पूर्वपक्षमनूद्य प्रतिज्ञामवतार्य व्याकरोति -

अत इति ।

अग्नेः सांशत्वादंशांशित्वेऽपि प्रकृते न सांशतेति प्रतिज्ञासिद्धिमाशङ्क्याह -

अंश इति ।

सूत्रसामर्थ्यान्मुख्यमेवांशत्वं जीवस्य किं न स्यात् , तत्राह -

नहीति ।

चोद्यद्वारा सूत्रावयवमादत्ते -

कस्मादिति ।

व्यतिरेकेण व्याकरोति -

स इति ।

आत्यन्तिकाभेदे भेदोक्त्यसिद्धिश्चेत्तदर्थमात्यन्तिको भेदः स्यादिति शङ्कते -

ननु चेति ।

कथञ्चिद्भेदेऽपि यस्य सिद्धिस्तस्यातिशयेन सिद्धिरात्यन्तिके भेदे स्यादित्युक्तम् -

सुतरामिति ।

सूत्रावयवेनोत्तरमाह -

अत इति ।

तस्यार्थमाह -

नचेति ।

अभेदव्यपदेशं विशदयन्दाशकितवादित्वमित्यादि व्याचष्टे -

तथाहीति ।

दाशादिपदार्थोक्तिपूर्वकमुद्देश्यविधेयत्वं प्रकटयन्हीनजन्तूदाहरणतात्पर्यमाह -

दाशा इति ।

उक्तार्थस्फुटीकरणार्थमुदाहरणान्तरमाह -

तथेति ।

वञ्चसि गच्छसि ।

सूत्रात्मैवात्र सर्वात्मत्वेन स्तूयते न परमात्मेत्याशङ्क्य श्रुत्यन्तरमाह -

सर्वाणीति ।

यदास्ते यो नामरूपे निर्मायाभिवदनादि कुर्वन्वर्तते तं विद्वानिहैवामृतो भवतीति सम्बन्धः ।

न केवलं विधिद्वारैवाभेदो बोध्यते किन्तु निषेधद्वाराऽपीत्याह -

नेति ।

न केवलं श्रुतितोऽभेदो न्यायतश्चेत्याह -

चैतन्यं चेति ।

जीवो नात्यन्तं ब्रह्मणो भिद्यते, चिद्रूपत्वात् , ब्रह्मवदेवेत्यर्थः ।

व्यपदेशाभ्यामुपपत्तेश्च फलितमाह -

अत इति ॥ ४३ ॥