బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
బ్రహ్మ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్తదాత్మానమేవావేత్ । అహం బ్రహ్మాస్మీతి । తస్మాత్తత్సర్వమభవత్తద్యో యో దేవానాం ప్రత్యబుధ్యత స ఎవ తదభవత్తథర్షీణాం తథా మనుష్యాణాం తద్ధైతత్పశ్యనృషిర్వామదేవః ప్రతిపేదేఽహం మనురభవం సూర్యశ్చేతి । తదిదమప్యేతర్హి య ఎవం వేదాహం బ్రహ్మాస్మీతి స ఇదం సర్వం భవతి తస్య హ న దేవాశ్చనాభూత్యా ఈశతే । ఆత్మా హ్యేషాం స భవతి అథ యోఽన్యాం దేవతాముపాస్తేఽన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేద యథా పశురేవం స దేవానామ్ । యథా హ వై బహవః పశవో మనుష్యం భుఞ్జ్యురేవమేకైకః పురుషో దేవాన్భునక్త్యేకస్మిన్నేవ పశావాదీయమానేఽప్రియం భవతి కిము బహుషు తస్మాదేషాం తన్న ప్రియం యదేతన్మనుష్యా విద్యుః ॥ ౧౦ ॥
మనుష్యాధికారాద్వా తద్భావీ బ్రాహ్మణః స్యాత్ ; ‘సర్వం భవిష్యన్తో మనుష్యా మన్యన్తే’ ఇతి హి మనుష్యాః ప్రకృతాః ; తేషాం చ అభ్యుదయనిఃశ్రేయససాధనే విశేషతోఽధికార ఇత్యుక్తమ్ , న పరస్య బ్రహ్మణో నాప్యపరస్య ప్రజాపతేః ; అతో ద్వైతైకత్వాపరబ్రహ్మవిద్యయా కర్మసహితయా అపరబ్రహ్మభావముపసమ్పన్నో భోజ్యాదపావృత్తః సర్వప్రాప్త్యోచ్ఛిన్నకామకర్మబన్ధనః పరబ్రహ్మభావీ బ్రహ్మవిద్యాహేతోర్బ్రహ్మేత్యభిధీయతే ; దృష్టశ్చ లోకే భావినీం వృత్తిమాశ్రిత్య శబ్దప్రయోగః — యథా ‘ఓదనం పచతి’ ఇతి, శాస్త్రే చ — ‘పరివ్రాజకః సర్వభూతాభయదక్షిణామ్’ ( ? ) ఇత్యాది, తథా ఇహ - ఇతి కేచిత్ — బ్రహ్మ బ్రహ్మభావీ పురుషో బ్రాహ్మణః ఇతి వ్యాచక్షతే ॥

హిరణ్యగర్భస్య నోపదేశజన్యజ్ఞానాద్బ్రహ్మభావః ‘సహసిద్ధం చతుష్ట్యమ్’ ఇతి స్మృతేః । స్వాభావికజ్ఞానవత్త్వాత్తస్మాత్తత్సర్వమభవదితి చోపదేశాధీనధీసాధ్యోఽసౌ శ్రుతౌ । న చాఽఽసీదిత్యతీతకాలావచ్ఛేదస్త్రికాలే తస్మిన్యుజ్యతే । సమవర్తతేతి చ జన్మమాత్రం శ్రూయతే । కాలాత్మకే తత్సంబన్ధస్య స్వాశ్రయపరాహతత్వాన్మనుష్యాణాం ప్రకృతత్వాచ్చ నాపరం బ్రహ్మేహ బ్రహ్మశబ్దమిత్యపరితోషాద్వృత్తికారమతం హిత్వా బ్రహ్మేతి బ్రహ్మభావీ పురుషో నిర్దిశ్యత ఇతి భర్తృప్రపఞ్చోక్తిమాశ్రిత్య తన్మతమాహ —

మనుష్యేతి ।

తదేవ ప్రపఞ్చయతి —

సర్వమిత్యాదినా ।

ద్వైతకత్వం సర్వజగదాత్మకమపరం హిరణ్యగర్భాఖ్యం బ్రహ్మ తస్మిన్విద్యా హిరణ్యగర్భోఽహమిత్యహఙ్గ్రహోపాస్తిస్తస్యా సముచ్చితయా తద్భావమిహైవోపగతో హిరణ్యగర్భపదే యద్భోజ్యం తతోఽపి దోషదర్శనాద్విరక్తః సర్వకర్మఫలప్రాప్త్యా నివృత్తికామాదినిగడః సాధ్యాన్తరాభావాద్విద్యామేవార్థయమానస్తద్వశాద్బ్రహ్మభావీ జీవోఽస్మిన్వాక్యే బ్రహ్మశబ్దార్థ ఇతి ఫలితమాహ —

అత ఇతి ।

కథం బ్రహ్మభావిని జీవే బ్రహ్మశబ్దస్య ప్రవృత్తిరిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

దృష్టశ్చేతి ।

ఆదిశబ్దేన “గృహస్థః సదృశీం భార్యాం విన్దేతే”(గౌ.ధ.సూ.౧.౪.౩)త్యాది గృహ్యతే । ఇహేతి ప్రకృతవాక్యకథనమ్ ।