श्रीमच्छङ्करभगवत्पूज्यपादविरचितम्

छान्दोग्योपनिषद्भाष्यम्

करतलकलिताद्वयात्मतत्त्वं क्षपितदुरन्तचिरन्तनप्रमोहम् ।
उपचितमुदितोदितैर्गुणौघैः उपनिषदामयमुज्जहार भाष्यम् ॥

ಪಂಚಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ

ಪ್ರಥಮಃ ಖಂಡಃ

ಸಗುಣಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾ ಉತ್ತರಾ ಗತಿರುಕ್ತಾ । ಅಥೇದಾನೀಂ ಪಂಚಮೇಽಧ್ಯಾಯೇ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದೋ ಗೃಹಸ್ಥಸ್ಯ ಊರ್ಧ್ವರೇತಸಾಂ ಚ ಶ್ರದ್ಧಾಲೂನಾಂ ವಿದ್ಯಾಂತರಶೀಲಿನಾಂ ತಾಮೇವ ಗತಿಮನೂದ್ಯ ಅನ್ಯಾ ದಕ್ಷಿಣಾದಿಕ್ಸಂಬಂಧಿನೀ ಕೇವಲಕರ್ಮಿಣಾಂ ಧೂಮಾದಿಲಕ್ಷಣಾ, ಪುನರಾವೃತ್ತಿರೂಪಾ ತೃತೀಯಾ ಚ ತತಃ ಕಷ್ಟತರಾ ಸಂಸಾರಗತಿಃ, ವೈರಾಗ್ಯಹೇತೋಃ ವಕ್ತವ್ಯೇತ್ಯಾರಭ್ಯತೇ । ಪ್ರಾಣಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ವಾಗಾದಿಭ್ಯಃ ಪ್ರಾಣೋ ವಾವ ಸಂವರ್ಗ ಇತ್ಯಾದಿ ಚ ಬಹುಶೋಽತೀತೇ ಗ್ರಂಥೇ ಪ್ರಾಣಗ್ರಹಣಂ ಕೃತಮ್ , ಸ ಕಥಂ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ವಾಗಾದಿಷು ಸರ್ವೈಃ ಸಂಹತ್ಯಕಾರಿತ್ವಾವಿಶೇಷೇ, ಕಥಂ ಚ ತಸ್ಯೋಪಾಸನಮಿತಿ ತಸ್ಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವಾದಿಗುಣವಿಧಿತ್ಸಯಾ ಇದಮನಂತರಮಾರಭ್ಯತೇ —

ಯೋ ಹ ವೈ ಜ್ಯೇಷ್ಠಂ ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಚ ವೇದ ಜ್ಯೇಷ್ಠಶ್ಚ ಹ ವೈ ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ಚ ಭವತಿ ಪ್ರಾಣೋ ವಾವ ಜ್ಯೇಷ್ಠಶ್ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ಚ ॥ ೧ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ಕಶ್ಚಿತ್ ಜ್ಯೇಷ್ಠಂ ಚ ಪ್ರಥಮಂ ವಯಸಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಚ ಗುಣೈರಭ್ಯಧಿಕಂ ವೇದ, ಸ ಜ್ಯೇಷ್ಠಶ್ಚ ಹ ವೈ ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ಚ ಭವತಿ । ಫಲೇನ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಲೋಭ್ಯಾಭಿಮುಖೀಕೃತ್ಯ ಆಹ — ಪ್ರಾಣೋ ವಾವ ಜ್ಯೇಷ್ಠಶ್ಚ ವಯಸಾ ವಾಗಾದಿಭ್ಯಃ ; ಗರ್ಭಸ್ಥೇ ಹಿ ಪುರುಷೇ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವೃತ್ತಿರ್ವಾಗಾದಿಭ್ಯಃಪೂರ್ವಂ ಲಬ್ಧಾತ್ಮಿಕಾ ಭವತಿ, ಯಯಾ ಗರ್ಭೋ ವಿವರ್ಧತೇ । ಚಕ್ಷುರಾದಿಸ್ಥಾನಾವಯವನಿಷ್ಪತ್ತೌ ಸತ್ಯಾಂ ಪಶ್ಚಾದ್ವಾಗಾದೀನಾಂ ವೃತ್ತಿಲಾಭ ಇತಿ ಪ್ರಾಣೋ ಜ್ಯೇಷ್ಠೋ ವಯಸಾ ಭವತಿ । ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವಂ ತು ಪ್ರತಿಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ — ‘ಸುಹಯ’ ಇತ್ಯಾದಿನಿದರ್ಶನೇನ । ಅತಃ ಪ್ರಾಣ ಏವ ಜ್ಯೇಷ್ಠಶ್ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ಚ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತೇ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ವಸಿಷ್ಠಂ ವೇದ ವಸಿಷ್ಠೋ ಹ ಸ್ವಾನಾಂ ಭವತಿ ವಾಗ್ವಾವ ವಸಿಷ್ಠಃ ॥ ೨ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ವಸಿಷ್ಠಂ ವಸಿತೃತಮಮಾಚ್ಛಾದಯಿತೃತಮಂ ವಸುಮತ್ತಮಂ ವಾ ಯೋ ವೇದ, ಸ ತಥೈವ ವಸಿಷ್ಠೋ ಹ ಭವತಿ ಸ್ವಾನಾಂ ಜ್ಞಾತೀನಾಮ್ । ಕಸ್ತರ್ಹಿ ವಸಿಷ್ಠ ಇತಿ, ಆಹ — ವಾಗ್ವಾವ ವಸಿಷ್ಠಃ, ವಾಗ್ಮಿನೋ ಹಿ ಪುರುಷಾ ವಸಂತಿ ಅಭಿಭವಂತ್ಯನ್ಯಾನ್ ವಸುಮತ್ತಮಾಶ್ಚ, ಅತೋ ವಾಗ್ವಸಿಷ್ಠಃ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವೇದ ಪ್ರತಿ ಹ ತಿಷ್ಠತ್ಯಸ್ಮಿꣳಶ್ಚ ಲೋಕೇಽಮುಷ್ಮಿꣳಶ್ಚ ಚಕ್ಷುರ್ವಾವ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ॥ ೩ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವೇದ, ಸ ಅಸ್ಮಿಂಲ್ಲೋಕೇ ಅಮುಷ್ಮಿಂಶ್ಚ ಪರೇ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ಹ । ಕಾ ತರ್ಹಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠೇತಿ, ಆಹ — ಚಕ್ಷುರ್ವಾವ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ಚಕ್ಷುಷಾ ಹಿ ಪಶ್ಯನ್ ಸಮೇ ಚ ದುರ್ಗೇ ಚ ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ಅತಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಚಕ್ಷುಃ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ಸಂಪದಂ ವೇದ ಸꣳಹಾಸ್ಮೈ ಕಾಮಾಃ ಪದ್ಯಂತೇ ದೈವಾಶ್ಚ ಮಾನುಷಾಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಾವ ಸಂಪತ್ ॥ ೪ ॥

ಯೋ ಹ ವೈ ಸಂಪದಂ ವೇದ, ತಸ್ಮಾ ಅಸ್ಮೈ ದೈವಾಶ್ಚ ಮಾನುಷಾಶ್ಚ ಕಾಮಾಃ ಸಂಪದ್ಯಂತೇ ಹ । ಕಾ ತರ್ಹಿ ಸಂಪದಿತಿ, ಆಹ — ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಾವ ಸಂಪತ್ । ಯಸ್ಮಾಚ್ಛ್ರೋತ್ರೇಣ ವೇದಾ ಗೃಹ್ಯಂತೇ ತದರ್ಥವಿಜ್ಞಾನಂ ಚ, ತತಃ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕ್ರಿಯಂತೇ ತತಃ ಕಾಮಸಂಪದಿತ್ಯೇವಮ್ , ಕಾಮಸಂಪದ್ಧೇತುತ್ವಾಚ್ಛ್ರೋತ್ರಂ ವಾವ ಸಂಪತ್ ॥

ಯೋ ಹ ವಾ ಆಯತನಂ ವೇದಾಯತನꣳ ಹ ಸ್ವಾನಾಂ ಭವತಿ ಮನೋ ಹ ವಾ ಆಯತನಮ್ ॥ ೫ ॥

ಯೋ ಹ ವಾ ಆಯತನಂ ವೇದ, ಆಯತನಂ ಹ ಮ್ವಾನಾಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಂ ತದಾಯತನಮಿತಿ, ಆಹ — ಮನೋ ಹ ವಾ ಆಯತನಮ್ । ಇಂದ್ರಿಯೋಪಹೃತಾನಾಂ ವಿಷಯಾಣಾಂ ಭೋಕ್ತ್ರರ್ಥಾನಾಂ ಪ್ರತ್ಯಯರೂಪಾಣಾಂ ಮನ ಆಯತನಮಾಶ್ರಯಃ । ಅತೋ ಮನೋ ಹ ವಾ ಆಯತನಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ ॥

ಅಥ ಹ ಪ್ರಾಣಾ ಅಹꣳ ಶ್ರೇಯಸಿ ವ್ಯೂದಿರೇಽಹꣳ ಶ್ರೇಯಾನಸ್ಮ್ಯಹꣳ ಶ್ರೇಯಾನಸ್ಮೀತಿ ॥ ೬ ॥

ಅಥ ಹ ಪ್ರಾಣಾಃ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಗುಣಾಃ ಸಂತಃ ಅಹಂಶ್ರೇಯಸಿ ಅಹಂ ಶ್ರೇಯಾನಸ್ಮಿ ಅಹಂ ಶ್ರೇಯಾನಸ್ಮಿ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಯೋಜನೇ ವ್ಯೂದಿರೇನಾನಾ ವಿರುದ್ಧಂ ಚೋದಿರೇ ಉಕ್ತವಂತಃ ॥

ತೇ ಹ ಪ್ರಾಣಾಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಂ ಪಿತರಮೇತ್ಯೋಚುರ್ಭಗವನ್ಕೋ ನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತಿ ತಾನ್ಹೋವಾಚ ಯಸ್ಮಿನ್ವ ಉತ್ಕ್ರಾಂತೇ ಶರೀರಂ ಪಾಪಿಷ್ಠತರಮಿವ ದೃಶ್ಯೇತ ಸ ವಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತಿ ॥ ೭ ॥

ತೇ ಹ ತೇ ಹೈವಂ ವಿವದಮಾನಾ ಆತ್ಮನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವವಿಜ್ಞಾನಾಯ ಪ್ರಜಾಪತಿಂ ಪಿತರಂ ಜನಯಿತಾರಂ ಕಂಚಿದೇತ್ಯ ಊಚುಃ ಉಕ್ತವಂತಃ — ಹೇ ಭಗವನ್ ಕಃ ನಃ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಅಭ್ಯಧಿಕಃ ಗುಣೈಃ ? ಇತ್ಯೇವಂ ಪೃಷ್ಟವಂತಃ । ತಾನ್ ಪಿತೋವಾಚ ಹ — ಯಸ್ಮಿನ್ ವಃ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಉತ್ಕ್ರಾಂತೇ ಶರೀರಮಿದಂ ಪಾಪಿಷ್ಠಮಿವಾತಿಶಯೇನ ಜೀವತೋಽಪಿ ಸಮುತ್ಕ್ರಾಂತಪ್ರಾಣಂ ತತೋಽಪಿ ಪಾಪಿಷ್ಠತರಮಿವಾತಿಶಯೇನ ದೃಶ್ಯೇತ ಕುಣಪಮಸ್ಪೃಶ್ಯಮಶುಚಿಂ ದೃಶ್ಯೇತ, ಸಃ ವಃ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತ್ಯವೋಚತ್ ಕಾಕ್ವಾ ತದ್ದುಃಖಂ ಪರಿಜಿಹೀರ್ಷುಃ ॥
ಸಾ ಹ ವಾಗುಚ್ಚಕ್ರಾಮ ಸಾ ಸಂವತ್ಸರಂ ಪ್ರೋಷ್ಯ ಪರ್ಯೇತ್ಯೋವಾಚ ಕಥಮಶಕತರ್ತೇ ಮಜ್ಜೀವಿತುಮಿತಿ ಯಥಾ ಕಲಾ ಅವದಂತಃ ಪ್ರಾಣಂತಃ ಪ್ರಾಣೇನ ಪಶ್ಯಂತಶ್ಚಕ್ಷುಷಾ ಶೃಣ್ವಂತಃ ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಧ್ಯಾಯಂತೋ ಮನಸೈವಮಿತಿ ಪ್ರವಿವೇಶ ಹ ವಾಕ್ ॥ ೮ ॥
ಚಕ್ಷುರ್ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮ ತತ್ಸಂವತ್ಸರಂ ಪ್ರೋಷ್ಯ ಪರ್ಯೇತ್ಯೋವಾಚ ಕಥಮಶಕತರ್ತೇ ಮಜ್ಜೀವಿತುಮಿತಿ ಯಥಾಂಧಾ ಅಪಶ್ಯಂತಃ ಪ್ರಾಣಂತಃ ಪ್ರಾಣೇನ ವದಂತೋ ವಾಚಾ ಶೃಣ್ವಂತಃ ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಧ್ಯಾಯಂತೋ ಮನಸೈವಮಿತಿ ಪ್ರವಿವೇಶ ಹ ಚಕ್ಷುಃ ॥ ೯ ॥
ಶ್ರೋತ್ರಂ ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮ ತತ್ಸಂವತ್ಸರಂ ಪ್ರೋಷ್ಯ ಪರ್ಯೇತ್ಯೋವಾಚ ಕಥಮಶಕತರ್ತೇ ಮಜ್ಜೀವಿತುಮಿತಿ ಯಥಾ ಬಧಿರಾ ಅಶೃಣ್ವಂತಃ ಪ್ರಾಣಂತಃ ಪ್ರಾಣೇನ ವದಂತೋ ವಾಚಾ ಪಶ್ಯಂತಶ್ಚಕ್ಷುಷಾ ಧ್ಯಾಯಂತೋ ಮನಸೈವಮಿತಿ ಪ್ರವಿವೇಶ ಹ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ ॥ ೧೦ ॥

ಮನೋ ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮ ತತ್ಸಂವತ್ಸರಂ ಪ್ರೋಷ್ಯ ಪರ್ಯೇತ್ಯೋವಾಚ ಕಥಮಶಕತರ್ತೇ ಮಜ್ಜೀವಿತುಮಿತಿ ಯಥಾ ಬಾಲಾ ಅಮನಸಃ ಪ್ರಾಣಂತಃ ಪ್ರಾಣೇನ ವದಂತೋ ವಾಚಾ ಪಶ್ಯಂತಶ್ಚಕ್ಷುಷಾ ಶೃಣ್ವಂತಃ ಶ್ರೋತ್ರೇಣೈವಮಿತಿ ಪ್ರವಿವೇಶ ಹ ಮನಃ ॥ ೧೧ ॥

ತಥೋಕ್ತೇಷು ಪಿತ್ರಾ ಪ್ರಾಣೇಷು ಸಾ ಹ ವಾಕ್ ಉಚ್ಚಕ್ರಾಮ ಉತ್ಕ್ರಾಂತವತೀ ; ಸಾ ಚ ಉತ್ಕ್ರಮ್ಯ ಸಂವತ್ಸರಮಾತ್ರಂ ಪ್ರೋಷ್ಯ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರಾನ್ನಿವೃತ್ತಾ ಸತೀ ಪುನಃ ಪರ್ಯೇತ್ಯ ಇತರಾನ್ಪ್ರಾಣಾನುವಾಚ — ಕಥಂ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣಾಶಕತ ಶಕ್ತವಂತೋ ಯೂಯಂ ಮದೃತೇ ಮಾಂ ವಿನಾ ಜೀವಿತುಂ ಧಾರಯಿತುಮಾತ್ಮಾನಮಿತಿ ; ತೇ ಹ ಊಚುಃ — ಯಥಾ ಕಲಾ ಇತ್ಯಾದಿ, ಕಲಾಃ ಮೂಕಾಃ ಯಥಾ ಲೋಕೇಽವದಂತೋ ವಾಚಾ ಜೀವಂತಿ । ಕಥಮ್ । ಪ್ರಾಣಂತಃ ಪ್ರಾಣೇನ ಪಶ್ಯಂತಶ್ಚಕ್ಷುಷಾ ಶೃಣ್ವಂತಃ ಶ್ರೋತ್ರೇಣ ಧ್ಯಾಯಂತೋ ಮನಸಾ, ಏವಂ ಸರ್ವಕರಣಚೇಷ್ಟಾಂ ಕುರ್ವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಏವಂ ವಯಮಜೀವಿಷ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಆತ್ಮನೋಽಶ್ರೇಷ್ಠತಾಂ ಪ್ರಾಣೇಷು ಬುದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರವಿವೇಶ ಹ ವಾಕ್ ಪುನಃ ಸ್ವವ್ಯಾಪಾರೇ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ಬಭೂವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ ಚಕ್ಷುರ್ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮ ಶ್ರೋತ್ರಂ ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮ ಮನೋ ಹೋಚ್ಚಕ್ರಾಮೇತ್ಯಾದಿ । ಯಥಾ ಬಾಲಾ ಅಮನಸಃ ಅಪ್ರರೂಢಮನಸ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಅಥ ಹ ಪ್ರಾಣ ಉಚ್ಚಿಕ್ರಮಿಷನ್ಸ ಯಥಾ ಸುಹಯಃ ಪಡ್ವೀಶಶಂಕೂನ್ಸಂಖಿದೇದೇವಮಿತರಾನ್ಪ್ರಾಣಾನ್ಸಮಖಿದತ್ತಂ ಹಾಭಿಸಮೇತ್ಯೋಚುರ್ಭಗವನ್ನೇಧಿ ತ್ವಂ ನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋಽಸಿ ಮೋತ್ಕ್ರಮೀರಿತಿ ॥ ೧೨ ॥

ಏವಂ ಪರೀಕ್ಷಿತೇಷು ವಾಗಾದಿಷು, ಅಥ ಅನಂತರಂ ಹ ಸ ಮುಖ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಃ ಉಚ್ಚಿಕ್ರಮಿಷನ್ ಉತ್ಕ್ರಮಿತುಮಿಚ್ಛನ್ ಕಿಮಕರೋದಿತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಸುಹಯಃ ಶೋಭನೋಽಶ್ವಃ ಪಡ್ವೀಶಶಂಕೂನ್ ಪಾದಬಂಧನಕೀಲಾನ್ ಪರೀಕ್ಷಣಾಯ ಆರೂಢೇನ ಕಶಯಾ ಹತಃ ಸನ್ ಸಂಖಿದೇತ್ ಸಮುತ್ಖನೇತ್ ಸಮುತ್ಪಾಟಯೇತ್ , ಏವಮಿತರಾನ್ವಾಗಾದೀನ್ಪ್ರಾಣಾನ್ ಸಮಖಿದತ್ ಸಮುದ್ಧೃತವಾನ್ । ತೇ ಪ್ರಾಣಾಃ ಸಂಚಾಲಿತಾಃ ಸಂತಃ ಸ್ವಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಾತುಮನುತ್ಸಹಮಾನಾಃ ಅಭಿಸಮೇತ್ಯ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ತಮೂಚುಃ — ಹೇ ಭಗವನ್ ಏಧಿ ಭವ ನಃ ಸ್ವಾಮೀ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಂ ನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋಽಸಿ ; ಮಾ ಚ ಅಸ್ಮಾದ್ದೇಹಾದುತ್ಕ್ರಮೀರಿತಿ ॥
ಅಥ ಹೈನಂ ವಾಗುವಾಚ ಯದಹಂ ವಸಿಷ್ಠೋಽಸ್ಮಿ ತ್ವಂ ತದ್ವಸಿಷ್ಠೋಽಸೀತ್ಯಥ ಹೈನಂ ಚಕ್ಷುರುವಾಚ ಯದಹಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಸ್ಮಿ ತ್ವಂ ತತ್ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಸೀತಿ ॥ ೧೩ ॥

ಅಥ ಹೈನಂ ಶ್ರೋತ್ರಮುವಾಚ ಯದಹಂ ಸಂಪದಸ್ಮಿ ತ್ವಂ ತತ್ಸಂಪದಸೀತ್ಯಥ ಹೈನಂ ಮನ ಉವಾಚ ಯದಹಮಾಯತನಮಸ್ಮಿ ತ್ವಂ ತದಾಯತನಮಸೀತಿ ॥ ೧೪ ॥

ಅಥ ಹೈನಂ ವಾಗಾದಯಃ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವಂ ಕಾರ್ಯೇಣ ಆಪಾದಯಂತಃ ಆಹುಃ — ಬಲಿಮಿವ ಹರಂತೋ ರಾಜ್ಞೇ ವಿಶಃ । ಕಥಮ್ ? ವಾಕ್ ತಾವದುವಾಚ — ಯದಹಂ ವಸಿಷ್ಠೋಽಸ್ಮಿ, ಯದಿತಿ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಮ್ , ಯದ್ವಸಿಷ್ಠತ್ವಗುಣಾಸ್ಮೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ತ್ವಂ ತದ್ವಸಿಷ್ಠಃ ತೇನ ವಸಿಷ್ಠತ್ವಗುಣೇನ ತ್ವಂ ತದ್ವಸಿಷ್ಠೋಽಸಿ ತದ್ಗುಣಸ್ತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಥವಾ ತಚ್ಛಬ್ದೋಽಪಿ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಮೇವ । ತ್ವತ್ಕೃತಸ್ತ್ವದೀಯೋಽಸೌ ವಸಿಷ್ಠತ್ವಗುಣೋಽಜ್ಞಾನಾನ್ಮಮೇತಿ ಮಯಾ ಅಭಿಮತ ಇತ್ಯೇತತ್ । ತಥೋತ್ತರೇಷು ಯೋಜ್ಯಂ ಚಕ್ಷುಃಶ್ರೋತ್ರಮನಃಸು ॥

ನ ವೈ ವಾಚೋ ನ ಚಕ್ಷೂಂಷಿ ನ ಶ್ರೋತ್ರಾಣಿ ನ ಮನಾಂಸೀತ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ ಪ್ರಾಣಾ ಇತ್ಯೇವಾಚಕ್ಷತೇ ಪ್ರಾಣೋ ಹ್ಯೇವೈತಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಭವತಿ ॥ ೧೫ ॥

ಶ್ರುತೇರಿದಂ ವಚಃ — ಯುಕ್ತಮಿದಂ ವಾಗಾದಿಭಿರ್ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರತ್ಯಭಿಹಿತಮ್ ; ಯಸ್ಮಾನ್ನ ವೈ ಲೋಕೇ ವಾಚೋ ನ ಚಕ್ಷೂಂಷಿ ನ ಶ್ರೋತ್ರಾಣಿ ನ ಮನಾಂಸೀತಿ ವಾಗಾದೀನಿ ಕರಣಾನ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ ಲೌಕಿಕಾ ಆಗಮಜ್ಞಾ ವಾ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಪ್ರಾಣಾ ಇತ್ಯೇವ ಆಚಕ್ಷತೇ ಕಥಯಂತಿ ; ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣೋ ಹ್ಯೇವೈತಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ವಾಗಾದೀನಿ ಕರಣಜಾತಾನಿ ಭವತಿ ; ಅತೋ ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರತ್ಯನುರೂಪಮೇವ ವಾಗಾದಿಭಿರುಕ್ತಮಿತಿ ಪ್ರಕರಣಾರ್ಥಮುಪಸಂಜಿಹೀರ್ಷತಿ ॥
ನನು ಕಥಮಿದಂ ಯುಕ್ತಂ ಚೇತನಾವಂತ ಇವ ಪುರುಷಾ ಅಹಂಶ್ರೇಷ್ಠತಾಯೈ ವಿವದಂತಃ ಅನ್ಯೋನ್ಯಂ ಸ್ಪರ್ಧೇರನ್ನಿತಿ ; ನ ಹಿ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಂ ವಾಚಂ ಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾಯ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ವದನಂ ಸಂಭವತಿ ; ತಥಾ ಅಪಗಮೋ ದೇಹಾತ್ ಪುನಃ ಪ್ರವೇಶೋ ಬ್ರಹ್ಮಗಮನಂ ಪ್ರಾಣಸ್ತುತಿರ್ವೋಪಪದ್ಯತೇ । ತತ್ರ ಅಗ್ನ್ಯಾದಿಚೇತನಾವದ್ದೇವತಾಧಿಷ್ಠಿತತ್ವಾತ್ ವಾಗಾದೀನಾಂ ಚೇತನಾವತ್ತ್ವಂ ತಾವತ್ ಸಿದ್ಧಮಾಗಮತಃ । ತಾರ್ಕಿಕಸಮಯವಿರೋಧ ಇತಿ ಚೇತ್ ದೇಹೇ ಏಕಸ್ಮಿನ್ನನೇಕಚೇತನಾವತ್ತ್ವೇ, ನ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ನಿಮಿತ್ತಕಾರಣತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ । ಯೇ ತಾವದೀಶ್ವರಮಭ್ಯುಪಗಚ್ಛಂತಿ ತಾರ್ಕಿಕಾಃ, ತೇ ಮನಆದಿಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮಾಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾನಾಂ ಬಾಹ್ಯಾನಾಂ ಚ ಪೃಥಿವ್ಯಾದೀನಾಮೀಶ್ವರಾಧಿಷ್ಠಿತಾನಾಮೇವ ನಿಯಮೇನ ಪ್ರವೃತ್ತಿಮಿಚ್ಛಂತಿ — ರಥಾದಿವತ್ । ನ ಚ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಅಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾಶ್ಚೇತನಾವತ್ಯೋಽಪಿ ದೇವತಾ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಂ ಭೋಕ್ತ್ರ್ಯಃ ಅಭ್ಯುಪಗಮ್ಯಂತೇ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಕಾರ್ಯಕರಣವತೀನಾಂ ಹಿ ತಾಸಾಂ ಪ್ರಾಣೈಕದೇವತಾಭೇದಾನಾಮಧ್ಯಾತ್ಮಾಧಿಭೂತಾಧಿದೈವಭೇದಕೋಟಿವಿಕಲ್ಪಾನಾಮಧ್ಯಕ್ಷತಾಮಾತ್ರೇಣ ನಿಯಂತಾ ಈಶ್ವರೋಽಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ । ಸ ಹ್ಯಕರಣಃ, ‘ಅಪಾಣಿಪಾದೋ ಜವನೋ ಗ್ರಹೀತಾ ಪಶ್ಯತ್ಯಚಕ್ಷುಃ ಸ ಶೃಣೋತ್ಯಕರ್ಣಃ’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯) ಇತ್ಯಾದಿಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ ; ‘ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಂ ಪಶ್ಯತ ಜಾಯಮಾನಮ್’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೪ । ೧೨) ‘ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಂ ಜನಯಾಮಾಸ ಪೂರ್ವಮ್’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೪) ಇತ್ಯಾದಿ ಚ ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರೀಯಾಃ ಪಠಂತಿ । ಭೋಕ್ತಾ ಕರ್ಮಫಲಸಂಬಂಧೀ ದೇಹೇ ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣೋ ಜೀವ ಇತಿ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಃ । ವಾಗಾದೀನಾಂ ಚ ಇಹ ಸಂವಾದಃ ಕಲ್ಪಿತಃ ವಿದುಷೋಽನ್ವಯವ್ಯತಿರೇಕಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಾಣಶ್ರೇಷ್ಠತಾನಿರ್ಧಾರಣಾರ್ಥಮ್— ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಪುರುಷಾ ಅನ್ಯೋನ್ಯಮಾತ್ಮನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತಾಯೈ ವಿವದಮಾನಾಃ ಕಂಚಿದ್ಗುಣವಿಶೇಷಾಭಿಜ್ಞಂ ಪೃಚ್ಛಂತಿ ಕೋ ನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಗುಣೈರಿತಿ ; ತೇನೋಕ್ತಾ ಐಕೈಕಶ್ಯೇನ ಅದಃ ಕಾರ್ಯಂ ಸಾಧಯಿತುಮುದ್ಯಚ್ಛತ, ಯೇನಾದಃ ಕಾರ್ಯಂ ಸಾಧ್ಯತೇ, ಸ ವಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ — ಇತ್ಯುಕ್ತಾಃ ತಥೈವೋದ್ಯಚ್ಛಂತಃ ಆತ್ಮನೋಽನ್ಯಸ್ಯ ವಾ ಶ್ರೇಷ್ಠತಾಂ ನಿರ್ಧಾರಯಂತಿ — ತಥೇಮಂ ಸಂವ್ಯವಹಾರಂ ವಾಗಾದಿಷು ಕಲ್ಪಿತವತೀ ಶ್ರುತಿಃ — ಕಥಂ ನಾಮ ವಿದ್ವಾನ್ ವಾಗಾದೀನಾಮೇಕೈಕಸ್ಯಾಭಾವೇಽಪಿ ಜೀವನಂ ದೃಷ್ಟಂ ನ ತು ಪ್ರಾಣಸ್ಯೇತಿ ಪ್ರಾಣಶ್ರೇಷ್ಠತಾಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯೇತೇತಿ । ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತಿಃ ಕೌಷೀತಕಿನಾಮ್ — ‘ಜೀವತಿ ವಾಗಪೇತೋ ಮೂಕಾನ್ಹಿ ಪಶ್ಯಾಮೋ ಜೀವತಿ ಚಕ್ಷುರಪೇತೋಽಂಧಾನ್ಹಿ ಪಶ್ಯಾಮೋ ಜೀವತಿ ಶ್ರೋತ್ರಾಪೇತೋ ಬಧಿರಾನ್ಹಿ ಪಶ್ಯಾಮೋ ಜೀವತಿ ಮನೋಪೇತೋ ಬಾಲಾನ್ಹಿ ಪಶ್ಯಾಮೋ ಜೀವತಿ ಬಾಹುಚ್ಛಿನ್ನೋ ಜೀವತ್ಯೂರುಚ್ಛಿನ್ನಃ’ (ಶಾಂ. ಆ. ೫ । ೩) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ದ್ವಿತೀಯಃ ಖಂಡಃ

