్రాతా చేతి — పుత్రాదినిమిత్తమ్ , తన్నిమిత్తాభావే తన్మరణదర్శినోఽపి నైవ దుఃఖముపజాయతే, తథా ఈశ్వరస్యాపి అపరిచ్ఛిన్నాత్మనో మమతవతాదిదుఃఖనిమిత్తమిథ్యాజ్ఞానాదిదోషాభావాత్ నైవ దుఃఖముపజాయతే । తదేతదుచ్యతే — యదు కిఞ్చ యత్కిఞ్చ ఇమాః ప్రజాః శోచన్తి అమైవ సహైవ ప్రజాభిః తచ్ఛోకాదినిమిత్తం దుఃఖం సంయుక్తం భవతి ఆసాం ప్రజానామ్ పరిచ్ఛిన్నబుద్ధిజనితత్వాత్ ; సర్వాత్మనస్తు కేన సహ కిం సంయుక్తం భవేత్ వియుక్తం వా । అముం తు ప్రాజాపత్యే పదే వర్తమానం పుణ్యమేవ శుభమేవ — ఫలమభిప్రేతం పుణ్యమితి — నిరతిశయం హి తేన పుణ్యం కృతమ్ , తేన తత్ఫలమేవ గచ్ఛతి ; న హ వై దేవాన్పాపం గచ్ఛతి, పాపఫలస్యావసరాభావాత్ — పాపఫలం దుఃఖం న గచ్ఛతీత్యర్థః ॥
అథాతో వ్రతమీమాంసా ప్రజాపతిర్హ కర్మాణి ససృజే తాని సృష్టాన్యన్యోన్యేనాస్పర్ధన్త వదిష్యామ్యేవాహమితి వాగ్దధ్రే ద్రక్ష్యామ్యహమితి చక్షుః శ్రోష్యామ్యహమితి శ్రోత్రమేవమన్యాని కర్మాణి యథాకర్మ తాని మృత్యుః శ్రమో భూత్వోపయేమే తాన్యాప్నోత్తాన్యాప్త్వా మృత్యురవారున్ధ తస్మాచ్ఛ్రామ్యత్యేవ వాక్శ్రామ్యతి చక్షుః శ్రామ్యతి శ్రోత్రమథేమమేవ నాప్నోద్యోఽయం మధ్యమః ప్రాణస్తాని జ్ఞాతుం దధ్రిరే । అయం వై నః శ్రేష్ఠో యః సఞ్చరంశ్చాసఞ్చరంశ్చ న వ్యథతేఽథో న రిష్యతి హన్తాస్యైవ సర్వే రూపమసామేతి త ఎతస్యైవ సర్వే రూపమభవంస్తస్మాదేత ఎతేనాఖ్యాయన్తే ప్రాణా ఇతి తేన హ వావ తత్కులమాచక్షతే యస్మిన్కులే భవతి య ఎవం వేద య ఉ హైవంవిదా స్పర్ధతేఽనుశుష్యత్యనుశుష్య హైవాన్తతో మ్రియత ఇత్యధ్యాత్మమ్ ॥ ౨౧ ॥
అథాతః అనన్తరం వ్రతమీమాంసా ఉపాసనకర్మవిచారణేత్యర్థః ; ఎషాం ప్రాణానాం కస్య కర్మ వ్రతత్వేన ధారయితవ్యమితి మీమాంసా ప్రవర్తతే । తత్ర ప్రజాపతిః హ — హ - శబ్దః కిలార్థే — ప్రజాపతిః కిల ప్రజాః సృష్ట్వా కర్మాణి కరణాని వాగాదీని — కర్మార్థాని హి తానీతి కర్మాణీత్యుచ్యన్తే — ససృజే సృష్టవాన్ వాగాదీని కరణానీత్యర్థః । తాని పునః సృష్టాని అన్యోన్యేన ఇతరేతరమ్ అస్పర్ధన్త స్పర్ధాం సఙ్ఘర్షం చక్రుః ; కథమ్ ? వదిష్యామ్యేవ స్వవ్యాపారాద్వదనాదనుపరతైవ అహం స్యామితి వాగ్వ్రతం దధ్రే ధృతవతీ — యద్యన్యోఽపి మత్సమోఽస్తి స్వవ్యాపారాదనుపరన్తుం శక్తః, సోఽపి దర్శయత్వాత్మనో వీర్యమితి ; తథా ద్రక్ష్యామ్యహమితి చక్షుః ; శ్రోష్యామ్యహమితి శ్రోత్రమ్ ; ఎవమన్యాని కర్మాణి కరణాని యథాకర్మ — యత్ యత్ యస్య కర్మ యథాకర్మ — తాని కరణాని మృత్యుర్మారకః శ్రమః శ్రమరూపీ భూత్వా ఉపయేమే సఞ్జగ్రాహ । కథమ్ ? తాని కరణాని స్వవ్యాపారే ప్రవృత్తాని ఆప్నోత్ శ్రమరూపేణ ఆత్మానం దర్శితవాన్ ; ఆప్త్వా చ తాని అవారున్ధ అవరోధం కృతవాన్మృత్యుః — స్వకర్మభ్యః ప్రచ్యావితవానిత్యర్థః । తస్మాదద్యత్వేఽపి వదనే స్వకర్మణి ప్రవృత్తా వాక్ శ్రామ్యత్యేవ శ్రమరూపిణా మృత్యునా సంయుక్తా స్వకర్మతః ప్రచ్యవతే ; తథా శ్రామ్యతి చక్షుః ; శ్రామ్యతి శ్రోత్రమ్ । అథేమమేవ ముఖ్యం ప్రాణం న ఆప్నోత్ న ప్రాప్తవాన్మృత్యుః శ్రమరూపీ — యోఽయం మధ్యమః ప్రాణః తమ్ । తేనాద్యత్వేఽప్యశ్రాన్త ఎవ స్వకర్మణి ప్రవర్తతే । తానీతరాణి కరణాని తం జ్ఞాతుం దధ్రిరే ధృతవన్తి మనః ; అయం వై నః అస్మాకం మధ్యే శ్రేష్ఠః ప్రశస్యతమః అభ్యధికః, యస్మాత్ యః సఞ్చరంశ్చాసఞ్చరంశ్చ న వ్యథతే, అథో న రిష్యతి — హన్త ఇదానీమస్యైవ ప్రాణస్య సర్వే వయం రూపమసామ ప్రాణమాత్మత్వేన ప్రతిపద్యేమహి — ఎవం వినిశ్చిత్య తే ఎతస్యైవ సర్వే రూపమభవన్ ప్రాణరూపమేవ ఆత్మత్వేన ప్రతిపన్నాః ప్రాణవ్రతమేవ దధ్రిరే — అస్మద్వ్రతాని న మృత్యోర్వారణాయ పర్యాప్తానీతి । యస్మాత్ప్రాణేన రూపేణ రూపవన్తీతరాణి కరణాని చలనాత్మనా స్వేన చ ప్రకాశాత్మనా ; న హి ప్రాణాదన్యత్ర చలనాత్మకత్వోపపత్తిః ; చలనవ్యాపారపూర్వకాణ్యేవ హి సర్వదా స్వవ్యాపారేషు లక్ష్యన్తే — తస్మాత్ ఎతే వాగాదయః ఎతేన ప్రాణాభిధానేన ఆఖ్యాయన్తే అభిధీయన్తే — ప్రాణా ఇత్యేవమ్ । య ఎవం ప్రాణాత్మతాం సర్వకరణానాం వేత్తి ప్రాణశబ్దాభిధేయత్వం చ, తేన హ వావ తేనైవ విదుషా తత్కులమాచక్షతే లౌకికాః, యస్మిన్కులే స విద్వాన్ జాతో భవతి — తత్కులం విద్వన్నామ్నైవ ప్రథితం భవతి — అముష్యేదం కులమితి — యథా తాపత్య ఇతి । య ఎవం యథోక్తం వేద వాగాదీనాం ప్రాణరూపతాం ప్రాణాఖ్యత్వం చ, తస్యైతత్ఫలమ్ । కిఞ్చ యః కశ్చిత్ ఉ హ ఎవంవిదా ప్రాణాత్మదర్శినా స్పర్ధతే తత్ప్రతిపక్షీ సన్ సః అస్మిన్నేవ శరీరే అనుశుష్యతి శోషముపగచ్ఛతి ; అనుశుష్య హైవ శోషం గత్వైవ అన్తతః అన్తే మ్రియతే, న సహసా అనుపద్రుతో మ్రియతే । ఇత్యేవముక్తమధ్యాత్మం ప్రాణాత్మదర్శనమితి ఉక్తోపసంహారః అధిదైవతప్రదర్శనార్థః ॥
