బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
చతుర్థోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
తస్మిఞ్ఛుక్లముత నీలమాహుః పిఙ్గలం హరితం లోహితం చ । ఎష పన్థా బ్రహ్మణా హానువిత్తస్తేనైతి బ్రహ్మవిత్పుణ్యకృత్తైజసశ్చ ॥ ౯ ॥
తస్మిన్ మోక్షసాధనమార్గే విప్రతిపత్తిర్ముముక్షూణామ్ ; కథమ్ ? తస్మిన్ శుక్లం శుద్ధం విమలమ్ ఆహుః కేచిత్ ముముక్షవః ; నీలమ్ అన్యే, పిఙ్గలమ్ అన్యే, హరితం లోహితం చ — యథాదర్శనమ్ । నాడ్యస్తు ఎతాః సుషుమ్నాద్యాః శ్లేష్మాదిరససమ్పూర్ణాః — శుక్లస్య నీలస్య పిఙ్గలస్యేత్యాద్యుక్తత్వాత్ । ఆదిత్యం వా మోక్షమార్గమ్ ఎవంవిధం మన్యన్తే — ‘ఎష శుక్ల ఎష నీలః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౬ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుత్యన్తరాత్ । దర్శనమార్గస్య చ శుక్లాదివర్ణాసమ్భవాత్ । సర్వథాపి తు ప్రకృతాత్ బ్రహ్మవిద్యామార్గాత్ అన్యే ఎతే శుక్లాదయః । నను శుక్లః శుద్ధః అద్వైతమార్గః — న, నీలపీతాదిశబ్దైః వర్ణవాచకైః సహ అనుద్రవణాత్ ; యాన్ శుక్లాదీన్ యోగినో మోక్షపథాన్ ఆహుః, న తే మోక్షమార్గాః ; సంసారవిషయా ఎవ హి తే — ‘చక్షుష్టో వా మూర్ధ్నో వాన్యేభ్యో వా శరీరదేశేభ్యః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨) ఇతి శరీరదేశాన్నిఃసరణసమ్బన్ధాత్ , బ్రహ్మాదిలోకప్రాపకా హి తే । తస్మాత్ అయమేవ మోక్షమార్గః — యః ఆత్మకామత్వేన ఆప్తకామతయా సర్వకామక్షయే గమనానుపపత్తౌ ప్రదీపనిర్వాణవత్ చక్షురాదీనాం కార్యకరణానామ్ అత్రైవ సమవనయః — ఇతి ఎషః జ్ఞానమార్గః పన్థాః, బ్రహ్మణా పరమాత్మస్వరూపేణైవ బ్రాహ్మణేన త్యక్తసర్వైషణేన, అనువిత్తః । తేన బ్రహ్మవిద్యామార్గేణ బ్రహ్మవిత్ అన్యః అపి ఎతి । కీదృశో బ్రహ్మవిత్ తేన ఎతీత్యుచ్యతే — పూర్వం పుణ్యకృద్భూత్వా పునస్త్యక్తపుత్రాద్యేషణః, పరమాత్మతేజస్యాత్మానం సంయోజ్య తస్మిన్నభినిర్వృత్తః తైజసశ్చ — ఆత్మభూతః ఇహైవ ఇత్యర్థః ; ఈదృశో బ్రహ్మవిత్ తేన మార్గేణ ఎతి । న పునః పుణ్యాదిసముచ్చయకారిణో గ్రహణమ్ , విరోధాదిత్యవోచామ ; ‘అపుణ్యపుణ్యోపరమే యం పునర్భవనిర్భయాః । శాన్తాః సన్న్యాసినో యాన్తి తస్మై మోక్షాత్మనే నమః’ (మహా. భా. రా. ధ. ౪౭ । ౫౫) ఇతి చ స్మృతేః ; ‘త్యజ ధర్మమధర్మం చ’ (మో. ధ. ౩౨౯ । ౪౦) ఇత్యాది పుణ్యాపుణ్యత్యాగోపదేశాత్ ; ‘నిరాశిషమనారమ్భం నిర్నమస్కారమస్తుతిమ్ । అక్షీణం క్షీణకర్మాణం తం దేవా బ్రాహ్మణం విదుః’ (మో. ధ. ౨౬౩ । ౩౪) ‘నైతాదృశం బ్రాహ్మణస్యాస్తి విత్తం యథైకతా సమతా సత్యతా చ । శీలం స్థితిర్దణ్డనిధానమార్జవం తతస్తతశ్చోపరమః క్రియాభ్యః’ (మో. ధ. ౧౭౫ । ౩౭) ఇత్యాదిస్మృతిభ్యశ్చ । ఉపదేక్ష్యతి చ ఇహాపి తు — ‘ఎష నిత్యో మహిమా బ్రాహ్మణస్య న వర్ధతే కర్మణా నో కనీయాన్’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ఇతి కర్మప్రయోజనాభావే హేతుముక్త్వా, ‘తస్మాదేవంవిచ్ఛాన్తో దాన్తః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ఇత్యాదినా సర్వక్రియోపరమమ్ । తస్మాత్ యథావ్యాఖ్యాతమేవ పుణ్యకృత్త్వమ్ । అథవా యో బ్రహ్మవిత్ తేన ఎతి, స పుణ్యకృత్ తైజసశ్చ — ఇతి బ్రహ్మవిత్స్తుతిరేషా ; పుణ్యకృతి తైజసే చ యోగిని మహాభాగ్యం ప్రసిద్ధం లోకే, తాభ్యామ్ అతః బ్రహ్మవిత్ స్తూయతే ప్రఖ్యాతమహాభాగ్యత్వాల్లోకే ॥

