బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
తదేతద్బ్రహ్మ క్షత్రం విట్శూద్రస్తదగ్నినైవ దేవేషు బ్రహ్మాభవద్బ్రాహ్మణో మనుష్యేషు క్షత్రియేణ క్షత్రియో వైశ్యేన వైశ్యః శూద్రేణ శూద్రస్తస్మాదగ్నావేవ దేవేషు లోకమిచ్ఛన్తే బ్రాహ్మణే మనుష్యేష్వేతాభ్యాం హి రూపాభ్యాం బ్రహ్మాభవత్ । అథ యో హ వా అస్మాల్లోకాత్స్వం లోకమదృష్ట్వా ప్రైతి స ఎనమవిదితో న భునక్తి యథా వేదో వాననూక్తోఽన్యద్వా కర్మాకృతం యదిహ వా అప్యనేవంవిన్మహత్పుణ్యం కర్మ కరోతి తద్ధాస్యాన్తతః క్షీయత ఎవాత్మానమేవ లోకముపాసీత స య ఆత్మానమేవ లోకముపాస్తే న హాస్య కర్మ క్షీయతే । అస్మాద్ధ్యేవాత్మనో యద్యత్కామయతే తత్తత్సృజతే ॥ ౧౫ ॥
స్వాత్మలోకోపాసకస్య విదుషో విద్యాసంయోగాత్ కర్మైవ న క్షీయత ఇత్యపరే వర్ణయన్తి ; లోకశబ్దార్థం చ కర్మసమవాయినం ద్విధా పరికల్పయన్తి కిల — ఎకో వ్యాకృతావస్థః కర్మాశ్రయో లోకో హైరణ్యగర్భాఖ్యః, తం కర్మసమవాయినం లోకం వ్యాకృతం పరిచ్ఛిన్నం య ఉపాస్తే, తస్య కిల పరిచ్ఛిన్నకర్మాత్మదర్శినః కర్మ క్షీయతే ; తమేవ కర్మసమవాయినం లోకమవ్యాకృతావస్థం కారణరూపమాపాద్య యస్తూపాస్తే, తస్యాపరిచ్ఛిన్నకర్మాత్మదర్శిత్వాత్తస్య కర్మ న క్షీయత ఇతి । భవతీయం శోభనా కల్పనా, న తు శ్రౌతీ, స్వలోకశబ్దేన ప్రకృతస్య పరమాత్మనోఽభిహితత్వాత్ , స్వం లోకమితి ప్రస్తుత్య స్వశబ్దం విహాయ ఆత్మశబ్దప్రక్షేపేణ పునస్తస్యైవ ప్రతినిర్దేశాత్ — ఆత్మానమేవ లోకముపాసీతేతి ; తత్ర కర్మసమవాయిలోకకల్పనాయా అనవసర ఎవ । పరేణ చ కేవలవిద్యావిషయేణ విశేషణాత్ — ‘కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి ; పుత్రకర్మాపరవిద్యాకృతేభ్యో హి లోకేభ్యో విశినష్టి — అయమాత్మా నో లోక ఇతి, ‘న హాస్య కేనచన కర్మణా లోకో మీయత ఎషోఽస్య పరమో లోకః’ (కౌ. ఉ. ౩ । ౧) ఇతి చ । తైః సవిశేషణైః అస్యైకవాక్యతా యుక్తా, ఇహాపి స్వం లోకమితి విశేషణదర్శనాత్ । అస్మాత్కామయత ఇత్యయుక్తమితి చేత్ — ఇహ స్వో లోకః పరమాత్మా ; తదుపాసనాత్స ఎవ భవతీతి స్థితే, యద్యత్కామయతే తత్తదస్మాదాత్మనః సృజత ఇతి

ఆత్మానమిత్యాది కేవలజ్ఞానాన్ముక్తిరిత్యేవమ్పరతయా వ్యాఖ్యాతం సంప్రతి తత్ర భర్తృప్రపఞ్చవ్యాఖ్యాముత్థాపయతి —

స్వాత్మేతి ।

ఆత్మలోకోపాసకస్య కర్మాభావే కథం తదక్షయవాచోయుక్తిరిత్యాశఙ్క్య కర్మాభావస్యాసిద్ధిమభిసన్ధాయ కర్మసాధ్యం లోకం వ్యాకృతావ్యాకృతరూపేణ భినత్తి —