ಸ ಹೋವಾಚ ಕಿಂ ಮೇಽನ್ನಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಯತ್ಕಿಂಚಿದಿದಮಾ ಶ್ವಭ್ಯ ಆ ಶಕುನಿಭ್ಯ ಇತಿ ಹೋಚುಸ್ತದ್ವಾ ಏತದನಸ್ಯಾನ್ನಮನೋ ಹ ವೈ ನಾಮ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ನ ಹ ವಾ ಏವಂವಿದಿ ಕಿಂಚನಾನನ್ನಂ ಭವತೀತಿ ॥ ೧ ॥

ಸ ಹೋವಾಚ ಮುಖ್ಯಃ ಪ್ರಾಣಃ — ಕಿಂ ಮೇಽನ್ನಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ । ಮುಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರಷ್ಟಾರಮಿವ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ ವಾಗಾದೀನ್ಪ್ರತಿವಕ್ತೄನಿವ ಕಲ್ಪಯಂತೀ ಶ್ರುತಿರಾಹ — ಯದಿದಂ ಲೋಕೇಽನ್ನಜಾತಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ಆ ಶ್ವಭ್ಯಃ ಶ್ವಭಿಃ ಸಹ ಆ ಶಕುನಿಭ್ಯಃ ಸಹ ಶಕುನಿಭಿಃ ಸರ್ವಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಯದನ್ನಮ್ , ತತ್ ತವಾನ್ನಮಿತಿ ಹೋಚುರ್ವಾಗಾದಯ ಇತಿ । ಪ್ರಾಣಸ್ಯಸರ್ವಮನ್ನಂ ಪ್ರಾಣೋಽತ್ತಾ ಸರ್ವಸ್ಯಾನ್ನಸ್ಯೇತ್ಯೇವಂ ಪ್ರತಿಪತ್ತಯೇ ಕಲ್ಪಿತಾಖ್ಯಾಯಿಕಾರೂಪಾದ್ವ್ಯಾವೃತ್ಯ ಸ್ವೇನ ಶ್ರುತಿರೂಪೇಣ ಆಹ — ತದ್ವೈ ಏತತ್ ಯತ್ಕಿಂಚಿಲ್ಲೋಕೇ ಪ್ರಾಣಿಭಿರನ್ನಮದ್ಯತೇ, ಅನಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ತದನ್ನಂ ಪ್ರಾಣೇನೈವ ತದದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸರ್ವಪ್ರಕಾರಚೇಷ್ಟಾವ್ಯಾಪ್ತಿಗುಣಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಮ್ ಅನ ಇತಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ನಾಮ । ಪ್ರಾದ್ಯುಪಸರ್ಗಪೂರ್ವತ್ವೇ ಹಿ ವಿಶೇಷಗತಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್ । ತಥಾ ಚ ಸರ್ವಾನ್ನಾನಾಮತ್ತುರ್ನಾಮಗ್ರಹಣಮಿತೀದಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ನಾಮ ಅನ ಇತಿ ಸರ್ವಾನ್ನಾನಾಮತ್ತುಃ ಸಾಕ್ಷಾದಭಿಧಾನಮ್ । ನ ಹ ವಾ ಏವಂವಿದಿ ಯಥೋಕ್ತಪ್ರಾಣವಿದಿ ಪ್ರಾಣೋಽಹಮಸ್ಮಿ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥಃ ಸರ್ವಾನ್ನಾನಾಮತ್ತೇತಿ, ತಸ್ಮಿನ್ನೇವಂವಿದಿ ಹ ವೈ ಕಿಂಚನ ಕಿಂಚಿದಪಿ ಪ್ರಾಣಿಭಿರದ್ಯಂ ಸರ್ವೈಃ ಅನನ್ನಮ್ ಅನದ್ಯಂ ನ ಭವತಿ, ಸರ್ವಮೇವಂವಿದ್ಯನ್ನಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ, ಪ್ರಾಣಭೂತತ್ವಾದ್ವಿದುಷಃ, ‘ಪ್ರಾಣಾದ್ವಾ ಏಷ ಉದೇತಿ ಪ್ರಾಣೇಽಸ್ತಮೇತಿ’ ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ‘ಏವಂವಿದೋ ಹ ವಾ ಉದೇತಿ ಸೂರ್ಯ ಏವಂವಿದ್ಯಸ್ತಮೇತಿ’ ( ? ) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ॥

ಸ ಹೋವಾಚ ಕಿಂ ಮೇ ವಾಸೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯಾಪ ಇತಿ ಹೋಚುಸ್ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತದಶಿಷ್ಯಂತಃ ಪುರಸ್ತಾಚ್ಚೋಪರಿಷ್ಟಾಚ್ಚಾದ್ಭಿಃ ಪರಿದಧತಿ ಲಂಭುಕೋ ಹ ವಾಸೋ ಭವತ್ಯನಗ್ನೋ ಹ ಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ಸ ಹ ಉವಾಚ ಪುನಃ ಪ್ರಾಣಃ — ಪೂರ್ವವದೇವ ಕಲ್ಪನಾ । ಕಿಂ ಮೇ ವಾಸೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ । ಆಪ ಇತಿ ಹೋಚುರ್ವಾಗಾದಯಃ । ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಾಸಃ ಆಪಃ, ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತದಶಿಷ್ಯಂತಃ ಭೋಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾ ಭುಕ್ತವಂತಶ್ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಏತತ್ಕುರ್ವಂತಿ । ಕಿಮ್ ? ಅದ್ಭಿಃ ವಾಸಸ್ಥಾನೀಯಾಭಿಃ ಪುರಸ್ತಾತ್ ಭೋಜನಾತ್ಪೂರ್ವಮ್ ಉಪರಿಷ್ಟಾಚ್ಚ ಭೋಜನಾದೂರ್ಧ್ವಂ ಚ ಪರಿದಧತಿ ಪರಿಧಾನಂ ಕುರ್ವಂತಿ ಮುಖ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ । ಲಂಭುಕೋ ಲಂಭನಶೀಲೋ ವಾಸೋ ಹ ಭವತಿ ; ವಾಸಸೋ ಲಬ್ಧೈವ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಅನಗ್ನೋ ಹ ಭವತಿ । ವಾಸಸೋ ಲಂಭುಕತ್ವೇನಾರ್ಥಸಿದ್ಧೈವಾನಗ್ನತೇತಿ ಅನಗ್ನೋ ಹ ಭವತೀತ್ಯುತ್ತರೀಯವಾನ್ಭವತೀತ್ಯೇತತ್ ॥
ಭೋಕ್ಷ್ಯಮಾಣಸ್ಯ ಭುಕ್ತವತಶ್ಚ ಯದಾಚಮನಂ ಶುದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ ವಿಜ್ಞಾತಮ್ , ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಾಸ ಇತಿ ದರ್ಶನಮಾತ್ರಮಿಹ ವಿಧೀಯತೇ — ಅದ್ಭಿಃ ಪರಿದಧತೀತಿ ; ನ ಆಚಮನಾಂತರಮ್ — ಯಥಾ ಲೌಕಿಕೈಃ ಪ್ರಾಣಿಭಿರದ್ಯಮಾನಮನ್ನಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯೇತಿ ದರ್ಶನಮಾತ್ರಮ್ , ತದ್ವತ್ ; ಕಿಂ ಮೇಽನ್ನಂ ಕಿಂ ಮೇ ವಾಸ ಇತ್ಯಾದಿಪ್ರಶ್ನಪ್ರತಿವಚನಯೋಸ್ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ । ಯದ್ಯಾಚಮನಮಪೂರ್ವಂ ತಾದರ್ಥ್ಯೇನ ಕ್ರಿಯೇತ, ತದಾ ಕೃಮ್ಯಾದ್ಯನ್ನಮಪಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯತ್ವೇನ ವಿಹಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ । ತುಲ್ಯಯೋರ್ವಿಜ್ಞಾನಾರ್ಥಯೋಃ ಪ್ರಶ್ನಪ್ರತಿವಚನಯೋಃ ಪ್ರಕರಣಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಾರ್ಥತ್ವಾದರ್ಧಜರತೀಯೋ ನ್ಯಾಯೋ ನ ಯುಕ್ತಃ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ । ಯತ್ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧಮಾಚಮನಂ ಪ್ರಾಯತ್ಯಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾನಗ್ನತಾರ್ಥಂ ಚ ನ ಭವತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ನ ತಥಾ ವಯಮಾಚಮನಮುಭಯಾರ್ಥಂ ಬ್ರೂಮಃ । ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಪ್ರಾಯತ್ಯಾರ್ಥಾಚಮನಸಾಧನಭೂತಾ ಆಪಃ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ವಾಸ ಇತಿ ದರ್ಶನಂ ಚೋದ್ಯತ ಇತಿ ಬ್ರೂಮಃ । ತತ್ರ ಆಚಮನಸ್ಯೋಭಯಾರ್ಥತ್ವಪ್ರಸಂಗದೋಷಚೋದನಾ ಅನುಪಪನ್ನಾ । ವಾಸೋಽರ್ಥ ಏವ ಆಚಮನೇ ತದ್ದರ್ಶನಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇತ್ , ನ, ವಾಸೋಜ್ಞಾನಾರ್ಥವಾಕ್ಯೇ ವಾಸೋರ್ಥಾಪೂರ್ವಾಚಮನವಿಧಾನೇ ತತ್ರಾನಗ್ನತಾರ್ಥತ್ವದೃಷ್ಟಿವಿಧಾನೇ ಚ ವಾಕ್ಯಭೇದಃ । ಆಚಮನಸ್ಯ ತದರ್ಥತ್ವಮನ್ಯಾರ್ಥತ್ವಂ ಚೇತಿ ಪ್ರಮಾಣಾಭಾವಾತ್ ॥

ತದ್ಧೈತತ್ಸತ್ಯಕಾಮೋ ಜಾಬಾಲೋ ಗೋಶ್ರುತಯೇ ವೈಯಾಘ್ರಪದ್ಯಾಯೋಕ್ತ್ವೋವಾಚ ಯದ್ಯಪ್ಯೇನಚ್ಛುಷ್ಕಾಯ ಸ್ಥಾಣವೇ ಬ್ರೂಯಾಜ್ಜಾಯೇರನ್ನೇವಾಸ್ಮಿಂಛಾಖಾಃ ಪ್ರರೋಹೇಯುಃ ಪಲಾಶಾನೀತಿ ॥ ೩ ॥

ತದೇತತ್ಪ್ರಾಣದರ್ಶನಂ ಸ್ತೂಯತೇ । ಕಥಮ್ ? ತದ್ಧೈತತ್ಪ್ರಾಣದರ್ಶನಂ ಸತ್ಯಕಾಮೋ ಜಾಬಾಲೋ ಗೋಶ್ರುತಯೇ ನಾಮ್ನಾ ವೈಯಾಘ್ರಪದ್ಯಾಯ ವ್ಯಾಘ್ರಪದೋಽಪತ್ಯಂ ವೈಯಾಘ್ರಪದ್ಯಃ ತಸ್ಮೈ ಗೋಶ್ರುತ್ಯಾಖ್ಯಾಯ ಉಕ್ತ್ವಾ ಉವಾಚ ಅನ್ಯದಪಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ವಚಃ । ಕಿಂ ತದುವಾಚೇತಿ, ಆಹ — ಯದ್ಯಪಿ ಶುಷ್ಕಾಯ ಸ್ಥಾಣವೇ ಏತದ್ದರ್ಶನಂ ಬ್ರೂಯಾತ್ಪ್ರಾಣವಿತ್ , ಜಾಯೇರನ್ ಉತ್ಪದ್ಯೇರನ್ನೇವ ಅಸ್ಮಿನ್ಸ್ಥಾಣೌ ಶಾಖಾಃ ಪ್ರರೋಹೇಯುಶ್ಚ ಪಲಾಶಾನಿ ಪತ್ರಾಣಿ, ಕಿಮು ಜೀವತೇ ಪುರುಷಾಯ ಬ್ರೂಯಾದಿತಿ ॥
ಯಥೋಕ್ತಪ್ರಾಣದರ್ಶನವಿದಃ ಇದಂ ಮಂಥಾಖ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಆರಭ್ಯತೇ —

ಅಥ ಯದಿ ಮಹಜ್ಜಿಗಮಿಷೇದಮಾವಾಸ್ಯಾಯಾಂ ದೀಕ್ಷಿತ್ವಾ ಪೌರ್ಣಮಾಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಸರ್ವೌಷಧಸ್ಯ ಮಂಥಂ ದಧಿಮಧುನೋರುಪಮಥ್ಯ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾಯ ಶ್ರೇಷ್ಠಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹುತ್ವಾ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ ॥ ೪ ॥

ಅಥ ಅನಂತರಂ ಯದಿ ಮಹತ್ ಮಹತ್ತ್ವಂ ಜಿಗಮಿಷೇತ್ ಗಂತುಮಿಚ್ಛೇತ್ , ಮಹತ್ತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಯದಿ ಕಾಮಯೇತೇತ್ಯರ್ಥಃ, ತಸ್ಯೇದಂ ಕರ್ಮ ವಿಧೀಯತೇ । ಮಹತ್ತ್ವೇ ಹಿ ಸತಿ ಶ್ರೀರುಪನಮತೇ । ಶ್ರೀಮತೋ ಹಿ ಅರ್ಥಪ್ರಾಪ್ತಂ ಧನಮ್ , ತತಃ ಕರ್ಮಾನುಷ್ಠಾನಮ್ , ತತಶ್ಚ ದೇವಯಾನಂ ಪಿತೃಯಾಣಂ ವಾ ಪಂಥಾನಂ ಪ್ರತಿಪತ್ಸ್ಯತ ಇತ್ಯೇತತ್ಪ್ರಯೋಜನಮುರರೀಕೃತ್ಯ ಮಹತ್ತ್ವಪ್ರೇಪ್ಸೋರಿದಂ ಕರ್ಮ, ನ ವಿಷಯೋಪಭೋಗಕಾಮಸ್ಯ । ತಸ್ಯಾಯಂ ಕಾಲಾದಿವಿಧಿರುಚ್ಯತೇ — ಅಮಾವಾಸ್ಯಾಯಾಂ ದೀಕ್ಷಿತ್ವಾ ದೀಕ್ಷಿತ ಇವ ಭೂಮಿಶಯನಾದಿನಿಯಮಂ ಕೃತ್ವಾ ತಪೋರೂಪಂ ಸತ್ಯವಚನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಮಿತ್ಯಾದಿಧರ್ಮವಾನ್ಭೂತ್ವೇತ್ಯರ್ಥಃ । ನ ಪುನರ್ದೈಕ್ಷಮೇವ ಕರ್ಮಜಾತಂ ಸರ್ವಮುಪಾದತ್ತೇ, ಅತದ್ವಿಕಾರತ್ವಾನ್ಮಂಥಾಖ್ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ । ‘ಉಪಸದ್ವ್ರತೀ’ (ಬೃ. ಉ. ೬ । ೩ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ಪಯೋಮಾತ್ರಭಕ್ಷಣಂ ಚ ಶುದ್ಧಿಕಾರಣಂ ತಪ ಉಪಾದತ್ತೇ । ಪೌರ್ಣಮಾಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಕರ್ಮ ಆರಭತೇ — ಸರ್ವೌಷಧಸ್ಯ ಗ್ರಾಮ್ಯಾರಣ್ಯಾನಾಮೋಷಧೀನಾಂ ಯಾವಚ್ಛಕ್ತ್ಯಲ್ಪಮಲ್ಪಮುಪಾದಾಯ ತದ್ವಿತುಷೀಕೃತ್ಯ ಆಮಮೇವ ಪಿಷ್ಟಂ ದಧಿಮಧುನೋರೌದುಂಬರೇ ಕಂಸಾಕಾರೇ ಚಮಸಾಕಾರೇ ವಾ ಪಾತ್ರೇ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ಯ ಉಪಮಥ್ಯ ಅಗ್ರತಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾಯ ಶ್ರೇಷ್ಠಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾವಸಥ್ಯೇ ಆಜ್ಯಸ್ಯ ಆವಾಪಸ್ಥಾನೇ ಹುತ್ವಾ ಸ್ರುವಸಂಲಗ್ನಂ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ ಸಂಸ್ರವಮಧಃ ಪಾತಯೇತ್ ॥

ವಸಿಷ್ಠಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹುತ್ವಾ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಯೈ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹುತ್ವಾ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ಸಂಪದೇ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹುತ್ವಾ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇದಾಯತನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಗ್ನಾವಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹುತ್ವಾ ಮಂಥೇ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ ॥ ೫ ॥

ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ , ವಸಿಷ್ಠಾಯ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಯೈ ಸಂಪದೇ ಆಯತನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ತಥೈವ ಸಂಪಾತಮವನಯೇತ್ ಹುತ್ವಾ ॥

ಅಥ ಪ್ರತಿಸೃಪ್ಯಾಂಜಲೌ ಮಂಥಮಾಧಾಯ ಜಪತ್ಯಮೋ ನಾಮಾಸ್ಯಮಾ ಹಿ ತೇ ಸರ್ವಮಿದಂ ಸ ಹಿ ಜ್ಯೇಷ್ಠಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ರಾಜಾಧಿಪತಿಃ ಸ ಮಾ ಜ್ಯೈಷ್ಠ್ಯꣳ ಶ್ರೈಷ್ಠ್ಯꣳ ರಾಜ್ಯಮಾಧಿಪತ್ಯಂ ಗಮಯತ್ವಹಮೇವೇದಂ ಸರ್ವಮಸಾನೀತಿ ॥ ೬ ॥

ಅಥ ಪ್ರತಿಸೃಪ್ಯ ಅಗ್ನೇರೀಷದಪಸೃತ್ಯ ಅಂಜಲೌ ಮಂಥಮಾಧಾಯ ಜಪತಿ ಇಮಂ ಮಂತ್ರಮ್ — ಅಮೋ ನಾಮಾಸ್ಯಮಾ ಹಿ ತೇ ; ಅಮ ಇತಿ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ನಾಮ । ಅನ್ನೇನ ಹಿ ಪ್ರಾಣಃ ಪ್ರಾಣಿತಿ ದೇಹೇ ಇತ್ಯತೋ ಮಂಥದ್ರವ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಅನ್ನತ್ವಾತ್ ಪ್ರಾಣತ್ವೇನ ಸ್ತೂಯತೇ ಅಮೋ ನಾಮಾಸೀತಿ ; ಕುತಃ ? ಯತಃ ಅಮಾ ಸಹ ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ತೇ ತವ ಪ್ರಾಣಭೂತಸ್ಯ ಸರ್ವಂ ಸಮಸ್ತಂ ಜಗದಿದಮ್ , ಅತಃ । ಸ ಹಿ ಪ್ರಾಣಭೂತೋ ಮಂಥೋ ಜ್ಯೇಷ್ಠಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಶ್ಚ ; ಅತ ಏವ ಚ ರಾಜಾ ದೀಪ್ತಿಮಾನ್ ಅಧಿಪತಿಶ್ಚ ಅಧಿಷ್ಠಾಯ ಪಾಲಯಿತಾ ಸರ್ವಸ್ಯ । ಸಃ ಮಾ ಮಾಮಪಿ ಮಂಥಃ ಪ್ರಾಣೋ ಜ್ಯೈಷ್ಠ್ಯಾದಿಗುಣಪೂಗಮಾತ್ಮನಃ ಗಮಯತು, ಅಹಮೇವೇದಂ ಸರ್ವಂ ಜಗದಸಾನಿ ಭವಾನಿ ಪ್ರಾಣವತ್ । ಇತಿ - ಶಬ್ದೋ ಮಂತ್ರಪರಿಸಮಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಅಥ ಖಲ್ವೇತಯರ್ಚಾ ಪಚ್ಛ ಆಚಾಮತಿ ತತ್ಸವಿತುರ್ವೃಣೀಮಹ ಇತ್ಯಾಚಾಮತಿ ವಯಂ ದೇವಸ್ಯ ಭೋಜನಮಿತ್ಯಾಚಾಮತಿ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಸರ್ವಧಾತಮಮಿತ್ಯಾಚಾಮತಿ ತುರಂ ಭಗಸ್ಯ ಧೀಮಹೀತಿ ಸರ್ವಂ ಪಿಬತಿ ನಿರ್ಣಿಜ್ಯ ಕಂಸಂ ಚಮಸಂ ವಾ ಪಶ್ಚಾದಗ್ನೇಃ ಸಂವಿಶತಿ ಚರ್ಮಣಿ ವಾ ಸ್ಥಂಡಿಲೇ ವಾ ವಾಚಂಯಮೋಽಪ್ರಸಾಹಃ ಸ ಯದಿ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಪಶ್ಯೇತ್ಸಮೃದ್ಧಂ ಕರ್ಮೇತಿ ವಿದ್ಯಾತ್ ॥ ೭ ॥

ಅಥ ಅನಂತರಂ ಖಲು ಏತಯಾ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಯಾ ಋಚಾ ಪಚ್ಛಃ ಪಾದಶಃ ಆಚಾಮತಿ ಭಕ್ಷಯತಿ, ಮಂತ್ರಸ್ಯೈಕೈಕೇನ ಪಾದೇನೈಕೈಕಂ ಗ್ರಾಸಂ ಭಕ್ಷಯತಿ । ತತ್ ಭೋಜನಂ ಸವಿತುಃ ಸರ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಸವಿತುಃ, ಪ್ರಾಣಮಾದಿತ್ಯಂ ಚ ಏಕೀಕೃತ್ಯೋಚ್ಯತೇ, ಆದಿತ್ಯಸ್ಯ ವೃಣೀಮಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಮಹಿ ಮಂಥರೂಪಮ್ ; ಯೇನಾನ್ನೇನ ಸಾವಿತ್ರೇಣ ಭೋಜನೇನೋಪಭುಕ್ತೇನ ವಯಂ ಸವಿತೃಸ್ವರೂಪಾಪನ್ನಾ ಭವೇಮೇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ದೇವಸ್ಯ ಸವಿತುರಿತಿ ಪೂರ್ವೇಣ ಸಂಬಂಧಃ । ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಪ್ರಶಸ್ಯತಮಂ ಸರ್ವಾನ್ನೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವಧಾತಮಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತೋ ಧಾರಯಿತೃತಮಮ್ ಅತಿಶಯೇನ ವಿಧಾತೃತಮಮಿತಿ ವಾ ; ಸರ್ವಥಾ ಭೋಜನವಿಶೇಷಣಮ್ । ತುರಂ ತ್ವರಂ ತೂರ್ಣಂ ಶೀಘ್ರಮಿತ್ಯೇತತ್ , ಭಗಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯ ಸವಿತುಃ ಸ್ವರೂಪಮಿತಿ ಶೇಷಃ ; ಧೀಮಹಿ ಚಿಂತಯೇಮಹಿ ವಿಶಿಷ್ಟಭೋಜನೇನ ಸಂಸ್ಕೃತಾಃ ಶುದ್ಧಾತ್ಮಾನಃ ಸಂತ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಅಥವಾ ಭಗಸ್ಯ ಶ್ರಿಯಃ ಕಾರಣಂ ಮಹತ್ತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಕರ್ಮ ಕೃತವಂತೋ ವಯಂ ತದ್ಧೀಮಹಿ ಚಿಂತಯೇಮಹೀತಿ ಸರ್ವಂ ಚ ಮಂಥಲೇಪಂ ಪಿಬತಿ । ನಿರ್ಣಿಜ್ಯ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ಕಂಸಂ ಕಂಸಾಕಾರಂ ಚಮಸಂ ಚಮಸಾಕಾರಂ ವಾ ಔದುಂಬರಂ ಪಾತ್ರಮ್ ; ಪೀತ್ವಾ ಆಚಮ್ಯ ಪಶ್ಚಾದಗ್ನೇಃ ಪ್ರಾಕ್ಶಿರಾಃ ಸಂವಿಶತಿ ಚರ್ಮಣಿ ವಾ ಅಜಿನೇ ಸ್ಥಂಡಿಲೇ ಕೇವಲಾಯಾಂ ವಾ ಭೂಮೌ, ವಾಚಂಯಮೋ ವಾಗ್ಯತಃ ಸನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಅಪ್ರಸಾಹೋ ನ ಪ್ರಸಹ್ಯತೇ ನಾಭಿಭೂಯತೇ ಸ್ತ್ರ್ಯಾದ್ಯನಿಷ್ಟಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನೇನ ಯಥಾ, ತಥಾ ಸಂಯತಚಿತ್ತಃ ಸನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಸ ಏವಂಭೂತೋ ಯದಿ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಪಶ್ಯೇತ್ಸ್ವಪ್ನೇಷು ತದಾ ವಿದ್ಯಾತ್ಸಮೃದ್ಧಂ ಮಮೇದಂ ಕರ್ಮೇತಿ ॥

ತದೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಯದಾ ಕರ್ಮಸು ಕಾಮ್ಯೇಷು ಸ್ತ್ರಿಯꣳ ಸ್ವಪ್ನೇಷು ಪಶ್ಯತಿ ಸಮೃದ್ಧಿಂ ತತ್ರ ಜಾನೀಯಾತ್ತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನನಿದರ್ಶನೇ ತಸ್ಮಿನ್ಸ್ವಪ್ನನಿದರ್ಶನೇ ॥ ೮ ॥

ತದೇತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ಏಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಮಂತ್ರೋಽಪಿ ಭವತಿ — ಯದಾ ಕರ್ಮಸು ಕಾಮ್ಯೇಷು ಕಾಮಾರ್ಥೇಷು ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಸ್ವಪ್ನೇಷು ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನೇಷು ಸ್ವಪ್ನಕಾಲೇಷು ವಾ ಪಶ್ಯತಿ, ಸಮೃದ್ಧಿಂ ತತ್ರ ಜಾನೀಯಾತ್ , ಕರ್ಮಣಾಂ ಫಲನಿಷ್ಪತ್ತಿರ್ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಜಾನೀಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ತಸ್ಮಿಂಸ್ತ್ರ್ಯಾದಿಪ್ರಶಸ್ತಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನೇ ಸತೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ದ್ವಿರುಕ್ತಿಃ ಕರ್ಮಸಮಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಾ ॥
ಇತಿ ದ್ವಿತೀಯಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ತೃತೀಯಃ ಖಂಡಃ

ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಸ್ತಂಬಪರ್ಯಂತಾಃ ಸಂಸಾರಗತಯೋ ವಕ್ತವ್ಯಾಃ ವೈರಾಗ್ಯಹೇತೋರ್ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮ್ ಇತ್ಯತ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾ ಆರಭ್ಯತೇ —

ಶ್ವೇತಕೇತುರ್ಹಾರುಣೇಯಃ ಪಂಚಾಲಾನಾꣳ ಸಮಿತಿಮೇಯಾಯ ತꣳ ಹ ಪ್ರವಾಹಣೋ ಜೈವಲಿರುವಾಚ ಕುಮಾರಾನು ತ್ವಾಶಿಷತ್ಪಿತೇತ್ಯನು ಹಿ ಭಗವ ಇತಿ ॥ ೧ ॥

ಶ್ವೇತಕೇತುರ್ನಾಮತಃ, ಹ ಇತಿ ಐತಿಹ್ಯಾರ್ಥಃ, ಅರುಣಸ್ಯಾಪತ್ಯಮಾರುಣಿಃ ತಸ್ಯಾಪತ್ಯಮಾರುಣೇಯಃ ಪಂಚಾಲಾನಾಂ ಜನಪದಾನಾಂ ಸಮಿತಿಂ ಸಭಾಮ್ ಏಯಾಯ ಆಜಗಾಮ । ತಮಾಗತವಂತಂ ಹ ಪ್ರವಾಹಣೋ ನಾಮತಃ ಜೀವಲಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಜೈವಲಿಃ ಉವಾಚ ಉಕ್ತವಾನ್ — ಹೇ ಕುಮಾರ ಅನು ತ್ವಾ ತ್ವಾಮ್ ಅಶಿಷತ್ ಅನ್ವಶಿಷತ್ ಪಿತಾ ? ಕಿಮನುಶಿಷ್ಟಸ್ತ್ವಂ ಪಿತ್ರೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಇತ್ಯುಕ್ತಃ ಸ ಆಹ — ಅನು ಹಿ ಅನುಶಿಷ್ಟೋಽಸ್ಮಿ ಭಗವ ಇತಿ ಸೂಚಯನ್ನಾಹ ॥

ವೇತ್ಥ ಯದಿತೋಽಧಿ ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರಯಂತೀತಿ ನ ಭಗವ ಇತಿ ವೇತ್ಥ ಯಥಾ ಪುನರಾವರ್ತಂತ೩ ಇತಿ ನ ಭಗವ ಇತಿ ವೇತ್ಥ ಪಥೋರ್ದೇವಯಾನಸ್ಯ ಪಿತೃಯಾಣಸ್ಯ ಚ ವ್ಯಾವರ್ತನಾ೩ ಇತಿ ನ ಭಗವ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ತಂ ಹ ಉವಾಚ — ಯದ್ಯನುಶಿಷ್ಟೋಽಸಿ, ವೇತ್ಥ ಯದಿತಃ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ ಅಧಿ ಊರ್ಧ್ವಂ ಯತ್ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರಯಂತಿ ಯದ್ಗಚ್ಛಂತಿ, ತತ್ಕಿಂ ಜಾನೀಷೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ನ ಭಗವ ಇತ್ಯಾಹ ಇತರಃ, ನ ಜಾನೇಽಹಂ ತತ್ ಯತ್ಪೃಚ್ಛಸಿ । ಏವಂ ತರ್ಹಿ, ವೇತ್ಥ ಜಾನೀಷೇ ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಪುನರಾವರ್ತಂತ ಇತಿ । ನ ಭಗವ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಾಹ । ವೇತ್ಥ ಪಥೋರ್ಮಾರ್ಗಯೋಃ ಸಹಪ್ರಯಾಣಯೋರ್ದೇವಯಾನಸ್ಯ ಪಿತೃಯಾಣಸ್ಯ ಚ ವ್ಯಾವರ್ತನಾ ವ್ಯಾವರ್ತನಮಿತರೇತರವಿಯೋಗಸ್ಥಾನಂ ಸಹ ಗಚ್ಛತಾಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ವೇತ್ಥ ಯಥಾಸೌ ಲೋಕೋ ನ ಸಂಪೂರ್ಯತ೩ ಇತಿ ನ ಭಗವ ಇತಿ ವೇತ್ಥ ಯಥಾ ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತಾವಾಪಃ ಪುರುಷವಚಸೋ ಭವಂತೀತಿ ನೈವ ಭಗವ ಇತಿ ॥ ೩ ॥

ವೇತ್ಥ ಯಥಾ ಅಸೌ ಲೋಕಃ ಪಿತೃಸಂಬಂಧೀ — ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುನರಾವರ್ತಂತೇ, ಬಹುಭಿಃ ಪ್ರಯದ್ಭಿರಪಿ ಯೇನ ಕಾರಣೇನ ನ ಸಂಪೂರ್ಯತೇ ಇತಿ । ನ ಭಗವ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಾಹ । ವೇತ್ಥ ಯಥಾ ಯೇನ ಕ್ರಮೇಣ ಪಂಚಮ್ಯಾಂ ಪಂಚಸಂಖ್ಯಾಕಾಯಾಮಾಹುತೌ ಹುತಾಯಾಮ್ ಆಹುತಿನಿರ್ವೃತ್ತಾ ಆಹುತಿಸಾಧನಾಶ್ಚ ಆಪಃ ಪುರುಷವಚಸಃ ಪುರುಷ ಇತ್ಯೇವಂ ವಚೋಽಭಿಧಾನಂ ಯಾಸಾಂ ಹೂಯಮಾನಾನಾಂ ಕ್ರಮೇಣ ಷಷ್ಠಾಹುತಿಭೂತಾನಾಂ ತಾಃ ಪುರುಷವಚಸಃ ಪುರುಷಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ಭವಂತಿ ಪುರುಷಾಖ್ಯಾಂ ಲಭಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಇತ್ಯುಕ್ತೋ ನೈವ ಭಗವ ಇತ್ಯಾಹ ; ನೈವಾಹಮತ್ರ ಕಿಂಚನ ಜಾನಾಮೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಅಥಾನು ಕಿಮನುಶಿಷ್ಟೋಽವೋಚಥಾ ಯೋ ಹೀಮಾನಿ ನ ವಿದ್ಯಾತ್ಕಥꣳ ಸೋಽನುಶಿಷ್ಟೋ ಬ್ರುವೀತೇತಿ ಸ ಹಾಯಸ್ತಃ ಪಿತುರರ್ಧಮೇಯಾಯ ತꣳ ಹೋವಾಚಾನನುಶಿಷ್ಯ ವಾವ ಕಿಲ ಮಾ ಭಗವಾನ್ಬ್ರವೀದನು ತ್ವಾಶಿಷಮಿತಿ ॥ ೪ ॥

ಅಥ ಏವಮಜ್ಞಃ ಸನ್ ಕಿಮನು ಕಸ್ಮಾತ್ತ್ವಮ್ ಅನುಶಿಷ್ಟೋಽಸ್ಮೀತಿ — ಅವೋಚಥಾ ಉಕ್ತವಾನಸಿ ; ಯೋ ಹಿ ಇಮಾನಿ ಮಯಾ ಪೃಷ್ಟಾನ್ಯರ್ಥಜಾತಾನಿ ನ ವಿದ್ಯಾತ್ ನ ವಿಜಾನೀಯಾತ್ , ಕಥಂ ಸ ವಿದ್ವತ್ಸು ಅನುಶಿಷ್ಟೋಽಸ್ಮೀತಿ ಬ್ರುವೀತ । ಇತ್ಯೇವಂ ಸ ಶ್ವೇತಕೇತುಃ ರಾಜ್ಞಾ ಆಯಸ್ತಃ ಆಯಾಸಿತಃ ಸನ್ ಪಿತುರರ್ಧಂ ಸ್ಥಾನಮ್ ಏಯಾಯ ಆಗತವಾನ್ , ತಂ ಚ ಪಿತರಮುವಾಚ — ಅನನುಶಿಷ್ಯ ಅನುಶಾಸನಮಕೃತ್ವೈವ ಮಾ ಮಾಂ ಕಿಲ ಭಗವಾನ್ ಸಮಾವರ್ತನಕಾಲೇಽಬ್ರವೀತ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಅನು ತ್ವಾಶಿಷಮ್ ಅನ್ವಶಿಷಂ ತ್ವಾಮಿತಿ ॥
ಪಂಚ ಮಾ ರಾಜನ್ಯಬಂಧುಃ ಪ್ರಶ್ನಾನಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ತೇಷಾಂ ನೈಕಂಚನಾಶಕಂ ವಿವಕ್ತುಮಿತಿ ಸ ಹೋವಾಚ ಯಥಾ ಮಾ ತ್ವಂ ತದೈತಾನವದೋ ಯಥಾಹಮೇಷಾಂ ನೈಕಂಚನ ವೇದ ಯದ್ಯಹಮಿಮಾನವೇದಿಷ್ಯಂ ಕಥಂ ತೇ ನಾವಕ್ಷ್ಯಮಿತಿ ॥ ೫ ॥

ಸ ಹ ಗೌತಮೋ ರಾಜ್ಞೋಽರ್ಧಮೇಯಾಯ ತಸ್ಮೈ ಹ ಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾರ್ಹಾಂ ಚಕಾರ ಸ ಹ ಪ್ರಾತಃ ಸಭಾಗ ಉದೇಯಾಯ ತಂ ಹೋವಾಚ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಭಗವನ್ಗೌತಮ ವಿತ್ತಸ್ಯ ವರಂ ವೃಣೀಥಾ ಇತಿ ಸ ಹೋವಾಚ ತವೈವ ರಾಜನ್ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಂ ಯಾಮೇವ ಕುಮಾರಸ್ಯಾಂತೇ ವಾಚಮಭಾಷಥಾಸ್ತಾಮೇವ ಮೇ ಬ್ರೂಹೀತಿ ಸ ಹ ಕೃಚ್ಛ್ರೀ ಬಭೂವ ॥ ೬ ॥

ಯತಃ ಪಂಚ ಪಂಚಸಂಖ್ಯಾಕಾನ್ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ರಾಜನ್ಯಬಂಧುಃ ರಾಜನ್ಯಾ ಬಂಧವೋಽಸ್ಯೇತಿ ರಾಜನ್ಯಬಂಧುಃ ಸ್ವಯಂ ದುರ್ವೃತ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಅಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ । ತೇಷಾಂ ಪ್ರಶ್ನಾನಾಂ ನೈಕಂಚನ ಏಕಮಪಿ ನಾಶಕಂ ನ ಶಕ್ತವಾನಹಂ ವಿವಕ್ತುಂ ವಿಶೇಷೇಣಾರ್ಥತೋ ನಿರ್ಣೇತುಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಸ ಹ ಉವಾಚ ಪಿತಾ — ಯಥಾ ಮಾ ಮಾಂ ವತ್ಸ ತ್ವಂ ತದಾ ಆಗತಮಾತ್ರ ಏವ ಏತಾನ್ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ಅವದ ಉಕ್ತವಾನಸಿ — ತೇಷಾಂ ನೈಕಂಚನ ಅಶಕಂ ವಿವಕ್ತುಮಿತಿ, ತಥಾ ಮಾಂ ಜಾನೀಹಿ, ತ್ವದೀಯಾಜ್ಞಾನೇನ ಲಿಂಗೇನ ಮಮ ತದ್ವಿಷಯಮಜ್ಞಾನಂ ಜಾನೀಹೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಥಮ್ । ಯಥಾ ಅಹಮೇಷಾಂ ಪ್ರಶ್ನಾನಾಮ್ ಏಕಂ ಚನ ಏಕಮಪಿ ನ ವೇದ ನ ಜಾನೇ ಇತಿ — ಯಥಾ ತ್ವಮೇವಾಂಗ ಏತಾನ್ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ನ ಜಾನೀಷೇ, ತಥಾ ಅಹಮಪಿ ಏತಾನ್ನ ಜಾನೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅತೋ ಮಯ್ಯನ್ಯಥಾಭಾವೋ ನ ಕರ್ತವ್ಯಃ । ಕುತ ಏತದೇವಮ್ । ಯತೋ ನ ಜಾನೇ ; ಯದ್ಯಹಮಿಮಾನ್ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ಅವೇದಿಷ್ಯಂ ವಿದಿತವಾನಾಸ್ಮಿ, ಕಥಂ ತೇ ತುಭ್ಯಂ ಪ್ರಿಯಾಯ ಪುತ್ರಾಯ ಸಮಾವರ್ತನಕಾಲೇ ಪುರಾ ನಾವಕ್ಷ್ಯಂ ನೋಕ್ತವಾನಸ್ಮಿ — ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಸ ಹ ಗೌತಮಃ ಗೋತ್ರತಃ ರಾಜ್ಞಃ ಜೈವಲೇಃ ಅರ್ಧಂ ಸ್ಥಾನಮ್ ಏಯಾಯ ಗತವಾನ್ । ತಸ್ಮೈ ಹ ಗೌತಮಾಯ ಪ್ರಾಪ್ತಾಯ ಅರ್ಹಾಮ್ ಅರ್ಹಣಾಂ ಚಕಾರ ಕೃತವಾನ್ । ಸ ಚ ಗೌತಮಃ ಕೃತಾತಿಥ್ಯಃ ಉಷಿತ್ವಾ ಪರೇದ್ಯುಃ ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ಸಭಾಗೇ ಸಭಾಂ ಗತೇ ರಾಜ್ಞಿ ಉದೇಯಾಯ । ಭಜನಂ ಭಾಗಃ ಪೂಜಾ ಸೇವಾ ಸಹ ಭಾಗೇನ ವರ್ತಮಾನೋ ವಾ ಸಭಾಗಃ ಪೂಜ್ಯಮಾನೋಽನ್ಯೈಃ ಸ್ವಯಂ ಗೋತಮಃ ಉದೇಯಾಯ ರಾಜಾನಮುದ್ಗತವಾನ್ । ತಂ ಹೋವಾಚ ಗೌತಮಂ ರಾಜಾ — ಮಾನುಷಸ್ಯ ಭಗವನ್ಗೌತಮ ಮನುಷ್ಯಸಂಬಂಧಿನೋ ವಿತ್ತಸ್ಯ ಗ್ರಾಮಾದೇಃ ವರಂ ವರಣೀಯಂ ಕಾಮಂ ವೃಣೀಥಾಃ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಥಾಃ । ಸ ಹ ಉವಾಚ ಗೌತಮಃ — ತವೈವ ತಿಷ್ಠತು ರಾಜನ್ ಮಾನುಷಂ ವಿತ್ತಮ್ ; ಯಾಮೇವ ಕುಮಾರಸ್ಯ ಮಮ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಅಂತೇ ಸಮೀಪೇ ವಾಚಂ ಪಂಚಪ್ರಶ್ನಲಕ್ಷಣಾಮ್ ಅಭಾಷಥಾಃ ಉಕ್ತವಾನಸಿ, ತಾಮೇವ ವಾಚಂ ಮೇ ಮಹ್ಯಂ ಬ್ರೂಹಿ ಕಥಯ — ಇತ್ಯುಕ್ತೋ ಗೌತಮೇನ ರಾಜಾ ಸ ಹ ಕೃಚ್ಛ್ರೀ ದುಃಖೀ ಬಭೂವ — ಕಥಂ ತ್ವಿದಮಿತಿ ॥

ತಂ ಹ ಚಿರಂ ವಸೇತ್ಯಾಜ್ಞಾಪಯಾಂಚಕಾರ ತಂ ಹೋವಾಚ ಯಥಾ ಮಾ ತ್ವಂ ಗೌತಮಾವದೋ ಯಥೇಯಂ ನ ಪ್ರಾಕ್ತ್ವತ್ತಃ ಪುರಾ ವಿದ್ಯಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನ್ಗಚ್ಛತಿ ತಸ್ಮಾದು ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ಕ್ಷತ್ರಸ್ಯೈವ ಪ್ರಶಾಸನಮಭೂದಿತಿ ತಸ್ಮೈ ಹೋವಾಚ ॥ ೭ ॥

ಸ ಹ ಕೃಚ್ಛ್ರೀಭೂತಃ ಅಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯೇಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಮನ್ವಾನಃ ನ್ಯಾಯೇನ ವಿದ್ಯಾ ವಕ್ತವ್ಯೇತಿ ಮತ್ವಾ ತಂ ಹ ಗೌತಮಂ ಚಿರಂ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ವಸ — ಇತ್ಯೇವಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಂಚಕಾರ ಆಜ್ಞಪ್ತವಾನ್ । ಯತ್ಪೂರ್ವಂ ಪ್ರಖ್ಯಾತವಾನ್ ರಾಜಾ ವಿದ್ಯಾಮ್ , ಯಚ್ಚ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚಿರಂ ವಸೇತ್ಯಾಜ್ಞಪ್ತವಾನ್ , ತನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಕ್ಷಮಾಪಯತಿ ಹೇತುವಚನೋಕ್ತ್ಯಾ । ತಂ ಹ ಉವಾಚ ರಾಜಾ — ಸರ್ವವಿದ್ಯೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಽಪಿ ಸನ್ ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಮಾ ಮಾಂ ಹೇ ಗೌತಮ ಅವದಃ ತ್ವಮ್ — ತಾಮೇವ ವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣಾಂ ವಾಚಂ ಮೇ ಬ್ರೂಹಿ — ಇತ್ಯಜ್ಞಾನಾತ್ , ತೇನ ತ್ವಂ ಜಾನೀಹಿ । ತತ್ರಾಸ್ತಿ ವಕ್ತವ್ಯಮ್ — ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಇಯಂ ವಿದ್ಯಾ ಪ್ರಾಕ್ ತ್ವತ್ತೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನ್ ನ ಗಚ್ಛತಿ ನ ಗತವತೀ, ನ ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ಅನಯಾ ವಿದ್ಯಯಾ ಅನುಶಾಸಿತವಂತಃ, ತಥಾ ಏತತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಲೋಕೇ ಯತಃ, ತಸ್ಮಾದು ಪುರಾ ಪೂರ್ವಂ ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ಕ್ಷತ್ತ್ರಸ್ಯೈವ ಕ್ಷತ್ತ್ರಜಾತೇರೇವ ಅನಯಾ ವಿದ್ಯಯಾ ಪ್ರಶಾಸನಂ ಪ್ರಶಾಸ್ತೃತ್ವಂ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮಭೂತ್ ಬಭೂವ ; ಕ್ಷತ್ತ್ರಿಯಪರಂಪರಯೈವೇಯಂ ವಿದ್ಯಾ ಏತಾವಂತಂ ಕಾಲಮಾಗತಾ ; ತಥಾಪ್ಯಹೇತಾಂ ತುಭ್ಯಂ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ; ತ್ವತ್ಸಂಪ್ರದಾನಾದೂರ್ಧ್ವಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನ್ಗಮಿಷ್ಯತಿ ; ಅತೋ ಮಯಾ ಯದುಕ್ತಮ್ , ತತ್ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸೀತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತಸ್ಮೈ ಹ ಉವಾಚ ವಿದ್ಯಾಂ ರಾಜಾ ॥
ಇತಿ ತೃತೀಯಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಚತುರ್ಥಃ ಖಂಡಃ

‘ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತಾವಾಪಃ’ ಇತ್ಯಯಂ ಪ್ರಶ್ನಃ ಪ್ರಾಥಮ್ಯೇನಾಪಾಕ್ರಿಯತೇ, ತದಪಾಕರಣಮನು ಇತರೇಷಾಮಪಾಕರಣಮನುಕೂಲಂ ಭವೇದಿತಿ । ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯೋಃ ಕಾರ್ಯಾರಂಭೋ ಯಃ, ಸ ಉಕ್ತೋ ವಾಜಸನೇಯಕೇ — ತಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಶ್ನಾಃ । ಉತ್ಕ್ರಾಂತಿರಾಹುತ್ಯೋರ್ಗತಿಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ತೃಪ್ತಿಃ ಪುನರಾವೃತ್ತಿರ್ಲೋಕಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಥಾಯೀ ಇತಿ । ತೇಷಾಂ ಚ ಅಪಾಕರಣಮುಕ್ತಂ ತತ್ರೈವ — ‘ತೇ ವಾ ಏತೇ ಆಹುತೀ ಹುತೇ ಉತ್ಕ್ರಾಮತಸ್ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಮಾವಿಶತಸ್ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಮೇವಾಹವನೀಯಂ ಕುರ್ವಾತೇ ವಾಯುಂ ಸಮಿಧಂ ಮರೀಚೀರೇವ ಶುಕ್ಲಾಮಾಹುತಿಂ ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಂ ತರ್ಪಯತಸ್ತೇ ತತ ಉತ್ಕ್ರಾಮತ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೬) ಇತ್ಯಾದಿ ; ಏವಮೇವ ಪೂರ್ವವದ್ದಿವಂ ತರ್ಪಯತಸ್ತೇ ತತ ಆವರ್ತೇತೇ । ಇಮಾಮಾವಿಶ್ಯ ತರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಪುರುಷಮಾವಿಶತಃ । ತತಃ ಸ್ತ್ರಿಯಮಾವಿಶ್ಯ ಲೋಕಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಥಾಯೀ ಭವತಿ ಇತಿ । ತತ್ರ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯೋಃ ಕಾರ್ಯಾರಂಭಮಾತ್ರಮೇವಂಪ್ರಕಾರಂ ಭವತೀತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ಇಹ ತು ತಂ ಕಾರ್ಯಾರಂಭಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಪೂರ್ವವಿಪರಿಣಾಮಲಕ್ಷಣಂ ಪಂಚಧಾ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯ ಅಗ್ನಿತ್ವೇನೋಪಾಸನಮುತ್ತರಮಾರ್ಗಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸಾಧನಂ ವಿಧಿತ್ಸನ್ ಆಹ —

ಅಸೌ ವಾವ ಲೋಕೋ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಸ್ತಸ್ಯಾದಿತ್ಯ ಏವ ಸಮಿದ್ರಶ್ಮಯೋ ಧೂಮೋಽಹರರ್ಚಿಶ್ಚಂದ್ರಮಾ ಅಂಗಾರಾ ನಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ॥ ೧ ॥

ಅಸೌ ವಾವ ಲೋಕೋ ಗೌತಮಾಗ್ನಿರಿತ್ಯಾದಿ । ಇಹ ಸಾಯಂಪ್ರಾತರಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತೀ ಹುತೇ ಪಯಆದಿಸಾಧನೇ ಶ್ರದ್ಧಾಪುರಃಸರೇ ಆಹವನೀಯಾಗ್ನಿಸಮಿದ್ಧೂಮಾರ್ಚಿರಂಗಾರವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಭಾವಿತೇ ಕರ್ತ್ರಾದಿಕಾರಕಭಾವಿತೇ ಚ ಅಂತರಿಕ್ಷಕ್ರಮೇಣೋತ್ಕ್ರಮ್ಯ ದ್ಯುಲೋಕಂ ಪ್ರವಿಶಂತ್ಯೌ ಸೂಕ್ಷ್ಮಭೂತೇ ಅಪ್ಸಮವಾಯಿತ್ವಾದಪ್ಶಬ್ದವಾಚ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾಹೇತುತ್ವಾಚ್ಚ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯೇ । ತಯೋರಧಿಕರಣಃ ಅಗ್ನಿಃ ಅನ್ಯಚ್ಚ ತತ್ಸಂಬಂಧಂ ಸಮಿದಾದೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಯಾ ಚ ಅಸಾವಗ್ನ್ಯಾದಿಭಾವನಾ ಆಹುತ್ಯೋಃ, ಸಾಪಿ ತಥೈವ ನಿರ್ದಿಶ್ಯತೇ । ಅಸೌ ವಾವ ಲೋಕೋಽಗ್ನಿಃ ಹೇ ಗೌತಮ — ಯಥಾಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಧಿಕರಣಮಾಹವನೀಯ ಇಹ । ತಸ್ಯಾಗ್ನೇರ್ದ್ಯುಲೋಕಾಖ್ಯಸ್ಯ ಆದಿತ್ಯ ಏವ ಸಮಿತ್ , ತೇನ ಹಿ ಇದ್ಧಃ ಅಸೌ ಲೋಕೋ ದೀಪ್ಯತೇ, ಅತಃ ಸಮಿಂಧನಾತ್ ಸಮಿದಾದಿತ್ಯಃ ರಶ್ಮಯೋ ಧೂಮಃ, ತದುತ್ಥಾನಾತ್ ; ಸಮಿಧೋ ಹಿ ಧೂಮ ಉತ್ತಿಷ್ಠತಿ । ಅಹರರ್ಚಿಃ ಪ್ರಕಾಶಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ , ಆದಿತ್ಯಕಾರ್ಯತ್ವಾಚ್ಚ । ಚಂದ್ರಮಾ ಅಂಗಾರಾಃ, ಅಹ್ನಃ ಪ್ರಶಮೇಽಭಿವ್ಯಕ್ತೇಃ ; ಅರ್ಚಿಷೋ ಹಿ ಪ್ರಶಮೇಽಂಗಾರಾ ಅಭಿವ್ಯಜ್ಯಂತೇ । ನಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ, ಚಂದ್ರಮಸೋಽವಯವಾ ಇವ ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ ಯಥೋಕ್ತಲಕ್ಷಣೇಽಗ್ನೌ ದೇವಾ ಯಜಮಾನಪ್ರಾಣಾ ಅಗ್ನ್ಯಾದಿರೂಪಾ ಅಧಿದೈವತಮ್ । ಶ್ರದ್ಧಾಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತಿಪರಿಣಾಮಾವಸ್ಥಾರೂಪಾಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾ ಆಪಃ ಶ್ರದ್ಧಾಭಾವಿತಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾ ಉಚ್ಯಂತೇ, ‘ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತಾವಾಪಃ ಪುರುಷವಚಸೋ ಭವಂತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೩ । ೩) ಇತ್ಯಪಾಂ ಹೋಮ್ಯತಯಾ ಪ್ರಶ್ನೇ ಶ್ರುತತ್ವಾತ್ ; ‘ಶ್ರದ್ಧಾ ವಾ ಆಪಃ ಶ್ರದ್ಧಾಮೇವಾರಭ್ಯ ಪ್ರಣೀಯ ಪ್ರಚರಂತಿ’ (ತೈ. ಬ್ರಾ. ೩ । ೨ । ೪ । ೨೮) ಇತಿ ಚ ವಿಜ್ಞಾಯತೇ । ತಾಂ ಶ್ರದ್ಧಾಮ್ ಅಬ್ರೂಪಾಂ ಜುಹ್ವತಿ ; ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಅಪಾಂ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾನಾಂ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ರೌ ಹುತಾನಾಂ ಪರಿಣಾಮಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತಿ — ಯಥಾ ಋಗ್ವೇದಾದಿಪುಷ್ಪರಸಾ ಋಗಾದಿಮಧುಕರೋಪನೀತಾಸ್ತೇ ಆದಿತ್ಯೇ ಯಶಆದಿಕಾರ್ಯಂ ರೋಹಿತಾದಿರೂಪಲಕ್ಷಣಮಾರಭಂತೇ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ — ತಥೇಮಾ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತಿಸಮವಾಯಿನ್ಯಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ಆಪಃ ದ್ಯುಲೋಕಮನುಪ್ರವಿಶ್ಯ ಚಾಂದ್ರಂ ಕಾರ್ಯಮಾರಭಂತೇ ಫಲರೂಪಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯೋಃ । ಯಜಮಾನಾಶ್ಚ ತತ್ಕರ್ತಾರ ಆಹುತಿಮಯಾ ಆಹುತಿಭಾವನಾ ಭಾವಿತಾ ಆಹುತಿರೂಪೇಣ ಕರ್ಮಣಾ ಆಕೃಷ್ಟಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಪ್ಸಮವಾಯಿನೋ ದ್ಯುಲೋಕಮನುಪ್ರವಿಶಯ ಸೋಮಭೂತಾ ಭವಂತಿ । ತದರ್ಥಂ ಹಿ ತೈರಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಹುತಮ್ । ಅತ್ರ ತು ಆಹುತಿಪರಿಣಾಮ ಏವ ಪಂಚಾಗ್ನಿಸಂಬಂಧಕ್ರಮೇಣ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನ ವಿವಕ್ಷಿತ ಉಪಾಸನಾರ್ಥಂ ನ ಯಜಮಾನಾನಾಂ ಗತಿಃ । ತಾಂ ತ್ವವಿದುಷಾಂ ಧೂಮಾದಿಕ್ರಮೇಣೋತ್ತರತ್ರ ವಕ್ಷ್ಯತಿ, ವಿದುಷಾಂ ಚ ಉತ್ತರಾ ವಿದ್ಯಾಕೃತಾಮ್ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ಥಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಪಂಚಮಃ ಖಂಡಃ