తస్మిన్నిత్యాదిపూర్వపక్షముత్థాపయతి —

తస్మిన్నితి ।

విప్రతిపత్తిమేవ ప్రశ్నపూర్వకం విశదయతి —

కథమిత్యాదినా ।

పిఙ్గలం వహ్నిజ్వాలాతుల్యమ్ । లోహితం జపాకుసుమసంనిభమ్ ।

సప్రపఞ్చం శబ్దస్పర్శరూపరసాదిమద్బ్రహ్మ తదుపాసనమనుసృత్య తత్ప్రాప్తిమార్గే వివాదో ముముక్షూణామిత్యాహ —

యథాదర్శనమితి।

తథాఽపి కథం బ్రహ్మప్రాప్తిమార్గే శుక్లాదిరూపసిద్ధిః ।

న హి జ్ఞానస్య రూపాదిమత్త్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

నాడ్యస్త్వితి ।

తాసామపి కథం యథోక్తరూపవత్త్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

శ్లేష్మాదీతి ।

తథాఽపి కథం శుక్లాదిరూపవత్త్వమిత్యాశఙ్క్య నాడీఖణ్డోక్తం స్మారయతి —

శుక్లస్యేతి ।

నాడీపరిగ్రహే నియామకాభావమాశఙ్క్య పక్షాన్తరమాహ —

ఆదిత్యం వేతి ।

ఎవంవిధం శుక్లాదినానావర్ణమిత్యర్థః ।

తస్య తథాత్వే ప్రమాణమాహ —

ఎష ఇతి ।

ప్రకృతే జ్ఞానమార్గే కిమితి మార్గాన్తరం కల్ప్యతే తత్రాఽఽహ —

దర్శనేతి ।

తర్హి నాడీపక్షో వాఽఽదిత్యపక్షో వా కతరో వివక్షితస్తత్రాఽఽహ —

సర్వథాఽపీతి ।

శుక్లమార్గస్య జ్ఞానమార్గాదన్యత్వమాక్షిపతి —

నన్వితి ।

శుక్లశబ్దస్య నాద్వైతమార్గవిషయత్వం నీలాదిశబ్దసమభివ్యాహారవిరోధాదితి పరిహరతి —

న నీలేతి ।

సైద్ధాన్తికమన్త్రభాగం వ్యాఖ్యాతుం పూర్వపక్షం దూషయతి —

యాఞ్ఛుక్లాదీనితి ।

న కేవలం దేహదేశనిఃసరణసంబన్ధాదేవ నాడీభేదానాం సంసారవిషయత్వం కిన్తు బ్రహ్మలోకాదిసంబన్ధాదపీత్యాహ —

బ్రహ్మాదీతి ।

ఆదిత్యోఽపి దేవయానమధ్యపాతీ బ్రహ్మలోకప్రాపకః సంసారహేతురేవేతి మన్వానో మోక్షమార్గముపసంహరతి —

