ಸಂಹಿತಾದಿವಿಷಯಾಣಿ ಕರ್ಮಭಿರವಿರುದ್ಧಾನ್ಯುಪಾಸನಾನ್ಯುಕ್ತಾನಿ । ಅನಂತರಂ ಚ ಅಂತಃಸೋಪಾಧಿಕಮಾತ್ಮದರ್ಶನಮುಕ್ತಂ ವ್ಯಾಹೃತಿದ್ವಾರೇಣ ಸ್ವಾರಾಜ್ಯಫಲಮ್ । ನ ಚೈತಾವತಾ ಅಶೇಷತಃ ಸಂಸಾರಬೀಜಸ್ಯ ಉಪಮರ್ದನಮಸ್ತಿ । ಅತಃ ಅಶೇಷೋಪದ್ರವಬೀಜಸ್ಯ ಅಜ್ಞಾನಸ್ಯ ನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಂ ವಿಧೂತಸರ್ವೋಪಾಧಿವಿಶೇಷಾತ್ಮದರ್ಶನಾರ್ಥಮಿದಮಾರಭ್ಯತೇ -
ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್ । ತದೇಷಾಭ್ಯುಕ್ತಾ । ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಯೋ ವೇದ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಯಾಂ ಪರಮೇ ವ್ಯೋಮನ್ । ಸೋಽಶ್ನುತೇ ಸರ್ವಾನ್ ಕಾಮಾನ್ ಸಹ । ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ವಿಪಶ್ಚಿತೇತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನ ಆಕಾಶಃ ಸಂಭೂತಃ । ಆಕಾಶಾದ್ವಾಯುಃ । ವಾಯೋರಗ್ನಿಃ । ಅಗ್ನೇರಾಪಃ । ಅದ್ಭ್ಯಃ ಪೃಥಿವೀ । ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಓಷಧಯಃ । ಓಷಧೀಭ್ಯೋಽನ್ನಮ್ । ಅನ್ನಾತ್ಪುರುಷಃ । ಸ ವಾ ಏಷ ಪುರುಷೋಽನ್ನರಸಮಯಃ । ತಸ್ಯೇದಮೇವ ಶಿರಃ । ಅಯಂ ದಕ್ಷಿಣಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಮುತ್ತರಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಮಾತ್ಮಾ । ಇದಂ ಪುಚ್ಛಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ತದಪ್ಯೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ ॥ ೧ ॥
ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮಿತ್ಯಾದಿ । ಪ್ರಯೋಜನಂ ಚಾಸ್ಯಾ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾ ಅವಿದ್ಯಾನಿವೃತ್ತಿಃ, ತತಶ್ಚ ಆತ್ಯಂತಿಕಃ ಸಂಸಾರಾಭಾವಃ । ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ -
‘ವಿದ್ವಾನ್ನ ಬಿಭೇತಿ ಕುತಶ್ಚನ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೯ । ೧) ಇತಿ । ಸಂಸಾರನಿಮಿತ್ತೇ ಚ ಸತಿ ಅಭಯಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಂ ವಿಂದತ ಇತ್ಯನುಪಪನ್ನಮ್ , ಕೃತಾಕೃತೇ ಪುಣ್ಯಪಾಪೇ ನ ತಪತ ಇತಿ ಚ । ಅತೋಽವಗಮ್ಯತೇ - ಅಸ್ಮಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ಸರ್ವಾತ್ಮಬ್ರಹ್ಮವಿಷಯಾದಾತ್ಯಂತಿಕಃ ಸಂಸಾರಾಭಾವ ಇತಿ । ಸ್ವಯಮೇವಾಹ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ ಇತ್ಯಾದಾವೇವ ಸಂಬಂಧಪ್ರಯೋಜನಜ್ಞಾಪನಾರ್ಥಮ್ । ನಿರ್ಜ್ಞಾತಯೋರ್ಹಿ ಸಂಬಂಧಪ್ರಯೋಜನಯೋಃ ವಿದ್ಯಾಶ್ರವಣಗ್ರಹಣಧಾರಣಾಭ್ಯಾಸಾರ್ಥಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ । ಶ್ರವಣಾದಿಪೂರ್ವಕಂ ಹಿ ವಿದ್ಯಾಫಲಮ್ ,
‘ಶ್ರೋತವ್ಯೋ ಮಂತವ್ಯೋ ನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೫) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತ್ಯಂತರೇಭ್ಯಃ । ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ , ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಲಕ್ಷಣಮ್ , ಬೃಹತ್ತಮತ್ವಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮ, ತದ್ವೇತ್ತಿ ವಿಜಾನಾತೀತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ , ಆಪ್ನೋತಿ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಪರಂ ನಿರತಿಶಯಮ್ ; ತದೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಮ್ ; ನ ಹ್ಯನ್ಯಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಾದನ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ಸ್ಪಷ್ಟಂ ಚ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಂ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿಮೇವ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ದರ್ಶಯತಿ -
‘ಸ ಯೋ ಹಿ ವೈ ತತ್ಪರಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ಇತ್ಯಾದಿ ॥