లోకశబ్దార్థఞ్చేతి ।

ఔత్ప్రేక్షికీ కల్పనా న తు శ్రౌతీతి వక్తుం కిలేత్యుక్తమ్ । తత్రాఽఽద్యం లోకశబ్దార్థమనూద్య తదుపాసకస్య దోషమాహ —

ఎక ఇతి ।

పరిచ్ఛిన్నః కర్మాత్మా తత్సాధ్యో వ్యాకృతావస్థో లోకస్తస్మిన్నహఙ్గ్రహోపాసకస్యేతి యావత్ । కిలశబ్దస్తు పూర్వవత్ ।

ద్వితీయం లోకశబ్దార్థమనూద్య తదుపాసకస్య లాభం దర్శయతి —

తమేవేతి ।

యథా కుణ్డలాదేరన్తర్బహిరన్వేషణే సువర్ణాతిరిక్తరూపానుపలమ్భాత్తద్రూపేణాస్య నిత్యత్వం తథా కర్మసాధ్యం హిరణ్యమర్గాదిలోకం కార్యత్వాదవ్యాకృతం కారణమేవేత్యఙ్గీకృత్య యస్తస్మిన్నహమ్బుద్ధ్యోపాస్యే తస్యాపరిచ్ఛిన్నకర్మసాధ్యలోకాత్మోపాసకత్వాద్బ్రహ్మవిత్త్వం కర్మిత్వం చ ఘటతే తస్య ఖల్వాత్మైవ కర్మ తేన తస్య తన్న క్షీయతే । యః పునరద్వైతావస్థాముపాస్తే తస్యాఽఽత్మైవ కర్మ భవతీతి హి భర్తృప్రపఞ్చైరుక్తమిత్యర్థః ।

ఆత్మానమిత్యాదిసముచ్చయపరమితి ప్రాప్తం పక్షం ప్రత్యాహ —

భవతీతి ।

శ్రౌతత్వాభావే హేతుమాహ —

స్వలోకేతి ।

స్వం లోకమదృష్ట్వేత్యత్ర స్వలోకశబ్దేన పరస్య ప్రకృతస్యాఽత్మానమేవేత్యత్ర ప్రకృతహానాప్రకృతప్రక్రియాపరిహారార్థముక్తత్వాన్నాత్ర లోకద్వైవిద్యకల్పనా యుక్తేత్యర్థః ।

లోకశబ్దేనాత్ర పరమాత్మపరిగ్రహే హేత్వన్తరమాహ —

స్వం లోకమితీతి ।

యథా లోకస్య స్వశబ్దార్థో విశేషణం తథాఽఽత్మానమిత్యత్ర స్వశబ్దపర్యాయాత్మశబ్దార్థస్తస్య విశేషణం దృశ్యతే న చ కర్మఫలస్య ముక్త్యమాత్మత్వమతో లోకశబ్దోఽత్ర పరమాత్మైవేత్యర్థః ।

ప్రకరణాద్విశేషణాచ్చ సిద్ధమర్థం దర్శయతి —

తత్రేతి ।

పరస్యైవ లోకశబ్దార్థత్వే హేత్వన్తరమాహ —

పరేణేతి ।

ఉక్తమేవ ప్రపఞ్చయతి —

పుత్రేతి ।

అథ పరేషు వాక్యేషు పరమాత్మా లోకశబ్దార్థః ప్రకృతే తు కర్మఫలమితి వ్యవస్థేతి చేన్నైవమేకవాక్యత్వసంభవే తద్భేదస్యాన్యాయ్యత్వాదిత్యాహ —

తైరితి ।

ఎకవాక్యత్వసంభావనామేవ దర్శయతి —

ఇహాపీతి ।

యథోత్తరత్రాఽఽత్మాదిశబ్దేన లోకో విశేషిస్తథాఽఽత్మానమిత్యత్రాప్యాత్మశబ్దేన విశేష్యతే । పూర్వవాక్యే చ స్వం లోకమదృష్ట్వేతి స్వశబ్దేనాఽఽత్మవాచినా తస్య విశేషణం దృశ్యతే । తథా చ పూర్వాపరాలోచనాయామేకవాక్యత్వసిద్ధిరిత్యర్థః ।

ప్రకరణేన తస్య లోకశబ్దార్థత్వమయుక్తం లిఙ్గవిరోధాదితి చోదయతి —

అస్మాదితి ।

తదేవ వివృణోతి —

ఇహేత్యాదినా ।