ಪರ್ಜನ್ಯೋ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಸ್ತಸ್ಯ ವಾಯುರೇವ ಸಮಿದಭ್ರಂ ಧೂಮೋ ವಿದ್ಯುದರ್ಚಿರಶನಿರಂಗಾರಾ ಹ್ರಾದನಯೋ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ॥ ೧ ॥

ದ್ವಿತೀಯಹೋಮಪರ್ಯಾಯಾರ್ಥಮಾಹ — ಪರ್ಜನ್ಯೋ ವಾವ ಪರ್ಜನ್ಯ ಏವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಃ ಪರ್ಜನ್ಯೋ ನಾಮ ವೃಷ್ಟ್ಯುಪಕರಣಾಭಿಮಾನೀ ದೇವತಾವಿಶೇಷಃ । ತಸ್ಯ ವಾಯುರೇವ ಸಮಿತ್ , ವಾಯುನಾ ಹಿ ಪರ್ಜನ್ಯೋಽಗ್ನಿಃ ಸಮಿಧ್ಯತೇ ; ಪುರೋವಾತಾದಿಪ್ರಾಬಲ್ಯೇ ವೃಷ್ಟಿದರ್ಶನಾತ್ । ಅಭ್ರಂ ಧೂಮಃ, ಧೂಮಕಾರ್ಯತ್ವಾದ್ಧೂಮವಚ್ಚ ಲಕ್ಷ್ಯಮಾಣತ್ವಾತ್ । ವಿದ್ಯುದರ್ಚಿಃ, ಪ್ರಕಾಶಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ । ಅಶನಿಃ ಅಂಗಾರಾಃ, ಕಾಠಿನ್ಯಾದ್ವಿದ್ಯುತ್ಸಂಬಂಧಾದ್ವಾ । ಹ್ರಾದನಯೋ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ಹ್ರಾದನಯಃ ಗರ್ಜಿತಶಬ್ದಾಃ ಮೇಘಾನಾಮ್ , ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾಃ ಸೋಮಂ ರಾಜಾನಂ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರ್ವರ್ಷಂ ಸಂಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾಃ ಪೂರ್ವವತ್ಸೋಮಂ ರಾಜಾನಂ ಜುಹ್ವತಿ । ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರ್ವರ್ಷಂ ಸಂಭವತಿ ; ಶ್ರದ್ಧಾಖ್ಯಾ ಆಪಃ ಸೋಮಾಕಾರಪರಿಣತಾ ದ್ವಿತೀಯೇ ಪರ್ಯಾಯೇ ಪರ್ಜನ್ಯಾಗ್ನಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ವೃಷ್ಟಿತ್ವೇನ ಪರಿಣಮಂತೇ ॥
ಇತಿ ಪಂಚಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಷಷ್ಠಃ ಖಂಡಃ

ಪೃಥಿವೀ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಸಂವತ್ಸರ ಏವ ಸಮಿದಾಕಾಶೋ ಧೂಮೋ ರಾತ್ರಿರರ್ಚಿರ್ದಿಶೋಽಂಗಾರಾ ಅವಾಂತರದಿಶೋ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ॥ ೧ ॥

ಪೃಥಿವೀ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿರಿತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ತಸ್ಯಾಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಖ್ಯಸ್ಯಾಗ್ನೇಃ ಸಂವತ್ಸರ ಏವ ಸಮಿತ್ , ಸಂವತ್ಸರೇಣ ಹಿ ಕಾಲೇನ ಸಮಿದ್ಧಾ ಪೃಥಿವೀ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿನಿಷ್ಪತ್ತಯೇ ಭವತಿ । ಆಕಾಶೋ ಧೂಮಃ, ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಇವೋತ್ಥಿತ ಆಕಾಶೋ ದೃಶ್ಯತೇ — ಯಥಾ ಅಗ್ನೇರ್ಧೂಮಃ । ರಾತ್ರಿರರ್ಚಿಃ, ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಹಿ ಅಪ್ರಕಾಶಾತ್ಮಿಕಾಯಾ ಅನುರೂಪಾ ರಾತ್ರಿಃ, ತಮೋರೂಪತ್ವಾತ್ — ಅಗ್ನೇರಿವಾನುರೂಪಮರ್ಚಿಃ । ದಿಶಃ ಅಂಗಾರಾಃ, ಉಪಶಾಂತತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ । ಅವಾಂತರದಿಶಃ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ, ಕ್ಷುದ್ರತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾ ವರ್ಷಂ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರನ್ನಂ ಸಂಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರನ್ನಂ ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿ ಸಂಭವತಿ ॥
ಇತಿ ಷಷ್ಠಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಸಪ್ತಮಃ ಖಂಡಃ

ಪುರುಷೋ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಸ್ತಸ್ಯ ವಾಗೇವ ಸಮಿತ್ಪ್ರಾಣೋ ಧೂಮೋ ಜಿಹ್ವಾರ್ಚಿಶ್ಚಕ್ಷುರಂಗಾರಾಃ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ॥ ೧ ॥

ಪುರುಷೋ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಃ । ತಸ್ಯ ವಾಗೇವ ಸಮಿತ್ , ವಾಚಾ ಹಿ ಮುಖೇನ ಸಮಿಧ್ಯತೇ ಪುರುಷೋ ನ ಮೂಕಃ । ಪ್ರಾಣೋ ಧೂಮಃ, ಧೂಮ ಇವ ಮುಖಾನ್ನಿರ್ಗಮನಾತ್ । ಜಿಹ್ವಾ ಅರ್ಚಿಃ, ಲೋಹಿತತ್ವಾತ್ । ಚಕ್ಷುಃ ಅಂಗಾರಾಃ, ಭಾಸ ಆಶ್ರಯತ್ವಾತ್ । ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ, ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣತ್ವಸಾಮ್ಯಾತ್ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾ ಅನ್ನಂ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇ ರೇತಃ ಸಂಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ । ಅನ್ನಂ ಜುಹ್ವತಿ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿಸಂಸ್ಕೃತಮ್ । ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇ ರೇತಃ ಸಂಭವತಿ ॥
ಇತಿ ಸಪ್ತಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಅಷ್ಟಮಃ ಖಂಡಃ

ಯೋಷಾ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಸ್ತಸ್ಯಾ ಉಪಸ್ಥ ಏವ ಸಮಿದ್ಯದುಪಮಂತ್ರಯತೇ ಸ ಧೂಮೋ ಯೋನಿರರ್ಚಿರ್ಯದಂತಃ ಕರೋತಿ ತೇಽಂಗಾರಾ ಅಭಿನಂದಾ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ ॥ ೧ ॥

ಯೋಷಾ ವಾವ ಗೌತಮಾಗ್ನಿಃ । ತಸ್ಯಾ ಉಪಸ್ಥ ಏವ ಸಮಿತ್ , ತೇನ ಹಿ ಸಾ ಪುತ್ರಾದ್ಯುತ್ಪಾದನಾಯ ಸಮಿಧ್ಯತೇ । ಯದುಪಮಂತ್ರಯತೇ ಸ ಧೂಮಃ, ಸ್ತ್ರೀಸಂಭವಾದುಪಮಂತ್ರಣಸ್ಯ । ಯೋನಿರರ್ಚಿಃ ಲೋಹಿತತ್ವಾತ್ । ಯದಂತಃ ಕರೋತಿ ತೇಽಂಗಾರಾಃ, ಅಗ್ನಿಸಂಬಂಧಾತ್ । ಅಭಿನಂದಾಃ ಸುಖಲವಾಃ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ, ಕ್ಷುದ್ರತ್ವಾತ್ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾ ರೇತೋ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರ್ಗರ್ಭಃ ಸಂಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾ ರೇತೋ ಜುಹ್ವತಿ । ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇರ್ಗರ್ಭಃ ಸಂಭವತೀತಿ । ಏವಂ ಶ್ರದ್ಧಾಸೋಮವರ್ಷಾನ್ನರೇತೋಹವನಪರ್ಯಾಯಕ್ರಮೇಣ ಆಪ ಏವ ಗರ್ಭೀಭೂತಾಸ್ತಾಃ । ತತ್ರ ಅಪಾಮಾಹುತಿಸಮವಾಯಿತ್ವಾತ್ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯವಿವಕ್ಷಾ — ಆಪಃ ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತೌ ಪುರುಷವಚಸೋ ಭವಂತೀತಿ । ನ ತ್ವಾಪ ಏವ ಕೇವಲಾಃ ಸೋಮಾದಿಕಾರ್ಯಮಾರಭಂತೇ । ನ ಚ ಆಪೋಽತ್ರಿವೃತ್ಕೃತಾಃ ಸಂತೀತಿ । ತ್ರಿವೃತ್ಕೃತತ್ವೇಽಪಿ ವಿಶೇಷ ಸಂಜ್ಞಾಲಾಭೋ ದೃಷ್ಟಃ — ಪೃಥಿವೀಯಮಿಮಾ ಆಪೋಽಯಮಗ್ನಿರಿತ್ಯನ್ಯತಮಬಾಹುಲ್ಯನಿಮಿತ್ತಃ । ತಸ್ಮಾತ್ಸಮುದಿತಾನ್ಯೇವ ಭೂತಾನ್ಯಬ್ಬಾಹುಲ್ಯಾತ್ಕರ್ಮಸಮವಾಯೀನಿ ಸೋಮಾದಿಕಾರ್ಯಾರಂಭಕಾರಣ್ಯಾಪ ಇತ್ಯುಚ್ಯಂತೇ । ದೃಶ್ಯತೇ ಚ ದ್ರವಬಾಹುಲ್ಯಂ ಸೋಮವೃಷ್ಟ್ಯನ್ನರೇತೋದೇಹೇಷು । ಬಹುದ್ರವಂ ಚ ಶರೀರಂ ಯದ್ಯಪಿ ಪಾರ್ಥಿವಮ್ । ತತ್ರ ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತೌ ಹುತಾಯಾಂ ರೇತೋರೂಪಾ ಆಪೋ ಗರ್ಭೀಭೂತಾಃ ॥
ಇತಿ ಅಷ್ಟಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ನವಮಃ ಖಂಡಃ

ಇತಿ ತು ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತಾವಾಪಃ ಪುರುಷವಚಸೋ ಭವಂತೀತಿ ಸ ಉಲ್ಬಾವೃತೋ ಗರ್ಭೋ ದಶ ವಾ ನವ ವಾ ಮಾಸಾನಂತಃ ಶಯಿತ್ವಾ ಯಾವದ್ವಾಥ ಜಾಯತೇ ॥ ೧ ॥

ಇತಿ ತು ಏವಂ ತು ಪಂಚಮ್ಯಾಮಾಹುತಾವಾಪಃ ಪುರುಷವಚಸೋ ಭವಂತೀತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ ಏಕಃ ಪ್ರಶ್ನಃ । ಯತ್ತು ದ್ಯುಲೋಕಾದಿಮಾಂ ಪ್ರತ್ಯಾವೃತ್ತಯೋರಾಹುತ್ಯೋಃ ಪೃಥಿವೀಂ ಪುರುಷಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಕ್ರಮೇಣ ಆವಿಶ್ಯ ಲೋಕಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಥಾಯೀ ಭವತೀತಿ ವಾಜಸನೇಯಕೇ ಉಕ್ತಮ್ , ತತ್ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಮಿಹೋಚ್ಯತೇ । ಇಹ ಚ ಪ್ರಥಮೇ ಪ್ರಶ್ನೇ ಉಕ್ತಮ್ — ವೇತ್ಥ ಯದಿತೋಽಧಿ ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರಯಂತೀತಿ । ತಸ್ಯ ಚ ಅಯಮುಪಕ್ರಮಃ — ಸ ಗರ್ಭೋಽಪಾಂ ಪಂಚಮಃ ಪರಿಣಾಮವಿಶೇಷ ಆಹುತಿಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನೀನಾಂ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾನಾಮ್ ಉಲ್ಬಾವೃತಃ ಉಲ್ಬೇನ ಜರಾಯುಣಾ ಆವೃತಃ ವೇಷ್ಟಿತಃ ದಶ ವಾ ನವ ವಾ ಮಾಸಾನ್ ಅಂತಃ ಮಾತುಃ ಕುಕ್ಷೌ ಶಯಿತ್ವಾ ಯಾವದ್ವಾ ಯಾವತಾ ಕಾಲೇನ ನ್ಯೂನೇನಾತಿರಿಕ್ತೇನ ವಾ ಅಥ ಅನಂತರಂ ಜಾಯತೇ ॥
ಉಲ್ಬಾವೃತ ಇತ್ಯಾದಿ ವೈರಾಗ್ಯಹೇತೋರಿದಮುಚ್ಯತೇ । ಕಷ್ಟಂ ಹಿ ಮಾತುಃ ಕುಕ್ಷೌ ಮೂತ್ರಪೂರೀಷವಾತಪಿತ್ತಶ್ಲೇಷ್ಮಾದಿಪೂರ್ಣೇ ತದನುಲಿಪ್ತಸ್ಯ ಗರ್ಭಸ್ಯೋಲ್ಬಾಶುಚಿಪಟಾವೃತಸ್ಯ ಲೋಹಿತಸರೇತೋಶುಚಿಬೀಜಸ್ಯ ಮಾತುರಶಿತಪೀತರಸಾನುಪ್ರವೇಶೇನ ವಿವರ್ಧಮಾನಸ್ಯ ನಿರುದ್ಧಶಕ್ತಿಬಲವೀರ್ಯತೇಜಃಪ್ರಜ್ಞಾಚೇಷ್ಟಸ್ಯ ಶಯನಮ್ । ತತೋ ಯೋನಿದ್ವಾರೇಣ ಪೀಡ್ಯಮಾನಸ್ಯ ಕಷ್ಟತರಾ ನಿಃಸೃತಿರ್ಜನ್ಮೇತಿ ವೈರಾಗ್ಯಂ ಗ್ರಾಹಯತಿ, ಮುಹೂರ್ತಮಪ್ಯಸಹ್ಯಂ ದಶ ವಾ ನವ ವಾ ಮಾಸಾನತಿದೀರ್ಘಕಾಲಮಂತಃ ಶಯಿತ್ವೇತಿ ಚ ॥

ಸ ಜಾತೋ ಯಾವದಾಯುಷಂ ಜೀವತಿ ತಂ ಪ್ರೇತಂ ದಿಷ್ಟಮಿತೋಽಗ್ನಯ ಏವ ಹರಂತಿ ಯತ ಏವೇತೋ ಯತಃ ಸಂಭೂತೋ ಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ಸ ಏವಂ ಜಾತಃ ಯಾವದಾಯುಷಂ ಪುನಃ ಪುನರ್ಘಟೀಯಂತ್ರವದ್ಗಮನಾಗಮನಾಯ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವನ್ ಕುಲಾಲಚಕ್ರವದ್ವಾ ತಿರ್ಯಗ್ಭ್ರಮಣಾಯ ಯಾವತ್ಕರ್ಮಣೋಪಾತ್ತಮಾಯುಃ ತಾವಜ್ಜೀವತಿ । ತಮೇನಂ ಕ್ಷೀಣಾಯುಷಂ ಪ್ರೇತಂ ಮೃತಂ ದಿಷ್ಟಂ ಕರ್ಮಣಾ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಂ ಪರಲೋಕಂ ಪ್ರತಿ — ಯದಿ ಚೇಜ್ಜೀವನ್ ವೈದಿಕೇ ಕರ್ಮಣಿ ಜ್ಞಾನೇ ವಾ ಅಧಿಕೃತಃ — ತಮೇನಂ ಮೃತಮ್ ಇತಃ ಅಸ್ಮಾದ್ಗ್ರಾಮಾತ್ ಅಗ್ನಯೇ ಅಗ್ನ್ಯರ್ಥಮ್ ಋತ್ವಿಜೋ ಹರಂತಿ ಪುತ್ರಾ ವಾ ಅಂತ್ಯಕರ್ಮಣೇ । ಯತ ಏವ ಇತ ಆಗತಃ ಅಗ್ನೇಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಶ್ರದ್ಧಾದ್ಯಾಹುತಿಕ್ರಮೇಣ, ಯತಶ್ಚ ಪಂಚಭ್ಯೋಽಗ್ನಿಭ್ಯಃ ಸಂಭೂತಃ ಉತ್ಪನ್ನಃ ಭವತಿ, ತಸ್ಮೈ ಏವ ಅಗ್ನಯೇ ಹರಂತಿ ಸ್ವಾಮೇವ ಯೋನಿಮ್ ಅಗ್ನಿಮ್ ಆಪಾದಯಂತೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಇತಿ ನವಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ದಶಮಃ ಖಂಡಃ

ತದ್ಯ ಇತ್ಥಂ ವಿದುಃ । ಯೇ ಚೇಮೇಽರಣ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾ ತಪ ಇತ್ಯುಪಾಸತೇ ತೇಽರ್ಚಿಷಮಭಿಸಂಭವಂತ್ಯರ್ಚಿಷೋಽಹರಹ್ನ ಆಪೂರ್ಯಮಾಣಪಕ್ಷಮಾಪೂರ್ಯಮಾಣಪಕ್ಷಾದ್ಯಾನ್ಷಡುದಙ್ಙೇತಿ ಮಾಸಾꣳಸ್ತಾನ್ ॥ ೧ ॥

ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಸಂವತ್ಸರꣳ ಸಂವತ್ಸರಾದಾದಿತ್ಯಮಾದಿತ್ಯಾಚ್ಚಂದ್ರಮಸಂ ಚಂದ್ರಮಸೋ ವಿದ್ಯುತಂ ತತ್ಪುರುಷೋಽಮಾನವಃ ಸ ಏನಾನ್ಬ್ರಹ್ಮ ಗಮಯತ್ಯೇಷ ದೇವಯಾನಃ ಪಂಥಾ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

‘ವೇತ್ಥ ಯದಿತೋಽಧಿ ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರಯಂತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೩ । ೨) ಇತ್ಯಯಂ ಪ್ರಶ್ನಃ ಪ್ರತ್ಯುಪಸ್ಥಿತೋಽಪಾಕರ್ತವ್ಯತಯಾ । ತತ್ ತತ್ರ ಲೋಕಂ ಪ್ರತಿ ಉತ್ಥಿತಾನಾಮ್ ಅಧಿಕೃತಾನಾಂ ಗೃಹಮೇಧಿನಾಂ ಯೇ ಇತ್ಥಮ್ ಏವಂ ಯಥೋಕ್ತಂ ಪಂಚಾಗ್ನಿದರ್ಶನಮ್ — ದ್ಯುಲೋಕಾದ್ಯಗ್ನಿಭ್ಯೋ ವಯಂ ಕ್ರಮೇಣ ಜಾತಾ ಅಗ್ನಿಸ್ವರೂಪಾಃ ಪಂಚಾಗ್ನ್ಯಾತ್ಮಾನಃ — ಇತ್ಯೇವಂ ವಿದುಃ ಜಾನೀಯುಃ । ಕಥಮವಗಮ್ಯತೇ ಇತ್ಥಂ ವಿದುರಿತಿ ಗೃಹಸ್ಥಾ ಏವ ಉಚ್ಯಂತೇ ನಾನ್ಯ ಇತಿ । ಗೃಹಸ್ಥಾನಾಂ ಯೇ ತ್ವನಿತ್ಥಂವಿದಃ ಕೇವಲೇಷ್ಟಾಪೂರ್ತದತ್ತಪರಾಃ ತೇ ಧೂಮಾದಿನಾ ಚಂದ್ರಂ ಗಚ್ಛಂತೀತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ಯೇ ಚ ಅರಣ್ಯೋಪಲಕ್ಷಿತಾ ವೈಖಾನಸಾಃ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾಶ್ಚ ಶ್ರದ್ಧಾ ತಪ ಇತ್ಯುಪಾಸತೇ, ತೇಷಾಂ ಚ ಇತ್ಥಂವಿದ್ಭಿಃ ಸಹ ಅರ್ಚಿರಾದಿನಾ ಗಮನಂ ವಕ್ಷ್ಯತಿ, ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಾದಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತಿಸಂಬಂಧಾಚ್ಚ ಗೃಹಸ್ಥಾ ಏವ ಗೃಹ್ಯಂತೇ — ಇತ್ಥಂ ವಿದುರಿತಿ । ನನು ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೋಽಪ್ಯಗೃಹೀತಾ ಗ್ರಾಮಶ್ರುತ್ಯಾ ಅರಣ್ಯಶ್ರುತ್ಯಾ ಚ ಅನುಪಲಕ್ಷಿತಾ ವಿದ್ಯಂತೇ, ಕಥಂ ಪಾರಿಶೇಷ್ಯಸಿದ್ಧಿಃ ? ನೈಷ ದೋಷಃ । ಪುರಾಣಸ್ಮೃತಿಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾತ್ ಊರ್ಧ್ವರೇತಸಾಂ ನೈಷ್ಠಿಕಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣಾಮ್ ಉತ್ತರೇಣಾರ್ಯಮ್ಣಃ ಪಂಥಾಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧಃ, ಅತಃ ತೇಽಪ್ಯರಣ್ಯವಾಸಿಭಿಃ ಸಹ ಗಮಿಷ್ಯಂತಿ । ಉಪಕುರ್ವಾಣಕಾಸ್ತು ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಗ್ರಹಣಾರ್ಥಾ ಇತಿ ನ ವಿಶೇಷನಿರ್ದೇಶಾರ್ಹಾಃ । ನನು ಊರ್ಧ್ವರೇತಸ್ತ್ವಂ ಚೇತ್ ಉತ್ತರಮಾರ್ಗಪ್ರತಿಪತ್ತಿಕಾರಣಂ ಪುರಾಣಸ್ಮೃತಿಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾದಿಷ್ಯತೇ, ಇತ್ಥಂವಿತ್ತ್ವಮನರ್ಥಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ । ನ, ಗೃಹಸ್ಥಾನ್ಪ್ರತ್ಯರ್ಥವತ್ತ್ವಾತ್ । ಯೇ ಗೃಹಸ್ಥಾ ಅನಿತ್ಥಂವಿದಃ, ತೇಷಾಂ ಸ್ವಭಾವತೋ ದಕ್ಷಿಣೋ ಧೂಮಾದಿಃ ಪಂಥಾಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧಃ, ತೇಷಾಂ ಯ ಇತ್ಥಂ ವಿದುಃ ಸಗುಣಂ ವಾ ಅನ್ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದುಃ, ‘ಅಥ ಯದು ಚೈವಾಸ್ಮಿಞ್ಶವ್ಯಂ ಕುರ್ವಂತಿ ಯದಿ ಚ ನಾರ್ಚಿಷಮೇವ’ (ಛಾ. ಉ. ೪ । ೧೫ । ೫) ಇತಿ ಲಿಂಗಾತ್ ಉತ್ತರೇಣ ತೇ ಗಚ್ಛಂತಿ । ನನು ಊರ್ಧ್ವರೇತಸಾಂ ಗೃಹಸ್ಥಾನಾಂ ಚ ಸಮಾನೇ ಆಶ್ರಮಿತ್ವೇ ಊರ್ಧ್ವರೇತಸಾಮೇವ ಉತ್ತರೇಣ ಪಥಾ ಗಮನಂ ನ ಗೃಹಸ್ಥಾನಾಮಿತಿ ನ ಯುಕ್ತಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿವೈದಿಕಕರ್ಮಬಾಹುಲ್ಯೇ ಚ ಸತಿ ; ನೈಷ ದೋಷಃ, ಅಪೂತಾ ಹಿ ತೇ — ಶತ್ರುಮಿತ್ರಸಂಯೋಗನಿಮಿತ್ತೌ ಹಿ ತೇಷಾಂ ರಾಗದ್ವೇಷೌ, ತಥಾ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮೌ ಹಿಂಸಾನುಗ್ರಹನಿಮಿತ್ತೌ, ಹಿಂಸಾನೃತಮಾಯಾಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಾದಿ ಚ ಬಹ್ವಶುದ್ಧಿಕಾರಣಮಪರಿಹಾರ್ಯಂ ತೇಷಾಮ್ , ಅತೋಽಪೂತಾಃ । ಅಪೂತತ್ವಾತ್ ನ ಉತ್ತರೇಣ ಪಥಾ ಗಮನಮ್ । ಹಿಂಸಾನೃತಮಾಯಾಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಾದಿಪರಿಹಾರಾಚ್ಚ ಶುದ್ಧಾತ್ಮಾನೋ ಹಿ ಇತರೇ, ಶತ್ರುಮಿತ್ರರಾಗದ್ವೇಷಾದಿಪರಿಹಾರಾಚ್ಚ ವಿರಜಸಃ ; ತೇಷಾಂ ಯುಕ್ತ ಉತ್ತರಃ ಪಂಥಾಃ । ತಥಾ ಚ ಪೌರಾಣಿಕಾಃ — ‘ಯೇ ಪ್ರಜಾಮೀಷಿರೇಽಧೀರಾಸ್ತೇ ಶ್ಮಶಾನಾನಿ ಭೇಜಿರೇ । ಯೇ ಪ್ರಜಾಂ ನೇಷಿರೇ ಧೀರಾಸ್ತೇಽಮೃತತ್ವಂ ಹಿ ಭೇಜಿರೇ’ ( ? ) ಇತ್ಯಾಹುಃ । ಇತ್ಥಂವಿದಾಂ ಗೃಹಸ್ಥಾನಾಮರಣ್ಯವಾಸಿನಾಂ ಚ ಸಮಾನಮಾರ್ಗತ್ವೇಽಮೃತತ್ವಫಲೇ ಚ ಸತಿ, ಅರಣ್ಯವಾಸಿನಾಂ ವಿದ್ಯಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ ; ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತಿವಿರೋಧಃ — ‘ನ ತತ್ರ ದಕ್ಷಿಣಾ ಯಂತಿ ನಾವಿದ್ವಾಂಸಸ್ತಪಸ್ವಿನಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೦ । ೫ । ೪ । ೧೬) ಇತಿ, ‘ಸ ಏನಮವಿದಿತೋ ನ ಭುನಕ್ತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೧೫) ಇತಿ ಚ ವಿರುದ್ಧಮ್ । ನ, ಆಭೂತಸಂಪ್ಲವಸ್ಥಾನಸ್ಯಾಮೃತತ್ವೇನ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ । ತತ್ರೈವೋಕ್ತಂ ಪೌರಾಣಿಕೈಃ — ‘ಆಭೂತಸಂಪ್ಲವಂ ಸ್ಥಾನಮಮೃತತ್ವಂ ಹಿ ಭಾಷ್ಯತೇ’ (ವಿ. ಪು. ೨ । ೮ । ೯೭) ಇತಿ । ಯಚ್ಚ ಆತ್ಯಂತಿಕಮಮೃತತ್ವಮ್ , ತದಪೇಕ್ಷಯಾ ‘ನ ತತ್ರ ದಕ್ಷಿಣಾ ಯಂತಿ’ ‘ಸ ಏನಮವಿದಿತೋ ನ ಭುನಕ್ತಿ’ ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಶ್ರುತಯಃ — ಇತ್ಯತೋ ನ ವಿರೋಧಃ । ‘ನ ಚ ಪುನರಾವರ್ತಂತೇ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೧೫ । ೧) ಇತಿ ‘ಇಮಂ ಮಾನವಮಾವರ್ತಂ ನಾವರ್ತಂತೇ’ (ಛಾ. ಉ. ೪ । ೧೫ । ೫) ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುತಿವಿರೋಧ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ‘ಇಮಂ ಮಾನವಮ್’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ‘ತೇಷಾಮಿಹ ನ ಪುನರಾವೃತ್ತಿರಸ್ತಿ’ (ಬೃ. ಮಾ. ೬ । ೧ । ೧೮) ಇತಿ ಚ । ಯದಿ ಹಿ ಏಕಾಂತೇನೈವ ನಾವರ್ತೇರನ್ , ಇಮಂ ಮಾನವಮ್ ಇಹ ಇತಿ ಚ ವಿಶೇಷಣಮನರ್ಥಕಂ ಸ್ಯಾತ್ । ಇಮಮಿಹ ಇತ್ಯಾಕೃತಿಮಾತ್ರಮುಚ್ಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನಾವೃತ್ತಿಶಬ್ದೇನೈವ ನಿತ್ಯಾನಾವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಸ್ಯ ಪ್ರತೀತತ್ವಾತ್ ಆಕೃತಿಕಲ್ಪನಾ ಅನರ್ಥಿಕಾ । ಅತಃ ಇಮಮಿಹ ಇತಿ ಚ ವಿಶೇಷಣಾರ್ಥವತ್ತ್ವಾಯ ಅನ್ಯತ್ರ ಆವೃತ್ತಿಃ ಕಲ್ಪನೀಯಾ । ನ ಚ ಸದೇಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮಿತ್ಯೇವಂ ಪ್ರತ್ಯಯವತಾಂ ಮೂರ್ಧನ್ಯನಾಡ್ಯಾ ಅರ್ಚಿರಾದಿಮಾರ್ಗೇಣ ಗಮನಮ್ , ‘ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸನ್ಬ್ರಹ್ಮಾಪ್ಯೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೬) ‘ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೪ । ೯) ‘ನ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಾ ಉತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ । ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೬)‘ಅತ್ರೈವ ಸಮವಲೀಯಂತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಶತೇಭ್ಯಃ । ನನು ತಸ್ಮಾಜ್ಜೀವಾದುಚ್ಚಿಕ್ರಮಿಷೋಃ ಪ್ರಾಣಾ ನೋತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ ಸಹೈವ ಗಚ್ಛಂತೀತ್ಯಯಮರ್ಥಃ ಕಲ್ಪ್ಯತ ಇತಿ ಚೇತ್ ; ನ, ‘ಅತ್ರೈವ ಸಮವಲೀಯಂತೇ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾನರ್ಥಕ್ಯಾತ್ , ‘ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾ ಅನೂತ್ಕ್ರಾಮಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಚ ಪ್ರಾಣೈರ್ಗಮನಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾದುತ್ಕ್ರಾಮಂತೀತ್ಯನಾಶಂಕೈವೈಷಾ । ಯದಾಪಿ ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಸಂಸಾರಗತಿವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಾತ್ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಜೀವೇನ ಸಹ ಆಗಮನಮಾಶಂಕ್ಯ ತಸ್ಮಾನ್ನೋತ್ಕ್ರಾಮಂತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ತದಾಪಿ ‘ಅತ್ರೈವ ಸಮವಲೀಯಂತೇ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಮನರ್ಥಕಂ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಚ ಪ್ರಾಣೈರ್ವಿಯುಕ್ತಸ್ಯ ಗತಿರುಪಪದ್ಯತೇ ಜೀವತ್ವಂ ವಾ, ಸರ್ವಗತತ್ವಾತ್ಸದಾತ್ಮನೋ ನಿರವಯವತ್ವಾತ್ ಪ್ರಾಣಸಂಬಂಧಮಾತ್ರಮೇವ ಹಿ ಅಗ್ನಿವಿಸ್ಫುಲಿಂಗವಜ್ಜೀವತ್ವಭೇದಕಾರಣಮಿತ್ಯತಃ ತದ್ವಿಯೋಗೇ ಜೀವತ್ವಂ ಗತಿರ್ವಾ ನ ಶಕ್ಯಾ ಪರಿಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ , ಶ್ರುತಯಶ್ಚೇತ್ಪ್ರಮಾಣಮ್ । ನ ಚ ಸತೋಽಣುರವಯವಃ ಸ್ಫುಟಿತೋ ಜೀವಾಖ್ಯಃ ಸದ್ರೂಪಂ ಛಿದ್ರೀಕುರ್ವನ್ ಗಚ್ಛತೀತಿ ಶಕ್ಯಂ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ‘ತಯೋರ್ಧ್ವಮಾಯನ್ನಮೃತತ್ವಮೇತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೬ । ೬) ಇತಿ ಸಗುಣಬ್ರಹ್ಮೋಪಾಸಕಸ್ಯ ಪ್ರಾಣೈಃ ಸಹ ನಾಡ್ಯಾ ಗಮನಮ್ , ಸಾಪೇಕ್ಷಮೇವ ಚ ಅಮೃತತ್ವಮ್ , ನ ಸಾಕ್ಷಾನ್ಮೋಕ್ಷ ಇತಿ ಗಮ್ಯತೇ, ‘ತದಪರಾಜಿತಾ ಪೂಸ್ತದೈರಂ ಮದೀಯಂ ಸರಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೫ । ೩) ಇತ್ಯಾದ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ‘ತೇಷಾಮೇವೈಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೫ । ೪) ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ ॥
ಅತಃ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದೋ ಗೃಹಸ್ಥಾಃ, ಯೇ ಚ ಇಮೇ ಅರಣ್ಯೇ ವಾನಪ್ರಸ್ಥಾಃ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾಶ್ಚ ಸಹ ನೈಷ್ಠಿಕಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಭಿಃ ಶ್ರದ್ಧಾ ತಪ ಇತ್ಯೇವಮಾದ್ಯುಪಾಸತೇ ಶ್ರದ್ಧಧಾನಾಸ್ತಪಸ್ವಿನಶ್ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಉಪಾಸನಶಬ್ದಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯಾರ್ಥಃ ; ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತೇ ದತ್ತಮಿತ್ಯುಪಾಸತ ಇತಿ ಯದ್ವತ್ । ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ಯೇ ಚ ಸತ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾಖ್ಯಮುಪಾಸತೇ, ತೇ ಸರ್ವೇ ಅರ್ಚಿಷಮ್ ಅರ್ಚಿರಭಿಮಾನಿನೀಂ ದೇವತಾಮ್ ಅಭಿಸಂಭವಂತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ । ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ ಚತುರ್ಥಗತಿವ್ಯಾಖ್ಯಾನೇನ । ಏಷ ದೇವಯಾನಃ ಪಂಥಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ ಸತ್ಯಲೋಕಾವಸಾನಃ, ನ ಅಂಡಾದ್ಬಹಿಃ, ‘ಯದಂತರಾಪಿತರಂ ಮಾತರಂ ಚ’ (ಋ. ೧೦ । ೮೮ । ೧೫) ಇತಿ ಮಂತ್ರವರ್ಣಾತ್ ॥