ನನು, ಸರ್ವಗತಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ಚಾತ್ಮಭೂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಕ್ಷ್ಯತಿ । ಅತೋ ನಾಪ್ಯಮ್ । ಆಪ್ತಿಶ್ಚ ಅನ್ಯಸ್ಯಾನ್ಯೇನ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ಚ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನೇನ ದೃಷ್ಟಾ । ಅಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯತಃ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನವತ್ ಅನಾತ್ಮವಚ್ಚ ತಸ್ಯಾಪ್ತಿರನುಪಪನ್ನಾ । ನಾಯಂ ದೋಷಃ । ಕಥಮ್ ? ದರ್ಶನಾದರ್ಶನಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆಪ್ತ್ಯನಾಪ್ತ್ಯೋಃ, ಪರಮಾರ್ಥತೋ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಸ್ಯಾಪಿ ಸತಃ ಅಸ್ಯ ಜೀವಸ್ಯ ಭೂತಮಾತ್ರಾಕೃತಬಾಹ್ಯಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾನ್ನಮಯಾದ್ಯಾತ್ಮದರ್ಶಿನಃ ತದಾಸಕ್ತಚೇತಸಃ । ಪ್ರಕೃತಸಂಖ್ಯಾಪೂರಣಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಅವ್ಯವಹಿತಸ್ಯಾಪಿ ಬಾಹ್ಯಸಂಖ್ಯೇಯವಿಷಯಾಸಕ್ತಚಿತ್ತತಯಾ ಸ್ವರೂಪಾಭಾವದರ್ಶನವತ್ ಪರಮಾರ್ಥಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಾಭಾವದರ್ಶನಲಕ್ಷಣಯಾ ಅವಿದ್ಯಯಾ ಅನ್ನಮಯಾದೀನ್ಬಾಹ್ಯಾನನಾತ್ಮನ ಆತ್ಮತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಪನ್ನತ್ವಾತ್ ಅನ್ನಮಯಾದ್ಯನಾತ್ಮಭ್ಯೋ ನಾನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತ್ಯಭಿಮನ್ಯತೇ । ಏವಮವಿದ್ಯಯಾ ಆತ್ಮಭೂತಮಪಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಅನಾಪ್ತಂ ಸ್ಯಾತ್ । ತಸ್ಯೈವಮವಿದ್ಯಯಾ ಅನಾಪ್ತಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಸಂಖ್ಯಾಪೂರಣಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಅವಿದ್ಯಯಾನಾಪ್ತಸ್ಯ ಸತಃ ಕೇನಚಿತ್ಸ್ಮಾರಿತಸ್ಯ ಪುನಸ್ತಸ್ಯೈವ ವಿದ್ಯಯಾ ಆಪ್ತಿರ್ಯಥಾ, ತಥಾ ಶ್ರುತ್ಯುಪದಿಷ್ಟಸ್ಯ ಸರ್ವಾತ್ಮಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮತ್ವದರ್ಶನೇನ ವಿದ್ಯಯಾ ತದಾಪ್ತಿರುಪಪದ್ಯತ ಏವ । ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮಿತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಸೂತ್ರಭೂತಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ವಲ್ಲ್ಯರ್ಥಸ್ಯ । ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮಿತ್ಯನೇನ ವಾಕ್ಯೇನ ವೇದ್ಯತಯಾ ಸೂತ್ರಿತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽನಿರ್ಧಾರಿತಸ್ವರೂಪವಿಶೇಷಸ್ಯ ಸರ್ವತೋ ವ್ಯಾವೃತ್ತಸ್ವರೂಪವಿಶೇಷಸಮರ್ಪಣಸಮರ್ಥಸ್ಯ ಲಕ್ಷಣಸ್ಯಾಭಿಧಾನೇನ ಸ್ವರೂಪನಿರ್ಧಾರಣಾಯ ಅವಿಶೇಷೇಣ ಚ ಉಕ್ತವೇದನಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಲಕ್ಷಣಸ್ಯ ವಿಶೇಷೇಣ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮತಯಾ ಅನನ್ಯರೂಪೇಣ ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಾಯ, ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋ ಯತ್ಪರಪ್ರಾಪ್ತಿಲಕ್ಷಣಮುಕ್ತಮ್ , ಸ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಃ ಸರ್ವಸಂಸಾರಧರ್ಮಾತೀತಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪತ್ವಮೇವ, ನಾನ್ಯದಿತ್ಯೇತತ್ಪ್ರದರ್ಶನಾಯ ಚ ಏಷಾ ಋಗುದಾಹ್ರಿಯತೇ - ತದೇಷಾಭ್ಯುಕ್ತೇತಿ । ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾಕ್ಯೋಕ್ತಾರ್ಥೇ ಏಷಾ ಋಕ್ ಅಭ್ಯುಕ್ತಾ ಆಮ್ನಾತಾ । ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ಸತ್ಯಾದೀನಿ ಹಿ ತ್ರೀಣಿ ವಿಶೇಷಣಾರ್ಥಾನಿ ಪದಾನಿ ವಿಶೇಷ್ಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ । ವಿಶೇಷ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾದ್ವೇದ್ಯತಯಾ । ವೇದ್ಯತ್ವೇನ ಯತೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನ ವಿವಕ್ಷಿತಮ್ , ತಸ್ಮಾದ್ವಿಶೇಷ್ಯಂ ವಿಜ್ಞೇಯಮ್ । ಅತಃ ಅಸ್ಮಾದ್ವಿಶೇಷಣವಿಶೇಷ್ಯತ್ವಾದೇವ ಸತ್ಯಾದೀನಿ ಏಕವಿಭಕ್ತ್ಯಂತಾನಿ ಪದಾನಿ ಸಮಾನಾಧಿಕರಣಾನಿ । ಸತ್ಯಾದಿಭಿಸ್ತ್ರಿಭಿರ್ವಿಶೇಷಣೈರ್ವಿಶೇಷ್ಯಮಾಣಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಶೇಷ್ಯಾಂತರೇಭ್ಯೋ ನಿರ್ಧಾರ್ಯತೇ । ಏವಂ ಹಿ ತಜ್ಜ್ಞಾತಂ ಭವತಿ, ಯದನ್ಯೇಭ್ಯೋ ನಿರ್ಧಾರಿತಮ್ ; ಯಥಾ ಲೋಕೇ ನೀಲಂ ಮಹತ್ಸುಗಂಧ್ಯುತ್ಪಲಮಿತಿ । ನನು, ವಿಶೇಷ್ಯಂ ವಿಶೇಷಣಾಂತರಂ ವ್ಯಭಿಚರದ್ವಿಶೇಷ್ಯತೇ, ಯಥಾ ನೀಲಂ ರಕ್ತಂ ಚೋತ್ಪಲಮಿತಿ ; ಯದಾ ಹ್ಯನೇಕಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಏಕಜಾತೀಯಾನ್ಯನೇಕವಿಶೇಷಣಯೋಗೀನಿ ಚ, ತದಾ ವಿಶೇಷಣಸ್ಯಾರ್ಥವತ್ತ್ವಮ್ ; ನ ಹ್ಯೇಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ವಸ್ತುನಿ, ವಿಶೇಷಣಾಂತರಾಯೋಗಾತ್ ; ಯಥಾ ಅಸಾವೇಕ ಆದಿತ್ಯ ಇತಿ, ತಥಾ ಏಕಮೇವ ಬ್ರಹ್ಮ, ನ ಬ್ರಹ್ಮಾಂತರಾಣಿ, ಯೇಭ್ಯೋ ವಿಶೇಷ್ಯೇತ ನೀಲೋತ್ಪಲವತ್ । ನ ; ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವಾದ್ವಿಶೇಷಣಾನಾಮ್ । ನಾಯಂ ದೋಷಃ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಪ್ರಧಾನಾನಿ ವಿಶೇಷಣಾನಿ, ನ ವಿಶೇಷಣಪ್ರಧಾನಾನ್ಯೇವ । ಕಃ ಪುನರ್ಲಕ್ಷಣಲಕ್ಷ್ಯಯೋರ್ವಿಶೇಷಣವಿಶೇಷ್ಯಯೋರ್ವಾ ವಿಶೇಷಃ ? ಉಚ್ಯತೇ । ಸಜಾತೀಯೇಭ್ಯ ಏವ ನಿವರ್ತಕಾನಿ ವಿಶೇಷಣಾನಿ ವಿಶೇಷ್ಯಸ್ಯ ; ಲಕ್ಷಣಂ ತು ಸರ್ವತ ಏವ, ಯಥಾ ಅವಕಾಶಪ್ರದಾತ್ರಾಕಾಶಮಿತಿ । ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ ಚ ವಾಕ್ಯಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ ॥