తస్మాదితి ।

ఆప్తకామతయా జ్ఞానమార్గ ఇతి సంబన్ధః । ఎవం భూమికాం కృత్వైష ఇత్యస్యార్థమాహ —

సర్వకామేతి ।

తథా తైలాదివిలయే ప్రదీపస్య జ్వలనానుపపత్తౌ తేజోమాత్రే నిర్వాణమిష్యతే తథా స్థూలస్య సూక్ష్మస్య చ సర్వస్యైవ కామస్య జ్ఞానాత్క్షయే సతి గత్యనుపపత్తావత్రైవ ప్రత్యగాత్మని కార్యకరణానామేకీభావేనావసానమిత్యయమేషశబ్దార్థ ఇత్యర్థః ।

పన్థా ఇత్యేతద్వ్యాచష్టే —

జ్ఞానమార్గ ఇతి ।

ఇత్థమ్భావే తృతీయామాశ్రిత్యాఽఽహ —

పరమాత్మేతి ।

అనువేదనకర్తృర్బ్రాహ్మణస్య సంన్యాసిత్వం దర్శయతి —

త్యక్తేతి ।

విప్రతిపత్తిం నిరాకృత్య మోక్షమార్గం నిర్ధార్య తేన ధీరా అపియన్తీత్యత్రోక్తం నిగమయతి —

తేనేతి ।

అన్యోఽపి మన్త్రదృశః సకాశాదితి శేషః । ఇహేతి జీవదవస్థోక్తిః ।

సముచ్చయకారిణోఽత్ర బ్రహ్మప్రాప్తిర్వివక్ష్యతేతి కేచిత్తాన్ప్రత్యాహ —

న పునరితి ।

విరోధాజ్జ్ఞానకర్మణోరితి శేషః ।

కిఞ్చ క్రమసముచ్చయః సమసముచ్చయో వేతి వికల్ప్యాఽఽద్యమఙ్గీకృత్య ద్వీతీయం దృషయతి —

అపుణ్యేతి ।

జ్ఞానస్య కర్మాసముచ్చయేఽపి వివేకజ్ఞానేన సముచ్చయోఽస్తీత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

త్యజేతి ।

బ్రహ్మవిదోఽపి స్తుత్యాదిదృష్టేస్తేన సముచ్చయో జ్ఞానస్యేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

నిరాశిషమితి ।

కామ్యాననుష్ఠానమనారమ్భః । అక్షీణత్వం నిషిద్ధానాచరణమ్ । క్షీణకర్మత్వం నిత్యాదికర్మరాహిత్యమ్ ।

అసముచ్చయే వాక్యాన్తరమాహ —

నేత్యాదినా ।

ఎకతా నిరపేక్షతా సర్వోదాసీనతేతి యావత్ । సమతా మిత్రోదాసీనశత్రుబుద్ధివ్యతిరేకేణ సర్వత్ర స్వస్మిన్నివ దృష్టిః । దణ్డనిధానమహింసాపరత్వమ్ ।
“అర్థస్య మూలం నికృతిః క్షమా చ కామస్య చిత్తం చ వపుర్వయశ్చ ।
ధర్మస్య యాగాది దయా దమశ్చ మోక్షస్య సర్వోపరమః క్రియాభ్యః”॥
ఇత్యాదిచతుర్విధే పురుషార్థే సాధనభేదోపదేశి వాక్యమాదిశబ్దార్థః । ఇత్యాదిస్మృతిభ్యశ్చ న పుణ్యాదిసముచ్చయకారిణో గ్రహణమితి సంబన్ధః ।

తథాఽపి ప్రకృతే మన్త్రే సముచ్చయో భాతీత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ఉపదేక్ష్యతీతి ।

వాక్యశేషాదిపర్యాలోచనాసిద్ధమర్థముపసంహరతి —

తస్మాదితి ।

పూర్వం పుణ్యకృద్భూత్వా పునస్త్యక్తపుత్రాద్యేషణో బ్రహ్మవిత్తేనైతీతి క్రమో న యుజ్యతేఽశ్రుతత్వాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

అథవేతి ।

స్తుతిమేవోపపాదయతి —

పుణ్యకృతీతి ।

తేజాంసి కరణాన్యుపసంహృత్య స్థితస్తైజసో దహరాద్యుపాసీనో యోగీ తస్మిన్నణిమాద్యైశ్వర్యాన్మహానుభావత్వప్రసిద్ధిః । తాభ్యాం పుణ్యకృత్తైజసాభ్యామిత్యర్థః ।

అతఃశబ్దపరామృష్టం స్పష్టయతి —

ప్రఖ్యాతేతి ।

పుణ్యకృత్తైజసయోరితి శేషః ॥ ౯ ॥