ಅಥ ಯ ಇಮೇ ಗ್ರಾಮ ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತೇ ದತ್ತಮಿತ್ಯುಪಾಸತೇ ತೇ ಧೂಮಮಭಿಸಂಭವಂತಿ ಧೂಮಾದ್ರಾತ್ರಿಂ ರಾತ್ರೇರಪರಪಕ್ಷಮಪರಪಕ್ಷಾದ್ಯಾನ್ಷಡ್ದಕ್ಷಿಣೈತಿ ಮಾಸಾಂಸ್ತಾನ್ನೈತೇ ಸಂವತ್ಸರಮಭಿಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಿ ॥ ೩ ॥

ಅಥೇತ್ಯರ್ಥಾಂತರಪ್ರಸ್ತಾವನಾರ್ಥಃ, ಯ ಇಮೇ ಗೃಹಸ್ಥಾಃ ಗ್ರಾಮೇ, ಗ್ರಾಮ ಇತಿ ಗೃಹಸ್ಥಾನಾಮಸಾಧಾರಣಂ ವಿಶೇಷಣಮ್ ಅರಣ್ಯವಾಸಿಭ್ಯೋ ವ್ಯಾವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ — ಯಥಾ ವಾನಪ್ರಸ್ಥಪರಿವ್ರಾಜಕಾನಾಮರಣ್ಯಂ ವಿಶೇಷಣಂ ಗೃಹಸ್ಥೇಭ್ಯೋ ವ್ಯಾವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ , ತದ್ವತ್ ; ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತೇ ಇಷ್ಟಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿ ವೈದಿಕಂ ಕರ್ಮ, ಪೂರ್ತಂ ವಾಪೀಕೂಪತಡಾಗಾರಾಮಾದಿಕರಣಮ್ ; ದತ್ತಂ ಬಹಿರ್ವೇದಿ ಯಥಾಶಕ್ತ್ಯರ್ಹೇಭ್ಯೋ ದ್ರವ್ಯಸಂವಿಭಾಗೋ ದತ್ತಮ್ ; ಇತಿ ಏವಂವಿಧಂ ಪರಿಚರಣಪರಿತ್ರಾಣಾದಿ ಉಪಾಸತೇ, ಇತಿ—ಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಕಾರದರ್ಶನಾರ್ಥತ್ವಾತ್ । ತೇ ದರ್ಶನವರ್ಜಿತತ್ವಾದ್ಧೂಮಂ ಧೂಮಾಭಿಮಾನಿನೀಂ ದೇವತಾಮ್ ಅಭಿಸಂಭವಂತಿ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ । ತಯಾ ಅತಿವಾಹಿತಾ ಧೂಮಾದ್ರಾತ್ರಿಂ ರಾತ್ರಿದೇವತಾಂ ರಾತ್ರೇರಪರಪಕ್ಷದೇವತಾಮ್ ಏವಮೇವ ಕೃಷ್ಣಪಕ್ಷಾಭಿಮಾನಿನೀಮ್ ಅಪರಪಕ್ಷಾತ್ ಯಾನ್ಷಣ್ಮಾಸಾನ್ ದಕ್ಷಿಣಾ ದಕ್ಷಿಣಾಂ ದಿಶಮೇತಿ ಸವಿತಾ, ತಾನ್ಮಾಸಾನ್ ದಕ್ಷಿಣಾಯನಷಣ್ಮಾಸಾಭಿಮಾನಿನೀರ್ದೇವತಾಃ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸಂಘಚಾರಿಣ್ಯೋ ಹಿ ಷಣ್ಮಾಸದೇವತಾ ಇತಿ ಮಾಸಾನಿತಿ ಬಹುವಚನಪ್ರಯೋಗಃ ತಾಸು । ನೈತೇ ಕರ್ಮಿಣಃ ಪ್ರಕೃತಾಃ ಸಂವತ್ಸರಂ ಸಂವತ್ಸರಾಭಿಮಾನಿನೀಂ ದೇವತಾಮಭಿಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಿ । ಕುತಃ ಪುನಃ ಸಂವತ್ಸರಪ್ರಾಪ್ತಿಪ್ರಸಂಗಃ, ಯತಃ ಪ್ರತಿಷಿಧ್ಯತೇ ? ಅಸ್ತಿ ಹಿ ಪ್ರಸಂಗಃ — ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ಹಿ ಏಕಸ್ಯಾವಯವಭೂತೇ ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರಾಯಣೇ, ತತ್ರ ಅರ್ಚಿರಾದಿಮಾರ್ಗಪ್ರವೃತ್ತಾನಾಮುದಗಯನಮಾಸೇಭ್ಯೋಽವಯವಿನಃ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿರುಕ್ತಾ ; ಅತಃ ಇಹಾಪಿ ತದವಯವಭೂತಾನಾಂ ದಕ್ಷಿಣಾಯನಮಾಸಾನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತದವಯವಿನಃ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯಾಪಿ ಪೂರ್ವವತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿರಾಪನ್ನೇತಿ । ಅತಃ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಪ್ರತಿವಿಧ್ಯತೇ — ನೈತೇ ಸಂವತ್ಸರಮಭಿಪ್ರಾಪ್ನುವಂತೀತಿ ॥

ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಪಿತೃಲೋಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾದಾಕಾಶಮಾಕಾಶಾಚ್ಚಂದ್ರಮಸಮೇಷ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ತದ್ದೇವಾನಾಮನ್ನಂ ತಂ ದೇವಾ ಭಕ್ಷಯಂತಿ ॥ ೪ ॥

ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಪಿತೃಲೋಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾದಾಕಾಶಮ್ ಆಕಾಶಾಚ್ಚಂದ್ರಮಸಮ್ । ಕೋಽಸೌ, ಯಸ್ತೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ಚಂದ್ರಮಾಃ ? ಯ ಏಷ ದೃಶ್ಯತೇಽಂತರಿಕ್ಷೇ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಾಮ್ , ತದನ್ನಂ ದೇವಾನಾಮ್ , ತಂ ಚಂದ್ರಮಸಮನ್ನಂ ದೇವಾ ಇಂದ್ರಾದಯೋ ಭಕ್ಷಯಂತಿ । ಅತಸ್ತೇ ಧೂಮಾದಿನಾ ಗತ್ವಾ ಚಂದ್ರಭೂತಾಃ ಕರ್ಮಿಣೋ ದೇವೈರ್ಭಕ್ಷ್ಯಂತೇ । ನನು ಅನರ್ಥಾಯ ಇಷ್ಟಾದಿಕರಣಮ್ , ಯದ್ಯನ್ನಭೂತಾ ದೇವೈರ್ಭಕ್ಷ್ಯೇರನ್ । ನೈಷ ದೋಷಃ, ಅನ್ನಮಿತ್ಯುಪಕರಣಮಾತ್ರಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ — ನ ಹಿ ತೇ ಕಬಲೋತ್ಕ್ಷೇಪೇಣ ದೇವೈರ್ಭಕ್ಷ್ಯಂತೇ ಕಂ ತರ್ಹಿ, ಉಪಕರಣಮಾತ್ರಂ ದೇವಾನಾಂ ಭವಂತಿ ತೇ, ಸ್ತ್ರೀಪಶುಭೃತ್ಯಾದಿವತ್ , ದೃಷ್ಟಶ್ಚಾನ್ನಶಬ್ದ ಉಪಕರಣೇಷು — ಸ್ತ್ರಿಯೋಽನ್ನಂ ಪಶವೋಽನ್ನಂ ವಿಶೋಽನ್ನಂ ರಾಜ್ಞಾಮಿತ್ಯಾದಿ । ನ ಚ ತೇಷಾಂ ಸ್ತ್ರ್ಯಾದೀನಾಂ ಪುರುಷೋಪಭೋಗ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯುಪಭೋಗೋ ನಾಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಕರ್ಮಿಣೋ ದೇವಾನಾಮುಪಭೋಗ್ಯಾ ಅಪಿ ಸಂತಃ ಸುಖಿನೋ ದೇವೈಃ ಕ್ರೀಡಂತಿ । ಶರೀರಂ ಚ ತೇಷಾಂ ಸುಖೋಪಭೋಗಯೋಗ್ಯಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಆಪ್ಯಮಾರಭ್ಯತೇ । ತದುಕ್ತಂ ಪುರಸ್ತಾತ್ — ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದಾ ಆಪೋ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನೌ ಹುತಾಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತೀತಿ । ತಾ ಆಪಃ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನ್ಯಃ ಇತರೈಶ್ಚ ಭೂತೈರನುಗತಾ ದ್ಯುಲೋಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಚಂದ್ರತ್ವಮಾಪನ್ನಾಃ ಶರೀರಾದ್ಯಾರಂಭಿಕಾ ಇಷ್ಟಾದ್ಯುಪಾಸಕಾನಾಂ ಭವಂತಿ । ಅಂತ್ಯಾಯಾಂ ಚ ಶರೀರಾಹುತಾವಗ್ನೌ ಹುತಾಯಾಮಗ್ನಿನಾ ದಹ್ಯಮಾನೇ ಶರೀರೇ ತದುತ್ಥಾ ಆಪೋ ಧೂಮೇನ ಸಹ ಊರ್ಧ್ವಂ ಯಜಮಾನಮಾವೇಷ್ಟ್ಯ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಕುಶಮೃತ್ತಿಕಾಸ್ಥಾನೀಯಾ ಬಾಹ್ಯಶರೀರಾರಂಭಿಕಾ ಭವಂತಿ । ತದಾರಬ್ಧೇನ ಚ ಶರೀರೇಣ ಇಷ್ಟಾದಿಫಲಮುಪಭುಂಜಾನಾ ಆಸತೇ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ಯಾವತ್ಸಂಪಾತಮುಷಿತ್ವಾಥೈತಮೇವಾಧ್ವಾನಂ ಪುನರ್ನಿವರ್ತಂತೇ ಯಥೇತಮಾಕಾಶಮಾಕಾಶಾದ್ವಾಯುಂ ವಾಯುರ್ಭೂತ್ವಾ ಧೂಮೋ ಭವತಿ ಧೂಮೋ ಭೂತ್ವಾಭ್ರಂ ಭವತಿ ॥ ೫ ॥

ಯಾವತ್ ತದುಪಭೋಗನಿಮಿತ್ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಕ್ಷಯಃ, ಸಂಪತಂತಿ ಯೇನೇತಿ ಸಂಪಾತಃ ಕರ್ಮಣಃ ಕ್ಷಯಃ ಯಾವತ್ಸಂಪಾತಂ ಯಾವತ್ಕರ್ಮಣಃ ಕ್ಷಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ತಾವತ್ ತಸ್ಮಿಂಶ್ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಉಷಿತ್ವಾ ಅಥ ಅನಂತರಮ್ ಏತಮೇವ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮಧ್ವಾನಂ ಮಾರ್ಗಂ ಪುನರ್ನಿವರ್ತಂತೇ । ಪುನರ್ನಿವರ್ತಂತ ಇತಿ ಪ್ರಯೋಗಾತ್ಪೂರ್ವಮಪ್ಯಸಕೃಚ್ಚಂದ್ರಮಂಡಲಂ ಗತಾ ನಿವೃತ್ತಾಶ್ಚ ಆಸನ್ನಿತಿ ಗಮ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾದಿಹ ಲೋಕೇ ಇಷ್ಟಾದಿಕರ್ಮೋಪಚಿತ್ಯ ಚಂದ್ರಂ ಗಚ್ಛಂತಿ ; ತತ್ಕ್ಷಯೇ ಚ ಆವರ್ತಂತೇ ; ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಮಪಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಲಭ್ಯತೇ, ಸ್ಥಿತಿನಿಮಿತ್ತಕರ್ಮಕ್ಷಯಾತ್ — ಸ್ನೇಹಕ್ಷಯಾದಿವ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ ॥
ತತ್ರ ಕಿಂ ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಮಾರೂಢಾಸ್ತಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯಕ್ಷಯೇ ತಸ್ಮಾದವರೋಹಣಮ್ , ಕಿಂ ವಾ ಸಾವಶೇಷ ಇತಿ । ಕಿಂ ತತಃ ? ಯದಿ ಸರ್ವಸ್ಯೈವ ಕ್ಷಯಃ ಕರ್ಮಣಃ, ಚಂದ್ರಮಂಡಲಸ್ಥಸ್ಯೈವ ಮೋಕ್ಷಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ; ತಿಷ್ಠತು ತಾವತ್ತತ್ರೈವ, ಮೋಕ್ಷಃ ಸ್ಯಾತ್ , ನ ವೇತಿ ; ತತ ಆಗತಸ್ಯ ಇಹ ಶರೀರೋಪಭೋಗಾದಿ ನ ಸಂಭವತಿ । ‘ತತಃ ಶೇಷೇಣ’ (ಗೌ. ಧ. ೨ । ೨ । ೨೯) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿವಿರೋಧಶ್ಚ ಸ್ಯಾತ್ । ನನ್ವಿಷ್ಟಾಪೂರ್ತದತ್ತವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಪಿ ಮನುಷ್ಯಲೋಕೇ ಶರೀರೋಪಭೋಗನಿಮಿತ್ತಾನಿ ಕರ್ಮಾಣ್ಯನೇಕಾನಿ ಸಂಭವಂತಿ, ನ ಚ ತೇಷಾಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಉಪಭೋಗಃ, ಅತೋಽಕ್ಷೀಣಾನಿ ತಾನಿ ; ಯನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಮಾರೂಢಃ, ತಾನ್ಯೇವ ಕ್ಷೀಣಾನೀತ್ಯವಿರೋಧಃ ; ಶೇಷಶಬ್ದಶ್ಚ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಾದವಿರುದ್ಧಃ ; ಅತ ಏವ ಚ ತತ್ರೈವ ಮೋಕ್ಷಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ದೋಷಾಭಾವಃ ; ವಿರುದ್ಧಾನೇಕಯೋನ್ಯುಪಭೋಗಫಲಾನಾಂ ಚ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಜಂತೋರಾರಂಭಕತ್ವಸಂಭವಾತ್ । ನ ಚ ಏಕಸ್ಮಿಂಜನ್ಮನಿ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಂ ಕ್ಷಯ ಉಪಪದ್ಯತೇ, ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾದೇಶ್ಚ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಣ ಅನೇಕಜನ್ಮಾರಂಭಕತ್ವಸ್ಮರಣಾತ್ , ಸ್ಥಾವರಾದಿಪ್ರಾಪ್ತಾನಾಂ ಚ ಅತ್ಯಂತಮೂಢಾನಾಮುತ್ಕರ್ಷಹೇತೋಃ ಕರ್ಮಣ ಆರಂಭಕತ್ವಾಸಂಭವಾತ್ । ಗರ್ಭಭೂತಾನಾಂ ಚ ಸ್ರಂಸಮಾನಾನಾಂ ಕರ್ಮಾಸಂಭವೇ ಸಂಸಾರಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ನ ಏಕಸ್ಮಿಂಜನ್ಮನಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮುಪಭೋಗಃ ॥
ಯತ್ತು ಕೈಶ್ಚಿದುಚ್ಯತೇ — ಸರ್ವಕರ್ಮಾಶ್ರಯೋಪಮರ್ದೇನ ಪ್ರಾಯೇಣ ಕರ್ಮಣಾಂ ಜನ್ಮಾರಂಭಕತ್ವಮ್ । ತತ್ರ ಕಾನಿಚಿತ್ಕರ್ಮಾಣ್ಯನಾರಂಭಕತ್ವೇನೈವ ತಿಷ್ಠಂತಿ ಕಾನಿಚಿಜ್ಜನ್ಮ ಆರಭಂತ ಇತಿ ನೋಪಪದ್ಯತೇ, ಮರಣಸ್ಯ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಭಿವ್ಯಂಜಕತ್ವಾತ್ , ಸ್ವಗೋಚರಾಭಿವ್ಯಂಜಕಪ್ರದೀಪವದಿತಿ । ತದಸತ್ , ಸರ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಾತ್ಮಕತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ — ನ ಹಿ ಸರ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಾತ್ಮಕತ್ವೇ ದೇಶಕಾಲನಿಮಿತ್ತಾವರುದ್ಧತ್ವಾತ್ಸರ್ವಾತ್ಮನೋಪಮರ್ದಃ ಕಸ್ಯಚಿತ್ಕ್ವಚಿದಭಿವ್ಯಕ್ತಿರ್ವಾ ಸರ್ವಾತ್ಮನೋಪಪದ್ಯತೇ, ತಥಾ ಕರ್ಮಣಾಮಪಿ ಸಾಶ್ರಯಾಣಾಂ ಭವೇತ್ — ಯಥಾ ಚ ಪೂರ್ವಾನುಭೂತಮನುಷ್ಯಮಯೂರಮರ್ಕಟಾದಿಜನ್ಮಾಭಿಸಂಸ್ಕೃತಾಃ ವಿರುದ್ಧಾನೇಕವಾಸನಾಃ ಮರ್ಕಟತ್ವಪ್ರಾಪಕೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಮರ್ಕಟಜನ್ಮ ಆರಭಮಾಣೇನ ನೋಪಮೃದ್ಯಂತೇ — ತಥಾ ಕರ್ಮಣ್ಯಪ್ಯನ್ಯಜನ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿನಿಮಿತ್ತಾನಿ ನೋಪಮೃದ್ಯಂತ ಇತಿ ಯುಕ್ತಮ್ । ಯದಿ ಹಿ ಸರ್ವಾಃ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಾನುಭವವಾಸನಾಃ ಉಪಮೃದ್ಯೇರನ್ , ಮರ್ಕಟಜನ್ಮನಿಮಿತ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಮರ್ಕಟಜನ್ಮನ್ಯಾರಬ್ಧೇ ಮರ್ಕಟಸ್ಯ ಜಾತಮಾತ್ರಸ್ಯ ಮಾತುಃ ಶಾಖಾಯಾಃ ಶಾಖಾಂತರಗಮನೇ ಮಾತುರುದರಸಂಲಗ್ನತ್ವಾದಿಕೌಶಲಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ಇಹ ಜನ್ಮನ್ಯನಭ್ಯಸ್ತತ್ವಾತ್ । ನ ಚ ಅತೀತಾನಂತರಜನ್ಮನಿ ಮರ್ಕಟತ್ವಮೇವ ಆಸೀತ್ತಸ್ಯೇತಿ ಶಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮ್ , ‘ತಂ ವಿದ್ಯಾಕರ್ಮಣೀ ಸಮನ್ವಾರಭೇತೇ ಪೂರ್ವಪ್ರಜ್ಞಾ ಚ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ತಸ್ಮಾದ್ವಾಸನಾವನ್ನಾಶೇಷಕರ್ಮೋಪಮರ್ದ ಇತಿ ಶೇಷಕರ್ಮಸಂಭವಃ । ಯತ ಏವಮ್ , ತಸ್ಮಾಚ್ಛೇಷೇಣೋಪಭುಕ್ತಾತ್ಕರ್ಮಣಃ ಸಂಸಾರ ಉಪಪದ್ಯತ ಇತಿ ನ ಕಶ್ಚಿದ್ವಿರೋಧಃ ॥
ಕೋಽಸಾವಧ್ವಾ ಯಂ ಪ್ರತಿ ನಿವರ್ತಂತ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಯಥೇತಂ ಯಥಾಗತಂ ನಿವರ್ತಂತೇ । ನನು ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಪಿತೃಲೋಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾದಾಕಾಶಮಾಕಾಶಾಚ್ಚಂದ್ರಮಸಮಿತಿ ಗಮನಕ್ರಮ ಉಕ್ತಃ, ನ ತಥಾ ನಿವೃತ್ತಿಃ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ, ಆಕಾಶಾದ್ವಾಯುಮಿತ್ಯಾದಿ ; ಕಥಂ ಯಥೇತಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ನೈಷ ದೋಷಃ, ಆಕಾಶಪ್ರಾಪ್ತೇಸ್ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ಪೃಥಿವೀಪ್ರಾಪ್ತೇಶ್ಚ । ನ ಚ ಅತ್ರ ಯಥೇತಮೇವೇತಿ ನಿಯಮಃ, ಅನೇವಂವಿಧಮಪಿ ನಿವರ್ತಂತೇ ; ಪುನರ್ನಿವರ್ತಂತ ಇತಿ ತು ನಿಯಮಃ । ಅತ ಉಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಮೇತತ್ — ಯದ್ಯಥೇ ತಮಿತಿ । ಅತೋ ಭೌತಿಕಮಾಕಾಶಂ ತಾವತ್ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ — ಯಾಸ್ತೇಷಾಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಶರೀರಾರಂಭಿಕಾ ಆಪ ಆಸನ್ , ತಾಸ್ತೇಷಾಂ ತತ್ರೋಪಭೋಗನಿಮಿತ್ತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಕ್ಷಯೇ ವಿಲೀಯಂತೇ — ಘೃತಸಂಸ್ಥಾನಮಿವಾಗ್ನಿಸಂಯೋಗೇ, ತಾ ವಿಲೀನಾ ಅಂತರಿಕ್ಷಸ್ಥಾ ಆಕಾಶಭೂತಾ ಇತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಃ ಭವಂತಿ । ತಾ ಅಂತರಿಕ್ಷಾದ್ವಾಯುರ್ಭವಂತಿ, ವಾಯುಪ್ರತಿಷ್ಟಾ ವಾಯುಭೂತಾ ಇತಶ್ಚಾಮುತಶ್ಚ ಊಹ್ಯಮಾನಾಃ ತಾಭಿಃ ಸಹ ಕ್ಷೀಣಕರ್ಮಾ ವಾಯುಭೂತೋ ಭವತಿ । ವಾಯುರ್ಭೂತ್ವಾ ತಾಭಿಃ ಸಹೈವ ಧೂಮೋ ಭವತಿ । ಧೂಮೋ ಭೂತ್ವಾ ಅಭ್ರಮ್ ಅಬ್ಭರಣಮಾತ್ರರೂಪೋ ಭವತಿ ॥