ಸತ್ಯಾದಿಶಬ್ದಾ ನ ಪರಸ್ಪರಂ ಸಂಬಧ್ಯಂತೇ, ಪರಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ; ವಿಶೇಷ್ಯಾರ್ಥಾ ಹಿ ತೇ । ಅತ ಏವ ಏಕೈಕೋ ವಿಶೇಷಣಶಬ್ದಃ ಪರಸ್ಪರಂ ನಿರಪೇಕ್ಷೋ ಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದೇನ ಸಂಬಧ್ಯತೇ - ಸತ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಅನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಸತ್ಯಮಿತಿ ಯದ್ರೂಪೇಣ ಯನ್ನಿಶ್ಚಿತಂ ತದ್ರೂಪಂ ನ ವ್ಯಭಿಚರತಿ, ತತ್ಸತ್ಯಮ್ । ಯದ್ರೂಪೇಣ ಯನ್ನಿಶ್ಚಿತಂ ತದ್ರೂಪಂ ವ್ಯಭಿಚರತಿ, ತದನೃತಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಅತೋ ವಿಕಾರೋಽನೃತಮ್ ,
‘ ವಾಚಾರಂಭಣಂ ವಿಕಾರೋ ನಾಮಧೇಯಂ ಮೃತ್ತಿಕೇತ್ಯೇವ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧ । ೪) ಏವಂ ಸದೇವ ಸತ್ಯಮಿತ್ಯವಧಾರಣಾತ್ । ಅತಃ ‘ಸತ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಕಾರಾನ್ನಿವರ್ತಯತಿ । ಅತಃ ಕಾರಣತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ । ಕಾರಣಸ್ಯ ಚ ಕಾರಕತ್ವಮ್ , ವಸ್ತುತ್ವಾತ್ ಮೃದ್ವತ್ ಅಚಿದ್ರೂಪತಾ ಚ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ; ಅತ ಇದಮುಚ್ಯತೇ - ಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಜ್ಞಾನಂ ಜ್ಞಪ್ತಿಃ ಅವಬೋಧಃ, - ಭಾವಸಾಧನೋ ಜ್ಞಾನಶಬ್ದಃ - ನ ತು ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃ, ಬ್ರಹ್ಮವಿಶೇಷಣತ್ವಾತ್ಸತ್ಯಾನಂತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ । ನ ಹಿ ಸತ್ಯತಾ ಅನಂತತಾ ಚ ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವೇ ಸತ್ಯುಪಪದ್ಯೇತೇ । ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವೇನ ಹಿ ವಿಕ್ರಿಯಮಾಣಂ ಕಥಂ ಸತ್ಯಂ ಭವೇತ್ , ಅನಂತಂ ಚ ? ಯದ್ಧಿ ನ ಕುತಶ್ಚಿತ್ಪ್ರವಿಭಜ್ಯತೇ, ತದನಂತಮ್ । ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವೇ ಚ ಜ್ಞೇಯಜ್ಞಾನಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರವಿಭಕ್ತಮಿತ್ಯನಂತತಾ ನ ಸ್ಯಾತ್ ,
‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ಸ ಭೂಮಾ, ಅಥ ಯತ್ರಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ ತದಲ್ಪಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೭ । ೨೪ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ‘ನಾನ್ಯದ್ವಿಜಾನಾತಿ’ ಇತಿ ವಿಶೇಷಪ್ರತಿಷೇಧಾತ್ ಆತ್ಮಾನಂ ವಿಜಾನಾತೀತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಭೂಮಲಕ್ಷಣವಿಧಿಪರತ್ವಾದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ । ‘ಯತ್ರ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಭೂಮ್ನೋ ಲಕ್ಷಣವಿಧಿಪರಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ಯಥಾಪ್ರಸಿದ್ಧಮೇವ ಅನ್ಯೋಽನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತೀತ್ಯೇತದುಪಾದಾಯ ಯತ್ರ ತನ್ನಾಸ್ತಿ, ಸ ಭೂಮಾ ಇತಿ ಭೂಮಸ್ವರೂಪಂ ತತ್ರ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ । ಅನ್ಯಗ್ರಹಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರತಿಷೇಧಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ನ ಸ್ವಾತ್ಮನಿ ಕ್ರಿಯಾಸ್ತಿತ್ವಪರಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ಸ್ವಾತ್ಮನಿ ಚ ಭೇದಾಭಾವಾದ್ವಿಜ್ಞಾನಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಆತ್ಮನಶ್ಚ ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವೇ ಜ್ಞಾತ್ರಭಾವಪ್ರಸಂಗಃ, ಜ್ಞೇಯತ್ವೇನೈವ ವಿನಿಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ ॥
ಏಕ ಏವಾತ್ಮಾ ಜ್ಞೇಯತ್ವೇನ ಜ್ಞಾತೃತ್ವೇನ ಚ ಉಭಯಥಾ ಭವತೀತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಯುಗಪದನಂಶತ್ವಾತ್ । ನ ಹಿ ನಿರವಯವಸ್ಯ ಯುಗಪಜ್ಜ್ಞೇಯಜ್ಞಾತೃತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ । ಆತ್ಮನಶ್ಚ ಘಟಾದಿವದ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವೇ ಜ್ಞಾನೋಪದೇಶಾನರ್ಥಕ್ಯಮ್ । ನ ಹಿ ಘಟಾದಿವತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧಸ್ಯ ಜ್ಞಾನೋಪದೇಶಃ ಅರ್ಥವಾನ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಜ್ಞಾತೃತ್ವೇ ಸತಿ ಆನಂತ್ಯಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಸನ್ಮಾತ್ರತ್ವಂ ಚಾನುಪಪನ್ನಂ ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವಾದಿವಿಶೇಷವತ್ತ್ವೇ ಸತಿ ; ಸನ್ಮಾತ್ರತ್ವಂ ಚ ಸತ್ಯಮ್ ,
‘ತತ್ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಸತ್ಯಾನಂತಶಬ್ದಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ವಿಶೇಷಣತ್ವೇನ ಜ್ಞಾನಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಗಾದ್ಭಾವಸಾಧನೋ ಜ್ಞಾನಶಬ್ದಃ । ‘ಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತಿ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿಕಾರಕನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಂ ಮೃದಾದಿವದಚಿದ್ರೂಪತಾನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಂ ಚ ಪ್ರಯುಜ್ಯತೇ । ‘ಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತಿ ವಚನಾತ್ಪ್ರಾಪ್ತಮಂತವತ್ತ್ವಮ್ , ಲೌಕಿಕಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಅಂತವತ್ತ್ವದರ್ಶನಾತ್ । ಅತಃ ತನ್ನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮಾಹ - ಅನಂತಮಿತಿ । ಸತ್ಯಾದೀನಾಮನೃತಾದಿಧರ್ಮನಿವೃತ್ತಿಪರತ್ವಾದ್ವಿಶೇಷ್ಯಸ್ಯ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಉತ್ಪಲಾದಿವದಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ ‘ಮೃಗತೃಷ್ಣಾಂಭಸಿ ಸ್ನಾತಃ ಖಪುಷ್ಪಕೃತಶೇಖರಃ । ಏಷ ವಂಧ್ಯಾಸುತೋ ಯಾತಿ ಶಶಶೃಂಗಧನುರ್ಧರಃ’ ಇತಿವತ್ ಶೂನ್ಯಾರ್ಥತೈವ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಸತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಸ್ಯೇತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವಾತ್ । ವಿಶೇಷಣತ್ವೇಽಪಿ ಸತ್ಯಾದೀನಾಂ ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮಿತ್ಯವೋಚಾಮ । ಶೂನ್ಯೇ ಹಿ ಲಕ್ಷ್ಯೇ ಅನರ್ಥಕಂ ಲಕ್ಷಣವಚನಮ್ । ಅತಃ ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವಾನ್ಮನ್ಯಾಮಹೇ ನ ಶೂನ್ಯಾರ್ಥತೇತಿ । ವಿಶೇಷಣಾರ್ಥತ್ವೇಽಪಿ ಚ ಸತ್ಯಾದೀನಾಂ ಸ್ವಾರ್ಥಾಪರಿತ್ಯಾಗ ಏವ । ಶೂನ್ಯಾರ್ಥತ್ವೇ ಹಿ ಸತ್ಯಾದಿಶಬ್ದಾನಾಂ ವಿಶೇಷ್ಯನಿಯಂತೃತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಸತ್ಯಾದ್ಯರ್ಥೈರರ್ಥವತ್ತ್ವೇ ತು ತದ್ವಿಪರೀತಧರ್ಮವದ್ಭ್ಯೋ ವಿಶೇಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಿಶೇಷ್ಯಸ್ಯ ನಿಯಂತೃತ್ವಮುಪಪದ್ಯತೇ । ಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದೋಽಪಿ ಸ್ವಾರ್ಥೇನಾರ್ಥವಾನೇವ । ತತ್ರ ಅನಂತಶಬ್ದಃ ಅಂತವತ್ತ್ವಪ್ರತಿಷೇಧದ್ವಾರೇಣ ವಿಶೇಷಣಮ್ । ಸತ್ಯಜ್ಞಾನಶಬ್ದೌ ತು ಸ್ವಾರ್ಥಸಮರ್ಪಣೇನೈವ ವಿಶೇಷಣೇ ಭವತಃ ॥
‘ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನಃ’ ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವ ಆತ್ಮಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಾತ್ ವೇದಿತುರಾತ್ಮೈವ ಬ್ರಹ್ಮ ।
‘ಏತಮಾನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಾಮತಿ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೮ । ೫) ಇತಿ ಚ ಆತ್ಮತಾಂ ದರ್ಶಯತಿ । ತತ್ಪ್ರವೇಶಾಚ್ಚ ;
‘ತತ್ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧) ಇತಿ ಚ ತಸ್ಯೈವ ಜೀವರೂಪೇಣ ಶರೀರಪ್ರವೇಶಂ ದರ್ಶಯತಿ । ಅತೋ ವೇದಿತುಃ ಸ್ವರೂಪಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಏವಂ ತರ್ಹಿ, ಆತ್ಮತ್ವಾಜ್ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವಮ್ ; ‘ಆತ್ಮಾ ಜ್ಞಾತಾ’ ಇತಿ ಹಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ,
