परोक्तं लिङ्गदर्शनं प्रत्याह -
तुल्यं त्विति ।
उक्तमनूद्य सूत्रमुत्तरत्वेन योजयति -
यदित्यादिना ।
इतश्च विद्याया न शेषतेत्याह -
याज्ञवल्क्येति ।
आदिशब्देन शुकादयो गृह्यन्ते ।
कथं तेषामकर्मनिष्ठत्वं तदाह -
एतावदिति ।
उभयथालिङ्गदर्शने संशयमाशङ्क्य परकीयलिङ्गानामन्यथासिद्धिं वक्तुमारभते -
अपिचेति ।
तत्र यक्ष्यमाण इत्यादिलिङ्गदर्शनस्यान्यथासिद्धिमाह -
यक्ष्यमाण इति ।
तत्रापि विद्यात्वान्न कर्मसाहित्यमन्यथा ब्रह्मविद्यायामपि तत्प्रसङ्गादित्याशङ्क्याह -
सम्भवतीति ।
तर्हि वैश्वानरविद्याया न स्वातन्त्र्येण फलवत्त्वं कर्माङ्गत्वाङ्गीकारात् , तत्राह -
न त्विति ।
येषां च ब्रह्मविदामपि कर्म दृश्यते न तत्तेषां कर्म तद्धि चोदनालक्षणं तेषां चाहंममाभिमानाभावेन चोदनाभावात्कथञ्चिदनुवर्तमानमपि तदाभासमात्रमिति भावः ॥ ९ ॥