ಅಭ್ರಂ ಭೂತ್ವಾ ಮೇಘೋ ಭವತಿ ಮೇಘೋ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರವರ್ಷತಿ ತ ಇಹ ವ್ರೀಹಿಯವಾ ಓಷಧಿವನಸ್ಪತಯಸ್ತಿಲಮಾಷಾ ಇತಿ ಜಾಯಂತೇಽತೋ ವೈ ಖಲು ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತರಂ ಯೋ ಯೋ ಹ್ಯನ್ನಮತ್ತಿ ಯೋ ರೇತಃ ಸಿಂಚತಿ ತದ್ಭೂಯ ಏವ ಭವತಿ ॥ ೬ ॥

ಅಭ್ರಂ ಭೂತ್ವಾ ತತಃ ಸೇಚನಸಮರ್ಥೋ ಮೇಘೋ ಭವತಿ ; ಮೇಘೋ ಭೂತ್ವಾ ಉನ್ನತೇಷು ಪ್ರದೇಶೇಷ್ವಥ ಪ್ರವರ್ಷತಿ ; ವರ್ಷಧಾರಾರೂಪೇಣ ಶೇಷಕರ್ಮಾ ಪತತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತ ಇಹ ವ್ರೀಹಿಯವಾ ಓಷಧಿವನಸ್ಪತಯಸ್ತಿಲಮಾಷಾ ಇತ್ಯೇವಂಪ್ರಕಾರಾ ಜಾಯಂತೇ ; ಕ್ಷೀಣಕರ್ಮಣಾಮನೇಕತ್ವಾತ್ ಬಹುವಚನನಿರ್ದೇಶಃ । ಮೇಘಾದಿಷು ಪೂರ್ವೇಷ್ವೇಕರೂಪತ್ವಾತ್ ಏಕವಚನನಿರ್ದೇಶಃ । ಯಸ್ಮಾದ್ಗಿರಿತಟದುರ್ಗನದೀಸಮುದ್ರಾರಣ್ಯಮರುದೇಶಾದಿಸಂನಿವೇಶಸಹಸ್ರಾಣಿ ವರ್ಷಧಾರಾಭಿಃ ಪತಿತಾನಾಮ್ , ಅತಃ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ವೈ ಖಲು ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತರಂ ದುರ್ನಿಷ್ಕ್ರಮಣಂ ದುರ್ನಿಃಸರಣಮ್ — ಯತೋ ಗಿರಿತಟಾದುದಕಸ್ರೋತಸೋಹ್ಯಮಾನಾ ನದೀಃ ಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಿ, ತತಃ ಸಮುದ್ರಮ್ , ತತೋ ಮಕರಾದಿಭಿರ್ಭಕ್ಷ್ಯಂತೇ ; ತೇಽಪ್ಯನ್ಯೇನ ; ತತ್ರೈವ ಚ ಸಹ ಮಕರೇಣ ಸಮುದ್ರೇ ವಿಲೀನಾಃ ಸಮುದ್ರಾಂಭೋಭಿರ್ಜಲಧರೈರಾಕೃಷ್ಟಾಃ ಪುನರ್ವರ್ಷಧಾರಾಂಭಿರ್ಮರುದೇಶೇ ಶಿಲಾತಟೇ ವಾ ಅಗಮ್ಯೇ ಪತಿತಾಸ್ತಿಷ್ಠಂತಿ, ಕದಾಚಿದ್ವ್ಯಾಲಮೃಗಾದಿಪೀತಾ ಭಕ್ಷಿತಾಶ್ಚಾನ್ಯೈಃ ತೇಽಪ್ಯನ್ಯೈರಿತ್ಯೇವಂಪ್ರಕಾರಾಃ ಪರಿವರ್ತೇರನ್ ; ಕದಾಚಿದಭಕ್ಷ್ಯೇಷು ಸ್ಥಾವರೇಷು ಜಾತಾಸ್ತತ್ರೈವ ಶುಷ್ಯೇರನ್ ; ಭಕ್ಷ್ಯೇಷ್ವಪಿ ಸ್ಥಾವರೇಷು ಜಾತಾನಾಂ ರೇತಃಸಿಗ್ದೇಹಸಂಬಂಧೋ ದುರ್ಲಭ ಏವ, ಬಹುತ್ವಾತ್ಸ್ಥಾವರಾಣಾಮ್ — ಇತ್ಯತೋ ದುರ್ನಿಷ್ಕ್ರಮಣತ್ವಮ್ । ಅಥವಾ ಅತಃ ಅಸ್ಮಾದ್ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿಭಾವಾತ್ ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತರಂ ದುರ್ನಿರ್ಗಮತರಮ್ । ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪರಮಿತಿ ತಕಾರ ಏಕೋ ಲುಪ್ತೋ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ ; ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿಭಾವೋ ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತಃ, ತಸ್ಮಾದಪಿ ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತಾದ್ರೇತಃಸಿಗ್ದೇಹಸಂಬಂಧೋ ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತತರ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯಸ್ಮಾದೂರ್ಧ್ವರೇತೋಭಿರ್ಬಾಲೈಃ ಪುಂಸ್ತ್ವರಹಿತೈಃ ಸ್ಥವಿರೈರ್ವಾ ಭಕ್ಷಿತಾ ಅಂತರಾಲೇ ಶೀರ್ಯಂತೇ, ಅನೇಕತ್ವಾದನ್ನಾದಾನಾಮ್ । ಕದಾಚಿತ್ಕಾಕತಾಲೀಯವೃತ್ತ್ಯಾ ರೇತಃಸಿಗ್ಭಿರ್ಭಕ್ಷ್ಯಂತೇ ಯದಾ, ತದಾ ರೇತಃಸಿಗ್ಭಾವಂ ಗತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣೋ ವೃತ್ತಿಲಾಭಃ । ಕಥಮ್ ? ಯೋ ಯೋ ಹಿ ಅನ್ನಮತ್ತಿ ಅನುಶಯಿಭಿಃ ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಟಂ ರೇತಃಸಿಕ್ , ಯಶ್ಚ ರೇತಃ ಸಿಂಚತಿ ಋತುಕಾಲೇ ಯೋಷಿತಿ, ತದ್ಭೂಯ ಏವ ತದಾಕೃತಿರೇವ ಭವತಿ ; ತದವಯವಾಕೃತಿಭೂಯಸ್ತ್ವಂ ಭೂಯ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ ರೇತೋರೂಪೇಣ ಯೋಷಿತೋ ಗರ್ಭಾಶಯೇಽಂತಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟೋಽನುಶಯೀ, ರೇತಸೋ ರೇತಃಸಿಗಾಕೃತಿಭಾವಿತತ್ವಾತ್ , ‘ಸರ್ವೇಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಸ್ತೇಜಃ ಸಂಭೂತಮ್’ (ಐ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ಇತಿ ಹಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ಅತೋ ರೇತಃಸಿಗಾಕೃತಿರೇವ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ಹಿ ಪುರುಷಾತ್ಪುರುಷೋ ಜಾಯತೇ ಗೋರ್ಗವಾಕೃತಿರೇವ ನ ಜಾತ್ಯಂತರಾಕೃತಿಃ, ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಂ ತದ್ಭೂಯ ಏವ ಭವತೀತಿ ॥
ಯೇ ತ್ವನ್ಯೇ ಅನುಶಯಿಭ್ಯಶ್ಚಂದ್ರಮಂಡಲಮನಾರುಹ್ಯ ಇಹೈವ ಪಾಪಕರ್ಮಭಿರ್ಘೋರೈರ್ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿಭಾವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ, ಪುನರ್ಮನುಷ್ಯಾದಿಭಾವಮ್ , ತೇಷಾಂ ನಾನುಶಯಿನಾಮಿವ ದುರ್ನಿಷ್ಪ್ರಪತರಮ್ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಕರ್ಮಣಾ ಹಿ ತೈರ್ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿದೇಹ ಉಪಾತ್ತ ಇತಿ ತದುಪಭೋಗನಿಮಿತ್ತಕ್ಷಯೇ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿಸ್ತಂಬದೇಹವಿನಾಶೇ ಯಥಾಕರ್ಮಾರ್ಜಿತಂ ದೇಹಾಂತರಂ ನವಂ ನವಂ ಜಲೂಕಾವತ್ಸಂಕ್ರಮಂತೇ ಸವಿಜ್ಞಾನಾ ಏವ ‘ಸವಿಜ್ಞಾನೋ ಭವತಿ ಸವಿಜ್ಞಾನಮೇವಾನ್ವವಕ್ರಾಮತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ಯದ್ಯಪ್ಯುಪಸಂಹೃತಕರಣಾಃ ಸಂತೋ ದೇಹಾಂತರಂ ಗಚ್ಛಂತಿ, ತಥಾಪಿ ಸ್ವಪ್ನವತ್ ದೇಹಾಂತರಪ್ರಾಪ್ತಿನಿಮಿತ್ತಕರ್ಮೋದ್ಭಾವಿತವಾಸನಾಜ್ಞಾನೇನ ಸವಿಜ್ಞಾನಾ ಏವ ದೇಹಾಂತರಂ ಗಚ್ಛಂತಿ, ಶ್ರುತಿಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾತ್ । ತಥಾ ಅರ್ಚಿರಾದಿನಾ ಧೂಮಾದಿನಾ ಚ ಗಮನಂ ಸ್ವಪ್ನಂ ಇವೋದ್ಭೂತವಿಜ್ಞಾನೇನ, ಲಬ್ಧವೃತ್ತಿಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತತ್ವಾದ್ಗಮನಸ್ಯ । ನ ತಥಾ ಅನುಶಯಿನಾಂ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿಭಾವೇನ ಜಾತಾನಾಂ ಸವಿಜ್ಞಾನಮೇವ ರೇತಃಸಿಗ್ಯೋಷಿದ್ದೇಹಸಂಬಂಧ ಉಪಪದ್ಯತೇ, ನ ಹಿ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿಲವನಕಂಡನಪೇಷಣಾದೌ ಚ ಸವಿಜ್ಞಾನಾನಾಂ ಸ್ಥಿತಿರಸ್ತಿ । ನನು ಚಂದ್ರಮಂಡಲಾದಪ್ಯವರೋಹತಾಂ ದೇಹಾಂತರಗಮನಸ್ಯ ತುಲ್ಯತ್ವಾತ್ ಜಲೂಕಾವತ್ಸವಿಜ್ಞಾನತೈವ ಯುಕ್ತಾ, ತಥಾ ಸತಿ ಘೋರೋ ನರಕಾನುಭವ ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತಾದಿಕಾರಿಣಾಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಾದಾರಭ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತೋ ಯಾವದ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾದಿಜನ್ಮ ; ತಥಾ ಚ ಸತಿ, ಅನರ್ಥಾಯೈವ ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತಾದ್ಯುಪಾಸನಂ ವಿಹಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ಶ್ರುತೇಶ್ಚ ಅಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ , ವೈದಿಕಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಅನರ್ಥಾನುಬಂಧಿತ್ವಾತ್ । ನ, ವೃಕ್ಷಾರೋಹಣಪತನವದ್ವಿಶೇಷಸಂಭವಾತ್ — ದೇಹಾದ್ದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿಪಿತ್ಸೋಃ ಕರ್ಮಣೋ ಲಬ್ಧವೃತ್ತಿತ್ವಾತ್ ಕರ್ಮಣೋದ್ಭಾವಿತೇನ ವಿಜ್ಞಾನೇನ ಸವಿಜ್ಞಾನತ್ವಂ ಯುಕ್ತಮ್ — ವೃಕ್ಷಾಗ್ರಮಾರೋಹತ ಇವ ಫಲಂ ಜಿಘೃಕ್ಷೋಃ । ತಥಾ ಅರ್ಚಿರಾದಿನಾ ಗಚ್ಛತಾಂ ಸವಿಜ್ಞಾನತ್ವಂ ಭವೇತ್ ; ಧೂಮಾದಿನಾ ಚ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಮಾರುರುಕ್ಷತಾಮ್ । ನ ತಥಾ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಾದವರುರುಕ್ಷತಾಂ ವೃಕ್ಷಾಗ್ರಾದಿವ ಪತತಾಂ ಸಚೇತನತ್ವಮ್ — ಯಥಾ ಚ ಮುದ್ಗರಾದ್ಯಭಿಹತಾನಾಂ ತದಭಿಘಾತವೇದನಾನಿಮಿತ್ತಸಂಮೂರ್ಛಿತಪ್ರತಿಬದ್ಧಕರಣಾನಾಂ ಸ್ವದೇಹೇನೈವ ದೇಶಾದ್ದೇಶಾಂತರಂ ನೀಯಮಾನಾನಾಂ ವಿಜ್ಞಾನಶೂನ್ಯತಾ ದೃಷ್ಟಾ, ತಥಾ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಾತ್ ಮಾನುಷಾದಿದೇಹಾಂತರಂ ಪ್ರತಿ ಅವರುರುಕ್ಷತಾಂ ಸ್ವರ್ಗಭೋಗನಿಮಿತ್ತಕರ್ಮಕ್ಷಯಾತ್ ಮೃದಿತಾಬ್ದೇಹಾನಾಂ ಪ್ರತಿಬದ್ಧಕರಣಾನಾಮ್ । ಅತಃ ತೇ ಅಪರಿತ್ಯಕ್ತದೇಹಬೀಜಭೂತಾಭಿರದ್ಭಿಃ ಮೂರ್ಛಿತಾ ಇವ ಆಕಾಶಾದಿಕ್ರಮೇಣ ಇಮಾಮವರುಹ್ಯ ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಜಾತಿಸ್ಥಾವರದೇಹೈಃ ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಯಂತೇ ಪ್ರತಿಬದ್ಧಕರಣತಯಾ ಅನುದ್ಭೂತವಿಜ್ಞಾನಾ ಏವ । ತಥಾ ಲವನಕಂಡನಪೇಷಣಸಂಸ್ಕಾರಭಕ್ಷಣರಸಾದಿಪರಿಣಾಮರೇತಃಸೇಕಕಾಲೇಷು ಮೂರ್ಛಿತವದೇವ, ದೇಹಾಂತರಾರಂಭಕಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋಽಲಬ್ಧವೃತ್ತಿತ್ವಾತ್ । ದೇಹಬೀಜಭೂತಾಪ್ಸಂಬಂಧಾಪರಿತ್ಯಾಗೇನೈವ ಸರ್ವಾಸ್ವವಸ್ಥಾಸು ವರ್ತಂತ ಇತಿ ಜಲೂಕಾವತ್ ಚೇತನಾವತ್ತ್ವಂ ನ ವಿರುಧ್ಯತೇ । ಅಂತರಾಲೇ ತ್ವವಿಜ್ಞಾನಂ ಮೂರ್ಛಿತವದೇವೇತ್ಯದೋಷಃ । ನ ಚ ವೈದಿಕಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಹಿಂಸಾಯುಕ್ತತ್ವೇನೋಭಯಹೇತುತ್ವಂ ಶಕ್ಯಮನುಮಾತುಮ್ , ಹಿಂಸಾಯಾಃ ಶಾಸ್ತ್ರಚೋದಿತತ್ವಾತ್ । ‘ಅಹಿಂಸನ್ಸರ್ವಭೂತಾನ್ಯನ್ಯತ್ರ ತೀರ್ಥೇಭ್ಯಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೧೫ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ ಶಾಸ್ತ್ರಚೋದಿತಾಯಾ ಹಿಂಸಾಯಾ ನ ಅಧರ್ಮಹೇತುತ್ವಮಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ । ಅಭ್ಯುಪಗತೇಽಪ್ಯಧರ್ಮಹೇತುತ್ವೇ ಮಂತ್ರೈರ್ವಿಷಾದಿವತ್ ತದಪನಯೋಪಪತ್ತೇಃ ನ ದುಃಖಕಾರ್ಯಾರಂಭಣೋಪಪತ್ತಿಃ ವೈದಿಕಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ — ಮಂತ್ರೇಣೇವ ವಿಷಭಕ್ಷಣಸ್ಯೇತಿ ॥

ತದ್ಯ ಇಹ ರಮಣೀಯಚರಣಾ ಅಭ್ಯಾಶೋ ಹ ಯತ್ತೇ ರಮಣೀಯಾಂ ಯೋನಿಮಾಪದ್ಯೇರನ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಯೋನಿಂ ವಾ ಕ್ಷತ್ರಿಯಯೋನಿಂ ವಾ ವೈಶ್ಯಯೋನಿಂ ವಾಥ ಯ ಇಹ ಕಪೂಯಚರಣಾ ಅಭ್ಯಾಶೋ ಹ ಯತ್ತೇ ಕಪೂಯಾಂ ಯೋನಿಮಾಪದ್ಯೇರಞ್ಶ್ವಯೋನಿಂ ವಾ ಸೂಕರಯೋನಿಂ ವಾ ಚಂಡಾಲಯೋನಿಂ ವಾ ॥ ೭ ॥

ತತ್ ತತ್ರ ತೇಷ್ವನುಶಯಿನಾಂ ಯೇ ಇಹ ಲೋಕೇ ರಮಣೀಯಂ ಶೋಭನಂ ಚರಣಂ ಶೀಲಂ ಯೇಷಾಂ ತೇ ರಮಣೀಯಚರಣೇನೋಪಲಕ್ಷಿತಃ ಶೋಭನೋಽನುಶಯಃ ಪುಣ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಯೇಷಾಂ ತೇ — ರಮಣೀಯಚರಣಾಃ ಉಚ್ಯಂತೇ ; ಕ್ರೌರ್ಯಾನೃತಮಾಯಾವರ್ಜಿತಾನಾಂ ಹಿ ಶಕ್ಯ ಉಪಲಕ್ಷಯಿತುಂ ಶುಭಾನುಶಯಸದ್ಭಾವಃ ; ತೇನಾನುಶಯೇನ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಭುಕ್ತಶೇಷೇಣ ಅಭ್ಯಾಶೋ ಹ ಕ್ಷಿಪ್ರಮೇವ, ಯದಿತಿ ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಮ್ , ತೇ ರಮಣೀಯಾಂ ಕ್ರೌರ್ಯಾದಿವರ್ಜಿತಾಂ ಯೋನಿಮಾಪದ್ಯೇರನ್ ಪ್ರಾಪ್ನುಯುಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಯೋನಿಂ ವಾ ಕ್ಷತ್ರಿಯಯೋನಿಂ ವಾ ವೈಶ್ಯಯೋನಿಂ ವಾ ಸ್ವಕರ್ಮಾನುರೂಪೇಣ । ಅಥ ಪುನರ್ಯೇತದ್ವಿಪರೀತಾಃ ಕಪೂಯಚರಣೋಪಲಕ್ಷಿತಕರ್ಮಾಣಃ ಅಶುಭಾನುಶಯಾ ಅಭ್ಯಾಶೋ ಹ ಯತ್ತೇ ಕಪೂಯಾಂ ಯಥಾಕರ್ಮ ಯೋನಿಮಾಪದ್ಯೇರನ್ ಕಪೂಯಾಮೇವ ಧರ್ಮಸಂಬಂಧವರ್ಜಿತಾಂ ಜುಗುಪ್ಸಿತಾಂ ಯೋನಿಮಾಪದ್ಯೇರನ್ ಶ್ವಯೋನಿಂ ವಾ ಸೂಕರಯೋನಿಂ ವಾ ಚಂಡಾಲಯೋನಿಂ ವಾ ಸ್ವಕರ್ಮಾನುರೂಪೇಣೈವ ॥
+“ನ+ಕತರೇಣಚನ”(ಛಾ.+ಉ.+೫ ।+೧೦ ।+೮)

ಅಥೈತಯೋಃ ಪಥೋರ್ನ ಕತರೇಣಚನ ತಾನೀಮಾನಿ ಕ್ಷುದ್ರಾಣ್ಯಸಕೃತಾವರ್ತೀನಿ ಭೂತಾನಿ ಭವಂತಿ ಜಾಯಸ್ವ ಮ್ರಿಯಸ್ವೇತ್ಯೇತತ್ತೃತೀಯꣳ ಸ್ಥಾನಂ ತೇನಾಸೌ ಲೋಕೋ ನ ಸಂಪೂರ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾಜ್ಜುಗುಪ್ಸೇತ ತದೇಷ ಶ್ಲೋಕಃ ॥ ೮ ॥

ಯೇ ತು ರಮಣೀಯಚರಣಾ ದ್ವಿಜಾತಯಃ, ತೇ ಸ್ವಕರ್ಮಸ್ಥಾಶ್ಚೇದಿಷ್ಟಾದಿಕಾರಿಣಃ, ತೇ ಧೂಮಾದಿಗತ್ಯಾ ಗಚ್ಛಂತ್ಯಾಗಚ್ಛಂತಿ ಚ ಪುನಃ ಪುನಃ, ಘಟೀಯಂತ್ರವತ್ । ವಿದ್ಯಾಂ ಚೇತ್ಪ್ರಾಪ್ನುಯುಃ, ತದಾ ಅರ್ಚಿರಾದಿನಾ ಗಚ್ಛಂತಿ ; ಯದಾ ತು ನ ವಿದ್ಯಾಸೇವಿನೋ ನಾಪಿ ಇಷ್ಟಾದಿಕರ್ಮ ಸೇವಂತೇ, ತದಾ ಅಥೈತಯೋಃ ಪಥೋಃ ಯಥೋಕ್ತಯೋರರ್ಚಿರ್ಧೂಮಾದಿಲಕ್ಷಣಯೋಃ ನ ಕತರೇಣ ಅನ್ಯತರೇಣ ಚನಾಪಿ ಯಂತಿ । ತಾನೀಮಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಕ್ಷುದ್ರಾಣಿ ದಂಶಮಶಕಕೀಟಾದೀನ್ಯಸಕೃದಾವರ್ತೀನಿ ಭವಂತಿ । ಅತಃ ಉಭಯಮಾರ್ಗಪರಿಭ್ರಷ್ಟಾ ಹಿ ಅಸಕೃಜ್ಜಾಯಂತೇ ಮ್ರಿಯಂತೇ ಚ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ತೇಷಾಂ ಜನನಮರಣಸಂತತೇರನುಕರಣಮಿದಮುಚ್ಯತೇ । ಜಾಯಸ್ವ ಮ್ರಿಯಸ್ವ ಇತಿ ಈಶ್ವರನಿಮಿತ್ತಚೇಷ್ಟಾ ಉಚ್ಯತೇ । ಜನನಮರಣಲಕ್ಷಣೇನೈವ ಕಾಲಯಾಪನಾ ಭವತಿ, ನ ತು ಕ್ರಿಯಾಸು ಶೋಭನೇಷು ಭೋಗೇಷು ವಾ ಕಾಲೋಽಸ್ತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಏತತ್ ಕ್ಷುದ್ರಜಂತುಲಕ್ಷಣಂ ತೃತೀಯಂ ಪೂರ್ವೋಕ್ತೌ ಪಂಥಾನಾವಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾನಂ ಸಂಸರತಾಮ್ , ಯೇನೈವಂ ದಕ್ಷಿಣಮಾರ್ಗಗಾ ಅಪಿ ಪುನರಾಗಚ್ಛಂತಿ, ಅನಧಿಕೃತಾನಾಂ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋರಗಮನಮೇವ ದಕ್ಷಿಣೇನ ಪಥೇತಿ, ತೇನಾಸೌ ಲೋಕೋ ನ ಸಂಪೂರ್ಯತೇ । ಪಂಚಮಸ್ತು ಪ್ರಶ್ನಃ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಯಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ । ಪ್ರಥಮೋ ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರಮಾರ್ಗಾಭ್ಯಾಮಪಾಕೃತಃ । ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರಯೋಃ ಪಥೋರ್ವ್ಯಾವರ್ತನಾಪಿ — ಮೃತಾನಾಮಗ್ನೌ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಃ ಸಮಾನಃ, ತತೋ ವ್ಯಾವರ್ತ್ಯ ಅನ್ಯೇಽರ್ಚಿರಾದಿನಾ ಯಂತಿ, ಅನ್ಯೇ ಧೂಮಾದಿನಾ, ಪುನರುತ್ತರದಕ್ಷಿಣಾಯನೇ ಷಣ್ಮಾಸಾನ್ಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಃ ಸಂಯುಜ್ಯ ಪುನರ್ವ್ಯಾವರ್ತಂತೇ, ಅನ್ಯೇ ಸಂವತ್ಸರಮನ್ಯೇ ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಪಿತೃಲೋಕಮ್ —
ಇತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾ । ಪುನರಾವೃತ್ತಿರಪಿ ಕ್ಷೀಣಾನುಶಯಾನಾಂ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಾದಾಕಾಶಾದಿಕ್ರಮೇಣ ಉಕ್ತಾ । ಅಮುಷ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯಾಪೂರಣಂ ಸ್ವಶಬ್ದೇನೈವೋಕ್ತಮ್ — ತೇನಾಸೌ ಲೋಕೋ ನ ಸಂಪೂರ್ಯತ ಇತಿ । ಯಸ್ಮಾದೇವಂ ಕಷ್ಟಾ ಸಂಸಾರಗತಿಃ, ತಸ್ಮಾಜ್ಜುಗುಪ್ಸೇತ । ಯಸ್ಮಾಚ್ಚ ಜನ್ಮಮರಣಜನಿತವೇದನಾನುಭವಕೃತಕ್ಷಣಾಃ ಕ್ಷುದ್ರಜಂತವೋ ಧ್ವಾಂತೇ ಚ ಘೋರೇ ದುಸ್ತರೇ ಪ್ರವೇಶಿತಾಃ — ಸಾಗರ ಇವ ಅಗಾಧೇಽಪ್ಲವೇ ನಿರಾಶಾಶ್ಚೋತ್ತರಣಂ ಪ್ರತಿ, ತಸ್ಮಾಚ್ಚೈವಂವಿಧಾಂ ಸಂಸಾರಗತಿ ಜುಗುಪ್ಸೇತ ಬೀಭತ್ಸೇತ ಘೃಣೀ ಭವೇತ್ — ಮಾ ಭೂದೇವಂವಿಧೇ ಸಂಸಾರಮಹೋದಧೌ ಘೋರೇ ಪಾತ ಇತಿ । ತದೇತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ಏಷಃ ಶ್ಲೋಕಃ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಸ್ತುತಯೇ ॥

ಸ್ತೇನೋ ಹಿರಣ್ಯಸ್ಯ ಸುರಾಂ ಪಿಬꣳಶ್ಚ ಗುರೋಸ್ತಲ್ಪಮಾವಸನ್ಬ್ರಹ್ಮಹಾ ಚೈತೇ ಪತಂತಿ ಚತ್ವಾರಃ ಪಂಚಮಶ್ಚಾಚರꣳಸ್ತೈರಿತಿ ॥ ೯ ॥

ಸ್ತೇನೋ ಹಿರಣ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸುವರ್ಣಸ್ಯ ಹರ್ತಾ, ಸುರಾಂ ಪಿಬನ್ , ಬ್ರಾಹ್ಮಣಃ ಸನ್ , ಗುರೋಶ್ಚ ತಲ್ಪಂ ದಾರಾನಾವಸನ್ , ಬ್ರಹ್ಮಹಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ಹಂತಾ ಚೇತ್ಯೇತೇ ಪತಂತಿ ಚತ್ವಾರಃ । ಪಂಚಮಶ್ಚ ತೈಃ ಸಹ ಆಚರನ್ನಿತಿ ॥

ಅಥ ಹ ಯ ಏತಾನೇವಂ ಪಂಚಾಗ್ನೀನ್ವೇದ ನ ಸಹ ತೈರಪ್ಯಾಚರನ್ಪಾಪ್ಮನಾ ಲಿಪ್ಯತೇ ಶುದ್ಧಃ ಪೂತಃ ಪುಣ್ಯಲೋಕೋ ಭವತಿ ಯ ಏವಂ ವೇದ ಯ ಏವಂ ವೇದ ॥ ೧೦ ॥