‘ಸೋಽಕಾಮಯತ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೬ । ೧) ಇತಿ ಚ ಕಾಮಿನೋ ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ ; ಅತೋ ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವಾತ್ ಜ್ಞಪ್ತಿರ್ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಯುಕ್ತಮ್ ; ಅನಿತ್ಯತ್ವಪ್ರಸಂಗಾಚ್ಚ ; ಯದಿ ನಾಮ ಜ್ಞಪ್ತಿರ್ಜ್ಞಾನಮಿತಿ ಭಾವರೂಪತಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ತದಾಪ್ಯನಿತ್ಯತ್ವಂ ಪ್ರಸಜ್ಯೇತ ; ಪಾರತಂತ್ರ್ಯಂ ಚ, ಧಾತ್ವರ್ಥಾನಾಂ ಕಾರಕಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ , ಜ್ಞಾನಂ ಚ ಧಾತ್ವರ್ಥಃ ; ಅತೋಽಸ್ಯ ಅನಿತ್ಯತ್ವಂ ಪರತಂತ್ರತಾ ಚ । ನ ; ಸ್ವರೂಪಾವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಕಾರ್ಯತ್ವೋಪಚಾರಾತ್ । ಆತ್ಮನಃ ಸ್ವರೂಪಂ ಜ್ಞಪ್ತಿಃ ನ ತತೋ ವ್ಯತಿರಿಚ್ಯತೇ । ಅತೋ ನಿತ್ಯೈವ । ತಥಾಪಿ ಬುದ್ಧೇರುಪಾಧಿಲಕ್ಷಣಾಯಾಶ್ಚಕ್ಷುರಾದಿದ್ವಾರೈರ್ವಿಷಯಾಕಾರಪರಿಣಾಮಿನ್ಯಾಃ ಯೇ ಶಬ್ದಾದ್ಯಾಕಾರಾವಭಾಸಾಃ, ತೇ ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಿಷಯಭೂತಾ ಉತ್ಪದ್ಯಮಾನಾ ಏವ ಆತ್ಮವಿಜ್ಞಾನೇನ ವ್ಯಾಪ್ತಾ ಉತ್ಪದ್ಯಂತೇ । ತಸ್ಮಾದಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾವಭಾಸ್ಯಾಶ್ಚ ತೇ ವಿಜ್ಞಾನಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾಶ್ಚ ಧಾತ್ವರ್ಥಭೂತಾ ಆತ್ಮನ ಏವ ಧರ್ಮಾ ವಿಕ್ರಿಯಾರೂಪಾ ಇತ್ಯವಿವೇಕಿಭಿಃ ಪರಿಕಲ್ಪ್ಯಂತೇ । ಯತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಿಜ್ಞಾನಮ್ , ತತ್ ಸವಿತೃಪ್ರಕಾಶವತ್ ಅಗ್ನ್ಯುಷ್ಣತ್ವವಚ್ಚ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಾವ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಸ್ವರೂಪಮೇವ ತತ್ । ನ ತತ್ಕಾರಣಾಂತರಸವ್ಯಪೇಕ್ಷಮ್ , ನಿತ್ಯಸ್ವರೂಪತ್ವಾತ್ , ಸರ್ವಭಾವಾನಾಂ ಚ ತೇನಾವಿಭಕ್ತದೇಶಕಾಲತ್ವಾತ್ ಕಾಲಾಕಾಶಾದಿಕಾರಣತ್ವಾತ್ ನಿರತಿಶಯಸೂಕ್ಷ್ಮತ್ವಾಚ್ಚ । ನ ತಸ್ಯಾನ್ಯದವಿಜ್ಞೇಯಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ವ್ಯವಹಿತಂ ವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಂ ಭೂತಂ ಭವದ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾ ಅಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಜ್ಞಂ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ಮಂತ್ರವರ್ಣಾಚ್ಚ
‘ಅಪಾಣಿಪಾದೋ ಜವನೋ ಗ್ರಹೀತಾ ಪಶ್ಯತ್ಯಚಕ್ಷುಃ ಸ ಶೃಣೋತ್ಯಕರ್ಣಃ । ಸ ವೇತ್ತಿ ವೇದ್ಯಂ ನ ಚ ತಸ್ಯಾಸ್ತಿ ವೇತ್ತಾ ತಮಾಹುರಗ್ರ್ಯಂ ಪುರುಷಂ ಮಹಾಂತಮ್’ (ಶ್ವೇ. ಉ. ೩ । ೧೯) ಇತಿ ।
‘ನ ಹಿ ವಿಜ್ಞತುರ್ವಿಜ್ಞಾತೇರ್ವಿಪರಿಲೋಪೋ ವಿದ್ಯತೇಽವಿನಾಶಿತ್ವಾನ್ನ ತು ತದ್ದ್ವಿತೀಯಮಸ್ತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಶ್ಚ । ವಿಜ್ಞಾತೃಸ್ವರೂಪಾವ್ಯತಿರೇಕಾತ್ಕರಣಾದಿನಿಮಿತ್ತಾನಪೇಕ್ಷತ್ವಾಚ್ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪತ್ವೇಽಪಿ ನಿತ್ಯತ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ । ಅತೋ ನೈವ ಧಾತ್ವರ್ಥಸ್ತತ್ , ಅಕ್ರಿಯಾರೂಪತ್ವಾತ್ । ಅತ ಏವ ಚ ನ ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃ ; ತಸ್ಮಾದೇವ ಚ ನ ಜ್ಞಾನಶಬ್ದವಾಚ್ಯಮಪಿ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ತಥಾಪಿ ತದಾಭಾಸವಾಚಕೇನ ಬುದ್ಧಿಧರ್ಮವಿಶೇಷೇಣ ಜ್ಞಾನಶಬ್ದೇನ ತಲ್ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ; ನ ತು ಉಚ್ಯತೇ, ಶಬ್ದಪ್ರವೃತ್ತಿಹೇತುಜಾತ್ಯಾದಿಧರ್ಮರಹಿತತ್ವಾತ್ । ತಥಾ ಸತ್ಯಶಬ್ದೇನಾಪಿ । ಸರ್ವವಿಶೇಷಪ್ರತ್ಯಸ್ತಮಿತಸ್ವರೂಪತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಬಾಹ್ಯಸತ್ತಾಸಾಮಾನ್ಯವಿಷಯೇಣ ಸತ್ಯಶಬ್ದೇನ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ ‘ಸತ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತಿ ; ನ ತು ಸತ್ಯಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಏವಂ ಸತ್ಯಾದಿಶಬ್ದಾ ಇತರೇತರಸಂನಿಧಾನಾದನ್ಯೋನ್ಯನಿಯಮ್ಯನಿಯಾಮಕಾಃ ಸಂತಃ ಸತ್ಯಾದಿಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾತ್ ನಿವರ್ತಕಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಾಶ್ಚ ಭವಂತೀತಿ । ಅತಃ ಸಿದ್ಧಮ್
