ब्रह्मसूत्रभाष्यम्
द्वितीयोऽध्यायःद्वितीयः पादः
न्यायनिर्णयव्याख्या
 
नैकस्मिन्नसम्भवात् ॥ ३३ ॥
अत्राचक्ष्महेनायमभ्युपगमो युक्त इतिकुतः ? एकस्मिन्नसम्भवात् ह्येकस्मिन्धर्मिणि युगपत्सदसत्त्वादिविरुद्धधर्मसमावेशः सम्भवति, शीतोष्णवत् एते सप्तपदार्था निर्धारिता एतावन्त एवंरूपाश्चेति, ते तथैव वा स्युः, नैव वा तथा स्युःइतरथा हि, तथा वा स्युरतथा वेत्यनिर्धारितरूपं ज्ञानं संशयज्ञानवदप्रमाणमेव स्यात्नन्वनेकात्मकं वस्त्विति निर्धारितरूपमेव ज्ञानमुत्पद्यमानं संशयज्ञानवन्नाप्रमाणं भवितुमर्हतिनेति ब्रूमःनिरङ्कुशं ह्यनेकान्तत्वं सर्ववस्तुषु प्रतिजानानस्य निर्धारणस्यापि वस्तुत्वाविशेषात्स्यादस्ति स्यान्नास्तिइत्यादिविकल्पोपनिपातादनिर्धारणात्मकतैव स्यात्एवं निर्धारयितुर्निर्धारणफलस्य स्यात्पक्षेऽस्तिता, स्याच्च पक्षे नास्तितेतिएवं सति कथं प्रमाणभूतः सन् तीर्थकरः प्रमाणप्रमेयप्रमातृप्रमितिष्वनिर्धारितासु उपदेष्टुं शक्नुयात् ? कथं वा तदभिप्रायानुसारिणस्तदुपदिष्टेऽर्थेऽनिर्धारितरूपे प्रवर्तेरन् ? ऐकान्तिकफलत्वनिर्धारणे हि सति तत्साधनानुष्ठानाय सर्वो लोकोऽनाकुलः प्रवर्तते, नान्यथाअतश्चानिर्धारितार्थं शास्त्रं प्रणयन् मत्तोन्मत्तवदनुपादेयवचनः स्यात्तथा पञ्चानामस्तिकायानां पञ्चत्वसंख्याअस्ति वा नास्ति वाइति विकल्प्यमाना, स्यात्तावदेकस्मिन्पक्षे, पक्षान्तरे तु स्यात्इत्यतो न्यूनसंख्यात्वमधिकसंख्यात्वं वा प्राप्नुयात् चैषां पदार्थानामवक्तव्यत्वं सम्भवतिअवक्तव्याश्चेन्नोच्येरन्उच्यन्ते चावक्तव्याश्चेति विप्रतिषिद्धम्उच्यमानाश्च तथैवावधार्यन्ते नावधार्यन्त इति तथा तदवधारणफलं सम्यग्दर्शनमस्ति वा नास्ति वाएवं तद्विपरीतमसम्यग्दर्शनमप्यस्ति वा नास्ति वाइति प्रलपन् मत्तोन्मत्तपक्षस्यैव स्यात् , प्रत्ययितव्यपक्षस्यस्वर्गापवर्गयोश्च पक्षे भावः पक्षे चाभावः, तथा पक्षे नित्यता पक्षे चानित्यताइत्यनवधारणायां प्रवृत्त्यनुपपत्तिःअनादिसिद्धजीवप्रभृतीनां स्वशास्त्रावधृतस्वभावानामयथावधृतस्वभावत्वप्रसङ्गःएवं जीवादिषु पदार्थेष्वेकस्मिन्धर्मिणि सत्त्वासत्त्वयोर्विरुद्धयोर्धर्मयोरसम्भवात् , सत्त्वे चैकस्मिन्धर्मेऽसत्त्वस्य धर्मान्तरस्यासम्भवात् , असत्त्वे चैवं सत्त्वस्यासम्भवात् , असङ्गतमिदमार्हतं मतम्एतेनैकानेकनित्यानित्यव्यतिरिक्ताव्यतिरिक्ताद्यनेकान्ताभ्युपगमा निराकृता मन्तव्याःयत्तु पुद्गलसंज्ञकेभ्योऽणुभ्यः सङ्घाताः सम्भवन्तीति कल्पयन्ति, तत्पूर्वेणैवाणुवादनिराकरणेन निराकृतं भवतीत्यतो पृथक्तन्निराकरणाय प्रयत्यते ॥ ३३ ॥

पदार्थानां सत्त्वादिव्यवस्था वास्तवी व्यावहारिकी वा न सम्भवतीति विकल्प्याद्यमङ्गीकृत्य द्वितीये व्यवहारविरोधमभिप्रेत्य सिद्धान्तयति -

अत्रेति ।

व्यवहारतो वस्तुतो वा नानैकान्तिकत्वमुपगन्तुं शक्यमिति प्रतिज्ञापरत्वेन नञ्पदं व्याचष्टे -

नायमिति ।

तत्र प्रश्नपूर्वकं हेतुमाह -

कुत इति ।

हेतुं विभजते -

न हीति ।

एकत्र विरुद्धधर्मसमावेशासम्भवादनैकान्तिकत्वस्य द्विधाप्ययोगादैकान्तिकत्वस्य च घटादिषु तत्त्वतोऽयोगेऽपि व्यवस्थयैव दृष्टव्यवहारदृष्टेर्व्यावहारिकत्वसिद्धेरयुक्तत्वाद्दिगम्बरराद्धान्तस्य न तेन विरोधः समन्वयस्येत्यर्थः ।