అథాధిదైవతం జ్వలిష్యామ్యేవాహమిత్యగ్నిర్దధ్రే తప్స్యామ్యహమిత్యాదిత్యో భాస్యామ్యహమితి చన్ద్రమా ఎవమన్యా దేవతా యథాదైవతం స యథైషాం ప్రాణానాం మధ్యమః ప్రాణ ఎవమేతాసాం దేవతానాం వాయుర్మ్లోచన్తి హ్యన్యా దేవతా న వాయుః సైషానస్తమితా దేవతా యద్వాయుః ॥ ౨౨ ॥
అథ అనన్తరమ్ అధిదైవతం దేవతావిషయం దర్శనముచ్యతే । కస్య దేవతావిశేషస్య వ్రతధారణం శ్రేయ ఇతి మీమాంస్యతే । అధ్యాత్మవత్సర్వమ్ । జ్వలిష్యామ్యేవాహమిత్యగ్నిర్దధ్రే ; తప్స్యామ్యహమిత్యాదిత్యః ; భాస్యామ్యహమితి చన్ద్రమాః ; ఎవమన్యా దేవతా యథాదైవతమ్ । సః అధ్యాత్మం వాగాదీనామేషాం ప్రాణానాం మధ్యే మధ్యమః ప్రాణో మృత్యునా అనాప్తః స్వకర్మణో న ప్రచ్యావితః స్వేన ప్రాణవ్రతేనాభగ్నవ్రతో యథా, ఎవమ్ ఎతాసామగ్న్యాదీనాం దేవతానాం వాయురపి । మ్లోచన్తి అస్తం యన్తి స్వకర్మభ్య ఉపరమన్తే — యథా అధ్యాత్మం వాగాదయోఽన్యా దేవతా అగ్న్యాద్యాః ; న వాయురస్తం యాతి — యథా మధ్యమః ప్రాణః ; అతః సైషా అనస్తమితా దేవతా యద్వాయుః యోఽయం వాయుః । ఎవమధ్యాత్మమధిదైవం చ మీమాంసిత్వా నిర్ధారితమ్ — ప్రాణవాయ్వాత్మనోర్వ్రతమభగ్నమితి ॥
అథైష శ్లోకో భవతి యతశ్చోదేతి సూర్యోఽస్తం యత్ర చ గచ్ఛతీతి ప్రాణాద్వా ఎష ఉదేతి ప్రాణేఽస్తమేతి తం దేవాశ్చక్రిరే ధర్మం స ఎవాద్య స ఉ శ్వ ఇతి యద్వా ఎతేఽముర్హ్యధ్రియన్త తదేవాప్యద్య కుర్వన్తి । తస్మాదేకమేవ వ్రతం చరేత్ప్రాణ్యాచ్చైవాపాన్యాచ్చ నేన్మా పాప్మా మృత్యురాప్నువదితి యద్యు చరేత్సమాపిపయిషేత్తేనో ఎతస్యై దేవతాయై సాయుజ్యం సలోకతాం జయతి ॥ ౨౩ ॥
అథైతస్యైవార్థస్య ప్రకాశకః ఎష శ్లోకో మన్త్రో భవతి । యతశ్చ యస్మాద్వాయోః ఉదేతి ఉద్గచ్ఛతి సూర్యః, అధ్యాత్మం చ చక్షురాత్మనా ప్రాణాత్ — అస్తం చ యత్ర వాయౌ ప్రాణే చ గచ్ఛతి అపరసన్ధ్యాసమయే స్వాపసమయే చ పురుషస్య — తం దేవాః తం ధర్మం దేవాః చక్రిరే ధృతవన్తః వాగాదయోఽగ్న్యాదయశ్చ ప్రాణవ్రతం వాయువ్రతం చ పురా విచార్య । స ఎవ అద్య ఇదానీం శ్వోఽపి భవిష్యత్యపి కాలే అనువర్త్యతే అనువర్తిష్యతే చ దేవైరిత్యభిప్రాయః । తత్రేమం మన్త్రం సఙ్క్షేపతో వ్యాచష్టే బ్రాహ్మణమ్ — ప్రాణాద్వా ఎష సూర్య ఉదేతి ప్రాణేఽస్తమేతి । తం దేవాశ్చక్రిరే ధర్మం స ఎవాద్య స ఉ శ్వ ఇత్యస్య కోఽర్థ ఇత్యుచ్యతే — యత్ వై ఎతే వ్రతమ్ అముర్హి అముష్మిన్కాలే వాగాదయోఽగ్న్యాదయశ్చ ప్రాణవ్రతం వాయువ్రతం చ అధ్రియన్త, తదేవాద్యాపి కుర్వన్తి అనువర్తన్తే అనువర్తిష్యన్తే చ ; వ్రతం తయోరభగ్నమేవ । యత్తు వాగాదివ్రతమ్ అగ్న్యాదివ్రతం చ తద్భగ్నమేవ, తేషామ్ అస్తమయకాలే స్వాపకాలే చ వాయౌ ప్రాణే చ నిమ్లుక్తిదర్శనాత్ । అథైతదన్యత్రోక్తమ్ — ‘యదా వై పురుషః స్వపితి ప్రాణం తర్హి వాగప్యేతి ప్రాణం మనః ప్రాణం చక్షుః ప్రాణం శ్రోత్రం యదా ప్రబుధ్యతే ప్రాణాదేవాధి పునర్జాయన్త ఇత్యధ్యాత్మమథాధిదైవతం యదా వా అగ్నిరనుగచ్ఛతి వాయుం తర్హ్యనూద్వాతి తస్మాదేనముదవాసీదిత్యాహుర్వాయుం హ్యనూద్వాతి యదాదిత్యోఽస్తమేతి వాయుం తర్హి ప్రవిశతి వాయుం చన్ద్రమా వాయౌ దిశః ప్రతిష్ఠితా వాయోరేవాధి పునర్జాయన్తే’ (శత. బ్రా. ౧౦ । ౩ । ౩ । ౬, ౮) ఇతి । యస్మాత్ ఎతదేవ వ్రతం వాగాదిషు అగ్న్యాదిషు చ అనుగతం యదేతత్ వాయోశ్చ ప్రాణస్య చ పరిస్పన్దాత్మకత్వం సర్వైః దేవైరనువర్త్యమానం వ్రతమ్ — తస్మాత్ అన్యోఽప్యేకమేవ వ్రతం చరేత్ ; కిం తత్ ? ప్రాణ్యాత్ ప్రాణనవ్యాపారం కుర్యాత్ అపాన్యాత్ అపాననవ్యాపారం చ ; న హి ప్రాణాపానవ్యాపారస్య ప్రాణనాపాననలక్షణస్యోపరమోఽస్తి ; తస్మాత్తదేవ ఎకం వ్రతం చరేత్ హిత్వేన్ద్రియాన్తరవ్యాపారమ్ — నేత్ మా మాం పాప్మా మృత్యుః శ్రమరూపీ ఆప్నువత్ ఆప్నుయాత్ — నేచ్ఛబ్దః పరిభయే — యద్యహమస్మాద్వ్రతాత్ప్రచ్యుతః స్యామ్ , గ్రస్త ఎవాహం మృత్యునేత్యేవం త్రస్తో ధారయేత్ప్రాణవ్రతమిత్యభిప్రాయః । యది కదాచిత్ ఉ చరేత్ ప్రారభేత ప్రాణవ్రతమ్ , సమాపిపయిషేత్ సమాపయితుమిచ్ఛేత్ ; యది హి అస్మాద్వ్రతాదుపరమేత్ ప్రాణః పరిభూతః స్యాత్ దేవాశ్చ ; తస్మాత్సమాపయేదేవ । తేన ఉ తేన అనేన వ్రతేన ప్రాణాత్మప్రతిపత్త్యా సర్వభూతేషు — వాగాదయః అగ్న్యాదయశ్చ మదాత్మకా ఎవ, అహం ప్రాణ ఆత్మా సర్వపరిస్పన్దకృత్ ఎవం తేనానేన వ్రతధారణేన ఎతస్యా ఎవ ప్రాణదేవతాయాః సాయుజ్యం సయుగ్భావమ్ ఎకాత్మత్వం సలోకతాం సమానలోకతాం వా ఎకస్థానత్వమ్ — విజ్ఞానమాన్ద్యాపేక్షమేతత్ — జయతి ప్రాప్నోతీతి ॥
ఇతి ప్రథమాధ్యాయస్య పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్ ॥
ఇతి శ్రీమత్పరమహంసపరివ్రాజకాచార్యస్య శ్రీగోవిన్దభగవత్పూజ్యపాదశిష్యస్య శ్రీమచ్ఛఙ్కరభగవతః కృతౌ బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యే ప్రథమోఽధ్యాయః ॥