ಅಥ ಹ ಪುನಃ ಯೋ ಯಥೋಕ್ತಾನ್ಪಂಚಾಗ್ನೀನ್ವೇದ, ಸ ತೈರಪ್ಯಾಚರನ್ ಮಹಾಪಾತಕಿಭಿಃ ಸಹ ನ ಪಾಪ್ಮನಾ ಲಿಪ್ಯತೇ, ಶುದ್ಧ ಏವ । ತೇನ ಪಂಚಾಗ್ನಿದರ್ಶನೇನ ಪಾವಿತಃ ಯಸ್ಮಾತ್ಪೂತಃ, ಪುಣ್ಯೋ ಲೋಕಃ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾದಿರ್ಯಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಪುಣ್ಯಲೋಕಃ ಭವತಿ ; ಯ ಏವಂ ವೇದ ಯಥೋಕ್ತಂ ಸಮಸ್ತಂ ಪಂಚಭಿಃ ಪ್ರಶ್ನೈಃ ಪೃಷ್ಟಮರ್ಥಜಾತಂ ವೇದ । ದ್ವಿರುಕ್ತಿಃ ಸಮಸ್ತಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಾ ॥
ಇತಿ ದಶಮಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಏಕಾದಶಃ ಖಂಡಃ

ದಕ್ಷಿಣೇನ ಪಥಾ ಗಚ್ಛತಾಮನ್ನಭಾವ ಉಕ್ತಃ — ‘ತದ್ದೇವಾನಾಮನ್ನಮ್ ತಂ ದೇವಾ ಭಕ್ಷಯಂತಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೦ । ೪) ಇತಿ ; ಕ್ಷುದ್ರಜಂತುಲಕ್ಷಣಾ ಚ ಕಷ್ಟಾ ಸಂಸಾರಗತಿರುಕ್ತಾ । ತದುಭಯದೋಷಪರಿಜಿಹೀರ್ಷಯಾ ವೈಶ್ವಾನರಾತ್ತೃಭಾವಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯರ್ಥಮುತ್ತರೋ ಗ್ರಂಥ ಆರಭ್ಯತೇ, ‘ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೨ । ೨) ಇತ್ಯಾದಿಲಿಂಗಾತ್ । ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾ ತು ಸುಖಾವಬೋಧಾರ್ಥಾ ವಿದ್ಯಾಸಂಪ್ರದಾನನ್ಯಾಯಪ್ರದರ್ಶನಾರ್ಥಾ ಚ —

ಪ್ರಾಚೀನಶಾಲ ಔಪಮನ್ಯವಃ ಸತ್ಯಯಜ್ಞಃ ಪೌಲುಷಿರಿಂದ್ರದ್ಯುಮ್ನೋ ಭಾಲ್ಲವೇಯೋ ಜನಃ ಶಾರ್ಕರಾಕ್ಷ್ಯೋ ಬುಡಿಲ ಆಶ್ವತರಾಶ್ವಿಸ್ತೇ ಹೈತೇ ಮಹಾಶಾಲಾ ಮಹಾಶ್ರೋತ್ರಿಯಾಃ ಸಮೇತ್ಯ ಮೀಮಾꣳಸಾಂ ಚಕ್ರುಃ ಕೋ ನ ಆತ್ಮಾ ಕಿಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ॥ ೧ ॥

ಪ್ರಾಚೀನಶಾಲ ಇತಿ ನಾಮತಃ, ಉಪಮನ್ಯೋರಪತ್ಯಮೌಪಮನ್ಯವಃ । ಸತ್ಯಯಜ್ಞೋ ನಾಮತಃ, ಪುಲುಷಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಪೌಲುಷಿಃ । ತಥೇಂದ್ರದ್ಯುಮ್ನೋ ನಾಮತಃ, ಭಲ್ಲವೇರಪತ್ಯಂ ಭಾಲ್ಲವಿಃ ತಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಭಾಲ್ಲವೇಯಃ । ಜನ ಇತಿ ನಾಮತಃ, ಶರ್ಕರಾಕ್ಷಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಶಾರ್ಕರಾಕ್ಷ್ಯಃ । ಬುಡಿಲೋ ನಾಮತಃ, ಅಶ್ವತರಾಶ್ವಸ್ಯಾಪತ್ಯಮಾಶ್ವತರಾಶ್ವಿಃ । ಪಂಚಾಪಿ ತೇ ಹೈತೇ ಮಹಾಶಾಲಾಃ ಮಹಾಗೃಹಸ್ಥಾ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಾಭಿಃ ಶಾಲಾಭಿರ್ಯುಕ್ತಾಃ ಸಂಪನ್ನಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಮಹಾಶ್ರೋತ್ರಿಯಾಃ ಶ್ರುತಾಧ್ಯಯನವೃತ್ತಸಂಪನ್ನಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ತೇ ಏವಂಭೂತಾಃ ಸಂತಃ ಸಮೇತ್ಯ ಸಂಭೂಯ ಕ್ವಚಿತ್ ಮೀಮಾಂಸಾಂ ವಿಚಾರಣಾಂ ಚಕ್ರುಃ ಕೃತವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಥಮ್ ? ಕೋ ನಃ ಅಸ್ಮಾಕಮಾತ್ಮಾ ಕಿಂ ಬ್ರಹ್ಮ — ಇತಿ ; ಆತ್ಮಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದಯೋರಿತರೇತರವಿಶೇಷಣವಿಶೇಷ್ಯತ್ವಮ್ । ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಮಾತ್ಮಾನಂ ನಿವರ್ತಯತಿ, ಆತ್ಮೇತಿ ಚ ಆತ್ಮವ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ಆದಿತ್ಯಾದಿಬ್ರಹ್ಮಣ ಉಪಾಸ್ಯತ್ವಂ ನಿವರ್ತಯತಿ । ಅಭೇದೇನ ಆತ್ಮೈವ ಬ್ರಹ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಆತ್ಮೇತ್ಯೇವಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ ಆತ್ಮೇತ್ಯೇತತ್ಸಿದ್ಧಂ ಭವತಿ, ‘ಮೂರ್ಧಾ ತೇ ವ್ಯಪತಿಷ್ಯತ್’ ‘ಅಂಧೋಽಭವಿಷ್ಯಃ’ ಇತ್ಯಾದಿಲಿಂಗಾತ್ ॥

ತೇ ಹ ಸಂಪಾದಯಾಂಚಕ್ರುರುದ್ದಾಲಕೋ ವೈ ಭಗವಂತೋಽಯಮಾರುಣಿಃ ಸಂಪ್ರತೀಮಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮಧ್ಯೇತಿ ತꣳ ಹಂತಾಭ್ಯಾಗಚ್ಛಾಮೇತಿ ತಂ ಹಾಭ್ಯಾಜಗ್ಮುಃ ॥ ೨ ॥

ತೇ ಹ ಮೀಮಾಂಸಂತೋಽಪಿ ನಿಶ್ಚಯಮಲಭಮಾನಾಃ ಸಂಪಾದಯಾಂಚಕ್ರುಃ ಸಂಪಾದಿತವಂತಃ ಆತ್ಮನ ಉಪದೇಷ್ಟಾರಮ್ । ಉದ್ದಾಲಕೋ ವೈ ಪ್ರಸಿದ್ಧೋ ನಾಮತಃ, ಭಗವಂತಃ ಪೂಜಾವಂತಃ, ಅಯಮಾರುಣಿಃ ಅರುಣಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಸಂಪ್ರತಿ ಸಮ್ಯಗಿಮಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮ್ ಅಸ್ಮದಭಿಪ್ರೇತಮಧ್ಯೇತಿ ಸ್ಮರತಿ । ತಂ ಹಂತ ಇದಾನೀಮಭ್ಯಾಗಚ್ಛಾಮ ಇತ್ಯೇವಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ ತಂ ಹ ಅಭ್ಯಾಜಗ್ಮುಃ ಗತವಂತಃ ತಮ್ ಆರುಣಿಮ್ ॥

ಸ ಹ ಸಂಪಾದಯಾಂಚಕಾರ ಪ್ರಕ್ಷ್ಯಂತಿ ಮಾಮಿಮೇ ಮಹಾಶಾಲಾ ಮಹಾಶ್ರೋತ್ರಿಯಾಸ್ತೇಭ್ಯೋ ನ ಸರ್ವಮಿವ ಪ್ರತಿಪತ್ಸ್ಯೇ ಹಂತಾಹಮನ್ಯಮಭ್ಯನುಶಾಸಾನೀತಿ ॥ ೩ ॥

ಸ ಹ ತಾನ್ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ತೇಷಾಮಾಗಮನಪ್ರಯೋಜನಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ಸಂಪಾದಯಾಂಚಕಾರ । ಕಥಮ್ ? ಪ್ರಕ್ಷ್ಯಂತಿ ಮಾಂ ವೈಶ್ವಾನರಮ್ ಇಮೇ ಮಹಾಶಾಲಾಃ ಮಹಾಶ್ರೋತ್ರಿಯಾಃ, ತೇಭ್ಯೋಽಹಂ ನ ಸರ್ವಮಿವ ಪೃಷ್ಟಂ ಪ್ರತಿಪತ್ಸ್ಯೇ ವಕ್ತುಂ ನೋತ್ಸಹೇ ; ಅತಃ ಹಂತಾಹಮಿದಾನೀಮನ್ಯಮ್ ಏಷಾಮಭ್ಯನುಶಾಸಾನಿ ವಕ್ಷ್ಯಾಮ್ಯುಪದೇಷ್ಟಾರಮಿತಿ ॥

ತಾನ್ಹೋವಾಚಾಶ್ವಪತಿರ್ವೈ ಭಗವಂತೋಽಯಂ ಕೈಕೇಯಃ ಸಂಪ್ರತೀಮಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮಧ್ಯೇತಿ ತಂ ಹಂತಾಭ್ಯಾಗಚ್ಛಾಮೇತಿ ತꣳ ಹಾಭ್ಯಾಜಗ್ಮುಃ ॥ ೪ ॥

ಏವಂ ಸಂಪಾದ್ಯ ತಾನ್ ಹ ಉವಾಚ — ಅಶ್ವಪತಿರ್ವೈ ನಾಮತಃ ಭಗವಂತಃ ಅಯಂ ಕೇಕಯಸ್ಯಾಪತ್ಯಂ ಕೈಕೇಯಃ ಸಂಪ್ರತಿ ಸಮ್ಯಗಿಮಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮಧ್ಯೇತೀತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ ॥

ತೇಭ್ಯೋ ಹ ಪ್ರಾಪ್ತೇಭ್ಯಃ ಪೃಥಗರ್ಹಾಣಿ ಕಾರಯಾಂಚಕಾರ ಸ ಹ ಪ್ರಾತಃ ಸಂಜಿಹಾನ ಉವಾಚ ನ ಮೇ ಸ್ತೇನೋ ಜನಪದೇ ನ ಕದರ್ಯೋ ನ ಮದ್ಯಪೋ ನಾನಾಹಿತಾಗ್ನಿರ್ನಾವಿದ್ವಾನ್ನ ಸ್ವೈರೀ ಸ್ವೈರಿಣೀ ಕುತೋಯಕ್ಷ್ಯಮಾಣೋ ವೈ ಭಗವಂತೋಽಹಮಸ್ಮಿ ಯಾವದೇಕೈಕಸ್ಮಾ ಋತ್ವಿಜೇ ಧನಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ ತಾವದ್ಭಗವದ್ಭ್ಯೋ ದಾಸ್ಯಾಮಿ ವಸಂತು ಭಗವಂತ ಇತಿ ॥ ೫ ॥

ತೇಭ್ಯೋ ಹ ರಾಜಾ ಪ್ರಾಪ್ತೇಭ್ಯಃ ಪೃಥಕ್ಪೃಥಗರ್ಹಾಣಿ ಅರ್ಹಣಾನಿ ಪುರೋಹಿತೈರ್ಭೃತ್ಯೈಶ್ಚ ಕಾರಯಾಂಚಕಾರ ಕಾರಿತವಾನ್ । ಸ ಹ ಅನ್ಯೇದ್ಯುಃ ರಾಜಾ ಪ್ರಾತಃ ಸಂಜಿಹಾನ ಉವಾಚ ವಿನಯೇನ ಉಪಗಮ್ಯ — ಏತದ್ಧನಂ ಮತ್ತ ಉಪಾದಧ್ವಮಿತಿ । ತೈಃ ಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾತೋ ಮಯಿ ದೋಷಂ ಪಶ್ಯಂತಿ ನೂನಮ್ , ಯತೋ ನ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಣಂತಿ ಮತ್ತೋ ಧನಮ್ ಇತಿ ಮನ್ವಾನಃ ಆತ್ಮನಃ ಸದ್ವೃತ್ತತಾಂ ಪ್ರತಿಪಿಪಾದಯಿಷನ್ನಾಹ — ನ ಮೇ ಮಮ ಜನಪದೇ ಸ್ತೇನಃ ಪರಸ್ವಹರ್ತಾ ವಿದ್ಯತೇ ; ನ ಕದರ್ಯಃ ಅದಾತಾ ಸತಿ ವಿಭವೇ ; ನ ಮದ್ಯಪಃ ದ್ವಿಜೋತ್ತಮಃ ಸನ್ ; ನ ಅನಾಹಿತಾಗ್ನಿಃ ಶತಗುಃ ; ನ ಅವಿದ್ವಾನ್ ಅಧಿಕಾರಾನುರೂಪಮ್ ; ನ ಸ್ವೈರೀ ಪರದಾರೇಷು ಗಂತಾಃ ; ಅತ ಏವ ಸ್ವೈರಿಣೀ ಕುತಃ ದುಷ್ಟಚಾರಿಣೀ ನ ಸಂಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತೈಶ್ಚ ನ ವಯಂ ಧನೇನಾರ್ಥಿನ ಇತ್ಯುಕ್ತಃ ಆಹ — ಅಲ್ಪಂ ಮತ್ವಾ ಏತೇ ಧನಂ ನ ಗೃಹ್ಣಂತೀತಿ, ಯಕ್ಷ್ಯಮಾಣೋ ವೈ ಕತಿಭಿರಹೋಭಿರಹಂ ಹೇ ಭಗವಂತೋಽಸ್ಮಿ । ತದರ್ಥಂ ಕ್ಲೃಪ್ತಂ ಧನಂ ಮಯಾ ಯಾವದೇಕೈಕಸ್ಮೈ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ಋತ್ವಿಜೇ ಧನಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ, ತಾವತ್ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಭಗವದ್ಭಯೋಽಪಿ ದಾಸ್ಯಾಮಿ । ವಸಂತು ಭಗವಂತಃ, ಪಶ್ಯಂತು ಚ ಮಮ ಯಾಗಮ್ ॥

ತೇ ಹೋಚುರ್ಯೇನ ಹೈವಾರ್ಥೇನ ಪುರುಷಶ್ಚರೇತ್ತಂ ಹೈವ ವದೇದಾತ್ಮಾನಮೇವೇಮಂ ವೈಶ್ವಾನರಂ ಸಂಪ್ರತ್ಯಧ್ಯೇಷಿತಮೇವ ನೋ ಬ್ರೂಹೀತಿ ॥ ೬ ॥

ಇತ್ಯುಕ್ತಾಃ ತೇ ಹ ಊಚುಃ — ಯೇನ ಹ ಏವ ಅರ್ಥೇನ ಪ್ರಯೋಜನೇನ ಯಂ ಪ್ರತಿ ಚರೇತ್ ಗಚ್ಛೇತ್ ಪುರುಷಃ, ತಂ ಹ ಏವಾರ್ಥಂ ವದೇತ್ । ಇದಮೇವ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಗಮನಸ್ಯೇತ್ಯಯಂ ನ್ಯಾಯಃ ಸತಾಮ್ । ವಯಂ ಚ ವೈಶ್ವಾನರಜ್ಞಾನಾರ್ಥಿನಃ । ಆತ್ಮಾನಮೇವೇಮಂ ವೈಶ್ವಾನರಂ ಸಂಪ್ರತ್ಯಧ್ಯೇಷಿ ಸಮ್ಯಗ್ಜಾನಾಸಿ । ಅತಸ್ತಮೇವ ನಃ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ಬ್ರೂಹಿ ॥

ತಾನ್ಹೋವಾಚ ಪ್ರಾತರ್ವಃ ಪ್ರತಿವಕ್ತಾಸ್ಮೀತಿ ತೇ ಹ ಸಮಿತ್ಪಾಣಯಃ ಪೂರ್ವಾಹ್ಣೇ ಪ್ರತಿಚಕ್ರಮಿರೇ ತಾನ್ಹಾನುಪನೀಯೈವೈತದುವಾಚ ॥ ೭ ॥

ಇತ್ಯುಕ್ತಃ ತಾನ್ ಹ ಉವಾಚ । ಪ್ರಾತಃ ವಃ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರತಿವಕ್ತಾಸ್ಮಿ ಪ್ರತಿವಾಕ್ಯಂ ದಾತಾಸ್ಮೀತ್ಯುಕ್ತಾಃ ತೇ ಹ ರಾಜ್ಞೋಽಭಿಪ್ರಾಯಜ್ಞಾಃ ಸಮಿತ್ಪಾಣಯಃ ಸಮಿದ್ಭಾರಹಸ್ತಾಃ ಅಪರೇದ್ಯುಃ ಪೂರ್ವಾಹ್ಣೇ ರಾಜಾನಂ ಪ್ರತಿಚಕ್ರಮಿರೇ ಗತವಂತಃ । ಯತ ಏವಂ ಮಹಾಶಾಲಾಃ ಮಹಾಶ್ರೋತ್ರಿಯಾಃ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ಸಂತಃ ಮಹಾಶಾಲತ್ವಾದ್ಯಭಿಮಾನಂ ಹಿತ್ವಾ ಸಮಿದ್ಭಾರಹಸ್ತಾಃ ಜಾತಿತೋ ಹೀನಂ ರಾಜಾನಂ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಃ ವಿನಯೇನೋಪಜಗ್ಮುಃ । ತಥಾ ಅನ್ಯೈರ್ವಿದ್ಯೋಪಾದಿತ್ಸುಭಿರ್ಭವಿತವ್ಯಮ್ । ತೇಭ್ಯಶ್ಚ ಅದಾದ್ವಿದ್ಯಾಮ್ ಅನುಪನೀಯೈವ ಉಪನಯನಮಕೃತ್ವೈವ ತಾನ್ । ಯಥಾ ಯೋಗ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಿದ್ಯಾಮದಾತ್ , ತಥಾ ಅನ್ಯೇನಾಪಿ ವಿದ್ಯಾ ದಾತವ್ಯೇತಿ ಆಖ್ಯಾಯಿಕಾರ್ಥಃ । ಏತದ್ವೈಶ್ವಾನರವಿಜ್ಞಾನಮುವಾಚೇತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣೇನ ಸಂಬಂಧಃ ॥
ಇತಿ ಏಕಾದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ದ್ವಾದಶಃ ಖಂಡಃ

ಔಪಮನ್ಯವ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತಿ ದಿವಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ಸುತೇಜಾ ಆತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತವ ಸುತಂ ಪ್ರಸುತಮಾಸುತಂ ಕುಲೇ ದೃಶ್ಯತೇ ॥ ೧ ॥

ಸ ಕಥಮುವಾಚೇತಿ, ಆಹ — ಔಪಮನ್ಯವ ಹೇ ಕಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಂ ತ್ವಮುಪಾಸ್ಸೇ ಇತಿ ಪಪ್ರಚ್ಛ । ನನ್ವಯಮನ್ಯಾಯಃ — ಆಚಾರ್ಯಃ ಸನ್ ಶಿಷ್ಯಂ ಪೃಚ್ಛತೀತಿ । ನೈಷ ದೋಷಃ, ‘ಯದ್ವೇತ್ಥ ತೇನ ಮೋಪಸೀದ ತತಸ್ತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೧ । ೧) ಇತಿ ನ್ಯಾಯದರ್ಶನಾತ್ । ಅನ್ಯತ್ರಾಪ್ಯಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ ಅಪ್ರತಿಭಾವನವತಿ ಶಿಷ್ಯೇ ಪ್ರತಿಭೋತ್ಪಾದನಾರ್ಥಃ ಪ್ರಶ್ನೋ ದೃಷ್ಟೋಽಜಾತಶತ್ರೋಃ, ‘ಕ್ವೈಷ ತದಾಭೂತ್ಕುತ ಏತದಾಗಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧೬) ಇತಿ । ದಿವಮೇವ ದ್ಯುಲೋಕಮೇವ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸೇ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ ಇತಿ ಹ ಉವಾಚ । ಏಷ ವೈ ಸುತೇಜಾಃ ಶೋಭನಂ ತೇಜೋ ಯಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಸುತೇಜಾ ಇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧೋ ವೈಶ್ವಾನರ ಆತ್ಮಾ, ಆತ್ಮನಃ ಅವಯವಭೂತತ್ವಾತ್ । ಯಂ ತ್ವಮ್ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಆತ್ಮೈಕದೇಶಮ್ ಉಪಾಸ್ಸೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸುತೇಜಸೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ಉಪಾಸನಾತ್ ತವ ಸುತಮಭಿಷುತಂ ಸೋಮರೂಪಂ ಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರಸುತಂ ಪ್ರಕರ್ಷೇಣ ಚ ಸುತಮ್ ಆಸುತಂ ಚ ಅಹರ್ಗಣಾದಿಷು ತವ ಕುಲೇ ದೃಶ್ಯತೇ ; ಅತೀವ ಕರ್ಮಿಣಸ್ತ್ವತ್ಕುಲೀನಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಮೂರ್ಧಾ ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನ ಇತಿ ಹೋವಾಚ ಮೂರ್ಧಾ ತೇ ವ್ಯಪತಿಷ್ಯದ್ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ದೀಪ್ತಾಗ್ನಿಃ ಸನ್ ಪಶ್ಯಸಿ ಚ ಪುತ್ರಪೌತ್ರಾದಿ ಪ್ರಿಯಮಿಷ್ಟಮ್ । ಅನ್ಯೋಽಪ್ಯತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಚ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಸುತಂ ಪ್ರಸುತಮಾಸುತಮಿತ್ಯಾದಿ ಕರ್ಮಿತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಏತಂ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ಏವಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ । ಮೂರ್ಧಾ ತ್ವಾತ್ಮನೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ಏಷ ನ ಸಮಸ್ತೋ ವೈಶ್ವಾನರಃ । ಅತಃ ಸಮಸ್ತಬುದ್ಧ್ಯಾ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯೋಪಾಸನಾತ್ ಮೂರ್ಧಾ ಶಿರಸ್ತೇ ವಿಪರೀತಗ್ರಾಹಿಣೋ ವ್ಯಪತಿಷ್ಯತ್ ವಿಪತಿತಮಭವಿಷ್ಯತ್ ಯತ್ ಯದಿ ಮಾಂ ನಾಗತೋಽಭವಿಷ್ಯಃ । ಸಾಧ್ವಕಾರ್ಷೀಃ ಯನ್ಮಾಮಾಗತೋಽಸೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ ॥
ಇತಿ ದ್ವಾದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ತ್ರಯೋದಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಹೋವಾಚ ಸತ್ಯಯಜ್ಞಂ ಪೌಲುಷಿಂ ಪ್ರಾಚೀನಯೋಗ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತ್ಯಾದಿತ್ಯಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ವಿಶ್ವರೂಪ ಆತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತವ ಬಹು ವಿಶ್ವರೂಪಂ ಕುಲೇ ದೃಶ್ಯತೇ ॥ ೧ ॥

ಅಥ ಹೋವಾಚ ಸತ್ಯಯಜ್ಞಂ ಪೌಲುಷಿಮ್ — ಹೇ ಪ್ರಾಚೀನಯೋಗ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ಇತಿ ; ಆದಿತ್ಯಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ ಇತಿ ಹ ಉವಾಚ । ಶುಕ್ಲನೀಲಾದಿರೂಪತ್ವಾದ್ವಿಶ್ವರೂಪತ್ವಮಾದಿತ್ಯಸ್ಯ, ಸರ್ವರೂಪತ್ವಾದ್ವಾ, ಸರ್ವಾಣಿ ರೂಪಾಣಿ ಹಿ ತ್ವಾಷ್ಟ್ರಾಣೀ ಯತಃ, ಅತೋ ವಾ ವಿಶ್ವರೂಪ ಆದಿತ್ಯಃ ; ತದುಪಾಸನಾತ್ ತವ ಬಹು ವಿಶ್ವರೂಪಮಿಹಾಮುತ್ರಾರ್ಥಮುಪಕರಣಂ ದೃಶ್ಯತೇ ಕುಲೇ ॥

ಪ್ರವೃತ್ತೋಽಶ್ವತರೀರಥೋ ದಾಸೀನಿಷ್ಕೋಽತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಚಕ್ಷುಷ್ಟ್ವೇತದಾತ್ಮನ ಇತಿ ಹೋವಾಚಾಂಧೋಽಭವಿಷ್ಯೋ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಕಿಂಚ ತ್ವಾಮನು ಪ್ರವೃತ್ತಃ ಅಶ್ವತರೀಭ್ಯಾಂ ಯುಕ್ತೋ ರಥೋಽಶ್ವತರೀರಥಃ ದಾಸೀನಿಷ್ಕೋ ದಾಸೀಭಿರ್ಯುಕ್ತೋ ನಿಷ್ಕೋ ಹಾರೋ ದಾಶೀನಿಷ್ಕಃ । ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಮಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಚಕ್ಷುರ್ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ತು ಸವಿತಾ । ತಸ್ಯ ಸಮಸ್ತಬುದ್ಧ್ಯೋಪಾಸನಾತ್ ಅಂಧೋಽಭವಿಷ್ಯಃ ಚಕ್ಷುರ್ಹೀನೋಽಭವಿಷ್ಯಃ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ಪೂರ್ವವತ್ ॥
ಇತಿ ತ್ರಯೋದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಚತುರ್ದಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಹೋವಾಚೇಂದ್ರದ್ಯುಮ್ನಂ ಭಾಲ್ಲವೇಯಂ ವೈಯಾಘ್ರಂಪದ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತಿ ವಾಯುಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಾಂ ಪೃಥಗ್ಬಲಯ ಆಯಂತಿ ಪೃಥಗ್ರಥಶ್ರೇಣಯೋಽನುಯಂತಿ ॥ ೧ ॥

ಅಥ ಹ ಉವಾಚ ಇಂದ್ರದ್ಯುಮ್ನಂ ಭಾಲ್ಲವೇಯಮ್ — ವೈಯಾಘ್ರಪದ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾ ನಾನಾ ವರ್ತ್ಮಾನಿಯಸ್ಯ ವಾಯೋರಾವಹೋದ್ವಹಾದಿಭಿರ್ಭೇದೈಃ ವರ್ತಮಾನಸ್ಯ ಸೋಽಯಂ ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾ ವಾಯುಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾತ್ಮನೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯೋಪಾಸನಾತ್ ಪೃಥಕ್ ನಾನಾದಿಕ್ಕಾಃ ತ್ವಾಂ ಬಲಯಃ ವಸ್ತ್ರಾನ್ನಾದಿಲಕ್ಷಣಾ ಬಲಯಃ ಆಯಂತಿ ಆಗಚ್ಛಂತಿ । ಪೃಥಗ್ರಥಶ್ರೇಣಯಃ ರಥಪಂಕ್ತಯೋಽಪಿ ತ್ವಾಮನುಯಂತಿ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಪ್ರಾಣಸ್ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನ ಇತಿ ಹೋವಾಚ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಉದಕ್ರಮಿಷ್ಯದ್ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಮಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಪ್ರಾಣಸ್ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನ ಇತಿ ಹ ಉವಾಚ । ಪ್ರಾಣಸ್ತೇ ತವ ಉದಕ್ರಮಿಷ್ಯತ್ ಉತ್ಕ್ರಾಂತೋಽಭವಿಷ್ಯತ್ , ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಪಂಚದಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಹೋವಾಚ ಜನಂ ಶಾರ್ಕರಾಕ್ಷ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತ್ಯಾಕಾಶಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ಬಹುಲ ಆತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಂ ಬಹುಲೋಽಸಿ ಪ್ರಜಯಾ ಚ ಧನೇನ ಚ ॥ ೧ ॥