‘ಯತೋ ವಾಚೋ ನಿವರ್ತಂತೇ ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಮನಸಾ ಸಹ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧) ‘ಅನಿರುಕ್ತೇಽನಿಲಯನೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೭ । ೧) ಇತಿ ಚ ಅವಾಚ್ಯತ್ವಮ್ , ನೀಲೋತ್ಪಲವದವಾಕ್ಯಾರ್ಥತ್ವಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ॥
ತದ್ಯಥಾವ್ಯಾಖ್ಯಾತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಯಃ ವೇದ ವಿಜಾನಾತಿ ನಿಹಿತಂ ಸ್ಥಿತಂ ಗುಹಾಯಾಮ್ , ಗೂಹತೇಃ ಸಂವರಣಾರ್ಥಸ್ಯ ನಿಗೂಢಾ ಅಸ್ಯಾಂ ಜ್ಞಾನಜ್ಞೇಯಜ್ಞಾತೃಪದಾರ್ಥಾ ಇತಿ ಗುಹಾ ಬುದ್ಧಿಃ, ಗೂಢಾವಸ್ಯಾಂ ಭೋಗಾಪವರ್ಗೌ ಪುರುಷಾರ್ಥಾವಿತಿ ವಾ, ತಸ್ಯಾಂ ಪರಮೇ ಪ್ರಕೃಷ್ಟೇ ವ್ಯೋಮನ್ ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಆಕಾಶೇ ಅವ್ಯಾಕೃತಾಖ್ಯೇ ; ತದ್ಧಿ ಪರಮಂ ವ್ಯೋಮ,
‘ಏತಸ್ಮಿನ್ಖಲ್ವಕ್ಷರೇ ಗಾರ್ಗ್ಯಾಕಾಶಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೮ । ೧೧) ಇತ್ಯಕ್ಷರಸಂನಿಕರ್ಷಾತ್ ; ‘ಗುಹಾಯಾಂ ವ್ಯೋಮನ್’ ಇತಿ ವಾ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಾದವ್ಯಾಕೃತಾಕಾಶಮೇವ ಗುಹಾ ; ತತ್ರಾಪಿ ನಿಗೂಢಾಃ ಸರ್ವೇ ಪದಾರ್ಥಾಸ್ತ್ರಿಷು ಕಾಲೇಷು, ಕಾರಣತ್ವಾತ್ಸೂಕ್ಷ್ಮತರತ್ವಾಚ್ಚ ; ತಸ್ಮಿನ್ನಂತರ್ನಿಹಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಹಾರ್ದಮೇವ ತು ಪರಮಂ ವ್ಯೋಮೇತಿ ನ್ಯಾಯ್ಯಮ್ , ವಿಜ್ಞಾನಾಂಗತ್ವೇನ ವ್ಯೋಮ್ನೋ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ ।
‘ಯೋ ವೈ ಸ ಬಹಿರ್ಧಾ ಪುರುಷಾದಾಕಾಶೋ ಯೋ ವೈ ಸೋಽಂತಃ ಪುರುಷ ಆಕಾಶೋ ಯೋಽಯಮಂತರ್ಹೃದಯ ಆಕಾಶಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೨ । ೭),
(ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೨ । ೮) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಹಾರ್ದಸ್ಯ ವ್ಯೋಮ್ನಃ ಪರಮತ್ವಮ್ । ತಸ್ಮಿನ್ಹಾರ್ದೇ ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಯಾ ಬುದ್ಧಿರ್ಗುಹಾ, ತಸ್ಯಾಂ ನಿಹಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ತದ್ವ್ಯಾವೃತ್ತ್ಯಾ ವಿವಿಕ್ತತಯೋಪಲಭ್ಯತ ಇತಿ । ನ ಹ್ಯನ್ಯಥಾ ವಿಶಿಷ್ಟದೇಶಕಾಲಸಂಬಂಧೋಽಸ್ತಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ಸರ್ವಗತತ್ವಾನ್ನಿರ್ವಿಶೇಷತ್ವಾಚ್ಚ । ಸಃ ಏವಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಜಾನನ್ ; ಕಿಮಿತ್ಯಾಹ - ಅಶ್ನುತೇ ಭುಂಕ್ತೇ ಸರ್ವಾನ್ ನಿರವಶೇಷಾನ್ ಕಾಮಾನ್ ಕಾಮ್ಯಭೋಗಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಮಸ್ಮದಾದಿವತ್ಪುತ್ರಸ್ವರ್ಗಾದೀನ್ಪರ್ಯಾಯೇಣ ? ನೇತ್ಯಾಹ - ಸಹ ಯುಗಪತ್ ಏಕಕ್ಷಣೋಪಾರೂಢಾನೇವ ಏಕಯೋಪಲಬ್ಧ್ಯಾ ಸವಿತೃಪ್ರಕಾಶವನ್ನಿತ್ಯಯಾ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಾವ್ಯತಿರಿಕ್ತಯಾ, ಯಾಮವೋಚಾಮ ‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮ್’ ಇತಿ । ಏತತ್ತದುಚ್ಯತೇ - ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಸಹೇತಿ । ಬ್ರಹ್ಮಭೂತೋ ವಿದ್ವಾನ್ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣೈವ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ ಸಹ ಅಶ್ನುತೇ । ನ ತಥಾ ಯಥೋಪಾಧಿಕೃತೇನ ಸ್ವರೂಪೇಣಾತ್ಮನೋ ಜಲಸೂರ್ಯಕಾದಿವತ್ಪ್ರತಿಬಿಂಬಭೂತೇನ ಸಾಂಸಾರಿಕೇಣ ಧರ್ಮಾದಿನಿಮಿತ್ತಾಪೇಕ್ಷಾಂಶ್ಚಕ್ಷುರಾದಿಕರಣಾಪೇಕ್ಷಾಂಶ್ಚ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ಪರ್ಯಾಯೇಣಾಶ್ನುತೇ ಲೋಕಃ । ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ? ಯಥೋಕ್ತೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಸರ್ವಜ್ಞೇನ ಸರ್ವಗತೇನ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾ ನಿತ್ಯಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣ ಧರ್ಮಾದಿನಿಮಿತ್ತಾನಪೇಕ್ಷಾನ್ ಚಕ್ಷುರಾದಿಕರಣಾನಪೇಕ್ಷಾಂಶ್ಚ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ಸಹಾಶ್ನುತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ವಿಪಶ್ಚಿತಾ ಮೇಧಾವಿನಾ ಸರ್ವಜ್ಞೇನ । ತದ್ಧಿ ವೈಪಶ್ಚಿತ್ಯಮ್ , ಯತ್ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಮ್ । ತೇನ ಸರ್ವಜ್ಞಸ್ವರೂಪೇಣ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಅಶ್ನುತ ಇತಿ । ಇತಿಶಬ್ದೋ ಮಂತ್ರಪರಿಸಮಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಃ ॥
