वावशब्दस्यावधारणरूपमर्थं विवृणोति —

त्रय एवेति ।

तदेव लोकत्रयं प्रश्नद्वारा स्फोरयति —

के त इत्यादिना ।

जयो नाम पुत्रेण मनुष्यलोकस्यातिक्रम इति केचित्तान्प्रत्याह —

साध्य इति ।

पुत्रेणास्य साध्यत्वमसिद्धमित्याशङ्क्याऽऽह —

यथा चेति ।

द्विविधो हि मनुष्यलोकजयः कर्तव्यशेषानुष्ठानं भोगश्च । तत्राऽऽद्यमाश्रित्यान्ययोगव्यवच्छेदमेवकारार्थं दर्शयति —

नान्येनेति ।

द्वितीये त्वयोगव्यवच्छेदस्तदर्थो ज्योतिषेमं लोकं जयतीति साधनान्तरेणापि मनुष्यलोकजयश्रुतेरिति भावः ।

पूर्ववाक्यस्थमेवकारमुत्तरवाक्ययोरनुषक्तमुपेत्य वाक्यद्वयं व्याचष्टे —

कर्मणेत्यादिना ।

साधनद्वयापेक्षया फलद्वारकमुत्कर्षं विद्यायां दर्शयति —

देवलोक इति ॥१६॥