ಅಥ ಹ ಉವಾಚ ಜನಮಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಏಷ ವೈ ಬಹುಲ ಆತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರಃ । ಬಹುಲತ್ವಮಾಕಾಶಸ್ಯ ಸರ್ವಗತತ್ವಾತ್ ಬಹುಲಗುಣೋಪಾಸನಾಚ್ಚ । ತ್ವಂ ಬಹುಲೋಽಸಿ ಪ್ರಜಯಾ ಚ ಪುತ್ರಪೌತ್ರಾದಿಲಕ್ಷಣಯಾ ಧನೇನ ಚ ಹಿರಣ್ಯಾದಿನಾ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಸಂದೇಹಸ್ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನ ಇತಿ ಹೋವಾಚ ಸಂದೇಹಸ್ತೇ ವ್ಯಶೀರ್ಯದ್ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಸಂದೇಹಸ್ತ್ವೇಷ ಸಂದೇಹಃ ಮಧ್ಯಮಂ ಶರೀರಂ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ । ದಿಹೇರುಪಚಯಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ಮಾಂಸರುಧಿರಾಸ್ಥ್ಯಾದಿಭಿಶ್ಚ ಬಹುಲಂ ಶರೀರಂ ತತ್ಸಂದೇಹಃ ತೇ ತವ ಶರೀರಂ ವ್ಯಶೀರ್ಯತ್ ಶೀರ್ಣಮಭವಿಷ್ಯತ್ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥
ಇತಿ ಪಂಚದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಷೋಡಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಹೋವಾಚ ಬುಡಿಲಮಾಶ್ವತರಾಶ್ವಿಂ ವೈಯಾಘ್ರಪದ್ಯ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತ್ಯಪ ಏವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ರಯಿರಾತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಂ ರಯಿಮಾನ್ಪುಷ್ಟಿಮಾನಸಿ ॥ ೧ ॥

ಅಥ ಹ ಉವಾಚ ಬುಡಿಲಮಾಶ್ವತರಾಶ್ವಿಮಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಏಷ ವೈ ರಯಿರಾತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಧನರೂಪಃ । ಅದ್ಭ್ಯೋಽನ್ನಂ ತತೋ ಧನಮಿತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ರಯಿಮಾನ್ ಧನವಾನ್ ತ್ವಂ ಪುಷ್ಟಿಮಾಂಶ್ಚ ಶರೀರೇಣ ಪುಷ್ಟೇಶ್ಚಾನ್ನನಿಮಿತ್ತತ್ವಾತ್ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಬಸ್ತಿಸ್ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನ ಇತ ಹೋವಾಚ ಬಸ್ತಿಸ್ತೇ ವ್ಯಭೇತ್ಸ್ಯದ್ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಬಸ್ತಿಸ್ತ್ವೇಷ ಆತ್ಮನೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ, ಬಸ್ತಿಃ ಮೂತ್ರಸಂಗ್ರಹಸ್ಥಾನಮ್ , ಬಸ್ತಿಸ್ತೇ ವ್ಯಭೇತ್ಸ್ಯತ್ ಭಿನ್ನೋಽಭವಿಷ್ಯತ್ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥
ಇತಿ ಷೋಡಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಸಪ್ತದಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಹೋವಾಚೋದ್ದಾಲಕಮಾರುಣಿಂ ಗೌತಮ ಕಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸ ಇತಿ ಪೃಥಿವೀಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹೋವಾಚೈಷ ವೈ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾತ್ಮಾ ವೈಶ್ವಾನರೋ ಯಂ ತ್ವಮಾತ್ಮಾನಮುಪಾಸ್ಸೇ ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೋಽಸಿ ಪ್ರಜಯಾ ಚ ಪಶುಭಿಶ್ಚ ॥ ೧ ॥

ಅತ್ಸ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯಸಿ ಪ್ರಿಯಮತ್ತ್ಯನ್ನಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪ್ರಿಯಂ ಭವತ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಕುಲೇ ಯ ಏತಮೇವಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಪಾದೌ ತ್ವೇತಾವಾತ್ಮನ ಇತಿ ಹೋವಾಚ ಪಾದೌ ತೇ ವ್ಯಮ್ಲಾಸ್ಯೇತಾಂ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨ ॥

ಅಥ ಹ ಉವಾಚ ಉದ್ದಾಲಕಮಿತ್ಯಾದಿ ಸಮಾನಮ್ । ಪೃಥಿವೀಮೇವ ಭಗವೋ ರಾಜನ್ನಿತಿ ಹ ಉವಾಚ । ಏಷ ವೈ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಪಾದೌ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ । ಪಾದೌ ತೇ ವ್ಯಮ್ಲಾಸ್ಯೇತಾಂ ವಿಮ್ಲಾನಾವಭವಿಷ್ಯತಾಂ ಶ್ಲಥೀಭೂತೌ ಯನ್ಮಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯ ಇತಿ ॥
ಇತಿ ಸಪ್ತದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಅಷ್ಟಾದಶಃ ಖಂಡಃ

ತಾನ್ಹೋವಾಚೈತೇ ವೈ ಖಲು ಯೂಯಂ ಪೃಥಗಿವೇಮಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಂ ವಿದ್ವಾಂಸೋಽನ್ನಮತ್ಥ ಯಸ್ತ್ವೇತಮೇವಂ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಮಭಿವಿಮಾನಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮುಪಾಸ್ತೇ ಸ ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ಸರ್ವೇಷ್ವಾತ್ಮಸ್ವನ್ನಮತ್ತಿ ॥ ೧ ॥

ತಾನ್ ಯಥೋಕ್ತವೈಶ್ವಾನರದರ್ಶನವತೋ ಹ ಉವಾಚ — ಏತೇ ಯೂಯಮ್ , ವೈ ಖಲ್ವಿತ್ಯನರ್ಥಕೌ, ಯೂಯಂ ಪೃಥಗಿವ ಅಪೃಥಕ್ಸಂತಮಿಮಮೇಕಂ ವೈಶ್ವಾನರಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿದ್ವಾಂಸಃ ಅನ್ನಮತ್ಥ, ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾತ್ಮಬುದ್ಧ್ಯೇತ್ಯೇತತ್ —ಹಸ್ತಿದರ್ಶನ ಇವ ಜಾತ್ಯಂಧಾಃ । ಯಸ್ತ್ವೇತಮೇವಂ ಯಥೋಕ್ತಾವಯವೈಃ ದ್ಯುಮೂರ್ಧಾದಿಭಿಃ ಪೃಥಿವೀಪಾದಂತೈರ್ವಿಶಿಷ್ಟಮೇಕಂ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಂ ಪ್ರಾದೇಶೈಃ ದ್ಯುಮೂರ್ಧಾದಿಭಿಃ ಪೃಥಿವೀಪಾದಾಂತೈಃ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಂ ಮೀಯತೇ ಜ್ಞಾಯತ ಇತಿ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಮ್ । ಮುಖಾದಿಷು ವಾ ಕರಣೇಷ್ವತ್ತೃತ್ವೇನ ಮೀಯತ ಇತಿ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಃ । ದ್ಯುಲೋಕಾದಿಪೃಥಿವ್ಯಂತಪ್ರದೇಶಪರಿಮಾಣೋ ವಾ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಃ । ಪ್ರಕರ್ಷೇಣ ಶಾಸ್ತ್ರೇಣ ಆದಿಶ್ಯಂತ ಇತಿ ಪ್ರಾದೇಶಾ ದ್ಯುಲೋಕಾದಯ ಏವ ತಾವತ್ಪರಿಮಾಣಃ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಃ । ಶಾಖಾಂತರೇ ತು ಮೂರ್ಧಾದಿಶ್ಚಿಬುಕಪ್ರತಿಷ್ಠ ಇತಿ ಪ್ರಾದೇಶಮಾತ್ರಂ ಕಲ್ಪಯಂತಿ । ಇಹ ತು ನ ತಥಾ ಅಭಿಪ್ರೇತಃ, ‘ತಸ್ಯ ಹ ವಾ ಏತಸ್ಯಾತ್ಮನಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೮ । ೨) ಇತ್ಯಾದ್ಯುಪಸಂಹಾರಾತ್ । ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮತಯಾ ಅಭಿವಿಮೀಯತೇಽಹಮಿತಿ ಜ್ಞಾಯತ ಇತ್ಯಭಿವಿಮಾನಃ ತಮೇತಮಾತ್ಮಾನಂ ವೈಶ್ವಾನರಮ್ — ವಿಶ್ವಾನ್ನರಾನ್ನಯತಿ ಪುಣ್ಯಪಾಪಾನುರೂಪಾಂ ಗತಿಂ ಸರ್ವಾತ್ಸೈಷ ಈಶ್ವರೋ ವೈಶ್ವಾನರಃ, ವಿಶ್ವೋ ನರ ಏವ ವಾ ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವಾತ್ , ವಿಶ್ವೈರ್ವಾ ನರೈಃ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮತಯಾ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯ ನೀಯತ ಇತಿ ವೈಶ್ವಾನರಃ ತಮೇವಮುಪಾಸ್ತೇ ಯಃ, ಸೋಽದನ್ ಅನ್ನಾದೀ ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ದ್ಯುಲೋಕಾದಿಷು ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ಚರಾಚರೇಷು ಸರ್ವೇಷ್ವಾತ್ಮಸು ಶರೀರೇಂದ್ರಿಯಮನೋಬುದ್ಧಿಷು, ತೇಷು ಹಿ ಆತ್ಮಕಲ್ಪನಾವ್ಯಪದೇಶಃ, ಪ್ರಾಣಿನಾಮನ್ನಮತ್ತಿ, ವೈಶ್ವಾನರವಿತ್ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಸನ್ ಅನ್ನಮತ್ತಿ । ನ ಯಥಾ ಅಜ್ಞಾಃ ಪಿಂಡಮಾತ್ರಾಭಿಮಾನಃ ಸನ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥

ತಸ್ಯ ಹ ವಾ ಏತಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ಮೂರ್ಧೈವ ಸುತೇಜಾಶ್ಚಕ್ಷುರ್ವಿಶ್ವರೂಪಃ ಪ್ರಾಣಃ ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾತ್ಮಾ ಸಂದೇಹೋ ಬಹುಲೋ ಬಸ್ತಿರೇವ ರಯಿಃ ಪೃಥಿವ್ಯೇವ ಪಾದಾವುರ ಏವ ವೇದಿರ್ಲೋಮಾನಿ ಬರ್ಹಿರ್ಹೃದಯಂ ಗಾರ್ಹಪತ್ಯೋ ಮನೋಽನ್ವಾಹಾರ್ಯಪಚನ ಆಸ್ಯಮಾಹವನೀಯಃ ॥ ೨ ॥

ಕಸ್ಮಾದೇವಮ್ ? ಯಸ್ಮಾತ್ತಸ್ಯ ಹ ವೈ ಪ್ರಕೃತಸ್ಯೈವ ಏತಸ್ಯ ಆತ್ಮನೋ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ಮೂರ್ಧೈವ ಸುತೇಜಾಃ ಚಕ್ಷುರ್ವಿಶ್ವರೂಪಃ ಪ್ರಾಣಃ ಪೃಥಗ್ವರ್ತ್ಮಾತ್ಮಾ ಸಂದೇಹಃ ಬಹುಲೋ ಬಸ್ತಿರೇವ ರಯಿಃ ಪೃಥಿವ್ಯೇವ ಪಾದೌ । ಅಥವಾ ವಿಧ್ಯರ್ಥಮೇತದ್ವಚನಮ್ — ಏವಮುಪಾಸ್ಯ ಇತಿ । ಅಥೇದಾನೀಂ ವೈಶ್ವಾನರವಿದೋ ಭೋಜನೇಽಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಸಂಪಿಪಾದಯಿಷನ್ ಆಹ — ಏತಸ್ಯ ವೈಶ್ವಾನರಸ್ಯ ಭೋಕ್ತುಃ ಉರ ಏವ ವೇದಿಃ, ಆಕಾರಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ । ಲೋಮಾನಿ ಬರ್ಹಿಃ, ವೇದ್ಯಾಮಿವೋರಸಿ ಲೋಮಾನ್ಯಾಸ್ತೀರ್ಣಾನಿ ದೃಶ್ಯಂತೇ । ಹೃದಯಂ ಗಾರ್ಹಪತ್ಯಃ, ಹೃದಯಾದ್ಧಿ ಮನಃ ಪ್ರಣೀತಮಿವಾನಂತರೀ ಭವತಿ ; ಅತೋಽನ್ವಾಹಾರ್ಯಪಚನೋಽಗ್ನಿಃ ಮನಃ । ಆಸ್ಯಂ ಮುಖಮಾಹವನೀಯ ಇವ ಆಹವನೀಯೋ ಹೂಯತೇಽಸ್ಮಿನ್ನನ್ನಮಿತಿ ॥
ಇತಿ ಅಷ್ಟಾದಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಏಕೋನವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ತದ್ಯದ್ಭಕ್ತಂ ಪ್ರಥಮಮಾಗಚ್ಛೇತ್ತದ್ಧೋಮೀಯಂ ಸ ಯಾಂ ಪ್ರಥಮಾಮಾಹುತಿಂ ಜುಹುಯಾತ್ತಾಂ ಜುಹುಯಾತ್ಪ್ರಾಣಾಯ ಸ್ವಾಹೇತಿ ಪ್ರಾಣಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥ ೧ ॥

ತತ್ ತತ್ರೈವಂ ಸತಿ ಯದ್ಭಕ್ತಂ ಪ್ರಥಮಂ ಭೋಜನಕಾಲೇ ಆಗಚ್ಛೇದ್ಭೋಜನಾರ್ಥಮ್ , ತದ್ಧೋಮೀಯಂ ತದ್ಧೋತವ್ಯಮ್ , ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಸಂಪನ್ಮಾತ್ರಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾನ್ನಾಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಂಗೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಪ್ರಾಪ್ತಿರಿಹ ; ಸ ಭೋಕ್ತಾ ಯಾಂ ಪ್ರಥಮಾಮಾಹುತಿಂ ಜುಹುಯಾತ್ , ತಾಂ ಕಥಂ ಜುಹುಯಾದಿತಿ, ಆಹ — ಪ್ರಾಣಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯನೇನ ಮಂತ್ರೇಣ ; ಆಹುತಿಶಬ್ದಾತ್ ಅವದಾನಪ್ರಮಾಣಮನ್ನಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪೇದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತೇನ ಪ್ರಾಣಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥

ಪ್ರಾಣೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಚಕ್ಷುಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ಚಕ್ಷುಷಿ ತೃಪ್ಯತ್ಯಾದಿತ್ಯಸ್ತೃಪ್ಯತ್ಯಾದಿತ್ಯೇ ತೃಪ್ಯತಿ ದ್ಯೌಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ದಿವಿ ತೃಪ್ಯಂತ್ಯಾಂ ಯತ್ಕಿಂಚ ದ್ಯೌಶ್ಚಾದಿತ್ಯಶ್ಚಾಧಿತಿಷ್ಠತಸ್ತತ್ತೃಪ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾನುತೃಪ್ತಿಂ ತೃಪ್ಯತಿ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿರನ್ನಾದ್ಯೇನ ತೇಜಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನೇತಿ ॥ ೨ ॥

ಪ್ರಾಣೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಚಕ್ಷುಸ್ತೃಪ್ಯತಿ, ಚಕ್ಷುಷಿ ತೃಪ್ಯತಿ ಆದಿತ್ಯೋ ದ್ಯೌಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿ ತೃಪ್ಯತಿ, ಯಚ್ಚಾನ್ಯತ್ ದ್ಯೌಶ್ಚ ಆದಿತ್ಯಶ್ಚ ಸ್ವಾಮಿತ್ವೇನಾಧಿತಿಷ್ಠತಃ ತಚ್ಚ ತೃಪ್ಯತಿ, ತಸ್ಯ ತೃಪ್ತಿಮನು ಸ್ವಯಂ ಭುಂಜಾನಃ ತೃಪ್ಯತಿ ಏವಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮ್ । ಕಿಂ ಚ ಪ್ರಜಾದಿಭಿಶ್ಚ । ತೇಜಃ ಶರೀರಸ್ಥಾ ದೀಪ್ತಿಃ ಉಜ್ಜ್ವಲತ್ವಂ ಪ್ರಾಗಲ್ಭ್ಯಂ ವಾ, ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ವೃತ್ತಸ್ವಾಧ್ಯಾಯನಿಮಿತ್ತಂ ತೇಜಃ ॥
ಇತಿ ಏಕೋನವಿಂಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಯಾಂ ದ್ವಿತೀಯಾಂ ಜುಹುಯಾತ್ತಾಂ ಜುಹುಯಾದ್ವ್ಯಾನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತಿ ವ್ಯಾನಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥ ೧ ॥
ವ್ಯಾನೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಶ್ರೋತ್ರಂ ತೃಪ್ಯತಿ ಶ್ರೋತ್ರೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಚಂದ್ರಮಾಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ಚಂದ್ರಮಸಿ ತೃಪ್ಯತಿ ದಿಶಸ್ತೃಪ್ಯಂತಿ ದಿಕ್ಷು ತೃಪ್ಯಂತೀಷು ಯತ್ಕಿಂಚ ದಿಶಶ್ಚ ಚಂದ್ರಮಾಶ್ಚಾಧಿತಿಷ್ಠಂತಿ ತತ್ತೃಪ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾನು ತೃಪ್ತಿಂ ತೃಪ್ಯತಿ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿರನ್ನಾದ್ಯೇನ ತೇಜಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನೇತಿ ॥ ೨ ॥
ಇತಿ ವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ ॥

ಏಕವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಯಾಂ ತೃತೀಯಾಂ ಜುಹುಯಾತ್ತಾಂ ಜುಹುಯಾದಪಾನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯಪಾನಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥ ೧ ॥
ಅಪಾನೇ ತೃಪ್ಯತಿ ವಾಕ್ತೃಪ್ಯತಿ ವಾಚಿ ತೃಪ್ಯಂತ್ಯಾಮಗ್ನಿಸ್ತೃಪ್ಯತ್ಯಗ್ನೌ ತೃಪ್ಯತಿ ಪೃಥಿವೀ ತೃಪ್ಯತಿ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ತೃಪ್ಯಂತ್ಯಾಂ ಯತ್ಕಿಂಚ ಪೃಥಿವೀ ಚಾಗ್ನಿಶ್ಚಾಧಿತಿಷ್ಠತಸ್ತತ್ತೃಪ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾನು ತೃಪ್ತಿಂ ತೃಪ್ಯತಿ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿರನ್ನಾದ್ಯೇನ ತೇಜಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನೇತಿ ॥ ೨ ॥
ಇತಿ ಏಕವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ ॥

ದ್ವಾವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಯಾಂ ಚತುರ್ಥೀಂ ಜುಹುಯಾತ್ತಾಂ ಜುಹುಯಾತ್ಸಮಾನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತಿ ಸಮಾನಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥ ೧ ॥
ಸಮಾನೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಮನಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ಮನಸಿ ತೃಪ್ಯತಿ ಪರ್ಜನ್ಯಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ಪರ್ಜನ್ಯೇ ತೃಪ್ಯತಿ ವಿದ್ಯುತ್ತೃಪ್ಯತಿ ವಿದ್ಯುತಿ ತೃಪ್ಯಂತ್ಯಾಂ ಯತ್ಕಿಂಚ ವಿದ್ಯುಚ್ಚ ಪರ್ಜನ್ಯಶ್ಚಾಧಿತಿಷ್ಠತಸ್ತತ್ತೃಪ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾನು ತೃಪ್ತಿಂ ತೃಪ್ಯತಿ ಪ್ರಜಯಾ ಪಸುಭಿರನ್ನಾದ್ಯೇನ ತೇಜಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನೇತಿ ॥ ೨ ॥
ಇತಿ ದ್ವಾವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ ॥

ತ್ರಯೋವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ಅಥ ಯಾಂ ಪಂಚಮೀಂ ಜುಹುಯಾತ್ತಾಂ ಜುಹುಯಾದುದಾನಾಯ ಸ್ವಾಹೇತ್ಯುದಾನಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ॥ ೧ ॥

ಉದಾನೇ ತೃಪ್ಯತಿ ತ್ವಕ್ತೃಪ್ಯತಿ ತ್ವಚಿ ತೃಪ್ಯಂತ್ಯಾಂ ವಾಯುಸ್ತೃಪ್ಯತಿ ವಾಯೌ ತೃಪ್ಯತ್ಯಾಕಾಶಸ್ತೃಪ್ಯತ್ಯಾಕಾಶೇ ತೃಪ್ಯತಿ ಯತ್ಕಿಂಚ ವಾಯುಶ್ಚಾಕಾಶಶ್ಚಾಧಿತಿಷ್ಠತಸ್ತತ್ತೃಪ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾನು ತೃಪ್ತಿಂ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿರನ್ನಾದ್ಯೇನ ತೇಜಸಾ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನ ॥ ೨ ॥

ಅಥ ಯಾಂ ದ್ವಿತೀಯಾಂ ತೃತೀಯಾಂ ಚತುರ್ಥೀಂ ಪಂಚಮೀಮಿತಿ ಸಮಾನಮ್ ॥
ಇತಿ ತ್ರಯೋವಿಂಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥

ಚತುರ್ವಿಂಶಃ ಖಂಡಃ

ಸ ಯ ಇದಮವಿದ್ವಾನಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ ಯಥಾಂಗಾರಾನಪೋಹ್ಯ ಭಸ್ಮನಿ ಜುಹುಯಾತ್ತಾದೃಕ್ತತ್ಸ್ಯಾತ್ ॥ ೧ ॥

ಸ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಇದಂ ವೈಶ್ವಾನರದರ್ಶನಂ ಯಥೋಕ್ತಮ್ ಅವಿದ್ವಾನ್ಸನ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಜುಹೋತಿ, ಯಥಾ ಅಂಗಾರಾನಾಹುತಿಯೋಗ್ಯಾನಪೋಹ್ಯಾನಾಹುತಿಸ್ಥಾನೇ ಭಸ್ಮನಿ ಜುಹುಯಾತ್ , ತಾದೃಕ್ ತತ್ತುಲ್ಯಂ ತಸ್ಯ ತದಗ್ನಿಹೋತ್ರಹವನಂ ಸ್ಯಾತ್ , ವೈಶ್ವಾನರವಿದಃ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಮಪೇಕ್ಷ್ಯ — ಇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾಗ್ನಿಹೋತ್ರನಿಂದಯಾ ವೈಶ್ವಾನರವಿದೋಽಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಸ್ತೂಯತೇ ॥

ಅಥ ಯ ಏತದೇವಂ ವಿದ್ವಾನಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ ತಸ್ಯ ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ಸರ್ವೇಷು ಭೂತೇಷು ಸರ್ವೇಷ್ವಾತ್ಮಸು ಹುತಂ ಭವತಿ ॥ ೨ ॥

ಅತಶ್ಚ ಏತದ್ವಿಶಿಷ್ಟಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಮ್ । ಕಥಮ್ ? ಅಥ ಯ ಏತದೇವಂ ವಿದ್ವಾನ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ, ತಸ್ಯ ಯಥೋಕ್ತವೈಶ್ವಾನರವಿಜ್ಞಾನವತಃ ಸರ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷ್ವಿತ್ಯಾದ್ಯುಕ್ತಾರ್ಥಮ್ , ಹುತಮ್ ಅನ್ನಮತ್ತಿ ಇತ್ಯನಯೋರೇಕಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ॥

ತದ್ಯಥೇಷೀಕಾತೂಲಮಗ್ನೌ ಪ್ರೋತಂ ಪ್ರದೂಯೇತೈವಂ ಹಾಸ್ಯ ಸರ್ವೇ ಪಾಪ್ಮಾನಃ ಪ್ರದೂಯಂತೇ ಯ ಏತದೇವಂ ವಿದ್ವಾನಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ ॥ ೩ ॥

ಕಿಂಚ ತದ್ಯಥಾ ಇಷೀಕಾಯಾಸ್ತೂಲಮ್ ಅಗ್ನೌ ಪ್ರೋತಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತಂ ಪ್ರದೂಯೇತ ಪ್ರದಹ್ಯೇತ ಕ್ಷಿಪ್ರಮ್ , ಏವಂ ಹ ಅಸ್ಯ ವಿದುಷಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಭೂತಸ್ಯ ಸರ್ವಾನ್ನಾನಾಮತ್ತುಃ ಸರ್ವೇ ನಿರವಶಿಷ್ಟಾಃ ಪಾಪ್ಮಾನಃ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಾಖ್ಯಾಃ ಅನೇಕಜನ್ಮಸಂಚಿತಾಃ ಇಹ ಚ ಪ್ರಾಗ್ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಜ್ಞಾನಸಹಭಾವಿನಶ್ಚ ಪ್ರದೂಯಂತೇ ಪ್ರದಹ್ಯೇರನ್ ವರ್ತಮಾನಶರೀರಾರಂಭಕಪಾಪ್ಮವರ್ಜಮ್ ; ಲಕ್ಷ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಮುಕ್ತೇಷುವತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಾತ್ ತಸ್ಯ ನ ದಾಹಃ । ಯ ಏತದೇವಂ ವಿದ್ವಾನ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತಿ ಭುಂಕ್ತೇ ॥

ತಸ್ಮಾದು ಹೈವಂವಿದ್ಯದ್ಯಪಿ ಚಂಡಾಲಾಯೋಚ್ಛಿಷ್ಟಂ ಪ್ರಯಚ್ಛೇದಾತ್ಮನಿ ಹೈವಾಸ್ಯ ತದ್ವೈಶ್ವಾನರೇ ಹುತಂ ಸ್ಯಾದಿತಿ ತದೇಷ ಶ್ಲೋಕಃ ॥ ೪ ॥

ಸ ಯದ್ಯಪಿ ಚಂಡಾಲಾಯ ಉಚ್ಛಿಷ್ಟಾನರ್ಹಾಯ ಉಚ್ಛಿಷ್ಟಂ ದದ್ಯಾತ್ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮುಚ್ಛಿಷ್ಟದಾನಂ ಯದ್ಯಪಿ ಕುರ್ಯಾತ್ , ಆತ್ಮನಿ ಹೈವ ಅಸ್ಯ ಚಂಡಾಲದೇಹಸ್ಥೇ ವೈಶ್ವಾನರೇ ತದ್ಧುತಂ ಸ್ಯಾತ್ ನ ಅಧರ್ಮನಿಮಿತ್ತಮ್ —ಇತಿ ವಿದ್ಯಾಮೇವ ಸ್ತೌತಿ । ತದೇತಸ್ಮಿನ್ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥೇ ಶ್ಲೋಕಃ ಮಂತ್ರೋಽಪ್ಯೇಷ ಭವತಿ ॥

ಯಥೇಹ ಕ್ಷುಧಿತಾ ಬಾಲಾ ಮಾತರಂ ಪರ್ಯುಪಾಸತ ಏವಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯಗ್ನಿಹೋತ್ರಮುಪಾಸತ ಇತ್ಯಗ್ನಿಹೋತ್ರಮುಪಾಸತ ಇತಿ ॥ ೫ ॥

ಯಥಾ ಇಹ ಲೋಕೇ ಕ್ಷುಧಿತಾ ಬುಭುಕ್ಷಿತಾ ಬಾಲಾ ಮಾತರಂ ಪರ್ಯುಪಾಸತೇ — ಕದಾ ನೋ ಮಾತಾ ಅನ್ನಂ ಪ್ರಯಚ್ಛತೀತಿ, ಏವಂ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನ್ಯನ್ನಾದಾನಿ ಏವಂವಿದಃ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಭೋಜನಮುಪಾಸತೇ — ಕದಾ ತ್ವಸೌ ಭೋಕ್ಷ್ಯತ ಇತಿ, ಜಗತ್ಸರ್ವಂ ವಿದ್ವದ್ಭೋಜನೇನ ತೃಪ್ತಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ದ್ವಿರುಕ್ತಿರಧ್ಯಾಯಪರಿಸಮಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಾ ॥
ಇತಿ ಚತುರ್ವಿಂಶಖಂಡಭಾಷ್ಯಮ್ ॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಗೋವಿಂದಭಗವತ್ಪೂಜ್ಯಪಾದಶಿಷ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಭಗವತಃ ಕೃತೌ ಛಾಂದೋಗ್ಯೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯೇ ಪಂಚಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ಸಮಾಪ್ತಃ ॥