ಸರ್ವ ಏವ ವಲ್ಲ್ಯರ್ಥಃ ‘ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್’ ಇತಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ವಾಕ್ಯೇನ ಸೂತ್ರಿತಃ । ಸ ಚ ಸೂತ್ರಿತೋಽರ್ಥಃ ಸಂಕ್ಷೇಪತೋ ಮಂತ್ರೇಣ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ । ಪುನಸ್ತಸ್ಯೈವ ವಿಸ್ತರೇಣಾರ್ಥನಿರ್ಣಯಃ ಕರ್ತವ್ಯ ಇತ್ಯುತ್ತರಸ್ತದ್ವೃತ್ತಿಸ್ಥಾನೀಯೋ ಗ್ರಂಥ ಆರಭ್ಯತೇ - ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತಸ್ಮಾದಿತ್ಯಾದಿಃ । ತತ್ರ ಚ ‘ ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತ್ಯುಕ್ತಂ ಮಂತ್ರಾದೌ ; ತತ್ಕಥಂ ಸತ್ಯಮನಂತಂ ಚೇತ್ಯತ ಆಹ । ತ್ರಿವಿಧಂ ಹ್ಯಾನಂತ್ಯಮ್ - ದೇಶತಃ ಕಾಲತೋ ವಸ್ತುತಶ್ಚೇತಿ । ತದ್ಯಥಾ - ದೇಶತೋಽನಂತ ಆಕಾಶಃ ; ನ ಹಿ ದೇಶತಸ್ತಸ್ಯ ಪರಿಚ್ಛೇದೋಽಸ್ತಿ । ನ ತು ಕಾಲತಶ್ಚಾನಂತ್ಯಂ ವಸ್ತುತಶ್ಚ ಆಕಾಶಸ್ಯ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ । ನೈವಂ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆಕಾಶವತ್ಕಾಲತೋಽಪ್ಯಂತವತ್ತ್ವಮ್ । ಅಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ । ಕಾರ್ಯಂ ಹಿ ವಸ್ತು ಕಾಲೇನ ಪರಿಚ್ಛಿದ್ಯತೇ । ಅಕಾರ್ಯಂ ಚ ಬ್ರಹ್ಮ । ತಸ್ಮಾತ್ಕಾಲತೋಽಸ್ಯಾನಂತ್ಯಮ್ । ತಥಾ ವಸ್ತುತಃ । ಕಥಂ ಪುನರ್ವಸ್ತುತ ಆನಂತ್ಯಮ್ ? ಸರ್ವಾನನ್ಯತ್ವಾತ್ । ಭಿನ್ನಂ ಹಿ ವಸ್ತು ವಸ್ತ್ವಂತರಸ್ಯ ಅಂತೋ ಭವತಿ, ವಸ್ತ್ವಂತರಬುದ್ಧಿರ್ಹಿ ಪ್ರಸಕ್ತಾದ್ವಸ್ತ್ವಂತರಾನ್ನಿವರ್ತತೇ । ಯತೋ ಯಸ್ಯ ಬುದ್ಧೇರ್ನಿವೃತ್ತಿಃ, ಸ ತಸ್ಯಾಂತಃ । ತದ್ಯಥಾ ಗೋತ್ವಬುದ್ಧಿರಶ್ವತ್ವಾನ್ನಿವರ್ತತ ಇತ್ಯಶ್ವತ್ವಾಂತಂ ಗೋತ್ವಮಿತ್ಯಂತವದೇವ ಭವತಿ । ಸ ಚಾಂತೋ ಭಿನ್ನೇಷು ವಸ್ತುಷು ದೃಷ್ಟಃ । ನೈವಂ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಭೇದಃ । ಅತೋ ವಸ್ತುತೋಽಪ್ಯಾನಂತ್ಯಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸರ್ವಾನನ್ಯತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ - ಸರ್ವವಸ್ತುಕಾರಣತ್ವಾತ್ । ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹಿ ವಸ್ತೂನಾಂ ಕಾಲಾಕಾಶಾದೀನಾಂ ಕಾರಣಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಕಾರ್ಯಾಪೇಕ್ಷಯಾ ವಸ್ತುತೋಽಂತವತ್ತ್ವಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ ; ಅನೃತತ್ವಾತ್ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ವಸ್ತುನಃ । ನ ಹಿ ಕಾರಣವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಕಾರ್ಯಂ ನಾಮ ವಸ್ತುತೋಽಸ್ತಿ, ಯತಃ ಕಾರಣಬುದ್ಧಿರ್ವಿನಿವರ್ತೇತ ;
‘ವಾಚಾರಂಭಣಂ ವಿಕಾರೋ ನಾಮಧೇಯಂ ಮೃತ್ತಿಕೇತ್ಯೇವ ಸತ್ಯಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧ । ೪) ಏವಂ ಸದೇವ ಸತ್ಯಮಿತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ತಸ್ಮಾದಾಕಾಶಾದಿಕಾರಣತ್ವಾದ್ದೇಶತಸ್ತಾವದನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಆಕಾಶೋ ಹ್ಯನಂತ ಇತಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ದೇಶತಃ ; ತಸ್ಯೇದಂ ಕಾರಣಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ಸಿದ್ಧಂ ದೇಶತ ಆತ್ಮನ ಆನಂತ್ಯಮ್ । ನ ಹ್ಯಸರ್ವಗತಾತ್ಸರ್ವಗತಮುತ್ಪದ್ಯಮಾನಂ ಲೋಕೇ ಕಿಂಚಿದ್ದೃಶ್ಯತೇ । ಅತೋ ನಿರತಿಶಯಮಾತ್ಮನ ಆನಂತ್ಯಂ ದೇಶತಃ । ತಥಾ ಅಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ಕಾಲತಃ ; ತದ್ಭಿನ್ನವಸ್ತ್ವಂತರಾಭಾವಾಚ್ಚ ವಸ್ತುತಃ । ಅತ ಏವ ನಿರತಿಶಯಸತ್ಯತ್ವಮ್ ॥
ತಸ್ಮಾತ್ ಇತಿ ಮೂಲವಾಕ್ಯಸೂತ್ರಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ; ಏತಸ್ಮಾತ್ ಇತಿ ಮಂತ್ರವಾಕ್ಯೇನ ಅನಂತರಂ ಯಥಾಲಕ್ಷಿತಮ್ । ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಆದೌ ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾಕ್ಯೇನ ಸೂತ್ರಿತಮ್ , ಯಚ್ಚ ‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತ್ಯನಂತರಮೇವ ಲಕ್ಷಿತಮ್ , ತಸ್ಮಾದೇತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮನಃ ಆತ್ಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾತ್ ; ಆತ್ಮಾ ಹಿ ತತ್ ಸರ್ವಸ್ಯ,