विमतमनैकान्तिकं, वस्तुत्वात् , नरसिंहादिवदित्याशङ्क्य हेतोरनैकान्तिकत्वमाह -

य इति ।

सङ्क्षेपविस्तराभ्यामुक्तसङ्ख्यावत्त्वमेतावत्त्वम् । एवंरूपत्वमुक्तावान्तरभेदभाक्त्वम् ।

ननूक्तं पदार्थेषु वस्तुत्वे सत्यपि तथैवान्यथैव वेति नियमाभावात्तेष्वपि तथैवान्यथा वेत्यनिर्धारितज्ञानोपगमेनानैकान्तिकत्वाविशेषात्कुतो वस्तुत्वमनैकान्तिकं, तत्राह -

इतरथेति ।

स्थाणुर्वा पुरुषो वेति ज्ञानवत्पदार्थेषु सप्तत्वादिज्ञानस्याप्रामाण्यप्रसङ्गादसाधकत्वमुक्तं परिहरन्नाशङ्कते -

नन्विति ।

अनेकात्मकं वस्त्विति ज्ञानस्य निर्धारितत्वे तत्रैव वस्तुत्वस्यानैकान्त्यान्नैवमिति दूषयति -

नेतीति ।

निर्धारणे दर्शितन्यायं निर्धारयितृतत्करणतत्प्रमेयेष्वतिदिशति -

एवमिति ।

निर्धारणं फलं यस्य मानादेस्तत्तथा तस्येति यावत् । चकारेण तन्मेयं सप्तत्वादि गृहीतम् । इतिशब्दोऽनिर्धारणात्मकतयैव स्यादित्यनेन सम्बध्यते ।

अस्मदीये सिद्धान्ते परैरप्यापाद्यमाने का तस्य हानिरित्याशङ्क्याह -

एवमिति ।

उपदेशानुपपत्तिमुक्त्वा प्रवृत्तिरपि मुमुक्षूणामयुक्तेत्याह -

कथं वेति ।

अनिश्चयेऽपि कृष्यादाविव प्रवृत्तिमाशङ्क्यामुष्मिकहेतौ निश्चयादृते न प्रवृत्तिरित्याह -

ऐकान्तिकेति ।

निश्चयं विनापि सर्वज्ञोक्त्या प्रवृत्तिः स्यादित्याशङ्क्यानिर्धारितार्थशास्त्रकर्तुः सर्वज्ञत्वासंमतेर्मैवमित्याह -

अतश्चेति ।

सप्तपदार्थनियमवत्पञ्चास्तिकायनियमोऽपि नास्तीत्याह -

तथेति ।

पञ्चत्वसङ्ख्यानियमाभावे फलितमाह -

इत्यत इति ।

किञ्च सङ्क्षिप्तानां प्रपञ्चितानां च पदार्थानां सर्वैर्वा शब्दैरवाच्यत्वं केनचिद्वेति विकल्प्य घटादेस्तच्छब्दवाच्यत्वेऽपि स्तम्भादिशब्दावाच्यत्वादाद्यमुपेत्य द्वितीयं प्रत्याह -

न चेति ।

काऽत्रानुपपत्तिः, तत्राह -

उच्यन्ते चेति ।

ननु सत्त्वादिरूपेण निर्धारणाभावादुच्यमानानामपि स्यादवक्तव्यतेति न व्याहतिरुक्तेर्निर्धारणपूर्वकत्वेऽपि तथैवेत्यनिर्धारणादवक्तव्यत्वसिद्धिः, तत्राह -

उच्यमानाश्चेति ।

चकारो विप्रतिषिद्धमित्येतदनुकर्षणार्थः ।

सत्त्वाद्यनैकान्तिकत्वावधारणं निराकृत्य तत्फलं सम्यग्दर्शनं तद्विपरीतमसम्यग्दर्शनं चास्ति नास्ति वेति विकल्प्यमाने स्यादस्ति स्यान्नास्तीति प्रलपन्नाप्तो न स्यादित्याह -

तथेति ।

इतश्चासङ्गतमार्हतं मतमित्याह -

स्वर्गेति ।

किञ्चार्हन्नित्युक्तो नित्यमुक्तोऽनादिसिद्धो जीवः कश्चिद्धेत्वनुष्ठानान्मुच्यतेऽन्यस्तदभावाद्बध्यत एवमार्हते मते निश्चितस्वभावानामेषां तथात्वमस्ति न वेति विकल्प्यमाने स्यादस्ति स्यान्नास्तीत्यव्यवस्थायां शास्त्रावधृतस्वभावत्वासम्भवात्तदप्रामाण्यप्रसक्तिरित्याह -

अनादीति ।

सत्त्वासत्त्वयोरनैकान्तिकत्वायोगं सोपस्करमुपसंहरति -

एवमिति ।

एवमेवैकत्वनित्यत्वादिष्वप्युक्तं प्रत्याह -

एतेनेति ।

सत्त्वासत्त्वयोरनैकान्तोपगतिरिरासेनेति यावत् ।

परमाणुभ्यः स्थावरजङ्गमात्मानः सङ्घाता भवन्तीति दिगम्बरास्तत्किमिति न निरस्यते, तत्राह -

यत्त्विति ॥ ३३ ॥