‘ತತ್ಸತ್ಯಂ ಸ ಆತ್ಮಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ಅತೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಆತ್ಮಾ ; ತಸ್ಮಾದೇತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಾತ್ ಆಕಾಶಃ ಸಂಭೂತಃ ಸಮುತ್ಪನ್ನಃ । ಆಕಾಶೋ ನಾಮ ಶಬ್ದಗುಣಃ ಅವಕಾಶಕರೋ ಮೂರ್ತದ್ರವ್ಯಾಣಾಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಸ್ವೇನ ಸ್ಪರ್ಶಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೇಣ ಚ ಆಕಾಶಗುಣೇನ ಶಬ್ದೇನ ದ್ವಿಗುಣಃ ವಾಯುಃ, ಸಂಭೂತ ಇತ್ಯನುವರ್ತತೇ । ವಾಯೋಶ್ಚ ಸ್ವೇನ ರೂಪಗುಣೇನ ಪೂರ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಚ ತ್ರಿಗುಣಃ ಅಗ್ನಿಃ ಸಂಭೂತಃ । ಅಗ್ನೇಶ್ಚ ಸ್ವೇನ ರಸಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೈಶ್ಚ ತ್ರಿಭಿಃ ಚತುರ್ಗುಣಾ ಆಪಃ ಸಂಭೂತಾಃ । ಅದ್ಭ್ಯಃ ಸ್ವೇನ ಗಂಧಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೈಶ್ಚ ಚತುರ್ಭಿಃ ಪಂಚಗುಣಾ ಪೃಥಿವೀ ಸಂಭೂತಾ । ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಓಷಧಯಃ । ಓಷಧೀಭ್ಯಃ ಅನ್ನಮ್ । ಅನ್ನಾತ್ ರೇತೋರೂಪೇಣ ಪರಿಣತಾತ್ ಪುರುಷಃ ಶಿರಃ - ಪಾಣ್ಯಾದ್ಯಾಕೃತಿಮಾನ್ । ಸ ವೈ ಏಷ ಪುರುಷಃ ಅನ್ನರಸಮಯಃ ಅನ್ನರಸವಿಕಾರಃ ಪುರುಷಾಕೃತಿಭಾವಿತಂ ಹಿ ಸರ್ವೇಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಸ್ತೇಜಃಸಂಭೂತಂ ರೇತೋ ಬೀಜಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯೋ ಜಾಯತೇ, ಸೋಽಪಿ ತಥಾ ಪುರುಷಾಕೃತಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್ ; ಸರ್ವಜಾತಿಷು ಜಾಯಮಾನಾನಾಂ ಜನಕಾಕೃತಿನಿಯಮದರ್ಶನಾತ್ । ಸರ್ವೇಷಾಮಪ್ಯನ್ನರಸವಿಕಾರತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮವಂಶ್ಯತ್ವೇ ಚ ಅವಿಶಿಷ್ಟೇ, ಕಸ್ಮಾತ್ಪುರುಷ ಏವ ಗೃಹ್ಯತೇ ? ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾತ್ । ಕಿಂ ಪುನಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮ್ ? ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಾಧಿಕಾರಃ । ಪುರುಷ ಏವ ಹಿ ಶಕ್ತತ್ವಾದರ್ಥಿತ್ವಾದಪರ್ಯುದಸ್ತತ್ವಾಚ್ಚ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಯೋರಧಿಕ್ರಿಯತೇ, ‘ಪುರುಷೇ ತ್ವೇವಾವಿಸ್ತರಾಮಾತ್ಮಾ ಸ ಹಿ ಪ್ರಜ್ಞಾನೇನ ಸಂಪನ್ನತಮೋ ವಿಜ್ಞಾತಂ ವದತಿ ವಿಜ್ಞಾತಂ ಪಶ್ಯತಿ ವೇದ ಶ್ವಸ್ತನಂ ವೇದ ಲೋಕಾಲೋಕೌ ಮರ್ತ್ಯೇನಾಮತಮೀಕ್ಷತೀತ್ಯೇವಂ ಸಂಪನ್ನಃ ; ಅಥೇತರೇಷಾಂ ಪಶೂನಾಮಶನಾಯಾಪಿಪಾಸೇ ಏವಾಭಿವಿಜ್ಞಾನಮ್’ ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರದರ್ಶನಾತ್ ॥
ಸ ಹಿ ಪುರುಷಃ ಇಹ ವಿದ್ಯಯಾ ಆಂತರತಮಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಂಕ್ರಾಮಯಿತುಮಿಷ್ಟಃ । ತಸ್ಯ ಚ ಬಾಹ್ಯಾಕಾರವಿಶೇಷೇಷ್ವನಾತ್ಮಸು ಆತ್ಮಭಾವಿತಾಬುದ್ಧಿಃ ವಿನಾ ಆಲಂಬನವಿಶೇಷಂ ಕಂಚಿತ್ ಸಹಸಾ ಆಂತರತಮಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮವಿಷಯಾ ನಿರಾಲಂಬನಾ ಚ ಕರ್ತುಮಶಕ್ಯೇತಿ ದೃಷ್ಟಶರೀರಾತ್ಮಸಾಮಾನ್ಯಕಲ್ಪನಯಾ ಶಾಖಾಚಂದ್ರನಿದರ್ಶನವದಂತಃ ಪ್ರವೇಶಯನ್ನಾಹ - ತಸ್ಯೇದಮೇವ ಶಿರಃ । ತಸ್ಯ ಅಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯಾನ್ನರಸಮಯಸ್ಯ ಇದಮೇವ ಶಿರಃ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ । ಪ್ರಾಣಮಯಾದಿಷ್ವಶಿರಸಾಂ ಶಿರಸ್ತ್ವದರ್ಶನಾದಿಹಾಪಿ ತತ್ಪ್ರಸಂಗೋ ಮಾ ಭೂದಿತಿ ಇದಮೇವ ಶಿರ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಏವಂ ಪಕ್ಷಾದಿಷು ಯೋಜನಾ । ಅಯಂ ದಕ್ಷಿಣೋ ಬಾಹುಃ ಪೂರ್ವಾಭಿಮುಖಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಂ ಸವ್ಯೋ ಬಾಹುಃ ಉತ್ತರಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಂ ಮಧ್ಯಮೋ ದೇಹಭಾಗಃ ಆತ್ಮಾ ಅಂಗಾನಾಮ್ , ‘ಮಧ್ಯಂ ಹ್ಯೇಷಾಮಂಗಾನಾಮಾತ್ಮಾ’ ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ಇದಮಿತಿ ನಾಭೇರಧಸ್ತಾದ್ಯದಂಗಮ್ , ತತ್ ಪುಚ್ಛಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ಪ್ರತಿತಿಷ್ಠತ್ಯನಯೇತಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ಪುಚ್ಛಮಿವ ಪುಚ್ಛಮ್ , ಅಧೋಲಂಬನಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ , ಯಥಾ ಗೋಃ ಪುಚ್ಛಮ್ । ಏತತ್ಪ್ರಕೃತ್ಯ ಉತ್ತರೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣಮಯಾದೀನಾಂ ರೂಪಕತ್ವಸಿದ್ಧಿಃ, ಮೂಷಾನಿಷಿಕ್ತದ್ರುತತಾಮ್ರಪ್ರತಿಮಾವತ್ । ತದಪ್ಯೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ । ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವಾರ್ಥೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋಕ್ತೇ ಅನ್ನಮಯಾತ್ಮಪ್ರಕಾಶಕೇ ಏಷ ಶ್ಲೋಕಃ ಮಂತ್ರಃ ಭವತಿ ॥
ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾನುವಾಕಭಾಷ್ಯಮ್ ॥